ต้องเผชิญกับการสูญเสียครั้งใหญ่ สำหรับพระเอกชื่อดัง “นนกุล ชานน สันตินธรกุล” เมื่อ “คุณแม่เพ็กแฮ สันตินธรกุล” จากไปอย่างไม่มีวันกลับ หลังป่วยด้วยโรคมะเร็งปอด ซึ่งครอบครัวได้เผยรายละเอียดว่า ที่ผ่านมาคุณแม่อยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์มาตลอด และสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ กระทั่งวันเกิดเหตุ แม่มีอาการไอและมีเลือดออก คุณพ่อจึงรีบนำส่งโรงพยาบาลแผนกฉุกเฉินทันที แต่เกิดภาวะหัวใจหยุดเต้น ทีมแพทย์ได้พยายามช่วยชีวิตอย่างเต็มที่ แต่สุดท้ายไม่สามารถยื้อชีวิตไว้ได้ • โดยเวลา 16.00 น. วันนี้ (2 มิ.ย.2568) มีพิธีรดน้ำศพที่ศาลา 23 (ศาลาดุรงพิทยา) วัดธาตุทอง พระอารามหลวง และสวดอภิธรรมเวลา 18.00 น. จากนั้นจะมีพิธีสวดอภิธรรมอีกครั้งวันที่ 4 มิ.ย. ถึงวันที่ 9 มิ.ย. เวลา 19.00 น. และฌาปนกิจวันที่ 10 มิ.ย. เวลา 17.00 น. ณ เมรุวัดธาตุทอง • บรรยากาศในงานเป็นไปอย่างโศกเศร้า มีครอบครัวและญาติสนิทเดินทางมาร่วมไว้อาลัยแน่นศาลา รวมถึงมีเพื่อนพี่น้องในวงการบันเทิงของนนกุล ส่งพวงหรีดมาร่วมไว้อาลัยคุณแม่เป็นจำนวนมาก ทั้งนี้เจ้าตัวยังอยู่ในอาการเสียใจและยังทำใจไม่ได้ต่อการสูญเสียครั้งนี้ โดยมีแฟนสาว “แอฟ ทักษอร ภักดิ์สุขเจริญ” และลูกสาวแอฟ “น้องปีใหม่” คอยเคียงข้างให้กำลังใจไม่ห่าง ซึ่งระหว่างพิธีรดน้ำศพนนกุลมีแววตาเศร้า ส่วนแอฟก็ได้ร้องไห้ออกมาด้วยความอาลัย เป็นความรู้สึกผูกพันที่มีต่อกันระหว่างแอฟและคุณแม่ของนนกุล • นอกจากนี้ แอฟ และน้องปีใหม่ ยังทำหน้าที่ดูแลคนที่มาร่วมงานเป็นอย่างดี โดยคอยเสิร์ฟน้ำดื่มให้กับแขกเหรื่อ รวมถึงสื่อมวลชนด้วย คลิกอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม >>https://mgronline.com/entertainment/detail/9680000051750 • #MGROnline #นนกุล #แอฟทักษอร

