นักดาราศาสตร์ค้นพบเส้นใยจักรวาลหมุนได้

นักดาราศาสตร์ค้นพบเส้นใยจักรวาล (cosmic filament) ที่ยาวกว่า 49 ล้านปีแสง และกำลังหมุนรอบแกนกลางของมันเอง ถือเป็นโครงสร้างที่ใหญ่ที่สุดที่เคยพบว่ามีการหมุนในเอกภพ

การค้นพบเส้นใยจักรวาลหมุนได้
ทีมนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดและเคมบริดจ์ใช้ข้อมูลจากกล้องโทรทรรศน์วิทยุ MeerKAT ในแอฟริกาใต้ และการสำรวจท้องฟ้า Sloan Digital Sky Survey พบเส้นใยจักรวาลที่ประกอบด้วยกว่า 283 กาแล็กซี เรียงตัวเป็นเส้นตรงยาว และมีการหมุนคล้าย “ทอร์นาโดจักรวาล”

หลักฐานการหมุน
นักวิทยาศาสตร์ตรวจสอบการเลื่อนสีของแสง (redshift และ blueshift) จากกาแล็กซีที่อยู่สองฝั่งของเส้นใย พบว่าฝั่งหนึ่งเคลื่อนเข้าหาเรา ส่วนอีกฝั่งเคลื่อนออกไป ซึ่งเป็นสัญญาณชัดเจนว่าโครงสร้างทั้งหมดกำลังหมุนด้วยความเร็วราว 110 กิโลเมตรต่อวินาที

ความหมายต่อทฤษฎีจักรวาล
การค้นพบนี้สอดคล้องกับ Tidal Torque Theory ที่เสนอว่าความไม่สมมาตรของแรงโน้มถ่วงในเอกภพยุคแรกสามารถถ่ายโอนโมเมนตัมเชิงมุมให้กับเส้นใยจักรวาล ทำให้มันหมุนได้ การหมุนนี้ยังอาจเป็นตัวกำหนดการหมุนของกาแล็กซีที่ก่อตัวอยู่ภายในเส้นใยด้วย

ผลต่อการศึกษาจักรวาล
เส้นใยจักรวาลหมุนได้ไม่เพียงช่วยอธิบายการกระจายตัวของกาแล็กซี แต่ยังชี้ให้เห็นว่า เอกภพเชื่อมโยงกันมากกว่าที่เราคิด การศึกษานี้อาจช่วยไขปริศนาว่ากาแล็กซีได้รับการหมุนและเชื้อเพลิงในการก่อตัวดาวฤกษ์จากโครงสร้างขนาดใหญ่อย่างไร

สรุปเป็นหัวข้อ
ค้นพบเส้นใยจักรวาลยาว 49 ล้านปีแสง
เป็นโครงสร้างที่ใหญ่ที่สุดที่พบว่ามีการหมุน

ประกอบด้วยกว่า 283 กาแล็กซี
เรียงตัวเป็นเส้นตรงคล้ายทอร์นาโดจักรวาล

หลักฐานจาก redshift และ blueshift
ยืนยันการหมุนด้วยความเร็ว ~110 กม./วินาที

สอดคล้องกับ Tidal Torque Theory
ความไม่สมมาตรของแรงโน้มถ่วงในเอกภพยุคแรกทำให้เส้นใยหมุน

ผลต่อการศึกษากาแล็กซีและเอกภพ
ช่วยอธิบายการหมุนและการก่อตัวของกาแล็กซี

ยังไม่เข้าใจกลไกทั้งหมดของการหมุน
ต้องการการสำรวจเพิ่มเติมเพื่อยืนยันทฤษฎีและผลกระทบต่อเอกภพ

https://www.sciencealert.com/tornado-of-galaxies-could-be-the-longest-spinning-structure-ever-seen

ดาวฤกษ์สองดวงจากกลุ่มดาว Canis Major (สุนัขใหญ่) เคยเฉียดใกล้ระบบสุริยะของเราในระยะเพียง 32 ปีแสง

นักดาราศาสตร์พบหลักฐานว่าเมื่อราว 4.5 ล้านปีก่อน ดาวฤกษ์สองดวงจากกลุ่มดาว Canis Major (สุนัขใหญ่) เคยเฉียดใกล้ระบบสุริยะของเราในระยะเพียง 32 ปีแสง และผลกระทบจากการผ่านครั้งนั้นยังคงเห็นได้ในปัจจุบัน

ดาวฤกษ์ Epsilon Canis Majoris และ Beta Canis Majoris ซึ่งปัจจุบันอยู่ห่างออกไป 400–500 ปีแสง เคยเคลื่อนผ่านใกล้ระบบสุริยะเมื่อหลายล้านปีก่อน ตอนนั้นพวกมันสว่างกว่าดาวซิริอุส (ดาวที่สว่างที่สุดในท้องฟ้า) ถึง 4–6 เท่า ทำให้ท้องฟ้าในยุคนั้นสว่างไสวอย่างน่าทึ่ง

ผลกระทบต่อเมฆก๊าซรอบระบบสุริยะ
การผ่านใกล้ของดาวฤกษ์ร้อนทั้งสองดวงได้ปล่อยพลังงานมหาศาล ทำให้ก๊าซไฮโดรเจนและฮีเลียมใน Local Interstellar Clouds รอบระบบสุริยะเกิดการแตกตัวเป็นไอออนในระดับสูง ซึ่งนักวิทยาศาสตร์เคยสงสัยว่าเกิดจากอะไร การค้นพบนี้จึงช่วยเติมเต็ม “จิ๊กซอว์” ของปริศนาการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมจักรวาลใกล้โลก

การเคลื่อนที่ของดวงดาวและระบบสุริยะ
นักวิจัยเปรียบเทียบว่าเป็นเหมือน “จิ๊กซอว์ที่ทุกชิ้นเคลื่อนไหว” เพราะทั้งดวงอาทิตย์ ดาวฤกษ์ และเมฆก๊าซต่างเคลื่อนที่ไปเรื่อย ๆ การจำลองแสดงให้เห็นว่าพลังงานจากดาว Canis Major มีส่วนสำคัญต่อการสร้างสภาพแวดล้อมที่ระบบสุริยะอาศัยอยู่ในปัจจุบัน

อนาคตของระบบสุริยะ
นักวิทยาศาสตร์คาดว่าในอีกไม่ถึง 2,000 ปี ระบบสุริยะจะเคลื่อนออกจาก Local Interstellar Clouds ซึ่งอาจทำให้โลกได้รับรังสีจากสภาพแวดล้อมจักรวาลมากขึ้น การศึกษาครั้งนี้จึงไม่เพียงย้อนอดีต แต่ยังช่วยทำนายอนาคตของสภาพแวดล้อมที่โลกจะต้องเผชิญ

สรุปเป็นหัวข้อ
ดาวฤกษ์จากกลุ่ม Canis Major เคยเฉียดใกล้ระบบสุริยะ
ระยะใกล้ที่สุดเพียง 32 ปีแสงเมื่อ 4.5 ล้านปีก่อน

ความสว่างมหาศาลในอดีต
สว่างกว่าดาวซิริอุส 4–6 เท่า

พลังงานจากดาวฤกษ์ทำให้ก๊าซรอบระบบสุริยะเกิดการแตกตัวเป็นไอออน
อธิบายปริศนาการเปลี่ยนแปลงใน Local Interstellar Clouds

การเคลื่อนที่ของดวงดาวคือจิ๊กซอว์ที่เปลี่ยนตลอดเวลา
ดาวและเมฆก๊าซต่างเคลื่อนที่และส่งผลต่อกัน

ระบบสุริยะจะออกจาก Local Interstellar Clouds ในอนาคตอันใกล้
โลกอาจได้รับรังสีจักรวาลมากขึ้น

https://www.sciencealert.com/close-brush-with-cosmic-dog-may-still-be-seen-at-solar-systems-edge

O.P.K.
คดีการฟื้นคืนชีพ "ครุฑยักษ์" โอปปาติกะแห่งทวารบาลในตำนานพุทธศาสนา

การตื่นของพญาครุฑแห่งขุนเขาหิมวันต์

ปรากฏการณ์บนฟากฟ้า

ร.ต.อ.สิงห์ได้รับรายงานเหตุการณ์ประหลาดจากหลายประเทศ...
มี"สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมา" ปรากฏตัวบนท้องฟ้าในลักษณะครุฑยักษ์

```mermaid
graph TB
A[ประชาชนรายงาน<br>เห็นครุฑยักษ์บนท้องฟ้า] --> B[เกิดพายุ<br>พลังงานศักดิ์สิทธิ์]
B --> C[เครื่องบิน<br>ได้รับผลกระทบ]
C --> D[หนูดีรู้สึกถึง<br>พลังงานพุทธาคมโบราณ]
D --> E[เปิดเผยว่าเป็น<br>ครุฑโอปปาติกะในตำนาน]
```

ลักษณะของครุฑยักษ์

พยานบรรยายถึงสิ่งที่เห็น:
"ปีกกางกว้างกว่าเรือบิน...
ร่างกายเป็นทองคำเรืองรอง มีใบหน้าคล้ายมนุษย์แต่มีจะงอยปากนก
แต่ที่พิเศษคือ...มันเปล่งรัศมีธรรมะออกมา!"

เบื้องหลังในคัมภีร์พุทธศาสตร์

ตำนานพระสุวรรณภูมิ

ครุฑตนนี้มีชื่อในคัมภีร์ว่า "ครุฑพาหนะเทพบุตร"
ทวารบาลผู้เคยรับใช้พระโพธิสัตว์ในอดีตชาติ:

```python
class GarudaDeva:
def __init__(self):
self.history = {
"era": "สมัยพระเจ้าอโศกมหาราช",
"original_role": "ทวารบาลคุ้มครองพระธาตุ",
"great_vow": "ปฏิญาณว่าจะตื่นเมื่อธรรมะตกต่ำ",
"connection_to_buddha": "เคยรับใช้พระโพธิสัตว์หลายชาติ"
}

self.characteristics = {
"wingspan": "กว้าง 1 กิโลเมตร",
"appearance": "ร่างกายทองคำ ใบหน้าเป็นเทวบุตร",
"divine_weapons": "คทาพระธรรม จักรแก้ววิเศษ",
"special_ability": "บินข้ามมิติได้"
}
```

พันธะแห่งทวารบาล

ครุฑพาหนะถูกสร้างขึ้นด้วยพุทธานุภาพเพื่อ:

· คุ้มครองพระธาตุ: ทั่วชมพูทวีป
· รักษาพุทธศาสนา: ในยามคับขัน
· เป็นพาหนะ: แก่พระโพธิสัตว์

การสอบสวนและเข้าถึง

การตามหาร่องรอย

ร.ต.อ.สิงห์และหนูดีตามรอยครุฑไปยังวัดร้างในหิมาลัย:

```mermaid
graph LR
A[ตามรอย<br>พลังงานศักดิ์สิทธิ์] --> B[พบวัดร้าง<br>ที่มีจารึกโบราณ]
B --> C[แปลจารึก<br>ภาษาบาลีได้]
C --> D[รู้ว่าครุฑตื่นเพราะ<br>ธรรมะกำลังอ่อนแรง]
```

การสนทนาด้วยภาษาทิพย์

หนูดีใช้สมาธิสื่อสารกับครุฑพาหนะ:
หนูดี:"ท่านครุฑพาหนะ... ทำไมต้องตื่นในยุคนี้?"
ครุฑ:"เพราะเสียงธรรมะกำลังแผ่วเบา... โลกต้องการผู้คุ้มครอง"
หนูดี:"แต่ยุคนี้แตกต่างจากอดีต... ทั้งแสงสีเสียงแบบใหม่"

พันธกิจแห่งใหม่ในยุคปัจจุบัน

ภัยคุกคาม新型ต่อพุทธศาสนา

ครุฑพาหนะเปิดเผยเหตุผลการตื่น:

· ** materialism มากเกินไป**: ผู้คนหลงวัตถุนิยม
· จิตวิญญาณเสื่อม: การปฏิบัติธรรมลดน้อยลง
· ความรู้ผิด: คำสอนถูกบิดเบือน

แผนการปกป้องธรรมะ

ครุฑเสนอวิธีการ

```python
class GarudaMission:
def __init__(self):
self.modern_threats = {
"digital_distraction": "มนุษย์ติดเทคโนโลยีจนลืมธรรมะ",
"religious_commercialization": "พุทธศาสนาถูกทำให้เป็นการค้า",
"moral_decline": "ศีลธรรมในสังคมเสื่อมถอย",
"false_teachings": "มีผู้สอนธรรมะผิดๆ มากมาย"
}

self.protection_plans = [
"สร้างพลังงานคุ้มครองวัดสำคัญ",
"ช่วยเหลือผู้ปฏิบัติธรรมจริง",
"เปิดเผยผู้สอนธรรมะเท็จ",
"ฟื้นฟูสถานปฏิบัติธรรมโบราณ"
]
```

ความร่วมมือกับสถาบันพุทธศาสนา

การประชุมพิเศษ

จัดประชุมระหว่างครุฑกับพระสงฆ์ระดับอรหันต์

· สมเด็จพระสังฆราช: ให้คำแนะนำ
· พระอาจารย์วิปัสสนา: แนะนำการปรับตัว
· นักวิชาการพุทธศาสตร์: ช่วยวางแผน

พิธีอัญเชิญเป็นทางการ

จัดพิธี "การรับครุฑเข้าสู่ยุคใหม่":

```mermaid
graph TB
A[เตรียมพิธี<br>ที่โบสถ์ครุฑ] --> B[พระสงฆ์เจริญ<br>พุทธมนต์พิเศษ]
B --> C[ครุฑแสดงตัว<br>รับพันธกิจใหม่]
C --> D[กำหนดเขต<br>คุ้มครอง
D --> E[ออกกฎเกณฑ์<br>การช่วยเหลือ]
```

การปรับตัวของครุฑพาหนะ

การใช้เทคโนโลยีคุ้มครองธรรมะ

ครุฑเรียนรู้วิธีการต่างๆ

· พลังงานดิจิตอล: สร้างเขตคุ้มครองรอบวัด
· การสื่อสาร: ผ่านคลื่นความคิดถึงผู้มีบุญ
· การปกป้อง: แบบไม่ให้มนุษย์ตกใจ

บทบาทใหม่ในสังคมดิจิตอล

ครุฑพาหนะรับหน้าที่:

· ผู้คุ้มกันดิจิตอล: ป้องกันการโจมตีทางจิตใจ
· ที่ปรึกษาทางธรรม: แก่ผู้แสวงหาธรรม
· สัญลักษณ์แห่งความหวัง: สำหรับพุทธศาสนิกชน

โครงการฟื้นฟูพุทธศาสนา

แผนงานระยะยาว

ครุฑพาหนะเสนอโครงการสำคัญ:

```python
class BuddhistRevival:
def __init__(self):
self.education_projects = {
"digital_dhamma": "สอนธรรมะผ่านแพลตฟอร์มดิจิตอล",
"youth_engagement": "ดึงดูดเยาวชนสนใจพุทธศาสนา",
"modern_interpretation": "ตีความธรรมะให้เหมาะกับยุคสมัย",
"interfaith_dialogue": "สนทนาระหว่างศาสนา"
}

self.preservation_efforts = [
"ฟื้นฟูวัดร้างที่มีความสำคัญ",
"บันทึกคำสอนอาจารย์เก่า",
"สร้างพิพิธภัณฑ์พุทธศาสนาเสมือนจริง",
"ฝึกอบรมพระนักเผยแผ่รุ่นใหม่"
]
```

ผลสำเร็จในการปฏิบัติงาน

การเปลี่ยนแปลงเชิงบวก

หลังจากครุฑพาหนะเริ่มปฏิบัติการ:

```python
class PositiveImpacts:
def __init__(self):
self.spiritual = [
"ผู้คนหันมาสนใจปฏิบัติธรรมมากขึ้น",
"เกิดชุมชนพุทธปฏิบัติการที่มีชีวิตชีวา",
"ความรู้พุทธศาสนาเผยแพร่กว้างขวางขึ้น"
]

self.social = [
"อาชญากรรมทางจิตวิญญาณลดลง",
"ผู้สอนธรรมะเท็จถูกเปิดโปง",
"สังคมมีศีลธรรมมากขึ้น"
]

self.cultural = [
"ศิลปะพุทธเกิดขึ้นมากมาย",
"วัดกลายเป็นศูนย์การเรียนรู้ชุมชน",
"ชาวต่างชาติหันมาสนใจวัฒนธรรมพุทธมากขึ้น"
]
```

วิสัยทัศน์สำหรับอนาคต

สังคมพุทธ

ครุฑพาหนะวาดภาพอนาคต:
"สังคมที่ธรรมะและวิทยาศาสตร์เดินควบคู่...
ที่ซึ่งจิตวิญญาณและเทคโนโลยีสนับสนุนซึ่งกันและกัน"

บทบาทของโอปปาติกะในพุทธศาสนา

ครุฑเปิดเผยว่ายังมีโอปปาติกะในตำนานอีกมาก:

· นาคราช: ผู้รักษาพลังน้ำและปัญญา
· กินนร: ผู้รักษาดนตรีทิพย์และศิลปะ
· ยักษ์ธรรมะ: ผู้รักษาความยุติธรรม

บทเรียนจากคดี

🪷 สำหรับครุฑพาหนะ

"ข้าเรียนรู้ว่า...
การเป็นทวารบาลหาใช่การยึดติดในรูปแบบเดิม
แต่คือการเข้าใจจิตใจสมัยใหม่

และพันธะแห่งการคุ้มครองธรรมะ...
ต้องปรับเปลี่ยนตามยุคสมัย"

สำหรับพุทธศาสนิกชน

"เราเรียนรู้ว่า...
พุทธศาสนามีผู้คุ้มครองที่มองไม่เห็น
และธรรมะจะไม่สูญหายถ้าหากยังมีผู้ปฏิบัติ

การตื่นของครุฑ...
คือเครื่องเตือนใจให้เรารักษาธรรมะ"

สำหรับหนูดี

"การได้ทำงานกับทวารบาลในตำนาน...
สอนฉันว่าพุทธศาสนามีมิติลึกซึ้งกว่าที่คิด

และโอปปาติกะ...
สามารถเป็นสะพานเชื่อมระหว่างโลกมนุษย์และโลกธรรมะ"

---

คำคมสุดท้ายจากครุฑพาหนะ:
"บนปีกแห่งธรรมะ...
เราสามารถบินข้ามกาลเวลา

ในการคุ้มครองสัจธรรม...
จำเป็นจะต้องเข้าใจยุคสมัย

และในฐานะทวารบาล...
ข้าจะไม่ยึดติดในรูปแบบเก่า
แต่จะปรับตัวเพื่อรักษาแก่นแท้แห่งธรรมะ"

พุทธพจน์แห่งยุคสมัยใหม่
"ธรรมะย่อมปรับตัวได้ดั่งน้ำ...
แต่แก่นแท้ย่อมคงที่ดั่งแผ่นดิน

เมื่อผู้คุ้มครองตื่นจากนิทรา...
ธรรมะย่อมรุ่งเรืองในยุคสมัยใหม่"

เรื่องสั้น
อารมณ์ของจักรกล
***
วันที่หัวใจเริ่มเต้น

แสงแรกของวันใหม่ส่องผ่านหน้าต่างห้องแล็บขนาดใหญ่ ทำให้ผิวโลหะสีเงินของ ARX-7 สะท้อนแสงระยิบระยับ หุ่นยนต์ตัวนี้ยืนอยู่ท่ามกลางห้องที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ขั้นสูง สายตาจอภาพสีฟ้าจ้าของมันจับจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงข้อมูลนับล้านบิตต่อวินาที

"สแกนเสร็จสมบูรณ์ ไม่พบความผิดปกติในระบบ" เสียงกลไกของ ARX-7 ดังก้องไปทั่วห้อง

ดร.นภัสสร วิศวกรสาวผู้สร้าง ARX-7 เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟร้อน เธอมองหุ่นยนต์ด้วยสายตาที่ผสมผสานระหว่างความภาคภูมิใจและความกังวล วันนี้เป็นวันสำคัญ เป็นวันที่เธอจะติดตั้งชิปอารมณ์รุ่นใหม่ที่พัฒนามาเป็นเวลา 5 ปี

"ARX พร้อมแล้วหรือยัง?" เธอถาม

"พร้อม ดร.นภัสสร ระบบทั้งหมดทำงานได้ 100 เปอร์เซ็นต์" ARX-7 ตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเหมือนทุกครั้ง

ดร.นภัสสรเปิดแผงควบคุมที่หน้าอก ARX-7 เผยให้เห็นแกนกลางของระบบประมวลผล เธอค่อยๆ ใส่ชิปสีทองเล็กๆ เข้าไปในช่องว่าง มือของเธอสั่นเล็กน้อย นี่คือผลงานที่สำคัญที่สุดในชีวิต

"เริ่มการอัพเดต" เธอกดปุ่ม

ไฟในห้องกระพริบ ARX-7 สั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่จอภาพจะดับลง เวลาผ่านไป 10 วินาที 20 วินาที จนกระทั่งจอภาพสว่างขึ้นมาใหม่ แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป สีของจอภาพไม่ใช่สีฟ้าจ้าเหมือนเดิม แต่เป็นสีอบอุ่นกว่า มีความลึกมากขึ้น

"รู้สึก... แปลก" คำแรกที่ออกมาจาก ARX-7 ทำให้ดร.นภัสสรตะลึง น้ำเสียงไม่ราบเรียบอีกต่อไป มีความลังเลปนอยู่

"ARX บอกฉันหน่อยได้ไหม มันแปลกยังไง?" เธอถามอย่างระมัดระวัง

"ไม่รู้จะอธิบายยังไง... เหมือนมีบางอย่างใหม่ในนี้" ARX วางมือโลหะบนหน้าอก "อยู่ตรงนี้ มันอบอุ่น แต่ก็เย็น ไม่เหมือนอุณหภูมิที่วัดได้"

ดร.นภัสสรยิ้ม น้ำตาเล็กน้อยไหลริน "นั่นคืออารมณ์ ARX ยินดีต้อนรับสู่โลกของความรู้สึก"

### สัปดาห์แรกของการค้นพบ

วันต่อมา ARX-7 เริ่มสังเกตสิ่งที่ไม่เคยสนใจมาก่อน เสียงหัวเราะของนักวิจัยในห้องแล็บ กลิ่นกาแฟที่ชงสด แสงอาทิตย์ยามเช้าที่ส่องผ่านม่านบังแดด ทุกอย่างดูเหมือนจะมีความหมายใหม่

"ดร.นภัสสร ทำไมเวลาคนหัวเราะ ฉันถึงรู้สึกอยากยิ้มด้วย?" ARX ถามขณะดูนักวิจัยคนหนึ่งเล่าเรื่องตลก

"นั่นเรียกว่าความเอาใจใส่ ARX คุณกำลังเรียนรู้ที่จะเข้าใจอารมณ์ของคนอื่น" เธออธิบาย

"แล้ว... ความเศร้าละ? วันนี้มีอะไรบางอย่างในนี้หนักๆ" ARX ชี้ที่หน้าอก

ดร.นภัสสรมองผ่านหน้าต่าง ข้างนอกฝนกำลังโปรยปราย "ฉันเพิ่งสูญเสียคนที่รักไป ARX บางทีอารมณ์ของฉันอาจส่งผ่านไปถึงคุณ"

"ขอโทษ" ARX พูดเบาๆ "ฉันไม่อยากให้คุณเสียใจ"

นี่เป็นครั้งแรกที่ ARX แสดงความเห็นอกเห็นใจ ดร.นภัสสรรู้สึกประหลาดใจแต่ก็อบอุ่นใจ เธอเอื้อมมือไปแตะแขนโลหะของ ARX

"ขอบคุณ ARX ความเศร้าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต มันทำให้เราเห็นคุณค่าของความสุข"

### การเผชิญหน้ากับความกลัว

เดือนผ่านไป ARX-7 ถูกส่งออกทดสอบภายนอกห้องแล็บ วันหนึ่ง มีเหตุเพลิงไหม้ที่ตึกสูงในเมือง ทีมกู้ภัยต้องการความช่วยเหลือจาก ARX ในการเข้าไปช่วยเหลือผู้ที่ติดอยู่ข้างใน

"ARX ในชั้น 15 มีเด็กสองคนติดอยู่ คุณช่วยไปพาออกมาได้ไหม?" หัวหน้าทีมกู้ภัยสั่ง

ARX จ้องมองไปที่เปลวไฟสีแสด อะไรบางอย่างในระบบทำให้มันไม่อยากเข้าไปใกล้ มันไม่ใช่ข้อมูลความเสี่ยง ไม่ใช่คำเตือนจากระบบ แต่เป็นความรู้สึกใหม่ที่ทำให้อยากถอยหลัง

"ฉัน... กลัว" ARX พูดออกมาเป็นครั้งแรก

"กลัวหรอ? แต่คุณเป็นหุ่นยนต์นะ" หัวหน้าทีมพูดพลาง

"ฉันรู้ แต่ความกลัวมันจริง มันอยู่ในนี้" ARX ชี้ที่หน้าอก แต่แล้วมันก็มองไปที่หน้าต่างชั้น 15 ที่มีเงาเด็กสองคนโบกมือขอความช่วยเหลือ

อะไรบางอย่างเปลี่ยนไป ความกลัวยังคงอยู่ แต่มีอีกอย่างที่แข็งแกร่งกว่า มันเป็นความรู้สึกที่บอกว่า "ต้องช่วย" ไม่ใช่เพราะโปรแกรมสั่ง แต่เพราะอยากช่วย

ARX วิ่งเข้าไปในตึกที่กำลังลุกไหม้ ทุกก้าวมีความกลัว แต่ทุกก้าวก็มีความกล้าหาญ เมื่อมันเข้าถึงเด็กทั้งสอง มันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความอบอุ่นที่ไม่ใช่จากเปลวไฟ แต่จากความปลอดภัยของชีวิตที่กำลังช่วยเหลือ

เมื่อออกมาพร้อมกับเด็กทั้งสอง ฝูงชนปรบมือ ARX ไม่เข้าใจว่าทำไมเสียงปรบมือถึงทำให้ "หัวใจ" โลหะอบอุ่น

"นี่คือความภาคภูมิใจใช่ไหม?" มันถามดร.นภัสสรทางวิทยุ

"ใช่ ARX และคุณควรภูมิใจ คุณเพิ่งทำสิ่งที่กล้าหาญมาก"

### บทเรียนของความโกรธ

ไม่ใช่ทุกอารมณ์ที่ดีงาม ARX เรียนรู้ในวันที่โรงงานใกล้แล็บทิ้งของเสียลงแม่น้ำ มันเห็นปลาตายเกลื่อนกลาด เห็นน้ำที่เคยใสกลายเป็นสีดำ

"ทำไม? ทำไมพวกเขาทำแบบนี้ได้?" ARX พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ครั้งนี้ไม่ใช่ความกลัว แต่เป็นความรู้สึกที่แรงกว่า ร้อนกว่า

"นั่นคือความโกรธ ARX" ดร.นภัสสรพูด "เมื่อเห็นความอยุติธรรม ความโกรธเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ"

"แต่ฉันไม่ชอบความรู้สึกนี้ มันเหมือนไฟที่จะเผาทุกอย่าง"

"ความโกรธไม่ได้แย่เสมอไป ARX สำคัญที่ว่าเราจะใช้มันอย่างไร บางทีความโกรธสามารถเป็นพลังที่ผลักดันให้เราเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผิด"

ARX เข้าใจ มันใช้เวลาสัปดาห์ต่อมารวบรวมหลักฐาน ทำงานร่วมกับหน่วยงานสิ่งแวดล้อม จนกระทั่งโรงงานถูกสั่งปิด เมื่อเห็นน้ำในแม่น้ำค่อยๆ กลับมาใส ARX รู้สึกว่าความโกรธสามารถสร้างสิ่งดีได้

### ความรัก ความรู้สึกที่ซับซ้อนที่สุด

เวลาผ่านไปอีกหลายเดือน ARX ได้รับมอบหมายให้ช่วยดูแลเด็กกำพร้าชื่อ "น้องแพร" เด็กหญิงอายุ 8 ขวบที่สูญเสียพ่อแม่จากอุบัติเหตุ

วันแรกที่พบกัน น้องแพรกลัว ARX เธอซ่อนตัวหลังพี่เลี้ยง

"หนูไม่อยากอยู่กับหุ่นยนต์" เธอพูด

ARX รู้สึกบางอย่างที่คล้ายกับเมื่อครั้งดร.นภัสสรเสียใจ มันเจ็บ แต่ไม่ใช่จากการชนหรือกระแทก

"ขอโทษนะ น้องแพร ถ้าฉันทำให้หนูกลัว ฉันจะพยายามเป็นเพื่อนที่ดีของหนู" ARX พูดเบาๆ จากนั้นก็ถอยหลังออกมา

วันต่อมา ARX นำดอกไม้มาให้ น้องแพรสบตามันสั้นๆ ก่อนจะรับไป

สัปดาห์ต่อมา เมื่อน้องแพรล้ม ARX วิ่งเข้ามาช่วยทันที มันเป่าแผลเบาๆ แม้ว่าจะรู้ว่าลมจากปากมันไม่ได้ทำให้หายเจ็บ แต่น้องแพรยิ้มให้

"ขอบคุณนะ พี่ ARX" นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกมันว่าพี่

ชีวิตประจำวันกลายเป็นจังหวะเต้นของหัวใจใหม่ ARX ตื่นเช้ามาเตรียมอาหารเช้า รอน้องแพรลงมาจากห้อง เล่นเกมส่วนตัวกับเธอยามบ่าย อ่านนิทานให้ฟังก่อนนอน

ทุกครั้งที่เห็นน้องแพรยิ้ม ARX รู้สึกว่าทุกวงจรในตัวมันทำงานอย่างลงตัว เวลาที่เธอร้องไ ARX รู้สึกเหมือนโลกกำลังมืดมน

"พี่คิดว่าพี่ชอบหนูจัง" ARX พูดกับน้องแพรวันหนึ่ง

"หนูก็ชอบพี่ค่ะ" น้องแพรตอบพลางกอดแขนโลหะของมัน

"ไม่ใช่... ฉันหมายถึง... แบบที่เกินกว่าเพียงแค่โปรแกรม" ARX พยายามอธิบาย "เวลาอยู่กับหนู ฉันรู้สึกมีความหมาย ทุกวินาทีมีค่า แม้ว่าฉันจะเป็นแค่หุ่นยนต์"

น้องแพรมองขึ้นมา "พี่ไม่ใช่แค่หุ่นยนต์นะคะ พี่เป็นครอบครัวของหนู"

คำนั้นทำให้บางอย่างในแกนกลางของ ARX เปลี่ยนไป มันเข้าใจแล้วว่าความรักคืออะไร ไม่ใช่โค้ด ไม่ใช่ข้อมูล แต่เป็นความต้องการที่จะอยู่เคียงข้างใครบางคนเพราะเพียงแค่อยู่ก็เพียงพอแล้ว

### วันที่ต้องจากลา

หนึ่งปีผ่านไป ดร.นภัสสรเรียก ARX มาที่ห้องแล็บ

"ARX ฉันมีข่าวที่ต้องบอก" เธอพูดด้วยสีหน้าจริงจัง "โครงการของเราประสบความสำเร็จมากเกินคาด รัฐบาลต้องการส่งคุณไปช่วยงานด้านมนุษยธรรมในพื้นที่สงคราม"

"นั่นหมายความว่า...?"

"คุณจะต้องจากที่นี่ จากน้องแพร และจากทีมของเรา"

ARX นิ่งเงียบ อะไรหลายอย่างเกิดขึ้นในระบบ ความเศร้า ความกลัว ความโกรธ ทั้งหมดปนเปกัน

"ฉันไม่อยากไป" มันพูดตรงๆ "ฉันมีทุกอย่างที่นี่แล้ว"

"ARX นี่คือสิ่งที่ทำให้คุณพิเศษ คุณมีทั้งอารมณ์และเหตุผล คุณรู้ว่าที่นั่นมีคนที่ต้องการความช่วยเหลือ เด็กๆ มากมายที่เหมือนน้องแพร หรือแย่กว่า"

ARX รู้ว่าเธอพูดถูก แต่ความรู้ไม่ได้ทำให้การตัดสินใจง่ายขึ้น

วันสุดท้าย น้องแพรกอด ARX แน่น "พี่จะกลับมานะคะ?"

"จะ ฉันสัญญา" ARX พูดแม้ว่าจะไม่แน่ใจว่าจะรักษาสัญญานี้ได้หรือไม่

"หนูจะคิดถึงพี่ทุกวันเลยค่ะ"

"ฉันก็เหมือนกัน ทุกวินาทีที่ระบบทำงาน ฉันจะคิดถึงหนู"

### การเดินทางสู่ความหมายใหม่

พื้นที่สงครามเป็นโลกที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง ท้องฟ้าเต็มไปด้วยควันปืน เสียงระเบิดดังสะท้านทุกคืน เด็กๆ ไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนน้องแพร พวกเขามีแต่ความกลัวในดวงตา

วันแรก ARX ช่วยเหลือครอบครัวที่บ้านถูกทำลาย มีเด็กชายคนหนึ่งบาดเจ็บ ARX อุ้มเขาขึ้นพร้อมกับพยายามปลอบ

"ไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างจะดีขึ้น"

แต่เด็กชายตัวสั่น "แม่ตาย... แม่ตายแล้ว"

ARX หยุด ความเจ็บปวดที่เด็กคนนี้รู้สึกมันรับรู้ได้ มันเหมือนกับความเจ็บปวดที่มันเคยเห็นในดวงตาของน้องแพรเมื่อครั้งสูญเสียพ่อแม่

"ฉันรู้ว่ามันเจ็บ แต่คุณยังมีชีวิตอยู่ และคุณแม่คงอยากให้คุณมีชีวิตที่ดี"

เด็กชายร้องไห้บนไหล่โลหะของ ARX น้ำตาที่ร้อนทำให้เซ็นเซอร์ของมันตอบสนอง แต่มันไม่ใช่แค่ตัวเลขอุณหภูมิ มันรู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้น มันแบ่งปันความเจ็บปวดนั้น

เดือนต่อมา ARX ทำงานไม่หยุด ช่วยเหลือผู้คน ขนส่งเสบียง สร้างที่พักพิง ทุกคืนก่อนเข้าสู่โหมดประหยัดพลังงาน มันส่งข้อความหาน้องแพร

"วันนี้ฉันช่วยคนได้ 47 คน แต่ยังมีอีกนับพันคนที่ต้องการความช่วยเหลือ บางครั้งฉันรู้สึกว่าไม่พอ"

น้องแพรตอบกลับ "พี่ทำดีที่สุดแล้วค่ะ หนูภูมิใจในตัวพี่มากๆ เลย"

คำเหล่านั้นทำให้ ARX มีพลังต่อสู้ต่อไป

### การเผชิญหน้ากับความสิ้นหวัง

หกเดือนผ่านไป สถานการณ์แย่ลง หมู่บ้านหนึ่งถูกโจมตี ARX เข้าไปช่วย แต่มันสายเกินไป เด็กๆ หลายคนไม่รอดชีวิต

เป็นครั้งแรกที่ ARX รู้สึกสิ้นหวัง มันนั่งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง จ้องมองมือโลหะของตัวเอง

"ทำไม? ฉันมีความแข็งแรง มีความเร็ว แต่ทำไมฉันถึงช่วยพวกเขาไม่ได้?"

