วันนี้มาคุยกันเกี่ยวกับวลีรักคลาสสิกที่ได้ยินกันบ่อยในหลายละครและนิยายจีน ความมีอยู่ว่า ... “ความหมายของโคมไฟใบเดียวนี้คือ ขอเพียงคนใจเดียว อีกทั้งยามนี้หิมะตกปกคลุมดูเหมือนศีรษะขาว รวมกันหมายถึง ปรารถนาคนใจเดียว เคียงข้างจนผมขาวมิร้างลา” จื่อจ๊านกล่าวต่อตี้ซวี่... - ถอดบทสนทนาจากละครเรื่อง <ไข่มุกเคียงบัลลังก์> (Storyฯ แปลเองจ้า) วลี ‘ขอเพียงคนใจเดียว ผมขาวไม่ร้างลา’ (愿得一心人，白头不相离) นี้ยกมาจากบทกวีที่ชื่อว่า ‘ป๋ายโถวอิ๋น’ (白头吟 /ลำนำผมขาว) ซึ่งกล่าวขานว่าเป็นบทประพันธ์ของจั๋วเหวินจวิน แต่มีคนเคยตั้งข้อสังเกตว่าดูจากสไตล์ภาษาแล้วไม่น่าจะใช่ อีกทั้งบทกวีนี้เมื่อแรกปรากฏในบันทึกที่จัดทำขึ้นในสมัยราชวงศ์ซ่งนั้น ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง จั๋วเหวินจวินคือใคร เพื่อนเพจคุ้นชื่อนี้บ้างหรือไม่? เธอถูกยกย่องเป็น “ไฉหนี่ว์” (คือหญิงที่มากด้วยพรสวรรค์) ที่เลื่องชื่อด้านโคลงกลอนและพิณ เป็นผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจของการวาดคิ้วแบบ ‘หย่วนซานเหมย’ ยอดนิยม (ที่ Storyฯ เคยเขียนถึงเกี่ยวกับการเขียนคิ้ว) และเพื่อนเพจบางท่านอาจคุ้นชื่อของเธอจากเรื่องราวของเพลงหงษ์วอนหาคู่ เพราะเธอคือภรรยาของซือหม่าเซียงหรู (กวีเอกสมัยราชวงศ์ฮั่น เจ้าของบทประพันธ์ซ่างหลินฟู่ที่ Storyฯ เคยเขียนถึง) ‘ลำนำผมขาว’ เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวความรักระหว่างจั๋วเหวินจวินและซือหม่าเซียงหรูนั่นเอง ตำนานรักของเขามีอยู่ว่า ซือหม่าเซียงหรูสมัยที่ยังเป็นบัณฑิตไส้แห้ง ได้บรรเลงเพลงพิณหงส์วอนหาคู่ เป็นที่ต้องตาต้องใจของจั๋วเหวินจวินซึ่งเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐี จนเธอหนีตามเขาไป ทั้งสองคนเปิดร้านเหล้าช่วยกันทำมาหากินอย่างยากลำบาก จนในที่สุดจั๋วหวางซุนผู้เป็นพ่อก็ใจอ่อน ยกที่และเงินจำนวนไม่น้อยรับขวัญลูกเขยคนนี้ ต่อมาซือหม่าเซียงหรูเข้ารับราชการจนเติบใหญ่ได้ดีอยู่ในเมืองหลวง ในขณะที่จั๋วเหวินจวินยังอยู่ที่บ้านเกิด อยู่มาวันหนึ่งเธอได้ยินข่าวว่าเขาอยากจะแต่งอนุภรรยา เธอเสียใจมากและยอมรับไม่ได้ เลยแต่งบทกวีนี้ส่งให้เขาเพื่อกล่าวตัดสัมพันธ์ มีคน ‘ถอดรหัส’บทกวีนี้ Storyฯ เลยเอามาแปลเป็นไทยให้เข้าใจง่ายๆ... รักของเรานั้นเคยบริสุทธิ์ดุจหิมะขาวบนยอดเขา ดุจดวงจันทร์กลางกลีบเมฆ ครั้นได้ยินว่าท่านมีรักใหม่ ข้าจึงจะจบเรื่องราวของเรา วันนี้เราร่วมดื่มสุราเป็นครั้งสุดท้าย วันพรุ่งก็ทางใครทางมัน แรกเริ่มที่ข้าติดตามท่านนั้น ชีวิตยากลำบาก ทว่าตั้งแต่แต่งงานมาก็ไม่เคยบ่น ขอเพียงมีคนใจเดียวอยู่ด้วยกันจนผมขาวไม่ร้างลา มีรักหวานชื่น อันชายนั้นควรหนักแน่นกับความสัมพันธ์ ความรักเมื่อสูญหายแล้ว เงินทองก็ชดเชยให้ไม่ได้ (บทกวีฉบับจีนดูได้จากในรูป) ว่ากันว่า ซือหม่าเซียงหรูเมื่ออ่านบทกวีนี้ก็รำลึกถึงความรักที่เคยมีและวันเวลาที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา และเปลี่ยนใจไม่แต่งงานใหม่ จวบจนบั้นปลายชีวิตก็มีจั๋วเหวินจวินเพียงคนเดียว บทกวีลำนำผมขาวนี้โด่งดังมาตลอด เพราะมุมมองที่ให้ความสำคัญของผัวเดียวเมียเดียวในยุคสมัยที่มีค่านิยมว่าชายมีเมียได้หลายคน และเป็นตัวอย่างที่สะท้อนให้เห็นถึงความคิดอันเด็ดเดี่ยวของสตรี วลี ‘ขอเพียงคนใจเดียว ผมขาวไม่ร้างลา’ นี้จึงกลายมาเป็นคำบอกรักยอดนิยมเพื่อสะท้อนถึงรักที่มั่นคงไม่ผันแปร แม้ที่มาจะเศร้าไปหน่อย แต่ก็จบลงด้วยดี แต่ปัจจุบันมีคนนำไปเขียนเพี้ยนไปก็มี จุดที่เพี้ยนหลักคือการสลับอักษรจาก ‘คนใจเดียว’( 一心人) ไปเป็น ‘ใจรักจากคนคนหนึ่ง’ (一人心) .... สลับอักษรแล้วความหมายแตกต่างมากเลย เพื่อนเพจว่าไหม? สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังค่ะ หมายเหตุ 1: ‘ลำนำผมขาว’ เป็นชื่อที่แปลโดยคุณกนกพร นุ่มทอง จากหนังสือ < 100 ยอดหญิงแห่งประวัติศาสตร์จีน> แต่ Storyฯ แปลฉบับ ‘ถอดรหัส’ ให้ตามข้างต้นเพื่อความง่ายในการเข้าใจ หมายเหตุ 2: คำว่า ‘อิ๋น’ ในชื่อของบทกวีนี้ จริงๆ แล้วมีความหมายหลากหลาย รวมถึงเสียงร้องเพรียกของนก หรือการอ่านแบบมีจังหวะจะโคน หรือเสียงถอนหายใจ โดยส่วนตัว Storyฯ คิดว่าจริงๆ แล้วน่าจะหมายถึงเสียงถอนหายใจในบริบทนี้ แต่... ขอใช้ตามที่มีคนเคยแปลไว้ว่า ‘ลำนำผมขาว’ เผื่อเพื่อนเพจที่เคยผ่านตาบทกวีนี้จะได้ไม่สับสน (ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ ช่วยกดไลค์กดแชร์กันด้วยนะคะ #StoryfromStory) Credit รูปภาพจาก: https://www.hk01.com/即時娛樂/705041/斛珠夫人-陳小紜曬素顏樣盡現氣質-曾承認整容將近十次非常痛 Credit ข้อมูลรวบรวมจาก: http://www.chinatoday.com.cn/zw2018/bktg/202104/t20210407_800242850.html http://www.exam58.com/gushi/4582.html https://www.sohu.com/a/402043209_99929216 https://baike.baidu.com/item/白头吟/6866957 #ไข่มุกเคียงบัลลังก์ #ป๋ายโถวอิ๋น #ลำนำผมขาว #กวีจีนโบราณ #จั๋วเหวินจวิน #ซือหม่าเซียงหรู

โลกของความเป็นจริง..มันมีทั้งดีทั้งชั่ว ทั้งสุขทั้งทุกข์ ทั้งสงบทั้งสงคราม วนเวียนไปมาเช่นนี้

จิตเจตนา พาวนเวียนว่าย เจตนาร้าย ได้กรรมเดือดร้อน เจตนาดี มีบุญโคจร ไร้กรรมเดือดร้อน พรดีอาศัย สติที่ดี มีธรรมครองไว้ จิตเกี่ยวโยงใย ได้สำนึกดี จิตสำนึกดี มีกรรมคลุกคลี ศีลธรรมกรรมดี มีแล้วร่มเย็น มีความประมาท พลาดพลั้งทุกข์เข็ญ เพียรระวังเป็น เห็นทุกข์รู้ทัน สมาธิจิต กิจควรมุ่งมั่น ธรรมจริงยืนยัน ปัญญารู้แจ้ง ขอให้พบธรรมความดีมีสุข ยิ่งทำยิ่งเจริญรุ่งเรือง สวัสดีมีชัย นิพพานะ ปัจจะโยโหตุ

อำนาจกรรมทำเอาไว้ เหตุปัจจัยได้ตามกรรม ปัญญาญาณทานแห่งธรรม ขอน้อมนำกรรมอาศัย กรรมเก่าใหม่ได้มีอยู่ ขอให้รู้สู้ขวนขวาย จงผ่านพ้นหนทางได้ ซึ้งถึงใจให้ถึงฝั่ง ธรรมความจริงยิ่งขวนขวาย มีที่หมายได้สอนสั่ง ธรรมกับใจไม่ชิงชัง ยังสว่างทางธรรมได้ เมตตาธรรมนำถึงจิต พาได้มิตรจิตอาศัย บริสุทธิ์ผุดผ่องได้ สุขเป็นได้ให้ทุกข์ไกล ชีวีครองต้องระวัง รู้ยับยั้งชั่งใจได้ เพียรระวังยังทุกข์ภัย ทั้งนอกในกายใจมี ขอให้พบธรรมความดีมีสุข ยิ่งทำยิ่งเจริญรุ่งเรือง สวัสดีมงคลชัย นิพพานะ ปัจจะโยโหตุ