**ภาพวาด 24 กตัญญู** สวัสดีค่ะ สัปดาห์ที่แล้วคุยกันถึงฉากที่พระนางในเรื่อง <จิ่วฉงจื่อ บุปผาเหนือลิขิต> สวมหน้ากากร่วมทายปริศนากันในเทศกาลโคมไฟ วันนี้มาคุยกันต่ออีกนิดเกี่ยวกับฉากนี้ ในเนื้อเรื่องนางเอกชนะได้โคมไฟหนึ่งใบซึ่งนางมอบให้พระเอกและพระเอกให้คนส่งต่อไปให้พ่อของเขา โดยโคมไฟใบนี้เป็นลายภาพที่นางเอกเรียกว่า ‘ภาพวาด 24 กตัญญู’ ‘24 กตัญญู’ (二十四孝/เอ้อร์สือซื่อเซี่ยว) เป็นเรื่องราวความกตัญญูยี่สิบสี่เรื่องที่ถูกเรียบเรียงขึ้นในสมัยหยวนโดยกัวจวีจิ้ง บัณฑิตชนบทธรรดาจากหมู่บ้านเล็กแห่งหนึ่งในมณฑลฝูเจี้ยน โดยเป็นการรวบรวมเรื่องเล่าความกตัญญูในประวัติศาสตร์จากหลายแหล่งมาเรียบเรียงเป็นประโยคกลอนสั้นประมาณสี่วรรค ทำให้ง่ายต่อการเล่าต่อและจดจำ จึงกลายเป็นหนึ่งในนิทานสอนเด็กที่ชาวบ้านนิยมอย่างแพร่หลาย ต่อมาถูกหยิบยกมาเป็นเนื้อหาของภาพวาดหรืองานแกะสลักโดยหลากหลายศิลปินหลายยุคสมัย เนื้อหาส่วนใหญ่ของบทกวี 24 กตัญญูมีที่มาจาก ‘ตำนานบุตรกตัญญู’ (孝子传/เซี่ยวจื่อจ้วน) ซึ่งถูกประพันธ์ขึ้นโดยหลิวเซี่ยง ราชนิกุลและนักประวัติศาสตร์อักษรศาสตร์สมัยฮั่นตะวันตก เป็นหนึ่งในบทประพันธ์ที่สะท้อนแนวคำสอนและปรัชญาของขงจื๊อ และต่อมา ‘ตำนานบุตรกตัญญู’ ถูกนำไปรวมอยู่ในอีกหลากหลายบทประพันธ์ในอีกหลายยุคสมัย หนึ่งในนั้นคือบันทึกเรื่องเล่าความกตัญญูยาวกว่าห้าม้วนที่ถูกค้นพบในห้องศิลาที่ตุนหวง 24 กตัญญูกล่าวถึงอะไรบ้าง บทความยาวหน่อยนะคะ สรุปโดยสั้นได้ดังนี้ (ดูรูปประกอบ): 1. กตัญญูสะเทือนสวรรค์: เป็นเรื่องราวของจักรพรรดิซุ่นกว่าสี่พันปีที่แล้ว (เป็นหนึ่งในสามราชันห้าจักรพรรดิในตำนาน) เมื่อครั้งเขายังเป็นชาวบ้านธรรมดาก็ถูกพ่อ แม่เลี้ยงและน้องต่างมารดาให้ร้ายสารพัดจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่เขาไม่คิดแค้นเคืองและยังคงดูแลพวกเขาอย่างดี จนสวรรค์เห็นใจจึงบันดาลให้มีช้างมาช่วยปรับผิวดินและมีนกมาช่วยหว่านเมล็ดพืชจนทำมาหาเลี้ยงชีพได้ ต่อมาจักรพรรดิ์เหยาได้ยินกิตติศัพท์ความกตัญญูของเขาก็รับเป็นราชบุตรเขยและสุดท้ายให้สืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป 2. แบกข้าวให้บุพการี: กล่าวถึงจงโหยว (นามรองจื่อลู่) หนึ่งในศิษย์เอกของขงจื๊อ ขุนนางชื่อดังแห่งแคว้นเว่ยในยุคสมัยชุนชิว เขามีพื้นเพยากจน ทุกวันจะกินแต่ผักผลไม้ป่าเพื่อประหยัดเงิน แต่ยอมเดินทางไกลกว่าร้อยหลี่เพื่อไปหาซื้อข้าวแบกกลับมาให้พ่อแม่กิน ต่อมาเมื่อชีวิตความเป็นอยู่ดีมีอันจะกินก็มักจะพร่ำเสียดายที่พ่อแม่ไม่มีชีวิตอยู่ดีกินดีกับเขา 3. ฮ่องเต้ชิมยา: เป็นเรื่องราวของฮั่นเหวินตี้หลิวเหิง บุตรของป๋อไทเฮา ที่คอยดูแลป๋อไทเฮาในยามป่วยตลอดสามปีด้วยตนเองแม้จะเป็นถึงฮ่องเต้มีข้าราชบริพารมากมาย โดยจะชิมยาของแม่ก่อนป้อนให้แม่ทุกครั้งเพื่อทดสอบว่ายานั้นอุ่นกำลังดีไม่ร้อนเกินไป 4. ขายตัวฝังศพพ่อ: เป็นเรื่องราวของบุรุษนามว่าตงหย่งในสมัยฮั่นที่กำพร้าแม่แต่เด็ก ต่อมาเมื่อพ่อเสียชีวิตก็ไม่มีเงินทำศพพ่อจึงยอมขายตัวเองไปเป็นทาส วันหนึ่งพบเข้ากับสตรีกำพร้าไร้ที่ไป นางขอให้เขาช่วยแต่งงานอยู่กินกันโดยนางยินดีเข้าไปช่วยทำงานที่เรือนเศรษฐีด้วย เศรษฐีตกลงว่าเมื่อนางทอผ้าได้ครบสามร้อยพับก็จะอนุญาตให้ทั้งคู่ไถ่ตัวได้ นางใช้เวลาเพียงเดือนเดียวก็ทำสำเร็จ ต่อมานางบอกความจริงว่านางเป็นเทพธิดาและสวรรค์ซาบซึ้งกับความกตัญญูของเขาจึงมอบหมายให้มาช่วยเขา จากนั้นก็อำลาจากไป 5. สีสันบันเทิงเพื่อบุพการี: กล่าวถึงเหล่าช่ายจื่อ หนึ่งในบัณฑิตมากความรู้ที่เร้นกายอยู่ในป่าในสมัยชุนชิว เขารักพ่อแม่มากอยากให้พ่อแม่เบิกบานใจทุกวัน ถึงขนาดว่าตัวเองอยู่ในวัย 70 ปีแล้วแต่ก็ยังแต่งตัวสีสันฉูดฉาดเล่นเป็นเด็ก หกล้มลงก็แกล้งทำเป็นกลิ้งเล่นอยู่บนพื้นเพื่อให้พ่อแม่วัยเฒ่าหัวเราะแทนที่จะตกใจเสียใจ 6. นิ้วแม่เชื่อมใจลูก: เป็นเรื่องราวของเจิงจื่อ นักปรัชญาแห่งราชสำนักโจวและลูกศิษย์ของขงจื๊อ ที่วันหนึ่งออกไปเก็บฟืน แต่มีแขกมาเยือน แม่ของเขาอยู่บ้านคนเดียวก็กระวนกระวายไม่รู้ว่าจะต้อนรับขับสู้อย่างไรดี จนถึงขนาดกัดนิ้วตนเองด้วยความเครียด เจิงจื่อที่อยู่ในป่ากลับรู้สึกได้ถึงความเจ็บนั้น จึงรีบรุดกลับบ้านมาดูแม่และรับรองแขกด้วยตนเอง บ่งบอกถึงสายใยเหนียวแน่นของแม่ลูก 7. คัดผลไม้ให้แม่กิน: เป็นเรื่องราวของไช่ซุ่นในสมัยฮั่น เขาอาศัยเก็บผลหม่อนกินประทังชีวิตเพราะยากจนมากและข้าวของราคาแพงเพราะสงคราม อยู่มาวันหนึ่งมีนายทหารชั้นผู้ใหญ่นำขบวนทหารผ่านมาเห็นเขาแยกผลหม่อน ถามได้ความว่าเขาแยกผลสุกสีเข้มให้แม่กิน ส่วนตัวเองกินที่สีแดงที่ยังเปรี้ยวเฝื่อน นายทหารเห็นแก่ความกตัญญูของเขาจึงแบ่งปันเสบียงทหารให้ชายหนุ่ม 8. กราบไหว้รูปสลักบุพการี: กล่าวถึงบุรุษสมัยฮั่นตะวันออกนามว่าหลันติงที่กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก เขาแกะสลักรูปปั้นพ่อแม่ตั้งไว้ในบ้านกราบไหว้ทุกวันเพราะละอายใจที่ไม่มีโอกาสได้ทดแทนบุญคุณ ไม่เพียงกราบไหว้สามมื้อก่อนจะกินข้าว แต่มีเรื่องอะไรก็จะไปนั่งคุยให้รูปปั้นฟัง หนักเข้าภรรยาก็รำคาญ เลยลองเอาเข็มไปจิ้มรูปปั้น เมื่อเขากลับมาบ้านพบว่ารูปปั้นน้ำตาไหล เมื่อสืบสาวราวเรื่องได้แล้วเขาก็เลิกกับภรรยา 9. น้ำนมกวางเพื่อบุพการี: กล่าวถึงถานจื่อ ประมุขแคว้นถานซึ่งเป็นแคว้นเล็กในสมัยราชวงศ์โจว ในสมัยเด็กเขายากจนและต้องดูแลพ่อแม่ที่แก่ชราแล้วและตาไม่ดี ต้องกินนมกวางช่วยบำรุงรักษา เขามักจะใช้หนังกวางคลุมตัวแล้วย่องเข้าไปปะปนอยู่ในฝูงกวางเพื่อเอานมกวางมาให้พ่อแม่กิน มีอยู่ครั้งหนึ่งเกือบโดนนายพรานยิง แต่เมื่อนายพรานได้ยินเรื่องราวความจำเป็นของเขาก็ยกนมกวางให้และยังส่งเขากลับบ้านด้วยตนเอง 10. สวมเสื้อไส้ใยกก: เป็นเรื่องของหมินสุ่น (นามรองจื่อเชียน) หนึ่งในลูกศิษย์ของขงจื๊อ เขากำพร้าแม่ตั้งแต่เด็ก พ่อแต่งภรรยาใหม่มีลูกชายอีกสองคน เขาถูกแม่เลี้ยงกลั่นแกล้งบ่อยครั้ง ต้องสวมเสื้อใยกกในขณะที่น้องๆ ได้สวมเสื้อบุฝ้ายในยามหนาว วันหนึ่งเขาช่วยจูงรถให้พ่อแต่หนาวจนทำให้เชือกหลุดมือ พ่อบันดาลโทสะเฆี่ยนจนเสื้อขาดจึงพบว่าลูกชายคนนี้ใส่เสื้อผ้าที่ไม่ช่วยกันหนาว พ่อโกรธแม่เลี้ยงมากถึงกับเอ่ยปากบอกเลิกทันทีที่กลับถึงบ้าน แต่หมินสุ่นอ้อนวอนขออภัยแทนแม่เลี้ยง โดยให้เหตุผลว่า ตอนนี้มีลูกเพียงคนเดียวที่ลำบาก แต่ถ้าแม่เลี้ยงไม่อยู่จะมีลูกถึงสามคนที่ลำบาก สุดท้ายแม่เลี้ยงได้รับการให้อภัย นางจึงกลับตัวกลับใจดูแลหมินสุ่นอย่างดีนับแต่นั้นมา 11. ฝังลูกเพื่อแม่: กล่าวถึงบุรุษนามว่ากัวจวี้ในสมัยฮั่น เขามีฐานะยากจน เมื่อพ่อเสียก็แลแม่เป็นอย่างดี ต่อมาเมื่อภรรยาคลอดบุตร เขาก็รู้สึกว่าเลี้ยงดูไม่ไหวและไม่อยากให้แม่ต้องมาอดมื้อกินมื้อไปกับเขา จึงตัดสินใจจะฝังลูกเพื่อจะได้ลดค่าใช้จ่ายโดยไม่ฟังคำทัดทานของภรรยา แต่เมื่อขุดดินลงไปกลับพบทองคำหนึ่งไห เรื่องราวจบลงด้วยดีโดยเขาไม่ต้องฆ่าลูกตัวเองและมีฐานะดีขึ้น 12. ปลากระโดดจากบ่อน้ำ: กล่าวถึงบุรุษนามว่าเจียงซือในสมัยฮั่น เขามีภรรยาแซ่ผางที่กตัญญูกับแม่สามีมาก แม่สามีชอบกินปลาก็ออกไปจับปลามาให้กิน อยู่มาวันหนึ่งอากาศไม่ดีกว่านางแซ่ผางจะกลับถึงบ้านก็ดึกจึงถูกเจียงซือไล่ออกจากบ้านเพราะเข้าใจผิดว่านางตั้งใจละเลยแม่ของเขา เมื่อแม่ของเจียงซือรู้เรื่องให้เจียงซือไปรับนางกลับมา และตั้งแต่วันที่นางกลับเข้าบ้านมาก็ปรากฏปลาหลีฮื้อสองตัวกระโดดออกมาจากบ่อน้ำกลางบ้านทุกวัน ทำให้นางไม่ต้องไปจับปลาในแม่น้ำอีกต่อไป 13. ซุกส้มให้แม่: เป็นเรื่องราวของลู่จี้ ขุนนางในสมัยราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย กล่าวถึงเมื่อตอนเขาอายุหกขวบ ได้มีโอกาสติดตามพ่อไปพบแม่ทัพท่านหนึ่งที่จวน ครั้นพอเขาคารวะอำลากลับ ส้มสองลูกที่เขาซุกไว้อยู่ในแขนเสื้อกลิ้งหล่นออกมา สอบถามได้ใจความว่าเขาเห็นแม่ชอบกินส้มจึงตั้งใจเก็บเอาไปให้แม่กิน ทำให้แม่ทัพรู้สึกประหลาดใจและชมชอบในความกตัญญูของเด็กคนนี้ 14. ยินเสียงฟ้าร้องปลอบแม่ที่หลุมศพ: กล่าวถึงบัณฑิตหนุ่มจากแคว้นเว่ยนามว่าหวางโผว แม่ของเขาเป็นคนกลัวเสียงฟ้าร้องมาก แม้ว่าจะตายไปแล้วแต่ทุกครั้งที่ฝนตกหนักฟ้าร้อง หวางโผวจะไปกราบหลุมศพนางพร้อมกับปลอบให้นางไม่ต้องกลัว 15. กอดเสือช่วยพ่อ: กล่าวถึงสตรีนางหนึ่งในสมัยราชวงศ์จิ้นนามว่าหยางเซียง เมื่อครั้งนางมีอายุสิบสี่ปีได้ออกไปทำนากับพ่อ แต่พลันปรากฏเสือตัวหนึ่งกระโจนใส่พ่อจนล้มไป นางไม่มีอาวุธใดแต่ก็กระโดดกอดคอเสือแน่นเพื่อไม่ให้เสือกัดพ่อ สุดท้ายเสือยอมแพ้ปล่อยพ่อของนางแล้วหนีไป 16. ให้นมย่าทวด: เป็นเรื่องราวความกตัญญูของย่าของเจี๋ยตู้สื่อชุยซานหนานในสมัยถัง เล่าถึงเมื่อครั้งที่ย่าทวดของชุยซานหนานทั้งแก่ทั้งไม่สบายจนเคี้ยวอาหารหยาบไม่ได้เลย ย่าของเขาคอยดูแลโดยใช้น้ำนมของตนป้อนจนย่าทวดอิ่ม ต่อมาทั้งครอบครัวอยู่กันอย่างสงบสุขและรุ่นลูกรุ่นหลานล้วนแสดงความกตัญญูต่อย่าของเขาเช่นกัน 17. พัดหมอนอุ่นผ้าห่ม: เป็นเรื่องราวของขุนนางชั้นผู้ใหญ่ในสมัยฮั่นนามว่าหวงเซียง เขากำพร้าแม่แต่เด็กและคอยดูแลพ่อ แม้ด้วยวัยเพียงเก้าขวบก็รู้จักพัดหมอนของพ่อให้คลายร้อนในหน้าร้อนและนอนอุ่นผ้าห่มของพ่อในหน้าหนาวเพื่อว่าพ่อของเขาจะได้นอนหลับสบาย 18. ร่ำไห้จนเกิดหน่อไม้: กล่าวถึงขุนนางสมัยสามก๊กนามว่าเมิ่งจง เขากำพร้าพ่อแต่เด็ก เมื่อครั้งยังหนุ่มต้องดูแลแม่ที่ชราและป่วยหนัก หมอบอกว่าต้องให้แม่กินหน่อไม้สด แต่จนใจเป็นฤดูหนาว เขาหาจนทั่วก็ไม่มีจึงเสียใจคุกเข่าร้องไห้กลางป่า ปรากฏว่าอยู่ดีๆ พื้นดินก็แยกออกแล้วมีหน่อไม้ผุดขึ้นมาให้เขาเก็บกลับบ้านให้แม่กินจนหายป่วย 19. ล่อยุงแทนพ่อ: กล่าวถึงอู๋เหมิ่ง นักพรตในสมัยสามก๊ก ที่ในสมัยเด็กครอบครัวยากจนไม่มีแม้แต่มุ้งจะกางนอน เขามักจะถอดเสื้อนอนล่อให้ยุงมากัด เพื่อว่าพ่อแม่จะได้นอนหลับสบาย 20. ล้างกระโถนให้แม่: เป็นเรื่องราวของกวีและนักเขียนอักษรชื่อดังสมัยซ่งเหนือนามว่าหวงถิงเจียน เขาดูแลแม่อย่างเสมอต้นเสมอปลายแม้ว่าจะมีฐานะดี และจะเอากระโถนของแม่ไปเทล้างด้วยตนเองทุกวันไม่เคยขาด 21. แบกแม่หลบภัย: กล่าวถึงเจียงเก๋อ ขุนนางตงฉินชื่อดังผู้ถูกยกย่องเป็นขุนนางยอดกตัญญูในรัชสมัยของกษัตริย์อู่ตี้แห่งราชวงศ์เหลียงในยุคราชวงศ์เหนือใต้ เจียงเก๋อกำพร้าพ่อแต่เด็กและกตัญญูต่อแม่มาก ครั้งหนึ่งเคยแบกแม่เดินทางหนีสงคราม พบเข้ากับโจรภูเขา เขาอ้อนวอนว่าถ้าเขาตายไป แม่ผู้ชราก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ สุดท้ายโจรภูเขาเลยย้อมไว้ชีวิตปล่อยตัวไปทั้งเขาและแม่ 22. ขอปลาบนน้ำแข็ง: เป็นเรื่องของหวางเสียง หนึ่งในขุนนางระดับสูงของราชวงศ์จิ้นตะวันตก เขากำพร้าแม่แต่เด็ก มีแม่เลี้ยงก็ถูกแม่เลี้ยงใส่ไฟจนพ่อไม่รัก อยู่มาวันหนึ่งแม่เลี้ยงไม่สบายมากเขาก็ดูแลนางอย่างใกล้ชิด ครั้นเห็นนางอยากกินปลาจึงออกไปจับปลา แต่จนใจอากาศหนาวจัดจนผิวน้ำเป็นน้ำแข็ง ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงถอดเสื้อลงนอนทาบน้ำแข็งโดยหวังว่ามันจะทำให้น้ำแข็งละลาย แล้วปาฏิหารย์ก็เกิดขึ้น น้ำแข็งละลายจริงและมีปลาโดดออกมาให้เขาจับกลับบ้าน เมื่อแม่เลี้ยงได้กินปลาก็หายป่วย 23. ชิมอุจจาระดูอาการป่วยพ่อ: เป็นเรื่องของขุนนางสมัยฉีใต้นามว่าอวี่เฉียนโหลว อยู่มาวันหนึ่งเขารู้สึกใจคอว้าวุ่นคิดถึงพ่อที่อยู่บ้านนอก จึงตัดสินใจลาเกษียณกลับไปดูแลพ่อที่ชรามากแล้ว เมื่อถึงบ้านก็พบว่าพ่อของเขาไม่สบายมาก หมอบอกว่าอาการของพ่อเขาสาหัสมาก หากอุจจาระมีรสขมก็จะดีมีโอกาสหาย เขาจึงแอบชิมอุจจาระพ่อ พบว่ามันมีรสหวานก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ กราบไหว้ฟ้าขอให้พ่อให้และยอมแลกด้วยชีวิตตัวเองแทน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วันพ่อของเขาก็สิ้นใจ 24. ออกจากราชการเพื่อตามหาแม่: กล่าวถึงขุนนางสมัยซ่งนามว่าจูโซ่วชาง เมื่อครั้งเขาอายุเพียงเจ็ดขวบ แม่ของเขาที่มีสถานะเป็นอนุภรรยาได้ถูกภรรยาเอกของพ่อบีบให้ต้องแต่งงานไปกับคนอื่นจนเขาต้องพลัดพรากจากแม่โดยไม่มีข่าวคราว แต่เขาไม่เคยหยุดที่จะสืบหาแม่ของเขา ต่อมาห้าสิบปีให้หลังเขาได้รับเบาะแสเกี่ยวกับแม่ จึงขอลาออกจากตำแหน่งขุนนางระดับสูงเพื่อออกตามหาแม่พร้อมประกาศกร้าวว่าถ้าไม่พบแม่จะไม่กลับเมืองหลวงอีก และเขาก็ทำสำเร็จพบแม่ที่มีอายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้วและพานางกลับเมืองหลวงด้วยกัน อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น เรื่องราว 24 กตัญญูถูกเรียบเรียงเป็นกลอนสั้น แต่ละเรื่องยาวเพียงสี่วรรค ง่ายต่อการจดจำ เชื่อว่าเพื่อนเพจหลายท่านคงรู้สึกไม่อินกับบางเรื่อง และที่ประเทศจีนเองก็มีการถกกันในวงกว้างว่า การกระทำต่างๆ ที่ถูกกล่าวถึงในเรื่องราวเหล่านี้ยังเหมาะสมต่อบริบทสังคมปัจจุบันหรือไม่ แต่อย่างไรก็ดีเชื่อว่าเพื่อนเพจอ่านแล้วคงพอเห็นภาพว่า เหตุใดเรื่องราวเหล่านี้จึงถูกยกเป็นตัวอย่างเพื่อสะท้อนความดีงามของความกตัญญูต่อพ่อแม่และเป็นตัวอย่างของการทำดีแล้วได้ดี (ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ อย่าลืมกดติดตามเพจนี้เพื่อป้องกันการกีดกันของเฟซบุ๊คด้วยนะคะ #StoryfromStory) Credit รูปภาพจากในละครและจาก: https://news.qq.com/rain/a/20241216A05PWX00 http://www.n12345.com/wenji/24xiao.html?id=1 Credit ข้อมูลรวบรวมจาก: https://www.chinakongzi.org/zt/3419/tp/201705/t20170510_135104.htm http://www.chinaknowledge.de/Literature/Historiography/xiaozizhuan.html http://www.n12345.com/wenji/24xiao.html?id=1 https://www.8bei8.com/book/24xiao_1.html #จิ่วฉงจื่อ #24กตัญญู #เรื่องเล่าจีนโบราณ #สาระจีน

