• เรื่องของนายสาก ตอนที่ 3 – 4

    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “เรื่องของนายสาก”
    ตอน 3
    เวลาผ่านไป นายสาก ก็ใช้วิกฤติเป็นโอกาส ทุกครั้งที่ได้ออกรายการหน้าจอ เขาจะถือโอกาสจ้อเสมอ ถึงเรื่องที่นายปูตินขู่จะแขวนกระปู๋ของเขา เป็นการปั่นราคาตนเอง ช่วงหลังๆ บทเขาจะเพิ่มว่า ” ปูตินประกาศว่า จะเอาผมไปแขวนห้อยโดยใช้บางส่วนของร่างกายผม ซึ่งผมคงพูดไม่ได้ แต่มันเป็นส่วนสำคัญมากสำหรับผู้ชายทุกคนนะ โดยเฉพาะสำหรับนักการเมือง และสำคัญแม้กระทั่งกับนักการเมืองหญิง.. ผู้ชายคนนี้สาบานว่าจะแขวน.. ผม แต่ตอนนี้เขาพูดเรื่องเนคไทผม ถือว่าเป็นข่าวดีสำหรับผมครับ ที่เขาเลื่อนที่หมายสูงขึ้นมาอีกหน่อย ตอนนี้มาถึงคอ ผมแล้ว ค่อยยังชั่วขึ้น…”
    ไอ้หมอนี่ มันวิงวอนจริง น่าจะเกี่ยวเอาปากมันไปห้อยไว้ด้วย
    นายสากไม่หยุดพล่าม ยิ่งได้รับเลือกเป็นประธานที่ปรึกษาด้านต่างประเทศ ให้กับประธานาธิบดีช๊อกโกแลตใน การปฏิรูปประเทศยูเครน Chairman of the Consulting International Council for the Reforms for the Ukrainian President Petro Poroschenko เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ ต้นปีนี้ นายสากยิ่งไปใหญ่ เขาบอกว่า หน้าที่สำคัญของเขาคือ เป็นผู้เจรจาเรื่องเอาอาวุธของอเมริกามาให้ยูเครนใช้ (สู้กับรัสเซีย)
    นายสากออกหน้าจอ ยักคิ้วหลิ่วตาเวลาพูดว่า ต่อไปนี้ ด้วยอาวุธของอเมริกาที่จะส่งมาให้ยูเครน(จากการเจรจาของเขา) ไม่ว่าเป็นรถแท๊งค์ รถหุ้มเกราะ ปืนใหญ่ โดรน ฯลฯ คราวนี้รัสเซียไม่มีทางยื่นหน้าเข้ามาในยูเครนอย่างแน่นอน
    แต่นายสากคงลืมไปว่า เมื่อตอนที่กองทัพของจอร์เจีย ที่ฝึกโดยอเมริกา และใช้อาวุธของอเมริกาและนาโต้ ถูกรัสเซียโต้กลับ และยึดเอาอาวุธไปด้วยนั้น รัสเซียส่งอาวุธทั้งหมดเข้าไปที่กองบัญชาการ เพื่อทำการวิเคราะห์ทั้งหมด หลังจากนั้นก็นำมาใช้ประจำการณ์ ตามชายแดนรัสเซีย
    จะด้วยเสน่ห์โบทอกซ์ ท่าเคี้ยวเนคไท การพล่ามแบบยักคิ้วหลิ่วตา หรืออะไรไม่ทราบ นายสาก ก็ได้เป็นผู้ว่าการแค้วนโอเดสสา ด่านสำคัญของยูเครน พร้อมได้รับสัญชาติยูเครน เมื่อต้นเดือนมิถุนายนนี้เอง คิดไปคิดมา ผมขอเปลี่ยนเป็นแสดงความนับถือ ผู้ที่ตาแหลมคม เสือกใส ให้นายสาก ออกมาจากนิวยอร์ค และเอาเขามาวางไว้ที่แคว้นโอเดสสา มันเป็นหมากที่ชั่วเหลือเชื่อ
    ###############
    ตอน 4 (จบ)

    พูดถึงนายสากแล้ว ไม่พูดถึงนายมอยสกี้ Ihor Kolomoyskyi เจ้าพ่อใหญ่ของยูเครน ก็จะไม่ครบเครื่อง นายมอยสกี้ ชาวยิว เจ้าพ่อใหญ่ ที่คุมเกือบทุกอย่างในยูเครน กำลังใหญ่อยู่เพลินๆ เป็นผู้ว่าการเมืองสำคัญของยูเครน ชื่อ Dnepropetrovsk อยู่ดีๆ นางฟ้า หรือนางเหยี่ยว แปลงร่างเป็นนางฟ้าก็ไม่รู้ ดันเศกนายสาก มาให้เจ้าพ่อช๊อกโกแลต ใหญ่กับใหญ่เจอกัน มันอยู่ที่ว่า คนที่อยู่ข้างหลังของใครใหญ่กว่า แล้วนายมอยสกี้ก็ถูกปลดจากตำแหน่งผู้ว่าการเมืองชื่อยาว เมื่อราวปลายเดือนมีนาคมที่ผ่าน มา เพียงแค่หนึ่งเดือน หลังจากที่นายสาก มาทำท่ายักคิ้วหลิ่วตา แค่ยักคิ้ว เท่านั้น ยูเครนก็สะเทือนแล้ว คราวนี้ ฤทธิ์ยิว ดูเหมือนจะแพ้ ฤทธิ์เหยี่ยว…
    นายมอยสกี้ มีคนหนุนหลังไหม น่าจะมี แต่นายสากน่ะ มีคนหนุนชัดเจนอยู่แล้ว แต่จะหนุนเพราะไม่อยากให้นายสาก กลับไปอยู่นิวยอร์ค หรือเพราะอะไรไม่แน่ใจ แต่อยู่ยูเครนนี่คงเหมาะแล้ว ยกแรกของการวัดกำลัง ดูเหมือนนายสากจะได้เปรียบ แต่นี่เหตุการณ์เพิ่งผ่านไปไม่กี่เดือน อย่าเพิ่งด่วนตัดสิน
    ปัญหาว่า นายช๊อกโกแลต ประธานาธิบดียูเครนคิดอะไร ที่เห็นคนนอกบ้าน ดีกว่าคนในบ้าน จะว่าเพราะนายมอยสกี้ เป็นมาเฟียเจ้าพ่อครองเมือง ที่ทำท่าจะใหญ่ หรือจริงๆก็ใหญ่กว่า ประธานาธิบดีเสียอีก เบ่งเสียจนนายช๊อกโกแลตละลายเละ แต่นายสากก็ทำตัวเหมือนอึ่งอ่างหรือคางคก แถมยังมีสถานะ เป็นว่าที่นักโทษหนีคดีตัวจริง แสบจริง และเป็นสายล่อฟ้าให้นายปูติน ฟิวส์ขาดได้ง่ายอีกด้วย
    นายช๊อกโกแลต คงคิดแยะ หรือไม่คิดอะไรเลย แต่คิด หรือไม่คิด ก็คงไม่มีความหมาย เพราะช๊อกโกแลตเป็นแค่หุ่น เขาสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำตาม ให้เอาต่างชาติมาเป็นรัฐมนตรี ก็ครับผม ให้เอาต่างชาติคดีติดตัวยาวเป็นหางว่าว มาเป็นผู้ว่าการแคว้นใหญ่ของประเทศ ก็ครับผม แบบนี้ไปคอยถามว่าคิดอะไร ก็เสียเวลาเปล่า น่าจะถามว่า อเมริกากับรัสเซีย จะเอายังไงมากกว่า
    นางเหยี่ยวนูแลนด์ เดินสายไปเมือง Tbilisi ของจอร์เจีย เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ ต้นปีนี้ จากนั้น นางเหยี่ยวจะเดินทางไปที่หมายต่อไป คือ Baku ของ Azerbaijan บั้นท้ายของนางเหยี่ยวยังไม่ทันพ้นเมืองTbilisi ก็มีข่าวลือกระฉ่อนทั่วเมืองว่า อีกไม่นาน จอร์เจียอาจมีการปฏิวัติ หรือมีการลุกฮือ ไล่รัฐบาลที่ปกครองอยู่ปัจจุบัน ซึ่งเป็นรัฐบาลที่นางเหยึ่ยวออกปากว่า เป็นพวกไม่เอาตะวันตก คือไม่เอาอเมริกา แต่เอนไปทางรัสเซียนั่นแหละ… ชอบขู่แบบนี้กันนักนะ…หลังจากนั้นไม่กี่วัน นายช๊อกโกแล็ตก็ตั้งนายสาก เป็นที่ปรึกษาใหญ่ ตามใบสั่ง
    ข่าวว่างานแรกของนายสาก ที่ลงมือ หลังจากเป็นที่ปรึกษาใหญ่ คือเรียกประชุม บรรดาพรรคพวก ที่สังกัดองค์กร NGO โดยเฉพาะกลุ่มวัยรุ่นเลือดร้อน เช่น Innovations and Development Foundation, the Movement for Independence and Eropean Integration, Free Zone, Azat Zone, League of Young Dipolmats กลุ่มพวกนี้ ต่างได้รับเงินทุนสนับสนุนจาก National Endowment for Democracy หรือ NED ที่โด่งดังของรัฐบาลอเมริกา ไม่แปลกใจใช่ไหมครับ
    เรื่องของทรานนิสเตรีย ยูเครน นายสาก จอร์เจีย เกี่ยวโยงกันไหม เกี่ยวแน่นอน แต่เกี่ยวขนาดไหน และเกี่ยวกับใครอีกบ้าง
    อียู อยากให้มีการเซ็นสัญญาสงบศึกถาวรในยูเครน เพราะคนยุโรปยังเข็ดกับการทำสงคราม สงครามกลางเมืองยูเครนคือ ปัญหาที่จะกระทบทั้งเศรษฐกิจและความมั่นคงของยุโรป และที่ชาวยุโรปเดือดร้อนโดยตรง คือ โอกาส ขาดแคลนแก๊สจากท่อส่งของรัสเซียมายังยุโรป เรื่องนี้ อเมริกาไม่ได้มาเดือดร้อนด้วย
    ส่วนความต้องการของอเมริกา หรือตามที่นางเหยี่ยวบอกกับที่ประชุม ในตอนเดินสายเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ว่า เราไม่ต้องการให้เขา (ยูเครนกับรัสเซีย) สงบศึก เราต้องการให้เขารบกัน เข้าใจไหม สงครามกลางเมืองในยูเครน จะเป็นโอกาสทองของเรา เพราะจะทำให้รัสเซียวอกแวก คนเรา เวลาวอกแวก จะตัดสินใจถูกต้องยาก อเมริกาต้องการให้รัสเซียเป็นอย่างนั้น นายสากจึงถูกเรียกเข้ามารับตำแหน่งอะไรก็ได้ ยัดเข้าไปก่อน ไปอยู่แถวนั้น เพื่อแหย่พยาธิคุณพี่ปูติน นี่คือความคิดของอเมริกา ที่เราควรทำความเข้าใจให้ซึ้ง
    สิ้นเดือนมิถุนายนนี้ เรื่องนิวเคลียร์อิหร่าน จะต้องสรุปแล้ว ว่าอเมริกากับอิหร่านพูดกันรู้ เรื่องไหม พูดเรื่องเดียวกันไหม ถ้าพูดกันรู้เรื่อง ก็มีเรื่องอย่างหนึ่ง ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่อง ก็มีเรื่องอีกอย่างหนึ่ง อเมริกา แน่นอน ต้องเตรียมแผนสกัด ไม่ให้รัสเซีย กับอิหร่านขยับมาจับมือกันแน่นกว่าเดิม แต่จะไปรอคิดแผนเอาตอนนั้นหรือ ไม่ใช่วิธีของอเมริกา
    อย่าลืมว่า จอร์เจีย และอาเซอร์ไบจัน มีเขตแดนติดกับอิหร่าน เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ นางเหยี่ยว แวะไปทั้ง 2 แห่ง ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มาถึงเดือนพฤษภาคม ที่อิยิปต์ ศาลตัดสินประหารชีวิต อดีตประธานาธิบดีมอร์ซิ ที่อเมริกาเคยสนับสนุน แต่เมื่อหมดประโยชน์ก็ถีบทิ้ง แต่ตุรกี ที่สนับสนุนมอร์ซิมาตลอด ยังเห็นใจเพื่อน และไม่พอใจอเมริกาอย่างรุนแรง แล้วตุรกีที่มีเขตแเดนติดกับอิหร่าน ก็เริ่มมีปัญหาเรื่องชาวเคิร์ด ที่อเมริกาหนุนเมื่อต้นเดือนมิถุนายน ตามมาด้วยเหตุการณ์ในและใกล้ยูเครนเกิดขึ้นพร้อมกันคือการแต่งตั้งนายสาก เป็นผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา ที่พลเมืองส่วนใหญ่เอนไปทางรัสเซีย และการปิดกั้นทรานนิสเตรีย (จะเข้าใจการเคลื่อนไหวเหล่านี้ได้มากขึ้น ถ้าหาแผนที่มาดูตามไปด้วย)
    นี่คือการเดินหมากของอเมริกา เพื่อล้อม และล่อหลอกรัสเซีย ตามทฤษฏี ภูมิศาสตร์การเมือง geopolitics
    ฝ่ายรัสเซีย ก็ใช้ทฤษฏีเดียวกัน แต่เดินหมากกับประเทศอีกเส้นแนว ด้วยการต้อนรับกรีกที่เครมลิน เมื่อเดือนเมษายน และไปเยี่ยมอิตาลี เมื่อกลางเดือนมิถุนายนนี้เอง ถ้ารัสเซียคุยกับกรีกและอิตาลีรู้เรื่อง การเคลื่อนกองทัพเรือของอเมริกาในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เพื่อคอยกันรัสเซีย ไม่ให้ลงใต้ คงไม่ง่ายนัก แต่ทางตรงกันข้าม ถ้ารัสเซียขึ้นเหนือ ไปคิดบัญชีค้างชำระกับบางราย อเมริกาก็อาจมาช่วยไม่ทัน เพราะฉนั้น อเมริกาคงทำทุกอย่างเพื่อเป็นการบีบไม่ให้กรีกและอิตาลีแตกแถว
    เรื่องมันชักพัวพันขมวดเกลียวแน่นขึ้น รัสเซียจะรับมืออย่างไร ยูเครนเป็นห่วงคล้องคอรัสเซีย รัสเซียไม่อยากรบกับยูเครน ขณะเดียวกัน ก็คงทำใจเห็นคนยูเครน ที่เลือกจะไปอยู่กับรัสเซีย ประมาณเกือบ 10 ล้านคน บาดเจ็บล้มตายไม่ลง การส่งนายสากมาอยู่โอเดสสาคราวนี้ ของไอ้นักล่าใบตองแห้ง แม้จะแสดงว่าไอ้นักล่ายังไม่พร้อมรบ แต่เป็นการขยับหมากที่เหลือร้ายของไอ้นักล่า รัสเซียจะแก้เกมอย่างไร จะรับ หรือจะรุก คงต้องคอยดูเรื่องอิหร่านสิ้นเดือนมิถุนายนนี้ครับ
    และไม่ว่า การเจรจากับอิหร่านจะออกมาอย่างไร จะมีผลกระทบกับการเมืองโลกอย่างสำคัญแน่นอน รวมทั้งกระทบถึงแดนสยามด้วย เราเตรียมตัวอะไรกันไว้บ้าง หรือรอให้มีเรื่องก่อน แล้วค่อยวางแผน
    แล้วอย่าลืมไอ้สากโมเด็ล เกิดไอ้นักล่าคิดเล่นเกมสกปรก เพิ่งนึกออกว่าเจอนักโทษหนีคดี ทำทีเป็นช่วยสงเคราะห์จับตัว ส่งกลับบ้านให้ ก็จำกันไว้บ้างแล้วกันนะครับ ว่ามันกำลังคิดจะเล่นอะไรกับเรา
    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    19 มิ.ย. 2558
    เรื่องของนายสาก ตอนที่ 3 – 4 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “เรื่องของนายสาก” ตอน 3 เวลาผ่านไป นายสาก ก็ใช้วิกฤติเป็นโอกาส ทุกครั้งที่ได้ออกรายการหน้าจอ เขาจะถือโอกาสจ้อเสมอ ถึงเรื่องที่นายปูตินขู่จะแขวนกระปู๋ของเขา เป็นการปั่นราคาตนเอง ช่วงหลังๆ บทเขาจะเพิ่มว่า ” ปูตินประกาศว่า จะเอาผมไปแขวนห้อยโดยใช้บางส่วนของร่างกายผม ซึ่งผมคงพูดไม่ได้ แต่มันเป็นส่วนสำคัญมากสำหรับผู้ชายทุกคนนะ โดยเฉพาะสำหรับนักการเมือง และสำคัญแม้กระทั่งกับนักการเมืองหญิง.. ผู้ชายคนนี้สาบานว่าจะแขวน.. ผม แต่ตอนนี้เขาพูดเรื่องเนคไทผม ถือว่าเป็นข่าวดีสำหรับผมครับ ที่เขาเลื่อนที่หมายสูงขึ้นมาอีกหน่อย ตอนนี้มาถึงคอ ผมแล้ว ค่อยยังชั่วขึ้น…” ไอ้หมอนี่ มันวิงวอนจริง น่าจะเกี่ยวเอาปากมันไปห้อยไว้ด้วย นายสากไม่หยุดพล่าม ยิ่งได้รับเลือกเป็นประธานที่ปรึกษาด้านต่างประเทศ ให้กับประธานาธิบดีช๊อกโกแลตใน การปฏิรูปประเทศยูเครน Chairman of the Consulting International Council for the Reforms for the Ukrainian President Petro Poroschenko เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ ต้นปีนี้ นายสากยิ่งไปใหญ่ เขาบอกว่า หน้าที่สำคัญของเขาคือ เป็นผู้เจรจาเรื่องเอาอาวุธของอเมริกามาให้ยูเครนใช้ (สู้กับรัสเซีย) นายสากออกหน้าจอ ยักคิ้วหลิ่วตาเวลาพูดว่า ต่อไปนี้ ด้วยอาวุธของอเมริกาที่จะส่งมาให้ยูเครน(จากการเจรจาของเขา) ไม่ว่าเป็นรถแท๊งค์ รถหุ้มเกราะ ปืนใหญ่ โดรน ฯลฯ คราวนี้รัสเซียไม่มีทางยื่นหน้าเข้ามาในยูเครนอย่างแน่นอน แต่นายสากคงลืมไปว่า เมื่อตอนที่กองทัพของจอร์เจีย ที่ฝึกโดยอเมริกา และใช้อาวุธของอเมริกาและนาโต้ ถูกรัสเซียโต้กลับ และยึดเอาอาวุธไปด้วยนั้น รัสเซียส่งอาวุธทั้งหมดเข้าไปที่กองบัญชาการ เพื่อทำการวิเคราะห์ทั้งหมด หลังจากนั้นก็นำมาใช้ประจำการณ์ ตามชายแดนรัสเซีย จะด้วยเสน่ห์โบทอกซ์ ท่าเคี้ยวเนคไท การพล่ามแบบยักคิ้วหลิ่วตา หรืออะไรไม่ทราบ นายสาก ก็ได้เป็นผู้ว่าการแค้วนโอเดสสา ด่านสำคัญของยูเครน พร้อมได้รับสัญชาติยูเครน เมื่อต้นเดือนมิถุนายนนี้เอง คิดไปคิดมา ผมขอเปลี่ยนเป็นแสดงความนับถือ ผู้ที่ตาแหลมคม เสือกใส ให้นายสาก ออกมาจากนิวยอร์ค และเอาเขามาวางไว้ที่แคว้นโอเดสสา มันเป็นหมากที่ชั่วเหลือเชื่อ ############### ตอน 4 (จบ) พูดถึงนายสากแล้ว ไม่พูดถึงนายมอยสกี้ Ihor Kolomoyskyi เจ้าพ่อใหญ่ของยูเครน ก็จะไม่ครบเครื่อง นายมอยสกี้ ชาวยิว เจ้าพ่อใหญ่ ที่คุมเกือบทุกอย่างในยูเครน กำลังใหญ่อยู่เพลินๆ เป็นผู้ว่าการเมืองสำคัญของยูเครน ชื่อ Dnepropetrovsk อยู่ดีๆ นางฟ้า หรือนางเหยี่ยว แปลงร่างเป็นนางฟ้าก็ไม่รู้ ดันเศกนายสาก มาให้เจ้าพ่อช๊อกโกแลต ใหญ่กับใหญ่เจอกัน มันอยู่ที่ว่า คนที่อยู่ข้างหลังของใครใหญ่กว่า แล้วนายมอยสกี้ก็ถูกปลดจากตำแหน่งผู้ว่าการเมืองชื่อยาว เมื่อราวปลายเดือนมีนาคมที่ผ่าน มา เพียงแค่หนึ่งเดือน หลังจากที่นายสาก มาทำท่ายักคิ้วหลิ่วตา แค่ยักคิ้ว เท่านั้น ยูเครนก็สะเทือนแล้ว คราวนี้ ฤทธิ์ยิว ดูเหมือนจะแพ้ ฤทธิ์เหยี่ยว… นายมอยสกี้ มีคนหนุนหลังไหม น่าจะมี แต่นายสากน่ะ มีคนหนุนชัดเจนอยู่แล้ว แต่จะหนุนเพราะไม่อยากให้นายสาก กลับไปอยู่นิวยอร์ค หรือเพราะอะไรไม่แน่ใจ แต่อยู่ยูเครนนี่คงเหมาะแล้ว ยกแรกของการวัดกำลัง ดูเหมือนนายสากจะได้เปรียบ แต่นี่เหตุการณ์เพิ่งผ่านไปไม่กี่เดือน อย่าเพิ่งด่วนตัดสิน ปัญหาว่า นายช๊อกโกแลต ประธานาธิบดียูเครนคิดอะไร ที่เห็นคนนอกบ้าน ดีกว่าคนในบ้าน จะว่าเพราะนายมอยสกี้ เป็นมาเฟียเจ้าพ่อครองเมือง ที่ทำท่าจะใหญ่ หรือจริงๆก็ใหญ่กว่า ประธานาธิบดีเสียอีก เบ่งเสียจนนายช๊อกโกแลตละลายเละ แต่นายสากก็ทำตัวเหมือนอึ่งอ่างหรือคางคก แถมยังมีสถานะ เป็นว่าที่นักโทษหนีคดีตัวจริง แสบจริง และเป็นสายล่อฟ้าให้นายปูติน ฟิวส์ขาดได้ง่ายอีกด้วย นายช๊อกโกแลต คงคิดแยะ หรือไม่คิดอะไรเลย แต่คิด หรือไม่คิด ก็คงไม่มีความหมาย เพราะช๊อกโกแลตเป็นแค่หุ่น เขาสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำตาม ให้เอาต่างชาติมาเป็นรัฐมนตรี ก็ครับผม ให้เอาต่างชาติคดีติดตัวยาวเป็นหางว่าว มาเป็นผู้ว่าการแคว้นใหญ่ของประเทศ ก็ครับผม แบบนี้ไปคอยถามว่าคิดอะไร ก็เสียเวลาเปล่า น่าจะถามว่า อเมริกากับรัสเซีย จะเอายังไงมากกว่า นางเหยี่ยวนูแลนด์ เดินสายไปเมือง Tbilisi ของจอร์เจีย เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ ต้นปีนี้ จากนั้น นางเหยี่ยวจะเดินทางไปที่หมายต่อไป คือ Baku ของ Azerbaijan บั้นท้ายของนางเหยี่ยวยังไม่ทันพ้นเมืองTbilisi ก็มีข่าวลือกระฉ่อนทั่วเมืองว่า อีกไม่นาน จอร์เจียอาจมีการปฏิวัติ หรือมีการลุกฮือ ไล่รัฐบาลที่ปกครองอยู่ปัจจุบัน ซึ่งเป็นรัฐบาลที่นางเหยึ่ยวออกปากว่า เป็นพวกไม่เอาตะวันตก คือไม่เอาอเมริกา แต่เอนไปทางรัสเซียนั่นแหละ… ชอบขู่แบบนี้กันนักนะ…หลังจากนั้นไม่กี่วัน นายช๊อกโกแล็ตก็ตั้งนายสาก เป็นที่ปรึกษาใหญ่ ตามใบสั่ง ข่าวว่างานแรกของนายสาก ที่ลงมือ หลังจากเป็นที่ปรึกษาใหญ่ คือเรียกประชุม บรรดาพรรคพวก ที่สังกัดองค์กร NGO โดยเฉพาะกลุ่มวัยรุ่นเลือดร้อน เช่น Innovations and Development Foundation, the Movement for Independence and Eropean Integration, Free Zone, Azat Zone, League of Young Dipolmats กลุ่มพวกนี้ ต่างได้รับเงินทุนสนับสนุนจาก National Endowment for Democracy หรือ NED ที่โด่งดังของรัฐบาลอเมริกา ไม่แปลกใจใช่ไหมครับ เรื่องของทรานนิสเตรีย ยูเครน นายสาก จอร์เจีย เกี่ยวโยงกันไหม เกี่ยวแน่นอน แต่เกี่ยวขนาดไหน และเกี่ยวกับใครอีกบ้าง อียู อยากให้มีการเซ็นสัญญาสงบศึกถาวรในยูเครน เพราะคนยุโรปยังเข็ดกับการทำสงคราม สงครามกลางเมืองยูเครนคือ ปัญหาที่จะกระทบทั้งเศรษฐกิจและความมั่นคงของยุโรป และที่ชาวยุโรปเดือดร้อนโดยตรง คือ โอกาส ขาดแคลนแก๊สจากท่อส่งของรัสเซียมายังยุโรป เรื่องนี้ อเมริกาไม่ได้มาเดือดร้อนด้วย ส่วนความต้องการของอเมริกา หรือตามที่นางเหยี่ยวบอกกับที่ประชุม ในตอนเดินสายเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ว่า เราไม่ต้องการให้เขา (ยูเครนกับรัสเซีย) สงบศึก เราต้องการให้เขารบกัน เข้าใจไหม สงครามกลางเมืองในยูเครน จะเป็นโอกาสทองของเรา เพราะจะทำให้รัสเซียวอกแวก คนเรา เวลาวอกแวก จะตัดสินใจถูกต้องยาก อเมริกาต้องการให้รัสเซียเป็นอย่างนั้น นายสากจึงถูกเรียกเข้ามารับตำแหน่งอะไรก็ได้ ยัดเข้าไปก่อน ไปอยู่แถวนั้น เพื่อแหย่พยาธิคุณพี่ปูติน นี่คือความคิดของอเมริกา ที่เราควรทำความเข้าใจให้ซึ้ง สิ้นเดือนมิถุนายนนี้ เรื่องนิวเคลียร์อิหร่าน จะต้องสรุปแล้ว ว่าอเมริกากับอิหร่านพูดกันรู้ เรื่องไหม พูดเรื่องเดียวกันไหม ถ้าพูดกันรู้เรื่อง ก็มีเรื่องอย่างหนึ่ง ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่อง ก็มีเรื่องอีกอย่างหนึ่ง อเมริกา แน่นอน ต้องเตรียมแผนสกัด ไม่ให้รัสเซีย กับอิหร่านขยับมาจับมือกันแน่นกว่าเดิม แต่จะไปรอคิดแผนเอาตอนนั้นหรือ ไม่ใช่วิธีของอเมริกา อย่าลืมว่า จอร์เจีย และอาเซอร์ไบจัน มีเขตแดนติดกับอิหร่าน เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ นางเหยี่ยว แวะไปทั้ง 2 แห่ง ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มาถึงเดือนพฤษภาคม ที่อิยิปต์ ศาลตัดสินประหารชีวิต อดีตประธานาธิบดีมอร์ซิ ที่อเมริกาเคยสนับสนุน แต่เมื่อหมดประโยชน์ก็ถีบทิ้ง แต่ตุรกี ที่สนับสนุนมอร์ซิมาตลอด ยังเห็นใจเพื่อน และไม่พอใจอเมริกาอย่างรุนแรง แล้วตุรกีที่มีเขตแเดนติดกับอิหร่าน ก็เริ่มมีปัญหาเรื่องชาวเคิร์ด ที่อเมริกาหนุนเมื่อต้นเดือนมิถุนายน ตามมาด้วยเหตุการณ์ในและใกล้ยูเครนเกิดขึ้นพร้อมกันคือการแต่งตั้งนายสาก เป็นผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา ที่พลเมืองส่วนใหญ่เอนไปทางรัสเซีย และการปิดกั้นทรานนิสเตรีย (จะเข้าใจการเคลื่อนไหวเหล่านี้ได้มากขึ้น ถ้าหาแผนที่มาดูตามไปด้วย) นี่คือการเดินหมากของอเมริกา เพื่อล้อม และล่อหลอกรัสเซีย ตามทฤษฏี ภูมิศาสตร์การเมือง geopolitics ฝ่ายรัสเซีย ก็ใช้ทฤษฏีเดียวกัน แต่เดินหมากกับประเทศอีกเส้นแนว ด้วยการต้อนรับกรีกที่เครมลิน เมื่อเดือนเมษายน และไปเยี่ยมอิตาลี เมื่อกลางเดือนมิถุนายนนี้เอง ถ้ารัสเซียคุยกับกรีกและอิตาลีรู้เรื่อง การเคลื่อนกองทัพเรือของอเมริกาในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เพื่อคอยกันรัสเซีย ไม่ให้ลงใต้ คงไม่ง่ายนัก แต่ทางตรงกันข้าม ถ้ารัสเซียขึ้นเหนือ ไปคิดบัญชีค้างชำระกับบางราย อเมริกาก็อาจมาช่วยไม่ทัน เพราะฉนั้น อเมริกาคงทำทุกอย่างเพื่อเป็นการบีบไม่ให้กรีกและอิตาลีแตกแถว เรื่องมันชักพัวพันขมวดเกลียวแน่นขึ้น รัสเซียจะรับมืออย่างไร ยูเครนเป็นห่วงคล้องคอรัสเซีย รัสเซียไม่อยากรบกับยูเครน ขณะเดียวกัน ก็คงทำใจเห็นคนยูเครน ที่เลือกจะไปอยู่กับรัสเซีย ประมาณเกือบ 10 ล้านคน บาดเจ็บล้มตายไม่ลง การส่งนายสากมาอยู่โอเดสสาคราวนี้ ของไอ้นักล่าใบตองแห้ง แม้จะแสดงว่าไอ้นักล่ายังไม่พร้อมรบ แต่เป็นการขยับหมากที่เหลือร้ายของไอ้นักล่า รัสเซียจะแก้เกมอย่างไร จะรับ หรือจะรุก คงต้องคอยดูเรื่องอิหร่านสิ้นเดือนมิถุนายนนี้ครับ และไม่ว่า การเจรจากับอิหร่านจะออกมาอย่างไร จะมีผลกระทบกับการเมืองโลกอย่างสำคัญแน่นอน รวมทั้งกระทบถึงแดนสยามด้วย เราเตรียมตัวอะไรกันไว้บ้าง หรือรอให้มีเรื่องก่อน แล้วค่อยวางแผน แล้วอย่าลืมไอ้สากโมเด็ล เกิดไอ้นักล่าคิดเล่นเกมสกปรก เพิ่งนึกออกว่าเจอนักโทษหนีคดี ทำทีเป็นช่วยสงเคราะห์จับตัว ส่งกลับบ้านให้ ก็จำกันไว้บ้างแล้วกันนะครับ ว่ามันกำลังคิดจะเล่นอะไรกับเรา สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 19 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 47 มุมมอง 0 รีวิว
  • หลุม ตอนที่ 5
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “หลุม”

    ตอน 5 (จบ)

    รายการขุดหลุมของฝั่งยูเครน นอกจากใช้ยาโด๊ป เกรด 2 เกรด 3 ที่วางขายกันอย่างโจ๊งครึ่มแล้ว รายนาย Saak ที่ไปเอามาเป็น ผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา ดูเหมือนจะไม่ได้มาตัวเปล่า และภาระกิจของเขา น่าจะอยู่ตำแหน่งหัวไม้ขีดจุดชนวนได้

    ตั้งแต่ตอน นาย Saak รับใบสั่งให้เป็นประธานาธิบดีจอร์เจีย คนออกใบสั่งมีของขวัญแถมมาให้อุ่นใจ เป็นหน่วยรบปฏิบัติการพิเศษมอสสาด จากอิสราเอล จำนวนหนึ่งพันคน เอามาฝึกทหารจอร์เจีย ข่าวว่าฝึกเสร็จแล้วก็ไม่ได้กลับอิสราเอล ยังนั่งล้อมวงจั่วไพ่อยู่ในจอร์เจียต่อ… เอะ ทำไมมันเหมือนกันหมด พวกที่เข้ามาฝึกๆๆๆ แล้วไม่ออกไป หรือออกไปน้อยกว่าตอนเข้ามานี่ คุ้นๆครับ

    คราวนี้ เมื่อนาย Saak มารับตำแหน่งผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา แกคงจะเป็นห่วงของแถมจากอิสราเอล กลัวจะเหงาจับเจ่าอยู่ในจอร์เจีย เลยขนติดตัวมาที่โอเดสสาด้วยทั้งกองพันนั่นแหละ เรื่องนี้จึงเป็นที่จับตามอง เอามาทำไมกัน เอาไว้เตรียมสู้กับทหารรัสเซียพันกว่าคน ที่ประจำอยู่ทรานนิสเตรีย เผื่อเป็นเด็กดื้อ เดินผ่านเข้ามาในยูเครนอย่างนั้นหรือ

    สื่อทั้งเล็กทั้งใหญ่ต่างวิเคราะห์ว่า ยูเครนเดินหมากแบบนี้ น่าจะเป็นชนวนให้เกิดเรื่องใหญ่ เป็นการบีบไข่รัสเซียให้หน้าเขียวได้ ถ้ารัสเซียไม่ช่วย สาวร่างบางทรานนิสเตรีย ก็เสียชื่อลูกพี่ใหญ่ตายชัก แต่ถ้าตัดสินใจลุย ก็ไม่แคล้ว ต้องมีเรื่องกับยูเครน ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ ยังมีมอนโดวา คอยแยงอีก โฮ้ย คราวนี้ คุณพี่ปูของผม คงหน้าเหี่ยวหล่อลดลงไปนิดหน่อย

    แม้จะมีทั้งยาโด๊ป ของแถม แต่ผมว่า นายช๊อกโกแลต ยังไงก็ไม่น่าจะทะเล่อทะล่า คิดวางแผนขุดหลุม ขุดบ่อล่อให้คุณพี่ปูตินเดินตกหลุมง่ายๆ อย่างนั้นนะ เสียชื่อมาถึงแฟนคลับหมด ยูเครนมีกำลังอะไรไปสู้รัสเซีย กระดูกเบอร์ห่างเป็นคืบ ยูเครนถูกต้มซ้ำซาก ดักดานไม่เข็ด เดือดร้อนมาถึงประชาชนของตน เจ็บตาย จากแรงยุ ดูจากยาโด๊ปแต่ละรายการมาจากไหน ก็แหล่งเดียวกันทั้งนั้น
    อเมริกา นักล่าใบตองแห้ง พยายามจะฮุบเอายูเครน ที่พลเมืองแบ่งเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายหนึ่งอยากไปอยู่กับรัสเสีย อีกฝ่ายอยากไปอยู่กับอียู ให้มาอยู่กับอียูทั้งหมด หรือจริงๆ ก็คือ อยู่ฝ่ายอเมริกานั่นแหละ เพราะรู้ว่ายูเครนเป็นจุดสำคัญกับรัสเซียทางด้านยุทธสาศตร์ อเมริกาพยายามมาหลายรอบ รอบสุดท้ายก็คือต้นปีที่แล้ว 2014 ก็ยังไม่สำเร็จ ยังค้างคาไม่รู้หมู่รู้จ่าเหมือนเดิม อเมริกาใช้วิธียุให้มีการประท้วงเผาเมือง โดยส่งคนไปวางแผน ก็นางเหยี่ยว Nuland นั่นแหละ รวมทั้งส่งคนไปร่วมปฏิบัติการ แล้วก็ไม่สำเร็จ (มีรายละเอียดที่น่าจะทำให้เข้าใจเรื่องมากขึ้น อยู่ในนิทานเรื่อง รุกคืบ หรือรุกฆาต และนิทานเรื่อง แกะรอยสงครามโลกครั้งที่ 3 ครับ )

