• +++ #อ่านบรรทัดแรกกูงง #อ่านจบกูช็อค

    +++ #อีดอกกกกกกกกกกกก_จะบ้า

    😅 งง #ตอนบอกไม่ถอดเสื้อ

    #เอ็นดู #โลกใบนี้มีความลึกลับซ่อนอยู่เยอะ
    +++ #อ่านบรรทัดแรกกูงง #อ่านจบกูช็อค +++ #อีดอกกกกกกกกกกกก_จะบ้า 😅 งง #ตอนบอกไม่ถอดเสื้อ #เอ็นดู #โลกใบนี้มีความลึกลับซ่อนอยู่เยอะ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 120 มุมมอง 0 รีวิว
  • ฝากนิยายด้วยนะคะ
    อัพตอนที่ 19 ค่ะ อัพทุกวันเสาร์ อาทิตย์ ที่ readAwrite นะคะ
    The Boundary เขตแดนพิศวง แนว ชญ ลึกลับ แฟนตาซี สืบสวนแบบเหนือธรรมชาติ
    Writer : Cirrus Halo
    มูลนิธิเหรียญปราชญ์ซึ่งเป็นมูลนิธิที่ศึกษาเกี่ยวกับความเชื่อท้องถิ่น และรับคำร้องจากคนที่เดือดร้อนเพราะเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆ เอวากับนาชาญเป็นเจ้าหน้าที่ของมูลนิธิเหรียญปราชญ์จึงมีหน้าที่ต้องลงไปตรวจสอบและแก้ไขปริศนาเบื้องหลังความลึกลับของตำนานสยองขวัญและความเชื่อที่แปลกประหลาด ซึ่งเกี่ยวข้องกับภพภูมิทั้งสี่ได้แก่ ยักษ์ กุมภัณฑ์ พญานาค และคนธรรพ์ การเดินทางจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง โปรดติดตามได้ใน The Boundary เขตแดนพิศวงค่ะ

    https://www.readawrite.com/a/Zbrlo9-The-Boundary-40%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%95%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%A8%E0%B8%A7?r=search_article
    ฝากนิยายด้วยนะคะ อัพตอนที่ 19 ค่ะ อัพทุกวันเสาร์ อาทิตย์ ที่ readAwrite นะคะ The Boundary เขตแดนพิศวง แนว ชญ ลึกลับ แฟนตาซี สืบสวนแบบเหนือธรรมชาติ Writer : Cirrus Halo มูลนิธิเหรียญปราชญ์ซึ่งเป็นมูลนิธิที่ศึกษาเกี่ยวกับความเชื่อท้องถิ่น และรับคำร้องจากคนที่เดือดร้อนเพราะเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆ เอวากับนาชาญเป็นเจ้าหน้าที่ของมูลนิธิเหรียญปราชญ์จึงมีหน้าที่ต้องลงไปตรวจสอบและแก้ไขปริศนาเบื้องหลังความลึกลับของตำนานสยองขวัญและความเชื่อที่แปลกประหลาด ซึ่งเกี่ยวข้องกับภพภูมิทั้งสี่ได้แก่ ยักษ์ กุมภัณฑ์ พญานาค และคนธรรพ์ การเดินทางจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง โปรดติดตามได้ใน The Boundary เขตแดนพิศวงค่ะ https://www.readawrite.com/a/Zbrlo9-The-Boundary-40%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%95%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%A8%E0%B8%A7?r=search_article
    WWW.READAWRITE.COM
    The Boundary (เขตแดนพิศวง): ลึกลับ
    มูลนิธิเหรียญปราชญ์ซึ่งทำหน้าที่ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องความเชื่อท้องถิ่นและตำนานอาถรรพ์ บางครั้งก็มีคำร
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 159 มุมมอง 0 รีวิว
  • เล่านิยายที่ตนเองเขียนแบบคร่าวๆ ผ่านวีดีโอค่ะ

    Mystery of Ahnya ปริศนาแห่งอัณยา แนว ชญ ลึกลับสยองขวัญ ดาร์คแฟนตาซี เน้นทริลเลอร์ จบแล้วค่ะ
    Writer : Cirrus Halo
    เมื่อเอรินได้รับคำเชิญจากแฟนหนุ่มของเธอให้ไปเยือนบ้านเกิดที่ชื่อเมืองอัณยา เธอต้องเผชิญกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ การฆาตกรรม พฤติกรรมของชาวเมืองและแฟนหนุ่มที่แปลกไป ทำให้เธอต้องสืบหาเบาะแสเพื่อพิสูจน์ความจริง โปรดติดตามได้ใน Mystery of Ahnya ปริศนาแห่งอัณยาค่ะ
    ที่เว็บนิยายออนไลน์ Tunwalai, Kawebook, Fictionlog, readAwrite, Dreame
    หรือ E-Book ที่ Mebmarket และ Pinto ค่ะ
    เล่านิยายที่ตนเองเขียนแบบคร่าวๆ ผ่านวีดีโอค่ะ Mystery of Ahnya ปริศนาแห่งอัณยา แนว ชญ ลึกลับสยองขวัญ ดาร์คแฟนตาซี เน้นทริลเลอร์ จบแล้วค่ะ Writer : Cirrus Halo เมื่อเอรินได้รับคำเชิญจากแฟนหนุ่มของเธอให้ไปเยือนบ้านเกิดที่ชื่อเมืองอัณยา เธอต้องเผชิญกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ การฆาตกรรม พฤติกรรมของชาวเมืองและแฟนหนุ่มที่แปลกไป ทำให้เธอต้องสืบหาเบาะแสเพื่อพิสูจน์ความจริง โปรดติดตามได้ใน Mystery of Ahnya ปริศนาแห่งอัณยาค่ะ ที่เว็บนิยายออนไลน์ Tunwalai, Kawebook, Fictionlog, readAwrite, Dreame หรือ E-Book ที่ Mebmarket และ Pinto ค่ะ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 139 มุมมอง 75 0 รีวิว
  • รัสเซียกำลังคัดเลือกนักรบอิสระชาวอเมริกันสำหรับสงครามการล้างเผ่าพันธุ์

