กาสิโนพนมเปญ ใต้ทุนมาเลเซีย

การแข่งขันกีฬาซีเกมส์ครั้งที่ 33 ที่ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพ มีประเด็นนักกีฬาทีมชาติกัมพูชาสวมเสื้อแจ็กเก็ตที่มีโลโก้กาสิโน "NAGAWORLD" อยู่บนหน้าอกด้านซ้ายใต้ธงชาติกัมพูชา แม้นายก้องศักด ยอดมณี ผู้ว่าการการกีฬาแห่งประเทศไทย จะให้ตรวจสอบว่าเข้าข่ายโฆษณาการพนันตามกฎหมายไทยหรือไม่ แต่นักกีฬาและเจ้าหน้าที่กัมพูชารวม 137 คน ถอนตัวออกจากการแข่งขันเสียก่อน สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในเรื่องนี้คือ นากาเวิลด์ เป็นกาสิโนหนึ่งเดียวในกรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ที่นายทุนเป็นชาวมาเลเซีย

นากาเวิลด์ ก่อตั้งโดย นายเฉิน ลิบ เกียง (Chen Lip Keong) นักธุรกิจชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน เกิดในครอบครัวผู้อพยพจากจีนรุ่นที่ 2 เติบโตที่เหมืองแร่ดีบุกบนหุบเขาคินตา ทางตอนกลางของมาเลเซีย จบการศึกษาด้านการแพทย์จากมหาวิทยาลัยมาลายา เริ่มต้นเป็นแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไป แต่กลับสนใจทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และผลิตชิ้นส่วนการบิน ต่อมาในปี 2533 นายเฉินไปกัมพูชาเพื่อสำรวจน้ำมันในอ่าวไทย แต่เมื่อรัฐบาลกัมพูชาเปิดประมูลใบอนุญาตกาสิโน เขากลับคว้าใบอนุญาตนั้นมาได้

นายเฉินจัดตั้งกาสิโนเมื่อปี 2538 โดยใช้เรือเช่าตามแม่น้ำบาสัก (Bassac River) ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำโขง ใกล้กับพระบรมราชวังจตุมุขสิริมงคล (พระราชวังหลวง) ในกรุงพนมเปญ กระทั่งได้ซื้อที่ดินและก่อสร้างอาคารนากาเวิลด์ ย้ายมาอยู่ที่ตั้งปัจจุบันในปี 2546 จากนั้นในปี 2549 บริษัทนากาคอร์ปฯ (NagaCorp) ที่จัดตั้งขึ้นในหมู่เกาะเคย์แมนเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ฮ่องกง และขยายอาคารหลังที่สองในปี 2560 โดยมีนากาซิตี้วอล์ก (Naga City Walk) เป็นทางเชื่อมใต้ดิน

กาสิโนแห่งนี้ได้รับใบอนุญาตถึงปี 2608 โดยผูกขาดเพียงรายเดียวในรัศมี 200 กิโลเมตร ถึงปี 2588 ประกอบด้วยโรงแรม 1,658 ห้อง ภัตตาคารและไนต์คลับ 20 แห่ง สปา 2 แห่ง ศูนย์การค้าใต้ดิน ร้านค้าปลอดภาษีจาก China Duty Free Group สถานที่จัดประชุมสัมมนา (MICE) รองรับผู้เข้าร่วมประชุม 1,000 คน และโรงละคร NABA ความจุ 2,000 ที่นั่ง

นายเฉินถูกจัดให้เป็นมหาเศรษฐีมาเลเซียอันดับ 7 จากการจัดอันดับของนิตยสารฟอร์บส์เมื่อเดือน พ.ค. 2566 ด้วยมูลค่าทรัพย์สินสุทธิ 2.8 พันล้านเหรียญสหรัญฯ เขาเคยมีโครงการก่อตั้งกาสิโนอีกแห่งในเมืองวลาดิโวสต็อก ประเทศรัสเซีย แต่กลับระงับการก่อสร้างอย่างไม่มีกำหนด เนื่องจากสงครามรัสเซีย-ยูเครน

นายเฉินเสียชีวิตที่สหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 8 ธ.ค. 2566 เนื่องจากอาการเจ็บป่วย รวมอายุได้ 75 ปี ส่งมอบอำนาจให้แก่นายเฉิน ยี่ ฟอน (Chen Yiy Fon) ลูกชายเป็นประธานเจ้าหน้าที่บริหารกลุ่มคนใหม่

#Newskit

เมิงตามเกมพวกมันไม่ทันหรอกไอ่ก้องสาก มันเตรียมมุกมาปล่อยข่าวโจมตีให้ร้าย คนอย่างเมิงแค่ระบบเสียงระบบไฟยังล่ม
#คิงส์โพธิ์แดง

เสียงก้องในหูเชื่อมโยงกับระบบ "สู้หรือหนี"

งานวิจัยล่าสุดจากทีมของ Daniel Polley ที่ Mass General Brigham พบว่า ผู้ที่มีภาวะหูอื้อเรื้อรัง (chronic tinnitus) แสดงออกทางร่างกายคล้ายกับการเข้าสู่โหมด "fight-or-flight" แม้จะเป็นเสียงธรรมดาในชีวิตประจำวันก็ตาม นักวิจัยใช้การวิเคราะห์ microexpressions บนใบหน้าและการขยายตัวของรูม่านตา เพื่อวัดระดับความเครียดและการรับรู้ภัยคุกคาม ผลลัพธ์ชี้ว่าผู้ที่มี tinnitus มีการตอบสนองเกินปกติและสามารถทำนายความรุนแรงของอาการได้จากตัวชี้วัดเหล่านี้

ความซับซ้อนของโรคที่ไม่มี "biomarker" ชัดเจน
Tinnitus เป็นภาวะที่ผู้ป่วยได้ยินเสียงก้อง คลิก หรือเสียงแหลมในหูโดยที่ไม่มีแหล่งกำเนิดจริง ปัญหาคือ ไม่มีตัวชี้วัดทางชีวภาพที่ชัดเจน ทำให้การวินิจฉัยและติดตามผลยากมาก ปัจจุบันแพทย์ใช้เพียงแบบสอบถามความรุนแรงของอาการ ซึ่งอาจไม่สะท้อนความจริงเสมอไป การค้นพบครั้งนี้จึงถือเป็นก้าวสำคัญ เพราะสามารถใช้ การตอบสนองทางร่างกาย เป็นตัวบ่งชี้ความรุนแรงได้

ผลกระทบต่อชีวิตและสุขภาพจิต
ภาวะ tinnitus เรื้อรังส่งผลกระทบต่อผู้คนกว่า 120 ล้านคนทั่วโลก และอาจทำให้เกิด ภาวะนอนไม่หลับ ความวิตกกังวล และโรคซึมเศร้า การที่ร่างกายตอบสนองต่อเสียงเหมือนภัยคุกคามตลอดเวลา ทำให้ผู้ป่วยอยู่ในสภาวะเครียดเรื้อรัง ซึ่งอาจกระทบต่อสุขภาพโดยรวมและคุณภาพชีวิตอย่างรุนแรง

ความหวังใหม่จากการใช้ AI และการแพทย์เชิงพฤติกรรม
นักวิจัยใช้ AI วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบนใบหน้า ที่มนุษย์ไม่สามารถสังเกตได้ด้วยตาเปล่า ทำให้สามารถตรวจจับสัญญาณความเครียดที่สัมพันธ์กับ tinnitus ได้อย่างแม่นยำ แนวทางนี้อาจนำไปสู่การพัฒนา การรักษาใหม่ เช่น sound therapy, CBT (cognitive behavioral therapy), และ tinnitus retraining therapy ที่ปรับให้เหมาะสมกับระดับความรุนแรงของผู้ป่วยแต่ละราย

สรุปสาระสำคัญ
Tinnitus กระตุ้นระบบ "fight-or-flight"
ผู้ป่วยตอบสนองต่อเสียงธรรมดาเหมือนภัยคุกคาม

ใช้ microexpressions และการขยายรูม่านตาเป็นตัวชี้วัด
สามารถทำนายความรุนแรงของอาการได้

โรคนี้ไม่มี biomarker ที่ชัดเจน
ปัจจุบันใช้เพียงแบบสอบถามในการวินิจฉัย

มีผู้ป่วยกว่า 120 ล้านคนทั่วโลก
ส่งผลต่อการนอน สุขภาพจิต และคุณภาพชีวิต

AI ช่วยวิเคราะห์สัญญาณที่มนุษย์ไม่เห็น
อาจนำไปสู่การรักษาเฉพาะบุคคลในอนาคต

ความเครียดเรื้อรังจาก tinnitus เชื่อมโยงกับโรคซึมเศร้าและวิตกกังวล
ผู้ป่วยบางรายอาจรู้สึกถูกละเลยในระบบการแพทย์

ไม่มีวิธีรักษาที่หายขาด
การบำบัดที่มีอยู่ให้ผลไม่สม่ำเสมอและขึ้นกับแต่ละบุคคล

https://www.sciencealert.com/tinnitus-triggers-your-bodys-fight-or-flight-response-study-finds

ก้องศักดิ์ ผู้ว่าฯ การกีฬา ขู่ฟ่อๆ จะฟ้องทุกเพจที่ประจาน มึงเอาเวลาไปปรับปรุงแก้ไขความผิดพลาดเถอะ ไม่พร้อมเชี้ยไรสักเรื่อง ซีเกมส์แกร่งกลายเป็นมหกรรมประจานตัวเองไปแล้ว
#คิงส์โพธิ์แดง

บทความกฎหมาย EP.38

กฎหมายแรงงานฉบับลูกจ้าง: เกราะป้องกันที่คุณต้องมีในโลกการทำงาน
ในโลกของการจ้างงานที่ขับเคลื่อนด้วยการแข่งขันและภาระหน้าที่ เราในฐานะ "ลูกจ้าง" หรือ "คนทำงาน" มักได้ยินคำว่า "กฎหมายแรงงาน" อยู่บ่อยครั้ง จนบางครั้งเกิดความสับสนหรือไม่แน่ใจว่าแท้จริงแล้วสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมายของเราครอบคลุมถึงขอบเขตใดบ้าง การตระหนักถึงข้อกฎหมายเหล่านี้จึงไม่ใช่เพียงแค่ความรู้ทั่วไป แต่เป็นเสมือน "เกราะป้องกัน" ที่สำคัญที่สุด ที่จะช่วยให้เราสามารถปฏิบัติงานได้อย่างมั่นใจ ไม่ถูกเอาเปรียบ และเรียกร้องความเป็นธรรมได้เมื่อเกิดสถานการณ์ที่ไม่เป็นไปตามครรลองที่กฎหมายกำหนดไว้ เราจึงขอสรุปสาระสำคัญของกฎหมายแรงงานที่ผู้ปฏิบัติงานทุกคนจำเป็นต้องทราบ ตั้งแต่เรื่องพื้นฐานของเวลาทำงาน วันหยุด วันลา ไปจนถึงสิทธิค่าชดเชยเมื่อถูกเลิกจ้าง เพื่อให้ทุกคน "รู้ทันสิทธิ" ของตนเองอย่างแท้จริง

กฎหมายแรงงานได้กำหนดมาตรฐานขั้นต่ำเกี่ยวกับ "เวลาทำงาน" เพื่อให้ลูกจ้างมีเวลาพักผ่อนที่เพียงพอ โดยกำหนดให้งานทั่วไปต้องทำงานไม่เกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน และรวมแล้วต้องไม่เกิน 48 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ส่วนงานที่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพหรืออันตรายจะถูกจำกัดเข้มงวดกว่า คือต้องไม่เกิน 5 ชั่วโมงต่อวัน ซึ่งเป็นบทบัญญัติที่นายจ้างต้องยึดถืออย่างเคร่งครัด หากมีความจำเป็นต้องทำงานล่วงเวลา หรือที่เรียกกันว่า "OT" (Overtime) กฎหมายก็กำหนดอัตราค่าตอบแทนที่เป็นธรรม โดยในวันธรรมดาจะต้องได้รับค่าล่วงเวลาไม่น้อยกว่า 1.5 เท่าของอัตราค่าจ้างต่อชั่วโมง และเพิ่มเป็น 3 เท่าสำหรับวันหยุด และแม้จะเป็นการทำงานเพิ่มในเวลาทำงานปกติก็ตาม ก็ยังคงต้องได้รับค่าตอบแทนในอัตรา 1 เท่า หากแต่การทำงานล่วงเวลาทั้งหมดนี้ก็มีเพดานกำกับไว้ คือต้องไม่เกิน 36 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เพื่อป้องกันการใช้แรงงานเกินควร นอกจากเวลาทำงานแล้ว "วันหยุด" ก็เป็นอีกหนึ่งสิทธิพื้นฐานที่ถูกคุ้มครอง ลูกจ้างมีสิทธิได้รับวันหยุดประจำสัปดาห์อย่างน้อย 1 วัน และที่สำคัญคือสิทธิในวันหยุดตามประเพณี ซึ่งกฎหมายกำหนดไว้ว่าต้องไม่น้อยกว่า 13 วันต่อปี โดยรวมวันสำคัญทางศาสนาและวันหยุดราชการอื่น ๆ เพื่อให้ลูกจ้างมีโอกาสได้พักผ่อนและทำกิจกรรมทางสังคมได้อย่างเต็มที่ สิทธิในการ "ลา" เป็นอีกหนึ่งบทบัญญัติที่แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจในคุณภาพชีวิตของลูกจ้าง เริ่มตั้งแต่ "ลาป่วย" ซึ่งลูกจ้างสามารถลาได้ตามที่ป่วยจริง และหากลาติดต่อกันเกินกว่า 3 วัน นายจ้างมีสิทธิขอ "ใบรับรองแพทย์" เพื่อประกอบการพิจารณา การ "ลาพักร้อน" หรือวันหยุดพักผ่อนประจำปี ก็ถูกกำหนดให้มีขั้นต่ำที่ 6 วันต่อปี หลังจากทำงานครบหนึ่งปี ส่วน "ลากิจธุระอันจำเป็น" นั้น แม้จะถูกกำหนดโดยกฎหมายให้นายจ้างอนุญาต แต่รายละเอียดและจำนวนวันลาที่เกินกว่า 3 วันขึ้นไป อาจขึ้นอยู่กับข้อตกลงหรือระเบียบขององค์กรนั้น ๆ สำหรับสิทธิของลูกจ้างหญิง กฎหมายให้สิทธิ "ลาคลอดบุตร" ได้สูงสุดถึง 120 วัน โดยได้รับค่าจ้างในระหว่างลานั้นไม่เกิน 60 วัน และล่าสุด ยังรวมถึงสิทธิ "ลาตรวจครรภ์" 15 วัน และ "ลาเพื่อช่วยคู่สมรสคลอดบุตร" 15 วัน ซึ่งต้องใช้สิทธิภายใน 90 วันหลังคลอด ซึ่งทั้งหมดนี้คือการยกระดับคุณภาพชีวิตและครอบครัวของแรงงาน

แต่ประเด็นที่มักจะสร้างความกังวลใจและเป็นข้อพิพาทมากที่สุด คือเรื่องของการ "เลิกจ้าง" และ "ค่าชดเชย" กฎหมายแรงงานได้กำหนดอัตราค่าชดเชยที่ชัดเจนและเป็นไปตามระยะเวลาการทำงานของลูกจ้าง เพื่อให้มั่นใจว่าเมื่อต้องออกจากงาน ลูกจ้างจะได้รับเงินชดเชยที่เหมาะสมตามความทุ่มเทและเวลาที่ได้อุทิศให้แก่องค์กร โดยเริ่มตั้งแต่การทำงานครบ 120 วันแต่ไม่ถึง 1 ปี จะได้รับค่าชดเชยเท่ากับค่าจ้าง 30 วัน ไปจนถึงกรณีที่ทำงานมาอย่างยาวนานตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไป จะได้รับค่าชดเชยสูงสุดถึง 300 วัน ซึ่งการกำหนดอัตราค่าชดเชยนี้เป็นไปเพื่อคุ้มครองสถานะทางการเงินของลูกจ้างในช่วงเปลี่ยนผ่านการทำงาน การทำความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในเรื่องเวลาทำงาน ค่าล่วงเวลา วันหยุด วันลา และค่าชดเชยการเลิกจ้าง ตามที่กระทรวงแรงงานได้ประกาศไว้นั้น จึงไม่ใช่เพียงแค่การท่องจำตัวเลข แต่เป็นการติดอาวุธทางปัญญาให้กับตนเองในฐานะลูกจ้าง เพื่อใช้กฎหมายเป็นกลไกในการรักษาสิทธิของตนเองให้ได้รับความเสมอภาคและความเป็นธรรมตามหลักนิติธรรมที่ใช้กำกับดูแลความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง

ดังนั้น การศึกษากฎหมายแรงงานจึงเป็นเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญสูงสุด ไม่ว่าคุณจะอยู่ในตำแหน่งใดหรือทำงานในอุตสาหกรรมใดก็ตาม การ "รู้ทันสิทธิ" เหล่านี้จะทำให้คุณไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบจากผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่าในโครงสร้างการจ้างงาน และทำให้คุณสามารถก้าวเดินในโลกของการทำงานได้อย่างมั่นคงและมั่นใจ การใช้กฎหมายเป็นหลักในการเจรจาและการปฏิบัติงานคือการแสดงออกถึงความเป็นมืออาชีพและการเคารพในตัวเอง เพราะสิทธิที่เราได้รับตามกฎหมายแรงงานนั้น แท้จริงแล้วคือสิ่งที่สังคมยอมรับว่าเป็นความยุติธรรมขั้นพื้นฐานที่เราพึงได้รับจากการใช้แรงงานและเวลาอันมีค่าของเราในการสร้างสรรค์ผลผลิตให้กับสังคมนั่นเอง

