🎖️ 124 ปี อุบลฯ ปราบกบฏผีบุญองค์มั่น ศรัทธา คือ อาวุธ! ผีบุญขุขันธ์ ใหญ่สุดในอีสาน ไม่มีให้จดจำ ไม่ทำให้ลืมเลือน

“ความศรัทธา” เปลี่ยนเป็น “การลุกฮือ” เมื่อประชาชนหมดหวังในรัฐ ย้อนรอยประวัติศาสตร์ “ศึกโนนโพธิ์” กับคำถามที่ไม่ควรหายไปจากแผ่นดิน

🕰️ เสียงปืนใหญ่ที่โลกไม่เคยได้ยิน ย้อนกลับไปในวันศุกร์ที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2444 เสียงปืนใหญ่ดังกึกก้องจากป่าบ้านสะพือ จังหวัดอุบลราชธานี ปืนของทหารสยาม ไม่ได้ยิงใส่ข้าศึกจากภายนอก… แต่มุ่งตรงไปยังกลุ่มชาวบ้าน ผู้มีศรัทธาในชายผู้ถูกเรียกว่า “องค์มั่น” ผู้นำแห่งขบวนการ “ผู้มีบุญ”

การปะทะในวันนั้น จบลงด้วยศพกว่า 300 ราย แต่อุดมการณ์ ยังดังก้องข้ามศตวรรษ 🕊️

🤔 ผู้มีบุญคือใคร? ก่อนจะไปถึงการสู้รบ... ต้องย้อนกลับมาที่คำว่า “ผู้มีบุญ” หรือที่รัฐไทยเรียกแบบดูหมิ่นว่า “ผีบุญ” 👻

ผู้มีบุญ = คนที่ชาวบ้านเชื่อว่าเป็น “ผู้วิเศษ” หรือ “พระศรีอริยเมตไตรย” ผู้จะมากู้โลกในยุคที่รัฐล้มเหลว ผู้มีบุญจึงไม่ใช่กบฏธรรมดา แต่คือ "ผู้นำจิตวิญญาณ" ของชาวบ้านที่สิ้นหวังในอำนาจรัฐกลาง ที่ดูห่างไกล เย็นชา และกดขี่

🧾 จากกบฏถึงความหวัง บันทึก 260 ปี "กบฏผีบุญอีสาน" ภาคอีสานถูกจารึกว่า เป็นพื้นที่ที่มีกบฏผีบุญมากที่สุดในประเทศ

2242 กบฏบุญกว้าง
2334 กบฏเชียงแก้ว
2360 กบฏสาเกียดโง้ง
2442-44 กบฏสามโบก
2444-45 กบฏผีบุญอีสาน ครั้งองค์มั่น 🟠
2467 กบฏหนองหมากแก้ว
2479 กบฏหมอลำน้อยชาดา
2483 กบฏหมอลำโสภา พลตรี
2502 กบฏศิลา วงศ์สิน

🎯 ครั้งปี 2444-2445 นั้นถือเป็น การลุกฮือใหญ่ที่สุด มีผู้มีบุญมากถึง 60 คน ครอบคลุม 13 จังหวัด ในอีสาน

"ผีบุญองค์มั่น" โด่งดังสุดในภาคอีสาน นอกจากองค์มั่นแล้ว ยังมีผู้นำรองๆ อีก 5 คน เป็นแกนนำ คือ องค์เขียว องค์ลิ้นก่าน องค์พระบาท องค์พระเมตไตร และองค์เหลือง ฝ่ายกบฏได้ปลุกระดมราษฎรทั้ง 2 ฝั่งโขง ในฝั่งขวา คือฝั่งอีสาน ได้กำลังจากอำเภอโขงเจียม อำเภอตระการพืชผล ในที่สุด ในวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2444 กลุ่มผีบุญเข้ายึดเมืองเขมราฐ จับเจ้าเมืองไว้เป็นตัวประกัน และเป็นเครื่องมือแห่แหนให้คนเข้าเป็นพวก แต่ฆ่าท้าวกุลบุตร ท้าวโพธิสาร กรมการเมืองที่ไม่ยอมเข้ากับฝ่ายกบฏ

รวมถึงได้เผาเมืองเขมราฐ ปล่อยนักโทษจากคุก แล้วเคลื่อนกำลังมุ่งตรงมายังเมืองอุบลราชธานี มาตั้งทัพระดมพลอีกครั้งที่บ้านสะพือใหญ่ อำเภอตระการพืชผล มีคนมาเข้ากับองค์มั่น 2,500 คน แต่อาวุธไม่ทันสมัย มีปืนคาบศิลา ปืนแก๊ป มีดพร้า ฝ่ายกบฏได้สะสมเสบียงอาหารด้วย ฝ่ายกบฏได้ฆ่านายอำเภอพนานิคม ซึ่งไม่ยอมเข้ากับฝ่ายกบฏด้วย

แต่... "ผีบุญขุขันธ์" ใหญ่สุดในภาคอีสาน กบฏกลุ่มบุญจันเมืองขุขันธ์ กลุ่มนี้เป็นกบฏผู้มีบุญอีสานที่ใหญ่ที่สุด มีสมาชิกที่มาเข้าร่วมถึง 6,000 คน หัวหน้ากบฏชื่อบุญจัน เป็นบุตรเจ้าเมืองขุขันธ์คนก่อน และเป็นน้องชายของผู้ว่าราชการเมืองขุขันธ์ในขณะนั้น ไม่ถูกกับพี่ชาย ในเรื่องตำแหน่งเจ้าเมืองมากกว่าสาเหตุอื่น ได้ตั้งตัวเป็นผู้มีบุญซ่องสุมกำลังอยู่ที่ภูฝ้าย ตำบลพราน อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษในปัจจุบัน

การเคลื่อนไหวของผีบุญ ขยายวงกว้าง รวดเร็ว เพราะมีการเชื่อมโยงระหว่างหมู่บ้าน และอาศัยระบบวัฒนธรรม แบบปากต่อปาก 🗣️

จุดแข็งของเครือข่ายนี้อยู่ที่ “ความศรัทธา” ไม่ใช่กำลังพล หรืออาวุธ

🔥 จุดระเบิด เมื่อภาษี 4 บาท กลายเป็นฟางเส้นสุดท้าย 💸 ภาษีส่วยที่ชาวอีสานรับไม่ไหว รัฐสยามในยุครัชกาลที่ 5 มีนโยบายปฏิรูปการปกครองแบบรวมศูนย์ ส่งคนมาเก็บภาษีตรงจากประชาชน โดยเฉพาะภาษี ชายฉกรรจ์ 4 บาท ต่อคน ต่อปี เทียบค่าเงินปัจจุบันราว 3,500-4,000 บาท

แต่ในยุคนั้น คนอีสานส่วนใหญ่ไม่ใช้เงิน และใช้ชีวิตพอเพียง เลี้ยงไก่ ปลูกข้าว ใช้ระบบแลกเปลี่ยน เงิน 4 บาท จึงเท่ากับความเดือดร้อนทั้งบ้าน 💔

☠️ “ฝูงไทยใจฮ้าย ตายสิ้นบ่หลอ” เสียงหมอลำตอกย้ำความเจ็บปวด ชี้ให้เห็นความไม่ยุติธรรม และปลุกใจชาวบ้าน
บางพื้นที่ ถึงกับมีคำปลุกระดมชัดเจน เช่น

“ไล่ไทยเอาดินคืนมา… ฆ่าไทยเสียให้หมด!”

👑 จากชายธรรมดาสู่ผู้นำกองทัพศรัทธา "องค์มั่น" หรืออ้ายมาน เป็นผู้นำผู้มีบุญที่โดดเด่นที่สุด ตั้งตนเป็น "พระยาธรรมิกราช" หรือ "องค์ปราสาททอง" ✨

👥 กลุ่มผู้ติดตามที่แข็งแกร่ง มีคนเข้าร่วมกว่า 2,500 คน ครอบคลุมพื้นที่ อุบลราชธานี, อำนาจเจริญ, ลาวใต้ มีแกนนำร่วม เช่น องค์เขียว, องค์พระบาท, องค์เมตไตรย ฯลฯ

⚔️ ศึกโนนโพธิ์ ปืนใหญ่ที่ดับความหวัง วันศุกร์ที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2444 ตรงกับวันนี้ครบ 124 ปี พอดี และเป็นวันศุกร์เหมือนกัน กองทัพจากเมืองอุบลฯ ภายใต้การนำของ "พันตรีหลวงสุรกิจพิศาล" ใช้ ปืนใหญ่ 2 กระบอก ซุ่มโจมตีที่ “บ้านสะพือใหญ่” หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า “โนนโพธิ์”

🔥 ปืนใหญ่ยิงถล่มตรงกลางกลุ่มกบฏ

💀 เสียชีวิตทันที 200-300 คน

😭 บาดเจ็บกว่า 500 คน

องค์มั่นหนีไปได้ แต่ลูกน้อง 400 คนถูกจับ ศาลตัดสินประหาร “องค์” ทุกคน ✝️

🧵 จดหมายลูกโซ่ หมอลำ และพลัง Soft Power แห่งยุค การปลุกระดมของผู้มีบุญ ไม่ได้เกิดจากอาวุธ แต่เกิดจาก...

📜 จดหมายลูกโซ่ ที่คัดลอกคำพยากรณ์ต่อๆ กัน

🎤 หมอลำ ที่ลำเกี่ยวกับความทุกข์ โจมตีรัฐ และปลุกใจ

👄 การเล่าปากต่อปาก ที่ขยายความศรัทธาไปทั่วแผ่นดิน

ในยุคที่คนอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ "เสียง" คือพลังที่สุด!

🛕 การต่อสู้ของคนที่ “ไม่มีเจ้า” หนึ่งในข้อมูลจากเอกสารสอบสวนผู้มีบุญ ระบุว่า “ถ้ายึดเมืองต่างๆ ได้ จะไม่มีเจ้าไม่มีนาย ทุกคนจะเท่ากัน” นี่คือความฝัน ที่ชาวบ้านไม่เคยได้จากรัฐ ยุคพระศรีอาริย์ ที่ไม่มีการกดขี่ มีแต่ความอุดมสมบูรณ์

🏞️ พื้นที่ความทรงจำ ในวันนี้ โนนโพธิ์ไม่ได้เป็นสนามรบแล้ว แต่กลายเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่ชาวบ้านเดินทางมาทำบุญ
มีการวางแผนสร้าง อนุสรณ์สถานศึกโนนโพธิ์ ให้ลูกหลานได้เรียนรู้

🎨 ภายในวัดมีภาพฝาผนังวาดเหตุการณ์

🪔 ชาวบ้านมาร่วมงานบุญ แจกข้าวให้ผู้ล่วงลับ

📖 เด็กนักเรียนเคยเก็บข้อมูล สัมภาษณ์คนเฒ่าคนแก่

🪦 มีหลุมศพกลางทุ่ง ที่ไถนาก็ยังเจอกระโหลก

🧑‍🏫 เมื่อรัฐหายไป ประวัติศาสตร์จึงถูกเล่าด้วยเสียงของชาวบ้าน “กบฏผีบุญ” คือคำที่รัฐใช้เรียก แต่ “ผู้มีบุญ” คือคำที่ชาวบ้านจดจำ และตอนนี้… คนรุ่นใหม่กำลังฟื้นเสียงนั้นกลับคืนมา

📌 “การทำอนุสรณ์สถานไม่ใช่การปลุกระดม แต่คือการคืนความทรงจำให้กับแผ่นดิน”

📌 จากเสียงหมอลำ สู่เสียงประวัติศาสตร์ที่ควรถูกฟัง “ผู้มีบุญ” = ผู้นำทางจิตวิญญาณของประชาชนที่สิ้นหวัง "องค์มั่น" เป็นผู้นำที่ชัดเจนที่สุด มีอิทธิพลมากที่สุด “ศึกโนนโพธิ์” คือตัวแทนของการปะทะระหว่าง รัฐรวมศูนย์ และ ชาวบ้านชายขอบ

ปัจจุบันโนนโพธิ์ เริ่มกลายเป็นพื้นที่เรียนรู้ทางประวัติศาสตร์ ความหวังคือ... การพูดถึงอย่างเปิดเผย จะทำให้ประวัติศาสตร์ไม่เงียบอีกต่อไป

ป้อม-อัครวัฒน์ ธนันฐ์กิตติกุล 041010 เม.ย. 2568

📌 #กบฏผีบุญ #124ปีศึกโนนโพธิ์ #องค์มั่น #ผู้มีบุญ #บ้านสะพือ #ประวัติศาสตร์อีสาน #ศรัทธาคืออาวุธ #อนุสรณ์สถานผีบุญ #เสียงจากชายขอบ #หมอลำคือพลัง

