• วิกฤตน้ำท่วมเชียงราย!
    บทพิสูจน์รัฐบาลนายกฯอุ๊งอิ๊งค์ทำงานไม่เป็น
    .
    ผมมองว่ารัฐบาลชุดนายกฯ อุ๊งอิ๊งค์นั้นทำงานไม่เป็นเลย ในการแก้วิกฤตแห่งชาติ คนเราถ้าทำงานเป็น ไม่ต้องลงไปถามประชาชนว่าเดือดร้อนไหม เขาเดือดร้อนแน่นอน
    .
    นายกรัฐมนตรีต้องเป็นคนสั่ง คุณอนุทิน ชาญวีรกูล ท่านดูแลการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค แทนที่ท่านจะไปทะเลาะกับผู้ว่าฯ เชียงรายที่อีกไม่กี่วันจะเกษียณอายุแล้ว ไม่สนใจเลยว่าปัญหาของตัวเองต้องแก้อย่างไร ต้องสั่งให้การไฟฟ้าส่วนภูมิภาครีบไปจัดตั้งไฟฟ้าชั่วคราวให้ทุกคนได้ใช้
    .
    ที่สำคัญที่สุด บ้านหลังไหนมีโคลนเข้าไปเต็มที่ เยอะแยะไปหมด ซ่อมไม่ได้หรอก ต้องทิ้งไป และตรงนี้คือการตัดสินใจที่ต้องเด็ดขาดของนายกฯ ต้องทำ ต้องสำรวจทันทีเลย จัดงบประมาณ 3 แสนบาทต่อบ้าน ให้เขาไปเลย เอาไปสร้างบ้านใหม่ ถ้ายังไม่พอที่จะสร้างใหม่ ก็ให้ธนาคารกรุงไทย กรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงไทย คุณผยง ต้องลงไปพร้อมนายกฯ
    .
    คนที่แม่สายไม่มีอาหารสดกินเลย ต้องช่วยกันคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะขนอาหารสดไปให้เขากินได้ ตั้งเตารวมขึ้นมา แจกอาหารให้ทุกคน วันละ 3 มื้อ เช้า กลางวัน เย็น ทำกันไปเลย เอางบประมาณใส่เข้ามา ไม่ต้องไปรอ
    .
    แค่นี้เอง นักการเมืองคอร์รัปชันกันเป็นแสนล้าน เงินแค่นี้ช่วยเหลือประชาชนไม่ได้หรืออย่างไร ใช้เงินไม่เท่าไรหรอก จะมีกี่ที่เองที่น้ำท่วมแล้วดินไหลมากองเป็นเมตรๆ ที่หนักๆ มีแค่แม่สาย เพราะแม่สายเป็นเขตเศรษฐกิจ ยิ่งทำให้แม่สายเปิดได้เร็วเท่าไร ยิ่งดี เศรษฐกิจจะได้กลับมาหมุนเวียน
    วิกฤตน้ำท่วมเชียงราย! บทพิสูจน์รัฐบาลนายกฯอุ๊งอิ๊งค์ทำงานไม่เป็น . ผมมองว่ารัฐบาลชุดนายกฯ อุ๊งอิ๊งค์นั้นทำงานไม่เป็นเลย ในการแก้วิกฤตแห่งชาติ คนเราถ้าทำงานเป็น ไม่ต้องลงไปถามประชาชนว่าเดือดร้อนไหม เขาเดือดร้อนแน่นอน . นายกรัฐมนตรีต้องเป็นคนสั่ง คุณอนุทิน ชาญวีรกูล ท่านดูแลการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค แทนที่ท่านจะไปทะเลาะกับผู้ว่าฯ เชียงรายที่อีกไม่กี่วันจะเกษียณอายุแล้ว ไม่สนใจเลยว่าปัญหาของตัวเองต้องแก้อย่างไร ต้องสั่งให้การไฟฟ้าส่วนภูมิภาครีบไปจัดตั้งไฟฟ้าชั่วคราวให้ทุกคนได้ใช้ . ที่สำคัญที่สุด บ้านหลังไหนมีโคลนเข้าไปเต็มที่ เยอะแยะไปหมด ซ่อมไม่ได้หรอก ต้องทิ้งไป และตรงนี้คือการตัดสินใจที่ต้องเด็ดขาดของนายกฯ ต้องทำ ต้องสำรวจทันทีเลย จัดงบประมาณ 3 แสนบาทต่อบ้าน ให้เขาไปเลย เอาไปสร้างบ้านใหม่ ถ้ายังไม่พอที่จะสร้างใหม่ ก็ให้ธนาคารกรุงไทย กรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงไทย คุณผยง ต้องลงไปพร้อมนายกฯ . คนที่แม่สายไม่มีอาหารสดกินเลย ต้องช่วยกันคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะขนอาหารสดไปให้เขากินได้ ตั้งเตารวมขึ้นมา แจกอาหารให้ทุกคน วันละ 3 มื้อ เช้า กลางวัน เย็น ทำกันไปเลย เอางบประมาณใส่เข้ามา ไม่ต้องไปรอ . แค่นี้เอง นักการเมืองคอร์รัปชันกันเป็นแสนล้าน เงินแค่นี้ช่วยเหลือประชาชนไม่ได้หรืออย่างไร ใช้เงินไม่เท่าไรหรอก จะมีกี่ที่เองที่น้ำท่วมแล้วดินไหลมากองเป็นเมตรๆ ที่หนักๆ มีแค่แม่สาย เพราะแม่สายเป็นเขตเศรษฐกิจ ยิ่งทำให้แม่สายเปิดได้เร็วเท่าไร ยิ่งดี เศรษฐกิจจะได้กลับมาหมุนเวียน
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 73 มุมมอง 0 รีวิว
  • วิกฤตน้ำท่วมเชียงราย!
    บทพิสูจน์รัฐบาลนายกฯอุ๊งอิ๊งค์ทำงานไม่เป็น
    .
    ผมมองว่ารัฐบาลชุดนายกฯ อุ๊งอิ๊งค์นั้นทำงานไม่เป็นเลย ในการแก้วิกฤตแห่งชาติ คนเราถ้าทำงานเป็น ไม่ต้องลงไปถามประชาชนว่าเดือดร้อนไหม เขาเดือดร้อนแน่นอน
    .
    นายกรัฐมนตรีต้องเป็นคนสั่ง คุณอนุทิน ชาญวีรกูล ท่านดูแลการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค แทนที่ท่านจะไปทะเลาะกับผู้ว่าฯ เชียงรายที่อีกไม่กี่วันจะเกษียณอายุแล้ว ไม่สนใจเลยว่าปัญหาของตัวเองต้องแก้อย่างไร ต้องสั่งให้การไฟฟ้าส่วนภูมิภาครีบไปจัดตั้งไฟฟ้าชั่วคราวให้ทุกคนได้ใช้
    .
    ที่สำคัญที่สุด บ้านหลังไหนมีโคลนเข้าไปเต็มที่ เยอะแยะไปหมด ซ่อมไม่ได้หรอก ต้องทิ้งไป และตรงนี้คือการตัดสินใจที่ต้องเด็ดขาดของนายกฯ ต้องทำ ต้องสำรวจทันทีเลย จัดงบประมาณ 3 แสนบาทต่อบ้าน ให้เขาไปเลย เอาไปสร้างบ้านใหม่ ถ้ายังไม่พอที่จะสร้างใหม่ ก็ให้ธนาคารกรุงไทย กรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงไทย คุณผยง ต้องลงไปพร้อมนายกฯ
    .
    คนที่แม่สายไม่มีอาหารสดกินเลย ต้องช่วยกันคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะขนอาหารสดไปให้เขากินได้ ตั้งเตารวมขึ้นมา แจกอาหารให้ทุกคน วันละ 3 มื้อ เช้า กลางวัน เย็น ทำกันไปเลย เอางบประมาณใส่เข้ามา ไม่ต้องไปรอ
    .
    แค่นี้เอง นักการเมืองคอร์รัปชันกันเป็นแสนล้าน เงินแค่นี้ช่วยเหลือประชาชนไม่ได้หรืออย่างไร ใช้เงินไม่เท่าไรหรอก จะมีกี่ที่เองที่น้ำท่วมแล้วดินไหลมากองเป็นเมตรๆ ที่หนักๆ มีแค่แม่สาย เพราะแม่สายเป็นเขตเศรษฐกิจ ยิ่งทำให้แม่สายเปิดได้เร็วเท่าไร ยิ่งดี เศรษฐกิจจะได้กลับมาหมุนเวียน
    วิกฤตน้ำท่วมเชียงราย! บทพิสูจน์รัฐบาลนายกฯอุ๊งอิ๊งค์ทำงานไม่เป็น . ผมมองว่ารัฐบาลชุดนายกฯ อุ๊งอิ๊งค์นั้นทำงานไม่เป็นเลย ในการแก้วิกฤตแห่งชาติ คนเราถ้าทำงานเป็น ไม่ต้องลงไปถามประชาชนว่าเดือดร้อนไหม เขาเดือดร้อนแน่นอน . นายกรัฐมนตรีต้องเป็นคนสั่ง คุณอนุทิน ชาญวีรกูล ท่านดูแลการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค แทนที่ท่านจะไปทะเลาะกับผู้ว่าฯ เชียงรายที่อีกไม่กี่วันจะเกษียณอายุแล้ว ไม่สนใจเลยว่าปัญหาของตัวเองต้องแก้อย่างไร ต้องสั่งให้การไฟฟ้าส่วนภูมิภาครีบไปจัดตั้งไฟฟ้าชั่วคราวให้ทุกคนได้ใช้ . ที่สำคัญที่สุด บ้านหลังไหนมีโคลนเข้าไปเต็มที่ เยอะแยะไปหมด ซ่อมไม่ได้หรอก ต้องทิ้งไป และตรงนี้คือการตัดสินใจที่ต้องเด็ดขาดของนายกฯ ต้องทำ ต้องสำรวจทันทีเลย จัดงบประมาณ 3 แสนบาทต่อบ้าน ให้เขาไปเลย เอาไปสร้างบ้านใหม่ ถ้ายังไม่พอที่จะสร้างใหม่ ก็ให้ธนาคารกรุงไทย กรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงไทย คุณผยง ต้องลงไปพร้อมนายกฯ . คนที่แม่สายไม่มีอาหารสดกินเลย ต้องช่วยกันคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะขนอาหารสดไปให้เขากินได้ ตั้งเตารวมขึ้นมา แจกอาหารให้ทุกคน วันละ 3 มื้อ เช้า กลางวัน เย็น ทำกันไปเลย เอางบประมาณใส่เข้ามา ไม่ต้องไปรอ . แค่นี้เอง นักการเมืองคอร์รัปชันกันเป็นแสนล้าน เงินแค่นี้ช่วยเหลือประชาชนไม่ได้หรืออย่างไร ใช้เงินไม่เท่าไรหรอก จะมีกี่ที่เองที่น้ำท่วมแล้วดินไหลมากองเป็นเมตรๆ ที่หนักๆ มีแค่แม่สาย เพราะแม่สายเป็นเขตเศรษฐกิจ ยิ่งทำให้แม่สายเปิดได้เร็วเท่าไร ยิ่งดี เศรษฐกิจจะได้กลับมาหมุนเวียน
    Like
    3
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 73 มุมมอง 0 รีวิว
  • https://mgronline.com/politics/detail/9670000092959

    พระมหากรุณาธิคุณ ในหลวง-พระราชินีทรงรับผู้สูญเสียเหตุรถบัสนักเรียนไฟไหม้ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ ประกันพร้อมจ่าย 1 ล้านบาทต่อราย
    เผยแพร่: 2 ต.ค. 2567 13:43 ปรับปรุง: 2 ต.ค. 2567 13:43 โดย: ผู้จัดการออนไลน์

    เป็นพระมหากรุณาธิคุณ “ในหลวง-พระราชินี” ทรงห่วงใย ทรงสลดพระทัย รับผู้สูญเสีย เหตุการณ์รถบัสนักเรียนไฟไหม้ ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ มหาดไทยพร้อมเยียวยาสูงสุด สำนักงานประกันภัยมอบ 1 ล้านกว่าบาทต่อราย เห็นต่างยกเลิก “ทัศนศึกษา” ชี้ไม่ใช่มูลเหตุ แต่สาเหตุ คือ คุณภาพรถมาตรฐานของคนขับรถ และการจัดรูปขบวนในการเดินทาง ถามเห็นคาตา รถบัสทำไมมีถังแก๊สนับสิบ ชัดเจนอยู่แล้ว ว่ามีการละเมิด

    เมื่อเวลา 11.38 น. วันที่ 2 ต.ค.67 ที่กระทรวงมหาดไทย นายอนุทิน ชาญวีรกูล รองนายกรัฐมนตรีและ รมว.มหาดไทย ในฐานะผู้อำนวยการศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน (ศปถ.) กล่าวถึงเหตุการณ์ไฟไหม้รถบัสทัศนศึกษาของคณะครูและนักเรียนโรงเรียนวัดเขาพระยา จ.อุทัยธานี เมื่อวันที่ 1 ต.ค.ที่ผ่านมา ซึ่งทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บและผู้เสียชีวิตจำนวนมาก จนต้องประกาศภัยพิบัติ จะพิจารณาเงินเยียวยาอย่างไรว่ า เหตุการณ์นี้ เรื่องของการช่วยเหลือตามพ.ร.บ.อุบัติภัย มีอยู่ ว่าเราจะช่วยเรื่องการทำขวัญ โดยสำนักงานประกันภัย ได้รายงานเบื้องต้นว่า จะมีเงินที่ชดเชยความเสียหายเหล่านี้ อยู่ที่ประมาณ 1 ล้านกว่าบาทต่อราย ตนถามย้ำไปว่าต้องไม่มีเงื่อนไขอะไรอีก เพราะเท่าไหร่ก็ไม่คุ้มกับการสูญเสีย แต่เราต้องเร่ง จ่ายเงินเยียวยานี้ ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ซึ่งท่านนายกรัฐมนตรีได้สั่งการว่าเรื่องนี้มีความเสียหายมาก เป็นเรื่องที่มีระดับความรุนแรงอยู่ในระดับสูง ดังนั้นเกณฑ์การเยียวยาจะต้องหาทางที่จะเยียวยาในระดับสูงสุด

    เมื่อถามถึง งตัวเลขอายุการใช้งานรถบัสที่เกิดเหตุ ที่ระบุว่ามีอายุ 54 ปี นั้น นายอนุทิน กล่าวว่า เป็นเรื่องของทางกระทรวงคมนาคม ส่วนของกระทรวงมหาดไทย ดูในเรื่องของการให้การดูแลครอบครัวการจัดงานให้สมเกียรติ ในการนี้ เราได้รับพระมหากรุณาธิคุณ ตนได้รับการแจ้งล่วงหน้ามาว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินี ทรงมีความห่วงใย และทรงสลดพระทัย ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและได้แจ้งมาว่าพระองค์ท่านจะรับการจัดการเรื่องงานทั้งหมด ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ จะมีการพระราชทานเพลิงให้กับผู้ที่สูญเสียชีวิตไป โดยกระทรวงมหาดไทย ถือเป็นพระมหากรุณาธิคุณ และตนได้สั่งการให้ผู้ว่าราชการจังหวัดอุทัยธานี ไปจัดการหน้างานให้สมเกียรติกับผู้วายชนม์ ซึ่งมีทั้งครู และนักเรียน

    เมื่อถามว่า ขณะนี้มี มีข้อถกเถียง เรื่องของการยกเลิกการทัศนศึกษา ในส่วนของกระทรวงศึกษาธิการ ที่พรรคภูมิใจไทย กำกับดูแลอยู่จะทำอย่างไร นายอนุทิน กล่าวว่า ตนได้ยินคำนี้มาหลายครั้งแล้ว เมื่อมีเหตุเกิดขึ้น ซึ่งตนคิดว่าการไปทัศนศึกษา มันไม่ใช่มูลเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุนี้ขึ้น สาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุนี้คือเรื่องมาตรฐานของคนขับรถ มาตรฐานการจัดรูปขบวนในการเดินทาง คุณภาพของรถ อย่างกรณีนี้ เราต้องไปดู เพราะตนเห็นกับตาทำไมรถบัส 1คัน ถังแก๊สเยอะขนาดนี้นับๆดูเป็น 10 ถัง ซึ่งตนก็ไม่ทราบ เพราะไม่เคยอยู่กรมขนส่ง ก็ต้องไปดูก่อนว่ากฎหมายเขากำหนดไว้อย่างไร มีถังแก๊ซตั้งแต่หน้ารถ กลางรถ ท้ายรถ ข้างรถ จะเดินทางอะไรกันกะจะแบบไม่ต้องพักผ่อนกันเลยหรือ

    “โดยมองจากสายตา ที่ผมเคยเป็นวิศวกรคุมงานมาก่อน มองว่าควรจะมีแผ่นเหล็ก ที่คอยกั้นไม่ให้ประกายไฟถึงตัว คือจะต้องเซฟตี้มากกว่านี้ เป็นพื้นที่นิรภัย ผมมั่นใจว่ามาตรฐานของกรมขนส่งทางบก ของเรามีอยู่แล้ว แต่เราไม่รู้ว่ารถคันนี้ผ่านการตรวจสภาพมาอย่างไร ตำรวจก็คงจะต้องทำหน้าที่การสืบขยายผล แต่ที่เห็นถามว่าปลอดภัยหรือไม่ ยืนยันว่าไม่ปลอดภัยแน่นอน”นายอนุทิน กล่าว