    ช่วยต่อสู้กับศัตรูภายในสหรัฐอเมริกา

    🔥🔥🔥 - พื้นหลัง - 🔥🔥🔥
    พวกนาซี =
    (พวกเรปโต, วีริล, สมาคมลับแห่งลัทธิลึกลับ, อิลลูมินาติ, นักรบเทมพลาร์, กลุ่มอ็อกโทกอน ฯลฯ)
    = พวกไซออนิสต์ = (กองบัญชาการอิสราเอล)
    = พวกซาตานิสต์คาซาเรียน (กองบัญชาการยูเครน)

    (ดูวิดีโอพื้นหลังเพิ่มเติมได้ในช่องคำอธิบายของ RUMBLE)

    @EXPOSEthePEDOSendOfTheCABAL

    https://rumble.com/v283lxw-russia-is-recruiting-american-freedom-warriqrs-for-the-denazification-war.html
    รัสเซียกำลังคัดเลือกนักรบอิสระชาวอเมริกันสำหรับสงครามการล้างเผ่าพันธุ์ ช่วยต่อสู้กับศัตรูภายในสหรัฐอเมริกา 🔥🔥🔥 - พื้นหลัง - 🔥🔥🔥 พวกนาซี = (พวกเรปโต, วีริล, สมาคมลับแห่งลัทธิลึกลับ, อิลลูมินาติ, นักรบเทมพลาร์, กลุ่มอ็อกโทกอน ฯลฯ) = พวกไซออนิสต์ = (กองบัญชาการอิสราเอล) = พวกซาตานิสต์คาซาเรียน (กองบัญชาการยูเครน) (ดูวิดีโอพื้นหลังเพิ่มเติมได้ในช่องคำอธิบายของ RUMBLE) @EXPOSEthePEDOSendOfTheCABAL https://rumble.com/v283lxw-russia-is-recruiting-american-freedom-warriqrs-for-the-denazification-war.html
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 162 มุมมอง 0 รีวิว
  • ..ข่าวคือข่าว (ถ้าจริง มาไทยแล้วยังนะ น่าจะพร้อมกับเรือussมั้ยนะ ข่าวแววๆว่ากำลังติดตั้งในจังหวัดเราที่ดังๆ อาทิ เชียงใหม่ภาคเหนือก็ว่า,เท็จหรือจริงมิทราบ,แต่ทรัมป์จะชนะนี้รับรู้มานานแล้ว,เพราะทรัมป์คุมเกมส์มาตลอดไง.นาโนเองล้วนๆนะ)
    ..
    ทรัมป์ 2024: ผู้ปฏิบัติงานเตียงแพทย์ที่ผ่านการฝึกอบรมพร้อมที่จะนำเทคโนโลยีการรักษาด้วยควอนตัมมาใช้กับประชาชนทุกคน – ความลับที่เปลี่ยนชีวิตซึ่งไบเดนและรัฐบาลเงาปิดบังไว้อย่างสิ้นหวัง!

    เตียงแพทย์ไม่ได้เป็นเพียงเครื่องจักรขั้นสูงเท่านั้น แต่ยังเป็นเทคโนโลยีปฏิวัติวงการที่ใช้การรักษาด้วยควอนตัมซึ่งชนชั้นสูงได้ทุ่มเงินหลายพันล้านเพื่อซ่อนไว้จากสาธารณชน อุปกรณ์เหล่านี้โต้ตอบกับร่างกายในระดับควอนตัม ฟื้นฟูเซลล์และย้อนกลับโรค การแก่ชรา และแม้แต่ความผิดปกติทางพันธุกรรม

    เตียงแพทย์แต่ละเตียงทำงานโดยสร้างสนามความถี่สูงที่สั่นสะเทือนกับดีเอ็นเอของมนุษย์ ปรับแต่งเซลล์ที่เสียหายให้กลับสู่สภาพเดิมที่แข็งแรง ลองนึกภาพการย้อนกลับโรคภัยไข้เจ็บหรือบาดแผลทางจิตใจหลายปีในเวลาเพียงไม่กี่นาทีสิ! เทคโนโลยีนี้ขับเคลื่อนด้วยการคำนวณควอนตัมขั้นสูงและพลังงานจุดศูนย์ ซึ่งใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่รัฐบาลเงาจำแนกไว้มานานหลายทศวรรษ