ความทุกข์ อุปสรรค ความไม่สมหวัง ความพลัดพราก
Cr.Wiwan

ภัยร้ายแรงกำลังจะจ่อคอหอยแผ่นดินไทยอยู่แล้ว ยังคิดจะทุ่มเงินมหาศาลเพื่อสนองตัณหาของพวกเศรษฐีกันอยู่อีก ลมหายใจเข้าออกทั้งตระกูลก็คิดแต่จะสร้างสิ่งของมอมเมาคนในชาติ แค่สร้างภาพให้ต่ะกูลตนเองให้มีชื่อเสียง มีอำนาจ แต่ปล่อยปะละเลยคนในแผ่นดินของตนเอง

เอ็นเตอร์เทนเม้นต์คอมเพล็ค ใช้งบประมาณมากมายมหาศาล รวมไปถึงการทุ่มงบมากมายไปกับการใช้หินดินทรายถมทะเล เพื่อสร้างอาณาจักรแค่เรื่องความบันเทิง

แต่คนในแผ่นดินตนเองกำลังเผชิญกับความทุกข์ยากลำบากจากภัยร้ายของธรรมชาติ ทั้งน้ำท่วมและแผ่นดินไหว แทนที่จะคิดใช้เงินมหาศาลไปกับการออกแบบและป้องกันภัยธรรมชาติ เพื่อปกป้องชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนให้เป็นรูปธรรม

และควรทุ่มแรงกายแรงใจทั้งหมด ส่งเสริมอาชีพและความเป็นอยู่ของประชาชนให้เกิดความมั่นคงภายในประเทศตนเองเสียก่อน ไม่ใช่คิดเอาแต่เรื่องที่มันแสวงหาแต่ผลประโยชน์ ที่มันเป็นเรื่องผิดศีลธรรม เอามาล่อหลอก นักการเมืองและผู้มีอำนาจที่สุ่มหัวกัน อยากกอบโกยผลประโยชน์ให้กับตนเอง จึงทำให้เกิดการปล่อยปะละเลยต่อประชาชนของตนเอง ไม่เข้าใจแม้กระทั่งพื้นฐานการเป็นผู้นำประเทศ เข้ามาเล่นการเมืองเพื่ออะไร ประชาชนทั้งประเทศจะได้อะไร

หากเข้ามาเล่นการเมืองเพื่อตระกูลของตนเอง และคิดแต่เรื่องสกปรกโสโครก ที่นำเงินรายได้มาแบ่งพวกพร้องตนเอง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นเรื่องสกปรกก็ตาม

คุณสมบัติแบบนี้ คนตระกูลชิน ไม่มีความเหมาะสมสักอย่างที่จะขึ้นมาเป็นผู้นำประเทศชาติ ตราบใดที่ยังไม่มีสมองที่จะคิดวางแผน ให้คนในประเทศชาติพบแต่ความสงบสุขและนอนหลับอุ่นใจได้

ไม่ใช่การคิดสร้างบ่อนคาสิโนขึ้นมาในประเทศ เพื่อใช้ฟอกเงินที่สกปรกและผิดกฏหมาย และคิดจะนำเงินสกปรกพวกนั้นมาบริหารประเทศชาติ

บ่อนคาสิโน หรือเอ็นเตอร์เม้นต์คอมเพล็ค ต้องเกิดขึ้นหลังจากคนในประเทศชาติมีความมั่งคั่ง และอยู่กันอย่างร่มเย็นเป็นสุขให้ได้เสียก่อน

นี่ถึงจะเรียกได้ว่า มีคุณสมบัติของผู้นำประเทศชาติ.

เดชา นฤนารท.

30/3/68 13.43 น.

มีความทุกข์อย่างไร ไม่เพิ่มทุกข์ด้วยการเข้าหาคนช่วยผิดๆ https://www.blockdit.com/posts/67ceb1b86dda5b26c8808663

วันที่ 27 มีนาคม เวลา 13.30 น. ตามเวลาเกาหลี ทนายความ พูจีซอก จากสำนักงานกฎหมาย Buyou ได้จัดแถลงข่าว ณ Space Share ใกล้สถานีคังนัม ย่านซอโชดง กรุงโซล ในนามของครอบครัวผู้ล่วงลับ คิมแซรน นักแสดงสาวที่จากไปก่อนวัยอันควร โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อขอความเห็นใจจากสังคม และชี้แจงข้อเท็จจริงที่ทำให้ครอบครัวต้องเผชิญกับความทุกข์อย่างแสนสาหัส
•
“ช่วงหลังมานี้ มีการเปิดเผยเรื่องส่วนตัวของคิมแซรนอย่างไม่ยั้งคิดบนโลกออนไลน์แทบทุกวัน นำมาซึ่งคำวิพากษ์วิจารณ์และการคาดเดาอย่างไม่สิ้นสุด ซึ่งได้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงทั้งด้านร่างกายและจิตใจต่อครอบครัวของผู้ล่วงลับ” ทนายพูเปิดเผย
•
เขาระบุว่าจุดประสงค์ของการแถลงข่าวครั้งนี้ ไม่ใช่เพื่อเปิดเผยสาเหตุการตัดสินใจจบชีวิตของคิมแซรน แต่เพื่อขอให้สังคมหยุดโจมตีครอบครัวผู้เสียชีวิต พร้อมย้ำว่าทางครอบครัวไม่ต้องการยืดเยื้อหรือโต้แย้งเรื่องข้อเท็จจริงในสื่ออีกต่อไป
•
ทนายพูยังเปิดเผยว่า ครอบครัวจำเป็นต้องเปิดเผยว่า คิมซูฮยอน นักแสดงหนุ่มชื่อดัง เคยมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับคิมแซรนตั้งแต่เธอยังไม่บรรลุนิติภาวะ โดยเหตุที่จำต้องเปิดเผยเรื่องนี้ เนื่องจากครอบครัวกำลังเตรียมดำเนินคดีทางกฎหมายกับยูทูบเบอร์ อีจินโฮ ซึ่งเผยแพร่ข้อมูลเท็จและดูหมิ่นผู้ล่วงลับจนทำให้เธอทุกข์ทรมานทางจิตใจอย่างหนัก
•
อย่างไรก็ตาม ฝ่ายคิมซูฮยอนกลับปฏิเสธว่าไม่เคยคบหากับคิมแซรน ก่อนที่จะมีหลักฐานยืนยันความสัมพันธ์ และถึงแม้จะมีหลักฐานดังกล่าวแล้ว เขาก็ยังไม่เคยออกมาขอโทษใดๆ และยืนกรานว่าเริ่มคบกันหลังคิมแซรนเป็นผู้ใหญ่แล้ว
•
ทนายยังกล่าวหาร่วมว่าอีจินโฮและบุคคลอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง จงใจขุดคุ้ยเรื่องส่วนตัวของคิมแซรน พร้อมใส่ความโดยไร้หลักฐานอย่างต่อเนื่อง
•
ล่าสุดในงานแถลง ทนายพูได้เปิดเผยภาพข้อความแชต KakaoTalk ระหว่างคิมแซรนและคิมซูฮยอนลงวันที่ 24 มิถุนายน 2559 (ขณะคิมแซรนอายุเพียง 17 ปี) ซึ่งสะท้อนถึงความสัมพันธ์ที่เกินกว่าความเป็นพี่น้องหรือเพื่อนร่วมงาน
•
คลิกอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม >> https://mgronline.com/entertainment/detail/9680000029159
•
#MGROnline #คิมซูฮยอน #คิมแซรน #คิมแซรอน #KimSooHyun #KimSaeron

"อดทนในความรัก" ควรมีขอบเขตและปัญญา

ไม่ใช่ทนอยู่กับความทุกข์โดยไม่มีความหวัง
ความรักที่แท้จริงไม่ใช่การทนจนหมดแรง
แต่คือการปรับให้ใจเป็นสุขร่วมกัน
ถ้าไม่ใช่คู่แท้ ก็ขอให้จบอย่างสงบ
ดีกว่าคลั่งรักสลับเกลียดจนลืมตัวตนของเราไป!

หลวงปู่ดู่ เตือนเรื่อง "ปรามาสพระ"

วันหนึ่งมีผู้มากราบนมัสการท่าน และเรียนถามปัญหาต่างๆ จากนั้นจึงกลับไป หลวงปู่ท่านได้ยกเป็นคติเตือนใจให้ผู้เขียนฟังว่า

“คนที่มาเมื่อกี้ หากไปเจอพระดีล่ะก็ลงนรก ไม่ไปสวรรค์ นิพพานหรอก”

ผู้เขียนจึงเรียนถามท่านว่า “เพราะเหตุไรครับ”

ท่านตอบว่า “ก็จะไปปรามาสพระท่านน่ะซี ไม่ได้ไปเอาธรรมจากท่าน”

หลวงปู่เคยเตือนพวกเราไว้ว่า

“การไปอยู่กับพระอรหันต์ อย่าอยู่กับท่านนาน เพราะเมื่อเกิดความมักคุ้นแล้ว มักทำให้ลืมตัว เห็นท่านเป็นเพื่อนเล่น คุยเล่นหัวท่านบ้าง ให้ท่านเหาะให้ดูบ้าง ถึงกับออกปากใช้ท่านเลยก็มี การกระทำเช่นนี้ ถือเป็นการปรามาสพระ ลบหลู่ครูอาจารย์ และเป็นบาปมาก ปิดกั้นทางมรรคผลนิพพานได้ จึงขอให้พวกเราสำรวมระวังให้ดี”

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
#หลวงปู่ดู่พรหมปัญโญ
#พระพรหมปัญโญ
#สวดคาถามหาจักรพรรดิ
#สวดมนต์ #บันทึกบุญ #โมทนาบุญ #ยินดีในบุญ
#คาถามหาจักรพรรดิ108
#ธรรมทานเหนือการให้ทั้งปวง
#พุทธังอนันตังธัมมังจักรวาลังสังฆังนิพพานะปัจจะโยโหตุ
#ขอให้ประสบแต่ความดีปราศจากความทุกข์"

ว่ากันต่อต่อไปให้ได้บุญ

อริยสาวกพึงฝึกหัดศึกว่ามีบุุคลผู้ตายคาประตูนิพพาน
สัทธรรมลำดับที่ : 563
https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=563
ชื่อบทธรรม :- ผู้ตายคาประตูนิพพาน
เนื้อความทั้งหมด :-
--ผู้ตายคาประตูนิพพาน
--สุนักขัตตะ ! ข้อนี้เป็นฐานะที่มีได้ คือจะมีภิกษุบางรูปในกรณีนี้
มีความเข้าใจของตนมีความหมายอันสรุปได้อย่างนี้เป็นต้น ว่า

“ตัณหานั้น สมณะกล่าวกันว่าเป็นลูกศร,
โทษอันมีพิษของอวิชชา ย่อมงอกงามเพราะฉันทราคะและพยาบาท,
ลูกศรคือตัณหานั้นเราละได้แล้ว,
โทษอันมีพิษของอวิชชา เราก็นำออกไปหมดแล้ว,
เราเป็นผู้น้อมไปแล้วในนิพพานโดยชอบ”
ดังนี้.
+-เธอนั้นย่อมตามประกอบซึ่งธรรมทั้งหลายอัน
ไม่เป็นที่สบายแก่ผู้น้อมไปแล้วในนิพพานโดยชอบ ;
คือตามประกอบซึ่งธรรมอันไม่เป็นที่สบาย
ในการเห็นรูปด้วยตา
ฟังเสียงด้วยหู
ดมกลิ่นด้วยจมูก
ลิ้มรสด้วยลิ้น
ถูกต้องโผฏฐัพพะด้วยกาย
รู้สึกธรรมารมณ์ด้วยใจ
อันล้วนไม่เป็นที่สบาย.
+-เมื่อเธอตามประกอบซึ่งธรรมอันไม่เป็นที่สบายเหล่านี้ อยู่,
ราคะย่อมเสียบแทงจิตของเธอ.
เธอมีจิตอันราคะเสียบแทงแล้ว
ย่อมถึงความตายหรือความทุกข์เจียนตาย.

