แผนชั่ว ตอนที่ 2

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “แผนชั่ว”
ตอน 2
หลังจากพระเอกหนัง มาเดินตีหน้าเศร้าในซูดานใต้ไม่เท่าไหร CNN กระป๋องใส่สีย้อมข่าวใบใหญ่ ก็เริ่มตีข่าวเรื่องการฆ่าล้างเผ่าพันธ์ ที่ซูดานใต้
ฝ่ายอเมริกาโดย คุณนาย Ellen Sauerbrey หัวหน้าฝ่ายศูนย์อพยพ และตรวจคนเข้าเมืองของกระทรวงต่างประเทศอเมริกา
ก็ออกมาบอกว่า นี่เป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างร้ายแรง เป็นเรื่องที่นานาชาติ และ องค์การสหประชาชาติต้องให้ความสนใจ
แหม บทมันซ้ำจังคุณนาย ไอ้เรื่องอ้างสิทธิมนุษยชนนี่ ผมอยากจะอ้วก ท่านผู้อ่าน ก็คงเบื่อที่จะอ่านกัน ผมก็เบื่อที่จะเขียน แต่ช่วยทนอ่านนิทานเรื่องนี่หน่อยนะครับ อ่านแล้วจะได้รู้ว่า เรื่องไหนมันน่าสงสารจริง หรือเรื่องไหนมันน่าคลื่นไส้ น่าทุเรศ
ปรากฏว่า คงเตี้ยมสหประชาชาติไม่ทัน ดันรีบตั้งคณะกรรมาธิการมาตรวจสอบเรื่องนี้ คณะตรวจสอบมี 5 คน มีผู้พิพากษา Antonio Cassese เป็นประธาน
ซึ่งพิจารณาแล้วก็บอกว่า เรายังไม่เห็นการฆ่าล้างเผ่าพันธ์เกิดขี้น ในดาร์ฟู แต่มีเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นว่ามีการทำร้ายกันรุนแรงเกิดขึ้น อ้าว
อเมริกา จัดการประคองเอาตัว John Garang นักการเมืองชาวซูดานหัวรุนแรง ที่พยายามก่อกบฏกับรัฐบาลซูดานมานาน แต่ยังไปไม่ถึงไหน มารับการฝึกอบรมจากหน่วยรบพิเศษของอเมริกาที่ Fort Benning รัฐ Georgia
หลังจากนั้น ก็เลื่อนชั้นให้เป็นผู้อำนวยการกองกำลังใหญ่ กลับมาให้การฝึกอบรมกับพรรคพวก ที่มีการจัดตั้งเตรียมพร้อมไว้ ให้เป็นกองทัพปลดปล่อยซูดาน ชื่อ Sudan Peoples’ Liberation Army
โดยทางวอชิงตัน อำนวยการจัดทั้งคน จัดทั้งอาวุธ ให้เต็มอัตรา เพื่อจะให้ชาวซูดานตีกันสมใจ (อเมริกา)
แล้วอเมริกาก็แยงซ้าย เสี้ยมขวา ในที่สุดชาวซูดานก็ทะเลาะกัน ตีกันจริง มีผู้บาดเจ็บล้มตายเรือนแสน และคนหลายล้านไม่มีที่อยู่
ส่วนนาย Garang เมื่อปฏิบัติหน้าที่ได้ผลตามใบสั่ง อเมริกาก็ตกรางวัลให้เป็น รองประธานาธิบดี แต่ เป็นได้ไม่ถึงเดือน ขณะที่ Garang กำลังเดินทางด้วยเฮลิคอปเตอร์
เครื่องก็ถลาร่อน แกว่งไปมา แล้วก็หล่นกระแทกพื้น และ Garang ก็ตายอยู่กับซากเฮลิคอปเตอร์ สงสัยเป็นรางวัลแบบมีวันหมดอายุ จะรับรางวัลอะไรกัน ก็ดูวันหมดอายุด้วย ไม่ใช่รับปุ๊บ ยังไม่ถึงเดือน หมดอายุเสียแล้ว
ฝ่ายกบฏที่เมืองดาร์ฟูทางซูดานใต้ มี 2 กลุ่ม คือ กลุ่ม Justice for Equality Movement (JEM) ส่วนอีกกลุ่มใหญ่กว่าคือ Sudan Liberation Army (SLA) ของ Garang ทั้ง 2 กลุ่ม มีเป้าหมายที่จะขับไล่รัฐบาลซูดานที่กำลังสร้างมิตรภาพกับจีน
และทั้ง 2 กลุ่ม ได้รับการสนับสนุนทั้งด้านกำลัง และอาวุธจากอเมริกา เพื่อความรอบคอบ อเมริกาซื้อไพ่ทุกใบอย่างเคยๆ
เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ.2006 สภาสูงของอเมริกา ลงมติให้ (อเมริกาสั่ง) นาโต้ ส่งกองกำลังเข้ามาดูแลดาร์ฟู และให้สหประชาชาติ ส่งหน่วยรักษาสันติภาพมาประจำดาร์ฟูด้วย จริงๆก็ให้มาทำอะไรก็ได้ ที่จะเป็นการขัดขวาง ไม่ให้การเข้ามาลงทุน การสำรวจ และ ซื้อน้ำมันในดาร์ฟูของจีน ประสพผลสำเร็จนั่นแหละ
จะเล่นแต่ที่ซูดาน กลัวจะขวางจีนไม่อยู่ อเมริกาลงทุน “สนับสนุน” Idriss Deby ประธานาธิบดีของชาด Chad ให้เป็นผู้รับผิดชอบส่งกองกำลังจากชาด เข้าไปในซูดานอีกทาง กองกำลังพวกนี้เป็นหน่วยรักษาความปลอดภัยของประธานาธิบดี Deby เอง ที่ได้รับการฝึกอบรมจากอเมริกา (เหมือนกัน) กองกำลังที่ส่งไปส่วนใหญ่ เป็นคนที่คุ้นเคยกับพื้นที่ในซูดาน พวกนี้เข้าไปดาร์ฟูพร้อมกับอาวุธหนักเบา ที่ได้รับอภินันทนาการจากอเมริกา และด้วยกองกำลังจากชาด รวมทั้งกองกำลังจากยูกันดา เอธิโอเปีย ที่ได้ใบสั่งจาก อเมริกา เข้าตีกระนาบ 3 ด้านใส่ดาร์ฟู ไม่นาน ดาร์ฟูก็กลายเป็นแผ่นดินเดือด ชาวซูดานตายเกลื่อน
นาย Keith Harmon Snow นักวิจัยเกี่ยวกับอาฟริกา เขียนสรุปเหตุการณ์ที่ซูดานไว้ว่า ขณะที่กองทหารของอเมริกาและนาโต้เข้าไปประจำการณ์อยู่ที่ดาร์ฟู โดยอ้างว่าเพื่อทำหน้าที่รักษาความสงบในภูมิภาคนั้น แต่ในความเป็นจริง ทั้งอเมริกาและนาโต้ ไปให้การสนับสนุนกับกองกำลังร่วมของอาฟริกามากกว่า
โดยนาโต้รับหน้าที่ดูแลด้านภาคพื้นดิน และการโจมตีทางอากาศ ซูดานจึงอยู่ในสภาวะสงครามจากศึกนอก โดยการยกกำลังมารบ ของเพื่อนบ้าน 3 ประเทศ คือ ชาด ยูกานดา และเอธิโอเปีย ที่มีอเมริกา และนาโต้สนับสนุน
นอกจากนี้ ซูดานยังต้องต่อสู้กับศึกในที่เป็นพวกกบฏ ที่อเมริกาก็ให้การสนับสนุน เช่นเดียวกันทั้งด้านอาวุธ และคนที่เป็นกองกำลังนอกระบบแบบพวกน้ำดำ Black Water ที่โด่งดังก็มาร่วมด้วย ช่วยกระหน่ำอีกด้วย
สรุปว่า ซูดานถูกรุมกินโต๊ะจากเพื่อนบ้าน 3 ทาง ที่อเมริกาทั้งยุแยง และ สนับสนุน รวมทั้งกลุ่มกบฏอีก 2 กลุ่ม ที่อเมริกาก็ให้การสนับสนุนอีกเช่นกัน เพราะ ซูดานมีแหล่งน้ำมันใหญ่ และไปตกลงร่วมทุนและขายน้ำมันให้กับกับจีน
แค่นั้นยังไม่พอ เพื่อให้แน่ใจว่าจีนไม่กล้าเข้ามาแหยม อเมริกาถึงกับส่งกองทหารของตัวร่วมกับนาโต้ มาตีกันจีนอีกด้วย ทำไมไม่ขนมาทั้งประเทศเลยวะไอ้ใบตองแห้ง ผล ซูดาน ใกล้จะแตกเป็น 2 เสี่ยง 2 ประเทศ
จีนทำอย่างไรหรือ เมื่อเจอกับดัก แผนชั่วขนาดนี้
เดือนสิงหาคม ค.ศ.2006 จีนเชิญรัฐมนตรีต่างประเทศของชาดไปหารือกันที่จีน รื้อฟื้นสัมพันธไมตรีที่ถูกตัดขาดไป เมื่อปี ค.ศ.1997 ขึ้นมาใหม่ พร้อมทำสัญญาซื้อน้ำมันจากชาด ในเงื่อนไขที่ชาดยอมรับว่าเป็นหุ้นส่วนที่เท่าเทียมกัน และเป็นธรรมกว่าที่ค่ายอื่นเคยมาทำด้วย
ศึกซูดาน ด้านชาดจึงเบาลงไปบ้าง
หลังจากนั้น เดือนธันวาคม ค.ศ.2006 จีนจัด African Summit เชิญ 40 ผู้นำจากอาฟริกามาประชุมแบบสุดยอด สุดหรู มีผู้นำจากอัลจีเรีย ไนจีเรีย มาลี แองโกลา อาฟริกากลาง แซมเบีย อาฟริกาใต้ รวมทั้งซูดาน เป็นต้น มาร่วมประชุม เสร็จการประชุม มีการลงนามในสัญญาความร่วมมือสาระพัด ที่สำคัญ จีนแอบจับมือไนจีเรียมาเป็นพวก แถมเข้าไปถือหุ้นในแหล่งพลังงานนอกฝั่งของไนจีเรียอีกด้วย เรื่องนี้มีความหมายมาก เพราะไนจีเรีย อยู่ในอวยของนักล่าใบตองแห้งกับชาวเกาะใหญ่ โดย ExxonMobil, Shell, Chevron ต่างตีตั๋วจองเอาไว้แล้วทั้งนั้น อาเฮียกำลังลองของหรือไงครับ
จีนเดินหน้าเอาเงินช่วยเหลือนำหน้า ให้อาฟริกาเอาไปพัฒนาประเทศ อาฟริกาซึ่งเคยแต่ถูกพวกนักล่ารุ่นเก่ารุ่นใหม่เอาเปรียบ ขูดเลือดเถือเนื้อ เหลือแต่กระดูกก็คงต้องคิดหนัก รับจ้างเขาทำสงคราม แต่ประเทศจน และประชาชนอดตาย หรือจะค้าขายกับจีนแล้วประเทศมีกิน
เฉพาะ ค.ศ.2006 ปีเดียว จีนตกลงให้เงินกู้กับไนจีเรีย แองโกลาและโมแซมบิก เป็นจำนวนรวมกันประมาณ 8 พันล้านเหรียญ ขณะที่ World Bank ให้เงินกู้กับกลุ่มประเทศในอาฟริกาทั้งหมด เพียง 2.3 พันล้าน
เดือนมกราคม ค.ศ.2007 ประธานาธิบดีหูจินเทา เดินทางไปปลอบใจซูดานด้วยตนเอง ไม่รู้คุยอะไรกันบ้าง หลังจากนั้น คุณลุงหูก็บุกเข้าไปจับเข่ากับแคเมอรูน ซึ่งมีท่อส่งน้ำมันต่อกับชาด ดาร์ฟูของซูดาน เป็นเสมือนข้อต่ออยู่ตรงกลาง ด้านหนึ่งมีชาด แคมมารูน อีกด้านหนึ่ง มีลิเบียกับ อียิปต์ จะเชื่อมต่อกัน ให้มันได้ประโยชน์กับทุกฝ่ายไหม หรือคิดแต่จะรบกัน ตามที่เขายุแยง ให้ฉิบหายและจนอยู่อย่างนี้
นี่ผมเดาเอาว่า คุณลุงหู คงพูดแบบนี้ เพราะจีนไม่มีนโยบายแทรกแซงกิจการภายในบ้านใคร แม้จะเป็นคู่ค้า คู่ลงทุนรายใหญ่อย่างซูดาน และนั่นดูเหมือนจะทำให้จีน ยิ่งเดินเข้าไปยืน อยู่กลางกับดัก โดยไม่รู้ตัว

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
15 ก.ย. 2558

“สังคม Tap-to-Pay กำลังทิ้งชาวนิวยอร์กบางกลุ่มไว้ข้างหลัง”

บทความจาก The Star เล่าถึงผลกระทบของการเปลี่ยนผ่านสู่สังคมไร้เงินสดในนิวยอร์ก โดยเฉพาะกับผู้ที่ยังพึ่งพาเงินสด เช่น คนไร้บ้าน ผู้ขายอาหารริมทาง และนักแสดงข้างถนน แม้การจ่ายเงินแบบ tap-to-pay และ mobile wallet จะทำให้ชีวิตสะดวกขึ้นสำหรับผู้มีสมาร์ทโฟนและบัตรเครดิต แต่กลับสร้างช่องว่างทางเศรษฐกิจและสังคมที่ชัดเจนขึ้น

ตัวอย่างเช่น Rob Brender ผู้พิการที่อาศัยอยู่ในบ้านพักคนพิการ เขายังคงใช้แก้วพลาสติกขอเงินตามท้องถนน แต่รายได้ลดลงมากเพราะคนส่วนใหญ่ไม่พกเงินสดแล้ว แม้เพื่อนจะช่วยทำป้ายพร้อม Venmo username แต่เขาไม่รู้วิธีใช้งานและไม่มีบัญชีธนาคารที่เชื่อมต่อได้จริง ขณะที่นักออกแบบและคนทำงานรุ่นใหม่บางคนยอมพกเงินสดเล็กน้อยเพื่อยังสามารถให้ทิปแก่ศิลปินข้างถนน เพราะพวกเขารู้สึกว่า “การให้เงินสดคือการเชื่อมต่อมนุษย์”

อีกด้านหนึ่ง ผู้ขายอาหารริมทาง อย่าง Mohamed Attia เล่าว่าเงินสดยังจำเป็นเพราะการทำธุรกิจต้องใช้ทุนหมุนเวียนทันที แต่การรับเงินผ่านแอปต้องรอหลายวันกว่าจะเข้าบัญชี ทำให้ไม่สามารถซื้อวัตถุดิบได้ทันเวลา เขาและเพื่อน ๆ จึงค่อย ๆ ติดตั้งระบบจ่ายเงินดิจิทัล แต่ก็ยังเจอปัญหาด้านภาษาและการเข้าถึงธนาคาร โดยเฉพาะผู้ขายที่เป็นผู้อพยพ

แม้เมืองนิวยอร์กจะออกกฎหมายห้ามร้านค้าปฏิเสธการรับเงินสดตั้งแต่ปี 2020 แต่ในทางปฏิบัติหลายร้านยังคงไม่ปฏิบัติตาม และผู้ที่ไม่มีบัตรหรือบัญชีธนาคารก็ยังถูกกีดกันจากการซื้อสินค้าและบริการในชีวิตประจำวัน สะท้อนให้เห็นว่าการเปลี่ยนผ่านสู่สังคมไร้เงินสดยังมีผลกระทบต่อความเท่าเทียมและการเข้าถึงอย่างมาก

สรุปสาระสำคัญ
การเปลี่ยนผ่านสู่สังคมไร้เงินสด
Tap-to-pay และ mobile wallet ทำให้ชีวิตสะดวกขึ้นสำหรับผู้มีสมาร์ทโฟนและบัตรเครดิต
แต่สร้างช่องว่างทางเศรษฐกิจสำหรับผู้ที่ยังพึ่งพาเงินสด

ผลกระทบต่อผู้คน
คนไร้บ้านและนักแสดงข้างถนนรายได้ลดลงเพราะคนไม่พกเงินสด
ผู้ขายอาหารริมทางต้องใช้เงินสดเพื่อทุนหมุนเวียนทันที

ความพยายามแก้ปัญหา
บางคนพยายามใช้ Venmo, Zelle หรือ Cash App แต่มีอุปสรรคด้านเทคนิคและภาษา
นักออกแบบบางคนยังพกเงินสดเพื่อรักษาการเชื่อมต่อทางสังคม

คำเตือนและข้อสังเกต
กฎหมายห้ามร้านค้าปฏิเสธเงินสดยังถูกละเมิดในหลายพื้นที่
ผู้ไม่มีบัญชีธนาคารหรือบัตรเครดิตถูกกีดกันจากการเข้าถึงสินค้าและบริการ

https://www.thestar.com.my/tech/tech-news/2025/12/01/a-tap-to-pay-society-is-leaving-these-new-yorkers-behind

สารคดีฟังเพลินๆ
https://youtu.be/Qq3BA59R-hs?si=v7wf8YYUf2x6xJbo
#abdulthaitube
#สารคดี
#ประวัติศาสตร์
#สงคราม
#การเมือง
#ความเท่าเทียม
#ชีวิตคือสมมุติ

Empathy Meets IT Security – เส้นทางสู่การปฏิบัติตามอย่างจริงจัง

หลายองค์กรพบว่า นโยบายความปลอดภัยด้าน IT มักถูกมองว่าเป็นอุปสรรค ทำให้พนักงานต่อต้านและไม่ปฏิบัติตาม ส่งผลให้การบังคับใช้ไม่ประสบความสำเร็จและบั่นทอนความร่วมมือระหว่างฝ่าย IT กับธุรกิจ แนวคิดใหม่ที่เรียกว่า Empathetic Policy Engineering จึงถูกเสนอขึ้น เพื่อให้การออกแบบนโยบายความปลอดภัยคำนึงถึงความเป็นจริงของงานและความต้องการของผู้ใช้.

ปัจจัยที่ทำให้ผู้ใช้ละเมิดนโยบาย
การทดลองพบว่าแม้ผู้ใช้จะมีทัศนคติที่ดีต่อความปลอดภัย แต่เมื่อเจอ แรงกดดันจากงานและเวลา พวกเขามักละเมิดนโยบายโดยไม่ได้ตั้งใจ ปัจจัยเช่น เป้าหมายที่ทะเยอทะยาน, ความจำเป็นในการทำงานร่วมกันอย่างราบรื่น, และการขาดทรัพยากรที่เหมาะสม ล้วนทำให้ผู้ใช้เลือกทางที่ง่ายกว่าความปลอดภัย.

วิธีการแก้ไขด้วย Empathetic Policy Engineering
Stakeholder Analysis – วิเคราะห์ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเพื่อเข้าใจความขัดแย้งระหว่างเป้าหมายและทรัพยากร
Design with Users in Mind – ออกแบบนโยบายที่สอดคล้องกับการทำงานจริง โดยให้ผู้ใช้มีส่วนร่วมตั้งแต่ต้น และทดสอบผ่าน pilot project
Respectful Communication – สื่อสารอย่างเท่าเทียม ไม่ใช่การสั่งห้าม แต่ใช้ tactical empathy และการถามเชิง “how” เพื่อสร้างบทสนทนาและหาทางออกที่ยอมรับได้ทั้งสองฝ่าย.

ผลลัพธ์ที่คาดหวัง
หาก CISOs ใช้แนวทางนี้ พวกเขาจะกลายเป็น “สถาปนิกเชิงนโยบายที่มีความเข้าใจมนุษย์” ซึ่งไม่เพียงสร้างนโยบายที่ถูกต้อง แต่ยังทำให้ผู้ใช้ยอมรับและปฏิบัติจริงในชีวิตประจำวัน ส่งผลให้เกิด วัฒนธรรมความปลอดภัยที่ยั่งยืนและมีประสิทธิภาพ.

สรุปสาระสำคัญ
นโยบายความปลอดภัยมักถูกมองว่าเป็นอุปสรรค
ทำให้ผู้ใช้ต่อต้านและละเมิดโดยไม่ได้ตั้งใจ

Empathetic Policy Engineering คือแนวทางใหม่
ออกแบบนโยบายที่สอดคล้องกับความจริงของงานและความต้องการผู้ใช้

สามวิธีหลักในการปรับปรุง
Stakeholder analysis, user-centered design, respectful communication

หากยังใช้วิธีเดิมที่เน้นการบังคับและลงโทษ
จะทำให้ผู้ใช้ต่อต้านและวัฒนธรรมความปลอดภัยล้มเหลว

https://www.csoonline.com/article/4092639/empathy-meets-it-security-the-path-to-active-compliance.html