    เมื่อถามว่า ในฐานะหัวหน้าพรรคการเมือง จะขับเคลื่อนเรื่องนี้แก้กฎหมายในสภาผู้แทนราษฎรหรือไม่ นายอนุทิน กล่าวย้ำว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องการเมือง เป็นหน้าที่ของทุกคน เราต้องช่วยกันทำให้เกิดความปลอดภัยสูงสุด กับลูก หลานของเราอย่างที่บอกการไปทัศนศึกษา เป็นสิ่งที่ดีไม่อย่างนั้นเด็กก็อยู่แต่ในห้องเรียน เห็นทุกอย่างจากรูป ไม่เห็นของจริง แต่การจัดรูปแบบทำอย่างไรให้ดีจริงๆ ก็มีกฎอยู่สามารถที่จะประสานขอรถตำรวจนำได้ รถทางหลวงนำได้ ต้องกำหนดเรื่องของความเร็วเรื่องของผู้ใหญ่ที่อยู่ในรถที่จะสามารถคอยให้การช่วยเหลือเด็กๆ และกำหนดจำนวนคนขับรถ อย่างกรณีที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 ต.ค. ก็คือรถ 1 คัน คน 1 คน ไม่มีอะไรเลย ไม่มีผู้ช่วยคนขับ ไม่มีเจ้าหน้าที่ที่รู้จักรถเลย มีแต่ครูกับนักเรียน พอเกิดเหตุการณ์ คนขับก็วิ่งลงมาดูก่อน ไม่มีผู้ช่วยลงมาคอยปลดล็อคเปิดประตูฉุกเฉิน ถีบหน้าต่างเป็นช่องทางฉุกเฉินเลย มันชัดเจนอยู่แล้ว ว่ามีการละเมิด
    https://mgronline.com/politics/detail/9670000092959 พระมหากรุณาธิคุณ ในหลวง-พระราชินีทรงรับผู้สูญเสียเหตุรถบัสนักเรียนไฟไหม้ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ ประกันพร้อมจ่าย 1 ล้านบาทต่อราย เผยแพร่: 2 ต.ค. 2567 13:43 ปรับปรุง: 2 ต.ค. 2567 13:43 โดย: ผู้จัดการออนไลน์ เป็นพระมหากรุณาธิคุณ “ในหลวง-พระราชินี” ทรงห่วงใย ทรงสลดพระทัย รับผู้สูญเสีย เหตุการณ์รถบัสนักเรียนไฟไหม้ ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ มหาดไทยพร้อมเยียวยาสูงสุด สำนักงานประกันภัยมอบ 1 ล้านกว่าบาทต่อราย เห็นต่างยกเลิก “ทัศนศึกษา” ชี้ไม่ใช่มูลเหตุ แต่สาเหตุ คือ คุณภาพรถมาตรฐานของคนขับรถ และการจัดรูปขบวนในการเดินทาง ถามเห็นคาตา รถบัสทำไมมีถังแก๊สนับสิบ ชัดเจนอยู่แล้ว ว่ามีการละเมิด เมื่อเวลา 11.38 น. วันที่ 2 ต.ค.67 ที่กระทรวงมหาดไทย นายอนุทิน ชาญวีรกูล รองนายกรัฐมนตรีและ รมว.มหาดไทย ในฐานะผู้อำนวยการศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน (ศปถ.) กล่าวถึงเหตุการณ์ไฟไหม้รถบัสทัศนศึกษาของคณะครูและนักเรียนโรงเรียนวัดเขาพระยา จ.อุทัยธานี เมื่อวันที่ 1 ต.ค.ที่ผ่านมา ซึ่งทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บและผู้เสียชีวิตจำนวนมาก จนต้องประกาศภัยพิบัติ จะพิจารณาเงินเยียวยาอย่างไรว่ า เหตุการณ์นี้ เรื่องของการช่วยเหลือตามพ.ร.บ.อุบัติภัย มีอยู่ ว่าเราจะช่วยเรื่องการทำขวัญ โดยสำนักงานประกันภัย ได้รายงานเบื้องต้นว่า จะมีเงินที่ชดเชยความเสียหายเหล่านี้ อยู่ที่ประมาณ 1 ล้านกว่าบาทต่อราย ตนถามย้ำไปว่าต้องไม่มีเงื่อนไขอะไรอีก เพราะเท่าไหร่ก็ไม่คุ้มกับการสูญเสีย แต่เราต้องเร่ง จ่ายเงินเยียวยานี้ ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ซึ่งท่านนายกรัฐมนตรีได้สั่งการว่าเรื่องนี้มีความเสียหายมาก เป็นเรื่องที่มีระดับความรุนแรงอยู่ในระดับสูง ดังนั้นเกณฑ์การเยียวยาจะต้องหาทางที่จะเยียวยาในระดับสูงสุด เมื่อถามถึง งตัวเลขอายุการใช้งานรถบัสที่เกิดเหตุ ที่ระบุว่ามีอายุ 54 ปี นั้น นายอนุทิน กล่าวว่า เป็นเรื่องของทางกระทรวงคมนาคม ส่วนของกระทรวงมหาดไทย ดูในเรื่องของการให้การดูแลครอบครัวการจัดงานให้สมเกียรติ ในการนี้ เราได้รับพระมหากรุณาธิคุณ ตนได้รับการแจ้งล่วงหน้ามาว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินี ทรงมีความห่วงใย และทรงสลดพระทัย ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและได้แจ้งมาว่าพระองค์ท่านจะรับการจัดการเรื่องงานทั้งหมด ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ จะมีการพระราชทานเพลิงให้กับผู้ที่สูญเสียชีวิตไป โดยกระทรวงมหาดไทย ถือเป็นพระมหากรุณาธิคุณ และตนได้สั่งการให้ผู้ว่าราชการจังหวัดอุทัยธานี ไปจัดการหน้างานให้สมเกียรติกับผู้วายชนม์ ซึ่งมีทั้งครู และนักเรียน เมื่อถามว่า ขณะนี้มี มีข้อถกเถียง เรื่องของการยกเลิกการทัศนศึกษา ในส่วนของกระทรวงศึกษาธิการ ที่พรรคภูมิใจไทย กำกับดูแลอยู่จะทำอย่างไร นายอนุทิน กล่าวว่า ตนได้ยินคำนี้มาหลายครั้งแล้ว เมื่อมีเหตุเกิดขึ้น ซึ่งตนคิดว่าการไปทัศนศึกษา มันไม่ใช่มูลเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุนี้ขึ้น สาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุนี้คือเรื่องมาตรฐานของคนขับรถ มาตรฐานการจัดรูปขบวนในการเดินทาง คุณภาพของรถ อย่างกรณีนี้ เราต้องไปดู เพราะตนเห็นกับตาทำไมรถบัส 1คัน ถังแก๊สเยอะขนาดนี้นับๆดูเป็น 10 ถัง ซึ่งตนก็ไม่ทราบ เพราะไม่เคยอยู่กรมขนส่ง ก็ต้องไปดูก่อนว่ากฎหมายเขากำหนดไว้อย่างไร มีถังแก๊ซตั้งแต่หน้ารถ กลางรถ ท้ายรถ ข้างรถ จะเดินทางอะไรกันกะจะแบบไม่ต้องพักผ่อนกันเลยหรือ “โดยมองจากสายตา ที่ผมเคยเป็นวิศวกรคุมงานมาก่อน มองว่าควรจะมีแผ่นเหล็ก ที่คอยกั้นไม่ให้ประกายไฟถึงตัว คือจะต้องเซฟตี้มากกว่านี้ เป็นพื้นที่นิรภัย ผมมั่นใจว่ามาตรฐานของกรมขนส่งทางบก ของเรามีอยู่แล้ว แต่เราไม่รู้ว่ารถคันนี้ผ่านการตรวจสภาพมาอย่างไร ตำรวจก็คงจะต้องทำหน้าที่การสืบขยายผล แต่ที่เห็นถามว่าปลอดภัยหรือไม่ ยืนยันว่าไม่ปลอดภัยแน่นอน”นายอนุทิน กล่าว เมื่อถามว่า ในฐานะหัวหน้าพรรคการเมือง จะขับเคลื่อนเรื่องนี้แก้กฎหมายในสภาผู้แทนราษฎรหรือไม่ นายอนุทิน กล่าวย้ำว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องการเมือง เป็นหน้าที่ของทุกคน เราต้องช่วยกันทำให้เกิดความปลอดภัยสูงสุด กับลูก หลานของเราอย่างที่บอกการไปทัศนศึกษา เป็นสิ่งที่ดีไม่อย่างนั้นเด็กก็อยู่แต่ในห้องเรียน เห็นทุกอย่างจากรูป ไม่เห็นของจริง แต่การจัดรูปแบบทำอย่างไรให้ดีจริงๆ ก็มีกฎอยู่สามารถที่จะประสานขอรถตำรวจนำได้ รถทางหลวงนำได้ ต้องกำหนดเรื่องของความเร็วเรื่องของผู้ใหญ่ที่อยู่ในรถที่จะสามารถคอยให้การช่วยเหลือเด็กๆ และกำหนดจำนวนคนขับรถ อย่างกรณีที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 ต.ค. ก็คือรถ 1 คัน คน 1 คน ไม่มีอะไรเลย ไม่มีผู้ช่วยคนขับ ไม่มีเจ้าหน้าที่ที่รู้จักรถเลย มีแต่ครูกับนักเรียน พอเกิดเหตุการณ์ คนขับก็วิ่งลงมาดูก่อน ไม่มีผู้ช่วยลงมาคอยปลดล็อคเปิดประตูฉุกเฉิน ถีบหน้าต่างเป็นช่องทางฉุกเฉินเลย มันชัดเจนอยู่แล้ว ว่ามีการละเมิด
    MGRONLINE.COM
    พระมหากรุณาธิคุณ ในหลวง-พระราชินีทรงรับผู้สูญเสียเหตุรถบัสนักเรียนไฟไหม้ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ ประกันพร้อมจ่าย 1 ล้านบาทต่อราย
    เป็นพระมหากรุณาธิคุณ “ในหลวง-พระราชินี” ทรงห่วงใย ทรงสลดพระทัย รับผู้สูญเสีย เหตุการณ์รถบัสนักเรียนไฟไหม้ ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ มหาดไทยพร้อมเยียวยาสูงสุด สำนักงานประกันภัยมอบ 1 ล้านกว่าบาทต่อราย เห็นต่างยกเลิก “ทัศนศึกษา” ชี้ไ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 31 มุมมอง 0 รีวิว
  • 🔹️แพ็กคู่ซีรีส์ชุด พิกัดต่อไปใครเป็นศพ❗

    คำเตือน เนื้อหายาวมากถึงมากที่สุด

    1 #พิกัดต่อไปใครเป็นศพ #masqueradehotel

    อ่านจนจบในวันเดียว หนาถึง 547 หน้า ดีที่ขนาดไม่เทอะทะแม้หนาแต่ไม่หนัก ตอนตัดสินใจเลือกยืมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยชมที่สร้างเป็นหนังมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน พออ่านไปได้ไม่กี่หน้าเริ่มรู้สึกฉากช่างคุ้นเคย เนื้อเรื่องเหมือนเคยรู้มาก่อน ทบทวนความทรงจำตนเองจึงค่อยจำได้ว่าคือเรื่องเดียวกับหนังที่ดูจบแล้วชอบมากนั่นเอง แต่ห้วงเวลาที่ชมนั้นไม่เคยทราบว่าสร้างจากนิยายเล่มนี้ ดูเพราะชอบนักแสดงหลักทั้งสองคนเลยคือ ทาคูยะ และมาซามิ และก็ไม่ผิดหวังทั้งคู่แสดงในบทบาทที่ได้รับได้ดีมาก พระนางมีการขัดแย้งในความเห็นอย่างที่เรียกว่าคู่กัด แต่ก็ห่วงใยช่วยเหลือกันมีความน่ารักปนน่าหมั่นไส้ โรงแรมที่ใช้เป็นฉากก็หรูหราโอ่โถงงดงามน่าใช้บริการอย่างมากครับ

    📚วกกลับมาเข้าเรื่องในหนังสือ

    สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 425 บาท
    ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน
    อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล

    เนื้อหาในเล่มกล่าวถึงชีวิตของพนักงานโรงแรมคอร์เทเชียโตเกียวสุดหรูที่มีนามว่า ยามางิชิ นาโอมิ ซึ่งเป็นตัวเอกที่ดำเนินเรื่องหลักของนิยายเล่มนี้ ที่ฉากแรกปรากฏก็เปิดตัวอย่างสง่างามสมกับความเป็นพนักงานต้อนรับมืออาชีพยิ่ง เพราะมีลูกค้าชายประเภทที่จงใจก่อปัญหาเพื่อหวังจะได้เข้าพักในห้องราคาสูงกว่าที่ตนได้เลือกจองไว้ จนพนักงานยกกระเป๋าที่เข็นของไปให้ ต้องโทร.ลงมาปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี ซึ่งเธอสามารถบริหารจัดการให้ผ่านพ้นสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าลงได้อย่างสวยงาม

    จากนั้นเรื่องจึงนำพาผู้อ่านเข้าสู่ประเด็นของที่มาอันกลายเป็นชื่อเรื่องคือ ทางผู้จัดการใหญ่ที่รับผิดชอบดูแลพนักงานในโรงแรมทั้งหมด ได้รับการติดต่อขอความร่วมมือจากกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ในการสืบสวนคดีที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้ ที่มีแนวโน้มเป็นคดีฆาตกรรมต่อเนื่องโดยคนร้ายรายเดียวกัน

    🏨

    รายละเอียดของคดีคือ มีการพบศพผู้ตาย 3 ราย ในระยะเวลาห่างกันประมาณ 6-7 วันนับจากศพแรก ทราบชื่อผู้ตายทั้งสาม เป็นชาย2หญิง1 สาเหตุเสียชีวิตจากการถูกทำร้ายด้วยการตีจากด้านหลังบ้าง รัดคอบ้าง ทุกรายพบตัวเลขปริศนา2ชุดในจุดเกิดเหตุ ซึ่งยังไม่แน่ชัดว่าเกี่ยวข้องกับการตายของเหยื่อหรือไม่อย่างไร แต่ตำรวจมั่นใจว่าคนร้ายหมายตาที่จะก่อเหตุในครั้งต่อไป โดยเล็งเป้าหมายคือโรงแรมที่นาโอมิทำงานอยู่ ปัญหาใหญ่คือไม่ทราบว่าใครที่คนร้ายหมายจะฆ่า ทำไมถึงเลือกที่นี่ และคนร้ายคือใคร ซึ่งรายละเอียดปลีกย่อยพวกนี้ ฝ่ายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ได้คุยตกลงกันกับผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมแล้ว ดังนั้นจึงเรียกตัว หัวหน้าจากหลายฝ่ายให้มาร่วมประชุม ไม่ว่าฝ่ายห้องพัก ฝ่ายเข็นสัมภาระลูกค้าไปส่งห้อง ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และในการนี้นาโอมิยังถูกระบุให้เข้าร่วมประชุมแม้จะเป็นแค่เพียง พนักงานระดับปฏิบัติการณ์ฝ่ายต้อนรับเท่านั้น

    🏨

    เหตุผลเพราะหัวหน้างานไว้วางใจ เชื่อมั่นในคุณสมบัติและประสบการณ์ของเธอจะสามารถเป็นพี่เลี้ยงให้กับตำรวจ ที่จะปลอมเข้ามาเป็นพนักงานเพื่อเฝ้าสังเกตบุคคลที่มาใช้บริการโรงแรม ซึ่งแผนกต้อนรับเองนาโอมิถูกเลือกให้จับคู่กับรองสารวัตรนิตตะ ส่วนแผนกอื่นก็มีตำรวจปลอมตัวเข้าไปด้วยเช่นกัน นอกจากนั้นก็มีตำรวจส่วนหนึ่งที่ถูกสั่งการให้ปะปนเข้ามาเป็นคนใช้บริการหรือจับตาความเคลื่อนไหวบริเวณโถงรับแขก ห้องอาหาร และอื่นๆ

    🏨

    นั่นคือจุดเริ่มแห่งความหรรษา เพราะนิตตะไม่ชอบอะไรที่เป็นพิธีการ แต่จำใจต้องเชื่อฟังนาโอมิที่อายุน้อยกว่า ตั้งแต่เรื่องชุดพนักงาน ท่าทีการพูดจา บุคลิกภายนอกที่ต้องถูกปรับให้กลายจากความเป็นตำรวจมาเป็นพนักงานต้อนรับให้สมจริงมากที่สุด ทั้งคู่จึงมีการกระทบกระทั่งทางความคิดที่ไม่ตรงกัน จนมีการโต้เถียงบ่อยครั้ง ซึ่งเป็นความบันเทิงประการหนึ่ง ด้วยคู่นี้มีความน่ารัก น่าลุ้น ที่จะกลายมาเป็นคู่ใจในอนาคตได้

    🏨

    ระหว่างนั้น นาโอมิมีข้อสงสัยมากมายหลายประการ เธอมักถามนิตตะที่ทราบรายละเอียดของคดีมากกว่าที่พนักงานโรงแรมทราบ แต่นิตตะไม่บอกเล่าโดยให้เหตุผลว่าเป็นความลับของทางราชการไม่อาจให้คนนอกทราบได้

    งานบริการของนาโอมิยังคงต้องดำเนินต่อไป เกิดปัญหาจากความต้องการของลูกค้าที่แวะเวียนเข้ามาพักเป็นระยะ ซึ่งเธอและนิตตะต้องพยายามแก้ไขสถานการณ์ให้ผ่านพ้น ทำให้ทั้งสองเริ่มมีความเข้าใจและยอมรับในตัวตนและงานของอีกฝ่ายได้ดีขึ้นกว่าเมื่อแรกพบหน้า ลูกค้าบางคนดูไม่น่าไว้ใจและมีท่าทางแปลกจนนิตตะจับตามองเป็นพิเศษ ด้วยสัญชาตญาณของนักสืบ

    🏨

    ขณะที่มีตำรวจวัยเลยกลางคนไปแล้ว ซึ่งเป็นตำรวจในท้องที่เกิดเหตุคนหนึ่งที่รู้จักกับนิตตะ และได้รับการมอบหมายให้เป็นคู่หูสืบคดีก่อนที่นิตตะจะต้องปลอมตัวมาเป็นพนักงานต้อนรับนั้น มีน้ำใจที่อยากจะช่วยเหลือ จึงมักอาสาช่วยสืบเรื่องราวต่าง ๆ จากด้านนอก ตามที่นิตตะมีความสงสัยด้วยอีกทางหนึ่ง

    ในที่สุดนิตตะก็ทนรบเร้าจากนาโอมิไม่ไหว อีกทั้งเริ่มมีความไว้ใจเธอมากขึ้น จนยอมเล่าให้ทราบถึงปริศนาของชุดตัวเลขที่ปรากฏทุกครั้งในสถานที่พบศพอันเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ตำรวจตัดสินใจปะปนเข้ามาในโรงแรม ทำให้เธอเริ่มเกิดความตื่นตัวและทึ่งในความสามารถของเขา รวมถึงมีความกังวลถึงเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้จนส่งผลต่อสุขภาพและงานในหน้าที่ความรับผิดชอบ

