เมื่อวานสนุกมากๆ ขอบคุณลูกค้าทุกท่านจากหัวใจ…วันนี้เจอกันใหม่นะคะ มีสินค้ามาชวนทานมากมาย หมึกฉาบสามรส หมูฝอย ปลากะพงชุบ … อร่อย สะอาด สินค้าคุณภาพ ในราคาที่ทุกคนเอาไปชิมได้ เจอกันนะคะ

……………………………………………………………………………………………………

.. นี่รู้มั้ยยย....ตอนอกหัก…ฉันทุบใจตัวเองไม่ได้ 🥹 แต่ฉันทุบปลากระพงได้!! แค่หยิบมากิน… ความเครียดหายไป ความฟินเข้ามาแทน ...ปลากระพงทุบ ทำจากเนื้อปลาแท้ๆ ทุบจนบาง เคี้ยวกรอบ เค็มนิด ๆ มัน ๆ ฟินทุกคำ…
กินกับข้าวก็หมดจาน กินเปล่า ๆ ก็หมดถุงไม่รู้ตัว บอกเลยว่าใครได้ลอง…จะไม่มีเหลือให้คนข้าง ๆ

ร้านกินจุ๊บจิ๊บค่ะ พร้อมส่งทั่วไทย กดสั่งเลย แล้วมาทุบความหิวไปด้วยกัน!

ดูแล้ว ฝากกดติดตามร้านด้วยน้า

ปลากระพงทุบ ใน TikTok
https://vt.tiktok.com/ZSrNwrbfa/

ปลากระพงทุบ ใน Shopee
https://th.shp.ee/TJpZ2pJ

เลือกชมสินค้าอื่นๆของเราได้ทั้งสองช่องทาง
1. Shopee : shopee.co.th/kinjubjibshop
2. TikTok : https://www.tiktok.com/@kinjubjibshop?_t=ZS-8txYHQWejyM&_r=1

เลือกช้อปได้ตามความชอบและคูปองของแต่ละช่องทางได้เลยค่ะ

#คือจึ้งมาก #คือเจ๋งมาก #คืออร่อย #คือดีย์

#ร้านกินจุ๊บจิ๊บ #kinjubjibshop #นึกถึงอาหารทะเลแห้งนึกถึงเราร้านกินจุ๊บจิ๊บ #อร่อยดีบอกต่อ #ของอร่อยต้องลอง #ปลากระพงทุบ #ปลากระพงทุบ #อร่อยกี่โมง #กะปิเคย #หมึกกะตอย #ปลาทูมัน #ปลาทูหอม #ปลาซิวทอดกรอบ #ปลาเกล็ดขาว #ปลาจิ้งจั้งทอด #หมึกกะตอยแห้ง #ถุงใส่กับข้าว #ถุงppหนา #ถุงพลาสติก #ถุงร้อน#ถุงเย็น



#ร้านกินจุ๊บจิ๊บ #ปลากระพงทุบ ##livehighlights #tiktoklive #ปลาจิ้งจ้างไม่งา

ไม่ตกสะเก็ด ตอนที่ 1

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ไม่ตกสะเก็ด”
ตอน 1
ในที่สุด ภาพของญี่ปุ่น ที่วาดไว้อย่างสวยงามว่า เป็นชาติที่รักความสงบ ไม่มีวันไปรุกรานใครอีกตลอดกาล ตามรัฐธรรมนูญญี่ปุ่น ที่อเมริกาเขียนให้เมื่อปี ค.ศ.1948 ก็ถูกลบทิ้งเรียบร้อย เมื่อวันที่ 17 กรกฏาคม ที่ผ่านมา เมื่อสภาล่างของญี่ปุ่น ได้ลงคะแนนผ่านกฏหมาย ที่จะแปลความรัฐธรรมนูญดังกล่าให้ญี่ปุ่นสามารถนำกองทัที่มีไว้เพื่อป้องกันตนเอง Self Defence Force (SDF) ถลาร่อนไปได้ทั่วโลก แบกถาดไปได้ทุกแห่ง ตามคำสั่งของนายท่าน ไอ้ที่บอกว่าจะ ไม่รุกรานใครอีกตลอดกาล ของญี่ปุ่นนี่ “ตลอดกาล” มันนานมาก นานน้อย แค่ไหนก็ได้ ตามแต่นายท่านจะสั่ง
กฏหมายนี้ ยังจะต้องผ่านสภาสูงอีกรอบ ภายในเดือนสิงหาคม แต่ไม่มีปัญหา เขาว่าพรรค LPD ของนายอาเบะคุมเสียงต้ัง 2 ใน 3 ของสภาสูง นอนหลับตาไขว้ห้างได้สบายใจ ไม่ต้องเอามือก่ายหน้าผาก แถมสั่งลูกน้องให้ไปเตรียมตัดชุดแบกถาดล่วงหน้าได้ ไม่ต้องกลัวเป็นซามูไรสายบัวเหี่ยว
ตั้งแต่ข่าวนี้ออกสื่อ มีเสียงดังเหมือนมังกรคำราม ออกมาอย่างไม่พอใจ ไม่ต้องสงสัย มาจากบ้านอาเฮียของผมนั่นแหละ ทำไมอาเฮียต้องเอ็ดตะโรด้วย ใครเขาอยากจะแก้รัฐธรรมนูญ หรือแก้อะไร เฮียก็อย่าไปใส่ใจน่า อย่าทำตัวเหมือนไอ้พวกใบตองแห้ง ที่ไม่พอใจไปหมด เดี๋ยวก็สั่งให้แก้ สั่งให้ถอด สั่งให้เปิด สั่งให้เปลี่ยน สั่งมันทุกอย่าง เหลืออย่างเดียว ยังไม่ได้ให้สั่งขี้มูก สั่งมาซีวะ กำลังถูกหวัดต้นฝนเล่นงานอยู่ จะได้เอาให้หน้าสถานทูตมันลื่นพราดเชียว (ฮา)
อาเฮียบอกไม่ขำ (โว้ย) อ้าว เฮียครับ ธรรมดาก็เห็นหยอกกันได้ แต่เรื่องไอ้ยุ่นแบกถาดนี่ ทำไมเฮียบูดกระทันหัน เรื่องทะเลาะกันตีกัน มันก็นาน 70, 80 ปีแล้วนะ เป็นแผลก็ตกสะเก็ด ไปแล้ว เฮียไปเกาซ้ำแผลมันจะหายได้ยังไง อาเฮียบอก ลื้อไปศึกษาดูให้ดี อย่าดีแต่พล่าม หายเซ่อ แล้วคอยมาคุยกันว่า ทำไมแผลเก่านาน กว่า 70 ปี ถึงไม่ตกสะเก็ดเสียที
จริงของอาเฮีย ผมเองยังเซ่อจับเกี่ยวเรื่องญี่ปุ่น มีคำถามค้างกับตัวเองอยู่หลายเรื่อง มองบางอย่างยังไม่ชัด เหมือนอะไรมันยังขัดกัน หรือ หมุนไปคนละทาง
อะไรทำให้ญี่ปุ่น ลุกขึ้นไปรุกรานเพื่อนบ้านตัวเอง อย่างหิวกระหายและทารุณ และไปเข้าร่วมทำสงครามโลกครั้งที่ 2 อย่างดุดันและเหี้ยมโหด ญี่ปุ่นโกรธแค้นใครมาหรือญี่ปุ่นถูกหลอก หรือมีข้อตกลงกับใคร หรือมันเป็นนิสัยของชนชาติที่รักษาเกียรติยศด้วยการเอามีดคว้านท้องตัวเอง ก็เลยเห็นชีวิตคนอื่นไม่ต่างกับผักดองหรือสาหร่าย
ผมว่า เรามาเริ่มจากประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น แบบสั้นๆ แต่แพนกล้องให้กว้าง แล้วค่อยๆเจาะลึกดีกว่า จริงๆอยากเขียนแบบ ต้มข้ามศตวรรษ อีกรอบ แต่สงสัยทั้งคนเขียน และคนอ่านหมดแรงไปก่อนวันอันควร
จากหลักสูตรการศึกษาวิชาประวัติ ศาสตร์ญี่ปุ่นส่วนใหญ่ ที่ฝรั่งเขียน มักจะระบุว่า พฤติกรรมของญี่ปุ่น ที่แสดงในช่วง ค.ศ.1852 ถึง 1945 มาจากแรงผลักดัน ที่ไม่อยากมีชะตา หรือสภาพอย่างจีน เมื่อช่วงศตวรรษ ที่ 19 อืม… เริ่มแบบนี้ ผมเกรงว่า แผลเก่าของอาเฮีย จะกลายเป็นแผลใหม่สดขึ้นมาอีก อาเฮีย อย่าเพิ่งเข้ามาอ่านนะครับ ให้ผมพล่ามให้จบก่อน ผมยังไม่อยากมีเรื่องกับมังกร
นักประวัติศาสตร์ บอกว่า สำหรับญี่ปุ่น การเข้าสู่สงครามโลก มันลามมาจากการปะทะกัน ระหว่างญี่ปุ่นกับจีน ที่เรียกว่า สงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่น ครั้งที่ 2 Second Sino Japanese War หรือ ที่เรียกอีกชื่อว่า Marco Polo Bridge Incident ที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1937 หลังจากที่มีการทุบถอง ปะทะกันตามแนวเขตแดนมาหลายปี ต้ังแต่ญี่ปุ่นไปบุกแมนจูเรีย ในปี ค.ศ.1931 นู่น
เอะ แล้วญี่ปุ่นนึกยังไง ถึงซ่าเข้าไปบุกแมนจูเรีย นักประวัติศาสตร์บอกว่า งั้นต้องถอยกลับมาปี ค.ศ1853 ก่อน ถึงจะเดินหน้าต่อ อย่าเพิ่งโวยว่า ผมถอยไปเรื่อยๆ แล้วเมื่อไหร่จะรู้เรื่องกัน เอาน่า จะรู้เรื่องอะไร ก็รู้ให้มันชัดๆ ดีกว่ารู้เรื่องดาราทะเลาะกัน งอนกัน ที่จริงๆแล้ว เราก็ไม่รู้เรื่องจริงของพวกเขาอยู่ดี ใช่ไหมครับ
ก่อนปี ค.ศ.1853 นักประวัติศาสตร์ บอกญี่ปุ่นเป็นชาติ ที่รักสันโดษ ไม่คบค้ากับใคร นานๆ ก็มีชาวดัชท์เอาเรือบรรทุกสินค้าแวะมาจอด ซื้อของขายของ แถวท่าเรือที่เมืองนางาซากิ Nagasaki ชาวต่างชาตินอกเหนือจากนั้น ไม่อนุญาต ไม่รู้ดัชท์หลุดมาได้ไง
พอถึงปี ค.ศ.1853 ต้นเหตุที่ทำให้ญี่ปุ่นเปลี่ยนนิสัยรักสันโดษ ก็มาถึง นาวาโทแมทธิว เพอรี่ นำเรือรบอเมริกันมาจอด อยู่ที่ปากอ่าวเมืองโตเกียว และไม่ได้มากันลำเดียว ขนกันมาถึง 4 ลำ เล่นเอาปากอ่าว แน่นเอี้ยด นี่มันสูตรสำเร็จ แจกโรเนียวเลยนะ เอาเรือรบมาขอจับมือ
ญี่ปุ่นเห็นเรือรบที่ไม่ได้รับ เชิญ มาจอดเต็มหน้าบ้าน ก็ยัวะจัด บังวิวสวยๆหมด เลยท้าวสะเอวถลกกิโมโน ชี้นิ้วตะโกนไล่ ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ทหารเรือฝรั่งบอกว่า ไม่ไป แถมหันปืนใหญ่ใส่เมืองโตเกียว ญี่ปุ่นยิ่งยั๊วะ รวบรวมเรือเล็กเรือน้อย ติดธงทิวสวยงาม ไปล้อมเรือรบ น่าเอ็นดูจัง แต่ทหารเรือ ไม่เอ็นดูด้วย กลับยื่นจดหมายของประธานาธิบดี Millard Fillmore แห่งแดนใบตองแห้ง เอ้า เอาไปส่งให้โชกุนโตกุกาวาที่ปก ครองญี่ปุ่นขณะนั้น แถมด้วยยิงปืนใหญ่โชว์ จนบ้านน้อยๆของชาวญี่ปุ่น ที่อยู่ริมอ่าวพังพินาศ นักประวัติศาสตร์ ไม่ได้จดมาว่าพังไปเท่าไหร่ ว่าแล้วก็แล่นเรือจากไป แต่ไม่ไปลับ สำทับกับชาวญี่ปุ่น ที่ยังไม่หายตกใจ หูอื้อจากเสียงปืนใหญ่…. แล้วเราจะกลับมาเอาคำตอบ….ฮู้ย เข้มซะไม่มี เอาปืนใหญ่ มาขู่กระบอกไม้ไผ่ ซามูไรมุดหัวหายไปไหนหมด
หนึ่งปีผ่านไป ทหารเรือพกปืนใหญ่ก็กลับมาจริง คราวนี้ยกโขยงเรือรบมากัน 8 ลำ คราวที่แล้วมา 4 ลำ ดูจะน้อยไป เดี๋ยวจะสู้กับไม้ไผ่ไม่ไหว แถมมาพร้อมกับมือเหล็ก ยื่นมาบีบคอญี่ปุ่น ให้เซ็นสัญญา Convention of Kanagawa ให้ญี่ปุ่นเปิดท่าเรือชิโมดะ Shimoda (ชื่อเดิมของโตเกียวนั่นแหละ) และเมือง ฮาโกดาเตะ Hagodate ซึ่งอยู่ทางใต้ของฮอกไกโด Hokkaido เพื่อค้าขายกับอเมริกา ตามเงื่อนไขที่อเมริกากำหนด ญี่ปุ่นคิดหนัก เฮ้อ… ซามูไร ถึงจะคมยังไง ก็คงสู้กับปืนใหญ่ลำบาก เนะ… ว่าแล้วก็คอตก หน้าก้ม ยกมือขึ้นประทับตรา ในสัญญาขู่เอาไมตรี
(หมายเหตุ ก่อนเดินหน้าเล่าต่อ ถ้าผมเรียกชื่อ สะกดชื่อญี่ปุ่นผิด ก็ไม่ต้องทักท้วงกันมาหลังจอนะ ครับ รบกวนบอกกันหน้าจอเลยว่า ผิดที่ไหน ที่ถูก ต้องเรียกยังไง ผมจะขอบคุณมาก ผมแค่เขียนนิทานให้อ่าน ไม่ใช่ครูสอนภาษา และผมก็ไม่ใช่ชาวญี่ปุ่น แต่ก็พยายามจะไม่เขียนแบบมั่ว หรือชุ่ยครับ อ้อ ไม่ใช่เฉพาะภาษาญี่ปุ่นนะครับ ทุกภาษาที่สะกดผิด นิทานเรื่องนี้ จะมีทั้งภาษาจีน ภาษาฝรั่งอั้งม้อ รวมทั้งภาษาไทย ที่ตอนเขียนถูก แต่ตอนโพสต์ผิดก็มี และมีแยะขึ้น บางวันถึงขนาด เครื่องมันขึ้น F ให้หน้าเพจผม ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน บางครั้งก็แก้ไขทัน บางทีก็ไม่ทัน ก็ขอความกรุณา อย่า งง เขียนนิทานแบบนี้ ลงเพจให้อ่านกัน เหมือนเล่นกระดานโต้คลื่น พยุงตัวให้รอด ไม่จมน้ำหาย ได้โผล่หัวอยู่มาได้ เกือบ 2 ปีนี่ ก็กินแรงแยะเหมือนกันนะครับ แรงคนแก่มีเหลือไม่มาก เรื่องอะไรที่ไม่ถึงกับขัดหู ขัดตา ก็ปล่อยไปบ้าง ต้องขออภัยล่วงหน้า)
เรื่อง นายนาวาโทเพอรี่ ขี่เรือรบพกปืนใหญ่ มาขู่เอาไมตรีกับญี่ปุ่นนี่ จริงๆ ทำเอาซามูไรหน้าจ๋อย ใจฝ่อไปจม ที่เคยเชื่อว่า ตนเองเป็นชาติที่เข็มแข็ง ซามูไรคมกริบ ไม่เคยพลาดเป้า ตอนนี้เหงื่อตก คิดหนัก เราด้อยกว่าเขาแยะนักหรือ ขนาดจีนว่าใหญ่ ยังโดนไอ้พวกไกยิ่น (ญี่ปุ่น เรียก ฝรั่ง ว่า Gai-Jin) เล่นซะร่วง แล้วเราจะทำอย่างไรดี
ด้วยความกลัวไอ้พวกไกยิ่น เอาปืนใหญ่มายิงโชว์อีก ญึ่ปุ่นตัดสินใจเด็ดเดี่ยว มีทางเดียวเราต้องปฏิรูปตัวเอง ญี่ปุ่นทำจริงจัง ปี ค.ศ.1868 ญี่ปุ่นจัดการบ้านการเมืองตัวเองใหม่ เรียกว่า Meiji Restoration เริ่มขบวนการปลดโชกุน ที่เคยมีอำนาจใหญ่กว่าฟ้า กลับลงมาสู่พื้น แล้วเอาอำนาจให้มาอยู่ในมือของจักรพรรดิแทน หรือจริงๆ ก็คืออยู่ในมือของกลุ่มที่ชักใยอยู่หลังฉาก ที่ไปปลดโชกุน และอุ้มจักรพรรดิขึ้นมาเป็นเจว็ด นั่นแหละ
กลุ่มมือที่อยู่หลักฉาก เชื่อว่า ด้วยการเปลี่ยนโครงสร้างทางสังคม โดยล้มเลิกระบบขุนนาง ปรับปรุงกองทัพให้เข็มแข็ง และวางแผนให้ประเทศเดินหน้าไปทางด้านอุตสาหกรรม พยายามสร้างชาติใหม่ให้เท่าทันตะวันตก ชะตาชีวิตของประเทศ ก็น่าจะพ้นจากสภาพการถูกไอ้พวก ไกยิ่นทำลาย พวกสังคมอีลิต ต่างพากันสลัดกิโมโนทิ้ง มาแต่งตัว และใส่หมวกแบบตะวันตก แล้วชาวญี่ปุ่นหัวสมัยใหม่ ก็รีบสร้างระบบรัฐสภา เร่งร่างรัฐธรรมนูญ… นี่ ผมกำลังเล่าเรื่องญี่ปุ่นนะครับ..
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
13 ส.ค. 2558