    ใช้วิธียุให้เขาตีกัน ยังไม่ได้เรื่องตามต้องการ อเมริกาเปลี่ยนมาใช้วิธีหาเรื่องคว่ำบาตรรัสเซียไปเรื่อยๆก่อน แต่ที่อเมริกายังไม่มีที่ท่าว่าจะใช้ ไม่ว่าแบบเบาหรือหนัก คือ กดดันรัสเซียด้วยกองกำลังของนาโต้ เสือฟันหรอ จะว่า อเมริกาเกิดรักสงบ มันก็ผิดสันดานนักล่าใบตองแห้งมากไปหน่อย ก็น่าสงสัยว่า คงใช้นาโต้ไปไล่งับแล้ว แต่คงงับคุณพี่ปูเขาไม่เข้า ก็เสือมันฟันหรอ จะไปทำอะไรได้ เอะ … แล้วกองกำลังของอเมริกาเองล่ะ พร้อมหรือเปล่า ไม่เห็นออกข่าวมาบ้างเลย อุบไต๋เงียบเลยนะพี่

    แผนใช้เด็กๆไปขุดหลุม กะให้คุณพี่ปูเลือดขึ้นหน้า ยกทัพกรีฑามาบดขยี้ยูเครน เปิดโอกาสให้อเมริกาและชาวโลกชี้ หน้าประณามรัสเซียว่า เห็นมั้ย รัสเซียนักเลงโต แสดงความก้าวร้าวอีกแล้ว ยึดไครเมียไม่พอ จะต้องยึดยูเครนให้ได้ เรื่องแบบนี้สื่อใส่สี น่าจะเตรียมพาดหัวข่าวรอไว้ด้วยซ้ำ

    การใช้วิธีขุดหลุมล่อแบบนี้ กองกำลังของอเมริกาเอง “ควร” จะต้องพร้อม เพราะถ้ารัสเซียเกิดเลือดฝาดขึ้นหน้า ไม่สนใจหลุมลึก หลุมตื้น เดินลุยใส่ อเมริกาจะทำอย่างไร ลำพังกองทัพของนาโต้ เสือฟันหรอ ผมว่า เอารัสเซียยามนี้ไม่อยู่หรอก ต้องใช้กองกำลังของอเมริกามาร่วมด้วย

    กองเรือของอเมริกาขณะนี้ ที่ใกล้ยูเครนที่สุด น่าจะเป็นที่ไปแอบซุ่มไว้แถวสวีเดน กับแถวแคนาดา ทางทะเลบอลติกเหนือนู่น กว่าจะยุรยาตรมายูเครน ไม่ทันแกงกินแน่ อเมริกาจึงน่าจะใช้การสกัดที่มา ทางอากาศมากกว่า เล่นแบบนั้น แปลว่า อเมริกา ” พร้อม” ก่อสงคราม.. ไม่ใช่แค่สงครามยูเครน แต่อาจลามเป็นสงครามโลกได้ อเมริกา “พร้อม” ไหม
    เพราะรัสเซียกับพวก คงไม่ยอมถูกเจาะกระบาลหัวฟรีๆ มันคงต้องมีการแลกของกันหน่อย

    ส่วนรัสเซีย น่าจะรู้อยู่แล้วว่า เขากำลังขุดหลุมล่อ และน่าจะรู้นานแล้วด้วย อย่าลืมว่า ยูเครนก็แดนเก่าของสหภาพโซเวียต ครึ่งหนึ่งของชาวยูเครน ก็ยังผูกพันกับรัสเซีย รัสเซียน่าจะนั่งรอด้วยซ้ำว่า เมื่อไหร่หลุมนี้ จะขุดเสร็จ และถ้าเป็นอย่างนั้น แสดงว่า รัสเซีย “พร้อม” รับมือกับหลุมล่อของอเมริกา
    ถ้าทั้ง 2 ฝ่าย พร้อม ที่จะเล่นยาวจนเป็นสงคราม เหตุการณ์ อาจจะทยอยเกิดในหลายภูมิภาค ตั้งแต่ยุโรป ตะวันออกกลาง และเอเซีย เพราะอเมริกา จะไม่ปล่อยให้ฝั่งรัสเซีย มีการรวมตัวเพื่อส่งกำลังช่วยกัน โดยเฉพาะ ระหว่าง รัสเซีย จีน อิหร่าน เกาหลีเหนือแน่นอน อเมริกาจึงน่าจะเลือกใช้วิธี แยกจุดชนวนในภูมิภาคต่างๆ นั้น ให้เดือด ในเวลาใกล้เคียงกัน ให้แต่ละคนมัวแต่วุ่นวายอยู่กับเรื่องในบ้าน หรือใกล้บ้านตัวเอง

    และก็เป็นไปได้ว่า หลุมที่ขุดล่อนี้ อาจจะ “ฝ่อ” ไม่เป็นท่า ไม่ได้ผลทั้งฝ่ายอเมริกา ที่ไม่ “พร้อม” รบ เพราะเห็นว่า รัสเซีย ดัน “พร้อม” รับ และอาจจะรุกกลับ ถ้าเป็นอย่างนั้น เรื่องของสาวร่างบางทรานนิสเตรีย จะค่อยๆเงียบไปเอง และการตีปีบ น่าจะมีเริ่มใหม่ แต่เปลี่ยนสถานที่ ไล่ตีไปเรื่อยๆ เดี๋ยวพวกนักข่าวใส่สีจะตกงาน ของจริงคงต้องรอให้เรื่องอิหร่าน ญี่ปุ่น ลงตัวเสียก่อน เดือนมิถุนายนไปแล้วค่อยว่ากัน ส่วนบรรดาเสี่ยปั้มน้ำมันของผม ไม่ว่า ปั้มใหญ่ ปั้มเล็ก น่าจะต้องเตรียมอาชีพอื่นไว้รองรับบ้างนะครับเสี่ย

    ส่วนตัวผม เอนไปทางฝ่อนะ อเมริกา ณ ตอนนี้ น่าจะยังไม่พร้อมลุยกับคุณพี่ปูของผมหรอก คนเราถ้าพร้อม ไม่น่าตีปีบเอะอะ มาเงียบๆ มันกว่า

    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    15 มิ.ย. 2558
    หลุม ตอนที่ 5 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “หลุม” ตอน 5 (จบ) รายการขุดหลุมของฝั่งยูเครน นอกจากใช้ยาโด๊ป เกรด 2 เกรด 3 ที่วางขายกันอย่างโจ๊งครึ่มแล้ว รายนาย Saak ที่ไปเอามาเป็น ผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา ดูเหมือนจะไม่ได้มาตัวเปล่า และภาระกิจของเขา น่าจะอยู่ตำแหน่งหัวไม้ขีดจุดชนวนได้ ตั้งแต่ตอน นาย Saak รับใบสั่งให้เป็นประธานาธิบดีจอร์เจีย คนออกใบสั่งมีของขวัญแถมมาให้อุ่นใจ เป็นหน่วยรบปฏิบัติการพิเศษมอสสาด จากอิสราเอล จำนวนหนึ่งพันคน เอามาฝึกทหารจอร์เจีย ข่าวว่าฝึกเสร็จแล้วก็ไม่ได้กลับอิสราเอล ยังนั่งล้อมวงจั่วไพ่อยู่ในจอร์เจียต่อ… เอะ ทำไมมันเหมือนกันหมด พวกที่เข้ามาฝึกๆๆๆ แล้วไม่ออกไป หรือออกไปน้อยกว่าตอนเข้ามานี่ คุ้นๆครับ คราวนี้ เมื่อนาย Saak มารับตำแหน่งผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา แกคงจะเป็นห่วงของแถมจากอิสราเอล กลัวจะเหงาจับเจ่าอยู่ในจอร์เจีย เลยขนติดตัวมาที่โอเดสสาด้วยทั้งกองพันนั่นแหละ เรื่องนี้จึงเป็นที่จับตามอง เอามาทำไมกัน เอาไว้เตรียมสู้กับทหารรัสเซียพันกว่าคน ที่ประจำอยู่ทรานนิสเตรีย เผื่อเป็นเด็กดื้อ เดินผ่านเข้ามาในยูเครนอย่างนั้นหรือ สื่อทั้งเล็กทั้งใหญ่ต่างวิเคราะห์ว่า ยูเครนเดินหมากแบบนี้ น่าจะเป็นชนวนให้เกิดเรื่องใหญ่ เป็นการบีบไข่รัสเซียให้หน้าเขียวได้ ถ้ารัสเซียไม่ช่วย สาวร่างบางทรานนิสเตรีย ก็เสียชื่อลูกพี่ใหญ่ตายชัก แต่ถ้าตัดสินใจลุย ก็ไม่แคล้ว ต้องมีเรื่องกับยูเครน ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ ยังมีมอนโดวา คอยแยงอีก โฮ้ย คราวนี้ คุณพี่ปูของผม คงหน้าเหี่ยวหล่อลดลงไปนิดหน่อย แม้จะมีทั้งยาโด๊ป ของแถม แต่ผมว่า นายช๊อกโกแลต ยังไงก็ไม่น่าจะทะเล่อทะล่า คิดวางแผนขุดหลุม ขุดบ่อล่อให้คุณพี่ปูตินเดินตกหลุมง่ายๆ อย่างนั้นนะ เสียชื่อมาถึงแฟนคลับหมด ยูเครนมีกำลังอะไรไปสู้รัสเซีย กระดูกเบอร์ห่างเป็นคืบ ยูเครนถูกต้มซ้ำซาก ดักดานไม่เข็ด เดือดร้อนมาถึงประชาชนของตน เจ็บตาย จากแรงยุ ดูจากยาโด๊ปแต่ละรายการมาจากไหน ก็แหล่งเดียวกันทั้งนั้น อเมริกา นักล่าใบตองแห้ง พยายามจะฮุบเอายูเครน ที่พลเมืองแบ่งเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายหนึ่งอยากไปอยู่กับรัสเสีย อีกฝ่ายอยากไปอยู่กับอียู ให้มาอยู่กับอียูทั้งหมด หรือจริงๆ ก็คือ อยู่ฝ่ายอเมริกานั่นแหละ เพราะรู้ว่ายูเครนเป็นจุดสำคัญกับรัสเซียทางด้านยุทธสาศตร์ อเมริกาพยายามมาหลายรอบ รอบสุดท้ายก็คือต้นปีที่แล้ว 2014 ก็ยังไม่สำเร็จ ยังค้างคาไม่รู้หมู่รู้จ่าเหมือนเดิม อเมริกาใช้วิธียุให้มีการประท้วงเผาเมือง โดยส่งคนไปวางแผน ก็นางเหยี่ยว Nuland นั่นแหละ รวมทั้งส่งคนไปร่วมปฏิบัติการ แล้วก็ไม่สำเร็จ (มีรายละเอียดที่น่าจะทำให้เข้าใจเรื่องมากขึ้น อยู่ในนิทานเรื่อง รุกคืบ หรือรุกฆาต และนิทานเรื่อง แกะรอยสงครามโลกครั้งที่ 3 ครับ ) ใช้วิธียุให้เขาตีกัน ยังไม่ได้เรื่องตามต้องการ อเมริกาเปลี่ยนมาใช้วิธีหาเรื่องคว่ำบาตรรัสเซียไปเรื่อยๆก่อน แต่ที่อเมริกายังไม่มีที่ท่าว่าจะใช้ ไม่ว่าแบบเบาหรือหนัก คือ กดดันรัสเซียด้วยกองกำลังของนาโต้ เสือฟันหรอ จะว่า อเมริกาเกิดรักสงบ มันก็ผิดสันดานนักล่าใบตองแห้งมากไปหน่อย ก็น่าสงสัยว่า คงใช้นาโต้ไปไล่งับแล้ว แต่คงงับคุณพี่ปูเขาไม่เข้า ก็เสือมันฟันหรอ จะไปทำอะไรได้ เอะ … แล้วกองกำลังของอเมริกาเองล่ะ พร้อมหรือเปล่า ไม่เห็นออกข่าวมาบ้างเลย อุบไต๋เงียบเลยนะพี่ แผนใช้เด็กๆไปขุดหลุม กะให้คุณพี่ปูเลือดขึ้นหน้า ยกทัพกรีฑามาบดขยี้ยูเครน เปิดโอกาสให้อเมริกาและชาวโลกชี้ หน้าประณามรัสเซียว่า เห็นมั้ย รัสเซียนักเลงโต แสดงความก้าวร้าวอีกแล้ว ยึดไครเมียไม่พอ จะต้องยึดยูเครนให้ได้ เรื่องแบบนี้สื่อใส่สี น่าจะเตรียมพาดหัวข่าวรอไว้ด้วยซ้ำ การใช้วิธีขุดหลุมล่อแบบนี้ กองกำลังของอเมริกาเอง “ควร” จะต้องพร้อม เพราะถ้ารัสเซียเกิดเลือดฝาดขึ้นหน้า ไม่สนใจหลุมลึก หลุมตื้น เดินลุยใส่ อเมริกาจะทำอย่างไร ลำพังกองทัพของนาโต้ เสือฟันหรอ ผมว่า เอารัสเซียยามนี้ไม่อยู่หรอก ต้องใช้กองกำลังของอเมริกามาร่วมด้วย กองเรือของอเมริกาขณะนี้ ที่ใกล้ยูเครนที่สุด น่าจะเป็นที่ไปแอบซุ่มไว้แถวสวีเดน กับแถวแคนาดา ทางทะเลบอลติกเหนือนู่น กว่าจะยุรยาตรมายูเครน ไม่ทันแกงกินแน่ อเมริกาจึงน่าจะใช้การสกัดที่มา ทางอากาศมากกว่า เล่นแบบนั้น แปลว่า อเมริกา ” พร้อม” ก่อสงคราม.. ไม่ใช่แค่สงครามยูเครน แต่อาจลามเป็นสงครามโลกได้ อเมริกา “พร้อม” ไหม เพราะรัสเซียกับพวก คงไม่ยอมถูกเจาะกระบาลหัวฟรีๆ มันคงต้องมีการแลกของกันหน่อย ส่วนรัสเซีย น่าจะรู้อยู่แล้วว่า เขากำลังขุดหลุมล่อ และน่าจะรู้นานแล้วด้วย อย่าลืมว่า ยูเครนก็แดนเก่าของสหภาพโซเวียต ครึ่งหนึ่งของชาวยูเครน ก็ยังผูกพันกับรัสเซีย รัสเซียน่าจะนั่งรอด้วยซ้ำว่า เมื่อไหร่หลุมนี้ จะขุดเสร็จ และถ้าเป็นอย่างนั้น แสดงว่า รัสเซีย “พร้อม” รับมือกับหลุมล่อของอเมริกา ถ้าทั้ง 2 ฝ่าย พร้อม ที่จะเล่นยาวจนเป็นสงคราม เหตุการณ์ อาจจะทยอยเกิดในหลายภูมิภาค ตั้งแต่ยุโรป ตะวันออกกลาง และเอเซีย เพราะอเมริกา จะไม่ปล่อยให้ฝั่งรัสเซีย มีการรวมตัวเพื่อส่งกำลังช่วยกัน โดยเฉพาะ ระหว่าง รัสเซีย จีน อิหร่าน เกาหลีเหนือแน่นอน อเมริกาจึงน่าจะเลือกใช้วิธี แยกจุดชนวนในภูมิภาคต่างๆ นั้น ให้เดือด ในเวลาใกล้เคียงกัน ให้แต่ละคนมัวแต่วุ่นวายอยู่กับเรื่องในบ้าน หรือใกล้บ้านตัวเอง และก็เป็นไปได้ว่า หลุมที่ขุดล่อนี้ อาจจะ “ฝ่อ” ไม่เป็นท่า ไม่ได้ผลทั้งฝ่ายอเมริกา ที่ไม่ “พร้อม” รบ เพราะเห็นว่า รัสเซีย ดัน “พร้อม” รับ และอาจจะรุกกลับ ถ้าเป็นอย่างนั้น เรื่องของสาวร่างบางทรานนิสเตรีย จะค่อยๆเงียบไปเอง และการตีปีบ น่าจะมีเริ่มใหม่ แต่เปลี่ยนสถานที่ ไล่ตีไปเรื่อยๆ เดี๋ยวพวกนักข่าวใส่สีจะตกงาน ของจริงคงต้องรอให้เรื่องอิหร่าน ญี่ปุ่น ลงตัวเสียก่อน เดือนมิถุนายนไปแล้วค่อยว่ากัน ส่วนบรรดาเสี่ยปั้มน้ำมันของผม ไม่ว่า ปั้มใหญ่ ปั้มเล็ก น่าจะต้องเตรียมอาชีพอื่นไว้รองรับบ้างนะครับเสี่ย ส่วนตัวผม เอนไปทางฝ่อนะ อเมริกา ณ ตอนนี้ น่าจะยังไม่พร้อมลุยกับคุณพี่ปูของผมหรอก คนเราถ้าพร้อม ไม่น่าตีปีบเอะอะ มาเงียบๆ มันกว่า สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 15 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 189 มุมมอง 0 รีวิว
  • หลุม ตอนที่ 1 – 2
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “หลุม”

    ตอน 1

    เมื่อราวช่วงต้นสัปดาห์นี้ นักวิเคราะห์ที่ติดตามการเมืองระดับโลก เริ่มมีอาการตื่นเต้นกับชื่อ ทรานนิสเตรีย (Transnistria) ชาวบ้านอย่างเราๆ ก็ตื่นเหมือนกัน เพราะไม่รู้ว่ามันเป็นชื่อของอะไร ที่แน่ๆ ยังงงว่าทำไมเขาตื่นเต้นกัน

    ทรานนิสเตรีย หรือชื่อเต็มว่า Transnistria Moldov Republic (TMR) เป็นรัฐเล็กๆน่าเอ็นดู รูปร่างยาวบาง อยู่ระหว่างกลาง มอนโดวา ( Moldova) ด้านหนึ่ง กับยูเครน (Ukraine) อีกด้านหนึ่ง เหมือนเป็นแผ่นแฮม ถูกขนมปัง 2 แผ่นประกบไว้ มันก็น่าเสียวว่าจะถูกงับ ทั้งยูเครน มอนโดวา และทรานนิสเตรีย ต่างเคยเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียตทั้งสิ้น ก่อนฝ่ายตะวันตก ที่นำโดยอเมริกาและอังกฤษ วางแผนทุบเสียจนสหภาพโซเวียตแตกกระจายในปีช่วง ค.ศ.1989-1991 เพื่อตัดตอนสหภาพโซเวียต ให้เหลือเป็นเพียงประเทศรัสเซีย โดยหวังว่า วันหนึ่ง ประเทศรัสเซียก็จะต้องไม่มีเหลือด้วย

    แม้จะแทบไม่มีใครรู้จัก หรือเคยได้ยินชื่อ แต่อย่าหมิ่นเขาเชียว ทรานนิสเตรีย เขาหาญกล้านัก ปี ค.ศ.1990 มอนโดวาซึ่งตอนนั้นยังมีทรานนิสเตรียรวมอยู่ด้วย เกิดเคลิ้ม คิดอยากจะไปรวมกับรูมาเนีย ซึ่งฝั่งทรานนิสเตรียรังเกียจ เนื่องจาก รูมาเนียคิดจะเปลี่ยนรากภาษา และวัฒนธรรมของมอนโดวาและทรานนิสเตรีย ให้เป็นแบบของตัว ทรานนิสเตรียหวงแหนรากเหง้าของตัวเอง ไม่เอาด้วย จึงประกาศตัวเป็นเอกราชไม่ขึ้นกับใคร แถมแสดงท่าทีว่า ที่แท้ใจยังผูกพันธ์กับพี่ใหญ่รัสเซียมากกว่า

    ทรานนิสเตรีย มีพลเมืองแค่ประมาณไม่เกิน 6 แสนคน แบ่งเป็น 3 เชื้อสาย ในอัตราใกล้เคียงกัน คือ เป็นชาวมอนโดเวียน ชาวยูเครน และเป็นรัสเซียแท้ ที่เหลือเป็นชาวยิว และอื่นๆ
    ในปี ค.ศ.1992 คงจะเป็นจากส่วนผสมของพลเมืองที่ มีเชื้อสาย และความผูกพันต่างกัน ชาวทรานนิสเตรีย เจอลูกยุจากภายนอก ก็เกิดรบกันเอง รัสเซียในฐานะพี่ใหญ่ ก็ส่งกำลังทหารประมาณพันห้าร้อยคนเข้ามาเป็นกรรมการห้ามมวย หรือ peace keeper แล้วทรานนิสเตรียก็สงบเรียบร้อย ไม่มีการขว้างขวดปาอิฐใส่กันอีก ส่วนกรรมการห้ามมวยที่เข้ามาตั้ง แต่ตอนนั้น ก็ยังอยู่มาถึงตอนนี้ ไม่ได้กลับออกไป น่าจะมีตัวเล็กตัวน้อย งอกขึ้นมาเดินตามเป็นพรวน ยิ่งทำให้ทิ้งไปยาก และก็ทำให้รัสเซียกลายเป็นผู้เลี้ยงดู ส่งเสีย สาวร่างบางทรานนิสเตรียจนทุกวันนี้ สาวร่างบางก็ไม่ได้รังเกียจบ่นว่าอะไร พวกเขาก็ดูจะอยู่กันอย่างอบอุ่นดี

    คงเพราะดูอบอุ่นดีนี่แหละ เพื่อนบ้านที่เคยเป็นบ้านเดียวกันมาก่อน ก็ชักหมั่นไส้ มอนโดวา ซึ่งแม้จะเคยเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียต แต่ตอนหลังคิดว่าหญ้าฝั่งอียูเขียวกว่า เพราะถูกอเมริกาหลอกไว้แยะ แถมมีโรมาเนีย ลูกหาบชั้นปลายแถวของอเมริกาในแถบยุโรปตะวันออกกลาง คอยหนุน เลยประกาศเสียงดัง ให้รัสเซียได้ยินว่า ฉันจะไปอยู่กับทางนู้นแล้วนะ รัสเซียฟังแล้วก็แสดงอาการทองไม่รู้ร้อน อาการอย่างนี้ สร้างความเสียหน้าให้มอนโดวาเอาเรื่องอยู่ และมอนโดวาก็รอโอกาสที่จะเอาหน้าคืน

    มอนโดวา เปลี่ยนบทใหม่ หันไปชวนเพื่อนสาวร่างบาง ทรานนิสเตรีย ซึ่งก็ฉีกสัมพันธ์สะบั้นกันไปแล้ว กลับมาทำปากหวาน นี่เธอ เรากลับมารวมประเทศกันใหม่ดีมั้ย เธอไม่ควรไว้ใจรัสเซียมากกว่าฉันนะ ไม่งั้น เธอก็ควรไล่รัสเซียออกไปจากบ้านเธอ เพราะฉันไม่พอใจให้เขามาอยู่ใกล้บ้านฉันแบบนี้ เดียวมาจะผนวก บวกเอาฉันเข้าไปด้วย บทนี้เข้าใจว่า ไอ้นักล่าใบตองแห้งกับนาโต้ ไอ้เสือฟันหลอ คงเป็นคนเขียนโพยให้

    ทรานนิสเตรียถึงจะจิ๋วแต่เจ๋ง ไม่เชื่อขี้หน้ามอนโดวา ตั้งแต่บัดนั้นถึงบัดนี้ พลเมืองทรานนิสเตรีย แม้จะต่างสายต่างเชื้อ แต่มาบัดนี้เข้าใจเล่ห์ลูกยุดี จึงยังเชื่อใจรัสเซียมากกว่า ทรานสนิสเตรีย ตอกกลับมอนโดวา นี่เธอมาจุ้นอะไร รัสเซียเขามาอยู่ในบ้านฉันนะ ไม่ใช่บ้านเธอ ฉันจะไปไล่เขาทำไม ก็ฉันชอบของฉัน ว่าแล้วก็ด่าไปอีก 2 คำ ข่าวที่ผมอ่าน เขาบอกว่า ทรานนิสเตรีย ถึงกับให้นิ้วกลางกับจอมจุ้นมอนโดวา พริกขี้หนูเม็ดจิ๋ว แต่เผ็ดถึงใจ
    อเมริกาและนาโต้ ที่เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของรัสเซียในแถบนั้นอย่างใกล้ชิด ชนิดกันชนกระแทกกันหลายที ตั้งแต่อเมริกาเข้าไปอุ้มยูเครน ในปี ค.ศ.2004 มาถึงตอนนี้ คงแอบคิดอะไรอยู่ จึงเริ่มขยับ เดินหมากรอบใหม่ เหมือนอยากจะรุกรัสเซีย โดยใช้หมากตัวเดิม ชื่อ ยูเครน ที่มีข่าวว่า อาจจะกลายเป็นแดนสวรรค์ของบางกลุ่มชน พอจะเดาออกไหมครับ

    ###############
    ตอน 2

    หมากยูเครน ซี่งเงื้อเก้อมานานจนเมื่อย เพราะคิดว่ารัสเซียจะมาออกกำลังใกล้ๆ แต่รัสเซียเพียงแค่ขยับขาแก้เหน็บกิน หลอกให้คุณช๊อกโกแลต วิ่งพล่านพุงกระเพื่อมเหงื่อแตกเล่นเท่านั้นเอง ยังไม่ได้ขยับจริงสักหน่อย แค่นั้น ก็เล่นเอาคุณช๊อกโกแลต ประธานาธิบดี Poroshenko ที่รวยมาจากการผลิตช๊อกโกแลต ชวดโอกาสแสดงผลงานเอาใจนายใหญ่ไปหลายที แต่คราวนี้ สงสัยนายใหญ่สั่งลุย

    ยูเครนมีการประชุมสภา เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ที่ผ่านมา สภายูเครน มีมติไม่ให้ความร่วมมือกับรัสเซีย ทางการทหารและอื่นๆทั้งหมด เรื่องไม่ร่วมมือการทหารนี่ ไม่เกินความคาดหมายของรัสเซีย ทะเลาะกันมาขนาดนี้จะไปร่วมมือ กันลงยังไง แต่ไอ้ที่นายใหญ่เน้นมาคือ ให้หยุดความร่วมมือ ตามสัญญาที่ยูเครน ทำกับรัสเซีย เมื่อปี ค.ศ.1995 ที่ตกลงให้กองทัพรัสเซีย สามารถเคลื่อนพลผ่านยูเครน ทางด้านแคว้นโอเดสสา (Odessa) ไปยังทรานนิสตรียด้วย นี่เรียกว่าเป็นการลงมติ แบบเฉพาะเจาะจง จนออกนอกหน้า

    คุณช๊อกโกแลต คราวนี้มามาดใหม่ เหมือนอยากจะรบกับรัสเซียเต็มแก่ ถ้าการห้ามไม่ให้กองกำลังรักษาความสงบของรัสเซีย ผ่านยูเครน เข้าไปถึงทรานนิสเตรีย ยังไม่ทำให้คุณพี่ปูตินเลือดฝาดขึ้นจนหน้าเข้ม คุณช๊อกโกแลตก็มีอีกแผน เตรียมคนขุดหลุม ล่อฝาดรัสเซียแถมให้อีก

    เมื่อประมาณต้นเดือนมิถุนายนนี้ คุณช็อกโกแลต เพิ่งลงชื่อแต่งตั้ง นาย Mikheil Saakashvili อดีตประธานาธิบดีจอร์เจีย (Georgia) คู้แค้นของคุณพี่ปูติน ให้มาเป็นผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา นี่เป็นการเจาะจง ทั้งเลือกคน และ เลือกสถานที่เลยนะ คุณ Saak นี่แกเคยจัดการงานนอกสั่ง เอาใจเจ้านาย ลงทุนยกทัพมายึดเมือง South Ossetia ในปี ค.ศ.2008 ยึดถูกที่ แต่ผิดเวลา คุณพี่ปูตินจึงซัดกลับ เล่นเอาคุณ Saak วิ่งกลับบ้านกางเกงเปียก แถมถูกคุณพี่ปูตินขู่เอาไว้ คราวนี้ จึงพร้อมที่จะมารับบทคนขุดหลุม ล่อฝาดรัสเซีย แม้จะอยู่กันคนประเทศ นับเป็นเรื่องที่แสดงความเห่ยที่สุด ของผู้จัดรายการ
    ส่วนรัสเซีย ในการดูแลทรานนิสเตรีย จำเป็นต้องขนกองกำลัง และอาวุธ เข้าไปสับเปลี่ยนหน่วยที่ประจำการ ที่ทรานนิสเตรียเป็นครั้งคราว ถ้าไม่ได้ผ่านเข้าทางเขตพื้นดินของยูเครนทางแคว้นโอเดสสา รัสเซียก็ต้องไปใช้ผ่านเข้าทางอากาศ โดยต้องผ่านเข้าไปที่ Chisinau เมืองหลวงของมอนโดวาแทน เมื่อข่าวเรื่องใบสั่งห้ามผ่าน ยูเครนลือกันทั่ว รัสเซียทดสอบสถานการณ์ ด้วยการไปเจรจากับมอนโดวา แหม ลูกบอลวิ่งเข้าตีน มอนโดวาบอก มาได้เลย แต่แล้วกลับกักตัวทหารรัสเซียไว้ บ้าง ส่งกลับออกไปบ้าง แต่ไม่กล้าเก็บไว้หมด กลัวได้ไม่คุ้มเสีย… แต่สำหรับรัสเซีย ถ้าใช้เส้นทางมอนโดวา ทหารรัสเซียคงไปไม่ถึงทรานนิสเตรีย หรือไปถึงช้าหน่อย ลูกเมียรอกันขี้มูกโป่ง

    คราวนี้ ถึงคิวที่ชาวทรานนิสเตรีย ขยับบ้าง พวกเขาออกมาเรียกร้องต่อคุณพี่ปูตินเมื่อสัปดาห์ที่แล้วอ ย่างไม่ต้องรอใบสั่งว่า อย่าทิ้งเรายามยากนะ อื้อฮือ แบบนี้ใครจะทิ้งน้องลง คุณพี่ปูตินเลยให้ นาย Dmitry Rogozin รองนายกรัฐมนตรีมาดนุ่ม ออกมายืนยัน ปลอบใจกับชาวทรานนิสเตรียว่า รัสเซียจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา เพื่อรักษาความมั่นคงของภูมิภาค บทนี้สมเป็นพระเอกจริงๆ

    เออ.. มันก็น่าสงสัย ยูเครน กับรัสเซีย เล่นเอากันชน กระแทกใส่กันมาตั้งแต่ ปี ค.ศ.2013 ให้ชาวบ้านตกใจ นึกว่าเขาจะปะทะกันจริงๆ เสร็จแล้ว ก็เหมือนมวยล้ม เลิกชกกันง่ายๆ แล้วนี่อยู่ๆ คุณช๊อกโกแลตก็ลุกขึ้นเต้นก๋า ท้าทายเขา เหมือนไปได้ยาโด๊ปช้ันดีมา

