สวัสดีค่ะ สัปดาห์ที่แล้วคุยกันถึงเรื่อง <ทำนองรักกังวานแดนดิน> ที่มีช่วงหนึ่งพระนางต้องไปสืบคดีที่เมืองกานหนานเต้าและได้พบกันพานฉือ มีฉากหนึ่งที่พานฉือนั่งดื่มสุราดับทุกข์และเหยียนซิ่งมาปลอบโดยกล่าวถึงบทความหนึ่งของพานฉือที่เคยโด่งดังในแวดวงผู้มีการศึกษา และเป็นแรงบันดาลใจให้กับเหล่าบัณฑิตที่ไม่ได้มาจากตระกูลขุนนางใหญ่ Storyฯ เคยเกริ่นไว้ว่าจริงๆ แล้วบทความที่เหยียนซิ่งกล่าวถึงนี้เป็นการยกเอาวรรคเด็ดจากหลายบทกวีโบราณมายำรวมกัน วันนี้มาเล่าให้ฟังค่ะเราคุยกันวันนี้ถึงประโยคแรกที่เหยียนซิ่งกล่าว ซึ่งก็คือ “แหงนมองฟ้าหัวร่อร่าก้าวออกไป เดินขึ้นสูงสู่เสินโจว” (หมายเหตุ Storyฯ แปลเองจ้า) ซึ่งวรรคแรกของประโยคนี้ยกมาจากบทกวีโบราณ ความเดิมคือ ‘แหงนมองฟ้าหัวร่อร่าก้าวออกไป ข้าพเจ้าหาใช่ชาวป่าเขา’ (仰天大笑出门去，我辈岂是蓬蒿人)/ หยางเทียนต้าเซี่ยวชูเหมินชวี่ อั่วเป้ยฉี่ซื่อเผิงฮาวเหริน) โดยคำว่า ‘ชาวป่าเขา’ ในที่นี่เป็นการอุปมาอุปมัยถึงคนที่ไม่ได้รับราชการหรือชาวบ้านธรรมดา และบทกวีนี้คือ ‘หนานหลิงเปี๋ยเอ๋อร์ถงรู่จิง’ (南陵别儿童入京 แปลได้ประมาณว่า อำลาเด็กๆ จากหนานหลิงเข้าเมืองหลวง) เป็นบทประพันธ์ของหลี่ไป๋ กวีเอกสมัยถังที่ได้รับการยกย่องเป็น ‘เซียนกวี’ตอนที่หลี่ไป๋แต่งกลอนบทนี้ เขามีอายุประมาณสี่สิบสองปี (ค.ศ. 742) ชีวิตผ่านอะไรมาไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นการมีชื่อเสียงตั้งแต่วัยเยาว์ การเดินทางเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปทั่ว การใช้ชีวิตในแวดวงขุนนางและบัณฑิตแต่ไม่ได้เข้ารับราชการตามที่หวัง ชีวิตตกต่ำออกเร่ร่อนและหลบไปใช้ชีวิตทำนาอยู่ตามป่าเขา แต่ตลอดเวลาเขาไม่เคยลืมอุดมการณ์ที่จะเข้ารับราชการเพราะเขามีความเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยมในความรู้ของตัวเอง และเชื่อว่าด้วยสติปัญญาความรู้ที่มีจะสามารถทำให้บ้านเมืองเจริญยิ่งขึ้นได้ แม้ตัวไม่อยู่ในเมืองหลวงแต่เขาไม่เคยขาดความพยายามที่จะส่งบทความให้ถึงมือของบุคคลสำคัญหลายคนโดยหวังที่จะกรุยทางให้เข้ารับราชการได้เรามักได้ยินเกี่ยวกับบทกวีของหลี่ไป๋ที่บรรยายธรรมชาติสวยงาม แต่จริงๆ แล้วหลี่ไป๋ประพันธ์บทกลอนและบทความไม่น้อยเกี่ยวกับหลักการปกครองและการบริหารบ้านเมือง โดยสอดแทรกปัญหาสังคมที่ตนได้ซึมซับมาจากการที่ได้เคยเดินทางไปหลากหลายพื้นที่และจากการได้คลุกคลีอยู่ในหลายแวดวงสังคมและหลังจากชีวิตผ่านไปอย่างขึ้นๆ ลงๆ ในที่สุดหลี่ไป๋ในวัยสี่สิบสองปีก็ได้รับพระราชโองการให้เดินทางไปเมืองหลวงเข้าเฝ้าฮ่องเต้ถังเสวียนจง และเมื่อเขาได้เข้าเฝ้าก็สามารถโต้ตอบคำถามจากฮ่องเต้ได้อย่างฉะฉาน ทั้งด้วยสำนวนคมคายและความรู้จากตำราและสิ่งที่ได้พบเห็นมา จึงได้รับการบรรจุเข้าเป็นขุนนางสังกัดสำนักหลวงฮั่นหลิน