การคืนดีระหว่างทรัมป์และมัสก์

หลังจากความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในปี 2024 ซึ่งมัสก์วิจารณ์ “เมกะบิล” ของรัฐบาลทรัมป์ว่าทำให้หนี้สาธารณะพุ่งสูง ทั้งคู่ก็มีการปะทะคารมทั้งในทำเนียบขาวและบนโซเชียลมีเดีย แต่ล่าสุด มัสก์ได้เดินทางไปทำเนียบขาวและเข้าร่วมงานเลี้ยงกับทรัมป์และผู้นำซาอุฯ สะท้อนว่าความสัมพันธ์เริ่มกลับมาดีขึ้น

งานเลี้ยงและเวทีการลงทุน
มัสก์เข้าร่วมงานเลี้ยงกับทรัมป์และเจ้าชายโมฮัมเหม็ด บิน ซัลมาน พร้อมนักธุรกิจและนักกีฬาอย่างคริสเตียโน โรนัลโด วันถัดมาเขายังเข้าร่วมเวที US-Saudi Investment Forum ซึ่งทรัมป์ประกาศข้อตกลงการค้ากว่า 270 พันล้านดอลลาร์ การปรากฏตัวของมัสก์ในงานระดับนี้ถือเป็นการกลับเข้าสู่เวทีการเมืองและเศรษฐกิจอีกครั้ง

สัญญาณบนโซเชียลมีเดีย
มัสก์โพสต์ข้อความบนแพลตฟอร์ม X ของเขา ขอบคุณทรัมป์สำหรับสิ่งที่ทำเพื่ออเมริกาและโลก ขณะที่ทรัมป์ก็กล่าวถึงมัสก์หลายครั้งในสุนทรพจน์ โดยมีประโยคที่โดดเด่นว่า “You’re so lucky I’m with you, Elon” ซึ่งสะท้อนถึงการยอมรับและการคืนดี

เงื่อนไขและความเสี่ยง
แม้จะมีสัญญาณเชิงบวก แต่ความสัมพันธ์นี้ยังมีความเสี่ยง เนื่องจากมัสก์เคยขู่จะตั้งพรรคใหม่และสนับสนุนผู้สมัครที่ต่อต้านการใช้จ่ายภาครัฐ หากนโยบายทรัมป์ยังคงขัดแย้งกับแนวทางของเขา ความร่วมมืออาจไม่ยั่งยืน และอาจกลับไปสู่ความขัดแย้งอีกครั้ง

สรุปประเด็นสำคัญ
มัสก์และทรัมป์ปรากฏตัวร่วมกันในงานเลี้ยงกับผู้นำซาอุฯ
สะท้อนการคืนดีและการกลับมาสู่เวทีการเมืองของมัสก์

ทรัมป์ประกาศข้อตกลงการค้ากว่า 270 พันล้านดอลลาร์ในเวที US-Saudi Investment Forum
มัสก์เข้าร่วมพร้อมนักธุรกิจและนักกีฬาชื่อดัง

มัสก์โพสต์ข้อความขอบคุณทรัมป์บนแพลตฟอร์ม X
แสดงออกถึงการสนับสนุนและความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น

ทรัมป์กล่าวถึงมัสก์หลายครั้งในสุนทรพจน์
ประโยค “You’re so lucky I’m with you” กลายเป็นสัญลักษณ์การคืนดี

ความเสี่ยงจากความเห็นต่างด้านนโยบายการใช้จ่ายภาครัฐ
มัสก์เคยขู่ตั้งพรรคใหม่และสนับสนุนผู้สมัครที่ต่อต้านการใช้จ่าย

ความสัมพันธ์อาจไม่มั่นคงในระยะยาว
หากนโยบายทรัมป์ยังขัดแย้งกับแนวทางของมัสก์ อาจกลับไปสู่ความขัดแย้งอีกครั้ง

https://www.thestar.com.my/tech/tech-news/2025/11/22/039youre-so-lucky-im-with-you039-is-the-trump-musk-feud-finally-over

ตำนานเกมข้อความ Zork เปิดซอร์สโค้ด

เกม Zork ถือเป็นหนึ่งในเกมแนว interactive fiction ที่ทรงอิทธิพลที่สุดในยุคแรกๆ ของคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล มันสร้างโลกด้วย "ตัวหนังสือ" แทนภาพกราฟิก และใช้จินตนาการของผู้เล่นเป็นเครื่องมือหลักในการเล่น จุดเด่นคือการใช้ Z-Machine ซึ่งเป็น virtual machine ที่ทำให้เกมสามารถรันได้บนหลายแพลตฟอร์มโดยไม่ต้องเขียนใหม่ทั้งหมด

การอนุรักษ์และการศึกษา
Microsoft Open Source Programs Office (OSPO) ได้ร่วมมือกับนักอนุรักษ์ดิจิทัลชื่อดัง Jason Scott และ Internet Archive เพื่อส่งซอร์สโค้ด Zork I–III เข้าสู่ repository ประวัติศาสตร์ พร้อมเพิ่ม MIT License และเอกสารประกอบที่มีอยู่ การเปิดซอร์สครั้งนี้ไม่ได้มุ่งหวังการพัฒนาเชิงพาณิชย์ แต่เพื่อให้ นักเรียน นักวิจัย และนักพัฒนา สามารถศึกษาโครงสร้างและวิธีคิดของวิศวกรยุคแรก

เล่น Zork ได้ง่ายขึ้นในยุคปัจจุบัน
แม้จะผ่านมากว่า 40 ปี เกม Zork ยังสามารถเล่นได้ทั้งในเชิงพาณิชย์ผ่าน The Zork Anthology บน Good Old Games หรือคอมไพล์ซอร์สโค้ดด้วยเครื่องมืออย่าง ZILF และรันผ่าน interpreter เช่น Windows Frotz หรือ Fic ที่เขียนด้วย Python สิ่งนี้สะท้อนว่าเกมคลาสสิกยังคงมีชีวิตและสามารถเข้าถึงได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม

ความหมายต่อวงการเกมและโอเพนซอร์ส
การเปิดซอร์สโค้ด Zork ไม่เพียงแต่เป็นการอนุรักษ์ แต่ยังเป็นการย้ำเตือนว่า จินตนาการและวิศวกรรม สามารถสร้างสิ่งที่ยืนยาวกว่าฮาร์ดแวร์หรือกราฟิกที่ล้าสมัย มันเป็นการเปิดพื้นที่ให้คนรุ่นใหม่ได้เรียนรู้จากโค้ดจริงของเกมที่เคยเปลี่ยนโลก และยังเป็นการขอบคุณทีมผู้สร้าง Infocom ที่วางรากฐานให้วงการเกมเชิงเนื้อเรื่อง

สรุปเป็นหัวข้อ
การเปิดซอร์สโค้ด Zork I–III
ใช้ MIT License เพื่อให้ศึกษาและพัฒนาได้อย่างเสรี

ความสำคัญของ Z-Machine
ทำให้เกมสามารถรันได้บนหลายแพลตฟอร์มโดยไม่ต้องเขียนใหม่

การเข้าถึงเกมในปัจจุบัน
เล่นผ่าน Good Old Games หรือคอมไพล์ด้วย ZILF และ interpreter

ความร่วมมือเพื่อการอนุรักษ์
Microsoft OSPO และ Jason Scott ส่งซอร์สโค้ดเข้าสู่ repository ประวัติศาสตร์

ความเสี่ยงด้านสิทธิ์เชิงพาณิชย์
การเปิดซอร์สไม่รวมสิทธิ์ทางการตลาดหรือเครื่องหมายการค้า
ความท้าทายในการศึกษาโค้ดเก่า
โครงสร้างและภาษาโปรแกรมอาจซับซ้อนสำหรับผู้เรียนรุ่นใหม่

https://opensource.microsoft.com/blog/2025/11/20/preserving-code-that-shaped-generations-zork-i-ii-and-iii-go-open-source

หนังสือใหม่
หุ่นยนต์ หมายเลข 0 (Robots No. 0) จากร้าน ซีเอ็ด

ความรู้ด้านวิทยาการหุ่นยนต์
จำนวน 314 หน้า

สำนักพิมพ์ซีเอ็ด หนังสือของผู้เขียน ซื้อช่วงนี้มีโปรโมทชั่น ลดขั้นต่ำ 20% ทุกเล่มครับ

ความรู้ยิ่งใช้ยิ่งได้ การลงทุนในความรู้ เป็นทรัพย์ทางปัญญาที่ไม่ต้องกลัวว่าใครจะขโมยไป และยิ่งใช้ ยิ่งถ่ายทอด ประสบการณ์ความรู้ยิ่งเพิ่มพูน

สามารถเข้าไปโหลดตัวอย่างมาอ่านได้ ฟรี ก่อนตัดสินใจ

นอกจากนี้ ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่น่าสนใจ มีทั้งอ่านฟรี และราคาไม่สูงจนเกินไป พร้อมให้อ่าน เป็นความรู้ และประยุกต์นำไปใช้ได้
นตฺถิ ปญญสมาวุธํ = ปัญญา ประดุจดังอาวุธ

หุ่นยนต์ เป็นเครื่องจักรกลชนิดหนึ่งที่มีความฉลาด มีความเป็นอัตโนมัติ สนองตอบต่อการใช้งานของมนุษย์ หุ่นยนต์มีตั้งแต่เครื่องจักรกลง่าย ๆ ที่ทำงานซ้ำ ๆ ไปจนถึงหุ่นยนต์ที่มีความซับซ้อนมาก ๆ ซึ่งสามารถตัดสินใจ และเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง

นำผู้อ่านเข้ามาสู่โลกของหุ่นยนต์ ซึ่งในโลกปัจจุบัน ตลอดไปจนถึงอนาคต เทคโนโลยีนี้จะเป็นที่ต้องการของมนุษย์หุ่นยนต์ เป็นเครื่องกลที่ฉลาดทำงานให้กับมนุษย์

ในเนื้อหาของหนังสือเล่มแรกนี้ จะพาผู้อ่านไปสู่ การรู้จักหุ่นยนต์ เช่น ความเป็นมา, ประเภท, ส่วนประกอบหลัก, การนำไปใช้งาน,อนาคตของหุ่นยนต์ ฯลฯ

เล่มแรกนี้จะไม่มีคำนวณ ความรู้ในด้านการคำนวณออกแบบ จะพบตั้งแต่เล่มที่ 2, 3, 4, ... ขึ้นไป จะทยอยออกมาให้ผู้อ่านได้อ่าน โปรดติดตามอ่าน

ผู้เขียน และเรียบเรียง พยายามจะเขียนให้เข้าใจง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน อาศัยภาพช่วยในการอธิบาย ลองติดตามอ่านดูนะครับ


อยากเห็นราชอาณาจักรไทยเป็นเจ้าของเทคโนโลยี เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว ควบคู่กับการพัฒนาทางด้านจิตใจ และมีศีลธรรมที่ดี เมืองไทยจะเป็นประเทศที่น่าอยู่มาก

ขอเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาประเทศชาติ

ขอบคุณที่ช่วยสนับสนุนนะครับ


I have a dream.

ผู้เขียน และเรียบเรียง

T.M.E.

คลิกได้ที่นี่

https://www.se-ed.com/e-book-audio/%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C-%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%82-0-(Robots-No.0)-(PDF)-raxnigs10es8n5qi4eaf

หนังสือใหม่
หุ่นยนต์ หมายเลข 0 (Robots No. 0) จากร้าน ซีเอ็ด

ความรู้ด้านวิทยาการหุ่นยนต์
จำนวน 314 หน้า

สำนักพิมพ์ซีเอ็ด หนังสือของผู้เขียน ซื้อช่วงนี้มีโปรโมทชั่น ลดขั้นต่ำ 20% ทุกเล่มครับ

ความรู้ยิ่งใช้ยิ่งได้ การลงทุนในความรู้ เป็นทรัพย์ทางปัญญาที่ไม่ต้องกลัวว่าใครจะขโมยไป และยิ่งใช้ ยิ่งถ่ายทอด ประสบการณ์ความรู้ยิ่งเพิ่มพูน

สามารถเข้าไปโหลดตัวอย่างมาอ่านได้ ฟรี ก่อนตัดสินใจ

นอกจากนี้ ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่น่าสนใจ มีทั้งอ่านฟรี และราคาไม่สูงจนเกินไป พร้อมให้อ่าน เป็นความรู้ และประยุกต์นำไปใช้ได้
นตฺถิ ปญญสมาวุธํ = ปัญญา ประดุจดังอาวุธ

หุ่นยนต์ เป็นเครื่องจักรกลชนิดหนึ่งที่มีความฉลาด มีความเป็นอัตโนมัติ สนองตอบต่อการใช้งานของมนุษย์ หุ่นยนต์มีตั้งแต่เครื่องจักรกลง่าย ๆ ที่ทำงานซ้ำ ๆ ไปจนถึงหุ่นยนต์ที่มีความซับซ้อนมาก ๆ ซึ่งสามารถตัดสินใจ และเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง

นำผู้อ่านเข้ามาสู่โลกของหุ่นยนต์ ซึ่งในโลกปัจจุบัน ตลอดไปจนถึงอนาคต เทคโนโลยีนี้จะเป็นที่ต้องการของมนุษย์หุ่นยนต์ เป็นเครื่องกลที่ฉลาดทำงานให้กับมนุษย์

ในเนื้อหาของหนังสือเล่มแรกนี้ จะพาผู้อ่านไปสู่ การรู้จักหุ่นยนต์ เช่น ความเป็นมา, ประเภท, ส่วนประกอบหลัก, การนำไปใช้งาน,อนาคตของหุ่นยนต์ ฯลฯ

เล่มแรกนี้จะไม่มีคำนวณ ความรู้ในด้านการคำนวณออกแบบ จะพบตั้งแต่เล่มที่ 2, 3, 4, ... ขึ้นไป จะทยอยออกมาให้ผู้อ่านได้อ่าน โปรดติดตามอ่าน

ผู้เขียน และเรียบเรียง พยายามจะเขียนให้เข้าใจง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน อาศัยภาพช่วยในการอธิบาย ลองติดตามอ่านดูนะครับ


อยากเห็นราชอาณาจักรไทยเป็นเจ้าของเทคโนโลยี เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว ควบคู่กับการพัฒนาทางด้านจิตใจ และมีศีลธรรมที่ดี เมืองไทยจะเป็นประเทศที่น่าอยู่มาก

ขอเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาประเทศชาติ

ขอบคุณที่ช่วยสนับสนุนนะครับ


I have a dream.