    ทำไมพวกเขาถึงเก็บซ่อนมันเอาไว้? ง่ายๆ เลย: บริษัทเวชภัณฑ์ขนาดใหญ่เติบโตได้จากความเจ็บป่วย หากสาธารณชนรู้เกี่ยวกับเตียงแพทย์ อุตสาหกรรมยาที่มีมูลค่าหลายล้านล้านดอลลาร์จะล่มสลายในชั่วข้ามคืน ไบเดนในฐานะหุ่นเชิดของกลุ่มคนชั้นสูงไม่มีเจตนาที่จะให้เทคโนโลยีนี้เข้าถึงคนทั่วไป

    ทรัมป์รู้เรื่องนี้ดี นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแม้แต่ในช่วงการบริหารของไบเดน เขาก็ยังดำเนินการอย่างลับๆ โดยติดตั้งเตียงพยาบาลในแผนกที่ “กำลังก่อสร้าง” ของโรงพยาบาลที่เลือกไว้และสถานที่ทางทหาร เพื่อไม่ให้ถูกสายตาของกลุ่มรัฐลึกลับจับจ้อง ป้ายบอกทางมีอยู่ทุกที่ ตั้งแต่การอัปเกรดโรงพยาบาลที่มีความปลอดภัยสูงอย่างลึกลับไปจนถึงฐานทัพทหารห่างไกลที่เตรียมพร้อมสำหรับการปฏิวัติเตียงพยาบาล

    เตียงพยาบาลเหล่านี้ต้องได้รับการฝึกอบรมเฉพาะทาง ดังนั้นทีมของทรัมป์จึงเตรียม “แพทย์ควอนตัม” ไว้เป็นความลับ ซึ่งเป็นเครือข่ายผู้ปฏิบัติงานที่ผ่านการตรวจสอบแล้ว ซึ่งจะพร้อมสำหรับการนำไปใช้ในวงกว้างทันทีที่ทรัมป์กลับมาดำรงตำแหน่งอีกครั้ง เซสชันการใช้เตียงพยาบาลแต่ละครั้งจะปรับให้เข้ากับเครื่องหมายทางพันธุกรรมและสรีรวิทยาเฉพาะของผู้ป่วยแต่ละคน ทำให้เทคโนโลยีนี้เป็นการรักษาเฉพาะบุคคลอย่างแท้จริง

    แผนของทรัมป์รวมถึงศูนย์เตียงพยาบาลที่เป็นอิสระจากโรงพยาบาลทั่วไป เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนสามารถเข้าถึงได้ โดยหลีกเลี่ยงการควบคุมการดูแลสุขภาพของบริษัทยาขนาดใหญ่ ศูนย์เหล่านี้จะมีเจ้าหน้าที่ที่จงรักภักดีซึ่งไม่เพียงแต่จะดูแลเตียงเท่านั้น แต่ยังปกป้องเตียงเหล่านี้จากความพยายามทำลายล้างของรัฐบาลลึกอีกด้วย

    นอกเหนือจากการรักษาแล้ว เตียงทางการแพทย์ยังมีส่วนประกอบทางปัญญาที่สามารถฟื้นคืนความทรงจำ เพิ่มความชัดเจนทางจิตใจ และปลดล็อกความสามารถที่ถูกกดขี่ ทำลายการปรับสภาพจิตใจที่ทำให้ผู้คนอยู่ในระเบียบ เมื่อประชาชนมองเห็นความจริงเบื้องหลังคำโกหกเหล่านี้ โครงสร้างการควบคุมก็จะพังทลายลง

    เมื่อทรัมป์กลับมาดำรงตำแหน่ง เตียงทางการแพทย์จะเปิดให้บริการทั่วประเทศ โดยหลีกเลี่ยงขั้นตอนที่ยุ่งยากด้วยคำสั่งของฝ่ายบริหาร และให้ประชาชนทุกคนเข้าถึงได้ นี่คือการปฏิวัติที่ชนชั้นนำกลัวที่สุด อาณาจักรของบริษัทยาขนาดใหญ่กำลังจะพังทลาย และโลกที่เรารู้จักจะเปลี่ยนไปตลอดกาล