เหยื่อนักแสดง จากรักแรกพบสู่ตราบาป ในวันที่ 16 มิ.ย. เอียน ฟาง เหวยจี้ (Ian Fang Weijie) อดีตนักแสดงค่ายมีเดียคอร์ป (Mediacorp) สิงคโปร์ สัญชาติจีนวัย 35 ปี จะต้องเข้าไปรับโทษจำคุก 40 เดือน ในข้อหาล่วงละเมิดทางเพศเยาวชน หลังแม่ของเหยื่อ ซึ่งเป็นเยาวชนหญิงวัย 15 ปี แจ้งความว่าลูกสาวถูกอดีตนักแสดงหนุ่มล่วงละเมิดทางเพศมาแล้ว 5 ครั้ง ส่วนใหญ่ไม่ป้องกัน ก่อนที่ลูกสาวจะมีอาการเจ็บที่อวัยวะเพศ และตรวจพบว่าติดเชื้อ HPV ซึ่งเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ แม่ของเหยื่อให้สัมภาษณ์กับสื่อท้องถิ่น 8Days ของสิงคโปร์ ว่า ลูกสาวรู้จักกับเอียน ฟาง เมื่อปี 2567 จากงานบันเทิงงานหนึ่ง ขณะเป็นครูสอนการแสดง เมื่อถามลูกสาวถึงจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ก็เปิดเผยว่า เอียน ฟาง ยอมวิ่งไปสองถนนเพื่อซื้อชาไข่มุกให้ และยอมเดินไปส่งกลับบ้านหลังเลิกเรียน แม้จะต้องเดินเท้านานแค่ไหนก็ตาม สิ่งเหล่านี้ทำให้ลูกสาวรู้สึกว่าเป็น "รักครั้งแรก" ที่เริ่มสั่นไหว ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีกลอุบายที่ทำให้ลูกสาวมีความสุข ด้วยการให้ลูกสาวสักรอยจูบสีแดงไว้บนไหล่ของเขา ก่อนที่รูปรอยสักดังกล่าวจะปรากฎในโซเชียลมีเดียของเขา พร้อมคำบรรยาย "น้ำตาจะไหลก่อนที่จะพูดออกมาได้" หลังถูกจับกุมและได้ประกันตัว แม่ของเหยื่อเชื่อว่าแสร้งทำเป็นสงสารและเสียใจเพื่อให้คนอื่นเห็นใจ และเรียกร้องความสนใจไปยังลูกสาว เมื่อเอียน ฟาง พาลูกสาวออกไปข้างนอก เขาไม่เคยปรากฎตัวในที่สาธารณะอย่างเปิดเผยอีกเลย แต่ทำตัวเป็นคนเรียบง่ายเหมือนคนดังเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครจำหน้าได้ พร้อมบังคับให้ลูกสาวใส่หน้ากากและแว่นกันแดด ทำให้ลูกสาวคิดว่าดูมีเสน่ห์ เหมือนดาราที่ถูกปาปารัสซี่ติดตาม แถมยังพาลูกสาวไปทานข้าวที่ร้านอาหารที่เอียน ฟาง จะได้รับสิทธิ์ทานฟรีในฐานะนักแสดง ทำให้ลูกสาวคิดว่าเขาเป็นคนดังจริงๆ เพราะเขาไม่เคยต้องจ่ายเงินค่าอาหารมื้อนั้นแม้แต่เหรียญเดียว นอกจากนี้ เอียน ฟาง มักจะคุยโวโอ้อวดเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขา บอกว่าแฟนคลับชื่นชอบเขา และมักจะมอบของขวัญให้เขาอยู่เสมอ อ้างว่าของใช้ในบ้านและเสื้อผ้าหลายชิ้นเป็นของขวัญที่แฟนคลับมอบให้ รวมทั้งยังมีวิธีเกี้ยวพาราสีอื่นๆ เช่น พยายามค้นหาว่าผู้หญิงคนนี้ชอบอาหารอะไร แล้วไปซื้ออาหารแช่แข็งจากซูเปอร์มาร์เก็ต จากนั้นก็ลงมือทำอาหารเอง แล้วบอกผู้หญิงว่า อาหารนั้นทำขึ้นมาโดยเฉพาะสำหรับเธอ ตามรายงานข่าวระบุว่า หลังเอียน ฟาง ถูกจับกุม พยายามติดต่อเหยื่อผ่านโซเชียลมีเดียหลายครั้ง โน้มน้าวให้แม่ถอนแจ้งความ บอกว่าถ้าติดคุกจะฆ่าตัวตาย ขณะที่เหยื่อต้องรักษาอาการทางจิต เพราะสูญเสียความมั่นใจและไม่มีความสุขอีกต่อไป #Newskit หมายเหตุ : ลงวันที่ล่วงหน้า เพราะจะเผยแพร่ทาง Facebook และ Instagram วันที่ 4 มิ.ย. 2568

ฮุนเซนโพสต์เฟสบุ้คเดือด ประณามผู้ก่อเหตุทำให้ทหารกัมพูชาเสียชีวิต พร้อมตอบโต้หากมีการรุกรานอีกครั้ง อ้างคล้ายกรณีปราสาทพระวิหาร หนุนรัฐบาลส่งทหาร-อาวุธหนักป้องกันชายแดน https://web.facebook.com/share/p/1D2MTx6TB1/ . ก่อนอื่น ข้าพเจ้าขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของนาย Prinbal Ek Soun Roun จากการโจมตีของกองทัพที่รุกรานพรมแดน สันติภาพ มิตรภาพ ความร่วมมือ และการพัฒนาไม่ควรเกิดขึ้น ข้าพเจ้าขอประณามบุคคลหรือกลุ่มบุคคลใด ๆ ที่ตัดสินใจก่อการรุกรานเช่นนี้ ซึ่งคล้ายกับการรุกรานปราสาทพระวิหารเมื่อปี 2551 ถึง 2554 ข้าพเจ้าไม่อยากเห็นการสู้รบเกิดขึ้น แต่ข้าพเจ้าสนับสนุนการตัดสินใจของรัฐบาลในการส่งทหารและอาวุธหนักไปที่ชายแดนเพื่อเตรียมการตอบโต้ในกรณีที่มีการรุกรานอีกครั้ง ข้าพเจ้าหวังว่าการเจรจาที่จะทำในวันพรุ่งนี้ระหว่างผู้บัญชาการทหารของทั้งสองประเทศจะประสบผลสำเร็จ ข้าพเจ้าหวังว่าจะไม่มีความตึงเครียดข้ามชายแดนระหว่างสองประเทศถึงขั้นที่ความร่วมมือในพื้นที่อื่นถูกปิดกั้นเพื่อประโยชน์ของทั้งสองประเทศ ข้าพเจ้าขอวิงวอนเพื่อนร่วมชาติของเรา โปรดอย่าทำให้ความขัดแย้งนี้บานปลายจนกลายเป็นเรื่องเหยียดเชื้อชาติ และโปรดเชื่อมั่นในการแก้ปัญหาของรัฐบาลและกองทัพของทั้งสองประเทศ เราเกลียดสงคราม แต่เรายืนกรานที่จะทำสงครามต่อต้านการรุกรานจากต่างชาติ เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นในปี 2551 ถึง 2554 โดยใช้ลูกศร 3 ดอก คือ ทหาร การทูต และกฎหมาย

อาลัย 3 ตำรวจกล้า "กองบินตำรวจ"สำนักงานตำรวจแห่งชาติขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวของตำรวจกล้าทั้ง 3 นาย ที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุเฮลิคอปเตอร์ รุ่น เบลล์ 212 ตก ในพื้นที่ จว.ประจวบคีรีขันธ์ ขณะปฏิบัติภารกิจทางอากาศยานร่วมภารกิจที่ในพื้นที่ภาคใต้ โดยก่อนเกิดเหตุนำเฮลิคอปเตอร์ขึ้นบินจาก จว.ชุมพร เพื่อกลับหน่วยบินตำรวจจังหวัดกาญจนบุรี ระหว่างทางจะแวะเติมน้ำมันที่หน่วยบินฯ แต่เกิดอุบัติเหตุเสียก่อน.สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เตรียมจัดพิธีศพอย่างสมเกียรติ พร้อมดูแลครอบครัวตำรวจกล้า ดูแลด้านสิทธิประโยชน์ สวัสดิการต่าง ๆ อย่างเต็มที่.1.พ.ต.ต.ประเทือง ชูเลิศ อายุ 33 ปี ตำแหน่ง นักบิน (สบ 2) กลุ่มงานการบิน กองบินตำรวจ มอบเงินช่วยเหลือเบื้องต้น 1.4 ล้านบาท ปูนบำเหน็จเลื่อนยศเป็น พล.ต.ต.2.ร.ต.อ.ทรงพล บุญชัย อายุ 34 ปี ตำแหน่ง นักบิน (สบ 1) กลุ่มงานการบิน กองบินตำรวจ มอบเงินช่วยเหลือเบื้องต้น 1.4 ล้านบาท ปูนบำเหน็จเลื่อนยศเป็น พ.ต.อ.3.ร.ต.ท.ทินกฤต สุวรรณน้อย อายุ 55 ปี ตำแหน่ง ช่างอากาศยาน (สบ1) รอง สว.(อก.) กลุ่มงานช่างอากาศยาน กองบินตำรวจ มอบเงินช่วยเหลือเบื้องต้น 1.9 ล้านบาท ปูนบำเหน็จเลื่อนยศเป็น พ.ต.ท..พล.ต.อ.กิตติ์รัฐ พันธุ์เพ็ชร์ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ แสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อการสูญเสียกำลังพลครั้งนี้ สั่งการดูแลเยียวยา และเร่งหาสาเหตุของอุบัติเหตุครั้งนี้