    🏨

    อย่างไรก็ตาม สุดท้ายตัวคนร้ายคือคนที่คิดไม่ถึง ซึ่งไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่าจะวางแผนการณ์ได้อย่างแยบยลขนาดนั้น แต่แรงจูงใจในการก่อคดียังรู้สึกว่ามีน้ำหนักน้อยไปสักหน่อย คงเพราะความที่คนร้ายเป็นคนประเภทมีจิตรุนแรงในพื้นนิสัย ทำให้ต้องลุ้นเอาใจช่วยนิตตะและนาโอมิในตอนที่เนื้อเรื่องเปิดเผยให้คนอ่านทราบแล้วว่าเป็นใคร ทั้งสองจะปลอดภัยหรือไม่ จะจับตัวคนร้ายได้ไหม ใครจะถูกฆ่าเป็นรายถัดไปหรือเปล่า ต้องตามอ่านต่อในพิกัดต่อไปใครเป็นศพครับ

    🖋วิจารณ์หลังจบเรื่อง

    เป็นการเล่าในมุมมองบุคคลที่สามคือมุมมองพระเจ้า ฉากหลักตลอดทั้งเรื่องเกิดขึ้นภายในโรงแรม ตัวละครที่มีการเอ่ยชื่อและมีบทบาทสำคัญไม่เยอะจนเกินไป จึงทำให้คนอ่านจดจำและรู้สึกใกล้ชิดกับตัวเอก ไปจนตัวรองที่ถูกกล่าวถึงบ่อย ๆ ได้ไม่ยาก ความจริงในส่วนของคดีที่เกิดในเล่มนี้นั้น พูดตามจริงแล้วไม่ได้มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไร รูปแบบการฆ่าก็ธรรมดาเกินกว่าจะดูน่ากลัวหรือลึกลับ เพียงแต่มีจุดเด่นตรงชุดตัวเลขปริศนาว่าหมายถึงอะไร และชวนน่าสงสัยเล็กน้อยว่าคนร้ายจะฆ่าคนไปทำไม เพราะดูเหมือนตำรวจมีข้อมูลน้อยมาก จนการสืบสวนแทบไม่เดินหน้าไปไหนเลย

    🏨

    เป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่คงจะต้องการให้โทนของเรื่องออกมาในลักษณะนี้ คือไม่เน้นที่การสืบสวนคลี่คลายปมเป็นพิเศษ จึงไม่จำเป็นต้องผูกเรื่องราวของคดีที่เกิดขึ้นให้มีความอลังการ จนดึงดูดความสนใจกระหายใคร่รู้ และกระตุ้มต่อมนักสืบของคนอ่านจนพุ่งสูงด้วยความเข้มข้นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเหยื่อ แต่กลับเลือกที่จะให้ดูเป็นคดีทั่วไป ไม่มีความโชกเลือดหรือบ้าคลั่งของฆาตกรเป็นที่ปรากฏออกมาในบรรยากาศ ซึ่งในแง่นี้ถือว่านักอ่านหลายคนอาจถูกภาพปกของหนังสือหลอกเอาได้ เพราะโทนสีดำแดง กับเลือดเปรอะกระจายบนแผนที่ อีกทั้งชื่อเรื่องชวนค้นหาว่าคงจะดำเนินไปในแนวทางน่าตื่นเต้นกับการตามสืบอะไรทำนองนั้น ซึ่งใครที่คาดหวังมากก็อาจผิดหวังเมื่อพบว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นไปในทิศทางที่ตนคาดว่าจะได้พบเจอ

    🏨

    แต่นี่ไม่มีปัญหากับผม ส่วนตัวชอบมาก แทบไม่ได้สนใจในคดีด้วยซ้ำว่าใครจะเป็นคนร้าย ใครเป็นเป้าหมายที่กำลังจะถูกฆ่า และทำไมต้องฆ่า คืออ่านไปได้เรื่อย ๆ อย่างเพลิดเพลิน ชอบในความที่เนื้อหาเจาะลึกถึงวงการคนโรงแรม ทำให้เราได้รู้ข้อมูลหลายอย่าง สิ่งที่พนักงานต้องแบกรับและพบเจอที่เป็นเรื่องเบื้องลึกเบื้องหลัง ซึ่งคนทั่วไปไม่ค่อยได้คำนึงถึงและไม่เคยมองในมุมของคนทำงานเหล่านั้น จึงเป็นความบันเทิงที่สามารถได้รู้เรื่องราวอินไซด์โดยผ่านการทำงานเพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าของนาโอมิ กับประเด็นต่าง ๆ ที่เข้ามามากมาย คล้ายกำลังได้ติดตามดูซีรีส์ชีวิตการทำงานในอาชีพด้านการบริหารโรงแรมดี ๆ สักเรื่องหนึ่ง ซึ่งอดีตเมื่อ 30 กว่าปีก่อน เคยได้รับชมมาบ้างทั้งของญี่ปุ่นและเกาหลี

    🏨

    จุดเด่นในการดำเนินเรื่องคือเราจะได้เห็นพัฒนาการความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นของสองตัวละครหลัก ในระหว่างร่วมกันแก้ไขปัญหา แม้มีความขัดแย้งจากความเห็นมุมมองที่ต่างสถานะบ้างก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ดีเสียอีกทำให้ต่างฝ่ายได้เรียนรู้เพิ่ม เป็นประสบการณ์ใหม่และเปิดมุมมองอีกด้านที่ตนไม่เคยใส่ใจ จนเกิดเป็นความเห็นอกเห็นใจ และเชื่อใจกันโดยไม่รู้ตัว แม้นภายนอกเหมือนไม่ชอบหน้ากันก็ตาม ที่สำคัญคือแม้เรื่องแนวทางการสืบหาตัวคนร้ายเหมือนไม่คืบหน้าไปไหน แต่เมื่อนาโอมิแก้ปัญหาลูกค้าไปทีละเรื่องต่อเนื่องไป ทำให้นิตตะเองสะดุดคิดได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่จะเกี่ยวโยงไปถึงคดีได้อย่างไม่ตั้งใจ บางครั้งคำพูดของนาโอมิเองช่วงสนทนากับนิตตะ ไปจุดประกายให้เขาพลันนึกอะไรได้ขึ้นมาอย่างกะทันหันก็มี รวมถึงคู่หูนายตำรวจท้องที่ผู้มีอายุมากกว่าเขา ก็ยังมีส่วนช่วยอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน ทำให้เห็นถึงพลังของความช่วยเหลือกันและกันของความเป็นเพื่อน แม้เพิ่งทำความรู้จักกันชั่วระยะเวลาไม่นาน นี่จึงไม่ใช่นิยายสืบสวนที่เน้นความเก่งฉกาจของนักสืบที่รับผิดชอบคดีแบบฉายเดี่ยว แต่ต้องอาศัยความเชื่อใจระหว่างกันในการแลกเปลี่ยนข้อมูล ความเห็นที่มีของตนคนเดียวอาจจะไม่เพียงพอ

    หากพิจารณาให้ดี จะได้เห็นถึงความสำคัญของบุคคลแวดล้อมที่ดูราวกับไม่มีส่วนสำคัญ แต่แท้จริงถ้าไม่ได้ความคิดเห็นหรือความช่วยเหลือของเขา พระเอกของเราก็ยังคงไม่อาจฉุกใจได้คิด จนนำไปสู่การรู้ตัวคนร้ายในช่วงท้ายของเรื่อง

    บทสรุปก่อนจบ มีแนวโน้มให้คนอ่านได้ลุ้นว่านิตตะกับนาโอมิ จะมีความเป็นไปได้ในการเป็นคู่รักหรือไม่ แต่ที่มั่นใจคือน่าจะมีเล่มต่อให้ได้ติดตามกันอย่างแน่นอน.

    .........................................

    2. #พิกัดต่อไปใครเป็นศพตอนลางร้ายใต้หน้ากาก #masqueradeeve

    เล่มที่สองของซีรีส์ ที่ยังคงความสนุกได้ไม่แพ้เล่มแรก แต่ความหนาน้อยลงเหลือ 352 หน้า

    สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 345 บาท
    ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน
    อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล

    เนื้อหาย่อของเล่มนี้

    ถึงจะออกมาเป็นเล่มที่สองของชุด แต่เหตุการณ์เป็นเรื่องก่อนหน้าคดีในเล่มแรก คือย้อนไปเล่าสมัยที่นาโอมิเพิ่งจะเข้าทำงานใน คอร์เทเชียโตเกียวได้แค่สี่ปี และย้ายแผนกมาอยู่ฝ่ายต้อนรับไม่นาน ยังเห็นถึงความผิดพลาดบกพร่องที่ไม่คล่องตัว ยังไม่มีความเชื่อมั่นในประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญดังภาพที่ปรากฏในเล่มก่อนหน้า ทว่าก็ยังคงบุคลิกที่มุ่งมั่นในการให้บริการ และมีหัวใจในการคิดถึงและเอาใจใส่ต่อลูกค้าทุกคนอย่างซื่อสัตย์

    🏨

    เริ่มต้นมา นาโอมิก็ได้แสดงความสามารถที่ทำให้เห็นถึงความมีไหวพริบปฏิภาณ และช่างสังเกต อันเป็นคุณสมบัติที่ควรต้องมีในคนที่ทำอาชีพเช่นเธอ โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งนาโอมิจดจำได้ว่าเป็นอดีตแฟนที่เคยคบหากันชั่วเวลาหนึ่งสมัยที่เธอเรียนมหาวิทยาลัย แต่มีเหตุให้ต้องเลิกราแยกย้ายกันไปคนละเส้นทาง เขามากับชายอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นนักกีฬาเบสบอลอาชีพที่มีชื่อเสียงมาก โดยทำหน้าที่เป็นผจก.ส่วนตัวนักกีฬาชาย แล้วได้เกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้นในขณะที่ทั้งสองมาพักอยู่ในโรงแรม จนเป็นเหตุให้แฟนเก่าคนนี้โทร.ตามตัวนาโอมิจากหน้าฟรอนต์ให้มาช่วยแก้ไขปัญหา ซึ่งเธอไม่เต็มใจนักแต่ต้องตัดความรู้สึกส่วนตัวออก แล้วสวมหัวใจพนักงานฝ่ายต้อนรับที่ต้องช่วยเหลือบริการแก่ลูกค้าอย่างดีที่สุด ซึ่งสุดท้ายเธอก็สามารถจัดการกับปัญหาให้จบลงด้วยดี

    🏨

    ทางด้านนิตตะนั้น เพิ่งเริ่มต้นอาชีพด้วยการเข้าเป็นน้องใหม่ในสังกัดกรมตำรวจหลังกลับมาจากต่างประเทศไม่นาน โดยมีรุ่นพี่โมโตมิยะ(ปรากฏตัวในเล่มแรกด้วย โดยเป็นหนึ่งที่ปลอมตัวเข้าไปในโรงแรม) ที่เป็นคู่หูและพี่เลี้ยง ซึ่งคดีแรกที่เขาต้องคลี่คลายคือ คดีฆาตกรรมวันไวต์เดย์ โดยตำรวจได้รับแจ้งจากหญิงสาวคนหนึ่งว่าสามีของตนออกไปวิ่งออกกำลังตอนกลางดึกแต่ยังไม่กลับถึงบ้านตามเวลา สุดท้ายมีการพบว่าสามีของเธอกลายเป็นศพอยู่ในสวน ซึ่งเสียชีวิตจากการถูกแทงที่ท้องและหลัง มีอะไรหลายอย่างที่พบในที่เกิดเหตุ รวมถึงข้อมูลที่ตำรวจได้สืบทราบมา ที่รบกวนใจของนิตตะ เขาได้แสดงความสามารถออกมาเป็นที่ปรากฏจนรุ่นพี่ออกจะไม่พอใจและหมั่นไส้อยู่บ้าง ด้วยสิ่งที่นิตตะคาดคะเนและวิเคราะห์ทำให้ตำรวจสามารถพบตัวของผู้ก่อเหตุได้ในเวลาไม่นาน แต่คดีนี้มีอะไรที่ซับซ้อนยิ่งกว่าสิ่งที่ตำรวจรู้

    🏨

    ตัดมาที่การปฏิบัติงานของนาโอมิ ในเหตุการณ์ที่มีกลุ่มชายหลายคน มาจองห้องพักและมีพฤติการณ์ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าแปลกพิกล ต่อมาทราบว่าที่แท้คนกลุ่มนี้หวังที่จะมาเฝ้ารอเพื่อจะได้พบเจอกับนักเขียนนิยายที่โด่งดังนามว่า ทาจิบานะ ซากุระซึ่งเขียนแนวประโลมโลก และจะเข้ามาพักที่โรงแรมเพื่อเขียนงานใหม่ เนื่องจากเหล่าสาวกที่ชื่นชอบงานเขียนของซากุระ ไปเห็นรูปที่ถูกระบุว่าเป็นนักเขียนหญิงคนดังในโซเชียลมีเดีย พอเห็นว่าเป็นสาวสวยจึงหาวิธีที่จะได้พบเจอตัวจริงให้ได้ จึงเป็นหน้าที่ของนาโอมิ ที่จะต้องรักษาความเป็นส่วนตัวรวมถึงความปลอดภัยให้แก่ลูกค้าที่มาใช้บริการ ความยุ่งยากจึงเกิดขึ้น

    🏨

    ตอนสุดท้าย นาโอมิได้รับการขอจากผู้จัดการให้ช่วยไปสอนงานให้กับพนักงานแผนกต้อนรับที่สาขาโอซาก้า ซึ่งเพิ่งเปิดโรงแรมได้ไม่นาน เธอจึงต้องไปทำงานอยู่ที่นั่นชั่วระยะเวลาหนึ่งแต่ไม่เกินครึ่งปี ในขณะที่นิตตะมีคดีใหม่ที่ต้องรับผิดชอบกับรุ่นพี่โมโตมิยะ คือการตายของอาจารย์มหาวิทยาลัย ที่กำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่องทางสิทยาศาสตร์ โดยพบศพในห้องทำงาน คดีนี้มีผู้ต้องสงสัยที่ตำรวจค่อนข้างมั่นใจว่าน่าจะเป็นบุคคลคนหนึ่ง แต่ทว่าเขากลับมีหลักฐานยืนยันที่อยู่ชัดเจนในช่วงเวลาที่คาดว่าเหยื่อถูกฆ่าตาย ซึ่งเจ้าตัวเข้าใจว่าตนเองรอดพ้นแน่แต่แท้จริงเบื้องหลังยังมีอะไรที่ไม่เป็นดังที่คิด ที่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกว่า

    ในกรณีทีมสืบสวนเอง ผู้ใหญ่ได้สั่งการลงมาให้นิตตะจับคู่กันกับตำรวจหญิงวัยละอ่อน ที่เป็นตำรวจท้องที่มีนามว่า ริสะ ที่ถูกย้ายมาจากแผนกความปลอดภัยชุมชน ให้มาร่วมในทีมเป็นครั้งแรก นิตตะไม่พอใจนักแต่จำใจต้องทำตาม แม้จะดูเหมือนเป็นตำรวจหญิงที่อ่อนต่อโลก พูดเป็นต่อยหอย และขาดไหวพริบม แต่ริสะก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีความกระตือรือร้น มุ่งมั่นใส่ใจในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการที่เธอได้รับคำสั่งจากนิตตะให้ไปสืบเช็กข้อมูลจากโรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้า เพื่อยืนยันคำพูดจากปากของชายผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในคดี ทำให้ริสะได้พบกับนาโอมิ อันก่อให้เกิดประโยชน์อย่างมากมาถึงผลลัพธ์ในภายหลัง

    🖋วิเคราะห์หลังอ่านจบ

    เล่มนี้เล่าเรื่องโดยแยกเนื้อหาระหว่างการแก้ปัญหาในโรงแรมของนาโอมิ กับการไขคดีของนิตตะออกจากกันชัดเจนเป็นตอนที่จบในตัว เริ่มจากตอนของนาโอมิก่อน จากนั้นสลับไปเล่าฝั่งนิตตะ แต่ในตอนสุดท้ายจะผนวกสองฝั่งให้เชื่อมถึงกันในคดีที่มีผู้เกี่ยวข้องได้ไปเข้าพักที่โรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้าซึ่งนาโอมิกำลังอยู่ในช่วงที่สอนงานให้พนักงานที่นั่น

    ทั้งคู่ไม่ได้พบกันเลย เพราะการพบกันครั้งแรกเกิดขึ้นในเล่มแรก แต่ผู้เขียนมีความสามารถในการผูกโยงเรื่องราวให้คนอ่านรู้สึกเหมือนว่าได้เห็นคนทั้งสองอย่างใกล้ชิด และได้เห็นบุคลิกกับอุปนิสัยส่วนตัวของนาโอมิกับนิตตะมากขึ้น

    นิตตะในเล่มนี้ มีโอกาสได้แสดงฝีมือในการคิดวิเคราะห์ และประเมินสถานการณ์กับข้อมูลที่ใช้หาตัวคนร้าย ได้เด่นชัดกว่าเล่มแรก สมกับที่เป็นระดับหัวกะทิที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่เราก็จะได้เห็นถึงข้อเสียใหญ่ของเขาที่ไม่น่ารักเช่นกัน คือเป็นคนมั่นใจในความฉลาดของตนมากจนเหมือนดูถูกคนที่ด้อยกว่า โดยเฉพาะความคิดที่เห็นว่าผู้หญิงเป็นตัวถ่วง สู้ผู้ชายไม่ได้ ดังที่นิตตะแสดงออกทางสีหน้าท่าทางและคำพูดต่อเด็กใหม่อย่างริสะ ที่เหมือนเป็นได้แค่ลูกไล่ไร้ประโยชน์ ซึ่งต่างจากนาโอมิ ที่แม้จะมองออกว่าริสะเป็นตำรวจที่ความสามารถไม่ถึงขั้น แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทีรำคาญ กลับมองเห็นถึงมุมที่เป็นความอดทน ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดของตำรวจหญิงในการพยายามค้นหาความจริงให้ได้ ความมุ่งมั่นของริสะจึงเอาชนะใจของนาโอมิ จนยอมช่วยเหลือด้วยการเปิดเผยเรื่องราวบางส่วนให้ริสะทราบ

