นกน้อยนำโชค

เพจนี้ สร้างขึ้นเพื่อ ให้ท่านรู้เท่าทัน เหลี่ยมมุม ชั้นเชิง ในวงการพระ เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์ตรงของผู้เขียน และสิ่งสำคัญ จะไม่มีการตรวจสอบความเก๊หรือแท้ แต่ประการใดทั้งสิ้น #

โฉมหน้ารัฐบาลหนึ่งไม่มีสอง ?!
น.ส.แพทองธาร ชินวัตร นายกรัฐมนตรี และคณะรัฐมนตรี ถ่ายภาพหมู่ร่วมกันหน้าสนามหญ้า ตึกไทยคู่ฟ้า ทำเนียบรัฐบาล ก่อนการประชุมคณะรัฐมนตรี นัดพิเศษ เพื่อหารือปัญหาเร่งด่วน และร่างคำแถลงนโยบายรัฐบาล เพื่อจะแถลงต่อรัฐสภา ที่ ทำเนียบรัฐบาล
Copyright © 2024 All Right Reserved ผู้จัดการรายวัน 360˚/ MGR Online

ที่มา MGR Photo https://www.facebook.com/share/p/PtRdxjUCm1T6B7cM/

#Thaitimes

หัวใจวายอย่างกะทันหันในโรงละครสิงคโปร์
แพทย์และผู้ช่วยในสิงคโปร์ตบข้อศอกภายในของผู้ป่วยและเขาหายดีหลังจากประมาณ 2 นาที
วิดีโอนี้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับสถานการณ์ฉุกเฉินเพื่อให้ความสนใจกับผู้ป่วยหัวใจและวิธีการรับมือกับอาการหัวใจวายที่มักเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน
หลายคนกลายเป็นคนไร้ประโยชน์และตายระหว่างทางไปโรงพยาบาล

โปรดจำไว้ว่า:

1. โดยการตบข้อศอกด้านในของมือซ้ายตามที่แสดงในวิดีโอ จะช่วยกระตุ้นจุดเสริมความดัน 3 จุดรอบด้านซ้ายที่เกี่ยวข้องกับหัวใจและปอด

2. การตบจะช่วยเร่งการไหลเวียนโลหิต ทำให้บุคคลรู้สึกอบอุ่นและหยุดเหงื่อออก

คุณต้องรู้ว่าหัวใจวายเกิดจากการอุดตันของการไหลเวียนโลหิต โดยการตบและตบข้อศอกด้านในของมือ คุณสามารถเพิ่มอุณหภูมิร่างกาย หลีกเลี่ยงการรวมตัว และอำนวยความสะดวกในการไหลเวียนโลหิต จากนั้นพาคนไปโรงพยาบาลทันที

ดีที่จะตบด้านในของข้อศอกซ้ายทุกวัน เนื่องจากสามารถป้องกันโรคหัวใจใด ๆ และลดการเกิดโรคหัวใจวายได้

ต้องแบ่งปันกับทุกการติดต่อ ความพยายามเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถช่วยชีวิตคนได้

#จุดกำเนิดการซื้อขายพระเครื่อง#
"บาร์มหาผัน"