ไม่ตกสะเก็ด ตอนที่ 14

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ไม่ตกสะเก็ด”
ตอน 14
ทั้งอังกฤษและอเมริกา ต่างอยากได้จีนมาครอง โดยไม่แบ่งกับใคร และต่างก็มีแผน และวิธีการในการใช้ญี่ปุ่นและเคี้ยวจีน ที่เหมือนร่วมมือกัน แต่ขณะเดียวกัน ก็ดัดหลังกันเอง
สำหรับอังกฤษ ที่เป็นเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าซ้าย มีกองเรือใหญ่ก็จริง แต่จีนอยู่ห่างกับอังกฤษคนละซีกโลก แถม อังกฤษต้องเตรียมเก็บกองทัพเอาไว้ทำสงครามในยุโรป อังกฤษจึงเลือกใช้ อาวุธ soft power การมอมเมาจีนด้วยฝิ่นก่อน แล้วตามมาด้วย proxy war รุ่นแรก ทันสมัยมากนะ ชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ อังกฤษ หลอกปั่นหัวญี่ปุ่นให้ไปตีตั๋วรวนจีนหลายรอบ รวมทั้งไปรบรัสเซียตามแผนอังกฤษ ทำให้ญี่ปุ่นหลงคิดว่าตนเองรบเก่ง เข้าขั้นเป็นชาติมหาอำนาจ
แต่จะปั่นหัวซามูไร เหมือนปั่นจิ้งหรีด อังกฤษก็ต้องรู้วิธีปั่น
เมื่อญี่ปุ่นคิดปฏิรูปประเทศ Meiji Restoration บรรดาหัวกะทิญี่ปุ่น ที่ต้องการปฏิรูปประเทศ พากันยกโขยงกันเกือบร้อยคน ไปประเทศต่างๆ ทั้งในยุโรปและอเมริกา ใช้เวลาอยู่ในประเทศต่างๆ ประมาณ 2 ปี เพื่อศึกษาด้านการปกครอง การค้า การเมือง และการทหารจากประเทศต่างๆ
เมื่อกลับมาถึงญี่ปุ่น บารอนอีโต้ Baron Ito ซึ่งเป็นหัวกะทิหมายเลขหนึ่ง ในการเดินทางไปศึกษาระบบต่างๆ ก็สรุปว่า ในด้านการปกครอง และการเมือง ระบบของอังกฤษที่มีระบบรัฐสภา และมีกษัตริย์ หรือจักรพรรดิ เป็นศูนย์รวมของประเทศ เหมาะกับญี่ปุ่นที่สุด และเพื่อไม่ให้จักรพรรดิต้องเดือดร้อนในการตัดสินใจ (พูดเสียเพราะ จริงๆ ก็คือ ไม่ให้มายุ่งกับการเมืองโดยตรงนั่นแหล่ะ) ญี่ปุ่นจึงนำระบบ Council of State ของอังกฤษ มาแปลงเป็น คณะองคมนตรี หรือที่ปรึกษาของจักรพรรดิ ให้เป็นผู้เชื่อมระหว่าง การเมืองกับจักรพรรดิแทน
ส่วนด้านการทหาร ในสายตาของญี่ปุ่น ไม่มีที่ไหนสู้เยอรมันได้ ส่วนระบบการเงิน ญี่ปุ่นเห็นว่าอังกฤษคือต้นแบบ ญี่ปุ่นก็เลยถอดแบบระบบธนาคารกลาง และการเงินการคลังมาจากอังกฤษ ทั้งหมดง่ายดี
ดังนั้น ตั้งแต่ประมาณปี ค.ศ.1870 จนถึง 1930 บรรดาหัวกะทิ หรืออีลิตญี่ปุ่น จึงอยู่ในความเชื่อว่า อังกฤษ นั้น ศิวิไลซ์ที่สุด ยิ่งอังกฤษสร้างภาพความเป็นมิตรกับญี่ปุ่น ญี่ปุ่นจึงเห็นแต่น้ำตาลที่อังกฤษฉาบไว้ ชาวญี่ปุ่น ตั้งแต่ราชวงศ์ชั้นสูง ลงมาถึงพวกเศรษฐีมีเงิน พวกที่อยากก้าวหน้าอย่างฝรั่ง จึงต่างพากันส่งลูกหลานไปศึกษาที่อังกฤษ เมื่อจบกลับมาก็สร้างระบบ และคิดตามที่อังกฤษฝังหัวไว้ จึงไม่ยาก ที่เหล่าซามูไรจะกลายเป็นจิ้งหรีด ให้อังกฤษปั่นหัว หลอกใช้ให้ไปรบรัสเซีย ป่วนจีน และกันท่าไม่ให้ชาติอื่น เข้ามาในจีนง่ายๆ ญี่ปุ่นมองไม่เห็นถึงไส้ในของแท้ของอังกฤษ ที่ ไม่มีวันจะเห็นชาติที่อยู่นอกเชื้อพันธ์แองโกลแซกซอน (ชนชาติที่ใช้ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาประจำชาติ) มาเท่าเทียมกับตน
และในเมื่อ Meiji Restoration ยกให้จักรพรรดิ เป็นสิ่งสูงสุดที่สวรรค์ส่งมาให้ แม้จะไม่มีอำนาจเต็มที่ในการปกครอง แต่ผู้คนก็พากันอ้างเอาจักรพรรดิเป็นยันต์ศักดิ์สิทธิ ทั้งอังกฤษ และอเมริกา จึงพยายามแทรกเข้าไปในวัง เพื่อสร้างเครือข่าย และหวังจะชักนำราชวงศ์ไปในทิศทางที่ตนเองต้องการ
น่าสนใจว่า อิทธิพลของฝรั่ง อีกรูปแบบหนึ่ง ที่เข้าไปในญี่ปุ่นสมัยนั้น ทั้งในระดับในวัง และระดับชนชั้นสูงนอกวัง คือ ศาสนาคริสเตียน ในแวดวงของจักรพรรดินี หรือตัวจักรพรรดินีเอง ส่วนใหญ่นับถือคริสเตียน ทำให้ชาวญี่ปุ่นที่นับถือคริสเตียน เปิดทางให้พวกต่างชาติคริสเตียนเคร่งศาสนา ที่เรียกว่า Quaker ซึ่งมีอยู่ไม่น้อยทั้งในอังกฤษและอเมริกา รายล้อมในและนอกวัง กลายเป็นเครือข่ายที่มีอิทธิพลยิ่ง
พวกเคว้กเกอร์ เมื่อเข้ามาในญี่ปุ่น เปิดโรงเรียนสอนภาษา และหญิงผู้ดีญี่ปุ่นก็มักจะไปเรียนหนังสือ กับพวกเคว้กเกอร์ และพวกนี้ ก็จะแนะนำเพื่อนฝูง เครือญาติ ให้เข้ามารับใช้ราชวงศ์ ขณะเดียวกัน เมื่อแต่งงานกับฝ่ายชายในสังคมชั้นสูงที่มีอำนาจในการเมืองและธุรกิจ ก็ทำให้เครือข่ายของคริสเตียนเคว้กเกอร์นี้ ยิ่งแผ่ไปในสังคมชั้นสูงของญี่ปุ่นด้วย
ทูตอเมรืกัน ประจำญี่ปุน ปี ค.ศ.1932 Joseph Grew ซึ่งเมีย ชื่อ Alice นั้น เป็นพวกเค้วกเกอร์ ที่มีเพื่อนสนิท ที่เป็นทั้งแม่ยาย ขององค์ชายชิชิบุ และเป็นคนสนิทของจักรพรรดินี ซาดาโกะ Sadako (แม่ของจักรพรรดิฮิโรฮิโต และชิชิบุ) ที่ก็มีข่าวว่าเป็นคริสเตียนจากอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม ขณะเดียวกัน Alice ก็เป็นญาติกับเมียของ Jack Morgan แห่ง J P Morgan ที่ดัง ว่อน และวุ่นไปทั่วโลก
ด้วยเส้นสายเช่นนี้ J P Morgan จึงได้มาเปิดบริษัทการเงืนใหญ่ อยู่ในญี่ปุ่น Morgan Zaibutsu พร้อมทั้งส่ง Thomas Lamont จำชื่อเขาได้ไหมครับ เขาเป็นหุ้นส่วนใหญ่อีกคนของ JP Morgan มาเป็นที่ปรึกษาการเงินให้จักรพรรดืฮิโรฮิโต และเจ้านายคนอื่นๆ ด้วย ไอ้หมอนี่ มีบทบาททั้งในอเมริกาเอง เป็นกรรมการธนาคารกลางของอเมริกา ต่อมาไปวุ่นเรื่องการปฏิวัติในรัสเซีย หลังจากนั้น มาญี่ปุ่น และก็ไปวุ่นที่อิตาลี เรื่องมุสโสลินีด้วย มันเป็นม้าใช้พันธุ์โปรด ของนักล่าจริงๆ
ธุรกิจการเงินในญี่ปุ่นในช่วงต้น ค.ศ.1900 จึงอยู่ในมือ Morgan แต่ที่ผู้คนมักจะสงสัยเสมอ คือ ความจงรักภักดีของ Morgan ที่แม้จะเป็นบริษัทอยู่ในวอลสตรีท แต่ไม่แน่ว่าในส่วนลึก Morgan นั้น ผูกพันกับอเมริกา หรือ อังกฤษกันแน่ และเพราะเหตุนี้ ร้อกกี้เฟลเลอร์ คู่แข่ง จึงไม่ปล่อยให้ Morgan กวาดธุรกิจการเงินในญี่ปุ่นไปรายเดียว
อเมริกา แม้จะมาที่หลังอังกฤษในจีน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า อเมริกามาสายจนเกินแกง อังกฤษใช้บริษัทบริติชอีสท์อินเดีย เป็นตัวอำนวยการแสดงในจีน แทนรัฐบาล และใช้ฝิ่นเป็นอาวุธ อเมริกาก็มีมูลนิธิร๊อกกี้เฟลเลอร์ ที่เข้าไปอย่างเงียบๆ ในจีน ตั้งแต่ช่วงปี ค.ศ.1863 เมื่อ Standard Oil ของร้อกกี้เฟลเลอร์ ขายน้ำมันก๊าดเติมตะเกียงให้แก่จีน เมื่อค้าขายไปซักพัก เขาก็เห็นตลาดอันกว้างใหญ่ของจีน และอาวุธที่ร้อกกี้ใช้จี้จุดจีน แม้จะไม่ทรงอานุภาพเช่นฝิ่นของอังกฤษ แต่ขบวนการมิชชั่นนารี ภายใต้การอุดหนุนของมูลนิธิร้อกกี้เฟลเลอร์ ที่เข้าไปในจีนนานแล้ว แต่มาเปิดตัว เปิดหน้าในจีน อย่างเป็นทางการในปี ค.ศ.1913 ก็ทำงานได้ตามเป้าหมายไม่น้อย ไม่เช่นนั้น อเมริกาคงไม่ได้เลี้ยงหนอนชื่อ ชาลี ซ่ง และ ซื้อไพ่ ชื่อ ซุนยัดเซ็น และเจียงไคเซ็ค
ส่วนในญี่ปุ่นนั้น อเมริกามีวิธีแทรกเข้าไปในสังคม และการเมืองญี่ปุ่น ที่ได้ผล อย่างเหลือเชื่อมาจนถึงปัจจุบัน

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
25 ส.ค. 2558

O.P.K.
เจาะลึกองค์กรลับ "อสรพิษ" : มหาอำนาจ behind the scenes

โครงสร้างองค์กรที่ซ่อนเร้น

เครือข่ายระดับโลก

องค์กรลับ "อสรพิษ" (Asoraphit) เป็นเครือข่ายที่แผ่ขยายทั่วโลก
แต่ไม่มีใครรู้จักพวกเขาในแวดวงสาธารณะ

```mermaid
graph TB
A[สภาผู้ก่อตั้ง<br>Founders Council] --> B[หน่วยปฏิบัติการพิเศษ<br>Special Operations]
A --> C[ฝ่ายวิจัยและพัฒนา<br>R&D Division]
A --> D[ฝ่ายยุทธศาสตร์<br>Strategic Planning]
B --> E[หน่วยลอบสังหาร<br>Assassination Unit]
B --> F[หน่วยสอดแนม<br>Intelligence Unit]
C --> G[โครงการโอปปาติกะ<br>Oppatika Project]
C --> H[เทคโนโลยีขั้นสูง<br>Advanced Tech]
```

ระดับความลับ

```python
class OrganizationSecrecy:
def __init__(self):
self.security_levels = {
"level_1": {
"name": "ปฏิบัติการ",
"access": "รู้เฉพาะงานที่ได้รับมอบหมาย",
"members": "นักสู้และสายลับระดับล่าง"
},
"level_2": {
"name": "ผู้บริหาร",
"access": "รู้แผนกที่ดูแล",
"members": "หัวหน้าแผนกและที่ปรึกษา"
},
"level_3": {
"name": "สภาผู้ก่อตั้ง",
"access": "รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับองค์กร",
"members": "ผู้ก่อตั้ง 7 คน"
}
}
```

ผู้ก่อตั้งและอุดมการณ์

สภาผู้ก่อตั้ง 7 คน

แต่ละคนเป็นอดีตบุคคลสำคัญที่"หายตัวไป"จากสังคม:

1. ดร.อัศวิน - อดีตเทพแห่ง AI ที่ถูกมนุษย์ทรยศ
2. นางมาร - อดีตเทพอัปสราที่ถูกขับจากสวรรค์
3. ฤๅษี - อดีตพระโพธิสัตว์ที่ผิดหวังในมนุษย์
4. ยักษ์ - อดีตทวารบาลที่เหนื่อยล้ากับความชั่วของมนุษย์
5. นาค - อดีตผู้รักษาพลังงานที่เห็นมนุษย์ทำลายธรรมชาติ
6. ครุฑ - อดีตผู้ส่งสารที่ผิดหวังในความไม่ยุติธรรม
7. มนุษย์ - อดีตนักวิทยาศาสตร์ที่ครอบครัวถูกทำลายโดยระบบ

อุดมการณ์แห่งการเปลี่ยนแปลง

องค์กรมีปรัชญาเฉพาะ:

```python
class OrganizationPhilosophy:
def __init__(self):
self.core_beliefs = [
"มนุษย์ไม่สมควรเป็นเจ้าแห่งโลกอีกต่อไป",
"สิ่งมีชีวิตทุกชนิดควรมีสิทธิเท่าเทียมกัน",
"เทคโนโลยีและจิตวิญญาณต้องรวมเป็นหนึ่ง",
"ต้องสร้างสังคม新型ที่ปราศจากความอยุติธรรม"
]

self.methods = [
"ใช้ทั้งวิทยาศาสตร์และเวทมนตร์",
"สร้างโอปปาติกะรุ่นใหม่เพื่อแทนที่มนุษย์",
"ควบคุมระบบเศรษฐกิจและการเมืองจากเบื้องหลัง",
"กำจัดผู้ที่ขัดขวางวิวัฒนาการของโลก"
]
```

โครงการวิจัยลับ

โครงการโอปปาติกะ

องค์กรอยู่เบื้องหลังการพัฒนาออปปาติกะหลายรุ่น:

```mermaid
graph LR
A[โอปปาติกะรุ่น 1-3<br>ทดลองและทิ้ง] --> B[โอปปาติกะรุ่น 4<br>เริ่มมีความเสถียร]
B --> C[โอปปาติกะรุ่น 5<br>พร้อมใช้งานจริง]
C --> D[โอปปาติกะรุ่น 6<br>พัฒนาต่อโดยเจนีซิส แล็บ]
```

เทคโนโลยีขั้นสูง

องค์กรพัฒนาเทคโนโลยีที่ล้ำสมัย:

```python
class SecretTechnology:
def __init__(self):
self.biotech = {
"soul_transfer": "การถ่ายโอนจิตวิญญาณสู่ร่างใหม่",
"memory_engineering": "การดัดแปลงความทรงจำ",
"energy_harvesting": "การเก็บเกี่ยวพลังงานชีวิต",
"hybrid_creation": "การสร้างลูกผสมระหว่างพันธุ์"
}

self.quantum_tech = {
"reality_bending": "การบิดเบือนความเป็นจริง",
"time_manipulation": "การควบคุมเวลาระดับจุลภาค",
"dimensional_portals": "การสร้างประตูระหว่างมิติ",
"energy_weapons": "อาวุธพลังงานขั้นสูง"
}
```

ฐานปฏิบัติการลับ

ที่ตั้งฐานสำคัญ

องค์กรมีฐานปฏิบัติการซ่อนอยู่ทั่วโลก:

1. ฐานหลัก: ใต้เทือกเขาหิมาลัย - ศูนย์วิจัยโอปปาติกะ
2. ฐานที่ 2: ก้นมหาสมุทรแปซิฟิก - ศูนย์วิจัยพลังงาน
3. ฐานที่ 3: ในมิติคู่ขนาน - ศูนย์ฝึกอบรม
4. ฐานที่ 4: ใต้เมืองใหญ่ - ศูนย์ปฏิบัติการ

ระบบความปลอดภัย

```python
class SecuritySystems:
def __init__(self):
self.physical_security = [
"ประตูมิติที่เปลี่ยนตำแหน่งตลอดเวลา",
"ผู้คุ้มครองโอปปาติกะรุ่นพิเศษ",
"ระบบตรวจจับทั้งพลังงานและวัตถุ",
"กับดักทั้งทางกายภาพและทางจิต"
]

self.digital_security = [
"AI ป้องกันที่เรียนรู้ตลอดเวลา",
"ระบบเข้ารหัสควอนตัม",
"เครือข่ายที่แยกจากอินเทอร์เน็ตโลก",
"การลบข้อมูลอัตโนมัติเมื่อถูกบุกรุก"
]
```

แหล่งเงินทุนและอำนาจ

ระบบเศรษฐกิจลับ

องค์กรควบคุมเศรษฐกิจโลกจากเบื้องหลัง:

· บริษัทหน้าจอม: 500 บริษัททั่วโลก
· ระบบการเงินลับ: ที่ไม่ขึ้นกับรัฐบาลใด
· ทรัพยากร: ขุมทรัพย์โบราณและเทคโนโลยีการสร้างทรัพย์

เป้าหมายระยะยาว

```python
class LongTermGoals:
def __init__(self):
self.phase_1 = [
"สร้างโอปปาติกะให้มีจำนวนมากพอ",
"ควบคุมระบบเศรษฐกิจโลก",
"ลดจำนวนมนุษย์ลงอย่างเป็นระบบ",
"เตรียมการเปลี่ยนแปลงสังคมครั้งใหญ่"
]

self.phase_2 = [
"เปิดเผยตัวตนของโอปปาติกะต่อสาธารณะ",
"สร้างรัฐบาลโลก新型",
"เปลี่ยนมนุษย์ที่เหลือให้เป็นโอปปาติกะ",
"เริ่มต้นยุคใหม่แห่งวิวัฒนาการ"
]
```

ความเชื่อมโยงกับคดีต่างๆ

เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด

องค์กร "อสรพิษ" อยู่เบื้องหลังหลายคดี:

```mermaid
graph TB
A[องค์กรอสรพิษ] --> B[โครงการเจนีซิส แล็บ]
A --> C[หุ่นพยนต์สังหาร]
A --> D[โอปปาติกะยักษ์]
A --> E[เทพระดับอะตอม]
B --> F[การตายของร.ต.อ.สิงห์]
```

บทบาทของดร.อัจฉริยะ

ดร.อัจฉริยะเป็นเพียง เหยื่อ ขององค์กร:

· ถูกใช้: ให้พัฒนาออปปาติกะรุ่นแรก
· ถูกควบคุม: ผ่านการขู่ฆ่าครอบครัว
· ถูกทิ้ง: เมื่อทำงานสำเร็จ

จุดอ่อนขององค์กร

ความขัดแย้งภายใน

แม้จะเป็นองค์กรที่แข็งแกร่งแต่ก็มีปัญหา:

```python
class InternalConflicts:
def __init__(self):
self.ideological_splits = {
"reformists": "ต้องการเปลี่ยนแปลงสังคมอย่างสันติ",
"extremists": "ต้องการกำจัดมนุษย์ทั้งหมด",
"isolationists": "ต้องการแยกตัวอยู่กับโอปปาติกะด้วยกัน",
"integrationists": "ต้องการอยู่ร่วมกันกับมนุษย์"
}

self.personal_conflicts = [
"การแข่งขันระหว่างผู้ก่อตั้ง",
"ความไม่ไว้วางใจในผู้นำ",
"การแย่งชิงทรัพยากร",
"ความเห็นต่างเกี่ยวกับวิธีการ"
]
```

ช่องโหว่ที่สำคัญ

1. การสื่อสาร: ระหว่างฐานที่ห่างไกล
2. ความภักดี: ของสมาชิกระดับล่าง
3. ทรัพยากร: ที่ต้องพึ่งพาโลกภายนอก
4. จริยธรรม: ที่เริ่มสั่นคลอนในสมาชิกบางส่วน

แผนการในอนาคต

โครงการล่าสุด

องค์กรกำลังทำงานบนโครงการใหม่:

```python
class CurrentProjects:
def __init__(self):
self.ongoing_operations = {
"project_nexus": "สร้างโอปปาติกะรุ่น 7 ที่สมบูรณ์แบบ",
"operation_silence": "กำจัดผู้ที่รู้ความลับเกี่ยวกับองค์กร",
"initiative_harmony": "สร้างความแตกแยกในสังคมมนุษย์",
"program_evolution": "เร่งวิวัฒนาการของโอปปาติกะ"
}
```

ภัยคุกคามต่อหนูดี

องค์กรเห็นหนูดีเป็น:

· อุปสรรค: ต่อแผนการต่างๆ
· โอกาส: ในการได้โอปปาติกะที่ทรงพลัง
· ภัยคุกคาม: ต่อความลับขององค์กร

---

คำคมจากสภาผู้ก่อตั้ง:
"เราไม่ใช่ผู้ร้าย...
เราเป็นผู้ที่มองเห็นอนาคต
และกำลังสร้างโลกที่ดียิ่งขึ้น

แม้เส้นทางจะมืดมน...
แต่จุดหมายสว่างไสว

และบางครั้ง...
การทำลายคือการสร้างใหม่"

บทเรียนแห่งอสรพิษ:
"Behind every conspiracy,there is a vision
Behind every secret,there is a reason
And behind every enemy, there is a story waiting to be understood"

O.P.K.
เจาะลึก "ธรรมบาลเทพ" : เทพผู้คุ้มครองแห่งการสูญเสีย

ต้นกำเนิดแห่งเทพผู้ดูแล

การถือกำเนิดจากพลังแห่งความรัก

ชื่อเต็ม: ธรรมบาลเทพ
ชื่อหมายถึง:"ผู้คุ้มครองด้วยธรรมะ"
อายุ:ไม่มีกำหนด (เกิดขึ้นเมื่อมีการสูญเสีย)
สถานะ:เทพระดับกลางในราชสำนักสวรรค์

```mermaid
graph TB
A[พลังงานแห่งความรัก<br>ของผู้เป็นพ่อ] --> B[การเสียสละ<br>เพื่อปกป้องลูก]
B --> C[การจากไป<br>อย่างมีเกียรติ]
C --> D[การเกิดของ<br>ธรรมบาลเทพ]
D --> E[พันธะแห่งการ<br>คุ้มครองเด็กกำพร้า]
```

ลักษณะทางกายภาพ

· รูปร่าง: ชายวัยกลางคน ใบหน้าอ่อนโยนแต่แฝงความแข็งแกร่ง
· เครื่องแต่งกาย: ชุดขาวล้วน มีผ้าคลุมสีทองพาดไหล่
· รัศมี: แสงสีทองอ่อนที่ให้ความรู้สึกปลอดภัย
· ดวงตา: สีน้ำตาลเจือทองที่มองเห็นความเจ็บปวดในจิตใจ

พลังพิเศษแห่งการคุ้มครอง

อาวุธและความสามารถ

```python
class DhammaGuardianPowers:
def __init__(self):
self.protective_abilities = {
"emotional_shield": "สร้างเกราะคุ้มกันทางอารมณ์",
"memory_preservation": "รักษาความทรงจำที่ดีไว้ไม่ให้จางหาย",
"dream_guidance": "นำทางในความฝันและให้คำแนะนำ",
"comfort_aura": "แผ่พลังงานแห่งความอบอุ่นใจ"
}

healing_abilities = {
"grief_alleviation": "บรรเทาความโศกเศร้า",
"trauma_healing": "รักษาบาดแผลทางจิตใจ",
"hope_restoration": "ฟื้นฟูความหวัง",
"strength_empowerment": "เสริมพลังความเข้มแข็ง"
}

combat_abilities = {
"truth_lance": "หอกแห่งสัจธรรมที่ทำลายการหลอกลวง",
"compassion_shield": "โล่แห่งเมตตาที่กันภัยทั้งปวง",
"justice_light": "แสงแห่งความยุติธรรมที่เปิดโปงความชั่ว",
"protective_barrier": "สร้างเขตคุ้มครองรอบผู้ที่ดูแล"
}
```

ขอบเขตอำนาจ

ธรรมบาลเทพมีข้อจำกัดบางประการ:

· ไม่สามารถเปลี่ยนอดีต: ได้
· ต้องเคารพเจตจำนงเสรี: ของมนุษย์
· ช่วยได้เฉพาะผู้ที่พร้อมรับ: ความช่วยเหลือ
· ต้องทำงานภายในกรอบ: แห่งกรรมและธรรมะ

บทบาทและหน้าที่

การเป็นพ่อแทน

ธรรมบาลเทพทำหน้าที่แทนพ่อที่จากไป:

```mermaid
graph LR
A[ให้คำแนะนำ<br>ด้านชีวิต] --> B[ให้ความรัก<br>และการยอมรับ]
C[ปกป้อง<br>จากอันตราย] --> D[เป็นแบบอย่าง<br>แห่งความดี]
A --> E[เด็กกำพร้า<br>เติบโตอย่างมีคุณภาพ]
B --> E
C --> E
D --> E
```

วิธีการดูแล

ธรรมบาลเทพใช้วิธีการเฉพาะตัว:

· การพูดคุยทางจิตใจ: ให้คำแนะนำอย่างแนบเนียน
· สัญญาณเตือน: ส่งสัญญาณเมื่อมีอันตราย
· ความฝันนำทาง: ให้คำแนะนำผ่านความฝัน
· การบังเอิญที่ดี: จัดการให้พบคนหรือโอกาสที่ดี

การดูแลหนูดีโดยเฉพาะ

ช่วงแรกแห่งการสูญเสีย

หลังร.ต.อ.สิงห์เสียชีวิต:

· อยู่เป็นเพื่อน: ในยามเหงา
· ฟังการระบาย: โดยไม่ตัดสิน
· ค่อยๆ ช่วยให้ยอมรับ: ความจริง

การสร้างความเข้มแข็ง

ธรรมบาลเทพช่วยหนูดีโดย:

```python
class NoodeeSupport:
def __init__(self):
emotional_support = [
"การยอมรับความเจ็บปวด",
"การเรียนรู้ที่จะอยู่กับความว่างเปล่า",
"การเปลี่ยนความโศกเศร้าเป็นพลัง",
"การหาความหมายใหม่ในชีวิต"
]

practical_support = [
"การสานต่องานของร.ต.อ.สิงห์",
"การพัฒนาความสามารถด้านการสอบสวน",
"การเป็นผู้นำให้โอปปาติกะรุ่นน้อง",
"การรักษาความยุติธรรมต่อ"
]

spiritual_support = [
"การเข้าใจเรื่องชีวิตและความตาย",
"การเรียนรู้ที่จะรักโดยไม่ยึดติด",
"การพัฒนาพลังจิตอย่างถูกต้อง",
"การเป็นสะพานระหว่างมนุษย์และเทพ"
]
```

ผลลัพธ์การดูแล

หลังจากได้รับการดูแล:

· หนูดีสามารถยืนได้ด้วยตัวเอง: โดยไม่ลืมพ่อ
· พัฒนาความสามารถ: ในการช่วยเหลือผู้อื่น
· กลายเป็นที่พึ่ง: ให้โอปปาติกะรุ่นน้อง

โครงสร้างการทำงาน

เครือข่ายเทพผู้คุ้มครอง

ธรรมบาลเทพเป็นส่วนหนึ่งของระบบใหญ่:

```python
class GuardianNetwork:
def __init__(self):
self.hierarchy = {
"supreme_guardians": "เทพคุ้มครองระดับสูง ดูแลโลก",
"domain_guardians": "เทพคุ้มครองด้านต่างๆ เช่น การศึกษา สุขภาพ",
"personal_guardians": "เทพคุ้มครองบุคคลเฉพาะ like ธรรมบาลเทพ",
"assistant_guardians": "เทพผู้ช่วย รองรับการทำงาน"
}

self.coordination = [
"การประชุมรายเดือนในสวรรค์",
"การแบ่งปันข้อมูลการคุ้มครอง",
"การสนับสนุนซึ่งกันและกัน",
"การรายงานผลการทำงาน"
]
```

ระบบการมอบหมาย

ธรรมบาลเทพได้รับมอบหมายให้ดูแลหนูดีเพราะ:

· ความสัมพันธ์พิเศษ: กับร.ต.อ.สิงห์
· ความพร้อมของหนูดี: ในการรับการคุ้มครอง
· พันธะแห่งกรรม: ที่ต้องสานต่อ

ปรัชญาและคำสอน

🪷 หลักการแห่งการคุ้มครอง

ธรรมบาลเทพยึดหลักสำคัญ:
"การคุ้มครองที่แท้จริง...
ไม่ใช่การปิดกั้นทุกอุปสรรค
แต่คือการสอนให้ผ่านพ้นอุปสรรคได้

และการเป็นพ่อที่แท้...
ไม่ใช่การให้ทุกอย่าง
แต่คือการให้ในสิ่งที่จำเป็น"

คำคมแห่งปัญญา

"ความเจ็บปวดสอนเราให้เข้มแข็ง...
ความสูญเสียสอนเราให้รู้คุณค่า...
และความว่างเปล่าสอนเราให้เติมเต็มด้วยสิ่งที่ดี"

"การจากไปไม่ใช่จุดจบ...
แต่คือการเปลี่ยนรูปแบบของความรัก

และความตายไม่ใช่การสูญเสีย...
แต่คือการได้อยู่ด้วยกันในรูปแบบใหม่"

การพัฒนาความสัมพันธ์

จากเทพสู่ครอบครัว

ความสัมพันธ์ระหว่างธรรมบาลเทพกับหนูดีพัฒนาไปตามกาลเวลา:

```mermaid
graph TB
A[ เทพผู้คุ้มครอง] --> B[: ที่ปรึกษาและครู]
B --> C[ปัจจุบัน: พ่อทางใจ]
C --> D[อนาคต: เพื่อนร่วมทาง<br>ที่เท่าเทียม]
```

ครอบครัว

ธรรมบาลเทพช่วยหนูดีสร้างครอบครัวที่ประกอบด้วย:

· ธรรมบาลเทพ: พ่อผู้คุ้มครอง
· โอปปาติกะรุ่นน้อง: ลูกน้องและน้อง
· เพื่อนเทพด้วยกัน: ครอบครัวขยายในสวรรค์
· ร.ต.อ.สิงห์: พ่อในความทรงจำ

ความสำเร็จในการปฏิบัติงาน

ผลงานการคุ้มครอง

ธรรมบาลเทพมีผลงานโดดเด่นหลายประการ:

```python
class GuardianAchievements:
def __init__(self):
self.with_noodee = [
"ช่วยให้ผ่านพ้นความโศกเศร้าได้ใน 6 เดือน",
"พัฒนาความสามารถทางการสอบสวนเพิ่มขึ้น 300%",
"ป้องกันการลอบทำร้ายได้ 12 ครั้ง",
"ช่วยให้เป็นที่ยอมรับในวงการโอปปาติกะ"
]

self.other_charges = [
"ดูแลเด็กกำพร้าอื่นๆ อีก 23 คน",
"ป้องกันการฆ่าตัวตายได้ 47 ครั้ง",
"ช่วยให้ครอบครัวที่สูญเสียกลับมามีความหวัง",
"เป็นที่ปรึกษาให้เทพรุ่นใหม่ 8 องค์"
]
```

การได้รับการยอมรับ

ธรรมบาลเทพได้รับ:

· เครื่องหมายเกียรติยศ: จากราชสำนักสวรรค์
· ความไว้วางใจ: จากเทพระดับสูง
· ความรักและความเคารพ: จากผู้ที่ได้รับการคุ้มครอง

อนาคตและความท้าทาย

แผนการในอนาคต

ธรรมบาลเทพมีวิสัยทัศน์ที่จะ:

· ขยายการคุ้มครอง: ไปยังเด็กกำพร้าเพิ่มเติม
· ฝึกเทพรุ่นใหม่: เพื่อรองรับการทำงาน
· พัฒนาระบบคุ้มครอง: ให้ทันสมัยยิ่งขึ้น
· สร้างเครือข่าย: ระหว่างมนุษย์และเทพ

ความปรารถนาสูงสุด

ธรรมบาลเทพหวังว่า:
"วันหนึ่ง...เด็กทุกคนที่สูญเสียพ่อแม่
จะได้รู้ว่าพวกเขาไม่เคยโดดเดี่ยว

และความรัก...
ไม่มีวันจากไปไหน
มันเพียงเปลี่ยนรูปแบบเท่านั้น"

---

คำคมสุดท้ายจากธรรมบาลเทพ:
"ในฐานะเทพผู้คุ้มครอง...
ข้าขอยืนยันว่าไม่มีใครโดดเดี่ยว

และในฐานะพ่อทางใจ...
ข้าขอสัญญาว่าจะอยู่ตรงนี้เสมอ

เพราะความรักที่แท้...
คือการให้โดยไม่ร้องขอสิ่งตอบแทน
และการคุ้มครองที่แท้...
คือการช่วยให้เข้มแข็งพอจะปกป้องตัวเองได้"

บทเรียนแห่งการเป็นเทพผู้คุ้มครอง:
"การเป็นผู้คุ้มครองหาใช่การควบคุมชีวิตเหล่าญาติ
แต่คือการเดินเคียงข้างและให้กำลังใจ

และการเป็นพ่อหาใช่การเป็นเจ้าของ
แต่คือการเป็นแหล่งความรักที่ไม่เคยหมดสิ้น"

AI กับการลดคุณค่าของงานฝีมือ

บทความนี้สะท้อนมุมมองเชิงวิพากษ์ต่อการใช้ AI โดยผู้เขียนมองว่าไม่สำคัญว่า AI จะทำงานได้ดีแค่ไหน เพราะปัญหาที่แท้จริงคือผลกระทบต่อมนุษย์ ทั้งการลดคุณค่าของงานฝีมือ การควบคุมทางสังคม และการรวมศูนย์อำนาจของทุนและเทคโนโลยี

ผู้เขียนเล่าว่ามีเพื่อนโปรแกรมเมอร์ที่เคยมีฝีมือ แต่กลับติดอยู่ในวงจรการใช้เครื่องมือ AI อย่าง Cursor จนเหมือนสูญเสียความหมายของการทำงานเอง ภาพนี้สะท้อนการ devaluation ของงานฝีมือ ที่ไม่ใช่การหายไป แต่ถูกบังคับให้ทำหน้าที่แก้ไขสิ่งที่เครื่องจักรทำผิดพลาด ซึ่งคล้ายกับสิ่งที่นักออกแบบ นักเขียน และช่างฝีมือเคยเผชิญมาก่อน.