แสงในสมาธิ...ไม่ใช่แสงของตา แต่คือแสงของใจ แสงที่ใจสว่าง ไม่ต้องมาจากดวงอาทิตย์ แต่เป็นแสงที่ฉายจากความสงบเย็นของจิต ไม่ต้องรอเห็นด้วยตา แค่รู้สึกด้วยใจ…ก็พอแล้ว --- แสงแบบแรก: แสงอ่อนจากจิตที่ปลอดโปร่ง หากคุณหลับตา แล้วรู้สึกเหมือนใจโล่งขึ้นกว่าปกติ ไม่หนักหัว ไม่อึดอัด ไม่มืดหม่น จิตเหมือนมีพื้นที่ว่างขาวนวลให้หายใจ นั่นแหละ คือแสงในสมาธิแบบเริ่มต้น พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า “จิตโดยธรรมชาติมีความประภัสสร (สว่างอยู่แล้ว)” แต่ถูกกิเลสบัง จึงมืดมัว พอจิตคลายจากฟุ้งซ่าน คลายจากกังวล แสงเดิมๆ ที่เคยถูกบัง ก็เผยตัวออกมา --- แสงแบบลึก: แสงโอภาสจากจิตที่ตั้งมั่น ถ้าฝึกไปถึงจุดที่จิต “ตั้งมั่น” จริง เช่นในอุปจารสมาธิ หรือฌานเบื้องต้น คุณจะเริ่มสัมผัสได้ถึง แสงสว่างที่กว้างขวาง เย็น วิเวก และเปี่ยมสุข แสงนี้ไม่ได้เกิดจากการเพ่ง แต่เป็นผลพลอยได้จากจิตที่รวมกำลังเข้าดวงเดียว คล้ายพระจันทร์เต็มดวงที่ส่องแสงสะท้อนความสงบในฟ้าไร้เมฆ --- แต่จำไว้…ยิ่งสว่างมาก ยิ่งมีโอกาสติดใจมาก จุดเปลี่ยนสำคัญคือ ถ้าเห็นแสงแล้วอยากให้มันอยู่ตลอด ถ้าเริ่มคิดว่าความสุขจากแสงคือที่สุดแล้ว จิตจะวนกลับไปหาความอยากอีก พระพุทธเจ้าจึงสอนว่า “แม้แสง แม้ความสุข ก็ไม่เที่ยง” สังเกตอย่างรู้ทันว่า มันมา มันอยู่ มันไป แล้วถอยจิตออกมาดูว่า “นี่ไม่ใช่เรา” --- สิ่งที่ควรติดใจ…ไม่ใช่แสง แต่คือปัญญาที่เห็นว่าแสงก็ไม่เที่ยง ถ้าคุณเริ่มมีความสุขจากแสง แล้วเห็นว่ามันจางไปเพราะความคิดแทรก แต่ก็กลับมาใหม่เมื่อจิตนิ่งอีกครั้ง และสังเกตไปเรื่อยๆ ว่า... สว่างก็ชั่วคราว มืดก็ชั่วคราว ฟุ้งซ่านก็ชั่วคราว ใจนิ่งก็ชั่วคราว คุณจะเริ่มสัมผัส “ทางออก” จากการยึดถือ นั่นแหละคือ ความรู้จริง ที่เกิดจากสมาธิที่ไม่หลงรูปแบบ --- แสงในสมาธิที่แท้…คือป้ายบอกทาง ไม่ใช่ที่หมาย อย่าหลงรักป้ายจนไม่ยอมเดินต่อ ให้แสงนำพาเราไปสู่การเห็นธรรม เห็นกายใจตามความเป็นจริง ไม่ใช่แค่เห็นแสง แล้วอยากหยุดอยู่ตรงนั้น เพราะสุดท้าย ไม่ใช่คนเห็นแสงจะพ้นทุกข์ แต่คือคนที่เห็นว่า “แม้แสง ก็ไม่มีตัวตน” ต่างหาก จึงจะหลุดพ้นได้จริง!

อริยสาวกพึงฝึกหัดศึกษากามคุณห้าคือบ่วง สัทธรรมลำดับที่ : 251 ชื่อบทธรรม :- กามคุณห้าคือบ่วง https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=251 เนื้อความทั้งหมด :- --กามคุณห้าคือบ่วง --ภิกษุ ท. ! กามคุณมีห้าอย่างเหล่านี้. http://etipitaka.com/read/pali/12/333/?keywords=กามคุณ ห้าอย่างเหล่าไหนเล่า ? ห้าอย่างคือ รูปที่เห็นด้วยตา, เสียงที่ฟังด้วยหู, กลิ่นที่ดมด้วยจมูก, รสที่ลิ้มด้วยลิ้น, และโผฏฐัพพะที่สัมผัสด้วยกาย, อันเป็นสิ่งที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ ที่ยวนตายวนใจให้รัก เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยอยู่แห่งความใคร่ เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ. --ภิกษุ ท. ! เหล่านี้แล คือกามคุณห้าอย่าง. --ภิกษุ ท. ! สมณะหรือพราหมณ์พวกใดพวกหนึ่ง ติดอกติดใจสยบอยู่ เมาหมกอยู่ ในกามคุณห้าอย่างเหล่านี้แล้ว ก็ไม่มองเห็นส่วนที่เป็นโทษ ไม่เป็นผู้รู้แจ่มแจ้งในอุบายเป็นเครื่องออกพ้นไปได้จากทุกข์ ทำการบริโภคกามคุณทั้งห้านั้นอยู่ ; +--สมณะหรือพราหมณ์พวกนั้น อันคนทั้งหลายพึงเข้าใจเถิดว่า +--เป็นผู้จะถึงความพินาศย่อยยับ แล้วแต่มารผู้ใจบาป ต้องการจะทำตามอำเภอใจ อย่างใด. --ภิกษุ ท. ! เปรียบได้ดั่ง #เนื้อป่าตัวที่ติดบ่วง นอนจมอยู่ในบ่วง. เมื่อนายพรานมาถึงเข้า, มันจะหนีไปไหนไม่พ้นเลย ฉันใด ; --ภิกษุ ท. ! สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น ก็ฉันนั้นเหมือนกัน, พวกเขา พากันติดอกติดใจ สยบอยู่ เมาหมกอยู่ ในกามคุณห้าอย่างเหล่านั้นแล้ว ก็ไม่มองเห็นส่วนที่เป็นโทษ ไม่เป็นผู้รู้แจ่มแจ้งในอุบายเป็นเครื่องออกพ้นไปได้จากทุกข์ ทำการบริโภคกามคุณทั้งห้านั้นอยู่ ; +--สมณะหรือพราหมณ์พวกนั้น อันคนทั้งหลายพึงเข้าใจเถิดว่า +--เป็นผู้จะถึงความพินาศย่อยยับ แล้วแต่มารผู้ใจบาป ต้องการจะทำตามอำเภอใจอย่างใด แล.- #ทักขสมุทัย #อริยสัจสี่ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก​ #พุทธธัมมเจดีย์ อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - มู. ม. 12/231/327-8. http://etipitaka.com/read/thai/12/231/?keywords=%E0%B9%93%E0%B9%92%E0%B9%97 อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - มู. ม. ๑๒/๓๓๓/๓๒๗-๘. http://etipitaka.com/read/pali/12/333/?keywords=%E0%B9%93%E0%B9%92%E0%B9%97 ศึกษาเพิ่มเติม... https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=251 http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=17&id=251 หรือ http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=17 ลำดับสาธยายธรรม : 17 ฟังเสียง... http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_17.mp3