ในวงการพระเครื่องสมัยก่อน จะรู้ดีว่า
นี่คือตลาดพระเครื่องยุคต้นของชาวกรุง

บาร์มหาผัน เป็นชื่อเรียกกันเล่นๆ ของร้านกาแฟใต้ถุนศาลอาญาสนามหลวง ที่มี นายผัน เป็นเจ้าของ ในยุค 249กว่า นั้น บรรดานักส่องพระจะมานั่งจิบกาแฟ พูดคุยแลกเปลี่ยน เช่าหา พระเครื่องกันที่ร้านนี้ ว่ากันว่า
การตั้งราคาเช่าพระ เป็นเงินๆ ทองๆ ก็เริ่มกันช่วงนี้ เป็นที่รวมของ คหบดี ข้าราชการ บุคคลทั่วไปที่มีกำลังเช่าหา
จากใต้ถุนศาลอาญา สนามหลวง บาร์มหาผันก็ย้ายไปที่ข้างวัดบุรณศิริฯ ตรงโรงแรมรัตนโกสินทร์ จากนั้นนั้นตลาดพระเครื่องก็ย้ายไป ข้างวัดมหาธาตุ ซึ่งเป็นยุคที่ได้รับความนิยมขยายตัวมากในวงกว้าง และมีไปอยู่ที่แถววัดราชนัดดา อยู่ช่วงนึง
จนมาเปิดแบบเป็นกิจลักษณะที่ท่าพระจันทร์ ซึ่งเป็นที่รวมของเซียนน้อยใหญ่จำนวนมาก ที่เริ่มต้นจากที่นี่ ต่อมาเริ่มแออัด คุณพยัพ กับคุณต้อย จึงนำพระเครื่องขึ้นห้างครั้งแรก ที่ห้างพันทิพย์ประตูน้ำ คุณต้อย มาที่เดอะมอลล์ งาม และกลายมาเป็นพันทิพย์งามวงศ์วานจนถึงปัจจุบัน

My water...Alisa Brand

พบปัญหาการขาดทุนอื้อ
เมื่อผู้ฝากเงินบัญชี FCD (Foreign Currency Deposit)
เมื่อคิดจะถอนเงินในบัญชีตอนนี้ จะขาดทุนจากอัตราแลกเปลี่ยนทันที
จากการที่เงินบาทแข็งค่าขึ้น

โดยบัญชี FCD (Foreign Currency Deposit) คือ บัญชีเงินฝาก
สำหรับบุคคลธรรมดา หรือ นิติบุคคล ที่ต้องการฝากเงิน
เป็นสกุลเงินตราต่างประเทศ เช่น ดอลลาร์สหรัฐ, ยูโร, หยวน เป็นต้น

เมื่อค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้น เช่น ณ ปัจจุบัน จะส่งผลให้ ผู้ฝากเงิน
ที่จะถอนเงินดังกล่าว ในช่วงเวลานี้ ขาดทุนจากอัตราแลกเปลี่ยน

ดังนั้น บัญชีเงินฝากแบบ FCD เป็นผลิตภัณฑ์ทางการเงิน
ที่ผู้ใช้บริการต้องศึกษาให้ดี เพราะข้อดีคือช่วยปิดความเสี่ยง
จากอัตราแลกเปลี่ยนได้ แล้วมีกำไร แต่ข้อเสียคือ ก็สามารถ
ขาดทุนจากอัตราแลกเปลี่ยน ที่เปลี่ยนแปลงไปได้เช่นเดียวกัน

ที่มา : ฐานเศรษฐกิจ

#หุ้นติดดอย #การลงทุน #FCD #อัตราแลกเปลี่ยน
#thaitimes

ในวงการเซียนพระทราบกันดีว่า จะไม่มี “พระเบญจภาคี” ได้เลย หากปราศจากบุคคลที่ชื่อ “ตรียัมปวาย” อันเป็นนามปากกาของปรมาจารย์ด้านพระเครื่องผู้มีชื่อเสียงโด่งดังระหว่างช่วงทศวรรษ 2490-2520 และเป็นแบบแผน และหลักยึดของเซียนพระต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน

เนื่องจากเขาผู้นี้เอง เป็นผู้รวบรวมพระพิมพ์รุ่นเด่นๆ 5 สกุลมาบัญญัตินามเฉพาะขึ้นว่า “พระเบญจภาคี”

นามจริงของตรียัมปวายคือ พันเอกพิเศษผจญ กิตติประวัติ



ท่านเป็นคนเขียนบทความในหนังสือชุด “ปริอรรถาธิบายแห่งพระเครื่อง” โดยใช้นามปากกาว่า ตรียัมปวาย อันมาจากพิธีโล้ชิงช้า ที่สิ้นสุดไปในปี พศ 2478

พุทธคุณพระเครื่อง

ความนิยมของพระเครื่องเริ่มต้นขึ้นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (พศ.2485) อันเป็นยุคที่ทั่วทุกหัวระแหงผู้คนอดอยากยากแค้น และหวาดระแวง เรื่องความปลอดภัยในชีวิต ผู้คนจึงต่างเสาะแสวงหาของดีมาคุ้มครองป้องกัน และเมื่อมีความนิยม มีราคาซื้อขาย อาชีพใหม่ก็เกิดขึ้น การลักลอบขุดกรุขโมยพระเครื่องมาขายผู้ดีบางกอกเพื่อประทังชีพ ความกลัวของผู้คน รวมถึงชายชาติทหารที่ต้องถูกเกณฑ์ไปออกรบ ก็จำเป็นต้องหาเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ



ความหมายแห่งเบญจภาคี

ตอนแรกตรียัมปวายเคยกำหนดว่าบรรดาพระเครื่องที่โดดเด่นในสยามนั้น ที่สุดของที่สุดมีแค่ 3 พิมพ์ทรง ได้แก่ พระสมเด็จวัดระฆัง พระนางพญาพิษณุโลก และพระรอดลำพูน รวมเรียกว่า “ไตรภาค” หรือ “ไตรภาคี”

แต่แล้วจากนั้นไม่นานก็เพิ่มมาอีก 2 สกุลคือ พระซุ้มกอกำแพงเพชร กับพระผงสุพรรณ บัญญัตินามใหม่ว่า “เบญจภาคี” ราวต้นทศวรรษ 2490

สำหรับการเลือกพระพิมพ์ 5 สกุลนี้มาเป็น “เพชรในเรือนมงกุฎ” นั้น ตรียัมปวายให้เหตุผลว่า เพราะมีความโดดเด่นด้านพุทธคุณ ด้านพุทธศิลป์ มีประวัติการสร้างหรือจารึกที่สืบค้นได้

เนื่องจากในยุคนั้น ยังไม่เคยมีหลักยึดในการเล่นหาสะสมซื้อขขายอย่างหนึ่งอย่างใดเลย หลักการนี้ จึงเป็นหลักการแรก ในแง่ความนิยม ซึ่งยึดถือ และสืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน

English Words That Came From Hindi And Urdu

How many words from Hindi and Urdu do you know? Well, if you’re one of the approximately 70 million speakers of Urdu and 425 million of Hindi, then, well, you know a lot—and that’s only counting native speakers. Millions more speak Urdu and Hindi as a second language all around the globe, making them, combined, one of the most spoken languages.

But even if you don’t speak Hindi or Urdu, you actually use more words that derive, along one route or another, from these sister languages than you realize! So put down your your cup of chai (which means “tea,” so you really don’t need to say “chai tea”!) and read on.

What are Urdu and Hindi?
Many English speakers may not know they are using words that come from Hindi and Urdu. Many—let’s be honest—may not know, exactly, what these languages are.

Modern Hindi and Urdu both derive from a common language called Hindustani, a language of South Asia used as what’s known as a lingua franca in Northern India and Pakistan. Both Hindi and Urdu (and their parent, Hindustani) are what linguists call Indic or Indo-Aryan languages, which are part of a larger language family known as Indo-European. That means languages ranging from Irish to Greek to, yes, English all share a common ancestor, as unrelated as they may seem.

The development of modern Hindi and Urdu are complex, their differences developing in large part based on religion. When colonial British India was split into India and Pakistan in 1947, Hindi became an official language of India (a majority Hindu country) and Urdu, of Pakistan (majority Muslim). Other major differences between Hindi and Urdu are that Hindi is written in a script called Devanagari with many words from Sanskrit while Urdu is written in a modified Arabic script with many words from Persian and Arabic.

Another major commonality of Hindi and Urdu is that a lot of the words English borrowed from these languages were the result, lest we forget, of British colonialism and imperialism. But for all the complexity, past and present, of Hindi and Urdu, many of the words that made their way into English are, well, surprisingly common and everyday.