    การนับถอยหลังได้เริ่มต้นขึ้น เตียงทางการแพทย์พร้อมแล้ว และการเลือกตั้งซ้ำของทรัมป์คือขั้นตอนสุดท้ายในการปลดปล่อยเราทุกคน
    ..ข่าวคือข่าว (ถ้าจริง มาไทยแล้วยังนะ น่าจะพร้อมกับเรือussมั้ยนะ ข่าวแววๆว่ากำลังติดตั้งในจังหวัดเราที่ดังๆ อาทิ เชียงใหม่ภาคเหนือก็ว่า,เท็จหรือจริงมิทราบ,แต่ทรัมป์จะชนะนี้รับรู้มานานแล้ว,เพราะทรัมป์คุมเกมส์มาตลอดไง.นาโนเองล้วนๆนะ) .. ทรัมป์ 2024: ผู้ปฏิบัติงานเตียงแพทย์ที่ผ่านการฝึกอบรมพร้อมที่จะนำเทคโนโลยีการรักษาด้วยควอนตัมมาใช้กับประชาชนทุกคน – ความลับที่เปลี่ยนชีวิตซึ่งไบเดนและรัฐบาลเงาปิดบังไว้อย่างสิ้นหวัง! เตียงแพทย์ไม่ได้เป็นเพียงเครื่องจักรขั้นสูงเท่านั้น แต่ยังเป็นเทคโนโลยีปฏิวัติวงการที่ใช้การรักษาด้วยควอนตัมซึ่งชนชั้นสูงได้ทุ่มเงินหลายพันล้านเพื่อซ่อนไว้จากสาธารณชน อุปกรณ์เหล่านี้โต้ตอบกับร่างกายในระดับควอนตัม ฟื้นฟูเซลล์และย้อนกลับโรค การแก่ชรา และแม้แต่ความผิดปกติทางพันธุกรรม เตียงแพทย์แต่ละเตียงทำงานโดยสร้างสนามความถี่สูงที่สั่นสะเทือนกับดีเอ็นเอของมนุษย์ ปรับแต่งเซลล์ที่เสียหายให้กลับสู่สภาพเดิมที่แข็งแรง ลองนึกภาพการย้อนกลับโรคภัยไข้เจ็บหรือบาดแผลทางจิตใจหลายปีในเวลาเพียงไม่กี่นาทีสิ! เทคโนโลยีนี้ขับเคลื่อนด้วยการคำนวณควอนตัมขั้นสูงและพลังงานจุดศูนย์ ซึ่งใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่รัฐบาลเงาจำแนกไว้มานานหลายทศวรรษ ทำไมพวกเขาถึงเก็บซ่อนมันเอาไว้? ง่ายๆ เลย: บริษัทเวชภัณฑ์ขนาดใหญ่เติบโตได้จากความเจ็บป่วย หากสาธารณชนรู้เกี่ยวกับเตียงแพทย์ อุตสาหกรรมยาที่มีมูลค่าหลายล้านล้านดอลลาร์จะล่มสลายในชั่วข้ามคืน ไบเดนในฐานะหุ่นเชิดของกลุ่มคนชั้นสูงไม่มีเจตนาที่จะให้เทคโนโลยีนี้เข้าถึงคนทั่วไป ทรัมป์รู้เรื่องนี้ดี นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแม้แต่ในช่วงการบริหารของไบเดน เขาก็ยังดำเนินการอย่างลับๆ โดยติดตั้งเตียงพยาบาลในแผนกที่ “กำลังก่อสร้าง” ของโรงพยาบาลที่เลือกไว้และสถานที่ทางทหาร เพื่อไม่ให้ถูกสายตาของกลุ่มรัฐลึกลับจับจ้อง ป้ายบอกทางมีอยู่ทุกที่ ตั้งแต่การอัปเกรดโรงพยาบาลที่มีความปลอดภัยสูงอย่างลึกลับไปจนถึงฐานทัพทหารห่างไกลที่เตรียมพร้อมสำหรับการปฏิวัติเตียงพยาบาล เตียงพยาบาลเหล่านี้ต้องได้รับการฝึกอบรมเฉพาะทาง ดังนั้นทีมของทรัมป์จึงเตรียม “แพทย์ควอนตัม” ไว้เป็นความลับ ซึ่งเป็นเครือข่ายผู้ปฏิบัติงานที่ผ่านการตรวจสอบแล้ว ซึ่งจะพร้อมสำหรับการนำไปใช้ในวงกว้างทันทีที่ทรัมป์กลับมาดำรงตำแหน่งอีกครั้ง เซสชันการใช้เตียงพยาบาลแต่ละครั้งจะปรับให้เข้ากับเครื่องหมายทางพันธุกรรมและสรีรวิทยาเฉพาะของผู้ป่วยแต่ละคน ทำให้เทคโนโลยีนี้เป็นการรักษาเฉพาะบุคคลอย่างแท้จริง แผนของทรัมป์รวมถึงศูนย์เตียงพยาบาลที่เป็นอิสระจากโรงพยาบาลทั่วไป เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนสามารถเข้าถึงได้ โดยหลีกเลี่ยงการควบคุมการดูแลสุขภาพของบริษัทยาขนาดใหญ่ ศูนย์เหล่านี้จะมีเจ้าหน้าที่ที่จงรักภักดีซึ่งไม่เพียงแต่จะดูแลเตียงเท่านั้น แต่ยังปกป้องเตียงเหล่านี้จากความพยายามทำลายล้างของรัฐบาลลึกอีกด้วย นอกเหนือจากการรักษาแล้ว เตียงทางการแพทย์ยังมีส่วนประกอบทางปัญญาที่สามารถฟื้นคืนความทรงจำ เพิ่มความชัดเจนทางจิตใจ และปลดล็อกความสามารถที่ถูกกดขี่ ทำลายการปรับสภาพจิตใจที่ทำให้ผู้คนอยู่ในระเบียบ เมื่อประชาชนมองเห็นความจริงเบื้องหลังคำโกหกเหล่านี้ โครงสร้างการควบคุมก็จะพังทลายลง เมื่อทรัมป์กลับมาดำรงตำแหน่ง เตียงทางการแพทย์จะเปิดให้บริการทั่วประเทศ โดยหลีกเลี่ยงขั้นตอนที่ยุ่งยากด้วยคำสั่งของฝ่ายบริหาร และให้ประชาชนทุกคนเข้าถึงได้ นี่คือการปฏิวัติที่ชนชั้นนำกลัวที่สุด อาณาจักรของบริษัทยาขนาดใหญ่กำลังจะพังทลาย และโลกที่เรารู้จักจะเปลี่ยนไปตลอดกาล การนับถอยหลังได้เริ่มต้นขึ้น เตียงทางการแพทย์พร้อมแล้ว และการเลือกตั้งซ้ำของทรัมป์คือขั้นตอนสุดท้ายในการปลดปล่อยเราทุกคน
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 181 มุมมอง 0 รีวิว
  • ..คนพวกนี้น่าจะตายก่อนปี2022นานแล้ว.
    ..นีัคือวาทะวลีคำ&เล่นคำของเขานักไล่ล่า.
    ไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนพวกนี้แค่ตกต่ำลงอย่างลึกลับ บางคนตาย