    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    13 มิ.ย. 2558
    หลุม ตอนที่ 1 – 2 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “หลุม” ตอน 1 เมื่อราวช่วงต้นสัปดาห์นี้ นักวิเคราะห์ที่ติดตามการเมืองระดับโลก เริ่มมีอาการตื่นเต้นกับชื่อ ทรานนิสเตรีย (Transnistria) ชาวบ้านอย่างเราๆ ก็ตื่นเหมือนกัน เพราะไม่รู้ว่ามันเป็นชื่อของอะไร ที่แน่ๆ ยังงงว่าทำไมเขาตื่นเต้นกัน ทรานนิสเตรีย หรือชื่อเต็มว่า Transnistria Moldov Republic (TMR) เป็นรัฐเล็กๆน่าเอ็นดู รูปร่างยาวบาง อยู่ระหว่างกลาง มอนโดวา ( Moldova) ด้านหนึ่ง กับยูเครน (Ukraine) อีกด้านหนึ่ง เหมือนเป็นแผ่นแฮม ถูกขนมปัง 2 แผ่นประกบไว้ มันก็น่าเสียวว่าจะถูกงับ ทั้งยูเครน มอนโดวา และทรานนิสเตรีย ต่างเคยเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียตทั้งสิ้น ก่อนฝ่ายตะวันตก ที่นำโดยอเมริกาและอังกฤษ วางแผนทุบเสียจนสหภาพโซเวียตแตกกระจายในปีช่วง ค.ศ.1989-1991 เพื่อตัดตอนสหภาพโซเวียต ให้เหลือเป็นเพียงประเทศรัสเซีย โดยหวังว่า วันหนึ่ง ประเทศรัสเซียก็จะต้องไม่มีเหลือด้วย แม้จะแทบไม่มีใครรู้จัก หรือเคยได้ยินชื่อ แต่อย่าหมิ่นเขาเชียว ทรานนิสเตรีย เขาหาญกล้านัก ปี ค.ศ.1990 มอนโดวาซึ่งตอนนั้นยังมีทรานนิสเตรียรวมอยู่ด้วย เกิดเคลิ้ม คิดอยากจะไปรวมกับรูมาเนีย ซึ่งฝั่งทรานนิสเตรียรังเกียจ เนื่องจาก รูมาเนียคิดจะเปลี่ยนรากภาษา และวัฒนธรรมของมอนโดวาและทรานนิสเตรีย ให้เป็นแบบของตัว ทรานนิสเตรียหวงแหนรากเหง้าของตัวเอง ไม่เอาด้วย จึงประกาศตัวเป็นเอกราชไม่ขึ้นกับใคร แถมแสดงท่าทีว่า ที่แท้ใจยังผูกพันธ์กับพี่ใหญ่รัสเซียมากกว่า ทรานนิสเตรีย มีพลเมืองแค่ประมาณไม่เกิน 6 แสนคน แบ่งเป็น 3 เชื้อสาย ในอัตราใกล้เคียงกัน คือ เป็นชาวมอนโดเวียน ชาวยูเครน และเป็นรัสเซียแท้ ที่เหลือเป็นชาวยิว และอื่นๆ ในปี ค.ศ.1992 คงจะเป็นจากส่วนผสมของพลเมืองที่ มีเชื้อสาย และความผูกพันต่างกัน ชาวทรานนิสเตรีย เจอลูกยุจากภายนอก ก็เกิดรบกันเอง รัสเซียในฐานะพี่ใหญ่ ก็ส่งกำลังทหารประมาณพันห้าร้อยคนเข้ามาเป็นกรรมการห้ามมวย หรือ peace keeper แล้วทรานนิสเตรียก็สงบเรียบร้อย ไม่มีการขว้างขวดปาอิฐใส่กันอีก ส่วนกรรมการห้ามมวยที่เข้ามาตั้ง แต่ตอนนั้น ก็ยังอยู่มาถึงตอนนี้ ไม่ได้กลับออกไป น่าจะมีตัวเล็กตัวน้อย งอกขึ้นมาเดินตามเป็นพรวน ยิ่งทำให้ทิ้งไปยาก และก็ทำให้รัสเซียกลายเป็นผู้เลี้ยงดู ส่งเสีย สาวร่างบางทรานนิสเตรียจนทุกวันนี้ สาวร่างบางก็ไม่ได้รังเกียจบ่นว่าอะไร พวกเขาก็ดูจะอยู่กันอย่างอบอุ่นดี คงเพราะดูอบอุ่นดีนี่แหละ เพื่อนบ้านที่เคยเป็นบ้านเดียวกันมาก่อน ก็ชักหมั่นไส้ มอนโดวา ซึ่งแม้จะเคยเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียต แต่ตอนหลังคิดว่าหญ้าฝั่งอียูเขียวกว่า เพราะถูกอเมริกาหลอกไว้แยะ แถมมีโรมาเนีย ลูกหาบชั้นปลายแถวของอเมริกาในแถบยุโรปตะวันออกกลาง คอยหนุน เลยประกาศเสียงดัง ให้รัสเซียได้ยินว่า ฉันจะไปอยู่กับทางนู้นแล้วนะ รัสเซียฟังแล้วก็แสดงอาการทองไม่รู้ร้อน อาการอย่างนี้ สร้างความเสียหน้าให้มอนโดวาเอาเรื่องอยู่ และมอนโดวาก็รอโอกาสที่จะเอาหน้าคืน มอนโดวา เปลี่ยนบทใหม่ หันไปชวนเพื่อนสาวร่างบาง ทรานนิสเตรีย ซึ่งก็ฉีกสัมพันธ์สะบั้นกันไปแล้ว กลับมาทำปากหวาน นี่เธอ เรากลับมารวมประเทศกันใหม่ดีมั้ย เธอไม่ควรไว้ใจรัสเซียมากกว่าฉันนะ ไม่งั้น เธอก็ควรไล่รัสเซียออกไปจากบ้านเธอ เพราะฉันไม่พอใจให้เขามาอยู่ใกล้บ้านฉันแบบนี้ เดียวมาจะผนวก บวกเอาฉันเข้าไปด้วย บทนี้เข้าใจว่า ไอ้นักล่าใบตองแห้งกับนาโต้ ไอ้เสือฟันหลอ คงเป็นคนเขียนโพยให้ ทรานนิสเตรียถึงจะจิ๋วแต่เจ๋ง ไม่เชื่อขี้หน้ามอนโดวา ตั้งแต่บัดนั้นถึงบัดนี้ พลเมืองทรานนิสเตรีย แม้จะต่างสายต่างเชื้อ แต่มาบัดนี้เข้าใจเล่ห์ลูกยุดี จึงยังเชื่อใจรัสเซียมากกว่า ทรานสนิสเตรีย ตอกกลับมอนโดวา นี่เธอมาจุ้นอะไร รัสเซียเขามาอยู่ในบ้านฉันนะ ไม่ใช่บ้านเธอ ฉันจะไปไล่เขาทำไม ก็ฉันชอบของฉัน ว่าแล้วก็ด่าไปอีก 2 คำ ข่าวที่ผมอ่าน เขาบอกว่า ทรานนิสเตรีย ถึงกับให้นิ้วกลางกับจอมจุ้นมอนโดวา พริกขี้หนูเม็ดจิ๋ว แต่เผ็ดถึงใจ อเมริกาและนาโต้ ที่เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของรัสเซียในแถบนั้นอย่างใกล้ชิด ชนิดกันชนกระแทกกันหลายที ตั้งแต่อเมริกาเข้าไปอุ้มยูเครน ในปี ค.ศ.2004 มาถึงตอนนี้ คงแอบคิดอะไรอยู่ จึงเริ่มขยับ เดินหมากรอบใหม่ เหมือนอยากจะรุกรัสเซีย โดยใช้หมากตัวเดิม ชื่อ ยูเครน ที่มีข่าวว่า อาจจะกลายเป็นแดนสวรรค์ของบางกลุ่มชน พอจะเดาออกไหมครับ ############### ตอน 2 หมากยูเครน ซี่งเงื้อเก้อมานานจนเมื่อย เพราะคิดว่ารัสเซียจะมาออกกำลังใกล้ๆ แต่รัสเซียเพียงแค่ขยับขาแก้เหน็บกิน หลอกให้คุณช๊อกโกแลต วิ่งพล่านพุงกระเพื่อมเหงื่อแตกเล่นเท่านั้นเอง ยังไม่ได้ขยับจริงสักหน่อย แค่นั้น ก็เล่นเอาคุณช๊อกโกแลต ประธานาธิบดี Poroshenko ที่รวยมาจากการผลิตช๊อกโกแลต ชวดโอกาสแสดงผลงานเอาใจนายใหญ่ไปหลายที แต่คราวนี้ สงสัยนายใหญ่สั่งลุย ยูเครนมีการประชุมสภา เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ที่ผ่านมา สภายูเครน มีมติไม่ให้ความร่วมมือกับรัสเซีย ทางการทหารและอื่นๆทั้งหมด เรื่องไม่ร่วมมือการทหารนี่ ไม่เกินความคาดหมายของรัสเซีย ทะเลาะกันมาขนาดนี้จะไปร่วมมือ กันลงยังไง แต่ไอ้ที่นายใหญ่เน้นมาคือ ให้หยุดความร่วมมือ ตามสัญญาที่ยูเครน ทำกับรัสเซีย เมื่อปี ค.ศ.1995 ที่ตกลงให้กองทัพรัสเซีย สามารถเคลื่อนพลผ่านยูเครน ทางด้านแคว้นโอเดสสา (Odessa) ไปยังทรานนิสตรียด้วย นี่เรียกว่าเป็นการลงมติ แบบเฉพาะเจาะจง จนออกนอกหน้า คุณช๊อกโกแลต คราวนี้มามาดใหม่ เหมือนอยากจะรบกับรัสเซียเต็มแก่ ถ้าการห้ามไม่ให้กองกำลังรักษาความสงบของรัสเซีย ผ่านยูเครน เข้าไปถึงทรานนิสเตรีย ยังไม่ทำให้คุณพี่ปูตินเลือดฝาดขึ้นจนหน้าเข้ม คุณช๊อกโกแลตก็มีอีกแผน เตรียมคนขุดหลุม ล่อฝาดรัสเซียแถมให้อีก เมื่อประมาณต้นเดือนมิถุนายนนี้ คุณช็อกโกแลต เพิ่งลงชื่อแต่งตั้ง นาย Mikheil Saakashvili อดีตประธานาธิบดีจอร์เจีย (Georgia) คู้แค้นของคุณพี่ปูติน ให้มาเป็นผู้ว่าการแคว้นโอเดสสา นี่เป็นการเจาะจง ทั้งเลือกคน และ เลือกสถานที่เลยนะ คุณ Saak นี่แกเคยจัดการงานนอกสั่ง เอาใจเจ้านาย ลงทุนยกทัพมายึดเมือง South Ossetia ในปี ค.ศ.2008 ยึดถูกที่ แต่ผิดเวลา คุณพี่ปูตินจึงซัดกลับ เล่นเอาคุณ Saak วิ่งกลับบ้านกางเกงเปียก แถมถูกคุณพี่ปูตินขู่เอาไว้ คราวนี้ จึงพร้อมที่จะมารับบทคนขุดหลุม ล่อฝาดรัสเซีย แม้จะอยู่กันคนประเทศ นับเป็นเรื่องที่แสดงความเห่ยที่สุด ของผู้จัดรายการ ส่วนรัสเซีย ในการดูแลทรานนิสเตรีย จำเป็นต้องขนกองกำลัง และอาวุธ เข้าไปสับเปลี่ยนหน่วยที่ประจำการ ที่ทรานนิสเตรียเป็นครั้งคราว ถ้าไม่ได้ผ่านเข้าทางเขตพื้นดินของยูเครนทางแคว้นโอเดสสา รัสเซียก็ต้องไปใช้ผ่านเข้าทางอากาศ โดยต้องผ่านเข้าไปที่ Chisinau เมืองหลวงของมอนโดวาแทน เมื่อข่าวเรื่องใบสั่งห้ามผ่าน ยูเครนลือกันทั่ว รัสเซียทดสอบสถานการณ์ ด้วยการไปเจรจากับมอนโดวา แหม ลูกบอลวิ่งเข้าตีน มอนโดวาบอก มาได้เลย แต่แล้วกลับกักตัวทหารรัสเซียไว้ บ้าง ส่งกลับออกไปบ้าง แต่ไม่กล้าเก็บไว้หมด กลัวได้ไม่คุ้มเสีย… แต่สำหรับรัสเซีย ถ้าใช้เส้นทางมอนโดวา ทหารรัสเซียคงไปไม่ถึงทรานนิสเตรีย หรือไปถึงช้าหน่อย ลูกเมียรอกันขี้มูกโป่ง คราวนี้ ถึงคิวที่ชาวทรานนิสเตรีย ขยับบ้าง พวกเขาออกมาเรียกร้องต่อคุณพี่ปูตินเมื่อสัปดาห์ที่แล้วอ ย่างไม่ต้องรอใบสั่งว่า อย่าทิ้งเรายามยากนะ อื้อฮือ แบบนี้ใครจะทิ้งน้องลง คุณพี่ปูตินเลยให้ นาย Dmitry Rogozin รองนายกรัฐมนตรีมาดนุ่ม ออกมายืนยัน ปลอบใจกับชาวทรานนิสเตรียว่า รัสเซียจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา เพื่อรักษาความมั่นคงของภูมิภาค บทนี้สมเป็นพระเอกจริงๆ เออ.. มันก็น่าสงสัย ยูเครน กับรัสเซีย เล่นเอากันชน กระแทกใส่กันมาตั้งแต่ ปี ค.ศ.2013 ให้ชาวบ้านตกใจ นึกว่าเขาจะปะทะกันจริงๆ เสร็จแล้ว ก็เหมือนมวยล้ม เลิกชกกันง่ายๆ แล้วนี่อยู่ๆ คุณช๊อกโกแลตก็ลุกขึ้นเต้นก๋า ท้าทายเขา เหมือนไปได้ยาโด๊ปช้ันดีมา สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 13 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 264 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.22

    อำนาจแห่งการพรากชีวิต การฆาตกรรมคือความมืดมนที่สุดของการกระทำมนุษย์ มันคือการตัดสินใจอย่างจงใจและเลือดเย็นที่จะยุติการมีอยู่ของผู้อื่น การกระทำนี้มิใช่เพียงการละเมิดกฎหมายอาญา แต่เป็นการละเมิดหลักการพื้นฐานที่สุดของศีลธรรมจริยธรรมที่มนุษย์พึงมีต่อกัน กฎหมายของทุกประเทศล้วนถือว่าการฆ่าผู้อื่นเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุด เพราะเป็นการทำลายสิทธิที่ไม่อาจโอนได้และไม่อาจเรียกคืนได้นั่นคือสิทธิในการมีชีวิต การกระทำโดยเจตนาให้ผู้อื่นตายนั้นแตกต่างจากการกระทำอื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดความเสียหาย เนื่องจากมันเป็นการทำลายศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และสร้างความสูญเสียที่ไม่มีสิ่งใดมาทดแทนได้ ความรุนแรงของบทลงโทษทางกฎหมายที่กำหนดไว้สำหรับการฆาตกรรม ไม่ว่าจะเป็นโทษประหารชีวิตหรือจำคุกตลอดชีวิต ก็เป็นเครื่องบ่งชี้ที่ชัดเจนที่สุดว่า สังคมถือว่าการกระทำนี้เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อความสงบเรียบร้อยและความมั่นคงของส่วนรวม การฆาตกรรมสั่นสะเทือนความเชื่อมั่นในความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สิน ทำให้ผู้คนหวาดระแวง และทำลายใยแห่งความไว้ใจที่ผูกพันผู้คนไว้ด้วยกัน

    การฆาตกรรมจึงไม่ใช่แค่คดีความส่วนบุคคล แต่เป็นบาดแผลทางสังคมที่ต้องได้รับการเยียวยาด้วยความเป็นธรรมอย่างถึงที่สุด เมื่อมีผู้ใดก้าวข้ามเส้นแบ่งแห่งความมีสติและกระทำสิ่งที่มิอาจให้อภัยได้เช่นนี้ ระบบยุติธรรมต้องทำหน้าที่ด้วยความเด็ดขาด รวดเร็ว และเป็นธรรม เพื่อให้ผู้กระทำผิดได้รับโทษทัณฑ์ที่สาสมกับความผิดที่ได้ก่อขึ้น การลงโทษที่หนักหน่วงนั้นมีจุดประสงค์เพื่อการยับยั้งการกระทำผิดซ้ำในอนาคต และเพื่อส่งสัญญาณอันหนักแน่นไปยังสังคมว่า ชีวิตของพลเมืองทุกคนนั้นมีค่าและได้รับการคุ้มครองอย่างเคร่งครัดภายใต้หลักนิติรัฐ นอกเหนือจากการลงโทษแล้ว สังคมยังต้องพิจารณาถึงรากเหง้าของปัญหาความรุนแรงในเชิงโครงสร้างและจิตวิทยา เพื่อหาทางป้องกันและลดเหตุการณ์อันน่าเศร้าสลดเช่นนี้ในระยะยาว

    ดังนั้น การฆาตกรรม คือ การกระทำที่โหดร้ายและเป็นความผิดร้ายแรงที่สุดที่เกิดจากเจตนาชั่วร้ายของมนุษย์ การตอบสนองของสังคมและกฎหมายต้องเป็นไปอย่างหนักแน่นและไม่ประนีประนอม เพื่อปกป้องสิทธิในการมีชีวิตของทุกคน และเพื่อธำรงไว้ซึ่งหลักการแห่งความยุติธรรมที่ว่า ไม่มีใครมีอำนาจเหนือชีวิตของผู้อื่น การรักษาไว้ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตคือหัวใจสำคัญของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและมีอารยะ
    บทความกฎหมาย EP.22 อำนาจแห่งการพรากชีวิต การฆาตกรรมคือความมืดมนที่สุดของการกระทำมนุษย์ มันคือการตัดสินใจอย่างจงใจและเลือดเย็นที่จะยุติการมีอยู่ของผู้อื่น การกระทำนี้มิใช่เพียงการละเมิดกฎหมายอาญา แต่เป็นการละเมิดหลักการพื้นฐานที่สุดของศีลธรรมจริยธรรมที่มนุษย์พึงมีต่อกัน กฎหมายของทุกประเทศล้วนถือว่าการฆ่าผู้อื่นเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุด เพราะเป็นการทำลายสิทธิที่ไม่อาจโอนได้และไม่อาจเรียกคืนได้นั่นคือสิทธิในการมีชีวิต การกระทำโดยเจตนาให้ผู้อื่นตายนั้นแตกต่างจากการกระทำอื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดความเสียหาย เนื่องจากมันเป็นการทำลายศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และสร้างความสูญเสียที่ไม่มีสิ่งใดมาทดแทนได้ ความรุนแรงของบทลงโทษทางกฎหมายที่กำหนดไว้สำหรับการฆาตกรรม ไม่ว่าจะเป็นโทษประหารชีวิตหรือจำคุกตลอดชีวิต ก็เป็นเครื่องบ่งชี้ที่ชัดเจนที่สุดว่า สังคมถือว่าการกระทำนี้เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อความสงบเรียบร้อยและความมั่นคงของส่วนรวม การฆาตกรรมสั่นสะเทือนความเชื่อมั่นในความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สิน ทำให้ผู้คนหวาดระแวง และทำลายใยแห่งความไว้ใจที่ผูกพันผู้คนไว้ด้วยกัน การฆาตกรรมจึงไม่ใช่แค่คดีความส่วนบุคคล แต่เป็นบาดแผลทางสังคมที่ต้องได้รับการเยียวยาด้วยความเป็นธรรมอย่างถึงที่สุด เมื่อมีผู้ใดก้าวข้ามเส้นแบ่งแห่งความมีสติและกระทำสิ่งที่มิอาจให้อภัยได้เช่นนี้ ระบบยุติธรรมต้องทำหน้าที่ด้วยความเด็ดขาด รวดเร็ว และเป็นธรรม เพื่อให้ผู้กระทำผิดได้รับโทษทัณฑ์ที่สาสมกับความผิดที่ได้ก่อขึ้น การลงโทษที่หนักหน่วงนั้นมีจุดประสงค์เพื่อการยับยั้งการกระทำผิดซ้ำในอนาคต และเพื่อส่งสัญญาณอันหนักแน่นไปยังสังคมว่า ชีวิตของพลเมืองทุกคนนั้นมีค่าและได้รับการคุ้มครองอย่างเคร่งครัดภายใต้หลักนิติรัฐ นอกเหนือจากการลงโทษแล้ว สังคมยังต้องพิจารณาถึงรากเหง้าของปัญหาความรุนแรงในเชิงโครงสร้างและจิตวิทยา เพื่อหาทางป้องกันและลดเหตุการณ์อันน่าเศร้าสลดเช่นนี้ในระยะยาว ดังนั้น การฆาตกรรม คือ การกระทำที่โหดร้ายและเป็นความผิดร้ายแรงที่สุดที่เกิดจากเจตนาชั่วร้ายของมนุษย์ การตอบสนองของสังคมและกฎหมายต้องเป็นไปอย่างหนักแน่นและไม่ประนีประนอม เพื่อปกป้องสิทธิในการมีชีวิตของทุกคน และเพื่อธำรงไว้ซึ่งหลักการแห่งความยุติธรรมที่ว่า ไม่มีใครมีอำนาจเหนือชีวิตของผู้อื่น การรักษาไว้ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตคือหัวใจสำคัญของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและมีอารยะ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 181 มุมมอง 0 รีวิว
  • ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 7 – 8
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ”
    บทแถม
    “ฤทธิ์ยิว”

    (7)

    ปี คศ 1917 เป็นปีแรก ของการเป็นประธานาธิบดีสมัยที่ 2 ของ Woodlow Wilson ตอนนั้นยุโรปทำสงครามกันไป 3 ปีแล้ว และทำท่าว่าจะค้างเติ่ง ไม่เห็นทางแพ้ทางชนะของฝ่ายใดชัดเจน เยอรมันยังเดินหน้าใช้เรือดำน้ำยิงกองเรือของอังกฤษ แต่แล้วอเมริกา เป็นกลางต่อไปไม่ไหว ประกาศร่วมสงครามโลก เป็นช่วงเวลาใกล้เคียงกับการปฏิวัติในรัสเซีย ซึ่งเกิดขึ้น 2 ครั้ง ครั้งแรก เพื่อโค่นล้มซาร์ ครั้งที่สองเพื่อเอาพวกบอลเชวิก นักปฏิวัติชาวยิว เข้ามาอยู่ในอำนาจ

    บทบาทของชาวยิวในการปฏิวัติรัสเซีย เป็นเรื่องที่ซับซ้อนและน่าสนใจ และส่วนที่น่าสนใจเป็นพิเศษ คือ ขบวนการของบอลเชวิกนั้น มีชาวยิวเป็นหัวหน้า จำนวนมากถึง 3 ใน 4 ขณะที่ เมื่อปี คศ 1907 ในการประชุมพรรคสังคมนิยม มีชาวยิวเป็นสมาชิก ประมาณ 1 ใน 3 ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่านั้น น่าจะแสดงให้เห็นว่า ทฤษฏี internal/external นั้นพวกยิวเอาจริง โดยฉเพาะในการโค่นล้มซาร์ มีบันทึกของของพวกไซออนนิสต์ เขียนไว้ว่า เรากำลังก่อตั้งและผูกสัมพันธ์ ระหว่างชาวยิวในอเมริกา กับ ยิวในยุโรปตะวันออก เพื่อจะได้ร่วมประสานกันในการโค่นล้มซาร์ของรัสเซีย และเสริมสร้างให้การปกครองตนเองของชาวยิวเข้มแข็งขี้น

    หลอด Winston Churchill ของอังกฤษ มีความเห็นในเรื่องนี้ว่า... อิทธิพลของพวกยิวในรัสเซียมีมากจริงๆ และมีบทบาทสูงในการปฏิวัติ...และ ในปี คศ 1920 Churchill ยังเขียนบทความอธิบายถึงความต่างระหว่าง ไซออนนิสต์ที่ดี กับบอลเชวิกที่เลวร้าย เขาบอกว่า ไซออนนิสต์ต้องการแค่จะมีประเทศของตนเอง ขณะที่พวกบอลเชวิก เป็นพวกยิวที่ไม่มีสัญชาติ ต้องการแต่จะก่อเรื่องวุ่นวาย และหวังไปถึงจะครองโลก Churchill บอกว่า มันเป็นการสมคบคิดของพวกคนบาป.. อืม… สมเป็นความเห็นของท่านหลอด แห่งเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ ที่ตวัดลิ้น และปากกาไปมาได้ตามประโยชน์
    หลอด Winston ลุ้นให้พวกไซออนนิสต์มานานไม่น้อยกว่า 15 ปี ขณะเดียวกัน พวกยิวก็สนับสนุนท่านหลอดด้านการเมือง จนมีข่าวลือว่า ท่านหลอดก็มีชื่ออยู่ในบัญชีรายจ่ายของพวกไซออนนิสต์กระเป๋าหนัก

    ปฏิวัติรัสเซียเป็นเรื่องมีความสำคัญ แต่เหตุการณ์ก่อนการปฏิวัติ Balfour Declarationในวันที่ 2 ธันวาคม อาจมีความสำคัญไม่แพ้กันและเกี่ยวโยงกัน

    Balfour Declaration เป็นจดหมายจาก Arthur James Balfour รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของอังกฤษ ที่เขียนไปถึง Baron Rothschild (แปลกดีไหมครับ) สัญญาว่าจะยกดินแดนเนื้อที่เล็กกระจ้อยคือ ปาเลสไตน์ ซึ่งไม่ไช่เป็นของอังกฤษ แต่เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรออตโตมาน ให้เป็นดินแดนเพื่อชาวยิวไปตั้งบ้านตั้งเมือง ต้องยอมรับว่า ชาวเกาะแน่จริงๆ ทำสัญญายกที่ของคนอื่นให้ คนอื่นอีกคนนี่ มันต้องคารวะในความกลมกลิ้งของคนทำสัญญา แล้วคนรับสัญญาจะเอาที่ของคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของล่ะ ตกหลุม หรือลุ่มลึก ในตอนนั้น อังกฤษหลอกให้คนทั่วไปเข้าใจว่า อังกฤษต้องการปาเลสไตน์เอง เพราะอยู่ใกล้กับคลองซุเอซ ที่อังกฤษต้องการคุม แต่จริงๆแล้ว อังกฤษต้องการฉกปาเลสไตน์มาจากออตโตมาน เพื่อเอามาให้พวกยิว

    ระหว่างอังกฤษกับยิว ใครกำลังต้มใคร

    เริ่มตั้งแต่ต้นปี คศ 1916 อังกฤษ รู้ดีอยู่แก่ใจว่า ยิวเป็นเครือข่ายที่มีอิทธิพลมาก โดยเฉพาะในความเห็นของหลอด Churchill ซึ่งบอกว่า ถ้าเราเอาพวกยิวมาอยู่ในมือได้ โอกาสชนะสงครามของอังกฤษก็มีสูงขึ้น อังกฤษพยายามหา “อะไร” ที่จะมาใช้เป็นข้อแลกเปลี่ยนกับพวกยิว เพื่อให้พวกยิวสนับสนุนอังกฤษอย่างเต็มที่ ยิวมีอยู่ในทุกประเทศโดยฉเพาะเยอรมัน และยุโรปตะวันออก
    ปลายปี คศ 1916 James Malcolm ที่ปรึกษาของรัฐบาลอังกฤษ แนะนำว่า อังกฤษน่าจะเอาเรื่องปาเลสไตน์ไปต่อรองกับยิว สัญญาว่าจะยกปาเลสไตน์ให้พวกไซออนนิสต์ไงล่ะ แล้วพวกยิวก็จะไปใช้อิทธิพลของพวกเขาที่มีอยู่เกือบทั่วโลก โดยเฉพาะในอเมริกาทำประโยชน์ให้อังกฤษเอง อังกฤษไม่เล่นตัวนาน เมื่อ David Lloyd George ได้เป็นนายกรัฐมนตรี ของอังกฤษ ในเดือนธันวาคม 1916 เขาสั่งการทันที

    Lloyd George เป็นขวัญใจพวกไซออนนิสต์อยู่แล้ว คงไม่ลืมกันว่า เมื่อเป็นนายกรัฐมนตรี เขาอ่อนอยู่ในมือใคร เขาสั่งให้ลูกน้องซ้ายขวา Sir Mark Sykes และหลอด Arthur Balfour ไปคุยกับพวกยิวทันที

    Sykes หลบไปจับเข่า Weizmann และไซออนนิสต์อีกหลายคน พวกยิวบอก ไม่มีปัญหา ถ้าเราทำให้ตามสัญญาแล้ว อย่าเบี้ยวเราก็แล้วกัน ขณะเดียวกัน พวกยิวก็ปล่อยข่าว ว่า เยอรมันก็คุยทำนองเดียวกันกับพวกเขาอย่างนี้แหละ ดูเหมือนพวกยิวพยายามจะไล่ราคาหุ้นให้ถึงเพดาน เมื่อข่าวไล่ราคาหุ้นลือกระฉ่อนในลอนดอน รัฐบาลอังกฤษถึงกับนั่งไม่ติด

    ในที่สุด ร่างแรก ของ Balfour Declaration ของอังกฤษก็ออกมาในเดือนกรกฎาคม 1917 แต่เป็นฝีมือร่างของ Brandeis ชาวยิวที่เป็นผู้พิพากษาศาลสูง คนแรกของอเมริกา ฝีมือมั่วขั้นสูงจริงๆ และร่างที่ 2 ก็ออกมากลางเดือนตุลาคม รัฐบาลอังกฤษพร้อมที่จะแถลงอย่างเป็นทางการในปลายเดือนตุลาคม

    เวลาการปฏิวัติรัสเซียของบอลเชวิก การประการคำสัญญาของอังกฤษเกี่ยวกับปาเลสไตน์ การประกาศเข้าสงครามโลกของอเมริกา ดูแบบประชาชนคนซื่อ ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวพันกันเลย

    ####################
    ” ฤทธิ์ยิว”

    (8 จบ)
    เมื่อพูดถึงการทำสงคราม สำหรับคนส่วนใหญ่ มันหมายถึงการสู้รบ การทำลาย การบาดเจ็บล้มตาย แต่สำหรับคนบางพวก สงครามไม่ได้มีความหมายอย่างนั้น สำหรับพวกเขา สงครามหมายถึง โอกาสทอง สำหรับสร้างกำไรมหาศาล และเป็นโอกาสสำหรับการเปลี่ยนมือ หรือทิศทางของฐานอำนาจในโลก และสำหรับผู้ที่ไปอยู่ถูกตำแหน่ง ถูกที่ สงครามอาจสร้างทั้งความร่ำรวย และอำนาจให้กับผู้นั้น อย่างเหลือเชื่อ และเหลือประมาณ

    สงครามโลกครั้งที่ 1 นับเป็นโอกาสทอง ที่สร้างผลกำไรให้แก่ชาวยิว ในหลายๆเรื่องอย่างเหลือเชื่อ

    เรื่องแรก : ตำแหน่งใหญ่ๆรอบตัว Taft และ Wilson ดูเหมือนจะถูกครอบ และครองโดยชาวยิว โดยฉเพาะ เรื่องการอนุญาตให้ชาวยิวอพยพเข้ามาอยู่ในอเมริกา ซึ่งมีชาวยิวเป็นผู้ดูแลในตำแหน่งใหญ่สุด และทำให้จำนวนชาวยิวที่อพยพมาอยู่ในอเมริกาเพิ่มขึ้นอย่างมาก เป็น 4 ล้านกว่าคน นับตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นต้นมา

    เรื่องที่สอง : Balfour Declaration ซึ่งอังกฤษสัญญาว่าจะเอาปาเลสไตน์มาให้ยิว แม้จะยังมาไม่ถึง แต่เป็นถึงเจ้าของเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าซ้าย ตกปากตกคำเป็นหนังสือให้เขา ถ้าทำไม่ได้ ยิวก็คงเอาไว้บีบให้หาอย่างอื่นมาทดแทน เอาไว้ใช้ทวงไปได้อีกนานแสนนาน ถึงหากจะไม่ได้อะไรมาทดแทน เอาไว้ด่าลำเลิก ก็พอแก้เหงาปาก

    เรื่องที่สาม : โลกนี้เปลี่ยนไปแยะสำหรับยิว รัสเซีย ที่มีชาวยิวอยู่มากมาย และปกครองโดยซาร์ ที่เกลียดยิว และยิวก็เกลียดซาร์ เปลี่ยนเป็นปกครองโดยพวกยิวบอลเชวิก ที่พวกยิวไปจัดการเอามานั่งแท่น มันยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งของพวกยิวเลยล่ะ ส่วนเยอรมัน ซึ่งปกครองโดย Kaiser Wilhelm ที่ 2 ที่ไม่ชอบยิวเช่นกัน เปลี่ยนเป็นรัฐบาล Weimar นี่ก็รางวัลใหญ่ไม่น้อย นอกจากนี้ ยิวยังได้ถือเชือก ชักใยรัฐบาลของประเทศมหาอำนาจเก่าอย่างอังกฤษ และอำนาจใหม่อย่างอเมริกา ที่หวังจะครองโลก ไม่เรียกว่าสงครามโลก สร้างโอกาสทองให้ยิว แล้วจะเรียกว่าอะไร
    เรื่องสุดท้าย : หันไปทางไหนก็มีแต่เงินหล่นใส่ การได้คุม War Industry Board ในรัฐบาล Wilson ของ Bernard Baruch ซึ่งเป็นการควบคุมจ่ายเงินของกองทัพยามสงคราม คงไม่ต้องอธิบายมากว่า เงินงอกในกระเป๋าพวกยิวอย่างไร และขนาดไหน

    เล่าเลยไปถึงเหตุการณ์หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 สักนิด จะได้เห็นฤทธิ์ยิวชัดขึ้นอีกหน่อย

    หลังจากสงครามโลกจบลง บรรดาผู้ชนะสงครามก็จัดประชุมที่ปารีส ในเดือนมกราคม คศ 1919 เพื่อแบ่งสมบัติ ที่ได้มาจากการต้ม และการปล้น

    ทีมยิวของ Wilson คิดว่าพวกตัวน่าจะเป็นผู้กำกับการประชุม เพราะถ้าไม่มีอเมริกามาเข้าฉากรบ อังกฤษ ก็อาจต้องไปนั่งรอ อยู่ที่นอกประตูตึกประชุมด้วยซ้ำ แล้วใครล่ะที่เอาอเมริกาใส่ถาดมาให้อังกฤษ ไม่ใช่ยิวหรือไง ยิวคนไหน นู่น ยิว Brandies ไง ที่ไปจูง Wilson ออกมาจากการนั่งเขียนจดหมายถึงเมียใครอยู่อย่างเหงาๆ ในทำเนียบขาว ให้มายืนหน้าเครียด บัญชาการรบแทน

    ไม่ใช่แค่ทีมยิวของ Wilson เท่านั้น ที่นั่งหน้าสลอน อยู่แถวหน้าของการประชุมที่ปารีส ดูเหมือนทุกประเทศที่ชนะสงคราม จะมีตัวแทนชาวยิวมานั่งกำกับในที่ประชุมด้วย มีทั้งยิวจากโปแลนด์ ยิวจากฮอลแลนด์ ยิวจากเบลเยี่ยม และมากที่สุด คือ ยิวจากอเมริกา

    อังกฤษชักหงุดหงิด เราต่างหาก เป็นคนเสียสละเริ่มทำสงคราม เป็นคนวางแผนตั้งแต่ต้น ทั้งบี้เยอรมัน ทั้งต้มรัสเซีย ทั้งหลอกฝรั่งเศส มาถึงวันนี้ วันที่ทุกฝ่าย(ที่ชนะ) ได้อย่างที่ต้องการกันหมด
    ก็เพราะเรา เอะ แต่อังกฤษจ่ายค่าแบกถาดใส่อเมริกา ให้พวกยิวหรือยังครับท่าน งั้นตกลงเป็นเพียงกระดาษ แผ่นเดียวที่อังกฤษลงทุนใช้ต้มยิว ให้ไปแบกอเมริกามาซินะ

    อเมริกา อมยิ้มในหน้า เออ ดูมันกัดกัน แย่งกัน ว่า ใครที่สร้างสงครามสำเร็จ และใครไปอุ้ม ไปแบกอเมริกามาเข้าสงคราม สำหรับหลายคนในอเมริกา ใครสร้างสงครามอย่างไร ไม่สำคัญ และใครที่คิดว่าอุ้มอเมริกามาได้ ถ้าอเมริกาไม่พร้อมใจ หรือวางแผนให้ถูกอุ้ม จะอุ้มอเมริกามาได้แน่หรือ อเมริกาทำตัวเหมือนไอ้โง่ถูกหลอก แต่จริงๆแล้ว สงครามโลกครั้งที่ 1 ทำให้อเมริกาได้โอกาสทองมากกว่าใครๆ มากขนาดเดินเบียดอังกฤษ ตกจากเส้นทางสู่การเป็น หมายเลขหนึ่งของโลกไปเรียบร้อย
    มันเป็นเรื่องน่าสนใจ ที่ทุกฝ่ายต่างคิดว่า ตนเองได้กำไร และหลอกใช้ฝ่ายอื่นสำเร็จทั้งสิ้น

    และถ้าสังเกตกันอีกนิด จะเห็นว่า สงครามโลกครั้งที่ 1 นี้ นอกจากจะมีอาณาจักร หรือจักรวรรดิ์เก่าแก่ล่มสล่าย ไป 3 รายแล้ว ทุกประเทศมีค่าใช้จ่าย หรือต้นทุนทั้งสิ้น โดยเฉพาะต้นทุน ที่เป็นชีวิต ของพลเมืองและทหารนับล้าน บ้านเมืองที่พังทลายเหลือแต่ซาก ผู้ชนะอย่างอังกฤษ ก็ไม่แน่ว่าคุ้มทุนที่ลงไป อเมริกาแน่นอนกำไรมหาศาล แต่ก็ต้องลงทุนไม่น้อย โดยเฉพาะชีวิตทหารอเมริกันที่ไปรบ ดูเหมือนจะมีแต่ชาวยิวเท่านั้น ที่ไม่มีต้นทุนที่ต้องเสีย ด้านชีวิตพลเมือง ทหาร และบ้านเมืองเลย

    ยิวแค่ลงทุนด้วยปาก กับใช้เล่ห์เหลี่ยม และทำให้ผู้อื่นเชื่อว่ายิวมีอำนาจ ที่สร้างจากสื่อกระป๋องสียี่ห้อยิวเท่านั้นเอง แต่ยิวก็ทำสำเร็จ แต่การวิธีลงทุนแบบนี้ของยิว มีเส้นทางต่อมาอย่างไร มีผลในสงครามโลกครั้งที่ 2 แบบไหน และจะเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 3 หรือไม่ น่าติดตามนะครับ

