• The Curious Name Origins of World-Famous Vacation Destinations

    As we enter the summer, you might be planning a big trip to have some fun during your summer vacation. If you want to gallivant across the globe, there’s no shortage of beautiful places full of interesting history to explore. And it’s worth noting. Many cities around the world have fascinating stories about where their names came from. Before you finalize summer travel plans, we’re passing along some of the cool stories about the origins of the names of cities around the world.

    London, England
    Historical sources trace London’s name back to when the Romans first founded it in 43 CE and named the new settlement Londinium. Beyond that, though, there is heated debate on where the Romans got this name from. One common theory says that the name comes from King Lud, a mythical pre-Roman British king. Another theory suggests that the Romans took the name from the Celtic word Plowonida, which means “from two roots.”

    Rio de Janeiro, Brazil
    Rio de Janeiro translates to “January River” in English despite the fact that the city is located next to a bay and not a river. The popular story goes that when Portuguese explorers found the Guanabara Bay in the early 1500s, they mistook it for a large river and named the new settlement there after the “river.”

    Cuzco, Peru
    The name of the city of Cuzco, or Cusco, comes from the Quechua language and is said to mean “navel.” The city of Cuzco was the central city and the capital of the Inca empire. Cuzco is still often referred to as “The Navel of the Earth” to highlight its historical importance.

    Mumbai, India
    For the Marathi speakers who live there, the city of Mumbai takes its name from Mumbadevi, the patron goddess of the city. When India was under the control of the British Empire, the city was known as Bombay. The name Bombay is said to be an anglicized version of the earlier Portuguese name Bom Bahia, which meant “good little bay.”

    Cairo, Egypt
    The official Arabic name of the city known in English as Cairo is Al-Qāhirah. This name translates to “The Victorious” or “The Conqueror.” This powerful name is said to refer to Caliph al-Muʿizz, who established the city as the capital of the Fatimid Caliphate that would control Egypt for centuries afterward.

    Istanbul, Turkey
    The city of Istanbul can trace its name back to the Ottoman Empire. Originally known as Constantinople (for Roman emperor Constantine the Great), the city belonged to the Eastern Roman Empire but was captured by Ottoman forces in 1453. Although the Ottomans didn’t officially rename Constantinople, citizens outside the city began to refer to it using the Turkish name Istanpolin, based on a Greek phrase eis tan polin meaning “into the city.” Going back even further, the city was known as Byzantium. It is thought that the city was originally named for Byzas, a legendary Greek king who is said to have founded the city.

    Phnom Penh, Cambodia
    According to legend, Phnom Penh was founded by a woman known as Lady Penh or Duan Penh. During her life, Lady Penh built a shrine on a hill. That shrine, referred to as Wat Phnom, is said to still be standing today. Cambodia’s capital Phnom Penh takes its name both from Wat Phnom and Lady Penh.

    Bangkok, Thailand
    In Thai, the city of Bangkok is officially known by a much longer name that is often shortened to Krung Thep, which translates to “city of angels.” The city’s official name, at 168 letters, actually holds the record for the longest place name in the world. The exact origin of the English Bangkok is disputed, but it may be based on native Thai words for “city” and an olive-like fruit (makok).

    Jerusalem, Israel
    The holy city of Jerusalem, known as Yerushalayim in Hebrew and Al-Quds in Arabic, has a long history of religious prominence and conflict. The origins of the ancient city are still being researched today, but evidence says that the Egyptians knew of the city as early as the 14th century BCE. They referred to the city as Urusalim, a Semitic name that seems to translate to “city of Shalim,” referring to the Canaanite god Shalim, also known as Shalem or Salim.

    Marrakesh, Morocco
    The origin of the name of Marrakesh or Marrakech is still disputed today. The most popular interpretation says that the name comes from the Berber language and means “city of God” from the Berber amur akush.

    Johannesburg, South Africa
    It is agreed that Johannesburg, the largest city of South Africa, was likely named after a person or multiple named Johan or Johannes. Who exactly this person or these people were is still a matter of debate. Some popular picks include Johann Rissik and Christiaan Johannes Joubert, two early surveyors of southern Africa, and Stephanus Johannes Paulus Kruger, a president of the South African Republic.

    Of course, these are just some of the name tales of the many great vacation destinations around the world. There are many other cities out there with fascinating stories on where their names came from. Personally, we might book our next trip to Wales and learn about the story behind Llanfair­pwllgwyngyll­gogery­chwyrn­drobwll­llan­tysilio­gogo­goch … after we spend the summer learning how to pronounce it first!

    สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 AAKKHRA & Co.
    The Curious Name Origins of World-Famous Vacation Destinations As we enter the summer, you might be planning a big trip to have some fun during your summer vacation. If you want to gallivant across the globe, there’s no shortage of beautiful places full of interesting history to explore. And it’s worth noting. Many cities around the world have fascinating stories about where their names came from. Before you finalize summer travel plans, we’re passing along some of the cool stories about the origins of the names of cities around the world. London, England Historical sources trace London’s name back to when the Romans first founded it in 43 CE and named the new settlement Londinium. Beyond that, though, there is heated debate on where the Romans got this name from. One common theory says that the name comes from King Lud, a mythical pre-Roman British king. Another theory suggests that the Romans took the name from the Celtic word Plowonida, which means “from two roots.” Rio de Janeiro, Brazil Rio de Janeiro translates to “January River” in English despite the fact that the city is located next to a bay and not a river. The popular story goes that when Portuguese explorers found the Guanabara Bay in the early 1500s, they mistook it for a large river and named the new settlement there after the “river.” Cuzco, Peru The name of the city of Cuzco, or Cusco, comes from the Quechua language and is said to mean “navel.” The city of Cuzco was the central city and the capital of the Inca empire. Cuzco is still often referred to as “The Navel of the Earth” to highlight its historical importance. Mumbai, India For the Marathi speakers who live there, the city of Mumbai takes its name from Mumbadevi, the patron goddess of the city. When India was under the control of the British Empire, the city was known as Bombay. The name Bombay is said to be an anglicized version of the earlier Portuguese name Bom Bahia, which meant “good little bay.” Cairo, Egypt The official Arabic name of the city known in English as Cairo is Al-Qāhirah. This name translates to “The Victorious” or “The Conqueror.” This powerful name is said to refer to Caliph al-Muʿizz, who established the city as the capital of the Fatimid Caliphate that would control Egypt for centuries afterward. Istanbul, Turkey The city of Istanbul can trace its name back to the Ottoman Empire. Originally known as Constantinople (for Roman emperor Constantine the Great), the city belonged to the Eastern Roman Empire but was captured by Ottoman forces in 1453. Although the Ottomans didn’t officially rename Constantinople, citizens outside the city began to refer to it using the Turkish name Istanpolin, based on a Greek phrase eis tan polin meaning “into the city.” Going back even further, the city was known as Byzantium. It is thought that the city was originally named for Byzas, a legendary Greek king who is said to have founded the city. Phnom Penh, Cambodia According to legend, Phnom Penh was founded by a woman known as Lady Penh or Duan Penh. During her life, Lady Penh built a shrine on a hill. That shrine, referred to as Wat Phnom, is said to still be standing today. Cambodia’s capital Phnom Penh takes its name both from Wat Phnom and Lady Penh. Bangkok, Thailand In Thai, the city of Bangkok is officially known by a much longer name that is often shortened to Krung Thep, which translates to “city of angels.” The city’s official name, at 168 letters, actually holds the record for the longest place name in the world. The exact origin of the English Bangkok is disputed, but it may be based on native Thai words for “city” and an olive-like fruit (makok). Jerusalem, Israel The holy city of Jerusalem, known as Yerushalayim in Hebrew and Al-Quds in Arabic, has a long history of religious prominence and conflict. The origins of the ancient city are still being researched today, but evidence says that the Egyptians knew of the city as early as the 14th century BCE. They referred to the city as Urusalim, a Semitic name that seems to translate to “city of Shalim,” referring to the Canaanite god Shalim, also known as Shalem or Salim. Marrakesh, Morocco The origin of the name of Marrakesh or Marrakech is still disputed today. The most popular interpretation says that the name comes from the Berber language and means “city of God” from the Berber amur akush. Johannesburg, South Africa It is agreed that Johannesburg, the largest city of South Africa, was likely named after a person or multiple named Johan or Johannes. Who exactly this person or these people were is still a matter of debate. Some popular picks include Johann Rissik and Christiaan Johannes Joubert, two early surveyors of southern Africa, and Stephanus Johannes Paulus Kruger, a president of the South African Republic. Of course, these are just some of the name tales of the many great vacation destinations around the world. There are many other cities out there with fascinating stories on where their names came from. Personally, we might book our next trip to Wales and learn about the story behind Llanfair­pwllgwyngyll­gogery­chwyrn­drobwll­llan­tysilio­gogo­goch … after we spend the summer learning how to pronounce it first! สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 AAKKHRA & Co.
    0 Comments 0 Shares 205 Views 0 Reviews
  • เหยื่อ – เคี้ยว ตอนที่ 3 – จอร์แดน
    นิทานเรื่องจริง เรื่อง “เหยื่อ”
ตอนที่ 3 : “เคี้ยว3”
    จอร์แดน
ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 Transjordan หรือที่ปัจจุบันเรียกกันว่า Jordan ยังไม่เป็นรัฐ เป็นเพียงกลุ่มหมู่บ้าน เรียงรายอยู่บริเวณใกล้เคียง ขึ้นกับอาณาจักรออตโตมาน อังกฤษเริ่มสนใจจอร์แดนด้านการเมืองเมื่อ ค.ศ.1930 เพราะฝรั่งเศสให้ความสนใจ ! มันเป็นสันดานของชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ จะต้องคอยเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของฝรั่งเศส แล้วหยิบไม้เตรียมใช้เสี้ยม หรือขวาง ฯลฯ อะไรทำนองนั้น
    ฝรั่งเศสอ้างว่าเป็นหน้าที่ของฝรั่งเศส ที่จะต้องเข้าไปดูแลพวกชาวคริสต์ที่อยู่ในออตโตมาน บริเวณที่เป็นจอร์แดนปัจจุบัน โดยมีผู้ปกครองอิยิปต์ขณะนั้นคือ Mohammed Ali รู้เห็นเป็นใจด้วย ทำให้อังกฤษและรัสเซียไม่พอใจ มันกำลังตบตาหลอกลวงอะไรเราหรือเปล่า แล้วอังกฤษกับรัสเซียก็จับมือกันมาออกโรงไล่ Mohammed Ali กลับอิยิปต์ไป อย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ แล้วผู้ใหญ่ 3 คนก็ตกลงกันเอง