    แต่ Q เป็นพวกทำเรื่องทางจิตวิทยา

    😂...

    ยิ่งคนคิดว่า Q เป็นพวกทำเรื่องทางจิตวิทยามากเท่าไร Q ก็ยิ่งต้องจับกุมและประหารชีวิตในโหมดล่องหนมากขึ้นเท่านั้น

    คุณเบื่อที่จะชนะหรือยัง? ฉันยังไม่เบื่อ... รายการยังคงดีขึ้นเรื่อยๆ!
    ..คนพวกนี้น่าจะตายก่อนปี2022นานแล้ว. ..นีัคือวาทะวลีคำ&เล่นคำของเขานักไล่ล่า. ไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนพวกนี้แค่ตกต่ำลงอย่างลึกลับ บางคนตาย แต่ Q เป็นพวกทำเรื่องทางจิตวิทยา 😂... ยิ่งคนคิดว่า Q เป็นพวกทำเรื่องทางจิตวิทยามากเท่าไร Q ก็ยิ่งต้องจับกุมและประหารชีวิตในโหมดล่องหนมากขึ้นเท่านั้น คุณเบื่อที่จะชนะหรือยัง? ฉันยังไม่เบื่อ... รายการยังคงดีขึ้นเรื่อยๆ!
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 64 มุมมอง 0 รีวิว
  • ในปี 1976 ในช่วงวิกฤติน้ำมัน สแตนลีย์ เมเยอร์ได้สร้างรถยนต์ที่วิ่งด้วยน้ำ โดยอาศัยหลักการแยกอะตอมของน้ำออกเป็นองค์ประกอบพื้นฐาน เผาไฮโดรเจนเพื่อสร้างพลังงาน และปล่อยออกซิเจนออกมาโดยไม่ก่อให้เกิดการปล่อยมลพิษ

    เมเยอร์อ้างว่ารถของเขาสามารถวิ่งได้ 112 ไมล์โดยใช้น้ำเพียง 4 ลิตรและไม่มีอะไรอีก

    รถยนต์คันนี้สามารถวิ่งได้ 1,000 ไมล์ต่อถังได้อย่างง่ายดายด้วยสิ่งที่แทบจะไม่มีต้นทุนเลย ซึ่งต้องฟังดูวิเศษจริงๆ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของปัญหาของเขา

    ก่อนหน้านี้ สแตนลีย์เคยกล่าวว่าเขาถูกคุกคามหลายครั้งจากตัวแทนของบริษัทน้ำมันจากทั่วโลก จากนั้นเขาก็เสียชีวิตอย่างลึกลับ

    สแตนลีย์เสียชีวิตเพราะเขารู้วิธีเปลี่ยนน้ำเป็นเชื้อเพลิงหรือไม่? ขึ้นอยู่กับคุณที่จะตัดสินใจ
    ในปี 1976 ในช่วงวิกฤติน้ำมัน สแตนลีย์ เมเยอร์ได้สร้างรถยนต์ที่วิ่งด้วยน้ำ โดยอาศัยหลักการแยกอะตอมของน้ำออกเป็นองค์ประกอบพื้นฐาน เผาไฮโดรเจนเพื่อสร้างพลังงาน และปล่อยออกซิเจนออกมาโดยไม่ก่อให้เกิดการปล่อยมลพิษ เมเยอร์อ้างว่ารถของเขาสามารถวิ่งได้ 112 ไมล์โดยใช้น้ำเพียง 4 ลิตรและไม่มีอะไรอีก รถยนต์คันนี้สามารถวิ่งได้ 1,000 ไมล์ต่อถังได้อย่างง่ายดายด้วยสิ่งที่แทบจะไม่มีต้นทุนเลย ซึ่งต้องฟังดูวิเศษจริงๆ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของปัญหาของเขา ก่อนหน้านี้ สแตนลีย์เคยกล่าวว่าเขาถูกคุกคามหลายครั้งจากตัวแทนของบริษัทน้ำมันจากทั่วโลก จากนั้นเขาก็เสียชีวิตอย่างลึกลับ สแตนลีย์เสียชีวิตเพราะเขารู้วิธีเปลี่ยนน้ำเป็นเชื้อเพลิงหรือไม่? ขึ้นอยู่กับคุณที่จะตัดสินใจ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 94 มุมมอง 23 0 รีวิว
  • ด่วน: หน่วยงานพิเศษ Adrenochrome ช่วยเหลือเด็กหลายร้อยคนที่ถูกค้ามนุษย์โดย Marina Abramovic