    ไม่มีใครหนีกรรมของตนเองพ้นอย่างแน่นอน

    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    9 มิ.ย. 2558
    ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 7 – 8 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ” บทแถม “ฤทธิ์ยิว” (7) ปี คศ 1917 เป็นปีแรก ของการเป็นประธานาธิบดีสมัยที่ 2 ของ Woodlow Wilson ตอนนั้นยุโรปทำสงครามกันไป 3 ปีแล้ว และทำท่าว่าจะค้างเติ่ง ไม่เห็นทางแพ้ทางชนะของฝ่ายใดชัดเจน เยอรมันยังเดินหน้าใช้เรือดำน้ำยิงกองเรือของอังกฤษ แต่แล้วอเมริกา เป็นกลางต่อไปไม่ไหว ประกาศร่วมสงครามโลก เป็นช่วงเวลาใกล้เคียงกับการปฏิวัติในรัสเซีย ซึ่งเกิดขึ้น 2 ครั้ง ครั้งแรก เพื่อโค่นล้มซาร์ ครั้งที่สองเพื่อเอาพวกบอลเชวิก นักปฏิวัติชาวยิว เข้ามาอยู่ในอำนาจ บทบาทของชาวยิวในการปฏิวัติรัสเซีย เป็นเรื่องที่ซับซ้อนและน่าสนใจ และส่วนที่น่าสนใจเป็นพิเศษ คือ ขบวนการของบอลเชวิกนั้น มีชาวยิวเป็นหัวหน้า จำนวนมากถึง 3 ใน 4 ขณะที่ เมื่อปี คศ 1907 ในการประชุมพรรคสังคมนิยม มีชาวยิวเป็นสมาชิก ประมาณ 1 ใน 3 ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่านั้น น่าจะแสดงให้เห็นว่า ทฤษฏี internal/external นั้นพวกยิวเอาจริง โดยฉเพาะในการโค่นล้มซาร์ มีบันทึกของของพวกไซออนนิสต์ เขียนไว้ว่า เรากำลังก่อตั้งและผูกสัมพันธ์ ระหว่างชาวยิวในอเมริกา กับ ยิวในยุโรปตะวันออก เพื่อจะได้ร่วมประสานกันในการโค่นล้มซาร์ของรัสเซีย และเสริมสร้างให้การปกครองตนเองของชาวยิวเข้มแข็งขี้น หลอด Winston Churchill ของอังกฤษ มีความเห็นในเรื่องนี้ว่า... อิทธิพลของพวกยิวในรัสเซียมีมากจริงๆ และมีบทบาทสูงในการปฏิวัติ...และ ในปี คศ 1920 Churchill ยังเขียนบทความอธิบายถึงความต่างระหว่าง ไซออนนิสต์ที่ดี กับบอลเชวิกที่เลวร้าย เขาบอกว่า ไซออนนิสต์ต้องการแค่จะมีประเทศของตนเอง ขณะที่พวกบอลเชวิก เป็นพวกยิวที่ไม่มีสัญชาติ ต้องการแต่จะก่อเรื่องวุ่นวาย และหวังไปถึงจะครองโลก Churchill บอกว่า มันเป็นการสมคบคิดของพวกคนบาป.. อืม… สมเป็นความเห็นของท่านหลอด แห่งเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ ที่ตวัดลิ้น และปากกาไปมาได้ตามประโยชน์ หลอด Winston ลุ้นให้พวกไซออนนิสต์มานานไม่น้อยกว่า 15 ปี ขณะเดียวกัน พวกยิวก็สนับสนุนท่านหลอดด้านการเมือง จนมีข่าวลือว่า ท่านหลอดก็มีชื่ออยู่ในบัญชีรายจ่ายของพวกไซออนนิสต์กระเป๋าหนัก ปฏิวัติรัสเซียเป็นเรื่องมีความสำคัญ แต่เหตุการณ์ก่อนการปฏิวัติ Balfour Declarationในวันที่ 2 ธันวาคม อาจมีความสำคัญไม่แพ้กันและเกี่ยวโยงกัน Balfour Declaration เป็นจดหมายจาก Arthur James Balfour รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของอังกฤษ ที่เขียนไปถึง Baron Rothschild (แปลกดีไหมครับ) สัญญาว่าจะยกดินแดนเนื้อที่เล็กกระจ้อยคือ ปาเลสไตน์ ซึ่งไม่ไช่เป็นของอังกฤษ แต่เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรออตโตมาน ให้เป็นดินแดนเพื่อชาวยิวไปตั้งบ้านตั้งเมือง ต้องยอมรับว่า ชาวเกาะแน่จริงๆ ทำสัญญายกที่ของคนอื่นให้ คนอื่นอีกคนนี่ มันต้องคารวะในความกลมกลิ้งของคนทำสัญญา แล้วคนรับสัญญาจะเอาที่ของคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของล่ะ ตกหลุม หรือลุ่มลึก ในตอนนั้น อังกฤษหลอกให้คนทั่วไปเข้าใจว่า อังกฤษต้องการปาเลสไตน์เอง เพราะอยู่ใกล้กับคลองซุเอซ ที่อังกฤษต้องการคุม แต่จริงๆแล้ว อังกฤษต้องการฉกปาเลสไตน์มาจากออตโตมาน เพื่อเอามาให้พวกยิว ระหว่างอังกฤษกับยิว ใครกำลังต้มใคร เริ่มตั้งแต่ต้นปี คศ 1916 อังกฤษ รู้ดีอยู่แก่ใจว่า ยิวเป็นเครือข่ายที่มีอิทธิพลมาก โดยเฉพาะในความเห็นของหลอด Churchill ซึ่งบอกว่า ถ้าเราเอาพวกยิวมาอยู่ในมือได้ โอกาสชนะสงครามของอังกฤษก็มีสูงขึ้น อังกฤษพยายามหา “อะไร” ที่จะมาใช้เป็นข้อแลกเปลี่ยนกับพวกยิว เพื่อให้พวกยิวสนับสนุนอังกฤษอย่างเต็มที่ ยิวมีอยู่ในทุกประเทศโดยฉเพาะเยอรมัน และยุโรปตะวันออก ปลายปี คศ 1916 James Malcolm ที่ปรึกษาของรัฐบาลอังกฤษ แนะนำว่า อังกฤษน่าจะเอาเรื่องปาเลสไตน์ไปต่อรองกับยิว สัญญาว่าจะยกปาเลสไตน์ให้พวกไซออนนิสต์ไงล่ะ แล้วพวกยิวก็จะไปใช้อิทธิพลของพวกเขาที่มีอยู่เกือบทั่วโลก โดยเฉพาะในอเมริกาทำประโยชน์ให้อังกฤษเอง อังกฤษไม่เล่นตัวนาน เมื่อ David Lloyd George ได้เป็นนายกรัฐมนตรี ของอังกฤษ ในเดือนธันวาคม 1916 เขาสั่งการทันที Lloyd George เป็นขวัญใจพวกไซออนนิสต์อยู่แล้ว คงไม่ลืมกันว่า เมื่อเป็นนายกรัฐมนตรี เขาอ่อนอยู่ในมือใคร เขาสั่งให้ลูกน้องซ้ายขวา Sir Mark Sykes และหลอด Arthur Balfour ไปคุยกับพวกยิวทันที Sykes หลบไปจับเข่า Weizmann และไซออนนิสต์อีกหลายคน พวกยิวบอก ไม่มีปัญหา ถ้าเราทำให้ตามสัญญาแล้ว อย่าเบี้ยวเราก็แล้วกัน ขณะเดียวกัน พวกยิวก็ปล่อยข่าว ว่า เยอรมันก็คุยทำนองเดียวกันกับพวกเขาอย่างนี้แหละ ดูเหมือนพวกยิวพยายามจะไล่ราคาหุ้นให้ถึงเพดาน เมื่อข่าวไล่ราคาหุ้นลือกระฉ่อนในลอนดอน รัฐบาลอังกฤษถึงกับนั่งไม่ติด ในที่สุด ร่างแรก ของ Balfour Declaration ของอังกฤษก็ออกมาในเดือนกรกฎาคม 1917 แต่เป็นฝีมือร่างของ Brandeis ชาวยิวที่เป็นผู้พิพากษาศาลสูง คนแรกของอเมริกา ฝีมือมั่วขั้นสูงจริงๆ และร่างที่ 2 ก็ออกมากลางเดือนตุลาคม รัฐบาลอังกฤษพร้อมที่จะแถลงอย่างเป็นทางการในปลายเดือนตุลาคม เวลาการปฏิวัติรัสเซียของบอลเชวิก การประการคำสัญญาของอังกฤษเกี่ยวกับปาเลสไตน์ การประกาศเข้าสงครามโลกของอเมริกา ดูแบบประชาชนคนซื่อ ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวพันกันเลย #################### ” ฤทธิ์ยิว” (8 จบ) เมื่อพูดถึงการทำสงคราม สำหรับคนส่วนใหญ่ มันหมายถึงการสู้รบ การทำลาย การบาดเจ็บล้มตาย แต่สำหรับคนบางพวก สงครามไม่ได้มีความหมายอย่างนั้น สำหรับพวกเขา สงครามหมายถึง โอกาสทอง สำหรับสร้างกำไรมหาศาล และเป็นโอกาสสำหรับการเปลี่ยนมือ หรือทิศทางของฐานอำนาจในโลก และสำหรับผู้ที่ไปอยู่ถูกตำแหน่ง ถูกที่ สงครามอาจสร้างทั้งความร่ำรวย และอำนาจให้กับผู้นั้น อย่างเหลือเชื่อ และเหลือประมาณ สงครามโลกครั้งที่ 1 นับเป็นโอกาสทอง ที่สร้างผลกำไรให้แก่ชาวยิว ในหลายๆเรื่องอย่างเหลือเชื่อ เรื่องแรก : ตำแหน่งใหญ่ๆรอบตัว Taft และ Wilson ดูเหมือนจะถูกครอบ และครองโดยชาวยิว โดยฉเพาะ เรื่องการอนุญาตให้ชาวยิวอพยพเข้ามาอยู่ในอเมริกา ซึ่งมีชาวยิวเป็นผู้ดูแลในตำแหน่งใหญ่สุด และทำให้จำนวนชาวยิวที่อพยพมาอยู่ในอเมริกาเพิ่มขึ้นอย่างมาก เป็น 4 ล้านกว่าคน นับตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นต้นมา เรื่องที่สอง : Balfour Declaration ซึ่งอังกฤษสัญญาว่าจะเอาปาเลสไตน์มาให้ยิว แม้จะยังมาไม่ถึง แต่เป็นถึงเจ้าของเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าซ้าย ตกปากตกคำเป็นหนังสือให้เขา ถ้าทำไม่ได้ ยิวก็คงเอาไว้บีบให้หาอย่างอื่นมาทดแทน เอาไว้ใช้ทวงไปได้อีกนานแสนนาน ถึงหากจะไม่ได้อะไรมาทดแทน เอาไว้ด่าลำเลิก ก็พอแก้เหงาปาก เรื่องที่สาม : โลกนี้เปลี่ยนไปแยะสำหรับยิว รัสเซีย ที่มีชาวยิวอยู่มากมาย และปกครองโดยซาร์ ที่เกลียดยิว และยิวก็เกลียดซาร์ เปลี่ยนเป็นปกครองโดยพวกยิวบอลเชวิก ที่พวกยิวไปจัดการเอามานั่งแท่น มันยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งของพวกยิวเลยล่ะ ส่วนเยอรมัน ซึ่งปกครองโดย Kaiser Wilhelm ที่ 2 ที่ไม่ชอบยิวเช่นกัน เปลี่ยนเป็นรัฐบาล Weimar นี่ก็รางวัลใหญ่ไม่น้อย นอกจากนี้ ยิวยังได้ถือเชือก ชักใยรัฐบาลของประเทศมหาอำนาจเก่าอย่างอังกฤษ และอำนาจใหม่อย่างอเมริกา ที่หวังจะครองโลก ไม่เรียกว่าสงครามโลก สร้างโอกาสทองให้ยิว แล้วจะเรียกว่าอะไร เรื่องสุดท้าย : หันไปทางไหนก็มีแต่เงินหล่นใส่ การได้คุม War Industry Board ในรัฐบาล Wilson ของ Bernard Baruch ซึ่งเป็นการควบคุมจ่ายเงินของกองทัพยามสงคราม คงไม่ต้องอธิบายมากว่า เงินงอกในกระเป๋าพวกยิวอย่างไร และขนาดไหน เล่าเลยไปถึงเหตุการณ์หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 สักนิด จะได้เห็นฤทธิ์ยิวชัดขึ้นอีกหน่อย หลังจากสงครามโลกจบลง บรรดาผู้ชนะสงครามก็จัดประชุมที่ปารีส ในเดือนมกราคม คศ 1919 เพื่อแบ่งสมบัติ ที่ได้มาจากการต้ม และการปล้น ทีมยิวของ Wilson คิดว่าพวกตัวน่าจะเป็นผู้กำกับการประชุม เพราะถ้าไม่มีอเมริกามาเข้าฉากรบ อังกฤษ ก็อาจต้องไปนั่งรอ อยู่ที่นอกประตูตึกประชุมด้วยซ้ำ แล้วใครล่ะที่เอาอเมริกาใส่ถาดมาให้อังกฤษ ไม่ใช่ยิวหรือไง ยิวคนไหน นู่น ยิว Brandies ไง ที่ไปจูง Wilson ออกมาจากการนั่งเขียนจดหมายถึงเมียใครอยู่อย่างเหงาๆ ในทำเนียบขาว ให้มายืนหน้าเครียด บัญชาการรบแทน ไม่ใช่แค่ทีมยิวของ Wilson เท่านั้น ที่นั่งหน้าสลอน อยู่แถวหน้าของการประชุมที่ปารีส ดูเหมือนทุกประเทศที่ชนะสงคราม จะมีตัวแทนชาวยิวมานั่งกำกับในที่ประชุมด้วย มีทั้งยิวจากโปแลนด์ ยิวจากฮอลแลนด์ ยิวจากเบลเยี่ยม และมากที่สุด คือ ยิวจากอเมริกา อังกฤษชักหงุดหงิด เราต่างหาก เป็นคนเสียสละเริ่มทำสงคราม เป็นคนวางแผนตั้งแต่ต้น ทั้งบี้เยอรมัน ทั้งต้มรัสเซีย ทั้งหลอกฝรั่งเศส มาถึงวันนี้ วันที่ทุกฝ่าย(ที่ชนะ) ได้อย่างที่ต้องการกันหมด ก็เพราะเรา เอะ แต่อังกฤษจ่ายค่าแบกถาดใส่อเมริกา ให้พวกยิวหรือยังครับท่าน งั้นตกลงเป็นเพียงกระดาษ แผ่นเดียวที่อังกฤษลงทุนใช้ต้มยิว ให้ไปแบกอเมริกามาซินะ อเมริกา อมยิ้มในหน้า เออ ดูมันกัดกัน แย่งกัน ว่า ใครที่สร้างสงครามสำเร็จ และใครไปอุ้ม ไปแบกอเมริกามาเข้าสงคราม สำหรับหลายคนในอเมริกา ใครสร้างสงครามอย่างไร ไม่สำคัญ และใครที่คิดว่าอุ้มอเมริกามาได้ ถ้าอเมริกาไม่พร้อมใจ หรือวางแผนให้ถูกอุ้ม จะอุ้มอเมริกามาได้แน่หรือ อเมริกาทำตัวเหมือนไอ้โง่ถูกหลอก แต่จริงๆแล้ว สงครามโลกครั้งที่ 1 ทำให้อเมริกาได้โอกาสทองมากกว่าใครๆ มากขนาดเดินเบียดอังกฤษ ตกจากเส้นทางสู่การเป็น หมายเลขหนึ่งของโลกไปเรียบร้อย มันเป็นเรื่องน่าสนใจ ที่ทุกฝ่ายต่างคิดว่า ตนเองได้กำไร และหลอกใช้ฝ่ายอื่นสำเร็จทั้งสิ้น และถ้าสังเกตกันอีกนิด จะเห็นว่า สงครามโลกครั้งที่ 1 นี้ นอกจากจะมีอาณาจักร หรือจักรวรรดิ์เก่าแก่ล่มสล่าย ไป 3 รายแล้ว ทุกประเทศมีค่าใช้จ่าย หรือต้นทุนทั้งสิ้น โดยเฉพาะต้นทุน ที่เป็นชีวิต ของพลเมืองและทหารนับล้าน บ้านเมืองที่พังทลายเหลือแต่ซาก ผู้ชนะอย่างอังกฤษ ก็ไม่แน่ว่าคุ้มทุนที่ลงไป อเมริกาแน่นอนกำไรมหาศาล แต่ก็ต้องลงทุนไม่น้อย โดยเฉพาะชีวิตทหารอเมริกันที่ไปรบ ดูเหมือนจะมีแต่ชาวยิวเท่านั้น ที่ไม่มีต้นทุนที่ต้องเสีย ด้านชีวิตพลเมือง ทหาร และบ้านเมืองเลย ยิวแค่ลงทุนด้วยปาก กับใช้เล่ห์เหลี่ยม และทำให้ผู้อื่นเชื่อว่ายิวมีอำนาจ ที่สร้างจากสื่อกระป๋องสียี่ห้อยิวเท่านั้นเอง แต่ยิวก็ทำสำเร็จ แต่การวิธีลงทุนแบบนี้ของยิว มีเส้นทางต่อมาอย่างไร มีผลในสงครามโลกครั้งที่ 2 แบบไหน และจะเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 3 หรือไม่ น่าติดตามนะครับ ไม่มีใครหนีกรรมของตนเองพ้นอย่างแน่นอน สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 9 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 253 มุมมอง 0 รีวิว
  • ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 5 – 6
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ”
    บทแถม
    “ฤทธิ์ยิว”

    (5)

    นี่เล่ามา เป็นการเจริญเติบโตของอิทธิพลยิว ก่อนอเมริกาจะมีประธานาธิบดี ชื่อ Woodlow Wilson ที่ได้รับสมญาว่า “สุดยอดตัวสำรอง” รองจากประธานาธิบดี Franklin D Roosevelt ที่ได้รับขนานนามว่า “เป็นสุดยอดขวัญใจ” ของอเมริกันยิว Wilson นั้น เป็นที่รู้กันว่าเขาใกล้ชิดกับพวกยิว และรัฐบาลของเขาอยู่ในมือพวกยิว Wilson รู้สึกจะเป็นประธานาธิบดีของอเมริกาคนแรก ที่ยิวให้การสนับสนุนเต็มที่ ดันเต็มหลัง ทั้งด้านการเงิน และการอื่น นับเป็นม้าแข่ง ที่พวกยิวบอกว่า นำถ้วยรางวัลมาให้พวกเขาอย่างคุ้มการลงทุน

    พวกยิวมีจำนวนไม่กี่หยิบมือ แต่ไม่กี่หยิบมือนี้ ได้หยิบชิ้นปลามัน สร้างฐานอำนาจในปี 1912 เรียบร้อย Herzl อายุสั้น เลยไม่ได้นั่งบัลลังก์ใด แต่ผู้ที่เดินตามเจตนารมย์ของเขาดูเหมือนจะดำเนินการไม่พลาดเป้าหมาย ที่ Herzl กำหนดไว้

    – Oscar Straus ยิวเยอรมัน เป็นยิวคนแรก ที่ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีในอเมริกา เขาได้ในสมัยประธานาธิบดี Roosevelt และต่อมาได้ไปเป็นทูต ประจำออตโตมาน ในสมัยของ Taft
    – Jacob Schiff หัวหน้าใหญ่ ของบริษัทการเงิน Kuhn, Loeb รายนี้คงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณ
    – Louis Marshall ไซออนนิสต์ ผู้ก่อตั้ง AJC
    – พี่น้องตระกูล Warburg: Paul, Felix และ Max ตระกูลนี้ก็คงไม่ต้องบรรยาย
    – Henry Morgenthau, Sr. ทนายความ พ่อของ Henry ซึ่งต่อมามีอิทธิพลมากกว่าพ่อ
    – Louis Brandeis ทนายความ ไซออนนิสต์ชนิดเข้ม ซึ่งต่อมามีอิทธิพลสูงยิ่ง
    – Samuel Untermyer ทนายความเขี้ยวยาว
    – Bernard Baruch นักการเงินจาก วอลสตรีท สุดยอดนักชักใย
    – Stephen Wise นักบวชยิวออสเตรียนและ ไซออนนิสต์อย่างเข้มข้น
    – Richard Gottheil นักบวชยิวอังกฤษ และ ไซออนนิสต์

    นี่เป็นตาข่ายยิวตัวสำคัญ เฉพาะฝั่งอเมริกาเท่านั้น ยังมีทางฝั่งอังกฤษ และยุโรปที่ทำงานกันเป็นเครือข่ายอีกไม่น้อย

    พวกที่ใช้อำนาจอันร้ายกาจของก ระเป๋าเงิน รายใหญ่ที่สำแดงเดชช่วย Wilson คือ Henry Morgenthau, Jacob Schiff, Samuel Untermyer และหน้าใหม่แต่มาแรง คือ Bernard Baruch ส่วนบทบาทของ Warburg นั้นน่าสนใจ เขาน่าจะเป็นมันสมองให้ยิว ทั้งฝั่งอเมริกา ยุโรป โดยเฉพาะเยอรมัน และ Federal Reserve System ของอเมริกา เป็นผลงานของ Paul Warburg ล้วนๆ

    Morgenthau สนับสนุน ม้าชื่อ Wilson ตั้งแต่ Wilson ยังเป็นผู้ว่าการนิวเจอร์ซี เขาจ่ายเงินดูแล Wilson เป็นรายเดือน เป็นที่รู้กันว่า Morgenthau สนับสนุน Wilson แบบไม่มีอั้น และเมื่อ Wilson ได้เป็นประธานาธิบดี ในปี 1912 เขาก็ตอบแทน Morgenthau แบบไม่อั้นเช่นเดียวกัน Morgenthau ได้ไปเป็นทูตอเมริกา ประจำที่ออตโตมานตามคาด เพื่อดูแลปาเลสไตน์

    ส่วน Louise Brandis ได้รับเสนอชื่อให้เป็นผู้พิพากษาศาลสูง เป็นยิวคนแรกในวงการยุติธรรม เขาเป็นอยู่ 23 ปีและมีบทบาทสำคัญในสงครามโลกทั้ง 2 ครั้ง แต่ที่มาของการได้ตำแหน่งของเขา ค่อนข้างพิเศษกว่าใคร

    มีเรื่องเล่ากันว่า เมื่อ Wilson ได้นั่งเก้าอี้ตำแหน่งประธานาธิบดี ในปี 1914 ไม่กี่วัน เขามียิวรุ่นใหญ่ ที่อยู่ในกลุ่มเจ้าของกระเป๋าที่ สนับสนุน Wilson มาขอพบ คือ Samuel Untermeyer ซึ่งเป็นทนาย ของสำนักงาน Guggemheim, Untermeyer & Marshall ที่ดูแลด้านกฏหมายให้แก่ Kuhn, Loeb & Co
    Untermeyer บอกกับ Wilson ว่า เขามีลูกความที่เป็นภรรยา ของอาจารย์ ที่สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Princton ช่วงเดียวกับที่ Wilson สอน และลูกความของเขาขอให้แจ้งกับ Wilson ว่า เธอยินดีที่จะรับเงิน 40,000 เหรียญ แทนการฟ้องร้อง Wilson เรื่องการผิดสัญญา แล้ว Untermeyer ก็ควักจดหมายมัดใหญ่ ยื่นให้ Wilson มันเป็นจดหมายที่ Wilson เขียนถึงเมียของเพื่อนร่วมงาน Wilson จำลายมือตัวเองได้ แต่เขาบอกว่า เขาไม่มีเงิน 40,000 เหรียญที่จะจ่ายให้กับคนที่แบล๊กเมล์เขา Untermeyer บอกไม่เป็นไรหรอก ท่านประธานาธิบดี เรื่องเงินจำนวนนี้ ผมจะเป็นคนจัดการแทนท่านเอง แต่ผมขอให้ท่านรับปากว่า เมื่อมีตำแหน่งในศาลสูงว่างเมื่อ ไหร่ ขอให้แต่งตั้ง ไซออนนิสต์ ยิวเคร่ง ชื่อ Louise Dembitz Brandeis ก็แล้วกัน Wilson ก็รับปาก หลังจากนั้น ไม่ถึงปี วันที่ 5 มิถุนายน 1915 Louise Brandeis ก็ได้รับเลือกเป็นผู้พิพากษาศาลสูง

    แต่คนที่ได้ตำแหน่ง และมีบทบาทโดดเด่นที่สุด คือ Bernard Baruch ซึ่งเป็นมหาเศรษฐีตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 30 Baruch โผล่มาจากไหนไม่มีใครรู้ อยู่ดีๆ ก็หยิบชิ้นปลามัน ในปี คศ 1915 อังกฤษทำสงครามกับเยอรมันแล้ว แต่อเมริกายังเป็นกลาง Baruch เตือนให้อเมริกาเตรียมพร้อมสำหรับเข้าสงคราม เขาหงุดหงิดว่า อเมริกาไม่เตรียมอะไรเลย เขาเชื่อว่าอเมริกาต้องถูกลากเข้าไปทำสงครามแน่นอน และจะมาเร็วกว่าที่คิด และคงเป็นเรื่องของนางฟ้าเศก Baruch ได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้า สภากลาโหม Council of National Defense ในต้นปี คศ 1916 เขาเข้าไปควบคุม หน่วยงานน่าสนใจคือ คณกรรมการสำหรับกิจการสงคราม War Industries Board (WIB) ซึ่งในเวลาสงคราม หน่วยงานนี้จะมีอำนาจล้นฟ้า และ Baruch คนเดียวโดดๆ เป็นคนคุม และกุมแน่นหน่วยงานนี้ตลอดช่วงเวลาสงคราม

    ในคำให้การของ Baruch ต่อวุฒิสมาชิก Albert Jefferies เขาสรุป บทบาทของเขาดังนี้:

    ” ผมเป็นคนดูแลตัดสินใจ ว่า จะให้ใคร หน่วยงานไหน ได้อะไร การตัดสินใจอยู่ที่ผม ท่านประธานาธิบดี มอบหมายให้ผมเป็นคนตัดสินใจ ว่า กองทัพบก หรือ กองทัพเรือ ควรจะได้อะไร หรือ การรถไฟ ควรมีอะไร หรือ ฝ่ายสัมพันธมิตร หรือ ท่านนายพล Allenby ควรมีรถไฟหรือไม่ หรือควรเอาไปใช้ที่รัสเซีย หรือใช้ที่ฝรั่งเศส ใช่ ผมมีอำนาจมาก ผมอาจมีอำนาจมากกว่าที่ใครๆเคยมีในสงคราม มันน่าสงสัย แต่มันเป็นเรื่องจริง”
    ก็น่าสงสัยจริงอยู่หรอก ว่า คนหนุ่มชาวยิว ที่ไม่เคยได้ลงเลือกตั้งอะไรเลย ไม่มีประสบการณ์ทางการเมืองแม้แต่น้อย แต่ในยามวิกฤติ เขากลายเป็นผู้มีอำนาจมากที่สุดในรัฐบาล รองมาจากประธานาธิบดี บทบาทของเขาตอนสงครามโลกครั้งที่ 1 ว่าใหญ่แล้ว แต่นั่นมันเป็นแค่การซ้อมใหญ่ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อ Franklin D Roosevelt เป็นประธานาธิบดี Baruch ในฐานะ หัวหน้า สำนักงาน War Mobilization ดูเหมือนจะใหญ่มากกว่า และในฐานะที่เขาได้กลายเป็นเพื่อนสนิทของท่านหลอด Winston Churchill ของอังกฤษด้วย “Barney” ก็กลายเป็นชื่อ ที่ใครๆ ก็ต้องเรียกหา

    ####################
    “ฤทธิ์ยิว”

    (6)

    สงครามโลกครั้งที่ 1 ตีระฆังเริ่ม ในเดือนสิงหาคม 1914 เมื่อกองทัพเยอรมันเคลื่อนพลผ่านเข้าไปในเขตแดนของเบลเยี่ยม ที่ประกาศตัวเป็นกลาง โดยมีเป้าหมายปลายทางคือฝรั่งเศส หลังจากนั้นหลายประเทศก็ทยอยกันเข้าสู่สงคราม ถึงปลายปี 1914 ประมาณ 10 ประเทศ ก็อยู่ในสภาวะสงคราม แต่อเมริกา ยังใช้ยโนบายเป็นกลางอยู่ต่อไป อีกเกือบ 2 ปีครึ่ง สุนทรพจน์ของ Wilson เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม คศ 1914 หลังจากสงครามเริ่มหมาดๆ ประกาศชัดหูคนอเมริกัน ว่า”…เรามีหน้าที่ ที่จะเป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่ ที่มีความสงบ…” และเมื่อตอนหาเสียง ที่จะเป็นประธานาธิบดีสมัย 2 ในปี 1916 คำขวัญของ Wilson ที่บอกว่า เขาไม่พาเราเข้าสงคราม he kept us out of war ยังก้องหูคนอเมริกันอยู่

    แต่แล้วในวันที่ 2 เมษายน 1917 Wilson ก็เลี้ยวออกนอกเส้นทางกระทันหัน ประกาศสงครามกับเยอรมัน ชาวบ้านอเมริกันตามไม่ทันหัวทิ่มกันเป็นแถว โผคำอธิบาย ที่วงในรัฐบาลสั่งให้สื่อกระป๋องสีตรายิว ช่วยกันโหม คือ เนื่องมาจากการกระทำอันป่าเถื่อนของเยอรมัน ที่ใช้ตอร์ปิโดยิงเรือโดยสารและเรือบรรทุกสินค้าของอเมริกัน และเราก็ไม่มีทางเลือกอื่นเหลืออีกแล้ว นอกจากทำสงครามกับไอ้พวกเถื่อนนั้น ทั้งข่าว ทั้งภาพ ดุเดือดถึงใจ
    อันที่จริงเมื่อเริ่มสงครามใหม่ๆ เยอรมันยิงตอร์ปิโดร์ใส่เรือบรรทุกสินค้าของฝ่ายสัมพันธมิตรจริง แต่เมื่อ Wilson ทำการประท้วงเมื่อเดือนสิงหาคม 1915 เยอรมันก็หยุดยิง เยอรมันหยุดยิงไปนานพอสมควร จนถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์ 1917 และตลอดเวลาที่เยอรมันหยุดยิง อเมริกาก็ค้าขายกับอังกฤษ ศัตรูของเยอรมัน อย่างสบายใจ ส่งสินค้าเพื่อสงครามให้อังกฤษ แถมช่วยอังกฤษ บล๊อกเส้นทางเดินเรือส่งสินค้าของเยอรมันอีกด้วย ก็ไม่น่าแปลกใจ ที่ในที่สุดเยอรมัน ก็กลับมายิงเรือทุกลำไม่ว่าของชาติไหน ที่ผ่านมาในเขต war zone

    แล้วตกลงสาเหตุ ของการประกาศเข้าสู่สงครามของอเมริกา จริงๆมันคืออะไรกันแน่

    วุฒิสมาชิก George Norris บอกว่า คนอเมริกัน ถูกทำให้เข้วจากประวัติศาสตร์ และจากความจริงที่มาจากการที่พวกนักการเงินวอลสตรีท ให้เงินกู้จำนวนมหึมากับพวกสัมพันธมิตร และแน่นอนพวกนี้กลัวหนี้สูญ ทั้งๆที่พวกเขาก็ทำกำไรได้มากมายจากการขายอาวุธยุทโธปกรณ์ กลุ่มพวกนี้แหละ ที่ใช้ให้พวกสื่อกระป๋องสี ละเลงเสียจนคนอเมริกัน เปลี่ยนใจ อยากจะทำสงครามกันไปหมด ทุกสงครามมีแต่ความหายนะ…. เรา เข้าสู่สงครามเพราะคำสั่งของทอง และใครล่ะที่มีทอง …

    อำนาจ เป็นเรื่องที่น่าสนใจ บางทีการสร้างภาพว่า มีอำนาจ ก็ทำให้กลายเป็นมีอำนาจจริงไปได้ ถ้ามีคนเชื่อ พวกยิวขณะนั้น ไม่มีกองทัพของตนเอง ไม่มีประเทศของตนเอง แถม มีเรื่องขัดแย้งเกิดอยู่ในหลายประเทศ และในหลายประเทศนั้น มีชาวยิว อยู่จำนวนน้อยมาก ไม่เกิน 1 หรือ 2 % ของจำนวนพลเมืองในประเทศนั้นๆ แต่คนจำนวนเท่าหยิบมือนี้ สามารถบงการนโยบายต่างประเทศได้ สามารถจุดชนวนสงครามได้ และสามารถชี้นำ หรือคัดท้ายผลของสงครามนั้นได้อีกด้วย ตัวอย่างที่เห็น คือ การที่อเมริกายกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ในปี 1911, การเลือกตั้งประธานาธิบดีของอเมริกา ในปี 1912 และอีกหลายเรื่องที่จะเล่าต่อไป

    แต่สิ่งสำคัญ ที่ทำให้คน “เชื่อ” ในภาพที่สร้างนั้น เป็นผลงานของสื่อ ไม่ว่าจะเป็นสื่อประเภทใด พวกยิวซื้อ ครอบครอง และควบคุมไว้หมดสิ้น และใช้อย่างได้ผลเลิศ เป็นเรื่องที่เราไม่ควรมองข้าม