❌️😡⚕️ยาที่ไม่ควรกินคู่กัน โดย : นพ.กฤษดา ศิรามพุช หากคุณมั่นใจว่าผู้ป่วยเลือดจาง ต้องกินอาหารเสริมในกลุ่มธาตุเหล็กให้มาก "คุณคิดผิด" หมอกฤษดาแจกแจงคู่ยา "มิตร-ศัตรู" ให้เข้าใจกันชัด ๆ "Good things come in pair" ดังวลีฝรั่งนี้ที่บอกว่าของทุกอย่างมีคู่แฝดอยู่เสมอ อาจเป็นแฝดเหมือนหรือแฝดต่างก็ได้ ซึ่งก็พ้องกับทางพระที่ว่า กุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา และโลกธรรมแปดที่เล่าถึงคู่แห่งสัจธรรมในโลกนี้ มีสุขแล้วก็มีทุกข์ มีสรรเสริญก็ย่อมมีนินทา มีลาภก็ย่อมมีเสื่อมลาภได้ดังนี้เป็นต้น ดังนั้น ในเรื่องของโอสถรักษาโรคก็ย่อมต้องมีคู่แฝดของมัน ที่ต้องมีทั้งแฝดที่ดีและแฝดที่ร้าย คล้ายเทวากับซาตานซึ่งเคยมีกรณีที่ถึงแก่ชีวิตมาแล้ว ซึ่งโดยมากมักเกิดจาก "ความไม่รู้" ในฤทธิ์อันไพศาลของยาแต่ละเม็ดที่กินอยู่ โดยเราจะค่อยมาดูกันไปทีละแฝดครับ แฝดที่ดี เสมือนคู่บุญ ยิ่งรู้จักกินให้เสริมกันก็จะยิ่งช่วยเสริมสุขภาพ หรือทำการรักษาโรคให้ท่านได้อย่างมีประสิทธิภาพขึ้น และที่จริงก็ควรกินคู่กันเสียด้วย เพราะเรื่องของยาอาหารเสริมนี้มีหลักคือทำงานร่วมกัน โดยกลุ่มที่ควรกินร่วมกันช่วยเสริมให้ดีมีดังต่อไปนี้ครับ 1) วิตามินซีกับคอลลาเจน จะช่วยกันสร้างเนื้อเยื่อใหม่ให้ใสปิ๊งปั๊งไม่เหี่ยวหย่อนย้อย 2) ธาตุเหล็กกับวิตามินซี กินธาตุเหล็กให้ดีดูดซึมเข้าไปใช้ได้ ไม่ใช่กินเข้าไปอย่างไรถ่ายออกมาหน้าตาเหมือนเดิมนั้น ต้องกินคู่กันอย่างเช่น ถ้าจะกินเลือดหมูให้ได้ธาตุเหล็กก็ควรกินกับผักที่มีวิตามินซีสูงเช่นใบตำลึงก็จะดีไม่น้อยครับ 3) แคลเซียมกับแมกนีเซียม แคลเซียมจะดูดซึมได้ดีต้องมี “ตัวช่วย” พามันเข้าไปได้แก่แมกนีเซียม, วิตามินดีและวิตามินเคด้วยซึ่งอยู่ในแสงแดดและผักเขียวจัดตามลำดับ 4) วิตามินเอ,ซีและอี พยายามกินไปด้วยกันเป็นดี หรือสูตรที่ดีคือกินซีเพียงตัวเดียวส่วนเอกับอีนั้นกินเอาจากผักคะน้าและถั่วลิสงสักวันละกำมือ 5) น้ำมันปลา (ไม่ใช่น้ำมันตับปลา) ขอให้เลือกชนิดที่มี ดีเอชเอคู่กับกับอีพีเอ ยิ่งมากหน่อยยิ่งดีอย่างน้อยกินให้ได้ค่า ดีเอชเอ+อีพีเอ = 1,500 มิลลิกรัมต่อวัน โดยมีเคล็ดไว้ว่าถ้าอยากบำรุงสมองต้องเลือกชนิดที่มีดีเอชเอเด่น แต่ถ้าจะให้บำรุงส่วนอื่นเป็นหลัก เช่นข้ออักเสบให้เลือกชนิดที่มีอีพีเอสูงด้วยครับ แฝดที่ร้าย แฝดตัวนี้ถือเป็นระดับ “ตัวแม่” ที่น่ากลัวกว่าเยอะมากครับ เพราะอาจทำให้เกิดเลือดออกในสมองจนเป็นอัมพาต หรือหัวใจวายแน่นิ่งไปได้ จึงอยากชวนให้ท่านที่รัก มาสนใจในยาที่ไม่ควรกินร่วมกันสักนิดดังนี้ครับ 1) น้ำมันปลากับแอสไพริน คู่ร้ายอันดับแรก โดยน้ำมันปลานี้มีฤทธิ์ช่วยให้เลือดใสไม่หนืดเหนียว ส่วนแอสไพรินก็มีฤทธิ์เดียวกันคือ ช่วยให้ไม่เกิดลิ่มเลือดจับแข็งเป็นก้อนตัน เมื่อกินคู่กันเลยกลายเป็นคู่สังหารพาลให้เลือดไหลพรวดพราดไม่หยุด แม้การกรอฟันเพียงนิดก็อาจทำให้เลือดออกได้ ราวกับผ่าตัดใหญ่แล้วครับ 2) วิตามินอีและอีฟนิ่งพริมโรส มีคนไข้ที่อยากผิวสวยมาหาพร้อมบอกว่ามีคนแนะให้กินวิตามินอี แต่บ้างก็ให้เลือกเป็นอีฟนิ่งพริมโรสแทนจะเลือกอย่างไรดี จึงได้บอกไปให้เลือกอย่างหนึ่งก็พอ เพราะล้วนแต่มีวิตามินอีทั้งนั้น ซึ่งถ้าได้มากไปอาจทำให้เกิดหัวใจพิบัติแทน 3) แคลเซียมเสริมกับแคลเซียมสด ถ้าท่านกินงาดำได้วันละ 4 ช้อนโต๊ะ หรือเต้าหู้ขาวแข็งวันละ 3 ขีดก็จะได้แคลเซียมราว 1,000 มิลลิกรัมอยู่แล้ว ซึ่งถ้าไปหาแคลเซียมเม็ดมากินเติมอีก จะทำให้แคลเซียมเกินและไปจับกับหลอดเลือดทำให้ตีบแข็งได้ 4) กาแฟกับแคลเซียม ขอให้เลี่ยงกินแคลเซียมร่วมกับกาแฟ เพราะกาแฟจะไปยับยั้งการดูดซึมแคลเซียม นอกจากนั้นยังไปดึงแคลเซียมออกจากกระดูกอีกด้วย 5) ธาตุเหล็กกับเลือดจางธาลัสซีเมีย เป็นไม้เบื่อไม้เมากันทีเดียว ขอให้ลืมความเชื่อที่ว่าถ้าเลือดจางต้องกินธาตุเหล็ก ไม่เสมอไปครับ หากท่านเป็นเลือดจางชนิดธาลัสซีเมียแล้วไปกินธาตุเหล็กเสริม จะเท่ากับเติมยาพิษให้กับหัวใจและตับตัวเองครับ ทั้งแฝดดีแฝดร้ายนี้ที่จริงมีอีกมาก ซึ่งผมได้เคยเขียนไว้ในหนังสือแล้วและก็ตั้งใจจะเขียนไว้เรื่อย ๆ เป็นตอนต่อไปในคอลัมน์นี้ แต่สำหรับที่เลือกมาให้เห็นนั้นเป็นตัวอย่างที่พบบ่อยหน่อยครับ และท่านจำไปใช้ประโยชน์ได้ทันที เมื่อถึงตอนนี้ขอให้ท่านหยิบยาออกมาสังคายนาแยกวางเป็นชนิดไปบนโต๊ะ แล้วจัดเป็นกลุ่มไว้ว่ากลุ่มใดรักษาโรคไหน แล้วบางทีจะเกิดพุทธิปัญญาทีเดียวว่า กินยามากเกินความจำเป็นไปเพียงใด แต่นั่นก็ยังไม่ร้ายเท่ากินยาที่ดันไปเสริมฤทธิ์กันให้เป็นพิษเข้าไปเสียอีก ดังนั้น ท่านจะเห็นว่าการกินยานั้นมีข้อหยุมหยิมอยู่มาก เมื่อเทียบกับกินอาหารธรรมชาติที่โอกาสเกิดการผสมกันเป็นพิษน้อย เพราะมีส่วนประกอบสำคัญอยู่ในปริมาณที่ไม่เข้มข้นมากเท่ายาเคมี แต่อย่างไรก็ดีคงต้องยึดหลักที่ว่าหูไวตาไวถ้ารู้สึกว่า "ไม่ใช่" แล้วก็ให้รีบเร่งบอกอย่าปล่อยให้เลยตามเลยไว้นานเลยครับ

ความจริงเป็นธรรม น้อมนำอาศัย กิเลสห่างไกล ให้สุขผ่องแผ้ว บิดเบือนความจริง ยิ่งไม่เพริศแพร้ว ทุกข์ไม่คลาดแคล้ว แจวสู่บาปกรรม หนีกรรมความจริง ยิ่งผิดศีลธรรม ยิ่งทุกข์ระส่ำ เวรกรรมทั้งนั้น กรรมนี้มีเวร เป็นเงาผูกพัน ดีร้ายเสกสรร เผ่าพันธุ์ตามกรรม ธรรมจริงถูกตรง ทรงอยู่ตอกย้ำ ทุกกาลเช้าค่ำ นำแก้ไขทำ บุญกรรมมีสุข ทุกข์เพราะบาปกรรม สายกลางทางธรรม บำเพ็ญทุกข์ไกล ขอให้พบธรรมความดีมีสุข ยิ่งทำยิ่งเจริญรุ่งเรือง สวัสดีมงคลชัย นิพพานะ ปัจจะโยโหตุ

มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง สนับสนุนค่าพาหนะ และเครื่องอุปโภคบริโภค ให้แก่ผู้รับขาเทียม ช่างและอาสาสมัคร ในโครงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานเคลื่อนที่ ครั้งที่ 174 จังหวัดสุราษฎร์ธานี . วานนี้ (วันพุธที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2568) สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินพระราชทานขาเทียมแก่คนพิการขาขาด ของมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ในการนี้ มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง นำโดย นายวิชิต ชินวงศ์วรกุล รองประธานกรรมการ พร้อมด้วย นางศิริกุล โอภาสวงศ์ กรรมการและเลขาธิการ นายวิศิษฎ์ ลิ้มประนะ กรรมการ และนางสาวดวงชุตา ติยะพจนพรกุล ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายสังคมสงเคราะห์ นำทีมแผนกส่งเสริมการศึกษาและอาชีพ ลงพื้นที่ มอบค่าพาหนะ พร้อมด้วยเครื่องอุปโภคบริโภค ประกอบด้วย ข้าวสำเร็จรูป อาหารสำเร็จรูป ขนม ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ครีมอาบน้ำ โลชั่นทากันยุง ทิชชูเปียก ทิชชูแห้ง และถุงขยะ บรรจุถุงผ้าดิบ ให้แก่ผู้รับขาเทียม และช่างอาสาสมัคร ที่เข้าร่วมโครงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานเคลื่อนที่ ครั้งที่ 174 รวมจำนวน 250 คน รวมงบประมาณเป็นเงินทั้งสิ้น 259,312.50 บาท (สองแสนห้าหมื่นเก้าพันสามร้อยสิบสองบาทห้าสิบสตางค์) โดยมี ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์เกษม วัฒนชัย องคมนตรี และประธานกรรมการมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี กราบบังคมทูลสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ จากนั้น ศาสตราจารย์คลินิก นายแพทย์นิเวศน์ นันทจิต เลขาธิการมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี กราบบังคมทูลถวายรายงาน และกราบบังคมทูลเบิกผู้สนับสนุนกิจการมูลนิธิขาเทียมฯ พร้อมด้วย ผู้แทนจากหน่วยงานภาครัฐและเอกชนต่างๆ ณ หอประชุมวชิราลงกรณ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี . การสนับสนุนโครงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานเคลื่อนที่ มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ได้ให้การสนับสนุน อย่างต่อเนื่องเรื่อยมา ตั้งแต่การดำเนินการครั้งที่ 165 รวม 10 จังหวัด คิดเป็นมูลค่าไม่ต่ำกว่า 1.8 ล้านบาท . ตลอดระยะเวลากว่า 115 ปี ที่มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ได้ขยายขอบข่ายโครงการต่าง ๆ ออกไปอย่างกว้างขวาง ไม่เพียงแต่บำบัดทุกข์ บำรุงสุข แก่ผู้ตกทุกข์ได้ยากโดยไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา เท่านั้น แต่ยังได้พัฒนาคุณภาพชีวิตอีกในหลายทาง เพื่อเป็นองค์กรสาธารณกุศลที่ช่วยเหลือประชาชนครบวงจรในทุกๆ ด้าน ต่อไป ดังปณิธาน มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ช่วยชีวิต รักษาชีวิต สร้างชีวิต . ติดตามข่าวสาร และกิจกรรมการช่วยเหลือของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊งได้ที่เว็บไซต์ www.pohtecktung.org ได้ที่เฟซบุ๊ก แฟนเพจ www.facebook.com/atpohtecktung . มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ช่วยชีวิต รักษาชีวิต สร้างชีวิต” #แอปพลิเคชัน และ #สายด่วน ป่อเต็กตึ๊ง1418

มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง สนับสนุนค่าพาหนะ และเครื่องอุปโภคบริโภค ให้แก่ผู้รับขาเทียม ช่างและอาสาสมัคร ในโครงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานเคลื่อนที่ ครั้งที่ 174 จังหวัดสุราษฎร์ธานี . วานนี้ (วันพุธที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2568) สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินพระราชทานขาเทียมแก่คนพิการขาขาด ของมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ในการนี้ มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง นำโดย นายวิชิต ชินวงศ์วรกุล รองประธานกรรมการ พร้อมด้วย นางศิริกุล โอภาสวงศ์ กรรมการและเลขาธิการ นายวิศิษฎ์ ลิ้มประนะ กรรมการ และนางสาวดวงชุตา ติยะพจนพรกุล ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายสังคมสงเคราะห์ นำทีมแผนกส่งเสริมการศึกษาและอาชีพ ลงพื้นที่ มอบค่าพาหนะ พร้อมด้วยเครื่องอุปโภคบริโภค ประกอบด้วย ข้าวสำเร็จรูป อาหารสำเร็จรูป ขนม ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ครีมอาบน้ำ โลชั่นทากันยุง ทิชชูเปียก ทิชชูแห้ง และถุงขยะ บรรจุถุงผ้าดิบ ให้แก่ผู้รับขาเทียม และช่างอาสาสมัคร ที่เข้าร่วมโครงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานเคลื่อนที่ ครั้งที่ 174 รวมจำนวน 250 คน รวมงบประมาณเป็นเงินทั้งสิ้น 259,312.50 บาท (สองแสนห้าหมื่นเก้าพันสามร้อยสิบสองบาทห้าสิบสตางค์) โดยมี ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์เกษม วัฒนชัย องคมนตรี และประธานกรรมการมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี กราบบังคมทูลสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ จากนั้น ศาสตราจารย์คลินิก นายแพทย์นิเวศน์ นันทจิต เลขาธิการมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี กราบบังคมทูลถวายรายงาน และกราบบังคมทูลเบิกผู้สนับสนุนกิจการมูลนิธิขาเทียมฯ พร้อมด้วย ผู้แทนจากหน่วยงานภาครัฐและเอกชนต่างๆ ณ หอประชุมวชิราลงกรณ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี . การสนับสนุนโครงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานเคลื่อนที่ มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ได้ให้การสนับสนุน อย่างต่อเนื่องเรื่อยมา ตั้งแต่การดำเนินการครั้งที่ 165 รวม 10 จังหวัด คิดเป็นมูลค่าไม่ต่ำกว่า 1.8 ล้านบาท . ตลอดระยะเวลากว่า 115 ปี ที่มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ได้ขยายขอบข่ายโครงการต่าง ๆ ออกไปอย่างกว้างขวาง ไม่เพียงแต่บำบัดทุกข์ บำรุงสุข แก่ผู้ตกทุกข์ได้ยากโดยไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา เท่านั้น แต่ยังได้พัฒนาคุณภาพชีวิตอีกในหลายทาง เพื่อเป็นองค์กรสาธารณกุศลที่ช่วยเหลือประชาชนครบวงจรในทุกๆ ด้าน ต่อไป ดังปณิธาน มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ช่วยชีวิต รักษาชีวิต สร้างชีวิต . ติดตามข่าวสาร และกิจกรรมการช่วยเหลือของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊งได้ที่เว็บไซต์ www.pohtecktung.org ได้ที่เฟซบุ๊ก แฟนเพจ www.facebook.com/atpohtecktung . มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ช่วยชีวิต รักษาชีวิต สร้างชีวิต” #แอปพลิเคชัน และ #สายด่วน ป่อเต็กตึ๊ง1418

อริยสาวกพึงฝึกหัดศึกษาที่เกิดแห่งอาหาร สัทธรรมลำดับที่ : 246 ชื่อบทธรรม :- ที่เกิดแห่งอาหาร https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=246 เนื้อความทั้งหมด :- --ที่เกิดแห่งอาหาร --ภิกษุ ท. ! อาหารสี่อย่างเหล่านี้ มีอยู่ เพื่อความตั้งอยู่ได้ของสัตว์ผู้เกิดแล้วบ้าง เพื่ออนุเคราะห์สัตว์ผู้กำลังแสวงหาที่เกิด(สัมภเวสี)บ้าง. http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=สมฺภเวสี อาหารสี่อย่างอะไรเล่า ? สี่อย่างคือ อาหารที่หนึ่ง คือ อาหารคำข้าว หยาบก็ตามละเอียดก็ตาม, อาหารที่สอง คือ ผัสสะ, อาหารที่สาม คือ มโนสัญเจตนา (มโนกรรม), http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=มโนสญฺเจตนา อาหารที่สี่ คือ วิญญาณ ; ภิกษุ ท. ! อาหารสี่อย่างเหล่านี้แล มีอยู่ เพื่อความตั้งอยู่ได้ของสัตว์ผู้เกิดแล้วบ้าง เพื่ออนุเคราะห์สัตว์ผู้กำลังแสวงหาที่เกิดบ้าง. --ภิกษุ ท. ! ก็อาหารสี่อย่างเหล่านี้ มีอะไรเป็นเหตุให้เกิด (นิทาน) ? http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=นิทาน มีอะไรเป็นเครื่องก่อให้เกิด (สมุทัย) ? http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=สมุทย มีอะไรเป็นเครื่องกำเนิด (ชาติกะ) ? http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=ชาติ และมีอะไรเป็นแดนเกิด (ปภพ) ? http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=ปภ --ภิกษุ ท. ! อาหารสี่อย่างเหล่านี้ +--มีตัณหาเป็นเหตุให้เกิด, มีตัณหาเป็นเครื่องก่อให้เกิด, มีตัณหาเป็นเครื่องกำเนิด, และ มีตัณหาเป็นแดนเกิด +--ก็ตัณหานี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด ตัณหามี เวทนาเป็นเหตุ มีเวทนาเป็นที่ตั้งขึ้น มีเวทนาเป็นกำเนิด มีเวทนาเป็นแดนเกิด +--ก็เวทนานี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด เวทนามี ผัสสะเป็นเหตุ มีผัสสะเป็นที่ตั้งขึ้น มีผัสสะเป็นกำเนิด มีผัสสะเป็นแดนเกิด +--ก็ผัสสะนี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด ผัสสะมี สฬายตนะเป็นเหตุ มีสฬายตนะเป็นที่ตั้งขึ้น มีสฬายตนะเป็นกำเนิด มีสฬายตนะเป็นแดนเกิด +--ก็สฬายตนะนี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด สฬายตนะมี นามรูปเป็นเหตุ มีนามรูปเป็นที่ตั้งขึ้น มีนามรูปเป็นกำเนิด มีนามรูปเป็นแดนเกิด +--ก็นามรูปนี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด นามรูปมี วิญญาณเป็นเหตุ มีวิญญาณเป็นที่ตั้งขึ้น มีวิญญาณเป็นกำเนิด มีวิญญาณเป็นแดนเกิด +--ก็วิญญาณนี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด วิญญาณมี สังขารเป็นเหตุ มีสังขารเป็นที่ตั้งขึ้น มีสังขารเป็นกำเนิด มีสังขารเป็นแดนเกิด +--ก็สังขารเหล่านี้มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น มีอะไรเป็นกำเนิด มีอะไรเป็นแดนเกิด สังขารทั้งหลาย มีอวิชชาเป็นเหตุ มีอวิชชาเป็นที่ตั้งขึ้น มีอวิชชาเป็นกำเนิด มีอวิชชาเป็นแดนเกิด --ภิกษุ ท. !(ทั้งหลาย ) เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป เพราะมีสฬายตนะเป็นปีจจัย จึงมีผัสสะ เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา +--ดังพรรณนามาฉะนี้ #ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้ แล. #ทุกขสมุทัย #อริยสัจสี่ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์ อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - นิทาน. สํ. 16/10/28-29. http://etipitaka.com/read/thai/16/10/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%98 อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - นิทาน. สํ. ๑๖/๑๔/๒๘-๒๙. http://etipitaka.com/read/pali/16/14/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%98 ศึกษาเพิ่มเติม... https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=246 http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=17&id=246 หรือ http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=17 ลำดับสาธยายธรรม : 17 ฟังสียงอ่าน... http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_17.mp3

อังกฤษประกาศยกเลิกชั่วคราวการเจรจาการค้าเสรีกับอิสราเอลพร้อมกับเรียกเอกอัครราชทูตไปเตือนประเด็นความโหดร้ายปิดล้อมกาซาห้ามส่งความช่วยเหลือบรรเทาทุกข์เข้าไป ตามหลัง “ฝรั่งเศส-อังกฤษ-แคนาดา” หมดความอดทนเนทันยาฮูเตรียมเล่นงานหลังประกาศพร้อมขยายปฎิบัติการเพื่อเข้าควบคุมเขตฉนวนกาซาทั้งหมด . อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000047297 #Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes

อริย​สาวก​พึง​ฝึกหัด​ศึกษาอัฏฐังคิกมรรคเป็นการทำกิจแห่งอริยสัจสี่พร้อมกันไปในตัว สัทธรรมลำดับที่ : 997 ชื่อบทธรรม :- อัฏฐังคิกมรรคชนิดที่เจริญแล้ว-ทำกิจแห่งอริยสัจสี่พร้อมกันไปในตัว https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=997 เนื้อความทั้งหมด :- --หมวด ง. ว่าด้วย การทำหน้าที่ของมรรค --อัฏฐังคิกมรรคชนิดที่เจริญแล้ว-ทำกิจแห่งอริยสัจสี่พร้อมกันไปในตัว --ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือนเรือนรับรองแขก มีอยู่. ณ เรือนนั้น มีแขก มาจากทิศตะวันออก พักอาศัยอยู่บ้าง มาจากทิศตะวันตกพักอาศัยอยู่บ้าง มาจากทิศเหนือพักอาศัยอยู่บ้าง มาจากทิศใต้พักอาศัยอยู่บ้าง มีแขกวรรณะกษัตริย์มาพักอยู่ก็มี มีแขกวรรณะพราหมณ์มาพักอยู่ก็มี มีแขกวรรณะแพศย์มาพักอยู่ก็มี มีแขกวรรณะศูทรมาพักอยู่ก็มี (ในเรือนหลังเดียวพักกันอยู่ได้ถึงสี่วรรณะ จากสี่ทิศ ดังนี้), นี้ฉันใด; --ภิกษุ ท. ! ข้อนี้ก็ฉันนั้น กล่าวคือ ภิกษุเมื่อเจริญทำให้มากอยู่ซึ่งอริยอัฏฐังคิกมรรค :- +--ย่อม กำหนดรู้ ซึ่งธรรมอันพึงกำหนดรู้ด้วยปัญญาอันยิ่งได้ ; +--ย่อม ละ ซึ่งธรรมอันพึงละด้วยปัญญาอันยิ่งได้ ; +--ย่อม ทำให้แจ้ง ซึ่งธรรมอันพึงทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งได้ ; +--ย่อม ทำให้เจริญ ซึ่งธรรมอันพึงทำให้เจริญด้วยปัญญาอันยิ่งได้. (หมายความว่า ในการเจริญอริยมรรคเพียงอย่างเดียวนั้น ย่อมมี การกระทำ และ ผลแห่งการกระทำ รวมอยู่ถึงสี่อย่าง เช่นเดียวกับเรือนหลังเดียวมีคนพักรวมอยู่ ๔ พวก, ฉันใดก็ฉันนั้น). --ภิกษุ ท. ! ธรรมเหล่าไหนเล่า เป็น ธรรมอันพึงกำหนดรู้ ด้วยปัญญาอันยิ่ง ? คำตอบพึงมีว่า ปัญจุปาทานขันธ์; กล่าวคือ ขันธ์เป็นที่ยึดมั่นคือ รูป, ขันธ์เป็นที่ยึดมั่นคือ เวทนา, ขันธ์เป็นที่ยึดมั่นคือ สัญญา, ขันธ์เป็นที่ยึดมั่นคือ สังขาร, ขันธ์เป็นที่ยึดมั่นคือ วิญญาณ. --ภิกษุ ท. ! ธรรมเหล่าไหนเล่า เป็น #ธรรมอันพึงละ ด้วยปัญญาอันยิ่ง ? คำตอบพึงมีว่า อวิชชา และ ภวตัณหา. --ภิกษุ ท. ! ธรรมเหล่าไหนเล่า เป็น #ธรรมอันพึงทำให้แจ้ง ด้วยปัญญาอันยิ่ง ? คำตอบพึงมีว่า วิชชา และ วิมุตติ. --ภิกษุ ท. ! ธรรมเหล่าไหนเล่า เป็น #ธรรมอันพึงทำให้เจริญ ด้วยปัญญาอันยิ่ง ? คำตอบพึงมีว่า สมถะ และ วิปัสสนา. --ภิกษุ ท. ! เมื่อภิกษุ เจริญทำให้มากซึ่งอริยอัฏฐังคิกมรรคอยู่ อย่างไรเล่า (จึงจะ มีผล ๔ ประการนั้น) ? --ภิกษุ ท. ! ในกรณีนี้ ภิกษุย่อมเจริญ สัมมาทิฏฐิ . . . . สัมมาสังกัปปะ . . . . สัมมาวาจา . . . . สัมมากัมมันตะ . . . . สัมมาอาชีวะ . . . . สัมมาวายามะ . . . . สัมมาสติ . . . . สัมมาสมาธิ ชนิดที่ มีวิเวกอาศัยแล้ว มีวิราคะอาศัยแล้ว มีนิโรธอาศัยแล้ว มีปกติน้อมไปเพื่อการสลัดลง. --ภิกษุ ท. ! #เมื่อภิกษุเจริญทำให้มากซึ่งอริยอัฏฐังคิกมรรคอยู่ อย่างนี้แล (จึงมีผล ๔ ประการนั้น).- (----+ ธรรม ๔ อย่างในสูตรนี้ เรียงลำดับไว้เป็น ธรรมที่ควรกำหนดรู้ ควรละ ควรทำให้แจ้ง ควรทำให้เจริญ ตรงกับหลักธรรมดาทั่วๆไป ของอริยสัจสี่; แต่มีสูตรอื่น (อุปริ. ม. ๑๔/๕๒๔/๘๒๙) เรียงลำดับไว้เป็นอย่างอื่น คือ ธรรมที่ควรกำหนดรู้ ควรละ ควรทำให้เจริญ ควรทำให้แจ้ง, ดังนี้ก็มี; ---อุปริ. ม. ๑๔/๕๒๔/๘๒๙ http://etipitaka.com/read/pali/14/524/?keywords=%E0%B9%98%E0%B9%92%E0%B9%99 แต่ก็ยังคงเป็นอริยสัจสี่ได้อยู่นั่นเอง ไม่มีผลเป็นการขัดแย้งกันแต่ประการใด. +--พระบาลีในสูตรนี้ แสดงลักษณะของอริยอัฏฐังคิกมรรคไว้เป็น วิเวกนิสฺสิต วิราคนิสฺสิต นิโรธนิสฺสิต โวสฺสคฺคปริณามี; มีสูตรอื่นๆแสดงลักษณะของอริยอัฏฐังคิกมรรคในกรณีเช่นนี้ แปลกออกไปเป็น ราควินยปริโยสาน : มีการนำออกซึ่งราคะเป็นปริโยสาน, โทสวินยปริโยสาน : มีการนำออกซึ่งโทสะเป็นปริโยสาน, โมหวินยปริโยสาน : มีการนำออกซึ่งโมหะเป็นปริโยสาน (๑๙/๖๙/๒๖๗); ---สํยุตฺต. ม. ๑๙/๖๙/๒๖๗ http://etipitaka.com/read/pali/19/69/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%96%E0%B9%97 อมโตคธ : หยั่งลงสู่อมตะ, อมตปรายน : มีเบื้องหน้าเป็นอมตะ, อมตปริโยสาน : มีอมตะเป็นปริโยสาน (๑๙/๖๙/๒๖๙); ---สํยุตฺต. ม. ๑๙/๖๙/๒๖๙ http://etipitaka.com/read/pali/19/69/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%96%E0%B9%99 นิพฺพานนินฺน : เอียงไปสู่นิพพาน, นิพฺพานโปณ : โน้มไปสู่นิพพาน, นิพฺพานปพฺภาร : เงื้อมไปสู่นิพพาน (๑๙/๗๐/๒๗๑) ; ดังนี้ก็มี ; ---สํยุตฺต. ม. ๑๙/๗๐/๒๗๑ http://etipitaka.com/read/pali/19/70/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%97%E0%B9%91 แม้โดยพยัญชนะจะต่างกัน แต่ก็มุ่งไปยังความหมายอย่างเดียวกัน. +--ข้อควรสังเกตอีกอย่างหนึ่งก็คือ วัตถุแห่งกิจของอริยสัจในสูตรนี้ แสดงไว้ต่างจากสูตรที่รู้กันอยู่ทั่วไป, คือสูตรทั่วๆไป วัตถุแห่งการกำหนดรู้ แสดงไว้ด้วย ความทุกข์ทุกชนิด สูตรนี้แสดงไว้ด้วย ปัญจุปาทานขันธ์เท่านั้น; วัตถุแห่งการละ สูตรทั่วๆไปแสดงไว้ด้วย ตัณหาสาม สูตรนี้แสดงไว้ด้วย อวิชชาและภวตัณหา; วัตถุแห่งการทำให้แจ้ง สูตรทั่วๆไปแสดงไว้ด้วย การดับแห่งตัณหา สูตรนี้แสดงไว้ด้วย วิชชาและวิมุตติ; วัตถุแห่งการทำให้เจริญ สูตรทั่วๆไปแสดงไว้ด้วย อริยอัฏฐังคิกมรรค ส่วนในสูตรนี้แสดงไว้ด้วย สมถะและวิปัสสนา. +--ถ้าผู้ศึกษาเข้าใจความหมายของคำที่แสดงไว้แต่ละฝ่ายอย่างทั่วถึงแล้ว ก็จะเห็นได้ว่าไม่ขัดขวางอะไรกัน +----). #ทุกขมรรค #อริยสัจสี่ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์ อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - มหาวาร. สํ. 19/76-77/290-295. http://etipitaka.com/read/thai/19/76/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%99%E0%B9%90 อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - มหาวาร. สํ. ๑๙/๗๗-๗๘/๒๙๐-๒๙๕. http://etipitaka.com/read/pali/19/77/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%99%E0%B9%90 ศึกษา​เพิ่มเติม... https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=997 https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=86&id=997 https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=86 ลำดับสาธยายธรรม : 86 ฟังเสียงอ่าน... http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_86.mp3

อริยสาวกฝึกหัดศึกษาที่เกิดแห่งอุปธิ สัทธรรมลำดับที่ : 244 ชื่อบทธรรม :- ที่เกิดแห่งอุปธิ https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=244 เนื้อความทั้งหมด :- --ที่เกิดแห่งอุปธิ --ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เมื่อพิจารณาสืบต่อไป ย่อมพิจารณาลึกลงไปอีกว่า “อุปธินี้เล่า มีอะไรเป็นเหตุให้เกิด ? มีอะไรเป็นเครื่องก่อให้เกิด ? มีอะไรเป็นเครื่องกำเนิด ? และมีอะไรเป็นแดนเกิด ? เมื่ออะไรมีอยู่ อุปธิก็มีอยู่ ? เมื่ออะไรไม่มี อุปธิก็ไม่มี ?” ดังนี้. --ภิกษุ ท. ! ภิกษุนั้น เมื่อพิจารณาอยู่ ย่อมรู้ได้ชัดอย่างนี้ว่า “อุปธิมีตัณหา เป็นเหตุให้เกิด, มีตัณหา เป็นเครื่องก่อให้เกิด, มีตัณหา เป็นเครื่องกำเนิด, และมีตัณหา เป็นแดนเกิด ; เมื่อตัณหา มีอยู่ อุปธิก็มีอยู่, เมื่อตัณหา ไม่มี อุปธิก็ไม่มี, ดังนี้แล.- --ภิกษุ ท.(ทั้งหลาย) เราเรียกภิกษุรูปนี้ว่า #เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความสิ้นทุกข์ เพื่อความดับแห่งอุปธิโดยชอบทุกประการ ฯ #ทุกขสมุทัย​ #อริยสัจสี่​ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์ อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - นิทาน. สํ. 16/105/257. http://etipitaka.com/read/thai/16/105/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%95%E0%B9%97 อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - นิทาน. สํ. ๑๖/๑๓๑/๒๕๗. http://etipitaka.com/read/pali/16/131/?keywords=%E0%B9%92%E0%B9%95%E0%B9%97 ศึกษาเพิ่มเติม... https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=244 http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=16&id=244 หรือ http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=16 ลำดับสาธยายธรรม : 16 ฟังเสียง... http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_16.mp3

มีธรรมความจริง ยิ่งมีสติ เกิดสมาธิ จิตตั้งหลักได้ วิปัสนา พาให้วิจัย เห็นทั้งนอกใน ให้ปัญญาดี นอกเห็นรูปได้ ในเห็นนามมี กองทุกข์คลุกคลี มีภาระอยู่ ทุกข์นี้มีจริง ยิ่งยึดไม่รู้ เหตุแบกมีอยู่ สู่ทุกข์ร่ำไป ล้วนแต่ไม่เที่ยง เพลี้ยงพล้ำทุกข์ได้ หาใช่ตนไม่ แบกไว้ทุกข์จริง กรรมกายใจมี ศีลธรรมพึ่งพิง ทางธรรมความจริง เป็นสิ่งไม่ตาย ขอให้พบธรรมความดี ญาณไม่ขัดข้อง ยิ่งทำยิ่งเจริญรุ่งเรือง สวัสดีมงคลชัย นิพพานะ ปัจจะโยโหตุ