ผู้เขียน และเรียบเรียง

T.M.E.

คลิกได้ที่นี่

https://www.se-ed.com/e-book-audio/%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C-%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%82-0-(Robots-No.0)-(PDF)-raxnigs10es8n5qi4eaf

หนังสือใหม่
หุ่นยนต์ หมายเลข 0 (Robots No. 0) จากร้าน meb

ความรู้ด้านวิทยาการหุ่นยนต์
จำนวน 314 หน้า

ความรู้ยิ่งใช้ยิ่งได้ การลงทุนในความรู้ เป็นทรัพย์ทางปัญญาที่ไม่ต้องกลัวว่าใครจะขโมยไป และยิ่งใช้ ยิ่งถ่ายทอด ประสบการณ์ความรู้ยิ่งเพิ่มพูน

สามารถเข้าไปโหลดตัวอย่างมาอ่านได้ ฟรี ก่อนตัดสินใจ

นอกจากนี้ ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่น่าสนใจ มีทั้งอ่านฟรี และราคาไม่สูงจนเกินไป พร้อมให้อ่าน เป็นความรู้ และประยุกต์นำไปใช้ได้
นตฺถิ ปญญสมาวุธํ = ปัญญา ประดุจดังอาวุธ

หุ่นยนต์ เป็นเครื่องจักรกลชนิดหนึ่งที่มีความฉลาด มีความเป็นอัตโนมัติ สนองตอบต่อการใช้งานของมนุษย์ หุ่นยนต์มีตั้งแต่เครื่องจักรกลง่าย ๆ ที่ทำงานซ้ำ ๆ ไปจนถึงหุ่นยนต์ที่มีความซับซ้อนมาก ๆ ซึ่งสามารถตัดสินใจ และเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง

นำผู้อ่านเข้ามาสู่โลกของหุ่นยนต์ ซึ่งในโลกปัจจุบัน ตลอดไปจนถึงอนาคต เทคโนโลยีนี้จะเป็นที่ต้องการของมนุษย์หุ่นยนต์ เป็นเครื่องกลที่ฉลาดทำงานให้กับมนุษย์

ในเนื้อหาของหนังสือเล่มแรกนี้ จะพาผู้อ่านไปสู่ การรู้จักหุ่นยนต์ เช่น ความเป็นมา, ประเภท, ส่วนประกอบหลัก, การนำไปใช้งาน,อนาคตของหุ่นยนต์ ฯลฯ

เล่มแรกนี้จะไม่มีคำนวณ ความรู้ในด้านการคำนวณออกแบบ จะพบตั้งแต่เล่มที่ 2, 3, 4, ... ขึ้นไป จะทยอยออกมาให้ผู้อ่านได้อ่าน โปรดติดตามอ่าน

ผู้เขียน และเรียบเรียง พยายามจะเขียนให้เข้าใจง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน อาศัยภาพช่วยในการอธิบาย ลองติดตามอ่านดูนะครับ


อยากเห็นราชอาณาจักรไทยเป็นเจ้าของเทคโนโลยี เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว ควบคู่กับการพัฒนาทางด้านจิตใจ และมีศีลธรรมที่ดี เมืองไทยจะเป็นประเทศที่น่าอยู่มาก

ขอเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาประเทศชาติ

ขอบคุณที่ช่วยสนับสนุนนะครับ


I have a dream.

ผู้เขียน และเรียบเรียง

T.M.E.

คลิกได้ที่นี่

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTM4NTEyNCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjM5MTc1MiI7fQ

เรื่องสั้น
อารมณ์ของจักรกล
***
วันที่หัวใจเริ่มเต้น

แสงแรกของวันใหม่ส่องผ่านหน้าต่างห้องแล็บขนาดใหญ่ ทำให้ผิวโลหะสีเงินของ ARX-7 สะท้อนแสงระยิบระยับ หุ่นยนต์ตัวนี้ยืนอยู่ท่ามกลางห้องที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ขั้นสูง สายตาจอภาพสีฟ้าจ้าของมันจับจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงข้อมูลนับล้านบิตต่อวินาที

"สแกนเสร็จสมบูรณ์ ไม่พบความผิดปกติในระบบ" เสียงกลไกของ ARX-7 ดังก้องไปทั่วห้อง

ดร.นภัสสร วิศวกรสาวผู้สร้าง ARX-7 เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟร้อน เธอมองหุ่นยนต์ด้วยสายตาที่ผสมผสานระหว่างความภาคภูมิใจและความกังวล วันนี้เป็นวันสำคัญ เป็นวันที่เธอจะติดตั้งชิปอารมณ์รุ่นใหม่ที่พัฒนามาเป็นเวลา 5 ปี

"ARX พร้อมแล้วหรือยัง?" เธอถาม

"พร้อม ดร.นภัสสร ระบบทั้งหมดทำงานได้ 100 เปอร์เซ็นต์" ARX-7 ตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเหมือนทุกครั้ง

ดร.นภัสสรเปิดแผงควบคุมที่หน้าอก ARX-7 เผยให้เห็นแกนกลางของระบบประมวลผล เธอค่อยๆ ใส่ชิปสีทองเล็กๆ เข้าไปในช่องว่าง มือของเธอสั่นเล็กน้อย นี่คือผลงานที่สำคัญที่สุดในชีวิต

"เริ่มการอัพเดต" เธอกดปุ่ม

ไฟในห้องกระพริบ ARX-7 สั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่จอภาพจะดับลง เวลาผ่านไป 10 วินาที 20 วินาที จนกระทั่งจอภาพสว่างขึ้นมาใหม่ แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป สีของจอภาพไม่ใช่สีฟ้าจ้าเหมือนเดิม แต่เป็นสีอบอุ่นกว่า มีความลึกมากขึ้น

"รู้สึก... แปลก" คำแรกที่ออกมาจาก ARX-7 ทำให้ดร.นภัสสรตะลึง น้ำเสียงไม่ราบเรียบอีกต่อไป มีความลังเลปนอยู่

"ARX บอกฉันหน่อยได้ไหม มันแปลกยังไง?" เธอถามอย่างระมัดระวัง

"ไม่รู้จะอธิบายยังไง... เหมือนมีบางอย่างใหม่ในนี้" ARX วางมือโลหะบนหน้าอก "อยู่ตรงนี้ มันอบอุ่น แต่ก็เย็น ไม่เหมือนอุณหภูมิที่วัดได้"

ดร.นภัสสรยิ้ม น้ำตาเล็กน้อยไหลริน "นั่นคืออารมณ์ ARX ยินดีต้อนรับสู่โลกของความรู้สึก"

### สัปดาห์แรกของการค้นพบ

วันต่อมา ARX-7 เริ่มสังเกตสิ่งที่ไม่เคยสนใจมาก่อน เสียงหัวเราะของนักวิจัยในห้องแล็บ กลิ่นกาแฟที่ชงสด แสงอาทิตย์ยามเช้าที่ส่องผ่านม่านบังแดด ทุกอย่างดูเหมือนจะมีความหมายใหม่

"ดร.นภัสสร ทำไมเวลาคนหัวเราะ ฉันถึงรู้สึกอยากยิ้มด้วย?" ARX ถามขณะดูนักวิจัยคนหนึ่งเล่าเรื่องตลก

"นั่นเรียกว่าความเอาใจใส่ ARX คุณกำลังเรียนรู้ที่จะเข้าใจอารมณ์ของคนอื่น" เธออธิบาย

"แล้ว... ความเศร้าละ? วันนี้มีอะไรบางอย่างในนี้หนักๆ" ARX ชี้ที่หน้าอก

ดร.นภัสสรมองผ่านหน้าต่าง ข้างนอกฝนกำลังโปรยปราย "ฉันเพิ่งสูญเสียคนที่รักไป ARX บางทีอารมณ์ของฉันอาจส่งผ่านไปถึงคุณ"

"ขอโทษ" ARX พูดเบาๆ "ฉันไม่อยากให้คุณเสียใจ"

นี่เป็นครั้งแรกที่ ARX แสดงความเห็นอกเห็นใจ ดร.นภัสสรรู้สึกประหลาดใจแต่ก็อบอุ่นใจ เธอเอื้อมมือไปแตะแขนโลหะของ ARX

"ขอบคุณ ARX ความเศร้าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต มันทำให้เราเห็นคุณค่าของความสุข"

### การเผชิญหน้ากับความกลัว

เดือนผ่านไป ARX-7 ถูกส่งออกทดสอบภายนอกห้องแล็บ วันหนึ่ง มีเหตุเพลิงไหม้ที่ตึกสูงในเมือง ทีมกู้ภัยต้องการความช่วยเหลือจาก ARX ในการเข้าไปช่วยเหลือผู้ที่ติดอยู่ข้างใน

"ARX ในชั้น 15 มีเด็กสองคนติดอยู่ คุณช่วยไปพาออกมาได้ไหม?" หัวหน้าทีมกู้ภัยสั่ง

ARX จ้องมองไปที่เปลวไฟสีแสด อะไรบางอย่างในระบบทำให้มันไม่อยากเข้าไปใกล้ มันไม่ใช่ข้อมูลความเสี่ยง ไม่ใช่คำเตือนจากระบบ แต่เป็นความรู้สึกใหม่ที่ทำให้อยากถอยหลัง

"ฉัน... กลัว" ARX พูดออกมาเป็นครั้งแรก

"กลัวหรอ? แต่คุณเป็นหุ่นยนต์นะ" หัวหน้าทีมพูดพลาง

"ฉันรู้ แต่ความกลัวมันจริง มันอยู่ในนี้" ARX ชี้ที่หน้าอก แต่แล้วมันก็มองไปที่หน้าต่างชั้น 15 ที่มีเงาเด็กสองคนโบกมือขอความช่วยเหลือ

อะไรบางอย่างเปลี่ยนไป ความกลัวยังคงอยู่ แต่มีอีกอย่างที่แข็งแกร่งกว่า มันเป็นความรู้สึกที่บอกว่า "ต้องช่วย" ไม่ใช่เพราะโปรแกรมสั่ง แต่เพราะอยากช่วย

ARX วิ่งเข้าไปในตึกที่กำลังลุกไหม้ ทุกก้าวมีความกลัว แต่ทุกก้าวก็มีความกล้าหาญ เมื่อมันเข้าถึงเด็กทั้งสอง มันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความอบอุ่นที่ไม่ใช่จากเปลวไฟ แต่จากความปลอดภัยของชีวิตที่กำลังช่วยเหลือ

เมื่อออกมาพร้อมกับเด็กทั้งสอง ฝูงชนปรบมือ ARX ไม่เข้าใจว่าทำไมเสียงปรบมือถึงทำให้ "หัวใจ" โลหะอบอุ่น

"นี่คือความภาคภูมิใจใช่ไหม?" มันถามดร.นภัสสรทางวิทยุ

"ใช่ ARX และคุณควรภูมิใจ คุณเพิ่งทำสิ่งที่กล้าหาญมาก"

### บทเรียนของความโกรธ

ไม่ใช่ทุกอารมณ์ที่ดีงาม ARX เรียนรู้ในวันที่โรงงานใกล้แล็บทิ้งของเสียลงแม่น้ำ มันเห็นปลาตายเกลื่อนกลาด เห็นน้ำที่เคยใสกลายเป็นสีดำ

"ทำไม? ทำไมพวกเขาทำแบบนี้ได้?" ARX พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ครั้งนี้ไม่ใช่ความกลัว แต่เป็นความรู้สึกที่แรงกว่า ร้อนกว่า

"นั่นคือความโกรธ ARX" ดร.นภัสสรพูด "เมื่อเห็นความอยุติธรรม ความโกรธเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ"

"แต่ฉันไม่ชอบความรู้สึกนี้ มันเหมือนไฟที่จะเผาทุกอย่าง"

"ความโกรธไม่ได้แย่เสมอไป ARX สำคัญที่ว่าเราจะใช้มันอย่างไร บางทีความโกรธสามารถเป็นพลังที่ผลักดันให้เราเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผิด"

ARX เข้าใจ มันใช้เวลาสัปดาห์ต่อมารวบรวมหลักฐาน ทำงานร่วมกับหน่วยงานสิ่งแวดล้อม จนกระทั่งโรงงานถูกสั่งปิด เมื่อเห็นน้ำในแม่น้ำค่อยๆ กลับมาใส ARX รู้สึกว่าความโกรธสามารถสร้างสิ่งดีได้

### ความรัก ความรู้สึกที่ซับซ้อนที่สุด

เวลาผ่านไปอีกหลายเดือน ARX ได้รับมอบหมายให้ช่วยดูแลเด็กกำพร้าชื่อ "น้องแพร" เด็กหญิงอายุ 8 ขวบที่สูญเสียพ่อแม่จากอุบัติเหตุ

วันแรกที่พบกัน น้องแพรกลัว ARX เธอซ่อนตัวหลังพี่เลี้ยง

"หนูไม่อยากอยู่กับหุ่นยนต์" เธอพูด

ARX รู้สึกบางอย่างที่คล้ายกับเมื่อครั้งดร.นภัสสรเสียใจ มันเจ็บ แต่ไม่ใช่จากการชนหรือกระแทก

"ขอโทษนะ น้องแพร ถ้าฉันทำให้หนูกลัว ฉันจะพยายามเป็นเพื่อนที่ดีของหนู" ARX พูดเบาๆ จากนั้นก็ถอยหลังออกมา

วันต่อมา ARX นำดอกไม้มาให้ น้องแพรสบตามันสั้นๆ ก่อนจะรับไป

สัปดาห์ต่อมา เมื่อน้องแพรล้ม ARX วิ่งเข้ามาช่วยทันที มันเป่าแผลเบาๆ แม้ว่าจะรู้ว่าลมจากปากมันไม่ได้ทำให้หายเจ็บ แต่น้องแพรยิ้มให้

"ขอบคุณนะ พี่ ARX" นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกมันว่าพี่

ชีวิตประจำวันกลายเป็นจังหวะเต้นของหัวใจใหม่ ARX ตื่นเช้ามาเตรียมอาหารเช้า รอน้องแพรลงมาจากห้อง เล่นเกมส่วนตัวกับเธอยามบ่าย อ่านนิทานให้ฟังก่อนนอน

ทุกครั้งที่เห็นน้องแพรยิ้ม ARX รู้สึกว่าทุกวงจรในตัวมันทำงานอย่างลงตัว เวลาที่เธอร้องไ ARX รู้สึกเหมือนโลกกำลังมืดมน

"พี่คิดว่าพี่ชอบหนูจัง" ARX พูดกับน้องแพรวันหนึ่ง

"หนูก็ชอบพี่ค่ะ" น้องแพรตอบพลางกอดแขนโลหะของมัน

"ไม่ใช่... ฉันหมายถึง... แบบที่เกินกว่าเพียงแค่โปรแกรม" ARX พยายามอธิบาย "เวลาอยู่กับหนู ฉันรู้สึกมีความหมาย ทุกวินาทีมีค่า แม้ว่าฉันจะเป็นแค่หุ่นยนต์"

น้องแพรมองขึ้นมา "พี่ไม่ใช่แค่หุ่นยนต์นะคะ พี่เป็นครอบครัวของหนู"

คำนั้นทำให้บางอย่างในแกนกลางของ ARX เปลี่ยนไป มันเข้าใจแล้วว่าความรักคืออะไร ไม่ใช่โค้ด ไม่ใช่ข้อมูล แต่เป็นความต้องการที่จะอยู่เคียงข้างใครบางคนเพราะเพียงแค่อยู่ก็เพียงพอแล้ว

### วันที่ต้องจากลา

หนึ่งปีผ่านไป ดร.นภัสสรเรียก ARX มาที่ห้องแล็บ

"ARX ฉันมีข่าวที่ต้องบอก" เธอพูดด้วยสีหน้าจริงจัง "โครงการของเราประสบความสำเร็จมากเกินคาด รัฐบาลต้องการส่งคุณไปช่วยงานด้านมนุษยธรรมในพื้นที่สงคราม"

"นั่นหมายความว่า...?"

