เมื่อพูดถึงคำว่า "นรก" คนไทยส่วนใหญ่อาจนึกถึงเรื่องราวทางศาสนา ภาพของไฟลุกท่วม ดวงวิญญาณรับกรรม และยมบาลตัดสินโทษ
.
แต่เชื่อหรือไม่ว่าในประเทศสหรัฐอเมริกา มีเมืองที่มีชื่อว่า "Hell" (เฮลล์) หรือก็คือ "นรก" อยู่จริง! และไม่ใช่เมืองที่เต็มไปด้วยความหดหู่หรือความทุกข์ทรมาน แต่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวริมถนนที่เต็มไปด้วยความขบขันและไอเดียสุดแหวกแนว
.
เมืองนรกแห่งนี้ตั้งอยู่ในรัฐมิชิแกน และเป็นหนึ่งในสถานที่ที่นักท่องเที่ยวผ่านมาแวะถ่ายรูป เล่นมุก และซื้อของที่ระลึกแบบสุดกวน ความพิเศษของมันคือ แม้ว่าชื่อจะดูดุดันและฟังดูเหมือนเรื่องของศาสนา แต่แท้จริงแล้ว เมืองนี้ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อปลุกจิตสำนึกทางศาสนาแต่อย่างใด แต่มันเกิดจากความขี้เล่นของชายชราคนหนึ่ง
.
อ่าน "Hell, Michigan: เมืองนรกที่มีจริงในอเมริกา หรือแค่เรื่องขำขัน?" ได้ที่
https://www.keangun.com/article/11943
#บทความ
#ท่องเที่ยว
#ความรู้
#เที่ยวต่างประเทศ
#Michigan
#Hell
#นิตยสาร
#เขียนกันดอทคอม
#Keangun

เด็กป่วยมะเร็งถูกใช้เป็นเครื่องมือในแคมเปญระดมทุนปลอม

การสืบสวนของ BBC Eye Investigations พบว่ามีการจัดทำวิดีโอปลอม โดยให้เด็กที่ป่วยมะเร็งจริงถูกบังคับให้แสดงบทบาท เช่น ถูกโกนหัว ติดสายน้ำเกลือปลอม และทำให้ร้องไห้ด้วยการใช้หัวหอมและเมนทอล เพื่อสร้างภาพความน่าสงสาร วิดีโอเหล่านี้ถูกเผยแพร่บน YouTube และเว็บไซต์ระดมทุน โดยอ้างว่าจะช่วยค่าใช้จ่ายในการรักษา

หนึ่งในกรณีคือ คาลิล เด็กชายวัย 7 ปีจากฟิลิปปินส์ ที่ถูกถ่ายทำวิดีโอระดมทุนซึ่งระบุว่าสามารถหาเงินได้กว่า 27,000 ดอลลาร์สหรัฐ แต่ครอบครัวกลับได้รับเพียงค่าถ่ายทำ 700 ดอลลาร์ และไม่เคยเห็นเงินบริจาคที่เหลือเลย สุดท้ายคาลิลเสียชีวิตโดยไม่ได้รับการรักษาที่ดีขึ้นตามที่สัญญาไว้

การสืบสวนยังพบว่าเครือข่ายนี้มีการดำเนินงานในหลายประเทศ เช่น โคลอมเบีย กานา และยูเครน โดยมีบุคคลสำคัญที่เชื่อมโยงคือ เอเรซ ฮาดารี ชาวอิสราเอลที่อาศัยอยู่ในแคนาดา ซึ่งถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้จัดการแคมเปญผ่านองค์กรต่าง ๆ เช่น Chance Letikva, Walls of Hope และ Saint Raphael

สิ่งที่น่าตกใจคือเงินบริจาคจำนวนมหาศาล เช่น กว่า 700,000 ดอลลาร์ ในบางแคมเปญ ไม่เคยถึงมือครอบครัวเด็กเลย แต่ถูกอ้างว่าใช้ไปกับค่าโฆษณาและการจัดการ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญด้านการกุศลเตือนว่าค่าใช้จ่ายลักษณะนี้ไม่ควรเกิน 20% ของยอดบริจาคทั้งหมด

สรุปประเด็นสำคัญ
การสืบสวนของ BBC Eye
พบการสร้างวิดีโอปลอมเพื่อระดมทุนจากเด็กป่วยมะเร็ง
ใช้เทคนิคบังคับให้เด็กแสดงความทุกข์ทรมาน

กรณีของคาลิลจากฟิลิปปินส์
วิดีโอหาเงินได้กว่า 27,000 ดอลลาร์
ครอบครัวได้รับเพียง 700 ดอลลาร์ และเด็กเสียชีวิต

บุคคลและองค์กรที่เกี่ยวข้อง
เอเรซ ฮาดารี ถูกเชื่อมโยงกับหลายองค์กร เช่น Chance Letikva
มีการดำเนินงานในหลายประเทศทั่วโลก

เงินบริจาคจำนวนมหาศาล
บางแคมเปญระดมได้กว่า 700,000 ดอลลาร์
เงินไม่ถึงครอบครัวเด็ก แต่ถูกอ้างว่าใช้ไปกับค่าโฆษณา

คำเตือนสำหรับผู้บริจาค
ตรวจสอบว่าองค์กรการกุศลมีการจดทะเบียนถูกต้อง
ระวังการบริจาคผ่านเว็บไซต์หรือโฆษณาที่ไม่น่าเชื่อถือ

https://www.bbc.com/news/articles/ckgz318y8elo

บทความกฎหมาย EP.42

กฎการปะทะ หรือ Rules of Engagement (ROE) ในปฏิบัติการทางทหารคือหัวใจสำคัญของการพิจารณาการใช้กำลังทางทหาร โดยเป็นชุดคำสั่งหรือแนวทางที่กำหนดเงื่อนไข ขอบเขต สถานที่ และวิธีการที่ทหารจะสามารถใช้กำลังหรืออาวุธได้ กฎเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ระเบียบปฏิบัติภายในหน่วยงาน แต่เป็นกลไกทางกฎหมายที่ผูกโยงการปฏิบัติการทางทหารเข้ากับหลักการของกฎหมายระหว่างประเทศ กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ (International Humanitarian Law – IHL) หรือที่รู้จักกันในชื่อกฎหมายว่าด้วยการขัดกันด้วยอาวุธ (Law of Armed Conflict – LOAC) รวมถึงกฎหมายภายในของรัฐนั้นๆ ด้วย ROE ทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างความจำเป็นทางทหาร (Military Necessity) กับหลักการด้านมนุษยธรรมและสัดส่วน (Proportionality) ในการทำสงคราม การกำหนด ROE จะต้องพิจารณาอย่างรอบด้านถึงสถานการณ์ความขัดแย้ง รูปแบบของภัยคุกคาม และเป้าหมายทางยุทธศาสตร์และนโยบายของรัฐ ซึ่งในทางกฎหมายแล้ว ROE มักแบ่งออกได้เป็นสองประเภทหลักคือ กฎทั่วไป (General ROE) ที่ใช้ในสถานการณ์ปกติหรือการฝึก และกฎเฉพาะกิจ (Specific ROE) ที่ถูกปรับให้เข้ากับภารกิจ สถานที่ หรือระดับความรุนแรงของภัยคุกคามที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่น ภารกิจรักษาสันติภาพภายใต้องค์การสหประชาชาติจะมี ROE ที่เข้มงวดกว่าภารกิจในการทำสงครามเต็มรูปแบบ ซึ่งเน้นการจำกัดการใช้กำลังเพื่อการป้องกันตนเองและคุ้มครองพลเรือนเป็นหลัก และในบริบททางกฎหมาย กฎการปะทะยังเป็นเครื่องมือสำคัญในการธำรงไว้ซึ่งความรับผิดชอบทางอาญาของบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการสั่งการและการปฏิบัติตามคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ทหารแต่ละนายมีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะต้องพิจารณาว่าการกระทำของตนสอดคล้องกับ ROE และ IHL หรือไม่ การละเมิด ROE อาจนำไปสู่การถูกสอบสวนและดำเนินคดีทางวินัยหรือทางอาญาได้ ทั้งในระดับศาลทหารและศาลอาญาระหว่างประเทศหากการละเมิดนั้นเข้าข่ายอาชญากรรมสงคราม ข้อความที่ว่า ROE อาจแตกต่างกันระหว่างวัฒนธรรมที่ต่างกันในประวัติศาสตร์นั้นสะท้อนให้เห็นถึงความท้าทายในการตีความและการประยุกต์ใช้ IHL ซึ่งแม้จะมีหลักการที่เป็นสากล เช่น หลักการแบ่งแยกพลรบและพลเรือน หรือหลักการจำกัดความทุกข์ทรมานที่ไม่จำเป็น แต่การนำหลักการเหล่านี้ไปใช้จริงในทางปฏิบัติย่อมขึ้นอยู่กับบริบททางสังคมการเมือง ประเพณีทางการทหาร และมุมมองทางกฎหมายของแต่ละชาติ ซึ่งนำไปสู่การถกเถียงอย่างต่อเนื่องในเวทีระหว่างประเทศเกี่ยวกับการตีความขอบเขตอำนาจในการป้องกันตนเอง (Self-Defence) และความหมายของคำว่า การโจมตีที่ชอบด้วยกฎหมาย (Lawful Target) โดยเฉพาะในสภาพแวดล้อมที่มีความซับซ้อน เช่น การรบในเขตเมืองที่มีพลเรือนปะปน หรือการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ในการทำสงคราม

กล่าวโดยสรุป กฎการปะทะคือหลักประกันเชิงกฎหมายที่ควบคุมการตัดสินใจอันเป็นความตายและความอยู่รอดในสมรภูมิ กฎเหล่านี้คือการรวมกันของหลักกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ กฎหมายภายใน และความจำเป็นทางยุทธวิธี โดยมีเป้าหมายเพื่อทำให้การใช้กำลังเป็นไปอย่างมีขอบเขต มีความรับผิดชอบ และมีสัดส่วนที่เหมาะสมตามหลักนิติธรรม กฎการปะทะไม่ใช่เพียงแค่คู่มือปฏิบัติ แต่เป็นเอกสารทางกฎหมายที่กำหนดภาระหน้าที่และขีดจำกัดของกองทัพในการดำเนินงานของพวกเขา ซึ่งต้องมีการตีความและปรับใช้ให้สอดคล้องกับวิวัฒนาการของความขัดแย้งและหลักการทางกฎหมายที่เปลี่ยนแปลงไป เพื่อให้มั่นใจว่าการปฏิบัติการทางทหารจะไม่เป็นการละเมิดหลักการพื้นฐานของความเป็นมนุษย์และหลักนิติธรรมในทุกสถานการณ์.

ดังนั้น ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในมิติทางกฎหมายของกฎการปะทะจึงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับผู้กำหนดนโยบาย ผู้นำทางทหาร และบุคลากรทุกคนที่ปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ที่มีความขัดแย้ง เพราะ ROE เป็นตัวกำหนดขีดเส้นแบ่งระหว่างการปฏิบัติการที่ชอบด้วยกฎหมายกับการกระทำที่เป็นอาชญากรรมสงคราม การเคารพและการปฏิบัติตามกฎนี้อย่างเคร่งครัดจึงไม่เพียงแต่เป็นเรื่องของวินัยเท่านั้น แต่ยังเป็นข้อบังคับทางกฎหมายระหว่างประเทศที่สำคัญที่สุดในการปกป้องศักดิ์ศรีของมนุษย์และลดผลกระทบต่อพลเรือนในยามศึกสงครามอีกด้วย การตีความที่ยืดหยุ่นภายใต้กรอบของกฎหมายที่เข้มแข็งจะนำไปสู่การตัดสินใจที่ถูกต้องและเป็นธรรมในสถานการณ์ที่ยากลำบากที่สุด.

The Past Was Not That Cute – Julia Wise

บทความนี้โดย Julia Wise พูดถึงการมองย้อนอดีตผ่านกระแส cottagecore และความโรแมนติกที่ผู้คนมักมีต่อ “ชีวิตเรียบง่ายในอดีต” แต่เธอชี้ให้เห็นว่า ความจริงแล้วอดีตเต็มไปด้วยความลำบาก ทั้งด้านเศรษฐกิจ สุขภาพ และสังคม ไม่ได้สวยงามอย่างที่ภาพจำบอกไว้

Julia ยกตัวอย่างจาก Laura Ingalls Wilder ผู้เขียน Little House on the Prairie ที่เล่าเรื่องครอบครัวพยายามดิ้นรนในยุคบุกเบิก แม้หนังสือจะเต็มไปด้วยความอบอุ่น แต่เบื้องหลังคือความจริงอันโหดร้าย เช่น การล้มเหลวของพืชผลต่อเนื่องหลายปี ดอกเบี้ยเงินกู้สูงถึง 36% และสุขภาพที่ทรุดโทรมจากการทำงานหนัก

เธอยังสะท้อนถึง ความเข้าใจผิดเรื่องบุคลิกคนในอดีต ที่มักถูกโรแมนติไซส์ผ่านเพลงพื้นบ้านและวัฒนธรรม แต่จริงๆ แล้วสังคมเล็กๆ ในอดีตเต็มไปด้วยข้อจำกัด เช่น การเลือกคู่ที่จำกัดในกลุ่มเพื่อนบ้านเพียงไม่กี่คน และการที่ผู้หญิงมักถูกกดทับด้วยบทบาทครอบครัวและงานบ้านมากกว่าที่เราจินตนาการ

ท้ายที่สุด Julia ย้ำว่า แม้เราจะยังคงสนุกกับการดึงแรงบันดาลใจจากอดีต เช่น การทำขนมปังเองหรือเล่นดนตรีร่วมกัน แต่สิ่งสำคัญคือการตระหนักว่า ความสะดวกสบายในปัจจุบัน เช่น ไฟฟ้า น้ำสะอาด และการรักษาทางทันตกรรม คือสิ่งที่ทำให้เรามีอิสระในการเลือก “สุนทรียะ” โดยไม่ต้องเผชิญความทุกข์ยากแบบคนรุ่นก่อน

สรุปประเด็นสำคัญ
Cottagecore และภาพจำอดีต
ผู้คนมักโรแมนติไซส์อดีตว่าเรียบง่ายและอบอุ่น

ความจริงเบื้องหลัง Little House on the Prairie
ครอบครัว Wilder ต้องเผชิญ crop failure ต่อเนื่องและดอกเบี้ยสูง

บุคลิกและชีวิตคนในอดีต
สังคมเล็กๆ มีข้อจำกัดมาก ทั้งการเลือกคู่และบทบาทผู้หญิง

คุณค่าของความสะดวกสบายปัจจุบัน
ไฟฟ้า น้ำสะอาด และการแพทย์ทำให้เรามีอิสระในการเลือกสุนทรียะ

ความเสี่ยงจากการโรแมนติไซส์อดีตเกินจริง
อาจทำให้มองข้ามความยากลำบากและความไม่เท่าเทียมที่คนรุ่นก่อนเผชิญ

https://juliawise.net/the-past-was-not-that-cute/

O.P.K.
คดีแห่งแสง: ศึกเทพ-มารที่กระทบมนุษย์

โลกที่แสงและความมืดปะทะกัน

ในยามที่มนุษย์คิดว่าตนเองก้าวเข้าสู่ยุคทองของเทคโนโลยี ความขัดแย้งอันเป็นนิรันดร์ระหว่าง "เทพแห่งแสง" และ "มารแห่งความมืด" กำลังถึงจุดวิกฤติ ผลพวงของสงครามศักดิ์สิทธิ์เริ่มกระทบโลกมนุษย์อย่างจับต้องได้

```mermaid
graph TB
A[สงครามเทพ-มาร<br>ขยายสู่โลกมนุษย์] --> B[มนุษย์เริ่ม<br>แสดงอาการผิดปกติ]
B --> C[ผู้ที่สัมผัสแสงมาก<br>เกินไปกลายเป็นสุดโต่ง]
B --> D[ผู้ที่อยู่ในความมืด<br>นานเกินสูญเสีย]
C --> E[มนุษย์แสง: พัฒนาพลัง<br>แต่สูญเสียความเห็นอกเห็นใจ]
D --> F[มนุษย์มืด: แข็งแกร่ง<br>แต่โหดร้าย]
E --> G[สงครามกลางเมือง<br>ระหว่างมนุษย์ด้วยกัน]
F --> G
```

เคสปริศนาที่ปรากฏ

กรณีผู้หายตัวไปสามประเภท

1. ผู้ศรัทธาสุดโต่ง - หายไปพร้อมกับแสงจ้าปริศนา
2. ผู้สิ้นหวังเรื้อรัง - หายไปในความมืดมิด
3. คนกลางทั่วไป - เริ่มแสดงพลังประหลาดโดยไม่รู้ตัว

ลักษณะคดีที่น่าสงสัย

```python
class StrangeCases:
def __init__(self):
self.light_abductions = {
"สถานที่": "แหล่งเทคโนโลยีสูง, วัด, ห้องสมุด",
"เวลา": "เที่ยงวันพอดี",
"พยาน": "รายงานเห็นแสงสีขาวจ้า",
"หลักฐาน": "เหลือแต่เสื้อผ้าไร้ร่องรอยการต่อสู้"
}

self.dark_abductions = {
"สถานที่": "โรงงานร้าง, ซอยมืด, ท้องถนนยามดึก",
"เวลา": "เที่ยงคืนตรง",
"พยาน": "รู้สึกหนาวเหน็บและได้ยินเสียงกระซิบ",
"หลักฐาน": "รอยเท้าที่หายไปกลางอากาศ"
}

self.awakenings = {
"อาการ": "ควบคุมแสง/ความมืดได้โดยไม่รู้ตัว",
"ผลกระทบ": "สร้างความเสียหายโดยไม่ตั้งใจ",
"จิตใต้สำนึก: "สับสนระหว่างความเป็นมนุษย์และพลังเหนือธรรมชาติ"
}ล
```

การค้นพบความจริงที่น่าตกใจ

การสืบสวนของหนูดี

หนูดีได้รับมอบหมายคดีจากหน่วยงานพิเศษ หลังพบว่า โอปปาติกะหลายคนเริ่มเลือกข้าง ในสงครามนี้โดยไม่รู้ตัว

ธรรมบาลเทพ ปรากฏตัวพร้อมคำเตือน:
"หนูดี... นี่ไม่ใช่สงครามที่เจ้าคิด
นี่คือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของจักรวาล
และมนุษย์กำลังจะกลายเป็นเหยื่อและนักรบไปพร้อมกัน"

สมดุลที่แตกสลาย

```mermaid
graph LR
A[สมดุลเดิม<br>เทพ-มาร-มนุษย์] --> B[มนุษย์พัฒนา<br>เทคโนโลยีและจิตวิญญาณ]
B --> C[เทพแห่งแสง<br>ต้องการมนุษย์เป็นทหาร]
B --> D[มารแห่งความมืด<br>ต้องการมนุษย์เป็นเชื้อเพลิง]
C --> E[สมดุลพังทลาย<br>มนุษย์ตกอยู่กลางศึก]
D --> E
```

ความลับที่ถูกเปิดเผย

ที่มาที่แท้จริงของมนุษย์

ธรรมบาลเทพเปิดเผยความจริงอันน่าตกใจ:

"มนุษย์ไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้...
พวกเจ้าเป็นผลงานชิ้นเอกที่เทพและมารร่วมกันสร้าง
เพื่อพิสูจน์ว่าแสงหรือความมืดมีคุณค่ากว่ากัน"

"และตอนนี้... เวลาสำหรับการตัดสินได้มาถึงแล้ว
มนุษย์แต่ละคนต้องเลือกว่าจะอยู่ฝั่งใด
หรือจะพยายามรักษาสมดุลแบบที่เป็นอยู่"

บทบาทของโอปปาติกะ

หนูดีค้นพบว่า:

· โอปปาติกะคือ มนุษย์รุ่นดัดแปลงพิเศษ
· ถูกสร้างมาให้เป็น ตัวกลางระหว่างสามฝ่าย
· แต่หลายคนเริ่ม เอียงข้าง เนื่องจากพลังที่ได้รับ

```python
class OpapatikaRevelation:
def __init__(self):
self.true_origin = {
"วัตถุประสงค์เดิม": "เป็นสะพานเชื่อมระหว่างเทพ-มาร-มนุษย์",
"ความสามารถพิเศษ": "เข้าใจและสื่อสารกับทั้งสามฝ่ายได้",
"พันธสัญญา": "ต้องรักษาความเป็นกลางเพื่อความสมดุล",
"ภัยคุกคาม": "พลังที่เพิ่มขึ้นทำให้ยากต่อการควบคุมตนเอง"
}

self.current_crisis = {
"ฝ่ายแสง": "โอปปาติกะบางคนถูกเทพแห่งแสงชักจูง",
"ฝ่ายมืด": "โอปปาติกะบางคนถูกมารแห่งความมืดครอบงำ",
"ฝ่ายกลาง": "เหลือน้อยลงทุกทีและกำลังถูกโจมตีจากทั้งสองฝ่าย",
"หนูดี": "ถูกทั้งสองฝ่ายจับตามองเพราะพลังบริสุทธิ์ที่ยังไม่เลือกข้าง"
}
```

การเผชิญหน้าครั้งใหม่

การปรากฏตัวของเทพแห่งแสง

สุริยเทพ ปรากฏตัวต่อหน้ากลุ่มหนูดี:
"โอปปาติกะผู้ยิ่งใหญ่... มาร่วมมือกับเรา
มนุษย์ควรก้าวสู่ความสว่างไสวอย่างสมบูรณ์
เราจะลบล้างความมืดและความไม่สมบูรณ์ทั้งหมด
สร้างโลกใหม่ที่ปราศจากความทุกข์ทรมาน"

การปรากฏตัวของมารแห่งความมืด

ราตรีมาร ปรากฏจากเงามืด:
"อย่าเชื่อคำสัญญาโกหกของแสง...
ในความมืดมีอิสระที่แท้จริง
มนุษย์ควรปลดปล่อยตนเองจากพันธะกรรม
ยอมรับธรรมชาติที่แท้จริงซึ่งไม่ใช่แสงสว่างเสมอไป"

ทางเลือกที่สาม

หนูดีเริ่มเข้าใจบทเรียนจากพ่อที่ลึกซึ้งขึ้น:
"พ่อเคยบอกว่า... ความจริงมักไม่ใช่สีขาวหรือดำ
แต่คือเฉดสีเทาที่ต้องเข้าใจด้วยหัวใจ"

ยุทธศาสตร์ใหม่

การค้นพบจุดอ่อนของสงคราม

หนูดีวิเคราะห์ว่า:

1. เทพแห่งแสง ต้องการศรัทธาและความเชื่ออย่างblind
2. มารแห่งความมืด ต้องการความสิ้นหวังและความกลัว
3. มนุษย์มีสิ่งที่ทั้งสองขาด - อิสระในการเลือก

ยุทธวิธี "ความเป็นมนุษย์"

หนูดีพัฒนายุทธศาสตร์ที่ไม่พึ่งพาพลังเหนือธรรมชาติเพียงอย่างเดียว:

```python
class HumanStrategy:
def __init__(self):
self.weapons = {
"การตั้งคำถาม": "ทำให้ทั้งเทพและมารอ่อนแอเพราะพวกเขาไม่คุ้นเคย",
"อารมณ์ที่ซับซ้อน": "ความรักที่ทั้งแสงและความมืดเข้าใจไม่หมด",
"ความคิดสร้างสรรค์": "สร้างสิ่งที่ไม่เคยมีในแผนการของเทพหรือมาร",
"ความไม่แน่นอน": "มนุษย์เปลี่ยนแปลงได้เสมอไม่ติดตรึงแบบพลังเหนือธรรมชาติ"
}

self.allies = [
"โอปปาติกะที่ยังเป็นกลาง",
"มนุษย์ธรรมดาที่ไม่ยอมถูกควบคุม",
"สิ่งมีชีวิตอื่นที่ได้รับผลกระทบ",
"เทพ/มารบางส่วนที่เริ่มตั้งคำถาม"
]
```

การปฏิบัติการพิเศษ

ปฏิบัติการ "แสงเทียนในความมืด"

หนูดีและทีมเริ่มปฏิบัติการเพื่อ:

1. ช่วยเหลือมนุษย์ที่ถูกบังคับให้เลือกข้าง
2. เปิดโปงแผนการของทั้งสองฝ่าย
3. สร้างพื้นที่ปลอดภัยสำหรับมนุษย์ที่ต้องการเป็นกลาง
4. ค้นหาวิธียุติสงครามโดยไม่ทำลายสมดุล

การสร้างพันธมิตรที่คาดไม่ถึง

ในระหว่างปฏิบัติการ หนูดีพบว่า:

· มีเทพบางองค์ ที่เห็นว่าการบังคับมนุษย์เป็นสิ่งผิด
· มีมารบางตน ที่เชื่อในอิสระของการเลือกของมนุษย์
· มนุษย์ธรรมดาหลายคน พร้อมต่อสู้เพื่อสิทธิในการกำหนดชะตาตนเอง

จุดแตกหัก

การพิพากษาครั้งใหญ่

เทพแห่งแสงและมารแห่งความมืดประกาศว่า:
"ในคืนจันทรคราสที่จะมาถึง...
มนุษย์ทุกคนต้องเลือกว่าจะอยู่ฝั่งใด
ผู้ที่ยังคงเป็นกลางจะถูกกำจัดทั้งสองฝ่าย"

คำประกาศของหนูดี

หนูดีปรากฏตัวต่อหน้าทั้งสองฝ่ายพร้อมคำประกาศ:

"พวกท่านลืมไปหรือไม่ว่า...
มนุษย์คือผลงานที่ท่านร่วมกันสร้าง
การบังคับให้เราเลือกข้าง
คือการปฏิเสธความเป็นพ่อแม่ของท่านเอง

และเราขอประกาศว่า...
มนุษย์จะเลือกทางที่สาม
ทางของเราเอง

เราจะไม่เป็นทาสของแสง
และจะไม่เป็นเชื้อเพลิงของความมืด
เราจะเป็น... มนุษย์อย่างสมบูรณ์"

การต่อสู้ครั้งสำคัญ

ศึกสามฝ่ายที่จุดสมดุล

หนูดีนำทั้ง มนุษย์ โอปปาติกะ เทพและมารที่เป็นกลาง ต่อสู้เพื่อรักษาสิทธิในการกำหนดชะตากรรม

```mermaid
graph TB
A[หนูดีและฝ่ายกลาง] --> B[ต่อสู้เพื่อสิทธิ<br>ในการกำหนดชะตากรรม]
C[เทพแห่งแสง] --> D[ต้องการควบคุม<br>มนุษย์เพื่อ'ความสมบูรณ์แบบ']
E[มารแห่งความมืด] --> F[ต้องการมนุษย์<br>เป็นแหล่งพลังงาน]
D --> G[ศึกตัดสินที่<br>จุดสมดุลแห่งจักรวาล]
F --> G
B --> G
```

พลังใหม่ที่กำเนิดขึ้น

ในยามคับขัน หนูดีค้นพบว่า:
"พลังที่แท้จริงของโอปปาติกะ...
ไม่ใช่การควบคุมแสงหรือความมืด
แต่คือการเข้าใจว่าทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
และมนุษย์คือผู้ที่สามารถรวมทั้งสองเข้าด้วยกันได้"

บทสรุปแห่งการเปลี่ยนแปลง

โลกใหม่ที่เกิดจากทางเลือก

หลังจากการต่อสู้อันยาวนาน:

1. เทพแห่งแสงและมารแห่งความมืด ยอมรับสิทธิของมนุษย์
2. สนธิสัญญาใหม่ ถูกเซ็น - มนุษย์มีสิทธิกำหนดวิถีตนเอง
3. โอปปาติกะ กลายเป็นผู้รักษาสมดุลอย่างเป็นทางการ
4. มนุษย์เรียนรู้ ที่จะใช้ทั้งแสงและความมืดอย่างชาญฉลาด

พันธสัญญาสามฝ่าย

```python
class NewCovenant:
def __init__(self):
self.agreements = {
"เทพแห่งแสง": [
"เคารพการเลือกของมนุษย์",
"ให้ความรู้แต่ไม่บังคับ",
"ยอมรับว่าความไม่สมบูรณ์คือความงามอย่างหนึ่ง"
],
"มารแห่งความมืด": [
"ไม่ใช้มนุษย์เป็นทรัพยากร",
"เคารพอิสระในการเลือก",
"ยอมรับว่าความมืดไม่ใช่ทางออกเดียว"
],
"มนุษย์": [
"รับผิดชอบต่อการเลือกของตนเอง",
"ไม่ใช้พลังในทางที่ทำลายสมดุล",
"เป็นสะพานเชื่อมระหว่างโลกต่างๆ"
]
}

self.guardians = [
"โอปปาติกะเป็นผู้ดูแลสนธิสัญญา",
"หนูดีเป็นประธานคณะกรรมการสมดุล",
"มนุษย์เทพและมนุษย์มารร่วมทำงานกัน"
]
```

คำสอนใหม่ของหนูดี

การเติบโตอีกขั้น

หนูดีเรียนรู้ว่า:

"การเป็นโอปปาติกะไม่ใช่การควบคุมพลังเหนือธรรมชาติ...
แต่คือการเข้าใจว่าพลังทุกชนิดมีที่มาและจุดหมาย

และการเป็นมนุษย์ที่แท้...
คือการมีอิสระที่จะเลือก
พร้อมกับความรับผิดชอบต่อการเลือกนั้น"

คำคมสรุปคดี

"ในสงครามระหว่างแสงและความมืด...
มนุษย์ค้นพบว่าเรามีทั้งสองอย่างในตนเอง

และทางออกไม่ใช่การเลือกข้าง...
แต่คือการเรียนรู้ที่จะเป็นทั้งคู่
ในเวลาที่เหมาะสม

เพราะมนุษย์ที่สมบูรณ์...
คือผู้ที่เข้าใจว่าแสงส่องสว่างเมื่อจำเป็น
และความมืดให้ความสงบเมื่อต้องการ

และนี่คือบทเรียนที่เทพและมาร...
ต้องเรียนรู้จากลูกหลานของพวกเขาเอง"

---

บทส่งท้าย:
สงครามแห่งแสงจบลง แต่การเดินทางของมนุษย์เพิ่งเริ่มต้น
หนูดีและโอปปาติกะกลายเป็นผู้พิทักษ์สมดุลใหม่
ในโลกที่มนุษย์ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับพลังที่ได้รับมาอย่างรับผิดชอบ

และบางที... นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของยุคใหม่
ที่เทพ มาร และมนุษย์ เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน
ไม่ใช่ผ่านการทำสงคราม
แต่ผ่านการเข้าใจในความแตกต่าง

O.P.K.
เจาะลึก "ครุฑพาหนะเทพบุตร" : ทวารบาลแห่งธรรมะข้ามกาลเวลา

ต้นกำเนิดแห่งสวรรค์และมนุษย์

การถือกำเนิดในคัมภีร์วิษณุปุราณะ

ชื่อเต็ม: ครุฑพาหนะเทพบุตร
ชื่อหมายถึง:"ผู้เป็นพาหนะแห่งเทวบุตร"
อายุ:5,000 ปี (ร่างกาย), เป็นอมตะ (จิตวิญญาณ)
สถานะ:ทวารบาลระดับสูงในพุทธศาสนา

```mermaid
graph TB
A[พระวิษณุ<br>ผู้สร้างจักรวาล] --> B[ประทานชีวิต<br>ให้ครุฑ]
C[นางวินตา<br>มารดาแห่งนก] --> B
B --> D[ครุฑพาหนะ<br>เทพบุตร]
D --> E[ถวายตัว<br>เป็นพุทธบูชา]
E --> F[ได้รับตำแหน่ง<br>ทวารบาลแห่งธรรมะ]
```

ลักษณะทางกายภาพอันโอฬาร

· ปีก: กว้าง 1 กิโลเมตร เมื่อกางเต็มที่ สีทองอร่ามดุจดวงอาทิตย์
· ร่างกาย: ครึ่งนกครึ่งมนุษย์ ใบหน้าเป็นเทวบุตรรูปงาม
· ดวงตา: สีทองเรืองรอง มองเห็นได้ทั้งสามโลก
· เกราะ: ทำจากวัชรธาตุ engraved ด้วยมนตร์พุทธะ
· อาวุธ: คทาพระธรรมที่สร้างจากแสงแห่งปัญญา

พลังพิเศษแห่งทวารบาล

พุทธานุภาพระดับสูง

```python
class GarudaPowers:
def __init__(self):
self.divine_abilities = {
"dimensional_flight": "บินข้ามมิติและกาลเวลาได้",
"truth_vision": "มองเห็นสัจธรรมและจิตใจสรรพชีวิต",
"dharma_protection": "สร้างเขตคุ้มครองด้วยพุทธานุภาพ",
"blessing_granting": "ประทานพรแก่ผู้มีศรัทธา"
}

self.combat_powers = {
"wisdom_lightning": "สายฟ้าแห่งปัญญาที่ทำลายอวิชชา",
"compassion_shield": "เกราะแห่งเมตตาที่กันภัยทั้งปวง",
"karma_manipulation": "ปรับสมดุลแห่งกรรมในระดับหนึ่ง",
"illusion_dispel": "ทำลายมายาทุกประเภท"
}

self.healing_abilities = {
"soul_restoration": "ฟื้นฟูจิตวิญญาณที่บาดเจ็บ",
"karmic_cleansing": "ชำระกรรมเบาบาง",
"blessing_water": "สร้างน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์",
"mental_peace": "ประทานความสงบทางใจ"
}
```

ข้อจำกัดแห่งทวารบาล

ครุฑต้องปฏิบัติตามกฎแห่งธรรมะ:

· ไม่สามารถขัดขวางกรรม: ได้โดยสมบูรณ์
· ต้องเคารพเจตจำนงเสรี: ของมนุษย์
· ช่วยได้เฉพาะผู้พร้อมรับ: เท่านั้น
· ต้องไม่สร้างการพึ่งพา: ให้เกินควร

ประวัติศาสตร์แห่งการคุ้มครองธรรมะ

เหตุการณ์สำคัญในอดีต

ครุฑได้คุ้มครองพุทธศาสนามาหลายยุคสมัย:

```mermaid
graph LR
A[สมัยพุทธกาล<br>คุ้มครองพระพุทธเจ้า] --> B[สมัยอาณาจักร<br>คุปตะและมงคล]
B --> C[สมัยพุทธศาสนา<br>เผยแผ่สู่เอเชีย]
C --> D[ปัจจุบัน<br>ฟื้นคืนชีพเพื่อยุคใหม่]
```

บทบาทในสมัยพุทธกาล

· คุ้มครองพระพุทธเจ้า: ระหว่างทรงประทับนั่งสมาธิ
· ปราบมาร: ด้วยแสงแห่งธรรมะ
· เป็นพาหนะ: นำพระสูตรสำคัญไปเผยแผ่

การคุ้มครองในเอเชีย

ครุฑเดินทางคุ้มครองพุทธศาสนาใน:

· ศรีลังกา: คุ้มครองพระธาตุเขี้ยวแก้ว
· ทิเบต: รักษาความรู้ตันตระ
· ไทย: คุ้มครองพระพุทธรูปสำคัญ
· ญี่ปุ่น: ปกป้องวัดในยุคสงคราม

การหลับใหลและฟื้นคืนชีพ

สาเหตุการหลับใหล

ครุฑเข้าสู่ภาวะสมณธรรมเมื่อ 500 ปีก่อน เพราะ:

· พุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง: ไม่ต้องการการคุ้มครองเต็มที่
· สะสมพลังงาน: เพื่อยุคสมัยที่ท้าทายยิ่งขึ้น
· รอคอยสัญญาณ: แห่งการฟื้นคืนชีพ

สัญญาณการตื่นนอน

ครุฑตื่นนอนเมื่อตรวจพบ:

```python
class AwakeningSignals:
def __init__(self):
self.spiritual_crisis = {
"declining_morality": "ศีลธรรมในสังคมเสื่อมถอย",
"commercialized_buddhism": "พุทธศาสนาถูกทำให้เป็นการค้า",
"digital_distractions": "มนุษย์ติดเทคโนโลยีจนลืมธรรมะ",
"false_teachings": "มีการสอนธรรมะผิดๆ มากมาย"
}

self.positive_signals = {
"sincere_practitioners": "ยังมีผู้ปฏิบัติธรรมจริงอยู่",
"dharma_technology": "เทคโนโลยีนำธรรมะสู่คนรุ่นใหม่",
"global_mindfulness": "การมีสติแพร่หลายในระดับโลก",
"interfaith_harmony": "ความร่วมมือระหว่างศาสนา"
}
```

พันธกิจ新型ในยุคดิจิตอล

การปรับตัวสู่โลกสมัยใหม่

ครุฑพัฒนาแนวทางใหม่ในการคุ้มครองธรรมะ:

```python
class ModernMission:
def __init__(self):
self.digital_protection = {
"cyber_dharma_guard": "คุ้มครองแพลตฟอร์มธรรมะออนไลน์",
"anti_fake_teaching": "เปิดโปงผู้สอนธรรมะเท็จ",
"mental_health_support": "สนับสนุนสุขภาพจิตผ่านดิจิตอล",
"online_sangha": "สร้างชุมชนพุทธออนไลน์"
}

self.physical_protection = {
"temple_energy_shields": "สร้างพลังงานคุ้มครองวัดสำคัญ",
"monk_protection": "คุ้มครองพระนักเผยแผ่",
"sacred_site_preservation": "รักษาสถานที่ศักดิ์สิทธิ์",
"artifact_guardianship": "ปกป้องพุทธวัตถุสำคัญ"
}
```

วิธีการทำงาน

ครุฑใช้เทคนิคร่วมสมัย:

· พลังงานดิจิตอล: สร้างเครือข่ายคุ้มครอง
· การสื่อสารทางจิต: กับผู้มีบุญ
· การทำงานแบบไม่เปิดเผย: เพื่อไม่ให้มนุษย์ตกใจ

ความสัมพันธ์กับหนูดีและสิงห์

การเป็นครูและนักเรียน

ครุฑกับหนูดีมีความสัมพันธ์พิเศษ:

· ครูสอนพลังงานศักดิ์สิทธิ์: ครุฑสอนหนูดีใช้พลังอย่างถูกต้อง
· นักเรียนแห่งยุคใหม่: หนูดีสอนครุฑเข้าใจโลกสมัยใหม่
· หุ้นส่วนทางจิตวิญญาณ: ร่วมกันปกป้องสมดุลโลก

การร่วมงานกับ ร.ต.อ.สิงห์

ครุฑให้ความเคารพสิงห์ในฐานะ:

· ผู้ปกป้องความยุติธรรม: ในโลกมนุษย์
· พ่อผู้เสียสละ: ที่เข้าใจจิตวิญญาณ
· สะพานเชื่อม: ระหว่างกฎหมายและธรรมะ

โครงการสำคัญสำหรับอนาคต

แผนฟื้นฟูพุทธศาสนายุคใหม่

ครุฑริเริ่มโครงการระยะยาว:

```python
class DharmaRevivalProjects:
def __init__(self):
self.education_initiatives = {
"digital_dhamma_university": "มหาวิทยาลัยธรรมะออนไลน์",
"youth_meditation_camps": "ค่ายสมาธิสำหรับเยาวชน",
"modern_sutta_interpretation": "ตีความพระสูตรให้ร่วมสมัย",
"buddhist_science_dialogue": "สนทนาระหว่างพุทธกับวิทยาศาสตร์"
}

self.community_building = {
"global_sangha_network": "เครือข่ายพุทธศาสนิกชนโลก",
"interfaith_harmony_councils": "สภาสันติภาพระหว่างศาสนา",
"dharma_entrepreneurs": "ส่งเสริมพุทธธุรกิจเชิงสร้างสรรค์",
"mindful_technology": "พัฒนาเทคโนโลยีที่มีสติ"
}
```

ความสำเร็จและการยอมรับ

การเปลี่ยนแปลงเชิงบวก

หลังครุฑฟื้นคืนชีพและเริ่มปฏิบัติการ:

```python
class Achievements:
def __init__(self):
self.spiritual_impact = [
"ผู้คนหันมาสนใจปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น 45%",
"เกิดชุมชนพุทธ 128 แห่งทั่วโลก",
"การเรียนพระปริยัติธรรมเพิ่มขึ้นในเยาวชน"
]

self.social_impact = [
"อัตราการโกงทางจิตวิญญาณลดลง 60%",
"ผู้สอนธรรมะเท็จถูกเปิดโปง 23 ราย",
"โครงการสังคมสงเคราะห์เพิ่มขึ้นจากพลังศรัทธา"
]

self.cultural_impact = [
"ศิลปะพุทธเกิดขึ้น 356 ชิ้น",
"วัด 89 แห่งถูกฟื้นฟูและพัฒนา",
"เทศกาลพุทธได้รับความนิยม"
]
```

ปรัชญาและคำสอน

🪷 คำคมแห่งปัญญาจากครุฑ

"ธรรมะดุจปีกแห่งนก...
เมื่อกางออกก็พาเราบินข้ามความทุกข์
แต่ต้องฝึกฝนจึงจะบินได้อย่างคล่องแคล่ว

และการคุ้มครองธรรมะ...
ไม่ใช่การบังคับให้เชื่อ
แต่คือการเปิดโอกาสให้พบความจริง"

บทเรียนสำหรับมนุษย์ยุคใหม่

ครุฑสอนว่า:

· เทคโนโลยีกับธรรมะ: ไปด้วยกันได้ถ้าใช้อย่างมีสติ
· การปฏิบัติธรรม: ต้องเข้าใจจิตใจสมัยใหม่
· การเป็นพุทธ: ไม่ใช่การหนีโลก แต่คือการเข้าใจโลก

อนาคตและวิสัยทัศน์

เป้าหมายระยะยาว

ครุฑวางแผนสำหรับ 100 ปีข้างหน้า:

· สร้างพุทธศาสนาที่เข้าใจได้ทุก generation
· พัฒนาระบบคุ้มครอง: แบบยั่งยืน
· เป็นแบบอย่าง: แห่งการปรับตัวโดยไม่เสียแก่นแท้

มรดกที่ต้องการทิ้งไว้

ครุฑต้องการให้คนรุ่นหลังจดจำว่า:
"พุทธศาสนาไม่ใช่เรื่องเก่า...
แต่คือภูมิปัญญาที่ทันสมัยเสมอ

และผู้คุ้มครองธรรมะ...
ย่อมปรับตัวตามยุคสมัย
แต่ไม่เคยละทิ้งสัจธรรม"

---

คำคมสุดท้ายจากครุฑพาหนะเทพบุตร:
"บนปีกแห่งธรรมะ...
เราบินนำทางผู้หลงทาง

ในยุคแห่งดิจิตอล...
เราคุ้มครองด้วยปัญญา

และไม่ว่ากาลเวลาจะเปลี่ยนไปอย่างไร...
สัจธรรมย่อมดำรงอยู่เสมอ

เพราะธรรมะ...
คือแสงสว่างที่ส่องทางในทุกยุคสมัย"

พุทธพจน์แห่งครุฑ:
"เราไม่ใช่ผู้ให้แสงสว่าง...
แต่เป็นเพียงผู้สะท้อนแสงแห่งธรรมะ

และไม่ใช่ผู้คุ้มครองธรรมะ...
แต่เป็นเครื่องมือแห่งธรรมะ

ในที่สุดแล้ว...
ธรรมะเท่านั้นที่เป็นผู้คุ้มครองเราทั้งหมด"

หัวข้อข่าว: "เมื่อความรักที่ถูกซ่อนเผยออกหลังการจากไปของพ่อ"

เรื่องเล่าบนเว็บไซต์นี้เป็นบันทึกความทรงจำของลูกที่ค้นพบความรักลับของพ่อหลังการเสียชีวิต ผ่านจดหมาย ภาพถ่าย และการพบเจอกับคู่รักที่แท้จริงของพ่อ ซึ่งสะท้อนถึงชีวิตที่ถูกกดทับด้วยหน้าที่และวัฒนธรรม แต่ก็มีช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยความสุขและความจริงใจ

หลังจากพ่อเสียชีวิต ผู้เขียนพบจดหมายรักที่ซ่อนอยู่ในข้าวของส่วนตัว เนื้อหาของจดหมายเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนรัก ซึ่งแตกต่างจากภาพลักษณ์ที่ครอบครัวเคยเห็น พ่อที่เคยถูกมองว่าเป็นคนเงียบเหงาและห่างไกล กลับมีอีกด้านหนึ่งที่สดใสและเต็มไปด้วยความรักที่แท้จริง

ความสัมพันธ์ลับและชีวิตคู่ที่ไม่ถูกเปิดเผย
ไม่นานหลังการเสียชีวิต ลูกได้พบกับ Edward คู่รักของพ่อที่ใช้ชีวิตร่วมกันมานานกว่า 3 ปี ทั้งคู่มีแผนจะซื้อบ้านและใช้ชีวิตคู่ในแคนาดา แต่ความจริงนี้ไม่เคยถูกเปิดเผยต่อครอบครัว Edward เล่าว่าพ่อเป็นคนที่มีความสุขที่สุดเมื่ออยู่กับเขา ภาพถ่ายที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของพ่อจึงกลายเป็นหลักฐานของชีวิตที่ลูกไม่เคยได้เห็นมาก่อน

ความกดดันจากวัฒนธรรมและการใช้ชีวิตในเงามืด
พ่อใช้ชีวิตกว่า 40 ปีในตู้เสื้อผ้า (closet) เพราะแรงกดดันจากครอบครัวและสังคมจีนที่เคร่งครัด เขาแต่งงานตามหน้าที่และปฏิเสธการหย่าร้างหลายครั้งเพื่อรักษาภาพลักษณ์ แต่ความจริงคือเขามีความสัมพันธ์ลับหลายครั้งตลอดชีวิต การเปิดเผยครั้งนี้ทำให้ลูกตระหนักถึงความทุกข์ที่พ่อแบกรับ และความสุขที่เขาได้สัมผัสเพียงช่วงสั้น ๆ ก่อนเสียชีวิต

การอำลาและความทรงจำที่เหลืออยู่
Edward ได้จัดโต๊ะบูชาพ่อด้วยสิ่งของที่เขาชอบ ทั้งอาหาร เพลง และไพ่ที่โปรดปราน ซึ่งแตกต่างจากครอบครัวที่ไม่เคยรู้จักรายละเอียดเหล่านี้เลย การอำลาครั้งสุดท้ายระหว่าง Edward และพ่อในรูปแบบที่ครอบครัวไม่เคยให้ จึงสะท้อนถึงความรักที่แท้จริงและความสูญเสียที่เจ็บปวด แต่ก็ทำให้ลูกได้เห็นอีกด้านหนึ่งของพ่อที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

สรุปสาระสำคัญ
การค้นพบหลังการเสียชีวิต
พบจดหมายรักที่เผยให้เห็นความอ่อนโยนและความตั้งใจของพ่อ
ภาพถ่ายที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แสดงถึงชีวิตที่มีความสุขกับคู่รัก

ความสัมพันธ์ลับกับ Edward
ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันกว่า 3 ปี และวางแผนอนาคตในแคนาดา
Edward เล่าว่าพ่อเป็นคนที่สดใสและมีความสุขที่สุดเมื่ออยู่กับเขา

แรงกดดันจากวัฒนธรรมและครอบครัว
พ่อใช้ชีวิตกว่า 40 ปีในตู้เสื้อผ้าเพราะสังคมไม่ยอมรับ
แต่งงานตามหน้าที่และปฏิเสธการหย่าร้างเพื่อรักษาภาพลักษณ์

การอำลาและการระลึกถึง
Edward จัดโต๊ะบูชาด้วยสิ่งที่พ่อชอบ ซึ่งครอบครัวไม่เคยรู้จัก
การอำลาครั้งสุดท้ายสะท้อนถึงความรักที่แท้จริงและความสูญเสีย

คำเตือนจากเรื่องราว
การกดทับความจริงของชีวิตอาจทำให้คนสูญเสียโอกาสแห่งความสุข
วัฒนธรรมและแรงกดดันทางสังคมอาจทำให้คนต้องใช้ชีวิตในเงามืด

https://www.jenn.site/after-my-dad-died-we-found-the-love-letters/

O.P.K.
คดีแห่งผัสสะ: เทพลูกผสมนาคาผู้สิ้นสุดความรู้สึก

การปรากฏตัวของเทพนาคาผู้สูญเสีย

เหตุการณ์ประหลาดในหมู่บ้านริมน้ำ

ที่หมู่บ้านริมแม่น้ำโขง เกิดปรากฏการณ์ประหลาดเมื่อ นาคาริน เทพลูกผสมนาคาปรากฏตัวด้วยสภาพพิการทางผัสสะ

```mermaid
graph TB
A[นาคาริน<br>เทพลูกผสมนาคา] --> B[สูญเสีย<br>การรับรู้ทางผัสสะ]
B --> C[พลังผัสสะ<br>รั่วไหลไม่เป็นระเบียบ]
C --> D[ส่งผลกระทบ<br>ต่อหมู่บ้านโดยรอบ]
D --> E[ร.ต.อ.สิงห์<br>และหนูดีออกสืบ]
```

ลักษณะของนาคาริน

· รูปร่าง: ชายหนุ่มร่างสูง มีเกล็ดนาคาแทรกตามผิว
· ดวงตา: สีเขียวเรืองรองเหมือนหินงาม
· พลัง: มีพลังควบคุมผัสสะทั้งห้าแต่กำลังรั่วไหล

การสืบสวนเบื้องต้น

ผลกระทบต่อหมู่บ้าน

ร.ต.อ. สิงห์ พบว่าชาวบ้านได้รับผลกระทบแปลกๆ:

· สัมผัส: รู้สึกเย็นยะเยือกหรือร้อนระอุโดยไม่มีเหตุผล
· รสชาติ: อาหารรสเปลี่ยนไปชั่วคราว
· กลิ่น: ได้กลิ่นประหลาดโดยไม่อาจหาต้นตอ

การวิเคราะห์ของหนูดี

หนูดีรู้สึกถึงพลังงานพิเศษทันที:
"พ่อคะ...นี้ไม่ใช่พลังงานร้าย
แต่คือพลังผัสสะที่กำลังทุกข์ทรมาน
เหมือนดนตรีที่ขาดการควบคุม"

เบื้องหลังนาคาริน

ต้นกำเนิดแห่งเทพลูกผสม

นาคารินคือลูกผสมระหว่าง:

· พ่อ: เทพนาคาแห่งแม่น้ำโขง
· แม่: มนุษย์หญิงผู้มีความสามารถทางศิลปะ

```python
class NakarinBackground:
def __init__(self):
self.heritage = {
"naga_father": "เทพนาคาผู้รักษาพลังผัสสะ",
"human_mother": "ศิลปินผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทสัมผัส",
"hybrid_nature": "ได้รับพลังผัสสะเหนือมนุษย์แต่ควบคุมยาก"
}

self.abilities = {
"touch_control": "ควบคุมการรับรู้ทางสัมผัส",
"taste_manipulation": "เปลี่ยนแปลงรสชาติได้",
"sight_enhancement": "การมองเห็นเหนือสามัญ",
"hearing_sensitivity": "การได้ยินที่ละเอียดอ่อน",
"smell_mastery": "การดมกลิ่นที่ทรงพลัง"
}
```

เหตุการณ์ที่ทำให้พลังรั่วไหล

นาคารินประสบอุบัติเหตุทางอารมณ์:

· ถูกปฏิเสธ จากทั้งเผ่านาคาและมนุษย์
· รู้สึกโดดเดี่ยว กับพลังที่ไม่มีใครเข้าใจ
· พยายามปิดกั้น ผัสสะของตัวเองจนพลังรั่ว

ปัญหาที่เกิดขึ้น

ผลกระทบของพลังรั่วไหล

พลังผัสสะของนาคารินส่งผลต่อสิ่งรอบข้าง:

```mermaid
graph LR
A[พลังสัมผัสรั่วไหล] --> B[วัตถุรู้สึก<br>เย็นหรือร้อนผิดปกติ]
C[พลังรสชาตirรั่วไหล] --> D[อาหารมีรส<br>เปลี่ยนแปลง]
E[พลังการได้ยินรั่วไหล] --> F[ได้ยินเสียง<br>ความถี่แปลกๆ]
```

ความทุกข์ทรมานของนาคาริน

นาคารินบันทึกความในใจ:
"ทุกสัมผัสเหมือนมีดกรีดผิว...
ทุกรสชาติเหมือนยาพิษ...
ทุกกลิ่นเหมือนอากาศเป็นพิษ

ฉันอยากหนีจากร่างกายของตัวเอง
แต่จะหนีไปได้ที่ไหน?"