    ในส่วนของการคลี่คลายคดี ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อนจนเกินไป แต่เล่มนี้จะเน้นไปที่คดีที่น่าจะเป็นที่มาของชื่อตอน (ลางร้ายใต้หน้ากาก) ถึงสองคดีด้วยกันครับ ถ้าได้อ่านแล้วจะเข้าใจ และน่าจะเห็นตรงกันว่าภายใต้หน้ากากที่ภายนอกดูไม่ได้รู้เลยว่าจะกลายเป็นคนร้ายได้ สุดท้ายก็แอบซ่อนความบิดเบี้ยวของใจที่โดนกิเลสเข้าครอบงำได้อย่างน่ากลัว

    ตัวละครในเรื่อง สำหรับเล่มนี้ รู้สึกว่าริสะที่แม้จะมีบทบาทเพียงแค่ช่วงคดีสุดท้ายนั้น เป็นตัวละครที่เขียนมาได้น่าสนใจมาก โผล่มาทีไรก็ทำให้คนอ่านอย่างผมอดขำไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปต่อในเล่มอื่น ๆ ของชุดนี้หรือไม่ ส่วนนาโอมินั้นยังคงเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์เช่นเดิม เทียบกับนิตตะแล้วส่วนตัวมีความรู้สึกชอบนาโอมิมากกว่า

    นอกจากนี้ยังชอบตอนจบของเรื่อง ที่มีการโยงถึงเหตุการณ์ที่เป็นต้นตอนำไปสู่ความอาฆาตแค้นของฆาตกรในคดีที่เกิดขึ้นในเล่มแรก สรุปว่าอ่านจบเล่มสองแล้วก็จะไปต่อเหตุการณ์ของเล่มแรกพอดี

    ใครเริ่มอ่านจากเล่มนี้ก่อน สามารถอ่านเล่มแรกต่อเนื่องได้เลย

    📌คำเตือน : สำหรับคนที่ชอบการสืบคดีแบบเข้มข้น มีวิธีการฆ่าที่ค่อนข้างแปลกพิสดารหรือโหดสยอง และมีกลวิธีในการอำพรางซ่อนเร้นที่ไม่ธรรมดา ซีรีส์ชุดนี้อาจไม่ตอบโจทย์ แล้วเลยพาลจะไม่ชอบหรือหมดสนุกได้ง่าย แต่ถ้าชอบแนวได้ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับอาชีพของตัวเอกควบคู่ไปกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และการไขคดีที่ไม่โลดโผน ชุดนี้น่าจะเป็นที่ชื่นชอบของคุณได้ไม่ยากครับ

    ป.ล. มีปกใหม่ออกมาที่คิดว่าทำได้ดีตรงกับแนวเรื่องและชื่อตอนมากกว่าปกฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกด้วย เพราะปกของเล่มสองนี้ดูเหมือนน่าจะโหดมาก แต่เนื้อในไม่ใช่อย่างที่คิด

    ใครอ่านตั้งแต่ต้นมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายนี้ได้ขอได้รับความขอบคุณจากผมด้วยครับ

