เมื่อพ่อแม่พูดบั่นทอนใจ...เราจะรักษาใจอย่างไรดี?
> ถ้าคุณเคยได้ยินคำพูดจากพ่อแม่ เช่น
“เธอจะลำบากแน่”
“เธอคงไม่มีอนาคต”
“เธอจะไม่มีทางไปถึงฝั่งฝันได้หรอก”
และคำพูดเหล่านี้ฝังแน่นอยู่ในใจคุณ
จนทำให้เกิดความกังวล หวั่นไหว สะเทือนความเชื่อมั่น
อย่าเพิ่งท้อครับ
คุณไม่ใช่คนเดียวที่เจอแบบนี้ และคุณมีทางรอดที่งดงามกว่าโต้ตอบหรือหลบหนี
---
1. หยุดคาดหวังว่าพ่อแม่จะต้องสมบูรณ์แบบเสมอ
ในโลกนี้ พ่อแม่หลายคนเป็นพ่อแม่เพราะ “ตามสัญชาตญาณ”
ไม่ใช่เพราะเข้าใจบทบาทหรือมีสัมมาทิฏฐิ
พ่อแม่บางคนคาดหวังมากเกินไป บางคนพูดจากความกลัว
หรือบางคนอาจไม่รู้เลยว่า “คำพูด” ของตัวเองทำร้ายลูกแค่ไหน
---
2. เปลี่ยนจากความน้อยใจ → เป็นแรงใจให้เริ่มยกครอบครัวขึ้น
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
> “การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่อย่างแท้จริง
คือการช่วยให้ท่านมีความเห็นถูก (สัมมาทิฏฐิ)”
หากเรารู้ธรรมะก่อนท่าน มีความเข้าใจถูกก่อนท่าน
เรามีสิทธิ์เป็น ผู้นำทางจิตวิญญาณในครอบครัว
ไม่ใช่เพราะท่านอ่อนแอ แต่เพราะเรา “มีกำลังใจจะเริ่มก่อน”
---
3. หยุดดูถูกตัวเองว่าเป็น ‘เหยื่อ’ แล้วตั้งใจจะเป็น ‘ผู้เปลี่ยน’
ทุกครั้งที่โดนคำพูดลบๆ ให้ย้อนมามองที่ใจ
อย่าคิดแค่ “ทำไมพ่อแม่ถึงพูดแบบนี้กับเรา”
แต่ให้ถามใหม่ว่า
> “เราจะรักษาความดีในใจตัวเองไว้ได้ไหม?”
“เราจะเป็นคนดับไฟด้วยน้ำเย็นได้หรือเปล่า?”
อย่ารอให้เขาหยุดพูดก่อนถึงจะใจดี
แต่ให้เริ่มใจดีก่อน แม้เขายังพูดไม่ดี
---
4. สร้างใจให้สตรอง ด้วยธรรมะที่เป็นของจริงในใจ
ไม่ต้องท่องศีลห้า ไม่ต้องท่องบทเมตตา
แต่ ขอแค่มีธรรมะในใจจริงๆ
คือ มีเจตนาจะไม่โต้ตอบด้วยโทสะ
มีสติรู้ทันว่ากำลังจะโกรธ แล้วกลับมาสงบ
มีเมตตาเพียงพอจะไม่ตอกกลับ
ถ้าทำได้บ่อยๆ คุณจะกลายเป็นคนที่มีสกิลสูงขึ้นเรื่อยๆ
ในการรับมือกับไฟ ด้วยน้ำ
---
5. จงภูมิใจในบทบาท “ผู้เริ่มต้น”
แม้จะเหนื่อยบ้าง แต่คุณคือคนที่ “เริ่มทำให้บ้านมีธรรมะ”
คุณอาจจะยังไม่ทำให้เขาเปลี่ยนได้วันนี้
แต่คุณกำลังสร้างคลื่นเล็กๆ ที่อาจเปลี่ยนทั้งครอบครัวในวันหน้า
> เพราะคำพูดของพ่อแม่ ไม่ใช่คำทำนายชีวิตคุณ
แต่ ใจของคุณต่างหาก ที่กำลังออกแบบชีวิตใหม่…ทุกวัน
---
จงอย่ารอให้พ่อแม่เปลี่ยนก่อน
แต่ให้ตัวคุณเป็นแสงแรกที่เริ่มสว่าง…เพื่อทั้งตัวคุณ และเขา
—