วันนี้มาคุยกันเกี่ยวกับวลีรักคลาสสิกที่ได้ยินกันบ่อยในหลายละครและนิยายจีน ความมีอยู่ว่า ... “ความหมายของโคมไฟใบเดียวนี้คือ ขอเพียงคนใจเดียว อีกทั้งยามนี้หิมะตกปกคลุมดูเหมือนศีรษะขาว รวมกันหมายถึง ปรารถนาคนใจเดียว เคียงข้างจนผมขาวมิร้างลา” จื่อจ๊านกล่าวต่อตี้ซวี่... - ถอดบทสนทนาจากละครเรื่อง <ไข่มุกเคียงบัลลังก์> (Storyฯ แปลเองจ้า) วลี ‘ขอเพียงคนใจเดียว ผมขาวไม่ร้างลา’ (愿得一心人，白头不相离) นี้ยกมาจากบทกวีที่ชื่อว่า ‘ป๋ายโถวอิ๋น’ (白头吟 /ลำนำผมขาว) ซึ่งกล่าวขานว่าเป็นบทประพันธ์ของจั๋วเหวินจวิน แต่มีคนเคยตั้งข้อสังเกตว่าดูจากสไตล์ภาษาแล้วไม่น่าจะใช่ อีกทั้งบทกวีนี้เมื่อแรกปรากฏในบันทึกที่จัดทำขึ้นในสมัยราชวงศ์ซ่งนั้น ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง จั๋วเหวินจวินคือใคร เพื่อนเพจคุ้นชื่อนี้บ้างหรือไม่? เธอถูกยกย่องเป็น “ไฉหนี่ว์” (คือหญิงที่มากด้วยพรสวรรค์) ที่เลื่องชื่อด้านโคลงกลอนและพิณ เป็นผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจของการวาดคิ้วแบบ ‘หย่วนซานเหมย’ ยอดนิยม (ที่ Storyฯ เคยเขียนถึงเกี่ยวกับการเขียนคิ้ว) และเพื่อนเพจบางท่านอาจคุ้นชื่อของเธอจากเรื่องราวของเพลงหงษ์วอนหาคู่ เพราะเธอคือภรรยาของซือหม่าเซียงหรู (กวีเอกสมัยราชวงศ์ฮั่น เจ้าของบทประพันธ์ซ่างหลินฟู่ที่ Storyฯ เคยเขียนถึง) ‘ลำนำผมขาว’ เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวความรักระหว่างจั๋วเหวินจวินและซือหม่าเซียงหรูนั่นเอง ตำนานรักของเขามีอยู่ว่า ซือหม่าเซียงหรูสมัยที่ยังเป็นบัณฑิตไส้แห้ง ได้บรรเลงเพลงพิณหงส์วอนหาคู่ เป็นที่ต้องตาต้องใจของจั๋วเหวินจวินซึ่งเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐี จนเธอหนีตามเขาไป ทั้งสองคนเปิดร้านเหล้าช่วยกันทำมาหากินอย่างยากลำบาก จนในที่สุดจั๋วหวางซุนผู้เป็นพ่อก็ใจอ่อน ยกที่และเงินจำนวนไม่น้อยรับขวัญลูกเขยคนนี้ ต่อมาซือหม่าเซียงหรูเข้ารับราชการจนเติบใหญ่ได้ดีอยู่ในเมืองหลวง ในขณะที่จั๋วเหวินจวินยังอยู่ที่บ้านเกิด อยู่มาวันหนึ่งเธอได้ยินข่าวว่าเขาอยากจะแต่งอนุภรรยา เธอเสียใจมากและยอมรับไม่ได้ เลยแต่งบทกวีนี้ส่งให้เขาเพื่อกล่าวตัดสัมพันธ์ มีคน ‘ถอดรหัส’บทกวีนี้ Storyฯ เลยเอามาแปลเป็นไทยให้เข้าใจง่ายๆ... รักของเรานั้นเคยบริสุทธิ์ดุจหิมะขาวบนยอดเขา ดุจดวงจันทร์กลางกลีบเมฆ ครั้นได้ยินว่าท่านมีรักใหม่ ข้าจึงจะจบเรื่องราวของเรา วันนี้เราร่วมดื่มสุราเป็นครั้งสุดท้าย วันพรุ่งก็ทางใครทางมัน แรกเริ่มที่ข้าติดตามท่านนั้น ชีวิตยากลำบาก ทว่าตั้งแต่แต่งงานมาก็ไม่เคยบ่น ขอเพียงมีคนใจเดียวอยู่ด้วยกันจนผมขาวไม่ร้างลา มีรักหวานชื่น อันชายนั้นควรหนักแน่นกับความสัมพันธ์ ความรักเมื่อสูญหายแล้ว เงินทองก็ชดเชยให้ไม่ได้ (บทกวีฉบับจีนดูได้จากในรูป) ว่ากันว่า ซือหม่าเซียงหรูเมื่ออ่านบทกวีนี้ก็รำลึกถึงความรักที่เคยมีและวันเวลาที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา และเปลี่ยนใจไม่แต่งงานใหม่ จวบจนบั้นปลายชีวิตก็มีจั๋วเหวินจวินเพียงคนเดียว บทกวีลำนำผมขาวนี้โด่งดังมาตลอด เพราะมุมมองที่ให้ความสำคัญของผัวเดียวเมียเดียวในยุคสมัยที่มีค่านิยมว่าชายมีเมียได้หลายคน และเป็นตัวอย่างที่สะท้อนให้เห็นถึงความคิดอันเด็ดเดี่ยวของสตรี วลี ‘ขอเพียงคนใจเดียว ผมขาวไม่ร้างลา’ นี้จึงกลายมาเป็นคำบอกรักยอดนิยมเพื่อสะท้อนถึงรักที่มั่นคงไม่ผันแปร แม้ที่มาจะเศร้าไปหน่อย แต่ก็จบลงด้วยดี แต่ปัจจุบันมีคนนำไปเขียนเพี้ยนไปก็มี จุดที่เพี้ยนหลักคือการสลับอักษรจาก ‘คนใจเดียว’( 一心人) ไปเป็น ‘ใจรักจากคนคนหนึ่ง’ (一人心) .... สลับอักษรแล้วความหมายแตกต่างมากเลย เพื่อนเพจว่าไหม? สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังค่ะ หมายเหตุ 1: ‘ลำนำผมขาว’ เป็นชื่อที่แปลโดยคุณกนกพร นุ่มทอง จากหนังสือ < 100 ยอดหญิงแห่งประวัติศาสตร์จีน> แต่ Storyฯ แปลฉบับ ‘ถอดรหัส’ ให้ตามข้างต้นเพื่อความง่ายในการเข้าใจ หมายเหตุ 2: คำว่า ‘อิ๋น’ ในชื่อของบทกวีนี้ จริงๆ แล้วมีความหมายหลากหลาย รวมถึงเสียงร้องเพรียกของนก หรือการอ่านแบบมีจังหวะจะโคน หรือเสียงถอนหายใจ โดยส่วนตัว Storyฯ คิดว่าจริงๆ แล้วน่าจะหมายถึงเสียงถอนหายใจในบริบทนี้ แต่... ขอใช้ตามที่มีคนเคยแปลไว้ว่า ‘ลำนำผมขาว’ เผื่อเพื่อนเพจที่เคยผ่านตาบทกวีนี้จะได้ไม่สับสน (ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ ช่วยกดไลค์กดแชร์กันด้วยนะคะ #StoryfromStory) Credit รูปภาพจาก: https://www.hk01.com/即時娛樂/705041/斛珠夫人-陳小紜曬素顏樣盡現氣質-曾承認整容將近十次非常痛 Credit ข้อมูลรวบรวมจาก: http://www.chinatoday.com.cn/zw2018/bktg/202104/t20210407_800242850.html http://www.exam58.com/gushi/4582.html https://www.sohu.com/a/402043209_99929216 https://baike.baidu.com/item/白头吟/6866957 #ไข่มุกเคียงบัลลังก์ #ป๋ายโถวอิ๋น #ลำนำผมขาว #กวีจีนโบราณ #จั๋วเหวินจวิน #ซือหม่าเซียงหรู

โจ ไบเดน อดีตประธานาธิบดีสหรัฐฯ วัย 82 ปี ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่าเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก ซึ่งลามถึงกระดูกแล้ว นักการเมืองทั้งฝั่งเดโมแครตและรีพับลิกัน ร่วมกันอธิษฐานขอให้กระบวนการรักษาไบเดนประสบความสำเร็จ และหวังว่าเขาจะหายดี กลับมาแข็งแรงโดยเร็วที่สุด ทางด้านประธานาธิบดีทรัมป์ กล่าวบน Truth Social แสดงความเสียใจและส่งความปรารถนาดีไปยังครอบครัวของไบเดน "เมลาเนียกับผมรู้สึกเศร้าใจที่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับสุขภาพของโจ ไบเดน เราขอส่งความปรารถนาดีไปยังจิลและครอบครัว และหวังว่าไบเดนจะหายโดยเร็ว"

“ชะตาชีวิต…มีไว้ให้ฝึก ไม่ใช่ให้ฟูมฟาย” ไม่มีใครลิขิตจิตวิญญาณเราได้นอกจาก “ตัวเรา” แต่ก่อนจะเป็น ‘ตัวเราในแบบที่เลือก’ ย่อมต้องผ่าน ‘ตัวเราในแบบที่ถูกกำหนด’ มาเสมอ --- ชะตาบางอย่าง…มีไว้ให้ฝึก ‘ยอมรับ’ คุณไม่ได้เลือกเกิดกับพ่อแม่คนนี้ ไม่ได้ขอให้มาอยู่ในครอบครัวแบบนี้ แต่เมื่อเกิดแล้ว ก็ต้องหัดวางใจว่า > “ชะตานี้คือผลของกรรม” คนที่ยังพร่ำเสียดายว่า “อยากเกิดกับพ่อแม่คู่อื่น” เท่ากับกำลังเถียงกับกฎแห่งกรรม ผลคือ เหนื่อยเปล่า เสียใจฟรี แต่คนที่ยอมรับว่า “เราต้องชดใช้ หรือเราได้ตอบแทนใครบางคน” จะค่อยๆเข้าใจธรรมชาติของชีวิต และเห็นจริงว่า สิ่งที่สะสมทั้งชีวิต ไม่ใช่สมบัตินอกกาย แต่คือชะตากรรมใหม่ที่กำลังตกแต่งชีวิตชาติหน้าอยู่ --- ชะตาบางอย่าง…มีไว้ให้ฝึก ‘อดกลั้น’ บางวัน บางเดือน บางปี ชีวิตเหมือนถูกโยนเข้าเตาไฟ เจอเรื่องที่เราไม่ได้ก่อ แต่ต้องรับกรรมเต็มๆ เจอดีด้วยใจ แต่เจอร้ายกลับมาด้วยการกระทำของคนอื่น ถ้าเผลอ “โต้กลับด้วยร้าย” ก็เท่ากับ “ดับดีในใจ” เหลือแต่เปลวเพลิงเผาตัวเอง แต่ถ้า “ฝึกอดกลั้นได้” แม้ไฟร้อนรอบตัว ใจก็เย็นเป็นน้ำรอบใน อดกลั้นไม่ใช่การยอมจำนน แต่คือศิลปะของผู้มีปัญญา ที่จะ “รักษาความดีในใจไว้ไม่ให้ถูกเผา” --- ชะตาบางอย่าง…มีไว้ให้ฝึก ‘ฮึดสู้’ บางคนเกิดมาพร้อมความอัตคัด ไม่ได้หมายความว่าต้องจบแบบอัตคัด บางคนเกิดมาพร้อมความงงงวย แต่ถ้ามีใจจะเรียนรู้ จะมองเห็นทางออกที่ซ่อนอยู่ในเงามืด คนที่ยอมแพ้แต่ต้น จะกลายเป็นชีวิตที่ไม่มีปลายทาง แต่คนที่แม้เกิดมาพร้อมพันธนาการ แต่มีใจสู้จนตัดโซ่ตรวนขาด จะกลายเป็นชีวิตที่ลุกขึ้นยืนได้อย่างสง่างาม --- จงอย่าลืมว่า...มนุษย์เกิดมาเพื่อ “ฝึก” ไม่ใช่ “ฟูมฟาย” หากคุณรู้สึกว่าชะตาโหดร้าย ให้ย้อนถามว่า “ใจเราเข้มแข็งพอแล้วหรือยัง?” ชะตาไม่ได้มีไว้ให้เชื่องอมืองอเท้า แต่มีไว้ให้เปลี่ยนแปลงด้วยกรรมใหม่ ที่ “เราตั้งใจเลือก” ด้วยสติ ด้วยเมตตา และด้วยปัญญา --- > ชะตาที่ดีที่สุด ไม่ใช่ชะตาที่ไม่มีปัญหา แต่คือชะตาที่ทำให้เรามีโอกาสได้พ้นจากความหลงวนของตัวตน และสร้าง “ตัวตนที่น่าภูมิใจ” ด้วยสองมือตัวเอง!