--สุนักขัตตะ ! เปรียบเหมือนบุรุษถูกยิงด้วยลูกศรอันอาบไว้ด้วยยาพิษอย่างแรงกล้า.
มิตรอำมาตย์ญาติสาโลหิตของเขา
จัดหาหมอผ่าตัดมารักษาหมอได้ใช้ศาสตราชำแหละปากแผลของเขา
แล้วใช้เครื่องตรวจค้นหาลูกศร พบแล้วถอนลูกศรออก
กำจัดโทษอันเป็นพิษที่ยังมีเชื้อเหลือติดอยู่ จนรู้ว่าไม่มีเชื้อเหลือติดอยู่
แล้วกล่าวแก่เขาอย่างนี้ว่า
“--บุรุษผู้เจริญ ! ลูกศรถูกถอนออกแล้ว,
โทษอันเป็นพิษเรานำออกจนไม่มีเชื้อเหลืออยู่แล้ว,
ท่านไม่มีอันตรายอีกแล้ว,
และท่านจะ บริโภคอาหารได้ตามสบาย
แต่อย่าไปกินอาหารชนิดที่ไม่สบายแก่แผลอันจะทำให้แผลอักเสบ
และจงล้างแผลตามเวลา ทายาที่ปากแผลตามเวลา,
เมื่อท่านล้างแผลตามเวลา ทายาที่ปากแผลตามเวลา
อย่าให้หนองและเลือดเกรอะกรังปากแผล,
และท่านอย่าเที่ยวตากลมตากแดด,
เมื่อเที่ยวตากลมตากแดด, ก็อย่าให้ฝุ่นละอองและของโสโครกเข้าไปในปากแผล.
--บุรุษผู้เจริญ ! ท่านจงเป็นผู้ระวังรักษาแผล มีเรื่องแผลเป็นเรื่องสำคัญเถอะนะ”
ดังนี้.

บุรุษนั้นมีความคิดว่า
“หมอถอนลูกศรให้เราเสร็จแล้ว
โทษอันเป็นพิษหมอก็นำออกจนไม่มีเชื้อเหลืออยู่แล้ว เราหมดอันตราย”
เขาจึงบริโภคโภชนะที่แสลง,
เมื่อบริโภคโภชนะที่แสลง แผลก็กำเริบ,
และเขาไม่ชะแผลตามเวลาไม่ทายาที่ปากแผลตามเวลา,
เมื่อเขาไม่ชะแผลตามเวลา ไม่ทายาที่ปากแผลตามเวลา หนองและเลือดก็เกรอะกรังปากแผล,
และเขาเที่ยวตากลมตากแดดปล่อยให้ฝุ่นละอองของโสโครกเข้าไปในปากแผล,
และเขาไม่ระวังรักษาแผลไม่มีเรื่องแผลเป็นเรื่องสำคัญ.
เขานำโทษพิษอันไม่สะอาดออกไปด้วยการกระทำอันไม่ถูกต้องเหล่านี้ แผลจึงมีเชื้อเหลืออยู่,
แผลก็บวมขึ้นเพราะเหตุทั้งสองนั้น.
บุรุษนั้นมีแผลบวมแล้ว ก็ถึงซึ่งความตายบ้าง ซึ่งความทุกข์เจียนตายบ้าง,
นี้ฉันใด ;

--สุนักขัตตะ ! ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน คือข้อที่ภิกษุบางรูป
สำคัญตนว่าน้อมไปแล้วในนิพพานโดยชอบ
....
แต่ตามประกอบในธรรมไม่เป็นที่สบายแก่การน้อมไปในนิพพานโดยชอบ
....
ราคะก็เสียบแทงจิตของเธอ.
เธอมีจิตอันราคะเสียบแทงแล้ว ย่อมถึงความตาย หรือความทุกข์เจียนตาย.
--สุนักขัตตะ ! ในอริยวินัยนี้

#ทุกขมรรค #อริยสัจสี่ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์
อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - อุปริ. ม. 14/66/76.
http://etipitaka.com/read/thai/14/51/?keywords=%E0%B9%97%E0%B9%96
อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - อุปริ. ม. ๑๔/๖๖/๗๖.
http://etipitaka.com/read/pali/14/66/?keywords=%E0%B9%97%E0%B9%96
ศึกษาเพิ่มเติม...
https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=563
http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=37&id=563
หรือ
http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=37
ลำดับสาธยายธรรม : 37 ฟังเสียงอ่าน...
http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_37.mp3

🌿 ศาสนาพุทธ : เปลือกและแก่นของการทำบุญ 🌿


---

🔵 1️⃣ เปลือกแรกของพุทธศาสนา: การทำบุญเพื่อให้ใจเป็นสุข

✅ เป้าหมาย → ทำบุญเพื่อให้ใจเบา สบาย และเป็นสุข
✅ วิธีการ

ให้ทาน → สละออกเพื่อเกื้อกูลผู้อื่น

รักษาศีล → ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น

ฝึกสมาธิ → ทำให้ใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน
✅ ผลลัพธ์

ใจที่สละออก = ใจที่เบาขึ้น

ใจที่ห้ามความชั่ว = ใจที่สะอาดขึ้น
📌 "การทำบุญเป็นเรื่องของจิต ไม่ใช่แค่พิธีกรรม"



---

🟢 2️⃣ แก่นแท้ของพุทธศาสนา: การทำบุญเพื่อให้ใจพ้นทุกข์

✅ เป้าหมาย → สละความเห็นผิด สละความยึดมั่นในตัวตน
✅ วิธีการ

สละ ‘ความยึดมั่นถือมั่น’ → เห็นว่าทุกสิ่งเป็น ‘อนัตตา’

รู้ทันจิต → เห็นการเปลี่ยนแปลงของกายและใจอย่างเป็นกลาง

ใช้ชีวิตด้วยสติ → ไม่เบียดเบียนใคร และอยู่กับธรรมชาติของชีวิต
✅ ผลลัพธ์

จิตโปร่ง โล่ง เบา → ไม่ยึดติดความคิดว่า ‘เรา’ เป็นสิ่งใด

ไม่มีตัวตนที่แท้จริง → ทุกสิ่งเป็นเพียง ‘การเปลี่ยนแปลง’ เท่านั้น
📌 "พุทธศาสนาไม่ได้สอนให้แค่ ‘ดี’ แต่สอนให้ ‘พ้นทุกข์’"



---

🔶 3️⃣ ทำไมบางคนเรียนธรรมะแต่ยังทุกข์?

📌 ปัญหา

รู้หลักธรรมะ แต่ ‘ยังมีอัตตา’ → คิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น

รู้ว่า ‘กายใจเป็นอนัตตา’ แต่ ‘ยังยึดติดความรู้’

เข้าใจทฤษฎี แต่ยัง ‘โลภ โกรธ หลง’ อยู่


📌 แนวทางแก้ไข

เจริญสติในปัจจุบัน → รู้ลมหายใจ รู้กาย รู้จิตของตัวเอง

ไม่ยึดติดความเป็นผู้รู้ → ไม่หลงคิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น

ใช้ชีวิตให้เป็นธรรมชาติ → ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องกดดันตัวเอง


📌 "การศึกษาธรรมะไม่ใช่การสะสมความรู้ แต่คือการลดอัตตา จนเหลือแต่จิตที่ว่างและเบาสบาย"


---

🌅 4️⃣ การเจริญสติแบบพุทธ : ฝึก ‘รู้’ อย่างไรให้พ้นทุกข์

✅ ฝึกมองกายใจแบบแยกส่วน

หายใจเข้า → รู้สึกโล่ง หรืออึดอัด?

หายใจออก → รู้สึกสบาย หรือกดดัน?

จิตฟุ้งซ่าน → แค่รู้ว่าฟุ้ง ไม่ต้องไปแก้

จิตสงบ → แค่รู้ว่าสงบ ไม่ต้องไปยึด


✅ ฝึกเห็นว่า ‘ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลง’

อารมณ์ดี → เดี๋ยวก็หายไป

อารมณ์ร้าย → เดี๋ยวก็หายไป

ความสุข ความทุกข์ → ไม่เที่ยงทั้งคู่


📌 "เห็นทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นกลาง ใจก็เบาและพ้นทุกข์"


---

🔄 5️⃣ สรุป : พุทธศาสนาสอนอะไร?

✅ เปลือกแรก → ทำบุญให้ใจเป็นสุข
✅ แก่นแท้ → สละตัวตนเพื่อให้ใจพ้นทุกข์
✅ ทางปฏิบัติ → เจริญสติ ฝึกเห็นกายใจเป็น ‘อนัตตา’
✅ เป้าหมายสูงสุด → จิตโปร่ง โล่ง เบา ไม่ยึดติดอะไร

📌 "พระพุทธเจ้าไม่ได้ต้องการให้เรามีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ แต่ต้องการให้เราพ้นทุกข์อย่างแท้จริง" 🏔️

อริยสาวกพึงฝึกหัดศึกษาบุคคลผู้รอดไปได้ไม่ตายกลางทาง​
สัทธรรมลำดับที่ : 562
https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=562
ชื่อบทธรรม :- ผู้รอดไปได้ไม่ตายกลางทาง
เนื้อความทั้งหมด :-
--ผู้รอดไปได้ไม่ตายกลางทาง
--สุนักขัตตะ ! ข้อนี้เป็นฐานะที่มีได้
คือจะมีภิกษุบางรูปในกรณีนี้มีความเข้าใจของตนว่า
“ตัณหานั้น สมณะกล่าวกันว่าเป็นลูกศร,
โทษอันมีพิษของอวิชชา ย่อมงอกงามเพราะ​ ฉันทราคะและพยาบาท ;
ลูกศรคือตัณหานั้นเราละได้แล้ว,
โทษอันมีพิษของ​ อวิชชา เราก็นำออกไปหมดแล้ว,
เราเป็นผู้น้อมไปแล้วใน​ นิพพาน​ โดยชอบ.”
http://etipitaka.com/read/pali/14/69/?keywords=สมฺมานิพฺพานาธิมุตฺโต
ดังนี้.
+-เมื่อเธอน้อมไปแล้วใน​ นิพพาน​ โดยชอบ อยู่,
+-เธอก็ไม่ตามประกอบซึ่งธรรมทั้งหลายอันไม่เป็นที่สบาย
แก่ผู้น้อมไปแล้วในนิพพานโดยชอบ ;
คือไม่ตามประกอบซึ่งธรรมอันไม่เป็นที่สบาย ในการ
เห็นรูปด้วยตาฟังเสียงด้วยหู ;
ดมกลิ่นด้วยจมูก ;
ลิ้มรสด้วยลิ้น ;
ถูกต้องโผฏฐัพพะด้วยกาย ;
รู้สึกธรรมารมณ์ด้วยใจ
อันล้วนไม่เป็นที่สบาย.
เมื่อเธอไม่ตามประกอบซึ่งธรรมอันไม่เป็นที่สบายเหล่านี้อยู่,
ราคะย่อมไม่เสียบแทงจิตของเธอ.
+-เธอมีจิตอันราคะไม่เสียบแทงแล้ว ย่อมไม่ถึงความตายหรือความทุกข์เจียนตาย.
--สุนกขัตตะ !
เปรียบเหมือนบุรุษถูกยิงด้วยลูกศรอันอาบไว้ด้วยยาพิษอย่างแรงกล้า.
มิตรอำมาตย์ญาติสาโลหิตของเขาจัดหาหมอผ่าตัดมารักษา.
หมอได้ใช้ศาสตราชำแหละปากแผลของเขา แล้ว ใช้เครื่องตรวจ
ค้นหาลูกศร พบแล้วถอนลูกศรออก นำออกซึ่งโทษอันเป็นพิษจนรู้ว่าไม่มีเชื้อเหลือติดอยู่.
หมอนั้นกล่าวแก่เขาอย่างนี้ว่า
“บุรุษผู้เจริญ ! ลูกศรถูกถอนออกแล้ว,
โทษอันเป็นพิษ เรานำออกจนไม่มีเชื้อเหลือติดอยู่แล้ว,
ท่านหมดอันตรายแล้ว และท่านจะบริโภคอาหารได้ตามสบาย ;
แต่ท่านอย่าไปกินอาหารชนิดที่ไม่สบายแก่แผลอันจะทำให้แผลอักเสบ
และจงล้างแผลตามเวลา ทายาที่ปากแผลตามเวลา.
เมื่อท่านล้างแผลตามเวลา ทายาที่ปากแผลตามเวลา
อย่าให้หนองและเลือดเกรอะกรังปากแผล,
และท่านอย่าเที่ยวตากลมและแดด, เมื่อเที่ยวตากลมและแดด
ก็อย่าให้ฝุ่นละอองของโสโครกเข้าไปในปากแผล.
บุรุษผู้เจริญ! ท่านจงเป็นผู้ระวังรักษาแผล มีเรื่องแผลเป็นเรื่องสำคัญเถอะนะ”
ดังนี้.
บุรุษนั้น มีความคิดว่า
“หมอถอนลูกศรให้เราเสร็จแล้ว
โทษอันเป็นพิษหมอก็นำออกจนไม่มีเชื้อเหลืออยู่แล้ว เราหมดอันตราย”
เขาบริโภคโภชนะอันเป็นที่สบาย (และประพฤติตามหมอสั่งทุกประการ)
เขานำโทษพิษอันไม่สะอาดออกไป ด้วยการกระทำอันถูกต้องเหล่านี้
แผลจึงไม่มีเชื้อเหลืออยู่, และงอกขึ้นเต็มเพราะเหตุทั้งสองนั้น.
เขามีแผลงอกเต็ม มีผิวหนังราบเรียบแล้ว ก็ไม่ถึงซึ่งความตาย หรือความทุกข์เจียนตาย,
นี้ฉันใด ;
--สุนักขัตตะ ! ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน คือข้อที่
ภิกษุบางรูป สำคัญตนว่าน้อมไปแล้วในนิพพานโดยชอบ
แล้วไม่ตามประกอบในธรรมที่ไม่เป็นที่สบายแก่การน้อมไปในนิพพานโดยชอบ
ราคะก็ไม่เสียบแทงจิตเธอ.
เธอมีจิตอันราคะไม่เสียบแทงแล้ว ย่อมไม่ถึงความตาย หรือความทุกข์เจียนตาย.
--สุนักขัตตะ ! อุปมานี้เรากระทำขึ้น เพื่อให้เข้าใจเนื้อความ นี้คือเนื้อความในอุปมานั้น ;
+-คำว่า ‘แผล’ เป็นชื่อแห่ง &​อายตนะภายในหก.
+-คำว่า ‘โทษอันเป็นพิษ’ เป็นชื่อแห่ง &​อวิชชา.
+-คำว่า ‘ลูกศร’ เป็นชื่อแห่ง &​ตัณหา.
+-คำว่า ‘เครื่องตรวจ’ เป็นชื่อแห่ง &​สติ.
+-คำว่า ‘ศาสตรา’ เป็นชื่อของ &​อริยปัญญา.
+-คำว่า ‘หมอผ่าตัด’ เป็นชื่อของ #ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ.-
http://etipitaka.com/read/pali/14/72/?keywords=ตถาคต