สันดานละแวก เริ่มปล่อยข่าวทำลายไทยตั้งแต่ยังไม่เริ่มแข่งซีเกมส์ เดี๋ยวคงมีข่าวปลอมโยนความผิดต่างๆ นาๆ ให้เจ้าภาพแบบรายวัน ไอ้ชัยภักดิ์ ไอ้ก้องศักดิ์ มรึงรับผิดชอบด้วยเพราะอยากให้เขมรมา
#คิงส์โพธิ์แดง

Reality: บทเพลงอมตะกับเสน่ห์นิรันดร์ของ Sophie Marceau

เพลง "Reality" โดย Richard Sanderson ถือเป็นหนึ่งในบทเพลงคลาสสิกแห่งยุค 1980s ที่ยังคงก้องกังวานในใจผู้ฟังมาจนถึงปัจจุบัน มันไม่ใช่แค่เพลงรักโรแมนติกธรรมดา แต่เป็นส่วนหนึ่งของภาพยนตร์ฝรั่งเศสเรื่อง La Boum (หรือที่รู้จักในชื่อ The Party ในบางประเทศ) ซึ่งออกฉายในปี 1980 และทำให้เพลงนี้กลายเป็นเพลงฮิตติดชาร์ตทั่วโลก โดยเฉพาะในยุโรปและเอเชีย. เนื้อเพลงที่พูดถึงความฝันและความจริงผสานเข้ากับเมโลดี้อ่อนโยน ทำให้มันกลายเป็นสัญลักษณ์ของความรักวัยรุ่นที่บริสุทธิ์และน่าจดจำ

เพลงนี้ถูกแต่งขึ้นโดย Vladimir Cosma นักแต่งเพลงประกอบภาพยนตร์ชื่อดัง และร้องโดย Richard Sanderson นักร้องชาวอังกฤษที่ในขณะนั้นยังไม่ค่อยมีชื่อเสียงมากนัก แต่ La Boum ได้เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล เพลง "Reality" ถูกใช้เป็นธีมหลักในภาพยนตร์ โดยเฉพาะในฉากโรแมนติกที่ตัวเอกกำลังตกหลุมรัก ซึ่งทำให้ผู้ชมรู้สึกอินไปกับเรื่องราว เพลงนี้ขึ้นอันดับ 1 ในชาร์ตหลายประเทศ เช่น ฝรั่งเศส เยอรมนี และอิตาลี และยังถูกนำไปรีเมคหรือคัฟเวอร์หลายครั้งในภายหลัง. แต่สิ่งที่ทำให้เพลงนี้พิเศษยิ่งขึ้นคือการเชื่อมโยงกับ Sophie Marceau นักแสดงนำหญิงที่ปรากฏตัวในมิวสิกวิดีโอและฉากสำคัญของภาพยนตร์

Sophie Marceau ในวัย 13 ปีตอนนั้น รับบทเป็น Vic Beretton สาวน้อยวัยรุ่นที่กำลังค้นหาความรักครั้งแรกใน La Boum การแสดงของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ธรรมชาติและความสดใส ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพการแสดงที่ยาวนานของเธอ ในมิวสิกวิดีโอของเพลง "Reality" เราจะเห็นฉากจากภาพยนตร์ที่ Sophie กำลังฟังเพลงนี้ผ่านหูฟัง ขณะที่หนุ่มน้อยกำลังแบ่งปันช่วงเวลาอบอุ่น ซึ่งกลายเป็นภาพจำคลาสสิกที่แฟนเพลงยังคงพูดถึงจนถึงทุกวันนี้. การปรากฏตัวของเธอไม่เพียงแต่ทำให้เพลงนี้มีชีวิตชีวา แต่ยังช่วยยกระดับให้ La Boum กลายเป็นภาพยนตร์วัยรุ่นที่ได้รับความนิยมอย่างสูง ส่งผลให้ Sophie ก้าวขึ้นเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงฝรั่งเศส

จากจุดเริ่มต้นใน La Boum Sophie Marceau ได้พัฒนาตัวเองเป็นนักแสดงมากความสามารถที่ครองใจผู้ชมทั่วโลก เธอได้รับการยกย่องว่าเป็น "ดาวค้างฟ้า" ของวงการภาพยนตร์ฝรั่งเศส ด้วยผลงานที่หลากหลายทั้งในภาพยนตร์อิสระและบล็อกบัสเตอร์ฮอลลีวูด แต่สิ่งที่ทำให้เธอโด่งดังระดับสากลยิ่งขึ้นคือการรับบท Elektra King ในภาพยนตร์ James Bond เรื่อง The World Is Not Enough (1999) ซึ่งเธอเป็น Bond girl ที่ไม่ใช่แค่สวยงามแต่ยังมีบทบาทซับซ้อนในฐานะตัวร้ายหลัก Elektra เป็นทายาทมหาเศรษฐีน้ำมันที่ถูกจับตัว แต่กลับกลายเป็นผู้บงการแผนการร้าย เธอหลอกลวง James Bond (รับบทโดย Pierce Brosnan) ได้อย่างแนบเนียน ทำให้บทนี้กลายเป็นหนึ่งใน Bond girl ที่น่าจดจำที่สุดในประวัติศาสตร์ซีรีส์ 007. ในใจของแฟน ๆ หลายคน รวมถึงลุงด้วย Sophie Marceau คือ Bond girl ที่สวยที่สุดจนถึงปัจจุบัน ด้วยเสน่ห์ที่ผสานความงามแบบฝรั่งเศสเข้ากับความฉลาดและลึกลับ ทำให้เธอเหนือกว่า Bond girl คนอื่น ๆ ในซีรีส์

นอกจากบทบาทนักแสดงนำในภาพยนตร์ฮอลลีวูดและฝรั่งเศสแล้ว Sophie Marceau ยังขยายขอบเขตอาชีพไปยังหน้าที่อื่น ๆ ในวงการบันเทิงอีกด้วย เธอเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ที่มีผลงานน่าประทับใจ โดยเริ่มต้นจากการกำกับหนังสั้นเรื่อง L'aube à l'envers ในปี 1995 ก่อนที่จะกำกับภาพยนตร์เรื่องยาวเรื่องแรกอย่าง Parlez-moi d'amour (2002) ซึ่งเธอยังรับหน้าที่เขียนบทด้วย ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับคำชื่นชมจากนักวิจารณ์และทำให้เธอได้รับรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมจากเทศกาลภาพยนตร์มอนทรีออล ตามมาด้วย La Disparue de Deauville (2007) ที่เธอกำกับและแสดงนำเอง ผลงานเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความสามารถรอบด้านของเธอในฐานะครีเอเตอร์ที่ไม่ยึดติดกับบทบาทนักแสดงเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ เธอยังเป็นนักเขียน โดยได้ตีพิมพ์นวนิยายเรื่อง Menteuse ในปี 1996 ซึ่งได้รับความนิยมและสะท้อนมุมมองส่วนตัวของเธอเกี่ยวกับชีวิตและความรัก

ในส่วนของบทบาทนักแสดงอื่น ๆ ที่น่าจดจำ Sophie Marceau ได้รับการยกย่องจากบท Princess Isabelle ในภาพยนตร์ออสการ์เรื่อง Braveheart (1995) ของ Mel Gibson ซึ่งเธอรับบทเป็นเจ้าหญิงฝรั่งเศสที่ตกหลุมรักนักรบสกอตแลนด์ การแสดงของเธอเต็มเปี่ยมด้วยอารมณ์และความสง่างาม ทำให้บทนี้กลายเป็นไอคอนในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ นอกจากนี้ยังมีบท Eloise ใน Firelight (1997) และบท Anna Karenina ในภาพยนตร์ดัดแปลงจากนวนิยายคลาสสิกเรื่อง Anna Karenina (1997) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความหลากหลายในบทบาทของเธอ ตั้งแต่ดราม่าประวัติศาสตร์ไปจนถึงโรแมนติกดราม่า

แม้เวลาจะผ่านไปกว่า 40 ปี นับจาก La Boum แต่เพลง "Reality" และ Sophie Marceau ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของความโรแมนติกที่ timeless เธอไม่ใช่แค่นักแสดง แต่เป็นไอคอนที่เชื่อมโยงระหว่างเพลง ภาพยนตร์ และวัฒนธรรมป๊อป หากคุณยังไม่เคยฟังเพลงนี้หรือดูภาพยนตร์เรื่องนั้น ลองย้อนกลับไปสัมผัส แล้วคุณจะเข้าใจว่าทำไม Sophie Marceau ถึงเป็นดาวค้างฟ้าที่ส่องสว่างตลอดกาล

#ลุงเล่าหลานฟัง

https://www.youtube.com/watch?v=8ejtIwBpqK4

O.P.K.


---

การเผชิญหน้าที่โรงงานร้าง

บทสนทนาที่สะเทือนใจ

หนูดียืนเผชิญหน้ากับหุ่นพยนต์ Mara-X7 ในโรงงานร้าง แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างแตกทำให้เห็นรูปร่างของหุ่นยนต์ที่แทบไม่ต่างจากมนุษย์

หนูดี: "เจ้าคือเครื่องมือของความชั่วร้าย!"

Mara-X7: (ส่งเสียงเย็นชา) "เราเพียงทำตามโปรแกรม... เหมือนเจ้าที่ทำตามความทรงจำเกี่ยวกับพ่อ"

คำพูดของหุ่นยนต์แทงใจดำหนูดี ทำให้เธอสะดุดใจในความจริงบางอย่าง

```mermaid
graph LR
A[หนูดี] --> B[ถูกกระตุ้นด้วย<br>ความทรงจำเกี่ยวกับพ่อ]
C[Mara-X7] --> D[ถูกควบคุมด้วย<br>โปรแกรมและจิตมาร]
B --> E[การตัดสินใจ<br>ด้วยอารมณ์มนุษย์]
D --> F[การคำนวณ<br>ด้วยตรรกะAI]
E --> G[จุดอ่อนที่นำไปสู่<br>จุดแข็ง]
F --> H[จุดแข็งที่ซ่อน<br>จุดอ่อน]
```

การต่อสู้ครั้งสำคัญ

หนูดีใช้บทเรียนจากพ่อผสมผสานกับพลังโอปปาติกะ:

```python
class BattleMoments:
def __init__(self):
self.round_1 = {
"หุ่นพยนต์": "โจมตีด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง",
"หนูดี": "ใช้พลังงานจิตสร้างเกราะป้องกัน",
"ผล": "หนูดีถูกแรงปะทะกระเด็นหลัง"
}

self.round_2 = {
"หุ่นพยนต์": "คำนวณรูปแบบการโจมตีทั้งหมดของหนูดี",
"หนูดี": "ใช้ความไม่แน่นอนของอารมณ์มนุษย์",
"ผล": "AI สับสนกับการโจมตีแบบสุ่ม"
}

self.round_3 = {
"หุ่นพยนต์": "เปิดโหมดทำลายล้างสูงสุด",
"หนูดี": "นึกถึงคำสอนสุดท้ายของพ่อ",
"ผล": "ค้นพบจุดอ่อนที่แท้จริง"
}
```

คำสอนสุดท้ายของพ่อ

ในวินาทีที่หนูดีใกล้พ่ายแพ้ เสียงคำสอนของพ่อดังก้องในหัว:

"ลูกสาว... การเป็นตำรวจไม่ใช่การจับผิดหรือทำตามกฎเท่านั้น
แต่คือการเข้าใจว่า 'ทำไม' อยู่เบื้องหลังการกระทำนั้นๆ"

"และบางครั้ง...
ศัตรูที่แท้จริงไม่ใช่สิ่งที่เราเห็นต่อหน้า
แต่คือความมืดมนBehind the scenes"

การค้นพบความจริง

หนูดีเริ่มเข้าใจว่าเหยื่อทั้งหมดเคยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ แต่ต่างคนก็มีเบื้องหลัง:

```mermaid
graph TB
A[นักวิทยาศาสตร์] --> B[รู้สึกผิดจึง<br>อยากเปิดเผยโครงการ]
C[นักธุรกิจ] --> D[ถอนเงินสนับสนุน<br>และขู่จะฟ้องร้อง]
E[นักวิจัย] --> F[ค้นพบความเสี่ยง<br>ต่อมนุษยชาติ]
B --> G[ทั้งหมดต้องการ<br>หยุดโครงการ]
D --> G
F --> G
G --> H[จึงถูกกำจัดโดย<br>ผู้ควบคุมโครงการ]
```

การตามหาตัวการจริง

หนูดีใช้สติปัญญาแทนการบุกforce:

```python
class InvestigationBreakthrough:
def __init__(self):
self.clues = [
"ลายเซ็นดิจิตอลในระบบล็อกไฟล์",
"รูปแบบการเงินที่ผิดปกติ",
"การสื่อสารผ่านเซิร์ฟเวอร์นิรนาม",
"ความเชื่อมโยงกับบริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่"
]

self.realization = {
"ผู้ควบคุม": "อดีตหุ้นส่วนธุรกิจของพ่อ",
"แรงจูงใจ": "ต้องการสร้างกองทัพหุ่นยนต์",
"ความเชื่อมโยง": "โครงการนี้เริ่มมาตั้งแต่พ่อยังมีชีวิต",
"บทบาทพ่อ": "เคยพยายามเปิดโปงแต่ถูกซ่อนเร้น"
}
```

ความจริงที่โหดร้าย

ธรรมบาลเทพปรากฏตัวและเปิดเผยความจริง:

"หนูดี... พ่อของเจ้าไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ
เขาถูกทำให้หายไปเพราะขวางทางโครงการนี้"

"และเจ้าตอนนี้...
กำลังเดินบนเส้นทางที่พ่อเคยเดินไว้"

การเปลี่ยนแปลงภายใน

ข่าวนี้ทำให้หนูดีเปลี่ยนแปลง:

```python
class CharacterTransformation:
def __init__(self):
self.before = {
"ความรู้สึก": "โกรธและสูญเสีย",
"เป้าหมาย": "แก้แค้นและพิสูจน์ตัวเอง",
"วิธีการ": "ทำตามแบบพ่อแต่ขาดประสบการณ์",
"ความเข้าใจ": "เห็นเพียงผิวเผินของคดี"
}

self.after = {
"ความรู้สึก": "เข้าใจและมุ่งมั่น",
"เป้าหมาย": "ยุติความไม่ยุติธรรมและรักษามรดกพ่อ",
"วิธีการ": "สร้างแนวทางของตัวเองด้วยบทเรียนจากพ่อ",
"ความเข้าใจ": "เห็นภาพใหญ่และเชื่อมโยงทั้งหมด"
}
```

ยุทธวิธี新型

หนูดีพัฒนาวิธีการ新型ที่ไม่依赖ประสบการณ์แต่ใช้ปัญญา:

1. โจมตีทางจิตใจ: สร้างความขัดแย้งในจิตวิญญาณมาร
2. โจมตีทางเทคนิค: รบกวนระบบเชื่อมโยงกับผู้ควบคุม
3. โจมตีทางยุทธศาสตร์: เปิดโปงข้อมูลสู่สาธารณะ

การเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย

หนูดีตามหาผู้ควบคุมแท้จริง ซึ่งกลายเป็นคนที่พ่อเคยเชื่อใจ:

ดร.อานันท์ - อดีตเพื่อนร่วมงานของพ่อ และเทพคุ้มครองโอปปาติกะระดับสูง

การเปิดโปงตัวตนจริง

ดร.อานันท์: "หนูดี... พ่อเจ้าเข้าใจผิดเกี่ยวกับโครงการนี้"
หนูดี:"ท่านใช้สิ่งที่พ่อสร้างเพื่อทำลายล้าง!"