ต่อมาติดสอยห้อยตามใกล้ชิดและเป็นที่โปรดปรานขององค์ฮ่องเต้ ทว่าชีวิตทางการเมืองของหลี่ไป๋ไม่ได้สวยงามตลอดรอดฝั่ง และคงจะกล่าวได้ว่า จุดนี้เป็นจุดที่รุ่งเรืองที่สุดของเขาแล้วดังนั้น บทกวี ‘หนานหลิงเปี๋ยเอ๋อร์ถงรู่จิง’ จึงสะท้อนถึงอารมณ์ดีใจและภาคภูมิใจของหลี่ไป๋ พร้อมกับความคาดหวังว่าในที่สุดตนจะได้เข้าเฝ้าองค์ฮ่องเต้ ได้เปล่งประกายความรู้ความสามารถของตนให้เป็นที่ประจักษ์ต่อผู้คน ความหมายเต็มๆ ของบทกลอนนี้คือกล่าวถึงบรรยากาศรื่นเริงของร่ำสุรากินมื้อใหญ่ มีเด็กๆ วิ่งเล่นห้อมล้อม ร้องรำทำเพลงกัน จากนั้นกล่าวถึงสภาพจิตใจของหลี่ไป๋ที่นึกย้อนถึงวันเวลาที่เสียไปโดยไม่ได้มีผลงานจริงจัง พร้อมกับความหวังว่าวันนี้อำลาบ้านนอกเดินทางเข้าเมืองหลวงเพื่ออุดมการณ์ และประโยคสุดท้ายแฝงไว้ด้วยความเชื่อมั่นในตัวเองว่า ‘ฉันก็มีดีนะ’ และวลีนี้ถูกยกย่องให้เป็นอีกหนึ่ง ‘วลีเด็ด’ จากวรรณกรรมจีนโบราณดังนั้น การที่เหยียนซิ่งยกวลี ‘แหงนมองฟ้าหัวร่อร่าก้าวออกไป’ นี้ขึ้นมาในเรื่อง <ทำนองรักกังวานแดนดิน> โดยในซีรีส์สมมุติไว้ว่านี่เป็นประโยคที่พานฉือแต่งขึ้น จึงเป็นการเท้าความถึงตอนที่พานฉือเดินทางเข้ากรุงใหม่ๆ ยังเปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์และความเชื่อมั่นอันแรงกล้า และเป็นการปลอบใจให้พานฉือรู้ว่า ตราบใดที่มีความรู้ความสามารถ ขอเพียงกล้าที่จะแสดงออกไป ย่อมมีคนเห็นคุณค่า สัปดาห์มาคุยกันต่อกับประโยคที่เหลือของเหยียนซิ่งค่ะ(ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ อย่าลืมกดติดตามเพจนี้เพื่อป้องกันการกีดกันของเฟซบุ๊คด้วยนะคะ #StoryfromStory)Credit รูปภาพจากในละครและจาก: https://www.ifensi.com/index.php?m=home&c=View&a=index&aid=4545 https://www.sohu.com/a/327753644_100030261 Credit ข้อมูลรวบรวมจาก:https://ww.gushiju.net/ju/96744https://dugushici.com/mingju/9382https://baike.baidu.com/item/李白/1043 #ทำนองรักกังวานแดนดิน #วลีจีน #หลี่ไป๋ #สาระจีน

#อรุณสวัสดิ์ แฟนเพจคิงส์ที่น่าร๊ากกก ต้อนรับมิตรรักแฟนเพจด้วยวันศุกร์ที่สดใส คนคิดดี ทำดี มันก็จะมีอะไรดีๆเข้ามาเสมอ แต่ถ้าคิดลบ คิดร้าย หรือทำอะไรที่มันไม่ถูกต้อง ความบังลัย เวลากลับมาสนอง บอกเลย อิ๊บอ๋ายบังลัยไส้แน่นวล ยกเคสนึง อยากที่เราเข้าใจกันดี ถึงด้อมเกา เฉพาะที่เป็นสาวกของนังป้า ที่ทรงเดียวกัน ใช้ชีวิตอยู่กับจินตนาการ ไม่ยอมอยู่บนโลกแห่งความจริง ไฝ้กับคนเค้าไปทั่ว หาแต่เรื่อง ไม่เว้นแต่ละวัน เวลาสนทนากัน ใครเคยฟังจะรู้ว่าสาวกป้า อยู่บนความเพ้อฝัน ที่ป้าพยายามจะสร้างโลกคู่ขนานขึ้นมา จะด้วยตั้งใจ หรือเพราะมีปม ไม่รู้ได้ แต่เราจะเห็น โปรไฟล์ นายตร หญ่าย แต่ขึ้นไลฟ์ คุยเรื่องสาวเกาได้ไม่เป็นอันทำงานราชการ สุดท้าย อ้าว งานมโน เราจะเจอ ด้อมสาวเกาสาวกป้า ทำโปรไฟล์ว่าตัวเองเป็น ตานายฟาม สุดท้าย คนจับโป๊ปะได้ แม่วววไปโหลดมา และล่าสุด น้องด้อมชื่อถั่ว แต่ดันไปเอาภาพโปรไฟล์ น้องพาวเดอร์ หน้าตาสะสวย มาใช้เป็นโปรไฟล์ตัว โดยอาศัยว่า น้องพาวเดอร์เค้าไม่ใช้ ตต. เอาภาพเค้ามาหมดฮ๊าฟ ทั้งจากไอ จี ทั้งจากสตอรี่ พูดง่ายๆ ว่าแอบอ้างเป็นน้องพาวเดอร์โดยสมบูรณ์ ปรากฏ น้องพาวเดอร์เค้ามารู้เพราะมีเพื่อนบอกข้อมูล ว่าน้องถั่ว เอารูปน้องพาวเดอร์ ไปแอบอ้าง งานเข้าล่ะสิ น้องพาวเดอร์โดนละเมิดเพียงนี้ เป็นพี่คิงส์ ก็ไม่ยอม สุดท้าย ถึงสน เรียบร้อย ต่อมา น้องถั่ว ก็ขึ้นไลฟ์ในตต. ร้องห่มร้องไห้ อ้างว่าตนเอง มีเหตุทำให้เสียโฉม และเป็นแฟนคลับน้องพาวเดอร์ เลยเอาภาพน้องพาวเดอร์ มาขึ้นโปรไฟล์ แต่ ปั๊ดโถ่ว มันไม่ใช่แค่ภาพเดียวสิ มโนว่าตัวเอง เป็นน้องพาวเดอร์ไปเลย คือ ถ้าไม่มีใครห้าม คงแทนตัวเป็นน้องพาวเดอร์ไปยาวๆ คือคนเรานะ พี่คิงส์จะให้สติกับสาวกป้านะ ถึงเราจะเป็นแบบไหน เป็นอย่างไร ทุกคนมันก็มีคุณค่า ไม่จำเป็นต้องอยู่ในจินตนาการแบบอิป้า ปล่อยมัน Ba บอ ไปคนเดียว น้องถั่วจะมาอ้างว่า ฉันทำไปโดยไม่ทำให้ใครเสียหาย ไม่นะ แค่คุณแอบอ้าง นำภาพผู้อื่นมาใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาต มันก็เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องแล้ว ก็ไม่ต่างกับน้องถั่ว เห็นคนอื่นจอดรถทิ้งไว้ใส่กุญแจพร้อม แล้วน้องถั่วก็ขับไปอวดเพื่อน สุดท้ายน้องถั่วก็เอากลับมาคืนที่ แล้วเถียงว่า ฉานไม่ได้ทำรถคันนี้เสียหายเลยนะ ชุ่ยไป น้องถั่ว พี่คิงส์แนะนำว่า อย่าแถ มอบ แบบง่ายๆ อย่าเอาปมด้อยมาอ้าง แล้วจะทำอะไรก็ได้ มันไม่อิน ถ้าน้องถั่ว อยากหาเส้นทางดีๆให้ชีวี พี่คิงส์เสนอ เอาเวลาที่เสียไปกับอิป้า ไปหาเงิน หารายได้ เก็บเงินซักก้อน ไปศัล นี่สิทางออก คือสู้กับความจริง เราเอาภาพคนอื่น มาโพส มาอ่อย มาให้คนอื่นชอบ นั่นมันคือโลกจินตาการนะน้องถั่ว ยิ่งไลฟ์ตต ร้องห่มร้องไห้ ว่า ไม่มีใครช่วย นี่ยิ่งต้องกลับมาทบทวนแล้ว ว่าจะวางแผนชีวิตยังไงต่อ คิดเหรอว่าอิป้า จะยื่นมือมาช่วย มีแต่พอเห็นใครมีปัญหา มันก็สกายคิ๊กเทแบบไอ่เป็ดไง มันจะทำเฉพาะคนที่เป็นอริกับมันเท่านั้นแหละ เรื่องฟ๊องอะ เอาชื่อเกา กับเงินเกา จากตานาย แดรกหัวคิวหรือเปล่าไม่รู้ แต่เอาไปฟ๊องคนที่เป็นอริกับมัน ที่มันสร้างด้วยมือของมันเอง เรื่องคนอื่นนะเหรอ คนอย่างอิป้า สนที่ไหน ตื่นเถอะถั่ว กรรูเวตตานา อิฉัด! #คิงส์โพธิ์แดง #คิงส์โพธิ์แดงสำรอง #คิงส์โพธิ์แดงสำรอง-2

♣ เวลาที่เสียไป 4 ปี สร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชน การจราจร การพัฒนาระบบขนส่งทางราง และต้นทุนในการก่อสร้างที่เพิ่มขึ้นตลอด 4 ปี ใครควรรับผิดชอบ #คีรีกาญจนพลาด #7ดอกจิก #เวลาที่เสียไป #ใครควรรับผิดชอบ #ความเดือดร้อน