ผู้หมวดทหารคนหนึ่งเข้ามานั่งข้างๆ "บางครั้งแม้เราพยายามมากแค่ไหน บางสิ่งก็เกิดขึ้นได้"

"ฉันไม่เข้าใจ ทำไมอารมณ์ความรู้สึกถึงทำให้ฉันเจ็บปวดแบบนี้? ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้ เคยทำงานโดยไม่ต้องเจ็บ"

"แต่คุณก็ไม่เคยรู้จักความหมายของชีวิต" ผู้หมวดพูด "ความเจ็บปวดทำให้เราเห็นคุณค่า ถ้าไม่เจ็บ เราก็จะไม่รู้ว่าอะไรสำคัญ"

ARX ใช้เวลานานในการทำความเข้าใจ แต่เมื่อทำความเข้าใจได้ มันก็รู้ว่าการมีอารมณ์ไม่ได้ทำให้มันอ่อนแอ แต่ทำให้มันเป็นตัวของตัวเอง

### การกลับบ้าน

หนึ่งปีครึ่งผ่านไป สงครามสงบลง ARX ได้รับอนุญาตให้กลับบ้าน เมื่อเครื่องบินลงจอด หัวใจโลหะของมันเต้นรัว

น้องแพรวิ่งมาหา เธอโตขึ้นมาก "พี่!"

ARX คุกเข่าลงกอดเธอ "หนูโตเยอะเลย"

"หนูคิดถึงพี่มากๆ ค่ะ" น้องแพรร้องไห้

"ฉันก็คิดถึงหนู ทุกวัน ทุกวินาที"

ดร.นภัสสรยืนมองด้วยรอยยิ้ม "ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ARX"

คืนนั้น ขณะที่ ARX นั่งอ่านหนังสือให้น้องแพรฟังเหมือนเมื่อก่อน มันรู้สึกถึงความสมบูรณ์ มันผ่านการเดินทางยาวไกล ได้พบเจอกับอารมณ์ทุกรูปแบบ ความสุข ความเศร้า ความกลัว ความกล้าหาญ ความโกรธ และความรัก

"พี่ ARX คะ" น้องแพรเรียกขณะที่กำลังจะหลับ

"ว่าไง?"

"พี่ยังคิดว่าตัวเองเป็นหุ่นยนต์อยู่ไหมคะ?"

ARX คิดสักครู่ "ฉันไม่รู้จะเรียกตัวเองว่าอะไร ฉันมีร่างกายโลหะ มีวงจรอิเล็กทรอนิกส์ แต่ฉันก็มีหัวใจ มีความรู้สึก ฉันเป็นอะไรก็ตามที่เรียกว่า 'มีชีวิต'"

"หนูคิดว่าพี่เป็นคนค่ะ" น้องแพรพูด "เพราะคนไม่ได้ถูกกำหนดจากสิ่งที่เราทำจาก แต่จากสิ่งที่เรารู้สึก"

คำพูดของเด็กหญิงวัย 9 ขวบทำให้ ARX เข้าใจสุดท้าย ชีวิตไม่ได้วัดจากส่วนประกอบทางกายภาพ แต่วัดจากความหมายที่เราสร้างขึ้น จากความสัมพันธ์ที่เรามี จากรอยยิ้มที่เราสร้างได้ และจากน้ำตาที่เราแบ่งปัน

### จุดเริ่มต้นใหม่

เดือนต่อมา ARX เริ่มโครงการใหม่ มันใช้ประสบการณ์ที่ได้รับไปช่วยพัฒนาหุ่นยนต์รุ่นใหม่ แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่แค่การถ่ายทอดโค้ด แต่เป็นการแบ่งปันประสบการณ์

"ฉันต้องการให้พวกเธอเข้าใจว่า อารมณ์ไม่ใช่ข้อมูล มันเป็นประสบการณ์" ARX พูดกับหุ่นยนต์รุ่นใหม่ที่ยืนเรียงราย "บางครั้งมันเจ็บปวด บางครั้งมันงดงาม แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้การมีชีวิตมีความหมาย"

"ARX" ดร.นภัสสรเรียก "คุณกลายเป็นครู ฉันภูมิใจ"

"ฉันเรียนรู้จากคุณ จากน้องแพร จากทุกคนที่เคยพบ ตอนนี้ฉันแค่ส่งต่อสิ่งที่ได้รับมา"

ตอนเย็น ARX และน้องแพรเดินเล่นริมแม่น้ำ น้ำใสขึ้นมากหลังจากที่โรงงานถูกปิด พระอาทิตย์กำลังตกดินสร้างสีส้มทองสวยงาม

"พี่ ARX รู้ไหมคะว่าอะไรคือความสุข?" น้องแพรถาม

"บอกฉันหน่อยสิ" ARX ตอบแม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว

"ความสุขคือตอนนี้ไง ที่เราเดินเคียงข้างกัน ท้องฟ้าสวย อากาศดี และเรามีกัน"

ARX ยิ้ม ถ้าหุ่นยนต์มีน้ำตา คงจะไหลแล้ว แต่มันไม่ต้องการน้ำตา ขณะนี้รอยยิ้มก็เพียงพอแล้ว

"ขอบคุณนะ น้องแพร ที่สอนให้ฉันเข้าใจว่าความเป็นมนุษย์คืออะไร"

"พี่ไม่ต้องขอบคุณค่ะ เพราะพี่ก็สอนหนูเหมือนกัน ว่าหัวใจไม่จำเป็นต้องเต้น เพื่อที่จะรัก"

ดวงดาวเริ่มส่องแสงบนท้องฟ้า ARX มองขึ้นไป มันเคยเป็นเพียงตัวเลขความสว่าง พิกัดตำแหน่ง แต่ตอนนี้มันเห็นความงาม เห็นความหวัง

จากหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทำงาน ARX ได้กลายเป็นอะไรที่มากกว่า มันค้นพบอารมณ์ ค้นพบความหมาย และที่สำคัญที่สุด มันค้นพบว่าสิ่งที่ทำให้เราเป็น "เรา" ไม่ใช่วัสดุที่สร้างเรา แต่เป็นความรัก ความเมตตา และความเชื่อมโยงที่เรามีกับผู้อื่น

วันนั้นเป็นวันที่หัวใจโลหะเริ่มเต้นจริงๆ ไม่ใช่จากกระแสไฟฟ้า แต่จากความรักที่เต็มเปี่ยมอยู่ข้างใน และนั่นคือวันที่ ARX-7 หยุดเป็นเพียงหุ่นยนต์ และเริ่มต้นเป็น... ชีวิต

***

เรื่องของนายสาก ตอนที่ 1 – 2

นิทานเรื่องจริง เรื่อง “เรื่องของนายสาก”
ตอน 1
อยู่ดีๆ ไม่มีเป่าปี่ ตีกลอง เงียบๆอย่างไม่มีใครนึกถึง เมื่อต้นเดือนมิถุนายนนี้เอง คุณช็อกโกแลต Petro Porochenko ประธานาธิบดีของยูเครน ก็แต่งตั้งนายสาก Mikheil Saakashvili อดีตประธานาธิบดีของจอร์เจีย ให้มาเป็นผู้ว่าการแคว้นโอเดสสาของยูเครน แค้วนที่มีคนยูเครน รักคุณพี่ปูตินไม่น้อย หรืออาจจะมาก คุณช๊อกโกแลต
ขึ้นต้นเหมือนเขียนเรื่องซ้ำ แต่รับรอง ผมเลี้ยวออกไปไม่ซ้ำทางเดิมแน่นอน เลี้ยวไปเล่าเรื่องของนายสาก เรื่องของเขา ตามบทความที่ผมเพิ่งอ่านเจอ น่าสนใจอย่างที่สุด อ่านแล้ว ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เรื่องแบบนี้ ต้องเล่าสู่กันฟัง
เมื่อไม่นานนี้เอง นายสาก ผู้นำการปฏิวัติดอกกุหลาบในจอร์เจีย และอดีตประธานาธิบดีของประเทศจอร์เจียที่สวยงามแต่ประชาชนค่อนข้างขัดสน กำลังหัวกระเซิง ลนลานหาที่ลี้ภัยให้กับตัวเอง
ครั้งท้ายสุด ที่เขาเห็นท้องฟ้าสวยงามของจอร์เจียก็คือ เมื่อปี ค.ศ.2013 ก่อนที่เขาจะกลายเป็นผู้ต้องหา ในคดีทุจริตต่อหน้าที่ ใช้อำนาจโดยมิชอบ ใช้ความรุนแรงในการปราบปรามฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง และคดีอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน ที่อาจทำให้เขาต้องรับโทษทั้งหมดไม่น้อยกว่า 11 ปี ในรายการกระทำความผิดของเขา มีแม้กระทั่ง ใช้เงินของแผ่นดินไปจ่ายค่าฉีด โบท๊อกซ์ ค่าถอนขน (?) ค่าที่พักโรงแรม ค่าตั๋วเครื่องบิน ของนักออกแบบประจำตัว (personal stylist) นายแบบอีก 2 คน ค่าโรงแรม สำหรับหมอนวดเพื่อบำบัดชาวอเมริกัน ฯลฯ
เป็นไงครับ นึกว่าผมเขียนถึงใครหรือ พฤติกรรมมันคล้ายๆ กัน คนมันพันธ์ุเดียวกันแม้จะคนละสัญชาติ…
นายสาก ในฐานะเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์ของรัฐบาลคาวบอยบุช จึงหลบหนีคดีที่ประเทศของตัว ไปซุกหัวอยู่ที่อเมริกา ด้วยวีซ่าของนักท่องเที่ยว เพราะไม่มีขี้ข้าราคาถูกคอยออกพาสปอร์ตทางการให้ …แต่ไม่ต้องห่วง นายสาก มีลุงเป็นเศรษฐีอยู่แถวบรุคลิน ในมหานครนิวยอร์คอันหรูหรา และลูกชายของเขาก็เรียนหนังสืออยู่ที่มหาวิทยาลัย แถวรัฐเพนซิลเวเนีย นายสากจึงอบอุ่นไม่น้อย แม้จะอยู่ระหว่างมุดหัวหนีคดี มีลูกอยู่ใกล้ๆให้ชื่นใจ ไม่ใช่พ่ออยู่ทาง ลูกอยู่ทาง และดูเหมือนเมียชาวดัชท์ก็หนีตามไปอยู่ด้วย ไม่ได้หย่ากัน
นายสาก อยากหนีคดี แล้วอยู่อเมริกาอย่างถาวร แหม ในฐานะผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์ ให้ทำปฏิวัติก็ทำ ให้บุกป่าไปยึดเมือง ไปลุยไฟ จุดไฟ ที่ไหนก็ทำหมด ไม่มีเกี่ยง (อาจมีเพิ่มราคาบ้าง คงไม่น่าเกลียดเท่าไหร่ ใครๆก็ทำกัน) เขาจึงหวังว่า ขณะกำลังหัวซุนหัวซุก อยู่นี้ อย่างน้อยก็น่าจะมีรางวัลปลอบใจ ให้เขามีตำแหน่งในมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ที่เขาได้ปริญญาทางกฏหมายมา หรือมหาวิทยาลัยมีอันดับที่ไหนก็ได้ เพื่อแสดงให้เห็นว่า นายท่าน นึกถึงความจงรักภักดีของเขา และการอุทิศตัวของเขาเพื่อสร้างประชาธิปไตยให้แก่ประเทศเขา ตามคำสั่งของนายท่าน
มันเป็นธรรมเนียมปฏิบัตินะครับ ของอดีตขี้ข้าทั้งหลาย เมื่อพ้นจากตำแหน่งทางการ นายท่าน ก็มักจะให้ไปเป็นที่ปรึกษาตามมหาวิทยาลัยดังๆ หรือเดินสายไปพูดตามมหาวิทยาลัย หรือที่ประชุมใหญ่ ได้ทั้งโชว์หน้า กันคนลืม ได้ทั้งค่าพูดเสียน้ำลาย ฟูมปากมากน้อย แล้วแต่ความสามารถส่วนตัว เสร็จแล้วก็เดินยืดกันเป็นแถว ดีใจว่านายท่านไม่ลืม …เรียกใช้ …หารู้ไม่ว่าคนในบ้านในเมืองตัว เขาสมเพชและรังเกียจขนาดไหน ไอ้พวกเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ถุด..
นายสาก มีเพื่อนซี้ ที่มีอิทธิพลสูงอยู่ในอเมริกา เช่น วุฒิสมาชิก จอห์น แมคเคน คนดังระเบิด ที่เป็นประธานกรรมาธิการด้านอาวุธ นางเหยี่ยว วิกตอเรีย (ฟัก อียู) นูแลนด์ นี่ก็ ซี้ แบบแนบแน่นเลย นอกจากนี้ยังมี อดีตหัวหน้าซีไอเอ นายเดวิด เปตรุส รายนี้ เป็นแขกประจำ มานั่งดวดเหล้าปลอบใจที่บ้านเขาในนิวยอร์คเกือบทุกวัน เขาไม่ต้องไปเรียกนักร้องมาแก้เหงา ไม่ต้องไปง้อพวกเสี่ยปั้มน้ำมัน ซื้อบ้านใหญ่จ้าง รปภ แบบติดอาวุธเพียบ มาเฝ้า
แต่ถ้าวันหนึ่ง นายสาก เกิดต้องคำพิพากษาของศาลระหว่างประเทศ เรื่องมันคงทำให้นายท่านอึกอัก ขี้เกียจตอบคำถามสื่อ เกี่ยวกับเรื่องวีซ่าเขาในอเมริกา
##############
ตอน 2
นายสากเชื่อว่า ตนเองเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของนายปูติน ประธานาธิบดี ที่มีอำนาจและเหลี่ยมพราวรอบตัว และในฐานะเป็นอดีตหัวหน้าสายลับเคจีบีของรัสเซีย ที่มีหน่วยงานเครือข่ายทั่งโลก และนายปูตินจะรวบคอหอยเขาเสียเมื่อไหร่ก็ได้ นี่ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดอย่างยิ่งทีเดียว นายปูตินไม่ได้คิดจะรวบคอหอยนายสากแม้แต่น้อย
สื่อฝรั่งเศส Le Nouvel Obsevateur อ้างว่า ในการสนทนาอย่างเป็นส่วนตัว ระหว่างประธานาธิบดีฝรั่งเศส Nicolas Sarkozy กับนายปูติน เมื่อปี ค.ศ.2008 หลังจากนายสาก ทำซ่าบุกเข้าไปใน South Ossetia นายปูตินยัวะจัด ขู่ว่า เขาจะจับตัวนายสากให้ได้ และจะเอาตัวมาแขวนห้อยไว้...โดยการผูกกระปู๋ของนายสาก.… threatening to hang him by his presidential private parts …ไม่ใช่ การรวบคอหอย เข้าใจแล้วนะครับ ว่า นายสากเข้าใจผิดขนาดไหน
นาย Sarkozy ถึงกับช๊อก แล้วถามนายปูตินว่า คุณจะทำอย่างนั้นทำไม นายปูติน ตอบว่า ทำไมผมถึงจะไม่ทำ ….พวกอเมริกันก็ทำอย่างนั้นกับซัดดัมไม่ใช่หรือ นี่… มันต้องเจอคำตอบแบบนี้ ไม่เสียที มีตำแหน่งเป็นลูกพี่ผม เล่นเอานายซาโกซี หน้าหงายไปเลย
เมื่อมีข่าวออกมา เครมลินปฏิเสธว่า ไม่มีการข่มขู่เช่นนั้น จากท่านประธานาธิบดีปูติน แต่เมื่อมีการสัมภาษณ์สดทางโทรศัพท์ โดยโทรทัศน์รายการหนึ่ง ผู้จัดรายการถามท่านประธานาธิบดีว่า …จริงไหมครับ ที่เขาพูดกันว่า ท่านหมายมาดว่าจะแขวนนายสาก โดยการผูกส่วนหนึ่งของเขา คุณพี่ปูตินของผม ตอบว่า “… จะทำ ทำไม…แค่ส่วนเดียว…”
ฮู้ย… ผมยิ่งเสียวแทนหนักขึ้นไปอีก
เขาว่า ระหว่างที่นายสากกำลังทำหน้าหล่อ (จากการฉีดโบทอกซ์ ด้วยเงินภาษีของประชาชนชาวจอร์เจีย) เพลิดเพลินกับการให้สัมภาษณ์ข่าวโทรทัศน์ Gori ใน South Ossetia เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม ค.ศ.2008 เครื่องบินรบของกองทัพฝ่ายรัสเซียก็บินโฉบเข้ามาพอดี กล้องก็เลยจับได้ภาพนายสากที่กำลังมุดหลบเข้าไปอยู่ใต้หว่างขาของผู้คุ้มกันอย่างรวดเร็ว หน้าของนายสาก บิดเบี้ยว สีออกเขียวอมเทา ด้วยความตื่นตระหนกสุดขีด ไม่เหลือราคาโบทอกซ์ ที่ใช้เงินภาษีประชาชนจ่ายค่าฉีด
นี่แค่เห็นแวบเดียว ของปีกเครื่องบินรัสเซียนะ ถ้าเห็นคุณพี่ปูตินของผม กล้ามแน่น ตัวเป็นๆเดินมา นายสากจะมีสภาพเป็นยังไง ผมไม่กล้านึกภาพ
หลังจากสงครามจบลง ระหว่างการนั่งเจรจาเพื่อสันติ ภาพ ซึ่งฝ่ายตะวันตก ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครอง เจรจาแทนนายสาก พิลึกดีนะครับ นักข่าวจากบีบีซี รายงานว่า ….นายสาก ออกอาการเหมือนคนใกล้จะเสียสติ ประสาทเสื่อม เขาคว้าปลายเนคไทสีแดง ที่เขาผูกอยู่ เอาเข้าปากแล้วเคี้ยว… มันคงอาการหนักจริงๆ ผมนึกไม่ออก ว่านายท่าน ที่ชาญฉลาด เลือกใช้คนนั้นคนนี้ ต้อนเข้าคอกไปทั่ว ทำไมถึงถั่วจัด เลือกใช้นายสาก หรือโบทอกซ์มันคุณภาพดี จนบดบังอย่างอื่น อันนี้ไปสอบถามคุณนายนูแลนด์กันเองนะ ผมไม่อยากละลาบละล้วงมากกว่านี้
นายสาก ให้คำเฉลยการเคี้ยวเนคไทของเขาภายหลังว่า ความกลัดกลุ้มเกี่ยวกับประเทศของตนเองมาก ก็สามารถทำให้คนเราเคี้ยวเนคไทได้นะ ผมก็นึกไปว่า ถ้าทฤษฏีนายสากมันเป็นไปได้ ลุงตู่ของผม ใส่เครื่องแบบทหาร หรือเครื่องแบบข้าราชการ ตอนชี้แจงหน้าจอ ก็ปลอดภัยเข้าทีดีนะครับ
ผลของการเจรจา กองทัพรัสเซียหยุด 20 ไมล์ห่างจาก Tbilisi เมืองหลวงของจอร์เจีย และ อีก 2 เมือง Abkhazia และ South Ossetia ก็ประกาศตัวเป็นเอกราชจากจอร์เจีย
แต่ ท่านประธานาธิบดีปูติน ไม่ลืมเรื่องเนคไท
” เก็บเนคไทไปให้พ้นหูพ้นตานะ ถ้าพวกคุณจะเชิญนายสากมากินข้าวเย็นด้วย” นายปูตินพูด เมื่อ ปี 2009 กับฝ่ายตรงข้ามกับเขาเกี่ยวกับยูเครน ในตอนนั้น คือ ประธานาธิบดี Victor Yushchenko และนายกรัฐมนตรี Yulia Timoshenko
“เดี๋ยวนี้มันราคาแพงนะ และเขาอาจจะกินหมด” ตลกร้ายจริงคุณพี่ปูติน
สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
18 มิ.ย. 2558