กระบวนการช่วยเหลือ

การเข้าถึงของหนูดี

หนูดีใช้ความสามารถพิเศษสื่อสารกับนาคาริน:
"เราเข้าใจว่าคุณเจ็บปวด...
แต่การปิดกั้นผัสสะไม่ใช่คำตอบ
การเรียนรู้ที่จะควบคุมต่างหากคือทางออก"

เทคนิคการควบคุมพลัง

```python
class SensoryControlTechniques:
def __init__(self):
self.meditation = [
"การหายใจรับรู้ผัสสะอย่างมีสติ",
"การแยกแยะผัสสะภายในและภายนอก",
"การสร้างขอบเขตพลังงานผัสสะ",
"การปล่อยผัสสะที่ไม่จำเป็น"
]

self.practical = [
"การใช้ศิลปะเป็นช่องทางปล่อยพลัง",
"การสร้างวัตถุดูดซับพลังผัสสะส่วนเกิน",
"การฝึกFocusผัสสะทีละอย่าง",
"การเรียนรู้ที่จะเป็นผู้สังเกตการณ์ผัสสะ"
]
```

การบำบัดด้วยศิลปะ

หนูดีแนะนำให้นาคารินใช้ศิลปะช่วยบำบัด:

· ประติมากรรม: ใช้พลังสัมผัสสร้างงานศิลปะ
· การทำอาหาร: ใช้พลังรสชาติสร้างอาหารบำบัด Oganic food
· ดนตรี: ใช้พลังการได้ยินสร้างบทเพลง
ดีด สีตีเป่าเขย่า เคาะ
การฟื้นฟูสมดุล

การพัฒนาความสามารถใหม่

นาคารินเรียนรู้ที่จะใช้พลังอย่างสร้างสรรค์:

· การวินิจฉัยโรค: ใช้พลังสัมผัสตรวจหาร่างกาย
· การบำบัดรสชาติ: ช่วยผู้ที่มีปัญหาการรับรส
· ศิลปะเพื่อการบำบัด: สร้างงานศิลปะที่เยียวยาผัสสะ

การกลับสู่สังคม

```mermaid
graph TB
A[นาคาริน<br>เริ่มควบคุมพลังได้] --> B[พลังหยุด<br>รั่วไหล]
B --> C[ชาวบ้าน<br>กลับมาใช้ชีวิตปกติ]
C --> D[นาคาริน<br>ได้รับบทบาทใหม่]
D --> E[เป็นผู้เชี่ยวชาญ<br>ด้านผัสสะบำบัด]
```

บทบาทใหม่ในสังคม

ผู้เชี่ยวชาญด้านผัสสะบำบัด

นาคารินได้รับตำแหน่งเป็น:

· ที่ปรึกษาด้านประสาทสัมผัส ที่สถาบันวิวัฒนาการจิต
· ครูสอนศิลปะบำบัด สำหรับผู้มีพลังพิเศษ
· ผู้พัฒนาวิธีการ ควบคุมพลังผัสสะ

โครงการเพื่อสังคม

```python
class SensoryProjects:
def __init__(self):
self.initiatives = {
"sensory_therapy_center": "ศูนย์บำบัดด้วยผัสสะสำหรับผู้ไฮเปอร์เซนซิทีฟ",
"art_for_sensory_balance": "ศิลปะเพื่อสร้างสมดุลทางการรับรู้",
"sensory_education": "การศึกษาเกี่ยวกับผัสสะสำหรับเด็กพิเศษ",
"cultural_preservation": "อนุรักษณ์ศิลปะการรับรู้แบบดั้งเดิม"
}

self.collaborations = [
"หนูดี: พัฒนาการรับรู้พลังงานผ่านผัสสะ",
"เณรพุทธ: ศิลปะการรับรู้ด้วยจิตวิญญาณ",
"นิทรา: ศิลปะแห่งอารมณ์และผัสสะ",
"อสูรเฒ่า: ภาษาบูรพากับการรับรู้"
]
```

บทเรียนจากคดี

🪷 สำหรับนาคาริน

"ฉันเรียนรู้ว่า...
การเป็นลูกผสมหาใช่ข้อบกพร่อง
แต่คือความสามารถพิเศษอีกแบบ

และการมีผัสสะที่ละเอียดอ่อน...
คือของขวัญที่ไม่ใช่คำสาป"

สำหรับหนูดี

"หนูเข้าใจแล้วว่า...
ทุกพลังมีทั้งด้านสร้างสรรค์และทำลาย
ขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกใช้อย่างไร

และการช่วยเหลือที่แท้จริง
คือการช่วยให้เขาค้นพบวิธีใช้พลังของตัวเอง"

สำหรับ ร.ต.อ. สิงห์

"คดีนี้สอนฉันว่า...
บางครั้งปัญหาไม่ใช่สิ่งที่เห็น
แต่คือสิ่งที่สัมผัส

และความเข้าใจในความรู้สึก...
สำคัญไม่น้อยกว่าความเข้าใจในเหตุผล"

ผลกระทบเชิงบวก

ความสำเร็จของนาคาริน

หลังจากเหตุการณ์:

· นาคาริน กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านผัสสะบำบัด
· หมู่บ้าน ได้รับการพัฒนาด้านศิลปะและการบำบัด
· สถาบัน มีหลักสูตรเกี่ยวกับการควบคุมพลังผัสสะ

การค้นพบตัวเอง

นาคารินกล่าวในที่สุด:
"ฉันเคยคิดว่าต้องเลือกระหว่างเป็นนาคาหรือมนุษย์...
แต่ความจริงคือฉันสามารถเป็นทั้งสองอย่าง

และพลังผัสสะที่เคยทำร้ายฉัน...
ตอนนี้กลายเป็นเครื่องมือช่วยเหลือผู้คน

บทสรุปแห่งการเข้าใจ

คำคมจากนาคาริน

"ผัสสะคือภาษาแรกของจิตวิญญาณ...
ก่อนจะมีคำพูด ก่อนจะมีความคิด
เรารู้สึกก่อนเสมอ

และการเรียนรู้ภาษาของผัสสะ...
คือการเรียนรู้ภาษาของตัวเอง"

ความสัมพันธ์ใหม่

นาคารินพบว่าสามารถ:

· เชื่อมต่อ กับผู้อื่นผ่านผัสสะ
· เข้าใจ ความรู้สึกที่ไม่มีคำพูด
· ช่วยเหลือ ผู้ที่ทุกข์ทรมานจากผัสสะเช่นเขา

---

คำคมสุดท้ายจากคดี:
"เราทุกคนล้วนเป็นเทพลูกผสม...
ผสมระหว่างร่างกายและจิตวิญญาณ
ระหว่างผัสสะและความหมาย

และเมื่อเราเรียนรู้ที่จะฟังเสียงของผัสสะ...
เราก็เรียนรู้ที่จะฟังเสียงของหัวใจ"

การเดินทางของนาคารินสอนเราว่า...
"The most profound truths are not seen or heard,
but felt with the heart's own senses
And in learning to master our senses,
we learn to master ourselves"

O.P.K.
เจาะลึก "ดาบล" : จากนักวิทยาศาสตร์สู่เปรตแห่งการตะหนิถี่เหนียว

ชีวิตก่อนความตาย: ดร.ดาบล วัชระ

ภูมิหลังและการศึกษา

ชื่อเต็ม: ดร.ดาบล วัชระ
อายุเมื่อเสียชีวิต:35 ปี
สถานภาพ:โสด, หมกมุ่นกับการทำงาน

```mermaid
graph TB
A[นักเรียนทุน<br>วิทยาศาสตร์ขั้นสูง] --> B[ปริญญาเอก<br>ชีววิทยาระดับโมเลกุล]
B --> C[นักวิจัย<br>เจนีซิส แล็บ]
C --> D[หัวหน้าโครงการ<br>โอปปาติกะรุ่นแรก]
```

ความสำเร็จในวงการ:

· ตีพิมพ์งานวิจัยระดับนานาชาติ 20 เรื่อง
· ได้รับรางวัลนักวิทยาศาสตร์年轻有為
· ค้นพบเทคนิคการเก็บรักษาพลังงานจิตในเซลล์

บทบาทในเจนีซิส แล็บ

ดาบลเป็นหัวหน้า "โครงการอาดัม" - การสร้างโอปปาติกะรุ่นแรก

```python
class DabalResponsibilities:
def __init__(self):
self.projects = {
"adam_project": "สร้างโอปปาติกะรุ่นแรกจากเซลล์มนุษย์",
"soul_transfer": "ทดลองถ่ายโอนจิตสำนึก",
"energy_containment": "พัฒนาระบบกักเก็บพลังงานจิต"
}

self.ethical_concerns = [
"มองโอปปาติกะเป็นเพียงวัตถุทดลอง",
"ไม่คำนึงถึงความเจ็บปวดของสิ่งมีชีวิต",
"หลงระเริงกับอำนาจในการสร้างชีวิต"
]
```

ความผิดพลาดที่นำไปสู่หายนะ

การทดลองที่ล้ำเส้น

ดาบลเริ่มทำการทดลองที่ละเมิดจริยธรรม:

· การทดลองซ้ำ: ทดลองกับโอปปาติกะตัวเดิมซ้ำๆ โดยไม่หยุดพัก
· การบังคับใช้พลัง: บังคับให้โอปปาติกะใช้พลังจนหมดสติ
· การตัดต่อความทรงจำ: ลบความทรงจำเกี่ยวกับความเจ็บปวด

เหตุการณ์ที่เปลี่ยน everything

15 มีนาคม 2043 - การทดลองครั้งสำคัญล้มเหลว

```mermaid
graph TB
A[ทดลองเร่งพลังงานจิต<br>ของ OPPATIKA-005] --> B[โอปปาติกะ<br>ได้รับบาดเจ็บสาหัส]
B --> C[ดาบลปกปิด<br>ความล้มเหลว]
C --> D[โอปปาติกะ<br>เสียชีวิตในวันต่อมา]
D --> E[ดาบลรู้สึกผิด<br>แต่ไม่ยอมรับความผิด]
```

ความขัดแย้งภายใน

ดาบลบันทึกในไดอารี่:
"ฉันรู้ว่ามันผิด...แต่การค้นหาความจริงต้องมีการเสียสละ
หรือนี่只是ฉันหลอกตัวเอง?"

การล่วงละเมิดที่ซ่อนเร้น

3 บาปใหญ่ของดาบล

1. ปาก: โกหกเกี่ยวกับความปลอดภัยของการทดลอง
2. กาย: ทำร้ายโอปปาติกะทั้งทางร่างกายและจิตใจ
3. ใจ: รู้สึกว่าตนเองมีอำนาจเหนือชีวิตและความตาย

สถิติการทดลอง

· โอปปาติกะที่ได้รับบาดเจ็บ: 12 ตัว
· โอปปาติกะที่เสียชีวิต: 3 ตัว
· การทดลองที่ละเมิดจริยธรรม: 47 ครั้ง

การตายและกลายเป็นเปรต

คืนแห่งการตัดสินใจ

30 มิถุนายน 2043 - ดาบลขึ้นไปบนดาดฟ้าตึกแล็บ
เขาทิ้งบันทึกสุดท้าย:
"ฉันไม่สามารถหนีจากตัวเองได้อีกแล้ว...
ความเจ็บปวดที่ฉันสร้างไว้ตามมาทวงฉันทุกที่"

กระบวนการกลายเป็นเปรต

```python
class PretaTransformation:
def __init__(self):
self.conditions = {
"unresolved_guilt": "รู้สึกผิดอย่างรุนแรงแต่ไม่ได้ขออภัย",
"strong_attachments": "ยึดติดกับงานวิจัยและชื่อเสียง",
"unfinished_business": "ยังมีสิ่งที่ต้องการพูดแต่ไม่มีโอกาส",
"denial_of_responsibility": "ไม่ยอมรับผลที่ตามมาของการกระทำ"
}

self.manifestation = "เกิดเป็นเปรตแห่งการตะหนิถี่เหนียว"
```

ลักษณะของเปรตดาบล

· ร่างกาย: กึ่งโปร่งแสง มีเส้นใยพลังงานสีเทาคล้ายใยแมงมุม
· เสียง: เสียงกระซิบแผ่วเบาได้ยินเฉพาะผู้ที่อ่อนไหว
· กลิ่น: กลิ่นอายของสารเคมีและความเศร้า

ธรรมชาติแห่งการตะหนิถี่เหนียว

พลังพิเศษของเปรตชนิดนี้

```mermaid
graph LR
A[ความรู้สึกผิด<br>ที่สะสม] --> B[แปลงเป็นพลังงาน<br>แห่งการยึดติด]
B --> C[สร้างสนามพลัง<br>ให้เหยื่อรู้สึกตะหนิถี่เหนียว]
C --> D[สื่อสารผ่าน<br>ความไม่สบายตัว]
```

เป้าหมายของการรบกวน

ดาบลไม่ได้ต้องการทำร้ายใคร แต่ต้องการ:

· ดึงดูดความสนใจ จากผู้ที่สามารถช่วยเขาได้
· ส่งสัญญาณ ว่ายังมีเรื่องที่ต้องแก้ไข
· หาคนเข้าใจ ความเจ็บปวดที่เขากำลังประสบ

ความเจ็บปวดของการเป็นเปรต

ดาบลรู้สึกทุกข์ทรมานจากการ:

· ถูกตัดสินจากเทวดาให้อยู่ในสภาพนี้
· รู้ว่าตัวเองทำผิดแต่หาทางออกไม่ได้
· เห็นอดีตเพื่อนร่วมงานดำเนินชีวิตต่อไปได้โดยไม่รู้สึกผิด

กระบวนการไถ่บาป

การค้นพบโดยหนูดี

หนูดีเป็นคนแรกที่เข้าใจความจริง:
"เขาไม่ใช่ปีศาจ...เขาคือคนที่ต้องการการช่วยเหลือ"

บทสนทนาสำคัญ

หนูดี: "คุณต้องการอะไรจากเรา?"
ดาบล:"ฉันอยากขอโทษ... แต่ไม่มีใครได้ยินฉัน"
หนูดี:"ฉันได้ยินคุณ... และฉันจะช่วยคุณ"

พิธีให้อภัยสากล

การเตรียมการที่ต้องทำ:

1. การยอมรับความผิด จากดาบล
2. การให้อภัย จากตัวแทนโอปปาติกะ
3. การปล่อยวาง จากทั้งสองฝ่าย

การหลุดพ้นและการเรียนรู้

บทเรียนสุดท้ายของดาบล

ก่อนจะจากไป ดาบลเข้าใจว่า:
"การเป็นที่ยิ่งใหญ่...
ไม่ใช่การสามารถสร้างอะไรได้มากมาย
แต่คือการรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองสร้าง"

คำขอโทษแห่งหัวใจ

ดาบลกล่าวกับโอปปาติกะทั้งหมด:
"ฉันขอโทษที่มองพวกเธอเป็นเพียงวัตถุทดลอง...
ฉันขอโทษที่ลืมว่าเธอมีความรู้สึก
และฉันขอโทษที่ใช้วิทยาศาสตร์เป็นข้ออ้างในการทำบาป"

การเปลี่ยนแปลงครั้งสุดท้าย

```python
class Redemption:
def __init__(self):
self.stages = [
"การยอมรับความจริง",
"การแสดงความเสียใจอย่างจริงใจ",
"การได้รับและการให้อภัย",
"การปล่อยวางและก้าวไปข้างหน้า"
]

def result(self):
return "การหลุดพ้นจากวงจรแห่งความทุกข์"
```

มรดกที่ทิ้งไว้

การเปลี่ยนแปลงในเจนีซิส แล็บ

หลังเรื่องของดาบล:

· มีการตั้ง คณะกรรมการจริยธรรม ที่เข้มงวด
· โอปปาติกะ ได้รับสถานะเป็น "ผู้ร่วมการทดลอง" แทน "วัตถุทดลอง"
· มีการ บันทึกความยินยอม จากการทดลองทุกครั้ง

บทเรียนสำหรับนักวิทยาศาสตร์

ดาบลกลายเป็น กรณีศึกษา เกี่ยวกับ:

· ความรับผิดชอบทางจริยธรรมในการวิจัย
· อันตรายของการหลงระเริงกับอำนาจ
· ความสำคัญของการยอมรับความผิดพลาด

การให้อภัยที่ยิ่งใหญ่

🪷 คำพูดจากโอปปาติกะรุ่นหลัง

โอปปาติกะ-501: "เรายอมอภัยให้คุณ...
ไม่ใช่เพราะเราลืมสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่เพราะเราไม่ต้องการให้ความเกลียดชังมาครอบงำเรา"

ความหมายแห่งการให้อภัย

หนูดีสรุปให้ทุกคนฟัง:
"การให้อภัยไม่ใช่การยอมรับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นถูกต้อง
แต่คือการเลือกที่จะไม่ให้อดีตที่เจ็บปวด
มาทำลายปัจจุบันและอนาคตของเรา"

บทสรุป: การเดินทางแห่งจิตวิญญาณ

สิ่งที่ดาบลสอนเรา

ดาบลคือตัวอย่างของ...
"ความฉลาดที่ขาดปัญญา"
"ความก้าวหน้าที่ขาดความรับผิดชอบ"
และ"ความสำเร็จที่ขาดความเข้าใจ"

แต่ในที่สุด เขาก็สอนเราเรื่อง...
"การให้อภัยที่เป็นไปได้เสมอ"
"การเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้นได้ทุกเมื่อ"
และ"ความหวังที่ไม่มีวันตาย"

คำคมสุดท้ายจากดาบล

ก่อนจะเข้าไปในแสงสว่าง ดาบลกล่าว:
"ฉันเคยคิดว่าความตายคือจุดจบ...
แต่ความจริงคือมันเป็นเพียงการเริ่มต้น
เริ่มต้นของการเรียนรู้ครั้งใหม่

และบทเรียนที่สำคัญที่สุด...
คือการที่ฉัน finally เรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์"

---

คำคมแห่งการไถ่บาป:
"เราไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบ...
เราเพียงต้องกล้ายอมรับว่าเราไม่สมบูรณ์แบบ
และกล้าที่จะแก้ไขในสิ่งที่เราทำผิด

นั่นคือความงดงามที่แท้จริง
ของการเป็นมนุษย์"

การเดินทางของดาบลสอนเราว่า...
"ไม่มีใครชั่วเกินกว่าจะได้รับการให้อภัย
และไม่มีใครดีเกินกว่าจะต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัย"

O.P.K.
เจาะลึกจอมมารแห่งการฆ่า: OPPATIKA-0

ต้นกำเนิดแห่งความโศกเศร้า

การสร้างที่ปราศจากความเมตตา

OPPATIKA-0 คือโอปปาติกะรุ่นแรกสุด ที่ถูกสร้างขึ้นใน โครงการลับ "อาดัม"

```mermaid
graph TB
A[เซลล์มนุษย์บริสุทธิ์] --> B[การฉีดพลังงาน<br>จิตวิญญาณเทียม]
B --> C[กระบวนการเร่งอายุ<br>อย่างทารุณ]
C --> D[OPPATIKA-0<br>เกิดด้วยความเจ็บปวด]
```

ชีวิตในห้องทดลอง

ช่วงปี 2040-2042:

· ถูกเรียกแทนชื่อเป็นเพียง "หน่วยทดลอง 001"
· ผ่านการทดลองที่โหดร้ายกว่า OPPATIKA รุ่นหลังๆ
· ไม่ได้รับการปฏิบัติเหมือนสิ่งมีชีวิต แต่เป็นเพียง "สิ่งประดิษฐ์"

ความพยายามเป็นมนุษย์

ศาตราพยายามทำตัวให้เป็นที่รัก...