    ฝรั่งเศสตกลงดูแลแคทอลิก และรัสเซียตกลงดูแลพวกออโทดอกซ์ (Orthodox) ส่วนอังกฤษบอกเราไม่ยุ่งเรื่องศาสนา ขอเรามีสิทธิภาพนอกอาณาเขต เหนือกฏหมายในแถบนั้นก็แล้วกัน (Extraterritotrial Status) แน่จริงๆลูกพี่ นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว อังกฤษบอก เราไม่สนใจอะไรในจอร์แดน
    เมื่อเริ่มต้นศตวรรษที่ 19 และออตโตมานคนป่วยของยุโรป เกิดเนื้อหอม มีคนอยากมาดูแลหลายราย แต่คนดูแลชื่อเยอรมันนี ทำให้อังกฤษต้องเตรียมการหาเหยื่อ และออกโรงแสดงความชำนาญในวิทยา ยุทธแม่ไม้ จัดเต็มชุด เริ่มแรกก็หลอกเหยื่อ Sharif Hussein ให้ไปช่วยยึดเมืองดามัสกัส เพื่อแยกออกมาจากออตโตมาน ส่วนอังกฤษมุ่งหน้าไปยึดปาเลสไตน์และเยรูซาเร็มใน ค.ศ.1917
    ในวันที่ฝ่ายตะวันตก ผู้ชนะในสงครามโลกครั้งที่ 1 กำลังตัดแบ่งอาณาจักรออตโตมานกันอยู่ที่ปารีส Faisal ลูกชายของ Sharif Hussein ลงทุนไม่ขี่อูฐ แต่ขึ้นรถไฟมาประชุมด้วย เขาตั้งใจจะมาบอกว่าพวกอาหรับไม่เห็นด้วยกับเรื่องการแบ่งดินแดนตะวันออกกลาง ให้ยิวมาอยู่ที่ปาเลสไตน์ แต่มารถไฟช้ากว่าขี่อูฐ เมื่อมาถึง อังกฤษตัดสินใจเดินหน้าประกาศเรื่องให้ยิวมาอยู่ปาเลสไตน์ตามข้อตกลง Balfour Declaration ไปเรียบร้อยแล้ว
    ขณะเดียวกันนั้น พวกอาหรับเองก็จัดชุมนุมกันที่ ดามัสกัส ประกาศให้ซีเรียเป็นเอกราช และแต่งตั้ง Faisal ขึ้นเป็นกษัตริย์ ส่วน Abdullah น้องชายของ Faisal ประกาศตั้งตัวเองเป็นกษัตริย์ของอิรัก
    สันนิบาตชาติ (Leagul of Nation) รู้เรื่องเข้าก็โวย บอกเฮ้ย พวกเจ้าประกาศแต่งตั้งกันเองไม่ได้ ต้องให้พวกเราเป็นคนเห็นชอบ ถึงจะเป็นเรื่องของตะวันออกกลาง แต่พวกเราชาวตะวันตกต่างหาก เป็นผู้ตัดสินเกี่ยวกับเขตแดน และชะตาชีวิตของพวกเจ้า และในการประชุมที่ San Remo ก็ยืนยันความเห็นของสันนิบาตชาติ หลังจากนั้นฝรั่งเศสก็อัญเชิญท่านกษัตริย์ Faisal ให้ขึ้นอูฐขนย้ายครอบครัวออกจากซีเรียเป็นการด่วน
    Faisal อาจจะว่าง่าย แต่ Abdullah บอกว่าอย่าไปยอมมันพี่เรา ว่าแล้วเขาก็อพยพชาวเผ่าร่อนเร่หลายพันคนมายังดามัสกัสประกาศบุกซีเรีย ท้าทายฝรั่งเศส ทวงถามสิทธิในบัลลังก์ของพี่ชาย คราวนี้อังกฤษนั่งไม่ติด ออกมาห้ามทัพ อังกฤษบอกกันเอง แต่ไม่ได้บอกพวกอาหรับว่า ถึงสัมพันธ์อังกฤษฝรั่งเศสจะลุ่มๆดอนๆ ก็ยังมีค่ากว่าพวกเร่ร่อนเป็นร้อยเท่า
    ก่อนตัดสินใจดำเนินการต่อ อังกฤษจัดประชุมหัวหน้าเผ่าอาหรับระดับพี่ใหญ่ทั้งหลาย ถามความเห็นเกี่ยวกับเรื่องยิวมาอยู่ในตะวันออกกลาง พวกอาหรับบอก ตะวันตกอยากจะทำอะไรก็เชิญ แต่พวกเรากำลังจะตั้งกลุ่มศาสนานิกายวาฮาบี ภายใต้การนำของหัวหน้าเผ่าใหญ่ Ibn Saud ซึ่งเริ่มมีอำนาจและอิทธิพลขึ้นเรื่อยๆ อังกฤษคงยังแปลคำตอบแบบตะวันออกกลางไม่ออก หรือแกล้งไม่เข้าใจ หรือเข้าใจดีอย่างชัดเจน
    อังกฤษเดินหน้าจับเข่า หักมือ Abdullah บอกว่าใจเย็นๆ เราจะปล่อยให้ท่านทะเลาะกับฝรั่งเศสไม่ได้ แต่เราก็ไม่ทำให้ท่านผิดหวังหรอก เราจะจัดการให้ท่านไปเป็นหัวหน้ารัฐ Transjordan ส่วนพี่ชายของท่าน Faisal เราจะจัดการให้เขาได้เป็นกษัตริย์ที่อิรักก็แล้วกันนะ เจอทองเรียกว่าพี่เข้า Abdullah ก็ใจอ่อน ถอยทัพออกไปจากซีเรีย เพียงแต่ต้องเพิ่มอูฐอีกหลายตัวหน่อย เพื่อขนทองของกำนัลปิดปากจากนักล่าชาวเกาะฯ
    ในการประชุม Cairo Conference เกี่ยวกับกิจการตะวันออกกลางของอังกฤษเมื่อ ค.ศ.1921 ซึ่งอำนวยการโดยท่านหลอด Winston Churchill อังกฤษจัดการตัดแบ่งปาเลสไตน์ยาวตามเส้นทางของแม่น้ำจอร์ แดนไปถึงอ่าวอกาบา (Gulf of Aqaba) โดยเรียกด้านตะวันตกว่า Transjordan ให้พวกอาหรับของ Abdullah ไปอยู่ ภายใต้การดูแลของกงสุลอังกฤษที่ประจำอยู่ปาเลสไตน์ สันนิบาตชาติประทับตราเห็นชอบ (ตามเคย!) แล้วอังกฤษก็มีอิทธิพลใน Transjordan เต็มที่ตั้งแต่นั้นมา
    ชาวจอร์แดนส่วนใหญ่ทำกสิกรรม จอร์แดนเป็นบริเวณเดียวในตะวันออกกลางที่ไม่มีแหล่งน้ำมัน แต่อังกฤษก็ยังสนใจ อุ้มชู ดูแล เหมือนจะตอบแทนบุญคุณของ Sharif Hussein !
    ตลอดเวลานับตั้งแต่อังกฤษตั้ง Transjordan พวกฮาวาบี ซึ่งก่อตั้งใหม่เอี่ยม ก็บุกเข้ามาตีรวนในจอร์แดนตลอดเวลาเหมือนกัน อย่างน้อยปีละครั้ง ตั้งแต่ ค.ศ.1921 เป็นต้นมา ไม่ให้พวก Abdullah นั่งหงอยเหงา อังกฤษก็ทำหน้าที่เป็นผู้ขับไล่ออกไปทุกครั้ง อังกฤษดูแลด้านความมั่นคง การเงิน และการต่างประเทศของจอร์แดนรวมทั้งจ่ายค่าเลี้ยงดูชาวจอร์แดนอีกด้วย นักล่าชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯใจดีผิดสันดาน
    จอร์แดนเป็นบริเวณกันชนระหว่างปาเลสไตน์กับอิรัก และเป็นเส้นทางบินระหว่างอังกฤษกับอินเดียสมัยนั้น แต่นั่นคงไม่น่ามีค่าพอทำให้อังกฤษลงทุนควักกระเป๋าเลี้ยงดูจอร์แดน
    ด้วยเขตแดนของจอร์แดนที่ติดกับซาอุดิอารเบีย ทำให้พวกวาฮาบีข้ามเขตมารุกรานจอร์แดนเหมือนเป็นกิจกรรมหลัก ในที่สุดอังกฤษก็ขอเจรจากับซา อุดิอารเบีย อังกฤษยึดเมืองอกาบาไป และยอมยก Wadi Sirhan ให้ซาอุดิอารเบียและ ค.ศ.1925 Hadda Agreement ก็ลงนาม Wadi Sirhan ตกลงเป็นส่วนหนึ่งของ Nejd ของซาอุดิและอกาบาเป็นส่วนหนึ่งของTransjordan
    ซาอุดิอารเบียกลืนเบ็ดโดยไม่รู้ตัว Aqaba Gulf เป็นจุดสำคัญในการคุมทางเข้าปาเลสไตน์และอิยิปต์จากพวกวาฮาบี
    Abdullah ยังมีความฝันตามพ่อ ที่จะเห็นรัฐอาหรับ สำหรับ Abdullah เขาอยากจะครองอาณาจักรที่ประกอบไปด้วย Transjordan ซีเรีย เลบานอน รวมไปถึงปาเลสไตน์ เพราะฝันแบบนี้ Abdullah ซึ่งเป็นหัวหน้าอาหรับคนเดียวที่เห็นด้วยกับมติของสหประชาชาติ ที่ยอมรับการจัดสรรดินแดนปาเลสไตน์ในปี ค.ศ.1947
    เกือบทุกรัฐอาหรับไม่ไว้ใจ Abdullah และเห็นว่าเขาหักหลังพรรคพวก และเชื่อว่าเขาสนับสนุนให้มีการตั้งรัฐให้ยิวเสียด้วยซ้ำ
    เมื่อถูกกล่าวหาเช่นนั้น Abdullah ก็มีพวกน้อยลง และไว้ใจพวกน้อยลง การตัดแบ่ง Transjordan และการให้ Abdullah มาครอง จึงน่าจะเป็นยุทธศาสตร์แม่ไม้ของขาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ ที่เหี้ยมโหดสิ้นดี อังกฤษรู้ดีว่าชาวอาหรับส่วนใหญ่คิดอย่างไรเรื่องการให้ยิวมาอยู่ปาเลสไตน์ ตั้งแต่เมื่อเรียกประชุมพวกอาหรับ แต่เขาเดินหน้าหลอกเหยื่อซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยเฉพาะเหยื่อที่เป็นพวกครอบครัวของ Sharif Hussein !
    วันที่ 20 กรกฏาคม ค.ศ.1951 Abdullah ก็ถูกยิงตายอยู่บนบันไดทางขึ้นของ Al-Aqsa Mosque ในนครเยรูซาเร็ม คนยิงเขาเป็นชาวปาเลสไตน์ ซึ่งต่อต้านจอร์แดนที่ทำตัวเป็นมิตรกับอิสราเอล
    ก่อนหน้านั้นไม่กี่วัน Raid Bay al-Solh อดีตนายกรัฐมนตรีเลบานอนถูกฆาตกรรมที่อัมมาน (Amman) หลังจากมีข่าวลือออกไปทั่วว่า เลบานอนและจอร์แดนกำลังเจรจาสันติภาพกับอิสราเอล
    Abdullah ไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อร่วมพิธีสวดให้กับอดีตนายกรัฐมนตรีเลบานอน และก็ถูกยิงตรงทางขึ้นโบสถ์ที่ กำลังมีพิธีสวด เขาถูกยิง 3 นัด ที่หัวและหน้าอก หลานชายของเขา Hussien bin Talal (กษัตริย์จอร์แดนตั้งแต่ ค.ศ.1953-1999) ยืนอยู่ข้างปู่ของเขาขณะที่ปู่ของเขาถูกยิง
    สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
12 ก.ย. 57
    เหยื่อ – เคี้ยว ตอนที่ 3 – จอร์แดน นิทานเรื่องจริง เรื่อง “เหยื่อ”
ตอนที่ 3 : “เคี้ยว3” จอร์แดน
ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 Transjordan หรือที่ปัจจุบันเรียกกันว่า Jordan ยังไม่เป็นรัฐ เป็นเพียงกลุ่มหมู่บ้าน เรียงรายอยู่บริเวณใกล้เคียง ขึ้นกับอาณาจักรออตโตมาน อังกฤษเริ่มสนใจจอร์แดนด้านการเมืองเมื่อ ค.ศ.1930 เพราะฝรั่งเศสให้ความสนใจ ! มันเป็นสันดานของชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ จะต้องคอยเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของฝรั่งเศส แล้วหยิบไม้เตรียมใช้เสี้ยม หรือขวาง ฯลฯ อะไรทำนองนั้น ฝรั่งเศสอ้างว่าเป็นหน้าที่ของฝรั่งเศส ที่จะต้องเข้าไปดูแลพวกชาวคริสต์ที่อยู่ในออตโตมาน บริเวณที่เป็นจอร์แดนปัจจุบัน โดยมีผู้ปกครองอิยิปต์ขณะนั้นคือ Mohammed Ali รู้เห็นเป็นใจด้วย ทำให้อังกฤษและรัสเซียไม่พอใจ มันกำลังตบตาหลอกลวงอะไรเราหรือเปล่า แล้วอังกฤษกับรัสเซียก็จับมือกันมาออกโรงไล่ Mohammed Ali กลับอิยิปต์ไป อย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ แล้วผู้ใหญ่ 3 คนก็ตกลงกันเอง ฝรั่งเศสตกลงดูแลแคทอลิก และรัสเซียตกลงดูแลพวกออโทดอกซ์ (Orthodox) ส่วนอังกฤษบอกเราไม่ยุ่งเรื่องศาสนา ขอเรามีสิทธิภาพนอกอาณาเขต เหนือกฏหมายในแถบนั้นก็แล้วกัน (Extraterritotrial Status) แน่จริงๆลูกพี่ นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว อังกฤษบอก เราไม่สนใจอะไรในจอร์แดน เมื่อเริ่มต้นศตวรรษที่ 19 และออตโตมานคนป่วยของยุโรป เกิดเนื้อหอม มีคนอยากมาดูแลหลายราย แต่คนดูแลชื่อเยอรมันนี ทำให้อังกฤษต้องเตรียมการหาเหยื่อ และออกโรงแสดงความชำนาญในวิทยา ยุทธแม่ไม้ จัดเต็มชุด เริ่มแรกก็หลอกเหยื่อ Sharif Hussein ให้ไปช่วยยึดเมืองดามัสกัส เพื่อแยกออกมาจากออตโตมาน ส่วนอังกฤษมุ่งหน้าไปยึดปาเลสไตน์และเยรูซาเร็มใน ค.ศ.1917 ในวันที่ฝ่ายตะวันตก ผู้ชนะในสงครามโลกครั้งที่ 1 กำลังตัดแบ่งอาณาจักรออตโตมานกันอยู่ที่ปารีส Faisal ลูกชายของ Sharif Hussein ลงทุนไม่ขี่อูฐ แต่ขึ้นรถไฟมาประชุมด้วย เขาตั้งใจจะมาบอกว่าพวกอาหรับไม่เห็นด้วยกับเรื่องการแบ่งดินแดนตะวันออกกลาง ให้ยิวมาอยู่ที่ปาเลสไตน์ แต่มารถไฟช้ากว่าขี่อูฐ เมื่อมาถึง อังกฤษตัดสินใจเดินหน้าประกาศเรื่องให้ยิวมาอยู่ปาเลสไตน์ตามข้อตกลง Balfour Declaration ไปเรียบร้อยแล้ว ขณะเดียวกันนั้น พวกอาหรับเองก็จัดชุมนุมกันที่ ดามัสกัส ประกาศให้ซีเรียเป็นเอกราช และแต่งตั้ง Faisal ขึ้นเป็นกษัตริย์ ส่วน Abdullah น้องชายของ Faisal ประกาศตั้งตัวเองเป็นกษัตริย์ของอิรัก สันนิบาตชาติ (Leagul of Nation) รู้เรื่องเข้าก็โวย บอกเฮ้ย พวกเจ้าประกาศแต่งตั้งกันเองไม่ได้ ต้องให้พวกเราเป็นคนเห็นชอบ ถึงจะเป็นเรื่องของตะวันออกกลาง แต่พวกเราชาวตะวันตกต่างหาก เป็นผู้ตัดสินเกี่ยวกับเขตแดน และชะตาชีวิตของพวกเจ้า และในการประชุมที่ San Remo ก็ยืนยันความเห็นของสันนิบาตชาติ หลังจากนั้นฝรั่งเศสก็อัญเชิญท่านกษัตริย์ Faisal ให้ขึ้นอูฐขนย้ายครอบครัวออกจากซีเรียเป็นการด่วน Faisal อาจจะว่าง่าย แต่ Abdullah บอกว่าอย่าไปยอมมันพี่เรา ว่าแล้วเขาก็อพยพชาวเผ่าร่อนเร่หลายพันคนมายังดามัสกัสประกาศบุกซีเรีย ท้าทายฝรั่งเศส ทวงถามสิทธิในบัลลังก์ของพี่ชาย คราวนี้อังกฤษนั่งไม่ติด ออกมาห้ามทัพ อังกฤษบอกกันเอง แต่ไม่ได้บอกพวกอาหรับว่า ถึงสัมพันธ์อังกฤษฝรั่งเศสจะลุ่มๆดอนๆ ก็ยังมีค่ากว่าพวกเร่ร่อนเป็นร้อยเท่า ก่อนตัดสินใจดำเนินการต่อ อังกฤษจัดประชุมหัวหน้าเผ่าอาหรับระดับพี่ใหญ่ทั้งหลาย ถามความเห็นเกี่ยวกับเรื่องยิวมาอยู่ในตะวันออกกลาง พวกอาหรับบอก ตะวันตกอยากจะทำอะไรก็เชิญ แต่พวกเรากำลังจะตั้งกลุ่มศาสนานิกายวาฮาบี ภายใต้การนำของหัวหน้าเผ่าใหญ่ Ibn Saud ซึ่งเริ่มมีอำนาจและอิทธิพลขึ้นเรื่อยๆ อังกฤษคงยังแปลคำตอบแบบตะวันออกกลางไม่ออก หรือแกล้งไม่เข้าใจ หรือเข้าใจดีอย่างชัดเจน อังกฤษเดินหน้าจับเข่า หักมือ Abdullah บอกว่าใจเย็นๆ เราจะปล่อยให้ท่านทะเลาะกับฝรั่งเศสไม่ได้ แต่เราก็ไม่ทำให้ท่านผิดหวังหรอก เราจะจัดการให้ท่านไปเป็นหัวหน้ารัฐ Transjordan ส่วนพี่ชายของท่าน Faisal เราจะจัดการให้เขาได้เป็นกษัตริย์ที่อิรักก็แล้วกันนะ เจอทองเรียกว่าพี่เข้า Abdullah ก็ใจอ่อน ถอยทัพออกไปจากซีเรีย เพียงแต่ต้องเพิ่มอูฐอีกหลายตัวหน่อย เพื่อขนทองของกำนัลปิดปากจากนักล่าชาวเกาะฯ ในการประชุม Cairo Conference เกี่ยวกับกิจการตะวันออกกลางของอังกฤษเมื่อ ค.ศ.1921 ซึ่งอำนวยการโดยท่านหลอด Winston Churchill อังกฤษจัดการตัดแบ่งปาเลสไตน์ยาวตามเส้นทางของแม่น้ำจอร์ แดนไปถึงอ่าวอกาบา (Gulf of Aqaba) โดยเรียกด้านตะวันตกว่า Transjordan ให้พวกอาหรับของ Abdullah ไปอยู่ ภายใต้การดูแลของกงสุลอังกฤษที่ประจำอยู่ปาเลสไตน์ สันนิบาตชาติประทับตราเห็นชอบ (ตามเคย!) แล้วอังกฤษก็มีอิทธิพลใน Transjordan เต็มที่ตั้งแต่นั้นมา ชาวจอร์แดนส่วนใหญ่ทำกสิกรรม จอร์แดนเป็นบริเวณเดียวในตะวันออกกลางที่ไม่มีแหล่งน้ำมัน แต่อังกฤษก็ยังสนใจ อุ้มชู ดูแล เหมือนจะตอบแทนบุญคุณของ Sharif Hussein ! ตลอดเวลานับตั้งแต่อังกฤษตั้ง Transjordan พวกฮาวาบี ซึ่งก่อตั้งใหม่เอี่ยม ก็บุกเข้ามาตีรวนในจอร์แดนตลอดเวลาเหมือนกัน อย่างน้อยปีละครั้ง ตั้งแต่ ค.ศ.1921 เป็นต้นมา ไม่ให้พวก Abdullah นั่งหงอยเหงา อังกฤษก็ทำหน้าที่เป็นผู้ขับไล่ออกไปทุกครั้ง อังกฤษดูแลด้านความมั่นคง การเงิน และการต่างประเทศของจอร์แดนรวมทั้งจ่ายค่าเลี้ยงดูชาวจอร์แดนอีกด้วย นักล่าชาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯใจดีผิดสันดาน จอร์แดนเป็นบริเวณกันชนระหว่างปาเลสไตน์กับอิรัก และเป็นเส้นทางบินระหว่างอังกฤษกับอินเดียสมัยนั้น แต่นั่นคงไม่น่ามีค่าพอทำให้อังกฤษลงทุนควักกระเป๋าเลี้ยงดูจอร์แดน ด้วยเขตแดนของจอร์แดนที่ติดกับซาอุดิอารเบีย ทำให้พวกวาฮาบีข้ามเขตมารุกรานจอร์แดนเหมือนเป็นกิจกรรมหลัก ในที่สุดอังกฤษก็ขอเจรจากับซา อุดิอารเบีย อังกฤษยึดเมืองอกาบาไป และยอมยก Wadi Sirhan ให้ซาอุดิอารเบียและ ค.ศ.1925 Hadda Agreement ก็ลงนาม Wadi Sirhan ตกลงเป็นส่วนหนึ่งของ Nejd ของซาอุดิและอกาบาเป็นส่วนหนึ่งของTransjordan ซาอุดิอารเบียกลืนเบ็ดโดยไม่รู้ตัว Aqaba Gulf เป็นจุดสำคัญในการคุมทางเข้าปาเลสไตน์และอิยิปต์จากพวกวาฮาบี Abdullah ยังมีความฝันตามพ่อ ที่จะเห็นรัฐอาหรับ สำหรับ Abdullah เขาอยากจะครองอาณาจักรที่ประกอบไปด้วย Transjordan ซีเรีย เลบานอน รวมไปถึงปาเลสไตน์ เพราะฝันแบบนี้ Abdullah ซึ่งเป็นหัวหน้าอาหรับคนเดียวที่เห็นด้วยกับมติของสหประชาชาติ ที่ยอมรับการจัดสรรดินแดนปาเลสไตน์ในปี ค.ศ.1947 เกือบทุกรัฐอาหรับไม่ไว้ใจ Abdullah และเห็นว่าเขาหักหลังพรรคพวก และเชื่อว่าเขาสนับสนุนให้มีการตั้งรัฐให้ยิวเสียด้วยซ้ำ เมื่อถูกกล่าวหาเช่นนั้น Abdullah ก็มีพวกน้อยลง และไว้ใจพวกน้อยลง การตัดแบ่ง Transjordan และการให้ Abdullah มาครอง จึงน่าจะเป็นยุทธศาสตร์แม่ไม้ของขาวเกาะใหญ่เท่าปลายนิ้วก้อยฯ ที่เหี้ยมโหดสิ้นดี อังกฤษรู้ดีว่าชาวอาหรับส่วนใหญ่คิดอย่างไรเรื่องการให้ยิวมาอยู่ปาเลสไตน์ ตั้งแต่เมื่อเรียกประชุมพวกอาหรับ แต่เขาเดินหน้าหลอกเหยื่อซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยเฉพาะเหยื่อที่เป็นพวกครอบครัวของ Sharif Hussein ! วันที่ 20 กรกฏาคม ค.ศ.1951 Abdullah ก็ถูกยิงตายอยู่บนบันไดทางขึ้นของ Al-Aqsa Mosque ในนครเยรูซาเร็ม คนยิงเขาเป็นชาวปาเลสไตน์ ซึ่งต่อต้านจอร์แดนที่ทำตัวเป็นมิตรกับอิสราเอล ก่อนหน้านั้นไม่กี่วัน Raid Bay al-Solh อดีตนายกรัฐมนตรีเลบานอนถูกฆาตกรรมที่อัมมาน (Amman) หลังจากมีข่าวลือออกไปทั่วว่า เลบานอนและจอร์แดนกำลังเจรจาสันติภาพกับอิสราเอล Abdullah ไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อร่วมพิธีสวดให้กับอดีตนายกรัฐมนตรีเลบานอน และก็ถูกยิงตรงทางขึ้นโบสถ์ที่ กำลังมีพิธีสวด เขาถูกยิง 3 นัด ที่หัวและหน้าอก หลานชายของเขา Hussien bin Talal (กษัตริย์จอร์แดนตั้งแต่ ค.ศ.1953-1999) ยืนอยู่ข้างปู่ของเขาขณะที่ปู่ของเขาถูกยิง สวัสดีครับ
คนเล่านิทาน
12 ก.ย. 57
    0 Comments 0 Shares 501 Views 0 Reviews
  • “Cairo-Dock 3.6 กลับมาอีกครั้ง — รองรับ Wayland, HiDPI และ systemd พร้อมปรับตัวสู่ยุคใหม่ของ Linux Desktop”