เซเลนสกี้ยืนยันหนักแน่น!! จะไม่ถอนทหารออกจาก 4 ภูมิภาคที่เป็นข้อพิพาท เขากล่าวหลังจากการสนทนาของทรัมป์กับปูติน นอกจากนี้ เขายังกล่าวอีกว่า ยังคงรอการเจรจาร่วมกับรัสเซียโดยตรงในทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นตุรกี วาติกัน หรือสวิตเซอร์แลนด์ และยูเครนพร้อมหยุดยิงอย่างเต็มรูปแบบและไม่มีเงื่อนไข "แต่จะต้องเป็นไปตามเงื่อนไขของยูเครน" คำกล่าวเพิ่มเติมของเซเลนสกี: 👉 ยูเครนมีสถานะ และขอบเขตดินแดนชัดเจนอยู่แล้ว มันอยู่ในรัฐธรรมนูญ 👉 ยูเครนจะยังคงมุ่งมั่นในแนวทางนาโต้ 👉 เราต้องการยุติสงคราม และยูเครนจะไม่ถอนทหารออกจากดินแดนของตนและจะไม่ยอมจำนนต่อคำขาดของรัสเซีย 👉 ขณะนี้เรากำลังรอดูข้อเสนอที่รัสเซียจะเสนอ 👉 เราต้องการให้สหรัฐอเมริกา ยูเครน รัสเซีย และประเทศในยุโรป มีส่วนร่วมในการประชุมเจรจาอีกครั้ง เพื่อพิจารณาข้อเสนอทุกข้อบนโต๊ะเจรจา ซึ่งสมควรได้รับการประเมินอย่างตรงไปตรงมา ไม่ใช่มีเพียงปูตินเท่านั้นที่ได้รับประโยชน์จากข้อเสนอเหล่านั้น 👉 หากปูตินยื่นข้อเรียกร้องที่ไม่สมเหตุสมผล นั่นจะหมายถึงว่ารัสเซียต้องการให้สงครามดำเนินต่อไป และสมควรที่ยุโรป อเมริกา และโลกจะดำเนินการคว่ำบาตรเพิ่มเติมด้วย 👉 เซเลนสกี้ยืนยันว่ายูเครนสามารถลงนามบันทึกความเข้าใจกับรัสเซียซึ่งจะนำไปสู่ข้อตกลงยุติสงครามได้ แต่ต้องเป็นไปตามเงื่อนไขของยูเครน!

ออร่าแห่งจิต…อยู่ที่ใจไม่หดหู่ > “ออร่า” ที่แท้จริง ไม่ใช่แค่แสงรอบตัว แต่คือ พลังจิตที่ส่งออกมาจากข้างใน สัมผัสได้ทั้งด้วยตา…และด้วยใจ! บางคน…แค่เดินมา ก็เหมือนแสงสว่างเปิดทาง บางคน…แค่ยิ้มมา ก็เหมือนใจเราหายเหนื่อย นั่นไม่ใช่เพราะหน้าตาเขาดี แต่เพราะจิตเขาสดชื่นจน “เปล่งประกาย” ได้จริง --- แต่คนดีจำนวนไม่น้อย…กลับไม่มีออร่า เพราะทำดีไปก็ น้อยใจชีวิตไป ทำใจดีแต่ กลับใจหดหู่ในใจลึกๆ เมื่อจิตตกบ่อยๆ แม้บุญจะอยู่ในใจ...ก็ไม่มีแสงส่องออกมาข้างนอก ออร่าความรัก ความน่าอยู่ ความเป็นที่รัก หายไปในวันที่คุณยอมให้ใจหดหู่บ่อยๆ เหมือนกุหลาบเหี่ยวที่ไม่มีใครอยากเข้าใกล้ ไม่ใช่เพราะไม่ดี แต่เพราะ จิตไม่มีพลัง --- จิตแบบไหน...สร้างออร่าให้ตัวเองได้? จิตที่รู้จัก “หัวเราะให้ตัวเอง” แม้ในวันที่เหนื่อย จิตที่ “มองบวกได้” แม้มีข่าวร้าย จิตที่ “ปล่อยวางได้เร็ว” ไม่กอดเก็บความทุกข์เป็นห่อของขวัญ จิตที่ “หายใจยาว” ได้วันละหลายครั้ง และบอกตัวเองว่า “ฉันไม่ต้องสมบูรณ์แบบ…ก็สดชื่นได้” --- ฝึกออร่าแบบไม่ต้องงมงาย 1. ดูแลใจ ก่อนดูแลหน้า อย่าให้โทรศัพท์เป็นของที่เราเห็นมากกว่าหน้าตัวเองในกระจก 2. แต่งกายให้สดใส เหมือนแต่งจิตให้เบิกบาน สีเสื้อผ้าอาจไม่เปลี่ยนโชคชะตา แต่จิตที่เลือก “ลุกขึ้นแต่งตัวอย่างรักตัวเอง” นั่นแหละ…เปลี่ยนชะตาได้ 3. หายใจยาวๆ ช้าๆ ทุกครั้งที่รู้ตัวว่ากำลังหดหู่ อย่ารีบเปลี่ยนโลก แต่ให้เปลี่ยนจังหวะหายใจ แล้วโลกจะเบาขึ้นทันตาเห็น 4. ยอมรับความไม่เที่ยงของจิต ไม่มีใครหายใจสวยๆ ได้ทั้งวัน ไม่มีใครสดใสได้ทุกนาที แต่คนที่ “หมั่นรู้ทันความหดหู่” และไม่ยอมจำนน นั่นแหละ…จะกลายเป็นจิตที่เปล่งแสง! --- > จงอย่าเป็นคนดีที่ไร้ออร่า เพราะใจหดหู่ครองพื้นที่นานเกินไป แต่จงเป็นคนธรรมดาที่มีออร่าสดใส เพราะรู้จักปลุก “ใจสดชื่น” ให้กลับมาได้...ทุกวัน!

..ใครเป็นคนกำหนดต้นทุนชีวิตประชาชนคนไทยเรา,ไม่ใช่ปัดความรับผิดชอบโดยคนปกครองเราหรือให้หน้าม้ามาบิดเบือนว่า ต้นทุนชีวิตคนเราไม่เท่ากัน,เพราะเหี้ยไปควบคุมต้นทุนชีวิตเขาให้เราคนไทยลำบากไง,หรือถูกทำให้ยากจน ให้โง่ อย่าให้เล่าเรียนสูงนัก จะได้มาเป็นขี้ข้ารับใช้สะดวกขึ้นในกิจการมัน,คนไทยทำชีวิตพอดีพอเพียงได้สบาย,แต่ถูกทำให้ด้อยค่าให้ทุกข์ให้ยากจน,ถ้ารัฐกำหนดกฎหมายใหม่ว่า สัมปทานบ่อน้ำมันที่ให้ไปไม่ชอบด้วยความยุติธรรมแล้วโมฆะทั้งหมด,ด้วยคนยุคปัจจุบันใช้น้ำมันใช้แก๊สเป็นวัตถุดิบพื้นฐานของทุกๆต้นทุนชีวิตดำรงชีพ,ค่าใช้จ่ายค่าครองชีพค่าสินค้าค่าขนส่งและใดๆอื่นใดจะลดลงมากมายทันที,ประชาชนจะใช้ชีวิตมิใช่แบบดิ้นรนบ้าคลั่งร่ำรวยหนี้เช่นปัจจุบันแน่นอน. https://youtube.com/shorts/WkLIOqEfGZU?si=DU0kms3m51eAixfw

วันพระก็มาเล่าเรื่องความผูกพันของคนกับสัตว์ เราก็เฝ้ามองดู ว่าเขาเลี้ยงสี่ขาได้อย่างไรตั้ง 500-1,000 ตัว มีความผูกพันมากมาย หาทรัพย์สินมาซื้อที่ดิน อาหารค่ารักษาพยาบาล หนักเข้าไปอีกหาเงินทองมาไถ่ถอนชีวิต อดมื้อกินมื้อเพื่อสัตว์..เป็นกรรมอะไรที่มีมาต่อกันจึงมายอมทุกข์ช่วยเหลือกันชาตินี้