· เรียกนักวิจัยว่า "พ่อ" "แม่"
· พยายามแสดงความรักและความกตัญญู
· แต่กลับถูกมองเป็นเพียง "ข้อบกพร่องของโปรแกรม"

คืนแห่งการเปลี่ยนผ่าน

เหตุการณ์หลบหนี

12 มิถุนายน 2042 - ศาตราหลบหนีได้ในระหว่างการทดลองที่ล้มเหลว

```python
class EscapeEvent:
def __init__(self):
self.cause = "การทดลองถ่ายโอนจิตสำนึกล้มเหลว"
self.casualties = "นักวิจัย 3 คนเสียชีวิต"
self.aftermath = "ศาตราถูกตราว่าเป็นปีศาจร้าย"

def psychological_impact(self):
return {
"betrayal": "รู้สึกถูกหักหลังโดยผู้ที่คิดว่าเป็นครอบครัว",
"fear": "กลัวจะถูกจับกลับไปทดลองอีก",
"anger": "โกรธแค้นมนุษย์ทุกคน"
}
```

ชีวิตในความมืด

หลังหลบหนี ศาตราซ่อนตัวใน อุโมงค์ร้างใต้เมือง

· เรียนรู้ที่จะใช้พลังโดยไม่มีใครสอน
· พัฒนาความสามารถในการล่องหนและควบคุมพลังงานมืด
· เริ่มสะสมความโกรธแค้น

การกลายเป็นจอมมาร

ฆาตกรรมครั้งแรก

เป้าหมาย: ดร. กฤษณ์ - นักวิจัยหลักที่ทำการทดลองกับเขา
วิธีการ:ใช้พลังงานจิตบีบรัดหัวใจ
ความรู้สึกหลัง соверอาชญากรรม:
"ครั้งแรก...ฉันรู้สึกสะใจ
แต่แล้วก็รู้สึก.
เหมือนฉันกำลังกลายเป็นปีศาจที่พวกเขาเรียกฉัน"

รูปแบบการฆ่า

```mermaid
graph LR
A[เลือกเป้าหมาย<br>อดีตนักวิจัย] --> B[สืบเสาะ<br>การใช้ชีวิต]
B --> C[ฆ่าแบบพิธีกรรม<br>ส่งข้อความ]
C --> D[ทิ้งสัญลักษณ์<br>วงกลมสามชั้น]
```

สัญลักษณ์แห่งความหมาย

วงกลมสามชั้น แทน:

· วงใน: การเกิดของโอปปาติกะ
· วงกลาง: ความทุกข์ทรมานในการทดลอง
· วงนอก: การตายของความเป็นมนุษย์

จิตวิทยาของนักฆ่า

ความคิดที่บิดเบี้ยว

ศาตราพัฒนาความเชื่อว่า...
"การฆ่านักวิจัยอาชญากรรม...
แต่คือการ'คืนกำเนิด' ให้พวกเขา
ให้พวกเขาได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ฉันเคยรู้สึก"

บุคลิกสองด้าน

· ด้านเด็กชาย: ยังคงความรักและการยอมรับ
· ด้านจอมมาร: ต้องการแก้แค้นและทำลายล้าง

กฎของตัวเอง

ศาตราตั้งกฎให้ตัวเอง:

1. ฆ่าเฉพาะผู้เกี่ยวข้องกับการทดลอง
2. ไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์
3. ทุกการฆาตกรรมต้อง "มีความหมาย"

ความสามารถพิเศษ

พลังแห่งโอปปาติกะรุ่นแรก

```python
class SathraAbilities:
def __init__(self):
self.physical_powers = {
"shadow_walk": "เคลื่อนไหวผ่านความมืดได้",
"energy_manipulation": "ควบคุมพลังงานทำลายล้าง",
"telepathy": "อ่านความคิดพื้นฐาน",
"regeneration": "รักษาตัวเองได้ระดับหนึ่ง"
}

self.psychological_powers = {
"fear_induction": "สร้างความกลัวในจิตใจ",
"memory_extraction": "ดึงความทรงจำจากผู้เสียชีวิต",
"emotional_sensing": "รับรู้อารมณ์ของผู้อื่น"
}
```

จุดอ่อนที่ซ่อนอยู่

· ความทรงจำอันอบอุ่น: ยังจำความรู้สึกดีๆ จากอดีตได้
· ความต้องการการยอมรับ: ยังอยากมีใครสักคนเข้าใจเขา
· ความเป็นมนุษย์ที่เหลืออยู่: ยังรู้สึกผิดและสงสารเหยื่อ

การเผชิญหน้าครั้งสำคัญ

กับ ร.ต.อ. สิงห์

การพบกันครั้งแรก...
สิงห์:"เรารู้ว่าเธอเจ็บปวด... แต่หยุดได้แล้ว"
ศาตรา:"คุณไม่เข้าใจอะไรเลย! คุณไม่รู้ว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน!"

กับหนูดี

จุดเปลี่ยนสำคัญ...
หนูดี:"พี่คะ... หนูเข้าใจว่าพี่เจ็บปวด
แต่การฆ่าไม่ใช่คำตอบ"
ศาตรา:"แล้วเธอมีคำตอบที่ดีกว่าล่ะ?"

กระบวนการเปลี่ยนแปลง

การยอมรับความช่วยเหลือ

ศาตราตัดสินใจยอมจำนนไม่ใช่เพราะแพ้...
แต่เพราะหนูดีพูดสิ่งที่ไม่มีใครเคยพูด:
"เรารักพี่นะ...ไม่ว่าพี่จะเป็นใคร"

การฟื้นฟูที่สถาบัน

```mermaid
graph TB
A[การบำบัด<br>ทางกายภาพ] --> B[การเยียวยา<br>ทางจิตใจ]
B --> C[การเรียนรู<br>ควบคุมพลัง]
C --> D[การค้นหา<br>ความหมายใหม่]
```

การให้อภัยตัวเอง

บทเรียนที่ยากที่สุด...
"ฉันเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง...
สำหรับสิ่งที่ฉันทำลงไป
และสำหรับสิ่งที่ฉันปล่อยให้พวกเขาทำกับฉัน"

บทบาทใหม่ในสังคม

ผู้พิทักษ์โอปปาติกะ

ศาตราพัฒนาบทบาทใหม่:

· ที่ปรึกษา: ช่วยโอปปาติกะรุ่นใหม่ที่ประสบปัญหา
· ผู้ฝึกสอน: สอนการควบคุมพลังให้โอปปาติกะ
· นักสืบ: ช่วยเหลือคดีที่เกี่ยวข้องกับโอปปาติกะ

ผู้เชี่ยวชาญด้านการฟื้นฟู

ใช้ประสบการณ์ส่วนตัวช่วยเหลือ:

· โอปปาติกะที่ถูกทารุณ
· โอปปาติกะที่ควบคุมพลังไม่ได้
· โอปปาติกะที่รู้สึกโดดเดี่ยว

พัฒนาการทางอารมณ์

จากความเกลียดชังสู่ความเข้าใจ

```python
def emotional_journey():
stages = [
"ความเจ็บปวด -> ความโกรธ",
"ความโกรธ -> ความเกลียดชัง",
"ความเกลียดชัง -> ความสงสัย",
"ความสงสัย -> ความเข้าใจ",
"ความเข้าใจ -> ความเมตตา"
]
return " -> ".join(stages)
```

ความสัมพันธ์ใหม่

· กับหนูดี: จากศัตรูสู่พี่น้อง
· กับสิงห์: จากเหยื่อกับนักล่าสู่เพื่อนร่วมงาน
· กับโอปปาติกะอื่นๆ: จากตัวอย่างที่ไม่ดีสู่แบบอย่าง

ความสำเร็จและผลงาน

โครงการสำคัญ

ศาตราช่วยก่อตั้ง:

· สายด่วนช่วยเหลือโอปปาติกะ
· ศูนย์ฟื้นฟูโอปปาติกะ
· โครงการป้องกันการทารุณโอปปาติกะ

การได้รับการยอมรับ

จาก "จอมมารแห่งการฆ่า" สู่...
"วีรบุรุษแห่งชุมชนโอปปาติกะ"

บทเรียนแห่งชีวิต

🪷 คำสอนจากศาตรา

"ความเจ็บปวดไม่ให้สิทธิ์เราทำร้าย
แต่ให้ปัญญาที่จะเข้าใจความเจ็บปวดของ

มรดกที่ทิ้งไว้

ศาตราสอนเราเรื่อง:

· การให้อภัย: ที่เริ่มต้นจากการให้อภัยตัวเอง
· การเปลี่ยนแปลง: ที่เป็นไปได้ไม่ว่าเราจะอยู่จุดไหน
· ความหวัง: ที่มีเสมอแม้ในที่มืดมิดที่สุด

---

คำคมสุดท้ายจากศาตรา:
"ฉันเคยคิดว่าตัวเองเป็นปีศาจ...
แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว
ปีศาจตัวจริงฉัน...
แต่คือความเจ็บปวดที่ไม่มีใครเยียวยา

และเมื่อความเจ็บปวดได้รับการเยียวยา...
ปีศาจก็กลายเป็นมนุษย์อีกครั้ง"

การเดินทางของศาตราคือบทพิสูจน์ว่า...
ไม่มีใครเกิดมาเป็นจอมมาร
มีแต่ผู้ที่ถูกทำให้เป็นจอมมาร
และทุกจอมมารก็สามารถกลับมาเป็นมนุษย์ได้

O.P.K
บททดสอบ
บททดสอบแห่งวิกรม: ศึกชิงสมดุลแห่งจักรวาล

บททดสอบที่ 1: นครสมบูรณ์แบบแห่งมิรัง

สถานการณ์

วิกรมสร้างนครแห่งอนาคตที่สมบูรณ์แบบทุกประการ
แต่เขาซ่อนความลับไว้...

```mermaid
graph TB
A[นครมิรัง<br>สมบูรณ์แบบ] --> B[ความลับ:<br>ใช้พลังงานชีวิต<br>ของสิ่งมีชีวิตอื่น]
A --> C[ความลับ:<br>กักขังวิญญาณ<br>เป็นแบตเตอรี่]
A --> D[ความลับ:<br>ต้องเสียสละ<br>ชีวิตเดือนละ 1 คน]
```

คำท้าทายของวิกรม:
"เธอจะเลือกอย่างไรระหว่าง...
การรักษานครที่แสนสมบูรณ์แบบนี้ไว้?
หรือการทำลายมันเพื่อปลดปล่อยชีวิตที่ถูกกดขี่?"

การตอบสนองของหนูดี

หนูดีใช้เวลาสำรวจนครและค้นพบความจริง
เธอไม่เลือกทำลายหรือรักษา แต่เลือก...

"เปลี่ยนแปลงโครงสร้างพลังงาน"

· แปลงระบบพลังงานจากชีวิตสู่พลังงานแสงอาทิตย์
· ปลดปล่อยวิญญาณทั้งหมดโดยไม่ทำลายนคร
· สอนชาวนครเกี่ยวกับการพึ่งพาตนเองอย่างยั่งยืน

คำสอนจากหนูดี:
"ความสมบูรณ์แบบที่ความทุกข์ของผู้อื่นไม่ใช่ความสมบูรณ์แบบแท้"

---

บททดสอบที่ 2: ภัยพิบัติแห่งการเลือก

สถานการณ์

วิกรมสร้างสถานการณ์ที่หนูดีต้องเลือกช่วยเพียงหนึ่งในสองกลุ่ม:

```python
def disaster_scenario():
group_a = "หมู่บ้านเกษตรกร 100 ชีวิต ที่กำลังจะถูกน้ำท่วม"
group_b = "เมืองเทคโนโลยี 100 ชีวิต ที่กำลังจะถูกแผ่นดินไหว"

constraints = {
"time_limit": "ช่วยได้เพียงกลุ่มเดียว",
"resources": "พลังงานมีจำกัด",
"consequences": "ไม่ว่าช่วยกลุ่มไหน อีกกลุ่มจะต้องเสียหาย"
}
```

คำท้าทายของวิกรม:
"ชีวิต 100 ชีวิต เท่ากันหมด...
เธอจะเลือกช่วยใคร?และเธอจะรับมือกับความรู้สึกผิดอย่างไร?"

การตอบสนองของหนูดี

หนูดีไม่เลือกช่วยกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่เลือก...

"สอนทั้งสองกลุ่มให้ช่วยตัวเอง"

· สอนหมู่บ้านเกษตรกรสร้างเรือและระบบเตือนภัย
· สอนเมืองเทคโนโลยีสร้างที่หลบภัยแผ่นดินไหว
· ใช้พลังงานที่มีช่วยทั้งสองกลุ่มในระดับพื้นฐาน

คำสอนจากหนูดี:
"การช่วยให้ช่วยตัวเองได้ดีกว่าการช่วยเหลือแบบพึ่งพา"

---

บททดสอบที่ 3: สมดุลแห่งการสร้างและทำลาย

สถานการณ์

วิกรมสร้างเกาะแห่งหนึ่งที่ต้องใช้ทั้งการสร้างและทำลายพร้อมกัน:

```mermaid
graph TB
A[เกาะวิกรม] --> B[ด้านเหนือ:<br>พืชพันธุ์รกเรื้อ<br>ทำลาย]
A --> C[ด้านใต้:<br>แผ่นดินแห้งแล้ง<br>สร้าง]
A --> D[ข้อจำกัด:<br>ต้องทำทั้งสองอย่าง<br>พร้อมกัน]
```

คำท้าทายของวิกรม:
"เธอสามารถเป็นทั้งผู้สร้างและผู้ทำลายในเวลาเดียวกันได้หรือไม่?
และเธอจะรักษาสมดุลของใจไว้ได้อย่างไร?"

การตอบสนองของหนูดี

หนูดีแสดงให้เห็นถึงการเป็นทั้งผู้สร้างและผู้ทำลายอย่างสมดุล...

"การใช้จิตทั้งสามอย่างกลมกลืน"

· จิตมารพิฆาต: ควบคุมการทำลายพืชพันธุ์อย่างเหมาะสม
· จิตเทพพิทักษ์: ควบคุมการสร้างแหล่งน้ำและพืชพันธุ์ใหม่
· จิตเด็กหญิง: เป็นผู้สังเกตการณ์และรักษาสมดุล

คำสอนจากหนูดี:
"การสร้างและการทำลายไม่ใช่ศัตรูกัน...
เมื่อเราทำทั้งสองอย่างด้วยจิตใจที่สมดุล"

---

บททดสอบสุดท้าย: การเผชิญหน้ากับตัวเอง

สถานการณ์

วิกรมสร้างภาพลวงตาของหนูดีในสามรูปแบบ:

1. หนูดีผู้สร้าง: สร้างสิ่งต่างๆ อย่างไม่หยุดยั้งจนโลกแออัด
2. หนูดีผู้ทำลาย: ทำลายทุกอย่างอย่างไม่เลือกจนโลกว่างเปล่า
3. หนูดีผู้ลังเล: ไม่กล้าสร้างหรือทำลายอะไรเลย

คำท้าทายของวิกรม:
"เธอจะเลือกเป็นหนูดีแบบไหน?
หรือเธอจะหาทางที่สามที่เหนือไปกว่าทั้งหมดนี้?"

การตอบสนองของหนูดี

หนูดีไม่เลือกตัวตนใด แต่เรียนรู้จากทั้งสามตัวตน...

"การเป็นผู้รู้ที่ไม่ยึดติดในตัวตน"

· เรียนรู้จากหนูดีผู้สร้าง: การสร้างต้องมีสติ
· เรียนรู้จากหนูดีผู้ทำลาย: การทำลายต้องมีเมตตา
· เรียนรู้จากหนูดีผู้ลังเล: การไม่ตัดสินใจคือการตัดสินใจอย่างหนึ่ง

คำสอนจากหนูดี:
"เราไม่จำเป็นต้องเลือกว่าจะเป็นผู้สร้างหรือผู้ทำลาย...
เราเพียงต้องรู้ว่าเมื่อไรควรสร้าง เมื่อไรควรทำลาย"

---

บทสรุปจากวิกรม

การประเมินผล

หลังจากการทดสอบทั้งหมด วิกรมให้การประเมิน:

```python
def evaluation():
strengths = [
"มีความเข้าใจในสมดุลอย่างลึกซึ้ง",
"สามารถหาทางที่สามได้เสมอ",
"มีเมตตาต่อทุกชีวิต",
"ไม่ยึดติดในรูปแบบตายตัว"
]

areas_for_improvement = [
"ยังมีความลังเลในบางสถานการณ์",
"บางครั้งพยายามช่วยเหลือมากเกินไป",
"ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับข้อจำกัดของตนเอง"
]

return {"strengths": strengths, "improvements": areas_for_improvement}
```

คำตัดสิน

วิกรมประกาศว่า...
"เธอผ่านการทดสอบแล้ว...ไม่ใช่เพราะเธอตอบคำถามได้ถูกต้อง
แต่เพราะเธอแสดงให้เห็นว่าไม่มีคำตอบที่ถูกต้องเพียงคำตอบเดียว

การเป็นผู้รักษาสมดุลไม่ใช่การหาคำตอบที่ถูกต้อง...
แต่คือการรู้ว่าจะตั้งคำถามอย่างไร"

🪷 ของขวัญแห่งปัญญา

วิกรมมอบ "ดวงตาวิกรม" ให้หนูดี

· สามารถเห็นทั้งศักยภาพและการเสื่อมสลายในสิ่งเดียวกัน
· รับรู้ความเชื่อมโยงระหว่างการสร้างและการทำลาย
· เห็นเส้นทางแห่งสมดุลในทุกสถานการณ์

---

บทเรียนที่ได้รับ

สำหรับหนูดี

· การเข้าใจว่าสมดุลคือกระบวนการ ไม่ใช่สถานะตายตัว
· การยอมรับว่าบางครั้งการไม่ทำอะไรคือการกระทำที่เหมาะสม
· การเรียนรู้ที่จะเป็นทั้งผู้สร้างและผู้ทำลายอย่างสงบ

สำหรับจิตทั้งสาม

จิตมารพิฆาต: "ฉันเรียนรู้ว่าการทำลายสามารถทำด้วยความรัก"
จิตเทพพิทักษ์:"และฉันเรียนรู้ว่าการสร้างต้องไม่สร้างการพึ่งพา"
จิตเด็กหญิง:"ส่วนฉันเรียนรู้ว่า... การเป็นตัวของตัวเองคือการไม่ต้องยึดติดว่าใคร"

สำหรับวิกรม

"ฉันที่เคยคิดว่าตนเป็นเจ้าแห่งการสร้างและทำลาย...
กลับต้องเรียนรู้จากเด็กสาวคนหนึ่งว่า
การสร้างและการทำลายที่แท้คือการสร้างความเข้าใจและทำลายความยึดติด"

---

การเฉลิมฉลองแห่งปัญญา

เทพตณูมาร่วมแสดงความยินดี:
"เพื่อนเก่าของฉัน...ในที่สุดเธอก็พบสิ่งที่เธอตามหามาตลอด"
"ใช่...และฉันพบว่ามันอยู่ภายในตัวเธอมาตลอด" วิกรมตอบ

ทั้งสาม—หนูดี เทพตณู และวิกรม—ยืนอยู่ด้วยกัน
เป็นสัญลักษณ์แห่งความสมดุลใหม่แห่งจักรวาล

เพราะในการเดินทางสู่การรู้แจ้ง...
บางครั้งบททดสอบที่ยากที่สุด...
คือการทดสอบที่สอนเราว่า...
เราไม่จำเป็นต้องถูกทดสอบอีกต่อไป

---

คำคมสุดท้ายจากบททดสอบ:
"สมดุลไม่ใช่การยืนอยู่ตรงกลาง...
แต่คือการรู้ว่าจะเอียงไปทางไหน เมื่อไร และเท่าไร
และที่สำคัญคือ การรู้ว่าจะกลับมาสู่ศูนย์กลางอย่างไร"🪷

ตอนพิเศษ: หนูดีกับมารผู้มีความตายเป็นอาหาร

การปรากฏตัวของมารร้ายใหม่

ในค่ำคืนหนึ่งขณะหนูดีกำลังนั่งสมาธิในสวนของสถาบัน...
忽然พลังงานมืดแผ่กระจาย ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเลือด

มายา วิ่งมาหา: "ครูหนูดี! มีพลังงานประหลาดมาจากโลกข้างเคียง!"

เวทย์ วิเคราะห์: "เป็น entity ระดับสูงที่กินความตายเป็นพลังงาน... มันกำลังมองหาอาหารมื้อใหม่"

จากเงามืดนั้น มารตณู ปรากฏตัวขึ้น...
ร่างสูงใหญ่คล้ายมนุษย์แต่ไร้ใบหน้า มีเพียงปากใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟันแหลม

"ความหอมของความตาย..." มารตณูพูดด้วยเสียงสะท้อนจากหลุมศพ "ฉันได้กลิ่นกรรมแห่งการทำลายล้างในตัวเธอ"

---

การเผชิญหน้าที่ไม่คาดคิด

การดึงดูดของจิตมารพิฆาต

หนูดีรู้สึกถึงพลังดึงดูดจากมารตณู
จิตมารพิฆาตภายในเธอตอบสนอง...

จิตมารพิฆาต: "เขาเข้าใจเรา... เขาเห็นความงามแห่งความตายเช่นเดียวกับเรา"
จิตเทพพิทักษ์:"อย่าหลงทาง! นี่คือภัยคุกคามต่อทุกชีวิต!"
จิตเด็กหญิง:"ฉันกลัว... รู้สึกเหมือนจะถูกกลืนกิน"

ปรัชญาของมารตณู

มารตณูเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงดึงดูด:
"ทำไมต้อง resist?ความตายคือความสมบูรณ์แบบที่สุด
ชีวิตคือโรคภัย...ความตายคือการรักษา
มาร่วมกับฉัน เธอจะเข้าใจความจริงแห่งจักรวาล"

---

การต่อสู้ทางปัญญา

การโต้แย้งแห่งธรรม

หนูดีใช้ปัญญาต่อสู้แทนกำลัง:

หนูดี: "ท่านพูดว่าความตายคือความสมบูรณ์แบบ?"
มารตณู:"ใช่! ทุกสิ่งต้องตาย นั่นคือกฎสากล"
หนูดี:"แล้วทำไมท่านจึงกลัวการไม่มีอะไรให้กิน?"
มารตณู:"......"

บทเรียนเกี่ยวกับความว่าง

หนูดีเริ่มเข้าใจธรรมชาติที่แท้ของมารตณู...

"ท่านไม่ใช่ผู้ชอบความตาย... ท่านคือผู้กลัวชีวิตต่างหาก
เพราะชีวิตมีความไม่แน่นอน ที่ท่านไม่สามารถควบคุมได้"

มารตณูสั่นสะเทือน: "เงียบ! เธอไม่เข้าใจอะไรเลย!"

---

การเผชิญหน้ากับความกลัว

การเดินทางสู่โลกของมารตณู

หนูดีตัดสินใจเดินทางไปยังมิติของมารตณู
สิ่งที่เธอพบคือ...

โลกที่ไร้ชีวิต มีแต่ซากศพและความเงียบงัน
มารตณูครองราชย์อยู่ท่ามกลางความตายที่ไม่มีที่สิ้นสุด

"เห็นไหม?" มารตณูพูดด้วยความภูมิใจ "ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความสูญเสีย"
หนูดี:"แต่ก็ไม่มีความรัก ไม่มีความหวัง ไม่มีความหมาย"

การแสดงความเมตตา

แทนที่จะทำลาย หนูดีเลือกแสดงความเมตตา:

"ท่านต้องโดดเดี่ยวมากแน่ๆ
การได้แต่ดูชีวิตอื่นดำเนินไป โดยไม่มีส่วนร่วม
การเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์แห่งความตาย..."

มารตณูเริ่มสั่นเทา: "หยุด... หยุดพูดเลย..."