    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    8 มิ.ย. 2558
    ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 5 – 6 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ” บทแถม “ฤทธิ์ยิว” (5) นี่เล่ามา เป็นการเจริญเติบโตของอิทธิพลยิว ก่อนอเมริกาจะมีประธานาธิบดี ชื่อ Woodlow Wilson ที่ได้รับสมญาว่า “สุดยอดตัวสำรอง” รองจากประธานาธิบดี Franklin D Roosevelt ที่ได้รับขนานนามว่า “เป็นสุดยอดขวัญใจ” ของอเมริกันยิว Wilson นั้น เป็นที่รู้กันว่าเขาใกล้ชิดกับพวกยิว และรัฐบาลของเขาอยู่ในมือพวกยิว Wilson รู้สึกจะเป็นประธานาธิบดีของอเมริกาคนแรก ที่ยิวให้การสนับสนุนเต็มที่ ดันเต็มหลัง ทั้งด้านการเงิน และการอื่น นับเป็นม้าแข่ง ที่พวกยิวบอกว่า นำถ้วยรางวัลมาให้พวกเขาอย่างคุ้มการลงทุน พวกยิวมีจำนวนไม่กี่หยิบมือ แต่ไม่กี่หยิบมือนี้ ได้หยิบชิ้นปลามัน สร้างฐานอำนาจในปี 1912 เรียบร้อย Herzl อายุสั้น เลยไม่ได้นั่งบัลลังก์ใด แต่ผู้ที่เดินตามเจตนารมย์ของเขาดูเหมือนจะดำเนินการไม่พลาดเป้าหมาย ที่ Herzl กำหนดไว้ – Oscar Straus ยิวเยอรมัน เป็นยิวคนแรก ที่ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีในอเมริกา เขาได้ในสมัยประธานาธิบดี Roosevelt และต่อมาได้ไปเป็นทูต ประจำออตโตมาน ในสมัยของ Taft – Jacob Schiff หัวหน้าใหญ่ ของบริษัทการเงิน Kuhn, Loeb รายนี้คงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณ – Louis Marshall ไซออนนิสต์ ผู้ก่อตั้ง AJC – พี่น้องตระกูล Warburg: Paul, Felix และ Max ตระกูลนี้ก็คงไม่ต้องบรรยาย – Henry Morgenthau, Sr. ทนายความ พ่อของ Henry ซึ่งต่อมามีอิทธิพลมากกว่าพ่อ – Louis Brandeis ทนายความ ไซออนนิสต์ชนิดเข้ม ซึ่งต่อมามีอิทธิพลสูงยิ่ง – Samuel Untermyer ทนายความเขี้ยวยาว – Bernard Baruch นักการเงินจาก วอลสตรีท สุดยอดนักชักใย – Stephen Wise นักบวชยิวออสเตรียนและ ไซออนนิสต์อย่างเข้มข้น – Richard Gottheil นักบวชยิวอังกฤษ และ ไซออนนิสต์ นี่เป็นตาข่ายยิวตัวสำคัญ เฉพาะฝั่งอเมริกาเท่านั้น ยังมีทางฝั่งอังกฤษ และยุโรปที่ทำงานกันเป็นเครือข่ายอีกไม่น้อย พวกที่ใช้อำนาจอันร้ายกาจของก ระเป๋าเงิน รายใหญ่ที่สำแดงเดชช่วย Wilson คือ Henry Morgenthau, Jacob Schiff, Samuel Untermyer และหน้าใหม่แต่มาแรง คือ Bernard Baruch ส่วนบทบาทของ Warburg นั้นน่าสนใจ เขาน่าจะเป็นมันสมองให้ยิว ทั้งฝั่งอเมริกา ยุโรป โดยเฉพาะเยอรมัน และ Federal Reserve System ของอเมริกา เป็นผลงานของ Paul Warburg ล้วนๆ Morgenthau สนับสนุน ม้าชื่อ Wilson ตั้งแต่ Wilson ยังเป็นผู้ว่าการนิวเจอร์ซี เขาจ่ายเงินดูแล Wilson เป็นรายเดือน เป็นที่รู้กันว่า Morgenthau สนับสนุน Wilson แบบไม่มีอั้น และเมื่อ Wilson ได้เป็นประธานาธิบดี ในปี 1912 เขาก็ตอบแทน Morgenthau แบบไม่อั้นเช่นเดียวกัน Morgenthau ได้ไปเป็นทูตอเมริกา ประจำที่ออตโตมานตามคาด เพื่อดูแลปาเลสไตน์ ส่วน Louise Brandis ได้รับเสนอชื่อให้เป็นผู้พิพากษาศาลสูง เป็นยิวคนแรกในวงการยุติธรรม เขาเป็นอยู่ 23 ปีและมีบทบาทสำคัญในสงครามโลกทั้ง 2 ครั้ง แต่ที่มาของการได้ตำแหน่งของเขา ค่อนข้างพิเศษกว่าใคร มีเรื่องเล่ากันว่า เมื่อ Wilson ได้นั่งเก้าอี้ตำแหน่งประธานาธิบดี ในปี 1914 ไม่กี่วัน เขามียิวรุ่นใหญ่ ที่อยู่ในกลุ่มเจ้าของกระเป๋าที่ สนับสนุน Wilson มาขอพบ คือ Samuel Untermeyer ซึ่งเป็นทนาย ของสำนักงาน Guggemheim, Untermeyer & Marshall ที่ดูแลด้านกฏหมายให้แก่ Kuhn, Loeb & Co Untermeyer บอกกับ Wilson ว่า เขามีลูกความที่เป็นภรรยา ของอาจารย์ ที่สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Princton ช่วงเดียวกับที่ Wilson สอน และลูกความของเขาขอให้แจ้งกับ Wilson ว่า เธอยินดีที่จะรับเงิน 40,000 เหรียญ แทนการฟ้องร้อง Wilson เรื่องการผิดสัญญา แล้ว Untermeyer ก็ควักจดหมายมัดใหญ่ ยื่นให้ Wilson มันเป็นจดหมายที่ Wilson เขียนถึงเมียของเพื่อนร่วมงาน Wilson จำลายมือตัวเองได้ แต่เขาบอกว่า เขาไม่มีเงิน 40,000 เหรียญที่จะจ่ายให้กับคนที่แบล๊กเมล์เขา Untermeyer บอกไม่เป็นไรหรอก ท่านประธานาธิบดี เรื่องเงินจำนวนนี้ ผมจะเป็นคนจัดการแทนท่านเอง แต่ผมขอให้ท่านรับปากว่า เมื่อมีตำแหน่งในศาลสูงว่างเมื่อ ไหร่ ขอให้แต่งตั้ง ไซออนนิสต์ ยิวเคร่ง ชื่อ Louise Dembitz Brandeis ก็แล้วกัน Wilson ก็รับปาก หลังจากนั้น ไม่ถึงปี วันที่ 5 มิถุนายน 1915 Louise Brandeis ก็ได้รับเลือกเป็นผู้พิพากษาศาลสูง แต่คนที่ได้ตำแหน่ง และมีบทบาทโดดเด่นที่สุด คือ Bernard Baruch ซึ่งเป็นมหาเศรษฐีตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 30 Baruch โผล่มาจากไหนไม่มีใครรู้ อยู่ดีๆ ก็หยิบชิ้นปลามัน ในปี คศ 1915 อังกฤษทำสงครามกับเยอรมันแล้ว แต่อเมริกายังเป็นกลาง Baruch เตือนให้อเมริกาเตรียมพร้อมสำหรับเข้าสงคราม เขาหงุดหงิดว่า อเมริกาไม่เตรียมอะไรเลย เขาเชื่อว่าอเมริกาต้องถูกลากเข้าไปทำสงครามแน่นอน และจะมาเร็วกว่าที่คิด และคงเป็นเรื่องของนางฟ้าเศก Baruch ได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้า สภากลาโหม Council of National Defense ในต้นปี คศ 1916 เขาเข้าไปควบคุม หน่วยงานน่าสนใจคือ คณกรรมการสำหรับกิจการสงคราม War Industries Board (WIB) ซึ่งในเวลาสงคราม หน่วยงานนี้จะมีอำนาจล้นฟ้า และ Baruch คนเดียวโดดๆ เป็นคนคุม และกุมแน่นหน่วยงานนี้ตลอดช่วงเวลาสงคราม ในคำให้การของ Baruch ต่อวุฒิสมาชิก Albert Jefferies เขาสรุป บทบาทของเขาดังนี้: ” ผมเป็นคนดูแลตัดสินใจ ว่า จะให้ใคร หน่วยงานไหน ได้อะไร การตัดสินใจอยู่ที่ผม ท่านประธานาธิบดี มอบหมายให้ผมเป็นคนตัดสินใจ ว่า กองทัพบก หรือ กองทัพเรือ ควรจะได้อะไร หรือ การรถไฟ ควรมีอะไร หรือ ฝ่ายสัมพันธมิตร หรือ ท่านนายพล Allenby ควรมีรถไฟหรือไม่ หรือควรเอาไปใช้ที่รัสเซีย หรือใช้ที่ฝรั่งเศส ใช่ ผมมีอำนาจมาก ผมอาจมีอำนาจมากกว่าที่ใครๆเคยมีในสงคราม มันน่าสงสัย แต่มันเป็นเรื่องจริง” ก็น่าสงสัยจริงอยู่หรอก ว่า คนหนุ่มชาวยิว ที่ไม่เคยได้ลงเลือกตั้งอะไรเลย ไม่มีประสบการณ์ทางการเมืองแม้แต่น้อย แต่ในยามวิกฤติ เขากลายเป็นผู้มีอำนาจมากที่สุดในรัฐบาล รองมาจากประธานาธิบดี บทบาทของเขาตอนสงครามโลกครั้งที่ 1 ว่าใหญ่แล้ว แต่นั่นมันเป็นแค่การซ้อมใหญ่ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อ Franklin D Roosevelt เป็นประธานาธิบดี Baruch ในฐานะ หัวหน้า สำนักงาน War Mobilization ดูเหมือนจะใหญ่มากกว่า และในฐานะที่เขาได้กลายเป็นเพื่อนสนิทของท่านหลอด Winston Churchill ของอังกฤษด้วย “Barney” ก็กลายเป็นชื่อ ที่ใครๆ ก็ต้องเรียกหา #################### “ฤทธิ์ยิว” (6) สงครามโลกครั้งที่ 1 ตีระฆังเริ่ม ในเดือนสิงหาคม 1914 เมื่อกองทัพเยอรมันเคลื่อนพลผ่านเข้าไปในเขตแดนของเบลเยี่ยม ที่ประกาศตัวเป็นกลาง โดยมีเป้าหมายปลายทางคือฝรั่งเศส หลังจากนั้นหลายประเทศก็ทยอยกันเข้าสู่สงคราม ถึงปลายปี 1914 ประมาณ 10 ประเทศ ก็อยู่ในสภาวะสงคราม แต่อเมริกา ยังใช้ยโนบายเป็นกลางอยู่ต่อไป อีกเกือบ 2 ปีครึ่ง สุนทรพจน์ของ Wilson เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม คศ 1914 หลังจากสงครามเริ่มหมาดๆ ประกาศชัดหูคนอเมริกัน ว่า”…เรามีหน้าที่ ที่จะเป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่ ที่มีความสงบ…” และเมื่อตอนหาเสียง ที่จะเป็นประธานาธิบดีสมัย 2 ในปี 1916 คำขวัญของ Wilson ที่บอกว่า เขาไม่พาเราเข้าสงคราม he kept us out of war ยังก้องหูคนอเมริกันอยู่ แต่แล้วในวันที่ 2 เมษายน 1917 Wilson ก็เลี้ยวออกนอกเส้นทางกระทันหัน ประกาศสงครามกับเยอรมัน ชาวบ้านอเมริกันตามไม่ทันหัวทิ่มกันเป็นแถว โผคำอธิบาย ที่วงในรัฐบาลสั่งให้สื่อกระป๋องสีตรายิว ช่วยกันโหม คือ เนื่องมาจากการกระทำอันป่าเถื่อนของเยอรมัน ที่ใช้ตอร์ปิโดยิงเรือโดยสารและเรือบรรทุกสินค้าของอเมริกัน และเราก็ไม่มีทางเลือกอื่นเหลืออีกแล้ว นอกจากทำสงครามกับไอ้พวกเถื่อนนั้น ทั้งข่าว ทั้งภาพ ดุเดือดถึงใจ อันที่จริงเมื่อเริ่มสงครามใหม่ๆ เยอรมันยิงตอร์ปิโดร์ใส่เรือบรรทุกสินค้าของฝ่ายสัมพันธมิตรจริง แต่เมื่อ Wilson ทำการประท้วงเมื่อเดือนสิงหาคม 1915 เยอรมันก็หยุดยิง เยอรมันหยุดยิงไปนานพอสมควร จนถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์ 1917 และตลอดเวลาที่เยอรมันหยุดยิง อเมริกาก็ค้าขายกับอังกฤษ ศัตรูของเยอรมัน อย่างสบายใจ ส่งสินค้าเพื่อสงครามให้อังกฤษ แถมช่วยอังกฤษ บล๊อกเส้นทางเดินเรือส่งสินค้าของเยอรมันอีกด้วย ก็ไม่น่าแปลกใจ ที่ในที่สุดเยอรมัน ก็กลับมายิงเรือทุกลำไม่ว่าของชาติไหน ที่ผ่านมาในเขต war zone แล้วตกลงสาเหตุ ของการประกาศเข้าสู่สงครามของอเมริกา จริงๆมันคืออะไรกันแน่ วุฒิสมาชิก George Norris บอกว่า คนอเมริกัน ถูกทำให้เข้วจากประวัติศาสตร์ และจากความจริงที่มาจากการที่พวกนักการเงินวอลสตรีท ให้เงินกู้จำนวนมหึมากับพวกสัมพันธมิตร และแน่นอนพวกนี้กลัวหนี้สูญ ทั้งๆที่พวกเขาก็ทำกำไรได้มากมายจากการขายอาวุธยุทโธปกรณ์ กลุ่มพวกนี้แหละ ที่ใช้ให้พวกสื่อกระป๋องสี ละเลงเสียจนคนอเมริกัน เปลี่ยนใจ อยากจะทำสงครามกันไปหมด ทุกสงครามมีแต่ความหายนะ…. เรา เข้าสู่สงครามเพราะคำสั่งของทอง และใครล่ะที่มีทอง … อำนาจ เป็นเรื่องที่น่าสนใจ บางทีการสร้างภาพว่า มีอำนาจ ก็ทำให้กลายเป็นมีอำนาจจริงไปได้ ถ้ามีคนเชื่อ พวกยิวขณะนั้น ไม่มีกองทัพของตนเอง ไม่มีประเทศของตนเอง แถม มีเรื่องขัดแย้งเกิดอยู่ในหลายประเทศ และในหลายประเทศนั้น มีชาวยิว อยู่จำนวนน้อยมาก ไม่เกิน 1 หรือ 2 % ของจำนวนพลเมืองในประเทศนั้นๆ แต่คนจำนวนเท่าหยิบมือนี้ สามารถบงการนโยบายต่างประเทศได้ สามารถจุดชนวนสงครามได้ และสามารถชี้นำ หรือคัดท้ายผลของสงครามนั้นได้อีกด้วย ตัวอย่างที่เห็น คือ การที่อเมริกายกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ในปี 1911, การเลือกตั้งประธานาธิบดีของอเมริกา ในปี 1912 และอีกหลายเรื่องที่จะเล่าต่อไป แต่สิ่งสำคัญ ที่ทำให้คน “เชื่อ” ในภาพที่สร้างนั้น เป็นผลงานของสื่อ ไม่ว่าจะเป็นสื่อประเภทใด พวกยิวซื้อ ครอบครอง และควบคุมไว้หมดสิ้น และใช้อย่างได้ผลเลิศ เป็นเรื่องที่เราไม่ควรมองข้าม สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 8 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 270 มุมมอง 0 รีวิว
  • "เมื่อ Apple ถอยจากการปกป้องข้อมูลใน UK — ถึงเวลาต้อง 'de-Apple' ตัวเองแล้ว "

    Apple เตรียมถอนฟีเจอร์ Advanced Data Protection (ADP) ออกจากสหราชอาณาจักรตามคำสั่งของรัฐบาล UK ผ่านกฎหมาย Investigatory Powers Act และ TCN (Technical Capability Notice) ซึ่งหมายความว่า ผู้ใช้ใน UK จะไม่สามารถใช้การเข้ารหัสแบบ end-to-end กับข้อมูลสำคัญใน iCloud ได้อีกต่อไป หากยังต้องการใช้งานบัญชี iCloudต่อไป ก็ต้องปิด ADP ด้วยตัวเอง

    การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
    Apple จะถอนฟีเจอร์ ADP ออกจาก UK
    ผู้ใช้ที่เปิดใช้งาน ADP จะต้องปิดเอง มิฉะนั้นจะถูกตัดบัญชี iCloud

    ข้อมูล 10 หมวดใน iCloud จะถูกลดระดับการป้องกัน
    ได้แก่ Backup, Drive, Photos, Notes, Reminders, Safari Bookmarks, Siri Shortcuts, Voice Memos, Wallet Passes และ Freeform

    ข้อมูล 15 หมวดที่ยังคงเข้ารหัสแบบ e2ee โดยค่าเริ่มต้นจะไม่ถูกกระทบ
    เช่น iCloud Keychain, Health, iMessage และ FaceTime

    ความเสี่ยงจากคำสั่ง TCN ของรัฐบาล UK
    TCN ไม่ได้จำกัดแค่ข้อมูลที่อยู่ภายใต้ ADP
    รัฐบาล UK ต้องการเข้าถึงข้อมูลทั้งหมดใน iCloud รวมถึงข้อความและรหัสผ่านที่สำรองไว้

    คำสั่ง TCN มีผลกระทบทั่วโลก ไม่ใช่แค่ผู้ใช้ใน UK
    หมายถึงข้อมูลของผู้ใช้ iCloud ทั่วโลกอาจถูกเข้าถึงได้ตามคำสั่งนี้

    แนวทางปฏิบัติสำหรับผู้ใช้ที่ต้องการความปลอดภัย
    ย้ายข้อมูลออกจาก iCloud โดยเฉพาะ 10 หมวดที่ไม่ปลอดภัย
    ใช้แอป Exporter เพื่อแปลง Notes เป็นไฟล์ markdown

    เลือกใช้บริการที่มีการเข้ารหัสแบบ e2ee
    เช่น Proton, Standard Notes, Obsidian หรือ Joplin

    ล้างข้อมูลจาก iCloud หลังย้ายออก
    เข้าไปที่ iCloud Settings > Manage แล้วลบแต่ละหมวดข้อมูล

    ถ้าไม่ได้อยู่ใน UK ล่ะ?
    ผู้ใช้นอก UK ยังสามารถเปิดใช้งาน ADP ได้
    ควรเปิดใช้งานทันทีเพื่อปกป้องข้อมูล

    หากมีทีมงานหรือคนใกล้ชิดอยู่ใน UK ต้องรวมไว้ใน threat model
    เพราะข้อมูลของพวกเขาอาจกลายเป็นช่องโหว่ของคุณ

    ข้อคิดจากเหตุการณ์นี้
    การพึ่งพา “American Stack” อาจไม่ปลอดภัยอีกต่อไป
    ควรพิจารณาใช้บริการที่ตั้งอยู่ในประเทศที่มีการคุ้มครองข้อมูลเข้มงวด

    การตรวจสอบสัญชาติผ่านข้อมูลบัญชีอาจเป็นแนวทางใหม่ของการสอดแนม
    ยังไม่มีความชัดเจนว่า Apple จะดำเนินการอย่างไรกับ TCN ฉบับที่สองที่เน้นข้อมูลของ “พลเมืองอังกฤษ”

    https://heatherburns.tech/2025/11/10/time-to-start-de-appling/
    🛡️ "เมื่อ Apple ถอยจากการปกป้องข้อมูลใน UK — ถึงเวลาต้อง 'de-Apple' ตัวเองแล้ว 📱🚫" Apple เตรียมถอนฟีเจอร์ Advanced Data Protection (ADP) ออกจากสหราชอาณาจักรตามคำสั่งของรัฐบาล UK ผ่านกฎหมาย Investigatory Powers Act และ TCN (Technical Capability Notice) ซึ่งหมายความว่า ผู้ใช้ใน UK จะไม่สามารถใช้การเข้ารหัสแบบ end-to-end กับข้อมูลสำคัญใน iCloud ได้อีกต่อไป หากยังต้องการใช้งานบัญชี iCloudต่อไป ก็ต้องปิด ADP ด้วยตัวเอง 📉 การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ✅ Apple จะถอนฟีเจอร์ ADP ออกจาก UK ➡️ ผู้ใช้ที่เปิดใช้งาน ADP จะต้องปิดเอง มิฉะนั้นจะถูกตัดบัญชี iCloud ✅ ข้อมูล 10 หมวดใน iCloud จะถูกลดระดับการป้องกัน ➡️ ได้แก่ Backup, Drive, Photos, Notes, Reminders, Safari Bookmarks, Siri Shortcuts, Voice Memos, Wallet Passes และ Freeform ✅ ข้อมูล 15 หมวดที่ยังคงเข้ารหัสแบบ e2ee โดยค่าเริ่มต้นจะไม่ถูกกระทบ ➡️ เช่น iCloud Keychain, Health, iMessage และ FaceTime 🧨 ความเสี่ยงจากคำสั่ง TCN ของรัฐบาล UK ‼️ TCN ไม่ได้จำกัดแค่ข้อมูลที่อยู่ภายใต้ ADP ⛔ รัฐบาล UK ต้องการเข้าถึงข้อมูลทั้งหมดใน iCloud รวมถึงข้อความและรหัสผ่านที่สำรองไว้ ‼️ คำสั่ง TCN มีผลกระทบทั่วโลก ไม่ใช่แค่ผู้ใช้ใน UK ⛔ หมายถึงข้อมูลของผู้ใช้ iCloud ทั่วโลกอาจถูกเข้าถึงได้ตามคำสั่งนี้ 🧭 แนวทางปฏิบัติสำหรับผู้ใช้ที่ต้องการความปลอดภัย ✅ ย้ายข้อมูลออกจาก iCloud โดยเฉพาะ 10 หมวดที่ไม่ปลอดภัย ➡️ ใช้แอป Exporter เพื่อแปลง Notes เป็นไฟล์ markdown ✅ เลือกใช้บริการที่มีการเข้ารหัสแบบ e2ee ➡️ เช่น Proton, Standard Notes, Obsidian หรือ Joplin ✅ ล้างข้อมูลจาก iCloud หลังย้ายออก ➡️ เข้าไปที่ iCloud Settings > Manage แล้วลบแต่ละหมวดข้อมูล 🌍 ถ้าไม่ได้อยู่ใน UK ล่ะ? ✅ ผู้ใช้นอก UK ยังสามารถเปิดใช้งาน ADP ได้ ➡️ ควรเปิดใช้งานทันทีเพื่อปกป้องข้อมูล ‼️ หากมีทีมงานหรือคนใกล้ชิดอยู่ใน UK ต้องรวมไว้ใน threat model ⛔ เพราะข้อมูลของพวกเขาอาจกลายเป็นช่องโหว่ของคุณ 🧠 ข้อคิดจากเหตุการณ์นี้ ✅ การพึ่งพา “American Stack” อาจไม่ปลอดภัยอีกต่อไป ➡️ ควรพิจารณาใช้บริการที่ตั้งอยู่ในประเทศที่มีการคุ้มครองข้อมูลเข้มงวด ‼️ การตรวจสอบสัญชาติผ่านข้อมูลบัญชีอาจเป็นแนวทางใหม่ของการสอดแนม ⛔ ยังไม่มีความชัดเจนว่า Apple จะดำเนินการอย่างไรกับ TCN ฉบับที่สองที่เน้นข้อมูลของ “พลเมืองอังกฤษ” https://heatherburns.tech/2025/11/10/time-to-start-de-appling/
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 130 มุมมอง 0 รีวิว
  • ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 3 – 4
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ”
    บทแถม
    “ฤทธิ์ยิว”

    (3)

    ในปี ค.ศ.1880 มีชาวยิวในอเมริกาประมาณ 250,000 คน ( 0.5%) แต่พอถึงปี 1900 เพียง 20 ปี ต่อมา ตัวเลขเพิ่มเป็น 1.5 ล้านคน และในปี 1918 เพิ่มเป็น 3 ล้านคน และอิทธิพลทางการเมืองของชาวยิว ก็เพิ่มขึ้นในอเมริกา อย่างมากมายเช่นเดียวกัน

    ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นช่วงที่ยิวเร่งลดน้ำพรวนดิน แผ่อิทธิพลในอเมริกา ปี ค.ศ.1901 ประธานาธิบดี William McKinley ถูกยิงตาย โดยชาวโปลหัวรุนแรง ชื่อ Leon Czolgosz ซึ่งถูกปั่นหัว โดยชาวยิวที่ชอบก่อเรื่องวุ่นวาย 2 คน คือ Emma Goldman และ Alexander Berkman และผู้ที่ขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีแทน คือรองประธานาธิบดี Theodore Roosevelt ซึ่งขณะนั้น อายุเพียง 42 ปี นับเป็นประธานาธิบดี ที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา เรื่องนี้น่าสนใจ

    Roosevelt ชื่อดังขึ้นมาจากบทบาทของทหารเรือหนุ่ม ที่ไปรบชนะสเปนที่คิวบา ในปี 1898 และด้วยแรงสนับสนุนสุดตัวของกลุ่มชาวยิว ในปี 1900 เขาได้รับเลือกตั้งเป็น ผู้ว่าการนครนิวยอร์ค และในปีเดียวกันนั้น ก็ได้รับเลือกเป็นรองประธานาธิบดี น่าสนในหนักขึ้นไปอีก

    Roosevelt เป็นยิวหรือเปล่า เจ้าตัวไม่เคยตอบรับ หรือตอบปฏิเสธ แต่น่าสนใจว่า Roosevelt อาจเป็นเด็กสร้างของยิวคือ หลังเขาได้เป็นขึ้นประธานาธิบดี ในปี 1901 โดยเหตุการณ์บังคับหรือจัดตั้งก็ตาม ในปี 1904 เขาลงเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี ด้วยความสมัครใจ และก็ได้รับเลือกตั้งสมใจ และประวัติศาสตร์ ก็ได้จารึกชื่อ Oscar Straus เป็นชาวยิวคนแรก ที่ได้รับแต่งตั้งให้เข้าร่วมรัฐบาลในอเมริกา จากการสนับสนุนเต็มตัวของ Roosevelt และในฐานะเป็นรัฐมนตรีดูแลด้านแรงงานและพาณิชย์ Straus เอาหน่วยงานด้านคนเข้าเมือง มาดูแลเอง และช่วงนั้นก็กลายเป็นช่วงที่จำนวนชาวยิวอพยพ มายังอเมริกาเพิ่มขึ้นสูงสุด หลังจากนั้น Straus ก็ได้ไปเป็นทูตอเมริกา ประจำออตโตมาน เหมือนไปดูปาเลสไตน์ทุกซอกมุม ก่อนแผนยึดเอามาครองของชาวยิว
    อำนาจเงินอันร้ายกาจของชาวยิว แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัด ในปี 1912 เมื่อ Roosevelt ปฏิเสธที่จะลงสมัครเป็นประธานาธิบดีอีกรอบ แต่สนับสนุนให้ William Taft รัฐมนตรีกลาโหม สมัยรัฐบาลเขา และเป็นได้เป็นประธานาธิบดี ในปี 1908 ลงสมัครต่ออีกวาระ แต่ปรากฎว่ามีพวกลิพับลิกันเรียกร้องให้ Roosevelt ลงสมัครด้วย ตามธรรมเนียม ก็ต้องเสนอชื่อประธานาธิบดีในตำแหน่ง คือ Taft ต่อไป แต่ Roosevelt ก็ดันเล่นตลก ลงสมัครในนามพรรคที่ 3 ปี 1912 ด้วย จึงกลายเป็นเรื่องที่พิลึกมาก ของประวัติศาสตร์การเลือกตั้งของอเมริกา ที่มีประธานาธิบดี Taft ลงสมัครเป็นสมัยที่ 2 ส่วน Roosevelt ลงสมัคร เป็นคู่แข่งจากพรรคที่ 3 และ มี Woodlow Wilson สมัครสมัยแรก ในนามพรรค ดีโมแครต

    สำหรับชาวบ้านคงงง ที่ได้เห็นอดีตประธานาธิบดีกับ ประธานาธิบดี ที่อยู่ในตำแหน่งแข่งกับ Wilson ตัวแทนของ เดโมแครตสมัยแรก และผลก็เป็นที่รู้กันว่า Wilson ชนะเลือกตั้งครั้งนั้น และครั้งต่อไปในปี 1916 อีกสมัย เพื่อทำหน้าที่ครบถ้วนเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1 คือ ก่อนระหว่าง และหลัง สงคราม

    ชาวบ้านคงไม่รู้ว่า ผู้สมัครทั้ง 3 คน ได้รับการสนับสนุน จากกระเป๋าเงินอันมีอำนาจร้ายกาจ ของพวกยิวทั้งหมด เพราะฉนั้น ใครได้เป็นประธานาธิบดีคงไม่สำคัญ สำคัญว่าจะต้องมาจัดการทำหน้าที่เกี่ยวกับสงครามโลกให้ครบถ้วนตามใบสั่ง มากกว่า

    เรื่องนี้อยู่ในรายงานของ Henry Ford ชื่อ Dearborn Independent ซึ่งบันทึกเกี่ยวกับคำให้การใน รัฐสภา เมื่อ ปี 1914 ของ Paul Warburg นายธนาคารชาวยิว ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนาม “เจ้าพ่อ Federal Reserve” หุ้นส่วนของ Kuhn, Loeb & Co ซึ่งสรุปว่า Paul Warburg ให้การว่า หุ้นส่วนคนหนึ่งของ Kuhn Loeb ให้เงินสนับสนุน Roosevelt ส่วน Felix น้องของ Paul (ซึ่งก็เป็นหุ้นส่วนอีกคนหนึ่งเช่นกัน) ให้เงินสนับสนุน Taft ส่วน Jacob Schiff หุ้นส่วนใหญ่ตัวแสบ ให้เงินสนับสนุน Wilson
    คำให้การนี้ทำให้เห็นการทำงานของยิว เหนือผู้สมัครทั้ง 3 คน คนใดชนะเลือกตั้ง ยิวก็ชนะด้วย พวกเขาแทงม้าทุกตัวจริงๆ

    แม้ ในขณะนั้นเรายังไม่เห็นหลักฐานกันชัดเจนว่า ยิวสนับสนุน Roosevelt อย่างไร แต่การแต่งตั้ง Straus ให้คุมเรื่องการเข้าเมือง และพวกยิวก็ทะลักเข้าไปเต็มอเมริกาในช่วงนั้น ก็พอทำให้เราเห็นภาพได้พอสมควร

    ส่วนกรณีของ Taft ซึ่งเป็นผู้ส่งออก Straus ไปเป็นทูตที่ออตโตมาน และแม้ยิวก็ยังไหลเข้ามาในอเมริกาอย่างมากมายต่อเนื่อง แต่ Taft ก็ยังเล่นบทไม่สมใจนายทุน ในเรื่องของชาวยิวที่อยู่ต่างประเทศ โดยเฉพาะปัญหาเกี่ยวกับชาวยิวที่อยู่ในรัสเซีย

    สื่ออเมริกัน ซึ่งแน่นอนอยู่ในมือของพวกยิว พากันลงข่าวใส่สีเข้มข้น เช่น Time รายงานว่า ชาวยิวถูกเชือดยังกับเชือดแกะ, เด็กยิวถูกรุมทิ้งโดยกลุ่มชนกระหายเลือด, จำนวนชาวยิวที่ถูกฆ่าสูงขึ้นทุก วัน ฯลฯ ในที่สุด นายกรัฐมนตรีรัสเซีย นาย Pyotr Stolypin ก็ถูกยิงตาย โดยชาวยิวชื่อ Mordekhai Gershkovich หรือที่รู้จักกันในชื่อ Dmitri Bogrov ยิ่งทำให้การตอบโต้ ระหว่าง ยิว/รัสเซีย เลวร้ายลงไปกว่าเดิม

    ####################
    ” ฤทธิ์ยิว”

    (4)

    แม้จะเกิดเหตุการณ์รุนแรงในรัสเสียเพิ่มขึ้น แต่พวกยิวในอเมริกาเห็นว่ายังแรงไม่พอ ยิวไซออนนิสต์อ้างว่า มีการปิดกั้นไม่ให้ชาวยิวที่อยู่ในอเมริกา เดินทางเข้าไปในรัสเซีย การปิดกั้นนี่เริ่มมาพักใหญ่แล้วนะ และก็เข้มงวดมากขึ้นเรื่อยๆ ในยุคประธานาธิบดี Taft นี่แหละ Taft ควรทำอะไรเสียบ้าง เสียงนายทุนยิวฟ่อใส่ แต่ Taft คงจัดการไม่ได้ง่ายๆ เพราะอเมริกากับรัสเซีย มีสนธิสัญญาต่างตอบแทนระหว่างกัน เรื่องการพาณิชย์และการเดินเรืออย่างเสรี ตั้งแตปี 1832 ซึ่งแต่ละประเทศมีสิทธิเสรีในการกำหนดการเข้าออกประเทศ แก่พลเมืองของทั้ง 2 ประเทศ
    ไซออนนิสต์ เห็นโอกาสกดดันรัสเซียจากภายนอก ถ้างั้น อเมริกาก็ยกเลิกสนธิสัญญานี้เลยซิ แล้วไซออนนิสต์ก็ทำสำเร็จ โดยการจัดการของพวกยิวกลุ่มเล็กๆ ไม่กี่คน ที่นำโดยทนายชาวยิว Louis Marshall นักการเงินชาวยิว Jacob Schiff และพรรคพวก จาก American Jewish Committee ซึ่งมีพลังอย่างยิ่งในตอนนั้น และ มีมาถึงตอนนี้

    พวกเขายกประเด็นเรื่องยกเลิกสนธิสัญญานี้ ตั้งแต่ปี 1908 แต่ มาจับขาบีบเข่าถาม Taft เอาจริงจังในปี 1910 เมื่อตอนที่ Taft เตรียมตัวจะลงสมัครเป็นประธานาธิบดีสมัย 2 เราสามารถจัดให้ชาวยิวลงคะแนนเสียงให้ท่านได้นะ แต่ท่านจะมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับเรา (quid pro quo)

    Taft เห็นว่าข้อเสนอของพวกยิว ที่จะให้ยกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ไม่เป็นประโยชน์อะไรกับอเมริกาเลย เขาทำท่าไม่รับลูกที่ยิวโยนมา

    พวกยิวไม่ยอมหยุด ปี 1911 Marshall เริ่มโหมประเด็นนี้ใหม่ คราวนี้เขาบอกว่า การที่อเมริกายอมให้รัสเซีย ห้ามยิวอเมริกาเข้าประเทศ ไม่ใช่เป็นการดูหมิ่นคนยิวหรอกนะ แต่มันเป็นการดูหมิ่นคนอเมริกัน แล้วสื่อกระป๋องสี ยี่ห้อยิว ก็ช่วยกันประโคมข่าว โดยมี Samuel Straus เป็นหัวหอก ออกนำล่ารายชื่อ ทำหนังสือกดดันไปถึงรัฐสภา ยอดเยี่ยมจริงๆ

    แต่ Taft ก็ยังไม่ยอมอ่อนอยู่ในมือยิวง่ายๆ เขาบอกว่า มีอเมริกันยิวอยู่ในรัสเซีย เพียง 28 คนเท่านั้น และมีคนอเมริกันยิว ที่ถูกรัสเซียปฏิเสธการเข้าเมืองแค่ 4 คน ใน 5 ปี! แต่พวกยิวก็ไม่ยอมเลิกรา เดินหน้าลุยไม่หยุด เหมือนต้องการทดสอบอำนาจของตัว แล้วก็เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ว่าในที่สุด พวกยิวก็ทำสำเร็จ
    เป็น Schiff ที่ไปจูง Taft เดินมาที่ทางออก เขาบอก Taft ว่า ท่านก็แค่ลงชื่อในคำขอมติจากรัฐสภา ที่เหลือเป็นเรื่องของเรา แล้ววันที่ 13 ธันวาคม 1911 รัฐสภาก็เห็นชอบให้อเมริกาบอกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ด้วยคะแนนเสียง 301 ต่อ 1 เสียงค้าน และเมื่อเรื่องส่งถึงวุฒิสภา มีการแก้ไขเล็กน้อย และวุฒิสมาชิกก็ลงคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ ในวันที่ 19 ธันวาคม1911 ให้ดำเนินการตามที่รัฐสภาเสนอ (ผมอ่านบทความนี้ แล้วก็แปลกใจมาก ว่า Taft ถูกบีบจากอะไร และบีบตรงไหน แต่ยังหาข้อมูลเพิ่มเติมไม่เจอ)

    รัสเซียถึงกับอึ้ง พูดไม่ออกกับการตัดสินใจของอเมริกา รัสเซียรู้ว่าเรื่องมาจากการผลักดันของพวกยิว แต่รัสเซียนึกไม่ถึงว่าอเมริกา “อยู่มือ” พวกยิวถึงขนาดนั้นแล้ว และการปฏิวัติรัสเซีย โดยพวกบอลเชวิก ที่นำโดยชาวยิว ก็เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวนั้นประมาณ 6 ปี หลังจากการทดสอบ แสดงให้เห็นว่า “ผ่าน”