    หลังจากหายไปจากวงการมานานหลายปี Cairo-Dock ซึ่งเคยเป็นหนึ่งใน dock ยอดนิยมสำหรับผู้ใช้ Linux ได้กลับมาอีกครั้งในเวอร์ชัน 3.6 ที่เปิดตัวเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2025 โดยมาพร้อมฟีเจอร์ใหม่ที่ตอบโจทย์ยุคปัจจุบัน ทั้งการรองรับ Wayland, HiDPI และการทำงานร่วมกับ systemd

    Cairo-Dock เคยเป็นที่นิยมในยุคที่ GNOME และ KDE ยังใช้ X11 เป็นหลัก แต่เมื่อ desktop environment หลักเปลี่ยนไปใช้ Wayland เป็นค่าเริ่มต้น ความเข้ากันได้ของ Cairo-Dock ก็ลดลงอย่างมาก จนกระทั่งเวอร์ชันล่าสุดนี้ได้เพิ่มการรองรับ Wayland compositors เช่น KWin (KDE Plasma), Labwc, Wayfire, COSMIC, Sway และ Hyprland

    แม้จะยังไม่รองรับ GNOME Shell/Mutter ซึ่งเป็นค่าเริ่มต้นของ Ubuntu แต่การกลับมาครั้งนี้ก็ถือเป็นก้าวสำคัญ โดยเฉพาะการรองรับ HiDPI ที่ช่วยให้ Cairo-Dock แสดงผลได้คมชัดบนหน้าจอความละเอียดสูง และการรวมเข้ากับ systemd ที่ช่วยให้สามารถรัน Cairo-Dock เป็น service ได้ รวมถึงแอปที่เปิดจาก dock จะถูกจัดการใน slice แยกต่างหาก

    นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงอื่น ๆ เช่น:
    Weather applet ที่ใช้ผู้ให้บริการใหม่
    การตรวจจับแอปที่แม่นยำขึ้น
    การแปลภาษาใหม่และแก้ไขบั๊กจำนวนมาก

    ผู้ดูแลโครงการยังประกาศว่าจะยุติการใช้งานเว็บไซต์เก่า และให้ผู้ใช้ติดตามข้อมูลผ่าน GitHub Wiki และรายงานปัญหาผ่าน GitHub Issues แทน

    ข้อมูลสำคัญจากข่าว
    Cairo-Dock 3.6 เปิดตัวเมื่อ 1 ตุลาคม 2025 หลังหยุดพัฒนาไปหลายปี
    รองรับ Wayland compositors เช่น KWin, Labwc, Wayfire, COSMIC, Sway และ Hyprland
    ยังไม่รองรับ GNOME Shell/Mutter ซึ่งเป็นค่าเริ่มต้นของ Ubuntu
    เพิ่มการรองรับ HiDPI สำหรับหน้าจอความละเอียดสูง
    รวมเข้ากับ systemd สามารถรันเป็น service และจัดการแอปใน slice แยก
    ปรับปรุง Weather applet และการตรวจจับแอปให้แม่นยำขึ้น
    มีการแปลภาษาใหม่และแก้ไขบั๊กจำนวนมาก
    ย้ายข้อมูลโครงการไปยัง GitHub Wiki และ Issues แทนเว็บไซต์เดิม

    ข้อมูลเสริมจากภายนอก
    Wayland เป็นโปรโตคอลใหม่ที่มาแทน X11 โดยเน้นความปลอดภัยและประสิทธิภาพ
    HiDPI เป็นมาตรฐานใหม่สำหรับหน้าจอ 4K และ Retina ที่ต้องการการเรนเดอร์แบบคมชัด
    systemd slice ช่วยให้จัดการทรัพยากรของแอปได้ดีขึ้น เช่น CPU และ memory
    COSMIC เป็น desktop environment ใหม่จาก System76 ที่เน้นความลื่นไหลและโมเดิร์น
    Cairo-Dock เคยเป็นที่นิยมในยุค Ubuntu 10.04–14.04 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วย Unity และ GNOME Shell

    https://9to5linux.com/cairo-dock-3-6-released-with-wayland-and-hidpi-support-systemd-integration
    🖥️ “Cairo-Dock 3.6 กลับมาอีกครั้ง — รองรับ Wayland, HiDPI และ systemd พร้อมปรับตัวสู่ยุคใหม่ของ Linux Desktop” หลังจากหายไปจากวงการมานานหลายปี Cairo-Dock ซึ่งเคยเป็นหนึ่งใน dock ยอดนิยมสำหรับผู้ใช้ Linux ได้กลับมาอีกครั้งในเวอร์ชัน 3.6 ที่เปิดตัวเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2025 โดยมาพร้อมฟีเจอร์ใหม่ที่ตอบโจทย์ยุคปัจจุบัน ทั้งการรองรับ Wayland, HiDPI และการทำงานร่วมกับ systemd Cairo-Dock เคยเป็นที่นิยมในยุคที่ GNOME และ KDE ยังใช้ X11 เป็นหลัก แต่เมื่อ desktop environment หลักเปลี่ยนไปใช้ Wayland เป็นค่าเริ่มต้น ความเข้ากันได้ของ Cairo-Dock ก็ลดลงอย่างมาก จนกระทั่งเวอร์ชันล่าสุดนี้ได้เพิ่มการรองรับ Wayland compositors เช่น KWin (KDE Plasma), Labwc, Wayfire, COSMIC, Sway และ Hyprland แม้จะยังไม่รองรับ GNOME Shell/Mutter ซึ่งเป็นค่าเริ่มต้นของ Ubuntu แต่การกลับมาครั้งนี้ก็ถือเป็นก้าวสำคัญ โดยเฉพาะการรองรับ HiDPI ที่ช่วยให้ Cairo-Dock แสดงผลได้คมชัดบนหน้าจอความละเอียดสูง และการรวมเข้ากับ systemd ที่ช่วยให้สามารถรัน Cairo-Dock เป็น service ได้ รวมถึงแอปที่เปิดจาก dock จะถูกจัดการใน slice แยกต่างหาก นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงอื่น ๆ เช่น: 🔰 Weather applet ที่ใช้ผู้ให้บริการใหม่ 🔰 การตรวจจับแอปที่แม่นยำขึ้น 🔰 การแปลภาษาใหม่และแก้ไขบั๊กจำนวนมาก ผู้ดูแลโครงการยังประกาศว่าจะยุติการใช้งานเว็บไซต์เก่า และให้ผู้ใช้ติดตามข้อมูลผ่าน GitHub Wiki และรายงานปัญหาผ่าน GitHub Issues แทน ✅ ข้อมูลสำคัญจากข่าว ➡️ Cairo-Dock 3.6 เปิดตัวเมื่อ 1 ตุลาคม 2025 หลังหยุดพัฒนาไปหลายปี ➡️ รองรับ Wayland compositors เช่น KWin, Labwc, Wayfire, COSMIC, Sway และ Hyprland ➡️ ยังไม่รองรับ GNOME Shell/Mutter ซึ่งเป็นค่าเริ่มต้นของ Ubuntu ➡️ เพิ่มการรองรับ HiDPI สำหรับหน้าจอความละเอียดสูง ➡️ รวมเข้ากับ systemd สามารถรันเป็น service และจัดการแอปใน slice แยก ➡️ ปรับปรุง Weather applet และการตรวจจับแอปให้แม่นยำขึ้น ➡️ มีการแปลภาษาใหม่และแก้ไขบั๊กจำนวนมาก ➡️ ย้ายข้อมูลโครงการไปยัง GitHub Wiki และ Issues แทนเว็บไซต์เดิม ✅ ข้อมูลเสริมจากภายนอก ➡️ Wayland เป็นโปรโตคอลใหม่ที่มาแทน X11 โดยเน้นความปลอดภัยและประสิทธิภาพ ➡️ HiDPI เป็นมาตรฐานใหม่สำหรับหน้าจอ 4K และ Retina ที่ต้องการการเรนเดอร์แบบคมชัด ➡️ systemd slice ช่วยให้จัดการทรัพยากรของแอปได้ดีขึ้น เช่น CPU และ memory ➡️ COSMIC เป็น desktop environment ใหม่จาก System76 ที่เน้นความลื่นไหลและโมเดิร์น ➡️ Cairo-Dock เคยเป็นที่นิยมในยุค Ubuntu 10.04–14.04 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วย Unity และ GNOME Shell https://9to5linux.com/cairo-dock-3-6-released-with-wayland-and-hidpi-support-systemd-integration
    9TO5LINUX.COM
    Cairo-Dock 3.6 Released with Wayland and HiDPI Support, systemd Integration - 9to5Linux
    Cairo-Dock 3.6 is now available for download as a major update to this dock-like application for your GNU/Linux desktop with new features.
    0 Comments 0 Shares 228 Views 0 Reviews
  • Château Christophe ตอนที่ 2