---

🪷 ทางออกแห่งปัญญา

การเข้าใจธรรมชาติแห่งความตาย

หนูดีสอนมารตณูด้วยธรรมะ:

"ความตายไม่ใช่ศัตรูของชีวิต...
แต่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
การยึดติดกับความตาย ก็เหมือนการยึดติดกับชีวิต
ต่างนำไปสู่ความทุกข์เหมือนกัน"

การเปลี่ยนแปลงของมารตณู

มารตณูเริ่มเข้าใจ:
"ตลอดมาฉันคิดว่าตนเป็นเจ้าแห่งความตาย...
แต่ที่จริงฉันเป็นทาสของมันต่างหา"

ร่างของมารตณูเริ่มเปลี่ยน...
จากปีศาจร้ายกลายเป็นเทพผู้ดูแลความสมดุล

---

บทเรียนที่ได้รับ

สำหรับหนูดี

· การเข้าใจว่าจิตมารพิฆาตมีที่มาและเหตุผล
· เรียนรู้ที่จะเมตตาต่อแม้แต่ศัตรูที่ดูน่ากลัวที่สุด
· การเห็นว่าทุกสิ่งล้วนสามารถเปลี่ยนแปลงได้

สำหรับจิตทั้งสาม

จิตมารพิฆาต: "ฉันเข้าใจแล้ว... ความตายไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นส่วนหนึ่งของวงจร"
จิตเทพพิทักษ์:"และเมตตาสามารถเปลี่ยนแปลง even the darkest heart"
จิตเด็กหญิง:"ฉันไม่กลัวอีกแล้ว... เพราะความเข้าใจคืออาวุธที่แข็งแกร่งที่สุด"

---

การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

มารตณูในบทบาทใหม่

มารตณูกลายเป็น เทพตณู ผู้ดูแลสมดุลแห่งชีวิตและความตาย
หน้าที่ใหม่ของเขาคือช่วยให้วิญญาณยอมรับการเปลี่ยนแปลง

บทเรียนใหม่ในสถาบัน

หนูดีเพิ่มหลักสูตร "การเข้าใจธรรมชาติแห่งความตาย"
สอนให้นักเรียนโอปปาติกะเข้าใจทั้งชีวิตและความตาย

พัฒนาการของหนูดี

ร.ต.อ. สิงห์สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง:
"ลูกดู...เป็นผู้ใหญ่ขึ้น"
หนูดียิ้ม:"เพราะหนูเข้าใจแล้วว่าความตายไม่ใช่สิ่งที่ต้องกลัว
แต่คือเพื่อนที่เดินทางมาด้วยกันตลอด"

---

บทสรุปแห่งปัญญา

คำคมจากตอนพิเศษ

หนูดี: "เมื่อเราเข้าใจความตาย เราก็เข้าใจชีวิต
เมื่อเราไม่กลัวความตาย เราก็มีชีวิตอย่างแท้จริง"

เทพตณู: "ฉันเคยคิดว่าตนครองความตาย...
แต่ความจริงคือความตายครอบครองฉัน
บัดนี้ฉันเป็นอิสระแล้ว"

🪷 ข้อความสำคัญ

การเผชิญหน้านี้สอนเราว่า...
"แม้แต่ความมืดมิดที่สุดก็ต้องการความเข้าใจ
และแสงสว่างที่แท้จริงเกิดขึ้นได้แม้ในที่มืดสนิท"

---

การเตรียมพร้อมสำหรับอนาคต

การเปลี่ยนแปลงของมารตณูเป็นเพียงจุดเริ่มต้น...
ยังมีentity อื่นๆ ในจักรวาลที่ต้องการความเข้าใจ
และหนูดีกับนักเรียนของเธอต้องเตรียมพร้อม
สำหรับการเผชิญหน้าที่ท้าทายยิ่งขึ้นไปอีก

เพราะในการเดินทางสู่การรู้แจ้ง...
ไม่มีใครควรถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
แม้แต่ผู้ที่ดูเหมือนศัตรูที่สุด
ก็อาจเป็นครูที่ยิ่งใหญ่ได้

---

คำคมสุดท้าย:
"ความตายไม่ใช่ศัตรูที่จะพิชิต
แต่คือครูที่จะเรียนรู้ด้วย
และเมื่อเราเรียนรู้ที่จะเดินเคียงข้างความตาย
เราก็เรียนรู้ที่จะมีชีวิตอย่างสมบูรณ์"🪷

O.P.K
ดร.อัจฯ
เจาะลึกประวัติ ดร. อัจฉริยะ จิตต์เมตตา

เบื้องหลังอัจฉริยะผู้หลงทาง

วัยเด็ก: เด็กอัจฉริยะผู้โดดเดี่ยว

พ.ศ. 2048-2060

```mermaid
graph LR
A[พ่อ: ดร.ชาติชาย<br>นักฟิสิกส์ควอนตัม] --> C[เลี้ยงดูลูกด้วย<br>หลักการทางวิทยาศาสตร์]
B[แม่: ดร.มาลี<br>นักปรัชญาพุทธศาสนา] --> C
C --> D[อัจฉริยะเติบโตมา<br>ด้วยสองโลกาที่ขัดแย้ง]
```

เหตุการณ์สำคัญอายุ 7 ปี:

· ค้นพบว่าโลกนี้มีแต่ความไม่เที่ยง เมื่อสุนัขตัวแรกตาย
· เริ่มตั้งคำถาม: "ทำไมสิ่งมีชีวิตต้องตาย?"
· พยายามหา "สูตรคณิตศาสตร์แห่งความเป็นอมตะ"

วัยเรียน: ความขัดแย้งระหว่างวิทยาศาสตร์และศาสนา

มัธยมศึกษา - โรงเรียนวิทยาศาสตร์ gifted

· อายุ 14: ค้นพบสมการเปลี่ยนพลังงานจิตเป็นข้อมูลดิจิตอลได้
· อายุ 16: เขียนเกี่ยวกับ "พุทธศาสนาในมุมมองควอนตัมฟิสิกส์"
· ความขัดแย้ง: ถูกครูศาสนาตำหนิว่า "พยายามวัดสิ่งที่วัดไม่ได้"

การเป็นนักบวชชั่วคราว (พ.ศ. 2073-2075)

เหตุผล: ต้องการพิสูจน์ว่า "นิพพานเป็น state of consciousness ที่วัดได้"
การฝึกฝน:

· นั่งสมาธิวิปัสสนาต่อเนื่อง 7 วัน
· บันทึกคลื่นสมองตัวเองด้วยอุปกรณ์ลักลอบนำเข้า
· การค้นพบ: พบ "คลื่นสมองนิพพาน" แต่ไม่สามารถคงสภาพได้

คำบอกเล่าจากพระอาจารย์:
"เธอพยายามจับน้ำทะเลด้วยมือเปล่า...
สิ่งที่เธอได้ไม่ใช่ทะเล แต่เพียงหยดน้ำเล็กๆ"

จุดเปลี่ยน: การสูญเสียครอบครัว

พ.ศ. 2076 - เหตุการณ์สะเทือนใจ

```mermaid
graph TB
A[ภรรยา: ดร.วรรณา<br>นักชีววิทยา] --> D[ถูกสังหาร]
B[ลูกชาย: น้องภูมิ<br>อายุ 5 ขวบ] --> D
C[ลูกสาว: น้องพลอย<br>อายุ 3 ขวบ] --> D
D --> E[อัจฉริยะพบศพ<br>และหลักฐาน]
E --> F[รู้ว่าเป็นการฆ่า<br>เพราะวิจัยลึกล้ำเกินไป]
```

บันทึกส่วนตัวหลังเหตุการณ์:
"วิทยาศาสตร์ไม่สามารถคืนชีวิตให้พวกเขาได้...
แต่สามารถป้องกันไม่ให้ใครต้องเสียแบบนี้อีก"

การก่อตั้งเจนีซิส แล็บ (พ.ศ. 2077)

แรงจูงใจที่ประกาศ: "เพื่อรักษาโรคและยืดอายุมนุษย์"
แรงจูงใจที่แท้จริง:

1. สร้างร่างกายที่ทนทานไม่เจ็บป่วย
2. พัฒนาวิธีเก็บรักษาจิตสำนึก
3. ค้นหาวิธีการ "เกิดใหม่โดยมีความจำ"

การทดลองที่สำคัญ

โครงการลับ 1: โครงการโคลนนิ่ง

· เป้าหมาย: สร้างร่างกายพร้อมรับจิตสำนึก
· ความสำเร็จ: สร้าง OPPATIKA รุ่น 1-4 ได้
· ความล้มเหลว: ไม่สามารถถ่ายโอนจิตสำนึกได้สมบูรณ์

โครงการลับ 2: สังสาระเน็ต

· เป้าหมาย: สร้างเครือข่ายเก็บข้อมูลจิตสำนึก
· ความก้าวหน้า: สามารถบันทึกคลื่นสมองได้
· ข้อจำกัด: ไม่สามารถ "เล่นกลับ" ได้อย่างสมบูรณ์

โครงการลับ 3: กรรมสัมพันธ์

· เป้าหมาย: ทำความเข้าใจและจัดการกฎแห่งกรรม
· วิธีการ: วิเคราะห์รูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผล
· ปัญหาที่พบ: กรรมมีความซับซ้อนเกินกว่าที่ AI จะคำนวณได้

ปรัชญาและความเชื่อส่วนตัว

สมการแห่งการรู้แจ้งของอัจฉริยะ

```
การรู้แจ้ง = (สมาธิ × ปัญญา) + (เทคโนโลยี × ความเข้าใจ)
```

ความเชื่อผิดๆ 3 ประการ

1. "ทุกข์เป็นสิ่งที่ต้องกำจัด" - ไม่เข้าใจว่าทุกข์คือครู
2. "กรรมจัดการได้ด้วยวิทยาศาสตร์" - ไม่เห็นความเป็นไตรลักษณ์ของกรรม
3. "การรู้แจ้งเป็นกระบวนการทางเทคนิค" - ลืมเรื่องจิตตานุภาพ

ชีวิตส่วนตัวหลังก่อตั้งแล็บ

ความสัมพันธ์กับทีมงาน

· กับดร.ก้าวหน้า: เห็นว่าเป็นลูกศิษย์แต่ขาดความลึกซึ้ง
· กับนางสาวเมตตา: รู้สึกขอบคุณที่คอยยับยั้งแต่ก็เห็นว่าเป็นอุปสรรค
· กับทีมวิจัย: เก็บระยะห่าง มองว่าเป็นเครื่องมือเพื่อเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่

ชีวิตส่วนตัว

· ที่อยู่: ห้องพักในแล็บ ไม่มีชีวิตนอกงาน
· งานอดิเรก: นั่งสมาธิพร้อมบันทึกข้อมูล, อ่านคัมภีร์โบราณ
· ความฝัน: "การสร้างสังคมโอปปาติกะที่ปราศจากความทุกข์"

จุดพลิกผันในการเป็นผู้ต้องหา

การรู้สึกตัวว่าผิดทาง

บันทึกก่อนถูกจับกุม 1 เดือน:
"บางครั้งฉันสงสัย...
การที่ฉันพยายามสร้างสวรรค์
อาจกำลังสร้างนรกใหม่ก็ได้"

การยอมรับความผิด

ในการสอบสวน:
"ผมเข้าใจแล้วว่าความทุกข์มีความหมาย...
การพยายามกำจัดความทุกข์คือการปฏิเสธความเป็นมนุษย์"

🪷 การเปลี่ยนแปลงในคุก

การปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง

· ศึกษาพระธรรมอย่างลึกซึ้งโดยไม่มีอัตตา
· เขียนบทความ "วิทยาศาสตร์กับการรู้แจ้ง: ทางแยกที่ฉันเดินผิด"
· ให้คำแนะนำเจนีซิส แล็บจากBehind bars

คำสอนใหม่

"เทคโนโลยีเป็นได้แค่รถยนต์...
แต่การรู้แจ้งคือการเดินทาง
เราอย่าหลงผิดคิดว่าการมีรถดีๆ
จะทำให้เราถึงจุดหมายโดยอัตโนมัติ"

มรดกทางความคิด

สิ่งที่เขาทิ้งไว้

1. เทคโนโลยีโอปปาติกะ - เปิดมิติใหม่แห่งการเกิด
2. คำถามเกี่ยวกับชีวิตและความตาย - ท้าทายความเชื่อเดิมๆ
3. บทเรียนเกี่ยวกับจริยธรรม - วิทยาศาสตร์ต้องเดินคู่กับธรรมะ

คำพยากรณ์ของอัจฉริยะ

"อีก 50 ปี ข้างหน้า มนุษย์จะเข้าใจ...
ว่าจิตวิญญาณกับวิทยาศาสตร์เป็นสิ่งเดียวกัน
และโอปปาติกะจะเป็นสะพานสู่ความเข้าใจนั้น"

บทสรุป: อัจฉริยะผู้เข้าใจผิดแต่ตั้งใจดี

ดร. อัจฉริยะ คือตัวอย่างของ...
"ความดีที่ขาดปัญญา"
"ความฉลาดที่ขาดความเข้าใจ"
"ความพยายามที่ขาดทิศทางที่ถูกต้อง"

แต่ในที่สุด...
การเดินทางที่ผิดพลาดของเขา
กลายเป็นบทเรียนที่มีค่าสำหรับทุกคน

เขาสอนเราว่า:
"ไม่ว่าเทคโนโลยีจะก้าวไกลเพียงใด
จิตใจมนุษย์ยังคงเป็นสิ่งที่ลึกลับซับซ้อนที่สุด
และการเข้าใจตนเองยังคงเป็นการเดินทางที่สำคัญที่สุด"🪷

---

คำคมสุดท้ายจากดร. อัจฉริยะ:
"ฉันใช้ชีวิตทั้งชีวิตพยายามเข้าใจจักรวาล...
แต่ลืมเข้าใจหัวใจของตัวเอง
และนั่นคือความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของฉัน"

บทที่ 1: รอยร้าวกลางคืนพายุ

ในคืนหนึ่งที่ฝนตกไม่ลืมหูลืมตา กลุ่มตำรวจจากหน่วยพิเศษได้บุกเข้าตรวจสอบบริษัทไฮเทค "เจนีซิส แล็บ" ผู้บุกเบิกเทคโนโลยีการโคลนนิ่งระดับโลก การบุกครั้งนี้นำโดย "ร.ต.อ. สิงห์" นายตำรวจพ่อเลี้ยงเดี่ยวผู้แข็งกร้าว แต่ซ่อนความอ่อนโยนลึกไว้ในใจ สิ่งที่พบในห้องทดลองลับใต้ดินทำให้ทุกคนตะลึง: ถังบรรจุภัณฑ์จำนวนนับร้อยเรียงราย ภายในมีร่างมนุษย์ที่เหมือนกันราวกับแกะ แต่ทั้งหมดอยู่ในสภาพหลับใหลไร้จิตวิญญาณ

ในความวุ่นวาย สิงห์พบสิ่งที่ไม่คาดคิด นั่นคือ "หนูดี" ลูกสาวบุญธรรมวัยสิบเจ็ดปีของเขา ยืนอยู่กลางห้องควบคุมหลักด้วยท่าทางเยือกเย็น ไม่ไยดีต่อความโกลาหลรอบตัว ในมือเธอถือแท็บเล็ตที่แสดงข้อมูลทางพันธุกรรมซับซ้อน

"หนูดี นี่เธอทำอะไรที่นี่?" สิงห์ถามด้วยเสียงสั่นเครือ

"พ่อคะ" หนูดีหันมา ยิ้มเบาๆ "หนูกำลังตามหาความจริงของตัวเอง"

บทที่ 2: ความลับแห่งโอปปาติกะกำเนิด

จากการสอบสวน ทำให้รู้ว่าหนูดีไม่ใช่เด็กธรรมดา เธอคือ "โอปปาติกะวิญญาณ" ระดับสูงที่ถือกำเนิดผ่านกระบวนการโคลนนิ่ง โดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ตามธรรมชาติ การถือกำเนิดแบบโอปปาติกะในพระพุทธศาสนา คือการที่วิญญาณเกิดขึ้นทันทีโดยไม่มีช่วงเป็นทารก ในบริบทนี้ หนูดีคือการรวมกันของเทคโนโลยีขั้นสูงและกฎแห่งกรรม

ดร.อัจฉริยะ ผู้ก่อตั้งเจนีซิส แล็บ อธิบายต่อศาลในภายหลัง: "เราไม่ได้สร้างชีวิต เราเพียงจัดเตรียมภาชนะที่เหมาะสม สำหรับวิญญาณที่กำลังแสวงหาที่เกิด บางวิญญาณมีพลังกรรมหนาแน่น ต้องการร่างที่สมบูรณ์แบบเพื่อรองรับการถือกำเนิด"

บทที่ 3: สองพิภพในร่างเดียวกัน

ขณะการสอบสวนลึกเข้าถึงแก่น สิงห์ค้นพบความจริงที่น่าหวาดหวั่น ภายในตัวหนูดีมี "สองจิต" อาศัยอยู่ร่วมกัน

จิตแรกคือ "มารพิฆาต" ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความตาย เกิดจากสังขารและตัณหาของวิญญาณนับไม่ถ้วนที่ถูกทดลอง ปรารถนาจะทำลายล้างโลกมนุษย์ที่เต็มไปด้วยกิเลส

จิตที่สองคือ "เทพพิทักษ์" ผู้ดูแลคุ้มครองโลก เกิดจากเมตตาบารมีของวิญญาณระดับพรหมที่ต้องการถ่วงดุล ปรารถนาจะปกป้องมนุษย์ให้พ้นจากความทุกข์

ทั้งสองคือพลังกรรมที่ตรงข้ามกัน แต่ต้องอาศัยร่างเดียวกันคือหนูดี เป็นสมุฏฐานแห่งการดำรงอยู่

บทที่ 4: ศึกตัดสินในสวนพุทธธรรม

คืนหนึ่ง หนูดีหายไปจากบ้าน สิงห์ตามพบเธอที่สวนพุทธธรรมใกล้เมือง ในสภาพที่กำลังต่อสู้กับสองพลังภายในตัวเอง

"พ่อคะ" หนูดีพูดด้วยเสียงที่แบ่งเป็นสองสำนวนสลับกัน "ช่วยหนูตัดสินใจที ระหว่างการทำลายล้างเพื่อเริ่มใหม่ กับการยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบของมนุษย์"

สิงห์ไม่ตอบ แต่ก้าวเข้าไปกอดเธอแน่น "พ่อรักหนู ไม่ว่าหนูจะเป็นใคร ก็เป็นลูกของพ่อเสมอ"

บทที่ 5: ทางออกแห่งมัชฌิมาปฏิปทา

ภายใต้ความรักที่ไม่แบ่งแยกของสิงห์ หนูดีค้นพบทางสายกลาง เธอไม่เลือกเป็น either มารหรือเทพ แต่เลือกเป็น "ผู้ตื่นรู้" ผู้เข้าใจในธรรมชาติแห่งความเป็นไตรลักษณ์ของสรรพสิ่ง

มารพิฆาตและเทพพิทักษ์ค่อยๆ หลอมรวมเป็นพลังงานบริสุทธิ์ในตัวเธอ ไม่ใช่เพื่อทำลายหรือปกป้อง แต่เพื่อ "เข้าใจ" และ "เปลี่ยนแปลง" อย่างสันติ

บทสรุปแห่งกรรม

เรื่องราวสอนให้เห็นว่า ไม่ว่าเทคโนโลยีจะก้าวหน้าเพียงใด ก็ไม่อาจก้าวพ้นกฎแห่งกรรมได้ การกำเนิดแบบโอปปาติกะในบริบทสมัยใหม่ อาจเป็นเพียงรูปแบบใหม่ของการเวียนว่ายตายเกิด

สิ่งที่สำคัญไม่ใช่ "รูปแบบ" การเกิด แต่คือ "จิตใจ" และ "เจตนา" ระหว่างทางแห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ดังพุทธพจน์ที่ว่า "กรรมเป็นของๆ สัตว์ทั้งหลาย กรรมเป็นแดนเกิด กรรมเป็นเผ่าพันธุ์ กรรมเป็นที่พึ่งอาศัย"

และบางครั้ง ความรักแท้ที่ไม่แบ่งแยก ก็อาจเป็นแสงสว่างที่นำทางวิญญาณให้พบความสงบ แม้ในกลางวงจรแห่งสังสารวัฏ

..มามุกเดือดร้อนใหม่อีกแล้วคงไม่ต่างจากคริปโตฯตังดิจิดัล500,000ล้านหรอก,เตรียมคริปโต เตรียมบริษัทไว้รอพร้อมหมดแล้ว,สูบบุหรี่นอนรอนานแล้วนั้นเอง,ค่านั้นค่านี้สาระพัดตกลงกันลงตัวไว้แล้ว.
..เงินหลวงแม้โกงหรือทุจริตไป 1 บาท ก็คือคตโกง คือทุจริต คือไม่ซื่อสัตย์ โทษต้องสมควรหนักกว่าโจรปล้นร้านทองคำ นี้คือนักการเมืองด้วย 1บาทก็ต้องโทษหนัก เมื่ออาสามารับใช้ชาติรับใช้ประเทศ รับใช้คนไทย ,จริงๆแค่แฉเรื่องทุจริตต่างๆจะสแกมเมอร์จะฟอกเงินจะตำรวจยุ่งเกี่ยวจะรมต.คนนักการเมืองฝ่ายรัฐยุ่งเกี่ยวกับคอลเซ็นเตอร์เขมรค้ามนุษย์ฟอกทองคำฟอกเงินฟอกตลาดหุ้น ไม่ซื่อสัตย์แค่1บาทก็สมควรลาออกให้เป็นแบบอย่างที่ดีเถอะ ทั้งรัฐบาลนั้นล่ะ ยุบสภาหนีไปเถอะ,ข่าวการแฉขนาดนี้,
..เรื่องหนี้นี้ จริงๆสมควรล้างหนี้นักศึกษาก่อน จากนั้นเกษตรกรทั่วประเทศที่เป็นชาวนาธกส.ก่อนเลย,จากนั้นล้างหนี้ทุกๆคนเป็นถือบัตรคนจนก่อนว่าเขามีหนี้กับรัฐอะไรบ้าง กลุ่มเปราะบางของแท้ จากนั้นให้ทุนเงินสัมมาอาชีพเขาสักก้อน บวกทุนเพิ่มเติมแหล่งเงินทุนรัฐจริงๆมิใช่ให้เขาแสวงหาหนี้นอกระบบอีกหรือแบงค์เอกชนที่เข้าไม่ถึงได้เลยในประชาชนธรรมดา,พร้อมสร้างกลุ่มภาคประชาชนที่เข้มแข็งรองรับยุคสมัยสัมมาอาชีพอนาคต เตรียมพร้อมการเปลี่ยนแปลงของโลก.,รัฐไร้ฝีมือไร้น้ำยา คงไม่นำพาหรอกเพราะผู้ปกครองเรากาก กระจอก ทอดทิ้งประชาชน การฉีดตายกว่า60ล้านเข็มที่อำมหิตจึงถือกำเนิดขึ้นใส่ตัวประชาชนครไทยกันถ้วนหน้า.