#ทุกขมรรค #อริยสัจสี่ #สุตันตปิฎก #บาลีสุตันตปิฎก #พุทธธัมมเจดีย์
อ้างอิงไทยสุตันตปิฎก : - อุปริ.ม. 14/53/77.
http://etipitaka.com/read/thai/14/53/?keywords=%E0%B9%97%E0%B9%97
อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - อุปริ.ม. ๑๔/๖๙/๗๗.
http://etipitaka.com/read/pali/14/69/?keywords=%E0%B9%97%E0%B9%97
ศึกษาเพิ่มเติม...
https://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/AriyasajSearch/SinglePage.php?key=562
http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=37&id=562
หรือ
http://www.xn--n3ccdaca9awfta5nmbzd0nd.com/2015/checkForm.php?songno=37
ลำดับสาธยายธรรม : 37 ฟังเสียงอ่าน...
http://www.manodham.com/sound/002/mp3/002_37.mp3

📌 เข้าใจชีวิต = ใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์


---

🔍 1️⃣ ทำไมเราจึงไม่เข้าใจชีวิตได้ง่ายๆ?

✅ ชีวิตที่เป็นอยู่ = ผลของสิ่งที่เคยทำ
✅ เกิดกับพ่อแม่แบบนี้ อยู่ในสังคมแบบนี้ = ผลจากกรรมเก่า

📌 ปัญหาคือ
❌ อดีตชาติลืมไปหมด
❌ จำได้แค่บางอย่างในปัจจุบัน
❌ ยังไม่รู้แน่ชัดว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร

💡 "แต่เรามีอำนาจเปลี่ยนแปลงปัจจุบันและสร้างอนาคตที่ดีได้"


---

🔍 2️⃣ ทำไมชีวิตบางคนถึงดีขึ้น บางคนถึงจมปลัก?

✅ ชีวิตที่ดีขึ้น = สะสม บุญใหม่ (ทาน, ศีล, เจริญสติ)
❌ ชีวิตที่จมปลัก = ตอกย้ำความทุกข์ สร้าง อกุศลกรรมใหม่

📌 "ชีวิตเป็นไปตามที่คิดและกระทำ"
🔹 ถ้าสะสมกุศล → ชีวิตเปลี่ยนดีขึ้นแน่นอน
🔹 ถ้าสะสมอกุศล → ชีวิตย่ำแย่ลงโดยไม่ต้องรอให้ใครทำร้าย

💡 "สุข-ทุกข์ ไม่ได้มาจากโชคชะตา แต่มาจากการกระทำของเราเอง"


---

🔍 3️⃣ บุญ 3 อย่าง ที่เปลี่ยนชีวิตได้แน่นอน

1️⃣ ให้ทาน = ลดโลภ

📌 สละออก = ได้รับกลับมาในรูปแบบดีขึ้น
📌 ใครให้ทานสม่ำเสมอ = จิตเบา มีโอกาสดีๆเข้ามาในชีวิต

2️⃣ รักษาศีล = ลดโทสะ

📌 ศีลช่วยควบคุมไม่ให้ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น
📌 ศีลทำให้ใจสงบ ไม่ต้องกลัวผลกรรม

3️⃣ เจริญสติ = ลดโมหะ

📌 สติช่วยให้ไม่หลงผิด ไม่ตัดสินใจพลาด
📌 เห็นความจริงของชีวิตว่าไม่มีอะไรเที่ยงแท้

💡 "ทาน + ศีล + สติ = เปลี่ยนชีวิตทั้งระบบ"


---

🔍 4️⃣ คนที่พลาดโอกาสในชีวิต คิดอย่างไร?

❌ คิดว่าชีวิตไม่มีวันดีขึ้น
❌ พยายามแล้ว ไม่มีอะไรเปลี่ยน
❌ โทษฟ้า โทษดิน โทษคนอื่น
❌ มองศาสนาเป็นเรื่องลวงโลก

📌 "สุดท้ายคนแบบนี้เงยหน้าไม่ขึ้น หลงทางทั้งชีวิต"

💡 "ชีวิตคือโอกาส ไม่ใช่โทษ"
💡 "ถ้าไม่ใช้โอกาสที่มีให้ดี จะเสียใจภายหลัง"


---

🔍 5️⃣ สรุป : ถ้าอยากเปลี่ยนชีวิต ต้องเริ่มทำอะไร?

✅ หยุดคิดลบ หยุดตอกย้ำความทุกข์
✅ เริ่มให้ทาน แม้เพียงเล็กน้อย
✅ เริ่มรักษาศีล ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
✅ เริ่มเจริญสติ เห็นความจริงของชีวิต
✅ เชื่อมั่นว่า “ทุกอย่างดีขึ้นได้” ถ้าทำกรรมใหม่ให้ถูกต้อง

📌 "อดีตเปลี่ยนไม่ได้ แต่ปัจจุบันและอนาคตอยู่ในมือเรา!" 💙

ฟ้ามีดาวข้าวมีนาปลามีน้ำ
ปลุกมีปล้ำกรรมมีแก้แผลมีหนอง
อ้อนมีโอ๋โชว์มีเชียร์เบียร์มีฟอง
แต่ละของมันมีของเป็นของมัน
อยากให้เรามีเราอย่างเขาบ้าง
ได้ร่วมเสพร่วมสร้างเส้นทางฝัน
เอาความทุกข์ความสุขมาคลุกเคล้ากัน
ใส่เครื่องปั่นแล้วก็ปั่นแบ่งกันกิน
เมื่อวันนี้ไม่มีเราก็เหง๊าเหงา
โลกเวิ้งว้างว่างเปล่าน่าเศร้าสิ้น
มีแต่ทุกข์คลุกโขลกกับโศกดื่มกิน
น้ำตารินต่างน้ำดื่มตามลงไป
เหม่อมองฟ้ามองดาวมองข้าวกล้า
มองน้ำมองปลาหัวอกข้าไหว
ท้อรันทดนั่งซดเบียร์อ่อนเพลียใจ
อยากบอกใครคนหนึ่งคิดถึงจัง

วางชีวิตเอาไว้เมื่อใกล้จะบ้า
วางนิทราเอาไว้อยู่ใกล้กับฝัน
วางความทุกข์ความสุขให้คลุกเคล้ากัน
วางสวรรค์ไว้สวรรค์อย่าดึงดันไป
เรื่องนะรกอย่าหมกมุ่นอย่าครุ่นคิด
เรื่องถูกผิดปล่อยปลงอย่าสงสัย
เรื่องดีร้ายหลายหลากที่ยุ่งยากใจ
เรื่องอะไรต่ออะไรจงได้ปล่อยวาง
ยามดึกดาวเรียงรายสุดปลายฟ้า
ยามเช้ามาตะวันมาเมื่อฟ้าสาง
ยามย่อมหยุดเฝ้ายามเมื่อถึงยามรุ่งราง
เมื่อฟ้าแจ้งจางปางตอนกลางวัน
ความสุขเศร้าเหงารักอันหนักเหนื่อย
ยังเรื่อยเปื่อยเลื้อยไหลลงไนความฝัน
สิ่งในสังสารวัฏสารพัดสารพัน
วนเวียนวันเวลาเช่นว่าแล

สิ่งในสังสารวัฏสารพัดสารพัน
วนเวียนวันเวลาเจ้าข้าเอย

📌 ความจริงของชีวิต : เรามีอะไรอยู่จริงหรือไม่?

(วิเคราะห์จากหลักพุทธศาสนา และการเจริญสติ)


---

🔍 1️⃣ ตั้งแต่เกิดมา เรามีอะไรอยู่จริงหรือไม่?

🌱 ความรู้สึกว่า "เราได้อะไร" หรือ "เรามีอะไร"

เป็นเพียง "กระบวนการของจิต"

ไม่ใช่ของที่แท้จริง ไม่ใช่สิ่งที่เป็นของเราเสมอไป


📌 ตั้งแต่เกิดมา จิตของเราถูกฝึกให้ยึดมั่นถือมั่น
✅ เด็กแรกเกิด = หิวนม → ได้กิน → รู้สึกมีความสุข
✅ โตขึ้น = ได้ของเล่น → เล่นจนเบื่อ → เปลี่ยนของเล่นใหม่
✅ เป็นวัยรุ่น = มีมือถือ → พอเก่าแล้วต้องซื้อใหม่
✅ เป็นผู้ใหญ่ = มีแฟน → เปลี่ยนแฟน → แต่งงาน → เลิกกัน
✅ มีงาน มีธุรกิจ → สูญเสีย → เริ่มใหม่

💡 ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ

ความรู้สึกว่า "มี" → เป็นเพียงภาพลวงของจิต

ความจริงคือ "ไม่มีอะไรอยู่กับเราตลอดไป"



---

🔍 2️⃣ ทำไมเราถึงคิดว่า "ตัวเรา" มีอยู่จริง?

📌 พระพุทธเจ้าสอนว่า "เราไม่มีตัวตนที่แท้จริง"
สิ่งที่เราเรียกว่า "ตัวเรา" เกิดจาก
✅ กาย (ร่างกาย) → มีความเสื่อมไปเรื่อยๆ
✅ เวทนา (ความรู้สึก) → มีสุข ทุกข์ และเฉยๆ ไม่คงที่
✅ สัญญา (ความจำได้หมายรู้) → ลืมแล้วลืมอีก
✅ สังขาร (การปรุงแต่งทางจิต) → คิดเปลี่ยนไปตลอด
✅ วิญญาณ (ความรับรู้) → รับรู้แล้วก็เปลี่ยนแปลงเสมอ

💡 สรุป : "ตัวตนของเรา" = เป็นเพียงการปรุงแต่งชั่วคราว

ไม่มีอะไรในชีวิตที่ "ของเรา" จริงๆ

แม้แต่ร่างกาย ยังต้องคืนให้ธรรมชาติ



---

🔍 3️⃣ เราจะเข้าใจ "ความว่าง" ของชีวิตได้อย่างไร?

📌 "ความไม่มีตัวตน" (อนัตตา) ไม่ใช่แค่แนวคิด
แต่คือ ความจริงที่เห็นได้จากการเจริญสติ

📌 วิธีฝึกให้เห็นความว่างจริงๆ
✅ หายใจเข้า-ออก แล้วสังเกต → ลมหายใจไม่เที่ยง
✅ พิจารณาร่างกาย → เคยเด็ก เคยหนุ่มสาว แล้วก็เปลี่ยนไป
✅ พิจารณาอารมณ์ → เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวหาย ไม่แน่นอน
✅ พิจารณาความคิด → คิดเรื่องหนึ่งแค่แป๊บเดียว เดี๋ยวก็เปลี่ยน

💡 สุดท้ายจะเห็นว่า

ทุกอย่างที่เราเคยยึดมั่น → ล้วนเปลี่ยนแปลงหมด

ไม่มีอะไรที่ "ของเรา" ตลอดไป



---

🔍 4️⃣ เมื่อเข้าใจ "ความไม่มีอะไรเป็นของเรา" แล้วควรทำอย่างไร?