..การศึกษาไทย ผู้นำทุกๆยุคสมัยล้วนต่างมองข้ามและไม่จริงใจในการส่งเสริมสนับสนุนลูกหลานเยาวชนไทยตนเล่าเรียนดีๆมีคุณภาพและฟรีจริงตลอดการศึกษา,ปัญหานี้ลูกหลานคนต่างด้าวต่างชาติคนเถื่อนเต็มแผ่นดินไทยล้วนคือตัวปัญหาหลักด้วยในการแย่งชิงทรัพยากรของมิติตังสนับสนุนการศึกษาของคนไทยเรา,การผลักดันคนต่างด้าวออกจากประเทศไทยจึงต้องชัดเจนทันทีและเร่งรีบผลักดันไปให้หมด,จะแก้ปมปัญหาภายในสังคมไทยมากมายหลากหลายมิติได้ด้วย มิใช่แค่การศึกษาที่ต่างมาแย่งชิงทรัพยากรเราแบบการรักษาพยาบาลนั้นล่ะ,ตังมากมายต้องสูญเสียไปเพื่อคนต่างชาติต่างประเทศ&ต่างด้าวด้วย, ..การศึกษาไทยเราถึงเวลาเรียนฟรีแล้วจริงๆและขยายจริงประกาศชัดเจนอย่างเป็นทางการว่า ตามใจผู้เรียน ช่วงไหนก็ได้เมื่อผ่านภาคบังคับปกติก็ตาม,ภาคบังคับปกตยุคใหม่ในอนาคตคือ อนุบาล ประถม ม.ต้น ม.ปลาย(หรือปวช.ก็ได้),ถึงสายอาชีพใดๆก็ด้วยหรือมหาลัย ป.ตรี ป.โท ป.เอก ก็ตาม เหล่านี้เรียนฟรีหมด,และโรงเรียนรัฐ มหาลัยรัฐทั้งหมดจะถูกดึงกลับมาในระบบที่รัฐควบคุม100%ทั้งหมดมิใช่ออกจากระบบแบบปัจจุบัน,เอกชนทั้งหมดไม่มีตังใดๆที่รัฐสนับสนุนทุกๆกรณี,และต้องเป็นไปในมาตราฐานพื้นฐานแห่งรัฐด้วยในเอกชนที่เปิดสถานศึกษานั้นๆ,ประเมินตามกำหนดนั้นเอง. ..เด็กๆเยาวชนเรียนภาคบังคับคืออนุบาลถึงป.ตรี รวมทั้งหมด19ปีซึ่งเรียนฟรีทั้งหมดจริง.,จบมามีตังสนับสนุนฟรีๆสร้างสัมมาอาชีพที่ต้องการเริ่มต้นได้ทันทีคนละ100,000บาท เป็นต้น,นี้วิวัฒนาการระบบการศึกษาไทยเราต้องสร้างคนไทยกันในระดับนี้ได้แล้ว,มีใช่อยากเรียนต้องเป็นหนี้,&กู้กยศ.จนขายที่ดินขายบ้านขายรถสิ้นสัมมาอาชีพติดวงจรอุบาทก์แห่งหนี้ไม่จบไม่สิ้น,ขนาดสว.ในยุคนั้นๆยังขัดขวางไม่ล้างหนี้เยาวชนไทยจริงในช่วงเดียวกันกับอเมริกาล้างหนีันักเรียนนักศึกษาเขาทันทีถึงคนละ350,000บาทถึง700,000บาทต่อคนในเบื้องต้นฟรีๆกันก็ว่า,หรือ10,000-20,000$ต่อคนอเมริกาที่เป็นหนี้กยศ.ในบ้านเขา,ขนาดเขาเองมีหนี้สะสมถึง30ล้านล้านเหรียญนะนั้น ปัจจุบันกว่า36-37ล้านล้านเหรียญแล้วคงไม่เกิน5ปีหนี้อาจถึง100ล้านล้านเหรียญก็ว่า ไบเดลยังล้างหนี้ช่วยบางส่วนเลย,ถ้าคนไทยตัง350,000-700,000฿มันล้างหนี้ทันทีหลายล้านบัญชีกันเลยล่ะ,แต่สว.ไม่อนุมัติ ซึ่งสส.หมายจะล้างหนี้เลย แต่สส.ทรยศ.ไม่สนใจลูกหลานคนไทยก็ดึงงานไว้จนลากให้สว.ดึงไปด้วย,แต่เงื่อนไขผีบ้ามุกไม่ล้างหนี้อะไรจริงใจเลย ให้ชำระหนี้เหมือนเดิมไม่จริงใจอะไรในการปกครองประเทศของผู้นำ,จริงใจแค่ยกบ่อน้ำมันเปิดสัมปทานบ้าบอให้ต่างชาติทำตังจนร่ำรวยมั่งคั่งแทนคนไทย,รายได้กำไรถ้าเปิดกันจริงๆมันกว่าปีละหลายสิบล้านล้านบาทแน่นอน เอามาส่งเสริมสนับสนุนการสร้างคนไทยพัฒนาคุณภาพองค์รอบรู้องค์รู้คนไทยฟรีๆได้มากมายเหลือล้น,เรียนฟรีแทบขนหน้าแข้งตังคลังของแผ่นดินไทยไม่ร่วงอะไร,นี้คือการปกครองที่ผิดพลาดและล้มเหลวด้านการปกครองสิ้นเชิง,ผีบ้าผู้นำผู้ปกครองห่าอะไรไปยกโคตรทำตังโคตรสร้างความร่ำรวยให้คนอื่นไป ตนเองเสือกไม่มีอะไรเลยแม้เนื้อปิโตรเลียมยังไม่มีสิทธิ์ได้บนแผ่นดินไทยตนแท้ๆ,ขายความมั่งคั่งร่ำรวยแก่คนอื่น มันผีบ้าจริงๆนะ.,เสือกมีอำนาจ มีตำแหน่งในการปกครองประเทศ.,เรามียุคการปกครองของคนปกครองที่ไม่รักประชาชนคนไทย รักประเทศไทยตนเอง,ขลาดกลัว เห็นแก่ตัวและเดอะแก๊งมันๆ,ไม่สมควรอนุรักษ์ไว้หรือเก็บรักษาไว้เลยคนพวกนี้ หนักแผ่นดินไทย ถ่วงความพ้นทุกข์พ้นยากจนคนไทยคู่ศีลธรรมอันดีมากมายด้วย,จนเสื่อมไปทุกๆด้านในปัจจุบันเพราะหมายเข้ามาปกครองเพื่อทำลายความดีทุกๆมิตินั้นเองก็ว่าด้วย. ..ผู้ปกครองในยุคสมัยปัจจุบันนี้ จริงๆลูกหลานเราสมควรเล่าเรียนฟรีไร้ค่าใช้จ่ายเรี่ยไรใดๆอีกเลยในกระบวนการเล่าเรียนตลอดเทอมการเรียนการสอนและผู้ปกครองก็ไร้ชำระค่าใช้จ่ายใดๆด้วย,เยาวชนไทยเราแค่10ล้านกว่าคนเองแบบคำนวนสูงสุดไว้,คนละ100,000บาทต่อปี แค่1ล้านล้านบาทเองต่อปี,นักการเมืองโกงชาติ ต่างชาติมาปล้มทรัพยากรมีค่ามากมายผ่านสัมปทานหรือการผูกขาดกิจการใดๆในไทย มันเดอะแก๊งมันเหล่านี้ ไทยเราสูญเสียโดยเปล่าประโยชน์แก่พวกมันไปอาจกว่าปีละ10ล้านล้านบาทกันเลยทีเดียว.,เรามีวิถีการปกครองที่เป็นภัยต่อประชาชนคนไทยทั้งประเทศเสียเอง,เช่นนั้น จะเอาวิธีการสัมปทานส่งเข้าสภาสส.สว.ร่วมแสดงความเห็นตีแผ่ความจริงออกสู่สายตาประชาชนคนไทยทั้งประเทศมิใช่ปกปิดจนถึงปัจจุบันทั้งแสดงเหตุอันเป็นเท็จต่อดาต้าข้อมูลทั้งหมดที่ปกปิดไว้,ตัดสินใจกันเองในผลกระทบที่ทั้งประเทศได้รับผลกระทบตรงจากมันจริงๆ,เช่นข้าวของแพงทั้งแผ่นดิน,ต้นทุนแพงรอบทิศกระทบทุกๆการดำรงชีวิตของคนไทย,เสือกไม่นำเข้าสภาอภิปรายบอกกล่าวเล่าความจริงห่าอะไร, ..เรามีวิถีการปกครองที่ล้มเหลวและเป็นความมั่นคงเสียเองต่อคนไทยทุกๆคนจึงไม่ผิดไปจากนี้ใดๆเลย. https://youtu.be/aCut0LQPS5s?si=NXRiwMESVBLsjO3z

ตามคำสั่งสอนในอริยสัจ 4 พระพุทธเจ้าตรัสว่า สาเหตุของความทุกข์คือ ตัณหา ซึ่งหมายถึงความทะยานอยาก ตัณหาแบ่งออกเป็น 3 อย่างได้แก่ กามตัณหา ภวตัณหา และ วิภวตัณหา อย่างไรก็ตาม ตัณหาก็คือ ลักษณะอย่างหนึ่งกิเลส ซึ่งอยู่ภายในจิตใจของมนุษย์ฉะนั้นจึง กล่าวได้ว่า กิเลส คือ สาเหตุของความทุกข์ทั้งปวง

เราคิด..(คิด) เราคิดเรื่องนั่นเรื่องนี้ เราคิดเศร้า เราคิดสับสน เราคิดในเรื่องทุกข์ เราคิดวนเวียนกับเรื่องราวต่างๆ แท้จริง จิตมันเป็นผู้คิด ตัวคิด

มีกรรมนำเกิด เกิดมามีกรรม เก่าใหม่วนซ้ำ ตอกย้ำเวียนว่าย กิเลสตัณหา พากรรมเลวร้าย เผาร้อนดั่งไฟ ให้ทุกข์โรคร้าย โรคกรรมโรคกาย โรคใจทุกข์ได้ วิบากมากมาย ได้แต่ใช้กรรม จงทำความดี มีศีลมีธรรม นำมาใช้กรรม บำรุงรักษา โรกกรรมกายใจ ให้หายเถิดหนา ให้สุขมีมา พาทุกข์ดับไป ขอพบธรรมความดีมีสุข ยิ่งทำยิ่งเจริญรุ่งเรือง สวัสดีมีคงลชัย รวยทรัพย์ในนอก นิพพานะ ปัจจะโยโหตุ