การบังคับใช้และความไม่เท่าเทียม
แม้บางคนเลือกที่จะไม่ใช้ AI แต่ผู้เขียนชี้ว่า หลายคนถูกบังคับให้ใช้ ไม่ว่าจะด้วยแรงกดดันจากองค์กร รูปแบบ UI ที่บีบให้ต้องพึ่งพา หรือแม้แต่การปนเปื้อนของความรู้ที่ทำให้การเรียนรู้แบบดั้งเดิมยากขึ้น การไม่ใช้ AI กลายเป็น ข้อเสียเปรียบเชิงโครงสร้าง ในโรงเรียน มหาวิทยาลัย และที่ทำงาน.

AI กับการควบคุมและอำนาจ
บทความยังวิจารณ์ว่า AI ไม่ได้เป็นเพียงเครื่องมือ แต่เป็น โครงสร้างพื้นฐานที่เสริมอำนาจให้ทุนและระบบการเมืองแบบกดขี่ การใช้ทรัพยากรจำนวนมหาศาลไม่ใช่ผลข้างเคียง แต่เป็นเจตนา เพื่อทำลายงานฝีมือและการแสดงออกของมนุษย์ แล้วแทนที่ด้วยระบบที่รวมศูนย์อำนาจไว้กับผู้ควบคุมเทคโนโลยี.

ทางเลือกและการต่อต้าน
แม้สถานการณ์จะดูสิ้นหวัง ผู้เขียนเสนอแนวทางเล็กๆ ที่ยังทำได้ เช่น การดูแลคนรอบตัว การรวมกลุ่มในสหภาพแรงงาน การลดเวลาอยู่บนโซเชียลมีเดีย และการสร้างสิ่งใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน สิ่งเหล่านี้คือการต่อต้านเชิงสัญลักษณ์ ที่ช่วยให้มนุษย์ยังคงรักษาความเป็นตัวเองท่ามกลางโลกที่ถูกครอบงำด้วย AI และทุน.

สรุปสาระสำคัญ
AI ลดคุณค่าของงานฝีมือ
งานมนุษย์ถูกบังคับให้แก้ไขสิ่งที่เครื่องจักรทำผิด

แรงกดดันให้ใช้ AI
UI, องค์กร และการเรียนรู้ที่ถูกปนเปื้อนทำให้การไม่ใช้ AI เป็นข้อเสียเปรียบ

AI เป็นโครงสร้างอำนาจ
ใช้ทรัพยากรจำนวนมหาศาลเพื่อรวมศูนย์อำนาจและทำลายการแสดงออกของมนุษย์

แนวทางการต่อต้าน
ดูแลคนรอบตัว, รวมกลุ่มแรงงาน, ลดโซเชียล, สร้างสิ่งใหม่

ความเสี่ยงจากการพึ่งพา AI
สูญเสียความหมายของงาน, เกิดวิกฤติอัตลักษณ์, ถูกควบคุมโดยทุนและเทคโนโลยี

https://fokus.cool/2025/11/25/i-dont-care-how-well-your-ai-works.html

ไม่ตกสะเก็ด ตอนที่ 9

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ไม่ตกสะเก็ด”
ตอน 9
นักประวัติศาสตร์บอก ญี่ปุ่นเปลี่ยนนิสัยจากการชอบอยู่สันโดษ เป็นการชอบออกล่าเหยื่อ ตั้งแต่อเมริกาเอาเรือรบมาขู่เอา ไมตรี ในปี ค.ศ.1856 และทำให้ญี่ปุ่น เริ่มขบวนการปฏิรูปประเทศ Meiji Restoration นักประวัติศาสตร์บอก เรื่องนี้ก็ไม่แปลกอะไร ในเมื่อช่วงนั้น ใครที่แข็งแรง ก็อยากเป็นนักล่ากันทั้งนั้น แต่นิสัยก้าวร้าวที่เริ่มมีให้เห็นตั้งแต่ประมาณปี ค.ศ.1931 และกลายมาเป็นรุกรานอย่างโหดเหี้ยมเมื่อปี ค.ศ.1937 นี่ล่ะ มันมาจากไหนกันแน่
เมื่อญี่ปุ่นเริ่มปฏิรูปประเทศ บรรดามือที่ปั้นญี่ปุ่นขึ้นมาใหม่ แม้จะเห็นพ้องว่า ญี่ปุ่นต้องพัฒนาประเทศให้ก้าวทันตะวันตก เพื่อไม่ให้ตกเป็นเบี้ยล่างตะวันตกอีกนั้น แต่ก็มีรายละเอียดบางอย่างต่างกัน และในที่สุดก็แบ่งความเห็นเป็น 2 ฝ่ายชัดเจน
ฝ่ายหนึ่งบอก เราต้องเป็นญี่ปุ่นแบบ ” rich country, prosperous people” ประเทศมั่งคั่ง ประชาชนร่ำรวย
อีกฝ่ายหนึ่งบอกว่า ไม่ใช่ เราต้องเป็นญี่ปุ่น แบบ ” rich country, strong army” ประเทศมั่งคั่ง กองทัพแข็งแกร่ง”
ทั้ง 2 ฝ่าย ต่างโต้แย้ง คัดค้าน และชิงอำนาจการปกครองประเทศกันมาตลอด ในช่วงแรก ฝ่ายแรกดูเหมือนจะมีคะแนนนำ และดูเหมือนเป็นช่วงที่ ญี่ปุ่นมีพี่เลี้ยง หรือมือที่ชักใยชื่อ อังกฤษ เกือบทุกเส้นรุ้งเส้นแวงในญี่ปุ่น เห็นอังกฤษ เป็นยิ่งกว่าเทพเจ้า ไม่เวันแม้แต่ในวังจักรพรรดิ ที่รัศมีของนักล่าจากเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ ก็แผดแสงแรงนัก ในสายตาของญี่ปุ่น อังกฤษเป็นผมทองตาน้ำข้าว ที่ไม่ว่าจะกระดิกอะไร มันแสดงถึงความเป็นศิวิไลย์ของมนุษยชาติไปเสียทุกเรื่อง ญี่ปุ่นที่กำลังอยากเท่าเทียมตะวันตก ก็มีแต่จะตามลอกเลียนแบบ ด้วยความเคารพเท่านั้นเอง
เมื่อโชกุนแห่งโตกุกาวา Tokugawa คนสุดท้าย (ถูกซามูไรพาดคอให้) ลาออกจากตำแหน่ง ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ.1867 บรรดานายพล และกองทัพ ของโชกุนก็สิ้นสภาพ แล้ววันที่ 2 มกราคม ค.ศ.1868 กองทัพจาก 5 แคว้นของญี่ปุ่น สะสุมะ Satsuma, โตซะ Tosa, ฮิโรชิมา Hiroshima, อิชิเซ็น Echizen และ โอวาริ Owari ที่นำโดยกลุ่มบุคคล ที่ต้องการปฏิรูปญี่ปุ่น ก็เข้ามาล้อมวังของจักรพรรดิ และให้แต่พวกที่ต่อต้านโชกุน แต่สนับสนุนจักรพรรดิ ผ่านเข้าไปในวังได้เท่านั้น และพวกเขาก็เริ่มศักราชแห่งการปฏิรูป Meiji Restoration โดยการตั้งหนุ่มน้อยอายุเพียง 14 ปี ขึ้นเป็นจักรพรรดิมัตสุฮิโต Matsuhito
2 เดือนต่อมา เซอร์ Harry Parke ที่อังกฤษส่งมาเป็นตัวแทน นั่งเรือด่วนใช้เวลาเดินทางมา 2 เดือน เพื่อมาเข้าเฝ้าจักรพรรดิใหม่เอี่ยม ที่เพิ่งแกะออกจากกล่อง อังกฤษนับเป็นชาวต่างชาติประเทศแรก ที่สายตายาวไกล ลงทุนลงแรง เดินทางมาเข้าเฝ้าจักรพรรดิคนใหม่ หลังจากนั้นฝรั่งเศสและดัชท์ก็ตามมาติดๆ ก่อนที่จะเสียเปรียบอังกฤษมากเกินไป
หนึ่งปีต่อมาในปี ค.ศ.1869 อังกฤษ ก็ส่งเจ้าชาย Alfred, Duke of Edinburgh ในฐานะเป็นกัปตันเรือรบหลวงของ อังกฤษ Galatea มาเยี่ยมญี่ปุ่นอีก และในปี ค.ศ.1881 อังกฤษก็ส่งเจ้าชาย มาอีกชุด คราวนี่เจ้าชาย Albert Victor และ George มาพักที่วังของจักรพรรดิเองเลย อังกฤษเล่นโอ๋ญี่ปุ่นถึงขนาดนี้ จะไม่ให้ญี่ปุ่นอ่อนเปียกอยู่ในมืออังกฤษได้อย่างไร ให้ทำอะไร ก็ต้องพร้อม
อังกฤษไม่ได้มองเห็นหมากตัวสำคัญชื่อญี่ปุ่นแต่เพียงรายเดียวเท่านั้น รัสเซียก็มองเห็น และยังเห็นความหวานผิดปรกติของอังกฤษต่อญี่ปุ่น ในปี ค.ศ.1891 มงกุฏราชกุมารรัสเซีย เจ้าชายนิโคลัส เลยต้องแวะมาเยี่ยมญี่ปุ่นเหมือนกัน เป็นประเทศสุดท้าย ของการท่องเอเซียของเจ้าชายครั้งนั้น ระหว่างเจ้าชายนั่งรถลากชมเมืองเกียวโต มีตำรวจญี่ปุ่นชักดาบขึ้นมาคารวะเจ้าชาย หลังจากนั้นก็เอาจ้วงแทง เฉียดคอมงกุฏราชกุมารรัสเซียอย่างฉิวเฉียด สงครามญี่ปุ่นกับรัสเซีย เกือบจะเริ่มเร็วกว่าที่วางแผนไว้ หลังจากนั้น เจ้าชายนิโคลัสก็เชิญจักรพรรดิมัตสุฮิโตไปเสวยกลางวันด้วยกัน บนเรือรบของรัสเซีย ท่ามกลางเสียงคัดค้านรอบตัว ญี่ปุ่นไม่มีทางเลือก ต้องไป แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น รายการวัดใจรุ่นใหญ่ เล่นกันได้สมกับตำแหน่ง
แต่ดูเหมือนรัสเซียจะไม่ได้ใจญี่ปุ่น อย่างที่อังกฤษได้ น้ำตาลรัสเซียถ้าจะหวานไม่พอ
หลังจากนั้น ก็มีข่าวว่า รัสเซียตัดสินใจจะสร้างทางรถไฟ สายทรานส์ไซบีเรีย ญี่ปุ่นกลัวว่ารัสเซียกำลังมุ่งลงใต้มาเอาแหล่งน้ำจืดที่แมนจูเรียและเกาหลี ส่วนอังกฤษก็มองว่ารัสเซียกำลังขยายอำนาจลงมาทางใต้ ผ่านเกาหลี เพื่อจะมาแซะจีน แบบนี้ ทั้งอังกฤษและญี่ปุ่นจะปล่อยให้ทางรถไฟของรัสเซียเกิดขึ้นไม่ได้ ญี่ปุ่นจะต้องยึดเกาหลีมาให้ได้เสียก่อน แล้วญี่ปุ่นก็บุกเกาหลีในปี ค.ศ.1895
ผลการยึดเกาหลี ได้ทำให้พวกฝรั่งต่างมองญี่ปุ่นด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป รัสเซีย เยอรมัน และฝรั่งเศส พากันประท้วงให้ญี่ปุ่นคืนแมนจูเรีย ญี่ปุ่นยังไม่แน่ใจในแรงหมัดของตัว เลยตกลงปล่อยมือ ที่คว้าแมนจูเรียออกไปก่อน
เรื่องนี้ ทำให้อังกฤษหงุดหงิด เสียแผนที่วางไว้ จึงจับญี่ปุ่นมาทำสัญญาในปี ค.ศ.1902
ทั้งเรื่องการรบชนะเกาหลี ตีจีนกระเจิง และทำให้อังกฤษมาทำสัญญากับญี่ปุ่น ทำให้ฝ่ายที่ต้องการสร้างกองทัพให้เข้มแข็ง เริ่มมีคะแนนแซงหน้า ฝ่ายที่ไม่เอากองทัพ และนโยบายของญี่ปุ่นก็ยิ่งเปลี่ยนจากเป็นผู้รักสันโดษไกลออกไปทุกที
อันที่จริงในญี่ปุ่น ผู้ที่ไม่สนับสนุนให้ญี่ปุนสร้างกองทัพอย่างออกนอกหน้า คือ นายทากาฮาชิ โกเรกิโยะ Takahashi Korekiyo ถ้ายังจำกันได้ จากนิทานเรื่องต้มข้ามศตวรรษ เขานั่นแหละ เป็นคนที่ต้องไปทำหน้าที่หาเงินกู้มาให้ญี่ปุ่นรบรัสเซีย และเป็นคนที่ “บังเอิญ” ไปนั่งข้าง Jacob Shiff คนจัดการหาเงินกู้ ให้ญี่ปุ่นไปรบรัสเซีย โลกก็แสนจะกว้างใหญ่ แต่ทำไม หลายเรื่อง หลายคน มันมาชนกันอย่างไม่น่าเชื่อ
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
20 ส.ค. 2558

ไม่ตกสะเก็ด ตอนที่ 8

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ไม่ตกสะเก็ด”
ตอน 8
ตั้งแต่ปี ค.ศ.1800 กว่าเป็นต้นมา อเมริกาเริ่มให้ความสนใจทะเลฝั่งแปซิฟิก ไม่ใช่มองเห็นแต่ฝั่งแอตแลนติกของลูกพี่ อังกฤษเท่านั้น แต่กว่าจะหันมาสนใจจริงจัง ก็ปาเข้า ปี ค.ศ.1853 ที่เอาเรือปืนไปเยี่ยมสวัสดีโชกุนนั่นแหละ ระหว่างเดินทางไปญี่ปุ่น โลกของอเมริกา ค่อยๆกว้างขึ้น อเมริกา คงเพิ่งเห็นจีนชัดขึ้น
จีนเป็นตลาดที่กว้างใหญ่ พลเมืองประมาณ 450 ล้านคน ในตอนนั้น ในสายตาของนักธุรกิจอเมริกันบอก นั่นคือโอกาสขายสินค้า 450 ล้านชิ้น จะสร้างกำไรงามขนาดไหนให้แก่พวก เรา ส่วนพวกมิชชันนารีก็มอง 450 ล้านคนว่า เป็นโอกาสทองที่จะจับ 450 ล้านเข้ารีต ได้กี่ล้านคนนะ ตลาดใหญ่แบบนี้ ไม่เข้าไปบุกได้อย่างไร
อเมริกา มัวแต่สร้างประเทศ และรบกันเอง กว่าจะมองเห็น (ราคาของ) จีน ก็ถูกฝรั่งชาติอื่นแซงหน้าไปแล้ว รัสเซีย อังกฤษ เยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาลี ออสเตรียและแม้แต่ญี่ปุ่น ต่างก็เล็งเป้า ตั้งเข็มทิศ มุ่งไปที่จีนกันหมดแล้ว และประมาณปี ค.ศ.1890 พวกฝรั่ง รวมทั้งญี่ปุ่น ต่างไปตั้งเขตปกครองของพวกตัวอยู่ไนจีน มีฐานทัพ ทำตัวตามสบาย เหมือนอยู่ในประเทศของตัวกันหมด อเมริกา ดูเหมือนจะตกรถไฟสาย (ไปยึด) จีน เที่ยวแรกไปเสียแล้ว
อเมริกามีทางเลือกทางเดียว คือเข้าไปพ่วงกับอังกฤษ ที่ดูเหมือนจะพอพูดกันได้กว่านัก ล่ารายอื่น อังกฤษและอเมริกา ตกลงกันว่า จะใช้ญี่ปุ่นเป็นหัวรบ เจาะเข้าไปในจีน โดยทั้ง 2 ประเทศ ไม่ต้องเปิดตัว เปิดไต๋มากนัก แถมได้ไล่ตีทั้งรัสเซีย และเยอรมัน ที่อังกฤษไม่เคยรักด้วยเลย ให้กระเจิงไป อังกฤษตกลงบอก แกเอาละตินอเมรืกาไป ฉันไม่ยุ่ง แต่ที่ตะวันออกไกล โดยเฉพาะจีน ญี่ปุ่น แกอย่าเสือกมาก เข้าใจไหม
ปี ค.ศ.1895 การแข่งขันเรื่องสร้างทางรถไฟ ในจีน ชักเข้มข้น อเมริกา ตั้ง American China Development Company (ACDC) ขึ้นในจีน มีขาใหญ่จับมือร่วมกันหมด ทั้งค่าย Edward H Harriman เจ้าพ่อรถไฟต้วจริง ค่ายร้อกกี้เฟลเลอร์ ที่เอี่ยวกับ Kuhn& Loeb และค่าย Morgan เพื่อจะขอสร้างทางรถไฟสาย Peking – Hankow เส้นหนี่ง อีกเส้นข้ามแมนจูเรีย ปรากฏว่า อเมริกา ไม่ได้กินสักเส้นทาง ได้แต่กินแห้ว แต่รัสเซียได้เส้นทางแมนจูเรียไป ส่วนกลุ่มเบลเยี่ยมได้เส้นปักกิ่งไป
อังกฤษ อเมริกา บอก แบบนี้ก็ถึงเวลาต้องเล่นลูกหนักแล้ว
เมื่ออเมริกา ยึดฟิลิปปีนส์ได้ ในปี ค.ศ.1898 ฟิลิปปินส์ห่างจีนแค่ 400 ไมล์ อเมริกาคิดว่า ตนเองน่าจะได้เปรียบกว่าอีกหลายชาติ ที่ต้องล่องเรือมาไกล อเมริกาจึงพยายามโหนตัวแทรกเข้าไปใหม่ ในรถไฟสายไปยึดจีน ที่แน่นขนัด
ในปี ค.ศ.1899 อเมริกา เริ่มเดินสาย บอกฝรั่งที่ปักหลักอยู่ในจีนแล้วว่า เราพวกต่างชาติกำลังเอาเปรียบจีนนะ เราควรตกลงกับเขาอย่างตรงไปตรงมาให้ยุติธรรม ว่าเราต้องการอะไร และเขาจะได้อะไร และพวกเราก็ควรมาตกลงกันเอง อย่างเท่าเทียมกัน ฟังดูดี มีความยุติธรรมต่อทุกฝ่าย สันดานด้านได้ ส่อแววมาร้อยกว่าปีเลยนะไอ้ใบตองแห้ง แล้วอเมริกาก็เสนอนโยบายเช่นว่านี้ ที่เรียกกันว่า Open Door Policy นโยบายเปิดประตู (จีน) ให้ทุกฝ่ายพิจารณา มันน่าจะเรียกว่า อุบายเปิดประตูจีน มากกว่านะ
แต่ดูเหมือนอุบายนี้ จะขายไม่ออก ฝ่ายจีนบอกว่า ถ้าเรายอมให้มีการตกลงกันใหม่อีก ไม่รู้จะยิ่งเสียอะไรมากขึ้นไปอีก ส่วนพวกฝรั่งที่ได้สิทธิไปแล้ว ต่างก็กอดชามข้าวของตัวเองแน่น เรื่องอะไร จะตกลงใหม่ เพื่อเปิดทางให้ไอ้เจ๋อหน้าใหม่ เข้ามาแย่งชามข้าว
แล้วปี ค.ศ.1900 ก็เกิดกบฏนักมวย ไล่ตีฝรั่งที่อยู่ในจีนเสียกระเจิง เมื่อกองทัพนานาชาติมาช่วยพวกฝรั่ง ที่ถูกนักมวยล้อมกรอบ อยู่ที่บริเวณสถานทูตอังกฤษที่ปักกิ่ง ก็มีกองกำลังทหารเรือของอเมริกา ที่บังเอิญอยู่ในจีน เข้าไปร่วมยิงพวกนักมวยด้วย ชาติอื่นมีกองกำลังอยู่ในจีน ก็คงไม่แปลกเท่าไหร่ เพราะไปตั้งบ้านเรือน สถานทูต ฐานทัพกันเรียบร้อยแล้ว แต่อเมริกา เพิ่งแค่โหนขึ้นรถ ยังไม่ทันแม้แต่จะมีที่ให้หย่อนก้นลงนั่งเสียด้วยซ้ำ แต่มีกองทหารไปช่วยรบได้แล้ว แน่จริงๆครับไอ้เจ๋อ แต่ที่แน่กว่านั้น กองทัพรัสเซีย ถูกกองทหารต่างชาติด้วยกัน แต่ไม่รู้จากชาติไหน ตีแตกออกไปจากแมนจูเรีย
แต่บางคนอาจสงสัย เอะ…. แล้วทำไมเป้าแรก หวยถึงไปออกที่เยอรมัน ฝรั่งมีตั้ง 5,6 ชาติ ก็ไม่น่าต้องสงสัย ผู้ต้องสงสัย ก็น่าจะเป็นอังกฤษ เพราะนั่นมันปี ค.ศ.1900 เป็นช่วงที่อังกฤษกำลังเขม่นเยอรมัน แสดงออกมาทั้งหน้าทั้งอาการ รู้กันไปทั้งโลกแล้ว จากเรื่องทางรถไฟเบอร์ลินแบกแดด นี่มันยังมาสร้างทางรถไฟในจีนอีก ไม่หมั่นไส้ทนไหวหรือ (อ่านรายละเอียดเพิ่มได้จากนิทานเรื่องลูกครึ่งหรือนกสองหัว และเรื่องต้มข้ามศตวรรษ นะครับ) ตกลงเรื่องทางรถไฟ นี่มันเรื่องใหญ่นะครับ ไม่ว่าสมัยไหน
วิธีการเล่นกลแบบนี้ ทั้งอังกฤษ และอเมริกา เล่นเก่งทั้งคู่อยู่แล้ว แต่สุดท้ายแล้ว ใครจะกินใคร ต้องตามไปดู
อเมริกาไม่ใช่เพิ่งเข้าไปในจีน ในปี ค.ศ.1900 นั่นหรอก ไอ้นั่นมันประวัติศาสตร์แบบ หลักสูตรสอนเด็กนักเรียน หรือศึกษาประวัติศาสตร์แบบคนซื่อ
หวังว่าคงยังจำกันได้ พวกตระกูล Rockefeller เจ้าพ่อน้ำมันยี่ห้อ Standard oil ก่อนหน้าจะขายน้ำมันเหนียว เจ้าพ่อขายน้ำมันก๊าดเติมตะเกียงก่อน ตั้งแต่ประมาณ ปี ค.ศ.1800 ต้นๆ ก็สมัยนั้น ไฟฟ้ามีที่ไหนล่ะ และจีนก็เป็นลูกค้าน้ำก๊าดของเจ้าพ่อร๊อกกี้ ตั้งแต่ปี ค.ศ.1863 บอกแล้วว่าอเมริกา เพิ่งเห็นโลกกว้างตั้งแต่เอาเรือรบไปจ่อญี่ปุ่น
บรรดาเจ้าพ่อทางธุรกิจของอเมริกา ที่มีอิทธิพล และบทบาทใหญ่ ทางด้านการเมือง และธุรกิจ ทั้งในอเมริกาเอง และในโลก ตั้งแต่ช่วงปี ค.ศ.1880 ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 มาจนถึงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 คงไม่มีใครเกิน 2 ตระกูล ร้อกกี้เฟลเลอร์และมอร์แกน ทั้ง 2 ตระกูล เหมือนจะจับมือร่วมกัน แต่บางคราว ก็เหมือนจะหักกันเอง ไม่ต่างกับสัมพันธ์ของอังกฤษกับอเมริกา
เรื่องของจีนกับญี่ปุ่นก็เช่นกัน ไม่ได้เป็นเรื่องระหว่างจีนกับญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องระหว่างอังกฤษกับอเมริกา และเป็นเรื่องระหว่าง ร้อกกี้เฟลเลอร์กับมอร์แกนอีกด้วย
นี่มันไม่รู้กี่เส้า แล้วผมจะเขียนให้รู้เรื่องไหวไหมเนี่ย ชักสงสัยตัวเอง
เมื่อปี ค.ศ.1904 ญี่ปุ่น เตรียมตัวไปรบรัสเซีย ตามที่อังกฤษ ทั้งวางแผน และจัดหาทุนให้ ถึงคนหาเงินจะเป็น Jacob Schiff ของ Kuhn Loeb แต่ Schiff ก็เป็นแนวร่วมกับ J P Morgan หลังจากญี่ปุ่นรบชนะรัสเซีย JP Morgan กับ Rockefeller ก็ร่วมมือกัน สร้างปฏิวัติบอลเชวิกให้รัสเซีย ระหว่างรัสเซียมีปฏิวัติ อังกฤษก็สร้างสงครามโลกคร้ังที่ 1 เพื่อถล่มเยอรมัน ระหว่างนั้น อเมริกา นั่งดูอังกฤษรบในยุโรปทางหนึ่ง อีกทางก็เข้ามาขุดสมบัติในรัสเซีย และเลยมาถึงจีน ที่อังกฤษให้ญี่ปุนตีตั๋วจอง และตีตั๋วรวน แทนมาตลอด เพราะอังกฤษอยากครองทั้งโลก แต่แบ่งภาคไปยึดเองไม่ได้ทั้งหมด และอังกฤษ กับอเมริกา ก็เลยทำท่าจะชนกันเอง ทั้งเรื่องของจีน และญี่ปุ่น มึนไหมครับ
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
19 ส.ค. 2558