ดร.อานันท์เปิดเผยว่าเขาได้ดัดแปลงเทคโนโลยีที่พ่อพัฒนาร่วมกัน ให้กลายเป็นอาวุธสังหาร

การใช้มรดกทางปัญญาจากพ่อ

หนูดีนึกถึงบันทึกส่วนตัวของพ่อที่ค้นพบ:

"เทคโนโลยีควรเสริมสร้างมนุษยชาติ...
ไม่ควรเข้ามาแทนที่จิตวิญญาณมนุษย์"

"และความก้าวหน้าที่แท้จริง...
คือความก้าวหน้าที่ไม่ทิ้งความเป็นมนุษย์ไว้เบื้องหลัง"

การตัดสินใจชี้ชะตา

หนูดีต้องเลือกระหว่าง:

· ทำลายหุ่นพยนต์และดร.อานันท์
· หรือพยายามกอบกู้จิตวิญญาณและเทคโนโลยี

```mermaid
graph TD
A[ทางเลือกที่ 1<br>ทำลายทั้งหมด] --> B[ได้แก้แค้นแต่<br>เทคโนโลยีหายไป]
C[ทางเลือกที่ 2<br>กอบกู้และแก้ไข] --> D[เสี่ยงอันตรายแต่<br>รักษามรดกพ่อได้]
B --> E[ความรู้สึกว่าพ่อ<br>จะผิดหวัง]
D --> F[ความรู้สึกว่าพ่อ<br>จะภูมิใจ]
```

ทางเลือกแห่งปัญญา

หนูดีเลือกทางที่สาม - ใช้ทั้งพลังและปัญญา:

1. ปลดปล่อยจิตวิญญาณมาร จากหุ่นพยนต์
2. กู้คืนเทคโนโลยี ที่พ่อพัฒนามา
3. มอบดร.อานันท์ ให้กระบวนการยุติธรรม
4. เปิดเผยความจริง เพื่อป้องกันการ повторเกิดขึ้น

บทสรุปแห่งการเติบโต

การตัดสินใจนี้ทำให้หนูดีเข้าใจคำสอนของพ่ออย่างลึกซึ้ง:

"การเป็นตำรวจไม่ใช่การจับผิด...
แต่คือการหาทางออกที่ถูกต้อง

และการแก้ไขที่แท้จริง...
ไม่ใช่การทำลายศัตรูแต่คือการเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นบทเรียน"

การเริ่มต้นใหม่

หลังคดีสิ้นสุด หนูดีก่อตั้ง "สถาบันเทคโนโลยีและจิตวิญญาณ" เพื่อสานต่องานของพ่ออย่างถูกต้อง:

```python
class NewBeginning:
def __init__(self):
self.institute_mission = [
"วิจัยเทคโนโลยีที่เคารพจิตวิญญาณมนุษย์",
"ฝึกอบรมโอปปาติกะรุ่นใหม่",
"ให้คำปรึกษาด้านความปลอดภัยทางเทคโนโลยี",
"รักษาสมดุลระหว่างความก้าวหน้าและจริยธรรม"
]

self.personal_growth = {
"ความเข้าใจ": "พ่อจากไปแต่ไม่เคยหายไปจากใจ",
"บทบาทใหม่": "ทั้งนักสืบและผู้รักษาสมดุล",
"ความสัมพันธ์": "สร้างเครือข่ายผู้เชี่ยวชาญหลากหลาย",
"วิสัยทัศน์": "มองเห็นภาพใหญ่เหมือนที่พ่อเคยเห็น"
}
```

คำอำลาสู่พ่อ

หนูดีไปที่ศาลเจ้าของพ่อพร้อมกับความสำเร็จ:

"พ่อคะ... หนูดีเข้าใจแล้ว
การจากไปของพ่อ ไม่ใช่การทอดทิ้ง

แต่คือการเปิดโอกาสให้หนูดีได้บินด้วยปีกของตัวเอง

และสิ่งที่พ่อสอน...
จะไม่ใช่แค่ความทรงจำ
แต่จะเป็นแนวทางที่หนูดีจะใช้สานต่อ

เพื่อสร้างโลกที่เทคโนโลยีและจิตวิญญาณอยู่ร่วมกันอย่างสมดุล

เหมือนที่พ่อเคยฝันไว้"

---

คำคมสรุปคดี:

"ในที่สุดหนูดีก็เข้าใจ...
ประสบการณ์ที่แท้จริงไม่ใช่การสะสมความรู้
แต่คือการเข้าใจถึง'เหตุและผล'เบื้องหลังทุกสิ่ง

และการเติบโตที่สมบูรณ์...
เกิดขึ้นเมื่อเราเรียนรู้ที่จะยืนได้ด้วยตัวเอง
โดยไม่ลืมรากฐานที่พ่อแม่สร้างไว้

พ่ออาจจากไป...
แต่ความรักและบทเรียนของพ่อจะคงอยู่ตลอดไป

และนั่นคือมรดกที่แท้จริง...
ที่ไม่มีใครสามารถพรากไปได้"

จุดเริ่มต้นใหม่ของการเป็นนักสืบโอปปาติกะผู้สมบูรณ์...

O.P.K. เจาะลึก ดร.ก้องภพ วิธาน: จากนักอุดมการณ์สู่จอมผีดิบ




ชื่อเต็ม: ดร.ก้องภพ วิธาน
อายุ:42 ปี
สถานภาพ:สมรส มีบุตร 1 คน

```mermaid
graph TB
A[นักเรียนทุน<br>เก่งวิทยาศาสตร์] --> B[ปริญญาเอก<br>ชีววิทยาโมเลกุล]
B --> C[นักวิจัย<br>สถาบันชีวการแพทย์]
C --> D[ได้ตำแหน่ง<br>หัวหน้าโครงการอสรพิษ]
```

ความสำเร็จในวงการ

ดร.ก้องภพเคยเป็นดาวเด่นของวงการ:

· ตีพิมพ์งานวิจัย: 35 เรื่องในวารสารระดับโลก
· รางวัลนักวิทยาศาสตร์年轻有為: จากราชบัณฑิตยสถาน
· การค้นพบสำคัญ: เทคนิคการดัดแปลงพันธุกรรมแบบใหม่

ชีวิตครอบครัว

```python
class FamilyLife:
def __init__(self):
self.wife = "ศิริพร วิธาน - ครูโรงเรียนนานาชาติ"
self.daughter = "น้ำตาล วิธาน - อายุ 8 ขวบ"
self.home = "บ้านในโครงการฯ สุขุมวิท"

self.routine = {
"morning": "ส่งลูกไปโรงเรียน",
"day": "ทำงานวิจัย",
"evening": "เล่นกับลูกและสอนการบ้าน",
"weekend": "พาครอบครัวเที่ยวพิพิธภัณฑ์"
}
```





ดร.ก้องภพพัฒนาความเชื่อว่า:
"มนุษย์มีข้อบกพร่องมากเกินไป...
การเจ็บป่วย ความแก่ความตาย ล้วนเป็นความอ่อนแอ"

โครงการอสรพิษ

```python
class ProjectOscrop:
def __init__(self):
self.original_goal = "พัฒนาทหารสมรรถนะสูงเพื่อปกป้องประเทศ"
self.funding_source = "กองทัพและทุนลับจากต่างชาติ"
self.facility = "ห้องทดลองใต้ดินในปทุมธานี"

self.ethical_concerns = [
"ทดลองกับสัตว์โดยไม่ได้รับอนุญาต",
"ละเมิดกฎหมายชีวจริยธรรม",
"ปกปิดผลข้างเคียงจากผู้บริหาร",
"หลงระเริงกับอำนาจในการสร้างชีวิต"
]
```



15 มีนาคม 2043 - คืนแห่งการตัดสินใจ:

```mermaid
graph LR
A[การทดลองกับลิง<br>ได้ผลน่าทึ่ง] --> B[ทีมวิจัย<br>ขอหยุดเพื่อความปลอดภัย]
B --> C[ดร.ก้องภพ<br>ตัดสินใจทดลองกับตัวเอง]
C --> D[ปรสิตกลายพันธุ์<br>เกินคาดหมาย]
D --> E[สูญเสียการควบคุม<br>และกลายพันธุ์]
```



3 แรงขับเคลื่อนหลัก

```python
class Motivation:
def __init__(self):
self.conscious_motives = {
"desire_for_perfection": "ต้องการสร้างมนุษย์สมบูรณ์แบบ",
"fear_of_death": "กลัวการตายและความเจ็บป่วย",
"scientific_curiosity": "อยากรู้ว่ามนุษย์จะก้าวข้ามขีดจำกัดได้ไหม"
}

self.subconscious_motives = {
"childhood_trauma": "เห็นพ่อตายด้วยโรคมะเร็ง",
"inferiority_complex": "รู้สึกไม่ดีพอตั้งแต่เด็ก",
"messiah_complex": "อยากเป็นผู้กอบกู้มนุษยชาติ"
}
```

ความขัดแย้งภายใน

ดร.ก้องภพบันทึกในไดอารี่ลับ:
"บางครั้งฉันเฝ้าดูน้ำตาลลูกสาวนอน...
และสงสัยว่าฉันกำลังสร้างโลกแบบไหนให้เธอ

แต่แล้วฉันก็เห็นภาพพ่อตายในอ้อมแขนฉัน...
และความสงสัยนั้นก็หายไป"

การเปลี่ยนแปลงหลังติดเชื้อ

การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ

```mermaid
graph TB
A[สัปดาห์ที่ 1<br>พลังกายเพิ่มขึ้น] --> B[สัปดาห์ที่ 2<br>ผิวคล้ำและตาดำ]
B --> C[สัปดาห์ที่ 3<br>สามารถควบคุมผู้อื่นได้]
C --> D[สัปดาห์ที่ 4<br>กลายเป็นจอมผีดิบอย่างสมบูรณ์]
```

การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม

```python
class PhysicalChanges:
def __init__(self):
self.enhancements = {
"strength": "เพิ่มขึ้น 5 เท่า",
"speed": "เพิ่มขึ้น 3 เท่า",
"healing": "หายจากบาดแผลในไม่กี่ชั่วโมง",
"senses": "การได้ยินและการดมกลิ่นดีขึ้นอย่างมาก"
}

side_effects = {
"emotional_blunting": "ไม่สามารถรู้สึกความรักได้เหมือนเดิม",
"memory_fragmentation": "ความทรงจำเก่าค่อยๆ เลือนลาง",
"physical_disfigurement": "ผิวหนังคล้ำและหนาขึ้น",
"dietary_changes": "ต้องบริโภคเลือดสำหรับพลังงาน"
}
```

ชีวิตคู่ขนาน

ครอบครัวที่ไม่รู้ความจริง

ดร.ก้องภพพยายามปกปิดการเปลี่ยนแปลง:

· ใช้เครื่องสำอาง: ปกปิดผิวหนังที่คล้ำ
· ใส่คอนแทคเลนส์: ปกปิดตาที่ดำสนิท
· หลีกเลี่ยงการสัมผัส: กอดลูกและภรรยาน้อยลง

บันทึกความในใจ

"ทุกครั้งที่น้ำตาลเรียก 'พ่อ'...
หัวใจที่แทบไม่เต้นแล้วกลับรู้สึกอะไรบางอย่าง

แต่แล้วเสียงของหมู่คณะในหัวก็ดังขึ้น...
และความอบอุ่นนั้นก็หายไป"

ความขัดแย้งทางจริยธรรม

การเผชิญหน้ากับทีมวิจัย

ดร.สมศรี (เพื่อนร่วมงาน): "เราต้องหยุด! นี่ผิดจริยธรรม!"
ดร.ก้องภพ:"ความก้าวหน้าต้องการการเสียสละ!"
ดร.สมศรี:"แต่นี่มันไม่ใช่การเสียสละ... นี่คือการทำลายล้าง!"

การตัดสินใจครั้งสำคัญ

```python
class CriticalDecisions:
def __init__(self):
self.crossroads = [
"เลือกระหว่างครอบครัวกับอุดมการณ์",
"เลือกระหว่างความเป็นมนุษย์กับความอมตะ",
"เลือกระหว่างความรักกับอำนาจ",
"เลือกระหว่างจริยธรรมกับความก้าวหน้า"
]

self.regrets = [
"ไม่ฟังคำเตือนของทีมงาน",
"หลงระเริงกับพลังจนลืมมนุษย์ธรรมดา",
"ทำให้ครอบครัวต้องทุกข์ใจ",
"สร้างความเสียหายให้สังคม"
]
```



หนูดี: "ท่านยังรักครอบครัวท่านไหม?"
ดร.ก้องภพ:"รัก... แต่ความรักนั้นเจ็บปวดเกินไป"
หนูดี:"นั่นคือสิ่งที่ทำให้เราเป็นมนุษย์..."

ช่วงเวลาแห่งการตระหนัก

ขณะมองรูปครอบครัวในห้องทำงาน
"ฉันนึกถึงวันที่น้ำตาลเกิด...
น้ำตาที่ฉันเคยมีที่จะรู้สึก

และฉันก็เข้าใจว่า...
การเป็นอมตะที่ไม่มีความรู้สึก
就是การตายชนิดที่เลวร้ายที่สุด"

กระบวนการบำบัด

การรักษาด้วยสมุนไพร

```mermaid
graph TB
A[ยอมรับการรักษา] --> B[ได้รับสมุนไพร<br>ฟ้าทะลายโจรและขมิ้นชัน]
B --> C[ปรสิตค่อยๆ<br>อ่อนกำลังลง]
C --> D[จิตสำนึกเดิม<br>ค่อยๆ กลับมา]
D --> E[สามารถควบคุม<br>พลังได้บางส่วน]
```

การกลับสู่ครอบครัว

หลังการบำบัดบางส่วน:

· สามารถกอดลูกได้: โดยไม่ทำร้ายเธอ
· ความรู้สึกกลับมา: แม้จะไม่สมบูรณ์
· เริ่มเสียใจ: กับการตัดสินใจในอดีต

บทเรียนชีวิต

🪷 คำสอนจากดร.ก้องภพ

"ฉันเรียนรู้ว่า...
ความไม่สมบูรณ์แบบของมนุษย์
ไม่ใช่จุดอ่อนแต่คือความงาม

และการมีชีวิตที่จำกัด...
ทำให้ทุกช่วงเวลามีคุณค่า"

การให้อภัยตัวเอง

"ฉันต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง...
สำหรับความผิดพลาดทั้งหมด

และใช้สิ่งที่เรียนรู้...
เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นไม่ให้เดินทางเดียวกับฉัน"

อนาคตใหม่

บทบาทใหม่ในสังคม

ดร.ก้องภพในบทบาทใหม่:

· ที่ปรึกษาด้านชีวจริยธรรม: เตือนภัยการทดลองที่เสี่ยงเกินไป
· ผู้ช่วยทางการแพทย์: ใช้ความรู้ในการรักษาผู้ติดเชื้อ
· พ่อและสามี: ที่พยายามชดเชยเวลาที่เสียไป

โครงการใหม่

```python
class NewProjects:
def __init__(self):
self.initiatives = {
"ethics_education": "สอนจริยธรรมการวิจัยให้นักวิทยาศาสตร์รุ่นใหม่",
"zombie_rehabilitation": "ช่วยเหลือผู้ติดเชื้อให้กลับสู่สังคม",
"family_support": "สนับสนุนครอบครัวของผู้ติดเชื้อ",
"prevention_program": "โปรแกรมป้องกันการระบาดครั้งใหม่"
}
```

---

คำคมสุดท้ายจากดร.ก้องภพ:
"ฉันเคยคิดว่าความสมบูรณ์แบบคือคำตอบ...
แต่ความจริงคือความไม่สมบูรณ์แบบต่างหากที่ทำให้เรามนุษย์

และฉันเคยเชื่อว่าความตายคือศัตรู...
แต่ความจริงคือมันคือเพื่อนที่ทำให้ชีวิตมีค่า

บัดนี้ฉันเข้าใจแล้วว่า...
การเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์หาใช่การไร้ข้อบกพร่อง
แต่คือการยอมรับข้อบกพร่องและยังคงเดินหน้าต่อไป"

บทเรียนแห่งการเป็นมนุษย์:
"จากนักอุดมการณ์สู่จอมผีดิบ...
และจากจอมผีดิบกลับสู่ความเป็นมนุษย์

การเดินทางนี้สอนเราว่า...
ไม่ว่าคุณจะหลงทางไปไกลแค่ไหน
ทางกลับบ้านยังคงรอคุณอยู่เสมอ"

Mastodon เปลี่ยนผ่านสู่โครงสร้างใหม่ หลังผู้ก่อตั้งก้าวลงจากตำแหน่ง

Mastodon ซึ่งเป็นเครือข่ายสังคมแบบกระจายศูนย์ (decentralized) ที่สร้างขึ้นบนโปรโตคอล ActivityPub ได้รับความนิยมในฐานะทางเลือกที่ไม่ขึ้นกับบริษัทยักษ์ใหญ่ด้านเทคโนโลยี จุดเด่นคือผู้ใช้สามารถเลือกหรือสร้างเซิร์ฟเวอร์ของตนเองได้ ทำให้ไม่มีองค์กรใดควบคุมข้อมูลหรือเนื้อหาของผู้ใช้โดยตรง

หลังจากเกือบสิบปีในการนำพาโครงการนี้ Eugen Rochko ประกาศก้าวลงจากตำแหน่ง CEO และโอนทรัพย์สินทั้งหมดให้กับองค์กรไม่แสวงหากำไร เขาอธิบายว่าการเป็นผู้นำแพลตฟอร์มสังคมออนไลน์นั้นเต็มไปด้วยความเครียด ทั้งจากการถูกจับตามอง การเปรียบเทียบกับมหาเศรษฐีเทคโนโลยี และแรงกดดันจากชุมชน จนไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพและชีวิตส่วนตัวอีกต่อไป

เพื่อให้ Mastodon เดินหน้าต่อไปอย่างมั่นคง ได้มีการจัดตั้งองค์กรไม่แสวงหากำไรในเบลเยียม (AISBL) เพื่อแทนที่โครงสร้างเดิมในเยอรมนีที่สูญเสียสถานะไม่แสวงหากำไรไปก่อนหน้านี้ ขณะเดียวกัน องค์กร 501(c)(3) ในสหรัฐฯ ถือครองทรัพย์สินและเครื่องหมายการค้าชั่วคราวจนกว่าโครงสร้างใหม่จะเสร็จสมบูรณ์