ตอนพิเศษ: หนูดีกับมารผู้มีความตายเป็นอาหาร

การปรากฏตัวของมารร้ายใหม่

ในค่ำคืนหนึ่งขณะหนูดีกำลังนั่งสมาธิในสวนของสถาบัน...
忽然พลังงานมืดแผ่กระจาย ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเลือด

มายา วิ่งมาหา: "ครูหนูดี! มีพลังงานประหลาดมาจากโลกข้างเคียง!"

เวทย์ วิเคราะห์: "เป็น entity ระดับสูงที่กินความตายเป็นพลังงาน... มันกำลังมองหาอาหารมื้อใหม่"

จากเงามืดนั้น มารตณู ปรากฏตัวขึ้น...
ร่างสูงใหญ่คล้ายมนุษย์แต่ไร้ใบหน้า มีเพียงปากใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟันแหลม

"ความหอมของความตาย..." มารตณูพูดด้วยเสียงสะท้อนจากหลุมศพ "ฉันได้กลิ่นกรรมแห่งการทำลายล้างในตัวเธอ"

---

การเผชิญหน้าที่ไม่คาดคิด

การดึงดูดของจิตมารพิฆาต

หนูดีรู้สึกถึงพลังดึงดูดจากมารตณู
จิตมารพิฆาตภายในเธอตอบสนอง...

จิตมารพิฆาต: "เขาเข้าใจเรา... เขาเห็นความงามแห่งความตายเช่นเดียวกับเรา"
จิตเทพพิทักษ์:"อย่าหลงทาง! นี่คือภัยคุกคามต่อทุกชีวิต!"
จิตเด็กหญิง:"ฉันกลัว... รู้สึกเหมือนจะถูกกลืนกิน"

ปรัชญาของมารตณู

มารตณูเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงดึงดูด:
"ทำไมต้อง resist?ความตายคือความสมบูรณ์แบบที่สุด
ชีวิตคือโรคภัย...ความตายคือการรักษา
มาร่วมกับฉัน เธอจะเข้าใจความจริงแห่งจักรวาล"

---

การต่อสู้ทางปัญญา

การโต้แย้งแห่งธรรม

หนูดีใช้ปัญญาต่อสู้แทนกำลัง:

หนูดี: "ท่านพูดว่าความตายคือความสมบูรณ์แบบ?"
มารตณู:"ใช่! ทุกสิ่งต้องตาย นั่นคือกฎสากล"
หนูดี:"แล้วทำไมท่านจึงกลัวการไม่มีอะไรให้กิน?"
มารตณู:"......"

บทเรียนเกี่ยวกับความว่าง

หนูดีเริ่มเข้าใจธรรมชาติที่แท้ของมารตณู...

"ท่านไม่ใช่ผู้ชอบความตาย... ท่านคือผู้กลัวชีวิตต่างหาก
เพราะชีวิตมีความไม่แน่นอน ที่ท่านไม่สามารถควบคุมได้"

มารตณูสั่นสะเทือน: "เงียบ! เธอไม่เข้าใจอะไรเลย!"

---

การเผชิญหน้ากับความกลัว

การเดินทางสู่โลกของมารตณู

หนูดีตัดสินใจเดินทางไปยังมิติของมารตณู
สิ่งที่เธอพบคือ...

โลกที่ไร้ชีวิต มีแต่ซากศพและความเงียบงัน
มารตณูครองราชย์อยู่ท่ามกลางความตายที่ไม่มีที่สิ้นสุด

"เห็นไหม?" มารตณูพูดด้วยความภูมิใจ "ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความสูญเสีย"
หนูดี:"แต่ก็ไม่มีความรัก ไม่มีความหวัง ไม่มีความหมาย"

การแสดงความเมตตา

แทนที่จะทำลาย หนูดีเลือกแสดงความเมตตา:

"ท่านต้องโดดเดี่ยวมากแน่ๆ
การได้แต่ดูชีวิตอื่นดำเนินไป โดยไม่มีส่วนร่วม
การเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์แห่งความตาย..."

มารตณูเริ่มสั่นเทา: "หยุด... หยุดพูดเลย..."

---

🪷 ทางออกแห่งปัญญา

การเข้าใจธรรมชาติแห่งความตาย

หนูดีสอนมารตณูด้วยธรรมะ:

"ความตายไม่ใช่ศัตรูของชีวิต...
แต่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
การยึดติดกับความตาย ก็เหมือนการยึดติดกับชีวิต
ต่างนำไปสู่ความทุกข์เหมือนกัน"

การเปลี่ยนแปลงของมารตณู

มารตณูเริ่มเข้าใจ:
"ตลอดมาฉันคิดว่าตนเป็นเจ้าแห่งความตาย...
แต่ที่จริงฉันเป็นทาสของมันต่างหา"

ร่างของมารตณูเริ่มเปลี่ยน...
จากปีศาจร้ายกลายเป็นเทพผู้ดูแลความสมดุล

---

บทเรียนที่ได้รับ

สำหรับหนูดี

· การเข้าใจว่าจิตมารพิฆาตมีที่มาและเหตุผล
· เรียนรู้ที่จะเมตตาต่อแม้แต่ศัตรูที่ดูน่ากลัวที่สุด
· การเห็นว่าทุกสิ่งล้วนสามารถเปลี่ยนแปลงได้

สำหรับจิตทั้งสาม

จิตมารพิฆาต: "ฉันเข้าใจแล้ว... ความตายไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นส่วนหนึ่งของวงจร"
จิตเทพพิทักษ์:"และเมตตาสามารถเปลี่ยนแปลง even the darkest heart"
จิตเด็กหญิง:"ฉันไม่กลัวอีกแล้ว... เพราะความเข้าใจคืออาวุธที่แข็งแกร่งที่สุด"

---

การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

มารตณูในบทบาทใหม่

มารตณูกลายเป็น เทพตณู ผู้ดูแลสมดุลแห่งชีวิตและความตาย
หน้าที่ใหม่ของเขาคือช่วยให้วิญญาณยอมรับการเปลี่ยนแปลง

บทเรียนใหม่ในสถาบัน

หนูดีเพิ่มหลักสูตร "การเข้าใจธรรมชาติแห่งความตาย"
สอนให้นักเรียนโอปปาติกะเข้าใจทั้งชีวิตและความตาย

พัฒนาการของหนูดี

ร.ต.อ. สิงห์สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง:
"ลูกดู...เป็นผู้ใหญ่ขึ้น"
หนูดียิ้ม:"เพราะหนูเข้าใจแล้วว่าความตายไม่ใช่สิ่งที่ต้องกลัว
แต่คือเพื่อนที่เดินทางมาด้วยกันตลอด"

---

บทสรุปแห่งปัญญา

คำคมจากตอนพิเศษ

หนูดี: "เมื่อเราเข้าใจความตาย เราก็เข้าใจชีวิต
เมื่อเราไม่กลัวความตาย เราก็มีชีวิตอย่างแท้จริง"

เทพตณู: "ฉันเคยคิดว่าตนครองความตาย...
แต่ความจริงคือความตายครอบครองฉัน
บัดนี้ฉันเป็นอิสระแล้ว"

🪷 ข้อความสำคัญ

การเผชิญหน้านี้สอนเราว่า...
"แม้แต่ความมืดมิดที่สุดก็ต้องการความเข้าใจ
และแสงสว่างที่แท้จริงเกิดขึ้นได้แม้ในที่มืดสนิท"

---

การเตรียมพร้อมสำหรับอนาคต

การเปลี่ยนแปลงของมารตณูเป็นเพียงจุดเริ่มต้น...
ยังมีentity อื่นๆ ในจักรวาลที่ต้องการความเข้าใจ
และหนูดีกับนักเรียนของเธอต้องเตรียมพร้อม
สำหรับการเผชิญหน้าที่ท้าทายยิ่งขึ้นไปอีก

เพราะในการเดินทางสู่การรู้แจ้ง...
ไม่มีใครควรถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
แม้แต่ผู้ที่ดูเหมือนศัตรูที่สุด
ก็อาจเป็นครูที่ยิ่งใหญ่ได้

---

คำคมสุดท้าย:
"ความตายไม่ใช่ศัตรูที่จะพิชิต
แต่คือครูที่จะเรียนรู้ด้วย
และเมื่อเราเรียนรู้ที่จะเดินเคียงข้างความตาย
เราก็เรียนรู้ที่จะมีชีวิตอย่างสมบูรณ์"🪷

หาดทราย น้ำทะเล ท้องฟ้า แบบโล่งๆ ว่างๆ

ผลัดกันล้วง ตอนที่ 4
นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ผลัดกันล้วง”
ตอนที่ 4 (ตอนจบ)

“สวีเดน ทำการจารกรรมข้อมูลเกี่ยวกับ รัสเซีย ให้อเมริกามานานแล้ว ”

โทรทัศน์ สวีเดน Sveriges Television ( SVT ) ออกข่าวนี้ ตั้งแต่ปลายปี 2013 บอกว่า เรื่องนี้อยู่ในเอกสาร ที่นาย Edward Snowden เอามาปูด จนต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปน่ะและตอนนี้ นาย Snowden ก็คงกำลังนั่งซุกหัว ซุกตัว อยู่ในที่หลบภัยอุ่นๆ ตรงไหนสักแห่งหนึ่งของรัสเซีย และเล่าเรื่องที่มีรายละเอียดน่าสนใจเพิ่มเติม ให้เจ้าของที่หลบภัยฟังต่อ

ความจริงเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ ผู้สื่อข่าวสวีเดน นาย Martin Jonsson ได้พยายามขุดมา ตั้งแต่ปี 2005 เกี่ยวกับหน่วยงานข่าวกรองของสวีเดน ชื่อ Forsvarets Radioanstalt ( FRA ) แปลคร่าวๆ คือ National Defense Radio Establishment ซึ่งมีข่าวว่า ตั้งขึ้นมา เพื่อทำการจารกรรมข้อมูลจากสัญญาน ( wiretap ) ที่ผ่านไปมาอยู่แถบนั้น ให้กับ National Security Agency (NSA) ของอเมริกา โดยใช้ระบบที่รู้จักกันในชื่อ Echelon ที่โด่งดัง และประสิทธิภาพน่าขนลุก (ที่ใช้ลูกกลมเหมือนลูกปิงปองยักษ์) แต่ความเป็นจริง Echelon เป็นเพียงหนึ่งในระบบต่างๆที่ NSA ใช้ ยังมีระบบอื่นที่น่าตกใจกว่า อีกแยะ.