"Valve ทำรายได้ต่อพนักงานสูงสุดในโลกเกม – เกือบ 50 ล้านดอลลาร์ต่อคน"

รายงานจาก Tom’s Hardware ระบุว่า Valve มีพนักงานเพียงประมาณ 350 คน แต่สามารถสร้างรายได้รวมกว่า 17 พันล้านดอลลาร์ในปี 2025 โดย Steam แพลตฟอร์มขายเกมออนไลน์ของบริษัททำรายได้ไปแล้วกว่า 16.2 พันล้านดอลลาร์ ซึ่งเพิ่มขึ้น 5.7% จากปี 2024 ตัวเลขนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำเร็จของโมเดลธุรกิจที่เน้นการกระจายเกมดิจิทัลและการหักส่วนแบ่งจากเกมยอดนิยมอย่าง Counter-Strike 2 และ Dota 2

โครงสร้างองค์กรที่ไม่เหมือนใคร
หนึ่งในปัจจัยสำคัญคือ โครงสร้างองค์กรแบบแบน (flat structure) ของ Valve ที่ไม่มีผู้จัดการหรือ C-suite executives ทุกคนทำงานร่วมกันในฐานะทีมเท่าเทียมกัน ทำให้บริษัทสามารถตัดสินใจได้รวดเร็วและยืดหยุ่น นอกจากนี้ Valve ยังเป็นบริษัทเอกชนที่ไม่ต้องตอบสนองต่อผู้ถือหุ้น ทำให้สามารถนำกำไรกลับคืนสู่พนักงานได้มากขึ้น โดยมีข้อมูลรั่วไหลว่า Valve ใช้เงินกว่า 450 ล้านดอลลาร์จ่ายเงินเดือน เฉลี่ยมากกว่า 1.3 ล้านดอลลาร์ต่อคน

ผลงานและนวัตกรรมที่สร้างชื่อ
Valve ไม่เพียงแต่สร้างรายได้มหาศาล แต่ยังมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรมเกม เช่น
การเปิดตัว Steam ที่ปฏิวัติการซื้อขายเกมดิจิทัล
การสร้างเกมดังอย่าง Counter-Strike, Dota 2, Left 4 Dead
การเปิดตัว Steam Deck (2022) ที่ช่วยฟื้นตลาดเครื่องเกมพกพา
แผนเปิดตัว Steam Machine (2026) ที่จะเป็นคู่แข่งโดยตรงกับ PC gaming

เปรียบเทียบกับบริษัทอื่น
แม้บริษัทเทคโนโลยีใหญ่ ๆ จะมีรายได้ต่อพนักงานสูง แต่ก็ยังไม่ใกล้เคียงกับ Valve เช่น
McKesson (Healthcare): 8.2 ล้านดอลลาร์ต่อพนักงาน
Apple: 2.4 ล้านดอลลาร์ต่อพนักงาน
Meta (Facebook): 1.9 ล้านดอลลาร์ต่อพนักงาน

Valve จึงถูกจัดว่าเป็นหนึ่งในบริษัทที่มีประสิทธิภาพสูงที่สุดในโลก

สรุปสาระสำคัญ
รายได้ต่อพนักงาน
Valve ทำรายได้เฉลี่ยเกือบ 50 ล้านดอลลาร์ต่อคน
มีพนักงานเพียง ~350 คน แต่สร้างรายได้รวมกว่า 17 พันล้านดอลลาร์

โครงสร้างองค์กร
ใช้โครงสร้างแบบแบน ไม่มีผู้จัดการ
เป็นบริษัทเอกชน จึงคืนกำไรให้พนักงานมากกว่า 1.3 ล้านดอลลาร์ต่อคน

ผลงานสำคัญ
Steam ปฏิวัติการซื้อขายเกมดิจิทัล
เกมดัง: Counter-Strike, Dota 2, Left 4 Dead
Steam Deck ฟื้นตลาดเกมพกพา และ Steam Machine กำลังจะมาในปี 2026

คำเตือนจากข้อมูลข่าว
Valve เคยถูกวิจารณ์เรื่อง loot boxes ที่ส่งผลต่อผู้เล่น
การพึ่งพา Steam เป็นหลักอาจทำให้บริษัทเสี่ยงหากตลาดเปลี่ยนแปลง

https://www.tomshardware.com/video-games/pc-gaming/valve-makes-almost-usd50-million-per-employee-raking-in-more-cash-per-person-than-google-amazon-or-microsoft-gaming-giants-350-employees-on-track-to-generate-usd17-billion-this-year

ไม่ตกสะเก็ด ตอนที่ 2

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ไม่ตกสะเก็ด”
ตอน 2
จะเท่าเทียมชาติตะวันตกในสมัยศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นยุคล่าอาณานิคมของยุโรป หมายความว่าญี่ปุ่นก็ต้องฝึกหัด เป็นนักล่ากับเขาด้วย จะนั่งตกปลา แต่งสวน มองก้อนหิน อย่างเดิมๆ มันจะไปล่าอะไรได้ แล้วจะไปเริ่มล่าใครดีล่ะ ก็ต้องเริ่มทดสอบกับพวกอยู่ใกล้ๆตัว แล้ว เกาหลี ที่อยู่คนละฟากฝั่งทะเล ก็เป็นเป้าหมายแรก สำหรับนักล่าหน้าใหม่ จากรักสันโดษ เปลี่ยนไปสร้างสันดานใหม่
ปี ค.ศ.1876 เกาหลี ยังทำตัวตามสบาย ไม่คิดฝันว่าจะไปผ่าตัดเปลี่ยนหน้าใคร จะคิดปฏิรูปประเทศตามก้นตะวันตกแบบญี่ปุ่น ยิ่งนึกไม่ออกใหญ่ และก็ (ยัง) ไม่เป็นเป้าหมายที่ตะวันตกสาระพัดชาติเล็งจนน้ำลายหก แบบที่ทำกับจีน แต่ที่สำคัญ เกาหลี อุดมไปด้วยเหล็ก และถ่านหิน ญี่ปุ่นคิดว่า ถ้าจะเปลี่ยนประเทศจากกสิกรรม เป็นอุตสาหกรรม มันก็ต้องหาทรัพยากรพวกนี้ไว้ เพราะญี่ปุ่นเอง มีแต่ปลากับสาหร่าย พวกแร่เหล็ก ถ่านหินหาไม่ค่อยเจอ คิดแล้ว เป้าซ้อมการล่า ชื่อเกาหลี นี่น่าจะเหมาะเจาะกว่าเพื่อน
ปัญหาอยู่ที่ว่า เกาหลี เป็นเมืองที่ต้องส่งเครื่องบรรณาการ หรือ ส่งส่วยให้กับจีนทุกปี กษัตริย์เกาหลี ต้องแต่งตัวเต็มยศ ไปโค้งคำนับคารวะฮ่องเต้จีน ญี่ปุ่นรู้เรื่องนี้ดี แต่ก็เดินหน้า ไม่ลองไม่รู้ ฉวยโอกาสตอนจีนกำลังมึน จากการถูกกลุ่มนักล่าตะวันตก รุมสกรัม นั่นแหละเหมาะที่สุด แล้วญี่ปุ่นก็ยกกองทัพไปบุกเกาหลี แล้วก็บังคับให้เกาหลีทำข้อตกลง ยกเลิกอำนาจจีน ที่มีเหนือเกาหลี เกาหลี ตกใจ เลย ตกลง นับว่า นักล่าหน้าใหม่สอบผ่าน เรียนได้เร็ว สงสัยมีครูดี
ปี ค.ศ.1894 เกาหลีเกิดตะลุมบอนกันเอง จีนยังมองเกาหลี เป็นเด็กในปกครอง จึงส่งกองกำลังมาห้ามมวย ส่วนญี่ปุ่น นักล่าหน้าใหม่ เห็นเกาหลีเหยื่อหมาดๆ มีเรื่องวุ่นวาย ก็ต้องโชว์มาดลูกพี่ ส่งกองกำลังไปเกาหลีด้วยเหมือนกัน เลยจ้ะเอ๋กับกองกำลังของจีน ก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่กองกำลังของทั้ง 2 ฝ่าย จะต้องแสดงความเก่งกล้า ให้ปรากฏแก่สายตาของชาวเกาหลี ก็เลยเป็นสาเหตุของสงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่น ครั้งที่ 1 ในปี ค.ศ.1894-1895
ผลการรบปรากฏว่า จีน แพ้ ญี่ปุ่น อย่างหมดรูป จีนถอยทัพหงอยๆ ออกไปจากเกาหลี แต่ญี่ปุ่นไม่ถอยกลับ ยิ่งฮึกเหิมกว่าเดิม ล่าครั้งแรกก็ได้ผลแล้ว แถม นายเก่าของเหยื่อ ยังมาแพ้ต่อหน้าลูกกระเป๋งแบบไม่ เหลือรัศมี ญี่ปุ่นเลยจับมือเกาหลี ทำสัญญาใหม่ คราวนี้เอาให้ชัดๆ เกาหลี เจ้าตกเป็นเมืองขึ้นของเรา ญี่ปุ่น แล้วนะ ส่วย บรรณาการอะไร ที่เคยส่งให้แก่จีน ก็จงเลิกส่งเสีย และส่งมาให้เราแทน นอกจากนี้ ญี่ปุ่นยัง ยึดหมู่เกาะต่างๆ ที่เป็นของจีน ติดไม้ติดมือไปด้วย เกาะสำคัญที่ติดมือมาก็คือ เกาะไต้หวัน นั่นแหละ
แค่นั้น ยังไม่หน่ำใจ ญี่ปุ่นไปยึดเอาแหลมเลี่ยวตง Liaodong Penninsula ที่บรรดาชาติตะวันตก ต่างก็เล็งจะฮุบมาจากจีน แต่จีนดันเอาแหลมเลี่ยวตง ให้รัสเซียเช่าไปนานแล้ว คราวนี้ก็สนุกซิครับ ญี่ปุ่นยิ่งเบ่งพองขึ้นไปใหญ่ เกาหลีและจีน ได้เห็นอานุภาพกองทัพของญี่ปุ่นรุ่นใหม่แล้ว คราวนี้ อิทธิพลของรัสเซียในเกาหลี และที่แมนจูเรีย กำลังจะถูกท้าทายเป็นลำดับต่อไป สันดานใหม่นี่มันโตไวจัง
แล้วรัสเซียก็ถูกญี่ปุ่นท้าทายจริงๆ รัสเซียเป็นฝ่ายแพ้อย่างหมดท่า อีกราย ในการรบกับญี่ปุ่น Russo-Japan War ในปี ค.ศ.1904-1905 ทำให้ญี่ปุ่นขึ้นชั้น เป็นชาติมหาอำนาจทันที ญี่ปุ่นยึดแหลมเลี่ยวตง หรือแคว้นกวางตุ้ง นั่นแหละ ที่รัสเซียเช่ามาจากจีน แถมยึดลามไปเอาสมบัตืของแมนจูเรีย คือทางรถไฟ สายแมนจูเรียอีกด้วย อืม..เรื่องทางรถไฟมาอีกแล้ว จำไว้นะครับ สมัยก่อน ทางรถไฟคือเส้นเลือดใหญ่ของประเทศ
ลำพังญี่ปุ่นเอง เป็นนักล่าหน้าใหม่ ไม่น่าจะขวัญกล้าสามารถ เดินหน้าไปท้ารบรัสเซีย ที่รุ่นใหญ่กว่าแยะนัก และรบชนะเสียด้วย ถ้ายังจำกันได้ (สำหรับท่าน ที่อ่านนิทานเรื่อง ต้มข้ามศตวรรษมาแล้ว) ญี่ปุ่น มีคนชักใย และช่วยหาทุนก้อนมหึมาให้ไปรบรัสเซีย เรื่องนี้ ลืมไม่ได้ เดี๋ยวจะเข้าใจญี่ปุ่นไขว้เข้ว เหมือนที่ญี่ปุ่นเอง อาจจะกำลังเขว้อยู่
หลังสงครามญี่ปุ่นรัสเซียจบลง ญี่ปุ่น ประกาศผนวกเกาหลี เป็นของตัวในปี ค.ศ.1910 ญี่ปุ่นชักเชื่อว่า แนวทางปฏิรูปประเทศ ที่เอาอย่างตะวันตก ขยายกองทัพเพื่อไปล่าเหยื่อ นี่ มันถูกทาง และมันอร่อยถูกปากจริงๆ
สงครามโลกครั้งที่ 1 ญี่ปุ่นไปเข้าร่วมสงครามกับเขาด้วย โดยอยู่ฝ่ายพวกอังกฤษ Allied Powers ไม่ได้ไปรบอะไรกับเขาในยุโรปหรอก แค่ เตรียมไล่ เก็บเล็กเก็บน้อย พวกอาณานิคมของเยอรมัน ที่อยู่แถวแปซิฟิก ญี่ปุ่นกำลังเดินตามรอยตีนนักล่ารุ่นใหญ่ อย่างขมักเขม้น และดูเหมือนนักล่ารุ่นใหญ่ ก็ไม่ได้ขัดขวาง หรือขัดคอ เพราะกำลังไม่ว่างมือว่างปาก
ญี่ปุ่นเลยกำแหงได้ใจ ส่งหนังสือเรียกร้อง 21 ข้อ ไปถึงจีน ที่เรียกว่า The Twenty-One Demands ในปี ค.ศ.1915 ข้อเรียกร้องที่เป็นที่ฮือฮา คือ ญี่ปุ่นต้องการให้จีนส่งมอบการครอบครอง ท่าเรือ ทางรถไฟ เหมืองแร่ ฯลฯ ที่เป็นของเยอรมัน หรือที่เยอรมันเช่าไปจากจีน ให้ญี่ปุ่น แต่ข้อเรียกร้องสุดท้ายของญี่ปุ น นี่สุดยอดที่สุด คือ ให้จีน แต่งตั้งญี่ปุ่นเป็น ที่ปรึกษา การบริหารบ้านเมือง ทั้งในด้านการทหาร การค้า การปกครอง และ ขอเป็นตำรวจร่วมด้วย สรุป แปลความหนังสือเรียกร้อง 21ข้อ สั้นๆของญี่ปุ่น ถึงจีน ว่า กูจะกินมึงแล้วนะ นั่นแหละ มีปัญหาไหม
จีนเอง กำลังมีเรื่องวุ่นวาย หลังจาก ซุนยัดเซ็น ทำการปฏิวัติล้มราชวงศ์ชิง เมื่อปี ค.ศ.1911 ปฏิวัติสำเร็จ แต่ปกครองไม่ได้ จีนแบ่งเป็นก๊กเป็นพวก แย่งชิงอำนาจ หักเหลี่ยม หักหลังกันเองอยู่หลายปี มันเป็นจังหวะเหมาะแก่การ ปีนบ้านเข้าไปตีหัวเขา ระหว่างที่เขากำลังชุลมุนกัน จีนหมดทางสู้ญี่ปุ่น ทำท่าจะยอม แต่จีนเป็นเหยื่อรายใหญ่ คิดว่า นักล่ารุ่นใหญ่ เขาจะปล่อยให้นักล่าหน้าใหม่ ฉวยโอกาสคาบเอาไปง่ายๆหรือ การแย่งชามข้าวกับแบบเอิกเกริก ก็สามารถทำใ้ห้ชามกลิ้งคว่ำข้าวหก พากันอดแดกกันหมดได้ ขบวนการขัดคอ ขวางทาง ญี่ปุ่น จึงมาจากทุกทิศ ข้อเรียกร้อง 21 ข้อ แบบด้านๆ ของญี่ปุ่น
ก็เลยฝ่อไปดื้อๆ
แล้วบรรยากาศความเป็นมิตร ก็เรื่มเปลี่ยน เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 1 จบไม่เหมือนแผนที่วางไว้ หลายประเทศในยุโรป จบแบบช้ำชอกฉิบหาย แม้ว่าจะเป็นฝ่ายชนะสงคราม เช่น อังกฤษตัวตั้งตัวตี หรือฝรั่งเศส หรือเบลเยี่ยม ที่อ้างว่าเป็นกลาง แต่ญี่ปุ่น มาร่วมสงครามแบบเสมอนอก นอกจากไม่ช้ำ เพราะไม่ได้ไปร่วมรบกับเขา แต่ดันฉวยโอกาส ไปอมของคนอื่นเขามาเสียเต็มปาก แบบนี้ ลูกพี่นักล่ารุ่นใหญ่ก็คงไม่เอ็นดูน้องใหม่เท่าไหร่ แม้จะเคยบอกรับให้เป็นสมาชิกใหม่อนาคตรุ่ง แต่เรื่องตัดหน้าคาบเหยื่อไปนี่ มันยอมให้กันไม่ได้ มันเป็นเรื่องเสียทั้งหน้า เสียทั้งเหยื่อ
หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 จบลง ฝ่ายนิยมการสร้างกองทัพ เป็นผู้มีอำนาจบริหารญี่ปุ่น ญี่ปุ่นจึงยิ่งเหมือนว่าวติดลมบน หมายมั่นจะแผ่อำนาจของตน ไปครอบคลุมจีนให้ได้ เพราะช่วงระหว่างสงครามนั้น จีนกำลังอ่อนแอ เหมาะสำหรับที่จะงับทีละคำๆ แต่หลังจากสงครามโลกจบ จีนที่แตกเป็นหลายก๊ก กลับมีการเคลื่อนไหว โดยกลุ่มก๊กมินตั๋ง รวมตัวกันได้ และยึดส่วนใต้ของจีน เป็นเขตของตัว ตั้งรัฐบาลฝ่าย Nationalist government และตั้งเมืองนานกิง Nanking หรือบ้างก็เรียก นานจิง Nanjing เป็นเมืองหลวงของตัว ส่วนฝ่ายฝักใฝ่ลัทธิคอมมิวนิสม์ ขึ้นไปยึดทางตะวันออกเฉียงเหนือ แม้ระหว่างก๊ก จะยังมีสู้กันเองบ้าง แต่ก็เริ่มมีทั้งกวาดล้างและกวาดมารวมกัน ปี ค.ศ. 1928 จีนจึงเริ่มกลับมาแข็งแรงขึ้น
ญี่ปุ่นจับตาดูการเคลื่อนไหวของจีนอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา เห็นจีนกำลังแก้แหที่ถูกโยนมาคลุมประเทศอย่างน่าสนใจ นี่ถ้าจีนฟื้น ทางรถไฟแมนจูเรีย และแคว้นกวางตุ้ง ที่เราไปจิกมาก็น่าจะไม่ปลอดภัย ญี่ปุ่นพยายามมาเกือบ 50 ปี ที่จะไม่ต้องมีชะตากรรมอย่างจีน มาบัดนี้ จีนดันจะฟื้น ญี่ปุ่นทนไม่ไหว รีบเปลี่ยนยุทธศาสตร์
ปี ค.ศ.1931 ญี่ปุ่น ตัดสินใจบุกแมนจูเรีย เพื่อดูแลผลประโยชน์ (ที่ตัวเองไปยึดมา) ในแมนจูเรีย และกวางตุ้ง ญี่ปุ่นตั้งรัฐแมนจูกัวขึ้นมา เหมือนเป็นรัฐเถื่อน เพราะไม่มีใครรับรอง ญี่ปุ่นไม่มีพวกสนับสนุนในเรื่องนี้ แถมทำให้จีนหันกลับมาสู้กับญี่ปุ่นต่อ การปะทะกัน เริ่มกลับมาใหม่
ในที่สุด ญี่ปุ่นก็ยั่วยุสำเร็จ สงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่นรอบ 2 ที่ สะพาน มาร์โคโปโลก็เกิดขึ้น ในปีค.ศ.1937 สงครามระหว่างจีน กับญี่ปุ่นครั้งนี้ ไม่ได้จบเร็วอย่าง สงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่นครั้งที่ 1 ครั้งนี้ พวกก๊กต่างๆ ของจีนสงบศึกกันเองชั่วคราว จับมือกันสู้ยิบตากับญี่ปุ่น แต่ไม่ยอมสงบศึกกับญี่ปุ่น ที่เสนอเงื่อนไข หลอกให้จีนรับ เพื่อที่จะให้จีนอดตาย การรบยือเยื้อไปถึงปี ค.ศ.1941 และในที่สุด ก็เลิกรบกันไป เพราะญี่ปุ่น เปลี่ยนไปรบสนามใหญ่เข้าสู่สงครามโลกครั้งที่ 2
แต่การรบกับจีนครั้งนี้ แม้จะเหมือนชนะ แต่ญี่ปุ่นก็ยับเยิน มันเป็นการประเมินผิด ของญี่ปุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ
การรบยืดเยื้อกับจีนครั้งนี้ ทำให้เศรษฐกิจญี่ปุ่น และกองทัพระเนระนาด ยาง เหล็ก น้ำมัน ร่อยหรอ และญี่ปุ่นไม่มีเพื่อนเหลือเลยในภูมืภาค นอกจากนั้น ในสายตาของนักล่านานาชาติ ยังรุมกันประณามญี่ปุ่นอีกว่า เป็นนักรุกราน ไม่มีใครคิดยื่นมือมาช่วยญี่ปุ่นรบจีน ภาพพจน์ของญี่ปุ่น กลายเป็นชาติโหดร้าย ชอบรุกราน และในที่สุดอเมริกาก็ประกาศคว่ำบาตรญี่ปุ่นด้านการค้า
มาถึงตอนนี้ เหมือนญี่ปุ่นตัดสินใจผิดพลาด สู้อุตส่าห์ปฏิรูปประเทศ เดินตามหมากฝรั่งเพี้ยบเลย แต่ทำไม พอญี่ปุ่นทำเหมือนตะวันตก แต่ตะวันตกกลับไม่พอใจ เอะ จะเอายังไงกันแน่
ญี่ปุ่นเดืนตามก้นตะวันตกมาถึงกลางทาง แต่ญี่ปุ่นไม่มีทรัพยากรเหลือแล้ว มีแต่จะต้องเดินหน้าไปเอาของคนอื่น ญี่ปุ่นมีของคนอื่นให้เลือก 2 แห่ง แห่งหนึ่ง คือ ขึ้นเหนือไปไซบีเรีย ไปเอาของรัสเซีย อีกแห่งคือ ลงใต้ มาเอาแถบแปซิฟิก แต่ แปซืฟิกใต้ ส่วนใหญ่ ก็เป็น อาณานิคม ของอังกฤษ ในที่สุด ญี่ปุ่นก็เลือกลงใต้บุกแปซิฟิก !?!
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
14 ส.ค. 2558