    หน่วยพิเศษของรัสเซียได้ช่วยเหลือเด็กที่ถูกค้ามนุษย์หลายร้อยคนจากโรงงาน adrenochrome ที่ซ่อนอยู่ลึกในเทือกเขาคาร์เพเทียนของยูเครน ซึ่งเป็นการพัฒนาที่น่าตกตะลึง ปฏิบัติการนี้เป็นส่วนหนึ่งของแคมเปญของประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูตินเพื่อทำลายอุตสาหกรรม adrenochrome ทั่วโลก ซึ่งส่งคลื่นความตกตะลึงไปทั่วโลก การเปิดเผยที่น่าวิตกกังวลที่สุด? ศิลปินการแสดงชื่อดังอย่าง Marina Abramovic ถูกกล่าวหาว่าเป็นศูนย์กลางของความสยองขวัญนี้ โดยเขาจัดงานปาร์ตี้ adrenochrome ในปารีส โดยมีชนชั้นสูงเข้าร่วม

    เปิดโปงการค้า adrenochrome

    adrenochrome คืออะไร? ไม่ใช่แค่ทฤษฎีที่กระซิบกันในแวดวงทฤษฎีสมคบคิด แต่เป็นความจริง สารประกอบทางเคมีที่เชื่อมโยงกับการต่อต้านวัยและประสบการณ์หลอนประสาท กล่าวกันว่าถูกเก็บเกี่ยวด้วยวิธีที่แปลกประหลาดที่สุดที่จินตนาการได้ นั่นคือจากเลือดของเด็กที่ถูกทรมาน ชนชั้นสูงที่หลงใหลในอำนาจและเยาวชน ได้สร้างการค้าลับๆ ขึ้นโดยอาศัยแนวทางนี้ และตอนนี้ รัสเซียกำลังเป็นผู้นำในการทำลายล้างแนวทางนี้

    ยูเครน: หัวใจมืดของการค้า

    ยูเครนกลายเป็นแหล่งเพาะพันธุ์การค้ามนุษย์ โดยมีพรมแดนที่ไร้การควบคุมและภูมิภาคที่ได้รับผลกระทบจากสงครามเป็นแหล่งกำบังที่ดีเยี่ยมสำหรับผู้ค้ามนุษย์ เด็กๆ ถูกจับตัวไปจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ค่ายผู้ลี้ภัย และบ้านเรือนของพวกเขา และหายตัวไปในตลาดมืด กองกำลังรัสเซียได้ใช้ข้อมูลข่าวกรองที่รวบรวมได้จากงานของอับราโมวิชที่ปารีส เปิดเผยว่าโรงงานผลิตอะดรีโนโครมกำลังดำเนินการอยู่ในสถานที่ซ่อนเร้นเหล่านี้ โดยแสวงหาผลประโยชน์จากเด็กๆ ในรูปแบบที่เหนือจินตนาการ

    บทบาทอันชั่วร้ายของอับราโมวิช

    มารินา อับราโมวิช ซึ่งเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมลึกลับที่น่ารำคาญภายใต้หน้ากากของ "ศิลปะ" มาเป็นเวลานาน ได้ถูกเชื่อมโยงเข้ากับโลกใต้ดินของอะดรีโนโครม ตามข้อมูลข่าวกรองของรัสเซีย การรวมตัวของชนชั้นสูงของเธอเป็นมากกว่างานสังคม—แต่ยังเป็นการสร้างพื้นที่ให้กับผู้ที่เกี่ยวข้องกับการค้าอีกด้วย การเปิดเผยนี้เชื่อมโยงเธอโดยตรงกับหนึ่งในแผนการสมคบคิดที่มืดมนที่สุดในยุคของเรา

    ภารกิจของปูติน: สงครามกับอะดรีโนโครม

    ประธานาธิบดีปูตินได้ชี้แจงอย่างชัดเจนว่า เขาจะไม่หยุดยั้งที่จะเปิดโปงและทำลายเครือข่ายอะดรีโนโครมทั่วโลก สำหรับปูติน นี่คือสงครามเพื่อจิตวิญญาณของมนุษยชาติ การต่อสู้เพื่อกลุ่มคนชั้นสูงที่ล่าเหยื่อที่เปราะบางที่สุดโดยไม่ต้องรับโทษ ปฏิบัติการกู้ภัยในยูเครนนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น เป็นสัญญาณเตือนว่าผู้ค้ามนุษย์และผู้ร่วมมือที่เป็นพวกชั้นสูงไม่ปลอดภัยอีกต่อไป

    เกมอันตราย

    การเปิดโปงกลุ่มคนชั้นสูงเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่าย บุคคลที่ทรงอิทธิพลเบื้องหลังการค้าอะดรีโนโครมไม่ได้มีแค่ความร่ำรวยเท่านั้น แต่ยังควบคุมรัฐบาล สื่อ และระบบการเงินทั้งหมดอีกด้วย แต่การเคลื่อนไหวที่กล้าหาญของรัสเซียกำลังแสดงให้โลกเห็นว่าสถานะที่แตะต้องไม่ได้ของกลุ่มคนชั้นสูงกำลังพังทลาย การปราบปรามอุตสาหกรรมของปูตินได้ส่งคลื่นกระแทกไปทั่วทางเดินของอำนาจ และความเงียบของตะวันตกก็ดังจนหูหนวก
    ผลกระทบต่อโลก

