วิธีทำสมาธิก่อนนอนแบบง่ายๆ ให้จิตสงบและเปิดกว้าง

1. จับที่จิตสบาย เปิดกว้างจากลมหายใจยาว

นอนหงายสบายๆ บนที่นอน

หายใจเข้าลึกๆ ท้องป่องขึ้นมา

หายใจออกยาวๆ ท้องยุบลงไป

ทำแค่ 1-2 ครั้ง จะเริ่มรู้สึกผ่อนคลายทั่วตัว

สังเกตจิตของตัวเองตอนนี้ จะเริ่มมีความเปิดกว้าง เบาสบาย

> ไม่ต้องบังคับให้เกิดสมาธิ แค่หายใจอย่างมีสติ แล้วสังเกตจิตที่ผ่อนคลายก็พอ

---

2. เห็นจิตที่ยู่ยี่จากความคิดแปรปรวน

หากจิตเริ่มวุ่นวาย ฟุ้งซ่าน ให้มีสติรู้ว่า “จิตยู่ยี่”

สังเกตการเปลี่ยนแปลงของจิต

ตอนความคิดเบาบาง เว้นวรรคไป

ตอนจิตกลับมาเปิดกว้างใหม่

ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จะพบว่าจิตเริ่มสงบ เป็นสมาธิเองอย่างเป็นธรรมชาติ

> จุดสำคัญ คือเห็นความคิดที่แปรปรวน แต่ไม่ไปต่อกับมัน

---

3. น้อมแผ่เมตตา ให้คนอื่นเป็นสุขแบบเรา

เมื่อจิตผ่อนคลาย เปิดกว้าง ก็ให้เริ่มแผ่เมตตา

น้อมคิดว่า “เรามีความสุข ก็อยากให้คนอื่นมีความสุขเหมือนกัน”

“ไม่อยากเบียดเบียน ไม่อยากให้ใครต้องทุกข์”

การแผ่เมตตาจะทำให้จิตมีความสุขอบอุ่น พร้อมเข้าสู่สมาธิที่สงบเย็น

---

ผลลัพธ์ของการฝึกสมาธิก่อนนอน

จิตสงบ ผ่อนคลาย หลับสบาย

มีความสุขจากภายใน ยิ้มได้จากใจ

เมื่อตื่นขึ้นมาจะรู้สึกสดชื่น และพร้อมรับวันใหม่

> ทำสมาธิแบบนี้ก่อนนอน จะไม่สร้างความเครียดหรือฝืนใจ และยังเป็นการฝึกจิตให้พร้อมแผ่เมตตาอย่างเป็นธรรมชาติ!

ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งยกคำขอทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครองตามคำขอของผู้ฟ้องคดี ในคดีที่ฟ้องขอเพิกถอนคำสั่งให้ออกราชการไว้ก่อน16 ธ.ค.2567 - ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งในคดีหมายเลขดำที่ ฟ.117/2567 ระหว่าง พลตำรวจเอก สุรเชษฐ์ หักพาล ผู้ฟ้องคดี ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ที่ 1 คณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรมข้าราชการตำรวจ ที่ 2 นายกรัฐมนตรี ที่ 3 ผู้ถูกฟ้องคดี ซึ่งผู้ฟ้องคดีมีคำขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ที่ให้ผู้ฟ้องคดีออกจากราชการไว้ก่อน คำวินิจฉัยยกอุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 และประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องให้ข้าราชการตำรวจพ้นจากตำแหน่ง และผู้ฟ้องคดีมีคำขอให้ศาลมีคำสั่งทุเลาการบังคับตามคำสั่งตามปกครองที่ให้ผู้ฟ้องคดีออกจากราชการไว้ก่อน คำวินิจฉัยยกอุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 และประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องให้ข้าราชการตำรวจพ้นจากตำแหน่งศาลปกครองสูงสุด โดยที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดพิจารณาแล้วเห็นว่า การที่ศาลจะมีคำสั่งทุเลาการบังคับตามกฎ หรือคำสั่งทางปกครองจะต้องเข้าเงื่อนไขสามประการประกอบกัน สำหรับเงื่อนไขประการที่หนึ่ง ว่าคำสั่งน่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น คำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรีที่ให้ผู้ฟ้องคดีมาปฏิบัติราชการสำนักนายกรัฐมนตรี มิใช่เป็นการแต่งตั้งข้าราชการซึ่งสังกัดกระทรวง ทบวง กรมหนึ่ง ไปดำรงตำแหน่งอีกกระทรวง ทบวง กรมหนึ่ง ผู้ฟ้องคดีจึงยังมีสถานะเป็นข้าราชการตำรวจและดำรงตำแหน่งรองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ สังกัดสำนักงานตำรวจแห่งชาติตามเดิม ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 จึงเป็นผู้บังคับบัญชาของผู้ฟ้องคดีเมื่อผู้ฟ้องคดีมีกรณีถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามที่คณะพนักงานสืบสวนสอบสวนได้ร้องทุกข์กล่าวโทษต่อพนักงานสอบสวนและศาลอาญาได้ออกหมายจับผู้ฟ้องคดี ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 จึงเป็นผู้บังคับบัญชาผู้มีอำนาจแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนผู้ฟ้องคดี และมีอำนาจออกคำสั่งให้ผู้ฟ้องคดีออกจากราชการไว้ก่อน และยังไม่ปรากฏปัญหาเกี่ยวกับความไม่ชอบด้วยกฎหมายในประการอื่น การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 มีคำสั่งดังกล่าวจึงไม่น่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย เมื่อวินิจฉัยเงื่อนไขที่ว่าคำสั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติที่เป็นเหตุแห่งการฟ้องคดีไม่น่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงไม่ครบองค์ประกอบในการที่ศาลจะมีคำสั่งทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครองตามคำขอของผู้ฟ้องคดี กรณีจึงไม่จำต้องพิจารณาเงื่อนไขประการที่สอง ที่ว่าการให้คำสั่งดังกล่าวมีใช้ผลเฉพาะต่อไปจะทำให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงที่ยากแก่การเยียวยาแก้ไขในภายหลังหรือไม่และเงื่อนไขประการที่สาม ที่ว่าการทุเลาการบังคับตามคำสั่งดังกล่าวจะเป็นอุปสรรคแก่การบริหารงานของรัฐ หรือแก่บริการสาธารณะหรือไม่อีก จึงไม่มีเหตุผลเพียงพอที่ศาลจะมีคำสั่งทุเลาการบังคับตามคำสั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติที่ให้ผู้ฟ้องคดีออกราชการไว้ก่อน และประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องให้ข้าราชการตำรวจพ้นจากตำแหน่งศาลปกครองสูงสุดจึงมีคำสั่งยกคำขอทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครองตามคำขอของผู้ฟ้องคดี