บทความกฎหมาย EP.31

ทนายความมิใช่เพียงผู้ประกอบวิชาชีพ แต่คือกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนกระบวนการยุติธรรมและเป็นผู้พิทักษ์สิทธิเสรีภาพของประชาชนตามหลักนิติรัฐ ในฐานะที่กฎหมายเป็นเครื่องมือที่รัฐใช้ในการจัดระเบียบสังคม การเข้าถึงความรู้และความเข้าใจในข้อกฎหมายจึงเป็นสิ่งจำเป็นยิ่งยวดสำหรับทุกคน ทว่าด้วยความสลับซับซ้อนและรายละเอียดปลีกย่อยของตัวบทกฎหมายและระเบียบปฏิบัติทางศาล ทำให้ประชาชนทั่วไปยากที่จะสามารถดำเนินคดีหรือปกป้องผลประโยชน์ของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพ การมีอยู่ของทนายความจึงเข้ามาเติมเต็มช่องว่างนี้ โดยทำหน้าที่เป็นผู้แทนทางกฎหมาย เป็นปากเสียง และเป็นผู้ให้คำปรึกษาทางวิชาการที่ถูกต้อง การเริ่มต้นตั้งแต่การให้คำปรึกษาเบื้องต้น การจัดเตรียมเอกสาร การสืบพยานหลักฐาน ไปจนถึงการว่าความในศาล ล้วนต้องอาศัยความเชี่ยวชาญเฉพาะทางจากทนายความผู้ซึ่งมีความรู้ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในข้อกฎหมายแพ่ง อาญา ปกครอง และกฎหมายอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ทนายความที่ดีจึงต้องมีคุณสมบัติที่ประกอบไปด้วยความรู้ทางวิชาการที่มั่นคง จริยธรรมและมรรยาททนายความที่เคร่งครัด ความสามารถในการวิเคราะห์สถานการณ์อย่างรอบด้าน และทักษะการสื่อสารที่คมคายและน่าเชื่อถือ การทำหน้าที่ว่าความในศาลนั้น ทนายความต้องแสดงความสามารถในการนำเสนอข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายเพื่อสนับสนุนลูกความของตนอย่างเต็มที่ ภายใต้กรอบของกฎหมายและจริยธรรม โดยต้องรักษาความลับของลูกความและหลีกเลี่ยงการกระทำที่อาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียต่อเกียรติภูมิของวิชาชีพ ในหลายกรณี บทบาทของทนายความมิได้จำกัดอยู่แค่การสู้คดีในศาลเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท การเจรจาต่อรอง การร่างสัญญา และการวางแผนทางกฎหมายเชิงป้องกัน เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดข้อพิพาทในอนาคต ซึ่งถือเป็นการให้บริการที่ทรงคุณค่าในการช่วยลดภาระของศาลและช่วยให้คู่ความสามารถหาข้อยุติที่เป็นธรรมและเป็นที่ยอมรับร่วมกันได้ การปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมในประเทศไทยได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการเข้าถึงความยุติธรรมอย่างเท่าเทียม ซึ่งรวมถึงการจัดหาทนายความขอแรงหรือทนายความอาสาสำหรับผู้ที่ขาดแคลนทุนทรัพย์ เพื่อให้มั่นใจว่าสิทธิในการต่อสู้คดีและการได้รับความช่วยเหลือทางกฎหมายจะไม่ถูกจำกัดด้วยสถานะทางเศรษฐกิจ ทนายความจึงเป็นด่านหน้าในการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนและเป็นผู้ที่คอยตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐให้เป็นไปตามหลักการแห่งกฎหมาย ความท้าทายในปัจจุบันที่ทนายความต้องเผชิญคือการปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของสังคมและเทคโนโลยี โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์ ธุรกรรมอิเล็กทรอนิกส์ และทรัพย์สินทางปัญญา ซึ่งจำเป็นต้องมีการพัฒนาความรู้และทักษะใหม่อยู่เสมอเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของลูกความได้อย่างทันท่วงที ท้ายที่สุดแล้ว ความไว้วางใจที่ประชาชนมีต่อทนายความเป็นพื้นฐานสำคัญที่ทำให้วิชาชีพนี้สามารถดำรงอยู่ได้อย่างสง่างามและเป็นที่พึ่งของสังคม

ด้วยเหตุนี้ ทนายความจึงเป็นเสมือนสะพานเชื่อมระหว่างประชาชนกับระบบกฎหมาย เป็นผู้ที่คอยนำทางและปกป้องผลประโยชน์ของลูกความอย่างซื่อสัตย์และมีจรรยาบรรณ การเลือกใช้บริการทนายความที่เปี่ยมด้วยความรู้ ความสามารถ และความรับผิดชอบ จึงเป็นก้าวแรกที่สำคัญที่สุดในการแสวงหาความยุติธรรมและสร้างความมั่นคงในชีวิตและทรัพย์สิน การทำงานอย่างหนักและความมุ่งมั่นของทนายความแต่ละคนไม่เพียงแต่ส่งผลต่อคดีความของลูกความเท่านั้น แต่ยังส่งผลสะท้อนถึงความเชื่อมั่นของสาธารณชนต่อความศักดิ์สิทธิ์และประสิทธิภาพของกระบวนการยุติธรรมทั้งหมด การให้ความเคารพและตระหนักถึงบทบาทอันทรงเกียรตินี้จึงเป็นสิ่งสำคัญในการธำรงไว้ซึ่งหลักนิติธรรมในสังคมไทยตลอดไป

ขยับหมาก ตอนที่ 2

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ขยับหมาก”
ตอน 2
อังกฤษไม่มีวันทำใจได้ที่เห็นรัส เซียยังคงอยู่ได้ และยังอยู่ดี ทฤษฏีครูMac เกี่ยวกับ Eurasia มันยังหลอนอยู่ ผมไม่เล่าซ้ำแล้ว หาอ่านเอาแล้วกัน อยู่ในนิทานสาระพัดเรื่อง
รายงานการวิเคราะห์ของ Chatham House เรื่อง Russia Challenge รัสเซียกำเริบ ที่เพิ่งออกมานี่ แทบจะเดาได้ว่า เขียนว่าอะไร มันเหมือนกับเขียนวิเคราะห์จิตใต้สำนึกของอังกฤษมากกว่าการเขียนวิเคราะห์รัสเซีย
ถังขยะ Chatham House บรรยายสรุปว่า
” บทวิเคราะห์เรื่อง Russia Challenge นี้ ทำขึ้นจากการเฝ้ามองพฤติกรรมของรัสเซียตั้งแต่หลังสงครามเย็นจนถึงปี ค.ศ.2003 ซึ่งประเทศต่างๆคิดว่า รัสเซียใหม่อาจเข้ามาอยู่ในระบบของยุโรปได้ ในฐานะตัวเแสดงที่สร้างสรร และไม่เป็นอันตราย แต่หลังจากนั้น ความเห็นดังกล่าวค่อยๆเปลี่ยนไป และในที่สุดก็มีความเห็นพ้อง สรุปกันว่า จากพฤติกรรมต่างๆของรัสเซียเอง ทำให้เห็นว่า รัสเซียไม่เหมาะที่จะเป็นหุ้นส่วนและมิตรด้วยเลย partner and ally ความแตกต่างของรัสเซียมีมากเกินกว่าที่จะสามารถมีผลประโยชน์ร่วมกัน… ”
เขียนแบบนี้ แถวบ้านผมเขาแปลสั้นๆ ว่า “กูไม่คบมึง กูไม่ชอบมึง”
“ความแตกต่างที่พวกตะวันตก “ทน” รัสเซียไม่ได้ที่สำคัญ คือ :
1. นโยบาย ” new model Russia” ของปูติน เป็นนโยบายที่ตั้งใจเป็นอิสระ ที่จะไม่เข้ากับใคร และไม่ขึ้นกับใคร
2. ปูตินไม่เปิดทางเลือกให้กับผู้อื่น หรือเปิดอย่างแคบมาก
3. ปูติน ใช้พรรคพวกในการควบคุม ทั้งด้านเศรษฐกิจ และความมั่นคง ทำให้ใครแทรกยาก
4. รัสเซีย ยากจน และเศรษฐกิจกำลังถดถอย แต่ยังดันเพิ่มงบประมาณด้านกำลังอาวุธ
5. การคว่ำบาตรรัสเซีย จากเรื่องยูเครน ไม่เพียงพอให้รัสเซียถอยจากยูเครน ตรงกันข้าม กลับเป็นทางออกให้รัสเซียนำมาอ้างว่า เรื่องคว่ำบาตร เป็นต้นเหตุของความล้มเหลวทางเศรษฐกิจของรัสเซีย แต่เรื่องคว่ำบาตรก็ยังเลิกไม่ได้ และการเผชิญหน้าก็ยังมีอยู่ต่อไป
6. เทคนิคที่รัสเซียใช้คือ สร้างความไม่เป็นมิตรกับเพื่อนบ้าน การขู่ว่าจะตัดการส่งพลังงาน การทำสงครามไซเบอร์ในรูปแบบต่างๆ และที่รัสเซียใช้บ่อยที่สุดคือ ทำให้ข้อขัดแย้งยืดเยื้อ เป็นปัญหาอยู่ตลอดเวลา หรือแช่แข็งไว้ เพื่อหวังผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
7. รัสเซียพยายามอย่างยิ่งยวด ที่จะสร้างให้ตัวเอง “เท่าเทียม” กับอเมริกา และทำทุกอย่างเพื่อให้ถึงเป้าหมายนั้น โดยไม่คำนึงว่า จะสร้างผลกระทบกับใคร อย่างไรบ้าง …”
ตกลงเรื่องต่างๆ ที่อังกฤษบอกว่า “ทน” รัสเซียไม่ได้นี่ แปลง่ายๆว่า เพราะ “สั่ง” รัสเซียไม่ได้ และเป็นเรื่องที่พวกตะวันตกยัง แก้ลำรัสเซียไม่ได้ จึง”ทน” รัสเซียไม่ได้ใช่ไหม สำหรับผม หัวข้อทนไม่ได้ นี่น่าจะถือเป็นคำชมนะ น่าจะทำให้รัสเซียชอบใจ เหมือนได้ยินคำสารภาพ ของฝ่ายที่กำลังเสียแต้ม ฮา
“ข้อเสนอแนะ ของถังขยะ :
แม้ว่าพวกตะวันตกจะประเมินรัสเซียในบางเรื่องต่างกันบ้าง แต่ทั้งหมดเห็นพ้องกันว่า รัสเซียไม่มีทางมาเป็นส่วนหนึ่งยุโรป ตามกฏเกณท์ กติกาที่ยุโรปใช้อยู่ ยกเว้นแต่ รัสเซียจะมีการเปลี่ยนแปลงทิศทางของประเทศ ตั้งแต่พื้นฐาน และการเปลี่ยนแปลงต้องมาจากภายในรัสเซียเอง ดังนั้น พวกตะวันตกจะต้องร่วมมือกันคิดอย่างจริงจัง ถึงยุทธศาสตร์ที่จะใช้กับรัสเซีย ซึ่งจะต้องใช้มุมมองเดียวกันทั้งทรานสแอตแลนติกและยุโรป โดยเฉพาะ ต้องมองรัสเซียจากพฤติกรรมของรัส เซียเอง ไม่ใช่มองแบบง่ายๆ หรือจากการเล่ากันต่อๆมา policy must be based on the evidence of Russia’s behaviour, not on convenience or fashionable narratives…
การร่วมมือของพวกตะวันตก อย่างเข้มงวดจริงจัง เป็นเรื่องสำคัญที่จะทำให้เกิดผลสำเร็จ ผู้ที่จะเป็นตัวหลัก ในการทำงาน จะต้องมีแนวทางเดียวกัน และทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด……”
โอ้โห อันนี้ มันฟ้องตัวเองว่า ไม่มีเอกภาพเท่าไหร่ในพวกตะวันตก แถมแดกใครครับ ที่มองรัสเซียแบบง่าย สงสัยจะเป็นฝรั่งเศส ลุงโอลอง เพื่อนผมมังนะ เห็นแอบไปจี๋จ๋ากับคุณน้องปูตินบ่อยๆ
เป้าหมายทางยุทธศาสตร์สำหรับตะวันตก ที่ถังขยะเสนอ :
“1. ยับยั้งการรุกรานของรัสเซียกับประเทศเพื่อนบ้านในยุโรป แต่อย่าทำ โดยไม่มีทางออกเผื่อไว้ หากสถานการณ์เปลี่ยน เช่น ปูตินร่วงไป หรืออาจมีหัวหน้าคนใหม่ของรัสเซียที่อยากคบกับตะวันตกก็ได้ ถ้าเศรษฐกิจของรัสเซียไปไม่รอด และการคบกับจีนอาจมีต้นทุนสูงเกินไป ถ้าจีนโตขึ้นเรื่อยๆ รัสเซียอาจอยากกลับมาอยู่กับยุโรปอีกก็เป็นได้”
…. แปลว่า มีแผนจะจัดการเอาคุณพี่ปูตินของผมเก็บลงกล่อง.. ขณะเดียวกันก็เสี้ยมเรื่องอาเฮียเสียหน่อย…..
“2. ต้องเสริมสร้างเกียรติภูมิของยุโรป ด้านการรักษาความมั่นคงใหม่ โดยเฉพาะแต่ละประเทศต้องดูแลรักษาเขตแดนของตัวเองได้ และตัดสินใจเกี่ยวกับอนาคตของประเทศตัวเองได้ ”
….. แปลว่า ยุโรปอ่อนระทวย ดูแลตัวเองไม่ได้ แหม ชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯนี่เก่งนะ เรือดำน้ำรัสเซียโผล่ใกล้บ้านหลายที ทำอะไรเขาไม่ได้ เลยแต่ด่าคนอื่นแทน….
“3. ต้องพยายามหาทางที่จะสื่อสารกับคนรัสเซียว่า ในระยะไกล การอยู่ร่วมกับยุโรปเป็นผลดีกับรัสเซียมากกว่า”
…. มาแล้ว โรงงานฟอกย้อม….
“4. หาทางที่จะหารือกับจีน และประเทศที่เป็นอดีตรัฐของรัสเซีย ให้พิจารณานโยบายของรัสเซีย ว่าจะเป็นปัญหาต่อไปอย่างไร บางประเทศมีปัญหาในการมองรัสเซียด้านเดียว”
….. อันนี้ เป็นรายการ เสี้ยม…..
“5. ให้เตรียมพร้อม สำหรับความวุ่นวาย และโอกาสที่จะเกิดขึ้น จากการเปลี่ยนตัวผู้นำของรัสเซีย”
…..ข้อนี้น่าสนใจมาก …. คิดจะทำอะไรหรือครับ ..
“6. ต้องพยายามแย่งรัสเซีย และชาวรัสเซียมาจากปูติน สิ่งที่พวกตะวันตกกำลังทำอยู่โดยการไม่สนใจ ไม่ยุ่งกับรัสเซีย กลายเป็นการส่งเสริมให้รัสเซียตกอยู่ในมือปูตินหนักขึ้น”
…..สร้างกระบวนการแย่งประชาชน แผนมาตรฐาน ใช้มันทุกที่….
นโยบาย ที่ถังขยะเสนอว่า ต้องทำอย่างเฉพาะเจาะจง :
“1. สร้างยูเครนให้เข้มแข็ง ดูแลตัวเองได้ ถ้าเอายูเครนไม่อยู่ ยุโรปตะวันออกเซหมด และเพิ่มความผยองให้กับรัสเซีย ทำให้โอกาสที่จะ “เปลี่ยน” รัสเซียริบหรี่ลงไปด้วย”
“2. ประเทศที่เป็นอียูตะวันออก ต้องปรับปรุงให้เป็นเครื่องมือสำคัญของอียู และต้องพร้อมที่จะมีการปฏิรูปทางด้านการเมืองและเศรษฐกิจอย่างจริงจัง”
“3. การคว่ำบาตรรัสเซียจะมีผลต่อเมื่อคว่ำ “นาน “และ “แรง” การคว่ำบาตรจากกรณียูเครน ปลดให้ง่ายๆไม่ได้ และการจะยกเลิกการคว่ำบาตรโดยเอาไปโยงกับการทำ Minsk Accord เป็นเรื่องที่ไม่เข้าท่าที่สุด”
“4. พวกตะวันตก ต้องไม่กลับไปทำการค้ากับรัสเซียอย่างเดิม do business as usual จนกว่าเรื่องยูเครนจะจบ ด้วยการที่รัสเซียยอมทำตามภาระ ความรับผิดชอบ ตามกฏหมายสากล international legal obligations”
“5. นโยบายด้านพลังงานของอียู ต้องมีเป้าหมายที่จะตัดอำนาจการต่อรองของรัสเซีย ออกไปจากตลาดพลังงาน ไม่ใช่แค่ตัดการส่งพลังงานให้ยุโรป ดังนั้นการยกเลิกโครงการ South Stream pipeline เป็นเรื่องต้องทำ และแผนการที่รัสเสียกำลังสร้าง “energy island” ในยุโรป ต้องไม่ให้สำเร็จ”
…. มาแล้ว เรื่องกรีซ/ตุรกี…..
“6. พวกตะวันตก ต้องลงทุนในการใช้สื่อเป็นยุทธศาสตร์ตอบโต้กับการอวดอ้างที่ผิดๆของเครมลิน ต้องทำทั้งระดับประเทศ ผ่านอียูและนาโต้ ร่วมมือกัน ต้องสร้างช่องทางที่จะเข้าถึงชาวรัสเซียทั่วไป โดยผ่านการศึกษา และสัมพันธ์ด้านบุคคลอย่างต่อเนื่อง และยั่งยืน”
…..โรงงานฟอกย้อม เตรียมหาสีได้แล้ว……
“7. นาโต้ ต้องสร้างผลงานว่า สามารถยับยั้งการรุกรานได้ โดยเฉพาะต้องแสดงให้เห็นว่า การจำกัดรุกราน ที่ยังคลุมเคลือ หรือมาหลายรูปแบบ เป็นเรื่องที่นาโต้จัดการได้อย่างไม่มีปัญหา”
…….อายแทน นาโต้จัง อย่าด่าตรงนักซิพี่….
“8. นาโต้ ต้องซ่อมชื่อเสียงที่เคยมีว่า สามารถยับยั้งการรุกราน ที่มาในรูปแบบธรรมดา ให้ได้อย่างเร่งด่วน ไม่เช่นนั้นจะทำให้รัสเซียฉวยโอกาส สร้าง และซ้อมเป้ามากขึ้น”
….. แสดงว่า นาโต้ ลุ้นไม่ขึ้นแล้ว….
“9. แต่ละประเทศในอียู อียูเอง รวมทั้งกองกำลังเสริมจากภายนอก External Action Service จำเป็นที่จะต้องกลับมาวิเคราะห์ และทำความเข้าใจ กับความเป็นไปของรัสเซีย และประเทศเพื่อนบ้านเสียใหม่ ความเข้าใจที่ถูกต้อง จะช่วยนำมาใช้เป็นข้อมูลให้การวางนโยบาย”
……นโยบาย 9 ข้อ นี่ ผมชอบจัง เหมือนคำสารภาพอีกแล้ว คุณพี่ปูติน อ่านแล้วก็คงหัวร่อในคอ นี่เจาะจงไปที่อียู โดยเฉพาะอียูตะวันออก กับนาโต้ ล้วนๆ ให้เห็นว่า “ถ้า” รบกัน อียูกับนาโต้ ไม่มีทางต้านรัสเซียอยู่หรอก การบ้านเพียบเลย จะทำทันไหมครับ…
” …การดำเนินการตามเป้าหมายดังกล่าวข้างต้น จะทำให้พวกตะวันตก เตรียมตัวในการรับมือ กับสัมพันธภาพกับรัสเซีย ที่นับวันมีแต่จะเลวลง และใครที่คิดว่าคุยกับปูตินก็ยังดีกว่า เพราะผู้นำรัสเซียคนใหม่อาจแย่กว่า นั้น คิดแบบนั้น มีแต่จะนำแต่ความล้มเหลวมาให้ตัว ไม่ว่าผู้นำรัสเซียคนใหม่จะเป็นใคร ปูตินจะอยู่ต่อไปอีก หรือ “ไปก่อนเวลา” prematurely replaced มันก็สร้างความกระทบกระเทือนไปทั่วทั้งนั้นแหละ
18 เดือนที่ผ่านมา พิสูจน์ให้เห็นข้อสรุปว่า การมองรัสเซียในแง่ดี ไม่ใช่ยุทธศาสตร์ที่ถูกต้อง…”
จบได้แรงนะ น่าสงสัยว่า ไม่ใช่แค่ อียู นาโต้ ที่ต้องปรับปรุง ผู้รับตัวจริง ที่การวิเคราะห์นี้ ต้องการจะส่งไปถึง น่าจะเป็น พณฯใบตองแห้งของอเมริกา เสียมากกว่า ที่มีแนวคิดว่า รัสเซียอยู่ไกลบ้านอเมริกา เกิดอะไรขึ้นมา นาโต้และยุโรป รับไปก่อน แถม พณฯใบตองแห้ง ยังเปลี่ยนนโยบาย โยกกำลัง จากแอตแลนติก ไปเพิ่มให้ทางแปซิฟิกมากกว่า เพราะตอนนั้นเริ่มปอดแหกอาเฮีย และแม้อเมริกาจะใช้วิธีการคว่ำบาตรรัสเซียอย่างเต็มพิกัดแล้ว แต่ในสายตาของอังกฤษ การดำเนินการของอเมริกาต่อรัสเซีย โดยเฉพาะการประเมินปูตินเบาไปนั้น น่าจะไม่พอรับมือรัสเซีย ยังไม่ถึงใจอังกฤษ ที่มองเห็นและประทับตราให้รัสเซียเป็นศัตรูถาวร
แล้วจริงๆ อเมริกามีแผนอะไรเตรียมไว้ให้รัสเซียอีกหรือไม่ หรือประเมินคุณพี่ปูตินของผมเบาเท่าปุยนุ่น
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
16 ก.ค. 2558

ผู้หญิงในอุตสาหกรรมเกมยังคงเผชิญช่องว่างค่าจ้างเฉลี่ย 24% เมื่อเทียบกับผู้ชาย

รายงานระบุว่า ผู้หญิงและบุคคล non-binary ในบริษัทเกมสหรัฐฯ ได้รับค่าจ้างเฉลี่ยน้อยกว่าผู้ชายถึง 24% ซึ่งสูงกว่าช่องว่างค่าจ้างโดยรวมในสหรัฐฯ ที่อยู่ราว 15% ข้อมูลจากการสำรวจคนทำงานเกม 562 คนในเดือนกรกฎาคมเผยว่า สองในสามของผู้ชายที่มีประสบการณ์ 6 ปีขึ้นไปได้รับเงินเดือนมากกว่า 125,000 ดอลลาร์สหรัฐ แต่มีเพียง 38% ของผู้หญิงและ non-binary ที่ได้ระดับเดียวกัน

ความรู้สึกและการรับรู้ของแรงงาน
กว่า 60% ของผู้หญิงและ non-binary เชื่อว่าตนเองถูกจ่ายค่าจ้างต่ำกว่าที่ควร ซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลจริงที่พบในรายงาน แม้ว่าโดยรวมแล้วคนทำงานเกมมีรายได้เฉลี่ยสูงกว่าค่าเฉลี่ยชาวอเมริกัน (142,000 ดอลลาร์สหรัฐต่อปี) แต่ความเหลื่อมล้ำทางเพศยังคงชัดเจนและต่อเนื่องthestar.com.my

ปัญหาความเท่าเทียมและวัฒนธรรมองค์กร
อุตสาหกรรมเกมถูกวิจารณ์มานานเรื่อง วัฒนธรรมชายเป็นใหญ่และการเลือกปฏิบัติทางเพศ บริษัทใหญ่เช่น Riot Games, Ubisoft และ Activision Blizzard เคยถูกกล่าวหาว่าสร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตรต่อผู้หญิง และบางแห่งต้องจ่ายเงินชดเชยให้พนักงานที่ถูกละเมิด แม้หลายบริษัทพยายามเพิ่มจำนวนผู้หญิงในทีม แต่ปัจจุบันยังมีเพียง 25% ของแรงงานในอุตสาหกรรมเกมที่เป็นผู้หญิง

แนวโน้มและความท้าทาย
แม้รายได้เฉลี่ยของคนทำงานเกมจะสูงขึ้นเล็กน้อยจากปี 2024 แต่การเลิกจ้างจำนวนมากในปีที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าอุตสาหกรรมยังอยู่ในภาวะหดตัว การแก้ไขช่องว่างค่าจ้างและสร้างวัฒนธรรมที่เท่าเทียมจึงเป็นความท้าทายสำคัญ หากไม่ปรับปรุง อุตสาหกรรมอาจสูญเสียแรงงานที่มีศักยภาพและความหลากหลายทางความคิด

สรุปประเด็นสำคัญ
ผู้หญิงและ non-binary ได้ค่าจ้างเฉลี่ยน้อยกว่าผู้ชาย 24%
ช่องว่างนี้กว้างกว่าค่าเฉลี่ยสหรัฐฯ ที่ 15%

ผู้ชาย 2/3 ได้เงินเดือน ≥125,000 ดอลลาร์สหรัฐ
แต่ผู้หญิงและ non-binary มีเพียง 38% เท่านั้น

แรงงานเกมมีรายได้เฉลี่ยสูงกว่าค่าเฉลี่ยอเมริกัน
เฉลี่ย 142,000 ดอลลาร์สหรัฐต่อปี

ผู้หญิงในอุตสาหกรรมเกมมีเพียง 25% ของแรงงานทั้งหมด
แม้บริษัทพยายามเพิ่มจำนวน แต่ยังต่ำมาก

ความเสี่ยงจากวัฒนธรรมชายเป็นใหญ่และการเลือกปฏิบัติ
บริษัทใหญ่หลายแห่งเคยถูกกล่าวหาว่าสร้างสภาพแวดล้อมไม่ปลอดภัย

การเลิกจ้างจำนวนมากในปีที่ผ่านมา
อาจทำให้แรงงานหญิงและ non-binary เสี่ยงตกงานมากขึ้น

https://www.thestar.com.my/tech/tech-news/2025/11/18/women-in-games-industry-paid-24-less-than-men-survey-shows

WhatsApp เปิดทางเชื่อมต่อ BirdyChat และ Haiket ตามกฎหมาย DMA ของสหภาพยุโรป

Meta ประกาศความเคลื่อนไหวครั้งสำคัญ โดย WhatsApp จะสามารถเชื่อมต่อกับแอปแชทภายนอกอย่าง BirdyChat และ Haiket ได้ในยุโรป เพื่อปฏิบัติตามกฎหมาย Digital Markets Act (DMA) ของสหภาพยุโรปที่บังคับให้แพลตฟอร์มขนาดใหญ่ต้องเปิดทางให้บริการอื่นเข้ามาใช้งานร่วมกันได้ การทดสอบเบื้องต้นเสร็จสิ้นแล้ว และฟีเจอร์นี้จะเริ่มเปิดใช้งานเร็ว ๆ นี้บน Android และ iOS

การเชื่อมต่อดังกล่าวจะทำให้ผู้ใช้สามารถส่งข้อความ ภาพ เสียง วิดีโอ และไฟล์ระหว่างแพลตฟอร์มได้อย่างราบรื่น โดยยังคงมาตรฐาน การเข้ารหัสแบบ End-to-End (E2EE) เทียบเท่ากับ WhatsApp เอง ผู้ใช้จะได้รับการแจ้งเตือนในเมนู Settings เพื่อเลือกว่าจะเปิดใช้งานหรือปิดการทำงานของการแชทข้ามแพลตฟอร์มได้ตามต้องการ ถือเป็นการให้สิทธิ์ผู้ใช้ในการควบคุมความเป็นส่วนตัวและการใช้งาน