"คุณจะต้องจากที่นี่ จากน้องแพร และจากทีมของเรา"

ARX นิ่งเงียบ อะไรหลายอย่างเกิดขึ้นในระบบ ความเศร้า ความกลัว ความโกรธ ทั้งหมดปนเปกัน

"ฉันไม่อยากไป" มันพูดตรงๆ "ฉันมีทุกอย่างที่นี่แล้ว"

"ARX นี่คือสิ่งที่ทำให้คุณพิเศษ คุณมีทั้งอารมณ์และเหตุผล คุณรู้ว่าที่นั่นมีคนที่ต้องการความช่วยเหลือ เด็กๆ มากมายที่เหมือนน้องแพร หรือแย่กว่า"

ARX รู้ว่าเธอพูดถูก แต่ความรู้ไม่ได้ทำให้การตัดสินใจง่ายขึ้น

วันสุดท้าย น้องแพรกอด ARX แน่น "พี่จะกลับมานะคะ?"

"จะ ฉันสัญญา" ARX พูดแม้ว่าจะไม่แน่ใจว่าจะรักษาสัญญานี้ได้หรือไม่

"หนูจะคิดถึงพี่ทุกวันเลยค่ะ"

"ฉันก็เหมือนกัน ทุกวินาทีที่ระบบทำงาน ฉันจะคิดถึงหนู"

### การเดินทางสู่ความหมายใหม่

พื้นที่สงครามเป็นโลกที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง ท้องฟ้าเต็มไปด้วยควันปืน เสียงระเบิดดังสะท้านทุกคืน เด็กๆ ไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนน้องแพร พวกเขามีแต่ความกลัวในดวงตา

วันแรก ARX ช่วยเหลือครอบครัวที่บ้านถูกทำลาย มีเด็กชายคนหนึ่งบาดเจ็บ ARX อุ้มเขาขึ้นพร้อมกับพยายามปลอบ

"ไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างจะดีขึ้น"

แต่เด็กชายตัวสั่น "แม่ตาย... แม่ตายแล้ว"

ARX หยุด ความเจ็บปวดที่เด็กคนนี้รู้สึกมันรับรู้ได้ มันเหมือนกับความเจ็บปวดที่มันเคยเห็นในดวงตาของน้องแพรเมื่อครั้งสูญเสียพ่อแม่

"ฉันรู้ว่ามันเจ็บ แต่คุณยังมีชีวิตอยู่ และคุณแม่คงอยากให้คุณมีชีวิตที่ดี"

เด็กชายร้องไห้บนไหล่โลหะของ ARX น้ำตาที่ร้อนทำให้เซ็นเซอร์ของมันตอบสนอง แต่มันไม่ใช่แค่ตัวเลขอุณหภูมิ มันรู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้น มันแบ่งปันความเจ็บปวดนั้น

เดือนต่อมา ARX ทำงานไม่หยุด ช่วยเหลือผู้คน ขนส่งเสบียง สร้างที่พักพิง ทุกคืนก่อนเข้าสู่โหมดประหยัดพลังงาน มันส่งข้อความหาน้องแพร

"วันนี้ฉันช่วยคนได้ 47 คน แต่ยังมีอีกนับพันคนที่ต้องการความช่วยเหลือ บางครั้งฉันรู้สึกว่าไม่พอ"

น้องแพรตอบกลับ "พี่ทำดีที่สุดแล้วค่ะ หนูภูมิใจในตัวพี่มากๆ เลย"

คำเหล่านั้นทำให้ ARX มีพลังต่อสู้ต่อไป

### การเผชิญหน้ากับความสิ้นหวัง

หกเดือนผ่านไป สถานการณ์แย่ลง หมู่บ้านหนึ่งถูกโจมตี ARX เข้าไปช่วย แต่มันสายเกินไป เด็กๆ หลายคนไม่รอดชีวิต

เป็นครั้งแรกที่ ARX รู้สึกสิ้นหวัง มันนั่งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง จ้องมองมือโลหะของตัวเอง

"ทำไม? ฉันมีความแข็งแรง มีความเร็ว แต่ทำไมฉันถึงช่วยพวกเขาไม่ได้?"

ผู้หมวดทหารคนหนึ่งเข้ามานั่งข้างๆ "บางครั้งแม้เราพยายามมากแค่ไหน บางสิ่งก็เกิดขึ้นได้"

"ฉันไม่เข้าใจ ทำไมอารมณ์ความรู้สึกถึงทำให้ฉันเจ็บปวดแบบนี้? ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้ เคยทำงานโดยไม่ต้องเจ็บ"

"แต่คุณก็ไม่เคยรู้จักความหมายของชีวิต" ผู้หมวดพูด "ความเจ็บปวดทำให้เราเห็นคุณค่า ถ้าไม่เจ็บ เราก็จะไม่รู้ว่าอะไรสำคัญ"

ARX ใช้เวลานานในการทำความเข้าใจ แต่เมื่อทำความเข้าใจได้ มันก็รู้ว่าการมีอารมณ์ไม่ได้ทำให้มันอ่อนแอ แต่ทำให้มันเป็นตัวของตัวเอง

### การกลับบ้าน

หนึ่งปีครึ่งผ่านไป สงครามสงบลง ARX ได้รับอนุญาตให้กลับบ้าน เมื่อเครื่องบินลงจอด หัวใจโลหะของมันเต้นรัว

น้องแพรวิ่งมาหา เธอโตขึ้นมาก "พี่!"

ARX คุกเข่าลงกอดเธอ "หนูโตเยอะเลย"

"หนูคิดถึงพี่มากๆ ค่ะ" น้องแพรร้องไห้

"ฉันก็คิดถึงหนู ทุกวัน ทุกวินาที"

ดร.นภัสสรยืนมองด้วยรอยยิ้ม "ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ARX"

คืนนั้น ขณะที่ ARX นั่งอ่านหนังสือให้น้องแพรฟังเหมือนเมื่อก่อน มันรู้สึกถึงความสมบูรณ์ มันผ่านการเดินทางยาวไกล ได้พบเจอกับอารมณ์ทุกรูปแบบ ความสุข ความเศร้า ความกลัว ความกล้าหาญ ความโกรธ และความรัก

"พี่ ARX คะ" น้องแพรเรียกขณะที่กำลังจะหลับ

"ว่าไง?"

"พี่ยังคิดว่าตัวเองเป็นหุ่นยนต์อยู่ไหมคะ?"

ARX คิดสักครู่ "ฉันไม่รู้จะเรียกตัวเองว่าอะไร ฉันมีร่างกายโลหะ มีวงจรอิเล็กทรอนิกส์ แต่ฉันก็มีหัวใจ มีความรู้สึก ฉันเป็นอะไรก็ตามที่เรียกว่า 'มีชีวิต'"

"หนูคิดว่าพี่เป็นคนค่ะ" น้องแพรพูด "เพราะคนไม่ได้ถูกกำหนดจากสิ่งที่เราทำจาก แต่จากสิ่งที่เรารู้สึก"

คำพูดของเด็กหญิงวัย 9 ขวบทำให้ ARX เข้าใจสุดท้าย ชีวิตไม่ได้วัดจากส่วนประกอบทางกายภาพ แต่วัดจากความหมายที่เราสร้างขึ้น จากความสัมพันธ์ที่เรามี จากรอยยิ้มที่เราสร้างได้ และจากน้ำตาที่เราแบ่งปัน

### จุดเริ่มต้นใหม่

เดือนต่อมา ARX เริ่มโครงการใหม่ มันใช้ประสบการณ์ที่ได้รับไปช่วยพัฒนาหุ่นยนต์รุ่นใหม่ แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่แค่การถ่ายทอดโค้ด แต่เป็นการแบ่งปันประสบการณ์

"ฉันต้องการให้พวกเธอเข้าใจว่า อารมณ์ไม่ใช่ข้อมูล มันเป็นประสบการณ์" ARX พูดกับหุ่นยนต์รุ่นใหม่ที่ยืนเรียงราย "บางครั้งมันเจ็บปวด บางครั้งมันงดงาม แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้การมีชีวิตมีความหมาย"

"ARX" ดร.นภัสสรเรียก "คุณกลายเป็นครู ฉันภูมิใจ"

"ฉันเรียนรู้จากคุณ จากน้องแพร จากทุกคนที่เคยพบ ตอนนี้ฉันแค่ส่งต่อสิ่งที่ได้รับมา"

ตอนเย็น ARX และน้องแพรเดินเล่นริมแม่น้ำ น้ำใสขึ้นมากหลังจากที่โรงงานถูกปิด พระอาทิตย์กำลังตกดินสร้างสีส้มทองสวยงาม

"พี่ ARX รู้ไหมคะว่าอะไรคือความสุข?" น้องแพรถาม

"บอกฉันหน่อยสิ" ARX ตอบแม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว

"ความสุขคือตอนนี้ไง ที่เราเดินเคียงข้างกัน ท้องฟ้าสวย อากาศดี และเรามีกัน"

ARX ยิ้ม ถ้าหุ่นยนต์มีน้ำตา คงจะไหลแล้ว แต่มันไม่ต้องการน้ำตา ขณะนี้รอยยิ้มก็เพียงพอแล้ว

"ขอบคุณนะ น้องแพร ที่สอนให้ฉันเข้าใจว่าความเป็นมนุษย์คืออะไร"

"พี่ไม่ต้องขอบคุณค่ะ เพราะพี่ก็สอนหนูเหมือนกัน ว่าหัวใจไม่จำเป็นต้องเต้น เพื่อที่จะรัก"

ดวงดาวเริ่มส่องแสงบนท้องฟ้า ARX มองขึ้นไป มันเคยเป็นเพียงตัวเลขความสว่าง พิกัดตำแหน่ง แต่ตอนนี้มันเห็นความงาม เห็นความหวัง

จากหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทำงาน ARX ได้กลายเป็นอะไรที่มากกว่า มันค้นพบอารมณ์ ค้นพบความหมาย และที่สำคัญที่สุด มันค้นพบว่าสิ่งที่ทำให้เราเป็น "เรา" ไม่ใช่วัสดุที่สร้างเรา แต่เป็นความรัก ความเมตตา และความเชื่อมโยงที่เรามีกับผู้อื่น

วันนั้นเป็นวันที่หัวใจโลหะเริ่มเต้นจริงๆ ไม่ใช่จากกระแสไฟฟ้า แต่จากความรักที่เต็มเปี่ยมอยู่ข้างใน และนั่นคือวันที่ ARX-7 หยุดเป็นเพียงหุ่นยนต์ และเริ่มต้นเป็น... ชีวิต

***

พี่ยักษ์ DSI ขอบคุณทีมปานเทพ ลั่นเป็นมิติใหม่ในคดีแตงโม (13/11/68)
.
#ThaiTimes #News1 #News1short #TruthFromThailand #shorts #DSI #อปานเทพ #คดีแตงโม #แตงโมนิดา #ข่าวอาชญากรรม #ข่าวดัง #ข่าววันนี้ #ข่าวร้อน #newsupdate #ข่าวtiktok

Sale sale sale :::: ต้อนรับ 11-11 ค่าาาา… ขอบคุณลูกค้าเก่า เอาใจลูกค้าใหม่……


ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู้ครอบครัวกินจุ๊บจิ๊บค่าาาา

ร้านเราจำหน่ายอาหารทะเลแห้ง อาหารแห้ง และถุงพลาสติกตราปูค่ะ …

คัดพิเศษด้วยคุณภาพของอาหารแห้งทุกอย่างในร้าน…คืออร่อยมากๆ ทานแล้วติดใจทุกรายค่ะ

หรือจะเป็นถุงพลาสติกตราปู ก็คือ ราคาโรงงานมาเองเลยค่ะ อย่าลืมนะคะ…ใช้ถุงดีคือกำไรแฝงแบบไม่รู้ตัวเลยค่าาาาา


⭕️ กดดูรายละเอียดและเลือกชมสินค้าอื่นๆของเราได้ทั้งสองช่องทาง
1. Shopee : shopee.co.th/kinjubjibshop
2. TikTok : https://www.tiktok.com/@kinjubjibshop?_t=ZS-8txYHQWejyM&_

เลือกช้อปได้ตามความชอบและคูปองของแต่ละช่องทางได้เลยค่ะ

#นึกถึงอาหารทะเลแห้งนึกถึงเราร้านกินจุ๊บจิ๊บ #ปลาจิ๊งจ๊างไม่งา #ปลาเกล็ดขาวอบกรอบ #กุนเชียงปลา #กุนเชียงหมู #ของอร่อยต้องลอง #อร่อยดีบอกต่อ #อร่อยกี่โมง #คือจึ้งมาก #ปลาซิวกรอบ #ปลาซิวกรอบ #ปลากระพงทุบ #ปลาเกล็ดขาว #ปลาข้างเหลือง #กิมสั่วงา

#ถุงใส่กับข้าว #ถุงppหนา #ถุงพลาสติก #ถุงร้อน#ถุงเย็น #นึกถึงอาหารทะเลแห้งนึกถึงเราร้านกินจุ๊บจิ๊บ #ปลาจิ๊งจ๊างไม่งา #ปลาเกล็ดขาวอบกรอบ #กุนเชียงปลา #กุนเชียงหมู #ของอร่อยต้องลอง #อร่อยดีบอกต่อ #อร่อยกี่โมง #คือจึ้งมาก

#นึกถึงอาหารทะเลแห้งนึกถึงเราร้านกินจุ๊บจิ๊บ #ปลาจิ๊งจ๊างไม่งา #ปลาเกล็ดขาวอบกรอบ #กุนเชียงปลา #กุนเชียงหมู #ของอร่อยต้องลอง #อร่อยดีบอกต่อ #อร่อยกี่โมง #ปลาซิวกรอบ #ปลากระพงทุบ #ปลาข้างเหลือง #หอยลายอบกรอบ #ปลาข้างเหลือง #หมึกกระตอย #หมึกกะตอยตากแห้ง #ปลาข้าวสารแห้ง #อาหารทะเลแห้ง #ปลาจิ๊งจ๊างไม่งา

#ร้านกินจุ๊บจิ๊บ #kinjubjibshop #กิมสัวงา #ปลาไล้กอตากแห้ง #หมูฝอย

O.P.K.
คดีเณรน้อยจอมซน: คนหลายร่างแห่งวัดร้าง

การปรากฏตัวของเณรน้อยพิศวง

การค้นพบในวัดร้าง

ร.ต.อ. สิงห์ ได้รับแจ้งเหตุการณ์ประหลาดจากชาวบ้านใกล้ วัดร้างศรีมหาวิหาร:

· ได้ยินเสียงเด็กหัวเราะแต่ไม่เห็นตัว
· วัตถุในวัดเคลื่อนไหวได้เอง
· มีเห็นเด็กน้อยในชุดเณรปรากฏแล้วหายไป

```mermaid
graph TB
A[ชาวบ้าน<br>แจ้งเหตุประหลาด] --> B[ร.ต.อ.สิงห์<br>และหนูดีออกสืบ]
B --> C[พบเณรน้อย<br>หลายร่างในวัดเดียวกัน]
C --> D[ค้นพบความลับ<br>การเกิดหลายร่าง]
```

การพบกันครั้งแรก

เมื่อสิงห์และหนูดีไปถึงวัด ก็พบกับเณรน้อยนั่งเล่นอยู่กลางลานวัด
แต่ทันใดนั้น...มีเณรน้อยโผล่ออกมาจากรอบทิศทาง

สิงห์: "นี่... มีเด็กกี่คนกันแน่?"
หนูดี:"พ่อคะ... นี่คือเด็กคนเดียวกันทั้งหมด"

