Thai
กายเรานี้ ทุกคน เป็นกรรมเก่า
ปรุงแต่งเอา อยู่อาศัย จึงรักษา
เฝ้าดูแล ด้วยสติ ตลอดเวลา
หากเผลิอเรอ เลิกรักษา กายต้องพัง
อย่าเลินเล่อ หลงทำ กรรมอกุศล
จนลืมตน ขาดสติ หมดสิ้นหวัง
เลิกพึ่งธรรม ไม่พึ่งตน กรรมใหม่ทำ
ล้วนกรรมดำ นั้นทำตน ลำบากกาย
ด้วยเหตุนี้ ต้องมีสติ ตามรู้ลม
ไม่ซุกซน เห็นกายในกาย ไม่เสียหาย
ลมสุดท้าย เบื่อหน่ายแล้ว ค่อยทิ้งกาย
ไม่ยึดไว้ ไม่ปรุงใหม่ สิ้นอวิชชา
ปรุงแต่งเอา อยู่อาศัย จึงรักษา
เฝ้าดูแล ด้วยสติ ตลอดเวลา
หากเผลิอเรอ เลิกรักษา กายต้องพัง
อย่าเลินเล่อ หลงทำ กรรมอกุศล
จนลืมตน ขาดสติ หมดสิ้นหวัง
เลิกพึ่งธรรม ไม่พึ่งตน กรรมใหม่ทำ
ล้วนกรรมดำ นั้นทำตน ลำบากกาย
ด้วยเหตุนี้ ต้องมีสติ ตามรู้ลม
ไม่ซุกซน เห็นกายในกาย ไม่เสียหาย
ลมสุดท้าย เบื่อหน่ายแล้ว ค่อยทิ้งกาย
ไม่ยึดไว้ ไม่ปรุงใหม่ สิ้นอวิชชา
กายเรานี้ ทุกคน เป็นกรรมเก่า
ปรุงแต่งเอา อยู่อาศัย จึงรักษา
เฝ้าดูแล ด้วยสติ ตลอดเวลา
หากเผลิอเรอ เลิกรักษา กายต้องพัง
อย่าเลินเล่อ หลงทำ กรรมอกุศล
จนลืมตน ขาดสติ หมดสิ้นหวัง
เลิกพึ่งธรรม ไม่พึ่งตน กรรมใหม่ทำ
ล้วนกรรมดำ นั้นทำตน ลำบากกาย
ด้วยเหตุนี้ ต้องมีสติ ตามรู้ลม
ไม่ซุกซน เห็นกายในกาย ไม่เสียหาย
ลมสุดท้าย เบื่อหน่ายแล้ว ค่อยทิ้งกาย
ไม่ยึดไว้ ไม่ปรุงใหม่ สิ้นอวิชชา