เวลาเราให้🤍"ใครเราไม่เคยกั๊กเต็ม100%ตลอดและเมื่อทำเต็มที่แล้วก็จะไม่เสียใจภายหลังไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมายังไง"แค่จำ

“โกถึก” โพสต์เฟซบุ๊กแสดงความเสียใจเหตุลูกชายส่งลูกน้องทำร้ายตำรวจ แสดงจุดยืนไม่เห็นด้วยกับความรุนแรงทุกรูปแบบ ขอให้ทั้งหมดเป็นไปตามกระบวนการยุติธรรม และขอให้สังคมให้โอกาสการทำงานของกระบวนการยุติธรรม ชาวเน็ตทั้งให้กำลังใจ ทั้งต่อว่า คอมเม้นท์บางส่วนถูกลบ อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000045070 #News1live #News1 #SondhiX #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #Thaitimes

ธุรกิจเริ่มมองหา CMS ที่ง่ายกว่า WordPress หลังพบปัญหาการใช้งาน ผลสำรวจจาก Liquid Web พบว่า เกือบ 90% ของธุรกิจที่เปลี่ยนจาก WordPress ไปใช้ CMS อื่นพึงพอใจกับการเปลี่ยนแปลง โดยแพลตฟอร์มยอดนิยมที่ธุรกิจเลือกใช้แทน ได้แก่ Shopify (42%), Wix (38%) และ Squarespace (6%) ✅ 7 ใน 8 ของผู้ใช้ที่เปลี่ยนไปใช้ CMS อื่นไม่เสียใจที่ตัดสินใจเปลี่ยน - ธุรกิจพบว่า การเปลี่ยนแปลงช่วยลดปัญหาด้านปลั๊กอินและการบำรุงรักษา ✅ เกือบ 70% ของผู้ใช้ที่เปลี่ยนไปใช้ CMS อื่นไม่พบว่าค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น - การเปลี่ยนแปลงไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ งบประมาณของธุรกิจมากนัก ✅ 78% ของผู้ใช้ที่เปลี่ยนไปใช้ CMS อื่นพบว่าปัญหาด้านปลั๊กอินลดลง - ปัญหาการอัปเดตและความเข้ากันได้ของปลั๊กอิน ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ✅ 77% ของธุรกิจสามารถย้ายเนื้อหาไปยัง CMS ใหม่ได้โดยไม่มีปัญหาสำคัญ - การเปลี่ยนแปลง ราบรื่นกว่าที่คาดการณ์ไว้ ✅ 72% ของผู้ใช้ที่เปลี่ยนไปใช้ CMS อื่นไม่คิดจะกลับไปใช้ WordPress อีก - ธุรกิจพบว่า CMS ใหม่มีความง่ายต่อการจัดการมากกว่า https://www.techradar.com/pro/nearly-90-percent-of-businesses-that-switched-from-wordpress-are-content-with-their-new-cms-survey-finds

หลังจากที่ “หนุ่มทีเค ธนกฤต ทรัพย์ทวีวศิน” อดีตศิลปินฝึกหัดจากค่าย Mchoice Music พ่อของลูกในท้อง “บีเบล ไอยา” ยูทูปเบอร์สาวล้านซับ ได้ออกมายืนกรานว่าตนไม่ได้ปัดความรับผิดชอบ แต่ขอเวลาไตร่ตรอง รวมทั้งปกป้องครอบครัว ยืนยันว่าฝ่ายหญิงและครอบครัว ได้เสนอรายละเอียดเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดูในฐานะแม่เลี้ยงเดี่ยว ตั้งแต่ค่าฝากครรภ์ ค่าคลอด ค่าที่พักอาศัยของแม่และเด็ก ไปจนถึงค่าเล่าเรียนจนจบการศึกษาเป็นเงินจำนวนหนึ่ง • ซึ่งข้อเสนอทั้งหมดตนไม่มีโอกาสและไม่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจเรื่องการเลี้ยงดูเด็กเลย ทำให้ไม่สามารถตอบรับข้อเสนอทั้งหมดได้ในทันที และยังอยู่ระหว่างการปรึกษากันเพื่อให้เกิดผลดีที่สุดกับทุกฝ่าย เกิดผลกระทบกับแม่และเด็กให้น้อยที่สุด ส่วนกรณีที่ฝ่ายหญิงกล่าวถึงพ่อว่า ‘ไม่มีอะไรจะต้องคุยแล้ว’ และไม่ได้ตอบกลับนั้น หมายถึงหากจะคุยเรื่องข้อเสนอที่มีการเรียกร้องเกินสมควร ทางครอบครัวยังไม่สามารถที่จะตอบรับข้อเสนอนี้ได้ในระยะเวลาอันสั้น • ยืนยันว่าได้ลองใช้ชีวิตร่วมกัน และวางแผนครอบครัวด้วยกัน แต่สุดท้ายตนและฝ่ายหญิงมีทัศนคติที่ไม่ตรงกันในหลายๆ เรื่อง ทำให้เกิดความขัดแย้งกันอยู่บ่อยครั้ง จนตัดสินใจยุติความสัมพันธ์ • ภายหลังคำชี้แจงของหนุ่มทีเค บีเบลก็งัดหลักฐานแชตมาโต้กลับ โดยเป็นคำพูดของคุณพ่อฝ่ายชาย ที่บอกว่าไม่น่ามีอะไรต้องคุยกันแล้ว หลังจากนั้นก็ไม่อ่าน ไม่ตอบกลับ ทำให้ครอบครัวปล่อยวาง พร้อมโพสต์ข้อความว่า • “จากที่ฝ่ายชายบอกว่าไม่มีโอกาสและไม่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจเรื่องข้อตกลงค่าใช้จ่าย ทางเบลและครอบครัวขอยืนยันว่าเราได้ส่งแบบร่างข้อตกลงค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้ล่วงหน้าแล้ว โดยรอให้ทางพ่อฝ่ายชายติดต่อกลับมาเพื่อที่จะนัดเจรจาในข้อตกลงอีกที (ในส่วนนี้ก็เลยไม่เข้าใจว่าทางเราไม่ให้โอกาสมีส่วนร่วมตอนไหน) แต่ว่าสิ่งสิ่งที่ได้ตอบรับกลับมานั้น พ่อฝ่ายชายตอบข้อความกลับว่า “ทางผมไม่มีอะไรจะคุยแล้ว สวัสดีครับ” ทางเบลและครอบครัวจึงเลือกที่จะปล่อยวาง ไม่กลับไปในความสัมพันธ์ที่วนลูปและสร้างความเสียใจให้เบลอีก” • #MGROnline #ทีเคธนกฤต #บีเบล

กรณีมายาเกวซ (Mayaguez incident) เป็นปฏิบัติการทางทหารของสหรัฐฯ ที่รวดเร็ว เริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 12-15 พฤษภาคม พ.ศ.2518 (ค.ศ.1975) ในเกาะตาง (កោះតាង,Koh Tang) ใกล้กับเมืองพระสีหนุ/กำปงโสม (ក្រុងព្រះសីហនុ,កំពង់សោម;Sihanoukville) จังหวัดพระสีหนุ (ព្រះសីហនុ) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศกัมพูชา เวลาประมาณ 15.20 น. ของวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ.2518 (ค.ศ.1975) เรือบรรทุกสินค้าซึ่งใช้บรรทุกเวชภัณฑ์และเสบียงสัญชาติอเมริกาชื่อ เอสเอส มายาเกวซ (SS Mayaguez) ซึ่งแล่นระหว่างฮ่องกงกับประเทศไทย ขณะที่แล่นอยู่ห่างจากชายฝั่งของประเทศกัมพูชา 60 ไมล์ ซึ่งถือเป็นเขตน่านน้ำสากล ได้ถูกเรือปืนจำนวนหลายลำของเขมรแดง (ខ្មែរក្រហម,Khmer Rouge) เข้าล้อมและบุกยึด จับตัวประกันซึ่งเป็นกัปตันและลูกเรือไว้ได้ทั้งหมด 39 คน จากนั้นได้ลากไปจอดลอยลำทิ้งสมอไว้ที่เกาะตาง (កោះតាង,Koh Tang) ใกล้กับเมืองกำปงโสม (เมืองพระสีหนุในปัจจุบัน) รัฐบาลสหรัฐฯภายใต้การนำโดยน.ท.เจอรัลด์ ฟอร์ด (Gerald Rudolph Ford Jr.) ประธานาธิบดีสหรัฐฯ คนที่ 38 (9 สิงหาคม พ.ศ.2517-20 มกราคม พ.ศ.2520) ได้ตัดสินใจอย่างเร่งด่วนส่งกองกำลังทหารซึ่งส่วนมากเป็นนาวิกโยธินสหรัฐฯ ประมาณ 1,000 นาย (ประกอบด้วยกองพันที่ 1,กรมนาวิกโยธินที่ 4,กองพันที่ 2,กรมนาวิกโยธินที่ 9,กองบินปฏิบัติการพิเศษที่ 21,ฝูงบินกู้ภัยและฟื้นฟูการบินและอากาศที่ 40,ฝูงบินสนับสนุนทางอากาศทางยุทธวิธีที่ 23,กองบินรบทางยุทธวิธีที่ 3,เรือยูเอสเอส เฮนรี่ บี. วิลสัน,เรือยูเอสเอส แฮโรลด์ อี. โฮลต์,เรือยูเอสเอส คอรัลซี ฝูงบินบรรทุกเรือเครื่องบินที่ 15) จากเกาะโอกินาว่าและอ่าวซูบิก เข้าประจำการที่สนามบินนานาชาติอู่ตะเภา (U-Tapao Rayong-Pattaya International Airport) ในพื้นที่ของประเทศไทย เพื่อใช้เป็นฐานในการปฏิบัติการบุกยึดเรือและตัวประกันคืน ในวันที่ 13 พฤษภาคม โดยปฏิบัติการเริ่มขึ้นในเช้ามืดของวันที่ 14 พฤษภาคม โดยมีเครื่องบินรบจากฐานทัพสหรัฐฯที่จังหวัดอุดรธานีและนครราชสีมา (โคราช) ออกปฏิบัติการร่วมด้วย และประสบความสำเร็จในเวลาประมาณ 11.00 น. โดยสามารถจมเรือปืนของเขมรแดงลงได้ 3 ลำ มีความสูญเสียด้วยกันของทั้งสองฝ่าย แต่สามารถช่วยเหลือตัวประกัน รวมถึงลูกเรือประมงของไทยจำนวน 5 คนออกมาได้ ทว่าปฏิบัติการดังกล่าว ทางการสหรัฐใช้ฐานบินอู่ตะเภาทั้งที่รัฐบาลไทยขณะนั้นไม่อนุญาตอย่างชัดแจ้ง ในวันที่ 17 พฤษภาคม ได้มีกลุ่มนักศึกษาและประชาชน 30,000 คน นำโดยธีรยุทธ บุญมี ประท้วงที่หน้าสถานเอกอัครราชทูตสหรัฐฯประจำประเทศไทย (Embassy of the United States, Bangkok) ฝ่ายรัฐบาลไทยเรียกว่าเป็นการละเมิดอธิปไตยของไทย และให้สหรัฐถอนทหารออกจากอู่ตะเภาในทันที ในที่สุดเหตุการณ์จบลงในวันที่ 19 พฤษภาคม หลังจากการชุมนุมยืดเยื้อนานถึง 3 วัน เมื่ออุปทูตสหรัฐฯประจำประเทศไทยได้ส่งสาสน์แสดงความเสียใจต่อการกระทำดังกล่าว สุดท้ายสหรัฐฯถอนกำลังทหารออกจากประเทศไทยหมดสิ้นในปี 2519 (1976)

นิทานตรง2535 วัน1เราฝันว่ามีงูมากัดก้นเรา เห็นรู2รูมีเลือดไหลซึมออกมาชัดครั้นรุ่งนำความฝันเล่าสู่ให้อาจารย์ทราบอาจารย์แนะให้ทำกิจบางอย่าง เราก้อทำตามคำแนะนั้น ขณะทำพบดวงจิต1ผมยาวแขวนคอตาย จึงนำเล่าให้อาจารย์ทราบ ถามต่อว่าใครครับ นั่นคือน้องสาวเราในอดีตที่รักเรามาก แต่ด้วยเสียใจมากเพราะดุว่ากล่าว น้องสาวจึงคิดสั้น หลังจากนั้นเราก้อปล่อยวางความคิดนั้นลง วัน1พบสาวท่าน1น่ารักมากฐานะดีเยี่ยมมีบทบาทกับงานที่เราทำอยู่ในขณะนั้นในคืนวัน1เราฝันมีสาวนาง1เข้ามาหาเราพูดว่ารักเราอีกคนได้มั้ย เราจำได้แม่นว่าสาวนั้นเป็นใครในภพชาตินี้ เราลุกขึ้นนั่งพูดกับสาวว่าไม่ได้ หากมาครั้งนี้มาทำบุญร่วมกันก้อมานะในคืนต่อมาสาวก้อมากับแม่ซึ่งจำได้ว่าเป็นแม่สาวนี้ในภพชาตินี้เราเคยพบก้อยังถามเช่นเดิม เราก้อตอบไปเช่นคืนก่อนหลังจากนั้นประมาณ5-6เดือนทราบข่าวว่าสาวเข้าพิธีแต่งงานมีครอบครัว....ยินดีนะ เราฝันเรื่องงูกัดหลายครั้งพบทุกครั้ง จนสุดท้ายฝันพบงูเราจักตีตายหมดภพชาติมีจริงสิ่งที่พบล้วนเขียนขีดไว้ด้วยกายวาจาใจตนมีผลเสมอดั่งเงาตนยามช่วงจังหวะกาลเวลานั้น