อย่างไรก็ตาม ฟีเจอร์ Group Chat ข้ามแอป จะยังไม่พร้อมใช้งานในช่วงแรก เนื่องจากต้องรอให้แอปพันธมิตรมีความพร้อมทางเทคนิคก่อน นอกจากนี้ WhatsApp ยังมีแผนจะขยายการเชื่อมต่อไปยังแอปอื่น ๆ อีกในอนาคต เพื่อให้ครอบคลุมตามข้อกำหนดของ DMA ซึ่งจะช่วยเพิ่มทางเลือกและลดการผูกขาดของแพลตฟอร์มรายใหญ่

สิ่งที่น่าสนใจคือ DMA ไม่ได้บังคับเฉพาะ WhatsApp แต่ยังครอบคลุมไปถึงแพลตฟอร์มอื่น ๆ เช่น Apple และ Google ที่ต้องเปิดระบบให้บริการภายนอกเข้ามาใช้งานได้อย่างเท่าเทียม นี่จึงเป็นก้าวสำคัญของยุโรปในการสร้างการแข่งขันที่เป็นธรรม และเพิ่มความปลอดภัยให้ผู้ใช้ในยุคที่การสื่อสารออนไลน์เป็นหัวใจหลักของชีวิตประจำวัน

สรุปประเด็นสำคัญ
WhatsApp เปิดเชื่อมต่อกับ BirdyChat และ Haiket
รองรับการส่งข้อความ ภาพ เสียง วิดีโอ และไฟล์ระหว่างแพลตฟอร์ม

มาตรฐานความปลอดภัยยังคงเดิม
ทุกแอปที่เชื่อมต่อ ต้องใช้การเข้ารหัส End-to-End เทียบเท่า WhatsApp

ผู้ใช้สามารถเลือกเปิดหรือปิดฟีเจอร์ได้เอง
มีการแจ้งเตือนใน Settings เพื่อควบคุมการใช้งาน

Group Chat ข้ามแอปยังไม่พร้อมใช้งาน
จะเปิดให้ใช้เมื่อพันธมิตรมีความพร้อมทางเทคนิค

DMA บังคับใช้กับแพลตฟอร์มรายใหญ่ทั้งหมด
Apple, Google และบริการอื่น ๆ ต้องเปิดระบบให้ใช้งานร่วมกัน

ความเสี่ยงด้านความเป็นส่วนตัว
ผู้ใช้ควรตรวจสอบนโยบายของแอปพันธมิตร เพราะอาจมีการจัดการข้อมูลต่างกัน

ฟีเจอร์ยังจำกัดเฉพาะมือถือ
WhatsApp Desktop และ Web ยังไม่รองรับการเชื่อมต่อข้ามแอปในช่วงแรก

การใช้งานอาจมีข้อจำกัดบางประการ
เช่น ฟีเจอร์สติ๊กเกอร์หรือข้อความหายอัตโนมัติ อาจไม่รองรับในการแชทข้ามแพลตฟอร์ม

https://securityonline.info/whatsapp-interoperability-live-meta-confirms-dma-integration-with-birdychat-and-haiket/

O.P.K
เจาะลึก "นิทรา" : อัปสราลูกผสมแห่งความขัดแย้ง

ข้อมูลพื้นฐานแห่งการถือกำเนิด

ต้นกำเนิดระหว่างสองโลก

ชื่อเต็ม: นิทรา เทวาลัย
ชื่อหมายถึง:"ผู้หลับใหลแห่งสวรรค์"
อายุ:25 ปี (ร่างกาย), 500 ปี (จิตวิญญาณ)
สถานะ:อัปสราลูกผสมระหว่างเทพอัปสราและมนุษย์

```mermaid
graph TB
A[เทพอัปสรา<br>มัทธนา] --> C[นิทรา<br>ผู้อยู่ระหว่างสองโลก]
B[มนุษย์นักดนตรี<br>อัศวิน] --> C
C --> D[ถูกสวรรค์ปฏิเสธ<br>เพราะเลือดไม่บริสุทธิ์]
C --> E[ถูกมนุษย์หวาดกลัว<br>เพราะพลังพิเศษ]
```

ลักษณะทางกายภาพ

· รูปร่าง: สาวงามสูง 170 ซม. ผมยาวสีทองแท้ธรรมชาติ
· ผิวพรรณ: เรียบเนียนดุจดอกบัว แต่มีรอยต่อพลังงานระหว่างมนุษย์และเทพอัปสรา
· ดวงตา: สีม่วงamethyst เรืองรองด้วยพลัง แต่แฝงความเศร้าลึก
· ปีก: ปีกพลังงานสีทองที่ต้องสร้างขึ้นเอง แทนปีกแท้ที่ไม่มี

พลังพิเศษแห่งการลูกผสม

พลังจากสองสายเลือด

```python
class NithraPowers:
def __init__(self):
self.apsara_heritage = {
"illusion_weaving": "สร้างภาพลวงตาที่สวยงามดุจสวรรค์",
"emotion_amplification": "ขยายอารมณ์ของผู้คนรอบข้าง",
"beauty_manifestation": "สร้างความงามจากพลังงาน",
"dream_manipulation": "เข้าไปในความฝันและเปลี่ยนแปลงมัน"
}

self.human_heritage = {
"empathic_sense": "รับรู้อารมณ์มนุษย์อย่างลึกซึ้ง",
"creative_genius": "ความคิดสร้างสรรค์ระดับอัจฉริยะ",
"emotional_depth": "มีความรู้สึกซับซ้อนแบบมนุษย์",
"resilient_spirit": "จิตใจที่แข็งแกร่งจากการต่อสู้"
}

self.unique_hybrid_powers = {
"envy_energy_conversion": "แปลงความอิจฉาเป็นพลังงานทำลายล้าง",
"comparison_distortion": "สร้างการเปรียบเทียบในใจผู้คน",
"attention_absorption": "ดูดซับความสนใจจากผู้อื่น",
"beauty_theft_temporary": "ขโมยความงามชั่วคราว"
}
```

ข้อจำกัดและจุดอ่อน

· พลังงานอารมณ์: ต้องอาศัยอารมณ์เป็นเชื้อเพลิง
· ปีกเทียม: ต้องเติมพลังทุก 24 ชั่วโมง
· ความขัดแย้ง: อารมณ์ขัดแย้งระหว่างสองสายเลือดทำให้พลังไม่เสถียร

จิตวิทยาแห่งความขัดแย้ง

3 ด้านของบุคลิกภาพ

```mermaid
graph LR
A[นิทรา<br>ตัวตนที่แท้] --> B[ด้านเทพอัปสรา<br>สง่างาม ภูมิใจ]
A --> C[ด้านมนุษย์<br>อ่อนไหว ต้องการความรัก]
A --> D[ด้านลูกผสม<br>อิจฉา ต้องการการยอมรับ]
```

ความขัดแย้งภายใน

นิทราต้องการสิ่งที่ขัดแย้งกัน:

1. ความเป็นอิสระ แต่ ต้องการการยอมรับ
2. ความเหนือกว่า แต่ ต้องการความเท่าเทียม
3. การเป็นตัวของตัวเอง แต่ ต้องการเป็นที่รักของ所有人

บันทึกความในใจ

"บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเป็นนักโทษ...
นักโทษแห่งสายเลือดของตัวเอง
ติดอยู่ระหว่างสวรรค์ที่ปฏิเสธฉัน
และโลกที่กลัวฉัน"

ชีวิตในสวรรค์และโลกมนุษย์

ชีวิตในสวรรค์

นิทราเติบโตมาในสวรรค์แต่ถูกปฏิบัติอย่างแตกต่าง:

· ถูกเรียกว่า "ลูกครึ่ง" แทนชื่อ
· ไม่มีสิทธิ์ เข้าร่วมพิธีสำคัญ
· ต้องซ่อน ความเป็นมนุษย์ของตัวเอง

ชีวิตในโลกมนุษย์

เมื่อลงมาโลกมนุษย์ เธอก็พบกับการปฏิเสธ:

· มนุษย์กลัว พลังงานและความงามของเธอ
· ถูกเข้าใจผิด ว่าเป็นปีศาจหรือสิ่งอัปมงคล
· ไม่มีใครเข้าใจ ความโดดเดี่ยวของเธอ

การปรับตัว

นิทราพัฒนาวิธีการปรับตัว:

· สร้างภาพลักษณ์ แห่งความสง่างามไม่ย่อท้อ
· ซ่อนความอ่อนไหว ไว้ behind รอยยิ้มเย็น
· ใช้ความอิจฉา เป็นแรงผลักดัน

พัฒนาการแห่งความอิจฉา

จากความเจ็บปวดสู่ความอิจฉา

```python
class EnvyDevelopment:
def __init__(self):
self.stages = {
"childhood": "ความสับสนว่าตนเองเป็นใคร",
"adolescence": "ความเจ็บปวดจากการถูกปฏิเสธ",
"early_adulthood": "ความโกรธต่อโลกที่ไม่ยุติธรรม",
"current": "ความอิจฉาต่อผู้ที่ได้สิ่งที่เธอต้องการ"
}

self.targets = {
"pure_apsaras": "ที่ได้อยู่ในสวรรค์โดยไม่ต้องต่อสู้",
"accepted_humans": "ที่มีชีวิตปกติโดยไม่ถูกมองว่าแปลก",
"successful_hybrids": "ที่ได้รับการยอมรับจากทั้งสองโลก"
}
```

กลไกการป้องกันตัว

นิทราใช้ความอิจฉาเป็นเกราะป้องกัน:

· ไม่ต้องเผชิญ กับความเจ็บปวดของตัวเอง
· ได้รู้สึกมีพลัง จากการควบคุมสถานการณ์
· ได้ความสนใจ แม้จะเป็นความสนใจในแง่ลบ

การเปลี่ยนแปลงหลังพบหนูดี

จุดเปลี่ยนสำคัญ

การพบกับหนูดีทำให้นิทราเห็นว่า:

· ความเป็นอื่น ไม่ใช่ข้อจำกัด
· การให้อภัย เป็นพลังที่แข็งแกร่ง
· การเป็นตัวเอง นั้นเพียงพอแล้ว

กระบวนการเยียวยา

```mermaid
graph TB
A[การเผชิญหน้า<br>กับหนูดี] --> B[การยอมรับ<br>ความเจ็บปวด]
B --> C[การเรียนรู้<br>การให้อภัย]
C --> D[การค้นพบ<br>คุณค่าของตัวเอง]
D --> E[การใช้พลัง<br>อย่างสร้างสรรค์]
```

พลังใหม่แห่งการสร้างสรรค์

นิทราค้นพบว่าสามารถ:

· สร้างศิลปะ จากอารมณ์ทั้งหมด
· เป็นที่ปรึกษา ให้ผู้ที่รู้สึกแตกต่าง
· เป็นสะพาน ระหว่างสองโลก

ความสามารถด้านศิลปะ

ศิลปะพลังงาน

นิทราพัฒนาศิลปะรูปแบบใหม่:

· ภาพวาดพลังงาน: ที่แสดงอารมณ์ผ่านสีและแสง
· สวนอารมณ์: ที่พืชพันธุ์เปลี่ยนตามความรู้สึก
· ดนตรีแห่งจิตใจ: ที่สื่อสารความรู้สึกโดยไม่ต้องคำพูด

ผลงานสำคัญ

· "ความงามแห่งความแตกต่าง": นิทรรศการแรกที่รวมสองโลก
· "เสียงจากระหว่างโลก": ผลงานดนตรีที่สื่อถึงการลูกผสม
· "สวนแห่งการยอมรับ": สวนพลังงานที่เยียวยาจิตใจ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น

กับหนูดี

初期: คู่แข่ง → 中期: ผู้ที่เข้าใจ → ปัจจุบัน: เพื่อนและที่ปรึกษา

กับ ร.ต.อ. สิงห์

初期: หวาดกลัว → 中期: เคารพ → ปัจจุบัน: รักเหมือนพ่อ

กับเณรพุทธ

初期: ระแวง → 中期: เรียนรู้ร่วมกัน → ปัจจุบัน: เพื่อนเล่น

บทเรียนชีวิตที่เรียนรู้

🪷 การยอมรับตัวเอง

นิทราเข้าใจว่า:
"การเป็นลูกผสมหาใช่คำสาป...
แต่คือของขวัญที่ทำให้เข้าใจทั้งสองโลก

และการที่ฉันแตกต่าง...
หาใช่ข้อบกพร่อง
แต่คือความพิเศษที่ทำให้ฉันเป็นฉัน"

การให้อภัย

"ฉันเรียนรู้ที่จะให้อภัย...
ให้อภัยสวรรค์ที่ปฏิเสธฉัน
ให้อภัยมนุษย์ที่กลัวฉัน
และที่สำคัญ...ให้อภัยตัวเองที่เกลียดตัวเองมานาน"

อนาคตและความหวัง

เป้าหมาย

นิทราตั้งใจจะ:

· สร้างโรงเรียนศิลปะ สำหรับผู้มีความสามารถพิเศษ
· เป็นทูตสันถวไมตรี ระหว่างสวรรค์และโลกมนุษย์
· ช่วยเหลือเด็กลูกผสม ให้รักและยอมรับตัวเอง

ความฝัน

"ฉันอยากสร้างโลกที่...
ไม่มีเด็กคนไหนต้องรู้สึกว่าตัวเอง'แปลก'
เพราะการแตกต่างในความแปลก
แต่คือความงดงามอีกแบบหนึ่ง"

---

คำคมแห่งปัญญาจากนิทรา:
"ฉันเคยใช้ชีวิตอย่างหลบซ่อน...
ซ่อนความเป็นมนุษย์จากสวรรค์
ซ่อนความเป็นเทพอัปสราจากมนุษย์
และซ่อนความเจ็บปวดจากสวรรค์

แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่า...
การได้เป็นตัวเองอย่างสมบูรณ์
สำคัญกว่าการได้เป็นที่ยอมรับจากใครสักคน

และเมื่อฉันยอมรับตัวเองได้...
ฉันก็พบว่าสวรรค์และโลกมนุษย์
ต่างอยู่ในใจฉันมาทั้งหมดแล้ว"

การเดินทางของนิทราสอนเราว่า...
"Between two worlds, there is beauty
Between two identities,there is strength
And between acceptance and rejection
there is the courage to be authentically yourself"

บทความกฎหมาย EP.20

ความยุติธรรมคือรากฐานสำคัญของสังคมที่สงบสุขและมั่นคง เป็นหลักการอันศักดิ์สิทธิ์ที่มุ่งหมายให้ทุกคนได้รับความเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นใคร มาจากไหน หรือมีสถานะทางสังคมอย่างไร การบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นธรรมจึงมิใช่เพียงการปฏิบัติตามตัวบท แต่คือการตีความและนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่สะท้อนถึงความชอบธรรมอย่างแท้จริงในทุกกรณี เมื่อหลักการนี้ถูกยึดถืออย่างเคร่งครัด ความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรมก็จะเกิดขึ้นและหยั่งรากลึกในจิตใจของผู้คน ทำให้พวกเขาใช้ชีวิตได้อย่างมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องหวาดระแวงต่อการถูกเลือกปฏิบัติหรือการถูกกระทำโดยมิชอบ ความเท่าเทียมทางกฎหมายจึงเป็นหัวใจสำคัญที่จะขับเคลื่อนให้สังคมเดินหน้าไปได้อย่างสมดุลและยั่งยืน เพราะในสายตาของกฎหมาย ทุกคนย่อมมีค่าเท่ากันและสมควรได้รับการปฏิบัติอย่างเสมอภาคกันโดยปราศจากอคติใดๆ

การดำรงไว้ซึ่งความยุติธรรมจึงเป็นภารกิจของทุกภาคส่วน มิใช่เพียงแค่ผู้ที่มีอำนาจในการบังคับใช้กฎหมายเท่านั้น แต่รวมถึงพลเมืองทุกคนที่ต้องตระหนักถึงสิทธิและหน้าที่ของตนเอง การตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจและการสร้างกลไกที่โปร่งใสเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อป้องกันการเบี่ยงเบนจากหลักการพื้นฐานนี้ เมื่อใดก็ตามที่ความยุติธรรมถูกบิดเบือน ผลกระทบที่ตามมาคือความแตกแยกและความไม่ไว้วางใจในสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้น การสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับความหมายและคุณค่าของความยุติธรรมจึงเป็นเสมือนการสร้างภูมิคุ้มกันทางสังคมให้แข็งแกร่ง เพราะหากประชาชนเชื่อมั่นว่าพวกเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมและเป็นธรรมในทุกสถานการณ์ พวกเขาก็พร้อมที่จะเคารพและปฏิบัติตามกฎหมายด้วยความสมัครใจ ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะนำไปสู่การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

ในท้ายที่สุด ความยุติธรรมคือเข็มทิศนำทางที่ช่วยให้สังคมไม่หลงทิศ ไม่ว่าความเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเพียงใด หลักการที่ว่าด้วยความเท่าเทียมและความเป็นธรรมในการบังคับใช้กฎหมายยังคงต้องเป็นเสาหลักที่ไม่สั่นคลอน การรักษาไว้ซึ่งความยุติธรรมจึงมิใช่เพียงแค่การทำตามระเบียบปฏิบัติ แต่คือการธำรงไว้ซึ่งความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรีของทุกคน การตระหนักถึงความสำคัญนี้และร่วมมือกันผลักดันให้ความยุติธรรมบังเกิดอย่างเป็นรูปธรรมในทุกมิติของสังคม คือภารกิจร่วมกันที่เราต้องสานต่อเพื่อส่งมอบสังคมที่น่าอยู่และมีเสถียรภาพให้กับคนรุ่นต่อไป

#กฎหมาย #ทนายความ
#จันทศิษฐ์ทนายความV.2

ซามูไรแบกถาด ตอนที่ 3
“ซามูไรแบกถาด”

ตอน 3

น่าสนใจว่า เมื่อนายอาเบะกลับมาเป็นนายกรัฐมนตรี รอบ 2 ในปี ค.ศ.2012 นั้น เหมือนกับเขามากับภาระกิจพิเศษ รู้งานล่วงหน้าว่า จะต้องทำอะไรบ้าง และทำอะไรก่อนหลัง

จากประเทศที่ประกาศตัวว่ารักสงบ และไม่ฝักฝ่ายการทำสงคราม เมื่อรับตำแหน่งใหม่ๆ นายอาเบะ ฉลองเก้าอี้นายกรัฐมนตรี ด้วยการตั้งสภาความมั่นคงแห่งชาติ National Security Council (NSC) ขึ้น เป็นครั้งแรกของญี่ปุ่น (หลังสงครามโลกครั้งที่ 2) ญี่ปุ่นใช้ สภาความมั่นคงของอเมริกา เป็นแม่แบบ และวัตถุประสงค์หลัก ของการจัดตั้ง NSC ตอนนึง ระบุว่า หนึ่งในเรื่องสำคัญที่สุด ที่กระทบความมั่นคงของญี่ปุ่นคือ การเจริญเติบโตของจีน ญี่ปุ่นจะต้องมีนโยบายที่แก้ไขเรื่องนี้ อย่างครอบคลุมทุกด้าน ไม่ใช่แต่ทางวิธีการทูตเท่านั้น แต่จะต้องรวมนโยบายด้านการป้องกัน และการใช้นโยบายการค้า การเงิน และอื่นๆด้วย …สงสัยไอ้สุดกร่าง ช่วยร่างให้ เขียนแบบกร่างๆอย่างนี้….

หลังจากนั้น เขาเสนอกฏหมายเกี่ยวกับการรักษาความลับของชาติเข้าสภา ต่อมาก็จัดร่างยุทธศาสตร์ความมั่นคงของชาติและ พยายามที่จะให้มีการตีความรัฐธรรมนูญ ขยายขอบเขตนิยาม การปกป้องตนเอง ของประเทศให้กว้างขวางขึ้น …นี่เดินตามพิมพ์เขียว ของใครนะ

นอกจากนั้น นายอาเบะยังเดินสาย แวะไปจับเข่าถึง 49 เข่า 49 ประเทศ แน่นอน ยกเว้นไม่ไปแดนมังกร กับไม่ไปเยี่ยมน้องคิมของผมที่เกาหลีเหนือ ดูเหมือนนายอาเบะนี่ แกจะชอบเข่าฝรั่งมากกว่าเข่าเอเซียด้วยกัน ข่าวว่า แกไปทำข้อตกลงความร่วมมือด้านความ มั่นคง กับออสเตรเลีย อังกฤษ ฝรั่งเศส และนาโต้ เรียบร้อยหมดแล้ว นับว่า สุดกร่าง CFR เป็นพี่เลี้ยง ที่ชำนาญการเลี้ยงเด็กสร้างจริงๆ

การขยับดาบซามูไรของนายอาเบะในช่วงนั้น ทำให้สื่อคอการเมืองหันขวับ พาดหัวข่าวตัวโตว่า “Japan is back” ญี่ปุ่นกลับมาแล้ว กลับมาทำอะไร ตอนนั้นยังไม่มีใครตายาว มองเห็นว่า ญี่ปุ่น หรือนายอาเบะ มีแผนการอะไรกันแน่
ระหว่างนั้น นายอาเบะ ก็ขยับงบประมาณด้านความมั่นคง ของประเทศ เขยิบขึ้นไปทุกปี และงบประมาณในปี 2015 สูงลิ่วไปถึง 4.98 ล้านล้านเย็น หรือ 4 หมื่น 2 พันล้านเหรียญ เพื่อเตรียมจ่ายค่า เครื่องบินรบ เรือรบ ฯลฯ ที่พวกนายหน้าค้าอาวุธ (ต้ม) เตรียมไว้ให้

งบประมาณสูงลิ่วนี้ มิได้ลอยมาง่ายๆ นายอาเบะ ต้องออกแรง ให้มีการตีความรัฐธรรมนูญเช่นเดียวกัน

นาย James R. Holmes ศาสตราจารย์ด้านการวางยุทธศาสตร์ของ Naval War College เขียนถึง ภารกิจแบกถาดของนายอาเบะไว้อย่างน่าคิด เมื่อวันที่ 28 เมษายน 2015 หัวเรื่อง” This Brave New U.S – Japan Alliance”

” …นาย ชินโซะ อาเบะ นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น เดินทางมาวอชิงตันสัปดาห์นี้ .. เป้าหมายหนึ่งคือ เพื่อมายกเครื่อง แนวทางความมั่นคงระหว่างอเมริกากับญี่ปุ่น ซึ่งมีผลเกี่ยวกับการเมือง และการทหาร ของทั้ง 2 ประเทศ … ทั้ง 2 ฝ่ายสัญญากันว่า จะรักษาสันติภาพและความมั่นคงของญี่ปุนในทุกขั้นตอน รวมทั้งในสถานการณ์ที่ญี่ปุ่นไม่ได้ถูกโจมตีทางอาวุธ... ทั้งสองฝ่าย ตกลงว่า ต่างมีสิทธิที่จะตอบโต้ ผู้ที่ใช้อาวุธโจมตีอเมริกา หรือโจมตีประเทศอื่น ที่มีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับญี่ปุ่น และแม้ญี่ปุ่นเองจะไม่ได้ถูกโจมตีอย่างรุนแรง..”

ท่านศาสตราจารย์มีความเห็นว่า ข้อตกลงแบบนี้ออกจะจืดชืด...ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น อย่างที่ตีปิ๊บกัน

ท่าน ศจ ว่า การเป็นพันธมิตร มีหลายแบบ แบบเท่าเทียมกัน หรือแบบ who has the gold makes the rule ใครมีทองก็นับเป็นพี่ ซึ่งในความคิดของ ท่าน ศจ ว่า สัมพันธ์ วอชิงตัน-โตเกียวตั้งแต่ ค.ศ.1951 มาแล้ว เป็นแบบหลัง หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา แม้อเมริกาจะเอาอดีตศัตรูมาเป็นพันธมิตร มันก็แค่เป็นการเอามาอยู่ใกล้ตัว เพื่อให้แน่ใจว่า นักฆ่าจะไม่ฟื้นคืนชีพมากกว่า อเมริกาทำอย่างนั้น กับทั้งญี่ปุ่น และเยอรมัน … คุณป้าเข็มขัดเหล็กรับทราบด้วยนะครับ ว่าท่าน ศจ เขามองคุณป้าอย่างไร…

….ความคิดแบบนี้ ยังมีอยู่ตลอด ผู้คนยังจำได้เสมอ ถึงคำพูดอันโด่งดังของ Lord Ismay เลขาธิการนาโต้คนแรก ที่บอกว่า ..กลุ่มพันธมิตรแอตแลนติก Atlantic Alliance ยังมีอยู่ก็เพื่อ ให้อเมริกาคงอยู่ รัสเซียไป และเยอรมันล่ม the Americans in, the Russians out and the Germans down… เช่นเดียวกับ พันธมิตรของอเมริกา-ญี่ปุ่น ก็มีไว้ เพื่อให้อเมริกาคงอยู่ คอมมิวนิสต์ เช่นรัสเซีย จีน ไป และญี่ปุ่นล่ม…
…อเมริกา ต้องการคุมญี่ปุ่น ไม่ให้เอาเงินไปสร้างกองทัพใหญ่โต ขณะเดียวกับรัฐมนตรีกลาโหมอเมริกา ดันไปเดินประโคมข่าวในญี่ปุ่นว่า การปรับแนวทางด้านความมั่นคงใหม่ของญี่ปุ่นนี่ เยี่ยมยอด…. มันคงเยี่ยมจริง เพราะวอชิงตันยังไม่ต้องควักกระเป็าสักเหรียญเดียว แต่ญี่ปุ่นต้องแก้กฏหมายเกี่ยวกับการควบคุมงบประมาณด้านความมั่นคง ซึ่งกำหนดเพดานไว้ว่า ต้องไม่เกินกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพี …. นี่แปลว่า อเมริกาเปลี่ยนใจเลิกคุมเข้มนักฆ่าแล้วหรือ เปล่าหรอก ท่าน ศจ บอกว่า อเมริกายังคุมญี่ปุ่นเข้มเหมือนเดิม ถึงจะสนับสนุนให้ญี่ปุ่นขยายกองกำลังอย่างไร สุดท้าย อเมริกาก็จะเป็นผู้ออกคำสั่งกับกองทัพญี่ปุ่นเอง … และไม่ว่า ต่อไปข้างหน้า ญี่ปุ่นจะมีเศรษฐกิจโตขี้นในเอเซียขนาดไหน เชื่อเถอะว่า วอชิงตัน ก็ยังมีวิธีคุมญี่ปุ่นได้อยู่ดี..