> ถ้าคุณเคยได้ยินคำพูดจากพ่อแม่ เช่น
“เธอจะลำบากแน่”
“เธอคงไม่มีอนาคต”
“เธอจะไม่มีทางไปถึงฝั่งฝันได้หรอก”
และคำพูดเหล่านี้ฝังแน่นอยู่ในใจคุณ
จนทำให้เกิดความกังวล หวั่นไหว สะเทือนความเชื่อมั่น
อย่าเพิ่งท้อครับ
คุณไม่ใช่คนเดียวที่เจอแบบนี้ และคุณมีทางรอดที่งดงามกว่าโต้ตอบหรือหลบหนี
---
1. หยุดคาดหวังว่าพ่อแม่จะต้องสมบูรณ์แบบเสมอ
ในโลกนี้ พ่อแม่หลายคนเป็นพ่อแม่เพราะ “ตามสัญชาตญาณ”
ไม่ใช่เพราะเข้าใจบทบาทหรือมีสัมมาทิฏฐิ
พ่อแม่บางคนคาดหวังมากเกินไป บางคนพูดจากความกลัว
หรือบางคนอาจไม่รู้เลยว่า “คำพูด” ของตัวเองทำร้ายลูกแค่ไหน
---
2. เปลี่ยนจากความน้อยใจ → เป็นแรงใจให้เริ่มยกครอบครัวขึ้น
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
> “การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่อย่างแท้จริง
คือการช่วยให้ท่านมีความเห็นถูก (สัมมาทิฏฐิ)”
หากเรารู้ธรรมะก่อนท่าน มีความเข้าใจถูกก่อนท่าน
เรามีสิทธิ์เป็น ผู้นำทางจิตวิญญาณในครอบครัว
ไม่ใช่เพราะท่านอ่อนแอ แต่เพราะเรา “มีกำลังใจจะเริ่มก่อน”
---
3. หยุดดูถูกตัวเองว่าเป็น ‘เหยื่อ’ แล้วตั้งใจจะเป็น ‘ผู้เปลี่ยน’
ทุกครั้งที่โดนคำพูดลบๆ ให้ย้อนมามองที่ใจ
อย่าคิดแค่ “ทำไมพ่อแม่ถึงพูดแบบนี้กับเรา”
แต่ให้ถามใหม่ว่า
> “เราจะรักษาความดีในใจตัวเองไว้ได้ไหม?”
“เราจะเป็นคนดับไฟด้วยน้ำเย็นได้หรือเปล่า?”
อย่ารอให้เขาหยุดพูดก่อนถึงจะใจดี
แต่ให้เริ่มใจดีก่อน แม้เขายังพูดไม่ดี
---
4. สร้างใจให้สตรอง ด้วยธรรมะที่เป็นของจริงในใจ
ไม่ต้องท่องศีลห้า ไม่ต้องท่องบทเมตตา
แต่ ขอแค่มีธรรมะในใจจริงๆ
คือ มีเจตนาจะไม่โต้ตอบด้วยโทสะ
มีสติรู้ทันว่ากำลังจะโกรธ แล้วกลับมาสงบ
มีเมตตาเพียงพอจะไม่ตอกกลับ
ถ้าทำได้บ่อยๆ คุณจะกลายเป็นคนที่มีสกิลสูงขึ้นเรื่อยๆ
ในการรับมือกับไฟ ด้วยน้ำ
---
5. จงภูมิใจในบทบาท “ผู้เริ่มต้น”
แม้จะเหนื่อยบ้าง แต่คุณคือคนที่ “เริ่มทำให้บ้านมีธรรมะ”
คุณอาจจะยังไม่ทำให้เขาเปลี่ยนได้วันนี้
แต่คุณกำลังสร้างคลื่นเล็กๆ ที่อาจเปลี่ยนทั้งครอบครัวในวันหน้า
> เพราะคำพูดของพ่อแม่ ไม่ใช่คำทำนายชีวิตคุณ
แต่ ใจของคุณต่างหาก ที่กำลังออกแบบชีวิตใหม่…ทุกวัน
---
จงอย่ารอให้พ่อแม่เปลี่ยนก่อน
แต่ให้ตัวคุณเป็นแสงแรกที่เริ่มสว่าง…เพื่อทั้งตัวคุณ และเขา
—
เมื่อพ่อแม่พูดบั่นทอนใจ...เราจะรักษาใจอย่างไรดี?