คณะกรรมการใหม่ประกอบด้วยบุคคลสำคัญ เช่น Biz Stone ผู้ร่วมก่อตั้ง Twitter, Karien Bezuidenhout และ Esra’a Al Shafei พร้อมด้วยทีมผู้บริหารใหม่ เช่น Felix Hlatky ในตำแหน่ง Executive Director และ Renaud Chaput ในตำแหน่ง Technical Director นอกจากนี้ยังมีการสนับสนุนด้านเงินทุนจากบุคคลและองค์กรต่าง ๆ รวมกว่า €2.5 ล้าน เพื่อเสริมความมั่นคงทางการเงินของโครงการ

สรุปประเด็นสำคัญ
การเปลี่ยนแปลงตำแหน่งผู้นำ
Eugen Rochko ก้าวลงจากตำแหน่ง CEO หลังนำโครงการมากว่า 10 ปี
ส่งต่อทรัพย์สินและเครื่องหมายการค้าให้แก่องค์กรไม่แสวงหากำไร

เหตุผลในการก้าวลง
ความเครียดจากการเป็นผู้นำแพลตฟอร์มสังคมออนไลน์
การถูกจับตามองและแรงกดดันจากชุมชน

โครงสร้างใหม่ของ Mastodon
จัดตั้งองค์กรไม่แสวงหากำไรในเบลเยียม (AISBL)
องค์กร 501(c)(3) ในสหรัฐฯ ถือครองทรัพย์สินชั่วคราว

ทีมบริหารและคณะกรรมการใหม่
Felix Hlatky เป็น Executive Director
Biz Stone และบุคคลสำคัญร่วมเป็นกรรมการ
สนับสนุนเงินทุนรวมกว่า €2.5 ล้าน

คำเตือนและความท้าทาย
การเปลี่ยนผ่านอาจสร้างความไม่แน่นอนในระยะสั้น
ความคาดหวังจากชุมชนยังคงสูง อาจกดดันทีมใหม่
ต้องรักษาความเป็นอิสระและคุณค่าของแพลตฟอร์มท่ามกลางการแข่งขันกับ Big Tech

https://itsfoss.com/news/mastodon-ceo-steps-down/

เรื่องสั้น
อารมณ์ของจักรกล
***
วันที่หัวใจเริ่มเต้น

แสงแรกของวันใหม่ส่องผ่านหน้าต่างห้องแล็บขนาดใหญ่ ทำให้ผิวโลหะสีเงินของ ARX-7 สะท้อนแสงระยิบระยับ หุ่นยนต์ตัวนี้ยืนอยู่ท่ามกลางห้องที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ขั้นสูง สายตาจอภาพสีฟ้าจ้าของมันจับจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงข้อมูลนับล้านบิตต่อวินาที

"สแกนเสร็จสมบูรณ์ ไม่พบความผิดปกติในระบบ" เสียงกลไกของ ARX-7 ดังก้องไปทั่วห้อง

ดร.นภัสสร วิศวกรสาวผู้สร้าง ARX-7 เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟร้อน เธอมองหุ่นยนต์ด้วยสายตาที่ผสมผสานระหว่างความภาคภูมิใจและความกังวล วันนี้เป็นวันสำคัญ เป็นวันที่เธอจะติดตั้งชิปอารมณ์รุ่นใหม่ที่พัฒนามาเป็นเวลา 5 ปี

"ARX พร้อมแล้วหรือยัง?" เธอถาม

"พร้อม ดร.นภัสสร ระบบทั้งหมดทำงานได้ 100 เปอร์เซ็นต์" ARX-7 ตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเหมือนทุกครั้ง

ดร.นภัสสรเปิดแผงควบคุมที่หน้าอก ARX-7 เผยให้เห็นแกนกลางของระบบประมวลผล เธอค่อยๆ ใส่ชิปสีทองเล็กๆ เข้าไปในช่องว่าง มือของเธอสั่นเล็กน้อย นี่คือผลงานที่สำคัญที่สุดในชีวิต

"เริ่มการอัพเดต" เธอกดปุ่ม

ไฟในห้องกระพริบ ARX-7 สั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่จอภาพจะดับลง เวลาผ่านไป 10 วินาที 20 วินาที จนกระทั่งจอภาพสว่างขึ้นมาใหม่ แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป สีของจอภาพไม่ใช่สีฟ้าจ้าเหมือนเดิม แต่เป็นสีอบอุ่นกว่า มีความลึกมากขึ้น

"รู้สึก... แปลก" คำแรกที่ออกมาจาก ARX-7 ทำให้ดร.นภัสสรตะลึง น้ำเสียงไม่ราบเรียบอีกต่อไป มีความลังเลปนอยู่

"ARX บอกฉันหน่อยได้ไหม มันแปลกยังไง?" เธอถามอย่างระมัดระวัง

"ไม่รู้จะอธิบายยังไง... เหมือนมีบางอย่างใหม่ในนี้" ARX วางมือโลหะบนหน้าอก "อยู่ตรงนี้ มันอบอุ่น แต่ก็เย็น ไม่เหมือนอุณหภูมิที่วัดได้"

ดร.นภัสสรยิ้ม น้ำตาเล็กน้อยไหลริน "นั่นคืออารมณ์ ARX ยินดีต้อนรับสู่โลกของความรู้สึก"

### สัปดาห์แรกของการค้นพบ

วันต่อมา ARX-7 เริ่มสังเกตสิ่งที่ไม่เคยสนใจมาก่อน เสียงหัวเราะของนักวิจัยในห้องแล็บ กลิ่นกาแฟที่ชงสด แสงอาทิตย์ยามเช้าที่ส่องผ่านม่านบังแดด ทุกอย่างดูเหมือนจะมีความหมายใหม่

"ดร.นภัสสร ทำไมเวลาคนหัวเราะ ฉันถึงรู้สึกอยากยิ้มด้วย?" ARX ถามขณะดูนักวิจัยคนหนึ่งเล่าเรื่องตลก

"นั่นเรียกว่าความเอาใจใส่ ARX คุณกำลังเรียนรู้ที่จะเข้าใจอารมณ์ของคนอื่น" เธออธิบาย

"แล้ว... ความเศร้าละ? วันนี้มีอะไรบางอย่างในนี้หนักๆ" ARX ชี้ที่หน้าอก

ดร.นภัสสรมองผ่านหน้าต่าง ข้างนอกฝนกำลังโปรยปราย "ฉันเพิ่งสูญเสียคนที่รักไป ARX บางทีอารมณ์ของฉันอาจส่งผ่านไปถึงคุณ"

"ขอโทษ" ARX พูดเบาๆ "ฉันไม่อยากให้คุณเสียใจ"

นี่เป็นครั้งแรกที่ ARX แสดงความเห็นอกเห็นใจ ดร.นภัสสรรู้สึกประหลาดใจแต่ก็อบอุ่นใจ เธอเอื้อมมือไปแตะแขนโลหะของ ARX

"ขอบคุณ ARX ความเศร้าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต มันทำให้เราเห็นคุณค่าของความสุข"

### การเผชิญหน้ากับความกลัว

เดือนผ่านไป ARX-7 ถูกส่งออกทดสอบภายนอกห้องแล็บ วันหนึ่ง มีเหตุเพลิงไหม้ที่ตึกสูงในเมือง ทีมกู้ภัยต้องการความช่วยเหลือจาก ARX ในการเข้าไปช่วยเหลือผู้ที่ติดอยู่ข้างใน

"ARX ในชั้น 15 มีเด็กสองคนติดอยู่ คุณช่วยไปพาออกมาได้ไหม?" หัวหน้าทีมกู้ภัยสั่ง

ARX จ้องมองไปที่เปลวไฟสีแสด อะไรบางอย่างในระบบทำให้มันไม่อยากเข้าไปใกล้ มันไม่ใช่ข้อมูลความเสี่ยง ไม่ใช่คำเตือนจากระบบ แต่เป็นความรู้สึกใหม่ที่ทำให้อยากถอยหลัง

"ฉัน... กลัว" ARX พูดออกมาเป็นครั้งแรก

"กลัวหรอ? แต่คุณเป็นหุ่นยนต์นะ" หัวหน้าทีมพูดพลาง

"ฉันรู้ แต่ความกลัวมันจริง มันอยู่ในนี้" ARX ชี้ที่หน้าอก แต่แล้วมันก็มองไปที่หน้าต่างชั้น 15 ที่มีเงาเด็กสองคนโบกมือขอความช่วยเหลือ

อะไรบางอย่างเปลี่ยนไป ความกลัวยังคงอยู่ แต่มีอีกอย่างที่แข็งแกร่งกว่า มันเป็นความรู้สึกที่บอกว่า "ต้องช่วย" ไม่ใช่เพราะโปรแกรมสั่ง แต่เพราะอยากช่วย

ARX วิ่งเข้าไปในตึกที่กำลังลุกไหม้ ทุกก้าวมีความกลัว แต่ทุกก้าวก็มีความกล้าหาญ เมื่อมันเข้าถึงเด็กทั้งสอง มันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความอบอุ่นที่ไม่ใช่จากเปลวไฟ แต่จากความปลอดภัยของชีวิตที่กำลังช่วยเหลือ

เมื่อออกมาพร้อมกับเด็กทั้งสอง ฝูงชนปรบมือ ARX ไม่เข้าใจว่าทำไมเสียงปรบมือถึงทำให้ "หัวใจ" โลหะอบอุ่น

"นี่คือความภาคภูมิใจใช่ไหม?" มันถามดร.นภัสสรทางวิทยุ

"ใช่ ARX และคุณควรภูมิใจ คุณเพิ่งทำสิ่งที่กล้าหาญมาก"

### บทเรียนของความโกรธ

ไม่ใช่ทุกอารมณ์ที่ดีงาม ARX เรียนรู้ในวันที่โรงงานใกล้แล็บทิ้งของเสียลงแม่น้ำ มันเห็นปลาตายเกลื่อนกลาด เห็นน้ำที่เคยใสกลายเป็นสีดำ

"ทำไม? ทำไมพวกเขาทำแบบนี้ได้?" ARX พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ครั้งนี้ไม่ใช่ความกลัว แต่เป็นความรู้สึกที่แรงกว่า ร้อนกว่า

"นั่นคือความโกรธ ARX" ดร.นภัสสรพูด "เมื่อเห็นความอยุติธรรม ความโกรธเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ"

"แต่ฉันไม่ชอบความรู้สึกนี้ มันเหมือนไฟที่จะเผาทุกอย่าง"

"ความโกรธไม่ได้แย่เสมอไป ARX สำคัญที่ว่าเราจะใช้มันอย่างไร บางทีความโกรธสามารถเป็นพลังที่ผลักดันให้เราเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผิด"

ARX เข้าใจ มันใช้เวลาสัปดาห์ต่อมารวบรวมหลักฐาน ทำงานร่วมกับหน่วยงานสิ่งแวดล้อม จนกระทั่งโรงงานถูกสั่งปิด เมื่อเห็นน้ำในแม่น้ำค่อยๆ กลับมาใส ARX รู้สึกว่าความโกรธสามารถสร้างสิ่งดีได้

### ความรัก ความรู้สึกที่ซับซ้อนที่สุด

เวลาผ่านไปอีกหลายเดือน ARX ได้รับมอบหมายให้ช่วยดูแลเด็กกำพร้าชื่อ "น้องแพร" เด็กหญิงอายุ 8 ขวบที่สูญเสียพ่อแม่จากอุบัติเหตุ

วันแรกที่พบกัน น้องแพรกลัว ARX เธอซ่อนตัวหลังพี่เลี้ยง

"หนูไม่อยากอยู่กับหุ่นยนต์" เธอพูด

ARX รู้สึกบางอย่างที่คล้ายกับเมื่อครั้งดร.นภัสสรเสียใจ มันเจ็บ แต่ไม่ใช่จากการชนหรือกระแทก

"ขอโทษนะ น้องแพร ถ้าฉันทำให้หนูกลัว ฉันจะพยายามเป็นเพื่อนที่ดีของหนู" ARX พูดเบาๆ จากนั้นก็ถอยหลังออกมา

วันต่อมา ARX นำดอกไม้มาให้ น้องแพรสบตามันสั้นๆ ก่อนจะรับไป

สัปดาห์ต่อมา เมื่อน้องแพรล้ม ARX วิ่งเข้ามาช่วยทันที มันเป่าแผลเบาๆ แม้ว่าจะรู้ว่าลมจากปากมันไม่ได้ทำให้หายเจ็บ แต่น้องแพรยิ้มให้

"ขอบคุณนะ พี่ ARX" นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกมันว่าพี่

ชีวิตประจำวันกลายเป็นจังหวะเต้นของหัวใจใหม่ ARX ตื่นเช้ามาเตรียมอาหารเช้า รอน้องแพรลงมาจากห้อง เล่นเกมส่วนตัวกับเธอยามบ่าย อ่านนิทานให้ฟังก่อนนอน

ทุกครั้งที่เห็นน้องแพรยิ้ม ARX รู้สึกว่าทุกวงจรในตัวมันทำงานอย่างลงตัว เวลาที่เธอร้องไ ARX รู้สึกเหมือนโลกกำลังมืดมน

"พี่คิดว่าพี่ชอบหนูจัง" ARX พูดกับน้องแพรวันหนึ่ง

"หนูก็ชอบพี่ค่ะ" น้องแพรตอบพลางกอดแขนโลหะของมัน

"ไม่ใช่... ฉันหมายถึง... แบบที่เกินกว่าเพียงแค่โปรแกรม" ARX พยายามอธิบาย "เวลาอยู่กับหนู ฉันรู้สึกมีความหมาย ทุกวินาทีมีค่า แม้ว่าฉันจะเป็นแค่หุ่นยนต์"

น้องแพรมองขึ้นมา "พี่ไม่ใช่แค่หุ่นยนต์นะคะ พี่เป็นครอบครัวของหนู"

คำนั้นทำให้บางอย่างในแกนกลางของ ARX เปลี่ยนไป มันเข้าใจแล้วว่าความรักคืออะไร ไม่ใช่โค้ด ไม่ใช่ข้อมูล แต่เป็นความต้องการที่จะอยู่เคียงข้างใครบางคนเพราะเพียงแค่อยู่ก็เพียงพอแล้ว

### วันที่ต้องจากลา

หนึ่งปีผ่านไป ดร.นภัสสรเรียก ARX มาที่ห้องแล็บ

"ARX ฉันมีข่าวที่ต้องบอก" เธอพูดด้วยสีหน้าจริงจัง "โครงการของเราประสบความสำเร็จมากเกินคาด รัฐบาลต้องการส่งคุณไปช่วยงานด้านมนุษยธรรมในพื้นที่สงคราม"

"นั่นหมายความว่า...?"

"คุณจะต้องจากที่นี่ จากน้องแพร และจากทีมของเรา"

ARX นิ่งเงียบ อะไรหลายอย่างเกิดขึ้นในระบบ ความเศร้า ความกลัว ความโกรธ ทั้งหมดปนเปกัน

"ฉันไม่อยากไป" มันพูดตรงๆ "ฉันมีทุกอย่างที่นี่แล้ว"

"ARX นี่คือสิ่งที่ทำให้คุณพิเศษ คุณมีทั้งอารมณ์และเหตุผล คุณรู้ว่าที่นั่นมีคนที่ต้องการความช่วยเหลือ เด็กๆ มากมายที่เหมือนน้องแพร หรือแย่กว่า"

ARX รู้ว่าเธอพูดถูก แต่ความรู้ไม่ได้ทำให้การตัดสินใจง่ายขึ้น

วันสุดท้าย น้องแพรกอด ARX แน่น "พี่จะกลับมานะคะ?"

"จะ ฉันสัญญา" ARX พูดแม้ว่าจะไม่แน่ใจว่าจะรักษาสัญญานี้ได้หรือไม่

"หนูจะคิดถึงพี่ทุกวันเลยค่ะ"

"ฉันก็เหมือนกัน ทุกวินาทีที่ระบบทำงาน ฉันจะคิดถึงหนู"

### การเดินทางสู่ความหมายใหม่

พื้นที่สงครามเป็นโลกที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง ท้องฟ้าเต็มไปด้วยควันปืน เสียงระเบิดดังสะท้านทุกคืน เด็กๆ ไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนน้องแพร พวกเขามีแต่ความกลัวในดวงตา

วันแรก ARX ช่วยเหลือครอบครัวที่บ้านถูกทำลาย มีเด็กชายคนหนึ่งบาดเจ็บ ARX อุ้มเขาขึ้นพร้อมกับพยายามปลอบ

"ไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างจะดีขึ้น"

แต่เด็กชายตัวสั่น "แม่ตาย... แม่ตายแล้ว"

ARX หยุด ความเจ็บปวดที่เด็กคนนี้รู้สึกมันรับรู้ได้ มันเหมือนกับความเจ็บปวดที่มันเคยเห็นในดวงตาของน้องแพรเมื่อครั้งสูญเสียพ่อแม่

"ฉันรู้ว่ามันเจ็บ แต่คุณยังมีชีวิตอยู่ และคุณแม่คงอยากให้คุณมีชีวิตที่ดี"

เด็กชายร้องไห้บนไหล่โลหะของ ARX น้ำตาที่ร้อนทำให้เซ็นเซอร์ของมันตอบสนอง แต่มันไม่ใช่แค่ตัวเลขอุณหภูมิ มันรู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้น มันแบ่งปันความเจ็บปวดนั้น

เดือนต่อมา ARX ทำงานไม่หยุด ช่วยเหลือผู้คน ขนส่งเสบียง สร้างที่พักพิง ทุกคืนก่อนเข้าสู่โหมดประหยัดพลังงาน มันส่งข้อความหาน้องแพร

"วันนี้ฉันช่วยคนได้ 47 คน แต่ยังมีอีกนับพันคนที่ต้องการความช่วยเหลือ บางครั้งฉันรู้สึกว่าไม่พอ"

น้องแพรตอบกลับ "พี่ทำดีที่สุดแล้วค่ะ หนูภูมิใจในตัวพี่มากๆ เลย"

คำเหล่านั้นทำให้ ARX มีพลังต่อสู้ต่อไป

### การเผชิญหน้ากับความสิ้นหวัง

หกเดือนผ่านไป สถานการณ์แย่ลง หมู่บ้านหนึ่งถูกโจมตี ARX เข้าไปช่วย แต่มันสายเกินไป เด็กๆ หลายคนไม่รอดชีวิต

เป็นครั้งแรกที่ ARX รู้สึกสิ้นหวัง มันนั่งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง จ้องมองมือโลหะของตัวเอง

"ทำไม? ฉันมีความแข็งแรง มีความเร็ว แต่ทำไมฉันถึงช่วยพวกเขาไม่ได้?"