    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    7 มิ.ย. 2558
    ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 3 – 4 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ” บทแถม “ฤทธิ์ยิว” (3) ในปี ค.ศ.1880 มีชาวยิวในอเมริกาประมาณ 250,000 คน ( 0.5%) แต่พอถึงปี 1900 เพียง 20 ปี ต่อมา ตัวเลขเพิ่มเป็น 1.5 ล้านคน และในปี 1918 เพิ่มเป็น 3 ล้านคน และอิทธิพลทางการเมืองของชาวยิว ก็เพิ่มขึ้นในอเมริกา อย่างมากมายเช่นเดียวกัน ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นช่วงที่ยิวเร่งลดน้ำพรวนดิน แผ่อิทธิพลในอเมริกา ปี ค.ศ.1901 ประธานาธิบดี William McKinley ถูกยิงตาย โดยชาวโปลหัวรุนแรง ชื่อ Leon Czolgosz ซึ่งถูกปั่นหัว โดยชาวยิวที่ชอบก่อเรื่องวุ่นวาย 2 คน คือ Emma Goldman และ Alexander Berkman และผู้ที่ขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีแทน คือรองประธานาธิบดี Theodore Roosevelt ซึ่งขณะนั้น อายุเพียง 42 ปี นับเป็นประธานาธิบดี ที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา เรื่องนี้น่าสนใจ Roosevelt ชื่อดังขึ้นมาจากบทบาทของทหารเรือหนุ่ม ที่ไปรบชนะสเปนที่คิวบา ในปี 1898 และด้วยแรงสนับสนุนสุดตัวของกลุ่มชาวยิว ในปี 1900 เขาได้รับเลือกตั้งเป็น ผู้ว่าการนครนิวยอร์ค และในปีเดียวกันนั้น ก็ได้รับเลือกเป็นรองประธานาธิบดี น่าสนในหนักขึ้นไปอีก Roosevelt เป็นยิวหรือเปล่า เจ้าตัวไม่เคยตอบรับ หรือตอบปฏิเสธ แต่น่าสนใจว่า Roosevelt อาจเป็นเด็กสร้างของยิวคือ หลังเขาได้เป็นขึ้นประธานาธิบดี ในปี 1901 โดยเหตุการณ์บังคับหรือจัดตั้งก็ตาม ในปี 1904 เขาลงเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี ด้วยความสมัครใจ และก็ได้รับเลือกตั้งสมใจ และประวัติศาสตร์ ก็ได้จารึกชื่อ Oscar Straus เป็นชาวยิวคนแรก ที่ได้รับแต่งตั้งให้เข้าร่วมรัฐบาลในอเมริกา จากการสนับสนุนเต็มตัวของ Roosevelt และในฐานะเป็นรัฐมนตรีดูแลด้านแรงงานและพาณิชย์ Straus เอาหน่วยงานด้านคนเข้าเมือง มาดูแลเอง และช่วงนั้นก็กลายเป็นช่วงที่จำนวนชาวยิวอพยพ มายังอเมริกาเพิ่มขึ้นสูงสุด หลังจากนั้น Straus ก็ได้ไปเป็นทูตอเมริกา ประจำออตโตมาน เหมือนไปดูปาเลสไตน์ทุกซอกมุม ก่อนแผนยึดเอามาครองของชาวยิว อำนาจเงินอันร้ายกาจของชาวยิว แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัด ในปี 1912 เมื่อ Roosevelt ปฏิเสธที่จะลงสมัครเป็นประธานาธิบดีอีกรอบ แต่สนับสนุนให้ William Taft รัฐมนตรีกลาโหม สมัยรัฐบาลเขา และเป็นได้เป็นประธานาธิบดี ในปี 1908 ลงสมัครต่ออีกวาระ แต่ปรากฎว่ามีพวกลิพับลิกันเรียกร้องให้ Roosevelt ลงสมัครด้วย ตามธรรมเนียม ก็ต้องเสนอชื่อประธานาธิบดีในตำแหน่ง คือ Taft ต่อไป แต่ Roosevelt ก็ดันเล่นตลก ลงสมัครในนามพรรคที่ 3 ปี 1912 ด้วย จึงกลายเป็นเรื่องที่พิลึกมาก ของประวัติศาสตร์การเลือกตั้งของอเมริกา ที่มีประธานาธิบดี Taft ลงสมัครเป็นสมัยที่ 2 ส่วน Roosevelt ลงสมัคร เป็นคู่แข่งจากพรรคที่ 3 และ มี Woodlow Wilson สมัครสมัยแรก ในนามพรรค ดีโมแครต สำหรับชาวบ้านคงงง ที่ได้เห็นอดีตประธานาธิบดีกับ ประธานาธิบดี ที่อยู่ในตำแหน่งแข่งกับ Wilson ตัวแทนของ เดโมแครตสมัยแรก และผลก็เป็นที่รู้กันว่า Wilson ชนะเลือกตั้งครั้งนั้น และครั้งต่อไปในปี 1916 อีกสมัย เพื่อทำหน้าที่ครบถ้วนเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1 คือ ก่อนระหว่าง และหลัง สงคราม ชาวบ้านคงไม่รู้ว่า ผู้สมัครทั้ง 3 คน ได้รับการสนับสนุน จากกระเป๋าเงินอันมีอำนาจร้ายกาจ ของพวกยิวทั้งหมด เพราะฉนั้น ใครได้เป็นประธานาธิบดีคงไม่สำคัญ สำคัญว่าจะต้องมาจัดการทำหน้าที่เกี่ยวกับสงครามโลกให้ครบถ้วนตามใบสั่ง มากกว่า เรื่องนี้อยู่ในรายงานของ Henry Ford ชื่อ Dearborn Independent ซึ่งบันทึกเกี่ยวกับคำให้การใน รัฐสภา เมื่อ ปี 1914 ของ Paul Warburg นายธนาคารชาวยิว ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนาม “เจ้าพ่อ Federal Reserve” หุ้นส่วนของ Kuhn, Loeb & Co ซึ่งสรุปว่า Paul Warburg ให้การว่า หุ้นส่วนคนหนึ่งของ Kuhn Loeb ให้เงินสนับสนุน Roosevelt ส่วน Felix น้องของ Paul (ซึ่งก็เป็นหุ้นส่วนอีกคนหนึ่งเช่นกัน) ให้เงินสนับสนุน Taft ส่วน Jacob Schiff หุ้นส่วนใหญ่ตัวแสบ ให้เงินสนับสนุน Wilson คำให้การนี้ทำให้เห็นการทำงานของยิว เหนือผู้สมัครทั้ง 3 คน คนใดชนะเลือกตั้ง ยิวก็ชนะด้วย พวกเขาแทงม้าทุกตัวจริงๆ แม้ ในขณะนั้นเรายังไม่เห็นหลักฐานกันชัดเจนว่า ยิวสนับสนุน Roosevelt อย่างไร แต่การแต่งตั้ง Straus ให้คุมเรื่องการเข้าเมือง และพวกยิวก็ทะลักเข้าไปเต็มอเมริกาในช่วงนั้น ก็พอทำให้เราเห็นภาพได้พอสมควร ส่วนกรณีของ Taft ซึ่งเป็นผู้ส่งออก Straus ไปเป็นทูตที่ออตโตมาน และแม้ยิวก็ยังไหลเข้ามาในอเมริกาอย่างมากมายต่อเนื่อง แต่ Taft ก็ยังเล่นบทไม่สมใจนายทุน ในเรื่องของชาวยิวที่อยู่ต่างประเทศ โดยเฉพาะปัญหาเกี่ยวกับชาวยิวที่อยู่ในรัสเซีย สื่ออเมริกัน ซึ่งแน่นอนอยู่ในมือของพวกยิว พากันลงข่าวใส่สีเข้มข้น เช่น Time รายงานว่า ชาวยิวถูกเชือดยังกับเชือดแกะ, เด็กยิวถูกรุมทิ้งโดยกลุ่มชนกระหายเลือด, จำนวนชาวยิวที่ถูกฆ่าสูงขึ้นทุก วัน ฯลฯ ในที่สุด นายกรัฐมนตรีรัสเซีย นาย Pyotr Stolypin ก็ถูกยิงตาย โดยชาวยิวชื่อ Mordekhai Gershkovich หรือที่รู้จักกันในชื่อ Dmitri Bogrov ยิ่งทำให้การตอบโต้ ระหว่าง ยิว/รัสเซีย เลวร้ายลงไปกว่าเดิม #################### ” ฤทธิ์ยิว” (4) แม้จะเกิดเหตุการณ์รุนแรงในรัสเสียเพิ่มขึ้น แต่พวกยิวในอเมริกาเห็นว่ายังแรงไม่พอ ยิวไซออนนิสต์อ้างว่า มีการปิดกั้นไม่ให้ชาวยิวที่อยู่ในอเมริกา เดินทางเข้าไปในรัสเซีย การปิดกั้นนี่เริ่มมาพักใหญ่แล้วนะ และก็เข้มงวดมากขึ้นเรื่อยๆ ในยุคประธานาธิบดี Taft นี่แหละ Taft ควรทำอะไรเสียบ้าง เสียงนายทุนยิวฟ่อใส่ แต่ Taft คงจัดการไม่ได้ง่ายๆ เพราะอเมริกากับรัสเซีย มีสนธิสัญญาต่างตอบแทนระหว่างกัน เรื่องการพาณิชย์และการเดินเรืออย่างเสรี ตั้งแตปี 1832 ซึ่งแต่ละประเทศมีสิทธิเสรีในการกำหนดการเข้าออกประเทศ แก่พลเมืองของทั้ง 2 ประเทศ ไซออนนิสต์ เห็นโอกาสกดดันรัสเซียจากภายนอก ถ้างั้น อเมริกาก็ยกเลิกสนธิสัญญานี้เลยซิ แล้วไซออนนิสต์ก็ทำสำเร็จ โดยการจัดการของพวกยิวกลุ่มเล็กๆ ไม่กี่คน ที่นำโดยทนายชาวยิว Louis Marshall นักการเงินชาวยิว Jacob Schiff และพรรคพวก จาก American Jewish Committee ซึ่งมีพลังอย่างยิ่งในตอนนั้น และ มีมาถึงตอนนี้ พวกเขายกประเด็นเรื่องยกเลิกสนธิสัญญานี้ ตั้งแต่ปี 1908 แต่ มาจับขาบีบเข่าถาม Taft เอาจริงจังในปี 1910 เมื่อตอนที่ Taft เตรียมตัวจะลงสมัครเป็นประธานาธิบดีสมัย 2 เราสามารถจัดให้ชาวยิวลงคะแนนเสียงให้ท่านได้นะ แต่ท่านจะมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับเรา (quid pro quo) Taft เห็นว่าข้อเสนอของพวกยิว ที่จะให้ยกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ไม่เป็นประโยชน์อะไรกับอเมริกาเลย เขาทำท่าไม่รับลูกที่ยิวโยนมา พวกยิวไม่ยอมหยุด ปี 1911 Marshall เริ่มโหมประเด็นนี้ใหม่ คราวนี้เขาบอกว่า การที่อเมริกายอมให้รัสเซีย ห้ามยิวอเมริกาเข้าประเทศ ไม่ใช่เป็นการดูหมิ่นคนยิวหรอกนะ แต่มันเป็นการดูหมิ่นคนอเมริกัน แล้วสื่อกระป๋องสี ยี่ห้อยิว ก็ช่วยกันประโคมข่าว โดยมี Samuel Straus เป็นหัวหอก ออกนำล่ารายชื่อ ทำหนังสือกดดันไปถึงรัฐสภา ยอดเยี่ยมจริงๆ แต่ Taft ก็ยังไม่ยอมอ่อนอยู่ในมือยิวง่ายๆ เขาบอกว่า มีอเมริกันยิวอยู่ในรัสเซีย เพียง 28 คนเท่านั้น และมีคนอเมริกันยิว ที่ถูกรัสเซียปฏิเสธการเข้าเมืองแค่ 4 คน ใน 5 ปี! แต่พวกยิวก็ไม่ยอมเลิกรา เดินหน้าลุยไม่หยุด เหมือนต้องการทดสอบอำนาจของตัว แล้วก็เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ว่าในที่สุด พวกยิวก็ทำสำเร็จ เป็น Schiff ที่ไปจูง Taft เดินมาที่ทางออก เขาบอก Taft ว่า ท่านก็แค่ลงชื่อในคำขอมติจากรัฐสภา ที่เหลือเป็นเรื่องของเรา แล้ววันที่ 13 ธันวาคม 1911 รัฐสภาก็เห็นชอบให้อเมริกาบอกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ด้วยคะแนนเสียง 301 ต่อ 1 เสียงค้าน และเมื่อเรื่องส่งถึงวุฒิสภา มีการแก้ไขเล็กน้อย และวุฒิสมาชิกก็ลงคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ ในวันที่ 19 ธันวาคม1911 ให้ดำเนินการตามที่รัฐสภาเสนอ (ผมอ่านบทความนี้ แล้วก็แปลกใจมาก ว่า Taft ถูกบีบจากอะไร และบีบตรงไหน แต่ยังหาข้อมูลเพิ่มเติมไม่เจอ) รัสเซียถึงกับอึ้ง พูดไม่ออกกับการตัดสินใจของอเมริกา รัสเซียรู้ว่าเรื่องมาจากการผลักดันของพวกยิว แต่รัสเซียนึกไม่ถึงว่าอเมริกา “อยู่มือ” พวกยิวถึงขนาดนั้นแล้ว และการปฏิวัติรัสเซีย โดยพวกบอลเชวิก ที่นำโดยชาวยิว ก็เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวนั้นประมาณ 6 ปี หลังจากการทดสอบ แสดงให้เห็นว่า “ผ่าน” สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 7 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 280 มุมมอง 0 รีวิว
  • ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 1 – 2
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ”
    บทแถม
    “ฤทธิ์ยิว”

    (1)

    เรามักจะได้ยินการกล่าวถึงยิวในเชิงลบมากกว่าบวก สำหรับเราส่วนใหญ่ในแดนสยาม ชาวยิวที่เราพอคุ้นหู รุ่นแรกๆ คือ ไชล๊อก พ่อค้าชาวยิว ในหนังสือเรื่อง เวนิสวาณิช ซึ่งพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ทรงแปลจาก The Merchant of Venice ของเชคสปียร์ เป็นหนังสืออ่านอยู่ในหลักสูตรก ระทรวงศึกษา สำหรับชั้นมัธยม เมื่อประมาณกว่า 60 ปีมาแล้ว ผมก็ต้องเรียน และจำได้ว่า จะมีคำพูดติดปากคนรุ่นผม เวลาใครเค็มจัด หรือเห็นแก่ตัว จะถูกเพื่อนด่า ว่า อย่ายิวนักซิโว้ย หรือมึงนี่มันไชล๊อกจริง แสดงว่านิสัยชาวยิวที่โด่งดังในสมัยเชคสปียร์ และในสายตาของชาวอังกฤษ รวมทั้งในบ้านเรา ที่รู้จักยิวน้อยมาก คงไม่ได้นึกถึงชาวยิวในทางบวก

    ยิวถูกกล่าวหาว่ามีบทบาทเกี่ยวกับสงคราม หรือความขัดแย้งในสังคมอยู่เรื่อย แน่นอนมันไม่ใช่บทบาททางสร้างสันติภาพ หรือประนีประนอม แต่มันไปในทางจุดชนวน หรือสร้างกำไร และหาประโยชน์เสียมากกว่า

    นักประวัติศาสตร์บางค่าย ถึงกับแจงว่า นิสัยทางลบนี้ของชาวยิว เป็นมาตั้งแต่สมัยยิวรุ่นแรกๆย้อนไปถึง โจเซฟ บุตรของ เจคอบ ที่ถูกขายเป็นทาสตั้งแต่สมัย ฟาโรห์ของ อียิปต์นั่นเชียว โจเซฟ ทำงานเข้าตานายทาส จนฟาโรห์เรียกไปใช้งาน ให้เป็นหัวหน้าทาส เมื่อเกิดข้าวยากหมากแพง อดอยากกันไปทั่วเมือง ชาวนาก็กระด้างกระเดื่องไม่ยอมทำนา จนกว่าจะมีอาหารมาให้กิน โจเซฟจึงจัดการแบบลูกโหด ใช้นโยบายเอาที่ดินกับปศุสัตว์ มาแลกกับอาหาร ชาวนาทนอดอยากไม่ไหว ยอมขายนา ขายสัตว์ราคาถูก แลกกับอาหาร แล้วโจเซฟก็เปลี่ยนสถานะ จากทาส เป็นคนรวย ด้วยนโยบาย ที่น่าจะเป็นต้นแบบของ “สร้างความรวยจากความหายนะของผู้อื่น”
    เวลาผ่านไป ชาวยิวยิ่งสร้างชื่อเสียงว่า เป็นผู้ถนัดสร้างความวุ่นวายทางการเมือง และเป็นนักฉวยโอกาส จนจักรพรรดิคลอดิอุสของโรมัน ออกประกาศว่า ชาวยิวจากเมืองอเล็กซานเดรีย เป็นต้นเชื้อแห่งความวุ่นวายที่ระบาดไปจนทั่วโลก และในที่สุด ก็ประกาศขับไล่ชาวยิวออกไปจากโรม แต่ชาวยิวก็ไปก่อความวุ่นวายในนครเยรูซาเลมต่อ ครั้งแล้วครั้งเล่า และแสดงอาการเป็นศัตรูกับโรมอย่างเปิดเผย โรมถึงกับด่าชาวยิวว่า เป็นเผ่าพันธ์ที่สร้างแต่ความจัญไรให้แก่ผู้อื่น (Quintilian, a race which is a curse to other) หรือเผ่าพันธ์ที่ถูกสาปแช่ง (Seneca, an accursed race)

    มาจนถึงสมัยยุคกลาง Middle Ages จนถึง ยุค เกิดใหม่ Renaissance ชื่อเสียงเชิงลบของชาวยิวก็ยังมีอยู่ต่อเนื่อง ในปี ค.ศ. 1770 บรรดานักปราชญ์ ชื่อดังของยุโรป ต่างออกมาให้ความเห็นเกี่ยวกับชาวยืว Baron d’Holbach (นักปราชญ์ และนักเขียน ชาวฝรั่งเศส/เยอรมัน) กล่าวว่า ชาวยิวสร้างตนเองขึ้นมาจากการฆ่าฟัน จากความอยุติธรรม ความโหดร้าย ความเอาเปรียบ และความอดอยากของผู้อื่น ส่วน Voltaire (นักปราชญ์ชาวฝรั่งเศส) บอกว่า เขาจะไม่เแปลกใจเลยว่า คนพวกนี้ วันหนึ่งจะเป็นเผ่าพันธ์ที่อันตรายยิ่งต่อมนุษยชาติ ส่วน Immanuel Kant (นักปราชญ์ชาวเยอรมัน) บอกว่า ชาวยิว เป็นชาติพันธุ์แห่งการหลอกลวง

    และจากข้อสังเกต หรือความเห็น ของผู้ที่ทำการศึกษาเกี่ยวกับชาวยิว ส่วนใหญ่ก็สรุปไปในทำนองเดียวกันว่า เป็นศตวรรษมาแล้ว ที่ชาวยิววุ่นวายอยู่กับการทำสงคราม การก่อความขัดแย้งทางสังคม การสร้างความกดดันทางเศรษฐกิจ และทำกำไร จากสิ่งเหล่านั้น

    ####################
    “ฤทธิ์ยิว”

    (2)
    ดูจากจำนวนชาวยิวที่กระจายอยู่ตามประเทศต่างๆ ซึ่งจะว่าไป มีจำนวนน้อยมาก พวกเขาน่าจะเป็นพวกที่ถูกเอาเปรียบมากกว่า แต่ดูเหมือนเรื่องมันจะกลับตาลปัตร ชาวยิวแสดงให้เห็นฤทธิ์เดชของพวกเขา ในการสร้างความวุ่นวายแก่สังคม เพื่อให้เกิดประโยชน์กับพวกตนได้อย่างมหัศจรรย์

    ฤทธิ์เดชของชาวยิว ที่เข้ามามีส่วนสร้างสงครามโลกทั้ง 2 ครั้ง มีบันทึกให้เห็นอยู่ในประวัติศาสตร์ เริ่มตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา ยิวเริ่มเข้ามามีอิทธิพลในรัฐบาลอเมริกัน ปี ค.ศ. 1845 ยิวรุ่นแรก ที่เข้ามาอยู่ในสภาสูงของอเมริกา คือ Levis Levin และ David Yulee ปี 1887 Washington Barlette ได้เป็นผู้ว่าการรัฐ คาลิฟอร์เนีย และปี 1889 Solomon Hirsch เป็นยิวคนแรก ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นทูตของอเมริกา ไปประจำอยู่ที่อาณาจักรออตโตมาน โดยประธานาธิบดี Harrison

    ในส่วนอื่นของโลก เช่นที่รัสเซีย ยิวเป็นผู้เร่งอุณภูมิในรัสเซียให้สูงขี้นอย่างมาก จากการที่พวกก่อความวุ่นวาย ซึ่งมีชาวยิวร่วมด้วย 2,3 คน ลอบปลงพระชนม์พระเจ้าซาร์ Alexander ที่ 2 สำเร็จ ในปี ค.ศ.1881 และเหตุการณ์นี้ ทำให้ชาวยิวถูกล้างแค้น โดนลอบสังหารเป็นประจำ ต่อเนื่องอีกเป็นสิบปี และมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ และปี 1882 รัสเซียก็ออกกฏหมายที่เรียกว่า May Law of 1883 ห้ามชาวยิวอาศัยอยู่ และทำธุรกิจในบริเวณที่เรียกว่า Pale of Settlement พวกยิวจึงเริ่มอพยพออกจากรัสเซีย หนีกฏ Pale มุ่งหน้าไปเยอรมัน เป็นที่หมายแรก

    ก่อนหน้าที่พวกชาวยิว ที่สร้างความปั่นป่วนในรัสเซีย จะมุ่งหน้ามาเยอรมัน ชาวยิวที่อยู่ในเยอรมันเอง ก็มีอิทธิพลในเยอรมันไม่น้อยแล้ว Richard Wagner ผู้ประพันธ์เพลงอมตะ ของเยอรมันยังออกปากว่า หนังสือพิมพ์ในเยอรมันอยู่ในมือชาวยิวเกือบหมดแล้ว นอกจากนี้ ยังเป็นที่พูดกันว่า ทุกวันนี้ พวกยิวกลายเป็นผู้กำหนดทิศทางของสังคมและการเมืองในเยอรมันไปแล้ว ช่วงปลาย ค.ศ.1800 ถึง ต้น 1900 ดูเหมือนชาวยิวจะมีอิทธิพลเพิ่มขึ้นอีก จำนวนยิวที่เป็นกรรมการในบริษัทใหญ่ๆ หรืออยู่ในตำแหน่งบริหาร มีถึง 24% ในขณะที่ชาวยิวมีไม่เกิน 2 % ของจำนวนพลเมืองของเยอรมันทั้งหมด
    แต่ที่สำคัญที่สุด คือการกำเนิด ของกลุ่มไซออนนิสม์ Zionism ซึ่ง Theodor Herzl เป็นผู้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการ เมื่อ ค.ศ.1897 หลักการพื้นฐานของ ไซออนนิสม์ ที่เขาเขียนไว้ในหนังสือ Der Judenstaat (The Jewish State) สรุปคร่าวๆความคิดของเขา ที่บอกว่า ชาวยิวไม่มีวันพ้นจากการถูกข่มเหง ตราบใดที่ยังมีสถานะเป็นคนต่างชาติอยู่ในทุกๆแห่ง ดังนั้น ยิวจึงจำเป็นต้องมีรัฐของตนเอง พวกเขาหารือถึงสถานที่ต่างๆแต่ไม่ลงตัว จนเมื่อมีการประชุม World Zionist Organization ครั้งแรก เมื่อปี ค.ศ.1897 ก็ได้ข้อยุติว่า มันควรเป็น Palestine

    แต่มันมีปัญหาว่า บริเวณดังกล่าวอยู่ในอาณัติของอาณาจักรออตโตมาน และประชากรที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณนั้น ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม และคริสเตียนอาหรับ ถึงกระนั้นพวกไซออนนิสต์ก็ตั้งใจว่า พวกเขาจะไปปักหลักที่นั่น ยึดปาเลสไตน์มาจากออตโตมานให้ได้ไม่ว่าด้วยวิธีใด ก็วิธีหนึ่ง มันดูเหมือนเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เอาเลย แต่พวกเขาก็มุ่งมั่นจนน่าตกใจ

    พวกเขาคิดว่า ทางเดียวที่จะทำให้มันเป็นไปได้ ก็โดยต้องใช้กำลังเท่านั้น และมันต้องใช้ผ่านสถานการณ์ที่เป็นวิกฤติ เช่น ผ่านการทำสงคราม ซึ่งจะทำให้พวกเขามีโอกาสชักใย สร้างความได้เปรียบ และนั่นเป็นต้นกำเนิดของหลักการ สร้างกำไรจากความหายนะ ” profit through distress” มันจะทำได้จากทั้งภายใน และภายนอกประเทศ ในประเทศที่มีชาวยิวมากพอ แต่มีอำนาจรัฐน้อย พวกเขาคิดใช้วิธีปลุกระดม สร้างความวุ่นวายภายในประเทศ และสำหรับประเทศที่พวกเขามีอำนาจ เขาจะใช้อำนาจนั้นสร้างความร่ำรวย และใช้ความร่ำรวยนั้น ไปกำหนดนโยบายของประเทศ ส่วนในประเทศที่พวกเขาไม่มีทั้งจำนวนประชาชน และไม่มีอำนาจ เขาก็จะใช้อำนาจจากภายนอก มากดดันให้ได้การสนับสนุนเพื่อวัตถุประสงค์ของพวกเขา

    พวกไซออนนิสต์เอาจริงกับยุทธศาสตร์ ป่วนข้างใน/ ปั่นข้างนอก internal/extentnal ตามคำพูดของ Herzl ที่เขียนไว้เองว่า

    ” When we sink, we become a revolutionary proletariat, the subordinate officers of the revolutionary party; when we rise, there rises also our terrible power of purse”
    เมื่อเราล่ม เราจะกลายเป็นกรรมกรผู้ปฏิวัติ ผู้สนับสนุนของพรรคปฏิวัติ
    เมื่อเรารุ่ง เงินในกระเป๋าของเรา ก็จะแสดงอำนาจอันร้ายกาจออกมาด้วย

    อันที่จริง Herzl ได้คาดการณ์ไว้ด้วยซ้ำว่า จะต้องเกิดสงครามโลก ไซออนนิสต์รุ่นแรก Litman Rosenthal เขียนไว้ในบันทึกของเขา เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 1914 ว่า เขาจำได้ถึงการสนทนากับ Herzl เมื่อปี ค.ศ. 1897 ซึ่งเขาอ้างว่า Herzl พูดว่า:

    “ตุรกีอาจปฏิเสธ หรือไม่ยอมเข้าใจเรา เราจะต้องไม่ถอดใจ เราจะต้องหาทางที่จะได้ตามที่เราต้องการ ไม่ช้าก็เร็ว จะต้องมีความขัดแย้งระหว่างประเทศ สงครามในยุโรปจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน ผมจะถือนาฬิกาคอยดูเวลาหายนะนั้น หลังจากสงครามจบสิ้น การประชุมเพื่อสันติภาพจะต้องเกิดขึ้น เราจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับเวลานั้น เราจะต้องทำให้เขาเขิญเราเข้าไปร่วมการประชุมกับประเทศต่างๆ และเราจะต้องพิสูจน์ ให้เขาเห็นถึงทางออกที่สำคัญเร่งด่วน ของพวกไซออนนิสต์ ที่เขาจะต้องตอบกับชาวยิว”

    พวกยิวเอาจริงกับการดำเนินการตามแผนข้างต้น พวกเขาเดินหน้าเรื่องการปฏิวัติในรัสเซีย เพื่อโค่นล้มรัฐบาลที่เขาเกลียดชัง และพยายามที่จะก่อความวุ่นวายในออตโตมานด้วย ส่วนในเยอรมัน ในอังกฤษ และ อเมริกา พวกเขาใช้อำนาจเงินอันร้ายกาจในกระเป๋า อย่างเต็มที่ เพื่อที่จะให้มีการนำทางไปสู่นโยบาย ที่จะต้องมีจัดการระเบียบของโลกเสียใหม่ ที่เป็นประโยชน์กับพวกเขา พวกเขาพยายามตัดตอนพวกที่คัดค้าน ขวางทางพวกเขา แต่ให้การสนับสนุน พวกที่เห็นด้วยกับแนวทางของพวกเขา พร้อมกับเพิ่มความมั่งคั่งให้พวกยิวด้วยกัน

    ทั้งหมดนี้เพื่อเป็นแนวทางที่จะนำไปสู่การจัดตั้ง รัฐปาเลสไตน์ ที่จะเป็นศูนย์กลางของยิวทั่วโลก

    การปฏิวัติ และสงคราม จึงเป็นภาระกิจเร่งด่วน อันดับแรกของพวกเขา

    สวัสดีครับ
    คนเล่านิทาน
    6 มิ.ย. 2558
    ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 1 – 2 นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ” บทแถม “ฤทธิ์ยิว” (1) เรามักจะได้ยินการกล่าวถึงยิวในเชิงลบมากกว่าบวก สำหรับเราส่วนใหญ่ในแดนสยาม ชาวยิวที่เราพอคุ้นหู รุ่นแรกๆ คือ ไชล๊อก พ่อค้าชาวยิว ในหนังสือเรื่อง เวนิสวาณิช ซึ่งพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ทรงแปลจาก The Merchant of Venice ของเชคสปียร์ เป็นหนังสืออ่านอยู่ในหลักสูตรก ระทรวงศึกษา สำหรับชั้นมัธยม เมื่อประมาณกว่า 60 ปีมาแล้ว ผมก็ต้องเรียน และจำได้ว่า จะมีคำพูดติดปากคนรุ่นผม เวลาใครเค็มจัด หรือเห็นแก่ตัว จะถูกเพื่อนด่า ว่า อย่ายิวนักซิโว้ย หรือมึงนี่มันไชล๊อกจริง แสดงว่านิสัยชาวยิวที่โด่งดังในสมัยเชคสปียร์ และในสายตาของชาวอังกฤษ รวมทั้งในบ้านเรา ที่รู้จักยิวน้อยมาก คงไม่ได้นึกถึงชาวยิวในทางบวก ยิวถูกกล่าวหาว่ามีบทบาทเกี่ยวกับสงคราม หรือความขัดแย้งในสังคมอยู่เรื่อย แน่นอนมันไม่ใช่บทบาททางสร้างสันติภาพ หรือประนีประนอม แต่มันไปในทางจุดชนวน หรือสร้างกำไร และหาประโยชน์เสียมากกว่า นักประวัติศาสตร์บางค่าย ถึงกับแจงว่า นิสัยทางลบนี้ของชาวยิว เป็นมาตั้งแต่สมัยยิวรุ่นแรกๆย้อนไปถึง โจเซฟ บุตรของ เจคอบ ที่ถูกขายเป็นทาสตั้งแต่สมัย ฟาโรห์ของ อียิปต์นั่นเชียว โจเซฟ ทำงานเข้าตานายทาส จนฟาโรห์เรียกไปใช้งาน ให้เป็นหัวหน้าทาส เมื่อเกิดข้าวยากหมากแพง อดอยากกันไปทั่วเมือง ชาวนาก็กระด้างกระเดื่องไม่ยอมทำนา จนกว่าจะมีอาหารมาให้กิน โจเซฟจึงจัดการแบบลูกโหด ใช้นโยบายเอาที่ดินกับปศุสัตว์ มาแลกกับอาหาร ชาวนาทนอดอยากไม่ไหว ยอมขายนา ขายสัตว์ราคาถูก แลกกับอาหาร แล้วโจเซฟก็เปลี่ยนสถานะ จากทาส เป็นคนรวย ด้วยนโยบาย ที่น่าจะเป็นต้นแบบของ “สร้างความรวยจากความหายนะของผู้อื่น” เวลาผ่านไป ชาวยิวยิ่งสร้างชื่อเสียงว่า เป็นผู้ถนัดสร้างความวุ่นวายทางการเมือง และเป็นนักฉวยโอกาส จนจักรพรรดิคลอดิอุสของโรมัน ออกประกาศว่า ชาวยิวจากเมืองอเล็กซานเดรีย เป็นต้นเชื้อแห่งความวุ่นวายที่ระบาดไปจนทั่วโลก และในที่สุด ก็ประกาศขับไล่ชาวยิวออกไปจากโรม แต่ชาวยิวก็ไปก่อความวุ่นวายในนครเยรูซาเลมต่อ ครั้งแล้วครั้งเล่า และแสดงอาการเป็นศัตรูกับโรมอย่างเปิดเผย โรมถึงกับด่าชาวยิวว่า เป็นเผ่าพันธ์ที่สร้างแต่ความจัญไรให้แก่ผู้อื่น (Quintilian, a race which is a curse to other) หรือเผ่าพันธ์ที่ถูกสาปแช่ง (Seneca, an accursed race) มาจนถึงสมัยยุคกลาง Middle Ages จนถึง ยุค เกิดใหม่ Renaissance ชื่อเสียงเชิงลบของชาวยิวก็ยังมีอยู่ต่อเนื่อง ในปี ค.ศ. 1770 บรรดานักปราชญ์ ชื่อดังของยุโรป ต่างออกมาให้ความเห็นเกี่ยวกับชาวยืว Baron d’Holbach (นักปราชญ์ และนักเขียน ชาวฝรั่งเศส/เยอรมัน) กล่าวว่า ชาวยิวสร้างตนเองขึ้นมาจากการฆ่าฟัน จากความอยุติธรรม ความโหดร้าย ความเอาเปรียบ และความอดอยากของผู้อื่น ส่วน Voltaire (นักปราชญ์ชาวฝรั่งเศส) บอกว่า เขาจะไม่เแปลกใจเลยว่า คนพวกนี้ วันหนึ่งจะเป็นเผ่าพันธ์ที่อันตรายยิ่งต่อมนุษยชาติ ส่วน Immanuel Kant (นักปราชญ์ชาวเยอรมัน) บอกว่า ชาวยิว เป็นชาติพันธุ์แห่งการหลอกลวง และจากข้อสังเกต หรือความเห็น ของผู้ที่ทำการศึกษาเกี่ยวกับชาวยิว ส่วนใหญ่ก็สรุปไปในทำนองเดียวกันว่า เป็นศตวรรษมาแล้ว ที่ชาวยิววุ่นวายอยู่กับการทำสงคราม การก่อความขัดแย้งทางสังคม การสร้างความกดดันทางเศรษฐกิจ และทำกำไร จากสิ่งเหล่านั้น #################### “ฤทธิ์ยิว” (2) ดูจากจำนวนชาวยิวที่กระจายอยู่ตามประเทศต่างๆ ซึ่งจะว่าไป มีจำนวนน้อยมาก พวกเขาน่าจะเป็นพวกที่ถูกเอาเปรียบมากกว่า แต่ดูเหมือนเรื่องมันจะกลับตาลปัตร ชาวยิวแสดงให้เห็นฤทธิ์เดชของพวกเขา ในการสร้างความวุ่นวายแก่สังคม เพื่อให้เกิดประโยชน์กับพวกตนได้อย่างมหัศจรรย์ ฤทธิ์เดชของชาวยิว ที่เข้ามามีส่วนสร้างสงครามโลกทั้ง 2 ครั้ง มีบันทึกให้เห็นอยู่ในประวัติศาสตร์ เริ่มตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา ยิวเริ่มเข้ามามีอิทธิพลในรัฐบาลอเมริกัน ปี ค.ศ. 1845 ยิวรุ่นแรก ที่เข้ามาอยู่ในสภาสูงของอเมริกา คือ Levis Levin และ David Yulee ปี 1887 Washington Barlette ได้เป็นผู้ว่าการรัฐ คาลิฟอร์เนีย และปี 1889 Solomon Hirsch เป็นยิวคนแรก ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นทูตของอเมริกา ไปประจำอยู่ที่อาณาจักรออตโตมาน โดยประธานาธิบดี Harrison ในส่วนอื่นของโลก เช่นที่รัสเซีย ยิวเป็นผู้เร่งอุณภูมิในรัสเซียให้สูงขี้นอย่างมาก จากการที่พวกก่อความวุ่นวาย ซึ่งมีชาวยิวร่วมด้วย 2,3 คน ลอบปลงพระชนม์พระเจ้าซาร์ Alexander ที่ 2 สำเร็จ ในปี ค.ศ.1881 และเหตุการณ์นี้ ทำให้ชาวยิวถูกล้างแค้น โดนลอบสังหารเป็นประจำ ต่อเนื่องอีกเป็นสิบปี และมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ และปี 1882 รัสเซียก็ออกกฏหมายที่เรียกว่า May Law of 1883 ห้ามชาวยิวอาศัยอยู่ และทำธุรกิจในบริเวณที่เรียกว่า Pale of Settlement พวกยิวจึงเริ่มอพยพออกจากรัสเซีย หนีกฏ Pale มุ่งหน้าไปเยอรมัน เป็นที่หมายแรก ก่อนหน้าที่พวกชาวยิว ที่สร้างความปั่นป่วนในรัสเซีย จะมุ่งหน้ามาเยอรมัน ชาวยิวที่อยู่ในเยอรมันเอง ก็มีอิทธิพลในเยอรมันไม่น้อยแล้ว Richard Wagner ผู้ประพันธ์เพลงอมตะ ของเยอรมันยังออกปากว่า หนังสือพิมพ์ในเยอรมันอยู่ในมือชาวยิวเกือบหมดแล้ว นอกจากนี้ ยังเป็นที่พูดกันว่า ทุกวันนี้ พวกยิวกลายเป็นผู้กำหนดทิศทางของสังคมและการเมืองในเยอรมันไปแล้ว ช่วงปลาย ค.ศ.1800 ถึง ต้น 1900 ดูเหมือนชาวยิวจะมีอิทธิพลเพิ่มขึ้นอีก จำนวนยิวที่เป็นกรรมการในบริษัทใหญ่ๆ หรืออยู่ในตำแหน่งบริหาร มีถึง 24% ในขณะที่ชาวยิวมีไม่เกิน 2 % ของจำนวนพลเมืองของเยอรมันทั้งหมด แต่ที่สำคัญที่สุด คือการกำเนิด ของกลุ่มไซออนนิสม์ Zionism ซึ่ง Theodor Herzl เป็นผู้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการ เมื่อ ค.ศ.1897 หลักการพื้นฐานของ ไซออนนิสม์ ที่เขาเขียนไว้ในหนังสือ Der Judenstaat (The Jewish State) สรุปคร่าวๆความคิดของเขา ที่บอกว่า ชาวยิวไม่มีวันพ้นจากการถูกข่มเหง ตราบใดที่ยังมีสถานะเป็นคนต่างชาติอยู่ในทุกๆแห่ง ดังนั้น ยิวจึงจำเป็นต้องมีรัฐของตนเอง พวกเขาหารือถึงสถานที่ต่างๆแต่ไม่ลงตัว จนเมื่อมีการประชุม World Zionist Organization ครั้งแรก เมื่อปี ค.ศ.1897 ก็ได้ข้อยุติว่า มันควรเป็น Palestine แต่มันมีปัญหาว่า บริเวณดังกล่าวอยู่ในอาณัติของอาณาจักรออตโตมาน และประชากรที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณนั้น ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม และคริสเตียนอาหรับ ถึงกระนั้นพวกไซออนนิสต์ก็ตั้งใจว่า พวกเขาจะไปปักหลักที่นั่น ยึดปาเลสไตน์มาจากออตโตมานให้ได้ไม่ว่าด้วยวิธีใด ก็วิธีหนึ่ง มันดูเหมือนเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เอาเลย แต่พวกเขาก็มุ่งมั่นจนน่าตกใจ พวกเขาคิดว่า ทางเดียวที่จะทำให้มันเป็นไปได้ ก็โดยต้องใช้กำลังเท่านั้น และมันต้องใช้ผ่านสถานการณ์ที่เป็นวิกฤติ เช่น ผ่านการทำสงคราม ซึ่งจะทำให้พวกเขามีโอกาสชักใย สร้างความได้เปรียบ และนั่นเป็นต้นกำเนิดของหลักการ สร้างกำไรจากความหายนะ ” profit through distress” มันจะทำได้จากทั้งภายใน และภายนอกประเทศ ในประเทศที่มีชาวยิวมากพอ แต่มีอำนาจรัฐน้อย พวกเขาคิดใช้วิธีปลุกระดม สร้างความวุ่นวายภายในประเทศ และสำหรับประเทศที่พวกเขามีอำนาจ เขาจะใช้อำนาจนั้นสร้างความร่ำรวย และใช้ความร่ำรวยนั้น ไปกำหนดนโยบายของประเทศ ส่วนในประเทศที่พวกเขาไม่มีทั้งจำนวนประชาชน และไม่มีอำนาจ เขาก็จะใช้อำนาจจากภายนอก มากดดันให้ได้การสนับสนุนเพื่อวัตถุประสงค์ของพวกเขา พวกไซออนนิสต์เอาจริงกับยุทธศาสตร์ ป่วนข้างใน/ ปั่นข้างนอก internal/extentnal ตามคำพูดของ Herzl ที่เขียนไว้เองว่า ” When we sink, we become a revolutionary proletariat, the subordinate officers of the revolutionary party; when we rise, there rises also our terrible power of purse” เมื่อเราล่ม เราจะกลายเป็นกรรมกรผู้ปฏิวัติ ผู้สนับสนุนของพรรคปฏิวัติ เมื่อเรารุ่ง เงินในกระเป๋าของเรา ก็จะแสดงอำนาจอันร้ายกาจออกมาด้วย อันที่จริง Herzl ได้คาดการณ์ไว้ด้วยซ้ำว่า จะต้องเกิดสงครามโลก ไซออนนิสต์รุ่นแรก Litman Rosenthal เขียนไว้ในบันทึกของเขา เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 1914 ว่า เขาจำได้ถึงการสนทนากับ Herzl เมื่อปี ค.ศ. 1897 ซึ่งเขาอ้างว่า Herzl พูดว่า: “ตุรกีอาจปฏิเสธ หรือไม่ยอมเข้าใจเรา เราจะต้องไม่ถอดใจ เราจะต้องหาทางที่จะได้ตามที่เราต้องการ ไม่ช้าก็เร็ว จะต้องมีความขัดแย้งระหว่างประเทศ สงครามในยุโรปจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน ผมจะถือนาฬิกาคอยดูเวลาหายนะนั้น หลังจากสงครามจบสิ้น การประชุมเพื่อสันติภาพจะต้องเกิดขึ้น เราจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับเวลานั้น เราจะต้องทำให้เขาเขิญเราเข้าไปร่วมการประชุมกับประเทศต่างๆ และเราจะต้องพิสูจน์ ให้เขาเห็นถึงทางออกที่สำคัญเร่งด่วน ของพวกไซออนนิสต์ ที่เขาจะต้องตอบกับชาวยิว” พวกยิวเอาจริงกับการดำเนินการตามแผนข้างต้น พวกเขาเดินหน้าเรื่องการปฏิวัติในรัสเซีย เพื่อโค่นล้มรัฐบาลที่เขาเกลียดชัง และพยายามที่จะก่อความวุ่นวายในออตโตมานด้วย ส่วนในเยอรมัน ในอังกฤษ และ อเมริกา พวกเขาใช้อำนาจเงินอันร้ายกาจในกระเป๋า อย่างเต็มที่ เพื่อที่จะให้มีการนำทางไปสู่นโยบาย ที่จะต้องมีจัดการระเบียบของโลกเสียใหม่ ที่เป็นประโยชน์กับพวกเขา พวกเขาพยายามตัดตอนพวกที่คัดค้าน ขวางทางพวกเขา แต่ให้การสนับสนุน พวกที่เห็นด้วยกับแนวทางของพวกเขา พร้อมกับเพิ่มความมั่งคั่งให้พวกยิวด้วยกัน ทั้งหมดนี้เพื่อเป็นแนวทางที่จะนำไปสู่การจัดตั้ง รัฐปาเลสไตน์ ที่จะเป็นศูนย์กลางของยิวทั่วโลก การปฏิวัติ และสงคราม จึงเป็นภาระกิจเร่งด่วน อันดับแรกของพวกเขา สวัสดีครับ คนเล่านิทาน 6 มิ.ย. 2558
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 325 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.20