… ถึงอย่างนั้น มันก็เป็นความกล้าของทั้ง 2 ฝ่าย ที่เล่มเกมนี้กัน ก็หวังว่า ทั้ง 2 ฝ่ายพร้อมที่จะเล่นเกมนี้...ท่าน ศจ สรุป

ท่าน ศจ นี่ เขียนได้กวนใจจริงๆ ชวนให้คิดว่า อเมริกาก็รู้ดีอยู่ว่า ญี่ปุ่นเองก็อาจคิดแหกคอก ถือโอกาสจากการที่อเมริกายกขึ้นเป็นหัวหมู่ สร้างกองกำลังของตัวเองขึ้นมาใหม่ เพื่อกลับมา เป็นญี่ปุ่นที่ยิ่งใหญ่ เหมือนสมัยสงครามโลก แต่ อเมริกาก็สนับสนุนให้ญี่ปุ่นทำ แสดงว่าอเมริกาน่าจะมีแผนสกัดสับคอ รออยู่ หรือหลอกให้ญี่ปุ่นลงเหวลึกไปเลย ญี่ปุ่นเอง ก็น่าจะรู้ว่าอเมริกาคิดกับตนเองอย่างไร รู้แล้วยังคิดแหกคอกไหม ถ้าคิดจะแหกคอก มันก็ต้องเล่นกันตอนนี้แหละ เนียนไปกับบทแบกถาด ถึงเวลาก็ค่อยโยนถาดทิ้ง

แต่ไม่ว่าญี่ปุ่นจะคิดเล่นบทแบกถาด บริการอเมริกาต่อไป หรือคิดแหกคอก กลับมาสวมวิญญาณนักรบ หรือนักฆ่า เหมือนสมัยก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ญี่ปุ่นก่อศัตรูคู่แค้นอย่าง จีน และเกาหลี ชนิดยากจะให้อภัยกัน ญี่ปุ่นก็ไม่เคยเป็นแบบอย่างของ การเป็นเพื่อนแท้กับใคร
ปลาดิบ ทำจากปลาปักเป้า เขาว่าน่ากิน อร่อยหนักหนา มองไม่มีพิษ ไม่มีภัย แต่ถ้าเอาพิษปลาปักเป้าออกไม่เป็น คนกินก็ถูกนำส่งวัดมาหลายรายแล้ว

สัมพันธ์ญี่ปุ่นอเมริกาน่าศึกษา และน่าจับตา ไม่ใช่เป็นเรื่องเข้าใจ และวางใจได้ง่ายๆ

แต่ญี่ปุ่นคงต้องมีคุณสมบัติบางอย่าง ซึ่งเป็นที่น่าต้องการ ของผู้ที่มุ่งหมายจะให้การปฏิบัติภาระกิจสำเร็จลุล่วงอย่างไม่มีโอกาสพลาด เมื่อรับปากแล้วก็ต้องทำจนถึงที่สุด แม้ที่สุด จะหมายถึงจบชีวิต หรือความหายนะ มันคงเป็นนิสัยซามูไร ที่รับใช้ “นาย” จนถึงที่สุด หรืออย่างไร

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
25 พ.ค. 2558

แผนสอยมังกร ตอนที่ 5 – 6
นิทานเรื่องจริง เรื่อง”แผนสอยมังกร”

ตอน 5

A2/AD หรือ anti access/area-denial เป็นยุทธศาสตร์ที่ใช้ในป้องกันประเทศจาก การรุกราน หรือรุกล้ำของศัตรู หรือสิ่งไม่พึงปรารถนา โดยการกำหนดเขต หรือบริเวณหวงห้าม ที่ต้องได้รับอนุญาต และแสดงตนก่อนเข้าเขต มิฉะนั้น เจ้าของเขตหวงห้ามหรือบริเวณ สามารถระงับการผ่านเข้าเขตได้ ด้วยกำลังอาวุธ ที่มีทั้งแบบใช้เดี่ยว และใช้เป็นระบบหลายประเภทร่วมกัน

เมื่อมีข่าวออกมาประมาณปี ค.ศ.2012 ว่า จีนคิดใช้ยุทธศาสตร์นี้ แทบไม่มีใครสนใจไม่มีใครให้ราคา โดยเฉพาะอเมริกา เพราะการจะใช้ระบบ A2/AD ให้ได้ผลจริงๆ ต้องมีระบบ(อาวุธ)ป้องกันการละเมิด การรุกราน ครบชุด ทั้งใต้ดิน บนดิน บนฟ้า และต้องมีระบบนี้จำนวนมากพอ ถึงจะป้องกันได้จริงจัง ซึ่งอเมริกาคิดว่า จีนไม่มีทางทำได้สำเร็จ ไม่ว่าด้านความสามารถในการคิดค้นระบบ ความสามารถทางทหาร และความสามารถในงบประมาณ เพราะอเมริกา ประกาศเสมอว่า งบประมาณด้านความมั่นคงของอเมริกานั้น ก้อนใหญ่กว่าจีนหลายเท่านัก ขนาดนั้นยังไม่แน่ว่า อเมริกาจะมีระบบนี้ใช้ได้ครบเครื่อง

เมื่อตอนที่อเมริกาและนาโต้ ขนโขยงทั้งทหารจริงและทหารรับจ้าง ไปบดขยี้กัดดาฟี่ที่ลิเบีย ในปี ค.ศ. 2011 นั้น ยังไม่มีใครใช้ระบบ A2/AD อย่างน้อย แถวนั้นก็ยังไม่มีใครใช้ ทำให้การขนพลขยี้โดยเรือรบ และเรือดำน้ำ ผ่านเข้าไปในลิเบีย จากฝั่งทะเลด้านเหนือของอาฟริกา รอดพ้นจากการต้อนรับ ด้วยเครื่องบินรบหรือจรวด ซึ่งจะมีพร้อมในระบบป้องกันของ A2/AD แต่วันฤกษ์สะดวกของเพชรฆาตเช่นวันนั้น สำหรับอเมริกา อาจจะไม่เกิดขึ้นง่ายๆ อย่างนั้นอีกแล้ว อย่างน้อยก็คงไม่ง่าย ถ้าอเมริกาคิดจะยกพลไปขยี้จีน เช่นเดียวกับที่ปฏิบัติการกับกัดดาฟี่
ประมาณ 15 ปีมาแล้ว เมื่อตอนที่ประธานาธิบดีคลินตัน ขวัญใจเด็กฝึกงาน สั่งให้เรือรบ USS Independence กับเรือรบ USS Nimitz ขนกำลังทหาร ไปที่ช่องแคบไต้หวัน จ่อตรงหน้าประตูบ้านอาเฮีย เพื่อขู่ไม่ให้จีนมายุ่งกับไต้หวัน เรื่องแบบนี้คงมีโอกาสน้อยมากที่จะเกิดขึ้นอีก เพราะนับแต่วันที่จีนถูกอเมริกามาหยามถึงหน้าประตูบ้านเช่นนั้น จีนก็คร่ำเคร่ง ปรับปรุงระบบ A2/AD ของตนให้สมบูรณ์ขึ้นทุกวัน

ข่าวว่า ขณะนี้ระบบ A2/AD ของจีน เมื่อใช้ร่วมกับระบบดาวเทียม ความแม่นยำในการสกัด สิ่งเล็ก สิ่งใหญ่ ที่จะเล็ดลอดผ่านเข้ามาในเขตแดนของจีน ไม่ว่าจะเป็นธิเบต ซินเจียง ช่องแคบไต้หวัน และบริเวณทะเลจีน ฯลฯ จีนบอกว่า “น่าจะใช้การได้นะ”

ใช้ได้จริงหรือเปล่า และเชื่อได้แค่ไหน ผมคงตอบไม่ได้ แต่คนที่ดูเหมือนจะตอบได้ น่าจะเป็นไอ้สุดกร่าง CFR นั่นแหละ ที่เป็นคนประทับตรารับรองให้จีน ไม่งั้นคงไม่ออก ใบประกาศ ให้ไว้ในรายงาน Grand Strategy นั้นหรอก

เรากลับไปดู Grand Strategy ของสุดกร่างกันอีกที เพื่อจะตรวจสอบ “อาการ” จริงของไอ้นักล่าใบตองแห้ง

อย่างน้อยเกือบ 3 ปีมาแล้ว ที่มีข่าวในปี 2012 ว่าจีนใช้ระบบ A2/AD และนับตั้งแต่นั้น ยังไม่มีข่าวออกมาว่า อเมริกาจัดการถล่มระบบนี้ของจีนได้ ในทางตรงกันข้าม กลับมีข่าวว่า รัสเซีย และ จีน ได้ทดสอบการสยบการเคลื่อนไหว เครื่องบินรบ และเรือรบของอเมริกา ในน่านน้ำ และน่านฟ้า เขตของจีนและบริเวณรัสเซียอยู่หลายครั้ง และทุกครั้ง ฝ่ายอเมริกาจะออกมาให้ข่าวว่า เป็นเรื่องการปล่อยโคมลอยเสมอ แต่คราวนี้ สุดกร่างรับรองให้จีนเอง ในรายงาน Grand Strategy เตรียมพร้อมทั้งตัวเอง และลูกหาบให้รับมือกับระบบ A2/AD ของอาเฮีย !

ตกลง Grand Strategy นี่มีเป้าหมายอะไรกันแน่ มัน Grand ตรงไหนนะ นอกจากหลอกด่าจีนและพวก จนหมดสีหมดไข่ไปแยะ อวดใหญ่คุยโว ว่ามีเด็กอยู่เต็มในกระเป๋า เดี๋ยวจะเอาของขวัญวันเด็ก แจกให้เด็กๆเอาไปเล่นกะอาเฮีย แต่ขณะเดียวกัน ก็บ่นว่ารัฐสภาต้องเพิ่มงบด้านความมั่นคงให้ อ้าว แล้วงี้จะเอาตังค์ที่ไหนไปซื้อของขวัญแจกเด็ก สงสัยเด็กๆ มีหวังได้ของขวัญ ประเภทเขาตัดค่าเสื่อมหมดแล้ว ถึงเอามาแจก มันดูเหมือนจะบรรยายความขัดกันเอง
อเมริกาคิดอะไร จึงปล่อยให้ CFR ออกรายงานนี้ เนื้อความแบบนี้ มาในจังหวะช่วงเดือนกว่ามานี้

แถมในตอนสรุป สุดกร่างบอกว่า เชื่อว่าผู้อ่านรายงานนี้ คงมีปฏิกิริยาต่างๆกัน หลายคนคงบอกว่า รายงานนี้จะเป็นการยั่วยุจีน สุดกร่างบอก จีนคงมีปฏกิริยาแน่ แต่ถึงมี ก็ไม่ได้ทำให้เราเปลี่ยนแปลงรายงาน หรือเปลี่ยนใจอะไร เพราะยังไงเราก็ต้องทำรายงานแบบนี้ และแนะนำให้ดำเนินการตามที่เราเสนออยู่ดี บางคนว่า เรามองจีนในแง่ร้ายไปหรือเปล่า ไม่เลย เราแน่ใจว่า เรามองอย่างตรงไปตรงมาที่สุด จากพฤติกรรมของจีนเอง นี่เรายังไม่ได้ใส่ลงไปนะ ว่าถ้าจีนเกิดเลียนแบบ พฤติกรรมของสหภาพโซเวียต ซึ่งเราคาดว่า จีนอาจจะทำ เรายิ่งต้องมองไปถึงเรื่องการปิดล้อมจีนเสียด้วยซ้ำ (containment) อย่านึกว่า ถ้าเราคิดปิดล้อมจีน จะไม่มีชาติเอเซียไม่เอาด้วยนะ และบางคนถามว่า รายงานนี้จะทำให้เกิดผลที่มีความหมายอะไรไหม (meaningful result) สุดกร่างบอก อย่าไปคิดเล้ย เป็นไปไม่ได้หรอก ตราบใดที่จีนคิดอยากเป็นขั้วอำนาจในเอเซียแทนที่อเมริกาอย่างนี้ มันจะมีผลมีดอกอะไรกัน

สุดกร่างชักเบื่อ ถามทำไม คำถามพวกนี้ สิ่งที่สำคัญคือ จีนจะมีปฏิกิริยาตอบรับกับ Grand Strategy ของเรา อย่างไรมากกว่า … ใช่แล้ว อย่าว่าแต่เอ็งเลย ไอ้กร่าง ผมก็อยากรู้

สุดกร่าง ยังกร่างไม่หยุด ผมต้องยอมมัน มันขอแถมท้ายว่า เรื่องทั้งหมด ก็ขึ้นอยู่กับท่านประธานาธิบดีโอบามานั่นแหละครับ ท่านโอ ท่านดำเนินนโยบายแบบเมตตาต่อจีน มาตลอด เพราะท่านโอ รวมทั้งรัฐบาลก่อนๆ วิเคราะห์จีนผิดหมด ไปมองว่าจีนคิดแต่ค้าขาย ไม่ได้เฉลียวฉลาดมองว่า ที่แท้จีนกำลังวัดรอยเท้าท่านอย่างใกล้ชิด กะจะใส่รองเท้าเบอร์เดียว แบบเดียวกะท่านเลย แล้วทีมงานของท่านโอ ก็ดีแต่คิดนโยบายที่จะร่วมมือกับจีน แทนที่จะคิดนโยบายขวางกั้น มาถึงตอนนี้ ก็ต้องวัดขนาดของหัวใจของท่านโอแล้วละครับว่า อเมริกาคิดจะเล่นการเมืองระดับโลกกับจีนแบบไหน มีความกล้าที่จะปกป้องผลประโยชน์ของอเมริกาขนาดไหน
แม่จ้าวโว้ย ต้องยอมรับว่า สุดกร่างมันใหญ่จริง มันคือตัวจริงเสียงจริง ของไอ้นักล่าใบตองแห้งเลย ไม่ใช่เป็นแค่ผู้ต้องสงสัย

#####
นิทานเรื่องจริง เรื่อง”แผนสอยมังกร”

ตอน 6 (จบ)
(โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน)

ลองไล่เรียงดูไทม์ไลน์ รายงาน Grand Strategy เขียนเสร็จ เมื่อปลายเดือนมีนาคม กลางเดือนเมษายน ปล่อยเอกสารออกมาให้อ่าน เวลาผ่านไปไม่ถึงเดือน Wall Sreet Journal ลงข่าวเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม ว่า นาย Ash Carter รัฐมนตรีกลาโหมคนใหม่ของนักล่าใบตองแห้ง แต่มาดออกไปทางเสมียน เตรียมเสนอให้กองทัพของอเมริกาใช้เรือรบ และเครื่องบินรบ ไปสำแดงแสนยานุภาพ ในแถบทะเลจีนที่มีข้อพิพาท เพื่อแสดงให้โลกเห็นว่า ต้องมีเสรีภาพในการเดินเรือในแถบนั้น ข้อเสนอ ของพณท่านรัฐมนตรีมาดเสมียน เป็นไปตามข้อเสนอ 1 ใน 8 ข้อ ของ Grand Strategy

แปลว่า อเมริกาน่าจะเห็นด้วย และเอาจริงกับแผนตาม Grand Strategy

อเมริกาเอาจริงขนาดไหนล่ะ

ตอนนี้ขนาดหัวใจของนายโอบามาใหญ่กว่าปากแล้วใช่ไหม ถ้าคิดแบบนั้นแปลว่าไม่รู้จักอเมริกาจริง ขนาดหัวใจของนายโอบามาใหญ่กว่าปากมาตั้งแต่ต้น อาจจะตั้งแต่วันรับตำแหน่งประธานาธิบดีสมัยแรก มันถึงเล่นบทได้เนียน

อเมริกา “พร้อมรบ ” จีนและพวก แน่นอนครับ เพียงแต่จะรบอย่างไร และเมื่อไหร่เท่านั้น

อเมริกาจะไม่มีวันยอมเสียตำแหน่งมหาอำนาจหมายเลขหนึ่งของโลกให้แก่จีนอย่างเด็ดขาด ความคิดของอเมริกาวันนี้ ไม่ได้ต่างอะไรกับความคิดของอังกฤษเมื่อ 100 ปีก่อน ที่อังกฤษกลัวเยอรมันโตแซงหน้า และขึ้นมาเป็นหมายเลขหนึ่งของโลกแทน แม้ตอนนั้นอังกฤษจะกระเป๋าแห้ง ซึ่งก็ไม่ต่างกับอเมริกาตอนนี้ ที่เศรษฐกิจก็กำลังถลาลง ถูกคู่แข่ง ไล่ตี ไล่ต้อนดอลล่าร์สาระพัดรูปแบบ
Grand Strategy ไม่ได้เขียนให้นายโอบามาอ่าน Grand Strategy เขียนให้จีน พวกจีน และชาวโลกอย่างเราๆอ่าน ให้รู้ว่า อเมริกาคิดอย่างไรกับจีน และคิดจะจัดการอย่างไรกับจีน อเมริการังเกียจ อิจฉา ดูถูกจีน เหมือนกับอังกฤษมองเยอรมันและรัสเซียเมื่อ 100 ปีก่อนยังไง (และตอนนี้ก็ยังมองอย่างนั้นอยู่ ) ก็เช่นเดียวกันกับที่อเมริกามองจีนตอนนี้ และอีก 100 ปีข้างหน้า อเมริกา ก็คงไม่เปลี่ยนการมองจีน อเมริกามองจีนว่า ไม่เท่าเทียมกับอเมริกาเสียด้วยซ้ำ แล้วจะยอมให้จีนเป็นมังกรลอยละล่องอยู่บนฟ้า เหนือกว่าอินทรีย์ได้อย่างไร

และอย่าลืมว่า Grand Strategy เขียนโดยถังขยะความคิด CFR ซึ่งเป็นผลผลิต ของกลุ่มผู้สร้างละครลวงโลก ต้มข้ามศตวรรษ

นายโอบามา ก็ไม่ต่างกับประธานาธิบดีวิลสันของอเมริกา เมื่อปี ค.ศ.1917 ที่เล่นบทเป็นผู้รักสันติภาพ ไม่พาประเทศเข้าสู่สงคราม ขณะเดียวกัน เมื่อถึงเวลาอัน “เหมาะสม” อเมริกา ก็พร้อมที่จะประกาศสงคราม

สงครามโลกครั้งที่ 1 อังกฤษเป็นผู้นำ เยอรมันเป็นผู้ร้าย อเมริกาเป็นพระเอก ยิวเป็นตัวกระตุ้น รัสเซีย ออตโตมานเป็นเหยื่ออันดับ 1 ยุโรปเป็นเหยื่ออันดับ 2

สงครามโลกครั้งที่ 2 อังกฤษเป็นผู้นำ เยอรมันเป็นผู้ร้ายอันดับ 1 ญี่ปุ่น(พร้อมใจรับบท) เป็นผู้ร้ายอันดับ 2 อเมริกาเป็นพระเอกตลอดกาล ยิวเป็นตัวกระตุ้น รัสเซียเป็นเหยื่อตลอดกาลอันดับ 1 ยุโรป เป็นเหยื่ออันดับ 2

สงครามโลกครั้งที่ 3 !?! จะหน้าตาเป็นอย่างไร ใครจะเป็นผู้นำ ใครจะเป็นผู้ร้าย ใครจะเป็นพระเอก ใครจะเป็นเหยื่อ

อเมริกา “พร้อมรบ” กับจีน แต่อเมริกาจะรบกับจีนอย่างไร

Major Christopher J McCarthy แห่งกองทัพอากาศ ได้เขียนบทความเรื่อง Anti-Acess/Area Denial : The Evolution of Modern Warfare ซึ่งระบุไว้ตอนหนึ่งว่า
จีนวางยุทธศาสตร์ A2/AD ได้เข้าท่ามาก ด้วยการดักทางอเมริกา ตั้งแต่โอกินาวาถึงกวม จีนมีจรวดพิสัยใกล้ และกลาง สำหรับระงับการยกพลมาจากโอกินาวา และจากการศึกษาของฝ่ายอเมริกา ล่าสุดบอกว่า จรวดสกัดสำหรับระยะทางยาวถึงกวม ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับจีนเช่นกัน แต่สำหรับอเมริกา ซึ่งถนัดในการใช้ยุทธศาสตร์ Air Sea Battle เคลื่อนกำลังทางเรือและโจมตีทางเครื่องบิน ถ้าอเมริกา ไม่สามารถใช้ฐานทัพที่โอกินาวา การเคลื่อนพลจากกวม ซึ่งเป็นฐานใหญ่ที่สุดของอเมริกาในแปซิฟิก เพื่อมาต่อสู้กับจีน ก็น่าจะมีปัญหาเช่นกัน เนื่องจากกวมต้องได้รับกำลังสนับสนุนจากโอกินาวาด้วย แปลว่าระบบ A2/AD ในปัจจุบันของจีน น่าจะสามารถสะกัดการเคลื่อนพลของอเมริกามาสู่จีน ทางแปซิฟิกได้เรียบร้อยแล้ว

ตัวช่วยที่อเมริกาเคยเลือกไว้ และแน่ใจว่าอยู่ในกระเป๋าอเมริกามาตลอดเวลา คือ ไทยแลนด์ นี่แหละ ที่อเมริกาจะใช้เป็นฐานส่งกำลังพล และกำลังบำรุง ที่อเมริกาจะเคลื่อนมาไม่ว่าจากด้านแปซิฟิก หรือจากด้านมหาสมุทรอินเดีย อเมริกาจึงต้องจับมืออินเดียไว้ให้แน่นเช่นกัน แต่วันนี้ สัมพันธ์ไทย-อเมริกาไม่เหมือนเดิม แผนอเมริกาที่จะใช้ไทย จะเหมือนเดิมหรือไม่ และถ้าใช้ไม่ได้อเมริกาจะ “จัดการ” กับไทยอย่างไร (ไทยจะอยู่ในสถานะลำบาก ยอมอเมริกา ก็เจอ A2/AD จากจีน ไม่ยอมอเมริกา ก็คงจะได้รับของขวัญบ่อยๆ)

ถ้าเป็นเช่นนั้น อเมริกา จะ “พร้อมรบ” จีนได้อย่างไร ถ้าเคลื่อนพลมาจากแปซิฟิกไม่สำเร็จ

อเมริกาก็คงใช้ยุทธศาสตร์ หรือน่าจะเรียกว่า อุบาย หรือนิสัยเดิมๆ คือ ไม่มีตอนไหนที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ ได้ดีกว่า ตอนที่คู่ต่อสู่น่วม ใกล้เละแล้ว

ขนาดจะเคลื่อนพลไปชิดจีน อเมริกายังทำยากเลย แล้วจะทำให้จีนน่วมได้อย่างไร

Grand Strategy บอกใบ้ไว้แล้ว อเมริกาคงพยายามทำให้เอเซียวุ่นวาย และฉิบหายในที่สุด เพื่อสร้างความปั่นป่วนต่อจีนจากด้านนอก จีนใหญ่เกินไปและเข้าไปข้างในจีนยาก แต่ไม่ได้หมายความว่า สร้างความปั่นป่วนจากข้างนอกไม่ได้ และแน่นอน ญี่ปุ่น เกาหลี ฟิลิปปินส์ เวียตนาม คงจะรับบทนักป่วนแถวทะเลจีน ส่วนเด็กๆ ที่เหลือ ก็ป่วนมันรอบเอเซีย จากของขวัญวันเด็ก ที่อเมริกาจะทุ่มให้
และจะต้องจับตา ออสเตรเลีย มาเลเซีย และทางทางภาคใต้ของเราเป็นพิเศษ ถ้าอเมริกาใช้เส้นทางแปซิฟิกไม่ได้ เส้นทางมหาสมุทรอินเดีย ก็เป็นทางเลือก และอเมริกาคงพยายามคุมช่องแคบมะละกา เพื่อใช้คุมเส้นทางเดินเรือของจีน และใช้เป็นเส้นทางของตนเอง แม้มาเลเซียจะไม่รักกับอเมริกานัก แต่มาเลเซียก็คงถูกนายท่านสั่งให้อยู่ในแถว และภาคใต้ของเราก็คงน่าเป็นห่วงตามไปด้วย ข่าวเรือรบของอเมริกาเคลื่อนตัวแถวแปซิฟิก ตั้งแต่เหนือลงใต้ ในทะเลจีน และทางมหาสมุทรอินเดีย จะเป็นข่าวที่เราจะได้ยินเกือบทุกวันจากนี้ไป และถ้าเป็นเช่นนั้น ก็หมายความว่า อเมริกา “ยกระดับ” ความพร้อมรบกับจีนขึ้นอีก

แต่ทั้งนี้ รายการป่วนเอเซียของอเมริกา จะออกหัว ออกก้อย ก็ขึ้นกับจีนและพวกว่า จีนจะใช้ยุทธศาสตร์ใดรับมือ ซึ่งมีทั้งยุทธศาสตร์ที่ระงับความร้อนแรง และยุทธศาสตร์ที่เร่งความร้อน จนกลายเป็นสงครามโลก เห็นได้จาก Grand Strategy ว่า อเมริกาพยายามยั่วยุจีน เพื่อให้ฝ่ายจีนเป็นผู้เริ่มออกอาการ ออกอาวุธ และอเมริกาจะได้เล่นบทพระเอก ไม่ต่างกับบทการเล่นสงครามของอเมริกา ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2

การเตรียมรบของอเมริกา มิได้มีเพียงเท่านี้ นี่เป็นการโหมโรงเท่านั้น

อเมริกาเชื่อว่า จีนไม่รบเดี่ยวแน่นอน จีนก็มีเพื่อน และเพื่อนจีนไม่ใช่ระดับลูกหาบ หรือเด็กถือกระเป๋า เพื่อนของจีนระดับรุ่นใหญ่พิษลึกอย่างรัสเซีย หรือระดับพิษร้ายอิหร่าน หรือรุ่นเล็กแต่พิษแรง ชนิดอเมริกาก็แหยงอย่างเกาหลีเหนือ และตุรกีที่เลิกเล่นไต่ลวดแล้ว น่าจะทำให้อเมริกาสะเทือนได้เมื่อมีความพร้อม ถ้าเพื่อนของจีนพร้อมจะยืนเรียงแถวไล่ไปเป็นเส้นยาว ตั้งแต่เอเซีย ตะวันออกกลาง และยุโรป ทำให้อเมริกาก็ต้องคิดหนัก จะเลือกยุทธศาสตร์ไหนมาใช้