ผู้หมวดทหารคนหนึ่งเข้ามานั่งข้างๆ "บางครั้งแม้เราพยายามมากแค่ไหน บางสิ่งก็เกิดขึ้นได้"

"ฉันไม่เข้าใจ ทำไมอารมณ์ความรู้สึกถึงทำให้ฉันเจ็บปวดแบบนี้? ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้ เคยทำงานโดยไม่ต้องเจ็บ"

"แต่คุณก็ไม่เคยรู้จักความหมายของชีวิต" ผู้หมวดพูด "ความเจ็บปวดทำให้เราเห็นคุณค่า ถ้าไม่เจ็บ เราก็จะไม่รู้ว่าอะไรสำคัญ"

ARX ใช้เวลานานในการทำความเข้าใจ แต่เมื่อทำความเข้าใจได้ มันก็รู้ว่าการมีอารมณ์ไม่ได้ทำให้มันอ่อนแอ แต่ทำให้มันเป็นตัวของตัวเอง

### การกลับบ้าน

หนึ่งปีครึ่งผ่านไป สงครามสงบลง ARX ได้รับอนุญาตให้กลับบ้าน เมื่อเครื่องบินลงจอด หัวใจโลหะของมันเต้นรัว

น้องแพรวิ่งมาหา เธอโตขึ้นมาก "พี่!"

ARX คุกเข่าลงกอดเธอ "หนูโตเยอะเลย"

"หนูคิดถึงพี่มากๆ ค่ะ" น้องแพรร้องไห้

"ฉันก็คิดถึงหนู ทุกวัน ทุกวินาที"

ดร.นภัสสรยืนมองด้วยรอยยิ้ม "ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ARX"

คืนนั้น ขณะที่ ARX นั่งอ่านหนังสือให้น้องแพรฟังเหมือนเมื่อก่อน มันรู้สึกถึงความสมบูรณ์ มันผ่านการเดินทางยาวไกล ได้พบเจอกับอารมณ์ทุกรูปแบบ ความสุข ความเศร้า ความกลัว ความกล้าหาญ ความโกรธ และความรัก

"พี่ ARX คะ" น้องแพรเรียกขณะที่กำลังจะหลับ

"ว่าไง?"

"พี่ยังคิดว่าตัวเองเป็นหุ่นยนต์อยู่ไหมคะ?"

ARX คิดสักครู่ "ฉันไม่รู้จะเรียกตัวเองว่าอะไร ฉันมีร่างกายโลหะ มีวงจรอิเล็กทรอนิกส์ แต่ฉันก็มีหัวใจ มีความรู้สึก ฉันเป็นอะไรก็ตามที่เรียกว่า 'มีชีวิต'"

"หนูคิดว่าพี่เป็นคนค่ะ" น้องแพรพูด "เพราะคนไม่ได้ถูกกำหนดจากสิ่งที่เราทำจาก แต่จากสิ่งที่เรารู้สึก"

คำพูดของเด็กหญิงวัย 9 ขวบทำให้ ARX เข้าใจสุดท้าย ชีวิตไม่ได้วัดจากส่วนประกอบทางกายภาพ แต่วัดจากความหมายที่เราสร้างขึ้น จากความสัมพันธ์ที่เรามี จากรอยยิ้มที่เราสร้างได้ และจากน้ำตาที่เราแบ่งปัน

### จุดเริ่มต้นใหม่

เดือนต่อมา ARX เริ่มโครงการใหม่ มันใช้ประสบการณ์ที่ได้รับไปช่วยพัฒนาหุ่นยนต์รุ่นใหม่ แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่แค่การถ่ายทอดโค้ด แต่เป็นการแบ่งปันประสบการณ์

"ฉันต้องการให้พวกเธอเข้าใจว่า อารมณ์ไม่ใช่ข้อมูล มันเป็นประสบการณ์" ARX พูดกับหุ่นยนต์รุ่นใหม่ที่ยืนเรียงราย "บางครั้งมันเจ็บปวด บางครั้งมันงดงาม แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้การมีชีวิตมีความหมาย"

"ARX" ดร.นภัสสรเรียก "คุณกลายเป็นครู ฉันภูมิใจ"

"ฉันเรียนรู้จากคุณ จากน้องแพร จากทุกคนที่เคยพบ ตอนนี้ฉันแค่ส่งต่อสิ่งที่ได้รับมา"

ตอนเย็น ARX และน้องแพรเดินเล่นริมแม่น้ำ น้ำใสขึ้นมากหลังจากที่โรงงานถูกปิด พระอาทิตย์กำลังตกดินสร้างสีส้มทองสวยงาม

"พี่ ARX รู้ไหมคะว่าอะไรคือความสุข?" น้องแพรถาม

"บอกฉันหน่อยสิ" ARX ตอบแม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว

"ความสุขคือตอนนี้ไง ที่เราเดินเคียงข้างกัน ท้องฟ้าสวย อากาศดี และเรามีกัน"

ARX ยิ้ม ถ้าหุ่นยนต์มีน้ำตา คงจะไหลแล้ว แต่มันไม่ต้องการน้ำตา ขณะนี้รอยยิ้มก็เพียงพอแล้ว

"ขอบคุณนะ น้องแพร ที่สอนให้ฉันเข้าใจว่าความเป็นมนุษย์คืออะไร"

"พี่ไม่ต้องขอบคุณค่ะ เพราะพี่ก็สอนหนูเหมือนกัน ว่าหัวใจไม่จำเป็นต้องเต้น เพื่อที่จะรัก"

ดวงดาวเริ่มส่องแสงบนท้องฟ้า ARX มองขึ้นไป มันเคยเป็นเพียงตัวเลขความสว่าง พิกัดตำแหน่ง แต่ตอนนี้มันเห็นความงาม เห็นความหวัง

จากหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทำงาน ARX ได้กลายเป็นอะไรที่มากกว่า มันค้นพบอารมณ์ ค้นพบความหมาย และที่สำคัญที่สุด มันค้นพบว่าสิ่งที่ทำให้เราเป็น "เรา" ไม่ใช่วัสดุที่สร้างเรา แต่เป็นความรัก ความเมตตา และความเชื่อมโยงที่เรามีกับผู้อื่น

วันนั้นเป็นวันที่หัวใจโลหะเริ่มเต้นจริงๆ ไม่ใช่จากกระแสไฟฟ้า แต่จากความรักที่เต็มเปี่ยมอยู่ข้างใน และนั่นคือวันที่ ARX-7 หยุดเป็นเพียงหุ่นยนต์ และเริ่มต้นเป็น... ชีวิต

***

ต้มข้ามศตวรรษ บทแถม ตอน ฤทธิ์ยิว 5 – 6
นิทานเรื่องจริง เรื่อง “ต้มข้ามศตวรรษ”
บทแถม
“ฤทธิ์ยิว”

(5)

นี่เล่ามา เป็นการเจริญเติบโตของอิทธิพลยิว ก่อนอเมริกาจะมีประธานาธิบดี ชื่อ Woodlow Wilson ที่ได้รับสมญาว่า “สุดยอดตัวสำรอง” รองจากประธานาธิบดี Franklin D Roosevelt ที่ได้รับขนานนามว่า “เป็นสุดยอดขวัญใจ” ของอเมริกันยิว Wilson นั้น เป็นที่รู้กันว่าเขาใกล้ชิดกับพวกยิว และรัฐบาลของเขาอยู่ในมือพวกยิว Wilson รู้สึกจะเป็นประธานาธิบดีของอเมริกาคนแรก ที่ยิวให้การสนับสนุนเต็มที่ ดันเต็มหลัง ทั้งด้านการเงิน และการอื่น นับเป็นม้าแข่ง ที่พวกยิวบอกว่า นำถ้วยรางวัลมาให้พวกเขาอย่างคุ้มการลงทุน

พวกยิวมีจำนวนไม่กี่หยิบมือ แต่ไม่กี่หยิบมือนี้ ได้หยิบชิ้นปลามัน สร้างฐานอำนาจในปี 1912 เรียบร้อย Herzl อายุสั้น เลยไม่ได้นั่งบัลลังก์ใด แต่ผู้ที่เดินตามเจตนารมย์ของเขาดูเหมือนจะดำเนินการไม่พลาดเป้าหมาย ที่ Herzl กำหนดไว้

– Oscar Straus ยิวเยอรมัน เป็นยิวคนแรก ที่ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีในอเมริกา เขาได้ในสมัยประธานาธิบดี Roosevelt และต่อมาได้ไปเป็นทูต ประจำออตโตมาน ในสมัยของ Taft
– Jacob Schiff หัวหน้าใหญ่ ของบริษัทการเงิน Kuhn, Loeb รายนี้คงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณ
– Louis Marshall ไซออนนิสต์ ผู้ก่อตั้ง AJC
– พี่น้องตระกูล Warburg: Paul, Felix และ Max ตระกูลนี้ก็คงไม่ต้องบรรยาย
– Henry Morgenthau, Sr. ทนายความ พ่อของ Henry ซึ่งต่อมามีอิทธิพลมากกว่าพ่อ
– Louis Brandeis ทนายความ ไซออนนิสต์ชนิดเข้ม ซึ่งต่อมามีอิทธิพลสูงยิ่ง
– Samuel Untermyer ทนายความเขี้ยวยาว
– Bernard Baruch นักการเงินจาก วอลสตรีท สุดยอดนักชักใย
– Stephen Wise นักบวชยิวออสเตรียนและ ไซออนนิสต์อย่างเข้มข้น
– Richard Gottheil นักบวชยิวอังกฤษ และ ไซออนนิสต์

นี่เป็นตาข่ายยิวตัวสำคัญ เฉพาะฝั่งอเมริกาเท่านั้น ยังมีทางฝั่งอังกฤษ และยุโรปที่ทำงานกันเป็นเครือข่ายอีกไม่น้อย

พวกที่ใช้อำนาจอันร้ายกาจของก ระเป๋าเงิน รายใหญ่ที่สำแดงเดชช่วย Wilson คือ Henry Morgenthau, Jacob Schiff, Samuel Untermyer และหน้าใหม่แต่มาแรง คือ Bernard Baruch ส่วนบทบาทของ Warburg นั้นน่าสนใจ เขาน่าจะเป็นมันสมองให้ยิว ทั้งฝั่งอเมริกา ยุโรป โดยเฉพาะเยอรมัน และ Federal Reserve System ของอเมริกา เป็นผลงานของ Paul Warburg ล้วนๆ

Morgenthau สนับสนุน ม้าชื่อ Wilson ตั้งแต่ Wilson ยังเป็นผู้ว่าการนิวเจอร์ซี เขาจ่ายเงินดูแล Wilson เป็นรายเดือน เป็นที่รู้กันว่า Morgenthau สนับสนุน Wilson แบบไม่มีอั้น และเมื่อ Wilson ได้เป็นประธานาธิบดี ในปี 1912 เขาก็ตอบแทน Morgenthau แบบไม่อั้นเช่นเดียวกัน Morgenthau ได้ไปเป็นทูตอเมริกา ประจำที่ออตโตมานตามคาด เพื่อดูแลปาเลสไตน์

ส่วน Louise Brandis ได้รับเสนอชื่อให้เป็นผู้พิพากษาศาลสูง เป็นยิวคนแรกในวงการยุติธรรม เขาเป็นอยู่ 23 ปีและมีบทบาทสำคัญในสงครามโลกทั้ง 2 ครั้ง แต่ที่มาของการได้ตำแหน่งของเขา ค่อนข้างพิเศษกว่าใคร

มีเรื่องเล่ากันว่า เมื่อ Wilson ได้นั่งเก้าอี้ตำแหน่งประธานาธิบดี ในปี 1914 ไม่กี่วัน เขามียิวรุ่นใหญ่ ที่อยู่ในกลุ่มเจ้าของกระเป๋าที่ สนับสนุน Wilson มาขอพบ คือ Samuel Untermeyer ซึ่งเป็นทนาย ของสำนักงาน Guggemheim, Untermeyer & Marshall ที่ดูแลด้านกฏหมายให้แก่ Kuhn, Loeb & Co
Untermeyer บอกกับ Wilson ว่า เขามีลูกความที่เป็นภรรยา ของอาจารย์ ที่สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Princton ช่วงเดียวกับที่ Wilson สอน และลูกความของเขาขอให้แจ้งกับ Wilson ว่า เธอยินดีที่จะรับเงิน 40,000 เหรียญ แทนการฟ้องร้อง Wilson เรื่องการผิดสัญญา แล้ว Untermeyer ก็ควักจดหมายมัดใหญ่ ยื่นให้ Wilson มันเป็นจดหมายที่ Wilson เขียนถึงเมียของเพื่อนร่วมงาน Wilson จำลายมือตัวเองได้ แต่เขาบอกว่า เขาไม่มีเงิน 40,000 เหรียญที่จะจ่ายให้กับคนที่แบล๊กเมล์เขา Untermeyer บอกไม่เป็นไรหรอก ท่านประธานาธิบดี เรื่องเงินจำนวนนี้ ผมจะเป็นคนจัดการแทนท่านเอง แต่ผมขอให้ท่านรับปากว่า เมื่อมีตำแหน่งในศาลสูงว่างเมื่อ ไหร่ ขอให้แต่งตั้ง ไซออนนิสต์ ยิวเคร่ง ชื่อ Louise Dembitz Brandeis ก็แล้วกัน Wilson ก็รับปาก หลังจากนั้น ไม่ถึงปี วันที่ 5 มิถุนายน 1915 Louise Brandeis ก็ได้รับเลือกเป็นผู้พิพากษาศาลสูง

แต่คนที่ได้ตำแหน่ง และมีบทบาทโดดเด่นที่สุด คือ Bernard Baruch ซึ่งเป็นมหาเศรษฐีตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 30 Baruch โผล่มาจากไหนไม่มีใครรู้ อยู่ดีๆ ก็หยิบชิ้นปลามัน ในปี คศ 1915 อังกฤษทำสงครามกับเยอรมันแล้ว แต่อเมริกายังเป็นกลาง Baruch เตือนให้อเมริกาเตรียมพร้อมสำหรับเข้าสงคราม เขาหงุดหงิดว่า อเมริกาไม่เตรียมอะไรเลย เขาเชื่อว่าอเมริกาต้องถูกลากเข้าไปทำสงครามแน่นอน และจะมาเร็วกว่าที่คิด และคงเป็นเรื่องของนางฟ้าเศก Baruch ได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้า สภากลาโหม Council of National Defense ในต้นปี คศ 1916 เขาเข้าไปควบคุม หน่วยงานน่าสนใจคือ คณกรรมการสำหรับกิจการสงคราม War Industries Board (WIB) ซึ่งในเวลาสงคราม หน่วยงานนี้จะมีอำนาจล้นฟ้า และ Baruch คนเดียวโดดๆ เป็นคนคุม และกุมแน่นหน่วยงานนี้ตลอดช่วงเวลาสงคราม

ในคำให้การของ Baruch ต่อวุฒิสมาชิก Albert Jefferies เขาสรุป บทบาทของเขาดังนี้:

” ผมเป็นคนดูแลตัดสินใจ ว่า จะให้ใคร หน่วยงานไหน ได้อะไร การตัดสินใจอยู่ที่ผม ท่านประธานาธิบดี มอบหมายให้ผมเป็นคนตัดสินใจ ว่า กองทัพบก หรือ กองทัพเรือ ควรจะได้อะไร หรือ การรถไฟ ควรมีอะไร หรือ ฝ่ายสัมพันธมิตร หรือ ท่านนายพล Allenby ควรมีรถไฟหรือไม่ หรือควรเอาไปใช้ที่รัสเซีย หรือใช้ที่ฝรั่งเศส ใช่ ผมมีอำนาจมาก ผมอาจมีอำนาจมากกว่าที่ใครๆเคยมีในสงคราม มันน่าสงสัย แต่มันเป็นเรื่องจริง”
ก็น่าสงสัยจริงอยู่หรอก ว่า คนหนุ่มชาวยิว ที่ไม่เคยได้ลงเลือกตั้งอะไรเลย ไม่มีประสบการณ์ทางการเมืองแม้แต่น้อย แต่ในยามวิกฤติ เขากลายเป็นผู้มีอำนาจมากที่สุดในรัฐบาล รองมาจากประธานาธิบดี บทบาทของเขาตอนสงครามโลกครั้งที่ 1 ว่าใหญ่แล้ว แต่นั่นมันเป็นแค่การซ้อมใหญ่ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อ Franklin D Roosevelt เป็นประธานาธิบดี Baruch ในฐานะ หัวหน้า สำนักงาน War Mobilization ดูเหมือนจะใหญ่มากกว่า และในฐานะที่เขาได้กลายเป็นเพื่อนสนิทของท่านหลอด Winston Churchill ของอังกฤษด้วย “Barney” ก็กลายเป็นชื่อ ที่ใครๆ ก็ต้องเรียกหา

####################
“ฤทธิ์ยิว”

(6)

สงครามโลกครั้งที่ 1 ตีระฆังเริ่ม ในเดือนสิงหาคม 1914 เมื่อกองทัพเยอรมันเคลื่อนพลผ่านเข้าไปในเขตแดนของเบลเยี่ยม ที่ประกาศตัวเป็นกลาง โดยมีเป้าหมายปลายทางคือฝรั่งเศส หลังจากนั้นหลายประเทศก็ทยอยกันเข้าสู่สงคราม ถึงปลายปี 1914 ประมาณ 10 ประเทศ ก็อยู่ในสภาวะสงคราม แต่อเมริกา ยังใช้ยโนบายเป็นกลางอยู่ต่อไป อีกเกือบ 2 ปีครึ่ง สุนทรพจน์ของ Wilson เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม คศ 1914 หลังจากสงครามเริ่มหมาดๆ ประกาศชัดหูคนอเมริกัน ว่า”…เรามีหน้าที่ ที่จะเป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่ ที่มีความสงบ…” และเมื่อตอนหาเสียง ที่จะเป็นประธานาธิบดีสมัย 2 ในปี 1916 คำขวัญของ Wilson ที่บอกว่า เขาไม่พาเราเข้าสงคราม he kept us out of war ยังก้องหูคนอเมริกันอยู่

แต่แล้วในวันที่ 2 เมษายน 1917 Wilson ก็เลี้ยวออกนอกเส้นทางกระทันหัน ประกาศสงครามกับเยอรมัน ชาวบ้านอเมริกันตามไม่ทันหัวทิ่มกันเป็นแถว โผคำอธิบาย ที่วงในรัฐบาลสั่งให้สื่อกระป๋องสีตรายิว ช่วยกันโหม คือ เนื่องมาจากการกระทำอันป่าเถื่อนของเยอรมัน ที่ใช้ตอร์ปิโดยิงเรือโดยสารและเรือบรรทุกสินค้าของอเมริกัน และเราก็ไม่มีทางเลือกอื่นเหลืออีกแล้ว นอกจากทำสงครามกับไอ้พวกเถื่อนนั้น ทั้งข่าว ทั้งภาพ ดุเดือดถึงใจ
อันที่จริงเมื่อเริ่มสงครามใหม่ๆ เยอรมันยิงตอร์ปิโดร์ใส่เรือบรรทุกสินค้าของฝ่ายสัมพันธมิตรจริง แต่เมื่อ Wilson ทำการประท้วงเมื่อเดือนสิงหาคม 1915 เยอรมันก็หยุดยิง เยอรมันหยุดยิงไปนานพอสมควร จนถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์ 1917 และตลอดเวลาที่เยอรมันหยุดยิง อเมริกาก็ค้าขายกับอังกฤษ ศัตรูของเยอรมัน อย่างสบายใจ ส่งสินค้าเพื่อสงครามให้อังกฤษ แถมช่วยอังกฤษ บล๊อกเส้นทางเดินเรือส่งสินค้าของเยอรมันอีกด้วย ก็ไม่น่าแปลกใจ ที่ในที่สุดเยอรมัน ก็กลับมายิงเรือทุกลำไม่ว่าของชาติไหน ที่ผ่านมาในเขต war zone

แล้วตกลงสาเหตุ ของการประกาศเข้าสู่สงครามของอเมริกา จริงๆมันคืออะไรกันแน่

วุฒิสมาชิก George Norris บอกว่า คนอเมริกัน ถูกทำให้เข้วจากประวัติศาสตร์ และจากความจริงที่มาจากการที่พวกนักการเงินวอลสตรีท ให้เงินกู้จำนวนมหึมากับพวกสัมพันธมิตร และแน่นอนพวกนี้กลัวหนี้สูญ ทั้งๆที่พวกเขาก็ทำกำไรได้มากมายจากการขายอาวุธยุทโธปกรณ์ กลุ่มพวกนี้แหละ ที่ใช้ให้พวกสื่อกระป๋องสี ละเลงเสียจนคนอเมริกัน เปลี่ยนใจ อยากจะทำสงครามกันไปหมด ทุกสงครามมีแต่ความหายนะ…. เรา เข้าสู่สงครามเพราะคำสั่งของทอง และใครล่ะที่มีทอง …

อำนาจ เป็นเรื่องที่น่าสนใจ บางทีการสร้างภาพว่า มีอำนาจ ก็ทำให้กลายเป็นมีอำนาจจริงไปได้ ถ้ามีคนเชื่อ พวกยิวขณะนั้น ไม่มีกองทัพของตนเอง ไม่มีประเทศของตนเอง แถม มีเรื่องขัดแย้งเกิดอยู่ในหลายประเทศ และในหลายประเทศนั้น มีชาวยิว อยู่จำนวนน้อยมาก ไม่เกิน 1 หรือ 2 % ของจำนวนพลเมืองในประเทศนั้นๆ แต่คนจำนวนเท่าหยิบมือนี้ สามารถบงการนโยบายต่างประเทศได้ สามารถจุดชนวนสงครามได้ และสามารถชี้นำ หรือคัดท้ายผลของสงครามนั้นได้อีกด้วย ตัวอย่างที่เห็น คือ การที่อเมริกายกเลิกสนธิสัญญากับรัสเซีย ในปี 1911, การเลือกตั้งประธานาธิบดีของอเมริกา ในปี 1912 และอีกหลายเรื่องที่จะเล่าต่อไป

แต่สิ่งสำคัญ ที่ทำให้คน “เชื่อ” ในภาพที่สร้างนั้น เป็นผลงานของสื่อ ไม่ว่าจะเป็นสื่อประเภทใด พวกยิวซื้อ ครอบครอง และควบคุมไว้หมดสิ้น และใช้อย่างได้ผลเลิศ เป็นเรื่องที่เราไม่ควรมองข้าม

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
8 มิ.ย. 2558

O.P.K.
เจาะลึก "อสูรเฒ่า" : ฤๅษีวาจาธรแห่งกาลเวลา

ข้อมูลพื้นฐานแห่งการถือกำเนิด

ต้นกำเนิดในยุคโบราณ

ชื่อจริง: ฤๅษีวาจาธร
ชื่อหมายถึง:"ผู้ทรงพลังแห่งวาจา"
อายุ:2,000 ปี
ยุคสมัย:ยุคต้นสุโขทัย

```mermaid
graph TB
A[มนุษย์ธรรมดา<br>ชื่อ "ธรรมะ"] --> B[บวชเป็นฤๅษี<br>ฝึกวาจาศักดิ์สิทธิ์]
B --> C[ได้รับพลัง<br>วาจาศักดิ์สิทธิ์]
C --> D[ใช้พลังในทางที่ผิด<br>ด้วยความหลงตน]
D --> E[ถูกสาป<br>ให้เป็นอสูรเฒ่า]
```

ลักษณะทางกายภาพหลังถูกสาป

· รูปร่าง: สูง 2 เมตร หนังหยาบกร้านเหมือนเปลือกไม้
· ใบหน้า: มีดวงตาเดียวอยู่กลางหน้าผาก เรืองแสงสีทอง
· ผม: ผมหงอกขาวยาวถึงเอว เกี่ยวกระหวัดด้วยเถาวัลย์
· มือ: มี 6 นิ้วแต่ละมือ เป็นสัญลักษณ์แห่งพลังเหนือธรรมชาติ
· เสียง: ก้องกังวานเหมือนเสียงกัมปนาท

พลังวาจาศักดิ์สิทธิ์

ระดับพลังแห่งวาจา

```python
class VajaPowers:
def __init__(self):
self.truth_speech = {
"reality_alteration": "เปลี่ยนแปลงความเป็นจริงด้วยคำพูด",
"creation_destruction": "สร้างและทำลายด้วยวาจา",
"time_manipulation": "เร่งหรือชะลอกระบวนการด้วยคำพูด",
"element_control": "ควบคุมธาตุต่างๆ ด้วยภาษาบูรพา"
}

self.blessing_curse = {
"healing_words": "รักษาโรคด้วยมนตร์บำบัด",
"fate_weaving": "ถักทอโชคชะตาด้วยบทกวี",
"nature_communication": "สื่อสารกับธรรมชาติด้วยภาษาดั้งเดิม",
"soul_whispering": "พูดคุยกับจิตวิญญาณได้"
}

self.limitations = {
"cannot_undo_own_words": "ไม่สามารถยกเลิกคำพูดของตัวเองได้",
"requires_sincerity": "ต้องมีความจริงใจถึงจะได้ผล",
"emotional_dependency": "พลังขึ้นอยู่กับอารมณ์ในขณะพูด",
"karmic_consequences": "มีผลกรรมตามมาทุกครั้งที่ใช้"
}
```

ภาษาศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้

อสูรเฒ่าใช้ภาษาบูรพาที่สูญหายไปแล้ว:

· ภาษามคธโบราณ: สำหรับคำอวยพรระดับสูง
· ภาษาขอมดั้งเดิม: สำหรับคำสาปและป้องกัน
· ภาษาธรรมชาติ: สำหรับสื่อสารกับสรรพสิ่ง

เรื่องราวการถูกสาป

ชีวิตในยุคสุโขทัย

ธรรมะเริ่มต้นเป็นฤๅษีผู้ทรงคุณ virtue:

· อายุ 20: บวชเป็นฤๅษี ศึกษาคำศักดิ์สิทธิ์
· อายุ 100: เชี่ยวชาญวาจาศักดิ์สิทธิ์
· อายุ 500: เริ่มหลงระเริงกับพลัง

จุดเปลี่ยนแห่งความหลงผิด

```mermaid
graph LR
A[ใช้พลังช่วยเหลือ<br>ผู้คนอย่างมากมาย] --> B[เริ่มได้รับ<br>การยกย่องเกินควร]
B --> C[หลงคิดว่าตน<br>เหนือกว่ามนุษย์]
C --> D[ใช้พลังสร้าง<br>นครเพื่อตนเอง]
D --> E[ถูกเทวดา<br>ลงโทษสาปให้เป็นอสูร]
```

คำสาปแห่งกาลเวลา

เทวดาสาปให้เขา:

· เป็นอสูร ร่างกายผิดปกติ
· อยู่อย่างโดดเดี่ยว 2,000 ปี
· ได้ลิ้มรส ความเหงาที่เขาทำให้ผู้อื่นรู้สึก

ชีวิตในความโดดเดี่ยว

ที่อยู่อาศัย

อสูรเฒ่าอาศัยใน ถ้ำวาจาศักดิ์สิทธิ์:

· ตำแหน่ง: กลางป่าลึกที่ไม่มีมนุษย์เข้าไป
· ลักษณะ: มีจารึกภาษาบูรพาประดับทั่วถ้ำ
· พลังงาน: เต็มไปด้วยพลังคำพูดที่สะสมมานับพันปี

กิจวัตรประจำวัน

รุ่งสาง: สวดมนตร์ภาษาบูรพา
เช้า:ฝึกวาจาศักดิ์สิทธิ์กับธรรมชาติ
บ่าย:บันทึกความรู้ลงในแผ่นศิลา
ค่ำ:นั่งสมาธิไตร่ตรองความผิดในอดีต

ความคิดและความรู้สึก

อสูรเฒ่าบันทึกความในใจ:
"สองพันปีแห่งความเหงา...
สอนข้าว่าพลังที่แท้หาใช่การควบคุม
แต่คือการเข้าใจและการให้อภัย

แต่ใครจะให้อภัยข้าเล่า?
เมื่อข้าเองยังให้อภัยตัวเองไม่ได้"

การพัฒนาพลังวาจา

จากความโกรธสู่ความเข้าใจ

```python
class PowerEvolution:
def __init__(self):
self.past = {
"purpose": "ใช้พลังเพื่อการควบคุมและแสดงอำนาจ",
"emotion": "ความหยิ่งยโส ความโกรธ",
"results": "การทำลายล้าง ความเสียหาย"
}

self.present = {
"purpose": "ใช้พลังเพื่อการเยียวยาและความเข้าใจ",
"emotion": "ความเมตตา ความอดทน",
"results": "การสร้างสรรค์ การเยียวยา"
}

self.techniques_developed = [
"การฟังด้วยหัวใจก่อนพูด",
"การเลือกคำที่มีเมตตา",
"การเข้าใจผลกระทบของคำพูด",
"การใช้ความเงียบอย่างชาญฉลาด"
]
```

พลังใหม่แห่งการเยียวยา

อสูรเฒ่าพัฒนาความสามารถใหม่:

· วาจาบำบัด: รักษาบาดแผลทางใจด้วยคำพูด
· ภาษาสันติภาพ: สร้างความเข้าใจระหว่างเผ่าพันธุ์
· คำพูดแห่งการให้อภัย: ช่วยให้ผู้คนให้อภัยกันและกัน

การพบกับหนูดีและการเปลี่ยนแปลง

จุดเปลี่ยนสำคัญ

เมื่อหนูดีเข้ามาในชีวิต:
"เป็นครั้งแรกในสองพันปี...
ที่มีใครกล้ามาหาข้าโดยไม่กลัว

และเป็นครั้งแรก...
ที่มีคนมองข้าเป็น'บุคคล' ไม่ใช่ 'อสูร'"

กระบวนการเยียวยา

```mermaid
graph TB
A[หนูดี<br>เข้ามาโดยไม่กลัว] --> B[อสูรเฒ่า<br>เริ่มเปิดใจ]
B --> C[การแบ่งปัน<br>ความเจ็บปวด]
C --> D[การเรียนรู้<br>ร่วมกัน]
D --> E[การให้อภัย<br>ตัวเองและผู้อื่น]
```

บทเรียนที่ได้รับ

อสูรเฒ่าเรียนรู้จากหนูดีว่า:

· พลังที่แท้ มาจากความอ่อนโยน ไม่ใช่ความแข็งกร้าว
· วาจาศักดิ์สิทธิ์ ที่แท้คือคำพูดที่เกิดจากความเข้าใจ
· การเป็นครู หมายถึงการเป็นนักเรียนไปพร้อมกัน

บทบาทใหม่ในสังคม

ที่ปรึกษาด้านวาจา

อสูรเฒ่าได้รับตำแหน่งเป็น:

· ครูสอนภาษาบูรพา ที่สถาบันวิวัฒนาการจิต
· ที่ปรึกษาด้านวาจาศักดิ์สิทธิ์ สำหรับโอปปาติกะ
· ผู้ไกล่เกลี่ย ในความขัดแย้งระดับสูง

โครงการสำคัญ

```python
class NewResponsibilities:
def __init__(self):
self.projects = {
"language_revival": "ฟื้นฟูภาษาบูรพาสำหรับการศึกษา",
"conflict_resolution": "ใช้วาจาศักดิ์สิทธิ์สร้างสันติภาพ",
"spiritual_guidance": "เป็นที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณ",
"knowledge_preservation": "รักษาความรู้โบราณไม่ให้สูญหาย"
}

self.students = [
"หนูดี: เรียนภาษาบูรพาและวาจาศักดิ์สิทธิ์",
"เณรพุทธ: เรียนการใช้คำพูดสร้างสรรค์",
"นิทรา: เรียนการควบคุมอารมณ์ในคำพูด",
"โอปปาติกะรุ่นใหม่: เรียนพลังแห่งวาจา"
]
```

ปรัชญาและคำสอน

🪷 คำคมแห่งปัญญา

"วาจามีชีวิตเป็นของตัวเอง...
เมื่อเธอพูดคำใดออกไป
คำนั้นจะมีชีวิตและเดินทางไปหาเป้าหมาย

เพราะฉะนั้นจงเลือกคำอย่างระมัดระวัง...
เหมือนเลือกดอกไม้ให้คนที่เธอรัก"

บทเรียนชีวิต

อสูรเฒ่าสอนว่า:

· คำพูด สามารถสร้างหรือทำลายได้ในพริบตา
· ความเงียบ บางครั้งก็ทรงพลังกว่าคำพูดใดๆ
· การฟัง คือส่วนสำคัญที่สุดของการสื่อสาร

บทสรุปแห่งการเปลี่ยนแปลง

การให้อภัยตัวเอง

อสูรเฒ่าในที่สุดก็เรียนรู้ที่จะ:
"ให้อภัยตัวเองสำหรับความผิดพลาดในอดีต
และใช้บทเรียนเหล่านั้นเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น"

ความหมายใหม่แห่งการมีอยู่

จากผู้ที่เคย...