    ความยุติธรรมคือรากฐานสำคัญของสังคมที่สงบสุขและมั่นคง เป็นหลักการอันศักดิ์สิทธิ์ที่มุ่งหมายให้ทุกคนได้รับความเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นใคร มาจากไหน หรือมีสถานะทางสังคมอย่างไร การบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นธรรมจึงมิใช่เพียงการปฏิบัติตามตัวบท แต่คือการตีความและนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่สะท้อนถึงความชอบธรรมอย่างแท้จริงในทุกกรณี เมื่อหลักการนี้ถูกยึดถืออย่างเคร่งครัด ความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรมก็จะเกิดขึ้นและหยั่งรากลึกในจิตใจของผู้คน ทำให้พวกเขาใช้ชีวิตได้อย่างมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องหวาดระแวงต่อการถูกเลือกปฏิบัติหรือการถูกกระทำโดยมิชอบ ความเท่าเทียมทางกฎหมายจึงเป็นหัวใจสำคัญที่จะขับเคลื่อนให้สังคมเดินหน้าไปได้อย่างสมดุลและยั่งยืน เพราะในสายตาของกฎหมาย ทุกคนย่อมมีค่าเท่ากันและสมควรได้รับการปฏิบัติอย่างเสมอภาคกันโดยปราศจากอคติใดๆ

    การดำรงไว้ซึ่งความยุติธรรมจึงเป็นภารกิจของทุกภาคส่วน มิใช่เพียงแค่ผู้ที่มีอำนาจในการบังคับใช้กฎหมายเท่านั้น แต่รวมถึงพลเมืองทุกคนที่ต้องตระหนักถึงสิทธิและหน้าที่ของตนเอง การตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจและการสร้างกลไกที่โปร่งใสเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อป้องกันการเบี่ยงเบนจากหลักการพื้นฐานนี้ เมื่อใดก็ตามที่ความยุติธรรมถูกบิดเบือน ผลกระทบที่ตามมาคือความแตกแยกและความไม่ไว้วางใจในสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้น การสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับความหมายและคุณค่าของความยุติธรรมจึงเป็นเสมือนการสร้างภูมิคุ้มกันทางสังคมให้แข็งแกร่ง เพราะหากประชาชนเชื่อมั่นว่าพวกเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมและเป็นธรรมในทุกสถานการณ์ พวกเขาก็พร้อมที่จะเคารพและปฏิบัติตามกฎหมายด้วยความสมัครใจ ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะนำไปสู่การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

    ในท้ายที่สุด ความยุติธรรมคือเข็มทิศนำทางที่ช่วยให้สังคมไม่หลงทิศ ไม่ว่าความเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเพียงใด หลักการที่ว่าด้วยความเท่าเทียมและความเป็นธรรมในการบังคับใช้กฎหมายยังคงต้องเป็นเสาหลักที่ไม่สั่นคลอน การรักษาไว้ซึ่งความยุติธรรมจึงมิใช่เพียงแค่การทำตามระเบียบปฏิบัติ แต่คือการธำรงไว้ซึ่งความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรีของทุกคน การตระหนักถึงความสำคัญนี้และร่วมมือกันผลักดันให้ความยุติธรรมบังเกิดอย่างเป็นรูปธรรมในทุกมิติของสังคม คือภารกิจร่วมกันที่เราต้องสานต่อเพื่อส่งมอบสังคมที่น่าอยู่และมีเสถียรภาพให้กับคนรุ่นต่อไป

    #กฎหมาย #ทนายความ
    #จันทศิษฐ์ทนายความV.2
    บทความกฎหมาย EP.20 ความยุติธรรมคือรากฐานสำคัญของสังคมที่สงบสุขและมั่นคง เป็นหลักการอันศักดิ์สิทธิ์ที่มุ่งหมายให้ทุกคนได้รับความเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นใคร มาจากไหน หรือมีสถานะทางสังคมอย่างไร การบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นธรรมจึงมิใช่เพียงการปฏิบัติตามตัวบท แต่คือการตีความและนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่สะท้อนถึงความชอบธรรมอย่างแท้จริงในทุกกรณี เมื่อหลักการนี้ถูกยึดถืออย่างเคร่งครัด ความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรมก็จะเกิดขึ้นและหยั่งรากลึกในจิตใจของผู้คน ทำให้พวกเขาใช้ชีวิตได้อย่างมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องหวาดระแวงต่อการถูกเลือกปฏิบัติหรือการถูกกระทำโดยมิชอบ ความเท่าเทียมทางกฎหมายจึงเป็นหัวใจสำคัญที่จะขับเคลื่อนให้สังคมเดินหน้าไปได้อย่างสมดุลและยั่งยืน เพราะในสายตาของกฎหมาย ทุกคนย่อมมีค่าเท่ากันและสมควรได้รับการปฏิบัติอย่างเสมอภาคกันโดยปราศจากอคติใดๆ การดำรงไว้ซึ่งความยุติธรรมจึงเป็นภารกิจของทุกภาคส่วน มิใช่เพียงแค่ผู้ที่มีอำนาจในการบังคับใช้กฎหมายเท่านั้น แต่รวมถึงพลเมืองทุกคนที่ต้องตระหนักถึงสิทธิและหน้าที่ของตนเอง การตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจและการสร้างกลไกที่โปร่งใสเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อป้องกันการเบี่ยงเบนจากหลักการพื้นฐานนี้ เมื่อใดก็ตามที่ความยุติธรรมถูกบิดเบือน ผลกระทบที่ตามมาคือความแตกแยกและความไม่ไว้วางใจในสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้น การสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับความหมายและคุณค่าของความยุติธรรมจึงเป็นเสมือนการสร้างภูมิคุ้มกันทางสังคมให้แข็งแกร่ง เพราะหากประชาชนเชื่อมั่นว่าพวกเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมและเป็นธรรมในทุกสถานการณ์ พวกเขาก็พร้อมที่จะเคารพและปฏิบัติตามกฎหมายด้วยความสมัครใจ ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะนำไปสู่การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ในท้ายที่สุด ความยุติธรรมคือเข็มทิศนำทางที่ช่วยให้สังคมไม่หลงทิศ ไม่ว่าความเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเพียงใด หลักการที่ว่าด้วยความเท่าเทียมและความเป็นธรรมในการบังคับใช้กฎหมายยังคงต้องเป็นเสาหลักที่ไม่สั่นคลอน การรักษาไว้ซึ่งความยุติธรรมจึงมิใช่เพียงแค่การทำตามระเบียบปฏิบัติ แต่คือการธำรงไว้ซึ่งความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรีของทุกคน การตระหนักถึงความสำคัญนี้และร่วมมือกันผลักดันให้ความยุติธรรมบังเกิดอย่างเป็นรูปธรรมในทุกมิติของสังคม คือภารกิจร่วมกันที่เราต้องสานต่อเพื่อส่งมอบสังคมที่น่าอยู่และมีเสถียรภาพให้กับคนรุ่นต่อไป #กฎหมาย #ทนายความ #จันทศิษฐ์ทนายความV.2
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 195 มุมมอง 0 รีวิว
  • คนออกมาดูกีฬาฟุตบอล กับออกมากิจกรรมทางการเมืองมันคนละเรื่องกัน

    ถ้าคนกรุงเทพ มีใจให้บ้านเมือง ออกมาทำหน้าที่พลเมือง เหมือนเข้าแถวเข้าสนามศุภชลาศัย นักการเมือง คงเกรงใจ ไม่กล้าเกรงใจกัมพูชา ให้ดสียดินแดน เสียผลประโยชน์ ไม่กำจัด สแกมเมอร์จากกัมพูชา ช่างน่าน้อยใจแทนบรรพบุรุษ ที่เสียสละ รักษาชาติมาเพื่อคนรุ่นต่อมา คุณผู้อ่านคิดเหมือนกันไหม
    คนออกมาดูกีฬาฟุตบอล กับออกมากิจกรรมทางการเมืองมันคนละเรื่องกัน ถ้าคนกรุงเทพ มีใจให้บ้านเมือง ออกมาทำหน้าที่พลเมือง เหมือนเข้าแถวเข้าสนามศุภชลาศัย นักการเมือง คงเกรงใจ ไม่กล้าเกรงใจกัมพูชา ให้ดสียดินแดน เสียผลประโยชน์ ไม่กำจัด สแกมเมอร์จากกัมพูชา ช่างน่าน้อยใจแทนบรรพบุรุษ ที่เสียสละ รักษาชาติมาเพื่อคนรุ่นต่อมา คุณผู้อ่านคิดเหมือนกันไหม
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 96 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.18

    การยื่นคำร้องต่อศาลหรือหน่วยงานรัฐเป็นมากกว่าการส่งเอกสาร แต่คือการใช้สิทธิอันชอบธรรมของพลเมืองในการขอให้ภาครัฐใช้อำนาจตามกฎหมายเพื่อแก้ไข เยียวยา หรือดำเนินการในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและความเป็นอยู่ของพวกเขา คำร้องเป็นกลไกสำคัญที่ทำให้เสียงของประชาชนไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่ระดับชาติถูกนำไปพิจารณาในระบบยุติธรรมและระบบบริหารราชการแผ่นดิน มันสะท้อนถึงหลักการพื้นฐานของการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ที่อำนาจสูงสุดเป็นของปวงชนและสามารถแสดงออกผ่านช่องทางที่เป็นทางการเพื่อแสวงหาความยุติธรรมหรือการบริการจากรัฐ การเตรียมคำร้องจึงต้องอาศัยความเข้าใจในข้อกฎหมาย ข้อเท็จจริง และการเขียนที่ชัดเจนและหนักแน่น เพื่อให้ข้อเรียกร้องนั้นมีน้ำหนักและนำไปสู่การพิจารณาอย่างจริงจังตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ การกระทำนี้จึงเป็นสัญลักษณ์ของการมีส่วนร่วมและการตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจของรัฐด้วยวิถีทางที่สงบและเป็นระบบ

    ในทางปฏิบัติ คำร้องที่ถูกยื่นจะถูกกลั่นกรองและประเมินโดยเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจหรือคณะผู้พิพากษาตามแต่กรณี การตอบสนองต่อคำร้องนั้นอาจนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงนโยบาย การยกเลิกคำสั่งที่ไม่ชอบ หรือการพิพากษาคดีเพื่อคืนความยุติธรรมให้แก่ผู้ที่ได้รับผลกระทบ ทุกครั้งที่มีการยื่นคำร้อง ถือเป็นการเปิดโอกาสให้หน่วยงานรัฐได้ทบทวนการทำงานของตนเองและปรับปรุงการให้บริการหรือการบังคับใช้กฎหมายให้สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญและหลักนิติธรรมมากยิ่งขึ้น ความศักดิ์สิทธิ์ของกระบวนการนี้อยู่ที่การให้โอกาสแก่ทุกฝ่ายได้นำเสนอข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายอย่างเต็มที่ภายใต้กรอบของกฎหมาย เป็นการยืนยันว่าไม่มีใครอยู่เหนือกฎหมาย และทุกคนสามารถเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมได้ การลงนามในคำร้องแต่ละฉบับจึงเปรียบเสมือนการส่งมอบความหวังและความเชื่อมั่นในระบบ ในขณะเดียวกันก็เป็นการท้าทายให้ระบบนั้นต้องทำงานอย่างโปร่งใสและมีประสิทธิภาพสูงสุด

    ท้ายที่สุดแล้ว คำร้องคือเครื่องมือทรงพลังที่เปลี่ยนข้อความบนกระดาษให้กลายเป็น การเคลื่อนไหวเพื่อความเป็นธรรมและการเรียกร้องให้เกิดการกระทำ ที่เป็นรูปธรรม มันคือหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าเสียงเล็กๆ ของประชาชนมีความหมายและมีช่องทางที่เปิดกว้างในการสร้างผลกระทบต่อการตัดสินใจของรัฐ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นไปตามที่ร้องขอหรือไม่ กระบวนการยื่นคำร้องเองก็เป็นเครื่องยืนยันถึงสิทธิเสรีภาพและเป็นรากฐานสำคัญที่ค้ำจุนสังคมที่ยึดมั่นในหลักนิติธรรมไว้ได้อย่างมั่นคง คำร้องจึงมิใช่เพียงแค่การขอ แต่คือ การประกาศสิทธิ์ ที่รอคอยการตอบรับจากผู้มีอำนาจเพื่อผลประโยชน์สาธารณะและความเป็นธรรมของสังคมโดยรวม
    บทความกฎหมาย EP.18 การยื่นคำร้องต่อศาลหรือหน่วยงานรัฐเป็นมากกว่าการส่งเอกสาร แต่คือการใช้สิทธิอันชอบธรรมของพลเมืองในการขอให้ภาครัฐใช้อำนาจตามกฎหมายเพื่อแก้ไข เยียวยา หรือดำเนินการในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและความเป็นอยู่ของพวกเขา คำร้องเป็นกลไกสำคัญที่ทำให้เสียงของประชาชนไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่ระดับชาติถูกนำไปพิจารณาในระบบยุติธรรมและระบบบริหารราชการแผ่นดิน มันสะท้อนถึงหลักการพื้นฐานของการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ที่อำนาจสูงสุดเป็นของปวงชนและสามารถแสดงออกผ่านช่องทางที่เป็นทางการเพื่อแสวงหาความยุติธรรมหรือการบริการจากรัฐ การเตรียมคำร้องจึงต้องอาศัยความเข้าใจในข้อกฎหมาย ข้อเท็จจริง และการเขียนที่ชัดเจนและหนักแน่น เพื่อให้ข้อเรียกร้องนั้นมีน้ำหนักและนำไปสู่การพิจารณาอย่างจริงจังตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ การกระทำนี้จึงเป็นสัญลักษณ์ของการมีส่วนร่วมและการตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจของรัฐด้วยวิถีทางที่สงบและเป็นระบบ ในทางปฏิบัติ คำร้องที่ถูกยื่นจะถูกกลั่นกรองและประเมินโดยเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจหรือคณะผู้พิพากษาตามแต่กรณี การตอบสนองต่อคำร้องนั้นอาจนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงนโยบาย การยกเลิกคำสั่งที่ไม่ชอบ หรือการพิพากษาคดีเพื่อคืนความยุติธรรมให้แก่ผู้ที่ได้รับผลกระทบ ทุกครั้งที่มีการยื่นคำร้อง ถือเป็นการเปิดโอกาสให้หน่วยงานรัฐได้ทบทวนการทำงานของตนเองและปรับปรุงการให้บริการหรือการบังคับใช้กฎหมายให้สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญและหลักนิติธรรมมากยิ่งขึ้น ความศักดิ์สิทธิ์ของกระบวนการนี้อยู่ที่การให้โอกาสแก่ทุกฝ่ายได้นำเสนอข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายอย่างเต็มที่ภายใต้กรอบของกฎหมาย เป็นการยืนยันว่าไม่มีใครอยู่เหนือกฎหมาย และทุกคนสามารถเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมได้ การลงนามในคำร้องแต่ละฉบับจึงเปรียบเสมือนการส่งมอบความหวังและความเชื่อมั่นในระบบ ในขณะเดียวกันก็เป็นการท้าทายให้ระบบนั้นต้องทำงานอย่างโปร่งใสและมีประสิทธิภาพสูงสุด ท้ายที่สุดแล้ว คำร้องคือเครื่องมือทรงพลังที่เปลี่ยนข้อความบนกระดาษให้กลายเป็น การเคลื่อนไหวเพื่อความเป็นธรรมและการเรียกร้องให้เกิดการกระทำ ที่เป็นรูปธรรม มันคือหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าเสียงเล็กๆ ของประชาชนมีความหมายและมีช่องทางที่เปิดกว้างในการสร้างผลกระทบต่อการตัดสินใจของรัฐ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นไปตามที่ร้องขอหรือไม่ กระบวนการยื่นคำร้องเองก็เป็นเครื่องยืนยันถึงสิทธิเสรีภาพและเป็นรากฐานสำคัญที่ค้ำจุนสังคมที่ยึดมั่นในหลักนิติธรรมไว้ได้อย่างมั่นคง คำร้องจึงมิใช่เพียงแค่การขอ แต่คือ การประกาศสิทธิ์ ที่รอคอยการตอบรับจากผู้มีอำนาจเพื่อผลประโยชน์สาธารณะและความเป็นธรรมของสังคมโดยรวม
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 280 มุมมอง 0 รีวิว
  • ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ แห่งสหรัฐฯ เมื่อวันเสาร์(1พ.ย.) ขู่ส่งทหารเข้าไปยังไนจีเรีย พร้อมเปิดปฏิบัติการอย่างดุดัน ถ้าประเทศที่มีพลเมืองมากที่สุดในแอฟริกาแห่งนี้ ไม่สกัดจัดการกับสิ่งที่เขาให้คำจำกัดความว่าการเข่นฆ่าชาวคริสเตียนโดยพวกอิสลามิสต์
    .
    อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000104638

    #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #Thaitimes #SondhiX #สนธิเล่าเรื่อง #กัมพูชายิงก่อน #CambodiaOpenedFire #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด
    ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ แห่งสหรัฐฯ เมื่อวันเสาร์(1พ.ย.) ขู่ส่งทหารเข้าไปยังไนจีเรีย พร้อมเปิดปฏิบัติการอย่างดุดัน ถ้าประเทศที่มีพลเมืองมากที่สุดในแอฟริกาแห่งนี้ ไม่สกัดจัดการกับสิ่งที่เขาให้คำจำกัดความว่าการเข่นฆ่าชาวคริสเตียนโดยพวกอิสลามิสต์ . อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000104638 #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #Thaitimes #SondhiX #สนธิเล่าเรื่อง #กัมพูชายิงก่อน #CambodiaOpenedFire #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด
    Like
    2
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 522 มุมมอง 0 รีวิว
  • "ไม่สามารถปฏิเสธได้": เมื่อการสแกนใบหน้ากลายเป็นข้อบังคับ

    ICE ใช้แอปสแกนใบหน้า Mobile Fortify โดยไม่ให้ประชาชนปฏิเสธได้ แม้เป็นพลเมืองสหรัฐฯ ข้อมูลจะถูกเก็บนานถึง 15 ปี

    ในเอกสารภายในของกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ (DHS) ที่เปิดเผยโดย 404 Media พบว่า Immigration and Customs Enforcement (ICE) ได้ใช้แอปชื่อ Mobile Fortify เพื่อสแกนใบหน้าประชาชนบนท้องถนนเพื่อยืนยันตัวตนและสถานะการเข้าเมือง โดยไม่มีทางเลือกให้ปฏิเสธ แม้บุคคลนั้นจะเป็นพลเมืองสหรัฐฯ ก็ตาม

    ภาพใบหน้าที่ถูกสแกนจะถูกเก็บไว้นานถึง 15 ปี โดยไม่สนใจสถานะการเข้าเมืองหรือสัญชาติของบุคคลนั้น ซึ่งสร้างความกังวลอย่างมากในเรื่องสิทธิส่วนบุคคลและการละเมิดข้อมูล

    แอป Mobile Fortify สามารถเข้าถึงฐานข้อมูลของรัฐบาลจำนวนมาก และเปรียบเทียบภาพใบหน้ากับคลังภาพกว่า 200 ล้านภาพ เพื่อดึงข้อมูลเช่น ชื่อ วันเกิด หมายเลขคนเข้าเมือง และคำสั่งเนรเทศ

    นักการเมืองและนักสิทธิมนุษยชนออกโรงเตือน สมาชิกวุฒิสภาสหรัฐฯ รวมถึง Bernie Sanders ได้เรียกร้องให้ ICE ยุติการใช้เทคโนโลยีนี้ โดยชี้ว่า ระบบจดจำใบหน้าเหล่านี้มีความลำเอียงและไม่แม่นยำ โดยเฉพาะกับคนผิวสี และอาจนำไปสู่การควบคุมตัวผิดพลาด เช่นกรณีพลเมืองสหรัฐฯ ที่ถูกควบคุมตัวนานถึง 30 ชั่วโมงจากการยืนยันตัวตนผิดพลาด

    การทดสอบโดย National Institute of Standards and Technology ในปี 2024 พบว่า ระบบจดจำใบหน้าให้ผลลัพธ์ผิดพลาดเมื่อภาพมีคุณภาพต่ำ เบลอ หรือถ่ายจากมุมที่ไม่เหมาะสม ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปของภาพที่เจ้าหน้าที่ภาคสนามจะได้จากสมาร์ทโฟน

    ICE ใช้แอป Mobile Fortify สแกนใบหน้า
    ใช้เพื่อยืนยันตัวตนและสถานะการเข้าเมืองของบุคคล

    ไม่สามารถปฏิเสธการสแกนได้
    แม้เป็นพลเมืองสหรัฐฯ ก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ

    ข้อมูลใบหน้าถูกเก็บไว้นานถึง 15 ปี
    ไม่สนใจสถานะหรือสัญชาติของบุคคลนั้น

    แอปเข้าถึงฐานข้อมูลจำนวนมาก
    เปรียบเทียบกับภาพกว่า 200 ล้านภาพเพื่อดึงข้อมูลส่วนบุคคล

    นักการเมืองเรียกร้องให้ยุติการใช้
    ชี้ว่าเทคโนโลยีมีความลำเอียงและไม่แม่นยำ

    มีกรณีควบคุมตัวผิดพลาด
    พลเมืองสหรัฐฯ ถูกควบคุมตัว 30 ชั่วโมงจากการยืนยันตัวตนผิด

    https://www.404media.co/you-cant-refuse-to-be-scanned-by-ices-facial-recognition-app-dhs-document-says/
    🕵️‍♂️ "ไม่สามารถปฏิเสธได้": เมื่อการสแกนใบหน้ากลายเป็นข้อบังคับ ICE ใช้แอปสแกนใบหน้า Mobile Fortify โดยไม่ให้ประชาชนปฏิเสธได้ แม้เป็นพลเมืองสหรัฐฯ ข้อมูลจะถูกเก็บนานถึง 15 ปี ในเอกสารภายในของกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ (DHS) ที่เปิดเผยโดย 404 Media พบว่า Immigration and Customs Enforcement (ICE) ได้ใช้แอปชื่อ Mobile Fortify เพื่อสแกนใบหน้าประชาชนบนท้องถนนเพื่อยืนยันตัวตนและสถานะการเข้าเมือง โดยไม่มีทางเลือกให้ปฏิเสธ แม้บุคคลนั้นจะเป็นพลเมืองสหรัฐฯ ก็ตาม 📸 ภาพใบหน้าที่ถูกสแกนจะถูกเก็บไว้นานถึง 15 ปี โดยไม่สนใจสถานะการเข้าเมืองหรือสัญชาติของบุคคลนั้น ซึ่งสร้างความกังวลอย่างมากในเรื่องสิทธิส่วนบุคคลและการละเมิดข้อมูล 📱 แอป Mobile Fortify สามารถเข้าถึงฐานข้อมูลของรัฐบาลจำนวนมาก และเปรียบเทียบภาพใบหน้ากับคลังภาพกว่า 200 ล้านภาพ เพื่อดึงข้อมูลเช่น ชื่อ วันเกิด หมายเลขคนเข้าเมือง และคำสั่งเนรเทศ ⚠️ นักการเมืองและนักสิทธิมนุษยชนออกโรงเตือน สมาชิกวุฒิสภาสหรัฐฯ รวมถึง Bernie Sanders ได้เรียกร้องให้ ICE ยุติการใช้เทคโนโลยีนี้ โดยชี้ว่า ระบบจดจำใบหน้าเหล่านี้มีความลำเอียงและไม่แม่นยำ โดยเฉพาะกับคนผิวสี และอาจนำไปสู่การควบคุมตัวผิดพลาด เช่นกรณีพลเมืองสหรัฐฯ ที่ถูกควบคุมตัวนานถึง 30 ชั่วโมงจากการยืนยันตัวตนผิดพลาด 🌫️ การทดสอบโดย National Institute of Standards and Technology ในปี 2024 พบว่า ระบบจดจำใบหน้าให้ผลลัพธ์ผิดพลาดเมื่อภาพมีคุณภาพต่ำ เบลอ หรือถ่ายจากมุมที่ไม่เหมาะสม ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปของภาพที่เจ้าหน้าที่ภาคสนามจะได้จากสมาร์ทโฟน ✅ ICE ใช้แอป Mobile Fortify สแกนใบหน้า ➡️ ใช้เพื่อยืนยันตัวตนและสถานะการเข้าเมืองของบุคคล ✅ ไม่สามารถปฏิเสธการสแกนได้ ➡️ แม้เป็นพลเมืองสหรัฐฯ ก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ✅ ข้อมูลใบหน้าถูกเก็บไว้นานถึง 15 ปี ➡️ ไม่สนใจสถานะหรือสัญชาติของบุคคลนั้น ✅ แอปเข้าถึงฐานข้อมูลจำนวนมาก ➡️ เปรียบเทียบกับภาพกว่า 200 ล้านภาพเพื่อดึงข้อมูลส่วนบุคคล ✅ นักการเมืองเรียกร้องให้ยุติการใช้ ➡️ ชี้ว่าเทคโนโลยีมีความลำเอียงและไม่แม่นยำ ✅ มีกรณีควบคุมตัวผิดพลาด ➡️ พลเมืองสหรัฐฯ ถูกควบคุมตัว 30 ชั่วโมงจากการยืนยันตัวตนผิด https://www.404media.co/you-cant-refuse-to-be-scanned-by-ices-facial-recognition-app-dhs-document-says/
    WWW.404MEDIA.CO
    You Can't Refuse To Be Scanned by ICE's Facial Recognition App, DHS Document Says
    Photos captured by Mobile Fortify will be stored for 15 years, regardless of immigration or citizenship status, the document says.
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 163 มุมมอง 0 รีวิว
  • รัฐมนตรีเหมืองและพลังงานกัมพูชา กล่าวอ้างเมื่อวันพฤหัสบดี(30ต.ค.) ว่าการระงับนำเข้าน้ำมันจากไทยที่กินเวลามานานกว่า 4 เดือนแล้ว ยังไม่ส่งผลกระทบใดๆต่อพลเมืองเขมร นั่นหมายความว่ากัมพูชายังคงมีน้ำมันใช้ตามความต้องการและราคาน้ำมันยังอยู่ในระดับปกติ รวมถึงไม่พบเห็นยอดขายที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญตามสถานีบริการต่างๆทั่วประเทศ

    อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000103890

    #News1live #News1 #Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire #เขมรลักลอบวางระเบิด
    รัฐมนตรีเหมืองและพลังงานกัมพูชา กล่าวอ้างเมื่อวันพฤหัสบดี(30ต.ค.) ว่าการระงับนำเข้าน้ำมันจากไทยที่กินเวลามานานกว่า 4 เดือนแล้ว ยังไม่ส่งผลกระทบใดๆต่อพลเมืองเขมร นั่นหมายความว่ากัมพูชายังคงมีน้ำมันใช้ตามความต้องการและราคาน้ำมันยังอยู่ในระดับปกติ รวมถึงไม่พบเห็นยอดขายที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญตามสถานีบริการต่างๆทั่วประเทศ อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9680000103890 #News1live #News1 #Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire #เขมรลักลอบวางระเบิด
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 362 มุมมอง 0 รีวิว
  • ระบบการศึกษาและการเลี้ยงดูจากรุ่นสู่รุ่นของครอบครัว ของคนไทย มีปัญหาเรื่องต่อมจิตสำนึก ข้อความความคิดเห็นนี้ มิได้ตำหนิสิทธิส่วนตัว มีเหตุเรื่องโศกเศร้าระดับประเทศ สังคมส่วนใหญ่พร้อมใจกัน ให้เกียรติ แสดงความโศกเศร้ากับการสูญเสีย

    ต่อมจิตสำนึกคนบางคน ที่แต่งกายไม่สำนึก ไม่มีมารยาทต่อขนบธรรมเนียม ใจพวกคุณเคยคิด คนในบ้านคุณเคยคิด การศึกษา ไม่มีบทเรียนเลยหรือ มารยาทวัฒนธรรมไทย ไม่มีให้คิดบ้างเลยหรือ คนต่างชาติ หลายคนที่เข้ามาเที่ยว ยังเห็นแต่งกายด้วยโทนสีดูออกว่าพวกเขารู้

    ต่อมจิตสำนึกคุณ ไม่คิดเลยหรือ ว่าพระองค์คือแม่ของคนร่วมชาติ คุณงามความดีที่พระองค์เคยทำให้กับคนไทย และนานาชาติ แม้ไม่ถึงตัวคุณโดยตรง

    ต่อมจิตสำนึก ที่ได้หยุดเรียน หยุดไปเที่ยว คนจนได้ขายสินค้า งานฝีมือ แก้น้ำท่วม แก้เรื่องที่หากมีคนใดคลอดลูก ตอนรถติด ทะเลมีที่อาศัยของปลา ให้มี อาหารทะเล ให้ชาวประมงจับมาขาย

    หากคุณเป็นคนอิสาน มีงานผ้าไหมทอมือ สวยๆ มาขาย

    คนชาวเขาที่เขาได้เรียน ได้เจอทีมหมอที่ตามเสด็จ

    ต่อมจิตสำนึก แม้เพียง เจ็ดวัน หรือ หนึ่งเดือน ยังทำไม่ได้ แล้ววินัยอะไรบ้าง ที่ทำได้ ความกตัญญูเป็นคุณธรรมพื้นฐาน ของมนุษย์ คำว่ามนุษย์ สูงกว่าคำว่า คน
    คำว่า พลเมือง มีความหมายสูง กว่า ประชาชน
    ระบบการศึกษาและการเลี้ยงดูจากรุ่นสู่รุ่นของครอบครัว ของคนไทย มีปัญหาเรื่องต่อมจิตสำนึก ข้อความความคิดเห็นนี้ มิได้ตำหนิสิทธิส่วนตัว มีเหตุเรื่องโศกเศร้าระดับประเทศ สังคมส่วนใหญ่พร้อมใจกัน ให้เกียรติ แสดงความโศกเศร้ากับการสูญเสีย ต่อมจิตสำนึกคนบางคน ที่แต่งกายไม่สำนึก ไม่มีมารยาทต่อขนบธรรมเนียม ใจพวกคุณเคยคิด คนในบ้านคุณเคยคิด การศึกษา ไม่มีบทเรียนเลยหรือ มารยาทวัฒนธรรมไทย ไม่มีให้คิดบ้างเลยหรือ คนต่างชาติ หลายคนที่เข้ามาเที่ยว ยังเห็นแต่งกายด้วยโทนสีดูออกว่าพวกเขารู้ ต่อมจิตสำนึกคุณ ไม่คิดเลยหรือ ว่าพระองค์คือแม่ของคนร่วมชาติ คุณงามความดีที่พระองค์เคยทำให้กับคนไทย และนานาชาติ แม้ไม่ถึงตัวคุณโดยตรง ต่อมจิตสำนึก ที่ได้หยุดเรียน หยุดไปเที่ยว คนจนได้ขายสินค้า งานฝีมือ แก้น้ำท่วม แก้เรื่องที่หากมีคนใดคลอดลูก ตอนรถติด ทะเลมีที่อาศัยของปลา ให้มี อาหารทะเล ให้ชาวประมงจับมาขาย หากคุณเป็นคนอิสาน มีงานผ้าไหมทอมือ สวยๆ มาขาย คนชาวเขาที่เขาได้เรียน ได้เจอทีมหมอที่ตามเสด็จ ต่อมจิตสำนึก แม้เพียง เจ็ดวัน หรือ หนึ่งเดือน ยังทำไม่ได้ แล้ววินัยอะไรบ้าง ที่ทำได้ ความกตัญญูเป็นคุณธรรมพื้นฐาน ของมนุษย์ คำว่ามนุษย์ สูงกว่าคำว่า คน คำว่า พลเมือง มีความหมายสูง กว่า ประชาชน
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 229 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.15

    ในทุกสังคม การอยู่ร่วมกันย่อมมีขอบเขตและกติกา กติกาที่แข็งแกร่งที่สุดคือ "ข้อห้าม" ซึ่งมิใช่เพียงคำแนะนำ แต่เป็นประกาศิตทางกฎหมายที่ระบุอย่างชัดเจนว่าการกระทำใดเป็นสิ่งต้องห้าม หากผู้ใดฝ่าฝืนเส้นแบ่งนี้ ย่อมต้องเผชิญกับผลลัพธ์ตามมา นั่นคือความรับผิดที่อาจนำไปสู่การลงโทษ การรับรู้และเคารพข้อห้ามจึงไม่ใช่แค่เรื่องของการทำตามกฎ แต่เป็นพื้นฐานสำคัญของการสร้างความสงบเรียบร้อยและความยุติธรรม ข้อห้ามนั้นมีขึ้นเพื่อปกป้องสิทธิ เสรีภาพ และความปลอดภัยของส่วนรวมและตัวเราเอง แม้บางครั้งอาจรู้สึกว่าเป็นการจำกัด แต่แท้จริงแล้วมันคือเกราะป้องกันที่ช่วยให้ชีวิตดำเนินไปได้โดยไม่เกิดความวุ่นวาย

    ในชีวิตประจำวัน เราอาจเห็นข้อห้ามในรูปแบบของป้ายสัญลักษณ์ หรือกฎระเบียบต่างๆ ที่ปรากฏอยู่ทั่วไป ตั้งแต่การห้ามทิ้งขยะในที่สาธารณะ การห้ามขับรถฝ่าไฟแดง ไปจนถึงข้อห้ามที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมร้ายแรง ทุกข้อห้ามล้วนมีความมุ่งหมายเดียวกันคือการธำรงไว้ซึ่งระเบียบและศีลธรรมอันดีงามของสังคม การทำความเข้าใจในเจตนารมณ์ของข้อห้ามจะช่วยให้เราปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้องและมีสติ การตระหนักว่าการกระทำของเรามีผลกระทบต่อผู้อื่นและต่อสังคมโดยรวมเป็นเรื่องสำคัญยิ่ง กฎหมายมิได้สร้างข้อห้ามขึ้นมาเพื่อรังแกใคร แต่เพื่อกำหนดบรรทัดฐานขั้นต่ำที่ทุกคนต้องยอมรับร่วมกัน เพื่อให้พื้นที่แห่งการอยู่ร่วมกันนี้เป็นพื้นที่ที่ทุกคนสามารถไว้วางใจและปลอดภัย