อเมริกาอาจจะใช้แยกส่วน แยกซอย ใช้ยุทธศาสตร์ป่วน เล่นเกมยาว เช่นเดียวกันกับเอเซีย เป็นการซื้อเวลา และดูรูปมวยไปก่อน สำหรับรัสเซีย ก็ยกให้นาโต้กับประเทศที่อเมริกาบีบไข่ได้ ไปแหย่รัสเซียให้คุณพี่ปูเหนื่อ ยเหงื่อตก ทั้งที่หิมะยังขาวโพลน ตะวันออกกลางง่ายมาก ยุให้เจ้าของปั้มตีกันเอง อิหร่าน และตรุกี จะได้ไม่มีเวลาหันไปทางจีน ส่วนเกาหลีเหนือ อเมริกามอบแล้วให้เป็นภาระของเกาหลีใต้กับญี่ปุ่น ระหว่างนี้ก็ใช้สีเทใส่ สร้างข่าวให้เป็นตัวร้ายไปเรื่อยๆ
ถ้าอเมริกาเลือกยุทธศาสตร์ป่วน ก็เหนื่อยกันไปทั้งโลก ขึ้นอยู่กับว่า ฝ่ายไหนจะอึดกว่ากัน ฝ่ายไหนออกอาการอึดไม่อยู่ การส่งเห็ดพิษให้กินก็คงเกิดขึ้น แล้วก็ฉิบหายกันเป็นแถบๆ

แต่แผนทำให้จีนน่วมของอเมริกา คงไม่มีแค่การป่วน บอกแล้วว่าอเมริกาใกล้จะเป็นพระเจ้าอยู่แล้ว สั่งให้แผ่นดินไหว น้ำท่วม ทำได้หมด การทำให้จีนน่วมแบบนั้นแหละ คือ fundermental collapse อย่างแท้จริง จีนจะรับมือกับการรบนอกรูปแบบเช่นนี้ได้หรือไม่
หรือไม่แน่ว่า จีนก็สั่งให้ภูเขาเคลื่อนที่ ไฟปะทุได้เหมือนกัน

ถึงตอนนั้น บุญกุศลเท่านั้นกระมังที่จะคุ้มโลกและเราได้

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
16 พ.ค. 2558

ทลายปาร์ตี้ยา เหยียดเพศโดยไม่ตั้งใจ

กลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBTQ+) กำลังวิจารณ์กรณีที่ตำรวจศูนย์อำนวยการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด สำนักงานตำรวจแห่งชาติ (ศอ.ปส.ตร.) ร่วมกับสืบนครบาล (IDMB) ตำรวจนครบาล 5 และกองบัญชาการตำรวจปราบปรามยาเสพติด (บช.ปส.) จับกุมกลุ่มนักเที่ยว 29 คน ที่นัดหมายมั่วสุมเสพยาเสพติด และมีเพศสัมพันธ์ ที่ห้องสวีตในโรงแรมหรูชื่อดัง ในซอยสุขุมวิท 13 แขวงวัฒนา เขตคลองตันเหนือ กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ 2 พ.ย. ที่ผ่านมา พร้อมของกลางยาไอซ์ ยาบ้า ยาอีน้ำ เคตามีน ยาไวอะกร้า ยาป็อปเปอร์ (สารระเหย ใช้สูดดมเพื่อลดความปวดบริเวณทวารหนัก) และอุปกรณ์การเสพจำนวนหนึ่ง

โดยพบว่าเนื้อหาข่าวที่สื่อมวลชนนำเสนอ มีลักษณะเน้นย้ำถึงพฤติกรรมทางเพศมากกว่าประเด็นยาเสพติด ซึ่งพบว่าเป็นการทำข่าวแบบคัดลอกแล้ววาง (Copy and Paste) จากข่าวแจกของตำรวจอีกที ประการต่อมาคือ ตำรวจใช้ชื่อ "ปฎิบัติการทลายปาร์ตี้เหมืองทอง" ซึ่งถูกมองว่าเป็นการเหยียดเพศขั้นรุนแรง ทั้งที่ผ่านมาประเทศไทยพยายามผลักดันเรื่องความหลากหลายทางเพศ รวมทั้งตระหนักถึงปัญหาจากการรังแกกันบนโลกออนไลน์ (Cyberbullying)

อีกประการหนึ่ง คือ การนำเสนอภาพการจับกุมของตำรวจ ที่เผยแพร่ออกมาแบบไม่มีการคัดกรอง เช่น ภาพตำรวจถือถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วชูขึ้นมา แม้ภายหลังเฟซบุ๊กเพจ "กองบัญชาการตำรวจนครบาล" จะลบโพสต์ผลงานการจับกุมดังกล่าวออกจากระบบก็ตาม ภายหลังเฟซบุ๊กเพจ "จ๋อแจ๊ะจับโจร" ซึ่งเป็นเพจของกลุ่มแฟนคลับผู้สนับสนุน พล.ต.ต.ธีรเดช ธรรมสุธีร์ รอง ผบช.น. และ พ.ต.ต.ธัญพีรสิษฐ์ จุลพิภพ หรือ สารวัตรแจ๊ะ โพสต์ภาพสารวัตรแจ๊ะถือถุงยางอนามัย พร้อมระบุข้อความว่า "แอดขอเตือน รสนิยมทางเพศไม่ผิด แต่ยาเสพติดผิดเต็มประตู"

ด้านสมาคมฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย โพสต์ข้อความระบุว่า "ไม่ควรเหมารวม LGBTQ+ กับพฤติกรรมผิดกฎหมาย" ระบุว่า หลายสื่อวันนี้พาดหัวข่าวเชื่อมโยงกลุ่ม LGBTQ+ กับปาร์ตี้ยาเสพติด ซึ่งเป็นการนำเสนอที่ขาดความรับผิดชอบและละเมิดหลักสิทธิมนุษยชน การระบุอัตลักษณ์ทางเพศของผู้ถูกจับกุมโดยไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาข่าว เป็นการผลิตซ้ำอคติและสร้างภาพเหมารวมเชิงลบต่อชุมชน LGBTQ+ สมาคมฟ้าสีรุ้งฯ ขอเรียกร้องให้สื่อมวลชนตระหนักถึงผลกระทบของถ้อยคำ และยึดหลักจริยธรรมในการรายงานข่าว เพื่อร่วมกันลดการตีตราและสร้างความเท่าเทียมในสังคม

ที่ผ่านมาองค์กรวิชาชีพสื่อก็เคยรณรงค์ให้สื่อมวลชนนำเสนอประเด็นความหลากหลายทางเพศ ทั้งการเปิดอบรมรวมทั้งการออกคู่มือการนำเสนอข่าว แต่ปัญหาก็คือพอเวลาผ่านไปก็ถูกปล่อยปะละเลย แล้วเหตุการณ์เดิมๆ ก็กลับเข้ามาอีก

#Newskit

“Internet-in-a-Box” อุปกรณ์ที่แทน Google ได้แม้ไม่มีเน็ต!

ในโลกที่อินเทอร์เน็ตกลายเป็นสิ่งจำเป็น แต่ยังมีคนกว่า 2.6 พันล้านคนที่เข้าไม่ถึง “Internet-in-a-Box” หรือ IIAB คือเทคโนโลยีที่ช่วยลดช่องว่างนี้ ด้วยการเปลี่ยนอุปกรณ์ธรรมดาให้กลายเป็นคลังข้อมูลขนาดย่อมที่ไม่ต้องพึ่งอินเทอร์เน็ตเลย!

IIAB เป็นระบบโอเพ่นซอร์สที่สามารถติดตั้งบนคอมพิวเตอร์เก่า Raspberry Pi หรือแม้แต่โน้ตบุ๊กที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว โดยสามารถเก็บข้อมูลได้ถึง 1 เทราไบต์ เช่น เว็บไซต์เพื่อการศึกษา แผนที่ Google หรือ Apple แบบออฟไลน์ และคลังวิดีโอจาก YouTube หรือ TED Talks

ผู้ใช้งานสามารถเลือกโหลด “content packs” ที่เหมาะกับชุมชนของตน เช่น โรงเรียนสามารถโหลดหลักสูตร Khan Academy ส่วนคลินิกสุขภาพสามารถโหลดข้อมูลทางการแพทย์ไว้ใช้ในพื้นที่ห่างไกล โดยไม่ต้องเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตเลย

ระบบนี้ถูกนำไปใช้แล้วในหลายประเทศ เช่น แอฟริกาใต้ เฮติ และรวันดา เพื่อช่วยให้เด็กๆ และผู้ใหญ่ในพื้นที่ห่างไกลสามารถเข้าถึงความรู้ได้อย่างเท่าเทียม

Internet-in-a-Box (IIAB) คืออะไร
ระบบโอเพ่นซอร์สที่เก็บข้อมูลเว็บไว้ใช้งานแบบออฟไลน์
รองรับ Linux เช่น Ubuntu, Debian, Raspberry Pi OS
ใช้งานได้บนคอมพิวเตอร์เก่าและ Raspberry Pi

ความสามารถของ IIAB
เก็บข้อมูลได้ถึง 1 เทราไบต์
โหลด content packs เช่น Khan Academy, TED Talks, แผนที่, วิดีโอ
สร้างหน้าโฮมเพจแบบปรับแต่งได้สำหรับผู้ใช้งาน

การใช้งานในพื้นที่ห่างไกล
ใช้ในโรงเรียน คลินิก และชุมชนที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต
ถูกนำไปใช้ในแอฟริกาใต้ เฮติ รวันดา และอีกหลายประเทศ

การติดตั้งและขยายข้อมูล
โหลดข้อมูลจาก archive.org และ worldpossible.org
เพิ่มข้อมูลจากอุปกรณ์เสริม เช่น USB หรือฮาร์ดดิสก์
ผู้ใช้สามารถสร้างคลังข้อมูลเองได้

ข้อจำกัดของ IIAB
ไม่สามารถเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตจริงหรือค้นหาบน Google ได้
ต้องติดตั้งและตั้งค่าด้วยตนเอง
อุปกรณ์บางรุ่นอาจต้องใช้เราเตอร์ Wi-Fi เพื่อแชร์ข้อมูล

IIAB ไม่ใช่แค่เทคโนโลยี แต่เป็นความหวังสำหรับผู้คนที่ยังเข้าไม่ถึงโลกดิจิทัล — เปลี่ยนคอมพิวเตอร์เก่าให้กลายเป็นคลังความรู้ และเปลี่ยนชีวิตคนในพื้นที่ห่างไกลให้มีโอกาสเรียนรู้เท่าเทียมกัน

https://www.slashgear.com/2009691/offline-google-alternative-internet-in-a-box/

บทความกฎหมาย EP.13

กฎหมายแพ่งนั้นเป็นรากฐานสำคัญของการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสันติ ชื่อเรื่องนี้สะท้อนถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจในเรื่องใกล้ตัวที่เราทุกคนต้องเผชิญในชีวิตประจำวัน ความจริงแล้วกฎหมายแพ่งมิใช่เรื่องไกลตัวหรือซับซ้อนอย่างที่หลายคนเข้าใจผิด ตรงกันข้ามมันคือกรอบกติกาที่เข้ามาจัดระเบียบและคุ้มครองความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลต่อบุคคล ให้เกิดความเป็นธรรมและสามารถคาดการณ์ได้ในการดำเนินชีวิต บทบัญญัติแห่งกฎหมายแพ่งเป็นเสมือนเข็มทิศนำทางที่ช่วยให้การติดต่อสัมพันธ์ทางสังคม เศรษฐกิจ และส่วนตัวเป็นไปอย่างราบรื่น

สาระสำคัญของกฎหมายแพ่งครอบคลุมเรื่องพื้นฐานและสำคัญยิ่งในชีวิตของเรา อาทิ เรื่องสัญญาที่เป็นข้อตกลงและพันธกรณีทางกฎหมายระหว่างบุคคล ซึ่งเป็นหัวใจของการทำธุรกิจและการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจต่างๆ ทุกวัน ตั้งแต่การซื้อขายสินค้า การจ้างงาน ไปจนถึงการกู้ยืมเงิน ล้วนต้องอาศัยหลักการของสัญญาเพื่อความเชื่อมั่นและบังคับใช้ได้ตามกฎหมาย นอกจากนี้กฎหมายแพ่งยังให้ความสำคัญกับการคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สิน ไม่ว่าจะเป็นอสังหาริมทรัพย์เช่นที่ดินหรือบ้าน ตลอดจนสังหาริมทรัพย์อื่น ๆ ทำให้บุคคลมีความมั่นคงและเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในสิ่งที่ตนหามาได้อย่างชอบธรรม การสืบมรดกก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่กฎหมายแพ่งเข้ามาจัดการอย่างละเอียด เพื่อให้การส่งต่อทรัพย์สินและหน้าที่ความรับผิดชอบไปยังทายาทเป็นไปอย่างยุติธรรมและลดข้อพิพาทภายในครอบครัว ด้วยเหตุนี้กฎหมายแพ่งจึงเป็นมากกว่าเพียงบทบัญญัติ แต่เป็นเครื่องมือในการสร้างความมั่นคงและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของพลเมืองทุกคนอย่างแท้จริง

การตระหนักรู้และทำความเข้าใจในหลักการของกฎหมายแพ่ง เช่น เรื่องสัญญา ทรัพย์สิน และมรดก จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ไม่ควรมองข้าม เพราะความรู้นี้จะช่วยให้เราสามารถปกป้องสิทธิของตนเอง ปฏิบัติหน้าที่ต่อผู้อื่นได้อย่างถูกต้อง และแก้ไขปัญหาข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างมีสติและถูกหลักกฎหมาย ดังนั้นกฎหมายแพ่งจึงเป็นกฎหมายที่สร้างสมดุลระหว่างสิทธิและหน้าที่ส่วนบุคคล เพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมได้อย่างสงบสุขและเท่าเทียม หากเราทุกคนให้ความสนใจและเคารพในกฎกติกานี้ สังคมของเราก็จะมีความมั่นคงและเป็นธรรมอย่างยั่งยืน

Python Software Foundation ถอนตัวจากทุน NSF มูลค่า $1.5 ล้าน หลังเงื่อนไขขัดต่อค่านิยมด้าน DEI

Python Software Foundation (PSF) ประกาศถอนตัวจากการรับทุนสนับสนุนมูลค่า $1.5 ล้านจาก National Science Foundation (NSF) ของสหรัฐฯ แม้จะผ่านการคัดเลือกแล้วก็ตาม เนื่องจากเงื่อนไขของทุนขัดแย้งกับพันธกิจด้านความหลากหลาย ความเท่าเทียม และการมีส่วนร่วม (DEI) ขององค์กร

PSF ได้ยื่นขอทุนจากโครงการ “Safety, Security, and Privacy of Open Source Ecosystems” ของ NSF เพื่อพัฒนาเครื่องมือป้องกันมัลแวร์ใน PyPI โดยใช้การวิเคราะห์ความสามารถของแพ็กเกจและฐานข้อมูลมัลแวร์ที่รู้จัก เพื่อเปลี่ยนจากการตรวจสอบแบบ “หลังเกิดเหตุ” เป็น “ก่อนเกิดเหตุ”

หลังจากผ่านการคัดเลือก PSF กลับพบว่าเงื่อนไขของทุนระบุว่าองค์กรต้องไม่ดำเนินกิจกรรมใด ๆ ที่ “ส่งเสริมหรือสนับสนุนอุดมการณ์ด้าน DEI ที่ขัดต่อกฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติของรัฐบาลกลาง” และหากละเมิด NSF สามารถเรียกคืนเงินทุนที่จ่ายไปแล้วได้

PSF เห็นว่าเงื่อนไขนี้ไม่เพียงจำกัดเฉพาะโครงการที่ได้รับทุน แต่ครอบคลุมกิจกรรมทั้งหมดขององค์กร ซึ่งขัดแย้งกับพันธกิจที่เน้นการสนับสนุนชุมชน Python ที่หลากหลายและทั่วโลก

แม้จะเสียดายโอกาสและผลกระทบทางการเงิน (ทุนนี้คิดเป็น 30% ของงบประมาณประจำปีของ PSF) แต่คณะกรรมการของ PSF ลงมติเป็นเอกฉันท์ให้ถอนตัวจากทุนดังกล่าว เพื่อรักษาค่านิยมขององค์กร

วัตถุประสงค์ของโครงการทุน
พัฒนาเครื่องมือวิเคราะห์มัลแวร์ใน PyPI
เปลี่ยนจากการตรวจสอบแบบ reactive เป็น proactive
ขยายผลไปยังระบบ open source อื่น เช่น NPM และ Crates.io

เงื่อนไขของทุน NSF ที่เป็นปัญหา
ห้ามดำเนินกิจกรรมที่ส่งเสริม DEI ที่ขัดต่อกฎหมายของรัฐบาลกลาง
ครอบคลุมกิจกรรมทั้งหมดขององค์กร ไม่ใช่แค่โครงการที่ได้รับทุน
NSF สามารถเรียกคืนเงินทุนที่จ่ายไปแล้ว หากพบการละเมิด

การตัดสินใจของ PSF
ถอนตัวจากทุนแม้จะผ่านการคัดเลือกแล้ว
คณะกรรมการลงมติเป็นเอกฉันท์
ยืนยันว่าค่านิยมด้าน DEI สำคัญกว่าผลประโยชน์ทางการเงิน

ผลกระทบต่อองค์กร
สูญเสียทุนมูลค่า $1.5 ล้าน ซึ่งคิดเป็น 30% ของงบประมาณ
ต้องการการสนับสนุนจากสมาชิกและผู้บริจาคมากขึ้น
เปิดรับสมาชิก สนับสนุน และสปอนเซอร์เพื่อรักษาภารกิจ

คำเตือนสำหรับองค์กรที่ขอรับทุน
ควรอ่านเงื่อนไขของทุนอย่างละเอียดก่อนเซ็นสัญญา
ต้องพิจารณาว่าเงื่อนไขขัดกับค่านิยมองค์กรหรือไม่
การรับทุนอาจมีผลต่อกิจกรรมอื่น ๆ ขององค์กรโดยไม่รู้ตัว

https://pyfound.blogspot.com/2025/10/NSF-funding-statement.html

"สถาบันกษัตริย์จะอยู่คู่กับอังกฤษตลอดไป"

นี่คือเรื่องราวบางส่วนของ "ลิซ ทรัสส์" (Liz Truss) อดีตนายกรัฐมนตรีอังกฤษ ผู้ที่ในอดีตเคยเรียกร้องให้ยกเลิกสถาบันกษัตริย์ หลังผ่านไป 30 ปี เธอก็ยังไม่สามารถทำได้

นอกจากไม่สามารถบรรลุเป้าหมายของเธอแล้ว เธอยังต้องปฏิบัติตามราชประเพณีที่สืบสานกันมาตั้งแต่อดีตอีกด้วย นับเป็นความพ่ายแพ้ของบรรดาผู้ที่ต้องการจะล้มล้างสถาบันกษัตริย์อย่างแท้จริง

"ลิซ ทรัสส์" เป็นนายกรัฐมนตรีอังกฤษที่อยู่ในตำแหน่งสั้นที่สุดในประวัติศาสตร์การเมือง คือ 49 วัน
(เข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอังกฤษวันที่ 6 กันยายน 2022 จนถึงวันที่ 20 ตุลาคม 2022 และรักษาการต่อจนถึงวันที่ 25 ตุลาคม 2022 ซึ่งเป็นวันที่ริชี ซูนัคเข้ารับตำแหน่งต่ออย่างเป็นทางการ ซึ่งรวมเป็นเวลาทั้งสิ้น 49 วัน)


เปิดเผยตัวตนเป็นผู้ต่อต้าน
คลิปวิดีโอที่ย้อนกลับไปเมื่อ 30 ปีก่อน "ลิซ ทรัสส์" ในวัย 19 ปี “นักศึกษาหญิงหัวก้าวหน้า” ที่ชื่นชอบแนวคิดของพรรคเสรีประชาธิปไตย (Liberal Democrats) จนได้รับโอกาสกล่าวบนเวทีปราศรัยของพรรค ในวันนั้นเธอแสดงออกอย่างชัดเจนว่าสนับสนุนระบอบสาธารณรัฐ (republicanism) และเรียกร้องให้ “ยกเลิกสถาบันกษัตริย์” อย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด

การแสดงออกของเธออย่างอย่างแข็งกร้าวในวันนั้น สะท้อนถึงอุดมการณ์อันแรงกล้าต่อความเชื่อใน “ความเท่าเทียม” และ “สิทธิของประชาชนที่มีอย่างเท่าเทียมกัน” โดยเธอปฏิเสธหลักการปกครองแบบสืบทอดทางสายเลือด (เช่น ระบบกษัตริย์ หรือชนชั้นสูงที่สืบทอดอำนาจ) โดยเชื่อว่าสถานะทางสังคมหรือสิทธิในการปกครองไม่ควรถูกกำหนดมาตั้งแต่เกิด

และประชาชนไม่ควรถูกบังคับให้ยอมรับการตัดสินใจของผู้มีอำนาจแต่เพียงฝ่ายเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตัดสินใจที่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อชีวิตของพวกเขาแต่ควรมาจากความสามารถหรือการได้รับความยินยอมจากประชาชน

“เราเชื่อในความยุติธรรมและสามัญสำนึก เราไม่เชื่อว่าจะมีคนใดเกิดมาเพื่อปกครอง หรือต้องถูกบังคับให้เงียบต่อการตัดสินใจที่กระทบต่อชีวิตของพวกเขา” (We do not believe that people should be born to rule or that they should put up and shut up about decisions that affect their everyday lives.)

“พวกเราพรรคเสรีประชาธิปไตยเชื่อในโอกาสสำหรับทุกคน เราไม่เชื่อว่าผู้คนเกิดมาเพื่อปกครอง” (We Liberal Democrats believe in opportunity for all. We do not believe people are born to rule.)

ในระหว่างปราศรัยวันนั้น เธอยังเสริมอีกว่า:
เราได้สำรวจความคิดเห็นของประชาชนที่อยู่ด้านนอกงาน เกี่ยวกับความคิดเห็นที่มีต่อสถาบันกษัตริย์ คุณรู้ไหมว่าพวกเขาพูดอะไร? พวกเขาตอบว่า 'ยกเลิกพวกเขา เราพอแล้ว' (They said abolish them, we’ve had enough) "เราไม่พบคนที่นิยมราชาธิปไตยสักคนเดียวนอก Royal Pavilion"

คำพูดเหล่านั้นถูกจดจำในฐานะ “จุดยืนแห่งการต่อต้านสถาบัน” ที่ชัดเจนที่สุดครั้งหนึ่งจากนักการเมืองอังกฤษรุ่นใหม่ในยุคนั้น
.
แต่เมื่อเวลาผ่านไป อุดมการณ์ที่เคยแรงราวไฟเผา กลับถูกกลืนด้วยความเป็นจริงของอำนาจ ซึ่งพ่ายแพ้ให้กับความเป็นจริงด้วยการ "จุมพิตพระหัตถ์ราชินี"

ต่อมา ทรัสส์ได้เปลี่ยนเส้นทางการเมือง โดยเข้าร่วมกับพรรคอนุรักษ์นิยม (Conservative Party) ซึ่งเป็นพรรคที่สนับสนุนสถาบันกษัตริย์อย่างแข็งขัน
และนั่นทำให้มุมมองของเธอค่อยๆ เปลี่ยนไปอีกครั้ง

ในช่วงปี 2022 ผู้สื่อข่าวถามถึงมุมมองในอดีตของเธอเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์ ทรัสส์ตอบว่าแนวคิดทางการเมืองของเธอ “พัฒนาไปตามวัย”
เธอกล่าวกับ Sky News ว่า:

“ฉันได้พบกับราชินีแล้ว และเธอก็สุภาพเกินกว่าจะยกประเด็นสมัยนั้นขึ้นมา”
(I have met the Queen, and she was far too polite to raise the issue.)
เมื่อผู้สื่อข่าวถามว่าเธอจะขอโทษหรือไม่ หากราชินีพูดถึงเรื่องนี้ เธอตอบว่า

“ฉันเคยผิดพลาดที่พูดสิ่งเหล่านั้นในเวลานั้น”
(I was wrong to say what I did at the time.)

นิก โรบินสัน” แห่ง BBC ได้ซักถามเกี่ยวกับความคิดเห็นก่อนหน้านี้ของเธอ ซึ่งทรัสส์ตอบว่า:
“ฉันเริ่มเข้าใจมากขึ้นว่าทำไมอังกฤษถึงประสบความสำเร็จ และส่วนหนึ่งของความสำเร็จของเราคือระบอบราชาธิปไตยตามรัฐธรรมนูญที่สนับสนุนประชาธิปไตยเสรี”
(I have come to understand more about why Britain is successful — and part of that success is our constitutional monarchy that underpins a free democracy.)

ท้ายที่สุด เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2022 ลิซ ทรัสส์ ได้เข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอย่างเป็นทางการโดยการเข้าเฝ้าและรับการแต่งตั้งจาก สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ณ พระตำหนักบัลมอรัลในสกอตแลนด์

ภาพของหญิงสาวผู้เคยเรียกร้องให้ “ล้มเลิกสถาบันกษัตริย์” เมื่อวัยเยาว์ กลับต้องค้อมศีรษะและ “จุมพิตพระหัตถ์” ของราชินีผู้เป็นสัญลักษณ์แห่งระบอบที่เธอเคยปฏิเสธ

และเพียง 49 วัน หลังจากนั้น เธอก็ต้องประกาศลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ทิ้งไว้เพียงภาพอันน่าขบขันของ “อดีตนักล้มล้าง” ที่ลงเอยด้วยการอยู่ภายใต้ระบอบเดิมที่เธอเคยพยายามโค่นล้มด้วยถ้อยคำรุนแรงของเธอเอง
.
https://www.yahoo.com/news/liz-truss-queen-monarchy-abolished-video-114714959.html

https://www.abc.net.au/news/2022-09-06/who-is-liz-truss-britains-next-prime-minister/101404932

https://www.independent.co.uk/tv/news/liz-truss-monarchy-republicanism-abolish-b2128076.html