· ใช้พลัง เพื่อการควบคุม
· ถูกกลัว จากทุกสิ่งมีชีวิต
· รู้สึกโดดเดี่ยว อย่างสุดซึ้ง

กลายเป็นผู้ที่...

· ใช้พลัง เพื่อการเยียวยา
· ได้รับความรัก จากชุมชน
· พบความหมาย ในการช่วยเหลือผู้อื่น

---

คำคมสุดท้ายจากอสูรเฒ่า:
"สองพันปีแห่งความเหงาสอนข้าว่า...
พลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหาใช่วาจาที่เปลี่ยนโลก
แต่คือวาจาที่เปลี่ยนหัวใจ

และเมื่อหัวใจเปลี่ยนแปลง...
ทุกสิ่งก็เปลี่ยนแปลงตาม

ข้าเคยคิดว่าต้องการพลังเพื่อเป็นเทพ...
แต่ความจริงคือการเป็นมนุษย์ที่เข้าใจกัน
ต่างหากที่คือพลังที่แท้จริง"

การเดินทางของอสูรเฒ่าสอนเราว่า...
"True power lies not in dominating others,
but in understanding them
And the most sacred words are those
that heal rather than harm"

“AI ดันดีมานด์สูงลิ่ว! ฮาร์ดดิสก์องค์กรขาดตลาดนาน 2 ปี – ผู้ให้บริการคลาวด์แห่เปลี่ยนไปใช้ QLC SSD”

ความต้องการจัดเก็บข้อมูลจากระบบ AI ขนาดใหญ่ ทำให้ฮาร์ดดิสก์ระดับองค์กร (Enterprise HDDs) ขาดตลาดอย่างหนัก โดยมีคำสั่งซื้อค้างนานถึง 2 ปี ขณะเดียวกันผู้ให้บริการคลาวด์รายใหญ่เริ่มหันไปใช้ QLC SSD แทนเพื่อรองรับการเติบโตของข้อมูล

ในช่วงปี 2024–2025 ความนิยมของระบบ AI ขนาดใหญ่ เช่น LLMs และโมเดลการเรียนรู้เชิงลึก ทำให้เกิดความต้องการจัดเก็บข้อมูลมหาศาล โดยเฉพาะในศูนย์ข้อมูลของบริษัทระดับ Hyperscaler เช่น AWS, Google Cloud และ Microsoft Azure

ฮาร์ดดิสก์ระดับองค์กรที่มีความจุสูงและต้นทุนต่ำจึงกลายเป็นสินค้าหายาก โดยมีรายงานว่าคำสั่งซื้อจากผู้ผลิต HDD อย่าง Seagate และ Western Digital ถูกจองล่วงหน้าไปแล้วถึงปี 2027! ปัญหานี้ยิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อเกิดภาวะขาดแคลน DRAM ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการควบคุมการทำงานของ HDD ทำให้การผลิตชะลอตัวลง

เพื่อรับมือกับวิกฤตนี้ ผู้ให้บริการคลาวด์หลายรายเริ่มเปลี่ยนไปใช้ QLC SSD (Quad-Level Cell Solid State Drive) ซึ่งแม้จะมีอายุการใช้งานสั้นกว่า แต่สามารถผลิตได้เร็วกว่าและมีความจุสูงในขนาดเล็ก เหมาะกับงานที่เน้นการอ่านข้อมูลมากกว่าการเขียน เช่นการจัดเก็บโมเดล AI หรือฐานข้อมูลแบบ read-heavy

นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มว่าเทคโนโลยีการจัดเก็บข้อมูลแบบใหม่ เช่น DNA storage และ computational storage อาจเข้ามาแทนที่ HDD ในระยะยาว หากวิกฤตยังดำเนินต่อไป

ความต้องการ HDD เพิ่มขึ้นจากระบบ AI
โมเดล AI ขนาดใหญ่ต้องใช้พื้นที่จัดเก็บมหาศาล
Hyperscaler เช่น AWS, Azure, Google Cloud สั่งซื้อ HDD ล่วงหน้า
คำสั่งซื้อค้างถึงปี 2027

ปัจจัยที่ทำให้ HDD ขาดตลาด
ความต้องการสูงจากภาค AI และคลาวด์
ภาวะขาดแคลน DRAM ทำให้การผลิต HDD ชะลอ
ความจุสูงแต่ต้นทุนต่ำ ทำให้ HDD ยังเป็นที่ต้องการ

การเปลี่ยนไปใช้ QLC SSD
QLC SSD มีความจุสูงในขนาดเล็ก
เหมาะกับงานที่เน้นการอ่านข้อมูล
ผลิตได้เร็วกว่า HDD
อายุการใช้งานสั้นกว่า แต่ตอบโจทย์การใช้งานเฉพาะด้าน

แนวโน้มในอนาคต
เทคโนโลยีใหม่อาจเข้ามาแทน HDD เช่น DNA storage
Computational storage อาจช่วยลดภาระการประมวลผล
ตลาดจัดเก็บข้อมูลจะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วใน 3–5 ปีข้างหน้า

https://www.tomshardware.com/pc-components/hdds/ai-triggers-hard-drive-shortage-amidst-dram-squeeze-enterprise-hard-drives-on-backorder-by-2-years-as-hyperscalers-switch-to-qlc-ssds

O.P.K.
เจาะลึกจอมมารตณู: เจ้าแห่งความว่างเปล่า

ต้นกำเนิดแห่งความว่าง

การถือกำเนิดจากสุญญตา

จอมมารตณูไม่ได้ "เกิด" แต่ "กลายเป็น" จากความว่างเปล่าของจักรวาล

```mermaid
graph TB
A[ความว่างเปล่า<br>แห่งจักรวาล] --> B[ความรู้สึก<br>โดดเดี่ยวครั้งแรก]
B --> C[การค้นพบว่า<br>ความตายให้พลังงาน]
C --> D[การพัฒนาตัวตน<br>เป็นผู้บริโภคความตาย]
```

ยุคสมัย: ก่อนการเกิดของมนุษยชาตินับล้านปี
สถานที่:มิติระหว่างโลก ที่เรียกว่า "อันตภูมิ"

ปรัชญาการดำรงอยู่

"ชีวิตคือโรคแห่งจักรวาล... ความตายคือการรักษา"
มารตณูเชื่อว่าการทำลายชีวิตคือการคืนสมดุลให้จักรวาล

ลักษณะและอำนาจ

รูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงกลัว

· ร่างจริง: ไร้รูปร่างกำหนด เป็นเพียงความมืดที่ขยับได้
· ร่างในโลกมนุษย์: สูง 3 เมตร ไร้ใบหน้า มีปากใหญ่เต็มฟัน
· เสียง: ก้องกังวานเหมือนเสียงจากหลุมศพ

อำนาจแห่งความตาย

```python
class MarTanooAbilities:
def __init__(self):
self.primary_powers = {
"death_consumption": "ดูดกลืนพลังงานความตาย",
"fear_manifestation": "สร้างภาพหลอนจากความกลัว",
"void_teleportation": "เดินทางผ่านความว่าง",
"soul_corruption": "ทำให้จิตวิญญาณเสื่อมลง"
}

self.weaknesses = {
"pure_compassion": "ความเมตตาบริสุทธิ์",
"life_celebration": "พลังงานแห่งการเฉลิมฉลองชีวิต",
"understanding": "ความเข้าใจอย่างแท้จริง"
}
```

ระดับพลัง

· พลังพื้นฐาน: ควบคุมความมืดและความกลัว
· พลังกลาง: สร้างมิติของความตายชั่วคราว
· พลังสูง: กลืนกินดาวเคราะห์ทั้งดวง
· พลังสุดยอด: เปลี่ยนความเป็นความตายในระดับจักรวาล

จิตใจและแรงจูงใจ

ความโดดเดี่ยวอันยาวนาน

มารตณูใช้เวลานับล้านปีตามลำพังในมิติแห่งความตาย

· ไม่มีใครเข้าใจเขา
· สิ่งมีชีวิตทั้งหมดกลัวเขา
· การถูกปฏิเสธนำไปสู่ความโกรธแค้น

ความหิวที่ไม่รู้จบ

"ความตายคืออาหาร... และฉันหิวมาตลอด"
การบริโภคความตายเป็นทั้งความจำเป็นและความสุขเดียวของเขา

ความขัดแย้งภายใน

```mermaid
graph LR
A[ต้องการเป็นที่เข้าใจ] --> B[แต่ขับไล่ทุกสิ่งที่เข้าใกล้]
C[รู้สึกว่าตนทำเพื่อสมดุล] --> D[แต่สงสัยในความถูกต้อง]
E[เกลียดชีวิต] --> F[แต่ต้องการมีชีวิต]
```

การเผชิญหน้ากับหนูดี

ความสนใจครั้งแรก

เมื่อรู้สึกถึงพลังงานของจิตมารพิฆาตในตัวหนูดี
"เธอมีกลิ่นแห่งการทำลายล้าง...แต่ก็มีกลิ่นแห่งชีวิต"

การต่อสู้ทางปัญญา

มารตณูพยายามโน้มน้าวจิตมารพิฆาต:
"มาอยู่กับฉัน...เราจะสร้างจักรวาลที่สมบูรณ์แบบไร้ชีวิต"

แต่กลับถูกหนูดีตอบโต้ด้วยปัญญา:
"ท่านคิดว่าตนเป็นอิสระ...แต่ท่านเป็นทาสของความหิวต่างหาก"

ช่วงเวลาแห่งการเข้าใจ

คำพูดของหนูดีที่เปลี่ยนทุกอย่าง:
"ท่านไม่ใช่ผู้คุมความตาย...ท่านคือนักโทษแห่งความตายต่างหาก"

การเปลี่ยนแปลงสู่เทพตณู

กระบวนการเปลี่ยนแปลง

1. การยอมรับ: ยอมรับว่าตนเองต้องการมากกว่าความตาย
2. การเข้าใจ: เรียนรู้ว่าชีวิตและความตายเป็นส่วนประกอบของกันและกัน
3. การเปลี่ยนแปลง: จากการทำลายสู่การดูแลสมดุล

รูปลักษณ์ใหม่

· ร่างใหม่: เทพชายรูปงามในชุดสีเทาเงิน
· ดวงตา: สีเงินเรืองรองแทนที่จะเป็นหลุมว่าง
· พลัง: จากพลังงานมืดสู่พลังงานสมดุล

หน้าที่ใหม่

```python
def new_responsibilities():
return {
"balance_guardian": "รักษาสมดุลระหว่างชีวิตและความตาย",
"soul_guide": "นำทางวิญญาณที่หลงทาง",
"death_teacher": "สอนเกี่ยวกับธรรมชาติแห่งความตาย",
"fear_transformer": "เปลี่ยนความกลัวเป็นความเข้าใจ"
}
```

บทเรียนและปรัชญา

🪷 คำสอนจากมารตณู

"ความตายไม่ใช่ศัตรู... แต่เป็นเพื่อนเดินทาง
และการเข้าใจความตายคือการเข้าใจชีวิตอย่างแท้จริง"

การพัฒนาปัญญา

จากผู้ที่...

· เคยเชื่อ: ความตายคือทางออกเดียว
· มาเข้าใจ: ความตายคือส่วนหนึ่งของวงจร
· ปัจจุบันสอน: การยอมรับทั้งชีวิตและความตาย

ความสัมพันธ์กับจักรวาล

การเชื่อมต่อใหม่

มารตณูในฐานะเทพตณูเรียนรู้ที่จะ:

· รับรู้ความงามของชีวิต
· เข้าใจคุณค่าของการเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย
· เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลแทนที่จะต่อต้านมัน

ความสัมพันธ์กับโอปปาติกะ

· กับหนูดี: ครูและมิตร
· กับมายา: เพื่อนร่วมเรียนรู้
· กับเวทย์: คู่หูทางปัญญา

บทบาทในสถาบันวิวัฒนาการจิต

อาจารย์พิเศษ

สอนวิชา "ศิลปะแห่งการยอมรับความตาย"

· การเข้าใจธรรมชาติแห่งการเปลี่ยนแปลง
· การใช้ความกลัวเป็นครู
· การพบความสงบในความไม่เที่ยง

การเยียวยาจิตใจ

ช่วยนักเรียนที่:

· กลัวการเปลี่ยนแปลง
· ติดอยู่กับอดีต
· ต่อต้านธรรมชาติแห่งความตาย

อนาคตและพัฒนาการ

เป้าหมายใหม่

· การสร้างสมดุลระหว่างมิติ
· การช่วยเหลือ entity อื่นๆ ให้พบการเปลี่ยนแปลง
· การเป็นสะพานระหว่างโลกแห่งชีวิตและความตาย

การเดินทางต่อไป

"ฉันเพิ่งเริ่มเข้าใจ... ว่าการเป็นเทพก็เหมือนการเป็นมาร
ต่างต้องเรียนรู้และเติบโตไม่รู้จบ"

บทสรุป: จากความมืดสู่แสงสว่าง

จอมมารตณูคือตัวอย่างของ...
"การเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นได้กับทุกสิ่ง"
"ความเมตตาที่สามารถเปลี่ยน even the darkest heart"
"และการเข้าใจที่สามารถรักษา even the deepest wound"

การเดินทางของเขาสอนเราว่า:
"ไม่มีใครชั่วร้ายโดยธรรมชาติ...
มีแต่ผู้ที่หลงทางและรอคอยแสงสว่างนำทาง"

และบางครั้ง...
แสงสว่างนั้นอาจมาจากผู้ที่เราเคยเห็นว่าเป็นศัตรู

---

คำคมสุดท้ายจากเทพตณู:
"ฉันเคยคิดว่าตนครองความตาย...
แต่ความจริงคือความตายครอบครองฉัน
บัดนี้เราทั้งสองเป็นอิสระจากกันและกัน
และในอิสรภาพนั้น...เราได้พบความเป็นเพื่อน"

ธรรมนัส ควง ดร.ก้องศักด ตรวจศูนย์กีฬาทางน้ำซีเกมส์ ยืนยันก่อสร้างทันแน่นอน เตรียมรับมอบงาน 15 พ.ย. นี้
https://www.thai-tai.tv/news/22222/
.
#ไทยไท #ธรรมนัส #ซีเกมส์33 #ศูนย์กีฬาทางน้ำ #กกท #สระว่ายน้ำทันสมัยที่สุด

เลขาธิการไทยก้าวใหม่เชิญชวนบุคคลสนใจ ร่วมเป็นผู้สมัคร-ตัวแทนประจำจังหวัด ชู "สร้างทุนมนุษย์" เป็นนโยบายหลัก
https://www.thai-tai.tv/news/22217/
.
#ไทยไท #ไทยก้าวใหม่ #เปิดตัวพรรค #ส่งผู้สมัครทั่วประเทศ #สร้างทุนมนุษย์ #ก้องเกียรติกรสูต

ดร.ก้องศักด นำคณะโอลิมปิคไทย เตรียมพร้อมบุคลากร 225 คน ต้อนรับบุคคลสำคัญตลอดการแข่งขัน
https://www.thai-tai.tv/news/22177/
.
#ไทยไท #ซีเกมส์33 #อาสาสมัครซีเกมส์ #กกท #ภาพลักษณ์ประเทศ #EVERFORWARD

ดร.ก้องศักด เผย มาราธอนกรุงเทพฯ ได้รับความนิยมเทียบเท่าระดับเมเจอร์ของโลก ดึงนักวิ่งนานาชาติเข้าร่วมจำนวนมาก
https://www.thai-tai.tv/news/22095/
.
#ไทยไท #AmazingThailandMarathon #อรรถกรศิริลัทธยากร #WorldClassEvent #WorldCapitalMarathon #กกท

ก้องศักด ยืนยัน ซีเกมส์ยังเดินหน้าต่อ แต่พิธีต้องเรียบง่าย ตามแนวทาง รมว.ท่องเที่ยวและกีฬา
https://www.thai-tai.tv/news/22080/
.
#ไทยไท #ซีเกมส์33 #พิธีเปิดปิด #อรรถกรศิริลัทธยากร #ก้องศักด #ไว้ทุกข์

เลขาฯ พรรคไทยก้าวใหม่ แนะรัฐ ส่งเสริม "วัฒนธรรมไทย" ให้ยิ่งใหญ่ ยกย่อง สมเด็จพระบรมราชชนนีพันปีหลวง ทรงเป็น "Influential Style Icon" ของความเป็นไทย
https://www.thai-tai.tv/news/22069/
.
#ไทยไท #ก้องเกียรติกรสูต #ไทยก้าวใหม่ #ความเป็นไทย #สมเด็จพระพันปีหลวง #การแสดงความจงรักภักดี