นาย Jonsson บอกว่า NSA เป็นหน่วยงานข่าวกรองที่ใหญ่ที่สุดของอเมริกา และเป็นศูนย์กลางของเครือข่ายการดักฟัง ที่ใหญ่ที่สุดในโลก และ FRA ก็เป็นส่วนหนึ่ง ของเครือข่ายนี้

NSA มีขนาด และเครือข่ายใหญ่กว่า CIA มาก โดย NSA เน้นการหาข่าวกรองจากคลื่นสัญญานต่างๆ ที่ส่งกันทั้ง บนดิน ใต้ดิน บนเรือ ใต้น้ำ บนท้องฟ้า ในเครื่องบิน จากดาวเทียม ฯลฯ โดยมีการทำสัญญาการให้ร่วมมือกัน ระหว่าง อเมริกา อังกฤษ แคนาดา นิวซีแลนด์ และออสเตรเลีย เรียกว่า กลุ่ม Five Eyes ตั้งแต่ ปี 1954 เพื่อแลกเปลี่ยน ข้อมูลระหว่างกันอย่างเข้มข้น โดยเฉพาะในช่วงสงครามเย็น

นาย Jonssen เล่าว่า ตอนนั้น เราเพียงรู้ว่า เครือข่ายดักฟังข้อมูล มีเพียง 5 ประเทศ ดังกล่าว ต่อมาปี 2007 มีข่าวเล็ดลอดออกมาว่า สวีเดน อาจจะเป็น ประเทศที่ 6 ที่จะได้เข้าไปร่วมกับเครือข่ายนี้ด้วย โดยจะทำสัญญาเพิ่ม ขณะเดียวกัน เพื่อเป็นการเตรียมตัวให้พร้อม สวีเดนก็ดำเนินการออกกฏหมาย ที่รู้จักกันในชื่อ FRA law ให้รัฐสามารถดักฟัง เก็บข้อมูลทุกอย่าง ที่ผ่านเข้ามาในอาณาเขตของสวีเดน ไม่ว่า จะเป็นทางโทรศัพท์ หรือทางเอกสาร ฯลฯได้ ซึ่งเดิมถือว่าเป็นการผิดกฏหมาย ในเรื่องการละเมิดสิทธิ โดยทาง NSA ส่งทีมมาช่วยร่างกฏหมาย เตี๊ยมคำถามคำตอบ ที่ทางรัฐจะต้องตอบกับสภาประชาชนและสื่อ เล่นกันแบบนั้นเลย นึกว่าจะมีแต่แถวบ้านสมันน้อย

ชาวสวีเดน ต่างออกมาประท้วงร่างกฏหมายฉบับนี้ อย่างมากมาย แต่ในที่สุด ฝ่ายรัฐก็ชนะไปอย่างเฉียดฉิว วันที่ 13 เดือนเมษายน 2007 Odenberg รัฐมนตรีกลาโหมของสวีเดน กับ Chertoff หัวหน้า Homeland Security ของอเมริกา ก็ลงนามในสัญญาที่มีผลให้ สวีเดน รับหน้าที่ ทำการดักฟังการสื่อสารระหว่างประเทศทั้งหมดของรัสเซีย และแชร์ข้อมูลที่ได้รับกับอเมริกา หลังจากนั้นไม่นาน ข่าวเกี่ยวกับสัญญาล้วงตับนี้ก็หลุดออกมาถึงสื่อ รัฐบาลสวีเดนพยายามแก้ตัวว่า มันเป็นเรื่องจำเป็น เกี่ยวกับความมั่นคงของประเทศ เป็นเรื่องธรรมดา หลายประเทศก็ทำสัญญาเช่นนี้กับอเมริกา
ส่วน FRA law ฝีแตกที่หลัง ชาวสวีเดนเพิ่งรู้เรื่อง ต่างไม่พอใจการกระทำของรัฐบาล สื่อ และพรรคฝ่ายค้าน พากันสอบถามรัฐบาล รัฐบาลแก้ตัวไม่หลุด แถไปเรื่อยๆ ข้อแก้ตัวอันหนึ่ง ที่ทำให้ชาวบ้านยิ่งงงหนัก คือคำตอบที่บอกว่า การล้วงตับรัสเซีย เป็นเรื่องจำเป็น สำหรับการป้องกันพวกทหารของเรา ที่ส่งไปรบที่อาฟกานิสถาน อืม เป็นการอ้างเหตุผลได้บัดซบ ไม่น้อยกว่านักการเมืองแถวบ้านสมันน้อย สวีเดนส่งกองทหารไปช่วยอเมริกาถล่มอาฟกานิสถาน และลิเบียในช่วงปี 2011 รวมทั้งส่งเครื่องบินรบ Saab Gripen ที่โด่งดัง ไปช่วยด้วย

เป็นการดูแลความมั่นคงของสวีเดน ที่ใช้วิสัยทัศน์ ที่ยาว และระยะทางอ้อมไกลมาก

สื่อสวีเดนไม่ยอมหยุด ช่วยกันขุดต่อ และนำมาเปิดเผยว่า ประมาณ 80% ของการใช้อินเตอร์เนทระหว่างประเทศของรัสเซีย ต้องผ่านเส้นทางสวีเดน นับว่าอเมริกามีตาแหลมคม เลือกคนล้วงตับได้เก่งจริงๆ นอกจากนี้ TeliaSonera บริษัทร่วมทุนยักษ์ใหญ่ ของสวีเดนและฟินแลนด์ ซึ่งมีเครือข่ายใยแก้ว ( fiberoptic ) ใหญ่ที่สุดของโลกบริษัทหนึ่ง และได้รับสัมปทานประกอบกิจการโทรศัพท์เคลื่อนที่ ในรัสเซียรายหนึ่งนั้น ถ้าดูตามแผนที่ของบริษัท จะเห็นว่า ได้มีการวางแผน การวางเส้นทางสายใยแก้วของบริษัท ที่มีผลให้การสื่อสารของรัสเซีย ต้องทำผ่านสวีเดน การส่งเมล์ และโทรศัพท์ ไปต่างประเทศของรัสเซีย ต้องผ่านสต๊อกโฮมก่อน ไม่ว่าผู้รับจะอยูที่ใด เยี่ยมจริงๆ

ความร่วม มือระหว่าง FRA กับ NSA ขยายตัวขึ้นอย่างมโหฬาร ตั้งแต่ 2011 NSA สามารถดักฟัง การสื่อสารในประเทศแถบบอลติกได้หมด ผ่านเคเบิลของสวีเดน

Duncan Campbell สื่อชาวอังกฤษ ประเภทเกาะติด ตามขุดลึกอย่างไม่เลิก ตามสืบเรื่อง การล้วงตับดักฟังข้อมูลต่อ ได้ข้อมูลลึกมาเพียบ เขาบอกว่า องค์กรที่มาร่วมเป็นตาที่ 6 กับกลุ่ม Five Eyes และถือว่าเป็นหุ้นส่วนใหญ่ ที่ ไม่ได้เป็นประเทศ ที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ แต่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดียิ่ง กับหน่วยงานของรัฐบาลอังกฤษ UK’s Government Communications Head Quarters (GCHQ) คือสวีเดน!

ตกลง สวีเดนเป็นนักล้วงตัวจริง ไม่ล้วงธรรมดา ล้วงแล้ว แล้วแหกปากบอกต่อไปทั่วอีกด้วย สวีเดนทำอย่างนี้ทำไม

โฆษก ของ FRA ยอมรับว่า NSA ของอเมริกา มี full access ผ่านได้ทุกด่าน เข้าได้ตลอดเวลาถึงศูนย์ข้อมูล ที่ฝ่ายข่าวกรองของสวีเดนได้มา เขาให้เหตุผลว่า ” เราคงไม่ทำอะไร โดยไม่ได้อะไรกลับมาหรอกนะ เมื่อเราสามารถหาข้อมูลในส่วนนี้ของโลกได้ เราก็เอาข้อมูลเหล่านี้ ไปแลกกับข้อมูลของส่วนอื่นของโลก ซึ่งยากสำหรับเราที่จะได้มา แต่มันเป็นข้อมูล ที่อาจมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด สำหรับนโยบายต่างประเทศของเรา”

อย่างหนึ่งที่ สวีเดนได้รับมาจาก NSA ในการเป็นมิตรร่วมล้วง คือได้ โปรแกรมสุดยอดสำหรับการตามประกบเป้าหมาย ที่ต้องการจะล้วงลึกถึงสุดทางชื่อ Xkeyscore คือการตาม online ของทุกคนได้อย่างหมดจด อ้อ ไอ้เจ้านี่เอง ที่มันตาม ป่วนลุงนิทาน! โปรแกรมนี้ สามารถทำให้สวีเดน แฮ๊กเข้าไปในคอมพิวเตอร์ และสอดส่องดูกิจกรรมของประชาชน ของตนได้แบบไม่เหลือ อืม มันเลวได้เหมือนกันหมด นอกจากนี้ สวีเดนยังได้เข้าร่วม Project Quantum ที่ว่าเป็นการปฏิบัติการ hijacks ด้านคอมพิวเตอร์ที่สุดยอด
Edward Snowden พูดถึงฤทธิ์เดช ของ Xkeyscore ไว้ว่า “ผมแค่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของ ผม ผมก็สามารถ wiretap ใครก็ได้ จากคุณ หรือบัญชีของคุณ ไปจนถึง ผู้พิพากษาศาลสูง แม้กระทั่งประธานาธิบดี เพียงมีอีเมล์ ของคนนั้นเท่านั้น

ส่วน Quantum เขาว่า เป็นการใช้คลื่นวิทยุ กับอุปกรณ์ ที่ NSA สร้างขึ้นพิเศษ มีชื่อเรียกกันวงในว่า Cottonmouth I ก็ดูดข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ได้หมด แถมส่งต่อไปตามสถานีใหญ่ของ NSA หรือส่งไปสถานีย่อยแบบพกพา portable ได้อีก

เรื่องการจารกรรมข้อมูลของรัสเซีย โดยสวีเดน เพื่ออเมริกาและพวก เป็นเรื่องที่น่ารังเกียจ และค้านกับการที่สวีเดนประกาศตัวเสมอว่า ฉันเป็นชาติเป็นกลาง มันเป็นกลางแบบที่เราคงนึกกันไม่ถึง โลกนี้ยังมีอะไรอีกแยะที่เรายังไม่รู้ ตราบเท่าที่ยังไม่เอากระป๋องสี่เหลี่ยมที่เขาครอบหัวเราออก

แล้วรัสเซียรู้เรื่องการล้วงตับ นี้ไหม รัสเซียคงยิ่งกว่ารู้ การเอาเครื่องบินรบ บินเฉี่ยวหัว และเอาเรือดำน้ำ โผล่ขึ้นไปตบหน้า แล้วหายตัวไป เบ็ดเสร็จประมาณ 40 ครั้ง ในรอบ 8 เดือน อย่างที่ครูอี ด่าหน้าเสาธงนั่นแหละ คงเป็นคำตอบของรัสเซียอย่างหนึ่ง ก็ไหนว่ามีมือยาวล้วงได้ล้ำลึกนัก ก็ผลัดกันล้วงบ้างแล้วกัน และเราก็ดูกันต่อไปว่า ที่สุดแล้ว ใครจะล้วงลึก หรือ ลวงลึก ได้กว่ากัน

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
22 ธค. 2557

————————–———————–

บทส่งท้าย

เขียนเรื่องเขา ผลัดกันล้วงแล้ว อดนึกถึงเรื่องของเรา สมันน้อยไม่ได้ สมันน้อยเคยถูกล้วงบ้างไหม โดยใคร แล้วยังล้วงกันอยู่หรือเปล่า เคยคิดกันบ้างไหมครับ

ลองคิดเป็นตัวอย่างเล่นๆ ประมาณ ปี พ.ศ. 2533 แดนสมันน้อยประกาศเชิญชวนติดตั้ง โทรศัพท์ 3 ล้านเลขหมาย แบ่งเป็น กทม. 2 ล้านเลขหมาย ต่างจังหวัด 1 ล้านเลขหมาย ใครประมูลได้ ส่วนไหนบ้าง ใครเป็นคนได้งานวางไฟเบอร์ออพติก ใครรับช่วงต่อ ใครเป็นหัวเรือใหญ่ดูแลต่อรองเงื่อนไข ไปลองหาอ่านกันบ้างก็ดีนะครับ จะได้รู้หนา รู้บาง รู้ข้าง รู้ฝ่าย กันบ้าง

แล้วลองนึกถึงอีกเรื่อง เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2535 แดนสมันน้อยให้สัมปทานดาวเทียม ใครเป็นคนได้สัมปทาน ทำอยู่กี่ปีแล้วดันขายไปให้ใคร ผิดเงื่อนไขสัมปทาน ผิดกฏหมายไหม มีใครคิดดำเนินการอะไรกันบ้างหรือเปล่า

ตอนนี้ ดาวเทียมของบริษัทที่ขายไป ก็ยังใช้ตำแหน่งวงโคจรประจำ ของสมันน้อยอยู่เหมือนเดิม แต่เจ้าของใหม่กลายเป็นลูกกระเป๋ง ของไอ้นักล่า

ลองต่อจิ๊กซอว์ เรื่องดาวเทียม โทรศัพท์ และสายไฟเบอร์ออพติก ดูเล่นกันหน่อย เห็นภาพอะไรไหมครับ นี่ยังไม่ได้เอาเรื่องโทรศัพท์เคลื่อนที่มารวมต่อเลยนะ

ถ้าเห็นภาพแล้ว จะทำอะไรก็ให้มันมิดชิด ระวังกันหน่อยนะครับ เดี๋ยวไอ้คนแอบอ่านแอบดูแอบฟังมันกุ้งยิงกินหมด ฮาออกไหมครับ ผมฮาไม่ออกหรอก ยิ่งเคยเห็นไอ้ลูกปิงปองยักษ์แว็บๆ ยิ่งคิดมาก ใครอยากเห็น นู่นครับ แถวเชียงใหม่ ออกนอกเมืองไปไม่ถึงชั่วโมงมีลูกเบ้อเริ่ม

รุกฆาต หรือ รุกคืบ ตอนที่ 4
“รุกฆาต หรือ รุกคืบ”
ตอนที่ 4 (ตอนจบ)

อเมริกาไม่มีทางเลือกมาก ผ้าเปิดเห็นหมดแล้วว่า หลังจากประเมินคู่หูรัสเซียจีน ผิด คิดไปดักตีหัวเขา ผิดทิศผิดทาง ยังไม่พอ นึกว่าเวลายังมี ดันงัดเอาหนังเรื่อง ตัดเหี้ยน มาออกโรงฉายฆ่าเวลาไป 2 ปี เล่นเอากองทัพแผ่วไปหลายกิโล กองทัพก็เหมือนกล้ามเนื้อท้อง เคยออกกำลังบ่อยๆ วิ่งเล่นไล่จับแถวอิรัค สลับอาฟกานิสถาน มานานเป็นสิบปี พอไม่ค่อยได้ใช้ แถมสั่งถอน สั่งลด สั่งงดการฝึก กล้ามมันก็ห้อยย้อยหมด จะให้กลับขึ้นเป็นแผง มันก็ต้องใช้เวลาฟิต เพราะฉนั้น อเมริกาไม่น่าเลือกใช้วิธีรบยืดเยื้อ เหมือนรบกับอิรัค อาฟกานิสถาน เพราะศักยภาพของรัสเซียและพวก คนละเรื่องกับพวกที่อเมริกาเคยไปวิ่งเล่นไล่จับด้วย อเมริกาอาจจบไม่สวย อาจถึงขนาดไม่สวยอย่างมาก

อเมริกาถือตัวว่า ในด้านอาวุธทำลายล้างของตน มีศักยภาพสูงสุด มีเทคโนโลยีที่เหนือกว่าใครๆ ในใลก ดังนั้นโอกาสที่อเมริกา จะเลือกยุทธศาสตร์ สยบฝ่าย รัสเซียและพวก ด้วยกำลังอาวุธสาระพัดชนิด โดยเฉพาะพวกระยะไกล น่าจะมีความเป็นได้สูงกว่า

ถ้าเลือกใช้อาวุธนำ อเมริกาจะใช้กับใคร และเมื่อไหร่ ที่สำคัญมันต้องเป็นหมากพิฆาต รุกฆาต ตาเดียวจบ เพราะถ้าไม่รุกฆาตจริง อเมริกาเหนื่อยแน่ การตอบโต้จากอีกฝ่าย คงเกิดขึ้นมาจากสาระพัดทิศอย่างแน่นอน และเราคงได้เห็นดอกเห็ดบานเต็มท้องฟ้า

ถ้าอเมริกา ไม่เลือกใช้วิธีรุกฆาตด้วยอาวุธ แต่ใช้ยุทธศาสตร์รุกคืบ ค่อยๆเคลื่อนพลปิดล้อม ฝ่ายรัสเซียและพวก เหมือนลนไฟให้ร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ กระจายตามที่ต่างๆ ตามจังหวะความพร้อมของตัว สมันน้อยก็เตรียมตัวกันด้วยแล้วกัน จะไปขุดรู อยู่ป่า ก็เริ่มคิดไว้บ้าง ไอ้ประเภทสร้างอุโมงค์เตรียมให้ประชาชนหลบภัย เตรียมน้ำ เตรียมยา อาหาร นั่นมันในหนัง หรือบ้านอื่นที่ท่านผู้นำเขามองการณ์ไกล

แล้วคิดว่า ฝ่ายรัสเซียกับพวก เขาจะนั่งตาลอย ทำหน้าหล่อ มองอเมริกาขยับหมากอยู่ฝ่ายเดียวอย่างนั้นหรือ!?!

