สมาธิ: ระดับและองค์ประกอบสำคัญ
สมาธิเริ่มต้นอย่างไร?
สมาธิทุกระดับเริ่มต้นจาก สององค์ประกอบทางใจ:
1. วิตักกะ (เล็ง): การตั้งจิตให้โฟกัสกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
2. วิจาระ (เชื่อมติด): การเชื่อมกระแสจิตกับสิ่งที่เล็งจนจิตแนบแน่นกับอารมณ์นั้น
เมื่อจิตเชื่อมติดกับอารมณ์ที่เล็งไว้ จะเกิดสมาธิ ซึ่งแบ่งได้ตามระดับของปีติสุขและความตั้งมั่นของจิต
---
ระดับของสมาธิ
1. ขณิกสมาธิ:
สมาธิชั่วขณะ เกิดขึ้นเพียงชั่วคราว
มีปีติสุขน้อย จิตสงบได้เพียงสั้นๆ
มักเกิดในชีวิตประจำวัน เช่น การตั้งใจอ่านหนังสือ
2. อุปจารสมาธิ:
สมาธิระดับกลาง
มีปีติสุขซาบซ่าน สงบวิเวก
จิตใกล้จะรวมเป็นหนึ่ง แต่ยังไม่ถึงจุดสูงสุด
3. อัปปนาสมาธิ:
สมาธิระดับสูงสุด
จิตรวมเป็นหนึ่งเดียว
เกิดปีติสุขอันละเอียดและมั่นคง
---
ตัวอย่างการเข้าสมาธิด้วยอานาปานสติ
1. เริ่มต้นด้วยวิตักกะ (เล็ง):
ตั้งสติรู้ลมหายใจเข้า-ออก
โฟกัสจิตที่ลมหายใจ
2. เข้าสู่วิจาระ (เชื่อมติด):
รู้ลมหายใจอย่างต่อเนื่อง
สังเกตลมหายใจที่ยาว สั้น หรือการเคลื่อนไหวของร่างกาย
จิตเริ่มเชื่อมติดกับลมหายใจ
3. เข้าสมาธิ:
เมื่อจิตเชื่อมติดกับลมหายใจ จะเกิดปีติสุข
สมาธิจะพัฒนาตามระดับของความสงบและความแน่วแน่
---
สมาธิในชีวิตประจำวัน
หลักการของวิตักกะและวิจาระเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น:
การอ่านหนังสือแบบใจจดใจจ่อ
การทำงานที่สนุกและมุ่งมั่นไม่วอกแวก
การนึกถึงสิ่งที่ทำให้ใจจดจ่อและเพลิดเพลิน
---
ข้อสรุป:
สมาธิไม่จำกัดเฉพาะในรูปแบบการปฏิบัติธรรม แต่เกิดจากการ รู้เห็นกายใจ และฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ จิตที่ตั้งมั่นและแนบแน่นกับอารมณ์อย่างเหมาะสมจะนำไปสู่ สัมมาสมาธิ ที่ช่วยสร้างความสงบและความเข้าใจในชีวิตอย่างลึกซึ้ง.
สมาธิเริ่มต้นอย่างไร?
สมาธิทุกระดับเริ่มต้นจาก สององค์ประกอบทางใจ:
1. วิตักกะ (เล็ง): การตั้งจิตให้โฟกัสกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
2. วิจาระ (เชื่อมติด): การเชื่อมกระแสจิตกับสิ่งที่เล็งจนจิตแนบแน่นกับอารมณ์นั้น
เมื่อจิตเชื่อมติดกับอารมณ์ที่เล็งไว้ จะเกิดสมาธิ ซึ่งแบ่งได้ตามระดับของปีติสุขและความตั้งมั่นของจิต
---
ระดับของสมาธิ
1. ขณิกสมาธิ:
สมาธิชั่วขณะ เกิดขึ้นเพียงชั่วคราว
มีปีติสุขน้อย จิตสงบได้เพียงสั้นๆ
มักเกิดในชีวิตประจำวัน เช่น การตั้งใจอ่านหนังสือ
2. อุปจารสมาธิ:
สมาธิระดับกลาง
มีปีติสุขซาบซ่าน สงบวิเวก
จิตใกล้จะรวมเป็นหนึ่ง แต่ยังไม่ถึงจุดสูงสุด
3. อัปปนาสมาธิ:
สมาธิระดับสูงสุด
จิตรวมเป็นหนึ่งเดียว
เกิดปีติสุขอันละเอียดและมั่นคง
---
ตัวอย่างการเข้าสมาธิด้วยอานาปานสติ
1. เริ่มต้นด้วยวิตักกะ (เล็ง):
ตั้งสติรู้ลมหายใจเข้า-ออก