    นิทานเรื่อง “Château Christophe”
    ตอนที่ 2
    Stevens มาเมือง Benghazi ครั้งแรก เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2011 เขามาทางเรือบรรทุกสินค้า ซึ่งแล่นมาจาก Malta เป็นเรือเปล่า โดยซ่อนตัวอยู่ในเรือนั้นกับ Nathan Tek เจ้าหน้าด้านความปลอดภัย ทีมงานของ USAID และลูกเรือโดยชาวกรีกและโรมาเนีย ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไร เคยมีคนถามเขาว่ามาทางอื่นไม่ได้หรือไง Stevens บอกว่าเส้นทางนี้มันน่าตื่นเต้นดี เหมือนการผจญภัยในหนังโรแมนติก
    Stevens เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับ “Mission” เขาเป็นนักการฑูตที่ใช้ชีวิตการฑูตอยู่แถบตะวันออกกลางและอาฟริกา มาประมาณ 20 ปี เขาเป็นชาวแคลิฟอร์เนีย ท่าทางสบาย ๆ ยิ้มกว้าง เห็นฟันโตเต็มปาก มีชื่อเสียงว่าเป็นคนอดทนและใจเย็น และที่สำคัญเขารู้จักลิเบียอย่างดี เขาเคยเป็นผู้ช่วยฑูตอยู่ที่ Tripoli 2 ปี เมื่อประมาณปี 2007 ตอนนั้นอเมริกายังเป็นมิตรมีไมตรีกับ Qaddafi อยู่
    Stevens เติบโตมาที่ Northern California ย้ายมาเรื่อย จนในที่สุดอยู่ San Francisco เมื่อตอนที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Berkley เขาเลือกเรียนวิชาประวัติศาสตร์เป็นวิชาเอก รวมทั้งวิชาตรรกวิทยา อิตาเลียน ฯลฯ เพื่อน ๆ บอกไอ้หมอนี้ มันเหมือนตู้หนังสือเดินได้ เขาตัดสินใจตั้งแต่ยังเรียนอยู่ที่ Berkley ว่าจะเป็นนักการฑูต เมื่อเรียนจบก็ไปสอบที่กระทรวงต่างประเทศ แต่ไม่ผ่าน เขาเลยสมัครเป็น Peace Corps และไปสอนภาษาอังกฤษอยู่แถวเมือ งบนภูเขาในโมรอคโค ซึ่งแถบจะไม่มีผู้คน มีแต่พรม และธรรมชาติที่แสนจะงดงาม ทำให้ Stevens หลงรักเมืองแถบอาหรับ เมื่อเขาจบเทอม 2 ปี ของการเป็น Peace Corps เขากลับมา California และเรียนกฎหมายต่อจบได้ปริญญา และทำงานในสำนักงานกฎหมายหรูหรามีชื่อเสียงอยู่ในกรุงวอชิงตัน
    แต่เขาไม่เคยลืมความฝันที่จะเป็นนัการฑูต เขาเลยกลับไปสอบกับกระทรวงต่างประเทศใหม่ คราวนี้สอบผ่าน ค.ศ. 1991 เขาเริ่มฝึกงานและไปประจำอยู่ Riyadh หลังจากนั้นก็ย้ายไปตามเมือง ต่าง ๆ ในแถบทะเลทราย ซึ่งพวกฑูตเรียกกันว่า “Sandbox” เขาเรียนภาษาอารบิคที่ Tunisia หลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ Cairo, Damacus และ Jeusalem เมื่อย้ายกลับไปอยู่วอชิงตัน เขายังมีหน้าที่ดูแล Iran เขาวนเวียนอยู่แถว Sandbox นี้แหละ
    เขาไม่เคยได้รับตำแหน่งที่มาอยู่แถบ Asia หรือ Scandinavia เลย ระหว่างที่วนเวียนอยู่แถบนั้น เขามีแฟนเป็นชาวยุโรป ชื่อ Henritte ซึ่งเจอกับ Stevens ที่ Jerusarem ตั้งแต่ปี 2003 รักๆเลิกๆอยู่ 9 ปี เธอบอกว่าเมื่อถาม Stevens ว่า เธอชอบฉันตรงไหน Stevens ตอบว่าฉันชอบกลิ่นของเธอ กลิ่นที่ปนอยู่กับกาแฟและถั่ว กลิ่นยาเส้นผสมน้ำแอปเปิ้ล ชอบสีของคนอาหรับ ชอบความรู้สึกเวลาสัมผัสกับพรมและผ้าไหม ชอบเสียงเวลาพวกเขาสวดมนตร์ และชอบวิถีชีวิตที่วุ่นวายสับสนของพวกเขา ชอบทิวทัศน์ของบ้านเมือง ชอบเพลง ชอบภาษา ทั้งหมดนี้มันแสดงให้เห็นรากเหง้าของพวกเขา ที่ยาวนาน เมื่อดูพร้อมกับการเมืองที่วุ่นวายของพวกเขาแล้ว มันเป็นเรื่องยิ่งกว่าน่าสนใจและท้าทาย มันทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา สาวบอกตกลงเธอชอบฉัน หรือชอบเมืองอาหรับกันแน่
    คนเล่านิทาน
    7 มิย. 57
    Château Christophe ตอนที่ 2 นิทานเรื่อง “Château Christophe” ตอนที่ 2 Stevens มาเมือง Benghazi ครั้งแรก เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2011 เขามาทางเรือบรรทุกสินค้า ซึ่งแล่นมาจาก Malta เป็นเรือเปล่า โดยซ่อนตัวอยู่ในเรือนั้นกับ Nathan Tek เจ้าหน้าด้านความปลอดภัย ทีมงานของ USAID และลูกเรือโดยชาวกรีกและโรมาเนีย ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไร เคยมีคนถามเขาว่ามาทางอื่นไม่ได้หรือไง Stevens บอกว่าเส้นทางนี้มันน่าตื่นเต้นดี เหมือนการผจญภัยในหนังโรแมนติก Stevens เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับ “Mission” เขาเป็นนักการฑูตที่ใช้ชีวิตการฑูตอยู่แถบตะวันออกกลางและอาฟริกา มาประมาณ 20 ปี เขาเป็นชาวแคลิฟอร์เนีย ท่าทางสบาย ๆ ยิ้มกว้าง เห็นฟันโตเต็มปาก มีชื่อเสียงว่าเป็นคนอดทนและใจเย็น และที่สำคัญเขารู้จักลิเบียอย่างดี เขาเคยเป็นผู้ช่วยฑูตอยู่ที่ Tripoli 2 ปี เมื่อประมาณปี 2007 ตอนนั้นอเมริกายังเป็นมิตรมีไมตรีกับ Qaddafi อยู่ Stevens เติบโตมาที่ Northern California ย้ายมาเรื่อย จนในที่สุดอยู่ San Francisco เมื่อตอนที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Berkley เขาเลือกเรียนวิชาประวัติศาสตร์เป็นวิชาเอก รวมทั้งวิชาตรรกวิทยา อิตาเลียน ฯลฯ เพื่อน ๆ บอกไอ้หมอนี้ มันเหมือนตู้หนังสือเดินได้ เขาตัดสินใจตั้งแต่ยังเรียนอยู่ที่ Berkley ว่าจะเป็นนักการฑูต เมื่อเรียนจบก็ไปสอบที่กระทรวงต่างประเทศ แต่ไม่ผ่าน เขาเลยสมัครเป็น Peace Corps และไปสอนภาษาอังกฤษอยู่แถวเมือ งบนภูเขาในโมรอคโค ซึ่งแถบจะไม่มีผู้คน มีแต่พรม และธรรมชาติที่แสนจะงดงาม ทำให้ Stevens หลงรักเมืองแถบอาหรับ เมื่อเขาจบเทอม 2 ปี ของการเป็น Peace Corps เขากลับมา California และเรียนกฎหมายต่อจบได้ปริญญา และทำงานในสำนักงานกฎหมายหรูหรามีชื่อเสียงอยู่ในกรุงวอชิงตัน แต่เขาไม่เคยลืมความฝันที่จะเป็นนัการฑูต เขาเลยกลับไปสอบกับกระทรวงต่างประเทศใหม่ คราวนี้สอบผ่าน ค.ศ. 1991 เขาเริ่มฝึกงานและไปประจำอยู่ Riyadh หลังจากนั้นก็ย้ายไปตามเมือง ต่าง ๆ ในแถบทะเลทราย ซึ่งพวกฑูตเรียกกันว่า “Sandbox” เขาเรียนภาษาอารบิคที่ Tunisia หลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ Cairo, Damacus และ Jeusalem เมื่อย้ายกลับไปอยู่วอชิงตัน เขายังมีหน้าที่ดูแล Iran เขาวนเวียนอยู่แถว Sandbox นี้แหละ เขาไม่เคยได้รับตำแหน่งที่มาอยู่แถบ Asia หรือ Scandinavia เลย ระหว่างที่วนเวียนอยู่แถบนั้น เขามีแฟนเป็นชาวยุโรป ชื่อ Henritte ซึ่งเจอกับ Stevens ที่ Jerusarem ตั้งแต่ปี 2003 รักๆเลิกๆอยู่ 9 ปี เธอบอกว่าเมื่อถาม Stevens ว่า เธอชอบฉันตรงไหน Stevens ตอบว่าฉันชอบกลิ่นของเธอ กลิ่นที่ปนอยู่กับกาแฟและถั่ว กลิ่นยาเส้นผสมน้ำแอปเปิ้ล ชอบสีของคนอาหรับ ชอบความรู้สึกเวลาสัมผัสกับพรมและผ้าไหม ชอบเสียงเวลาพวกเขาสวดมนตร์ และชอบวิถีชีวิตที่วุ่นวายสับสนของพวกเขา ชอบทิวทัศน์ของบ้านเมือง ชอบเพลง ชอบภาษา ทั้งหมดนี้มันแสดงให้เห็นรากเหง้าของพวกเขา ที่ยาวนาน เมื่อดูพร้อมกับการเมืองที่วุ่นวายของพวกเขาแล้ว มันเป็นเรื่องยิ่งกว่าน่าสนใจและท้าทาย มันทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา สาวบอกตกลงเธอชอบฉัน หรือชอบเมืองอาหรับกันแน่ คนเล่านิทาน 7 มิย. 57
    0 Comments 0 Shares 400 Views 0 Reviews
  • อียิปต์ดินแดนแห่งมนต์ขลัง! 6 วัน 3 คืน
    บินตรงกับ GF-กัลฟ์ แอร์ (รวมค่าวีซ่าแล้ว)
    ราคาเริ่มต้นเพียง 45,990.-

