เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน อ้ายจื่อตีหลาน
.
นานมาแล้วในประเทศจีน มีผู้คุณปู่ผู้เฒ่านามว่า “อ้ายจื่อ” ...
.
คุณปู่อ้ายจื่อรู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เมื่อหลานชายคนเดียวกลับไม่ชอบเล่าเรียนหนังสือ วันๆ เอาแต่เที่ยวเล่นหาเรื่องสนุกสนาน ทั้งยังสร้างเรื่องยุ่งให้กับครอบครัวไม่เว้นแต่ละวัน ด้วยเหตุนี้คุณปู่อ้ายจื่อจึงมักจะคว้าไม้เรียวออกไปฟาดอบรมหลานชายอยู่บ่อยๆ ทว่าเจ้าหลานจอมซนกลับไม่ปรับปรุงพฤติกรรม ขณะที่ลูกชายและลูกสะใภ้ต่างก็ตามใจหลานชายคนเดียวเสียจนเด็กเคยตัว พอคุณปู่ดุด่าและอบรมเข้มหลายครั้งเข้า เจ้าพ่อกับแม่ของมันก็ออกมาให้ท้ายตามใจ ทำให้คุณปู่ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่
.
กระทั่งกลางฤดูหนาวหนึ่ง ในวันที่หิมะตกหนัก ขณะที่ ไอ้เจ้าหลานชายตัวแสบกำลังเล่นหิมะอยู่กลางลานบ้าน คุณปู่ก็เรียกหลานชายมาเพื่ออบรมโดยสั่งให้ถอดเสื้อและนั่งคุกเข่าท่ามกลางหิมะที่ตกหนัก เมื่อถอดเสื้อออก ร่างของเด็กน้อยก็สั่นเทิ้มด้วยความหนาวเหน็บ
.
ในเวลาเดียวกัน เมื่อเจ้าตัวพ่อเดินมาเห็นคุณปู่กำลังสั่งสอนหลานชายอย่างเข้มงวด กลับไม่กล่าววาจาปกป้อง เพียงถอดเสื้อตัวเองและลงไปนั่งคุกเข่าคู่กับลูกชายเมื่อเห็นดังนั้นคุณปู่อ้ายจื่อจึงถามลูกชายตัวเองว่า “แกไปทำอะไรผิดมา ถึงต้องมานั่งคุกเข่ารอรับการลงโทษ?”
.
เจ้าลูกชายร่ำไห้พลางตอบกลับไปว่า “เมื่อพ่อไม่สนใจความรู้สึกของผม ทำให้ลูกชายของผมต้องนั่งคุกเข่าท่ามกลางความหนาวเหน็บอย่างนี้ ผมก็ต้องแก้คืนด้วยการทำให้ลูกชายของพ่อต้องนั่งหนาว เพื่อให้พ่อได้รู้สึกบ้าง!” ได้ยินดังนั้นคุณปู่อ้ายจื่อจึงถึงกับหัวร่อออกมา และสุดท้ายปล่อยตัวหลานชายไปโดยไม่ทำโทษอะไร
.
เรียบเรียงจาก 《艾子后语》โดย ลู่จั๋ว (陆灼), ราชวงศ์หมิง
.
คลิกอ่านต้นฉบับ >> https://mgronline.com/china/detail/9570000050758
.
นานมาแล้วในประเทศจีน มีผู้คุณปู่ผู้เฒ่านามว่า “อ้ายจื่อ” ...
.
คุณปู่อ้ายจื่อรู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เมื่อหลานชายคนเดียวกลับไม่ชอบเล่าเรียนหนังสือ วันๆ เอาแต่เที่ยวเล่นหาเรื่องสนุกสนาน ทั้งยังสร้างเรื่องยุ่งให้กับครอบครัวไม่เว้นแต่ละวัน ด้วยเหตุนี้คุณปู่อ้ายจื่อจึงมักจะคว้าไม้เรียวออกไปฟาดอบรมหลานชายอยู่บ่อยๆ ทว่าเจ้าหลานจอมซนกลับไม่ปรับปรุงพฤติกรรม ขณะที่ลูกชายและลูกสะใภ้ต่างก็ตามใจหลานชายคนเดียวเสียจนเด็กเคยตัว พอคุณปู่ดุด่าและอบรมเข้มหลายครั้งเข้า เจ้าพ่อกับแม่ของมันก็ออกมาให้ท้ายตามใจ ทำให้คุณปู่ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่
.
กระทั่งกลางฤดูหนาวหนึ่ง ในวันที่หิมะตกหนัก ขณะที่ ไอ้เจ้าหลานชายตัวแสบกำลังเล่นหิมะอยู่กลางลานบ้าน คุณปู่ก็เรียกหลานชายมาเพื่ออบรมโดยสั่งให้ถอดเสื้อและนั่งคุกเข่าท่ามกลางหิมะที่ตกหนัก เมื่อถอดเสื้อออก ร่างของเด็กน้อยก็สั่นเทิ้มด้วยความหนาวเหน็บ
.