> ถ้าคุณเคยได้ยินคำพูดจากพ่อแม่ เช่น
“เธอจะลำบากแน่”
“เธอคงไม่มีอนาคต”
“เธอจะไม่มีทางไปถึงฝั่งฝันได้หรอก”
และคำพูดเหล่านี้ฝังแน่นอยู่ในใจคุณ
จนทำให้เกิดความกังวล หวั่นไหว สะเทือนความเชื่อมั่น
อย่าเพิ่งท้อครับ
คุณไม่ใช่คนเดียวที่เจอแบบนี้ และคุณมีทางรอดที่งดงามกว่าโต้ตอบหรือหลบหนี
---
1. หยุดคาดหวังว่าพ่อแม่จะต้องสมบูรณ์แบบเสมอ
ในโลกนี้ พ่อแม่หลายคนเป็นพ่อแม่เพราะ “ตามสัญชาตญาณ”
ไม่ใช่เพราะเข้าใจบทบาทหรือมีสัมมาทิฏฐิ
พ่อแม่บางคนคาดหวังมากเกินไป บางคนพูดจากความกลัว
หรือบางคนอาจไม่รู้เลยว่า “คำพูด” ของตัวเองทำร้ายลูกแค่ไหน
---
2. เปลี่ยนจากความน้อยใจ → เป็นแรงใจให้เริ่มยกครอบครัวขึ้น
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
> “การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่อย่างแท้จริง
คือการช่วยให้ท่านมีความเห็นถูก (สัมมาทิฏฐิ)”
หากเรารู้ธรรมะก่อนท่าน มีความเข้าใจถูกก่อนท่าน
เรามีสิทธิ์เป็น ผู้นำทางจิตวิญญาณในครอบครัว
ไม่ใช่เพราะท่านอ่อนแอ แต่เพราะเรา “มีกำลังใจจะเริ่มก่อน”
---
3. หยุดดูถูกตัวเองว่าเป็น ‘เหยื่อ’ แล้วตั้งใจจะเป็น ‘ผู้เปลี่ยน’
ทุกครั้งที่โดนคำพูดลบๆ ให้ย้อนมามองที่ใจ
อย่าคิดแค่ “ทำไมพ่อแม่ถึงพูดแบบนี้กับเรา”
แต่ให้ถามใหม่ว่า
> “เราจะรักษาความดีในใจตัวเองไว้ได้ไหม?”
“เราจะเป็นคนดับไฟด้วยน้ำเย็นได้หรือเปล่า?”
อย่ารอให้เขาหยุดพูดก่อนถึงจะใจดี
แต่ให้เริ่มใจดีก่อน แม้เขายังพูดไม่ดี
---
4. สร้างใจให้สตรอง ด้วยธรรมะที่เป็นของจริงในใจ
ไม่ต้องท่องศีลห้า ไม่ต้องท่องบทเมตตา
แต่ ขอแค่มีธรรมะในใจจริงๆ
คือ มีเจตนาจะไม่โต้ตอบด้วยโทสะ
มีสติรู้ทันว่ากำลังจะโกรธ แล้วกลับมาสงบ
มีเมตตาเพียงพอจะไม่ตอกกลับ
ถ้าทำได้บ่อยๆ คุณจะกลายเป็นคนที่มีสกิลสูงขึ้นเรื่อยๆ
ในการรับมือกับไฟ ด้วยน้ำ
---
5. จงภูมิใจในบทบาท “ผู้เริ่มต้น”
แม้จะเหนื่อยบ้าง แต่คุณคือคนที่ “เริ่มทำให้บ้านมีธรรมะ”
คุณอาจจะยังไม่ทำให้เขาเปลี่ยนได้วันนี้
แต่คุณกำลังสร้างคลื่นเล็กๆ ที่อาจเปลี่ยนทั้งครอบครัวในวันหน้า
> เพราะคำพูดของพ่อแม่ ไม่ใช่คำทำนายชีวิตคุณ
แต่ ใจของคุณต่างหาก ที่กำลังออกแบบชีวิตใหม่…ทุกวัน
---
จงอย่ารอให้พ่อแม่เปลี่ยนก่อน
แต่ให้ตัวคุณเป็นแสงแรกที่เริ่มสว่าง…เพื่อทั้งตัวคุณ และเขา
—
0 ความคิดเห็น
0 การแบ่งปัน
235 มุมมอง
0 รีวิว
English