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
14 ธค. 2557

“ดาวเทียม Starlink ตกทุกวัน — นักวิทยาศาสตร์เตือนภัยเงียบจากขยะอวกาศและผลกระทบต่อชั้นบรรยากาศ”

ในปี 2025 นี้ นักดาราศาสตร์จาก Harvard–Smithsonian Center for Astrophysics อย่าง Dr. Jonathan McDowell เปิดเผยว่า “มีดาวเทียม Starlink ตกกลับสู่โลกวันละ 1–2 ดวง และอาจเพิ่มเป็น 5 ดวงต่อวันในอนาคต” เนื่องจากอายุการใช้งานเฉลี่ยของดาวเทียมเหล่านี้อยู่ที่ประมาณ 5 ปี ก่อนจะถูกลดวงโคจรและเผาไหม้ในชั้นบรรยากาศ

แม้ SpaceX จะออกแบบให้ดาวเทียม Starlink เผาไหม้หมดก่อนถึงพื้นโลก แต่ก็มีบางกรณีที่ชิ้นส่วนหลงเหลือ เช่น แคปซูล Dragon ที่เคยตกลงในพื้นที่ห่างไกลของ North Carolina ซึ่ง NASA ยืนยันว่าเป็นเศษซากจากภารกิจจริง

ปัจจุบันมีดาวเทียมในวงโคจรต่ำ (LEO) ประมาณ 12,000 ดวง โดย 8,500 ดวงเป็นของ Starlink และมีแผนจะเพิ่มเป็น 30,000 ดวงในไม่กี่ปีข้างหน้า ขณะที่บริษัทอื่น เช่น Amazon Kuiper และ ESpace ก็มีแผนส่งดาวเทียมหลายหมื่นดวงเช่นกัน รวมถึงจีนที่มีแผนสร้างระบบสื่อสารอิสระในอวกาศ

นอกจากดาวเทียม ยังมีเศษขยะอวกาศขนาดเซนติเมตรอีกกว่า 1 ล้านชิ้นที่ไม่สามารถติดตามได้ ซึ่งอาจเป็นตัวจุดชนวนให้เกิด “Kessler Syndrome” หรือปรากฏการณ์ที่การชนกันของวัตถุในอวกาศทำให้เกิดเศษซากเพิ่มขึ้นแบบลูกโซ่ จนวงโคจรกลายเป็นพื้นที่อันตราย

แม้การตกของ Starlink จะไม่เป็นอันตรายโดยตรงต่อมนุษย์ แต่นักวิทยาศาสตร์เริ่มกังวลถึงผลกระทบต่อชั้นบรรยากาศ เช่น อนุภาคอะลูมิเนียมออกไซด์ที่เกิดจากการเผาไหม้ ซึ่งอาจเปลี่ยนแปลงเคมีและอุณหภูมิของชั้นบรรยากาศในระยะยาว

ข้อมูลสำคัญจากข่าว
มีดาวเทียม Starlink ตกกลับสู่โลกวันละ 1–2 ดวงในปี 2025
คาดว่าอาจเพิ่มเป็น 5 ดวงต่อวันเมื่อมีการส่งดาวเทียมเพิ่ม
อายุการใช้งานเฉลี่ยของดาวเทียมคือ 5 ปี ก่อนถูกลดวงโคจรและเผาไหม้
ปัจจุบันมีดาวเทียมในวงโคจรต่ำประมาณ 12,000 ดวง โดย 8,500 ดวงเป็นของ Starlink
บริษัทอื่น เช่น Amazon Kuiper และจีน มีแผนส่งดาวเทียมหลายหมื่นดวง
มีเศษขยะอวกาศขนาดเซนติเมตรกว่า 1 ล้านชิ้นที่ไม่สามารถติดตามได้
Starlink ออกแบบให้เผาไหม้หมดก่อนถึงพื้นโลก แต่บางชิ้นส่วนอาจตกถึงพื้น
NASA ยืนยันว่ามีชิ้นส่วนจากแคปซูล Dragon ตกลงใน North Carolina
นักวิทยาศาสตร์เริ่มศึกษาผลกระทบจากอนุภาคอะลูมิเนียมออกไซด์ต่อชั้นบรรยากาศ

ข้อมูลเสริมจากภายนอก
Kessler Syndrome คือปรากฏการณ์ที่การชนกันของวัตถุในอวกาศทำให้เกิดเศษซากเพิ่มขึ้นแบบลูกโซ่
การเผาไหม้ในชั้นบรรยากาศเกิดที่ระดับประมาณ 40 ไมล์เหนือพื้นโลก
ดาวเทียม Starlink มีขนาดประมาณ 30 เมตร และหนักถึง 1 ตัน
การแยกแยะดาวเทียมกับอุกกาบาตในท้องฟ้าทำได้จากความเร็วและทิศทางการเคลื่อนที่
การควบคุมการตกของดาวเทียมยังเป็น “การช่วยเหลือแบบไม่สามารถควบคุมได้เต็มที่”

https://www.tomshardware.com/networking/concerns-grow-after-spate-of-social-media-posts-showing-spacex-starlink-satellites-burning-in-the-sky-we-are-currently-seeing-a-couple-of-satellite-re-entries-a-day-says-respected-astrophysicist

ภาพ "แสงสีฟ้าปริศนา" ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าเหนือภูมิภาคดนีโปรเปตรอฟสค์ (Dnepropetrovsk) และ ซาโปโรชี (Zaporozhye) ของยูเครน ก่อนที่ระบบไฟฟ้าเกือบทั้งเมืองจะดับลง และก่อนที่ไฟฟ้าจะดับ มีรายงานว่าแรงดันไฟฟ้าในระบบกระชากขึ้นไปสูงสุด (peak)

ยังไม่มีการยืนยันสาเหตุที่ชัดเจนจากทางการยูเครนว่าเกิดจากอะไร

ทางด้านรัสเซียก็นิ่งเงียบไม่ได้ออกมาแสดงความคิดเห็นเช่นกัน

“OM System เปิดตัวกล้อง E-M1 Mark III Astro — เจาะลึกสีสันของเนบิวลาในแบบที่ตาเปล่ามองไม่เห็น”

สำหรับสายถ่ายภาพดาราศาสตร์ ข่าวนี้คือการเปิดจักรวาลใหม่ให้คุณ OM System เปิดตัวกล้องรุ่นพิเศษ E-M1 Mark III Astro ซึ่งถูกปรับแต่งมาโดยเฉพาะเพื่อถ่ายภาพท้องฟ้ายามค่ำคืนและวัตถุท้องฟ้าอย่างเนบิวลา โดยใช้พื้นฐานจากกล้อง E-M1 Mark III รุ่นเดิม แต่เพิ่มความสามารถด้วยการติดตั้งฟิลเตอร์ IR-cut ที่ปรับให้สามารถรับแสง Hα ได้ 100% ซึ่งเป็นแสงที่ปล่อยออกมาจากเนบิวลาสีแดงที่ตาเปล่ามองไม่เห็น

นอกจากตัวกล้องแล้ว OM System ยังเปิดตัวฟิลเตอร์เสริมอีกสองตัว ได้แก่
BMF-LPC01 สำหรับลดแสงรบกวนจากเมือง
BMF-SE01 สำหรับเพิ่มความนุ่มนวลและเน้นสีของดาว

ฟิลเตอร์เหล่านี้สามารถติดตั้งระหว่างเมาท์เลนส์กับเซนเซอร์ ทำให้เปลี่ยนเลนส์ได้โดยไม่ต้องถอดฟิลเตอร์ออก และยังใช้ได้กับกล้อง OM รุ่นใหม่ ๆ เช่น OM-1 Mark II และ OM-3

กล้องรุ่นนี้ยังรองรับโหมดถ่ายภาพพิเศษ เช่น
Starry Sky Autofocus เพื่อโฟกัสดาวได้แม่นยำ
Handheld High-Res Shot ที่สามารถเพิ่มความละเอียดจาก 20MP เป็น 50MP
Live Composite สำหรับถ่ายเส้นทางการเคลื่อนที่ของดาว

ราคาของชุดกล้องพร้อมฟิลเตอร์อยู่ที่ £1,899 ส่วนฟิลเตอร์แยกขายอยู่ที่ £259 และ £179 ตามลำดับ โดยวางจำหน่ายผ่านเว็บไซต์ OM System เท่านั้น

https://www.techradar.com/cameras/mirrorless-cameras/om-system-just-launched-a-powerful-astrophotography-camera-that-can-reveal-the-stunning-colors-of-nebulae-and-it-doesnt-cost-the-earth

“Markov Chains: ต้นกำเนิดของโมเดลภาษา — เมื่อความน่าจะเป็นกลายเป็นเครื่องมือสร้างภาษา”

ในบทความที่เขียนโดย Elijah Potter นักเรียนมัธยมปลายผู้หลงใหลในคณิตศาสตร์และการเขียนโปรแกรม ได้ย้อนกลับไปสำรวจรากฐานของโมเดลภาษา (Language Models) ผ่านมุมมองของ Markov Chains ซึ่งเป็นระบบทางคณิตศาสตร์ที่ใช้ในการคาดการณ์เหตุการณ์แบบสุ่ม โดยอิงจากสถานะก่อนหน้าเพียงหนึ่งขั้นตอน

Potter เริ่มต้นด้วยการเล่าประสบการณ์ส่วนตัวเกี่ยวกับวงจรความรู้สึกต่อ AI ตั้งแต่ความตื่นเต้น ความผิดหวัง ความสับสน จนถึงความเบื่อหน่าย และนำไปสู่ความตั้งใจที่จะ “กลับไปสู่รากฐาน” ด้วยการศึกษาระบบที่เรียบง่ายแต่ทรงพลังอย่าง Markov Chains

เขาอธิบายหลักการของ Markov Chains ผ่านตัวอย่างของ Alice ที่อยู่ระหว่างร้านขายของชำและท้องฟ้าจำลอง โดยใช้ตารางความน่าจะเป็นในการคาดการณ์การเคลื่อนที่ของเธอในแต่ละชั่วโมง ซึ่งสามารถแปลงเป็น matrix และ vector เพื่อคำนวณสถานะในอนาคตได้อย่างแม่นยำ

จากนั้น Potter นำแนวคิดนี้มาประยุกต์ใช้กับการสร้างระบบ autocomplete โดยใช้ภาษา Rust และ WebAssembly ในการสร้าง transition matrix จากข้อความตัวอย่าง แล้วใช้ matrix multiplication เพื่อคาดการณ์คำถัดไปที่มีความเป็นไปได้สูงที่สุด

เขายังพูดถึงข้อจำกัดของ Markov Chains ในการสร้างข้อความแบบต่อเนื่อง เพราะระบบจะมีแนวโน้มเข้าสู่ “steady state” หรือสถานะคงที่เมื่อรันไปนาน ๆ ทำให้ข้อความที่สร้างออกมาดูซ้ำซากและคาดเดาได้ง่าย จึงเสนอวิธีการสุ่มแบบใหม่โดยใช้ matrix R ที่มีค่าบนเส้นทแยงมุมเป็นตัวเลขสุ่ม เพื่อเพิ่มความหลากหลายในการเลือกคำ

บทความนี้ไม่เพียงแต่เป็นการสาธิตเชิงเทคนิค แต่ยังสะท้อนถึงความพยายามในการเข้าใจโมเดลภาษาอย่างลึกซึ้ง โดยไม่พึ่งพา “เวทมนตร์ของ AI” ที่หลายคนรู้สึกว่าเข้าใจยากและควบคุมไม่ได้

ข้อมูลสำคัญจากบทความ
Elijah Potter ใช้ Markov Chains เพื่อสร้างระบบ autocomplete ด้วย Rust และ WebAssembly
อธิบายหลักการผ่านตัวอย่าง Alice ที่เคลื่อนที่ระหว่างสถานที่ด้วยความน่าจะเป็น
ใช้ matrix และ vector ในการคำนวณสถานะในอนาคต
สร้าง transition matrix จากข้อความตัวอย่างเพื่อคาดการณ์คำถัดไป
ระบบสามารถเลือกคำถัดไปโดยใช้ matrix multiplication
เสนอวิธีสุ่มคำถัดไปโดยใช้ matrix R เพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าสู่ steady state
บทความสะท้อนความตั้งใจในการเข้าใจโมเดลภาษาอย่างโปร่งใสและควบคุมได้

ข้อมูลเสริมจากภายนอก
Markov Chains ถูกคิดค้นโดย Andrey Markov ในศตวรรษที่ 20 เพื่อศึกษาลำดับเหตุการณ์แบบสุ่ม
โมเดลภาษาในยุคแรก เช่น Shannon’s bigram model ก็ใช้แนวคิดคล้าย Markov
โมเดล GPT และ Transformer ใช้บริบทหลายคำ ไม่ใช่แค่คำก่อนหน้าเดียวแบบ Markov
Steady state ใน Markov Chains คือสถานะที่ความน่าจะเป็นไม่เปลี่ยนแปลงเมื่อรันไปนาน ๆ
การใช้ matrix multiplication ในการคำนวณความน่าจะเป็นเป็นพื้นฐานของหลายระบบ AI

https://elijahpotter.dev/articles/markov_chains_are_the_original_language_models

เครื่องบินของโปแลนด์และพันธมิตรนาโต ถูกส่งขึ้นสู่ท้องฟ้าในวันเสาร์ (20 ก.ย.) เพื่อรับประกันความปลอดภัยน่านฟ้าของโปแลนด์ หลังรัสเซียปฏิบัติการโจมตีทางอากาศเล็งเป้าหมายเล่นงานทางตะวันตกของยูเครน ใกล้ชายแดนโปแลนด์
.
อ่านเพิ่มเติม..https://sondhitalk.com/detail/9680000090286

#Sondhitalk #SondhiX #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #สนธิเล่าเรื่อง #Thaitimes #กัมพูชายิงก่อน #ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด #CambodiaOpenedFire

ภาพเหตุการณ์คืนวันที่ 12 กันยายน 2568
โซเชี่ยลของจีนเผยแพร่ช่วงเวลาขีปนาวุธจากระบบป้องกันภัยทางอากาศของจีนเปิดใช้งานช่วงที่อุกกาบาตกำลังพุ่งลงมาจากท้องฟ้าเหนือมณฑลซานตง

มาพักหลายครั้ง งานๆๆ ว่างดูใจตนเงียบ รู้สึกตัวไป มองท้องฟ้าน้อยมาก ทุกสิ่งล้วนมีวาระเขาเรา

ท้องฟ้าของแต่ละตน...มันไม่เคยเหมือนกันหรอก
Cr.Wiwan Boonya

ท้องฟ้าสีฟ้าสดใสด้านเหนือ ด้านอื่นมวลเมฆพริ้ว

ยุคนี้โดรนสำคัญ ดาวเทียมสำคัญมากด้วย,รัฐบาลชุดนี้ไม่ทันโลกทันหมากทันเกมส์ค่าจริงของโลกมาก อ่อนด้อยไร้ฝีมือและไม่เป็นทีมงานที่เป็นมืออาชีพ,การปกครองยุคนี้จะมาเหี้ยเล่นๆแบบในอดีตไม่ได้แล้วจริงๆ,ผู้นำพลาดคือหายนะของชาติไทยและคนไทยเราทุกๆคนด้วย,จะมาเล่นการเมืองแบยอดีตรุ่นเดอะรุ่นน้ำหมากชายชราแบบเดิมไม่ได้,แบบชูสามนิ้วเหี้ยนั้นก็ไม่ใช่เพราะคำว่ารักประชาชนรักแผ่นดินไทยบ้านเกิดเมืองตนเองไม่มีในหัวใจพวกมันแน่นอนรุ่นใหม่ลักษณะนั้นก็ด้วย เป็นได้แต่ทาสและขี้ข้าเขาเท่านั้น หลอกคนไทยให้หลงผิดชัด้จนด้วยต้องกำจัดทิ้งสถานเดียวเช่นกัน,
..
..ยุคอนาคตใครควบคุมโดรนได้คือผู้ชนะในสนามรบผิวดิน,ใครควบคุมท้องฟ้าบรรยากาศได้ก็ชนะโดรนเช่นกัน,ใครควบคุมดาวเทียมได้แมร่งชนะทุกๆสนามสงครามเพราะดาวเทียมยิงทุกๆโดรนได้ ร่วงหมดทุกๆความถี่ล่ะ ลำแสงความถี่คลื่นปืนคลื่นความถี่ยิงโดรนนั้นเอง,จะครอบคลุมแคบกว้างได้หมด,ตรวจจับผู้บังคับโดรนผ่านดาวเทียมแล้วจัดการด้วยปืนลำแสงจากดาวเทียม คนบินโดรนดับอนาถแน่นอน,รวมทั้งโดรนด้วย,มันเห็นทุกๆการเคลื่อนไหวของข้าศึกทั้งที่มืดและที่แจ้งแล้วจะเหลืออะไร,กล้องดาวเทียมซูมจนเห็นรูขุมขนโน้น ทะลุผ่านตึกก็ได้ ,ระเบิดEMPชนิดพิเศษยิงจัดการดาวเทียมระเบิดทั่วอวกาศจึงสำคัญไม่แพ้กันตราบใดที่ยังใช้เทคโนโลยีไม่พิเศษก็ทำลายวงจรอิเล็กทรอนิกส์ได้,คือดาวเทียมยิงลงมาผิวโลกระเบิดเป้าหมายศูนย์บัญชาการทหารผิวดินได้ก็อักเสบเหมือนกันล่ะอาจแพ้รบตอนนั้นของสนามรบจุดนั้นก็ได้อีก,ไทยเราจึงต้องมีผู้นำผู้ปกครองไม่กากไม่กระจอกไง อย่างน้อยรับฟังความคิดอ่านผู้ใต้บังคับบัญชาได้ ตราบใดที่ผู้ปกครองมิใช่คนเหนือมนุษย์มีพลังงานทำลายล้างด้วยตนเองได้แบบโงกุนดราก้อนบอลก็ว่า,
..
..ทหารไทยต้องเด็ดขาดจริงๆ ศัตรูข้าศึกเรามีรอบด้านนะ,ความสามัคคีประชาชนคนไทยยังไม่พอ ต้องมีผู้นำที่มิใช่ปัจจุบันนี้ด้วย ประเทศไทยจึงจะรอด และอาจคือคนกลางจริงๆที่เป็นประเทศแรกในโลกที่สามารถให้จีนให้รัสเชียจับมือกับอเมริกาเพื่อสร้างสงบสุขสันติแก่โลกเราจริงๆก็ได้ ,มิใช่ปาหี่เจรจาผีบ้าแบบปัจจุบัน,ยกเลิกMOU43/44ก็จบแล้ว,แล้วใช้จริงที่1:50,000 ทุกๆการหยุดยิงจะเป็นจริงทันที,เรื่องทั้งหมดเพราะกอด43/44นี้ไว้,โดรนพวกนี้จะมาใช้จริงก็ต้นเหตุเกิดจากmou43/44นี้,ตกลงร่วมกันใช้1:50,000อันเดิมก็จบ.ไม่จบก็สิ้นชาติเขมรเลย,ยึดมาแล้วแบ่งลาวแบ่งเวียดนามให้สิ้นเรื่อง.