    ไฮไลท์สุดอลังการ
    อนุสรณ์สถานทหารนิรนาม – สุเหร่าแห่งโมฮัมหมัดอาลี – มัสยิดอิบันตูลูน
    โบถส์แขวน – โบสถ์เซนต์เซอร์เจียส – ตลาดข่านเอลคาลิลิ
    เมืองเมมฟิส – เมืองโบราณซัคคารา – พีระมิดขั้นบันไดกษัตริย์โจเซอร์
    มหาพีระมิดแห่งกีซา – มหาสฟิงซ์ – โรงงานหัวน้ำหอม – ศูนย์ปาปีรุส
    เมืองอเล็กซานเดรีย – หลุมฝังศพใต้ดิน – เสาปอมเปย์ – ป้อมซิทาเดล – ห้องสมุดแห่งอเล็กซานเดรีย
    พิพิธภัณฑ์แกรนด์อียิปต์ – ช้อปปิ้งซิตี้สตาร์มอลล์

    ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
    https://78s.me/e8afbf
    -------------------------------------
    รายการอื่นน่าสนใจ เพิ่มเติม

    A15806 / THAAI7-GF-ZGCAI-2501GF-P
    อียิปต์ ไคโร กีซา เมมฟิส อเล็กซานเดรีย (รวมค่าวีซ่า)
    ⭕️ราคาเริ่มต้น 45,990 บาท
    ⭕️เดินทาง ต.ค.68 - ปีใหม่
    คลิกดูโปรแกรม PDF : 78s.me/eb7ed4
    .........................................

    A15805 / THAAI7-QR-ZGCAI-2502QR-P
    อียิปต์ ไคโร กีซา เมมฟิส อเล็กซานเดรีย - รวมค่าวีซ่า
    ⭕️ราคาเริ่มต้น 49,990 บาท
    ⭕️เดินทาง 9-14 ธ.ค.68
    คลิกดูโปรแกรม PDF : 78s.me/e43dbf

    LINE ID: @etravelway 78s.me/d0c307
    Facebook: etravelway 78s.me/8a4061
    Twitter: @eTravelWay 78s.me/e603f5
    Tiktok : https://78s.me/543eb9
    : etravelway 78s.me/05e8da
    : 0 2116 6395