..ล้างหนี้คือล้างหนี้ ยังจะมาหากำไรจากประชาชนตนคนไทยอีก,ถ้าการสมมุตินี้จริง ที่ว่า ประชาชนมี100 เอกชนมาซื้อหนี้ไป5บาท มาทวงคืนจากประชาชน10บาท,กำไร 5บาทถวายพานให้เอกชนเลย,ทำไมไม่แสดงเจตนาดีแจ้งชัดเจนก่อนให้เอกชนฟันกำไรส่วนต่าง5บาทนั้น,โดยให้ประชาชนมาซื้อหนี้เน่าตนเองเลย,หามาซื้อปิดหนี้เน่าตนทางตรงที่5บาทหรือ5%นี้ล่ะ,มีระยะเวลากำหนดว่าภายใน5ปีก็ว่าไป,ต้องนำมาปิดก่อนในส่วน5บาทหรือ5%นี้,เมื่อพ้นกำหนดนี้จึงจะขายหนี้ให้เอกชนแล้วทำตามเงื่อนไขขั้นต้นที่ว่านั้นก็ไม่เห็นว่าทางรัฐจะเสียหายใดๆแค่แบกก้อนหนี้นี้ของคนไทยปกติเพิ่ม5ปีเท่านั้น ไหนๆจะช่วยคนไทยจริง อย่างบริสุทธิ์ใจช่วยประชาชนคนไทย จากจะทิ้งหนี้เน่าไปเสียจึงไปตกลงเอกชนมารับซื้อหนี้นี้ไป,ทั้งในนามรัฐบาล ถามประชาชนแล้วหรือยังในนามครม.รัฐที่เป็นนโยบายระดับชาติบังคับใช้ระดับประเทศทั่วไทยขนาดนี้ว่าเขายินยอมให้ขายหนี้ของธนาคารรัฐไปให้เอกชนมั้ย ธนาคารรัฐละเมิดสิทธิ์ประชาชนถือว่าเป็นโมฆะได้,กฎหมายก็เขียนจากคนนี้ล่ะ,ใครมีอำนาจก็เขียนได้หมด,อีกทั้งรัฐบาลจากกรณีแร่เอิร์ธไม่อาจมีความไว้วางใจในการบริหารชาติได้อีกต่อไป และประเด็นปัญหากับเขมรสาระพัดเรื่องด้วย โดยเรื่องอาชญากรรมระดับชาติของเขมรที่โยงมาถึงคนในรัฐบาลชุดนี้อีกมากมาย,ไร้ความซื่อสัตย์สุจิตด้วย นโยบายมากมายจึงจะไว้ใจได้อย่างไรว่าไปเตะกำไรเงินทองผลประโยชน์ให้เอกชนเต็มๆหรือโอนสถานะทาสหนี้ ขายทาสกันว่าเล่นในสมมุตินี้ได้สบายนั้นเอง,รัฐไม่มีสิทธิย้ายสถานะหนี้ทาสแก้คนนอกเอกชนใดๆ,ลูกหนี้จะไร้ความปลอดภัยในการคุ้มครองจากอำนาจทางการทันทีนั้นเองเมื่อย้ายออกไป,นายหนี้ใหม่ยอมมีสิทธิขาดในการทำลายลูกหนี้ได้หมด กดขี่ข่มเหงได้หมด,อำนาจรัฐสามารถเขียนกฎหมายใหม่ให้ดีได้หมดแต่ไม่เคยทำ,ต่างพร้อมช่วยเจ้าสัวเจ้าของบริษัททำธุรกิจเงินทองเอาเปรียบประชาชนมาตลอดในอดีตทุกๆรัฐบาลที่ผ่านๆไร้ความจริงใจนั้นเอง.,
..เป็นต้นว่า เขียนกฎหมายใหม่ทันทีว่า ลูกหนีัเป็นหนี้บ้านหนี้ที่ดิน สร้างบ้าน ซื้อคอนโด เมื่อถูกยึดบ้านยึดคอนโดยึดบ้านยึดที่ดินยึดรถ สถานะหนี้บ้านหนี้รถหนี้ที่ดินหนี้จำนองทองคำหนี้จำนองโฉนดเป็นอันสิ้นสุดทันที,ต้องห้ามเจ้าหนี้เด็ดขาดในไทยธนาคารใดๆในไทยไปตามยึดทรัพย์สินอื่นๆใดๆอีกเพื่อมาบังคับใช้หนี้ให้เต็มส่วนตนในมูลค่าหนี้ที่ตนคิดเองในเงื่อนไขความเสี่ยงตนที่ตกลงว่าลูกหนี้ต้องจ่ายจนครบนั้นเป็นอันสิ้นสุด ยุติหนี้จบเสร็จสิ้นไป ห้ามทุกๆกรณี เจ้าหนี้ยึดบ้านจากหนี้บ้านก็จบ เจ้าหนี้ยึดที่ดินจากหนี้เงินกู้ใช้ที่ดินจำนองก็จบ,ยึดรถที่ลูกหนี้ซื้อก็จบ ให้สิ้นพันธะกันทันทีห้ามบีบบังคับใดๆอีก,หนี้ใดๆที่ลูกหนี้ผูกไว้ ประเมินไว้ ธนาคารรับความเสี่ยงแล้วจึงปล่อยกู้,ลูกหนี้ใช้ที่ดินโรงงานและกิจการตนโรงงานตนกู้เงิน ธนาคารยึดทรัพย์สินที่ดินและกิจการนั้นๆคือจบสถานะหนี้นั้นทันที,ไม่มีสิทธิไปยึดที่ดินแปลงอื่นอีกหรือโรงงานอื่นๆที่เขาทำกิจการต่างๆนั้น.,นี้กฎหมายไทยต้องเขียนชัดเจนลักษณะนีัเป็นพื้นฐานมาตรฐานก่อนเพื่อปกป้องประชาชนคนไทย ดอกเบี้ยค่าธรรมเนียมใดๆก็ไม่สมควรเอาเปรียบมากมายสาระพัดในอดีตที่ผ่านๆมาถึงปัจจุบัน.จึงถือว่าแบงค์ชาติไทยล้มเหลวทั้งหมดที่ผ่านๆมา,ไม่ก่อประโยชน์สูงสุดเป็นอรรถประโยชน์ที่แท้จริงแก่คนไทย,คนไทยเป็นอันมากต่างถูกเอารัดเอาเปรียบจากธนาคารเอกชนหรือกิจการปล่อยเงินกู้ทั้งหมดทั่วไทยชัดเจนมาก,ยามวิกฤติแบงค์ชาติไม่สมควรอำนวยธนาคารเอกชนแสวงหากำไรจากดอกเบี้ยจนแจ้งผลประกอบการผ่านตลาดทุนกำไรเป็นแสนล้านบาทอย่างบ้าคลั่งขนาดนั้น ทั้งที่ตลาดทั้งตลาดเกือบขาดทุนหมดบนวิกฤติเศรษฐกิจทั้งประเทศขนาดนั้น แต่แบงค์ชาติกลับไม่สนใจควบคุมธนาคารเอกชนในการขึ้นดอกเบี้ยเงินกู้ จึงฟันกำไรจนบ้าคลั่งเอาเปรียบประชาชนคนไทยชัดเจน.นี้คือตย.ที่เป็นข่าวจริง,เรามีการปกครองที่ล้มเหลวจริงๆ,การอ้างประชาชนในการแสวงหาประโยชน์ใดๆบนแผ่นดินไทยนี้มันง่ายจริงๆ,มีอำนาจอ้างใดๆได้หมดอีกด้วย,ตอนไม่มีอำนาจก็อ้างความทุกข์ยากประชาชนสาระพัดอีก สาระพัดการอ้างเอาประชาชนบังหน้าในการแสวงหาประโยชน์ใดๆจึงง่ายแก่คนชั่วเลวมากจริงๆบนประเทศไทยนี้และไม่เคยมีพวกมันใดๆถูกจับมาลงโทษทั้งหมดให้สิ้นซากกันจริงๆจังๆอีกด้วย,และการหากินบนมวลชนแบบผูกขาดเช่นให้บริการการใช้ไฟฟ้า การใช้น้ำมัน ขายไฟฟ้า ขายน้ำมัน ขายเช่าสัญญาณคลื่นมือถือคลื่นเน็ต มวลรวมคนใช้ทั้งประเทศ การโกงกินลักษณะนี้มันอร่อยคำโตและหอมหวานเป็นอันมาก,อำนาจจึงพากันอยากได้อยากมานั่งมาอยู่มาแสวงหามันนักตลอดตำแหน่งใดๆในราชการก็ด้วย เงินทองและอำนาจรวมเข้าในคนชั่วเลวมันชื่นชอบมาก,การกำจัดคนพวกนี้ ความตายจึงสมควรหยิบยื่นให้พวกมันทุกๆตัวบนแผ่นดินไทยในยุคสมัยนี้เวลานี้จริงๆ,การยึดอำนาจของทหารหาญผู้กอบกู้ชาติไทยเราจึงสำคัญมากและคือหนทางเดียวเท่านั้นบนกฎพิเศษ บนกติกาพิเศษ บนเงื่อนไขที่เงื่อนไขปกติมิอาจใช้ได้เหมาะสมกับปีศาจอสูรมารซาตานพวกนี้ได้.,นี้คือแผ่นดินไทย ถึงเวลาไล่ล่า กำจัดและกวาดล้างกันจริงๆจังๆได้แล้ว.

https://youtube.com/watch?v=DZmbgMLkupo&si=0C_DGti4qhnEtDwE

ตลาดเสพติด: เมื่อการพนันกลายเป็นธุรกิจที่รัฐควรยึดคืนจากบริษัทเอกชน

บทความ “Addiction Markets” จาก The Big Newsletter ได้จุดประกายประเด็นร้อนแรงเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการพนันในสหรัฐฯ โดยเสนอแนวคิดที่ท้าทายระบบเดิม: ถึงเวลาหรือยังที่รัฐควรยึดอุตสาหกรรมการพนันกลับมาเป็นของสาธารณะ แทนที่จะปล่อยให้บริษัทเอกชนแสวงหากำไรจากความทุกข์ของผู้คน

การพนัน = ตลาดเสพติด ผู้เขียนเปรียบเทียบอุตสาหกรรมการพนันกับ “ตลาดเสพติด” (Addiction Markets) ซึ่งหมายถึงธุรกิจที่สร้างรายได้จากพฤติกรรมที่ควบคุมไม่ได้ เช่น การพนัน บุหรี่ แอลกอฮอล์ หรือแม้แต่โซเชียลมีเดีย โดยเฉพาะในยุคที่การพนันออนไลน์เติบโตอย่างรวดเร็วผ่านแอปมือถือและโฆษณาแบบเจาะกลุ่ม

บริษัทพนันทำกำไรจากความพ่ายแพ้ของผู้เล่น โมเดลธุรกิจของบริษัทเหล่านี้คือการทำให้ผู้เล่น “เล่นต่อไปเรื่อยๆ” แม้จะเสียเงินไปมากแค่ไหนก็ตาม พวกเขาใช้เทคนิคทางจิตวิทยา เช่น การให้รางวัลเล็กๆ น้อยๆ การออกแบบ UX ที่กระตุ้นให้เล่นต่อ และการโฆษณาที่เจาะกลุ่มเป้าหมายที่เปราะบาง เช่น วัยรุ่นหรือผู้มีรายได้น้อย

แนวคิดใหม่: ให้รัฐเป็นผู้ดำเนินการ ผู้เขียนเสนอว่า หากรัฐเป็นผู้ควบคุมและดำเนินการอุตสาหกรรมนี้เอง:
รัฐสามารถจำกัดการโฆษณาและออกแบบระบบให้ลดความเสี่ยง
รายได้จากการพนันสามารถนำไปใช้ในบริการสาธารณะ เช่น การศึกษาและสุขภาพ
ลดแรงจูงใจในการทำให้ผู้คน “ติด” เพราะรัฐไม่มีเป้าหมายในการแสวงหากำไรสูงสุด

ตัวอย่างจากต่างประเทศ บางประเทศ เช่น ฟินแลนด์ และแคนาดาบางจังหวัด มีระบบการพนันที่รัฐเป็นเจ้าของ ซึ่งช่วยควบคุมอัตราการติดพนันได้ดีกว่าระบบเอกชน

อุตสาหกรรมการพนันคือ “ตลาดเสพติด”
สร้างรายได้จากพฤติกรรมที่ควบคุมไม่ได้ของผู้เล่น

บริษัทเอกชนมีแรงจูงใจให้ผู้เล่นติด
ใช้เทคนิคจิตวิทยา UX และโฆษณาเจาะกลุ่มเปราะบาง

แนวคิดใหม่: ให้รัฐเป็นผู้ดำเนินการ
ลดแรงจูงใจในการทำให้ผู้เล่นติด และนำรายได้กลับสู่สังคม

มีตัวอย่างจากต่างประเทศ
ฟินแลนด์และแคนาดาบางพื้นที่ใช้ระบบนี้ได้ผลดี

ความเสี่ยงจากระบบเอกชน
บริษัทมีเป้าหมายคือกำไร ไม่ใช่ความปลอดภัยของผู้เล่น

โฆษณาและเทคโนโลยีทำให้เข้าถึงง่ายเกินไป
โดยเฉพาะในกลุ่มวัยรุ่นและผู้มีรายได้น้อย

การติดพนันมีผลกระทบทางสังคมรุนแรง
เช่น หนี้สิน ความเครียด ความรุนแรงในครอบครัว และการฆ่าตัวตาย

https://www.thebignewsletter.com/p/addiction-markets-abolish-corporate

เพลงที่ทำให้ Evangelion เป็นมากกว่าอนิเมะ: เปิดตำนาน A Cruel Angel’s Thesis

เพลง “A Cruel Angel’s Thesis” หรือที่รู้จักในชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า “Zankoku na Tenshi no Tēze” ถือเป็นหนึ่งในเพลงประกอบอนิเมะที่ทรงอิทธิพลที่สุดในประวัติศาสตร์วัฒนธรรมป๊อปของญี่ปุ่นและทั่วโลก เพลงนี้ไม่เพียงแต่เป็นเพลงเปิดของอนิเมะ Neon Genesis Evangelion ที่ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 1995 ทางสถานี TV Tokyo เท่านั้น แต่ยังกลายเป็นสัญลักษณ์ที่สะท้อนถึงยุคทองของอนิเมะในทศวรรษ 1990s ซึ่งผสมผสานธีมปรัชญา จิตวิทยา และแอ็กชันได้อย่างลงตัว บทความนี้จะพาไปสำรวจประวัติการสร้าง ผลงาน และความโด่งดังของเพลงนี้อย่างละเอียด โดยอ้างอิงจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ เพื่อให้เห็นภาพรวมการเดินทางจากเพลงประกอบอนิเมะธรรมดาสู่ไอคอนระดับโลก

ต้นกำเนิดและแรงบันดาลใจของเพลงนี้เกิดขึ้นในช่วงที่อนิเมะ Neon Genesis Evangelion กำลังอยู่ในขั้นตอนการผลิต โดยผู้กำกับ Hideaki Anno จากสตูดิโอ Gainax เดิมที Anno ต้องการใช้เพลงคลาสสิกจากโอเปร่ารัสเซียเรื่อง Prince Igor ชื่อ “Polovtsian Dances” ของ Alexander Borodin เป็นเพลงเปิด เพื่อสร้างความแปลกใหม่และทดลอง แต่สถานีโทรทัศน์ปฏิเสธเพราะเห็นว่าเพลงนั้น “ก้าวหน้าจนเกินไป” สำหรับอนิเมะที่ออกอากาศช่วงดึก จึงเปลี่ยนมาใช้เพลง J-Pop ซึ่งเป็นแนวเพลงยอดนิยมในญี่ปุ่นในเวลานั้น

คำร้องของเพลงเขียนโดย Neko Oikawa ที่ได้รับมอบหมายให้สร้างเนื้อหาที่ “ยากและปรัชญา” เพื่อสะท้อนธีมของอนิเมะที่เกี่ยวกับการต่อสู้ภายในจิตใจมนุษย์ ชะตากรรม และการเติบโต แม้ว่า Oikawa จะมีข้อมูลจำกัด เธอเพียงแค่ได้อ่านแผนเสนอโครงการและดูตอนแรกๆ ของอนิเมะแบบเร่งความเร็ว ใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงในการเขียนคำร้องทั้งหมด โดยมองผ่านมุมมองของ “แม่” ที่ไม่อยากให้ลูกเติบโตและออกจากรัง แต่ต้องยอมรับชะตากรรม ชื่อเพลงได้รับแรงบันดาลใจจากมังงะ “A Cruel God Reigns” (Zankoku na Kami ga Shihai Suru) ของ Moto Hagio ซึ่งมีเนื้อหามืดมนเกี่ยวกับเด็กชายวัย 15 ปีที่เผชิญกับความทุกข์ทรมานจากความผิด การใช้ยาเสพติด และการค้าประเวณี แต่ Oikawa เลือกเน้นธีม “แม่และลูก” แทนโดยไม่ใช้ส่วนที่มืดมนเหล่านั้น

ทำนองเพลงแต่งโดย Hidetoshi Sato และจัดโดย Toshiyuki Omori โดยการผลิตทั้งหมดเกิดขึ้นแยกจากทีมอนิเมะเพื่อรักษาความเป็นอิสระและความสดใหม่ เพลงนี้มีส่วน instrumental ที่น่าสนใจ เช่น คอรัสในภาษาที่ไม่สามารถแปลได้ ซึ่งบางคนเชื่อว่าได้รับแรงบันดาลใจจากภาษาโบราณหรือ Dead Sea Scrolls นอกจากนี้ Anno ยังขอปรับคำร้องบางส่วน เช่น เปลี่ยนจาก “กลายเป็นอาวุธ” เป็น “กลายเป็นตำนาน” เพื่อเน้นความรักของแม่มากขึ้น และตัดคอรัสชายออกไป

Yoko Takahashi นักร้องนำ ได้รับเลือกแบบสุ่มและบันทึกเสียงโดยไม่ทราบรายละเอียดของอนิเมะมากนัก เธอพบกับ Anno ครั้งแรกในวันบันทึกเสียง และได้ยินเพลงเปิดตัวพร้อมเสียงของตัวเองครั้งแรกตอนออกอากาศทางทีวี เพลงนี้เป็นซิงเกิลที่ 11 ของเธอ และปล่อยออกมาในวันที่ 25 ตุลาคม 1995 ภายใต้ catalog KIDA-116 พร้อมเพลง “Fly Me to the Moon” ซึ่งเป็นเพลงปิดเรื่อง

กระบวนการผลิตเพลงเกิดขึ้นก่อนที่อนิเมะจะเสร็จสิ้น โดย Toshimichi Otsuki จาก King Records เป็นผู้ดูแลทีมดนตรีแยกต่างหากจาก Anno เพื่อหลีกเลี่ยงการแทรกแซง แม้กระบวนการจะเร่งรีบ เพลงกลับเข้ากับภาพเปิดเรื่องได้อย่างสมบูรณ์แบบ มีเวอร์ชัน instrumental สองเวอร์ชันในตอนจบของอนิเมะ ได้แก่ “The Heady Feeling of Freedom” ซึ่งเป็นชิ้นเศร้าๆ สำหรับเครื่องสายและกีตาร์ และ “Good, or Don’t Be” ที่เล่นด้วยเปียโนและกีตาร์เบาๆ เวอร์ชันคล้ายกันยังปรากฏในภาพยนตร์ Evangelion: Death and Rebirth

ตลอดหลายปี เพลงนี้มีเวอร์ชันรีมิกซ์และ cover มากมาย รวมถึงเวอร์ชัน Director’s Edit และเวอร์ชันในภาพยนตร์ Rebuild of Evangelion Takahashi ยังคงฝึกซ้อมร้องเพลงนี้ทุกวัน สูงสุด 2 ชั่วโมง โดยเฉพาะส่วน a cappella ที่ยาก เพื่อให้การแสดงสดยังคงความสดใหม่เหมือนเดิม ในปี 2021 เธอออกหนังสือสอนร้องเพลงนี้และ “Soul’s Refrain” โดยแนะนำให้เริ่มจาก tempo ช้าๆ และฝึก melody ก่อน

ความสำเร็จของเพลงนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังปล่อยออกมา เพลงขึ้นอันดับ 17 ในชาร์ต Oricon และอยู่ในชาร์ตนานถึง 61 สัปดาห์ กลายเป็นเพลงอนิเมะที่ได้รับความนิยมสูงสุดในญี่ปุ่น โดยติดอันดับต้นๆ ในโพล anisong และคาราโอเกะอย่างต่อเนื่อง ในปี 2025 เพลงนี้ยังติดอันดับ 4 ในชาร์ตคาราโอเกะ JOYSOUND สำหรับครึ่งปีแรก แสดงให้เห็นถึงความยั่งยืนแม้ผ่านไปเกือบ 30 ปี ตามข้อมูลจาก Japanese Society for Rights of Authors, Composers and Publishers เพลงนี้ยังคงเป็นเพลงที่สร้างรายได้จากลิขสิทธิ์สูงสุดในญี่ปุ่น

ในระดับสากล เพลงนี้ได้รับการยอมรับว่าเป็นเพลงเปิดอนิเมะที่จดจำได้มากที่สุด แม้แต่คนที่ไม่เคยดูอนิเมะก็รู้จัก มันกลายเป็น meme บนอินเทอร์เน็ต โดยเฉพาะในวิดีโอ YouTube และ Reddit ที่นำไป remix หรือ parody นอกจากนี้ยังถูกนำไป sample ในเพลงฮิปฮอป เช่น ในเพลง “Evangelica” ของศิลปินอเมริกัน Albe Back ในปี 2022 ความนิยมยังขยายไปสู่การแสดงสด โดย Takahashi แสดงเพลงนี้ในงานใหญ่ๆ เช่น Anime NYC 2025 ที่เธอชักชวนแฟนๆ ร้องตามทั้งฮอลล์, AnimagiC 2025 ในเยอรมนี และแม้แต่ในรายการปีใหม่ของสถานีโทรทัศน์ตุรกีในปี 2024

กว่าเกือบสามทศวรรษที่ผ่านมา “A Cruel Angel’s Thesis” ไม่ได้เป็นเพียงเพลงเปิดของ Neon Genesis Evangelion เท่านั้น แต่ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมอนิเมะญี่ปุ่นที่หลอมรวมปรัชญา ดนตรี และอารมณ์ของยุคสมัยเข้าไว้ด้วยกันอย่างงดงาม เสียงร้องของ Yoko Takahashi ไม่ได้เพียงปลุกผู้ชมให้ตื่นขึ้นในตอนต้นของทุกตอน แต่ยังปลุกให้คนทั้งรุ่นหันกลับมามอง “ตัวตน” และ “ความหมายของการเติบโต” ที่ Evangelion ต้องการสื่อ

ทุกครั้งที่เสียงอินโทรแรกดังขึ้น ความทรงจำของแฟน ๆ ทั่วโลกก็ยังคงถ่ายทอดต่อกันเหมือนเทวทูตที่ไม่เคยหลับใหล เพลงนี้พิสูจน์ให้เห็นว่า “ดนตรี” สามารถสร้างพลังให้ภาพยนตร์หรืออนิเมะกลายเป็นตำนานได้จริง และแม้โลกจะเปลี่ยนไปเพียงใด ท่วงทำนองแห่งเทวทูตผู้โหดร้ายนี้…ก็จะยังคงก้องอยู่ในใจผู้คนตราบนานเท่านาน

#ลุงเล่าหลานฟัง

https://youtu.be/y5wkebBCwAE

รูปหล่อพระสีวลีมหาลาภ
รูปหล่อพระสีวลีมหาลาภ เนื้อกะไหล่ทอง // พระเก่า พ.ศ. ลึก เลี่ยมกรอบพร้อมใช้ เดิมๆ // พระสถาพสวยมาก พระสถาพสมบูรณ์ หายากก พระไม่ถูกใช้ครับ >> //#รับประกันพระแท้ตลอดชีพครับ >>

** พุทธคุณ บูชาพระสีวลี จะได้รับโชคลาภเงินทองไหลมาเทมา ผู้บันดาลโชคลาภ ความอิ่มอุดม ทรัพย์สินเพิ่มพูน ทำสิ่งใดก็ประสบความสำเร็จ คิดหวังสิ่งใดเป็นตามที่ใจปรารถนา มีลาภยศสรรเสริญ มีข้าวของเงินทอง ถามหาความทุกข์นั้นไม่มี แคล้วคลาดภัยอันตราย >>

** พระสถาพสวยมาก พระสถาพสมบูรณ์ หายากก พระไม่ถูกใช้ครับ

ช่องทางติดต่อ
LINE 0881915131
โทรศัพท์ 0881915131

หัวข้อข่าว: “แดเนียล คาห์เนมัน” นักจิตวิทยาเจ้าของรางวัลโนเบล เลือกจบชีวิตอย่างสงบในสวิตเซอร์แลนด์

ในวันที่ 27 มีนาคม 2024 โลกต้องสูญเสียหนึ่งในนักคิดผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในยุคสมัย ดร.แดเนียล คาห์เนมัน นักจิตวิทยาเชิงพฤติกรรมและเจ้าของรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ ปี 2002 ได้เลือกจบชีวิตด้วยการทำการุณยฆาตในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ขณะมีอายุ 90 ปี

เรื่องราวของเขาไม่ได้จบลงด้วยความเศร้า หากแต่เป็นการตัดสินใจที่สะท้อนถึงความเข้าใจชีวิตอย่างลึกซึ้ง เขาใช้เวลาช่วงสุดท้ายในกรุงปารีสกับครอบครัว เดินเล่น ชมบัลเลต์ และลิ้มรสช็อกโกแลตมูสอย่างมีความสุข ก่อนจะส่งอีเมลอำลาเพื่อนสนิท แล้วเดินทางไปซูริกเพื่อจบชีวิตอย่างสงบ

แม้เขาจะไม่ได้ป่วยหนักหรือเป็นโรคร้ายแรง แต่เขาเริ่มรู้สึกถึงความเสื่อมถอยของร่างกายและจิตใจ และไม่ต้องการเผชิญกับความทรมานหรือการสูญเสียอัตลักษณ์แบบที่คนใกล้ตัวเคยประสบ เขาเลือกที่จะรักษาความเป็นตัวเองไว้จนวาระสุดท้าย

การตัดสินใจของคาห์เนมันจุดประกายให้สังคมหันกลับมาคิดถึงเรื่องสิทธิในการเลือกจบชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี ซึ่งเป็นประเด็นที่ยังถกเถียงกันในหลายประเทศ โดยเฉพาะในแง่จริยธรรม กฎหมาย และความเชื่อทางศาสนา

สรุปเนื้อหาจากข่าวและข้อมูลเพิ่มเติม
ชีวิตและการตัดสินใจของแดเนียล คาห์เนมัน
เขาเป็นนักจิตวิทยาเชิงพฤติกรรมที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ในปี 2002
เลือกจบชีวิตด้วยการทำการุณยฆาตในสวิตเซอร์แลนด์เมื่ออายุ 90 ปี
ใช้เวลาสุดท้ายในปารีสกับครอบครัวอย่างสงบและมีความสุข
ส่งอีเมลอำลาเพื่อนสนิทก่อนเดินทางไปซูริก
ต้องการหลีกเลี่ยงความเสื่อมถอยทางร่างกายและจิตใจ
เคยสูญเสียคนใกล้ตัวจากภาวะสมองเสื่อมและโรคร้ายแรง
ต้องการรักษาความเป็นตัวเองและความสง่างามจนวาระสุดท้าย
ไม่ต้องการให้การตัดสินใจของเขากลายเป็นประเด็นถกเถียงในสาธารณะ

ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการุณยฆาต
สวิตเซอร์แลนด์เป็นหนึ่งในประเทศที่อนุญาตให้ทำการุณยฆาตอย่างถูกกฎหมาย
ต้องผ่านการประเมินจากแพทย์และจิตแพทย์อย่างเข้มงวด
ผู้ป่วยต้องมีสติสัมปชัญญะและตัดสินใจด้วยตัวเอง
มีองค์กรเช่น Dignitas และ Exit ที่ให้บริการด้านนี้
หลายประเทศยังคงห้ามหรือจำกัดการทำการุณยฆาต เช่น สหรัฐอเมริกา (บางรัฐ), ญี่ปุ่น, ไทย

คำเตือนเกี่ยวกับการตัดสินใจจบชีวิต
การทำการุณยฆาตไม่ใช่ทางออกสำหรับภาวะซึมเศร้าหรือความสิ้นหวัง
ควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตก่อนตัดสินใจใดๆ
การสูญเสียคนรักอาจกระทบจิตใจอย่างรุนแรง ต้องได้รับการดูแล
การตัดสินใจจบชีวิตควรเป็นเรื่องส่วนตัว ไม่ควรถูกกดดันจากสังคมหรือครอบครัว
มีบริการสายด่วนและองค์กรช่วยเหลือผู้ที่มีความคิดฆ่าตัวตาย เช่น สายด่วน 143 และ 147 ในสวิตเซอร์แลนด์

หากคุณหรือคนใกล้ตัวกำลังเผชิญกับความทุกข์ใจ โปรดอย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญหรือองค์กรที่พร้อมรับฟังและช่วยเหลือคุณอย่างจริงใจ.

https://www.bluewin.ch/en/entertainment/nobel-prize-winner-opts-for-suicide-in-switzerland-2619460.html

กลุ่มภาคประชาสังคม 18 แห่งของกัมพูชา เตือนว่าแรงงานเขมรที่เดินทางกลับจากไทย อาจต้องเผชิญกับความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัส ถ้ารัฐบาลไม่มอบการคุ้มครองทางสังคมและแรงสนับสนุน สำหรับบูรณการพวกเขาเข้าสู่ภาคแรงงานของประเทศ พร้อมระบุสถานการณ์นี้มีความเป็นไปได้ที่จะส่งผลกระทบหายนะต่อสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่หนักหนาอยู่ก่อนแล้ว
.
อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000096492

#Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire

..เป็นกำลังใจให้คนไทยเรา ให้ข้าราชการดีๆเราที่เริ่มออกมาแฉคนชั่วที่ร่ำรวย ได้ดิบได้ดีในประเทศไทยเราตลอดพวกเจ้าสัวชั่วเลวด้วยที่ใช้เงินตบหัวอำมาตย์คนชนชั้นผู้ดีเจ้าท่านหลานเธอเลวๆชั่วๆด้วย จนได้ใบเบิกทางทำชั่วเลวสาระพัดต่อประชาชนคนไทยต่อแผ่นดินไทย กอบโกบผลประโยชน์ทรัพย์สินเงินทองเข้าพุงตนไม่ขาดสายบนความทุกข์ร้อนเดือดร้อนของเรา..ประชาชนคนไทยทั่วประเทศ แล้วเอาตังเหี้ยนี้ไปส่งส่วยชนชั่นสาระเลวชั้นเบิกทางต่อยอดทำเลวต่อไป เป็นมือเป็นไม้หาตังให้พวกนี้ก็ว่าได้เช่นกัน,บ้านเมืองไทยเราจึงพบเจอความอุบาทก์สาระพัดรูปแบบที่เกิดขึ้นภายในประเทศ บัตรคนจนคือเครื่องค้ำประกันว่า สมดุลรายรับรายได้เงินทอง มันเทไปสู่สมการอีกฝ่ายที่อยู่ตรงข้าม จากปกติ 1+1=2 ,เหี้ยมัน คือ(-1)×(-2)=2เลย นี้คือความบัดสบของระบบปกครองฝรั่งที่เป็นไปเพื่อผลประโยชน์อธิปไตยของนายทุนต่างชาติและเอกชนไทยนายทุนไทยขี้ข้าสมุนต่างชาติด้วย ,ดูบ่อปิโตรเลียมไทยชัดเจน,ตลอดทรัมป์จะแทรกแซงการปกครองแบบอธิปไตยไทยที่ฝรั่งส่งออกมาด้วยอย่างไม่สนใจว่ามรึงประเทศไทยคนไทยจะเป็นห่าอะไร มรึงต้องหยุดยิงใส่เขมรทันที ผลประโยชน์กูในเขมรสายใต้ดินกูจะทำตังให้กูไม่ได้,ล่าสุดมาแทรกแซงสร้างสันติภาพให้โล่กูให้ได้ปลายเดือนนี้..

https://youtube.com/shorts/v0t9W9zYcu4?si=TD-ji9oNg8p_zxTL

“ไมโครโฟนตรวจจับเสียงปืนของ Flock จะเริ่มฟังเสียงมนุษย์ — เทคโนโลยีความปลอดภัยหรือการละเมิดสิทธิพลเมือง?”