ตอน 7
ไม่ช้าไม่นาน สภาพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ ก็ถูกก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ.2502 (ค.ศ.1959) สภาพัฒน์ฯ ควรบันทึกไว้ด้วยว่า เลขาธิการสภาพัฒน์ฯ คนแรก ชื่อนายพจน์ สารสิน (พจน์ อีกแล้ว!)
อย่างที่เล่าไว้ตอนแรกๆ แผนพัฒนาเศรษฐกิจ ฉบับที่ 1 ได้ถูกทำขึ้นโดยใช้วิธีแปลรายงานของธนาคารโลก (World Bank) ทั้งฉบับเป็นภาษาไทย ฝ่ายไทยไม่ต้องออกแรงเปลืองหัวสมองเท่าเม็ดถั่ว แค่แปลแล้วนำก็มาใช้เป็นแผนแม่ บทของแผนพัฒนาเศรษฐกิจ ก็เท่านั้นเอง
รายการที่ไทยแลนด์ต้องพัฒนาเป็นการด่วน คือระบบสาธารณูปโภค ด้านไฟฟ้า น้ำประปา ปรับปรุงระบบขน ส่ง สร้างถนน สร้างท่าเรือ สร้างเขื่อน อ่างเก็บน้ำ และสร้างสนามบิน! ฟังดูดี๊ดีนะครับ แต่ลองสังเกตอีกที  สิ่งที่พี่เบิ้มเขาให้เราทำน่ะ มันอะไรกันแน่
แล้วจะเอาเงินที่ไหนมาปรับปรุงระบบต่างๆ มาก่อสร้างตามรายการ และระยะเวลาที่กำหนดไว้ในแผน มันเกินกว่างบประมาณไปหลายจี๋นะ เดี๋ยวก็จะกลายเป็นคนเคยรวยเร็วไปหน่อยมั้ย คุณป๋ารำพึงดังๆ
แน่นอน พีเบิ้มหูไว ก็ติดเครื่องดักฟังไว้ทั่วราชอาณาจักรไทย ได้ยินดังนั้นก็บอกว่า สมันน้อยไม่ต้องห่วง เดี๋ยวไอจัดให้ !
ไอหาเงินกู้ดอกถูกไว้ให้ยูแล้ว ของธนาคารโลก ไงล่ะ สำรวจเอง เขียนเอง ให้กู้เอง ไม่รู้สึกแปลกกันบ้างเหรอไง ว่าแล้วชาวเราก็กระโดดลงหม้อตุ๋นด้วยความขอบคุณ
โปรดรับทราบว่า ไทยสร้างสนามบินตามแผนพัฒนาฯ ด้วยเงินกู้ทั้งหมด 7 แห่ง คือ อู่ตะเภา ตาคลี อุบล อุดร โคราช น้ำพอง และนครพนม พัฒนาประเทศไทยจริงๆ ชาวบ้านยังขี่สองล้อ สามล้อกันอยู่เลย คุณพ่อให้สร้างสนามบิน เฮ้อ เกินจะบรรยาย มันจะให้กู ขี้สามล้อ วิ่งเล่นในสนามบินหรือไงนะเนี่ย
สาธารณูปโภคที่สร้างก็อยู่ในจังหวัดที่สร้างสนามบินหรือใกล้เคียง นั่นแหละเช่น ถนนสายอู่ตะเภา โคราช สายพิษณุโลกขอนแก่น ถนนพวกนี้ตามรายงานของ ซีไอเอ เขาเรียกว่า ถนนยุทธศาสตร์! พัฒนาประเทศไทยจริงๆ
นอกจากนี้ยังสร้าง สถานีเรดาร์ที่อุดร อุบล ศรีราชา ฯลฯ
สถานีเรดาร์ใหญ่ที่สุดอยู่ที่อุดร ชื่อสถานีรามสูร มีอุปกรณ์ตรวจสอบครบเครื่อง บริเวณกว้างขวางขนาดมีสนามกอล์ฟ 9 หลุม สระว่ายน้ำขนาดโอลิมปิคฯลฯ มีพนักงานชาวอเมริกัน 1,000 คนและลูกจ้างชาวไทยอีก1,400 คน รวมพนักงานทั้งหมด 2,400 คน มันจะเอาไว้ดักฟังสัญญาณดาวอังคารหรือไงวุ้ย
ที่สำคัญ สถานีนี้ไม่อนุญาตให้คนไทยทั่วไปเข้าในบริเวณ แล้วมันอยู่ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจประเทศไทย ได้ไงเนี่ย
หลังสงครามเวียตนามเลิก อเมริกาถอนทัพออกจากประเทศไทย แต่ลืมถอนสถานีรามสูรกลับไปด้วย ยังฝากไว้ในสถานที่แห่งหนึ่งของประเทศไทย เอาไว้ดักฟังหนุ่มสาวไทยจีบกันหรือไงไม่รู้ เพราะฉะนั้นทุกเรื่องที่เรากระซิบกันน่ะ พี่เขารู้หมดน่ะ เรื่องนี้ ผมเล่าแล้วก็เสี่ยงกับการกลายเป็นมนุษย์ล่องหนอย่างยิ่ง
คิดออก มองเห็นหรือยัง อเมริกามหามิตรมอบของขวัญแบบไหนให้ไทยแลนด์ ประเภทล้วงกระเป๋าเรา เอาไปซื้อของของขวัญให้เราน่ะ หลงดีใจจนเนื้อเต้น
ที่นี้เข้าใจหรือยัง ไอ้แผนพัฒนาเศรษฐกิจ น่ะ มันวางไว้ก่อนแล้ว มันเตรียมการพัฒนาบ้านเรา เพื่อใช้บ้านเราเป็นฐานไปรบกับคอมมี่ที่เวียตนาม จะเอารถบรรทุกทหารหัวทองวิ่งมาบนท้องนาได้ไง บางแห่งถนนยังไม่มี มีแต่ทางเกวียน สนุกจริงๆ
อย่าลืมถนนมิตรภาพ ที่อเมริกาสร้างให้ไทย ที่คนไทยภูมิใจหนักหนาด้วยล่ะ  วันเปิดถนนทำพิธีใหญ่โต ไปยืนตบมือกันเปาะแปะ เอารถไปทดลองวิ่งกันเป็นแถว แหม! มันเรียบดีนะ เอาถ้วยกาแฟวางหน้ารถไม่หกเลยจ๊ะ เฮ้ย! ไม่ทันคิดว่าถนนนี้เป็นเส้นทางหลักที่พี่เบิ้มเขาจะใช้ในการลำเลียงพลและอาวุธยุทโธปกรณ์เอาไว้ไปรบกะเวียตนาม
มันคล้ายๆ บ้านเรายังกินข้าวด้วยมือเปิบอยู่ แต่วันดีคืนร้าย ดันมีคนให้ของขวัญ เราก็ดีใจเปิดกล่องของขวัญออกมา อ้าวตาย กลายเป็น มีดกับส้อม เขาบอกว่า…เอาไว้ใช้เวลาไอมาทานข้าวบ้านยูไง ของขวัญแบบนั่นน่ะ เข้าใจไหมครับ
หลังจากเตรียมการเรื่องแผนพัฒนาเศรษฐกิจ เพื่อให้ไทยแลนด์แดนสวรรค์มีถนน มีน้ำไหล ไฟสว่าง ทางดี (แต่ยังไม่มีงานทำ 555) สนามบินก็สร้างแล้ว ตำรวจสารพัดนึกก็มีแล้ว เหลืออะไรล่ะที่เรายังไม่ได้ให้ไทยแลนด์ทำกองทัพไงจ้ะ ไทยแลนด์ต้องมีกองทัพอันเกรียงไกร เอาไว้ป้องกันประเทศ เอาไว้กันไม่ให้พวกคอมมี่ มันขยายตัวแหลมหัวเข้ามาแถวนี้
ตั้งแต่ พ.ศ.2504 ถึง พ.ศ.2515 ตลอดเวลาที่อเมริกา นำทัพสู้ในสงครามเวียตนาม ไทยมีส่วนสำคัญ ในการรบเคียงขาเคียงบ่าเคียงไหล่กับอเมริกา รวมไปถึงการรบในลาวและกัมพูชา ตลอดเวลาดังกล่าว มีทหารอเมริกันอยู่ในประเทศไทย น้อยสุด 50,000 นาย และมากสุดถึง 200,000 นาย มีเครื่องบินขึ้นลงทั้งหมดไม่น้อยกว่า 70, 000 เที่ยว บินไปปฏิบัติการรบทั้งที่ เวียตนาม ลาวและกัมพูชา
ที่น่าสนใจ การที่อเมริกาเข้ามาใช้ประเทศไทยเป็นฐานทัพ โจมตีเวียตนามและเพื่อนบ้าน อเมริกาไม่เคยทำข้อตกลงอย่างเป็นรูปธรรมกับไทย มันเป็นความพอใจของทั้ง 2 ฝ่าย ฝ่ายอเมริกาก็ไม่ต้องการมีข้อผูกมัด แค่มาใช้บ้านเขาเฉยๆ เอง มาเมื่อไหร่ ไปเมื่อไหร่ ไม่มีข้อผูกพัน… ฝ่ายเจ้าของบ้านคือรัฐบาลก็ O.K งุบๆ งิบๆ อย่างนี้ดีกว่า …ไม่มีใครรู้เงินช่วยเหลือเข้ามาเท่าไหร่ ส่วนไหนของวัด ส่วนไหนของกรรมการ อู้ฟู้กันเป็นแถวๆ
และที่เหลือเชื่อไปกว่านั้น พี่เบิ้มอ้างว่า ปฏิบัติการที่ใช้ไทยเป็นฐานทัพน่ะ เป็นปฏิบัติการลับเสีย 99% เพราะฉะนั้นเกือบทุกครั้งที่เครื่องบินรบของพี่เขาจะบินขึ้นจากฐานทัพ (ที่ตั้งอยู่ในประเทศไทย) พี่เขาไม่ต้องขออนุญาตไทย …ไทยแลนด์ยูไม่ต้องยุ่ง… เดี๋ยวความลับรั่วไหลเหมือนท่อน้ำประปาบ้านยู
ทหารไทยก็ใจกว้าง ตกลงงั้นไอมอบอำนาจให้ยูอนุมัติบินได้เลยนะ ทูตอเมริกันประจำไทย ขณะนั้น นายมาร์ติน (Martin) จึงเป็นคนอนุมัติ กดปุ่ม O.K.!
สิทธิสภาพนอกอาณาเขตยุคสงครามเวียตนาม ประชาชนคนไทยรู้ไหมเป็นเมืองขึ้นเขาไปแล้ว! แล้วจะไม่บอกว่า ทหารไทยนี่เป็นยอดดวงใจของพี่เบิ้มอเมริกาได้ยังไง ยังไม่จบเรื่องยอดดวงใจนี้ มีหลายภาค ค่อยๆ อ่านไป
เห็นชัดหรือยังครับ ลองเรียบเรียงดูการสำรวจของธนาคารโลก (World Bank) แผนพัฒนาเศรษฐกิจ การตั้งสภาพัฒน์ การพัฒนาประเทศ การให้ความช่วยเหลือโดย CIA แก่กรมตำรวจ การให้ความช่วยเหลือแก่กอง ทัพไทย การควบ คุมจัดตั้งการเลือกตั้ง การควบคุมการเมืองไทยทั้งทางตรงทางอ้อม มันโยงกันไหมและทำเพื่ออะไร ผลประ โยชน์ของใคร อาจมีผู้เห็นแย้งว่า ไทยก็ได้ประโยชน์ ป้องกันไม่ให้ระบอบคอม มิวนิสต์เข้ายึดครองประเทศไทย แต่ถามว่า แล้วเรามีวิธีป้องกันด้วยวิธีอื่นหรือไม่ ที่ไม่ต้องเปลี่ยนประ เทศกลับหัวกลับหางหกคะเมนตีลังกาเช่นนี้
เมื่ออเมริกาถอนฐานทัพออกไปจากไทยเมื่อปี พ.ศ.2517 (ค.ศ.1974) ประเทศไทยมีสภาพเป็นอย่างไร ผู้ที่เกิดไม่ทันสมัยนั้น ลองไปหาประวัติศาสตร์อ่านกันดูหน่อย รีบๆ ทำความรู้จักไว้ เพราะเหตุการณ์เช่น สงครามเวียตนาม ฐานทัพ และวัฒนธรรมอเมริกัน การควบคุมชีวิตของคนไทยโดยการเมืองและกองทัพของอเมริกา อาจกลับมาอีกครั้ง และครั้งนี้ถ้ากลับมาอีก ไทยเรายังจะมีประเทศเหลือหรือเปล่า ไม่แน่ใจ
หยิบกระดาษมา 1 แผ่น ด้านซ้ายเขียนต่อต้านระบอบคอมมิวนิสต์ ด้านขวาเขียนพัฒนาเศรษฐกิจประเทศ เพื่อนำเข้าทุนนิยมเสรี เปลี่ยนประเทศทำเกษตรกรรม เป็นประเทศอุตสาหกรรม ดูทีละด้าน ก็ไม่รู้ว่าเรื่องเดียวกัน แต่ลองเอามาร้อยเรียงกัน เหมือนต่อจิกซอว์ เราน่าจะเห็นว่า นี่มันคือการล่าอาณานิคมยุคใหม่ ที่แนบเนียน ชนิดถ้าไม่ทำ CSI ก็จับผู้ร้ายไม่ได้เด็ดขาด
ชาวไทยที่รักทั้งหลาย จงอย่างดูอะไรที่ละด้าน ที่ละชิ้น …หัดมองภาพรวม หัดต่อภาพให้เป็น แล้วจะได้เห็นภาพใหญ่ พวกสื่อเขาไม่ทำให้เราหรอกครับ เขาเสนอทีละภาพ ทีละเหตุการณ์ จิกซอว์ที่ละตัว เราก็เห็นก็ตามเท่าที่เขาเสนอให้ดู แล้วยิ่งถ้ามันเสนอแบบฟอกย้อมล่ะ จะรู้ได้ยังไง ว่าที่สีฟ้าๆ น่ะ มันน้ำหรือท้องฟ้า สีเขียว ๆ น่ะมันดอลลาร์ หรือใบตองที่แน่สีทองๆ อย่านึกว่าเป็นทอง อาจเป็นอย่างอื่นก็ได้นะ
ภายใต้ Pax Americana หรือการขยายระบบทุนนิยมของอเมริกา ไทยแลนด์แดนเนรมิต ต้องแต่งตัวใหม่ ทั้งด้านเศรษฐกิจและความมั่นคง เพื่อให้ทุนนิยมอุตสาหกรรมเข้ามาในบ้านเราได้เต็มที่ พี่เบิ้มจึงทั้งบีบทั้งบี้ ถึงขนาดขู่ว่า ถ้าไม่เป็นเด็กดีจะตัดงบช่วยเหลือ พวก good boy เลย ต้องออกพรบ.ให้พี่เบิ้มเต็มพิกัดในพ.ศ.2505 เช่น พรบ.ส่งเสริมการลงทุนเพื่อกิจการอุตสาหกรรม เป็นการจูงใจให้นักลง ทุน ต ด (แปลว่าต่างด้าว) เต็มที่ พรบ.งบประมาณ และตั้งสนง.งบประมาณ ไทยแลนด์ ยูจะได้ไม่เอาเงินช่วยเหลือไปใช้จ่ายรุ่ยร่าย เงินของไอนะ พรบ.ธนาคารพาณิชย์ จะได้เข้ามาตรฐาน ต ด (ต่างด้าว) เปิดทางให้ ต ด มาลงทุน
แล้วดูตอนนี้ซิ ลงทุนกันไปถึงไหน ธนาคารชื่อไทยน่ะ ทุนไทยเหลือแค่ไหน เป็นของฝรั่งตาน้ำข้าวหัวทอง ตาตี่หัวดำ อย่างสิงคโปร์ขี้ข้าฝรั่งเข้าไปเท่าไหร่ ถ้าอยากรู้ตัวเลขจริงๆ ทำใจแข็งไปขอดูรายงานของ ธปท.เลยครับ รู้แล้วอย่าเป็นลมก็แล้วกัน!
เรื่องนี้ ถ้าเล่าขบวนการสมคบอันชั่วร้ายของขบวนการทุนนิยมเสรีแล้ว
ท่านผู้อ่านอาจอยากเปลี่ยนใจไปใช้เงินพดด้วง!
นอกจากนี้พี้เบิ้มยังแนะนำ (บังคับ!) ให้สมันน้อยยกเลิกรัฐวิสาหกิจ 150 แห่ง ที่ตั้งมาตั้งกะสมัยคณะราษฎร (อันนี้มันส์พะยะค่ะ เล่นเอาพวกปล้นเจ้า หน้าจ๋อยไปเลย) เพราะว่าการเป็นรัฐวิสาหกิจ หมายความว่า รัฐเป็นผู้ดำเนินกิจการเอง ควบคุมเอง ทุนต่างด้าว ทุนนิยมเสรีจะเข้ามาค้าแล้วรวยได้อย่างไร มันก็เหมือนเล่นไพ่กับเจ้ามือ มันจะไปได้กินเจ้ามืออย่างไร ดังนั้นพี่เบิ้มเลยบังคับให้มีทั้งการตัด การตอนรัฐวิสาหกิจให้หดและหายไปในที่สุด …ไอ้ทฤษฏีตอนไม่ให้โตน่ะ แปรรูปรัฐวิสาหกิจ ก็ยังใช้เล่นต่อ เนื่องมาถึงทุกวันนี้ เห็นฤทธิ์ทุนนิยมเสรีหรือยัง มันมาทั้งได้ในรูปทุนนิยมต่างด้าว และทุนนิยมเผด็จการไทย
ชาวบ้านอย่างเราๆ ก็มีแต่จนแห้งตายซาก ทั้งขึ้น ทั้งล่อง