🌿 "ชีวิตเป็นเพียงการยืมใช้ชั่วคราว"
📌 ดังนั้น เราควร…
✅ ใช้ชีวิตให้มีประโยชน์กับตัวเองและผู้อื่น
✅ ไม่ยึดติดกับสิ่งใดเกินไป
✅ ฝึกให้จิตใจเป็นอิสระจากความทุกข์

📌 สิ่งที่ควรฝึกในชีวิตประจำวัน
✅ เจริญสติ : อยู่กับปัจจุบัน ไม่จมกับอดีต ไม่หลงอนาคต
✅ ฝึกปล่อยวาง : อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ก็คืนให้ธรรมชาติ
✅ ทำบุญ ทำทาน : ให้สิ่งดีๆ ออกไป ไม่ใช่เพื่อยึดถือ แต่เพื่อช่วยผู้อื่น

💡 "เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร?"
ไม่ใช่เพื่อสะสมสิ่งของ
ไม่ใช่เพื่อยึดติดกับความสัมพันธ์
แต่เพื่อ เรียนรู้ และปล่อยวาง


---

✅ สรุป : ความจริงของชีวิตที่เราต้องเข้าใจ

📌 1. ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงเสมอ
📌 2. "ตัวเรา" เป็นเพียงการปรุงแต่งของจิต
📌 3. ความว่าง ไม่ใช่ความสูญเปล่า แต่เป็นอิสระจากการยึดติด
📌 4. ใช้ชีวิตให้มีคุณค่า แต่ไม่ต้องยึดติดกับสิ่งใด

🌿 "สุดท้ายแล้ว แม้แต่ร่างกายเราก็ต้องคืนให้โลก"
🌿 "อยู่กับปัจจุบัน ทำสิ่งดี แล้วปล่อยวาง"

💙 นี่คือหนทางสู่ความสุขที่แท้จริง 💙

เหรียญจตุคามรามเทพหลังพระราหู ปี2550
เหรียญจตุคามรามเทพหลังพระราหู ว.ค.บ. ปี2550 //ของขลังที่เชื่อถือว่าช่วยให้ผู้ครอบครองพ้นภยันตราย, ประสบโชคลาภ, ความก้าวหน้าในอาชีพ ฯลฯ // พระสถาพสวย ผิวหิ้ง พระสถาพสมบูรณ์ หายากกครับ //#รับประกันพระแท้ตลอดชีพครับ >>

** พุทธคุณช่วยให้ผู้ครอบครองพ้นภยันตราย, ประสบโชคลาภ, ความก้าวหน้าในอาชีพ เสริมดวง แก้ดวงร้ายให้กลายเป็นดี แก้ปีชง แก้คุณไสย ขจัดความทุกข์ ให้ชีวิตดีราบรื่น มีโชคมีลาภมีผล >>

** พระสถาพสวย ผิวหิ้ง พระสถาพสมบูรณ์ หายากกครับ

ช่องทางติดต่อ
LINE 0881915131
โทรศัพท์ 0881915131

📌 เข้าใจ "สังขารขันธ์" ผ่านความชอบ-ความชัง

(อ้างอิงจากหนังสือ "7 เดือนบรรลุธรรม" โดยดังตฤณ)


---

🔍 1️⃣ ความชอบ-ความชัง คืออะไรในแง่พุทธศาสนา?

สังขารขันธ์ หมายถึง กระบวนการปรุงแต่งของจิต
ซึ่งแสดงออกผ่าน "ปฏิกิริยา" ที่เรามีต่อสิ่งต่างๆ รอบตัว

📌 ตัวอย่างที่เห็นได้ง่ายที่สุดในชีวิตประจำวัน คือ
✅ "ความชอบ" → สิ่งที่ถูกใจ ทำให้เกิดความอยากได้
✅ "ความชัง" → สิ่งที่ไม่ถูกใจ ทำให้เกิดความอยากผลักไส

💡 ทำไมสิ่งนี้สำคัญ?
เพราะมันเป็น ตัวแปรหลักที่กำหนดทุกข์ของเรา
ยิ่งชอบมาก → ยิ่งยึดมาก → ทุกข์มาก
ยิ่งชังมาก → ยิ่งผลักไสมาก → ทุกข์มาก


---

🔍 2️⃣ ทำไมเราหนีความชอบ-ความชังไม่ได้?

🌀 "หลีกเร้นจากโลก" ก็ไม่ช่วยให้พ้นจากสังขารขันธ์

ต่อให้หลบเข้าป่า

หรือหนีโลกไปอยู่ที่ไหน
🚨 จิตก็ยังชอบ-ชังในสิ่งที่เข้ามากระทบเสมอ


✅ วิธีที่ถูกต้อง ไม่ใช่การหลีกหนี
แต่คือ "เฝ้าดู" และ "เข้าใจ" ว่ามันเกิดขึ้น-ดับไป


---

🔍 3️⃣ การสังเกตความชอบ-ความชัง นำไปสู่การรู้แจ้งได้อย่างไร?

🔎 หากเราตั้งสติสังเกตบ่อยๆ
เราจะเริ่มเห็น "กลไกภายในจิต" ว่า

1️⃣ ชอบหรือชังเกิดขึ้นได้อย่างไร
2️⃣ เกิดขึ้นแล้วนำไปสู่อะไรต่อ? (เช่น ทำให้ใจร้อน หงุดหงิด อยากเอาชนะ ฯลฯ)
3️⃣ มันมีวาระ "เกิด" และ "ดับ" อยู่ตลอด

🌿 เมื่อเห็นชัดว่าความชอบ-ชังเป็นของชั่วคราว
→ ใจจะไม่ไหลตาม
→ จะ "วางเฉย" ได้ง่ายขึ้น
→ ความทะยานอยาก (ตัณหา) ลดลง
→ ทุกข์ก็น้อยลงเองตามธรรมชาติ


---

✅ สรุป : ทางพ้นทุกข์อยู่ที่ไหน?

🔹 ไม่ต้องพยายามห้ามชอบ-ชัง → เพราะมันเป็นธรรมชาติของจิต
🔹 ให้เฝ้าดูการเกิด-ดับของมัน → ด้วยสติที่แจ่มชัด
🔹 เมื่อเห็นจริงว่า "มันมาแล้วไปเอง" → ใจก็คลายความยึดมั่น

🌿 เมื่อเห็นแจ้ง ความทุกข์ก็ลดลงเอง!
เพราะเรารู้ว่า "ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นแล้วไม่ดับ"

📌 วิธีเริ่มต้นง่ายๆ
✅ สังเกตตัวเองทุกวันว่าอะไรทำให้เราชอบ-ชัง
✅ ลองดูว่าใจเปลี่ยนแปลงไวแค่ไหน
✅ เห็นว่าความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ตลอด

✨ นี่คือก้าวแรกของ "สติปัฏฐาน" และการเข้าใจธรรมะจากชีวิตจริง! ✨

📌 วิธีจัดการกับ "ความรู้สึก" ตามหลักพุทธศาสตร์

(บทความโดย ดังตฤณ)


---

🔍 1️⃣ ปัญหาที่ยากที่สุดในชีวิต: "จัดการกับความรู้สึก"

😣 แม้จะเป็นคนที่ใช้เหตุผลเก่ง

เข้าใจทุกอย่างทางทฤษฎี

แต่หากควบคุมความรู้สึกไม่ได้ ก็ยังทุกข์อยู่ดี


💡 ดังนั้น ทางออกคือการเข้าใจและรู้ทัน "ความรู้สึก" ของตัวเองให้ได้


---

🧘‍♂️ 2️⃣ แนวทาง "เจริญสติ" เพื่อจัดการความรู้สึก

☸ พุทธศาสนาดั้งเดิมสอนให้โฟกัสที่ "ภายใน"
✅ เน้นให้เห็น ความจริงของกายและใจ
✅ เมื่อเข้าใจว่ากาย-ใจไม่ใช่ตัวตน ความทุกข์ก็ลดลง
✅ ฝึก รู้ความรู้สึกในปัจจุบันให้ได้ ไม่ใช่คิดไปข้างหน้า หรือจมอยู่กับอดีต

🌀 ตัวอย่างการฝึกผ่านลมหายใจ

หายใจเข้า → รู้ว่าอึดอัดหรือสบาย

หายใจออก → รู้ว่าเป็นสุขหรือเป็นทุกข์


🎯 เมื่อสามารถ "รู้" ได้ตามจริง
✅ จะเข้าใจว่า สุขและทุกข์ไม่เที่ยง
✅ จะไม่ "จม" ไปกับความสุขหรือความทุกข์
✅ จะ รู้จริง ไม่ใช่แค่จำหลักการพุทธ


---

🔄 3️⃣ เมื่อเข้าใจจริง: คุณจะ "ไม่รู้สึกว่าสูญเสียอะไรเลย"

💡 เพราะทุกอย่างที่มีอยู่ ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ

ทุกข์ที่รู้สึกว่าหนัก

ความรู้สึกสูญเสีย

ความกลัว หรือความยึดติด
🎯 ล้วนเป็นของชั่วคราวที่มาผ่านไป


💭 เมื่อเห็นแจ้งด้วยใจจริงๆ
✅ จะรู้สึกว่า "ไม่มีอะไรจริงเลย"
✅ จิตใจจะ เบาขึ้น ปล่อยวางได้ง่ายขึ้น
✅ ไม่ต้องดิ้นรน "รักษา" หรือ "ไขว่คว้า" สิ่งที่ไม่จีรัง


---

🎯 4️⃣ สรุป: วิธีจัดการความรู้สึกให้ใจ "ปล่อยวาง" ได้

✅ 1. ฝึกสังเกตความรู้สึกของตัวเอง
🚫 ไม่ตัดสินว่าดีหรือร้าย แค่รู้ทัน

✅ 2. ใช้ลมหายใจเป็นจุดสังเกต
🌬️ หายใจเข้า = อึดอัด หรือสบาย
🌬️ หายใจออก = สุข หรือทุกข์

✅ 3. เข้าใจว่าสุขและทุกข์ "ไม่เที่ยง"
🔄 วันนี้ทุกข์ พรุ่งนี้อาจสุข
🔄 วันนี้สุข อีกไม่นานอาจกลับทุกข์

✅ 4. เมื่อเข้าใจแล้ว จะ "ไม่รู้สึกว่าสูญเสียอะไรเลย"
🔓 เพราะ ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ

💡 สุดท้าย คนที่ "รู้สึกจริงๆ" ว่าไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง
✅ จะ ปล่อยวางได้ตั้งแต่วันนี้
✅ จนกระทั่งถึง วันสุดท้ายของชีวิต!

📌 โลกเต็มไปด้วยคนครึ่งดีครึ่งร้าย: เราควรรับมืออย่างไร?

---

🔍 1️⃣ โลกนี้ไม่ได้มีแต่คนร้าย

🌍 ไม่มีใครที่ร้ายล้วนๆ

แม้แต่ ผู้ก่อการร้าย หรือ โจร ยังมีด้านดีให้กับลูกเมีย พวกพ้อง หรือบริวาร

⚠️ แต่มองโลกในแง่ร้ายตลอดเวลา

ใจจะเริ่มยึดถือว่า

> “ถ้าไม่เป็นเสือ ก็ต้องเป็นเหยื่อ”

เมื่อเจอคนร้ายทำร้าย เราก็อยากทำร้ายกลับ

และกลายเป็นวังวนของการตอบโต้

---

🧘‍♂️ 2️⃣ แม้ทำดีแค่ไหน ก็ต้องเจอคนร้าย

☸ แม้พระพุทธเจ้าก็ยังมีศัตรู

พระเทวทัต คิดปองร้าย

นางจิญจมาณวิกา ใส่ร้าย

องคุลิมาล ไล่ฆ่าพระองค์

🛑 ดังนั้นการทำบุญหรือเข้าวัดเพียงอย่างเดียว
🚫 ไม่ได้แปลว่าจะไม่เจอคนร้าย หรือจะไม่มีปัญหาชีวิต

---

🔄 3️⃣ ทำไมเรายังต้องเจอเรื่องร้ายๆ?

☸ เพราะวิบากกรรมดำที่เราสร้างไว้ในอดีตให้ผล

แม้เราจะดีแค่ไหนในชาตินี้

แต่ในอดีตชาติ เราอาจเคยทำร้ายคนอื่น

เมื่อถึงเวลาที่วิบากมืดสุกงอม เราต้องรับผล

🌱 พระพุทธเจ้าเอง เคยทำผิดในอดีตชาติเช่นกัน

ฆ่าน้องชายเพื่อแย่งสมบัติ

ใส่ร้ายพระปัจเจกพุทธเจ้า

เป็นนักมวยที่ทำร้ายคน

💡 ดังนั้นเราเอง ก็ต้องมีกรรมเก่าตามมาให้ผลแน่นอน
✅ แต่เรามีทางออก คือการตั้งตนเป็นเขตปลอดภัย!