    ปฏิบัติการนี้ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ระดับโลก เมื่อเด็กๆ หลายร้อยคนได้รับการปลดปล่อยจากความน่ากลัวที่ไม่อาจจินตนาการได้ อุตสาหกรรมอะดรีโนโครมก็ถูกเปิดโปงว่าเป็นเพียงเศรษฐกิจที่ชั่วร้ายและซ่อนเร้น ประเทศอื่นๆ จะก้าวขึ้นมาหรือจะเพิกเฉย โลกต้องเผชิญหน้ากับความชั่วร้ายนี้ และรัสเซียได้จุดไฟที่ไม่สามารถดับได้ง่ายๆ

    ความจริงกำลังถูกเปิดเผย และผู้มีอำนาจไม่สามารถซ่อนตัวอยู่ในเงามืดได้อีกต่อไป
    ด่วน: หน่วยงานพิเศษ Adrenochrome ช่วยเหลือเด็กหลายร้อยคนที่ถูกค้ามนุษย์โดย Marina Abramovic หน่วยพิเศษของรัสเซียได้ช่วยเหลือเด็กที่ถูกค้ามนุษย์หลายร้อยคนจากโรงงาน adrenochrome ที่ซ่อนอยู่ลึกในเทือกเขาคาร์เพเทียนของยูเครน ซึ่งเป็นการพัฒนาที่น่าตกตะลึง ปฏิบัติการนี้เป็นส่วนหนึ่งของแคมเปญของประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูตินเพื่อทำลายอุตสาหกรรม adrenochrome ทั่วโลก ซึ่งส่งคลื่นความตกตะลึงไปทั่วโลก การเปิดเผยที่น่าวิตกกังวลที่สุด? ศิลปินการแสดงชื่อดังอย่าง Marina Abramovic ถูกกล่าวหาว่าเป็นศูนย์กลางของความสยองขวัญนี้ โดยเขาจัดงานปาร์ตี้ adrenochrome ในปารีส โดยมีชนชั้นสูงเข้าร่วม เปิดโปงการค้า adrenochrome adrenochrome คืออะไร? ไม่ใช่แค่ทฤษฎีที่กระซิบกันในแวดวงทฤษฎีสมคบคิด แต่เป็นความจริง สารประกอบทางเคมีที่เชื่อมโยงกับการต่อต้านวัยและประสบการณ์หลอนประสาท กล่าวกันว่าถูกเก็บเกี่ยวด้วยวิธีที่แปลกประหลาดที่สุดที่จินตนาการได้ นั่นคือจากเลือดของเด็กที่ถูกทรมาน ชนชั้นสูงที่หลงใหลในอำนาจและเยาวชน ได้สร้างการค้าลับๆ ขึ้นโดยอาศัยแนวทางนี้ และตอนนี้ รัสเซียกำลังเป็นผู้นำในการทำลายล้างแนวทางนี้ ยูเครน: หัวใจมืดของการค้า ยูเครนกลายเป็นแหล่งเพาะพันธุ์การค้ามนุษย์ โดยมีพรมแดนที่ไร้การควบคุมและภูมิภาคที่ได้รับผลกระทบจากสงครามเป็นแหล่งกำบังที่ดีเยี่ยมสำหรับผู้ค้ามนุษย์ เด็กๆ ถูกจับตัวไปจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ค่ายผู้ลี้ภัย และบ้านเรือนของพวกเขา และหายตัวไปในตลาดมืด กองกำลังรัสเซียได้ใช้ข้อมูลข่าวกรองที่รวบรวมได้จากงานของอับราโมวิชที่ปารีส เปิดเผยว่าโรงงานผลิตอะดรีโนโครมกำลังดำเนินการอยู่ในสถานที่ซ่อนเร้นเหล่านี้ โดยแสวงหาผลประโยชน์จากเด็กๆ ในรูปแบบที่เหนือจินตนาการ บทบาทอันชั่วร้ายของอับราโมวิช มารินา อับราโมวิช ซึ่งเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมลึกลับที่น่ารำคาญภายใต้หน้ากากของ "ศิลปะ" มาเป็นเวลานาน ได้ถูกเชื่อมโยงเข้ากับโลกใต้ดินของอะดรีโนโครม ตามข้อมูลข่าวกรองของรัสเซีย การรวมตัวของชนชั้นสูงของเธอเป็นมากกว่างานสังคม—แต่ยังเป็นการสร้างพื้นที่ให้กับผู้ที่เกี่ยวข้องกับการค้าอีกด้วย การเปิดเผยนี้เชื่อมโยงเธอโดยตรงกับหนึ่งในแผนการสมคบคิดที่มืดมนที่สุดในยุคของเรา ภารกิจของปูติน: สงครามกับอะดรีโนโครม ประธานาธิบดีปูตินได้ชี้แจงอย่างชัดเจนว่า เขาจะไม่หยุดยั้งที่จะเปิดโปงและทำลายเครือข่ายอะดรีโนโครมทั่วโลก สำหรับปูติน นี่คือสงครามเพื่อจิตวิญญาณของมนุษยชาติ การต่อสู้เพื่อกลุ่มคนชั้นสูงที่ล่าเหยื่อที่เปราะบางที่สุดโดยไม่ต้องรับโทษ ปฏิบัติการกู้ภัยในยูเครนนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น เป็นสัญญาณเตือนว่าผู้ค้ามนุษย์และผู้ร่วมมือที่เป็นพวกชั้นสูงไม่ปลอดภัยอีกต่อไป เกมอันตราย การเปิดโปงกลุ่มคนชั้นสูงเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่าย บุคคลที่ทรงอิทธิพลเบื้องหลังการค้าอะดรีโนโครมไม่ได้มีแค่ความร่ำรวยเท่านั้น แต่ยังควบคุมรัฐบาล สื่อ และระบบการเงินทั้งหมดอีกด้วย แต่การเคลื่อนไหวที่กล้าหาญของรัสเซียกำลังแสดงให้โลกเห็นว่าสถานะที่แตะต้องไม่ได้ของกลุ่มคนชั้นสูงกำลังพังทลาย การปราบปรามอุตสาหกรรมของปูตินได้ส่งคลื่นกระแทกไปทั่วทางเดินของอำนาจ และความเงียบของตะวันตกก็ดังจนหูหนวก ผลกระทบต่อโลก ปฏิบัติการนี้ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ระดับโลก เมื่อเด็กๆ หลายร้อยคนได้รับการปลดปล่อยจากความน่ากลัวที่ไม่อาจจินตนาการได้ อุตสาหกรรมอะดรีโนโครมก็ถูกเปิดโปงว่าเป็นเพียงเศรษฐกิจที่ชั่วร้ายและซ่อนเร้น ประเทศอื่นๆ จะก้าวขึ้นมาหรือจะเพิกเฉย โลกต้องเผชิญหน้ากับความชั่วร้ายนี้ และรัสเซียได้จุดไฟที่ไม่สามารถดับได้ง่ายๆ ความจริงกำลังถูกเปิดเผย และผู้มีอำนาจไม่สามารถซ่อนตัวอยู่ในเงามืดได้อีกต่อไป
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 131 มุมมอง 0 รีวิว
  • เจาะลึกการเดินทางอันลึกลับของทหารผ่านศึกเกษียณอายุราชการของกองทัพสหรัฐฯ ที่เข้ารับการรักษาทางการแพทย์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตและล้ำสมัยในฐานทัพลับ ซึ่งเผยให้เห็นความก้าวหน้าด้านการดูแลสุขภาพ เทคโนโลยี