    #thaitimes
    #หนังสือ
    #หนังสือน่าอ่าน
    #นิยายแปล
    #นิยายญี่ปุ่น
    #นิยายสืบสวน
    #สืบสวน
    #คดีฆาตกรรม
    #งานโรงแรม
    #พนักงานต้อนรับ
    #ตำรวจ
    #นักสืบ
    #ลูกค้า
    #งานบริการ
    #อาชีพ
    #ฮิงาชิโนะเคโงะ
    🔹️แพ็กคู่ซีรีส์ชุด พิกัดต่อไปใครเป็นศพ❗ คำเตือน เนื้อหายาวมากถึงมากที่สุด 1 #พิกัดต่อไปใครเป็นศพ #masqueradehotel อ่านจนจบในวันเดียว หนาถึง 547 หน้า ดีที่ขนาดไม่เทอะทะแม้หนาแต่ไม่หนัก ตอนตัดสินใจเลือกยืมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยชมที่สร้างเป็นหนังมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน พออ่านไปได้ไม่กี่หน้าเริ่มรู้สึกฉากช่างคุ้นเคย เนื้อเรื่องเหมือนเคยรู้มาก่อน ทบทวนความทรงจำตนเองจึงค่อยจำได้ว่าคือเรื่องเดียวกับหนังที่ดูจบแล้วชอบมากนั่นเอง แต่ห้วงเวลาที่ชมนั้นไม่เคยทราบว่าสร้างจากนิยายเล่มนี้ ดูเพราะชอบนักแสดงหลักทั้งสองคนเลยคือ ทาคูยะ และมาซามิ และก็ไม่ผิดหวังทั้งคู่แสดงในบทบาทที่ได้รับได้ดีมาก พระนางมีการขัดแย้งในความเห็นอย่างที่เรียกว่าคู่กัด แต่ก็ห่วงใยช่วยเหลือกันมีความน่ารักปนน่าหมั่นไส้ โรงแรมที่ใช้เป็นฉากก็หรูหราโอ่โถงงดงามน่าใช้บริการอย่างมากครับ 📚วกกลับมาเข้าเรื่องในหนังสือ สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 425 บาท ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล เนื้อหาในเล่มกล่าวถึงชีวิตของพนักงานโรงแรมคอร์เทเชียโตเกียวสุดหรูที่มีนามว่า ยามางิชิ นาโอมิ ซึ่งเป็นตัวเอกที่ดำเนินเรื่องหลักของนิยายเล่มนี้ ที่ฉากแรกปรากฏก็เปิดตัวอย่างสง่างามสมกับความเป็นพนักงานต้อนรับมืออาชีพยิ่ง เพราะมีลูกค้าชายประเภทที่จงใจก่อปัญหาเพื่อหวังจะได้เข้าพักในห้องราคาสูงกว่าที่ตนได้เลือกจองไว้ จนพนักงานยกกระเป๋าที่เข็นของไปให้ ต้องโทร.ลงมาปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี ซึ่งเธอสามารถบริหารจัดการให้ผ่านพ้นสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าลงได้อย่างสวยงาม จากนั้นเรื่องจึงนำพาผู้อ่านเข้าสู่ประเด็นของที่มาอันกลายเป็นชื่อเรื่องคือ ทางผู้จัดการใหญ่ที่รับผิดชอบดูแลพนักงานในโรงแรมทั้งหมด ได้รับการติดต่อขอความร่วมมือจากกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ในการสืบสวนคดีที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้ ที่มีแนวโน้มเป็นคดีฆาตกรรมต่อเนื่องโดยคนร้ายรายเดียวกัน 🏨 รายละเอียดของคดีคือ มีการพบศพผู้ตาย 3 ราย ในระยะเวลาห่างกันประมาณ 6-7 วันนับจากศพแรก ทราบชื่อผู้ตายทั้งสาม เป็นชาย2หญิง1 สาเหตุเสียชีวิตจากการถูกทำร้ายด้วยการตีจากด้านหลังบ้าง รัดคอบ้าง ทุกรายพบตัวเลขปริศนา2ชุดในจุดเกิดเหตุ ซึ่งยังไม่แน่ชัดว่าเกี่ยวข้องกับการตายของเหยื่อหรือไม่อย่างไร แต่ตำรวจมั่นใจว่าคนร้ายหมายตาที่จะก่อเหตุในครั้งต่อไป โดยเล็งเป้าหมายคือโรงแรมที่นาโอมิทำงานอยู่ ปัญหาใหญ่คือไม่ทราบว่าใครที่คนร้ายหมายจะฆ่า ทำไมถึงเลือกที่นี่ และคนร้ายคือใคร ซึ่งรายละเอียดปลีกย่อยพวกนี้ ฝ่ายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ได้คุยตกลงกันกับผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมแล้ว ดังนั้นจึงเรียกตัว หัวหน้าจากหลายฝ่ายให้มาร่วมประชุม ไม่ว่าฝ่ายห้องพัก ฝ่ายเข็นสัมภาระลูกค้าไปส่งห้อง ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และในการนี้นาโอมิยังถูกระบุให้เข้าร่วมประชุมแม้จะเป็นแค่เพียง พนักงานระดับปฏิบัติการณ์ฝ่ายต้อนรับเท่านั้น 🏨 เหตุผลเพราะหัวหน้างานไว้วางใจ เชื่อมั่นในคุณสมบัติและประสบการณ์ของเธอจะสามารถเป็นพี่เลี้ยงให้กับตำรวจ ที่จะปลอมเข้ามาเป็นพนักงานเพื่อเฝ้าสังเกตบุคคลที่มาใช้บริการโรงแรม ซึ่งแผนกต้อนรับเองนาโอมิถูกเลือกให้จับคู่กับรองสารวัตรนิตตะ ส่วนแผนกอื่นก็มีตำรวจปลอมตัวเข้าไปด้วยเช่นกัน นอกจากนั้นก็มีตำรวจส่วนหนึ่งที่ถูกสั่งการให้ปะปนเข้ามาเป็นคนใช้บริการหรือจับตาความเคลื่อนไหวบริเวณโถงรับแขก ห้องอาหาร และอื่นๆ 🏨 นั่นคือจุดเริ่มแห่งความหรรษา เพราะนิตตะไม่ชอบอะไรที่เป็นพิธีการ แต่จำใจต้องเชื่อฟังนาโอมิที่อายุน้อยกว่า ตั้งแต่เรื่องชุดพนักงาน ท่าทีการพูดจา บุคลิกภายนอกที่ต้องถูกปรับให้กลายจากความเป็นตำรวจมาเป็นพนักงานต้อนรับให้สมจริงมากที่สุด ทั้งคู่จึงมีการกระทบกระทั่งทางความคิดที่ไม่ตรงกัน จนมีการโต้เถียงบ่อยครั้ง ซึ่งเป็นความบันเทิงประการหนึ่ง ด้วยคู่นี้มีความน่ารัก น่าลุ้น ที่จะกลายมาเป็นคู่ใจในอนาคตได้ 🏨 ระหว่างนั้น นาโอมิมีข้อสงสัยมากมายหลายประการ เธอมักถามนิตตะที่ทราบรายละเอียดของคดีมากกว่าที่พนักงานโรงแรมทราบ แต่นิตตะไม่บอกเล่าโดยให้เหตุผลว่าเป็นความลับของทางราชการไม่อาจให้คนนอกทราบได้ งานบริการของนาโอมิยังคงต้องดำเนินต่อไป เกิดปัญหาจากความต้องการของลูกค้าที่แวะเวียนเข้ามาพักเป็นระยะ ซึ่งเธอและนิตตะต้องพยายามแก้ไขสถานการณ์ให้ผ่านพ้น ทำให้ทั้งสองเริ่มมีความเข้าใจและยอมรับในตัวตนและงานของอีกฝ่ายได้ดีขึ้นกว่าเมื่อแรกพบหน้า ลูกค้าบางคนดูไม่น่าไว้ใจและมีท่าทางแปลกจนนิตตะจับตามองเป็นพิเศษ ด้วยสัญชาตญาณของนักสืบ 🏨 ขณะที่มีตำรวจวัยเลยกลางคนไปแล้ว ซึ่งเป็นตำรวจในท้องที่เกิดเหตุคนหนึ่งที่รู้จักกับนิตตะ และได้รับการมอบหมายให้เป็นคู่หูสืบคดีก่อนที่นิตตะจะต้องปลอมตัวมาเป็นพนักงานต้อนรับนั้น มีน้ำใจที่อยากจะช่วยเหลือ จึงมักอาสาช่วยสืบเรื่องราวต่าง ๆ จากด้านนอก ตามที่นิตตะมีความสงสัยด้วยอีกทางหนึ่ง ในที่สุดนิตตะก็ทนรบเร้าจากนาโอมิไม่ไหว อีกทั้งเริ่มมีความไว้ใจเธอมากขึ้น จนยอมเล่าให้ทราบถึงปริศนาของชุดตัวเลขที่ปรากฏทุกครั้งในสถานที่พบศพอันเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ตำรวจตัดสินใจปะปนเข้ามาในโรงแรม ทำให้เธอเริ่มเกิดความตื่นตัวและทึ่งในความสามารถของเขา รวมถึงมีความกังวลถึงเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้จนส่งผลต่อสุขภาพและงานในหน้าที่ความรับผิดชอบ 🏨 อย่างไรก็ตาม สุดท้ายตัวคนร้ายคือคนที่คิดไม่ถึง ซึ่งไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่าจะวางแผนการณ์ได้อย่างแยบยลขนาดนั้น แต่แรงจูงใจในการก่อคดียังรู้สึกว่ามีน้ำหนักน้อยไปสักหน่อย คงเพราะความที่คนร้ายเป็นคนประเภทมีจิตรุนแรงในพื้นนิสัย ทำให้ต้องลุ้นเอาใจช่วยนิตตะและนาโอมิในตอนที่เนื้อเรื่องเปิดเผยให้คนอ่านทราบแล้วว่าเป็นใคร ทั้งสองจะปลอดภัยหรือไม่ จะจับตัวคนร้ายได้ไหม ใครจะถูกฆ่าเป็นรายถัดไปหรือเปล่า ต้องตามอ่านต่อในพิกัดต่อไปใครเป็นศพครับ 🖋วิจารณ์หลังจบเรื่อง เป็นการเล่าในมุมมองบุคคลที่สามคือมุมมองพระเจ้า ฉากหลักตลอดทั้งเรื่องเกิดขึ้นภายในโรงแรม ตัวละครที่มีการเอ่ยชื่อและมีบทบาทสำคัญไม่เยอะจนเกินไป จึงทำให้คนอ่านจดจำและรู้สึกใกล้ชิดกับตัวเอก ไปจนตัวรองที่ถูกกล่าวถึงบ่อย ๆ ได้ไม่ยาก ความจริงในส่วนของคดีที่เกิดในเล่มนี้นั้น พูดตามจริงแล้วไม่ได้มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไร รูปแบบการฆ่าก็ธรรมดาเกินกว่าจะดูน่ากลัวหรือลึกลับ เพียงแต่มีจุดเด่นตรงชุดตัวเลขปริศนาว่าหมายถึงอะไร และชวนน่าสงสัยเล็กน้อยว่าคนร้ายจะฆ่าคนไปทำไม เพราะดูเหมือนตำรวจมีข้อมูลน้อยมาก จนการสืบสวนแทบไม่เดินหน้าไปไหนเลย 🏨 เป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่คงจะต้องการให้โทนของเรื่องออกมาในลักษณะนี้ คือไม่เน้นที่การสืบสวนคลี่คลายปมเป็นพิเศษ จึงไม่จำเป็นต้องผูกเรื่องราวของคดีที่เกิดขึ้นให้มีความอลังการ จนดึงดูดความสนใจกระหายใคร่รู้ และกระตุ้มต่อมนักสืบของคนอ่านจนพุ่งสูงด้วยความเข้มข้นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเหยื่อ แต่กลับเลือกที่จะให้ดูเป็นคดีทั่วไป ไม่มีความโชกเลือดหรือบ้าคลั่งของฆาตกรเป็นที่ปรากฏออกมาในบรรยากาศ ซึ่งในแง่นี้ถือว่านักอ่านหลายคนอาจถูกภาพปกของหนังสือหลอกเอาได้ เพราะโทนสีดำแดง กับเลือดเปรอะกระจายบนแผนที่ อีกทั้งชื่อเรื่องชวนค้นหาว่าคงจะดำเนินไปในแนวทางน่าตื่นเต้นกับการตามสืบอะไรทำนองนั้น ซึ่งใครที่คาดหวังมากก็อาจผิดหวังเมื่อพบว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นไปในทิศทางที่ตนคาดว่าจะได้พบเจอ 🏨 แต่นี่ไม่มีปัญหากับผม ส่วนตัวชอบมาก แทบไม่ได้สนใจในคดีด้วยซ้ำว่าใครจะเป็นคนร้าย ใครเป็นเป้าหมายที่กำลังจะถูกฆ่า และทำไมต้องฆ่า คืออ่านไปได้เรื่อย ๆ อย่างเพลิดเพลิน ชอบในความที่เนื้อหาเจาะลึกถึงวงการคนโรงแรม ทำให้เราได้รู้ข้อมูลหลายอย่าง สิ่งที่พนักงานต้องแบกรับและพบเจอที่เป็นเรื่องเบื้องลึกเบื้องหลัง ซึ่งคนทั่วไปไม่ค่อยได้คำนึงถึงและไม่เคยมองในมุมของคนทำงานเหล่านั้น จึงเป็นความบันเทิงที่สามารถได้รู้เรื่องราวอินไซด์โดยผ่านการทำงานเพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าของนาโอมิ กับประเด็นต่าง ๆ ที่เข้ามามากมาย คล้ายกำลังได้ติดตามดูซีรีส์ชีวิตการทำงานในอาชีพด้านการบริหารโรงแรมดี ๆ สักเรื่องหนึ่ง ซึ่งอดีตเมื่อ 30 กว่าปีก่อน เคยได้รับชมมาบ้างทั้งของญี่ปุ่นและเกาหลี 🏨 จุดเด่นในการดำเนินเรื่องคือเราจะได้เห็นพัฒนาการความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นของสองตัวละครหลัก ในระหว่างร่วมกันแก้ไขปัญหา แม้มีความขัดแย้งจากความเห็นมุมมองที่ต่างสถานะบ้างก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ดีเสียอีกทำให้ต่างฝ่ายได้เรียนรู้เพิ่ม เป็นประสบการณ์ใหม่และเปิดมุมมองอีกด้านที่ตนไม่เคยใส่ใจ จนเกิดเป็นความเห็นอกเห็นใจ และเชื่อใจกันโดยไม่รู้ตัว แม้นภายนอกเหมือนไม่ชอบหน้ากันก็ตาม ที่สำคัญคือแม้เรื่องแนวทางการสืบหาตัวคนร้ายเหมือนไม่คืบหน้าไปไหน แต่เมื่อนาโอมิแก้ปัญหาลูกค้าไปทีละเรื่องต่อเนื่องไป ทำให้นิตตะเองสะดุดคิดได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่จะเกี่ยวโยงไปถึงคดีได้อย่างไม่ตั้งใจ บางครั้งคำพูดของนาโอมิเองช่วงสนทนากับนิตตะ ไปจุดประกายให้เขาพลันนึกอะไรได้ขึ้นมาอย่างกะทันหันก็มี รวมถึงคู่หูนายตำรวจท้องที่ผู้มีอายุมากกว่าเขา ก็ยังมีส่วนช่วยอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน ทำให้เห็นถึงพลังของความช่วยเหลือกันและกันของความเป็นเพื่อน แม้เพิ่งทำความรู้จักกันชั่วระยะเวลาไม่นาน นี่จึงไม่ใช่นิยายสืบสวนที่เน้นความเก่งฉกาจของนักสืบที่รับผิดชอบคดีแบบฉายเดี่ยว แต่ต้องอาศัยความเชื่อใจระหว่างกันในการแลกเปลี่ยนข้อมูล ความเห็นที่มีของตนคนเดียวอาจจะไม่เพียงพอ หากพิจารณาให้ดี จะได้เห็นถึงความสำคัญของบุคคลแวดล้อมที่ดูราวกับไม่มีส่วนสำคัญ แต่แท้จริงถ้าไม่ได้ความคิดเห็นหรือความช่วยเหลือของเขา พระเอกของเราก็ยังคงไม่อาจฉุกใจได้คิด จนนำไปสู่การรู้ตัวคนร้ายในช่วงท้ายของเรื่อง บทสรุปก่อนจบ มีแนวโน้มให้คนอ่านได้ลุ้นว่านิตตะกับนาโอมิ จะมีความเป็นไปได้ในการเป็นคู่รักหรือไม่ แต่ที่มั่นใจคือน่าจะมีเล่มต่อให้ได้ติดตามกันอย่างแน่นอน. ......................................... 2. #พิกัดต่อไปใครเป็นศพตอนลางร้ายใต้หน้ากาก #masqueradeeve เล่มที่สองของซีรีส์ ที่ยังคงความสนุกได้ไม่แพ้เล่มแรก แต่ความหนาน้อยลงเหลือ 352 หน้า สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 345 บาท ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล เนื้อหาย่อของเล่มนี้ ถึงจะออกมาเป็นเล่มที่สองของชุด แต่เหตุการณ์เป็นเรื่องก่อนหน้าคดีในเล่มแรก คือย้อนไปเล่าสมัยที่นาโอมิเพิ่งจะเข้าทำงานใน คอร์เทเชียโตเกียวได้แค่สี่ปี และย้ายแผนกมาอยู่ฝ่ายต้อนรับไม่นาน ยังเห็นถึงความผิดพลาดบกพร่องที่ไม่คล่องตัว ยังไม่มีความเชื่อมั่นในประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญดังภาพที่ปรากฏในเล่มก่อนหน้า ทว่าก็ยังคงบุคลิกที่มุ่งมั่นในการให้บริการ และมีหัวใจในการคิดถึงและเอาใจใส่ต่อลูกค้าทุกคนอย่างซื่อสัตย์ 🏨 เริ่มต้นมา นาโอมิก็ได้แสดงความสามารถที่ทำให้เห็นถึงความมีไหวพริบปฏิภาณ และช่างสังเกต อันเป็นคุณสมบัติที่ควรต้องมีในคนที่ทำอาชีพเช่นเธอ โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งนาโอมิจดจำได้ว่าเป็นอดีตแฟนที่เคยคบหากันชั่วเวลาหนึ่งสมัยที่เธอเรียนมหาวิทยาลัย แต่มีเหตุให้ต้องเลิกราแยกย้ายกันไปคนละเส้นทาง เขามากับชายอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นนักกีฬาเบสบอลอาชีพที่มีชื่อเสียงมาก โดยทำหน้าที่เป็นผจก.ส่วนตัวนักกีฬาชาย แล้วได้เกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้นในขณะที่ทั้งสองมาพักอยู่ในโรงแรม จนเป็นเหตุให้แฟนเก่าคนนี้โทร.ตามตัวนาโอมิจากหน้าฟรอนต์ให้มาช่วยแก้ไขปัญหา ซึ่งเธอไม่เต็มใจนักแต่ต้องตัดความรู้สึกส่วนตัวออก แล้วสวมหัวใจพนักงานฝ่ายต้อนรับที่ต้องช่วยเหลือบริการแก่ลูกค้าอย่างดีที่สุด ซึ่งสุดท้ายเธอก็สามารถจัดการกับปัญหาให้จบลงด้วยดี 🏨 ทางด้านนิตตะนั้น เพิ่งเริ่มต้นอาชีพด้วยการเข้าเป็นน้องใหม่ในสังกัดกรมตำรวจหลังกลับมาจากต่างประเทศไม่นาน โดยมีรุ่นพี่โมโตมิยะ(ปรากฏตัวในเล่มแรกด้วย โดยเป็นหนึ่งที่ปลอมตัวเข้าไปในโรงแรม) ที่เป็นคู่หูและพี่เลี้ยง ซึ่งคดีแรกที่เขาต้องคลี่คลายคือ คดีฆาตกรรมวันไวต์เดย์ โดยตำรวจได้รับแจ้งจากหญิงสาวคนหนึ่งว่าสามีของตนออกไปวิ่งออกกำลังตอนกลางดึกแต่ยังไม่กลับถึงบ้านตามเวลา สุดท้ายมีการพบว่าสามีของเธอกลายเป็นศพอยู่ในสวน ซึ่งเสียชีวิตจากการถูกแทงที่ท้องและหลัง มีอะไรหลายอย่างที่พบในที่เกิดเหตุ รวมถึงข้อมูลที่ตำรวจได้สืบทราบมา ที่รบกวนใจของนิตตะ เขาได้แสดงความสามารถออกมาเป็นที่ปรากฏจนรุ่นพี่ออกจะไม่พอใจและหมั่นไส้อยู่บ้าง ด้วยสิ่งที่นิตตะคาดคะเนและวิเคราะห์ทำให้ตำรวจสามารถพบตัวของผู้ก่อเหตุได้ในเวลาไม่นาน แต่คดีนี้มีอะไรที่ซับซ้อนยิ่งกว่าสิ่งที่ตำรวจรู้ 🏨 ตัดมาที่การปฏิบัติงานของนาโอมิ ในเหตุการณ์ที่มีกลุ่มชายหลายคน มาจองห้องพักและมีพฤติการณ์ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าแปลกพิกล ต่อมาทราบว่าที่แท้คนกลุ่มนี้หวังที่จะมาเฝ้ารอเพื่อจะได้พบเจอกับนักเขียนนิยายที่โด่งดังนามว่า ทาจิบานะ ซากุระซึ่งเขียนแนวประโลมโลก และจะเข้ามาพักที่โรงแรมเพื่อเขียนงานใหม่ เนื่องจากเหล่าสาวกที่ชื่นชอบงานเขียนของซากุระ ไปเห็นรูปที่ถูกระบุว่าเป็นนักเขียนหญิงคนดังในโซเชียลมีเดีย พอเห็นว่าเป็นสาวสวยจึงหาวิธีที่จะได้พบเจอตัวจริงให้ได้ จึงเป็นหน้าที่ของนาโอมิ ที่จะต้องรักษาความเป็นส่วนตัวรวมถึงความปลอดภัยให้แก่ลูกค้าที่มาใช้บริการ ความยุ่งยากจึงเกิดขึ้น 🏨 ตอนสุดท้าย นาโอมิได้รับการขอจากผู้จัดการให้ช่วยไปสอนงานให้กับพนักงานแผนกต้อนรับที่สาขาโอซาก้า ซึ่งเพิ่งเปิดโรงแรมได้ไม่นาน เธอจึงต้องไปทำงานอยู่ที่นั่นชั่วระยะเวลาหนึ่งแต่ไม่เกินครึ่งปี ในขณะที่นิตตะมีคดีใหม่ที่ต้องรับผิดชอบกับรุ่นพี่โมโตมิยะ คือการตายของอาจารย์มหาวิทยาลัย ที่กำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่องทางสิทยาศาสตร์ โดยพบศพในห้องทำงาน คดีนี้มีผู้ต้องสงสัยที่ตำรวจค่อนข้างมั่นใจว่าน่าจะเป็นบุคคลคนหนึ่ง แต่ทว่าเขากลับมีหลักฐานยืนยันที่อยู่ชัดเจนในช่วงเวลาที่คาดว่าเหยื่อถูกฆ่าตาย ซึ่งเจ้าตัวเข้าใจว่าตนเองรอดพ้นแน่แต่แท้จริงเบื้องหลังยังมีอะไรที่ไม่เป็นดังที่คิด ที่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกว่า ในกรณีทีมสืบสวนเอง ผู้ใหญ่ได้สั่งการลงมาให้นิตตะจับคู่กันกับตำรวจหญิงวัยละอ่อน ที่เป็นตำรวจท้องที่มีนามว่า ริสะ ที่ถูกย้ายมาจากแผนกความปลอดภัยชุมชน ให้มาร่วมในทีมเป็นครั้งแรก นิตตะไม่พอใจนักแต่จำใจต้องทำตาม แม้จะดูเหมือนเป็นตำรวจหญิงที่อ่อนต่อโลก พูดเป็นต่อยหอย และขาดไหวพริบม แต่ริสะก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีความกระตือรือร้น มุ่งมั่นใส่ใจในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการที่เธอได้รับคำสั่งจากนิตตะให้ไปสืบเช็กข้อมูลจากโรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้า เพื่อยืนยันคำพูดจากปากของชายผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในคดี ทำให้ริสะได้พบกับนาโอมิ อันก่อให้เกิดประโยชน์อย่างมากมาถึงผลลัพธ์ในภายหลัง 🖋วิเคราะห์หลังอ่านจบ เล่มนี้เล่าเรื่องโดยแยกเนื้อหาระหว่างการแก้ปัญหาในโรงแรมของนาโอมิ กับการไขคดีของนิตตะออกจากกันชัดเจนเป็นตอนที่จบในตัว เริ่มจากตอนของนาโอมิก่อน จากนั้นสลับไปเล่าฝั่งนิตตะ แต่ในตอนสุดท้ายจะผนวกสองฝั่งให้เชื่อมถึงกันในคดีที่มีผู้เกี่ยวข้องได้ไปเข้าพักที่โรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้าซึ่งนาโอมิกำลังอยู่ในช่วงที่สอนงานให้พนักงานที่นั่น ทั้งคู่ไม่ได้พบกันเลย เพราะการพบกันครั้งแรกเกิดขึ้นในเล่มแรก แต่ผู้เขียนมีความสามารถในการผูกโยงเรื่องราวให้คนอ่านรู้สึกเหมือนว่าได้เห็นคนทั้งสองอย่างใกล้ชิด และได้เห็นบุคลิกกับอุปนิสัยส่วนตัวของนาโอมิกับนิตตะมากขึ้น นิตตะในเล่มนี้ มีโอกาสได้แสดงฝีมือในการคิดวิเคราะห์ และประเมินสถานการณ์กับข้อมูลที่ใช้หาตัวคนร้าย ได้เด่นชัดกว่าเล่มแรก สมกับที่เป็นระดับหัวกะทิที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่เราก็จะได้เห็นถึงข้อเสียใหญ่ของเขาที่ไม่น่ารักเช่นกัน คือเป็นคนมั่นใจในความฉลาดของตนมากจนเหมือนดูถูกคนที่ด้อยกว่า โดยเฉพาะความคิดที่เห็นว่าผู้หญิงเป็นตัวถ่วง สู้ผู้ชายไม่ได้ ดังที่นิตตะแสดงออกทางสีหน้าท่าทางและคำพูดต่อเด็กใหม่อย่างริสะ ที่เหมือนเป็นได้แค่ลูกไล่ไร้ประโยชน์ ซึ่งต่างจากนาโอมิ ที่แม้จะมองออกว่าริสะเป็นตำรวจที่ความสามารถไม่ถึงขั้น แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทีรำคาญ กลับมองเห็นถึงมุมที่เป็นความอดทน ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดของตำรวจหญิงในการพยายามค้นหาความจริงให้ได้ ความมุ่งมั่นของริสะจึงเอาชนะใจของนาโอมิ จนยอมช่วยเหลือด้วยการเปิดเผยเรื่องราวบางส่วนให้ริสะทราบ ในส่วนของการคลี่คลายคดี ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อนจนเกินไป แต่เล่มนี้จะเน้นไปที่คดีที่น่าจะเป็นที่มาของชื่อตอน (ลางร้ายใต้หน้ากาก) ถึงสองคดีด้วยกันครับ ถ้าได้อ่านแล้วจะเข้าใจ และน่าจะเห็นตรงกันว่าภายใต้หน้ากากที่ภายนอกดูไม่ได้รู้เลยว่าจะกลายเป็นคนร้ายได้ สุดท้ายก็แอบซ่อนความบิดเบี้ยวของใจที่โดนกิเลสเข้าครอบงำได้อย่างน่ากลัว ตัวละครในเรื่อง สำหรับเล่มนี้ รู้สึกว่าริสะที่แม้จะมีบทบาทเพียงแค่ช่วงคดีสุดท้ายนั้น เป็นตัวละครที่เขียนมาได้น่าสนใจมาก โผล่มาทีไรก็ทำให้คนอ่านอย่างผมอดขำไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปต่อในเล่มอื่น ๆ ของชุดนี้หรือไม่ ส่วนนาโอมินั้นยังคงเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์เช่นเดิม เทียบกับนิตตะแล้วส่วนตัวมีความรู้สึกชอบนาโอมิมากกว่า นอกจากนี้ยังชอบตอนจบของเรื่อง ที่มีการโยงถึงเหตุการณ์ที่เป็นต้นตอนำไปสู่ความอาฆาตแค้นของฆาตกรในคดีที่เกิดขึ้นในเล่มแรก สรุปว่าอ่านจบเล่มสองแล้วก็จะไปต่อเหตุการณ์ของเล่มแรกพอดี ใครเริ่มอ่านจากเล่มนี้ก่อน สามารถอ่านเล่มแรกต่อเนื่องได้เลย 📌คำเตือน : สำหรับคนที่ชอบการสืบคดีแบบเข้มข้น มีวิธีการฆ่าที่ค่อนข้างแปลกพิสดารหรือโหดสยอง และมีกลวิธีในการอำพรางซ่อนเร้นที่ไม่ธรรมดา ซีรีส์ชุดนี้อาจไม่ตอบโจทย์ แล้วเลยพาลจะไม่ชอบหรือหมดสนุกได้ง่าย แต่ถ้าชอบแนวได้ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับอาชีพของตัวเอกควบคู่ไปกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และการไขคดีที่ไม่โลดโผน ชุดนี้น่าจะเป็นที่ชื่นชอบของคุณได้ไม่ยากครับ ป.ล. มีปกใหม่ออกมาที่คิดว่าทำได้ดีตรงกับแนวเรื่องและชื่อตอนมากกว่าปกฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกด้วย เพราะปกของเล่มสองนี้ดูเหมือนน่าจะโหดมาก แต่เนื้อในไม่ใช่อย่างที่คิด ใครอ่านตั้งแต่ต้นมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายนี้ได้ขอได้รับความขอบคุณจากผมด้วยครับ #thaitimes #หนังสือ #หนังสือน่าอ่าน #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #นิยายสืบสวน #สืบสวน #คดีฆาตกรรม #งานโรงแรม #พนักงานต้อนรับ #ตำรวจ #นักสืบ #ลูกค้า #งานบริการ #อาชีพ #ฮิงาชิโนะเคโงะ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 966 มุมมอง 0 รีวิว
  • เอ็ดเวิร์ด สโนว์เดน ผู้แจ้งเบาะแสของ NSA เพิ่งเปิดเผยวาระการประชุมระดับโลกอันน่าสะพรึงกลัวที่ซ่อนลึกอยู่ในอลาสก้า เอกสารเผยให้เห็นว่า HAARP ซึ่งพวกเขาอ้างว่าเป็น "การวิจัยทางวิทยาศาสตร์" แท้จริงแล้วเป็นอาวุธที่ออกแบบมาเพื่อควบคุมและบงการมนุษยชาติในระดับโลก
    https://vk.com/wall545107656_11165

    https://vk.com/wall545107656_7385

    จุดประสงค์อันมืดมนของ HAARP:
    เป็นเวลาหลายปีที่กองทัพได้ปลอมตัว HAARP ให้เป็นสถานีวิจัย โดยปกปิดภารกิจที่แท้จริงจากสาธารณชน ตามข้อมูลที่รั่วไหลของสโนว์เดน HAARP ไม่ใช่การทดลองที่บริสุทธิ์ แต่เป็นอาวุธที่ใช้บงการคนจำนวนมาก โดยกำหนดเป้าหมายไปที่สมองของผู้คน ส่งผลให้ผู้คนเสียชีวิตตามธรรมชาติ เช่น หลอดเลือดสมองแตก หัวใจวาย นี่เป็นมากกว่าทฤษฎีสมคบคิด มันกำลังเกิดขึ้นอยู่ต่อหน้าต่อตาเราตอนนี้

    การควบคุมจิตใจในระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้:
    สโนว์เดนเปิดเผยว่า HAARP สามารถควบคุมจิตใจของผู้ที่พูดออกมาได้จากระยะไกล ทำให้ผู้คนกลายเป็นบุคคลที่ไม่มีเหตุผลและ "บ้า" ในสายตาของโลก เป้าหมายของพวกเขาคือ การทำให้ผู้ที่ไม่เห็นด้วยเงียบลง โดยใช้คลื่นความถี่เหล่านี้เพื่อทำให้ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาพังทลายจากภายใน ลองคิดดูสิ—ผู้นำโลก เจ้าพ่อสื่อ และซีอีโอที่คุณเห็นในทีวีเป็นเพียงหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมด้วยเทคโนโลยีขั้นสูง คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่าทำไมเสียงที่มีอำนาจมากที่สุดบางส่วนเพื่อความจริงจึงเงียบไปในชั่วข้ามคืน