..อันดับแรกต้องแสดงความเสียใจกับญาติที่เสียชีวิต,ปัจจุบันนี้ฟ้าฝนมันน่ากลัวจริงๆกว่ายุคในอดีตมากๆ สาเหตุแน่นอนเพราะมนุษย์โลกพากันใช้คลื่นความถี่รบกวนสนามแม่เหล็กโลกมากหรือทำให้ประจุบวกลบในอากาศผิดปกติไปเป็นอันมากโดยเฉพาะคลื่นมือถือคลื่นดาวเทียมคลื่นวิทยุต่างๆ,ไม่รวมกราฟีนนาโนที่ฉีดๆเข้าร่างกายกันเป็นอันมากในยุคโควิดหรืออาหารการกินที่ฝ่ายมืดซาตานได้ลงมือจริงผสมใส่เข้าไปในอาหารการกินของมนุษย์ทั่วโลกรวมถึงไทยเป็นอันมากและอย่างจริงจังแล้ว,กราฟีนนี้คือตัวนำพาสายฟ้าให้ผ่าถูกตัวคนที่มีกราฟีนในตัวเป็นอย่างดี บวกคลื่นมือถือรวมผสมผสานกระตุ้นให้เกิดปรากฎการณ์ด้วย ลงตัวเกิดเหตุการณ์ฟ้าผ่าได้อย่างดี, ..หากใครหลบฝนหลบฟ้าร้องฟ้าผ่าแล้วมีคนมากๆร่วมมาหลบด้วย จะดีมากหากยกมือขออนุญาตถามเขาในวงหลบฝนหลบฟ้าว่า ในที่นี้มีใครฉีดวัคซีนโควิดหรือวัคซีนmRNAทุกๆชนิดด้วย,กรุณายกมือขึ้น หากมีมากกว่าหนึ่งหรือหนึ่งก็เถอะ ท่านมีความเสี่ยงสูงต่อสถานที่หลบนั้นๆจะเกิดฟ้าผ่าลงมาได้. ..อาจรีบไปหลบฝนคนเดียวอาจปลอดภัยถึงที่หมายที่สุดก็ได้. https://youtube.com/watch?v=1naXeR-BwI0&si=VgcxWenEl4i3iAbB

สัปดาห์ที่แล้วคุยเรื่องชีวประวัติ วันนี้เลยมาคุยให้ฟังถึงเรื่องราวของคนในตำนานอีกคู่หนึ่ง เพื่อนเพจที่ได้ติดตามละครเรื่อง <เทียบท้าปฐพี> คงจำได้ถึงหนึ่งในตัวละครที่มีบทบาทเด่นคือเฟิ่งชีอู๋ ประมุขตระกูลเฟิ่งแห่งยงโจวผู้ดำรงตำแหน่ง ‘ซ่างซู’ (ขุนนางระดับเสนาธิการ) ในฉากที่นางได้เข้าพบกับท่านชายสองเฟิงหลันซี (พระเอก) ได้แสดงการสวามิภักดิ์ผ่านการเปรียบเปรยถึงซือหม่าเซียงหรูและจั๋วเหวินจวิน ความมีอยู่ว่า... ท่านชายสอง: ซือหม่าเซียงหรูต้องกักตัวเพราะป่วย เช่นเดียวกับข้า ตัวอยู่ในที่มืดมิด เฟิ่งชีอู๋: แทนที่จะอยู่ในที่มืด มิสู้จุดโคมเดินทาง หากท่านคิดเป็นซือหม่าเซียงหรู ข้ายอมเป็นจั๋วเหวินจวิน (ภรรยาของซือหม่าเซียงหรู) จุดโคมให้ท่าน - ถอดบทสนทนาจะละครเรื่อง <เทียบท้าปฐพี> ตามซับไทย หากใครไม่ทราบเรื่องราวของซือหม่าเซียงหรูและจั๋วเหวินจวินคงจะไม่เข้าใจความนัยของบทสนทนาข้างต้นนี้ วันนี้เลยนำเรื่องราวของทั้งคู่มาเล่าให้ฟังอย่างย่อ ซือหม่าเซียงหรู (179-117 ปีก่อนคริสตกาล สมัยราชวงศ์ฮั่น) เป็นคนพื้นเพเสฉวน สันทัดด้านอักษรและดนตรีจนได้เป็นอาจารย์ ต่อมาเดินทางเข้าเมืองหลวงเพื่อหาหนทางเข้ารับราชการ แต่ด้วยพื้นเพครอบครัวยากจนจึงไม่ได้รับความสนใจนัก สุดท้ายถอดใจอำลาเมืองหลวงไปอาศัยอยู่ที่เมืองหลิงฉยงตามคำชวนของสหายนามว่า ‘หวางจี๋’ เป็นผู้ว่าการเขตหลิงฉยง ที่หลิงฉยง ซือหม่าเซียงหรูแสร้งทำเป็นป่วย วันๆ ไม่ยอมพบใคร โดยมีหวางจี๋คอยไปเยี่ยมเยียนทุกวัน จนเกิดเป็นภาพลักษณ์ว่าซือหม่าเซียงหรูเป็นแขกพิเศษของหวางจี๋ ได้รับความสนใจจากผู้คนไม่น้อย หนึ่งในนั้นคือคหบดีพ่อค้านามว่า ‘จั๋วหวางซุน’ เขามีลูกสาวคือจั๋วเหวินจวิน นางออกเรือนไปได้ไม่นานก็เป็นหม้ายจึงกลับมาอยู่กับบิดา ยามนั้นนางอายุเพียงสิบเจ็ด เลื่องชื่อด้วยโฉมงามและความสามารถด้านการดนตรีและโคลงกลอน อยู่มาวันหนึ่งจั๋วหวางซุนได้จัดงานเลี้ยงขึ้นโดยตั้งใจเชิญหวางจี๋และซือหม่าเซียงหรูมาเป็นแขก หวางจี๋ถึงขนาดไปเชิญซือหม่าเซียงหรูด้วยตนเอง เขาจึงยอมมาร่วมงาน และเพื่อเป็นการสนองการต้อนรับอันอบอุ่น เขาบรรเลงเพลงพิณ ‘หงส์วอนหาคู่’ การเล่นพิณครั้งนี้ ไม่ว่าเป็นแผนหรือไม่ แต่ผลก็คือจั๋วเหวินจวินที่มาแอบดูเขาที่หลังฉากและได้ยินเพลงพิณขอรักของเขาเข้าก็ตกหลุมรัก คืนนั้นนางหนีตามเขากลับไปเมืองหลวง ที่นั่นจั๋วเหวินจวินค้นพบความจริงแล้วว่าเขายากจนมาก บ้านของเขามีเพียงสี่ผนังที่ว่างเปล่า แต่นางก็ไม่ทิ้งเขา ใช้ชีวิตแบบกัดก้อนเกลือกินอยู่กับเขาโดยอาศัยเงินและเครื่องประดับที่นางพกติดตัวมา ส่วนจั๋วหวางซุนเมื่อได้ข่าวก็ทั้งอับอายทั้งเสียใจถึงกับตัดขาดไม่ยอมให้เงินช่วยเหลือลูกสาวแม้แต่แดงเดียว ต่อมาเงินหมด จั๋วเหวินจวินคิดแล้วว่าอยู่เมืองหลวงต่อไปก็ไม่มีหนทาง จึงชวนซือหม่าเซียงหรูกลับมาที่เมืองหลิงฉยง พวกเขาขายรถม้าซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายเพื่อเปิดร้านเหล้าเล็กๆ แห่งหนึ่งช่วยกันทำมาหากิน ทั้งสองทำงานหนักแต่ก็ใช้ชีวิตคู่อย่างมีความสุข สุดท้ายจั๋วหวางซุนใจอ่อนจึงมอบเงินและบ่าวให้จำนวนไม่น้อยเป็นเงินรับขวัญเขยคนนี้ พอที่ทั้งสองจะกลับไปเมืองหลวงซื้อที่ดินและใช้ชีวิตได้อย่างคนมีอันจะกิน ในช่วงเวลานั้นเอง บทประพันธ์ ‘จื่อซวีฟู่’ ของซือหม่าเซียงหรูเป็นที่ชื่นชอบขององค์ฮั่นอู่ตี้ เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนนางผู้ติดตามใกล้ชิด ต่อมาหน้าที่การงานยิ่งเจริญรุ่งเรืองกลายเป็นคนเนื้อหอม จึงเกิดความคิดที่จะรับอนุ แต่ต่อมาจั๋วเหวินจวินแต่งกลอนทำให้เขารำลึกถึงความหลังและเปลี่ยนความคิด (Storyฯ เคยคุยถึงเรื่อง ‘ลำนำผมขาว’ นี้ไปแล้ว ไปหาอ่านย้อนหลังนะคะ) ดังนั้น บทสนทนาละครเรื่อง <เทียบท้าปฐพี> ข้างต้น ไม่เพียงแต่แสดงเจตจำนงของเฟิ่งชีอู๋ที่จะยอมเป็นภรรยาของพระเอก หากแต่ยังสะท้อนถึงความนัยว่า นางยอมใช้ทุกสิ่งอย่างที่นางมีเพื่อช่วยสนับสนุนเขา ไม่ทิ้งไม่หนี จะอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปตลอดโดยไม่แคร์ว่าผู้อื่นจะมองอย่างไร Storyฯ คิดว่านี่เป็นคำสวามิภักดิ์ที่จริงใจที่สุดเท่าที่สตรีนางหนึ่งจะมอบให้ชายใดได้แล้ว เพื่อนเพจคิดเหมือนกันไหม? (ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ ช่วยกดไลค์กดแชร์กันด้วยนะคะ #StoryfromStory) Credit รูปภาพจาก: https://auete.com/Tv/wangju/qieshitianxia/ https://kknews.cc/zh-cn/entertainment/6ggbbpm.html https://kknews.cc/history/y39v3qk.html Credit ข้อมูลรวบรวมจาก: https://baike.baidu.com/item/卓文君/823759 http://history.sina.com.cn/his/zl/2014-09-29/1551102344_2.shtml http://www.renwugushi.com/qinhan/a1043.html https://www.gugong.net/wenhua/34904.html #เทียบท้าปฐพี #เฟิ่งชีอู๋ #จั๋วเหวินจวิน #ซือหม่าเซียงหรู #กวีเอกราชวงศ์ฮั่น

"บีอาร์เอ็น" แถลงการณ์เสียใจ เหตุรุนแรงปาตานี ยันไม่มุ่งโจมตี "พลเรือน" ย้ำสู้เพื่อเสรีภาพ ไม่สร้างความหวาดกลัว https://www.thai-tai.tv/news/18531/

โจรที่ไหนจะรับผิด BRN แถลงการณ์หวังได้เจรจา อ้างเสียใจต่อครอบครัวผู้เสียชีวิต อ้างไม่มีนโยบายโจมตีเป้าหมายพลเรือน แล้วคนแก่ เด็ก คนพิการ จัดเป็นกำลังพล หรือพลเรือน #คิงส์โพธิ์แดง