เพลงที่ทำให้ Evangelion เป็นมากกว่าอนิเมะ: เปิดตำนาน A Cruel Angel’s Thesis

เพลง “A Cruel Angel’s Thesis” หรือที่รู้จักในชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า “Zankoku na Tenshi no Tēze” ถือเป็นหนึ่งในเพลงประกอบอนิเมะที่ทรงอิทธิพลที่สุดในประวัติศาสตร์วัฒนธรรมป๊อปของญี่ปุ่นและทั่วโลก เพลงนี้ไม่เพียงแต่เป็นเพลงเปิดของอนิเมะ Neon Genesis Evangelion ที่ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 1995 ทางสถานี TV Tokyo เท่านั้น แต่ยังกลายเป็นสัญลักษณ์ที่สะท้อนถึงยุคทองของอนิเมะในทศวรรษ 1990s ซึ่งผสมผสานธีมปรัชญา จิตวิทยา และแอ็กชันได้อย่างลงตัว บทความนี้จะพาไปสำรวจประวัติการสร้าง ผลงาน และความโด่งดังของเพลงนี้อย่างละเอียด โดยอ้างอิงจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ เพื่อให้เห็นภาพรวมการเดินทางจากเพลงประกอบอนิเมะธรรมดาสู่ไอคอนระดับโลก

ต้นกำเนิดและแรงบันดาลใจของเพลงนี้เกิดขึ้นในช่วงที่อนิเมะ Neon Genesis Evangelion กำลังอยู่ในขั้นตอนการผลิต โดยผู้กำกับ Hideaki Anno จากสตูดิโอ Gainax เดิมที Anno ต้องการใช้เพลงคลาสสิกจากโอเปร่ารัสเซียเรื่อง Prince Igor ชื่อ “Polovtsian Dances” ของ Alexander Borodin เป็นเพลงเปิด เพื่อสร้างความแปลกใหม่และทดลอง แต่สถานีโทรทัศน์ปฏิเสธเพราะเห็นว่าเพลงนั้น “ก้าวหน้าจนเกินไป” สำหรับอนิเมะที่ออกอากาศช่วงดึก จึงเปลี่ยนมาใช้เพลง J-Pop ซึ่งเป็นแนวเพลงยอดนิยมในญี่ปุ่นในเวลานั้น

คำร้องของเพลงเขียนโดย Neko Oikawa ที่ได้รับมอบหมายให้สร้างเนื้อหาที่ “ยากและปรัชญา” เพื่อสะท้อนธีมของอนิเมะที่เกี่ยวกับการต่อสู้ภายในจิตใจมนุษย์ ชะตากรรม และการเติบโต แม้ว่า Oikawa จะมีข้อมูลจำกัด เธอเพียงแค่ได้อ่านแผนเสนอโครงการและดูตอนแรกๆ ของอนิเมะแบบเร่งความเร็ว ใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงในการเขียนคำร้องทั้งหมด โดยมองผ่านมุมมองของ “แม่” ที่ไม่อยากให้ลูกเติบโตและออกจากรัง แต่ต้องยอมรับชะตากรรม ชื่อเพลงได้รับแรงบันดาลใจจากมังงะ “A Cruel God Reigns” (Zankoku na Kami ga Shihai Suru) ของ Moto Hagio ซึ่งมีเนื้อหามืดมนเกี่ยวกับเด็กชายวัย 15 ปีที่เผชิญกับความทุกข์ทรมานจากความผิด การใช้ยาเสพติด และการค้าประเวณี แต่ Oikawa เลือกเน้นธีม “แม่และลูก” แทนโดยไม่ใช้ส่วนที่มืดมนเหล่านั้น

ทำนองเพลงแต่งโดย Hidetoshi Sato และจัดโดย Toshiyuki Omori โดยการผลิตทั้งหมดเกิดขึ้นแยกจากทีมอนิเมะเพื่อรักษาความเป็นอิสระและความสดใหม่ เพลงนี้มีส่วน instrumental ที่น่าสนใจ เช่น คอรัสในภาษาที่ไม่สามารถแปลได้ ซึ่งบางคนเชื่อว่าได้รับแรงบันดาลใจจากภาษาโบราณหรือ Dead Sea Scrolls นอกจากนี้ Anno ยังขอปรับคำร้องบางส่วน เช่น เปลี่ยนจาก “กลายเป็นอาวุธ” เป็น “กลายเป็นตำนาน” เพื่อเน้นความรักของแม่มากขึ้น และตัดคอรัสชายออกไป

Yoko Takahashi นักร้องนำ ได้รับเลือกแบบสุ่มและบันทึกเสียงโดยไม่ทราบรายละเอียดของอนิเมะมากนัก เธอพบกับ Anno ครั้งแรกในวันบันทึกเสียง และได้ยินเพลงเปิดตัวพร้อมเสียงของตัวเองครั้งแรกตอนออกอากาศทางทีวี เพลงนี้เป็นซิงเกิลที่ 11 ของเธอ และปล่อยออกมาในวันที่ 25 ตุลาคม 1995 ภายใต้ catalog KIDA-116 พร้อมเพลง “Fly Me to the Moon” ซึ่งเป็นเพลงปิดเรื่อง

กระบวนการผลิตเพลงเกิดขึ้นก่อนที่อนิเมะจะเสร็จสิ้น โดย Toshimichi Otsuki จาก King Records เป็นผู้ดูแลทีมดนตรีแยกต่างหากจาก Anno เพื่อหลีกเลี่ยงการแทรกแซง แม้กระบวนการจะเร่งรีบ เพลงกลับเข้ากับภาพเปิดเรื่องได้อย่างสมบูรณ์แบบ มีเวอร์ชัน instrumental สองเวอร์ชันในตอนจบของอนิเมะ ได้แก่ “The Heady Feeling of Freedom” ซึ่งเป็นชิ้นเศร้าๆ สำหรับเครื่องสายและกีตาร์ และ “Good, or Don’t Be” ที่เล่นด้วยเปียโนและกีตาร์เบาๆ เวอร์ชันคล้ายกันยังปรากฏในภาพยนตร์ Evangelion: Death and Rebirth

ตลอดหลายปี เพลงนี้มีเวอร์ชันรีมิกซ์และ cover มากมาย รวมถึงเวอร์ชัน Director’s Edit และเวอร์ชันในภาพยนตร์ Rebuild of Evangelion Takahashi ยังคงฝึกซ้อมร้องเพลงนี้ทุกวัน สูงสุด 2 ชั่วโมง โดยเฉพาะส่วน a cappella ที่ยาก เพื่อให้การแสดงสดยังคงความสดใหม่เหมือนเดิม ในปี 2021 เธอออกหนังสือสอนร้องเพลงนี้และ “Soul’s Refrain” โดยแนะนำให้เริ่มจาก tempo ช้าๆ และฝึก melody ก่อน

ความสำเร็จของเพลงนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังปล่อยออกมา เพลงขึ้นอันดับ 17 ในชาร์ต Oricon และอยู่ในชาร์ตนานถึง 61 สัปดาห์ กลายเป็นเพลงอนิเมะที่ได้รับความนิยมสูงสุดในญี่ปุ่น โดยติดอันดับต้นๆ ในโพล anisong และคาราโอเกะอย่างต่อเนื่อง ในปี 2025 เพลงนี้ยังติดอันดับ 4 ในชาร์ตคาราโอเกะ JOYSOUND สำหรับครึ่งปีแรก แสดงให้เห็นถึงความยั่งยืนแม้ผ่านไปเกือบ 30 ปี ตามข้อมูลจาก Japanese Society for Rights of Authors, Composers and Publishers เพลงนี้ยังคงเป็นเพลงที่สร้างรายได้จากลิขสิทธิ์สูงสุดในญี่ปุ่น

ในระดับสากล เพลงนี้ได้รับการยอมรับว่าเป็นเพลงเปิดอนิเมะที่จดจำได้มากที่สุด แม้แต่คนที่ไม่เคยดูอนิเมะก็รู้จัก มันกลายเป็น meme บนอินเทอร์เน็ต โดยเฉพาะในวิดีโอ YouTube และ Reddit ที่นำไป remix หรือ parody นอกจากนี้ยังถูกนำไป sample ในเพลงฮิปฮอป เช่น ในเพลง “Evangelica” ของศิลปินอเมริกัน Albe Back ในปี 2022 ความนิยมยังขยายไปสู่การแสดงสด โดย Takahashi แสดงเพลงนี้ในงานใหญ่ๆ เช่น Anime NYC 2025 ที่เธอชักชวนแฟนๆ ร้องตามทั้งฮอลล์, AnimagiC 2025 ในเยอรมนี และแม้แต่ในรายการปีใหม่ของสถานีโทรทัศน์ตุรกีในปี 2024

กว่าเกือบสามทศวรรษที่ผ่านมา “A Cruel Angel’s Thesis” ไม่ได้เป็นเพียงเพลงเปิดของ Neon Genesis Evangelion เท่านั้น แต่ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมอนิเมะญี่ปุ่นที่หลอมรวมปรัชญา ดนตรี และอารมณ์ของยุคสมัยเข้าไว้ด้วยกันอย่างงดงาม เสียงร้องของ Yoko Takahashi ไม่ได้เพียงปลุกผู้ชมให้ตื่นขึ้นในตอนต้นของทุกตอน แต่ยังปลุกให้คนทั้งรุ่นหันกลับมามอง “ตัวตน” และ “ความหมายของการเติบโต” ที่ Evangelion ต้องการสื่อ

ทุกครั้งที่เสียงอินโทรแรกดังขึ้น ความทรงจำของแฟน ๆ ทั่วโลกก็ยังคงถ่ายทอดต่อกันเหมือนเทวทูตที่ไม่เคยหลับใหล เพลงนี้พิสูจน์ให้เห็นว่า “ดนตรี” สามารถสร้างพลังให้ภาพยนตร์หรืออนิเมะกลายเป็นตำนานได้จริง และแม้โลกจะเปลี่ยนไปเพียงใด ท่วงทำนองแห่งเทวทูตผู้โหดร้ายนี้…ก็จะยังคงก้องอยู่ในใจผู้คนตราบนานเท่านาน

#ลุงเล่าหลานฟัง

https://youtu.be/y5wkebBCwAE

“ดร.ก้องศักด” เผย 3 จังหวัดพร้อมจัดซีเกมส์ 100% พร้อมเชิญชวนคนไทยร่วมเป็นเจ้าบ้านที่ดีต้อนรับนักกีฬา 10 ชาติอาเซียน
https://www.thai-tai.tv/news/21989/
.
#ไทยไท #ซีเกมส์2025 #กกท #สงขลา #กีฬาอาเซียน #เจ้าภาพซีเกมส์

ดร.ก้องศักด นำทัพ กกท. ลุยชลบุรี จุดเริ่มต้น Road Show กระตุ้นประชาชนร่วมเป็นเจ้าภาพมหกรรมกีฬาระดับภูมิภาค
https://www.thai-tai.tv/news/21977/
.
#ไทยไท #ซีเกมส์2025 #อาเซียนพาราเกมส์ #กกท #RoadShow #เชียร์ไทยสุดใจ #เจ้าภาพ

แกะรอยสงครามโลกครั้งที่ 3 ตอนที่ 1
นิทานเรื่องจริง เรื่อง “แกะรอยสงครามโลกครั้งที่ 3”
ตอนที่ 1

กลิ่นสงครามโลกฉุนขึ้นทุกวัน สงครามชิงความเป็นเจ้าของโลกถ้าจะเลี่ยงยาก จะเริ่มเมื่อไหร่และจะเริ่มที่ไหนเท่านั้นเอง

อันที่จริง สงครามโลกครั้งที่ 3 เริ่มส่งสัญญาณ ส่งกลิ่นครั้งแรกมาแล้วตั้งแต่ วันที่รัสเซียยกกองทัพเข้าไปยึด Crimea เมื่อ 21 มีนาคม ค.ศ.2014 !

รัสเซียเป็นฝ่ายจุดชนวนสงครามโลกครั้งที่ 3 อย่างนั้นหรือ อย่าเพิ่งลงความเห็น ใจเย็น ตามอ่านกันไปเรื่อยๆก่อนครับ

ถ้าสังเกตกัน ผมเริ่มเขียนนิทานและเอาลงให้อ่านในเพจนิทานฯ ตั้งแต่เดือนตุลาคมปีที่แล้ว (ค.ศ.2013) แต่ ละเรื่องที่ผมเขียน เกี่ยวเนื่องและขยายความซึ่งกันและกัน เป็นการปูพื้นเรื่องราว เพื่อสร้างความเข้าใจให้แก่ท่านผู้อ่าน ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งในบ้านเราและนอกบ้าน ซึ่งในที่สุดแล้ว จะนำไปสู่เหตุการณ์วิกฤติสำคัญของโลก ซึ่งผมคาดว่า มีความเป็นไปได้สูงว่าอาจจะเกิดขึ้น ในช่วงเวลาตั้งแต่ปลายปีนี้เป็นต้นไป

คงจำกันได้ (ถ้าจำไม่ได้โปรดกลับไปอ่านนิทานเรื่อง หักหน้า หักหลัง ใหม่ นะครับ) ผมได้เล่าให้ฟังว่า Sir Halford Mackinder หรือครู Mac ครูใหญ่ชาวอังกฤษด้านภูมิศาสตร์ การเมือง (Geopolitics) บอกมา 100 กว่าปีแล้ว ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904 ในการสัมมนาของ Rayal Geographic Society ที่ London ว่า ใครก็ตาม ที่มีอำนาจควบคุมเหนือรัสเซีย ผู้นั้นจะเป็นผู้ตัดสิน หรือควบคุมบริเวณ Eurasia อันกว้างใหญ่ และนั่นหมายความว่า จะเป็นผู้ควบคุมโลกใบนี้ได้อย่างสมบูรณ์

Eurasia คือบริเวณที่เริ่มตั้งแต่แม่น้ำ Elbe ในเยอรมัน ยาวลงมาถึงทะเล Adriatic ผ่าน Sofia, Bulgaria ข้ามมา Black Sea และ Caspian Sea จน มาถึงเอเซียกลาง ยาวไปถึงจีน เป็นบริเวณที่กว้างใหญ่และอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ เช่น น้ำมัน ก๊าซ และแร่ธาตุชั้นดีต่างๆ (คร่าวๆก็คือสหภาพโซเวียตและส่วนเหนือของตะวันออกกลางน่ะครับ)

ครู Mac เรียกใจกลาง Eurasia ว่า Heartland กล่องดวงใจ ซึ่งเป็นอาณาบริเวณปัจจุบัน ของรัสเซียและยูเครน !
รอบกล่องดวงใจ จะมีประเทศที่สำคัญเช่น เยอรมัน ออสเตรีย ตุรกี อินเดีย และจีน ล้อมรอบอยู่

แต่ถ้าเอา Eurasia ยุโรป และเอเซียมารวมกัน ครู Mac เรียกอาณาบริเวณทั้งหมดนั้น ว่า World Island ซึ่ง World Island นี่ ครู Mac ไม่นับรวมอังกฤษ เกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าซ้าย เข้าไปด้วย เพราะครู Mac วางแผนให้อังกฤษเท่านั้น เป็นผู้ครอบครอง World Island ทั้งหมด! แน่จริงครู!

ครู Mac บอกว่า สหภาพโซเวียต เป็นจุดยุทธศาสตร์ ที่เข้มแข็งที่สุดโดยสภาพของธรรมชาติ ที่ทำให้สามารถป้องกันตัวเองได้เป็นอย่างดี และมีความได้เปรียบอย่างสำคัญ นอกจากนี้สหภาพโซเวียต ยังเพียบพร้อมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ และทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพอย่างยิ่ง เป็นจำนวนมาก

บทเรียนเกี่ยวกับยุทธศาสตร์สำคัญของครู Mac ที่ก้องอยู่ ในรูหู ของเหล่าบรรดาลูกศิษย์ ซึ่งมีทั้งอยู่ทั้งในอังกฤษและอเมริกา ตั้งแต่ประมาณปี ค.ศ.1904 และกลายเป็นต้นกำเนิดของยุทธศาสตร์การชิงโลก หรือการทำสงครามโลก ตั้งแต่ครั้งที่ 1, 2 และอาจจะครั้งที่ 3 ด้วย คือ

Who rules East Europe commands the Heartland
Who rules the Heartland commands the World Island
Who rules the World Island commands the World

นอกจากนี้ครู Mac ยังบอกกับอังกฤษศิษย์รักว่า ยุทธศาสตร์ที่อังกฤษจะต้องยึดถือเป็นหลัก จำใส่หัวไว้อย่าได้ลืมเป็นอันขาด คือต้องทำทุกวิถีทาง ที่จะไม่ให้มีการรวมตัวกันระหว่าง Poland, Czecho, Austria, Hungary และ Russia

แนวความคิดของครู Mac เป็น เสมือนเข็มทิศ แรงผลักดันที่สำคัญ ที่ทำให้อังกฤษคิดครองโลก และนำไปสู่การตัดสินใจเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่ 1 ในปี ค.ศ.1914 เมื่ออังกฤษรู้ว่า “น้ำมัน” คืออาวุธสำคัญในการครองโลก และขณะนั้นอังกฤษไม่มีแหล่งน้ำมันของตัวเอง แม้แต่แหล่งเดียว ขณะ เดียวกัน อังกฤษก็เตรียมพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อทำลายเยอรมัน ซึ่งอังกฤษคิดว่าเป็นคู่แข่งสำคัญในแผนการครองโลกของอังกฤษ (รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ในนิทานชุดเหยื่อ)

คงไม่เกินไป ถ้าจะบอกว่า ความหายนะของโลกนี้ ที่เกิดขึ้นจากผลของสงครามโลกครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 เริ่มต้นจากทฤษฎีครู Mac ตัณหาและความอยากครองโลกของอังกฤษ ผู้เป็นเจ้าของเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยของเท้าซ้าย !

สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
30 พย. 2557