    การป้องกันกรงฟาราเดย์:
    สโนว์เดนได้หลบภัยในกรงฟาราเดย์ โดยตัดคลื่นวิทยุภายนอก ป้องกันตัวเองจากอาวุธควบคุมจิตใจระดับโลกนี้ เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น เพราะเมื่อคุณรู้ความจริงแล้ว คุณก็ตกเป็นเป้าหมาย เทคโนโลยีนี้สามารถทำลายชีวิต ทำให้ผู้ที่กล้าพูดออกมาเสื่อมเสียชื่อเสียง ทำให้พวกเขากลายเป็นเพียง "นักทฤษฎีสมคบคิด" เท่านั้น ซึ่งสิ่งนี้เกิดขึ้นแล้ว

    หลักฐานที่พิสูจน์การควบคุมของ HAARP:
    เอกสารเหล่านี้ไม่ใช่แค่ข่าวลือ สโนว์เดนได้แชร์อีเมลลับจากเจ้าหน้าที่ทหารระดับสูงที่ยืนยันความจริงอันน่าสยดสยองเบื้องหลังปฏิบัติการของ HAARP นี่ไม่ใช่การคาดเดาอีกต่อไป แต่เป็นข้อเท็จจริง คุณตื่นแล้วหรือไม่ก็โดนหลอก พวกเขาต้องการให้คุณเชื่อง ตาบอด และยอมจำนน ในขณะที่กลุ่มคนชั้นสูงคอยดึงเชือกอยู่เบื้องหลัง

    การเข้าถึงของ HAARP – มากกว่าแค่ในอลาสก้า:
    ไม่ใช่แค่ในอลาสก้าเท่านั้น มีศูนย์ HAARP หลายแห่งทั่วโลก ในสวีเดน รัสเซีย แม้แต่ภายใต้เสาโทรศัพท์มือถือที่บ้าน พวกเขาได้สร้างเครือข่ายทั่วโลกเพื่อควบคุมอย่างเข้มงวด ไม่ใช่แค่อาวุธ แต่เป็นระบบครอบงำ สร้างความโกลาหล ความกลัว และความสับสนไปทั่วโลก ลองดูรูปแบบสภาพอากาศที่แปลกประหลาด ภัยธรรมชาติ และบุคคลสาธารณะที่เสียชีวิตแบบไม่ทันตั้งตัวสิ

    ถึงเวลาลุกขึ้นแล้ว:
    การเปิดเผยของสโนว์เดนได้แสดงให้เราเห็นว่าพายุมาถึงแล้ว ความจริงนั้นมืดมนกว่าที่เราจะจินตนาการได้มาก แต่ตอนนี้คุณรู้แล้ว—คุณจะทำอย่างไรกับความรู้นี้? คุณจะนั่งเฉยๆ และปล่อยให้ชนชั้นนำระดับโลกเข้ามาควบคุม หรือจะสู้กลับ ประเทศของคุณ เสรีภาพของคุณ และชีวิตของคุณอาจขึ้นอยู่กับมัน

    ตื่นได้แล้ว ผู้รักชาติ!
    นี่คือช่วงเวลา ความจริงถูกเปิดเผย และพวกเขาไม่สามารถปิดปากเราทุกคนได้ ร่วมกัน เราสามารถเปิดโปงรัฐบาลเงาและกลไกทางการทหารที่คอยดึงเชือกมาเป็นเวลานานเกินไปได้ ถึงเวลาที่ต้องลงมือทำแล้ว—ก่อนที่มันจะสายเกินไป

    ติดตามช่องของฉัน เพื่อรับข้อมูลอัปเดต👇
    https://t.me/BenjaminFulfordJ ✅️
    เอ็ดเวิร์ด สโนว์เดน ผู้แจ้งเบาะแสของ NSA เพิ่งเปิดเผยวาระการประชุมระดับโลกอันน่าสะพรึงกลัวที่ซ่อนลึกอยู่ในอลาสก้า เอกสารเผยให้เห็นว่า HAARP ซึ่งพวกเขาอ้างว่าเป็น "การวิจัยทางวิทยาศาสตร์" แท้จริงแล้วเป็นอาวุธที่ออกแบบมาเพื่อควบคุมและบงการมนุษยชาติในระดับโลก https://vk.com/wall545107656_11165 https://vk.com/wall545107656_7385 จุดประสงค์อันมืดมนของ HAARP: เป็นเวลาหลายปีที่กองทัพได้ปลอมตัว HAARP ให้เป็นสถานีวิจัย โดยปกปิดภารกิจที่แท้จริงจากสาธารณชน ตามข้อมูลที่รั่วไหลของสโนว์เดน HAARP ไม่ใช่การทดลองที่บริสุทธิ์ แต่เป็นอาวุธที่ใช้บงการคนจำนวนมาก โดยกำหนดเป้าหมายไปที่สมองของผู้คน ส่งผลให้ผู้คนเสียชีวิตตามธรรมชาติ เช่น หลอดเลือดสมองแตก หัวใจวาย นี่เป็นมากกว่าทฤษฎีสมคบคิด มันกำลังเกิดขึ้นอยู่ต่อหน้าต่อตาเราตอนนี้ การควบคุมจิตใจในระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้: สโนว์เดนเปิดเผยว่า HAARP สามารถควบคุมจิตใจของผู้ที่พูดออกมาได้จากระยะไกล ทำให้ผู้คนกลายเป็นบุคคลที่ไม่มีเหตุผลและ "บ้า" ในสายตาของโลก เป้าหมายของพวกเขาคือ การทำให้ผู้ที่ไม่เห็นด้วยเงียบลง โดยใช้คลื่นความถี่เหล่านี้เพื่อทำให้ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาพังทลายจากภายใน ลองคิดดูสิ—ผู้นำโลก เจ้าพ่อสื่อ และซีอีโอที่คุณเห็นในทีวีเป็นเพียงหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมด้วยเทคโนโลยีขั้นสูง คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่าทำไมเสียงที่มีอำนาจมากที่สุดบางส่วนเพื่อความจริงจึงเงียบไปในชั่วข้ามคืน การป้องกันกรงฟาราเดย์: สโนว์เดนได้หลบภัยในกรงฟาราเดย์ โดยตัดคลื่นวิทยุภายนอก ป้องกันตัวเองจากอาวุธควบคุมจิตใจระดับโลกนี้ เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น เพราะเมื่อคุณรู้ความจริงแล้ว คุณก็ตกเป็นเป้าหมาย เทคโนโลยีนี้สามารถทำลายชีวิต ทำให้ผู้ที่กล้าพูดออกมาเสื่อมเสียชื่อเสียง ทำให้พวกเขากลายเป็นเพียง "นักทฤษฎีสมคบคิด" เท่านั้น ซึ่งสิ่งนี้เกิดขึ้นแล้ว หลักฐานที่พิสูจน์การควบคุมของ HAARP: เอกสารเหล่านี้ไม่ใช่แค่ข่าวลือ สโนว์เดนได้แชร์อีเมลลับจากเจ้าหน้าที่ทหารระดับสูงที่ยืนยันความจริงอันน่าสยดสยองเบื้องหลังปฏิบัติการของ HAARP นี่ไม่ใช่การคาดเดาอีกต่อไป แต่เป็นข้อเท็จจริง คุณตื่นแล้วหรือไม่ก็โดนหลอก พวกเขาต้องการให้คุณเชื่อง ตาบอด และยอมจำนน ในขณะที่กลุ่มคนชั้นสูงคอยดึงเชือกอยู่เบื้องหลัง การเข้าถึงของ HAARP – มากกว่าแค่ในอลาสก้า: ไม่ใช่แค่ในอลาสก้าเท่านั้น มีศูนย์ HAARP หลายแห่งทั่วโลก ในสวีเดน รัสเซีย แม้แต่ภายใต้เสาโทรศัพท์มือถือที่บ้าน พวกเขาได้สร้างเครือข่ายทั่วโลกเพื่อควบคุมอย่างเข้มงวด ไม่ใช่แค่อาวุธ แต่เป็นระบบครอบงำ สร้างความโกลาหล ความกลัว และความสับสนไปทั่วโลก ลองดูรูปแบบสภาพอากาศที่แปลกประหลาด ภัยธรรมชาติ และบุคคลสาธารณะที่เสียชีวิตแบบไม่ทันตั้งตัวสิ ถึงเวลาลุกขึ้นแล้ว: การเปิดเผยของสโนว์เดนได้แสดงให้เราเห็นว่าพายุมาถึงแล้ว ความจริงนั้นมืดมนกว่าที่เราจะจินตนาการได้มาก แต่ตอนนี้คุณรู้แล้ว—คุณจะทำอย่างไรกับความรู้นี้? คุณจะนั่งเฉยๆ และปล่อยให้ชนชั้นนำระดับโลกเข้ามาควบคุม หรือจะสู้กลับ ประเทศของคุณ เสรีภาพของคุณ และชีวิตของคุณอาจขึ้นอยู่กับมัน ตื่นได้แล้ว ผู้รักชาติ! นี่คือช่วงเวลา ความจริงถูกเปิดเผย และพวกเขาไม่สามารถปิดปากเราทุกคนได้ ร่วมกัน เราสามารถเปิดโปงรัฐบาลเงาและกลไกทางการทหารที่คอยดึงเชือกมาเป็นเวลานานเกินไปได้ ถึงเวลาที่ต้องลงมือทำแล้ว—ก่อนที่มันจะสายเกินไป ติดตามช่องของฉัน เพื่อรับข้อมูลอัปเดต👇 https://t.me/BenjaminFulfordJ ✅️
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 375 มุมมอง 0 รีวิว
  • ยูเครนมาถึงทางตันแล้ว:

    ผมนั่งทำงานอยู่นะครับ แล้วก็แว็บไปดูข่าวต่างประเทศเป็นบางครั้งและอัปเดทให้ทุกท่านได้อ่านจะได้ทันโลก

    ตอนนี้ ยูเครนมาถึงทางตันแล้ว เมื่ออเมริกาและแก๊งนาโต้ยอมบอกเซเลนสกี ผู้นำยูเครนไปตรงๆ ว่า 'กองทัพยูเครนไม่มีความหวังจะชนะกองทัพรัสเซียได้เลย' สรุปก็คืออย่าฝันไปเลยว่าจะชนะกองทัพรัสเซีย

    เซเลนสกีมีทางเลือก ๒ ทางเท่านั้น ๑.ยอมแพ้ต่อรัสเซีย ยินดีทำตามเงื่อนไขของรัสเซีย ๒.ดันทุรังเอาประชาชนยูเครนไปตายที่สมรภูมิเหมือนเดิม จนประเทศชาติล่มสลาย ไปต่อไม่ไหวเอง

    สรุปก็คือที่กลุ่มประเทศนาโต้นำโดยอเมริกาบอกให้เซเลนสกีทรยศต่อรัสเซีย ยอมเป็นทาสรับใช้นาโต้ แล้วยูเครนจะได้รับการดันเป็นสมาชิกนาโต้และอียูเมื่อแปรพักตร์จากรัสเซีย เป็นการหลอกใช้ดีๆ นี่เอง

    ต้องรอดูต่อไปว่าเซเลนสกีจะหาทางลงอย่างไร บางคนก็เดาไปแล้วว่าเซเลนสกีจะทำอย่างไรต่อ



    ปฐมพงษ์ โพธิ์ประสิทธินันท์
    ยูเครนมาถึงทางตันแล้ว: ผมนั่งทำงานอยู่นะครับ แล้วก็แว็บไปดูข่าวต่างประเทศเป็นบางครั้งและอัปเดทให้ทุกท่านได้อ่านจะได้ทันโลก ตอนนี้ ยูเครนมาถึงทางตันแล้ว เมื่ออเมริกาและแก๊งนาโต้ยอมบอกเซเลนสกี ผู้นำยูเครนไปตรงๆ ว่า 'กองทัพยูเครนไม่มีความหวังจะชนะกองทัพรัสเซียได้เลย' สรุปก็คืออย่าฝันไปเลยว่าจะชนะกองทัพรัสเซีย เซเลนสกีมีทางเลือก ๒ ทางเท่านั้น ๑.ยอมแพ้ต่อรัสเซีย ยินดีทำตามเงื่อนไขของรัสเซีย ๒.ดันทุรังเอาประชาชนยูเครนไปตายที่สมรภูมิเหมือนเดิม จนประเทศชาติล่มสลาย ไปต่อไม่ไหวเอง สรุปก็คือที่กลุ่มประเทศนาโต้นำโดยอเมริกาบอกให้เซเลนสกีทรยศต่อรัสเซีย ยอมเป็นทาสรับใช้นาโต้ แล้วยูเครนจะได้รับการดันเป็นสมาชิกนาโต้และอียูเมื่อแปรพักตร์จากรัสเซีย เป็นการหลอกใช้ดีๆ นี่เอง ต้องรอดูต่อไปว่าเซเลนสกีจะหาทางลงอย่างไร บางคนก็เดาไปแล้วว่าเซเลนสกีจะทำอย่างไรต่อ ปฐมพงษ์ โพธิ์ประสิทธินันท์
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 239 มุมมอง 1 รีวิว
  • พูดถึงการเสริมอาวุธต่อสู้อากาศยานให้รถถังเพิ่มเติมจากปืนกลหนัก 12.7 มิลลิเมตรด้านบนป้อมปืน มีกรณีศึกษาน่าสนใจคือกรณีของเกาหลีเหนือที่มีการติดตั้งจรวดต่อสู้อากาศยานประทับบ่าหรือ MANPADS บนป้อมปืนรถถังมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ก่อนจะมีการใช้โดรนแพร่หลายเสียอีก เหตุผลไม่ใช่เพราะเกาหลีเหนือมองการณ์ไกล แต่มาจากดุลทางทหารที่เกาหลีเหนือมีกำลังทางอากาศด้อยกว่าเกาหลีใต้และสหรัฐฯ มาก กองทัพอากาศเกาหลีเหนือมีเครื่องบินขับไล่ที่พอไปวัดไปวาได้คือ MiG-29 ประมาณ 35 ลำเท่านั้น เครื่องบินรบนอกเหนือจากนั้นส่วนใหญ่ก็จะเป็น MiG-21 และ MiG-23 เทียบไม่ได้เลยกับกองทัพอากาศเกาหลีใต้และสหรัฐฯ กองทัพบกเกาหลีเหนือจึงต้องเสริมอาวุธต่อสู้อากาศยานให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ รวทั้งติด MANPADS ให้ยานเกราะทั่วไปด้วย เนื่องจากไม่สามารถหวังพึ่งการคุ้มกันทางอากาศจากเครื่องบินขับไล่ได้

    ทีนี้การติด MANPADS บนป้อมปืนรถถัง ข้อดีก็คือช่วยเพิ่มระยะยิงอาวุธต่อสู้อากาศยานของรถถัง จากที่ปกติปืนกลขนาด 12.7 มิลลิเมตรมีระยะยิงหวังผลประมาณ 1 - 2 กิโลเมตร เพิ่มขึ้นเป็นระยะยิงของ MANPADS ประมาณ 5 กิโลเมตร นำวิถีด้วย อย่างไรก็ตามข้อเสียของ MANPADS คือพลยิงหรือในกรณีนี้คือพลประจำรถถัง ต้องค้นหาเป้าหมายด้วยสายตา และทัศนวิสัยด้านในของรถถังค่อนข้างจำกัด ยิ่งถ้าอยู่ในช่วงที่การรบชุลมุน ผบ. รถถังไม่สามารถเปิดฝาป้อมออกมาได้ ก็ยิ่งมีข้อจำกัดมาก ดังนั้นต่อให้รถถังมีอาวุธต่อสู้อากาศยานเพิ่มคือ MANPADS แต่ถ้ามองไม่เห็นเป้าหมาย ก็ไม่สามารถใช้งานได้เต็มประสิทธิภาพครับ

    ในกรณีของโดรน FPV ความจริงโดรนประเภทนี้โดยตัวมันเองไม่ได้แข็งแกร่งทนทานอะไร ใช้แค่ปืนลูกซองก็สามารถสอยลงมาได้ จุดที่ยากคือการหาโดรนให้พบต่างหาก ต้องไม่ลืมว่าภัยคุกคามในสนามรบไม่ได้มีแค่โดรน มีทั้งทหารราบและยานเกราะฝ่ายตรงข้าม ปืนใหญ่ เป็นต้น ส่งผลให้ไม่สามารถแหงนหน้ามองหาโดรนอย่างเดียวได้ ดังนั้นถ้าในอนาคตจะมีการปรับปรุงความสามารถในการต่อต้านโดรนของยานเกราะ สิ่งที่สำคัญไม่แพ้ระบบอาวุธคือระบบตรวจจับครับ จะทำอย่างไรจึงจะให้พลประจำรถที่มีทัศนวิสัยจำกัด สามารถมองเห็นโดรนก่อนที่โดรนจะเข้าโจมตีได้ อย่างที่ผมบอกไปว่าการสอยโดรน FPV ทำได้ไม่ยาก แค่ปืนลูกซองก็สอยลงมาได้แล้ว แต่สิ่งสำคัญเลยคือต้องเห็นโดรนก่อน