Here are the English words that derive from Hindi and Urdu. (Keep in mind that the two languages are so closely intertwined, there may exist a version of each word in both.)


shampoo
Yep, that shower staple that keeps your hair and scalp clean has Hindi–Urdu origins. First evidence of the word shampoo can be found around 1755–65. It comes from the word champo, meaning “to massage,” which is a form of the Hindi word cāmpnā, “to press.”

jungle
This word, which we use to describe “a wild land overgrown with dense vegetation” stems from the Hindi word jaṅgal. That word in turn came from the Sanskrit word jaṅgala meaning “rough, waterless place.” First evidence of it in the English language dates back to 1770–80.

thug
While the term thug has evolved over the years in use and meaning, first evidence of the word is found around 1800–10. It comes from the Hindi word thag, which means “rogue, cheat.”

pajamas
While these days you may stay in them all day, this word typically used to refer to night clothes. First evidence of it in the English language can be found around 1870–75. It’s a variant of the Urdu and Hindi word pāyjāma, which stems from the Persian words pāy, meaning “leg” and jāma, meaning “garment.”

veranda
Sipping a little something (sweet tea, perhaps) on a veranda seems like such a Southern thing, but the origins of the word aren’t. It, in fact, comes from the Hindi words baraṇḍā and barāmdā, which stem from the Persian phrase bar āmadaḥ, meaning “coming out.” It may ultimately derive from the Spanish word baranda, which means “railing, balustrade.”

pundit
These days, there are self-proclaimed pundits aplenty, particularly in the political arena. The term, which dates back to 1665–75, stems from the Hindi word paṇḍit, which comes from the Sanskrit word paṇḍita meaning “learned man.” How learned some of our pundits today are is up for debate.

juggernaut
Today, we use this word meaning “any large, overpowering, destructive force” to describe everything from COVID-19 to an opposing football team. Marvel Comics even bestowed it as the name of one of its characters. First evidence of the word, however, dates back to around 1630–40. It stems from the Hindi word Jagannāth, which comes from the Sanskrit word Jagannātha, meaning “lord of the world.”

loot
While it can be used in various forms, at its root, the word loot is used to describe “spoils or plunder taken by pillaging.” Looters loot during times of chaos, such as after a natural disaster or during war, but we also use the word in a more positive sense, such as when we refer to the candy kids get on Halloween as their loot … though dentists may disagree with how positive that really is.

First evidence of the word is found in the 1780s. It stems from the Hindi word lūṭ, which is equivalent to the Sanskrit word lotra, loptra meaning “booty, spoil.”

khaki
The noun (and adjective) khaki also entered the English from Persian via Urdu. In Persian, khākī means “dusty.” Khaki, of course, can refer to both a color and a fabric in English.

punch
Here’s a fun party fact to pack away for the next time you want to make conversation around the punch bowl. The word for this festive drink is said to stem from the Hindi word panch, which means “five,” as it was originally made up of five ingredients, probably alcohol, sugar, lemon, water, and tea or spices. First evidence of the word dates back to 1625–35.

cushy
If something involves “little effort for ample rewards” or is “soft and comfortable,” it’s cushy. This word is partly a borrowing from Urdu (ḵušī) and partly from Persian. It is first recorded in English relatively recently: 1900–15.

And now that you’ve added some word origin facts to your vocab (not always a cushy task), it’s time to give yourself a break. Go ahead and sip a little punch on your veranda; we’ll be lounging in pajamas!

Copyright 2024, XAKKHRA, All Rights Reserved.

“Persons” vs. “People” vs. “Peoples”: Which Word Is The Right Choice?

Persons, people, and peoples: we know what they mean, but the relationship between them can be confusing. What’s the correct plural of person—persons or people? Why does people have its own plural?

Some of these questions have easy answers. But there are a number of nuanced aspects to their use, including those related to legal language, personal identity, and decisions about whether to emphasize individuals or groups. Then there are questions about capitalization, particularly for terms like people of color and Indigenous Peoples.

In this article, we’ll address the frequently asked questions surrounding persons, people, and peoples, including:

- When should persons be used instead of people?
- When should peoples be used instead of people?
- When should peoples be capitalized?
- What are the possessive forms of persons, people, and peoples?

Quick summary

Both persons and people can be used as plural forms of person. Persons is often used in formal, legal contexts to emphasize individuals as opposed to a group. People is the plural of person that’s most commonly used in everyday communication to simply refer to multiple humans. But people can also be used as a singular noun to refer to a population or particular community. The plural of this sense of people is peoples, and it’s often used in terms like Indigenous Peoples (in which it’s often capitalized since it refers to specific communities).

What is the plural of person? Persons or people?

Both persons and people are acceptable plural forms of person. They’re not necessarily always interchangeable, but there is some overlap.