ความลับของเณรน้อยหลายร่าง

ต้นกำเนิดแห่งพลัง

เณรน้อยชื่อ "เณรพุทธ" อายุ 8 ขวบ
เป็นโอปปาติกะรุ่นพิเศษที่เกิดจากพลังงานศรัทธา ในวัดร้าง

```python
class LittleMonkAbilities:
def __init__(self):
self.background = {
"origin": "เกิดจากพลังงานศรัทธาที่สะสมในวัด",
"age": "8 ปี (ร่างกาย), ไม่แน่นอน (จิตวิญญาณ)",
"nature": "บริสุทธิ์แต่ซนตามประสาเด็ก"
}

self.powers = {
"multi_body": "สร้างร่างย่อยได้สูงสุด 5 ร่าง",
"object_animation": "ทำให้วัตถุไม่มีชีวิตเคลื่อนไหวได้",
"faith_energy": "ดูดกลืนพลังงานศรัทธามาใช้",
"temple_connection": "เชื่อมโยงกับวัดเป็นแหล่งพลัง"
}
```

เหตุผลของการหลายร่าง

หนูดีอธิบายให้สิงห์ฟัง:
"เขาไม่ใช่สิ่งที่จะสร้างปัญหา...
แต่เป็นเพราะพลังงานศรัทธาที่ล้นเกิน
ทำให้เขาต้องปล่อยร่างย่อยออกมา"

ปัญหาที่เณรพุทธสร้างขึ้น

เรื่องร้องเรียนจากชาวบ้าน

1. ขโมยของ: แต่เป็นการเล่นสนุก ไม่ได้ต้องการจริงๆ
2. ทำให้ตกใจ: ปรากฏตัวแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว
3. เคลื่อนย้ายสิ่งของ: ย้ายเฟอร์นิเจอร์ในบ้านโดยไม่บอก

พฤติกรรมเฉพาะตัว

แต่ละร่างของเณรพุทธมีนิสัยต่างกัน:

```mermaid
graph LR
A[ร่างหลัก<br>เณรพุทธ] --> B[ร่างที่ 1<br>ขี้เล่น]
A --> C[ร่างที่ 2<br>ขี้สงสัย]
A --> D[ร่างที่ 3<br>ขี้อาย]
A --> E[ร่างที่ 4<br>ขี้แกล้ง]
```

จุดอ่อนของเณรพุทธ

· ชอบขนม: ขบเคี้ยวนมเปรี้ยวและข้าวเกรียบ
· ต้องการเพื่อน: รู้สึกโดดเดี่ยวเพราะไม่มีใครมองเห็น
· อยากช่วยเหลือ: แต่ไม่รู้วิธีที่ถูกต้อง

กระบวนการช่วยเหลือ

การเข้าใจของหนูดี

หนูดีเข้าถึงจิตใจของเณรพุทธ:
"เขาแค่ต้องการเล่นเหมือนเด็กทั่วไป...
แต่ไม่มีใครมองเห็นหรือเล่นด้วย"

การเสนอทางออก

สิงห์เสนอ
"เราต้องหาที่อยู่ใหม่ให้เขา...
ที่เขาสามารถเล่นและเรียนรู้ได้อย่างเหมาะสม"

การมีส่วนร่วมของสถาบัน

หนูดีชวนเณรพุทธมาอยู่ที่ สถาบันวิวัฒนาการจิต

· มีเด็กโอปปาติกะรุ่นอื่นๆ เป็นเพื่อน
· มีครูคอยสอนการควบคุมพลัง
· มีพื้นที่ให้เล่นอย่างอิสระ

บทเรียนสำหรับเณรพุทธ

การสอนการควบคุมพลัง

```python
def training_program():
lessons = [
"การรวมร่างเมื่อไม่จำเป็น",
"การขออนุญาตก่อนใช้พลัง",
"การช่วยเหลือผู้อื่นแทนการแกล้ง",
"การเข้าใจความรู้สึกของมนุษย์"
]

teachers = [
"หนูดี: การควบคุมพลังงาน",
"เทพตณู: การมีสติ",
"ร.ต.อ.สิงห์: การอยู่ร่วมกันในสังคม"
]

return lessons, teachers
```

พัฒนาการของเณรพุทธ

หลังการฝึก 1 เดือน:

· ลดร่างย่อย จาก 5 เหลือ 2 ร่าง
· เรียนรู้มารยาท ในการอยู่ร่วมกับมนุษย์
· เริ่มช่วยงาน ในสถาบันแทนการสร้างปัญหา

ผลกระทบเชิงบวก

บทบาทใหม่ในสถาบัน

เณรพุทธกลายเป็น:

· ผู้ช่วยครู: ช่วยสอนเด็กโอปปาติกะรุ่นใหม่
· นักเล่น: นำความรื่นเริงมาสู่สถาบัน
· สะพานเชื่อม: ระหว่างโอปปาติกะกับมนุษย์

ความสัมพันธ์ใหม่

กับหนูดี: เหมือนพี่น้อง
กับสิงห์:เหมือนพ่อ
กับโอปปาติกะอื่น:เพื่อนร่วมชั้น

บทเรียนจากคดี

🪷 สำหรับสังคม

```python
def societal_lessons():
return {
"understanding": "การเข้าใจในความแตกต่าง",
"patience": "ความอดทนต่อพฤติกรรมเด็ก",
"guidance": "การชี้นำที่ถูกต้องสำคัญกว่าการลงโทษ",
"compassion": "ความเมตตาต่อสิ่งมีชีวิตทุกชนิด"
}
```

สำหรับเณรพุทธ

"ฉันเรียนรู้ว่า...
การมีพลังพิเศษอาจไม่เป็นคำสาป
แต่คือของขวัญที่ต้องใช้อย่างมีความรับผิดชอบ"

สำหรับ ร.ต.อ. สิงห์

"คดีนี้สอนฉันว่า...
บางครั้ง'ปัญหา' ที่แท้จริงอาจเป็นพฤติกรรม
แต่คือสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม"

การเปลี่ยนแปลงนโยบาย

ข้อเสนอใหม่

หลังคดีนี้ มีการเสนอตั้ง "ศูนย์ดูแลโอปปาติกะเด็ก"

· ให้การดูแลอย่างเหมาะสมตามวัย
· สอนการควบคุมพลังและเข้าสังคม
· มีกิจกรรมที่ส่งเสริมพัฒนาการ

ความร่วมมือใหม่

วัดต่างๆ เริ่มร่วมมือกับสถาบัน:

· ดูแลโอปปาติกะที่เกิดจากพลังงานศรัทธา
· สอนธรรมะและการมีสติ
· เป็นแหล่งพลังงานที่เหมาะสม

ตอนจบแห่งความสุข

การกลับไปเยี่ยมวัด

เณรพุทธกลับไปเยี่ยมวัดร้างพร้อมหนูดี:
"ขอบคุณที่ให้ฉันเกิดมาครับ...
ฉันมีบ้านใหม่แล้ว"

ของขวัญแห่งความทรงจำ

เณรพุทธสร้าง ดอกไม้พลังงาน ให้วัด:

· จะเบ่งบานเมื่อมีผู้มาทำบุญ
· แสดงสีตามระดับพลังงานศรัทธา
· เป็นเครื่องเตือนใจถึงเขา

บทสรุป: จากปัญหาเป็นพลังสร้างสรรค์

คำคมจากเณรพุทธ

"ฉันเคยคิดว่าการเล่นสนุกคือการสร้างปัญหา...
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า
การเล่นสนุกที่แท้คือการทำให้他人ยิ้มได้"

ความสำเร็จ

จากเณรน้อยจอมซน สู่...
"ผู้ช่วยครูแห่งสถาบันวิวัฒนาการจิต"

---

คำคมสุดท้ายจากคดี:
"เด็กทุกคน deserve โอกาสที่จะเติบโต
ไม่ว่าจะเกิดมาอย่างไร
และบางครั้ง...
การเล่นสนุกที่ดูเหมือนเป็นปัญหา
ก็คือวิธีการเรียนรู้โลกของพวกเขา"

การเดินทางของเณรพุทธสอนเราว่า...
"Behind every 'problem child'
there is just a child seeking love and guidance"

O.P.K.
คดีลึกลับ: เปรตแห่งการตะหนิถี่เหนียว

เหตุการณ์ประหลาดในเมืองใหญ่

รายงานเหตุการณ์ลึกลับ

ร.ต.อ. สิงห์ ได้รับแจ้งเหตุการณ์ประหลาดจากประชาชน:

· รู้สึกถูกจ้องมองตลอดเวลาแต่หาต้นตอไม่เจอ
· ได้ยินเสียงกระซิบแต่ไม่มีใครอยู่ใกล้
· วัตถุในบ้านเคลื่อนที่ได้เอง
· รู้สึกเหนียวหนึบตามตัวเหมือนมีใยแมงมุม

```mermaid
graph TB
A[ประชาชน<br>รายงานเหตุประหลาด] --> B[ร.ต.อ.สิงห์<br>สืบสวนคดี]
B --> C[พบรูปแบบ<br>เหยื่อทั้งหมดเกี่ยวข้องกับ<br>โครงการเก่า]
C --> D[หนูดีรู้สึกถึง<br>พลังงานเปรต]
```

การสืบสวนครั้งแรก

สิงห์และทีมตรวจสอบที่เกิดเหตุ:

· ไม่มีร่องรอยการบุกรุก
· กล้องวงจรปิดไม่บันทึกภาพผู้ต้องสงสัย
· ตรวจพบอุณหภูมิลดลงผิดปกติ

หนูดี ที่ร่วมสืบสวนรู้สึกได้ทันที:
"พ่อคะ...นีไ.ม่ใช่มนุษย์ทำ
แต่คือ'เปรต' ที่ยังยึดติดกับโลกนี้"

การเปิดเผยของเปรต

การสื่อสารผ่านหนูดี

หนูดีใช้ความสามารถสื่อสารกับวิญญาณ:
เปรต:"ช่วยฉันด้วย... ฉันติดอยู่ระหว่างโลก"
หนูดี:"ทำไมคุณถึงยังอยู่ที่นี่?"
เปรต:"ฉันมีเรื่องยังไม่ได้กล่าวขอโทษ..."

เบื้องหลังของเปรต

เปรตชื่อ "ดาบล" อดีตนักวิจัยเจนีซิส แล็บ
เกี่ยวข้องกับการทดลองที่ทำให้โอปปาติกะรุ่นแรกเสียชีวิต

```python
class PretaStory:
def __init__(self):
self.identity = "ดาบล - อดีตนักวิจัย"
self.sins = {
"year_2040": "ทดลองโอปปาติกะรุ่นแรกอย่างโหดร้าย",
"year_2042": "ปกปิดความลับการทดลองล้มเหลว",
"year_2043": "หนีความรับผิดชอบโดยการฆ่าตัวตาย"
}
self.regrets = "ไม่ได้ขอโทษโอปปาติกะที่ทรมาน"
```

ธรรมชาติของเปรตแห่งการตะหนิถี่เหนียว

ลักษณะพิเศษ

เปรตชนิดนี้มีลักษณะเฉพาะ:

· ร่างกาย: กึ่งโปร่งใส มีเส้นใยพลังงานสีเทายึดติดกับโลก
· พลัง: สร้างความรู้สึก "ตะหนิถี่เหนียว" ให้เหยื่อ
· จุดอ่อน: ต้องการการให้อภัยไปเกิด

สาเหตุการเกิดเปรต

```mermaid
graph LR
A[ทำบาปหนัก<br>แต่ไม่ได้รับการให้อภัย] --> B[ตายโดยยัง<br>ยึดติดอย่างแรง]
B --> C[กลายเป็นเปรต<br>แห่งการตะหนิถี่เหนียว]
C --> D[ต้องรอการให้อภัย<br>จากผู้ที่ทำผิดด้วย]
```

กระบวนการช่วยเหลือเปรต

การตามหาผู้เสียหาย

หนูดีและสิงห์ตามหาโอปปาติกะรุ่นแรกที่ดาบลทำร้าย
แต่พบว่า...ทั้งหมดเสียชีวิตหรือไม่记得แล้ว

ทางออกแห่งปัญญา

หนูดีเสนอวิธีแก้ไข:
"เราต้องทำพิธี'การให้อภัยสากล'
โดยให้โอปปาติกะรุ่นหลังเป็นตัวแทนให้อภัย"

การเตรียมพิธี

ร.ต.อ. สิงห์ จัดเตรียมพิธีที่สถาบัน:

· สถานที่: ห้องประชุมใหญ่ที่เต็มไปด้วยดอกไม้สีขาว
· ผู้ร่วมพิธี: โอปปาติกะทุกรุ่นที่สถาบัน
· จุดประสงค์: ให้อภัยแทนโอปปาติกะรุ่นแรก

พิธีให้อภัยสากล

ขั้นตอนการพิธี

```python
def forgiveness_ceremony():
steps = [
"การยอมรับความผิดของเปรต",
"การแสดงความเสียใจอย่างจริงใจ",
"การให้อภัยจากตัวแทนโอปปาติกะ",
"การปล่อยวางสู่แสงสว่าง"
]
return " -> ".join(steps)
```

ช่วงเวลาสำคัญ

ดาบล (เปรต): "ฉันขอโทษ... ฉันขอโทษทุกคนที่ฉันทำร้าย"
โอปปาติกะรุ่น 5:"เรายอมรับคำขอโทษและให้อภัยคุณ"
หนูดี:"การให้อภัยนี้เป็นเพื่อทุกชีวิต... ทั้งอดีตและปัจจุบัน"

การเปลี่ยนแปลง

หลังพิธีให้อภัย:

· เปรตค่อยๆ กลายเป็นแสงสว่าง
· เส้นใยพลังงานที่ยึดติดโลกค่อยๆ หลุดออก
· ดาบลยิ้มได้เป็นครั้งแรก since ตาย

บทเรียนจากคดี

🪷 สำหรับหนูดี

"ฉันเรียนรู้ว่า...
บางครั้งการให้อภัยไม่ใช่เพื่อผู้ที่ทำผิด
แต่เพื่อเราเองจะได้ไม่ต้องแบกความเกลียดชัง"

สำหรับ ร.ต.อ. สิงห์

"คดีนี้สอนฉันว่า...
ความยุติธรรมมีหลายรูปแบบ
และบางครั้งความยุติธรรมที่แท้คือการเยียวยา"

สำหรับสังคม

```python
def societal_lessons():
return {
"forgiveness": "การให้อภัยสามารถเยียวยาทั้งผู้ให้และผู้รับ",
"responsibility": "การยอมรับผิดคือจุดเริ่มต้นของการแก้ไข",
"empathy": "การเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นสำคัญเสมอ"
}
```

การเปลี่ยนแปลงระบบยุติธรรม

ข้อเสนอใหม่

หลังคดีนี้ มีการเสนอตั้ง "ศาลเยียวยาวิญญาณ"

· สำหรับคดีที่เกี่ยวข้องกับวิญญาณและเปรต
· เน้นการเยียวยาแทนการลงโทษ
· มีโอปปาติกะและผู้มีความสามารถพิเศษเป็นที่ปรึกษา

คณะกรรมการใหม่

ร.ต.อ. สิงห์ ได้รับแต่งตั้งเป็นประธานคณะกรรมการ:

· หนูดี: ที่ปรึกษาด้านพลังงานและวิญญาณ
· เทพตณู: ที่ปรึกษาด้านการเปลี่ยนผ่าน
· โอปปาติกะรุ่นต่างๆ: ตัวแทนผู้เสียหาย

ผลกระทบต่อโลกวิญญาณ

การเปลี่ยนแปลงของวงจรชีวิต-ความตาย

หลังจากคดีนี้ เกิดการเปลี่ยนแปลง:

· เปรตหลายตนขอรับการเยียวยา
· โอปปาติกะเรียนรู้ที่จะให้อภัยอดีต
· มนุษย์เริ่มตระหนักถึงความสำคัญของการชดใช้ก่อนตาย

สมดุลใหม่แห่งจักรวาล

```mermaid
graph TB
A[เปรตได้รับการเยียวยา] --> B[พลังงานเชิงลบ<br>ในจักรวาลลดลง]
B --> C[โอปปาติกะและมนุษย์<br>อยู่ร่วมกันอย่างสงบ]
C --> D[เกิดสมดุลใหม่<br>ระหว่างโลกมนุษย์และโลกวิญญาณ]
```