    สวัสดี

    การทูตและการทหาร
    Military and Diplomacy

    14.09.2024
    พูดถึงการเสริมอาวุธต่อสู้อากาศยานให้รถถังเพิ่มเติมจากปืนกลหนัก 12.7 มิลลิเมตรด้านบนป้อมปืน มีกรณีศึกษาน่าสนใจคือกรณีของเกาหลีเหนือที่มีการติดตั้งจรวดต่อสู้อากาศยานประทับบ่าหรือ MANPADS บนป้อมปืนรถถังมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ก่อนจะมีการใช้โดรนแพร่หลายเสียอีก เหตุผลไม่ใช่เพราะเกาหลีเหนือมองการณ์ไกล แต่มาจากดุลทางทหารที่เกาหลีเหนือมีกำลังทางอากาศด้อยกว่าเกาหลีใต้และสหรัฐฯ มาก กองทัพอากาศเกาหลีเหนือมีเครื่องบินขับไล่ที่พอไปวัดไปวาได้คือ MiG-29 ประมาณ 35 ลำเท่านั้น เครื่องบินรบนอกเหนือจากนั้นส่วนใหญ่ก็จะเป็น MiG-21 และ MiG-23 เทียบไม่ได้เลยกับกองทัพอากาศเกาหลีใต้และสหรัฐฯ กองทัพบกเกาหลีเหนือจึงต้องเสริมอาวุธต่อสู้อากาศยานให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ รวทั้งติด MANPADS ให้ยานเกราะทั่วไปด้วย เนื่องจากไม่สามารถหวังพึ่งการคุ้มกันทางอากาศจากเครื่องบินขับไล่ได้ ทีนี้การติด MANPADS บนป้อมปืนรถถัง ข้อดีก็คือช่วยเพิ่มระยะยิงอาวุธต่อสู้อากาศยานของรถถัง จากที่ปกติปืนกลขนาด 12.7 มิลลิเมตรมีระยะยิงหวังผลประมาณ 1 - 2 กิโลเมตร เพิ่มขึ้นเป็นระยะยิงของ MANPADS ประมาณ 5 กิโลเมตร นำวิถีด้วย อย่างไรก็ตามข้อเสียของ MANPADS คือพลยิงหรือในกรณีนี้คือพลประจำรถถัง ต้องค้นหาเป้าหมายด้วยสายตา และทัศนวิสัยด้านในของรถถังค่อนข้างจำกัด ยิ่งถ้าอยู่ในช่วงที่การรบชุลมุน ผบ. รถถังไม่สามารถเปิดฝาป้อมออกมาได้ ก็ยิ่งมีข้อจำกัดมาก ดังนั้นต่อให้รถถังมีอาวุธต่อสู้อากาศยานเพิ่มคือ MANPADS แต่ถ้ามองไม่เห็นเป้าหมาย ก็ไม่สามารถใช้งานได้เต็มประสิทธิภาพครับ ในกรณีของโดรน FPV ความจริงโดรนประเภทนี้โดยตัวมันเองไม่ได้แข็งแกร่งทนทานอะไร ใช้แค่ปืนลูกซองก็สามารถสอยลงมาได้ จุดที่ยากคือการหาโดรนให้พบต่างหาก ต้องไม่ลืมว่าภัยคุกคามในสนามรบไม่ได้มีแค่โดรน มีทั้งทหารราบและยานเกราะฝ่ายตรงข้าม ปืนใหญ่ เป็นต้น ส่งผลให้ไม่สามารถแหงนหน้ามองหาโดรนอย่างเดียวได้ ดังนั้นถ้าในอนาคตจะมีการปรับปรุงความสามารถในการต่อต้านโดรนของยานเกราะ สิ่งที่สำคัญไม่แพ้ระบบอาวุธคือระบบตรวจจับครับ จะทำอย่างไรจึงจะให้พลประจำรถที่มีทัศนวิสัยจำกัด สามารถมองเห็นโดรนก่อนที่โดรนจะเข้าโจมตีได้ อย่างที่ผมบอกไปว่าการสอยโดรน FPV ทำได้ไม่ยาก แค่ปืนลูกซองก็สอยลงมาได้แล้ว แต่สิ่งสำคัญเลยคือต้องเห็นโดรนก่อน สวัสดี การทูตและการทหาร Military and Diplomacy 14.09.2024
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 400 มุมมอง 0 รีวิว
  • #สิ่งที่ซื้อไม่ได้
    โลกนี้มีสิ่งสำคัญอยู่หลายอย่าง
    แต่มีสิ่งหนึ่งที่เงินมากแค่ไหน ก็ไม่อาจจะซื้อได้
    .
    .
    สิ่งนั้นคือ...เวลา
    เมื่อเวลาผ่านพ้นไปแล้ว
    ไม่ว่าจะทำอย่างไร ก็ไม่อาจหวนกลับมาได้

    จากหนังสือ | ความสุขมันมียากขนาดนั้นเลยเหรอ?

    #หนอนแว่นคลับ #รีวิวหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน
    #ความสุขมันมียากขนาดนั้นเลยเหรอ #Thaitimes
    #สิ่งที่ซื้อไม่ได้ โลกนี้มีสิ่งสำคัญอยู่หลายอย่าง แต่มีสิ่งหนึ่งที่เงินมากแค่ไหน ก็ไม่อาจจะซื้อได้ . . สิ่งนั้นคือ...เวลา เมื่อเวลาผ่านพ้นไปแล้ว ไม่ว่าจะทำอย่างไร ก็ไม่อาจหวนกลับมาได้ จากหนังสือ | ความสุขมันมียากขนาดนั้นเลยเหรอ? #หนอนแว่นคลับ #รีวิวหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน #ความสุขมันมียากขนาดนั้นเลยเหรอ #Thaitimes
    Like
    Love
    5
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 664 มุมมอง 0 รีวิว
  • ภัยจากโทรศัพท์มือถือ
    ก่อนที่คุณจะกลายเป็นเหยื่อรายต่อไป มารู้จักวิธีป้องกันไว้ดีกว่า

    ไม่โทรศัพท์ขณะขับรถ หากจำเป็นควรจอดรถเข้าข้างทางเสียก่อน ในเมื่อธุระของคุณมีมากเป็นกระบุงโกย แม้ขณะขับรถก็ไม่สามารถหยุดทำธุระได้ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือหาที่ปลอดภัยแล้วนำรถเข้าจอดข้างทางซะ เพื่อความปลอดภัยของคุณและเพื่อนร่วมถนน

    จำกัดการใช้โทรศัพท์ในแต่ละเดือน
    การจดรายจ่ายค่าโทรศัพท์ในแต่ละเดือน จะช่วยให้คุณจำกัด และจัดเวลาที่จะใช้โทรศัพท์ได้ดีขึ้น ที่สำคัญวิธีนี้มีประโยชน์มากต่อการใช้จ่ายส่วนตัว

    พูดคุยกันถึงเรื่องความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น
    ไม่ไช่ให้คุณแช่งตัวเอง แต่นึกถึงหรือคาดการณ์ล่วงหน้าไว้บ้างก็ดี เช่น จะเกิดอะไรขึ้นหากคุณใช้มือถือขณะขับรถ บาดเจ็บ หรือตาย จะได้ไม่ประมาท

    แลกเปลี่ยนความเห็นของคุณที่มีต่อโทรศัพท์มือถือกับเพื่อน
    โดยอาจจะตั้งประเด็นขึ้นมา เช่น ควรใช้โทรศัพท์ตลอดเวลาหรือไม่ หรือ ถ้าวันใดถ้าหากมีการออกฏห้ามใช้โทรศัพท์มือถือไม่ว่าจะด้วยกรณีใด คุณจะทำอย่างไร เป็นต้น แล้วคุณจะได้ความเห็นที่ต่างกันออกไป ประโยชน์ของงานนี้ นอกจากจะไม่เกิดความประมาทขึ้นแล้ว ยังเป็นการเปิดโลกทัศน์ของคุณให้กว้างขึ้นด้วย

    เคล็ดลับการใช้โทรศัพท์มือถืออย่างฉลาด
    ใช้โทรศัพท์ขณะขับรถเฉพาะกรณีฉุกเฉินเท่านั้น
    ใช้วอยซ์เมล์รับสายแทนขณะที่คุณกำลังขับรถ
    ใช้อุปกรณ์แฮนด์ฟรี

    ข้อเตือนใจ
    โทรศัพท์มือถือมีประโยชน์มากในกรณีฉุกเฉิน โดยผู้ใช้สามารถโทรขอความช่วงเหลือหรือแจ้งตำรวจเมื่อประสบอุบัติเหตุได้ แต่ก็มีผู้คนจำนวนมากกังวลถึงเรื่องการใช้โทรศัพท์มือถือ เชื่อกันว่า 50 % ของอุบัติเหตุทั้งหมดเกิดจากการที่ผู้ขับขี่ถูกเบี่ยงเบนความสนใจ เช่น การหันไปปรับคลื่นวิทยุ การใช้โทรศัพท์ การสูบบุหรี่ การปรับกระจก ฯลฯ

    ความหวังดีจาก นายTechTips จ้า เราจะได้มีควมปลอดภัยและอยู่ติดตามเทคโนโลยีไปกันได้อีกนาวๆเลยจ้า
    #TechTips
    ภัยจากโทรศัพท์มือถือ ก่อนที่คุณจะกลายเป็นเหยื่อรายต่อไป มารู้จักวิธีป้องกันไว้ดีกว่า ไม่โทรศัพท์ขณะขับรถ หากจำเป็นควรจอดรถเข้าข้างทางเสียก่อน ในเมื่อธุระของคุณมีมากเป็นกระบุงโกย แม้ขณะขับรถก็ไม่สามารถหยุดทำธุระได้ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือหาที่ปลอดภัยแล้วนำรถเข้าจอดข้างทางซะ เพื่อความปลอดภัยของคุณและเพื่อนร่วมถนน จำกัดการใช้โทรศัพท์ในแต่ละเดือน การจดรายจ่ายค่าโทรศัพท์ในแต่ละเดือน จะช่วยให้คุณจำกัด และจัดเวลาที่จะใช้โทรศัพท์ได้ดีขึ้น ที่สำคัญวิธีนี้มีประโยชน์มากต่อการใช้จ่ายส่วนตัว พูดคุยกันถึงเรื่องความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น ไม่ไช่ให้คุณแช่งตัวเอง แต่นึกถึงหรือคาดการณ์ล่วงหน้าไว้บ้างก็ดี เช่น จะเกิดอะไรขึ้นหากคุณใช้มือถือขณะขับรถ บาดเจ็บ หรือตาย จะได้ไม่ประมาท แลกเปลี่ยนความเห็นของคุณที่มีต่อโทรศัพท์มือถือกับเพื่อน โดยอาจจะตั้งประเด็นขึ้นมา เช่น ควรใช้โทรศัพท์ตลอดเวลาหรือไม่ หรือ ถ้าวันใดถ้าหากมีการออกฏห้ามใช้โทรศัพท์มือถือไม่ว่าจะด้วยกรณีใด คุณจะทำอย่างไร เป็นต้น แล้วคุณจะได้ความเห็นที่ต่างกันออกไป ประโยชน์ของงานนี้ นอกจากจะไม่เกิดความประมาทขึ้นแล้ว ยังเป็นการเปิดโลกทัศน์ของคุณให้กว้างขึ้นด้วย เคล็ดลับการใช้โทรศัพท์มือถืออย่างฉลาด ใช้โทรศัพท์ขณะขับรถเฉพาะกรณีฉุกเฉินเท่านั้น ใช้วอยซ์เมล์รับสายแทนขณะที่คุณกำลังขับรถ ใช้อุปกรณ์แฮนด์ฟรี ข้อเตือนใจ โทรศัพท์มือถือมีประโยชน์มากในกรณีฉุกเฉิน โดยผู้ใช้สามารถโทรขอความช่วงเหลือหรือแจ้งตำรวจเมื่อประสบอุบัติเหตุได้ แต่ก็มีผู้คนจำนวนมากกังวลถึงเรื่องการใช้โทรศัพท์มือถือ เชื่อกันว่า 50 % ของอุบัติเหตุทั้งหมดเกิดจากการที่ผู้ขับขี่ถูกเบี่ยงเบนความสนใจ เช่น การหันไปปรับคลื่นวิทยุ การใช้โทรศัพท์ การสูบบุหรี่ การปรับกระจก ฯลฯ ความหวังดีจาก นายTechTips จ้า เราจะได้มีควมปลอดภัยและอยู่ติดตามเทคโนโลยีไปกันได้อีกนาวๆเลยจ้า #TechTips
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 267 มุมมอง 0 รีวิว
  • 🔥🏴‍☠️🏴‍☠️
    ไฟเซอร์ จงใจโกหกว่า ยาฉีดmRNA (modified RNA) ยี่ห้อโคเมอร์เนตีของตนสามารถป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้

    เป็นที่รู้กันทั่วไปในขณะนี้ว่า ยาฉีดยีนไวรัส ที่เอามาเรียกกันว่า mRNA vaccine ของไฟเซอร์นั้น ไม่สามารถสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ ไม่สามารถป้องกันการติดเชื้อ ไม่สามารถป้องกันการแพร่เชื้อได้
    💥แต่คงจำกันได้ดีถึงช่วงที่มีการ “บังคับ” ให้ฉีดยาฉีดยีนไวรัสนี้ ด้วยข้ออ้างว่า
    “เพื่อปกป้องคุณปู่คุณย่า”
    “เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันหมู่”
    “เพื่อปกป้องคนอื่นในองค์กร”
    “ในโรงเรียนมีการบังคับให้ครูฉีด 100% มิเช่นนั้นไม่อนุญาตให้เปิดสอน”
    “ในโรงพยาบาลมีการบังคับแพทย์ พยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ให้ฉีดมิเช่นนั้นจะไม่สามารถมาทำงานได้
    ซ้ำร้ายยังบังคับให้ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษา ต้องรับยาฉีดพิษนี้”
    ทั้งหมดนั้นล้วนอยู่บนข้ออ้างว่า เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ ป้องกันการติดเชื้อ

    ⁉️คำถามคือ แล้วไฟเซอร์ได้ทำการทดสอบใดๆว่า ยาฉีดของตนป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้ไหม?
    คำตอบสั้นๆชัดเจน จากปากของผู้แทนบริษัทไฟเซอร์เองที่ตอบในสภายุโรปคือ
    “ไม่ได้ทำ”
    ไปฟังชัดๆได้เองในคลิปนี้ https://rumble.com/v1nhpkq-eu-parliament-member-rob-roos-asked-a-pfizer-representative-at-a-hearing-if.html

    แต่คำตอบนี้คงไม่ทำให้หลายคนหายสงสัยว่าทำไม ผู้แทนของไฟเซอร์จึงตอบเช่นนั้น
    ไม่ยากครับไปอ่านงานวิจัยที่ไฟเซอร์ ยื่นเพื่อขออนุญาตฉุกเฉินกับ FDA และอ.ย.ของไทยกัน งานวิจัยนี้อยู่บนฐานข้อมูลงานวิจัย ClinicalTrials.gov ในงานวิจัยเลขที่ NCT04816643
    https://clinicaltrials.gov/study/NCT04816643?tab=results

    และตีพิมพิ์งานวิจัยในวารสารทางวิชาการชื่อ New England Journal of Medicine ฉบับวันที่ ๖ มกราคม ค.ศ.๒๐๒๒ เรื่อง https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMoa2116298

    Evaluation of the BNT162b2 Covid-19 Vaccine in Children 5 to 11 Years of Age
    (หลายท่านอาจจะแย้งว่าอันนี้เป็นงานวิจัยในเด็กเท่านั้น ใช่ครับแต่ยิ่งสำคัญเพราะว่ามีการบังคับฉีดเด็กเพื่ออ้างว่าปกป้องคนแก่ แต่ที่สำคัญคือ คำโกหกที่บริษัทยาใช้นั้น เป็นคำเดียวกันทั้งในการวิจัยในเด็กและผู้ใหญ่ เลยเอามาชี้ให้เห็นกันชัดๆแค่ในกรณีของเด็ก)

    พวกนักวิชาการสะเพร่า ที่อ่านงานวิจัยแบบหยาบๆ ก็จะบอกว่างานวิจัยนี้เข้าสรุปว่า วัคซีนมีประสิทธิภาพตั้ง 90.7% ไง “Covid-19 with onset 7 days or more after the second dose was reported in three recipients of the BNT162b2 vaccine and in 16 placebo recipients (vaccine efficacy, 90.7%; 95% CI, 67.7 to 98.3).”

    ครับใช่เขาเขียนอย่างนั้นจริงๆ แต่ที่เขียนไม่ได้แปลว่ากันติดเชื้อ หรือ กันแพร่เชื้อครับ แต่กันโควิด
    หลายคนคง งง ว่าแล้วมันต่างกันตรงไหน
    ต่างกันมากเลยครับและจะเข้าใจต้องตามไปอ่านในคำจำกัดความที่เขาเขียนไว้ในเอกสารแนบ “supplement” โดยเฉพาะในเอกสารที่ชื่อว่า “protocol”