---

🛡️ 4️⃣ วิธีรับมือ: ตั้งตนเป็น "เขตปลอดภัย"

🔸 เริ่มจากการรักษาศีล
✅ จำกัดอันตรายจากตัวเราเอง
✅ ลดโอกาสที่เราจะเป็นภัยต่อผู้อื่น

🔸 ต่อยอดด้วยการให้ทาน
✅ ลดความทุกข์ร้อนของคนอื่น
✅ ทำให้เขาไม่คิดชั่ว ไม่ต้องเป็นศัตรูกับเรา

🔸 เจริญสติ และเข้าใจกรรม
✅ เราเข้าใจว่าทุกสิ่งที่เจอ เป็นผลของกรรมเก่า
✅ เราไม่ตอบโต้ ไม่ก่อกรรมใหม่ให้หนักขึ้น

---

🎯 5️⃣ ผลลัพธ์ของการเป็น "เขตปลอดภัย"

📌 เมื่อเรารักษาศีลและให้ทานเป็นนิตย์
✅ จิตใจเราจะใสกระจ่าง
✅ เราจะมองเห็นแต่เรื่องดีที่เกิดจากตัวเรา
✅ ไม่สนใจความชั่วที่คนอื่นก่อ

🚫 ระวังตัว แต่ไม่ถึงขั้นระแวงภัย
🚫 ไม่เผลอกลายเป็นภัยเสียเอง!

---

🌿 6️⃣ สรุป: ทางออกของชีวิตในโลกที่ครึ่งดีครึ่งร้าย

✅ เข้าใจว่าโลกมีทั้งดีและร้ายเสมอ
✅ แม้ทำดี ก็ยังต้องเจอเรื่องร้าย เพราะเป็นผลกรรมเก่า
✅ อย่าตอบโต้คนร้ายด้วยความร้าย มิฉะนั้นจะวนลูปของเวรกรรม
✅ ตั้งตนเป็น "เขตปลอดภัย" โดยรักษาศีล ให้ทาน และเจริญสติ

💡 สุดท้าย คนที่มีจิตใจสงบ คือคนที่ไม่ตกเป็นเหยื่อของวังวนแห่งกรรม!

โลกก็มีของร้อนมาก ร้อนด้วยกิเลส ร้อนราคะ ร้อนด้วยความแค้น ร้อนด้วยความทุกข์ฯ

📌 เจริญสติแล้วหยุดกรรมร้ายได้ไหม

---

🔍 1️⃣ วิบากร้ายทำงานเมื่อเราไม่พร้อมที่สุด

☸ วิบากกรรมดำ (ผลของกรรมไม่ดี) จะให้ผลแรงที่สุด
ในช่วงที่เรา โลภที่สุด โกรธที่สุด และหลงที่สุด

🧩 พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ในพระไตรปิฎกว่า:

> "เมื่อวิบากดำให้ผล โมหะก็เข้าครอบ แม้บัณฑิตก็ทำเรื่องโง่ได้ คนรอบคอบก็ประมาทได้"

📌 แปลว่า:

แม้เป็นคนดี มีปัญญา หากยังมี โลภะ โทสะ โมหะ แรงๆ ก็ยังพลาดได้

วิบากดำรอให้เรา "เผลอ" แล้วจึงให้ผลแรงที่สุด

การฝึก "เจริญสติ" เป็นเกราะป้องกันไม่ให้เผลอ

---

🧘‍♂️ 2️⃣ เจริญสติช่วยลดกรรมร้ายได้อย่างไร?

💡 สติช่วยให้:
✅ ผ่อนหนักเป็นเบา
✅ ลดโอกาสสร้างกรรมดำใหม่
✅ เพิ่มพลังกรรมขาวให้ช่วยแทรกแซง

🎯 หลักการง่ายๆ:

ลดโลภะ → ทุกข์เรื่องเงินลดลง

ลดโทสะ → คนร้ายก็เบียดเบียนเราน้อยลง

ลดโมหะ → ไม่ตัดสินใจพลาดเพราะความเขลา

⚡ ผลของการฝึกสติอย่างสม่ำเสมอ:

วิบากขาว (ผลของกรรมดี) จะเกิดขึ้นเร็ว

กรรมขาว "ลัดคิว" มาแทรกแซงกรรมดำได้

ชีวิตมีเสถียรภาพ ไม่เป๋ไปตามกระแสของกรรมดำง่ายๆ

---

⚠️ 3️⃣ สติปัฏฐาน "ไม่ได้" แก้กรรมโดยตรง

🚫 ไม่ใช่การลบล้างกรรมเหมือนยางลบลบรอยดินสอ
🚫 ไม่ได้ทำให้กรรมดำหายไปแบบทันตา
🚫 ไม่ได้รับประกันว่าชีวิตจะไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้นเลย

☸ แต่สติปัฏฐานช่วยให้:
✅ ไม่เผลอสร้าง "กรรมดำใหม่" ให้เพิ่มขึ้น
✅ มีจิตหนักแน่น รับมือกับสถานการณ์ร้ายได้ดีขึ้น
✅ ลดความทุกข์ใจ แม้วิบากร้ายยังให้ผลอยู่

📌 แม้พระอรหันต์ก็ยังต้องเสวยวิบากเก่า

ท่านยังต้องรับทุกข์ทางกาย (เช่น พระโมคคัลลานะถูกโจรทำร้าย)

แต่ท่านไม่ทุกข์ทางใจอีกแล้ว

🧘‍♀️ สำหรับผู้เริ่มเจริญสติ

แม้จะยังมีทุกข์ทางใจอยู่

แต่จะลดการคร่ำครวญ และเข้าใจทุกข์ได้มากขึ้น

---

🎯 4️⃣ สรุป: เจริญสติช่วยอะไร?

✅ ทำให้ "ทุกข์ใจ" ลดลงได้แน่นอน
✅ ช่วยให้ "กรรมขาว" แทรกแซงกรรมดำได้
✅ ช่วยให้ตั้งรับวิบากร้ายได้ดีขึ้น
✅ ทำให้จิตเป็นอิสระ ไม่ตกเป็นเหยื่อของอารมณ์ลบ
✅ แม้วิบากร้ายจะยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไป

---

🌿 5️⃣ ข้อคิดส่งท้าย: ชาติเดียวก็หมดทุกข์ได้

☸ "อานิสงส์ของการเจริญสติถูกทาง อยู่เหนือทุกสิ่ง บุญทุกชนิด"

📌 แม้กรรมดำจะยังมีอยู่
แต่ ถ้าเจริญสติถึงที่สุด → ก็สามารถพ้นทุกข์หมดโศกได้ในชาตินี้!

💡 ขอเป็นกำลังใจให้เพียรต่อบนวิถีทางอันประเสริฐนี้
🕉️ สติคือเกราะป้องกันกรรมร้ายที่ดีที่สุด 🕉️

📌 ใจส่งผลต่อกายอย่างไร?


---

🔍 1️⃣ ใจร้อน - ทำให้กายร้อน

🔥 เมื่อใจมีโทสะ ขุ่นเคือง หรือหงุดหงิด → ร่างกายจะเกิดปฏิกิริยา
⚠️ ความดันเลือดสูงขึ้น
⚠️ หัวใจเต้นเร็ว กล้ามเนื้อเกร็ง
⚠️ รู้สึกอึดอัด ไม่สบายตัว

✅ วิธีแก้: "หายใจลึกๆ ผ่อนคลาย" เพื่อให้ใจเย็น กายจะคลายตัว


---

🔍 2️⃣ ใจเคร่ง - ทำให้กายเกร็ง

😣 เมื่อใจเครียด กดดัน ตึงเครียด → ร่างกายตอบสนอง
⚠️ ไหล่แข็ง ตึงคอ บ่า ไหล่
⚠️ ปวดหัวจากความเครียด
⚠️ ระบบย่อยอาหารแปรปรวน

✅ วิธีแก้: "ปรับใจให้สบาย" ฝึกยิ้ม หายใจลึกๆ ปล่อยวาง


---

🔍 3️⃣ ใจโอดครวญ - ทำให้กายป่วน

😢 เมื่อใจจมอยู่กับความทุกข์ → กายตอบสนองเป็นความกระสับกระส่าย
⚠️ อาการเหนื่อยง่าย หมดแรง
⚠️ นอนไม่หลับ กระวนกระวาย
⚠️ ปวดเมื่อยเรื้อรังจากความวิตกกังวล

✅ วิธีแก้: "ฝึกยอมรับตามจริง" ปล่อยความคิดลบ ฝึกคิดบวก


---

🔍 4️⃣ ใจโง่ทึบ - ทำให้กายแน่นทึบ

😶 เมื่อใจหม่นหมอง ไม่แจ่มใส → กายพลอยหนักอึ้ง
⚠️ อ่อนเพลียเรื้อรัง
⚠️ ไม่มีเรี่ยวแรง ขาดพลังงาน
⚠️ ระบบเผาผลาญทำงานช้าลง

✅ วิธีแก้: "เจริญสติ" สังเกตความคิด เรียนรู้ความเป็นไปของจิต


---

🎯 วิธีใช้ "ใจ" ฟื้นฟู "กาย"

✅ 1️⃣ ใจเย็น - บรรเทาความร้อนทางกาย

🌿 ใจสงบ กายจะเย็น
🌿 ลดความดันโลหิต
🌿 ระบบไหลเวียนโลหิตดีขึ้น

➡️ วิธีฝึก: นั่งสมาธิ ฟังเสียงลมหายใจ


---

✅ 2️⃣ ใจสบาย - ลดความเกร็งทางกาย

💆‍♂️ ใจไม่ตึง กายจะผ่อนคลาย
💆‍♂️ ลดอาการปวดไหล่ ปวดหลัง
💆‍♂️ ช่วยให้หลับสบายขึ้น

➡️ วิธีฝึก: ทำโยคะเบาๆ ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ


---

✅ 3️⃣ ใจยอมรับ - ลดอาการกระสับกระส่าย

🌊 ใจไม่ดิ้นรน กายจะสงบ
🌊 ลดอาการนอนไม่หลับ
🌊 ปรับสมดุลของร่างกาย

➡️ วิธีฝึก: ฝึกสติ รับรู้ความรู้สึกโดยไม่ตัดสิน


---

✅ 4️⃣ ใจตื่นรู้ - ช่วยให้กายโปร่งเบา

☀️ ใจสว่าง กายจะเบาสบาย
☀️ เพิ่มพลังงานชีวิต
☀️ ลดความเครียดสะสม

➡️ วิธีฝึก: มองโลกตามจริง ฝึกเจริญเมตตา


---

📌 สรุป:

✅ ใจที่สงบ เย็น และตื่นรู้ = กายก็จะเป็นสุข
❌ ใจที่ฟุ้งซ่าน เคร่งเครียด และโอดครวญ = กายก็ทุกข์ตาม

🔥 "การฝึกสติ คือ วิธีรักษากายผ่านจิตที่ดีที่สุด!" 🔥

📣 ยิ่งหิวยิ่งสุขภาพดี❓️มันยาวนะ แต่อ่านจบแล้วจะรู้คำตอบ

👉ยิ่งหิวยิ่งสุขภาพดี เป็นข้อความที่ยั่วยุให้คนไทยเปิดอ่านหนังสือชื่อนี้ ซึ่งฟังแปลกหูและแปลกใหม่

คนญี่ปุ่นก็เป็นเช่นเดียวกันเพราะเป็นหนังสือยอดฮิตในประเทศนั้น โดยมีเนื้อหาปลุกเร้าให้เกิดพฤติกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพและต่อกระเป๋า

หนังสือ “ยิ่งหิวยิ่งสุขภาพดี” แปลจากภาษาญี่ปุ่น ซึ่งผู้เขียนคือนายแพทย์โยะชิ โนะริ นะงุโม (Yoshinori Nagumo) ผู้แปลคือคุณพิมพ์รัก สุขสวัสดิ์ จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์วีเลิร์น

ปิยมิตรของผมคนหนึ่งคือ คุณอดิศร ธรรมาพฤทธิ นักธุรกิจใหญ่แนวหน้าของไทยในเรื่องการหล่อโลหะ ได้ซื้อหนังสือเล่มนี้เป็นร้อยเล่มเพื่อแจกเพื่อนๆ และยิ่งไปกว่านั้นยังได้เขียนสรุปเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้และโพสต์ออนไลน์เมื่อเร็วๆ นี้เพื่อให้เกิดประโยชน์แก่สาธารณชน ผมขอนำเอาสิ่งที่คุณอดิศรเขียนไว้มานำเสนอดังต่อไปนี้