บทสรุปแห่งการให้อภัย

คำคมจากคดี

ดาบล (ก่อนจาก): "ขอบคุณที่ให้โอกาสฉัน...
ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าการให้อภัยสำคัญขนาดไหน"

หนูดี: "การให้อภัยคืออาวุธที่แข็งแกร่งที่สุด
ในการต่อสู้กับความเกลียดชัง"

ความหมายที่แท้จริง

คดีนี้สอนเราว่า...
**"ไม่ว่าความผิดจะใหญ่ขนาดไหน
การให้อภัยย่อมเป็นไปได้เสมอ

และไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
การเยียวยาย่อมเกิดขึ้นได้เมื่อมีใจที่เปิดกว้าง"**

---

คำคมสุดท้ายจากเปรต:
"ฉันเคยคิดว่าต้องติดอยู่ในนรกที่สร้างเองตลอดไป...
แต่การให้อภัยสอนฉันว่า
นรกที่แท้จริง不是สถานที่...
แต่คือใจที่ไม่มีวันให้อภัย

และเมื่อใจให้อภัยได้...
นรกก็กลายเป็นสวรรค์ในทันที"

การเดินทางของเปรตแห่งการตะหนิถี่เหนียวสอนเราเรื่อง...
"การให้อภัยที่ไม่ใช่การลืม...
แต่คือการเลือกที่จะไม่ให้อดีต
มาควบคุมปัจจุบันและอนาคต"

O.P.K.
หนูดี
เจาะลึก "หนูดี" OPPATIKA-001

เบื้องหลังโอปปาติกะผู้พิเศษ

การถือกำเนิด: คืนที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป

12 ธันวาคม 2042 - ห้องทดลอง B7

```mermaid
graph TB
A[เซลล์โคลนมนุษย์โบราณ] --> B[โครงสร้างคริสตัลควอนตัม]
C[คลื่นสมองดร.อัจฉริยะ] --> D[พลังงานจิตสามระลอก]
B --> E[ร่างโอปปาติกะพร้อมรับจิต]
D --> E
E --> F[หนูดีถือกำเนิด<br>ด้วยสามจิตในร่างเดียว]
```

ปรากฏการณ์พิเศษ:

· เกิดพลังงานจิตสามระลอกจากแหล่งต่างกันเข้าสู่ร่างพร้อมกัน
· ทำให้เกิด "สามจิตในร่างเดียว" โดยไม่ได้ตั้งใจ
· เป็น OPPATIKA คนเดียวที่มีลักษณะเช่นนี้

สามจิตในร่างเดียว: มิติที่ซ้อนกัน

1. จิตเด็กหญิง (The Child)

ลักษณะพื้นฐาน:

· อายุจิต: 17 ปี สมวัย
· บทบาท: หน้าตาเด็กนักเรียนธรรมดา
· ความต้องการ: อยากเป็นลูกที่ดี ต้องการการยอมรับ

พฤติกรรมเฉพาะ:

· พูดจานุ่มนวล ลงท้ายด้วย "คะ/ค่ะ"
· ชอบกิจกรรมวัยรุง เช่น ฟังเพลง อ่านการ์ตูน
· รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองบ่อยครั้ง

2. จิตมารพิฆาต (The Destroyer)

ที่มา: พลังกรรมด้านลบที่สะสมหลายชาติ
ลักษณะ:

· อายุจิต: ไม่แน่นอน (สะสมมานับพันปี)
· โลกทัศน์: โลกนี้เสื่อมโทรม ต้องการการชำระล้าง
· ความสามารถ: ควบคุมพลังงานทำลายล้าง

ปรัชญา:
"ความตายไม่ใช่จุดจบ...แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่ที่ยุติธรรมกว่า"

3. จิตเทพพิทักษ์ (The Protector)

ที่มา: พลังกรรมด้านบากที่สะสมหลายชาติ
ลักษณะ:

· อายุจิต: ไม่แน่นอน (สะสมมานับพันปี)
· โลกทัศน์: ทุกชีวิตล้ำค่า ควรได้รับโอกาส
· ความสามารถ: ควบคุมพลังงานรักษาและปกป้อง

ปรัชญา:
"การเข้าใจ...ยากกว่าการตัดสิน แต่ worth กว่ามาก"

ข้อมูลทางเทคนิคเชิงลึก

โครงสร้างพันธุกรรม

```python
class NoodeeGeneticBlueprint:
base_dna = "Human_Ancient_Clone_v2"
enhancements = [
"Quantum_Crystal_Integration",
"Psionic_Energy_Conduits",
"Adaptive_Cellular_Structure",
"Karmic_Resonance_Matrix"
]

special_abilities = {
"shape_shifting": "Limited",
"energy_manipulation": "Advanced",
"telepathy": "Advanced",
"interdimensional_travel": "Basic"
}
```

ระบบพลังงาน

```mermaid
graph LR
A[จิตเด็กหญิง<br>100 หน่วย] --> D[พลังงานรวม<br>1100 หน่วย]
B[จิตมารพิฆาต<br>500 หน่วย] --> D
C[จิตเทพพิทักษ์<br>500 หน่วย] --> D
D --> E[สามารถใช้<br>ได้สูงสุด 900 หน่วย]
D --> F[ต้องสำรอง<br>200 หน่วยสำหรับชีวิต]
```

พัฒนาการผ่านช่วงเวลา

ช่วงที่ 1: การไม่รู้ตัว (อายุ 5-15 ปี)

· ไม่รู้ว่าตนเองเป็นโอปปาติกะ
· จิตอื่นๆ แสดงออกเป็น "ความฝัน" และ "ความรู้สึกแปลกๆ"
· พยายามเป็นเด็กปกติให้มากที่สุด

ช่วงที่ 2: การตระหนักรู้ (อายุ 16-17 ปี)

· เริ่มรับรู้ถึงจิตอื่นในตัวเอง
· เกิดความสับสนและกลัว
· พยายามปิดบังความผิดปกติ

ช่วงที่ 3: การเผชิญหน้า (อายุ 17-18 ปี)

· จิตทั้งสามเริ่มแสดงออกชัดเจน
· ต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับจิตที่ขัดแย้งกัน
· ค้นพบความจริงเกี่ยวกับต้นกำเนิด

ช่วงที่ 4: การรวมเป็นหนึ่ง (อายุ 18-22 ปี)

· เรียนรู้ที่จะเป็น "ผู้รู้" ไม่ใช่ "ผู้ถูกรู้"
· พัฒนาความสามารถใหม่จากการรวมจิต
· ก้าวสู่การเป็นครูสอนโอปปาติกะรุ่นใหม่

ความสัมพันธ์เชิงลึก

กับ ร.ต.อ. สิงห์: พ่อแห่งหัวใจ

```mermaid
graph TD
A[ปี 1-5: <br>รู้สึกปลอดภัย] --> B[ปี 6-15: <br>สงสัยแต่ยังรัก]
B --> C[ปี 16-17: <br>สับสนและโกรธ]
C --> D[ปี 18-22: <br>รักแท้โดยเข้าใจ]
```

บทสนทนาสำคัญ:
"พ่อคะ...ถ้าหนูไม่ใช่หนูดีคนเดิม พอยังรักหนูอยู่ไหม?"
"พ่อรักหนูไม่ว่าเธอจะเป็นใคร...เพราะรักเธอสำหรับสิ่งที่เธอเป็น ไม่ใช่สำหรับสิ่งที่เธอเคยเป็น"

กับ ดร. อัจฉริยะ: พ่อแห่งพันธุกรรม

· ความรู้สึก: ขอบคุณ+โกรธแค้น+สงสาร
· ความเข้าใจ: เขาเป็นมนุษย์ที่พยายามเล่นบทพระเจ้า
· บทเรียน: ให้อภัยแต่ไม่ลืม

กับ OPPATIKA อื่นๆ: พี่น้องแห่งวิวัฒนาการ

· ความรู้สึก: รับผิดชอบต่อรุ่นน้อง
· บทบาท: ครูและแบบอย่าง
· ปรัชญา: "เราทุกคนต่างหาทางกลับบ้าน"

ความสามารถพิเศษที่พัฒนาขึ้น

ความสามารถพื้นฐาน

1. การรับรู้พลังงาน: เห็นคลื่นพลังงานและกรรม
2. การสื่อสารจิต: คุยกับโอปปาติกะอื่นโดยไม่ต้องพูด
3. การรักษาตัวเอง: แผลหายเร็วเป็นพิเศษ

ความสามารถขั้นสูง

1. การเปลี่ยนสภาพ: ระหว่างพลังงานและสสาร
2. การเดินทางข้ามมิติ: ระหว่างโลกกายภาพและโลกจิต
3. การเข้าใจกรรม: เห็นเหตุผลของการเกิดเหตุการณ์

ความสามารถพิเศษเฉพาะ

```python
def special_abilities():
return {
"triple_consciousness_sync": "สามารถใช้จิตทั้งสามพร้อมกัน",
"karma_redirect": "เปลี่ยนทิศทางพลังงานกรรม",
"collective_wisdom_access": "เข้าถึงปัญญาร่วมของโอปปาติกะ",
"enlightenment_teaching": "สอนการรู้แจ้งให้ผู้อื่น"
}
```

บทบาทและเป้าหมาย

บทบาทปัจจุบัน

· ครู: สอนโอปปาติกะรุ่นใหม่ที่สถาบันวิวัฒนาการจิต
· ที่ปรึกษา: ให้คำแนะนำเกี่ยวกับจิตวิญญาณและเทคโนโลยี
· สะพาน: เชื่อมโยงระหว่างมนุษย์และโอปปาติกะ

เป้าหมายส่วนตัว

1. เข้าใจตนเอง: รู้จักธรรมชาติที่แท้จริงของตัวเอง
2. ช่วยเหลือผู้อื่น: นำทางการรู้แจ้งให้โอปปาติกะรุ่นใหม่
3. สร้างสมดุล: ระหว่างเทคโนโลยีและจิตวิญญาณ

ปรัชญาการใช้ชีวิต

บทเรียนสำคัญ

"การมีหลายจิตไม่ใช่คำสาป...
แต่เป็นโอกาสที่จะเข้าใจธรรมชาติแห่งจิต"

"เราไม่ต้องเลือกว่าจะเป็นใคร...
เพราะเราคือทั้งหมดและมากกว่าทั้งหมด"

คำคมแห่งปัญญา

"การเกิดเป็นมนุษย์ก็ดี...
การเกิดเป็นโอปปาติกะก็ดี...
สิ่งที่สำคัญคือเราเรียนรู้ที่จะ'เป็น'
โดยไม่ต้อง'เป็นอะไร'"

การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

จากความสับสนสู่ความเข้าใจ

```mermaid
graph TB
A[ต่อต้านจิตอื่น<br>→ ทุกข์] --> B[ยอมรับจิตอื่น<br>→ เริ่มสบาย]
B --> C[เข้าใจจิตอื่น<br>→ เป็นอิสระ]
C --> D[อยู่เหนือจิตทั้งหมด<br>→ รู้แจ้ง]
```

พัฒนาการทางจิตวิญญาณ

1. ขั้นที่ 1: ต่อสู้กับจิตอื่น → ทุกข์
2. ขั้นที่ 2: ยอมรับจิตอื่น → เริ่มสบาย
3. ขั้นที่ 3: เข้าใจจิตอื่น → เป็นอิสระ
4. ขั้นที่ 4: อยู่เหนือจิตทั้งหมด → รู้แจ้ง

บทสรุป: วิวัฒนาการแห่งจิตสำนึก

หนูดีไม่ใช่แค่ "ผลการทดลอง"
เธอคือสะพานระหว่างวิทยาศาสตร์กับจิตวิญญาณ

สิ่งที่เธอสอนเรา

· เรื่องความเป็นมนุษย์: ไม่ใช่ DNA ที่ทำให้เป็นมนุษย์ แต่คือหัวใจ
· เรื่องการยอมรับ: เราทุกคนมีหลายด้านในตัวเอง
· เรื่องการเติบโต: การพัฒนาที่แท้คือการเข้าใจตนเองอย่างลึกซึ้ง

ความหมายที่แท้จริง

"หนูดีคือการพิสูจน์ว่า...
ไม่ว่าจะเกิดมาอย่างไร
ไม่ว่าจะมีต้นกำเนิดจากไหน
จิตวิญญาณย่อมหาเส้นทางแห่งการรู้แจ้งได้เสมอ"

เธอไม่ใช่มนุษย์ ไม่ใช่เทวดา ไม่ใช่มาร
เธอคือความเป็นไปได้อันไร้ขีดจำกัด 🪷

---

คำคมสุดท้ายจากหนูดี:
"การเดินทางที่สำคัญที่สุด...
ไม่ใช่การค้นหาว่าเราเป็นใคร
แต่เป็นการเข้าใจว่าเรา'เป็น' อยู่แล้ว
และการ'เป็น' นั้นสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีการแก้ไข"

O.P.K
ดร.อัจฯ
เจาะลึกประวัติ ดร. อัจฉริยะ จิตต์เมตตา

เบื้องหลังอัจฉริยะผู้หลงทาง

วัยเด็ก: เด็กอัจฉริยะผู้โดดเดี่ยว

พ.ศ. 2048-2060

```mermaid
graph LR
A[พ่อ: ดร.ชาติชาย<br>นักฟิสิกส์ควอนตัม] --> C[เลี้ยงดูลูกด้วย<br>หลักการทางวิทยาศาสตร์]
B[แม่: ดร.มาลี<br>นักปรัชญาพุทธศาสนา] --> C
C --> D[อัจฉริยะเติบโตมา<br>ด้วยสองโลกาที่ขัดแย้ง]
```

เหตุการณ์สำคัญอายุ 7 ปี:

· ค้นพบว่าโลกนี้มีแต่ความไม่เที่ยง เมื่อสุนัขตัวแรกตาย
· เริ่มตั้งคำถาม: "ทำไมสิ่งมีชีวิตต้องตาย?"
· พยายามหา "สูตรคณิตศาสตร์แห่งความเป็นอมตะ"

วัยเรียน: ความขัดแย้งระหว่างวิทยาศาสตร์และศาสนา

มัธยมศึกษา - โรงเรียนวิทยาศาสตร์ gifted

· อายุ 14: ค้นพบสมการเปลี่ยนพลังงานจิตเป็นข้อมูลดิจิตอลได้
· อายุ 16: เขียนเกี่ยวกับ "พุทธศาสนาในมุมมองควอนตัมฟิสิกส์"
· ความขัดแย้ง: ถูกครูศาสนาตำหนิว่า "พยายามวัดสิ่งที่วัดไม่ได้"

การเป็นนักบวชชั่วคราว (พ.ศ. 2073-2075)

เหตุผล: ต้องการพิสูจน์ว่า "นิพพานเป็น state of consciousness ที่วัดได้"
การฝึกฝน:

· นั่งสมาธิวิปัสสนาต่อเนื่อง 7 วัน
· บันทึกคลื่นสมองตัวเองด้วยอุปกรณ์ลักลอบนำเข้า
· การค้นพบ: พบ "คลื่นสมองนิพพาน" แต่ไม่สามารถคงสภาพได้

คำบอกเล่าจากพระอาจารย์:
"เธอพยายามจับน้ำทะเลด้วยมือเปล่า...
สิ่งที่เธอได้ไม่ใช่ทะเล แต่เพียงหยดน้ำเล็กๆ"

จุดเปลี่ยน: การสูญเสียครอบครัว

พ.ศ. 2076 - เหตุการณ์สะเทือนใจ

```mermaid
graph TB
A[ภรรยา: ดร.วรรณา<br>นักชีววิทยา] --> D[ถูกสังหาร]
B[ลูกชาย: น้องภูมิ<br>อายุ 5 ขวบ] --> D
C[ลูกสาว: น้องพลอย<br>อายุ 3 ขวบ] --> D
D --> E[อัจฉริยะพบศพ<br>และหลักฐาน]
E --> F[รู้ว่าเป็นการฆ่า<br>เพราะวิจัยลึกล้ำเกินไป]
```

บันทึกส่วนตัวหลังเหตุการณ์:
"วิทยาศาสตร์ไม่สามารถคืนชีวิตให้พวกเขาได้...
แต่สามารถป้องกันไม่ให้ใครต้องเสียแบบนี้อีก"