    ดังนั้น เมื่อเราเห็นป้ายเตือนหรือได้ยินถึงข้อห้ามใดๆ ขอให้พึงระลึกไว้เสมอว่าเบื้องหลังข้อความเหล่านั้นคือหลักการแห่งความรับผิดชอบต่อตนเองและส่วนรวม การเลือกที่จะไม่ฝ่าฝืนข้อห้ามคือการเลือกที่จะเป็นพลเมืองที่สร้างสรรค์และมีคุณค่า การเคารพกฎหมายและข้อห้ามมิได้ทำให้เราสูญเสียอิสรภาพ แต่กลับช่วยปกป้องอิสรภาพที่แท้จริงของเราไว้จากการกระทำที่ขาดความยั้งคิด เมื่อทุกคนตระหนักและปฏิบัติตาม สังคมย่อมขับเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยความสงบสุขและเป็นธรรมอย่างยั่งยืน
    บทความกฎหมาย EP.15 ในทุกสังคม การอยู่ร่วมกันย่อมมีขอบเขตและกติกา กติกาที่แข็งแกร่งที่สุดคือ "ข้อห้าม" ซึ่งมิใช่เพียงคำแนะนำ แต่เป็นประกาศิตทางกฎหมายที่ระบุอย่างชัดเจนว่าการกระทำใดเป็นสิ่งต้องห้าม หากผู้ใดฝ่าฝืนเส้นแบ่งนี้ ย่อมต้องเผชิญกับผลลัพธ์ตามมา นั่นคือความรับผิดที่อาจนำไปสู่การลงโทษ การรับรู้และเคารพข้อห้ามจึงไม่ใช่แค่เรื่องของการทำตามกฎ แต่เป็นพื้นฐานสำคัญของการสร้างความสงบเรียบร้อยและความยุติธรรม ข้อห้ามนั้นมีขึ้นเพื่อปกป้องสิทธิ เสรีภาพ และความปลอดภัยของส่วนรวมและตัวเราเอง แม้บางครั้งอาจรู้สึกว่าเป็นการจำกัด แต่แท้จริงแล้วมันคือเกราะป้องกันที่ช่วยให้ชีวิตดำเนินไปได้โดยไม่เกิดความวุ่นวาย ในชีวิตประจำวัน เราอาจเห็นข้อห้ามในรูปแบบของป้ายสัญลักษณ์ หรือกฎระเบียบต่างๆ ที่ปรากฏอยู่ทั่วไป ตั้งแต่การห้ามทิ้งขยะในที่สาธารณะ การห้ามขับรถฝ่าไฟแดง ไปจนถึงข้อห้ามที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมร้ายแรง ทุกข้อห้ามล้วนมีความมุ่งหมายเดียวกันคือการธำรงไว้ซึ่งระเบียบและศีลธรรมอันดีงามของสังคม การทำความเข้าใจในเจตนารมณ์ของข้อห้ามจะช่วยให้เราปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้องและมีสติ การตระหนักว่าการกระทำของเรามีผลกระทบต่อผู้อื่นและต่อสังคมโดยรวมเป็นเรื่องสำคัญยิ่ง กฎหมายมิได้สร้างข้อห้ามขึ้นมาเพื่อรังแกใคร แต่เพื่อกำหนดบรรทัดฐานขั้นต่ำที่ทุกคนต้องยอมรับร่วมกัน เพื่อให้พื้นที่แห่งการอยู่ร่วมกันนี้เป็นพื้นที่ที่ทุกคนสามารถไว้วางใจและปลอดภัย ดังนั้น เมื่อเราเห็นป้ายเตือนหรือได้ยินถึงข้อห้ามใดๆ ขอให้พึงระลึกไว้เสมอว่าเบื้องหลังข้อความเหล่านั้นคือหลักการแห่งความรับผิดชอบต่อตนเองและส่วนรวม การเลือกที่จะไม่ฝ่าฝืนข้อห้ามคือการเลือกที่จะเป็นพลเมืองที่สร้างสรรค์และมีคุณค่า การเคารพกฎหมายและข้อห้ามมิได้ทำให้เราสูญเสียอิสรภาพ แต่กลับช่วยปกป้องอิสรภาพที่แท้จริงของเราไว้จากการกระทำที่ขาดความยั้งคิด เมื่อทุกคนตระหนักและปฏิบัติตาม สังคมย่อมขับเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยความสงบสุขและเป็นธรรมอย่างยั่งยืน
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 268 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.14

    กฎหมายอาญาเป็นเสาหลักสำคัญของความสงบเรียบร้อยในสังคม มันคือชุดของข้อกำหนดที่ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าการกระทำใดบ้างที่ถือเป็นความผิดและเป็นอันตรายต่อส่วนรวม พร้อมทั้งกำหนดบทลงโทษที่สอดคล้องกับความร้ายแรงของพฤติกรรมนั้นๆ เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมและป้องปรามมิให้ผู้ใดละเมิดสิทธิและเสรีภาพของผู้อื่น การบัญญัติกฎหมายอาญาจึงมิใช่เพียงการลงโทษ แต่เป็นการสร้างมาตรฐานทางจริยธรรมและพฤติกรรมที่สังคมยอมรับร่วมกัน การกำหนดความผิดและโทษทัณฑ์เหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมและความห่วงใยในความมั่นคงปลอดภัยของพลเมืองทุกคน เมื่อมีการฝ่าฝืน กฎหมายจะเข้ามาทำหน้าที่ในการเยียวยาความเสียหายและฟื้นฟูความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรม ขณะเดียวกันก็เป็นเครื่องมือในการปรับปรุงแก้ไขพฤติกรรมของผู้กระทำผิดเพื่อให้เขาสามารถกลับคืนสู่สังคมได้อย่างปกติสุข มันคือการรักษาสมดุลระหว่างเสรีภาพส่วนบุคคลกับความมั่นคงของส่วนรวม

    การทำความเข้าใจในเจตนารมณ์ของกฎหมายอาญาจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกคน เพราะมันคือเกราะป้องกันและเครื่องนำทางชีวิตให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างผาสุก ปราศจากความหวาดระแวง กฎหมายมิได้มีไว้เพียงเพื่อลงโทษผู้กระทำผิด แต่ยังมีไว้เพื่อคุ้มครองสุจริตชนและธำรงไว้ซึ่งหลักนิติธรรม การศึกษาและเคารพกฎหมายอาญาจึงมิใช่เพียงหน้าที่ แต่เป็นสำนึกของการเป็นพลเมืองที่มีความรับผิดชอบต่อตนเองและต่อสังคม การรับรู้ว่าการกระทำใดจะนำมาซึ่งความผิดและบทลงโทษ จะช่วยให้แต่ละคนระมัดระวังตนและเลือกที่จะประพฤติตนตามกรอบของกฎหมายและศีลธรรมอันดีงาม โทษทัณฑ์ที่ถูกกำหนดไว้จึงเป็นเครื่องมือสุดท้ายที่รัฐนำมาใช้เพื่อปกป้องสังคมจากการถูกทำลาย การตระหนักถึงความร้ายแรงของการกระทำที่เป็นความผิดอาญาจะช่วยสร้างจิตสำนึกที่ดีและลดโอกาสของการเกิดอาชญากรรมในทุกระดับ

    ดังนั้น กฎหมายอาญาจึงเป็นมากกว่าตัวอักษรที่สลักไว้ในประมวลกฎหมาย มันคือหัวใจสำคัญของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและเป็นธรรม เป็นกลไกที่คอยขับเคลื่อนให้สังคมสามารถดำเนินไปข้างหน้าได้อย่างมีระเบียบและปลอดภัย การเคารพและปฏิบัติตามกฎหมายอาญาจึงเป็นรากฐานของธรรมาภิบาลและความมั่นคงในชีวิต การรับรู้ถึงความผิดและบทลงโทษที่ชัดเจน ทำให้ทุกคนรู้ขอบเขตแห่งการกระทำของตนเอง และส่งเสริมให้สังคมโดยรวมมีความเข้มแข็งและน่าอยู่มากยิ่งขึ้น ความยุติธรรมที่มาพร้อมกับการลงโทษที่เหมาะสม จึงเป็นสิ่งที่สังคมคาดหวังและพึ่งพาจากกฎหมายอาญาเสมอมา
    บทความกฎหมาย EP.14 กฎหมายอาญาเป็นเสาหลักสำคัญของความสงบเรียบร้อยในสังคม มันคือชุดของข้อกำหนดที่ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าการกระทำใดบ้างที่ถือเป็นความผิดและเป็นอันตรายต่อส่วนรวม พร้อมทั้งกำหนดบทลงโทษที่สอดคล้องกับความร้ายแรงของพฤติกรรมนั้นๆ เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมและป้องปรามมิให้ผู้ใดละเมิดสิทธิและเสรีภาพของผู้อื่น การบัญญัติกฎหมายอาญาจึงมิใช่เพียงการลงโทษ แต่เป็นการสร้างมาตรฐานทางจริยธรรมและพฤติกรรมที่สังคมยอมรับร่วมกัน การกำหนดความผิดและโทษทัณฑ์เหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมและความห่วงใยในความมั่นคงปลอดภัยของพลเมืองทุกคน เมื่อมีการฝ่าฝืน กฎหมายจะเข้ามาทำหน้าที่ในการเยียวยาความเสียหายและฟื้นฟูความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรม ขณะเดียวกันก็เป็นเครื่องมือในการปรับปรุงแก้ไขพฤติกรรมของผู้กระทำผิดเพื่อให้เขาสามารถกลับคืนสู่สังคมได้อย่างปกติสุข มันคือการรักษาสมดุลระหว่างเสรีภาพส่วนบุคคลกับความมั่นคงของส่วนรวม การทำความเข้าใจในเจตนารมณ์ของกฎหมายอาญาจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกคน เพราะมันคือเกราะป้องกันและเครื่องนำทางชีวิตให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างผาสุก ปราศจากความหวาดระแวง กฎหมายมิได้มีไว้เพียงเพื่อลงโทษผู้กระทำผิด แต่ยังมีไว้เพื่อคุ้มครองสุจริตชนและธำรงไว้ซึ่งหลักนิติธรรม การศึกษาและเคารพกฎหมายอาญาจึงมิใช่เพียงหน้าที่ แต่เป็นสำนึกของการเป็นพลเมืองที่มีความรับผิดชอบต่อตนเองและต่อสังคม การรับรู้ว่าการกระทำใดจะนำมาซึ่งความผิดและบทลงโทษ จะช่วยให้แต่ละคนระมัดระวังตนและเลือกที่จะประพฤติตนตามกรอบของกฎหมายและศีลธรรมอันดีงาม โทษทัณฑ์ที่ถูกกำหนดไว้จึงเป็นเครื่องมือสุดท้ายที่รัฐนำมาใช้เพื่อปกป้องสังคมจากการถูกทำลาย การตระหนักถึงความร้ายแรงของการกระทำที่เป็นความผิดอาญาจะช่วยสร้างจิตสำนึกที่ดีและลดโอกาสของการเกิดอาชญากรรมในทุกระดับ ดังนั้น กฎหมายอาญาจึงเป็นมากกว่าตัวอักษรที่สลักไว้ในประมวลกฎหมาย มันคือหัวใจสำคัญของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและเป็นธรรม เป็นกลไกที่คอยขับเคลื่อนให้สังคมสามารถดำเนินไปข้างหน้าได้อย่างมีระเบียบและปลอดภัย การเคารพและปฏิบัติตามกฎหมายอาญาจึงเป็นรากฐานของธรรมาภิบาลและความมั่นคงในชีวิต การรับรู้ถึงความผิดและบทลงโทษที่ชัดเจน ทำให้ทุกคนรู้ขอบเขตแห่งการกระทำของตนเอง และส่งเสริมให้สังคมโดยรวมมีความเข้มแข็งและน่าอยู่มากยิ่งขึ้น ความยุติธรรมที่มาพร้อมกับการลงโทษที่เหมาะสม จึงเป็นสิ่งที่สังคมคาดหวังและพึ่งพาจากกฎหมายอาญาเสมอมา
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 341 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.13

    กฎหมายแพ่งนั้นเป็นรากฐานสำคัญของการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสันติ ชื่อเรื่องนี้สะท้อนถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจในเรื่องใกล้ตัวที่เราทุกคนต้องเผชิญในชีวิตประจำวัน ความจริงแล้วกฎหมายแพ่งมิใช่เรื่องไกลตัวหรือซับซ้อนอย่างที่หลายคนเข้าใจผิด ตรงกันข้ามมันคือกรอบกติกาที่เข้ามาจัดระเบียบและคุ้มครองความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลต่อบุคคล ให้เกิดความเป็นธรรมและสามารถคาดการณ์ได้ในการดำเนินชีวิต บทบัญญัติแห่งกฎหมายแพ่งเป็นเสมือนเข็มทิศนำทางที่ช่วยให้การติดต่อสัมพันธ์ทางสังคม เศรษฐกิจ และส่วนตัวเป็นไปอย่างราบรื่น

    สาระสำคัญของกฎหมายแพ่งครอบคลุมเรื่องพื้นฐานและสำคัญยิ่งในชีวิตของเรา อาทิ เรื่องสัญญาที่เป็นข้อตกลงและพันธกรณีทางกฎหมายระหว่างบุคคล ซึ่งเป็นหัวใจของการทำธุรกิจและการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจต่างๆ ทุกวัน ตั้งแต่การซื้อขายสินค้า การจ้างงาน ไปจนถึงการกู้ยืมเงิน ล้วนต้องอาศัยหลักการของสัญญาเพื่อความเชื่อมั่นและบังคับใช้ได้ตามกฎหมาย นอกจากนี้กฎหมายแพ่งยังให้ความสำคัญกับการคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สิน ไม่ว่าจะเป็นอสังหาริมทรัพย์เช่นที่ดินหรือบ้าน ตลอดจนสังหาริมทรัพย์อื่น ๆ ทำให้บุคคลมีความมั่นคงและเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในสิ่งที่ตนหามาได้อย่างชอบธรรม การสืบมรดกก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่กฎหมายแพ่งเข้ามาจัดการอย่างละเอียด เพื่อให้การส่งต่อทรัพย์สินและหน้าที่ความรับผิดชอบไปยังทายาทเป็นไปอย่างยุติธรรมและลดข้อพิพาทภายในครอบครัว ด้วยเหตุนี้กฎหมายแพ่งจึงเป็นมากกว่าเพียงบทบัญญัติ แต่เป็นเครื่องมือในการสร้างความมั่นคงและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของพลเมืองทุกคนอย่างแท้จริง

    การตระหนักรู้และทำความเข้าใจในหลักการของกฎหมายแพ่ง เช่น เรื่องสัญญา ทรัพย์สิน และมรดก จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ไม่ควรมองข้าม เพราะความรู้นี้จะช่วยให้เราสามารถปกป้องสิทธิของตนเอง ปฏิบัติหน้าที่ต่อผู้อื่นได้อย่างถูกต้อง และแก้ไขปัญหาข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างมีสติและถูกหลักกฎหมาย ดังนั้นกฎหมายแพ่งจึงเป็นกฎหมายที่สร้างสมดุลระหว่างสิทธิและหน้าที่ส่วนบุคคล เพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมได้อย่างสงบสุขและเท่าเทียม หากเราทุกคนให้ความสนใจและเคารพในกฎกติกานี้ สังคมของเราก็จะมีความมั่นคงและเป็นธรรมอย่างยั่งยืน
    บทความกฎหมาย EP.13 กฎหมายแพ่งนั้นเป็นรากฐานสำคัญของการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสันติ ชื่อเรื่องนี้สะท้อนถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจในเรื่องใกล้ตัวที่เราทุกคนต้องเผชิญในชีวิตประจำวัน ความจริงแล้วกฎหมายแพ่งมิใช่เรื่องไกลตัวหรือซับซ้อนอย่างที่หลายคนเข้าใจผิด ตรงกันข้ามมันคือกรอบกติกาที่เข้ามาจัดระเบียบและคุ้มครองความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลต่อบุคคล ให้เกิดความเป็นธรรมและสามารถคาดการณ์ได้ในการดำเนินชีวิต บทบัญญัติแห่งกฎหมายแพ่งเป็นเสมือนเข็มทิศนำทางที่ช่วยให้การติดต่อสัมพันธ์ทางสังคม เศรษฐกิจ และส่วนตัวเป็นไปอย่างราบรื่น สาระสำคัญของกฎหมายแพ่งครอบคลุมเรื่องพื้นฐานและสำคัญยิ่งในชีวิตของเรา อาทิ เรื่องสัญญาที่เป็นข้อตกลงและพันธกรณีทางกฎหมายระหว่างบุคคล ซึ่งเป็นหัวใจของการทำธุรกิจและการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจต่างๆ ทุกวัน ตั้งแต่การซื้อขายสินค้า การจ้างงาน ไปจนถึงการกู้ยืมเงิน ล้วนต้องอาศัยหลักการของสัญญาเพื่อความเชื่อมั่นและบังคับใช้ได้ตามกฎหมาย นอกจากนี้กฎหมายแพ่งยังให้ความสำคัญกับการคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สิน ไม่ว่าจะเป็นอสังหาริมทรัพย์เช่นที่ดินหรือบ้าน ตลอดจนสังหาริมทรัพย์อื่น ๆ ทำให้บุคคลมีความมั่นคงและเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในสิ่งที่ตนหามาได้อย่างชอบธรรม การสืบมรดกก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่กฎหมายแพ่งเข้ามาจัดการอย่างละเอียด เพื่อให้การส่งต่อทรัพย์สินและหน้าที่ความรับผิดชอบไปยังทายาทเป็นไปอย่างยุติธรรมและลดข้อพิพาทภายในครอบครัว ด้วยเหตุนี้กฎหมายแพ่งจึงเป็นมากกว่าเพียงบทบัญญัติ แต่เป็นเครื่องมือในการสร้างความมั่นคงและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของพลเมืองทุกคนอย่างแท้จริง การตระหนักรู้และทำความเข้าใจในหลักการของกฎหมายแพ่ง เช่น เรื่องสัญญา ทรัพย์สิน และมรดก จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ไม่ควรมองข้าม เพราะความรู้นี้จะช่วยให้เราสามารถปกป้องสิทธิของตนเอง ปฏิบัติหน้าที่ต่อผู้อื่นได้อย่างถูกต้อง และแก้ไขปัญหาข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างมีสติและถูกหลักกฎหมาย ดังนั้นกฎหมายแพ่งจึงเป็นกฎหมายที่สร้างสมดุลระหว่างสิทธิและหน้าที่ส่วนบุคคล เพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมได้อย่างสงบสุขและเท่าเทียม หากเราทุกคนให้ความสนใจและเคารพในกฎกติกานี้ สังคมของเราก็จะมีความมั่นคงและเป็นธรรมอย่างยั่งยืน
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 300 มุมมอง 0 รีวิว
  • บทความกฎหมาย EP.12

    กฎหมายเป็นมากกว่าชุดข้อบังคับ เป็นเสาหลักที่ค้ำจุนสังคมให้ดำรงอยู่ได้อย่างสงบและเป็นธรรม หลักเกณฑ์และบรรทัดฐานเหล่านี้ได้ถูกบัญญัติขึ้นเพื่อกำหนดทิศทางของพฤติกรรมทั้งของปัจเจกบุคคลและกลุ่มองค์กรในสังคม การมีอยู่ของกฎหมายมิได้มีเพียงเพื่อจำกัดสิทธิเสรีภาพ แต่เพื่อสร้างขอบเขตที่ชัดเจนให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้ภายใต้ความคาดหวังร่วมกันว่าความประพฤติใดคือสิ่งที่ยอมรับได้ และพฤติกรรมใดที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ส่วนรวม เมื่อใดก็ตามที่ความขัดแย้งเกิดขึ้นหรือความสงบเรียบร้อยถูกคุกคาม กฎหมายจะเข้ามาทำหน้าที่เป็นกลไกในการตัดสินและแก้ไขข้อพิพาท เพื่อธำรงไว้ซึ่งความยุติธรรมอันเป็นหัวใจสำคัญของการอยู่ร่วมกันในฐานะพลเมือง

    กลไกอันทรงพลังที่ขับเคลื่อนกฎหมายให้มีผลบังคับใช้ได้อย่างแท้จริงคืออำนาจของรัฐ รัฐในฐานะผู้มีอำนาจอธิปไตยจะดำเนินการบังคับใช้กฎหมายเหล่านั้นอย่างเคร่งครัดและเป็นกลาง การบังคับใช้มิได้จำกัดอยู่แค่การลงโทษผู้กระทำผิด แต่รวมถึงการให้ความคุ้มครองสิทธิของพลเมือง การจัดระเบียบโครงสร้างทางสังคมและเศรษฐกิจ ตลอดจนการสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาประเทศ การที่กฎหมายมีผลบังคับใช้โดยรัฐทำให้หลักเกณฑ์ต่างๆ มีน้ำหนักและมีความศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่เพียงแค่ข้อเสนอแนะที่ใครจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็ได้ ความแน่นอนและเด็ดขาดในการบังคับใช้นี่เองที่เป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างความเชื่อมั่นให้กับประชาชนว่าทุกการกระทำย่อมมีผลตามมาและไม่มีใครอยู่เหนือกฎเกณฑ์

    ดังนั้น กฎหมายจึงเป็นเครื่องมือสำคัญในการรักษาสมดุลระหว่างเสรีภาพของบุคคลกับผลประโยชน์ของส่วนรวม เป็นเกราะป้องกันความวุ่นวายและเป็นเส้นทางสู่ความเป็นธรรม กฎหมายสะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมและความมุ่งหวังของสังคมในแต่ละยุคสมัย ในฐานะพลเมือง การเรียนรู้และเคารพในกฎหมายจึงไม่ใช่เพียงหน้าที่ แต่คือการมีส่วนร่วมในการสร้างสรรค์และรักษาสังคมที่เราต้องการให้อยู่ร่วมกันอย่างยั่งยืน การทำความเข้าใจในเจตนารมณ์ของกฎหมายจะนำมาซึ่งการยอมรับและปฏิบัติตามด้วยความสมัครใจ อันเป็นรากฐานที่มั่นคงของรัฐที่สงบสุขและยุติธรรมอย่างแท้จริง
    บทความกฎหมาย EP.12 กฎหมายเป็นมากกว่าชุดข้อบังคับ เป็นเสาหลักที่ค้ำจุนสังคมให้ดำรงอยู่ได้อย่างสงบและเป็นธรรม หลักเกณฑ์และบรรทัดฐานเหล่านี้ได้ถูกบัญญัติขึ้นเพื่อกำหนดทิศทางของพฤติกรรมทั้งของปัจเจกบุคคลและกลุ่มองค์กรในสังคม การมีอยู่ของกฎหมายมิได้มีเพียงเพื่อจำกัดสิทธิเสรีภาพ แต่เพื่อสร้างขอบเขตที่ชัดเจนให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้ภายใต้ความคาดหวังร่วมกันว่าความประพฤติใดคือสิ่งที่ยอมรับได้ และพฤติกรรมใดที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ส่วนรวม เมื่อใดก็ตามที่ความขัดแย้งเกิดขึ้นหรือความสงบเรียบร้อยถูกคุกคาม กฎหมายจะเข้ามาทำหน้าที่เป็นกลไกในการตัดสินและแก้ไขข้อพิพาท เพื่อธำรงไว้ซึ่งความยุติธรรมอันเป็นหัวใจสำคัญของการอยู่ร่วมกันในฐานะพลเมือง กลไกอันทรงพลังที่ขับเคลื่อนกฎหมายให้มีผลบังคับใช้ได้อย่างแท้จริงคืออำนาจของรัฐ รัฐในฐานะผู้มีอำนาจอธิปไตยจะดำเนินการบังคับใช้กฎหมายเหล่านั้นอย่างเคร่งครัดและเป็นกลาง การบังคับใช้มิได้จำกัดอยู่แค่การลงโทษผู้กระทำผิด แต่รวมถึงการให้ความคุ้มครองสิทธิของพลเมือง การจัดระเบียบโครงสร้างทางสังคมและเศรษฐกิจ ตลอดจนการสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาประเทศ การที่กฎหมายมีผลบังคับใช้โดยรัฐทำให้หลักเกณฑ์ต่างๆ มีน้ำหนักและมีความศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่เพียงแค่ข้อเสนอแนะที่ใครจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็ได้ ความแน่นอนและเด็ดขาดในการบังคับใช้นี่เองที่เป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างความเชื่อมั่นให้กับประชาชนว่าทุกการกระทำย่อมมีผลตามมาและไม่มีใครอยู่เหนือกฎเกณฑ์ ดังนั้น กฎหมายจึงเป็นเครื่องมือสำคัญในการรักษาสมดุลระหว่างเสรีภาพของบุคคลกับผลประโยชน์ของส่วนรวม เป็นเกราะป้องกันความวุ่นวายและเป็นเส้นทางสู่ความเป็นธรรม กฎหมายสะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมและความมุ่งหวังของสังคมในแต่ละยุคสมัย ในฐานะพลเมือง การเรียนรู้และเคารพในกฎหมายจึงไม่ใช่เพียงหน้าที่ แต่คือการมีส่วนร่วมในการสร้างสรรค์และรักษาสังคมที่เราต้องการให้อยู่ร่วมกันอย่างยั่งยืน การทำความเข้าใจในเจตนารมณ์ของกฎหมายจะนำมาซึ่งการยอมรับและปฏิบัติตามด้วยความสมัครใจ อันเป็นรากฐานที่มั่นคงของรัฐที่สงบสุขและยุติธรรมอย่างแท้จริง
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 322 มุมมอง 0 รีวิว
  • เราไม่ใช่คนดีเราไม่ใช่คนดีแต่เพียงจักเป็นพลเมืองดีของแผ่นดิน
    เราไม่ใช่คนดีเราไม่ใช่คนดีแต่เพียงจักเป็นพลเมืองดีของแผ่นดิน
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 85 มุมมอง 0 รีวิว
  • บูรพาไม่แพ้ Ep.144 : ‘ยัยตัวร้าย’ ปราบ Scambodia
    .
    รัฐบาลกัมพูชา กำลังเดือดร้อนอย่างหนักจากกรณีที่มีนักศึกษาเกาหลีใต้คนหนึ่งที่ถูกหลอกลวงไปให้ทำงานกับขบวนการสแกมเมอร์เสียชีวิตอย่างเป็นปริศนา ทางการเกาหลีใต้ก็เลยส่งรัฐมนตรีและเจ้าหน้าที่ระดับสูงไปยังกัมพูชา เพื่อตรวจสอบขบวนการอาชญากรรมข้ามชาติ และยังขึ้นบัญชีดำ กัมพูชาเป็นแดนอันตราย ห้ามชาวเกาหลีใต้เดินทางไปอีกด้วย
    .
    นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่รัฐบาลต่างชาติส่งเจ้าหน้าที่ไปยังประเทศกัมพูชา เพื่อกดดันให้ปราบปรามแก๊งคอลเซนเตอร์ และขบวนการค้ามนุษย์ โดยก่อนหน้านี้ จีน และญี่ปุ่น ก็เคยส่งเจ้าหน้าที่เข้าไปยังกัมพูชา เพื่อรับตัวพลเมืองของตัวเอง ทั้งที่ถูกหลอกลวง และสมัครใจเข้าร่วมกับแก๊งอาชญากรรมข้ามชาติ แต่ปฏิบัติการของเกาหลีใต้ครั้งนี้ถูกพูดถึงกันมากว่ารวดเร็วแ ละเด็ดขาด เหมือนกับในซีรีย์เกาหลีที่เราดูกันเลย ...
    .
    คลิกฟัง >> https://www.youtube.com/watch?v=U-UIB9Eyv_M
    .
    #บูรพาไม่แพ้ #กัมพูชา #scambodia #เกาหลีใต้ #แก๊งคอลเซ็นเตอร์
    บูรพาไม่แพ้ Ep.144 : ‘ยัยตัวร้าย’ ปราบ Scambodia . รัฐบาลกัมพูชา กำลังเดือดร้อนอย่างหนักจากกรณีที่มีนักศึกษาเกาหลีใต้คนหนึ่งที่ถูกหลอกลวงไปให้ทำงานกับขบวนการสแกมเมอร์เสียชีวิตอย่างเป็นปริศนา ทางการเกาหลีใต้ก็เลยส่งรัฐมนตรีและเจ้าหน้าที่ระดับสูงไปยังกัมพูชา เพื่อตรวจสอบขบวนการอาชญากรรมข้ามชาติ และยังขึ้นบัญชีดำ กัมพูชาเป็นแดนอันตราย ห้ามชาวเกาหลีใต้เดินทางไปอีกด้วย . นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่รัฐบาลต่างชาติส่งเจ้าหน้าที่ไปยังประเทศกัมพูชา เพื่อกดดันให้ปราบปรามแก๊งคอลเซนเตอร์ และขบวนการค้ามนุษย์ โดยก่อนหน้านี้ จีน และญี่ปุ่น ก็เคยส่งเจ้าหน้าที่เข้าไปยังกัมพูชา เพื่อรับตัวพลเมืองของตัวเอง ทั้งที่ถูกหลอกลวง และสมัครใจเข้าร่วมกับแก๊งอาชญากรรมข้ามชาติ แต่ปฏิบัติการของเกาหลีใต้ครั้งนี้ถูกพูดถึงกันมากว่ารวดเร็วแ ละเด็ดขาด เหมือนกับในซีรีย์เกาหลีที่เราดูกันเลย ... . คลิกฟัง >> https://www.youtube.com/watch?v=U-UIB9Eyv_M . #บูรพาไม่แพ้ #กัมพูชา #scambodia #เกาหลีใต้ #แก๊งคอลเซ็นเตอร์
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 295 มุมมอง 0 รีวิว
  • พล.ต.ท.ไตรรงค์ ผิวพรรณ โฆษกศูนย์ปราบปรามอาชญากรรมทางเทคโนโลยีสารสนเทศ (ศปอส.ตร.) เผยข้อสังเกตความแตกต่างของตำรวจไทยกับเกาหลีใต้ที่ใช้เวลาไม่นานในการนำพลเมืองกลับประเทศ
    ยืนยัน ตำรวจไทยทำมาก่อนและพยายามมาตลอด โดยเดือน ส.ค.-ก.ย. 2567 ออกหมายจับผู้ทำผิดทั้งคนไทยและกัมพูชามากกว่า 160 หมายจับ มีที่ตั้งฐานสแกมเมอร์ นำข้อมูลประสานกับกัมพูชา โดยจะปฏิบัติการร่วมกัน แต่กัมพูชากลับเลื่อนนัดจนเวลาล่วงไปกว่า 1 เดือน ก็ขอให้ไทยกลับประเทศ ตำรวจไทยต้องกลับบ้านมือเปล่า อยู่ที่กัมพูชาจะให้ความร่วมมือกับไทยเหมือนที่ให้กับเกาหลีใต้หรือไม่ ส่วนในการประชุม GBC ไทย-กัมพูชา ตำรวจไทยได้ส่งข้อมูลที่ตั้งสแกมเมอร์แก๊งคอลเซ็นเตอร์ในกัมพูชา 62 จุด แต่ทางการกัมพูชาไม่ยอมรับ

    -วาระด่วนระดับโลก
    -อย่าตามเกมขึ้นโต๊ะอาเซียน
    -ปราบสแกมเมอร์ทำได้ทันที
    -หวังคนละครึ่งพลัสดันจีดีพี
    พล.ต.ท.ไตรรงค์ ผิวพรรณ โฆษกศูนย์ปราบปรามอาชญากรรมทางเทคโนโลยีสารสนเทศ (ศปอส.ตร.) เผยข้อสังเกตความแตกต่างของตำรวจไทยกับเกาหลีใต้ที่ใช้เวลาไม่นานในการนำพลเมืองกลับประเทศ ยืนยัน ตำรวจไทยทำมาก่อนและพยายามมาตลอด โดยเดือน ส.ค.-ก.ย. 2567 ออกหมายจับผู้ทำผิดทั้งคนไทยและกัมพูชามากกว่า 160 หมายจับ มีที่ตั้งฐานสแกมเมอร์ นำข้อมูลประสานกับกัมพูชา โดยจะปฏิบัติการร่วมกัน แต่กัมพูชากลับเลื่อนนัดจนเวลาล่วงไปกว่า 1 เดือน ก็ขอให้ไทยกลับประเทศ ตำรวจไทยต้องกลับบ้านมือเปล่า อยู่ที่กัมพูชาจะให้ความร่วมมือกับไทยเหมือนที่ให้กับเกาหลีใต้หรือไม่ ส่วนในการประชุม GBC ไทย-กัมพูชา ตำรวจไทยได้ส่งข้อมูลที่ตั้งสแกมเมอร์แก๊งคอลเซ็นเตอร์ในกัมพูชา 62 จุด แต่ทางการกัมพูชาไม่ยอมรับ -วาระด่วนระดับโลก -อย่าตามเกมขึ้นโต๊ะอาเซียน -ปราบสแกมเมอร์ทำได้ทันที -หวังคนละครึ่งพลัสดันจีดีพี
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 512 มุมมอง 0 0 รีวิว
  • พล.ต.ท.ไตรรงค์ ผิวพรรณ รองจเรตำรวจแห่งชาติ ในฐานะโฆษกศูนย์ปราบปรามอาชญากรรมทางเทคโนโลยีสารสนเทศ (ศปอส.ตร.) เผยถึงการปราบปรามแก๊งคอลเซ็นเตอร์ กรณีความแตกต่างของตำรวจไทยกับทางการเกาหลีใต้ที่ใช้เวลาไม่นานในการนำพลเมืองกลับประเทศ ยืนยัน สิ่งที่เกาหลีใต้ปฏิบัติ ตำรวจไทยทำมาก่อนและพยายามมาตลอด โดยเดือน ส.ค.-ก.ย. 2567 ขยายผลออกหมายจับผู้ทำความผิดทั้งคนไทยและกัมพูชาได้มากกว่า 160 หมายจับ มีตำแหน่งที่ตั้งของฐานปฏิบัติการสแกมเมอร์ นำข้อมูลประสานกับกัมพูชา โดยแจ้งว่าจะปฏิบัติการร่วมกัน แต่กลับเลื่อนนัดตลอด จนเวลาล่วงเลยไปกว่า 1 เดือน ขอให้ไทยกลับประเทศก่อน ตำรวจไทยต้องกลับบ้านมือเปล่า ความร่วมมือที่ได้รับแตกต่างจากเกาหลีใต้ เรื่องนี้อยู่ที่กัมพูชาจะให้ความร่วมมือกับไทยเหมือนกับที่ให้กับเกาหลีใต้หรือไม่
    พล.ต.ท.ไตรรงค์ ผิวพรรณ รองจเรตำรวจแห่งชาติ ในฐานะโฆษกศูนย์ปราบปรามอาชญากรรมทางเทคโนโลยีสารสนเทศ (ศปอส.ตร.) เผยถึงการปราบปรามแก๊งคอลเซ็นเตอร์ กรณีความแตกต่างของตำรวจไทยกับทางการเกาหลีใต้ที่ใช้เวลาไม่นานในการนำพลเมืองกลับประเทศ ยืนยัน สิ่งที่เกาหลีใต้ปฏิบัติ ตำรวจไทยทำมาก่อนและพยายามมาตลอด โดยเดือน ส.ค.-ก.ย. 2567 ขยายผลออกหมายจับผู้ทำความผิดทั้งคนไทยและกัมพูชาได้มากกว่า 160 หมายจับ มีตำแหน่งที่ตั้งของฐานปฏิบัติการสแกมเมอร์ นำข้อมูลประสานกับกัมพูชา โดยแจ้งว่าจะปฏิบัติการร่วมกัน แต่กลับเลื่อนนัดตลอด จนเวลาล่วงเลยไปกว่า 1 เดือน ขอให้ไทยกลับประเทศก่อน ตำรวจไทยต้องกลับบ้านมือเปล่า ความร่วมมือที่ได้รับแตกต่างจากเกาหลีใต้ เรื่องนี้อยู่ที่กัมพูชาจะให้ความร่วมมือกับไทยเหมือนกับที่ให้กับเกาหลีใต้หรือไม่
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 340 มุมมอง 0 0 รีวิว
  • รัฐบาลเกาหลีใต้เตรียมพิจารณาคว่ำบาตรทางการเงินกับภาคธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายอาชญากรรมในกัมพูชาซึ่งมีการค้ามนุษย์และเปิดศูนย์หลอกลวงออนไลน์ เพื่อตอบสนองการลักพาตัวพลเมืองเกาหลีใต้ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
    .
    อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000099951

    #Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire
    รัฐบาลเกาหลีใต้เตรียมพิจารณาคว่ำบาตรทางการเงินกับภาคธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายอาชญากรรมในกัมพูชาซึ่งมีการค้ามนุษย์และเปิดศูนย์หลอกลวงออนไลน์ เพื่อตอบสนองการลักพาตัวพลเมืองเกาหลีใต้ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว . อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000099951 #Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 434 มุมมอง 0 รีวิว
Pages Boosts