“ผู้เขียนเป็นนายแพทย์และเป็นผู้อำนวยการใหญ่ในโรงพยาบาลสี่แห่งในญี่ปุ่น เป็นนักเขียนชื่อดังในญี่ปุ่น และเป็นแขกประจำรายการทีวีหลายรายการ เป็นประธานกิตติมศักดิ์ของ Anti-Aging Medicine World Congress ผู้เขียนค้นพบวิธีการลดน้ำหนักด้วยการทานเหลือวันละมื้อ และพบว่าความหิวเป็นกระบวนการที่ทำให้ร่างกายซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอด้วยยีนที่ชื่อ เซอร์ทูอิน (Sirtuin) ในขณะเดียวกันร่างกายก็จะผลิต Growth Hormone ออกมา

คุณหมอบอกว่า “...สิ่งที่ผมมุ่งหวังคือการวางแผนสำหรับชีวิตที่มีอายุยืนถึงหนึ่งร้อยปี โดยยังมีหน้าท้องที่แบนราบและมีรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูอ่อนเยาว์ บางคนบอกว่าไม่อยากอายุยืนขนาดนั้น... แต่คนที่พูดแบบนั้นพอถึงคราวเจ็บป่วยก็รีบวิ่งโร่มาหาหมอทุกราย …เมื่อเข้าสู่วัยชรา ทุกวันจะมีแต่ความทุกข์ทรมาน ซึ่งเป็นผลจากการละเลยสุขภาพ.... …ผมว่าต้องเลือกแล้วละว่า จะใช้เวลานอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลแล้วทำให้คนรอบข้างเดือดร้อน หรือจะมีสุขภาพดีร่างกายแข็งแรง มีกำลังวังชา รูปลักษณ์ภายนอกดูอ่อนเยาว์จนถึงวาระสุดท้าย แล้วจากไปอย่างสง่างาม…”

ในบทนำมีการเกริ่นว่าผู้เขียนเริ่มทานอาหารเหลือวันละมื้อเมื่ออายุ 45 ปีเพราะปัญหาเรื่องสุขภาพ ผ่านไปสิบปีเมื่อเขาไปตรวจร่างกายพบว่าอายุหลอดเลือดของเขาเท่ากับคนอายุ 26 ปี

เขาเล่าว่ามนุษย์ในอดีตไม่ได้มีกินอุดมสมบูรณ์โดยกินสามมื้อเหมือนปัจจุบันนี้ ในอดีตเรากินวันละมื้อก็บุญแล้ว ดังนั้น ร่างกายเราจึงมีภูมิคุ้มกันในตัวเอง เมื่อเราหิวไม่มีกินเราจะมียีนที่ชื่อ เซอร์ทูอิน (Sirtuin) ออกมาซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอต่างๆ ภายในร่างกาย ในขณะเดียวกันร่างกายก็จะผลิต Growth Hormone ออกมา ซึ่งเจ้า Growth Hormone นี้ทำให้เรากลับเป็นหนุ่มสาวมากขึ้น ซึ่งเป็นกระบวนการเพื่อการอยู่รอด

ปัญหาก็คือ เมื่อร่างกายอิ่ม กลไกนี้ไม่เกิด เราจึงแก่ไปเรื่อยๆ สรุปง่ายๆ ก็คือ การกินมากไปคือสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคภัยต่างๆ และที่สำคัญร่างกายเราไม่ได้ถูกออกแบบให้กินอิ่ม เราจึงปรับตัวให้การกินอิ่มได้ไม่ดี ทำให้กระบวนการธรรมชาติของร่างกายเรารวนนั่นเอง

ในเรื่องการกินวันละมื้อ ผู้เขียนได้แนะนำสิ่งที่เขาทำมาแล้วได้ผล เขาบอกว่าเขาเพลิดเพลินกับการที่ได้ยินเสียงท้องร้องจ๊อกๆ เพราะว่าเขารู้ว่าร่างกายเรากำลังซ่อมแซมและปรับตัวให้เยาว์วัยด้วยกระบวนการที่กล่าวถึงข้างต้น

ในเชิงหลักการทางวิทยาศาสตร์เขาอธิบายดังนี้

(1) ปากทางเข้าลำไส้เล็กจะมีเซนเซอร์เตรียมรอรับของกินอยู่ ถ้าไม่มีอาหารไหลลงมาเสียที ลำไส้เล็กก็จะรีบหลั่งฮอร์โมนสำหรับย่อยอาหาร โมลิติน (Molitin) ออกมา ทำให้กระเพาะอาหารบีบตัว เพื่อส่งของกินที่อาจจะตกค้างอยู่ในกระเพาะอาหารเข้าไปในลำไส้เล็ก เรียกว่า “การบีบตัวเมื่อหิว” และเป็นตัวการที่แท้จริงของอาการท้องร้องจ๊อกๆ

(2) เมื่อกระเพาะรู้ตัวว่าหิวจะหลั่งฮอร์โมนเกรลิน (Ghrelin) ออกมา เกรลินจะถูกหลั่งออกมาจากเยื่อบุกระเพาะอาหารซึ่งถูกกระตุ้นเพราะความหิว โดยจะออกฤทธิ์ที่สมองส่วนไฮโปทาลามัส (Hypothalamus) ทำให้เกิดความอยากอาหาร ขณะเดียวกันก็จะออกฤทธิ์ที่ต่อมใต้สมอง ทำให้หลั่ง Growth Hormone ออกมา เจ้า Growth Hormone นี้เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “ฮอร์โมนที่ทำให้กลับไปเป็น หนุ่มสาว” นั่นหมายความว่าตอนที่ท้องกำลังร้องจ๊อกๆ เพราะหิว คุณจะค่อยๆ มีเสน่ห์ขึ้นจากฮอร์โมนที่ทำให้กลับเป็นหนุ่มสาว ถึงท้องจะร้องก็อย่าเพิ่งรีบกินอาหาร ให้มาลองเพลิดเพลินกับประสิทธิภาพของการกลับเป็นหนุ่มสาวที่ได้จาก Growth Hormone กันสักครู่หนึ่งก่อน

(3) ตอนที่ท้องกำลังร้องจ๊อกๆ นั้น ความสามารถในการอยู่รอดอันยอดเยี่ยมกำลังพลุ่งพล่านขึ้นมา นั่นก็คือ “ยีนเซอร์ทูอิน” ที่มีสมญาว่า “ยีนต่ออายุขัย” หรือที่เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “ยีนที่ทำให้อายุยืน” กำลังทำงาน จากการทดลองกับสัตว์หลายชนิดพบว่า เมื่อลดปริมาณอาหารลง 40% จะทำให้อายุยืนขึ้น 1.5 เท่า ทว่ายีนนี้จะมีประสิทธิภาพก็ต่อเมื่อมีเงื่อนไขบางประการ นั่นคือ “ความหิว” ตราบใดที่ท้องไม่ร้องจ๊อกเพราะหิว ยีนนี้ก็จะไม่ทำงาน ดังนั้นการกินอาหารทั้งที่ยังไม่หิวจึงหมายถึงการมีของดีอยู่กับตัวแต่ไม่ใช้ให้เป็นประโยชน์ มาทำให้ท้องร้องจ๊อกด้วยการกินอาหารวันละมื้อดีกว่า แล้วยีนเซอร์ทูอินนี้จะช่วยสแกนยีนในร่างกายอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งค่อยๆ ฟื้นฟูส่วนที่เสียหาย กล่าวกันว่าความแก่ชราและโรคมะเร็งก็มีสาเหตุมาจากความผิดปกติของยีน ดังนั้นเราสามารถทำให้กลับเป็นหนุ่มสาวและป้องกันโรคมะเร็งด้วยการกินอาหารวันละมื้อ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อหิวแล้วอาหารยังตกไม่ถึงท้อง ร่างกายจะนำไขมันที่สะสมไว้ในช่องท้องมาเปลี่ยนเป็นสารอาหาร ทำให้หน้าท้องแบนราบ

นอกจากการกินวันละมื้อแล้ว ผู้เขียนมีข้อมูลใหม่เพิ่มเติมอีกว่าการนอนที่ดีคือนอนในช่วงร่างกายผลิต Growth Hormone ได้ดีที่สุดนั่นก็คือช่วงเวลาระหว่างสี่ทุ่มถึงตีสอง

หลังอ่านจบผมมีความเห็นส่วนตัวว่าสิ่งที่จะทำคือ

(1) รอให้ท้องร้องจ๊อกๆ บ่อยๆ เพื่อซ่อมแซมตัวเองและทำให้เยาว์วัยลง และ (2) ทานน้อยลง 60% ของแต่ละมื้อ.......”

นอกจากที่คุณอดิศรเขียนแล้ว ผมไปค้นคว้าเพิ่มเติมและพบว่าเมื่อตอนคุณหมอ Nagumo มีอายุ 37 ปี เขาหนัก 77 กิโลกรัม และเมื่ออายุ 57 ปี หนัก 62 กิโลกรัม ความดันโลหิตเท่ากับคนอายุ 26 ปี อายุมวลกระดูกเท่ากับคนอายุ 28 ปี และสมองมีอายุเท่ากับคนอายุ 38 ปี จากที่ดูรูปในอินเทอร์เน็ตถึงแม้ขณะนี้คุณหมออายุ 59 ปี แต่หน้าตาเหมือนไม่ถึง 40 ปี ด้วยซ้ำ

คุณหมอพูดในโทรทัศน์ว่าแค่เริ่มต้นไม่กี่วันก็จะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของสุขภาพแล้ว กลิ่นตัวจะหายไป ผิวหนังจะเนียนขึ้น หน้าท้องจะเรียบขึ้น รูปลักษณ์ของคนผอมจะเริ่มปรากฏ และจิตใจคึกคักขึ้นกว่าเก่า

คุณหมอแนะนำให้ทำติดต่อกัน 52 วัน โดยกินอาหารวันละหนึ่งมื้อคือมื้อกลางวัน ในมื้อนี้อยากกินอะไรก็ตามใจตัวเองได้ หากหิวมากก็อาจเสริมด้วยผลไม้และอาหารเบาๆ ก่อนอาหารเย็น

การกินอาหารน้อยลงมีประโยชน์อย่างแน่นอนเพราะมนุษย์เราโดยทั่วไปก็กินกันเกินพอดีอยู่แล้ว การทำตามคำแนะนำของคุณหมอแค่กินอาหารน้อยลง กินหลังจากที่ท้องร้องนานพอควร และหากแถมด้วยการเดินและออกกำลังกายก็ย่อมดีต่อสุขภาพ

ดร.วรากรณ์ สามโกเศศ

ที่มา: คอลัมน์ "อาหารสมอง" | กรุงเทพธุรกิจ | 20 ม.ค. 58

Cr.FB: โต๊ะป้าศรี CH Table

เราทุกคนมี “ชีวิตเดียว”
all have “one life”

จงใช้มันด้วย ความสุข ไม่ใช่ ความทุกข์
Live it with happiness, not sadness

จงฟัง “เสียงหัวใจตัวเอง” ไม่ใช่เสียงของคนอื่น
WeListen to “your own heart”, not others

ใช้ชีวิตด้วยการมีทัศนคติที่ดี
Live with a good attitude

หัวเราะบ่อยๆ กินอาหารที่อร่อย
Laugh often.Eat delicious food.