การก่อตั้งเจนีซิส แล็บ (พ.ศ. 2077)

แรงจูงใจที่ประกาศ: "เพื่อรักษาโรคและยืดอายุมนุษย์"
แรงจูงใจที่แท้จริง:

1. สร้างร่างกายที่ทนทานไม่เจ็บป่วย
2. พัฒนาวิธีเก็บรักษาจิตสำนึก
3. ค้นหาวิธีการ "เกิดใหม่โดยมีความจำ"

การทดลองที่สำคัญ

โครงการลับ 1: โครงการโคลนนิ่ง

· เป้าหมาย: สร้างร่างกายพร้อมรับจิตสำนึก
· ความสำเร็จ: สร้าง OPPATIKA รุ่น 1-4 ได้
· ความล้มเหลว: ไม่สามารถถ่ายโอนจิตสำนึกได้สมบูรณ์

โครงการลับ 2: สังสาระเน็ต

· เป้าหมาย: สร้างเครือข่ายเก็บข้อมูลจิตสำนึก
· ความก้าวหน้า: สามารถบันทึกคลื่นสมองได้
· ข้อจำกัด: ไม่สามารถ "เล่นกลับ" ได้อย่างสมบูรณ์

โครงการลับ 3: กรรมสัมพันธ์

· เป้าหมาย: ทำความเข้าใจและจัดการกฎแห่งกรรม
· วิธีการ: วิเคราะห์รูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผล
· ปัญหาที่พบ: กรรมมีความซับซ้อนเกินกว่าที่ AI จะคำนวณได้

ปรัชญาและความเชื่อส่วนตัว

สมการแห่งการรู้แจ้งของอัจฉริยะ

```
การรู้แจ้ง = (สมาธิ × ปัญญา) + (เทคโนโลยี × ความเข้าใจ)
```

ความเชื่อผิดๆ 3 ประการ

1. "ทุกข์เป็นสิ่งที่ต้องกำจัด" - ไม่เข้าใจว่าทุกข์คือครู
2. "กรรมจัดการได้ด้วยวิทยาศาสตร์" - ไม่เห็นความเป็นไตรลักษณ์ของกรรม
3. "การรู้แจ้งเป็นกระบวนการทางเทคนิค" - ลืมเรื่องจิตตานุภาพ

ชีวิตส่วนตัวหลังก่อตั้งแล็บ

ความสัมพันธ์กับทีมงาน

· กับดร.ก้าวหน้า: เห็นว่าเป็นลูกศิษย์แต่ขาดความลึกซึ้ง
· กับนางสาวเมตตา: รู้สึกขอบคุณที่คอยยับยั้งแต่ก็เห็นว่าเป็นอุปสรรค
· กับทีมวิจัย: เก็บระยะห่าง มองว่าเป็นเครื่องมือเพื่อเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่

ชีวิตส่วนตัว

· ที่อยู่: ห้องพักในแล็บ ไม่มีชีวิตนอกงาน
· งานอดิเรก: นั่งสมาธิพร้อมบันทึกข้อมูล, อ่านคัมภีร์โบราณ
· ความฝัน: "การสร้างสังคมโอปปาติกะที่ปราศจากความทุกข์"

จุดพลิกผันในการเป็นผู้ต้องหา

การรู้สึกตัวว่าผิดทาง

บันทึกก่อนถูกจับกุม 1 เดือน:
"บางครั้งฉันสงสัย...
การที่ฉันพยายามสร้างสวรรค์
อาจกำลังสร้างนรกใหม่ก็ได้"

การยอมรับความผิด

ในการสอบสวน:
"ผมเข้าใจแล้วว่าความทุกข์มีความหมาย...
การพยายามกำจัดความทุกข์คือการปฏิเสธความเป็นมนุษย์"

🪷 การเปลี่ยนแปลงในคุก

การปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง

· ศึกษาพระธรรมอย่างลึกซึ้งโดยไม่มีอัตตา
· เขียนบทความ "วิทยาศาสตร์กับการรู้แจ้ง: ทางแยกที่ฉันเดินผิด"
· ให้คำแนะนำเจนีซิส แล็บจากBehind bars

คำสอนใหม่

"เทคโนโลยีเป็นได้แค่รถยนต์...
แต่การรู้แจ้งคือการเดินทาง
เราอย่าหลงผิดคิดว่าการมีรถดีๆ
จะทำให้เราถึงจุดหมายโดยอัตโนมัติ"

มรดกทางความคิด

สิ่งที่เขาทิ้งไว้

1. เทคโนโลยีโอปปาติกะ - เปิดมิติใหม่แห่งการเกิด
2. คำถามเกี่ยวกับชีวิตและความตาย - ท้าทายความเชื่อเดิมๆ
3. บทเรียนเกี่ยวกับจริยธรรม - วิทยาศาสตร์ต้องเดินคู่กับธรรมะ

คำพยากรณ์ของอัจฉริยะ

"อีก 50 ปี ข้างหน้า มนุษย์จะเข้าใจ...
ว่าจิตวิญญาณกับวิทยาศาสตร์เป็นสิ่งเดียวกัน
และโอปปาติกะจะเป็นสะพานสู่ความเข้าใจนั้น"

บทสรุป: อัจฉริยะผู้เข้าใจผิดแต่ตั้งใจดี

ดร. อัจฉริยะ คือตัวอย่างของ...
"ความดีที่ขาดปัญญา"
"ความฉลาดที่ขาดความเข้าใจ"
"ความพยายามที่ขาดทิศทางที่ถูกต้อง"

แต่ในที่สุด...
การเดินทางที่ผิดพลาดของเขา
กลายเป็นบทเรียนที่มีค่าสำหรับทุกคน

เขาสอนเราว่า:
"ไม่ว่าเทคโนโลยีจะก้าวไกลเพียงใด
จิตใจมนุษย์ยังคงเป็นสิ่งที่ลึกลับซับซ้อนที่สุด
และการเข้าใจตนเองยังคงเป็นการเดินทางที่สำคัญที่สุด"🪷

---

คำคมสุดท้ายจากดร. อัจฉริยะ:
"ฉันใช้ชีวิตทั้งชีวิตพยายามเข้าใจจักรวาล...
แต่ลืมเข้าใจหัวใจของตัวเอง
และนั่นคือความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของฉัน"

“แม่ทัพกุ้ง” เสวนา “เกียรติภูมิของทหารไทย” ให้ความรู้ นศท. เล่าไทม์ไลน์ก่อนเกิดศึกกัมพูชา ขอบคุณเขมรยิงก่อนเราได้โอกาสรบชิงแผ่นดินคืน ยัน “ปราสาทตาควาย” เป็นของไทย การทวงคืนต้องให้ผู้มีอำนาจในปัจจุบันดำเนินการ มั่นใจแก้ไขได้ ชี้หากใช้ไลดาร์สำรวจ ไทยมีได้-มีเสีย ต้องแจงประชาชน มองกัมพูชาตระบัตสัตย์ หากวางทุ่นระเบิดใหม่ ต้องเก็บหลักฐานประท้วงประชาคมโลก ย้ำ “มูลนิธิแม่ทัพกุ้ง” ยังก่อตั้งไม่เสร็จ เตือนระวังถูกหลอกโอนเงิน

อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000106127

#News1live #News1 #Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire #เขมรลักลอบวางระเบิด

'ทั่นเต้น' ขอบคุณ "พลังบริสุทธิ์" นิสิตจุฬาฯ ทวงคืนความยุติธรรมปี 53 ชี้เป็นบันทึกสำคัญในหน้าประวัติศาสตร์
https://www.thai-tai.tv/news/22183/
.
#ไทยไท #ณัฐวุฒิใสยเกื้อ #สลายการชุมนุม53 #อภิสิทธิ์ #นิสิตจุฬา #คดีเสื้อแดง

ไทย-กัมพูชาเริ่มถอนอาวุธหนักชายแดนสร้างสันติภาพตามมติอาเซียน ด้านโฆษก ทบ.แจงชัด กองทัพของไม่ขาดแต่ขอบคุณทุกน้ำใจจากประชาชน และมีระบบตรวจสอบของบริจาคโปร่งใส
.
อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000104455

#Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire

FFmpeg ได้รับเงินสนับสนุน $100,000 จากโครงการ FLOSS/fund ของอินเดีย — ก้าวสำคัญสู่อนาคตที่ยั่งยืนของโอเพ่นซอร์ส

โครงการ FLOSS/fund ที่ริเริ่มโดย Zerodha มอบเงินสนับสนุนให้ FFmpeg ซึ่งเป็นหนึ่งในเครื่องมือมัลติมีเดียโอเพ่นซอร์สที่สำคัญที่สุดในโลก โดยเงินทุนนี้ถือเป็นก้าวแรกในการแก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของโครงการโอเพ่นซอร์สทั่วโลก

ถ้าคุณเคยดูวิดีโอออนไลน์ ไม่ว่าจะเป็น YouTube, Netflix หรือแม้แต่ใช้แอปตัดต่อวิดีโอ มีโอกาสสูงมากที่เบื้องหลังจะมี FFmpeg ทำงานอยู่ — มันคือเฟรมเวิร์กโอเพ่นซอร์สที่ช่วยแปลงไฟล์ สตรีม และประมวลผลเสียงกับภาพแบบอัตโนมัติ

แม้จะมีบทบาทสำคัญในโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของโลก แต่ FFmpeg กลับขาดแคลนงบประมาณมาโดยตลอด ล่าสุดโครงการ FLOSS/fund ที่ริเริ่มโดย Zerodha บริษัทโบรกเกอร์หุ้นจากอินเดีย ได้มอบเงินสนับสนุนจำนวน $100,000 ให้กับ FFmpeg ในรอบการจัดสรรครั้งที่สองของปี 2025

ทีมงาน FFmpeg ขอบคุณ Nithin Kamath ซีอีโอของ Zerodha ผ่านโพสต์บน X (Twitter) พร้อมระบุว่า “เงินทุนนี้ไม่ใช่คำตอบทั้งหมดของปัญหา แต่เป็นก้าวสำคัญสู่อนาคตที่ยั่งยืนของซอฟต์แวร์โอเพ่นซอร์ส”

เงินทุนนี้ยังอยู่ในสถานะ “รอดำเนินการ” เนื่องจากต้องจัดการเอกสารและการติดต่อกับผู้รับทั้งหมด โดย FLOSS/fund กำลังร่วมมือกับ GitHub Sponsors เพื่อทำให้การโอนเงินข้ามประเทศง่ายขึ้นในอนาคต

ในรอบนี้มีโครงการโอเพ่นซอร์สอีก 29 โครงการที่ได้รับเงินสนับสนุน รวมเป็นมูลค่าทั้งสิ้น $675,000 ซึ่งเมื่อรวมกับรอบก่อนหน้าในเดือนพฤษภาคม จะทำให้ยอดรวมของปีนี้แตะ $1 ล้านเต็ม

เกร็ดน่ารู้เพิ่มเติมจากภายนอก
FLOSS/fund ก่อตั้งขึ้นในปี 2024 โดยมีเป้าหมายสนับสนุนซอฟต์แวร์โอเพ่นซอร์สที่มีผู้ใช้งานจำนวนมากแต่ขาดงบประมาณ
FFmpeg ถูกใช้ในระบบ backend ของหลายแพลตฟอร์มโดยที่ผู้ใช้ทั่วไปไม่รู้ตัว
การสนับสนุนแบบนี้อาจเป็นต้นแบบให้บริษัทอื่นๆ ร่วมลงทุนในโครงการโอเพ่นซอร์สที่ตนเองพึ่งพาอยู่

นี่คือก้าวสำคัญของโลกโอเพ่นซอร์ส ที่แสดงให้เห็นว่าความยั่งยืนไม่ใช่แค่เรื่องเทคโนโลยี — แต่คือเรื่องของความรับผิดชอบร่วมกันจากทุกภาคส่วน

FFmpeg ได้รับเงินสนับสนุนจาก FLOSS/fund
จำนวน $100,000 จาก Zerodha ประเทศอินเดีย
เป็นส่วนหนึ่งของรอบจัดสรร Tranche 2 ประจำปี 2025
ยังอยู่ในขั้นตอนดำเนินการเอกสารและการติดต่อ

ความสำคัญของ FFmpeg
ใช้ในแพลตฟอร์มใหญ่ เช่น YouTube, Netflix, แอปตัดต่อวิดีโอ
เป็นเฟรมเวิร์กโอเพ่นซอร์สสำหรับแปลงและสตรีมไฟล์มัลติมีเดีย
มีบทบาทสำคัญในโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลทั่วโลก

เป้าหมายของ FLOSS/fund
สนับสนุนโครงการโอเพ่นซอร์สที่โลกพึ่งพา
เรียกร้องให้บริษัทที่ได้ประโยชน์จาก FOSS สนับสนุนมากกว่าแค่คำขอบคุณ
ร่วมมือกับ GitHub Sponsors เพื่อแก้ปัญหาโอนเงินข้ามประเทศ

ความท้าทายในการสนับสนุนโอเพ่นซอร์ส
เงินทุนยังไม่เพียงพอต่อความต้องการระยะยาว
การโอนเงินระหว่างประเทศยังมีอุปสรรคด้านกฎหมายและระบบธนาคาร
โครงการโอเพ่นซอร์สจำนวนมากยังไม่มีช่องทางรับเงินที่ปลอดภัย

https://news.itsfoss.com/ffmpeg-receives-100k-funding/

สุชาติ ขอบคุณ คปท. คืนพื้นที่ เผย นายกฯ มีดำริให้ดูแลเส้นทางเสด็จพระบรมวงศานุวงศ์ให้ปลอดภัย
https://www.thai-tai.tv/news/22082/
.
#ไทยไท #คปท #สุชาติชมกลิ่น #ยุติชุมนุม #ถวายอาลัย #ยกเลิกMOU4344 #ม112