สวัสดีครับ เข้าใจเลยว่าคุณกำลังสนใจในเรื่องของ พลังแห่งความกล้า และ พลังที่ตรงกันข้ามกับความกล้า ซึ่งเป็นสองด้านที่น่าสนใจและมีความสำคัญต่อการดำเนินชีวิตของเรา พลังแห่งความกล้า นั้นไม่ใช่การปราศจากความกลัว แต่เป็นการที่เราสามารถ ก้าวข้ามความกลัว และ ลงมือทำ ในสิ่งที่ถูกต้องหรือสิ่งที่ควรทำ แม้จะรู้สึกหวาดหวั่นก็ตาม ความกล้าหาญนำมาซึ่ง: * การเติบโตและพัฒนาตนเอง: การกล้าเผชิญกับความท้าทายและออกจาก Comfort Zone ทำให้เราได้เรียนรู้และพัฒนาศักยภาพของตนเอง * ความเชื่อมั่นในตนเอง: เมื่อเราเอาชนะความกลัวและทำสิ่งที่ตั้งใจได้สำเร็จ ความเชื่อมั่นในตนเองก็จะเพิ่มมากขึ้น * โอกาสใหม่ ๆ: ความกล้าที่จะลองทำสิ่งใหม่ ๆ หรือกล้าที่จะเสี่ยงอย่างมีเหตุผล มักนำมาซึ่งโอกาสดี ๆ ในชีวิต * การเป็นผู้นำ: ผู้ที่มีความกล้าหาญมักจะกล้าตัดสินใจและนำพาผู้อื่นไปในทิศทางที่ถูกต้อง * ความสุขและความภาคภูมิใจ: การได้ทำในสิ่งที่ใจปรารถนา แม้จะต้องเผชิญกับความยากลำบาก ย่อมนำมาซึ่งความสุขและความภาคภูมิใจในตนเอง ในทางตรงกันข้าม พลังที่ตรงกันข้ามกับความกล้า นั้นสามารถมองได้หลายแง่มุม แต่หลัก ๆ แล้วคือ ความกลัว และสิ่งที่เกิดจากความกลัว เช่น: * ความขลาดกลัว (Cowardice): คือการที่เราปล่อยให้ความกลัวครอบงำ จนไม่กล้าที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ หรือหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับปัญหา * ความลังเลและความไม่มั่นใจ: ความกลัวมักนำไปสู่ความลังเลในการตัดสินใจ และความไม่มั่นใจในความสามารถของตนเอง ทำให้พลาดโอกาสดี ๆ ไป * การยึดติดกับความปลอดภัย (Staying in Comfort Zone): ความกลัวความล้มเหลวหรือความผิดพลาด ทำให้เราไม่กล้าที่จะออกจาก Comfort Zone และพลาดโอกาสในการเติบโต * ความเฉื่อยชาและการไม่ลงมือทำ: เมื่อความกลัวมีอำนาจเหนือกว่า เราก็มักจะผัดวันประกันพรุ่ง หรือไม่กล้าที่จะเริ่มต้นทำอะไรเลย * ความทุกข์และความเสียใจ: การปล่อยให้ความกลัวควบคุมชีวิต อาจนำมาซึ่งความรู้สึกเสียใจในภายหลัง ที่ไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องการ หรือไม่ได้เผชิญหน้ากับสิ่งที่ควรเผชิญ ความกล้าและความกลัวเป็นสิ่งที่อยู่คู่กัน ไม่มีใครที่ไม่เคยรู้สึกกลัว แต่สิ่งที่แตกต่างคือการที่เราจะจัดการกับความกลัวนั้นอย่างไร เราจะปล่อยให้มันหยุดยั้งเรา หรือเราจะรวบรวมความกล้าเพื่อก้าวข้ามมันไป การฝึกฝนความกล้าสามารถทำได้โดยการเริ่มจากสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรากลัว แล้วค่อย ๆ เพิ่มระดับความท้าทายขึ้น เมื่อเราเผชิญหน้ากับความกลัวและเอาชนะมันได้ครั้งแล้วครั้งเล่า พลังแห่งความกล้าในตัวเราก็จะค่อย ๆ เติบโตขึ้นครับ

หลวงปู่ทวดหลังกุมาร รุ่นแรก หลวงพ่อน้อย วัดเก้าเส้ง จ.สงขลา ปี2518 หลวงปู่ทวดหลังกุมาร (พิมพ์นิยม) กรุเจดีย์เก่าวัดเขาเก้าแสน รุ่นแรก หลวงพ่อน้อย วัดเก้าเส้ง จ.สงขลา ปี2518 // พระดีพิธีใหญ่ พระสวยๆ เดิมๆ เนื้อจัดๆ คราบมันไขว่านทั่วองค์ พบเจอน้อย (ส่วนใหญ่จะหลังเรียบ) // พระสถาพสวยมาก พระสถาพสมบูรณ์ หายากก พระไม่ถูกใช้ครับ //#รับประกันพระแท้ตลอดชีพครับ >> ** พุทธคุณ เมตตามหานิยม และแคล้วคลาดปลอดภัย เจริญก้าวหน้าในอาชีพการงาน เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง การเงิน โชคลาภค้าขาย เรียกทรัพย์ ป้องกันภัยอันตรายจากศาสตราวุธทั้งหลาย อยู่ยงคงกระพัน เสริมลาภทรัพย์ให้เพิ่มพูน เจรจาธุรกิจก็จะสำเร็จ ป้องกันคุณไสย มีอำนาจ บารมี >> ** ตำนานเล่าถึงเขาเก้าเส้ง หรือที่เรียกกันในภาษาพื้นเมืองว่า “หัวนางแรง” ว่า “ครั้งนั้นทางเมืองนครศรีธรรมราชกำหนดบรรจุพระบรมสารีริกธาตุในเจดีย์ และจัดงานเฉลิมฉลองใหญ่โต บรรดา 12 หัวเมืองปักษ์ใต้ต่างก็นำเงินทองไปบรรจุในพระบรมธาตุ เมืองที่นายแรงเป็นเจ้าเมืองก็เป็นเมืองขึ้นนครศรีธรรมราชด้วย ประกอบกับนายแรงมีความศรัทธาในพุทธศาสนา จึงขนเงินทองเป็นจำนวนมากถึงเก้าแสนบรรทุกเรือสำเภา พร้อมด้วยไพร่พลออกเดินทางไปเมืองนครศรีธรรมราช ขณะกำลังเดินทางเรือสำเภาถูกคลื่นลมชำรุด จึงเข้าจอดเรือที่ชายฝั่งหาดทรายแห่งหนึ่ง เพื่อซ่อมแซมเรือ พอได้ทราบข่าวว่าทางเมืองนครศรีธรรมราชได้บรรจุพระบรมสารีริกธาตุเสร็จแล้ว นายแรงเสียใจมาก จึงให้ไพร่พลขนเงินทองบรรจุไว้บนยอดเขาลูกหนึ่ง สั่งให้ลูกเรือตัดหัวของตนไปวางไว้ที่ยอดเขา นายแรงกลั้นใจตาย ลูกเรือต้องจำใจตัดหัวเจ้านายไปวางไว้บนยอดเขาตามคำสั่ง เขาลูกนี้ภายหลังเรียกว่า “เขาเก้าแสน” เรียกเพี้ยนไปเป็น “เก้าเส้ง” ก้อนหินที่ปิดทับบนยอดเขาเรียกว่า“หัวนายแรง” ชาวบ้านเชื่อว่าดวงวิญญานของนายแรงยังเป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์มาจนทุกวันนี้‬ >> ** พระสถาพสวยมาก พระสถาพสมบูรณ์ หายากก พระไม่ถูกใช้ครับ ช่องทางติดต่อ LINE 0881915131 โทรศัพท์ 0881915131

ขอประณามโจรใต้ก่อการร้าย เสมือนพวกเขาคือ มนุษย์ต่ำสัตว์ที่ไร้ศาสนาใจบาปอำมหิต ทำร้ายชีวิตคนดีๆผู้บริสุทธิ์ได้แบบเลือดเย็น แบบนี้เขาไม่เรียกว่า เรียกร้องสันติสุขใดๆครับ มันคือกลุ่มโจรกบฎที่อยากได้อำนาจเป็นของพวกตนเองล้วนๆ กลุ่มคนหรือ นกม.ที่สนับสนุนวิธีการแอบๆกับโจรเหล่านี้หรือให้พูดคุยสันติกับโจรทมิฬ ก็เสมือนแนวร่วมพวกโจรก่อการร้ายกบฎบ่อนทำลายชาติแบ่งแยกดินแดนไม่ต่างกันครับ ใครอยากได้โจรก่อการร้ายมามีอำนาจปกครองพื้นที่บ้านเมืองก็บ้าแล้วครับ ความสงบสุขคงไม่เกิดดอกครับ ความโหดเหี้ยมไม่มีทางชนะใจคน คนชั่วใจอำมหิตมักปกครองคนด้วยการทำให้คนกลัวและโง่ขลาดเขลา คนดีๆที่รักสันติสุขเขาไม่ทำเช่นนี้กับบ้านเมืองตนและผู้คนในชาติได้ลงดอก นอกเสียจากเขาไม่คิดว่าที่นี่คือบ้านเมืองเขา จึงไม่มีความรักเมตตาในประชาชนพื้นที่ เสียวาลาใจดีกับโจรใจมารเช่นนี้มานานเกินพอละครับทั่นๆทั้งหลาย ขอแสดงความเสียใจกับ จนท. ประชาชน ที่บาดเจ็บสูญเสียครับ เป็นกำลังใจ จนท.และประชาชนผู้บริสุทธิ์ ขอให้ความสงบสุขเกิดขึ้นโดยเร็วด้วยความเด็ดขาดครับ

ตอนเรียน มธ.หลงเชื่อข้อมูลผิดๆ ไม่ชอบ ร.๑๐ จนไม่เข้ารับปริญญา ทั้งๆที่ได้ #เกียรตินิยม รู้สึกเสียใจและเสียดายจนถึงทุกวันนี้... และ เพราะอะไรถึงกลับมารัก ร.๑๐ อย่างสุดหัวใจ 🙏💛 ดร.ศุภณัฐ อภิญญาณ หรือ 'ดร.นิว' นักวิจัยภายใต้สถาบันวิจัย MAST Center และ คณะวิศวกรรมชีวการแพทย์ University of Arkansas ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้โพสเฟซบุ๊ค ดังนี้ . ผมเป็นคนหนึ่งที่เรียน มธ. รหัส 53 และเคยได้รับข้อมูลผิด ๆ จนไม่ชอบในหลวง ร.10 มาก ๆ ถึงขั้นไม่เข้ารับพระราชทานปริญญาทั้ง ๆ ที่ผมจบเกียรตินิยม ผมไม่ได้เข้ารับของจริง ถ้าไม่เชื่อก็ไปเช็กได้เลยครับ ผมจึงยังคงเสียใจและเสียดายมาจนถึงทุกวันนี้ แต่พอได้ศึกษาข้อมูลที่ถูกต้องด้วยตนเองในช่วงเรียนปริญญาเอกที่สิงคโปร์ จากที่ไม่ชอบก็กลายเป็นรักและเห็นใจพระองค์ท่านมาก ๆ . พบว่าสิ่งที่เคยได้ยินจากสามนิ้วล้มเจ้าในยุคนั้นล้วนเป็นความเท็จและไม่มีประโยชน์ เห็นได้ชัดเจนมาก ๆ ว่าการบิดเบือนให้ร้ายในหลวง ร.10 เป็นส่วนหนึ่งของขบวนการสร้างความแตกแยกในหมู่ประชาชน เพื่อเซาะกร่อนบ่อนทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจ โดยมักบิดเบือนให้ร้ายสร้างมโนภาพต่าง ๆ ให้ในหลวง ร.10 กลายเป็นคนไม่ดี เป็นยักษ์ เป็นมาร เป็นจอมวายร้าย . แต่ทว่าในความเป็นจริง แม้ในหลวง ร.10 จะเป็นคนเคร่งครัดมากในระเบียบวินัยแบบทหาร แต่พระองค์ท่านก็เป็นคนที่มีเมตตาสูงมาก ขนาดชีวิตสัตว์ตัวเล็กตัวน้อย ท่านยังให้ความเมตตาแบบสุด ๆ ผมเคยได้ยินเรื่องหนึ่งที่เชื่อถือได้อย่างแน่ชัด เวลามีสัตว์หลงเข้ามาในลานฝึก ทหารที่ฝึกกับพระองค์ท่านจะต้องหยิบมันไปปล่อยอย่างเหมาะสม ใครจะไปนึกว่าในหลวง ร.10 จะทรงน่ารักขนาดนี้ . ผมยังจำได้ดี ตอนผมจบปริญญาเอกปี 2561 ในวัย 26 ปี ในปีนั้นเพื่อนชาวสิงคโปร์ของผมชื่อ ‘ยองเจีย’ วัย 25 ปี เคยแสดงความคิดเห็นให้ผมฟังว่า "สถาบันพระมหากษัตริย์คือจุดแข็งที่สำคัญที่สุดของประเทศไทย ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษอันหาได้ยากยิ่ง ลองคิดดูนะ กว่าประเทศอื่นจะรวมผู้คนให้สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้ ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ แต่ประเทศไทยสามารถทำได้แค่ในชั่วพริบตา เพราะมีสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นศูนย์รวมจิตใจของผู้คน ดังนั้นถ้าหากมีใครต้องการทำลายประเทศไทย หรือแทรกแซงประเทศไทยเพื่อผลประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง จึงไม่แปลกที่เขาต้องทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์" . ผมโชคดีที่ตาสว่างกว่า ไม่เช่นนั้นตอนนี้ผมอาจติดคุกหรือไม่ก็ได้ดิบได้ดีในพรรคการเมืองหนึ่ง พรรคที่มีรากเหง้ามาจากสามนิ้วล้มเจ้าใน มธ. ชอบอ้างอย่างปลอมเปลือกว่าอยากให้สถาบันพระมหากษัตริย์มั่นคงสถาพร แต่ในความเป็นจริงแม้แต่ถวายพระพรก็ยังไม่มีเลย สุดท้ายเมื่อผมออกจาก Echo Chamber ของการลือตาม ๆ กันอย่างเสียสติ ไม่ต่างจากนกแก้วนกขุนทอง ไม่หลงเชื่อการโฆษณาชวนเชื่อบิดเบือนให้ร้ายพระองค์ท่านอีกต่อไป ผมจึงตาสว่างยิ่งกว่าตาสว่างและรักพระองค์ท่านสุดหัวใจ ดร.นิว ศุภณัฐ การที่บุคคล เห็นโทษ โดยความเป็นโทษ แล้วทำ คืนตามธรรม ถึงความสำรวมระวังต่อไป นี้เป็นความเจริญในอริยวินัย ของผู้นั้น #ตถาคตภาษิต