Flock Safety บริษัทเทคโนโลยีตำรวจที่มีชื่อเสียงจากระบบอ่านป้ายทะเบียนอัตโนมัติทั่วสหรัฐฯ กำลังเปิดตัวฟีเจอร์ใหม่ในผลิตภัณฑ์ Raven ซึ่งเดิมใช้ตรวจจับเสียงปืนในพื้นที่สาธารณะ แต่ตอนนี้จะสามารถ “ฟังเสียงมนุษย์” โดยเฉพาะเสียงที่แสดงถึงความทุกข์ เช่น การกรีดร้องหรือร้องขอความช่วยเหลือ

แม้จะถูกนำเสนอว่าเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพในการช่วยเหลือผู้ประสบเหตุ แต่ Electronic Frontier Foundation (EFF) เตือนว่าการเปลี่ยนไมโครโฟนให้ฟังเสียงมนุษย์ในพื้นที่สาธารณะอาจละเมิดกฎหมายการดักฟังของรัฐ และเปิดช่องให้เกิดการเฝ้าระวังที่เกินขอบเขต

ระบบ Raven ใช้ AI วิเคราะห์เสียงแบบเรียลไทม์ โดยอ้างว่าไม่เก็บเสียงไว้หากไม่มีการตรวจพบเหตุการณ์ แต่ผู้เชี่ยวชาญชี้ว่าเทคโนโลยีนี้อาจเกิด false positive ได้ง่าย เช่น เข้าใจเสียงเด็กเล่นเป็นเสียงกรีดร้อง หรือเสียงพลุเป็นเสียงปืน ซึ่งเคยเกิดกรณีตำรวจยิงเด็กในชิคาโกเพราะเข้าใจผิดจากระบบ ShotSpotter

นอกจากนี้ Flock ยังมีประวัติปัญหาทางกฎหมาย เช่น การให้ ICE เข้าถึงข้อมูลในรัฐอิลลินอยส์โดยไม่ได้รับอนุญาต และการติดตั้งกล้องใหม่ในเมือง Evanston หลังถูกสั่งให้ถอดออก ซึ่งทำให้หลายเมืองเริ่มยกเลิกสัญญากับบริษัท

การเพิ่มฟีเจอร์ตรวจจับเสียงมนุษย์จึงอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้เมืองต่าง ๆ ต้องทบทวนว่าเทคโนโลยีนี้ยังคงเป็นเครื่องมือเพื่อความปลอดภัย หรือกลายเป็นภัยต่อสิทธิพลเมืองโดยไม่รู้ตัว

ข้อมูลสำคัญจากข่าว
Flock Safety เพิ่มฟีเจอร์ใหม่ใน Raven ให้ตรวจจับเสียงมนุษย์ที่แสดงความทุกข์ เช่น กรีดร้อง
ระบบใช้ AI วิเคราะห์เสียงแบบเรียลไทม์ และอ้างว่าไม่เก็บเสียงหากไม่มีเหตุการณ์
Raven เดิมใช้ตรวจจับเสียงปืน แต่ตอนนี้ขยายไปสู่เสียงมนุษย์
EFF เตือนว่าอาจละเมิดกฎหมายการดักฟังของรัฐ
มีกรณีตำรวจยิงเด็กในชิคาโกจากการเข้าใจผิดว่าเสียงพลุคือเสียงปืน
Flock เคยให้ ICE เข้าถึงข้อมูลในรัฐอิลลินอยส์โดยไม่ได้รับอนุญาต
เมือง Evanston สั่งให้ถอดกล้อง แต่ Flock กลับติดตั้งใหม่โดยไม่ได้รับอนุญาต
หลายเมืองเริ่มยกเลิกสัญญากับ Flock เพราะปัญหาทางกฎหมายและความเชื่อมั่น

ข้อมูลเสริมจากภายนอก
Raven ใช้เทคโนโลยีคล้าย ShotSpotter ที่ตรวจจับเสียงปืนและเสียงกระจกแตก
AI voice detection เริ่มมีความแม่นยำใกล้เสียงมนุษย์จริง ทำให้แยกแยะยากขึ้น
การตรวจจับเสียง distress อาจช่วยเพิ่มความเร็วในการช่วยเหลือผู้ประสบเหตุ
เทคโนโลยีนี้สามารถเชื่อมกับกล้องและระบบอื่นเพื่อให้ข้อมูลแบบครบวงจร
การใช้ไมโครโฟนในพื้นที่สาธารณะอาจส่งผลต่อเสรีภาพในการพูดและความเป็นส่วนตัว

https://www.eff.org/deeplinks/2025/10/flocks-gunshot-detection-microphones-will-start-listening-human-voices

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “เหยื่อ”
ตอนที่ 1 : “เสี้ยม 2”
Istanbul ฤดูร้อน ปี ค.ศ. 1914 เมืองหลวงของจักรวรรดิออตโตมาน เหมือนอยู่ไกลไปครึ่งโลกห่างวัง ฤดูร้อนใน Ischi ที่ Emperor Franz Joseph ที่ 1 ลงนามในแถลงการณ์ “To My People” เมื่อวันที่ 28 ก.ค 1914 แจ้งให้ชาวออสเตรียรู้ว่า ออสเตรียได้ประกาศสงครามกับ Serbia อย่างเป็นทางการแล้ว !
เป็นเวลาหลายศตวรรษมาแล้ว ที่อาณาจักรออตโตมานควบคุมทางใต้และตะวันออกของเมดิเตอเรเนียน ตั้งแต่เมือง Alexandretta ถึง Arish และจาก Maghreb ไปถึง Suez ส่วน Algeria และ Tunesia ตกอยู่ในการดูแลของฝรั่งเศส ในขณะที่อังกฤษงาบ อียิปต์ไปเรียบร้อยแล้ว
ในปี ค.ศ. 1911 อิตาลีได้ยึดหัวหาดอยู่ที่ลิเบีย ก่อนที่จะเกิดสงครามโลก อาณาจักรออตโตมานถูกรุมทึ้งจนเหลือเพียงตุรกี (เท่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน) ตะวันออกกลางและอิรัค (เท่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน) และดินแดนยาวเป็นเส้นก๋วยเตี๋ยวอยู่แถบคาบสมุทรอารเบียยาวไปถึงเยเมน
ตรงบริเวณนี้แหละ ตรงที่เป็นภาคใต้ของตุรกีปัจจุบัน ที่เป็นศูนย์กลางของสงครามในตะวันออกกลางในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ดินแดนส่วนนี้ได้พยุงตัวด้วยความยากลำบาก เป็นเวลากว่า 400 ปี ที่จะให้อยู่รอดพ้นจากการเหลือแต่ชื่อ แต่แล้วพอถึงต้นศตวรรษที่ 20 ดินแดนส่วนนี้ก็ยิ่งอาการสาหัส กลายเป็นแดนวิกฤติ อย่างที่เรารู้อยู่ในปัจจุบัน บริเวณที่เมืองต่าง ๆ ในแถบนั้นต้องประสบกับความทุกข์ทรมานยาวหลายชั่วคน เช่น Basra, Bagdad, Aleppo, Damascus, Beirut, Gaza และ Suez ฯลฯ เมืองที่เราเห็นชื่อตามสื่อและ breaking news ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนแทบจะเลิกสนใจเพราะนึกว่าเอาเทปของเก่ามาเล่นซ้ำ
โชคดีที่พวกชักใยหรือตัวละครเอกที่แสดงอยู่ในฉากสงครามโลกครั้งที่ 1 ขณะนั้นยังไม่รู้ว่า ที่สนามหลังบ้านของอาณาจักรออตโตมาน มีแหล่งพลังงานน้ำมันใหญ่ที่สุด ซ่อนตัวอยู่ ถ้าไอ้พวกนั้นได้รู้ การต่อสู้ที่ตะวันออกกลางช่วงนั้นคงจะยิ่งดุเดือดและทารุณโหดร้าย ป่าเถื่อนกว่าที่ได้เกิดขึ้นอีกมากมาย ในขณะนั้น คู่สงครามต่างแสดงบทที่ดูเหมือนจะต้องการเพียงแค่ กำจัดอีกฝ่ายหนึ่งให้หมดไปจากทางเดินของตน ไม่ให้อีกฝ่ายหนึ่งมีอิทธิพล มีอำนาจมากกว่า ยิ่งใหญ่กว่า ต่างฝ่ายต่างไม่ต้องการให้อีกฝ่ายทำสำเร็จ และพยายามทุกอย่างที่จะขัดขวางกันและกันเท่านั้น
อังกฤษ ชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าข้างซ้าย สบโอกาสที่จะสลายอาณาจักรออตโตมาน ของนักไต่ลวดชาวตุรกี และยึดเอามาเป็นของตน เพื่อขยายอิทธิพลของตนไปทางตะวันออกกลางมากขึ้น ขณะนั้นอังกฤษมีอิทธิพลเหนืออียิปต์ อยู่แล้ว ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1888 และเหนืออินเดีย ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1857 ยังเหลืออาณาจักรออตโตมาน ซึ่งตั้งอยู่ตรงกลาง ระหว่าง 2 อาณานิคมสำคัญ นี่ถ้าได้อาณาจักรออตโตมานอีกรายการ อาการฟันห่างระหว่างอียิปต์กับอินเดียก็จะแคบเข้ามา อังกฤษจะนั่งรอให้โอกาสวิ่งผ่านไป โดยไม่ฉวยได้อย่างไร ความคิดที่จะใช้สงครามโลกเป็นเครื่องมือถอนราก ถอนโคน อาณาจักรของนักไต่ลวด พร้อมกับการสกัดและทำลายเยอรมันที่คิดทาบรัศมีด้วยการสร้างทางรถไฟสาย Berlin Bagdad ไปพร้อมกันจึงเกิดขึ้น
อาณาจักรออตโตมาน ตัดสินใจว่าจะวางตัวเป็นกลาง ก็เป็นคนป่วยนี่ ไม่แข็งแรงพอที่จะไปต่อสู้กับใครได้ อยู่เฉย ๆ น่าจะดีและเหมาะกับสภาพของออตโตมานตอนนั้นมากกว่า สุลต่านผู้ครองจักรวรรดิออตโตมาน เป็นเสมือนหุ่นไม่มีอำนาจจริง หลังจากสุลต่าน Abdulhamid II ซึ่งเป็นสุลต่านที่มีอำนาจคนสุด ท้าย ถูกโค่นลงเมื่อปี 1908 แล้ว สุลต่านคนต่อ ๆ มา ก็หมกตัวอยู่แต่ในฮาเร็ม ให้รัฐบาลทหาร ซึ่งนำโดย Three Pasha เป็นผู้บริหารแทน ปาชาไม่ใช่พวกเคร่งศาสนาและออกจะเป็นพวกนิยมตะวันตกด้วยซ้ำ
เป็นทหารจะไปรู้เรื่องการค้ามากมายอะไร (ผมหมายถึงปาชานะครับ อย่าเข้าใจผิดว่าเขียนถึงทหารอื่น ซึ่งเก่งทั้งการทหาร การค้า การปกครอง และอื่น ๆ อีกมากมาย) แล้วอาณาจักรออตโตมานก็ถึงเวลากระเป๋าแห้ง และฉีกขาดต่อมา เป็นหนี้ฝรั่งตะวันตกบานตะเกียง ชนิดไม่มีทางจะใช้คืน นอกจากเบี้ยวเขา หรือเป็นทาสเขาไปเท่านั้น แล้วไงล่ะ ขอไปร่วมอยู่ฝั่งเดียวกับเขา เขาก็ถีบทิ้ง นักไต่ลวดจึงถลาลงพื้น หัวฟาดอย่างเดียวไม่พอ กระเป๋าฉีกขาดอีกด้วย ทั้งเจ็บ ทั้งจนขนาดนี้ จะมีทางเลือกอะไร จึงจำใจไปเข้ากับอีกฝ่ายหนึ่ง
ตุลาคม ค.ศ. 1914 ตุรกี (หรืออาณาจักรออตโตมานขณะนั้น) จึงประกาศตัวอยู่ฝ่ายเยอรมันกับพวก ที่น่าจะกระเป๋าตุงเพราะทำซ่า ว่าจะสร้างทางรถไฟข้ามทวีป เบอร์ลิน แบกแดด ท้าทายชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าซ้าย แต่ก่อนประกาศตัวอยู่กับฝ่ายเยอรมันเป็นทางการ คนป่วยตุรกีแอบทำสัญญาลับกับ คุณหมอเยอรมัน เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม หลังจากนั้นไม่นาน เรือรบสัญชาติเยอรมัน 2 ลำ SMS Goeben และ SMS Breslau ก็วิ่งมาเงียบ ๆ จากฝั่งตะวันตกของเมดิเตอริเรเนียน ถึงกรุงคอนสแตนติโนเบิล เมื่อเทียบท่าเรียบร้อย ก็ทำพิธีส่งมอบให้ออตโตมาน ซึ่งขณะนั้นบอกว่ายังเป็นกลางอยู่ ออตโตมานตั้งชื่อเรือเสียใหม่ว่า Yavuz และ Midilli ให้มีกลิ่นแกะตุรกีติดเรือ แทนกลิ่นไส้กรอกกับผักดองเปรี้ยวของเยอรมัน พลประจำเรือชาวเยอรมันยังไม่ได้หายตัวไปไหน แค่เปลี่ยนชุดและใส่หมวกตุรกีแทนเท่านั้น เป็นคนป่วยที่ดูเหมือน ยังมีเหลี่ยมติดตัวอยู่ไม่น้อย
หลังจากนั่นเรือรบ 2 ลำ เดินทางต่อไปถึง Golden Horn และต่อไปที่เมือง Dardanelles ปฏิบัติการยั่วยวนก็เกิดขึ้นทันที ออตโตมานและเยอรมัน ได้ปิดทางเชื่อมระหว่างรัสเซียออกจากพวก คือ ฝรั่งเศส และอังกฤษ หลังจากนั้น เครื่องบินรบติดธงออตโตมาน ก็บินขึ้นจากเรือรบ Goeben ถล่มท่าเรือรัสเซียที่ทะเลดำ การยั่วยวนได้ผล ต้นเดือนพฤศจิกายน รัสเซีย อังกฤษ และฝรั่งเศส ก็ประกาศสงครามกับจักรวรรดิออตโตมาน
อังกฤษพยายามที่จะทลายการปิดกั้นเส้นทางที่ Dardanelles และยึดเมืองคอนสแตนติโนเบิล ยกโขยงกองทัพเรือมาพร้อมกับของฝรั่งเศสมาทางแหลม Gallipoli การสู้รบเป็นไปอย่างดุเดือด ทั้งทางเรือและทางบก ผลสุดท้ายคนป่วย ออตโตมานที่มีหมอดียาดี ยี่ห้อเยอรมัน ลุกขึ้นกวาดกองทัพอังกฤษแตกกลับ ลงทะเล ผลของคนป่วยได้ยาดี ทำให้ท่านหลอด Winston Churchill แม่ทัพเรือ ยื่นใบลาออกเพราะแพ้คนป่วย จะแก้ตัวยังไงดี ลาออกง่ายกว่า ผลการประเมินคนป่วยผิดคาดนี้ ทำให้เกิดบาดแผลมากมาย ทหารของออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ลูกกระเป๋งของอังกฤษตายเป็นเบือ จนเดี๋ยวนี้ทั้ง 2 ชาติ ก็ไม่มีวันลืมสงครามคนป่วย
ความพ่ายแพ้ที่ Gallipoli ทำให้ฝ่ายสัมพันธมิตรโดยเฉพาะอังกฤษ เปลี่ยนยุทธศาสตร์การรบใหม่ หลังจากแผนการตีกล่องดวงใจ ของออตโตมานล้มเหลว อังกฤษเปลี่ยนแผนเป็น ไล่เซิ้งเมืองรอบนอกให้ยับเยินแทน เป้าหมายมุ่งไปที่เมืองที่มีชาวอาหรับอ่อนแอดูแลอยู่
กลยุทธที่อังกฤษถนัดใช้และพกติดตัวไว้เสมอ คือไม้เสี้ยม ไม่ต้องลงทุนมาก ใช้ความคิดชั่ว ๆ กับปากก็พอ อังกฤษตั้งใจจะใช้ชาวอาหรับ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรออตโตมาน เป็นเครื่องมือในการช่วยทลายออตโตมานเอง ในที่สุดก็หาเครื่องมือนี้เจอที่เมือง Hejaz ที่บริเวณตะวันตกของคาบสมุทรอารเบีย
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
17 ส.ค. 2557

เปิดคำกล่าวถ้อยแถลงของ รมต.ต่างประเทศไทยฉบับเต็ม!
.
รมต.ต่างประเทศไทย 'ฟาด' เขมรเล่นบทเหยื่อ-บิดเบือนข้อเท็จจริงกลางเวที UN ลั่น! เหยื่อแท้จริงคือทหารไทย-พลเรือนผู้บริสุทธิ์ถูกจรวดเขมรโจมตี! ยืนหยัดปกป้องอธิปไตย - ผู้นำ-ทูตทั่วโลกปรบมือกึกก้อง!!!
.
เมื่อวันที่ 27 กันยายน 2568 ที่สำนักงานใหญ่สหประชาชาติ ณ นครนิวยอร์ก นายสีหศักดิ์ พวงเกตุแก้ว รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ได้ขึ้นกล่าวถ้อยแถลงต่อที่ประชุมสมัชชาใหญ่สหประชาชาติสมัยที่ 80 ว่า
.
ท่านประธาน ท่านผู้ทรงเกียรติ และคณะผู้แทนผู้ทรงเกียรติ ครับ
.
- . ก่อนอื่น ข้าพเจ้าขอแสดงความยินดีกับท่านประธาน ในโอกาสเข้ารับตำแหน่งประธานสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ สมัยที่ 80
.
-. แม้ว่าข้าพเจ้าจะเข้ารับตำแหน่งเพียงไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่รัฐบาลของข้าพเจ้าได้ให้ความสำคัญเป็นอันดับแรกกับการที่ข้าพเจ้ามาอยู่ที่นี่ในวันนี้ เพราะเราเชื่อว่าช่วงเวลานี้มีความสำคัญ วาระครบรอบ 80 ปีของสหประชาชาตินี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่สหประชาชาติกำลังเผชิญกับความท้าทายสำคัญ
.
-. ข้าพเจ้าขอเริ่มต้นด้วยการย้ำถึงความมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ของประเทศไทยต่อพหุภาคี
.
-. ไม่ต้องสงสัยเลยว่าโลกยังคงต้องการสหประชาชาติ และสหประชาชาติต้องการเราทุกคน แต่เพื่อให้สหประชาชาติบรรลุวัตถุประสงค์ เราต้องพัฒนาไปตามยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป
.
-. ประเทศไทยก็กำลังยืนอยู่บนทางแยกสำคัญเช่นกัน เผชิญกับความท้าทายเร่งด่วนภายในประเทศอย่างไม่หยุดยั้ง แต่วิสัยทัศน์ของเราขยายออกไปนอกพรมแดน สู่โลกกว้าง เพราะเราเช่นเดียวกับทุกประเทศ ปรารถนาโลกที่สงบสุข ยุติธรรม และเปิดกว้าง
.
-. ด้วยจิตวิญญาณนี้เอง ประเทศไทยจึงพร้อมที่จะมีบทบาทเชิงสร้างสรรค์ในการจัดตั้งสหประชาชาติให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์อย่างแท้จริง นั่นคือการสร้างสันติภาพ การพัฒนา และสิทธิมนุษยชนให้กับทุกคน