โฟกัสจิตที่ลมหายใจ
2. เข้าสู่วิจาระ (เชื่อมติด):
รู้ลมหายใจอย่างต่อเนื่อง
สังเกตลมหายใจที่ยาว สั้น หรือการเคลื่อนไหวของร่างกาย
จิตเริ่มเชื่อมติดกับลมหายใจ
3. เข้าสมาธิ:
เมื่อจิตเชื่อมติดกับลมหายใจ จะเกิดปีติสุข
สมาธิจะพัฒนาตามระดับของความสงบและความแน่วแน่
---
สมาธิในชีวิตประจำวัน
หลักการของวิตักกะและวิจาระเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น:
การอ่านหนังสือแบบใจจดใจจ่อ
การทำงานที่สนุกและมุ่งมั่นไม่วอกแวก
การนึกถึงสิ่งที่ทำให้ใจจดจ่อและเพลิดเพลิน
---
ข้อสรุป:
สมาธิไม่จำกัดเฉพาะในรูปแบบการปฏิบัติธรรม แต่เกิดจากการ รู้เห็นกายใจ และฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ จิตที่ตั้งมั่นและแนบแน่นกับอารมณ์อย่างเหมาะสมจะนำไปสู่ สัมมาสมาธิ ที่ช่วยสร้างความสงบและความเข้าใจในชีวิตอย่างลึกซึ้ง.
สมาธิ: ระดับและองค์ประกอบสำคัญ
สมาธิเริ่มต้นอย่างไร?
สมาธิทุกระดับเริ่มต้นจาก สององค์ประกอบทางใจ:
1. วิตักกะ (เล็ง): การตั้งจิตให้โฟกัสกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
2. วิจาระ (เชื่อมติด): การเชื่อมกระแสจิตกับสิ่งที่เล็งจนจิตแนบแน่นกับอารมณ์นั้น
เมื่อจิตเชื่อมติดกับอารมณ์ที่เล็งไว้ จะเกิดสมาธิ ซึ่งแบ่งได้ตามระดับของปีติสุขและความตั้งมั่นของจิต
---
ระดับของสมาธิ
1. ขณิกสมาธิ:
สมาธิชั่วขณะ เกิดขึ้นเพียงชั่วคราว
มีปีติสุขน้อย จิตสงบได้เพียงสั้นๆ
มักเกิดในชีวิตประจำวัน เช่น การตั้งใจอ่านหนังสือ
2. อุปจารสมาธิ:
สมาธิระดับกลาง
มีปีติสุขซาบซ่าน สงบวิเวก
จิตใกล้จะรวมเป็นหนึ่ง แต่ยังไม่ถึงจุดสูงสุด
3. อัปปนาสมาธิ:
สมาธิระดับสูงสุด
จิตรวมเป็นหนึ่งเดียว
เกิดปีติสุขอันละเอียดและมั่นคง
---
ตัวอย่างการเข้าสมาธิด้วยอานาปานสติ
1. เริ่มต้นด้วยวิตักกะ (เล็ง):
ตั้งสติรู้ลมหายใจเข้า-ออก
โฟกัสจิตที่ลมหายใจ
2. เข้าสู่วิจาระ (เชื่อมติด):
รู้ลมหายใจอย่างต่อเนื่อง
สังเกตลมหายใจที่ยาว สั้น หรือการเคลื่อนไหวของร่างกาย
จิตเริ่มเชื่อมติดกับลมหายใจ
3. เข้าสมาธิ:
เมื่อจิตเชื่อมติดกับลมหายใจ จะเกิดปีติสุข
สมาธิจะพัฒนาตามระดับของความสงบและความแน่วแน่
---
สมาธิในชีวิตประจำวัน
หลักการของวิตักกะและวิจาระเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น:
การอ่านหนังสือแบบใจจดใจจ่อ
การทำงานที่สนุกและมุ่งมั่นไม่วอกแวก
การนึกถึงสิ่งที่ทำให้ใจจดจ่อและเพลิดเพลิน
---
ข้อสรุป:
สมาธิไม่จำกัดเฉพาะในรูปแบบการปฏิบัติธรรม แต่เกิดจากการ รู้เห็นกายใจ และฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ จิตที่ตั้งมั่นและแนบแน่นกับอารมณ์อย่างเหมาะสมจะนำไปสู่ สัมมาสมาธิ ที่ช่วยสร้างความสงบและความเข้าใจในชีวิตอย่างลึกซึ้ง.
0 ความคิดเห็น
0 การแบ่งปัน
211 มุมมอง
0 รีวิว
English