อริย​สาวก​พึง​ฝึกหัด​ศึกษา​ปฏิปทาเพื่อละโอรัมภาคิยสังโยชน์ก็คือมรรค สัทธรรมลำดับที่ : 995 ชื่อบทธรรม : -ปฏิปทาเพื่อละโอรัมภาคิยสังโยชน์ก็คือมรรค https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=995 เนื้อความทั้งหมด :- --ปฏิปทาเพื่อละโอรัมภาคิยสังโยชน์ก็คือมรรค --อานนท์ ! มรรคใด ปฏิปทาใด เป็นไปเพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้า มีอยู่; การที่บุคคลจะไม่อาศัย ซึ่งมรรคนั้น ซึ่งปฏิปทานั้น แล้วจักรู้จักเห็นหรือว่าจักละ ซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น : นั้นไม่ใช่ฐานะที่จะมีได้ ; เช่นเดียวกับการที่บุคคลไม่ถากเปือก ไม่ถากกระพี้ ของต้นไม้ใหญ่มีแก่นยืนต้นอยู่ เสียก่อน แล้วจักไปถากเอาแก่นนั้น : นั่นไม่เป็น ฐานะที่จะมีได้, ฉันใดก็ฉันนั้น. --อานนท์ ! มรรค และ ปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิย สังโยชน์ห้า นั้นเป็นอย่างไรเล่า ? --อานนท์ ! ภิกษุในกรณีนี้ เพราะสงัดจากอุปธิ เพราะละเสียซึ่งอกุศลธรรมทั้งหลาย เพราะความระงับเฉพาะแห่งความหยาบกระด้างทางกายโดยประการทั้งปวง ก็สงัดจากกามทั้งหลาย สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลาย เข้าถึงปฐมฌาน อันมีวิตกวิจาร มีปิติและสุขอันเกิดจากวิเวก แล้วแลอยู่. ในปฐมฌานนั้น มีธรรมคือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ (ที่กำลังทำหน้าที่อยู่) ; เธอนั้น ตามเห็นธรรมซึ่งธรรมเหล่านั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง โดยความเป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นหัวฝี เป็นลูกศร เป็นความยากลำบาก เป็นอาพาธ เป็นดังผู้อื่น (ให้ยืมมา) เป็นของแตกสลาย เป็นของว่าง เป็นของไม่ใช่ตน. เธอดำรงจิตด้วยธรรม (คือขันธ์ทั้งห้า) เหล่านั้น (อันประกอบด้วยลักษณะ ๑๑ ประการ มีอนิจจลักษณะเป็นต้น) แล้วจึง น้อมจิตไปสู่อมตธาตุ (คือนิพพานธาตุ) ด้วยการกำหนดว่า “นั่นสงบระงับ นั่นประณีต : นั่นคือธรรมชาติเป็นที่สงบระงับแห่งสังขารทั้งปวง เป็นที่สลัดคืนซึ่งอุปธิทั้งปวง เป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา เป็นความจางคลาย เป็นความดับ เป็นนิพพาน” ดังนี้. เขาดำรงอยู่ในวิปัสสนาญาณมีปฐมฌานเป็นบาทนั้น ย่อม ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ; ถ้าไม่ถึงความสิ้นไปแห่ง อาสวะ ก็เป็นโอปปาติกะอนาคามี ผู้ปรินิพพานในภพนั้น มีการไม่เวียนกลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะความสิ้นไปแห่งสังโยชน์มีในเบื้องต่ำห้าประการ และเพราะอำนาจแห่ง ธัมมราคะ ธัมมนันทิ (อันเกิดจากการกำหนดจิตในอมตธาตุ) นั้น ๆ นั่นเอง. --อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น. --อานนท์ ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุ เพราะความเข้าไปสงบระงับเสียได้ซึ่งวิตกและวิจาร จึง เข้าถึงทุติยฌาน เป็นเครื่องผ่องใสแห่งใจในภายใน ให้สมาธิเป็นธรรมอันเอกผุดมีขึ้น ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีแต่ปีติและสุข อันเกิดจากสมาธิ แล้วแลอยู่. .... ฯลฯ(เปยยาล)​.... (ข้อความตรงที่ละเปยยาลไว้นี้ มีเนื้อความเต็มเหมือนในตอนที่กล่าวถึงปฐมฌานข้างต้นนั้น ทุกตัวอักษร แปลกแต่คำว่าปฐมฌานเป็นทุติยฌานเท่านั้น แม้ข้อความที่ละเปยยาล ไว้ในตอนตติยฌานและจตุตถฌาน ก็พึงทราบโดยนัยนี้ ผู้ศึกษาพึงเติมให้เต็มเอาเอง ; จนกระทั่งถึงข้อความว่า ) .... --อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น. --อานนท์ ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุ เพราะความจางคลายไปแห่งปิติ ย่อมเป็นผู้อยู่อุเบกขา มีสติและสัมปชัญญะ และย่อมเสวยความสุขด้วยนามกายชนิดที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย ย่อมกล่าวสรรเสริญผู้นั้นว่า “เป็นผู้อยู่อุเบกขา มีสติอยู่เป็นปรกติสุข” ดังนี้ $เข้าถึงตติยฌาน แล้วแลอยู่. .... ฯลฯ .... ( มีเนื้อ ความเต็มดุจในตอนปฐมฌาน ) .... --อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น. --อานนท์ ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุ เพราะละสุข เสียได้ และเพราะละทุกข์เสียได้ เพราะ ความดับไปแห่งโสมนัสและโทมนัสทั้งสอง ในกาลก่อน เข้าถึงจตุตถฌาน ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข มีแต่ความมีสติเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์เพราะอุเบกขา แล้วแลอยู่. .... ฯลฯ.... ( มีเนื้อความเต็มดุจในตอนปฐมฌาน ) .... อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น. --อานนท์ ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุ เพราะก้าวล่วงรูปสัญญา เสียได้โดยประการทั้งปวง เพราะความดับไปแห่งปฏิฆสัญญา เพราะการไม่ใส่ใจซึ่งนานัตตสัญญา จึง เข้าถึงอากาสานัญจายตนะ อันมีการทำในใจว่า อากาศไม่มีที่สุด ดังนี้ แล้วแลอยู่. ในอากาสานัญจายตนะนั้น มีธรรม คือเวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ( ที่กำลังทำหน้าที่อยู่ ) *--๑ ; เธอนั้น ตามเห็นซึ่งธรรมเหล่านั้นโดยความเป็นของไม่เที่ยง โดยความเป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นหัวฝี เป็นลูกศร เป็นความยากลำบาก เป็นอาพาธ เป็นดังผู้อื่น (ให้ยืมมา) เป็นของแตกสลาย เป็นของว่าง เป็นของไม่ใช่ตน เธอดำรงจิตด้วยธรรม (คือขันธ์เพียงสี่) เหล่านั้น (อันประกอบด้วยลักษณะ ๑๑ ประการ มีอนิจจลักษณะเป็นต้น ) แล้วจึง น้อมจิตไปสู่อมตธาตุ (คือนิพพาน) ด้วยการกำหนดว่า “นั่นสงบระงับ นั่นประณีต : นั่นคือธรรมชาติเป็นที่สงบระงับแห่งสังขารทั้งปวง เป็นที่สลัดคืนซึ่งอุปธิทั้งปวง เป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา เป็นความจางคลาย เป็นความดับ เป็นนิพพาน” ดังนี้. เธอดำรงอยู่ในวิปัสสนาญาณมีอากาสานัญจายตนะเป็นบาทนั้น ย่อม ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ; ถ้าไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ก็เป็น โอปปาติกะอนาคามี ผู้ปรินิพพานในภพนั้น มีการไม่เวียนกลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะความสิ้นไปแห่งสังโยชน์ มีในเบื้องต่ำห้าประการ และเพราะอำนาจแห่ง ธัมมราคะ ธัมมนันทิ (อันเกิดจากการกำหนดจิตในอมตธาตุ) นั้นๆนั่นเอง. -- อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น. --อานนท์ ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุ เพราะผ่านพ้นอากาสานัญจายตนะ โดยประการทั้งปวงเสียแล้ว จึง เข้าถึงวิญญาณัญจายตนะ อันมีการทำในใจว่า “วิญญาณไม่มีที่สิ้นสุด” แล้วแลอยู่. . . . . ฯลฯ . . . . (ข้อความตรงละเปยยาลไว้นี้ มีข้อความที่ตรัสไว้เหมือนในตอนที่ตรัสถึงเรื่องอากาสานัญจายตนะข้างบนนี้ ทุกตัวอักษร แปลกแต่เปลี่ยนจากอากาสานัญจายตนะ มาเป็นวิญญาณัญจายตนะเท่านั้น แม้ในตอนอากิญจัญญายตนะที่ละไว้ ก็พึงทราบโดยนัยนี้, จนกระทั่งถึงข้อความว่า) . . . . --อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น. --อานนท์ ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุ เพราะผ่านพ้นวิญญาณัญจายตนะ โดยประการทั้งปวงเสียแล้ว จึง $เข้าถึงอากิญจัญญายตนะ อันมีการทำในใจว่า “อะไรๆไม่มี” ดังนี้ แล้วแลอยู่. . . . . ฯลฯ . . . . (มีเนื้อความเต็มดุจในตอนอากาสานัญจายตนะ) . . . . --อานนท์ ! แม้นี้แล ก็เป็นมรรค เป็นปฏิปทา เพื่อละเสียซึ่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ห้านั้น.- (สรุปความว่า มรรคหรือปฏิปทานี้ ละโอรัมภาคิยสังโยชน์ได้ เพราะการเห็น อนิจจตา กระทั่งถึง อนัตตา รวมเป็น ๑๑ ลักษณะ ในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันปรากฏอยู่ในขณะแห่งรูปฌานทั้งสี่ แต่ละฌาณๆ; และเห็นธรรม ๑๑ อย่างนั้นอย่างเดียวกัน ใน เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันปรากฏอยู่ในขณะแห่งอรูปฌานสามข้างต้น แต่ละฌาณๆ เว้นเนวสัญญานาสัญญายตนะ; นับว่าเป็นธรรมที่ละเอียดสุขุมที่สุด. ผู้ศึกษาพึงใคร่ครวญให้เป็นอย่างดีตรงที่ว่า มีขันธ์ห้า หรือ ขันธ์สี่ อยู่ที่จิตในขณะที่มีฌาน ดังนี้ ). *--๑. ผู้ศึกษาพึงสังเกตให้เห็นว่า ในพวกรูปฌานมีขันธ์ครบห้า; ส่วนในอรูปฌานมีขันธ์เพียงสี่ คือขาดรูปขันธ์ไป. #ทุกขมรรค #อริยสัจสี่ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์ อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - ม. ม. 13/125-129/156-158. http://etipitaka.com/read/thai/13/125/?keywords=%E0%B9%91%E0%B9%95%E0%B9%96 อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - ม. ม. ๑๓/๑๕๗-๑๖๑/๑๕๖-๑๕๘. http://etipitaka.com/read/pali/13/157/?keywords=%E0%B9%91%E0%B9%95%E0%B9%96 ศึกษา​เพิ่มเติม... https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=995 https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=85&id=995 https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=85 ลำดับสาธยายธรรม : 85 ฟังเสียงอ่าน... http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_85.mp3

อริยสาวกพึงฝึกหัดศึกษาสัญโญชน์อย่างเอก สัทธรรมลำดับที่ : 240 ชื่อบทธรรม :- สัญโญชน์อย่างเอก https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=240 เนื้อความทั้งหมด :- --สัญโญชน์อย่างเอก --ภิกษุ ท. ! เราไม่มองเห็นสัญโญชน์อื่น แม้แต่อย่างเดียว ซึ่งเมื่อสัตว์ทั้งหลาย ประกอบแล้ว ย่อมแล่นไป ย่อมท่องเที่ยวไป ในวัฏฏสงสารตลอดกาลนานอย่างนี้ เหมือนอย่าง #ตัณหาสัญโญชน์ นี้. http://etipitaka.com/read/pali/25/236/?keywords=ตณฺหาสํโยชนํ --ภิกษุ ท. ! เพราะว่าสัตว์ทั้งหลายที่ประกอบด้วย ตัณหาสัญโญชน์ แล้ว ย่อมแล่นไป ย่อมท่องเที่ยวไปในวัฏฏสงสาร ตลอดกาลนาน โดยแท้จริง แล. -บุรุษผู้มีตัณหาเป็นเพื่อนสอง ท่องเที่ยวไปสิ้นกาลนาน ย่อมไม่ก้าวล่วงสงสารอันมีความเป็นอย่างนี้ และความเป็นอย่างอื่นไปได้ ภิกษุรู้ตัณหาซึ่งเป็นแดนเกิดแห่งทุกข์ แล.- #ทุกขสทุทัย #อริยสัจสี่​ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์ อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - อติวุ. ขุ. 25/167/193. http://etipitaka.com/read/thai/25/167/?keywords=%E0%B9%91%E0%B9%99%E0%B9%93 อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - อติวุ. ขุ. ๒๕/๒๓๖/๑๙๓. http://etipitaka.com/read/pali/25/236/?keywords=%E0%B9%91%E0%B9%99%E0%B9%93 ศึกษาเพิ่มเติม... https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=240 http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=16&id=240 หรือ http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=16 ลำดับสาธยายธรรม :- 16 ฟังเสียง.. http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_16.mp3