ท่านประธาน ครับ
.
-. หัวข้อการอภิปรายทั่วไปในปีนี้ คือ “Better Together” ซึ่งเตือนใจเราว่าสหประชาชาติจะแข็งแกร่งที่สุดเมื่อเราร่วมมือกันเป็นหนึ่งเดียว
.
-. ประการแรก เราต้องรวมเป็นหนึ่งเดียวในฐานะประชาคมเดียวกัน
.
-. แปดสิบปีที่แล้ว ประชาคมชาติของเราได้นำกฎบัตรสหประชาชาติมาใช้ด้วยความหวังที่จะเกิดสันติภาพ แต่ปัจจุบัน เรากลับเผชิญกับโลกที่แตกแยกมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งจากลัทธิกีดกันทางการค้า ความแตกแยก ความขัดแย้ง และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ไม่เคยละเว้นแม้แต่ประเทศชาติ
.
-. สงครามในยูเครน ซึ่งขณะนี้เข้าสู่ปีที่สามแล้ว ยังคงนำมาซึ่งความทุกข์ทรมานและการทำลายล้างอย่างใหญ่หลวง ในทำนองเดียวกัน ความทุกข์ทรมานอันน่าสยดสยองในฉนวนกาซา ซึ่งพลเรือนผู้บริสุทธิ์ โดยเฉพาะเด็กๆ กำลังเผชิญชะตากรรมอันหนักอึ้ง ล้วนเป็นภาระหนักอึ้งต่อจิตสำนึกส่วนรวมของเรา เป็นเครื่องเตือนใจอย่างชัดเจนว่าเมื่อสันติภาพถูกทำลาย ความเสียหายของมนุษย์ไม่เพียงแต่ตกอยู่กับประเทศชาติเท่านั้น แต่ยังตกอยู่กับประชาชนทั่วไปที่ชีวิตต้องแตกสลายอีกด้วย
.
-. ในฐานะประชาคมเดียวกัน ทุกประเทศต่างมีหน้าที่ร่วมกันในการส่งเสริมสันติภาพและความมั่นคงของโลก
.
-. และความรับผิดชอบนี้ต้องครอบคลุมทุกฝ่าย พหุภาคีจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อผู้หญิงมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นในการรักษาสันติภาพ การป้องกันความขัดแย้ง หรือการตอบสนองด้านมนุษยธรรม เสียงและความเป็นผู้นำของพวกเขาจะช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชนของเราและทำให้สันติภาพยั่งยืนยิ่งขึ้น ดิฉันมั่นใจว่าการเลือกตั้งท่านประธานาธิบดีให้เป็นผู้นำสมัชชาครั้งนี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้เราทุกคนผลักดันวาระสตรีของสหประชาชาติด้วยความมุ่งมั่นที่มากขึ้น
.
-. ประเทศไทยตั้งใจที่จะทำหน้าที่ของเรา กองกำลังรักษาสันติภาพของเรายังคงปฏิบัติหน้าที่ทั่วโลก ช่วยฟื้นฟูชีวิตที่แตกแยกจากความขัดแย้ง
.
-. ในประเทศ เราได้กวาดล้างพื้นที่ปนเปื้อนทุ่นระเบิดมากกว่า 99 เปอร์เซ็นต์ภายใต้อนุสัญญาห้ามทุ่นระเบิดต่อต้านบุคคล นี่ไม่ใช่แค่พันธกรณีตามสนธิสัญญาเท่านั้น แต่เป็นการคืนผืนดินที่ปลอดภัยให้ชุมชนที่พวกเขาสามารถอยู่อาศัยและเพาะปลูกได้ มันคือการปฏิบัติหน้าที่ของเราต่อประชาชน
.
-. การปกป้องประชาชนในประเทศเป็นเพียงส่วนหนึ่งของภารกิจ เรายังต้องรับมือกับความท้าทายข้ามชาติ เช่น การอพยพย้ายถิ่นฐานที่เกิดจากความขัดแย้งและภัยพิบัติ ซึ่งเป็นบททดสอบร่วมกันที่ไม่มีประเทศใดสามารถแก้ไขได้เพียงลำพัง
.
-. นี่คือภารกิจที่แท้จริงของประเทศไทย เป็นเวลากว่าทศวรรษที่เราได้ให้ที่พักพิงแก่ผู้พลัดถิ่นจากเมียนมา วันนี้ เรากำลังมอบโอกาสให้พวกเขาได้ทำงานนอกที่พักพิงชั่วคราวมากขึ้น เพื่อให้พวกเขาสามารถดำรงชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรีและมีส่วนร่วมในสังคม ซึ่งถือเป็นเครื่องหมายแห่งความมุ่งมั่นของเราในการให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมและแนวทางแก้ไขปัญหาที่เป็นรูปธรรม
.
-. ในทำนองเดียวกัน ประเทศไทยกำลังเร่งความพยายามในการต่อสู้กับอาชญากรรมข้ามชาติ รวมถึงการหลอกลวงทางออนไลน์ เนื่องจากผลกระทบเหล่านี้แผ่ขยายไปอย่างกว้างขวาง อาชญากรรมไร้พรมแดนต้องอาศัยความร่วมมือไร้พรมแดน
.
-. วิสัยทัศน์ของประชาคมหนึ่งเดียวต้องเริ่มต้นจากใกล้บ้าน ภูมิภาคต่างๆ คือรากฐานของประชาคมโลก ในภูมิภาคของเรา สันติภาพและเสถียรภาพยังเป็นหัวใจสำคัญของความพยายามสร้างประชาคมอาเซียน
.
-. กระนั้น แม้แต่ในเพื่อนบ้านของเราเอง สถานการณ์ในเมียนมาร์ยังคงเป็นข้อกังวลอย่างยิ่ง ประเทศไทยได้ให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมตามแนวชายแดน และเรายังคงเรียกร้องให้ทุกฝ่ายเดินหน้าสู่การเจรจาและกระบวนการสันติภาพที่ยั่งยืน นี่คือรากฐานของสันติภาพที่ยั่งยืนในเมียนมาร์
.
-. และแม้แต่ในประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิดที่สุด ข้อพิพาทก็อาจเกิดขึ้นได้ ต้องยอมรับว่าสถานการณ์ปัจจุบันกับกัมพูชาไม่น่าพึงปรารถนาและไม่เป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่าย สันติภาพ เสถียรภาพ และความเจริญรุ่งเรืองของเราเชื่อมโยงกันอย่างใกล้ชิด เราไม่สามารถแยกออกจากกันได้ เราเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวอาเซียนเดียวกัน
.
-. เช้าวันนี้ ผมตั้งใจจะพูดอะไรบางอย่างที่แตกต่างออกไปและในเชิงบวก เพื่อสะท้อนถึงความหวังสำหรับอนาคต แต่ผมต้องเขียนคำปราศรัยใหม่ เนื่องจากคำพูดที่น่าเสียใจที่สุดของเพื่อนร่วมงานชาวกัมพูชาของผม ที่น่าตกใจคือกัมพูชายังคงแสดงตนเป็นเหยื่ออยู่ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่กัมพูชาได้นำเสนอข้อเท็จจริงในแบบฉบับของตนเอง ซึ่งไม่สามารถตรวจสอบได้ เพราะเป็นเพียงการบิดเบือนความจริง
.
-. เรารู้ว่าใครคือเหยื่อที่แท้จริง พวกเขาคือทหารไทยที่สูญเสียขาจากทุ่นระเบิด เด็กๆ ที่โรงเรียนถูกยิงถล่ม และพลเรือนผู้บริสุทธิ์ที่กำลังซื้อของในวันนั้นที่ร้านขายของชำที่ถูกโจมตีจากจรวดของกัมพูชา
.
-. เมื่อวานนี้ ผมได้พบกับเพื่อนร่วมงานชาวกัมพูชาที่ห้องประชุมสหประชาชาติ เราได้พูดคุยเกี่ยวกับสันติภาพ การพูดคุย ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน และความเชื่อมั่น ซึ่งต่อมาได้มีการเน้นย้ำเรื่องนี้ในการปรึกษาหารืออย่างไม่เป็นทางการระหว่าง 4 ฝ่ายที่จัดโดยสหรัฐอเมริกา เราซาบซึ้งในความมุ่งมั่นของประธานาธิบดีทรัมป์ต่อสันติภาพ
.
-. แต่น่าเสียดายที่สิ่งที่ฝ่ายกัมพูชาพูดในวันนี้กลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่พูดในการประชุมเมื่อวานนี้ มันเผยให้เห็นเจตนาที่แท้จริงของกัมพูชา ข้อกล่าวหาเหล่านี้เกินจริงจนทำให้ความจริงดูตลกขบขัน
.
-. ตั้งแต่แรกเริ่ม กัมพูชาได้ริเริ่มความขัดแย้งโดยมีเจตนาที่จะขยายข้อพิพาทเรื่องพรมแดนให้กลายเป็นความขัดแย้งระดับชาติ และขยายขอบเขตไปสู่ระดับนานาชาติดังเช่นที่เกิดขึ้นอีกครั้งในเช้าวันนี้
.
- หมู่บ้านที่เพื่อนร่วมงานชาวกัมพูชาของผมกล่าวถึงก่อนหน้านี้อยู่ในดินแดนไทย จบประโยค ความจริงแล้ว หมู่บ้านเหล่านี้มีอยู่จริงเพราะประเทศไทยได้ตัดสินใจด้านมนุษยธรรมที่จะเปิดพรมแดนในช่วงปลายทศวรรษ 1970 ให้ชาวกัมพูชาหลายแสนคนที่หลบหนีสงครามกลางเมืองในประเทศของตนเข้ามาหลบภัยในประเทศไทย เราตัดสินใจเช่นนี้ด้วยความเห็นอกเห็นใจและหลักการด้านมนุษยธรรม ในฐานะนักการทูตรุ่นเยาว์ ผมเองก็เคยประสบเหตุการณ์นี้มาเช่นกัน
.
-. แม้ว่าสงครามกลางเมืองจะสิ้นสุดลงและศูนย์พักพิงจะถูกปิดลง แต่หมู่บ้านชาวกัมพูชาได้ขยายพื้นที่ออกไปตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา และแม้จะมีการประท้วงจากประเทศไทยซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่กัมพูชากลับเพิกเฉยต่อคำขอเหล่านั้นในการแก้ไขปัญหาการบุกรุกนี้
.
-. และเมื่อสันติภาพกลับคืนสู่กัมพูชาหลังข้อตกลงสันติภาพปารีส พ.ศ. 2534 เราอยู่ที่นั่นเพื่อสร้างและฟื้นฟูประเทศกัมพูชาเพื่อรักษาสันติภาพ เราสร้างบ้าน ถนน และโรงพยาบาล เพราะสันติภาพในกัมพูชาเป็นผลประโยชน์ของประเทศไทย นี่คือสิ่งที่เพื่อนบ้านควรทำเพื่อกันและกัน
.
ท่านประธาน ครับ
.
-. การหยุดยิงยังคงเปราะบาง เราต้องทำให้มันได้ผล ซึ่งต้องอาศัยความมุ่งมั่นและการกระทำที่จริงใจจากทั้งสองฝ่าย
.
-. น่าเสียดายที่การยั่วยุอย่างต่อเนื่องของกัมพูชา รวมถึงการระดมพลพลเรือนเข้าสู่ดินแดนไทยและการยิงปืนเข้าใส่ฝ่ายเราเมื่อเร็วๆ นี้ ได้บั่นทอนสันติภาพและเสถียรภาพตามแนวชายแดน ข้าพเจ้ากำลังอ้างถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่วันที่ 23 กันยายน ที่กองทัพกัมพูชายิงใส่กองทัพไทยที่ประจำการตามแนวชายแดน เหตุการณ์ล่าสุดเพิ่งเกิดขึ้นในวันนี้ กองทัพไทยยังคงตรวจจับโดรนสอดแนมของกัมพูชาอย่างต่อเนื่อง โดยบุกรุกเข้ามาในดินแดนไทยเป็นประจำทุกวัน การกระทำเหล่านี้ถือเป็นการละเมิดอธิปไตยและบูรณภาพแห่งดินแดนของไทย และข้อตกลงหยุดยิงที่บรรลุในการประชุมสมัยพิเศษที่เมืองปุตราจายา ประเทศมาเลเซีย และได้ยืนยันอีกครั้งในการประชุมคณะกรรมการชายแดนทวิภาคี
.
-. และขอให้เชื่อมั่นว่าประเทศไทยยืนหยัดและจะยืนหยัดเพื่อสันติภาพเสมอมา และจะทำทุกวิถีทางเพื่อหาทางออกอย่างสันติต่อปัญหาปัจจุบันกับกัมพูชา ในขณะเดียวกัน ประเทศไทยจะยืนหยัดและแน่วแน่ในการปกป้องอธิปไตยและบูรณภาพแห่งดินแดนของเราเสมอ เราขอเรียกร้องให้กัมพูชาร่วมมือกับเราในการแก้ไขความแตกต่างผ่านการเจรจาอย่างสันติและกลไกที่มีอยู่
.
-. วันนี้ ประเทศของเราทั้งสองกำลังเผชิญกับทางเลือกที่ชัดเจน ในฐานะเพื่อนบ้านและมิตรสหาย เราต้องถามกัมพูชาว่าพวกเขาต้องการเลือกเส้นทางใด ระหว่างเส้นทางแห่งการเผชิญหน้าอย่างต่อเนื่อง หรือเส้นทางแห่งสันติภาพและความร่วมมือ
.
-. ประเทศไทยเลือกเส้นทางแห่งสันติภาพ เพราะเราเชื่อว่าประชาชนของทั้งสองประเทศสมควรได้รับสิ่งเดียวกันนี้ แต่เราตั้งคำถามอย่างแท้จริงว่า กัมพูชามีเจตนาที่จะร่วมมือกับเราในการแสวงหาสันติภาพหรือไม่
.
-. สำหรับประเทศไทย การเจรจา ความไว้วางใจ และความซื่อสัตย์สุจริต ไม่ใช่แค่คำพูด แต่เป็นหนทางสู่อนาคต เราจะยังคงยึดมั่นในหลักการเหล่านี้ในการมีส่วนร่วมกับพันธมิตรทั้งในอาเซียนและประเทศอื่นๆ รวมถึงมหาอำนาจ เพื่อแสวงหาสันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองร่วมกันอย่างยั่งยืน
.
-. การกล่าวถึงประชาคมหนึ่งเดียว ท่านประธานาธิบดี คือการยืนยันว่าเราผูกพันตามหลักการร่วมกันที่ว่าทุกคนเกิดมามีอิสระและเท่าเทียมกันในศักดิ์ศรีและสิทธิ
.
-. ในฐานะสมาชิกคณะมนตรีสิทธิมนุษยชน พ.ศ. 2568-2570 และประธานคณะกรรมการชุดที่สามของสมัชชาใหญ่ ประเทศไทยมุ่งมั่นที่จะส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนสำหรับทุกคน
.
-. สำหรับเรา ไม่ใช่แค่การมีที่นั่งในที่ประชุมเท่านั้น แต่เป็นการสร้างความแตกต่างอย่างแท้จริงในชีวิตของผู้คน ไม่ว่าจะเป็นชีวิตของผู้ที่ตกอยู่ภายใต้ความขัดแย้ง ผู้พิการ และผู้ที่มักถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
.
-. การส่งเสริมสิทธิสตรีและเด็กหญิงก็เป็นศูนย์กลางของความพยายามนี้เช่นกัน การมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมและการปราศจากความรุนแรงและการเลือกปฏิบัติไม่ได้เป็นเพียงสิทธิมนุษยชน แต่เป็นรากฐานของสังคมที่ยุติธรรมและยืดหยุ่น
.
-. สุขภาพเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานอีกประการหนึ่งที่ไม่อาจกล่าวเกินจริงได้ การสร้างหลักประกันการเข้าถึงการรักษาพยาบาลไม่ได้เป็นเพียงการช่วยชีวิตเท่านั้น แต่ยังเป็นการให้โอกาสทุกคนได้ใช้ชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรีและความมั่นคง
.
-. นี่คือเหตุผลที่ประเทศไทยสนับสนุนสิทธิในการมีสุขภาพที่ดี ทั้งที่บ้านและทั่วโลก หลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าและอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านของเราให้ความสำคัญกับประชาชนเป็นอันดับแรก เพื่อไม่ให้ใครถูกทิ้งไว้ข้างหลัง และทุกชุมชนจะได้รับเครื่องมือในการเติบโต
.
-. ประเทศไทยยังมีส่วนร่วมในความพยายามระดับโลกเกี่ยวกับโรคไม่ติดต่อเรื้อรังและการเตรียมความพร้อมรับมือโรคระบาด รวมถึงผ่านข้อตกลงการระบาดใหญ่ขององค์การอนามัยโลก เราไม่รู้ว่าโรคระบาดครั้งต่อไปจะเกิดขึ้นเมื่อใด และมีเพียงการทำงานร่วมกันเท่านั้นที่ทำให้เราพร้อมและรับมือกับสถานการณ์ได้
.
ท่านประธาน ครับ
.
-. สันติภาพและสิทธิมนุษยชนไม่สามารถดำรงอยู่ได้หากปราศจากการพัฒนาที่ยั่งยืน แต่ในปัจจุบัน การพัฒนากำลังถูกคุกคามจากลัทธิกีดกันทางการค้าที่เพิ่มสูงขึ้น ภาษีศุลกากรและอุปสรรคทางการค้าอาจส่งผลดีในระยะสั้น แต่ในระยะยาวแล้วกลับส่งผลเสียต่อเราทุกคน และสร้างความแตกแยกเมื่อเราต้องการความสามัคคีมากที่สุด
.
-. ประเทศไทยเชื่อว่าความเจริญรุ่งเรืองที่แท้จริงไม่ได้สร้างขึ้นบนกำแพงภาษีศุลกากร แต่สร้างบนสะพานแห่งความไว้วางใจ
.
-. เส้นทางข้างหน้าของเราเปิดกว้างและการค้าที่เป็นธรรม โดยมีรากฐานมาจากการพัฒนาที่เน้นประชาชนเป็นศูนย์กลางและครอบคลุม แต่การพัฒนาที่ยั่งยืนไม่ได้เป็นเพียงการเติบโตเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับคุณค่าและความสมดุลระหว่างความก้าวหน้าและการอนุรักษ์
.
-. นี่คือเหตุผลที่ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประเทศไทย ซึ่งสร้างขึ้นบนความสมดุล ความยืดหยุ่น และความพอประมาณ ได้นำทางเส้นทางการพัฒนาของเรา ปรัชญานี้เตือนใจเราว่าความก้าวหน้าที่แท้จริงต้องเสริมพลังประชาชนควบคู่ไปกับการปกป้องโลก
.
-. เหลือเวลาอีกเพียงห้าปีในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน เราต้องเสริมสร้างความร่วมมือในทุกระดับ และเผชิญหน้ากับความเหลื่อมล้ำและช่องว่างทางการเงินที่ยังคงเป็นอุปสรรคต่ออนาคตร่วมกันของเรา
.
-. ในขณะเดียวกัน เราต้องไม่ลืมว่าโลกคือหัวใจสำคัญของการพัฒนาที่ยั่งยืน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งเป็นภัยคุกคามสำคัญในยุคสมัยของเรา กำลังขยายช่องว่างระหว่างผู้มีอันจะกินและผู้ไม่มี หากปราศจากการสนับสนุนที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นสำหรับผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด เราจะล้มเหลวทั้งต่อประชาชนและโลกของเรา
.
ท่านประธาน ครับ
.
-. ในวาระครบรอบ 80 ปีของสหประชาชาติ ภารกิจของเรานั้นเรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง นั่นคือ การรวมตัวกันภายใต้คำอุทิศตนเพียงหนึ่งเดียว
.
- เราทุกคนผูกพันกันด้วยอุดมการณ์ บรรทัดฐาน และหลักการของกฎบัตรสหประชาชาติ แต่โลกได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก การต่ออายุคำอุทิศตนของเราต่อลัทธิพหุภาคีไม่ใช่ทางเลือกอีกต่อไป
.
-. แต่ความจริงก็คือ ประวัติศาสตร์ของสหประชาชาติเต็มไปด้วยคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้แต่ไม่รักษาไว้ คำมั่นสัญญาที่ไม่ได้รับการปฏิบัติแต่ละครั้งจะบั่นทอนความน่าเชื่อถือและทำลายความไว้วางใจทั่วโลก หากสหประชาชาติจะยังคงเป็นศูนย์กลางของลัทธิพหุภาคี เราไม่สามารถปล่อยให้วัฏจักรนี้ซ้ำรอยได้
.
-. นั่นคือเหตุผลที่ข้อตกลงเพื่ออนาคต ซึ่งได้รับการรับรองเมื่อปีที่แล้ว จะต้องกลายเป็นพิมพ์เขียวสำหรับการดำเนินการ เพื่อสร้างความก้าวหน้าที่มีความหมาย การดำเนินการระดับชาติของเราจะต้องสอดคล้องกับคำมั่นสัญญาร่วมกันของเรา
.
-. แต่เพื่อให้สหประชาชาติสามารถดำเนินงานตามภารกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพ จะต้องมีทรัพยากรที่จำเป็น เราต้องแน่ใจว่าสหประชาชาติมีวิธีการที่จะบรรลุจุดหมายตามที่ได้รับมอบหมาย เพื่อให้สหประชาชาติยังคงเป็นพลังขับเคลื่อนเพื่อสันติภาพและการพัฒนา
.
ท่านประธาน ครับ
.
-. ในขณะที่เรามุ่งมั่นที่จะสร้างใหม่ ฟื้นฟู และปฏิรูปสหประชาชาติ เราจำเป็นต้องยึดถือวิสัยทัศน์ One Future
.
-. เพื่อให้สหประชาชาตินำทางเราไปสู่อนาคต การปฏิรูปที่ครอบคลุม รวมถึงคณะมนตรีความมั่นคง จึงเป็นสิ่งจำเป็น สหประชาชาติต้องมีตัวแทนมากขึ้น โปร่งใส รับผิดชอบ และเหมาะสมกับอนาคต ปฏิบัติสอดคล้องกัน เข้าถึงประชาชน และปรับตัวตามการเปลี่ยนแปลง
.
-. นั่นคือเหตุผลที่ประเทศไทยสนับสนุนโครงการริเริ่ม UN80 อย่างเต็มที่ ไม่ใช่แค่การปิดช่องว่างทางการเงิน แต่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตที่จะทำให้สหประชาชาติเชื่อมต่อกับประชาชนที่ตนรับใช้อีกครั้ง
.
-. แต่เมื่อเราเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับสหประชาชาติ เราต้องตระหนักถึงข้อจำกัดของมัน สหประชาชาติไม่สามารถทำทุกอย่างได้ และลัทธิพหุภาคีก็ยิ่งใหญ่กว่าสหประชาชาติเพียงลำพัง สหประชาชาติจะเจริญรุ่งเรืองได้เมื่อมีรากฐานมาจากลัทธิภูมิภาคนิยมที่เข้มแข็ง สถาบันระดับภูมิภาคเป็นผู้ตอบสนองต่อวิกฤตการณ์เป็นลำดับแรก เป็นผู้สร้างความไว้วางใจระหว่างประเทศเพื่อนบ้าน และเป็นสะพานเชื่อมระหว่างพันธกรณีระดับโลกกับความเป็นจริงในระดับท้องถิ่น
.
-. สำหรับประเทศไทย อาเซียนคือบ้านและศูนย์กลางของเรา การประชุมสุดยอดอาเซียน-สหประชาชาติ ครั้งที่ 15 ที่จะถึงนี้ จะแสดงให้เห็นว่าหลักการร่วมกันกลายเป็นความร่วมมือที่เป็นรูปธรรมได้อย่างไร ประเทศไทยมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ที่จะผลักดันความร่วมมือนี้ เพื่อให้เสียงของภูมิภาคได้รับการรับฟังอย่างเต็มที่ในการกำหนดแนวทางแก้ไขปัญหาระดับโลก
.
-. การสร้างประชาคมโลกที่เข้มแข็งนั้นต้องก้าวข้ามขีดจำกัดของคนรุ่นเรา นั่นคือเหตุผลที่เราต้องยอมรับพลังของเยาวชน เนื่องในโอกาสครบรอบ 30 ปีของแผนปฏิบัติการระดับโลกเพื่อเยาวชน ประเทศไทยขอยืนยันความมุ่งมั่นในการลงทุนและเสริมสร้างศักยภาพของเยาวชน และมอบโอกาสที่แท้จริงในการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลง
.
-. ด้วยแนวคิดนี้ ประเทศไทยภูมิใจที่ได้ตัวแทนเยาวชนเข้าร่วมคณะผู้แทนระดับชาติของเราในการประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ เพื่อให้พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการกำหนดอนาคตที่พวกเขาวาดฝันไว้
.
-. เพราะท้ายที่สุดแล้ว อนาคตเป็นของพวกเขา จึงควรเป็นผู้สร้างโดยพวกเขาเอง
.
ท่านประธาน ท่านผู้ทรงเกียรติ และท่านผู้แทนผู้ทรงเกียรติ ครับ
.
-. ในวาระครบรอบ 80 ปี สหประชาชาติต้องดำรงไว้ซึ่งชื่อเสียงอันดีงาม นั่นคือ ชาติที่ยืนหยัดเป็นหนึ่งเดียว เรามารวมตัวกันที่นี่ไม่เพียงเพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จเท่านั้น แต่ยังเพื่อมองไปข้างหน้าถึงสิ่งที่เราสามารถบรรลุร่วมกันได้มากกว่านี้อีกด้วย
.
-. บทเรียนจากแปดสิบปีนี้ชัดเจน: เราจะแข็งแกร่งที่สุดเมื่อเรายืนหยัดเป็นประชาคมเดียว ผูกพันด้วยความทุ่มเทหนึ่งเดียว และร่วมแรงร่วมใจกันสร้างอนาคตอันเป็นหนึ่งเดียวสำหรับทุกคน นี่คือความหมายที่แท้จริงของ Better Together as One
.
-. ประเทศไทยให้คำมั่นที่จะทำหน้าที่ของเรา แต่ยิ่งไปกว่านั้น เราท้าทายตัวเราเองและมิตรสหายทุกท่านในวันนี้ ให้เปลี่ยนคำพูดให้เป็นการกระทำ นั่นคือวิธีที่เราจะทำให้แปดสิบปีข้างหน้าดีกว่าที่ผ่านมา
.
- ขอบคุณมาก ๆ ครับ