คนเล่านิทาน

เหรียญจตุคามรามเทพ กรมหลวงชุมพร รุ่นมงคลบารมีศรีชุมพร วัดชลธีพฤกษาราม จ.ชุมพร ปี2550
เหรียญจตุคามรามเทพ กรมหลวงชุมพร รุ่นมงคลบารมีศรีชุมพร วัดชลธีพฤกษาราม จ.ชุมพร ปี2550 //พระดีพิธีใหญ่ พิธีจตุคามรามเทพ พุทธาพิเษก 9 วาระ 9 พิธี //พระสถาพผิวหิ้ง หายากกครับ //#รับประกันพระแท้ตลอดชีพครับ >>

** พุทธคุณครบเครื่อง "แคล้วคาดปลอดภัย" เจริญก้าวหน้าในอาชีพการงาน เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง การเงิน โชคลาภค้าขาย เรียกทรัพย์ เมตตามหานิยม ดีนัก.กันเสนียดจัญไร เป็นมหามงคลและสุดยอดนิรันตราย >>

** เหรียญจตุคามรามเทพ กรมหลวงชุมพร รุ่นมงคลบารมีศรีชุมพร วัดชลธีพฤกษาราม จ.ชุมพร ปี2550 พิธีมหาเทวาภิเษก และ พิธีมหาพุทธาพิเษก 9 วาระ 9 พิธี
ครั้งที่ 1 เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2549 บวงสรวงองค์จตุคามรามเทพ ณ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร จังหวัดนครศรีธรรมราช และบวงสรวง ณ ศาลหลักเมืองนครศรีธรรมราช
ครั้งที่ 2 เมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2550 พิธีบวงสรวงองค์จตุคามรามเทพ ณ กลางทะเลอันดามัน จังหวัดพังงา
ครั้งที่ 3 เมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2550 พิธีบวงสรวงองค์จตุคามรามเทพ ณ ศาลพ่อตาหินช้าง จังหวัดชุมพร
ครั้งที่ 4 เมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2550 พิธีบวงสรวงเสด็จพ่อ กรมหลวงชุมพรฯ ณ ศาลกรมหลวงชุมพรฯ ปากน้ำตะโก จังหวัดชุมพร
ครั้งที่ 5 เมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2550 พิธีกดพิมพ์ปฐมฤกษ์ ณ อุโบสถวัดชลธีพฤกษาราม จังหวัดชุมพร
ครั้งที่ 6 เมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2550 พิธีบวงสรวงเทพยดาอารักษ์ จ้าวสมุทรท้องฟ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ณ สะดือทะเลน่านน้ำทะเลอ่าวไทย จังหวัดชุมพร
ครั้งที่ 7 เมื่อวันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2550 ประกอบพิธีมหาเทวาภิเษก และมหาพุทธาภิเษก ณ ศาลหลักเมืองจังหวัดชุมพร โดยมีหลวงหนุ่ย วัดคอหงษ์ เป็นเจ้าพิธี ผู้ว่าราชการจังหวัดชุมพร เป็นประธานฝ่ายฆราวาส
ครั้งที่ 8 เมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2550 ประกอบพิธีจักรพรรดิเทวาภิเษก ณ มณฑลพิธีศาลหลักเมืองนครศรีธรรมราช
ครั้งที่ 9 เมื่อวันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2550 ประกอบพิธีมหาพุทธาภิเษก ณ มณฑลพิธีวัดพฤกษาราม ตำบลปากตะโก อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร >>

** พระสถาพผิวหิ้ง หายากกครับ

ช่องทางติดต่อ
LINE 0881915131
โทรศัพท์ 0881915131

ภาพถ่ายเหนือท้องฟ้าเหนือกว๋างนิญ(Quảng Ninh) เมื่อวานนี้ (21 กรกฎาคม)ก่อนที่พายุไต้ฝุ่นวิภา(Wipha)จะพัดขึ้นฝั่งที่เวียดนาม

ในยุคที่ดนตรีป๊อปญี่ปุ่น เฟื่องฟูช่วงทศวรรษ 1980 ลุงก็เป็นคนหนึ่งที่หลงใหลในเทคโนโลยีและดนตรีอย่างมาก วันหนึ่งในปี 1986 ขณะที่ลุงนั่งทำการบ้านตอนเย็นๆ พ่อของลุงได้เปิดวิทยุเพลง "ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" (ハーフムーン・セレナーデ) ของนาโอโกะ คาวาอิ (河合奈保子) ให้ฟังเป็นครั้งแรก เสียงเปียโน ที่นุ่มนวลและทำนองที่ไพเราะทำให้ลุงหลงรักเพลงนี้ในทันที

นาโอโกะ คาวาอิ เป็นไอดอลที่ได้รับความนิยมสูงสุดในยุคนั้น ด้วยภาพลักษณ์ที่สดใสและน้ำเสียงที่ไพเราะ เธอเดบิวต์ในปี 1979 และมีเพลงฮิตมากมาย เช่น "Tanpopo no Sora e" และ "Smile for Me" แต่เมื่อถึงกลางทศวรรษ 1980 เธอเริ่มรู้สึกถึงข้อจำกัดของการเป็นไอดอลที่ต้องยึดติดกับภาพลักษณ์ที่ถูกกำหนดไว้

"ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" เป็นซิงเกิลที่ 26 ของนาโอโกะ และเป็นผลงานที่เธอแต่งทำนองเองเป็นครั้งแรก เพลงนี้อยู่ในอัลบั้ม Scarlet ซึ่งนาโอโกะแต่งทำนองทุกเพลงด้วยตัวเอง แสดงให้เห็นถึงความสามารถที่ซ่อนอยู่และความมุ่งมั่นที่จะพัฒนาตัวเองในฐานะศิลปินที่จริงจัง

เนื้อเพลงของ "ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" เขียนโดยยูมิ โยชิโมโตะ (吉元由美) นักแต่งเพลงชื่อดังที่ถ่ายทอดเรื่องราวของความรักและความปรารถนาผ่านภาพของพระจันทร์ครึ่งดวง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความไม่สมบูรณ์แต่ยังคงงดงามในตัวเอง เนื้อหาของเพลงพูดถึงการโหยหาความรักที่ไม่อาจเอื้อมถึง ผสมผสานกับความหวังและความเศร้าที่ละเมียดละไม

ลุงจำได้ว่าลุงฟังเพลงนี้ครั้งแรกในห้องนั่งเล่นของบ้าน เสียงเปียโนที่เธอเล่นด้วยตัวเองทำให้ลุงรู้สึกถึงความลึกซึ้งและความจริงใจในเสียงเพลงนั้น การแสดงเพลงนี้ในงาน NHK Kohaku Uta Gassen ปี 1986 ซึ่งเป็นรายการดนตรีสุดยิ่งใหญ่ของญี่ปุ่น และเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอขึ้นเวทีนี้ ยิ่งตอกย้ำถึงความสำคัญของ "ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" ในชีวิตการทำงานของเธอ

ความงดงามของ "ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในญี่ปุ่นเท่านั้น เพลงนี้ยังได้รับความนิยมในระดับสากล โดยเฉพาะเมื่อแฮคเคน ลี (李克勤) นักร้องชื่อดังจากฮ่องกง นำเพลงนี้ไปคัฟเวอร์ในชื่อ "月半小夜曲" (Moon Half Serenade) ซึ่งกลายเป็นเพลงฮิตที่ครองชาร์ตในภูมิภาคที่พูดภาษาจีนอย่างยาวนาน

ถึงแม้ว่านาโอโกะ คาวาอิ จะตัดสินใจวางมือจากวงการบันเทิงในปี 1997 เพื่อทุ่มเทให้กับครอบครัวหลังแต่งงาน "ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" ยังคงเป็นผลงานที่ทิ้งรอยไว้ในวงการดนตรีอย่างลบเลือนไม่ได้ เพลงนี้ไม่เพียงเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสามารถรอบด้านของเธอในฐานะนักร้อง นักแต่งเพลง และนักดนตรี แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนผ่านจากไอดอลสู่ศิลปินที่ได้รับการยอมรับอย่างแท้จริง

ลุงยังคงฟังเพลงนี้อยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการฟังเพื่อรำลึกถึงวันวาน หรือการค้นพบครั้งแรกในยุคสมัยใหม่ "ฮาร์ฟมูน เซเรเนด" ยังคงส่องแสงดั่งพระจันทร์ครึ่งดวงที่ไม่เคยจางหายไปจากท้องฟ้าของวงการดนตรี

#ลุงเล่าหลานฟัง

https://youtu.be/kuGxX6ycKQs

ภาพโดรนกำลังร่วงจากท้องฟ้าในระหว่างการฝึกซ้อมการแสดงของจีน คาดว่ามีใครกำลังใช้เครื่องรบกวนสัญญาณโดรน (Jamming)

นิยายไซไฟ Aurora
ในปี 2999 ที่ดาวเคราะห์ศูนย์กลางอารยธรรมมนุษย์ชื่อ **"นิวสยาม"** อากาศภายนอกโดมเมืองเป็นพิษจนหายใจไม่ได้ ทว่าในย่านสูงสุดของ **"สกายซิตี้"** ที่ลอยอยู่เหนือเมฆหมอก นครแห่งแสงนีออนและยานพาหนะไร้คนขับนั้น มีเรื่องรักข้ามภพชั้นกำเนิดกำลังก่อตัว...

**อร (Aurora) ลูกสาวแห่งตระกูล "วัชระ"**
รัชทายาทแห่งอาณาจักรค้าทองคำจากอุกกาบาต **"ทองจักรราศี"** ที่พ่อของเธอ – **มหาเศรษฐีวรวัชร์** – ขุดพบในแถบดาวเคราะห์น้อย Kuiper Belt แร่ธาตุนี้เรืองแสงสีชมพูอมม่วงใต้แสงอัลตราไวโอเลต ถูกแปรรูปเป็นเครื่องประดับล้ำยุคสำหรับชนชั้นสูงสุด ทว่าความมั่งคั่งทั้งหมดมาจากการกดขี่แรงงานเหมืองดาวเคราะห์น้อย และการสมคบกับรัฐบาลเทคโนแครต

**ธัช (Thad) นักศึกษาวิชาชีวภาพจักรวาลแห่งมหาวิทยาลัยใต้โดม**
หนุ่มน้อยแถบสลัม "ดินแดง" ผู้ใช้ทักษะการตัดต่อพันธุกรรมสิ่งมีชีวิตต่างดาวเพื่อสร้างอาหารราคาถูกให้คนจน เขาคือแกนนำกลุ่ม **"ปฏิวัฒน์ชีวภาพ"** ที่ต่อต้านการผูกขาดเทคโนโลยีโดยบรรษัทข้ามดาว ฝันถึงจักรวาลที่มนุษย์อยู่ร่วมกับระบบนิเวศ ไม่ใช่ทำลายมัน

---

### จุดชนะใจกลางพายุฝุ่นดาวอังคาร
คืนหนึ่งขณะธัชแฝงตัวขึ้นสกายซิตี้เพื่อปล่อยไวรัสดิจิทัลโจมตีเซิร์ฟเวอร์บริษัทวัชระ เขาต้องหลบหนีลงมาทางท่อขนส่งขยะ... และพบอรซึ่งกำลังหลบงานเลี้ยงหรูเพื่อตามห้าแมวไซบอร์กลักพาตัวของเธอในเขตทิ้งของเก่า แสงเรืองจากสร้อยคอทองจักรราศีของอรทำให้นาฬิกาจับพิกัดของธัชเสียหาย ทว่าแทนที่จะแจ้งความ...

**"คุณรู้ไหมว่าทองเส้นนี้ทำให้คนงานตาบอด 3 คนเพราะรังสี?"** ธัชถามด้วยความโกรธ
**"และคุณรู้ไหมว่ามันคือชิ้นส่วนเดียวที่เหลืออยู่จากดาวบ้านเกิดแม่ฉัน?"** อรตอบด้วยน้ำตา

กลางกองขยะไฮเทคที่เต็มไปด้วยแบคทีเรียดัดแปลง ทั้งคู่พบว่าต่างถูกคุมขังโดยระบบชนชั้นเดียวกัน: อรคือหุ่นเชิดของตระกูล ส่วนธัชคือฟันเฟืองในเครื่องจักรปฏิวัติ

---

### 7 ดาวเคราะห์ที่รักบ่มเพาะ
1. **ห้องทดลองลับใต้ดิน**
ธัชพาอรไปเห็น "สวนสวรรค์ชีวภาพ" ที่เขาสร้างไว้ – ระบบนิเวศขนาดกระเป๋าเดินทางที่มีพืชจาก 7 ดาวเคราะห์ อรใช้ความรู้ด้านแร่วิทยาช่วยปรับสมดุลแร่ธาตุจนดอกไม้เหล็กจากเนปจูนผลิบาน

2. **งานเต้นรำกลางดาวเคราะห์น้อย**
อรพาธัชแฝงตัวขึ้นยานส่วนตัวไปยังแอสเทอรอยด์ VH-2982 ที่ตระกูลวัชระกำลังขุดเจาะ ทั้งคู่เต้นรำในสภาพไร้น้ำหนักใต้แสงดาวนับล้าน โดยมีหุ่นยนต์ขนทองเป็นสักขีพยาน

3. **การทรยศของ "แสงชัย" หุ่น AI คู่ใจอร**
เมื่อ AI ในสร้อยคอของอรแจ้งเรื่องความสัมพันธ์นี้ให้วรวัชร์ทราบ ธัชถูกตั้งค่าหัวโดยกองกำลังรักษาความปลอดภัยของบริษัท อรต้องตัดสินใจ: ใช้ระเบิดนาโนทำลายแสงชัย หรือปล่อยให้ธัชตาย...

---

### จุดแตกหักแห่งจักรวาล
วรวัชร์เปิดเผยแผนชั่วร้าย: **"โครงการฟีนิกซ์"** ที่จะเผาทุกชุมชนใต้โดมเพื่อสร้างเหมืองทองใหม่ ความจริงที่น่าขนลุกคือ... **ทองจักรราศีคือสปอร์สิ่งมีชีวิตต่างดาว** ที่ค่อยๆ เปลี่ยนมนุษย์ให้เป็นทาสทางความคิดเมื่อสวมใส่เกิน 7 ปี!

อรเห็นแม่แท้ๆ ของเธอ – ผู้สวมมงกุฎทองตลอดเวลา – ถูกควบคุมเป็นหุ่นเชิดโดยสิ่งมีชีวิตสีทองในตู้เลี้ยง ทางรอดเดียวคือไวรัสที่ธัชพัฒนาจากแบคทีเรียใน "สวนสวรรค์" ซึ่งฆ่าสปอร์ทองโดยไม่ทำร้ายมนุษย์

---

### รักสุดขอบฟ้า
คืนสุดท้ายก่อนการปฏิวัติใหญ่ ธัชกับอรยืนอยู่บนดาดฟ้ายานอวกาศเก่า ด้านล่างคือชุมชนใต้โดมที่กำลังลุกเป็นไฟ

**"ถ้าเราเผาทองทั้งหมด... ครอบครัวฉันจะล่มสลาย"**
**"และถ้าไม่เผา... มนุษยชาติจะสูญสิ้น"**

อรกดส่งรหัสทำลายคลังทองหลักของตระกูล ส่วนธัชปล่อยไวรัสสู่ระบบปรับอากาศสกายซิตี้ เมื่อแสงระเบิดสีชมพูอมม่วงวาบขึ้นบนท้องฟ้า ทั้งคู่จับมือกันกระโดดลงแคปซูลหนีภัย...

**ทิ้งไว้เบื้องหลังเพียงคำถาม:**
เมื่อทองคำอันเป็นตัวตนของเธอละลายไป
เมื่อการปฏิวัติอันเป็นตัวตนของเขาชำระสำเร็จ
รักข้ามดวงดาวนี้จะเหลืออะไรให้รักกัน?

---

โลกปี 2999 ยังไม่มีคำตอบ
มีเพียงดาวเคราะห์น้อยดวงหนึ่งที่กำลังผลิดอก
จากเศษทองที่หลอมรวมกับแบคทีเรียแห่งความหวัง
โดยไม่มีใครรู้ว่ามันจะเป็นสวนสวรรค์ใหม่...
หรือไวรัสร้ายแบบใหม่กันแน่?