The plural form people is more common. That’s because it can be used in any context to refer to multiple individuals—one person, two people (or 100 people or 8 billion people, etc.).

Usually, you’ll see persons in more formal contexts, especially in legal and technical text, as well as a few other situations.

When to use persons vs. people

Persons is especially associated with its use in legal language, in which it’s often used rather than people to ensure clarity by emphasizing that the text is referring to multiple individuals, as opposed to a group as a whole, as in Occupancy is limited to 200 persons or Any person or persons found to be in violation of these rules shall be prohibited from participating.

When persons is used in this way outside of legal texts, it has historically been regarded as overly formal or stilted—it wouldn’t be natural to say I invited 10 persons to the party, for example. Increasingly, however, there are cases in which persons is thought to be more appropriate than people for other reasons.

This is especially the case in situations when you want to talk about individuals within a group, rather than the group as a whole. In this way, persons is sometimes used with terms related to identity to emphasize individuality, such as saying Jewish persons instead of Jewish people. Regardless of intent, though, statements that are about individuals with a common identity can lead to overgeneralizations or stereotyping, so it’s always best to consider whether the individuals’ common identity is an essential part of what you’re trying to say. Choosing how to refer to people can also be informed by preferences around language that’s person-first (as in person with autism) or identity-first (as in autistic person).

More generally, the word people can also be a collective noun that refers to a specific group, nation, tribe, or community, as in We are a resilient people or The Statue of Liberty was a gift to the American people.

When to use peoples

The word peoples is specifically used as the plural of people in its sense as a collective singular noun referring to a nation, or tribe, or other community, as in Indigenous Peoples or the many peoples of the world.

This usage emphasizes that you’re talking about several different specific groups that share a commonality. This can be important for clarity—the many people of the world means something different than the many peoples of the world.

In practical terms, using peoples in this way can help to prevent erasure and homogenization of groups that are often lumped together in ways that obscure their specific, complex identities. In this way, the term Indigenous Peoples emphasizes the vast diversity among the world’s Indigenous groups while also implying that there are, in fact, separate and distinct groups.

When should People and Peoples be capitalized?

You may have noticed that Peoples is capitalized in Indigenous Peoples in this article (and in other articles that use the term).

Capitalization is increasingly used as a form of respect and distinction for terms that relate to identity. (capitalizes Indigenous across the dictionary when it relates to identity in this way, just as we do for the word Black.)

The word Peoples is most often capitalized when it follows a specific modifier, as in Hispanic Peoples and Indigenous Peoples. In cases when it’s capitalized, it is often due to the fact that it refers not to people in general but to specific, distinct communities.

Similarly, the term People of Color is also sometimes capitalized, though not always, likely because it is typically used as a broad term that encompasses more specific identities, including Black and Indigenous people, for example (relatedly, this is what’s represented in the first part of the the abbreviation BIPOC).

- What are the possessive forms of person, persons, people and peoples? Where should I put the apostrophe?
- Is it people’s or peoples’? Person’s or persons’? All of these are valid possessives, but they indicate different things. Here is a breakdown of each possessive form, along with examples of their use.

Person

Possessive form: person’s (singular possessive)
Example: One person’s trash is another person’s treasure.
Persons

Possessive form: persons’ (plural possessive)
Example: The suspect confessed to the theft of several persons’ social security numbers.
People

Possessive form: people’s (plural and singular possessive)
Plural example: Tech support should be able to fix all six people’s issues by the end of the day.
Singular example: The French people’s love of fine food is well known.
Peoples

Possessive form: peoples’ (plural possessive)
Example: The goal of the festival is to celebrate many different peoples’ cultures.

Examples of persons, people, and peoples used in a sentence

Here are some examples of the ways that each word is commonly used.

- We were hoping that at least one person would apply for the job, but we received applications from 60 people!
- The person or persons who may have witnessed the incident are being sought by police.
- My partner and I, as persons with autism, have a unique perspective on the issue.
- The class will be focused on the history, peoples, and cultures of the region.
Indigenous Peoples’ Day is a time to honor Indigenous Peoples in the Americas and around the world.

Copyright 2024, XAKKHRA, All Rights Reserved.