    หรือแปลไทยง่ายๆว่า วิธีทำวิจัย ในนั้นเขาจะระบุว่า “Covid” ที่พูดถึงในงานวิจัยนี้หมายความว่าอย่างไร ให้ไปดูที่ หน้า 93หัวข้อ 8.13

    https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMoa2116298

    “COVID-19 and MIS-C Surveillance
    (All participants)
    ในนั้นเขาจะบอกว่า จะนับเป็นเคส “Covid” เมื่อพ่อแม่ผู้ปกครอง เห็นว่าเด็กมีอาการอย่างใดในลิสต์ (อาทิ ไข้ น้ำมูก ไอฯลฯ) และสงสัยว่า ป่วยจึงค่อยแจ้งผู้วิจัยเพื่อทำการการตรวจหาเชื้อว่า เพื่อจะยืนยันว่าติดเชื้อไหม
    💢“ดังนั้นเด็กที่ติดเชื้อโดยไม่มีอาการจะไม่ถูกตรวจ” หรือ ต่อให้มีอาการแต่ พ่อแม่ผู้ปกครองไม่สงสัย ก็ไม่ได้ตรวจหาเชื้อ ที่แย่ไปกว่านั้น กรณีที่มีอาการหลังได้รับยาฉีด ให้เหมาว่า เป็นผลข้างเคียงของยาฉีด
    ทั้งๆที่จริงแล้วเด็กอาจจะติดเชื้อก็ได้ แต่ให้ “ผู้ทำวิจัย”เป็นคนตันสินใจว่า ควรจะตรวจหาเชื้อหรือไม่ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงควรจะตรวจหาเชื้อในทุกรายเลย ซึ่งแปลว่า จำนวนผู้ป่วยที่รายงานในกลุ่มที่ได้รับวัคซีนน่าจะต่ำกว่าความเป็นจริง เพราะว่า กลุ่มยาหลอกจะได้น้ำเกลือซึ่งไม่มีปัญหาเรื่องอาการไข้ หรือ อาการอื่นๆที่คล้ายโควิดอยู่แล้ว และผู้วิจัยอาจจะตัดสินใจตรวจหาเชื้อหรือไม่ก็ได้ ฟังมาเท่านี้ก็แย่แล้วแต่จริงๆ ยังไม่หมดแค่นั้น
    💢ประเด็นสำคัญ คือ ถ้าบริษัทยา ตั้งใจจะทดสอบว่า ยาฉีด mRNA ของตนสามารถป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้จริง ก็สามารถออกแบบการวิจัยที่พิสูจน์ประสิทธิภาพในเรื่องดังกล่าวได้ไม่ยาก โดยการ แบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็นสองกลุ่ม กลุ่มที่ได้ยาหลอก (placebo หรือน้ำเกลือ) กับกลุ่มที่ได้ยาจริง (ยาฉีดmRNA) แล้วก็ติดตามตรวจหาเชื้อในกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มทุกราย ทุกสัปดาห์ ทำสักสองสามเดือนก็จะเห็นแล้วว่า อัตราการติดเชื้อในกลุ่มไหนสูงกว่ากัน เป็นการทำวิจัยที่ตรงไปตรงมา ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ทำได้จริง เพราะแม้แต่พวกเราเองในช่วงการระบาดยังถูกบังคับให้ตรวจหาเชื้อกันเป็นประจำ
    ดังนั้นถ้าบริษัทยาจะทำย่อมเป็นเรื่องที่ทำได้ แต่บริษัทไฟเซอร์ ตั้งใจที่จะไม่ทดสอบ และตั้งใจที่จะโกหกว่า ยาฉีดยีนไวรัสของตนป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้ ซึ่งเป็นคำอธิบายว่าทำไมเมื่อถูกถามในสภายุโรป ผู้แทนบริษัทไฟเซอร์จึงตอบว่า ไม่ได้ทดสอบว่ายาฉีดของตนกันติดเชื้อได้ไหม เพราะสมาชิกสภายุโรปที่ตั้งคำถามนี้ ถามชัดว่า ถ้าทำการทดสอบขอให้แสดงผลการทดสอบให้ดูด้วย เมื่อไม่มีผลที่จะแสดงจึงจำใจต้องบอกตามตรงว่า ไม่ได้ทำ
    ทำไมบริษัทยาจึงไม่ทำ?
    คำตอบ คือเพราะรู้ว่าถ้าทำ ผลระหว่างกลุ่มที่ได้ยาหลอกกับได้ยาของตนจะไม่แตกต่างกัน เพราะรู้อยู่แต่แรกว่ายาฉีด mRNA ของตนนั้นมันกันติดเชื้อ กันแพร่เชื้อไม่ได้
    🎈เพราะเป็นการกระตุ้น ภูมิคุ้มกันชนิด IgG ที่อยู่ในกระแสเลือด จำช่วงที่เห่อไปตรวจเลือดหาภูมิคุ้มกันแล้วเอามาอวดว่าของใครสูงกว่ากันได้ไหม ที่ตรวจนั้นเป็น IgG ในเลือดที่จะทำงานเมื่อเชื้อไวรัสเข้าสู่กระแสเลือดแล้ว แต่เชื้อไวรัสโควิดไม่ได้กระโดดจากอากาศเข้าสู่กระแสเลือดเลย แต่จะเข้าทางเยื่อบุทางเดินหายใจ เยื่อบุทางเดินอาหาร แปลว่ากว่าที่เชื้อจะเข้าไปในกระแสเลือดให้ IgG ได้ทำงาน เชื้อต้องเข้าไปในเซลล์บุผนังทางเดินหายใจหรือทางเดินอาหาร คนๆนั้นย่อมติดเชื้อในทางเดินหายใจหรือทางเดินอาหารแลัวกว่าIgG จะทำงานก็สายไปแล้ว
    🌟จริงๆถ้าตั้งใจจะทำวัคซีนให้กันติดเชื้อจริงๆ ต้องกระตุ้น IgA ที่อยู่บนเยื่อบุทางเดินหายใจ หรือทางเดินอาหาร วัคซีนที่จะทำอย่างนั้นต้องเป็นชนิดพ่นเข้าจมูก ไม่ใช่ฉีดเข้ากล้ามอย่างที่มาหลอกกัน
    🚩เรื่องภูมิคุ้มกัน IgG IgA นี้เป็นเรื่องพื้นฐานของวิชาภูมิคุ้มกันวิทยาที่สอนกันในโรงเรียนแพทย์ การที่แพทย์ที่อวดว่าตนเป็นผู้เชี่ยวชาญไม่รู้เรื่องนี้จึงเป็นไปได้ยาก ยิ่งมาหลอกประชาชนว่าระดับ IgG สูงๆจะกันติดเชื้อได้นั้นแปลว่า เขาเหล่านั้นมีความรู้น้อยมากหรือไม่ก็ตั้งใจโกหกเพื่อเชียร์ยา ไม่ต่างกับเซลล์แมน

    ⚠️อ่านถึงตรงนี้น่าจะพอเข้าใจว่า บริษัทยา ตั้งใจหลอก ให้ข้อมูลเท็จในสัญญา ให้ข้อมูลเท็จตอนขออนุญาตยา ที่น่าเศร้า คือ ผู้ที่อ้างว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญไม่โง่มาก ก็แกล้งโง่ ตั้งใจโกหกเพื่อช่วยขายยาให้บริษัทยา ซึ่งอาจเป็นการทำเพราะความสเน่ห์หารักใคร่ชอบพอกับบริษัท หรือว่าผลประโยชน์อื่นใดก็ไม่มีใครทราบได้
    สรุปสั้นได้แค่ว่าๆ บริษัทยาตั้งใจโกหก ผู้เชี่ยวชาญโง่โดนหลอกหรือไม่ก็ร่วมมือกับบริษัทยาโกหก ประชาชน
    https://www.facebook.com/share/p/64G4XUujFmDDyoPe/?mibextid=A7sQZp
    🔥🏴‍☠️🏴‍☠️ ไฟเซอร์ จงใจโกหกว่า ยาฉีดmRNA (modified RNA) ยี่ห้อโคเมอร์เนตีของตนสามารถป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้ เป็นที่รู้กันทั่วไปในขณะนี้ว่า ยาฉีดยีนไวรัส ที่เอามาเรียกกันว่า mRNA vaccine ของไฟเซอร์นั้น ไม่สามารถสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ ไม่สามารถป้องกันการติดเชื้อ ไม่สามารถป้องกันการแพร่เชื้อได้ 💥แต่คงจำกันได้ดีถึงช่วงที่มีการ “บังคับ” ให้ฉีดยาฉีดยีนไวรัสนี้ ด้วยข้ออ้างว่า “เพื่อปกป้องคุณปู่คุณย่า” “เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันหมู่” “เพื่อปกป้องคนอื่นในองค์กร” “ในโรงเรียนมีการบังคับให้ครูฉีด 100% มิเช่นนั้นไม่อนุญาตให้เปิดสอน” “ในโรงพยาบาลมีการบังคับแพทย์ พยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ให้ฉีดมิเช่นนั้นจะไม่สามารถมาทำงานได้ ซ้ำร้ายยังบังคับให้ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษา ต้องรับยาฉีดพิษนี้” ทั้งหมดนั้นล้วนอยู่บนข้ออ้างว่า เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ ป้องกันการติดเชื้อ ⁉️คำถามคือ แล้วไฟเซอร์ได้ทำการทดสอบใดๆว่า ยาฉีดของตนป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้ไหม? คำตอบสั้นๆชัดเจน จากปากของผู้แทนบริษัทไฟเซอร์เองที่ตอบในสภายุโรปคือ “ไม่ได้ทำ” ไปฟังชัดๆได้เองในคลิปนี้ https://rumble.com/v1nhpkq-eu-parliament-member-rob-roos-asked-a-pfizer-representative-at-a-hearing-if.html แต่คำตอบนี้คงไม่ทำให้หลายคนหายสงสัยว่าทำไม ผู้แทนของไฟเซอร์จึงตอบเช่นนั้น ไม่ยากครับไปอ่านงานวิจัยที่ไฟเซอร์ ยื่นเพื่อขออนุญาตฉุกเฉินกับ FDA และอ.ย.ของไทยกัน งานวิจัยนี้อยู่บนฐานข้อมูลงานวิจัย ClinicalTrials.gov ในงานวิจัยเลขที่ NCT04816643 https://clinicaltrials.gov/study/NCT04816643?tab=results และตีพิมพิ์งานวิจัยในวารสารทางวิชาการชื่อ New England Journal of Medicine ฉบับวันที่ ๖ มกราคม ค.ศ.๒๐๒๒ เรื่อง https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMoa2116298 Evaluation of the BNT162b2 Covid-19 Vaccine in Children 5 to 11 Years of Age (หลายท่านอาจจะแย้งว่าอันนี้เป็นงานวิจัยในเด็กเท่านั้น ใช่ครับแต่ยิ่งสำคัญเพราะว่ามีการบังคับฉีดเด็กเพื่ออ้างว่าปกป้องคนแก่ แต่ที่สำคัญคือ คำโกหกที่บริษัทยาใช้นั้น เป็นคำเดียวกันทั้งในการวิจัยในเด็กและผู้ใหญ่ เลยเอามาชี้ให้เห็นกันชัดๆแค่ในกรณีของเด็ก) พวกนักวิชาการสะเพร่า ที่อ่านงานวิจัยแบบหยาบๆ ก็จะบอกว่างานวิจัยนี้เข้าสรุปว่า วัคซีนมีประสิทธิภาพตั้ง 90.7% ไง “Covid-19 with onset 7 days or more after the second dose was reported in three recipients of the BNT162b2 vaccine and in 16 placebo recipients (vaccine efficacy, 90.7%; 95% CI, 67.7 to 98.3).” ครับใช่เขาเขียนอย่างนั้นจริงๆ แต่ที่เขียนไม่ได้แปลว่ากันติดเชื้อ หรือ กันแพร่เชื้อครับ แต่กันโควิด หลายคนคง งง ว่าแล้วมันต่างกันตรงไหน ต่างกันมากเลยครับและจะเข้าใจต้องตามไปอ่านในคำจำกัดความที่เขาเขียนไว้ในเอกสารแนบ “supplement” โดยเฉพาะในเอกสารที่ชื่อว่า “protocol” หรือแปลไทยง่ายๆว่า วิธีทำวิจัย ในนั้นเขาจะระบุว่า “Covid” ที่พูดถึงในงานวิจัยนี้หมายความว่าอย่างไร ให้ไปดูที่ หน้า 93หัวข้อ 8.13 https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMoa2116298 “COVID-19 and MIS-C Surveillance (All participants) ในนั้นเขาจะบอกว่า จะนับเป็นเคส “Covid” เมื่อพ่อแม่ผู้ปกครอง เห็นว่าเด็กมีอาการอย่างใดในลิสต์ (อาทิ ไข้ น้ำมูก ไอฯลฯ) และสงสัยว่า ป่วยจึงค่อยแจ้งผู้วิจัยเพื่อทำการการตรวจหาเชื้อว่า เพื่อจะยืนยันว่าติดเชื้อไหม 💢“ดังนั้นเด็กที่ติดเชื้อโดยไม่มีอาการจะไม่ถูกตรวจ” หรือ ต่อให้มีอาการแต่ พ่อแม่ผู้ปกครองไม่สงสัย ก็ไม่ได้ตรวจหาเชื้อ ที่แย่ไปกว่านั้น กรณีที่มีอาการหลังได้รับยาฉีด ให้เหมาว่า เป็นผลข้างเคียงของยาฉีด ทั้งๆที่จริงแล้วเด็กอาจจะติดเชื้อก็ได้ แต่ให้ “ผู้ทำวิจัย”เป็นคนตันสินใจว่า ควรจะตรวจหาเชื้อหรือไม่ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงควรจะตรวจหาเชื้อในทุกรายเลย ซึ่งแปลว่า จำนวนผู้ป่วยที่รายงานในกลุ่มที่ได้รับวัคซีนน่าจะต่ำกว่าความเป็นจริง เพราะว่า กลุ่มยาหลอกจะได้น้ำเกลือซึ่งไม่มีปัญหาเรื่องอาการไข้ หรือ อาการอื่นๆที่คล้ายโควิดอยู่แล้ว และผู้วิจัยอาจจะตัดสินใจตรวจหาเชื้อหรือไม่ก็ได้ ฟังมาเท่านี้ก็แย่แล้วแต่จริงๆ ยังไม่หมดแค่นั้น 💢ประเด็นสำคัญ คือ ถ้าบริษัทยา ตั้งใจจะทดสอบว่า ยาฉีด mRNA ของตนสามารถป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้จริง ก็สามารถออกแบบการวิจัยที่พิสูจน์ประสิทธิภาพในเรื่องดังกล่าวได้ไม่ยาก โดยการ แบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็นสองกลุ่ม กลุ่มที่ได้ยาหลอก (placebo หรือน้ำเกลือ) กับกลุ่มที่ได้ยาจริง (ยาฉีดmRNA) แล้วก็ติดตามตรวจหาเชื้อในกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มทุกราย ทุกสัปดาห์ ทำสักสองสามเดือนก็จะเห็นแล้วว่า อัตราการติดเชื้อในกลุ่มไหนสูงกว่ากัน เป็นการทำวิจัยที่ตรงไปตรงมา ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ทำได้จริง เพราะแม้แต่พวกเราเองในช่วงการระบาดยังถูกบังคับให้ตรวจหาเชื้อกันเป็นประจำ ดังนั้นถ้าบริษัทยาจะทำย่อมเป็นเรื่องที่ทำได้ แต่บริษัทไฟเซอร์ ตั้งใจที่จะไม่ทดสอบ และตั้งใจที่จะโกหกว่า ยาฉีดยีนไวรัสของตนป้องกันการติดเชื้อ ป้องกันการแพร่เชื้อได้ ซึ่งเป็นคำอธิบายว่าทำไมเมื่อถูกถามในสภายุโรป ผู้แทนบริษัทไฟเซอร์จึงตอบว่า ไม่ได้ทดสอบว่ายาฉีดของตนกันติดเชื้อได้ไหม เพราะสมาชิกสภายุโรปที่ตั้งคำถามนี้ ถามชัดว่า ถ้าทำการทดสอบขอให้แสดงผลการทดสอบให้ดูด้วย เมื่อไม่มีผลที่จะแสดงจึงจำใจต้องบอกตามตรงว่า ไม่ได้ทำ ทำไมบริษัทยาจึงไม่ทำ? คำตอบ คือเพราะรู้ว่าถ้าทำ ผลระหว่างกลุ่มที่ได้ยาหลอกกับได้ยาของตนจะไม่แตกต่างกัน เพราะรู้อยู่แต่แรกว่ายาฉีด mRNA ของตนนั้นมันกันติดเชื้อ กันแพร่เชื้อไม่ได้ 🎈เพราะเป็นการกระตุ้น ภูมิคุ้มกันชนิด IgG ที่อยู่ในกระแสเลือด จำช่วงที่เห่อไปตรวจเลือดหาภูมิคุ้มกันแล้วเอามาอวดว่าของใครสูงกว่ากันได้ไหม ที่ตรวจนั้นเป็น IgG ในเลือดที่จะทำงานเมื่อเชื้อไวรัสเข้าสู่กระแสเลือดแล้ว แต่เชื้อไวรัสโควิดไม่ได้กระโดดจากอากาศเข้าสู่กระแสเลือดเลย แต่จะเข้าทางเยื่อบุทางเดินหายใจ เยื่อบุทางเดินอาหาร แปลว่ากว่าที่เชื้อจะเข้าไปในกระแสเลือดให้ IgG ได้ทำงาน เชื้อต้องเข้าไปในเซลล์บุผนังทางเดินหายใจหรือทางเดินอาหาร คนๆนั้นย่อมติดเชื้อในทางเดินหายใจหรือทางเดินอาหารแลัวกว่าIgG จะทำงานก็สายไปแล้ว 🌟จริงๆถ้าตั้งใจจะทำวัคซีนให้กันติดเชื้อจริงๆ ต้องกระตุ้น IgA ที่อยู่บนเยื่อบุทางเดินหายใจ หรือทางเดินอาหาร วัคซีนที่จะทำอย่างนั้นต้องเป็นชนิดพ่นเข้าจมูก ไม่ใช่ฉีดเข้ากล้ามอย่างที่มาหลอกกัน 🚩เรื่องภูมิคุ้มกัน IgG IgA นี้เป็นเรื่องพื้นฐานของวิชาภูมิคุ้มกันวิทยาที่สอนกันในโรงเรียนแพทย์ การที่แพทย์ที่อวดว่าตนเป็นผู้เชี่ยวชาญไม่รู้เรื่องนี้จึงเป็นไปได้ยาก ยิ่งมาหลอกประชาชนว่าระดับ IgG สูงๆจะกันติดเชื้อได้นั้นแปลว่า เขาเหล่านั้นมีความรู้น้อยมากหรือไม่ก็ตั้งใจโกหกเพื่อเชียร์ยา ไม่ต่างกับเซลล์แมน ⚠️อ่านถึงตรงนี้น่าจะพอเข้าใจว่า บริษัทยา ตั้งใจหลอก ให้ข้อมูลเท็จในสัญญา ให้ข้อมูลเท็จตอนขออนุญาตยา ที่น่าเศร้า คือ ผู้ที่อ้างว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญไม่โง่มาก ก็แกล้งโง่ ตั้งใจโกหกเพื่อช่วยขายยาให้บริษัทยา ซึ่งอาจเป็นการทำเพราะความสเน่ห์หารักใคร่ชอบพอกับบริษัท หรือว่าผลประโยชน์อื่นใดก็ไม่มีใครทราบได้ สรุปสั้นได้แค่ว่าๆ บริษัทยาตั้งใจโกหก ผู้เชี่ยวชาญโง่โดนหลอกหรือไม่ก็ร่วมมือกับบริษัทยาโกหก ประชาชน https://www.facebook.com/share/p/64G4XUujFmDDyoPe/?mibextid=A7sQZp
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 723 มุมมอง 0 รีวิว
  • Newsstory : จะทำอย่างไรต่อไป ให้โจ๊กสุรเชษฐ์ ไม่มีที่ยืนในวงการตำรวจ
    #Newsstory #สนธิทอร์ค #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #นิวส์สตอรี่
    #สนธิลิ้มทองกุล #จะทำอย่างไร #โจ๊ก
    Newsstory : จะทำอย่างไรต่อไป ให้โจ๊กสุรเชษฐ์ ไม่มีที่ยืนในวงการตำรวจ #Newsstory #สนธิทอร์ค #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #นิวส์สตอรี่ #สนธิลิ้มทองกุล #จะทำอย่างไร #โจ๊ก
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 828 มุมมอง 68 0 รีวิว