บทความนี้กล่าวถึงผลกระทบของการนำ AI มาใช้แทนแรงงานมนุษย์ในธุรกิจในสหราชอาณาจักร โดยรายงานจาก Orgvue พบว่า 55% ของธุรกิจที่ปลดพนักงานเพื่อแทนที่ด้วย AI รู้สึกเสียใจ เนื่องจากการตัดสินใจดังกล่าวนำไปสู่ความสับสนภายในองค์กร การลาออกของพนักงาน และประสิทธิภาพการทำงานที่ลดลง ซึ่งตรงข้ามกับความคาดหวังของธุรกิจที่หวังว่า AI จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ แม้ว่าผู้นำธุรกิจบางส่วนยังคงไม่เข้าใจผลกระทบของ AI ต่อองค์กร แต่หลายบริษัทเริ่มตระหนักถึงความสำคัญของการฝึกอบรมพนักงานให้ใช้งาน AI อย่างเหมาะสม โดย 80% ของธุรกิจมีแผนเพิ่มการลงทุนใน AI ในปี 2025 และ 41% ได้เพิ่มงบประมาณสำหรับการเรียนรู้และพัฒนา อย่างไรก็ตาม การใช้ AI โดยไม่มีแผนที่ชัดเจนอาจนำไปสู่ความเสี่ยง เช่น การใช้งาน AI ที่ไม่สามารถควบคุมได้ และการลดความรับผิดชอบของผู้นำในการปกป้องพนักงานจากการถูกปลด ✅ ผลกระทบจากการปลดพนักงานเพื่อแทนที่ด้วย AI - 55% ของธุรกิจที่ปลดพนักงานรู้สึกเสียใจ - การตัดสินใจดังกล่าวนำไปสู่ความสับสนภายในองค์กรและประสิทธิภาพที่ลดลง ✅ การลงทุนใน AI - 80% ของธุรกิจมีแผนเพิ่มการลงทุนใน AI ในปี 2025 - 41% ได้เพิ่มงบประมาณสำหรับการเรียนรู้และพัฒนา ✅ การฝึกอบรมพนักงาน - 4 ใน 5 ธุรกิจมีแผนฝึกอบรมพนักงานให้ใช้งาน AI อย่างเหมาะสม - 51% ได้กำหนดนโยบายการใช้งาน AI ภายในองค์กร ✅ ความสำคัญของแรงงานมนุษย์ - ธุรกิจเริ่มตระหนักว่าแรงงานมนุษย์ยังคงมีบทบาทสำคัญ https://www.techradar.com/pro/over-half-of-uk-businesses-who-replaced-workers-with-ai-regret-their-decision

เหยื่อแผ่นปูนร่วงพระราม 2 เสียชีวิตแล้ว ตับฉีก-เลือดออกในช่องท้อง ผ่าตัดรอบ 2 แล้ว เลือดไหลไม่หยุด วันที่29 เม.ย.2568 กรณีแผ่นปูนสะพานต่างระดับ พระราม 2 ร่วงใส่รถ ส่งผลให้ผู้ขับรถ นายอำนาจ อายุ 45 ปีได้รับบาดเจ็บ ล่าสุดเวลา 21.04 น. นายณัฐพงษ์ สุมโนธรรม ส.ส.สมุทรสาคร เขต 1 พรรคประชาชน โพสต์อัพเดต “ข่าวเศร้าที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น ทางน้องชายพี่อำนาจโทรมาแจ้งข่าวว่า พี่อำนาจเสียชีวิตแล้ว ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ 🙏🏻😭” ทีมข่าวตรวจสอบไปยังน้องชายนายอำนาจ ยืนยันว่า พี่ชายเสียชีวิตแล้ว เมื่อเวลาประมาณ 20.30 น. สาเหตุการเสียชีวิตมาจากตับฉีก เลือดออกในช่องท้อง หลังจากผ่าตัดรอบที่ 2 เลือดไหลไม่หยุด ครอบครัวจะไปรับร่างพรุ่งนี้ (30 เม.ย.68) และนำกลับไปประกอบพิธีทางศาสนา ที่บ้านเกิด จ.นครสวรรค์

“ท่านปู่ชีวกโกมารภัจจ์” • ความจริงเรื่องของท่านไม่หาย แต่ไม่มีใครเขียนต่อ เมื่อเขาเผาศพพระพุทธเจ้าเสร็จ ท่านโกมารภัจจ์ท่านก็เสียใจ ความจริงท่านโกมารภัจจ์ท่านเป็นพระโสดาบันนะ ใช่ไหม เกิดทันใช่ไหม เกิดพร้อมกัน (หัวเราะ) ต่อนะ ท่านโกมารภัจจ์ในเมื่อเขาเผาพระพุทธเจ้าเสร็จ ท่านก็ไม่เข้าบ้าน บอกเราคิดว่าเราจะตายก่อนพระพุทธเจ้า ทีนี้พระพุทธเจ้ามานิพพานก่อนเราเราก็หมดที่พึ่งไม่มีใครสอน ทุกสิ่งทุกอย่างในเมื่อพระพุทธเจ้านิพพานเสียก่อนแล้ว ก็เหมือนกับเราคนไม่มีอะไรเลย ท่านคิดว่าอย่างนั้นนะ ก็เลยไม่คิดถึงบ้าน ไม่คิดถึงลูก ไม่คิดถึงเมีย ไม่คิดถึงทรัพย์สิน ไม่คิดถึงชีวิต เข้าไปนอนในถ้ำเข้าป่าไปเลย เข้าป่าไปท่านบอกว่าเข้าป่าหวังจะให้มันตายไปเลย ยังมีคนตามไปขอยาอีก ใช่ไหม หมอซะอย่าง ในเมื่อมีคนตามมาขอยา ท่านก็รำคาญ เราเป็นคนไม่มีอะไรแล้วไม่ต้องการทำอะไรทั้งหมด เข้าป่าลึก • พอเข้าป่าลึกไปนอนในถ้ำ นอนอย่างเดียวเราจะไม่ลุกจากที่นี้ จะเป็นไงก็ช่างมัน หมายความว่าจะตายก็ตายไปเสียนะ พอตัดสินใจว่ามันจะตายก็ตายตรงนี้ เราจะไม่ลุกไปอีกแล้ว ก็มีเสียงเหมือนแสงฟ้าแลบ แลบแป๊บเดียวก็มีเสียงเหมือนคล้ายฟ้าผ่าเปรี้ยง แล้วก็มีเสียงบอก โกมารภัจจ์ เธอเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช่ไหม ท่านก็บอกว่าใช่แล้วก็นอน เดี๋ยวมาเป็นแบบนั้นอยู่สามครั้ง พอครั้งที่สามท่านหลับ ท่านบอกก็เลยหลับสนิทไปเลย ไม่ตื่นต่อไปอีก • “อาการตัดสินใจแบบนั้นไม่อาลัยในชีวิตนะ เป็นอารมณ์อรหันต์ นั่นท่านเป็นพระโสดาบันอยู่แล้วนะ ก็เลยเป็นพระอรหันต์นิพพานทันที” แต่ว่าหนังสือแบบเรียนเราไม่มีนะ ต้องหาที่อื่น นี่พูดเรื่องท่านโกมารภัจจ์ให้ฟัง ว่าเรื่องมันหายไปนะ ความจริงท่านไม่หาย ท่านโกมารภัจจ์ทำให้เรามีประโยชน์มากให้รู้ว่าพระพุทธเจ้าเป็นใคร และตระกูลพระพุทธเจ้าเราจะสังเกตได้ว่าชาวกรุงกบิลพัสดุ์นี่รังเกียจคนเผ่าอื่น คือไม่ยอมแต่งงานกับคนเมืองอื่นเลย จะต้องแต่งงานเฉพาะชาวกรุงกบิลพัสดุ์เท่านั้นนะ เราก็อ่านหนังสือแล้วเราคิดว่าคนพวกนี้มีมานะถือตัวมาก แต่ความจริงไม่ใช่หรอก นั่นแขกด้วยกัน แต่ความจริงพระพุทธเจ้าท่านไม่ใช่แขก ท่านเป็นคนไทย เป็นลูกชาวไทยอาหม ไทยในแขกมีอยู่สองไทย คือ หนึ่ง ไทยอาหม สอง ไทยมะลิวัลย์ • ไทยอาหมนั่นเขามาถึงอินเดียก่อนไทยมะลิวัลย์ ๑๐๐ ปี ในเมื่อไทยกับแขกมันกินข้าวด้วยกันไม่ไหวแล้ว ไหวไหม ไม่ไหวนะ ทีนี้มาตอนหนึ่งท่านโกมารภัจจ์ท่านลาพระพุทธเจ้ามาที่ทวาราวดี ลามาเที่ยว ๒ ปี แต่ว่าฎีกาจารย์ล่อสิบสองปี นี่มันจะมากไปหน่อย ตอนนั้นก็มาทางเรือนะ อินเดียมาประเทศไทยก็ไม่ไกลนักใช่ไหม เวลากลับไปก็ไปกราบเรียนพระพุทธเจ้าให้ทราบว่าชาวทวาราวดีใช้ภาษาโดด และพูดเพราะมาก คำว่าโดดหมายถึงเดี่ยว • อย่างเรากิน เราเรียกว่า ‘กิน’ นะ ของเขา ‘ภุญชะติ’ เรา ‘ไป’ เขา ‘คันตะวา’ นะ ของเราโดดกว่านะ นี่เทียบให้ฟังนะ พระพุทธเจ้าเลยถามว่าชาวทวาราวดีเขาพูดยังไง ลองพูดให้ฟังสักคำสิ พอท่านโกมารกัจจ์พูดให้ฟัง พระพุทธเจ้าก็พูดภาษาทวาราวดี คุยกันสนุกสนาน ก็คุยไปคุยมาคุยสนุกสนาน ต่อมาระหว่างที่คุยท่านโกมารภัจจ์ท่านนึกขึ้นมาว่าพระพุทธเจ้าเป็นพระพุทธเจ้าย่อมรู้ภาษาทุกภาษา หรือว่าท่านรู้มาจากไหน เลยถามพระพุทธเจ้าว่าการที่พระองค์รู้ภาษาทวาราวดี อาศัยปฏิสัมภิทาญาณหรือรู้มาจากไหน พระพุทธเจ้าบอกว่า ชาวกรุงกบิลพัสดุ์ทั้งหมดใช้ภาษานี้เป็นภาษาพื้นเมือง ใช่ไหม ก็แสดงว่าพระพุทธเจ้าเป็นลูกคนไทย ไทยอาหม ================ จากหนังสือ : ธรรมปฏิบัติ เล่ม ๕๕ หน้า ๖๐-๖๒ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (พระมหาวีระ ถาวโร) ภาพถ่ายสถานที่ : วัดจันทาราม (ท่าซุง)