ในเวลาเดียวกัน เมื่อเจ้าตัวพ่อเดินมาเห็นคุณปู่กำลังสั่งสอนหลานชายอย่างเข้มงวด กลับไม่กล่าววาจาปกป้อง เพียงถอดเสื้อตัวเองและลงไปนั่งคุกเข่าคู่กับลูกชายเมื่อเห็นดังนั้นคุณปู่อ้ายจื่อจึงถามลูกชายตัวเองว่า “แกไปทำอะไรผิดมา ถึงต้องมานั่งคุกเข่ารอรับการลงโทษ?”
.
เจ้าลูกชายร่ำไห้พลางตอบกลับไปว่า “เมื่อพ่อไม่สนใจความรู้สึกของผม ทำให้ลูกชายของผมต้องนั่งคุกเข่าท่ามกลางความหนาวเหน็บอย่างนี้ ผมก็ต้องแก้คืนด้วยการทำให้ลูกชายของพ่อต้องนั่งหนาว เพื่อให้พ่อได้รู้สึกบ้าง!” ได้ยินดังนั้นคุณปู่อ้ายจื่อจึงถึงกับหัวร่อออกมา และสุดท้ายปล่อยตัวหลานชายไปโดยไม่ทำโทษอะไร
.
เรียบเรียงจาก 《艾子后语》โดย ลู่จั๋ว (陆灼), ราชวงศ์หมิง
.
คลิกอ่านต้นฉบับ >> https://mgronline.com/china/detail/9570000050758
เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน อ้ายจื่อตีหลาน
.
นานมาแล้วในประเทศจีน มีผู้คุณปู่ผู้เฒ่านามว่า “อ้ายจื่อ” ...
.
คุณปู่อ้ายจื่อรู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เมื่อหลานชายคนเดียวกลับไม่ชอบเล่าเรียนหนังสือ วันๆ เอาแต่เที่ยวเล่นหาเรื่องสนุกสนาน ทั้งยังสร้างเรื่องยุ่งให้กับครอบครัวไม่เว้นแต่ละวัน ด้วยเหตุนี้คุณปู่อ้ายจื่อจึงมักจะคว้าไม้เรียวออกไปฟาดอบรมหลานชายอยู่บ่อยๆ ทว่าเจ้าหลานจอมซนกลับไม่ปรับปรุงพฤติกรรม ขณะที่ลูกชายและลูกสะใภ้ต่างก็ตามใจหลานชายคนเดียวเสียจนเด็กเคยตัว พอคุณปู่ดุด่าและอบรมเข้มหลายครั้งเข้า เจ้าพ่อกับแม่ของมันก็ออกมาให้ท้ายตามใจ ทำให้คุณปู่ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่
.
กระทั่งกลางฤดูหนาวหนึ่ง ในวันที่หิมะตกหนัก ขณะที่ ไอ้เจ้าหลานชายตัวแสบกำลังเล่นหิมะอยู่กลางลานบ้าน คุณปู่ก็เรียกหลานชายมาเพื่ออบรมโดยสั่งให้ถอดเสื้อและนั่งคุกเข่าท่ามกลางหิมะที่ตกหนัก เมื่อถอดเสื้อออก ร่างของเด็กน้อยก็สั่นเทิ้มด้วยความหนาวเหน็บ
.
ในเวลาเดียวกัน เมื่อเจ้าตัวพ่อเดินมาเห็นคุณปู่กำลังสั่งสอนหลานชายอย่างเข้มงวด กลับไม่กล่าววาจาปกป้อง เพียงถอดเสื้อตัวเองและลงไปนั่งคุกเข่าคู่กับลูกชายเมื่อเห็นดังนั้นคุณปู่อ้ายจื่อจึงถามลูกชายตัวเองว่า “แกไปทำอะไรผิดมา ถึงต้องมานั่งคุกเข่ารอรับการลงโทษ?”
.
เจ้าลูกชายร่ำไห้พลางตอบกลับไปว่า “เมื่อพ่อไม่สนใจความรู้สึกของผม ทำให้ลูกชายของผมต้องนั่งคุกเข่าท่ามกลางความหนาวเหน็บอย่างนี้ ผมก็ต้องแก้คืนด้วยการทำให้ลูกชายของพ่อต้องนั่งหนาว เพื่อให้พ่อได้รู้สึกบ้าง!” ได้ยินดังนั้นคุณปู่อ้ายจื่อจึงถึงกับหัวร่อออกมา และสุดท้ายปล่อยตัวหลานชายไปโดยไม่ทำโทษอะไร
.
เรียบเรียงจาก 《艾子后语》โดย ลู่จั๋ว (陆灼), ราชวงศ์หมิง
.
คลิกอ่านต้นฉบับ >> https://mgronline.com/china/detail/9570000050758
English