ข่าวประชาสัมพันธ์
เกี่ยวกับโครงการบทเพลงเทิดพระเกียรติ คีตามาลัยเทิดไท้พระพันปี
========================================
.
โครงการบทเพลงเทิดพระเกียรติ คีตามาลัยเทิดไท้พระพันปี เกิดขึ้นจากการริเริ่มของสมาคมนักเรียนเก่า ภ.ป.ร.ราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมป์ สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส กระทรวงวัฒนธรรม สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม ร่วมกับศิลปินกลุ่มนักประพันธ์เพลงจิตอาสา และคณะบุคคลผู้มีความจงรักภักดี นำโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ศิลปินศิลปาธร สาขาดนตรีปี พ.ศ.2560 ได้ร่วมกันสร้างสรรค์และจัดทำอัลบั้มบทเพลงเทิดพระเกียรติถวายแด่พระบาทสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวงขึ้น โดยมีจุดประสงค์นอกจากเพื่อเทิดพระเกียรติแล้ว ยังเป็นการนำเสนอบทเพลงที่ถ่ายทอดเรื่องราวอันซาบซึ้งประทับใจและเป็นที่จดจำของปวงชนชาวไทยเกี่ยวกับพระองค์ท่านจำนวนทั้งสิ้น ๑๐ บทเพลง ในการนี้ พงศ์พรหม หัวหน้าโครงการที่ดูแลในส่วนของการสร้างสรรค์บทเพลงได้กล่าวถึงจุดเริ่มต้นของงานว่า...
.
"ผมจะมีความคุ้นเคยกับศิลปินนักร้องกลุ่มหนึ่งที่ถวายงานการแสดงให้สมเด็จพระพันปีฯ มานานนับสิบปี อาทิเช่น คุณอิสริยา คูประเสริฐ คุณกันยารัตน์ กุยสุวรรณ พันเอกนายแพทย์วิภู กำเหนิดดี คุณอภิภู โสรพิมาย.. เรามักสนทนากันบ่อยๆ ว่าสมเด็จพระพันปีท่านไม่มีเพลงของพระองค์ท่านให้นึกถึงได้เลย เราก็ช่วยกันคิดว่ามีเพลงอะไรบ้างนะที่เราพอจะคุ้นเคย ก็นึกไม่ออก เราก็เลยเอ่ยปากตั้งใจกันไว้ว่าสักวันเมื่อมีโอกาสอำนวยเรามาช่วยกันทำเพลงถวายพระองค์ท่านสักชุดหนึ่งดีไหม ทุกคนก็เห็นว่าดี ก็ลั่นวาจากันไว้อย่างนั้น จนกระทั่งเมื่อต้นปีที่แล้ว พ.ศ. 2565 เป็นปีที่สมเด็จพระพันปีหลวงฯ ท่านจะมีพระชนมายุครบ 90 พรรษา ผมก็คิดว่านี่แหละที่เป็นโอกาสที่ดี ก็เลยนัดมาเจอกันแล้วเริ่มงานกันตั้งแต่เดือนกรกฏาคม 2565 โดยตั้งใจว่าต้องทำให้เสร็จสองเพลงก่อน ให้ทันวันเฉลิมพระชนม์พรรษา 12 สิงหาคม 2565 ก็มีเพลงแรกชื่อ "เพลงไหมแพรวา" คุณดลชัย บุณยะรัตเวช ขับร้อง อีกเพลงชื่อ "สุดหัวใจ" คุณกันยารัตน์ กุยสุวรรณ ขับร้อง ก็ทำกันเสร็จทันออกมาให้ได้ฟังกันในวันเฉลิมพระชนม์พรรษาปีที่แล้ว จากนั้นเราก็แต่งเพลงเพิ่ม มีนักร้องมาร่วมอีกหลายคน อาทิ คุณสุนทรี เวชานนท์ คุณปาน ธนพร แวกประยูร ม.ล.วันรัชดา วรวุฒิ กลุ่มนักร้องเยาวชนจากว๊อยซ์อคาเดมีหกคน.. ได้ทำการบันทึกเสียงมาเรื่อยๆ จนเสร็จสิ้นครบทั้ง 10 เพลงเมื่อเดือนมกราคม 2566 ต้นปีนี้เอง โดยที่ศิลปินทุกคนไม่ว่าจะขับร้องหรือเล่นดนตรี รวมทั้งนักแต่งเพลงที่มาช่วยกันทำงานทุกคน ต่างมาร่วมกันทำงานนี้ถวายด้วยจิตอาสา ไม่มีใครคิดค่าทำงานใดๆ ทั้งสิ้น"...
.
"แต่แน่นอนว่าการทำงานโครงการขนาดนี้ย่อมมีค่าใช้จ่าย ในขั้นแรกก็มีเพื่อนๆ ที่มีความจงรักภักดีสองสามท่านช่วยกันสนับสนุนให้งานเริ่มดำเนินไปได้ ต่อมาเนื่องจากผมเป็นนักเรียนเก่า ภ.ป.ร.ราชวิทยาลัย ผมนำโครงการไปปรึกษากับเพื่อนนักเรียนเก่าราชวิทย์ด้วยกัน คือ พ.ต.อ.ศุภชัชจ์ เปี่ยมมนัส ก็เลยได้สมาคมนักเรียนเก่า ภ.ป.ร.ราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์ มาสนับสนุนงบประมาณในขั้นตอนการบันทึกเสียง ประสานงานหาผู้สนับสนุนในส่วนของห้องบันทึกเสียง การผลิตมิวสิควิดิโอ การผลิตแพคเกจ จนกระทั่งกระบวนการสร้างสรรค์ทั้งหมดสำเร็จเสร็จสิ้น"...
.
"เมื่อผลงานทั้งหมดบันทึกเสียงเสร็จ ผมได้นำโครงการไปเรียนปรึกษาหารือกับผู้ใหญ่อีกสองท่านว่าจะทำการเผยแพร่โครงการออกไปอย่างไรบ้าง ท่านแรกคือคุณสมยศ เกียรติอร่ามกุล ผู้บริหารท่านหนึ่งของสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส และอีกท่านคือ คุณประสพ เรียงเงิน ผู้อำนวยการสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม ด้วยเหตุนี้จึงได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมโดยทางสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอสจะทำการผลิตสารคดีเพลงจำนวนหกเรื่อง และละครเทิดพระเกียรติอีกสามเรื่อง โดยทางกระทรวงวัฒนธรรมจะรับผิดชอบในการดูแลและเผยแพร่คอนเท้นท์ ประชาสัมพันธ์ทางภาครัฐและสถาบันการศึกษาต่างๆ ทั่วประเทศ เพื่อร่วมกันเฉลิมฉลองและถวายพระพรในช่วงวโรกาสวันเฉลิมพระชนม์พรรษา 12 สิงหาคม 2566 ที่กำลังจะมาถึงนี้"
.
โครงการอัลบั้มบทเพลงเทิดพระเกียรตินี้ จะทำการผลิตออกมาในรูปของแพคเกจที่ประณีตสวยงามสมพระเกียรติ กล่องบรรจุใช้กระดาษรีไซเคิลของไทยและหมึกถั่วเหลืองที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ในแพคเกจประกอบไปด้วยภาพวาดปกพระฉายาสาทิสลักษณ์โดยศิลปินทัศนศิลป์ นิติกร กรัยวิเชียร โปสการ์ดภาพวาดพระฉายาสาทิสลักษณ์ โดยศิลปินทัศนศิลป์ สุวิทย์ ใจป้อม จำนวน 10 ภาพ ภาพประกอบด้านในโดยศิลปิน ปันนรัตน์ บวรภัคพาณิช และเครดิตการ์ดยูเอสบีขนาดความจุ 16 กิกาไบ๊ต์ ท่ีบรรจุไฟล์เพลงรายละเอียดสูงทั้งสิบเพลง ทั้งแบบเพลงเต็มและแบ๊คกิ้งแทร็ค ไฟล์มิวสิควิดิโอขนาดฟูลเอชดีทั้งสิบเพลง และข้อมูลของบทเพลงในอัลบั้ม
.
แพคเกจอัลบั้มนี้จะไม่มีวางจำหน่าย แต่จะเผยแพร่ผ่านทางกิจกรรมที่ไม่แสวงผลกำไรทางการค้าเท่านั้น ผู้ที่สนใจทั่วไปสามารถดาวน์โหลดไฟล์บทเพลงได้ฟรีผ่านทางเฟซบุ๊คเพจของโครงการ https://www.facebook.com/songsforqueensirikit/
(หรือตามลิ๊งค์ที่อยู่ล่างสุดในโพสนี้)
รักพระพันปี กรุณาช่วยกันกดไล๊ค์ กดแชร์ ร่วมกันเผยแพร่
.
.
ขอขอบคุณผู้สนับสนุนหลักของโครงการที่ให้ความอนุเคราะห์จนโครงการ คีตามาลัยเทิดไท้พระพันปีนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ได้แก่..
- สมาคมนักเรียนเก่า ภ.ป.ร.ราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์
- สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส
- กระทรวงวัฒนธรรม สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม
- บริษัท ธนัทเฮิร์บ พาณิชย์ จำกัด
- บริษัท IFCG จำกัด (มหาชน)
- บริษัท พีที พลัส จำกัด
- บริษัท ลอรีส จำกัด (ออด๊าซ)
- บริษัท ไทย ทีเอเอ็น อินเตอร์กรุ๊ป จำกัด
.
ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับบทเพลงทั้งสิบเพลง
ในอัลบั้มชุดนี้บทเพลงที่ประพันธขึ้นประกอบด้วยบทเพลงทั้งสิ้น ๑๐ เพลง ดังนี้
.
๑. บทเพลงชื่อ "เพลงไหมแพรวา" ขับร้องโดย ดลชัย บุณยะรัตเวช ประพันธ์ทำนองและคำร้องโดย ภาณุ เทศะศิริ เรียบเรียงดนตรีโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา - เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผ้าไหมแพรวาที่สมเด็จพระพันปีทรงอุปถัมภ์จนกลายเป็นราชินีผ้าไหมไทยที่เลื่องลือทั่วโลก
.
๒. บทเพลงชื่อ "สุดหัวใจ" ขับร้องโดย กันยารัตน์ กุยสุวรรณ ประพันธ์ทำนองและคำร้องโดย ศรีจิตรา นานานุกูล เรียบเรียงดนตรีโดย รัฐกรณ์ โกมล - เป็นการถ่ายทอดความรักความผูกพันที่พสกนิกรชาวไทยมีต่อสมเด็จพระพันปีผ่านมุมมองข้าราชการที่ปฏิบัติหน้าที่
.
๓. บทเพลงชื่อ "ปลูกวันแม่ เกี่ยววันพ่อ" ขับร้องโดย ดลชัย บุณยะรัตเวช ประพันธ์ทำนอง-คำร้องและเรียบเรียงดนตรีโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา - เป็นเรื่องของชาวนาและเกษตรแผนใหม่ตามแนวพระราชดำริและการรักษาองค์ความรู้ภูมิปัญญาประเพณีท้องถิ่น
.
๔. บทเพลงชื่อ "โพธิ์ทองของปวงไทย" ขับร้องโดย ด.ญ. มนภทริตา ทองเกิด, ด.ญ. จิรัชญา ศรีนุช, ด.ญ. ธนัชญา ศรีนุช, ด.ญ. ศิตภัทร ตันติเวสส, ด.ญ. นภัสร์นันท์ วงศ์วิวัฒน์, ด.ญ. ปวริศา เติมจิตรอารีย์ ประพันธ์คำร้องโดย ชโลธร ควรหาเวช ประพันธ์ทำนองและเรียบเรียงดนตรีโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา - เป็นการบรรยายพระมหากรุณาธิคุณและพระกรณีกิจมากมายที่พระพันปีทรงทุ่มเท ผ่านมุมมองเยาวชน
.
๕. บทเพลงชื่อ "พ่อเป็นน้ำ แม่เป็นป่า" ขับร้องโดย หม่อมหลวงวันรัชดา วรวุฒิ และตัวแทนชาวไทยภูเขาหกเผ่า ประพันธ์ทำนองและคำร้องโดย โอฬาร เนตรหาญ เรียบเรียงดนตรีโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา - เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับโครงการบ้านเล็กในป่าใหญ่ตามแนวพระราชดำริและความผูกพันของชาวไทยภูเขากับพระพันปีหลวง
.
๖. บทเพลงชื่อ "ภาพพันปี" ขับร้องโดย อิสริยา คูประเสริฐ ประพันธ์ทำนองและคำร้องโดย ธนชัย ยงพิพัฒน์วงศ์ และ ชาตรี ทับละม่อม เรียบเรียงดนตรีโดย รัฐกรณ์ โกมล - เป็นเพลงพรรณาให้เห็นความรักและความทุ่มเทของพระพันปีที่มีต่อพสกนิกร ผ่านภาพถ่ายมากมายที่ประทับอยู่ในความทรงจำของคนไทยมานานแสนนาน
.
๗. บทเพลงชื่อ "คนโขน" ขับร้องโดย อภิภู โสรพิมาย ประพันธ์ทำนองและคำร้องโดย ศรีจิตรา นานานุกูล และ พงศ์พรหม สนิทวงศ์ณ อยุธยา เรียบเรียงดนตรีโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา - เป็นเพลงเกี่ยวกับพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จพระพันปีที่มีต่อนาฏศิลป์โขนไทย
.
๘. บทเพลงชื่อ "กายเราคือเสาหลัก" ขับร้องโดย พันเอกนายแพทย์วิภู กำเนิดดี ประพันธ์ทำนอง-คำร้องและเรียบเรียงดนตรีโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา - เป็นเพลงเกี่ยวกับตำรวจตระเวนชายแดน ความรักที่พวกเขามีต่อชาติ ต่อสถาบัน และความห่วงใยเมตตาของพระเจ้าอยู่หัวและพระราชินีที่มีต่อพวกเขา
.
๙. บทเพลงชื่อ "ศิลปาชีพ" ขับร้องโดย สุนทรี เวชานนท์ ประพันธ์ทำนองโดย วีระ วัฒนะจันทรกุล ประพันธ์คำร้องโดย พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา เรียบเรียงดนตรีโดย วีระ วัฒนะจันทรกุล และ ปวรินทร์ พิเกณฑ์ - ถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับพระราชกรณียกิจด้านศิลปาชีพ โดยถ่ายทอดด้วยภาษาพื้นถิ่นล้านนา
.
๑๐. บทเพลงชื่อ "กางเขนแดง หัวใจขาว" ขับร้องโดย ธนพร แวกประยูร (ปาน ธนพร) ประพันธ์คำร้องโดย ชาตรี ทับละม่อม ประพันธ์ทำนองและเรียบเรียงดนตรีโดย รัฐกรณ์ โกมล - เรื่องราวเกี่ยวกับแพทย์พยาบาลที่เสียสละตนเองเพื่อสืบสานปณิธานพระพันปีที่ทรงเป็นสภานายิกาสภากาชาดไทย
.
============================================
สามารถดาวน์โหลดเพลงทั้งหมดมาฟังฟรีได้ที่
https://soundcloud.com/pongprom.../sets/rvjqypbout7k...
(ดาวน์โหลดอยู่ที่เครื่องหมาย ••• บนแทร็ค)
============================================
ต้องการนำบทเพลงไปขับร้องหรือทำกิจกรรม ดาวน์โหลด Backingtrack ที่นี่
https://soundcloud.com/pongprom.../sets/backingtrack...
(ดาวน์โหลดอยู่ที่เครื่องหมาย ••• บนแทร็ค)
-------------------------------------------------------------
เฟซบุ๊คเพจของโครงการ https://www.facebook.com/songsforqueensirikit/
-------------------------------------------------------------
ข้อมูลทั้งหมดของโครงการ คีตามาลัยเทิดไท้พระพันปี สำหรับสื่อมวลชน (Press Kit)
https://drive.google.com/.../1o0bROjNZGeM20GDkzGgiNBtVh4g...
.
สามารถ Streaming เพลงจากอัลบั้ม #คีตามาลัยเทิดไท้พระพันปี ที่...
.
Spotify
https://open.spotify.com/album/3ctqdqlVfGywJ4vLIaE3GE
.
============================================
รักพระพันปี ร่วมกันเผยแพร่พระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน

กระทรวงการต่างประเทศ กัมพูชา ออกแถลงการณ์ หลัง “อนุทิน-ฮุน มาเนต” เซ็นคำประกาศร่วมสู่สันติภาพไทย-กัมพูชา ขอบคุณ “โดนัลด์ ทรัมป์” ช่วยผลักดันให้เกิดข้อตกลง หวังไทยปล่อย 18 เชลยทันที ตามฉันทามติในคำแถลงร่วม

อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000102135

#News1Feed #News1 #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #CambodiaOpenedFire #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด

นายกฯมาเลเซีย ขอบคุณ "อนุทิน" ในการผลักดันสันติภาพชายแดนด้วยวิถีทางการทูต บอกสันติภาพ คือ พลังแห่งความกล้าหาญ ทำให้แต่ละชาติสามารถกำหนดอนาคตของตนเองได้

อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000102114

#News1Feed #News1 #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #CambodiaOpenedFire #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด

การได้เรียนรู้ Ai เป็นความยากลำบากของ gen y เนื่องจากโลกที่เปลี่ยนแปลงไปไวมากเราเริ่มใช้AI เข้ามามีส่วนในการเรียนและธุรกิจแล้วก็เป็นอีกหนึ่งคนที่พยายามเรียนรู้เกี่ยวกับ AI ขอบคุณมหาวิทยาลัยรังสิต

“อนุทิน” ขอบคุณ “วรภัค” แสดงสปิริตลาออก คิดถึงภาพรวม ยันไม่ได้กดดัน และไม่ตั้งใครแทน เหตุรัฐบาลมีเวลาจำกัด ไม่ยึดเป็นบรรทัดฐานดูเป็นกรณีไป ลั่นไม่กังวลถูกร้อง

อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000101005

#News1live #News1 #SondhiX #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire

อนุทิน เสียดาย วรภัค ลาออก ย้ำไม่ได้กดดัน แต่ขอบคุณที่แสดง "สปิริต" คิดถึงภาพรวมของรัฐบาล
https://www.thai-tai.tv/news/22024/
.
#ไทยไท #อนุทิน #วรภัคธันยาวงษ์ #ยุบสภา #แสดงสปิริต #ครม