เลือกคบคนที่มีแล้ว เพิ่มความสุข ให้กับตัวเอง
Choose to be with people who already have it, increase your happiness

และมีชีวิตที่เราจะไม่เสียดาย เมื่อมองย้อนกลับมา
And have a life that we will not regret when we look back .
#ลูกหลานฅนคอม
#อย่าทำหลวมๆเขาแลอยู่เพ

Meta ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของ Instagram ได้ออกมายอมรับความผิดพลาดที่ทำให้ผู้ใช้บางคนเห็นเนื้อหารุนแรงและลามกบนหน้า Reels ของพวกเขา โดย Meta ได้ขอโทษสำหรับความผิดพลาดนี้ และระบุว่าได้แก้ไขปัญหานี้แล้ว

ความผิดพลาดครั้งนี้ทำให้เนื้อหาที่ไม่ควรได้รับการแนะนำ เช่น วิดีโอที่มีความรุนแรง เหตุการณ์ยิงกันในโรงเรียน การฆาตกรรม และการข่มขืนถูกแสดงขึ้นบนหน้า Reels ของผู้ใช้ เนื้อหาที่แสดงเหล่านี้มาพร้อมกับคำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาและมีผู้เข้าชมนับล้านครั้ง

ผู้ใช้บางรายพยายามลบคลิปที่มีความรุนแรงออกโดยการเปลี่ยนการตั้งค่าควบคุมเนื้อหาที่มีความอ่อนไหว แต่หลังจากเลื่อนหน้าจอไม่กี่ครั้ง วิดีโอเหล่านี้ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง การเลือกปุ่ม "ไม่สนใจ" บนคลิปก็ไม่ได้ช่วยป้องกันการแสดงวิดีโอที่คล้ายกัน

Meta ระบุว่าเนื้อหาส่วนใหญ่ที่แสดงไม่ควรปรากฏบน Instagram ตั้งแต่แรก เนื่องจากขัดกับนโยบายของบริษัท Meta สัญญาว่าจะลบเนื้อหาที่มีความรุนแรงที่สุด รวมถึงภาพถ่ายและวิดีโอที่มีการเปลือยกายและกิจกรรมทางเพศ อีกทั้งห้ามวิดีโอที่แสดงการหั่นศพ อวัยวะภายในที่มองเห็นได้ หรือร่างกายที่ถูกไฟไหม้ รวมถึงเนื้อหาที่มีความคิดเห็นที่มีความโหดร้ายต่อภาพที่แสดงความทุกข์ทรมานของมนุษย์และสัตว์

https://www.techspot.com/news/106944-meta-admits-instagram-error-flooded-reels-violent-pornographic.html

พรุ่งนี้เริ่มหยุดยาว เลยมาอัพบทความเร็วหน่อย วันนี้คุยกันต่อเรื่องสิบสองภาพวาด ‘กงซวิ่นถู’ (宫训图 แปลตรงตัวว่า พระราชวัง+คำสอน+ภาพ) ที่ในละคร <เล่ห์รักตำหนักเหยียนสี่> ฮ่องเต้เฉียนหลงได้ทรงพระราชทานให้บรรดาพระภรรยาแห่งสิบสองตำหนัก แน่นอนว่าความยากในการหาข้อมูลยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เนื่องเพราะสิบสองภาพวาดนี้สูญหายไปเกือบหมดแล้ว และอย่างที่ Storyฯ ได้กล่าวไปในบทความก่อนหน้านี้ ตำหนักที่ประทับของแต่ละท่านในละครก็ใช่ว่าจะตรงกันกับในประวัติศาสตร์

ภาพที่จะเล่าถึงกันในวันนี้เป็นอีกหนึ่งภาพที่หาข้อมูลยาก คือภาพ ‘สวีเฟยวิพากษ์’ (徐妃直谏图) ซึ่งในละคร <เล่ห์รักตำหนักเหยียนสี่> ภาพนี้ถูกพระราชทานให้เสียนเฟยที่ตำหนักเฉิงเฉียนกง แต่อย่างที่เพื่อนเพจอาจพอทราบมาบ้าง เสียนเฟย (ซึ่งต่อมาคือฮองเฮาสกุลอูลาน่าลา) ถูกลบเลือนออกไปจากบันทึกต่างๆ มีบางข้อมูลบอกว่าพระนางประทับที่ตำหนักอี้คุนกง และภาพที่ได้รับพระราชทานมาที่ตำหนักอี้คุนกงคือภาพ ‘จาวหรงผิงซือ’ (昭容评诗图)

อย่างไรก็ดี เท่าที่ Storyฯ พอจะหาข้อมูลได้ ภาพ ‘สวีเฟยวิพากษ์’ นี้เคยแขวนอยู่ที่เฉิงเฉียนกง วันนี้เราคุยกันเรื่องภาพนี้

ภาพ ‘สวีเฟยวิพากษ์’ นี้ Storyฯ หาไม่พบว่าจริงแล้วหน้าตาเป็นอย่างไร เพราะภาพที่ใช้ประกอบในละครนั้น จริงๆ แล้วเป็นหนึ่งในคอลเลคชั่นภาพวาดชีวิตสตรีในตระกูลขุนนางของเจียวปิ่งเจินในสมัยต้นราชวงศ์ชิง (รูปประกอบ1) ส่วนภาพที่เกี่ยวกับสวีเฟยที่ Storyฯ แปะมาให้ดูนั้น มีชื่อว่า ‘สวีเฟยถวายฎีกา’ (徐惠上疏 รูปประกอบ2) เป็นผลงานของหวางเจิ้งเผิงสมัยราชวงศ์หยวนจากคอลเลคชั่นเกี่ยวกับพระภรรยาที่มีชื่อเสียงด้านคุณงามความดีในประวัติศาสตร์จีน

‘สวีเฟย’ คือใคร? นางคือหนึ่งในพระสนมของฮ่องเต้หลี่ซื่อหมินหรือถังไท่จงแห่งราชวงศ์ถัง (ขออภัยไม่ใช่ราชาศัพท์) นามเดิมว่า ‘สวีฮุ่ย’ (ค.ศ. 627-650) เป็นบุตรีของอดีตขุนนางระดับสูงของราชวงศ์ใต้ พื้นเพเดิมจากหูโจว มลฑลเจ้อเจียง นางเชี่ยวชาญด้านงานอักษรและบทกวี ว่ากันว่านางสามารถเริ่มเขียนบทความยาวๆ และท่องจำหนังสือปรัชญาของขงจื๊อที่ผู้ใหญ่ใช้เรียนได้ตั้งแต่เมื่ออายุเพียงสี่ขวบ ตอนนางอายุแปดขวบได้แต่งบทกลอนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นผลงานชั้นเลิศ โด่งดังไปถึงหูขององค์ถังไท่จงในวังหลวง จนทำให้ถูกรับเข้าวังเป็นสนมเมื่อมีอายุเพียงสิบเอ็ดปี (ตอนนั้นฮ่องเต้อายุสี่สิบปี) ด้วยตำแหน่งไฉเหริน ความสามารถด้านต่างๆ ของนางเป็นที่โปรดปรานขององค์ถังไท่จงมาก จึงได้รับการปรับตำแหน่งขึ้นเรื่อยมาจนเป็นถึงชงหรง

เหตุการณ์ที่กล่าวถึงในภาพ ‘สวีเฟยวิพากษ์’ นี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงปลายรัชสมัยขององค์ถังไท่จง จากที่เคยเป็นฮ่องเต้ที่ใส่ใจทุกข์สุขของประชาชนและผลักดันการฟื้นฟูเศรษฐกิจ พอถึงช่วงปลายรัชสมัยนั้น มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ดูจะใส่ใจทุกข์สุขของประชาชนน้อยลง ประหยัดน้อยลง หาความสำราญส่วนตนมากขึ้น หมดเงินไม่น้อยกับการสร้างพระราชวังใหม่ๆ ไม่หยุดหย่อนเพื่อเป็นที่ระลึกถึงรัชสมัยอันเกรียงไกรของตัวเอง และก่อสงครามใหญ่สองครั้ง ประชาชนเริ่มลำบากยากจน สร้างความกังวลให้กับเหล่าขุนนาง

สวีเฟยเองแม้อยู่ในวังหลังแต่ใส่ใจเรื่องราวบ้านเมืองและทุกข์สุขของประชาชน ทั้งกังวลทั้งอดรนทนไม่ไหว จึงร่างบทความวิจารณ์ทางการเมืองขึ้นยื่นถวายเป็นฎีกา เนื้อความสรุปโดยคร่าวคือ
– ขอให้ถังไท่จงอย่าได้ทำตามตัวอย่างกษัตริย์ในอดีตที่ใช้เวลาและทรัพย์สินไปกับการป่าวประกาศคุณงามความดีของตน เพราะเมื่อมีผลงานไม่ต้องโอ้อวด ประชาชนก็สำนึกได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องสร้างพระราชวังหรือวิหารอลังการ ความดีที่ทำก็จะคงอยู่ได้ยาวนานเป็นหมื่นปี
– สงครามที่ไม่หยุดสิ้น เป็นการสิ้นเปลืองเสบียงอาหารและสร้างความลำบากให้ประชาชน ต้องอดมื้อกินมื้อ ขอองค์ถังไท่จงอย่าได้มัวแต่โหยหาอำนาจจากการขยายอาณาเขตเพิ่มจนสูญเสียไพร่พลคนม้าของตนเองไปโดยไม่รู้ตัว และหลงลืมความเมตตากรุณาอันเป็นคุณสมบัติสำคัญ พร้อมกับยกตัวอย่างจากเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่ทำให้บ้านเมืองต้องล่มจมเพราะความกระหายอำนาจของกษัตริย์
– การก่อสร้างไม่หยุดหย่อนในสิ่งที่ไม่จำเป็น เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรโดยใช่เหตุ ไม่ว่าจะเป็นไม้หรือแรงงาน ต้องเกณฑ์คนมาขนหินขนไม้ สร้างความทุกข์ยากให้ประชาชน แรงของคนควรสงวนไว้เพื่อสิ่งที่จำเป็น ให้เขาได้พักบ้าง เมื่อถึงคราวต้องใช้จึงเป็นคนที่บ้านเมืองพึ่งพาได้
– ของฟุ่มเฟือยเงินทองมุกหยก ล้วนทำให้เมามายได้ดั่งสุรา แม้ล้วนเป็นสิ่งที่ได้รับมาเป็นเครื่องบรรณาการ แต่การนำมาใช้อย่างมากมายกลับกลายเป็นการสร้างความแตกต่างและระยะห่างระหว่างฮ่องเต้กับประชาชน ดังนั้น แทนที่จะหลงระเริงกับของเหล่านี้ มิสู้ทุ่มแรงใจให้กับการเสริมสร้างความรู้และการศึกษาให้กับคน
ฯลฯ

บทความของสวีเฟยนี้ยาวมากจน Storyฯ สรุปให้ไม่ได้หมด ฎีกาฉบับนี้มีชื่อเรียกว่า ‘เจี้ยนไท่จงซี่ปิงป้าอี้ซู’ (谏太宗息兵罢役疏 แปลได้ประมาณว่า ฏีกาตำหนิให้ไท่จงหยุดทหารหยุดทัพ) ถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ว่าเป็นบทวิจารณ์ทางการเมืองโดยสตรีที่หายาก และแม้ว่าเป็นการตำหนิอย่างตรงไปตรงมา แต่สามารถสื่อออกมาได้อย่างมีเหตุผลและแสดงความเคารพนบนอบ บ่งบอกถึงความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษาของนาง และยังเป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์สมัยถัง เหตุเพราะองค์ถังไท่จงได้รับฟังอย่างจริงจังและเห็นด้วย ไม่เพียงไม่โกรธแต่ยังยกย่องชื่นชมและให้รางวัลนางอีกด้วย

ว่ากันว่า ในช่วงบั้นปลายชีวิตขององค์ถังไท่จงนั้น นางคือคนที่เขาโปรดปรานที่สุด ต่อมาเมื่อองค์ถังไท่จงเสียชีวิต นางก็ตรอมใจจนตายตามไปด้วย ขณะนั้นอายุนางเพียงยี่สิบสี่ปี ภายหลังได้รับการอวยยศย้อนหลังจากฮ่องเต้หลี่จื้อ (ถังเกาจง) ให้เป็นเสียนเฟย ผลงานที่สืบทอดมาเป็นวรรณกรรมให้ชนรุ่นหลังศึกษามีมากมายหลายชิ้น นับได้ว่าเป็นหนึ่งในสตรีที่ถูกยกย่องด้านความฉลาดและความเชี่ยวชาญด้านงานอักษรของประวัติศาสตร์จีน

ภาพ ‘สวีเฟยวิพากษ์’ นี้ถูกตีความว่าเป็นภาพที่สะท้อนถึงความจงรักภักดีและความตรงไปตรงมา ส่วนป้ายที่ฮ่องเต้เฉียนหลงทรงพระราชทานไปพร้อมกับภาพ ‘สวีเฟยวิพากษ์’ นี้ เขียนว่า ‘เต๋อเฉิงโหรวซุ่น’ (德成柔顺) แปลได้ประมาณว่า เปี่ยมด้วยศีลธรรมและความนอบน้อม

(ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ อย่าลืมกดติดตามเพจนี้เพื่อป้องกันการกีดกันของเฟซบุ๊คด้วยนะคะ #StoryfromStory)

Credit รูปภาพจาก:
https://inmywordz.com/archives/66897
https://www.duitang.com/blog/?id=1246591620
https://baike.sogou.com/v74971288.htm

Credit ข้อมูลรวบรวมจาก:
http://www.takungpao.com/culture/237140/2019/1207/387125.html
https://baike.sogou.com/v74971288.htm
https://baike.baidu.com/item/徐惠/11444
https://baike.baidu.com/item/谏太宗息兵罢役疏

#เล่ห์รักตำหนักเหยียนสี่ #เสียนเฟย #สวีเฟยวิพากษ์ #สวีเฟย #สวีเฟยถวายฎีกา #กงซวิ่นถู #เฉียนหลงสิบสองภาพวาด