    #แพ็คเกจทัวร์ #จัดกรุ๊ปส่วนตัว #eTravelway #EgyptTrip #Cairo #Giza #Memphis #Alexandria #GrandEgyptianMuseum #เที่ยวอียิปต์ #มหาพีระมิด #สฟิงซ์ #ตลาดข่านเอลคาลิลิ #อเล็กซานเดรีย #ทัวร์อียิปต์ #EgyptTravel #Egypt2025 #ทัวร์ต่างประเทศ
    🌍✨ อียิปต์ดินแดนแห่งมนต์ขลัง! 6 วัน 3 คืน 🏜️ บินตรงกับ ✈️ GF-กัลฟ์ แอร์ (รวมค่าวีซ่าแล้ว) 💰 ราคาเริ่มต้นเพียง 45,990.- 📍 ไฮไลท์สุดอลังการ 🏛️ อนุสรณ์สถานทหารนิรนาม – สุเหร่าแห่งโมฮัมหมัดอาลี – มัสยิดอิบันตูลูน ⛪ โบถส์แขวน – โบสถ์เซนต์เซอร์เจียส – ตลาดข่านเอลคาลิลิ 🏺 เมืองเมมฟิส – เมืองโบราณซัคคารา – พีระมิดขั้นบันไดกษัตริย์โจเซอร์ 🗿 มหาพีระมิดแห่งกีซา – มหาสฟิงซ์ – โรงงานหัวน้ำหอม – ศูนย์ปาปีรุส 🏖️ เมืองอเล็กซานเดรีย – หลุมฝังศพใต้ดิน – เสาปอมเปย์ – ป้อมซิทาเดล – ห้องสมุดแห่งอเล็กซานเดรีย 🏬 พิพิธภัณฑ์แกรนด์อียิปต์ – ช้อปปิ้งซิตี้สตาร์มอลล์ ดูรายละเอียดเพิ่มเติม https://78s.me/e8afbf ------------------------------------- รายการอื่นน่าสนใจ 💓เพิ่มเติม💓 A15806 / THAAI7-GF-ZGCAI-2501GF-P 🚩อียิปต์ ไคโร กีซา เมมฟิส อเล็กซานเดรีย (รวมค่าวีซ่า) ⭕️ราคาเริ่มต้น 45,990 บาท ⭕️เดินทาง ต.ค.68 - ปีใหม่ ✔️คลิกดูโปรแกรม PDF : 78s.me/eb7ed4 ......................................... A15805 / THAAI7-QR-ZGCAI-2502QR-P 🚩อียิปต์ ไคโร กีซา เมมฟิส อเล็กซานเดรีย - รวมค่าวีซ่า ⭕️ราคาเริ่มต้น 49,990 บาท ⭕️เดินทาง 9-14 ธ.ค.68 ✔️คลิกดูโปรแกรม PDF : 78s.me/e43dbf LINE ID: @etravelway 78s.me/d0c307 Facebook: etravelway 78s.me/8a4061 Twitter: @eTravelWay 78s.me/e603f5 Tiktok : https://78s.me/543eb9 📷: etravelway 78s.me/05e8da ☎️: 0 2116 6395 #แพ็คเกจทัวร์ #จัดกรุ๊ปส่วนตัว #eTravelway #EgyptTrip #Cairo #Giza #Memphis #Alexandria #GrandEgyptianMuseum #เที่ยวอียิปต์ #มหาพีระมิด #สฟิงซ์ #ตลาดข่านเอลคาลิลิ #อเล็กซานเดรีย #ทัวร์อียิปต์ #EgyptTravel #Egypt2025 #ทัวร์ต่างประเทศ
    0 Comments 0 Shares 833 Views 0 Reviews
  • นิทานเรื่อง “Château Christophe”
    ตอนที่ 2
    Stevens มาเมือง Benghazi ครั้งแรก เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2011 เขามาทางเรือบรรทุกสินค้า ซึ่งแล่นมาจาก Malta เป็นเรือเปล่า โดยซ่อนตัวอยู่ในเรือนั้นกับ Nathan Tek เจ้าหน้าด้านความปลอดภัย ทีมงานของ USAID และลูกเรือโดยชาวกรีกและโรมาเนีย ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไร เคยมีคนถามเขาว่ามาทางอื่นไม่ได้หรือไง Stevens บอกว่าเส้นทางนี้มันน่าตื่นเต้นดี เหมือนการผจญภัยในหนังโรแมนติก
    Stevens เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับ “Mission” เขาเป็นนักการฑูตที่ใช้ชีวิตการฑูตอยู่แถบตะวันออกกลางและอาฟริกา มาประมาณ 20 ปี เขาเป็นชาวแคลิฟอร์เนีย ท่าทางสบาย ๆ ยิ้มกว้าง เห็นฟันโตเต็มปาก มีชื่อเสียงว่าเป็นคนอดทนและใจเย็น และที่สำคัญเขารู้จักลิเบียอย่างดี เขาเคยเป็นผู้ช่วยฑูตอยู่ที่ Tripoli 2 ปี เมื่อประมาณปี 2007 ตอนนั้นอเมริกายังเป็นมิตรมีไมตรีกับ Qaddafi อยู่
    Stevens เติบโตมาที่ Northern California ย้ายมาเรื่อย จนในที่สุดอยู่ San Francisco เมื่อตอนที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Berkley เขาเลือกเรียนวิชาประวัติศาสตร์เป็นวิชาเอก รวมทั้งวิชาตรรกวิทยา อิตาเลียน ฯลฯ เพื่อน ๆ บอกไอ้หมอนี้ มันเหมือนตู้หนังสือเดินได้ เขาตัดสินใจตั้งแต่ยังเรียนอยู่ที่ Berkley ว่าจะเป็นนักการฑูต เมื่อเรียนจบก็ไปสอบที่กระทรวงต่างประเทศ แต่ไม่ผ่าน เขาเลยสมัครเป็น Peace Corps และไปสอนภาษาอังกฤษอยู่แถวเมือ งบนภูเขาในโมรอคโค ซึ่งแถบจะไม่มีผู้คน มีแต่พรม และธรรมชาติที่แสนจะงดงาม ทำให้ Stevens หลงรักเมืองแถบอาหรับ เมื่อเขาจบเทอม 2 ปี ของการเป็น Peace Corps เขากลับมา California และเรียนกฎหมายต่อจบได้ปริญญา และทำงานในสำนักงานกฎหมายหรูหรามีชื่อเสียงอยู่ในกรุงวอชิงตัน
    แต่เขาไม่เคยลืมความฝันที่จะเป็นนัการฑูต เขาเลยกลับไปสอบกับกระทรวงต่างประเทศใหม่ คราวนี้สอบผ่าน ค.ศ. 1991 เขาเริ่มฝึกงานและไปประจำอยู่ Riyadh หลังจากนั้นก็ย้ายไปตามเมือง ต่าง ๆ ในแถบทะเลทราย ซึ่งพวกฑูตเรียกกันว่า “Sandbox” เขาเรียนภาษาอารบิคที่ Tunisia หลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ Cairo, Damacus และ Jeusalem เมื่อย้ายกลับไปอยู่วอชิงตัน เขายังมีหน้าที่ดูแล Iran เขาวนเวียนอยู่แถว Sandbox นี้แหละ
    เขาไม่เคยได้รับตำแหน่งที่มาอยู่แถบ Asia หรือ Scandinavia เลย ระหว่างที่วนเวียนอยู่แถบนั้น เขามีแฟนเป็นชาวยุโรป ชื่อ Henritte ซึ่งเจอกับ Stevens ที่ Jerusarem ตั้งแต่ปี 2003 รักๆเลิกๆอยู่ 9 ปี เธอบอกว่าเมื่อถาม Stevens ว่า เธอชอบฉันตรงไหน Stevens ตอบว่าฉันชอบกลิ่นของเธอ กลิ่นที่ปนอยู่กับกาแฟและถั่ว กลิ่นยาเส้นผสมน้ำแอปเปิ้ล ชอบสีของคนอาหรับ ชอบความรู้สึกเวลาสัมผัสกับพรมและผ้าไหม ชอบเสียงเวลาพวกเขาสวดมนตร์ และชอบวิถีชีวิตที่วุ่นวายสับสนของพวกเขา ชอบทิวทัศน์ของบ้านเมือง ชอบเพลง ชอบภาษา ทั้งหมดนี้มันแสดงให้เห็นรากเหง้าของพวกเขา ที่ยาวนาน เมื่อดูพร้อมกับการเมืองที่วุ่นวายของพวกเขาแล้ว มันเป็นเรื่องยิ่งกว่าน่าสนใจและท้าทาย มันทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา สาวบอกตกลงเธอชอบฉัน หรือชอบเมืองอาหรับกันแน่
    คนเล่านิทาน
    7 มิย. 57
    นิทานเรื่อง “Château Christophe” ตอนที่ 2 Stevens มาเมือง Benghazi ครั้งแรก เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2011 เขามาทางเรือบรรทุกสินค้า ซึ่งแล่นมาจาก Malta เป็นเรือเปล่า โดยซ่อนตัวอยู่ในเรือนั้นกับ Nathan Tek เจ้าหน้าด้านความปลอดภัย ทีมงานของ USAID และลูกเรือโดยชาวกรีกและโรมาเนีย ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไร เคยมีคนถามเขาว่ามาทางอื่นไม่ได้หรือไง Stevens บอกว่าเส้นทางนี้มันน่าตื่นเต้นดี เหมือนการผจญภัยในหนังโรแมนติก Stevens เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับ “Mission” เขาเป็นนักการฑูตที่ใช้ชีวิตการฑูตอยู่แถบตะวันออกกลางและอาฟริกา มาประมาณ 20 ปี เขาเป็นชาวแคลิฟอร์เนีย ท่าทางสบาย ๆ ยิ้มกว้าง เห็นฟันโตเต็มปาก มีชื่อเสียงว่าเป็นคนอดทนและใจเย็น และที่สำคัญเขารู้จักลิเบียอย่างดี เขาเคยเป็นผู้ช่วยฑูตอยู่ที่ Tripoli 2 ปี เมื่อประมาณปี 2007 ตอนนั้นอเมริกายังเป็นมิตรมีไมตรีกับ Qaddafi อยู่ Stevens เติบโตมาที่ Northern California ย้ายมาเรื่อย จนในที่สุดอยู่ San Francisco เมื่อตอนที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Berkley เขาเลือกเรียนวิชาประวัติศาสตร์เป็นวิชาเอก รวมทั้งวิชาตรรกวิทยา อิตาเลียน ฯลฯ เพื่อน ๆ บอกไอ้หมอนี้ มันเหมือนตู้หนังสือเดินได้ เขาตัดสินใจตั้งแต่ยังเรียนอยู่ที่ Berkley ว่าจะเป็นนักการฑูต เมื่อเรียนจบก็ไปสอบที่กระทรวงต่างประเทศ แต่ไม่ผ่าน เขาเลยสมัครเป็น Peace Corps และไปสอนภาษาอังกฤษอยู่แถวเมือ งบนภูเขาในโมรอคโค ซึ่งแถบจะไม่มีผู้คน มีแต่พรม และธรรมชาติที่แสนจะงดงาม ทำให้ Stevens หลงรักเมืองแถบอาหรับ เมื่อเขาจบเทอม 2 ปี ของการเป็น Peace Corps เขากลับมา California และเรียนกฎหมายต่อจบได้ปริญญา และทำงานในสำนักงานกฎหมายหรูหรามีชื่อเสียงอยู่ในกรุงวอชิงตัน แต่เขาไม่เคยลืมความฝันที่จะเป็นนัการฑูต เขาเลยกลับไปสอบกับกระทรวงต่างประเทศใหม่ คราวนี้สอบผ่าน ค.ศ. 1991 เขาเริ่มฝึกงานและไปประจำอยู่ Riyadh หลังจากนั้นก็ย้ายไปตามเมือง ต่าง ๆ ในแถบทะเลทราย ซึ่งพวกฑูตเรียกกันว่า “Sandbox” เขาเรียนภาษาอารบิคที่ Tunisia หลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ Cairo, Damacus และ Jeusalem เมื่อย้ายกลับไปอยู่วอชิงตัน เขายังมีหน้าที่ดูแล Iran เขาวนเวียนอยู่แถว Sandbox นี้แหละ เขาไม่เคยได้รับตำแหน่งที่มาอยู่แถบ Asia หรือ Scandinavia เลย ระหว่างที่วนเวียนอยู่แถบนั้น เขามีแฟนเป็นชาวยุโรป ชื่อ Henritte ซึ่งเจอกับ Stevens ที่ Jerusarem ตั้งแต่ปี 2003 รักๆเลิกๆอยู่ 9 ปี เธอบอกว่าเมื่อถาม Stevens ว่า เธอชอบฉันตรงไหน Stevens ตอบว่าฉันชอบกลิ่นของเธอ กลิ่นที่ปนอยู่กับกาแฟและถั่ว กลิ่นยาเส้นผสมน้ำแอปเปิ้ล ชอบสีของคนอาหรับ ชอบความรู้สึกเวลาสัมผัสกับพรมและผ้าไหม ชอบเสียงเวลาพวกเขาสวดมนตร์ และชอบวิถีชีวิตที่วุ่นวายสับสนของพวกเขา ชอบทิวทัศน์ของบ้านเมือง ชอบเพลง ชอบภาษา ทั้งหมดนี้มันแสดงให้เห็นรากเหง้าของพวกเขา ที่ยาวนาน เมื่อดูพร้อมกับการเมืองที่วุ่นวายของพวกเขาแล้ว มันเป็นเรื่องยิ่งกว่าน่าสนใจและท้าทาย มันทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา สาวบอกตกลงเธอชอบฉัน หรือชอบเมืองอาหรับกันแน่ คนเล่านิทาน 7 มิย. 57
    0 Comments 0 Shares 901 Views 0 Reviews