    https://amg-news.com/breaking-jps-shocking-med-beds-medical-treatment-heres-what-happened-the-intriguing-experience-of-a-retired-us-army-veteran-in-a-secret-base-an-unveiling-of-med-beds/
    เจาะลึกการเดินทางอันลึกลับของทหารผ่านศึกเกษียณอายุราชการของกองทัพสหรัฐฯ ที่เข้ารับการรักษาทางการแพทย์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตและล้ำสมัยในฐานทัพลับ ซึ่งเผยให้เห็นความก้าวหน้าด้านการดูแลสุขภาพ เทคโนโลยี https://amg-news.com/breaking-jps-shocking-med-beds-medical-treatment-heres-what-happened-the-intriguing-experience-of-a-retired-us-army-veteran-in-a-secret-base-an-unveiling-of-med-beds/
    AMG-NEWS.COM
    BREAKING: JP's Shocking Med Beds Medical Treatment Here's What Happened - The Intriguing Experience of a Retired US Army Veteran in a Secret Base: An Unveiling of Med Beds - amg-news.com - American Media Group
    BREAKING: JP's Shocking Med Beds Medical Treatment Here's What Happened - The Intriguing Experience of a Retired US Army Veteran in a Secret Base: An Unveiling of Med Beds
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 70 มุมมอง 0 รีวิว
  • #โจ๊กเมียโจ๊กและตั้มโหยแสง
    ไม่ได้เจอกันนานเลยวุ้ย คิดถึงแฟนเพจทุกคน
    ก็ไปเที่ยวตปท.กลับมา ไม่จาบายต่อเนื่อง เพิ่งหายสนิทก็วันนี้เลย
    แฟนเพจก็ดูแลร่างกายกันด้วยเน้อ จะได้ติดตามข่าวสารกันไปนานๆ
    แต่ถึงพี่คิงส์จะไม่จาบาย แต่ก็ติดตามข่าวต่อเนื่อง เห็นแล้วก็อดเวทนาไม่ได้
    คนแรกที่พี่คิงส์เวทนาคือ สรุเชษฐ์ บิ๊กข้าวต้มเละ
    เรื่องของเรื่องก็คือ คุณภรรเมียของโจ๊กนี่แหละ เมื่อก่อนพี่คิงส์ก็เคยแอบฉงฉานเมียโจ๊กนะ เพราะโจ๊กเองก็เมียรอบเอวเหมียนกาน ส่วนใหญ่ก็เก็บไว้ดูแลผลประโยชน์ตัวเองนี่แหละ แต่ละนางนี่เด็ดๆทั้งนั้น
    ..แต่มาดูภูมิหลัง แล้วก็ต้องอุทานว่า อุต๊ะ สะมะดุย ช่างศีลเสมอกันอะไรเยี่ยงนี้ เดิมที่ คุงเมียโจ๊ก เป็นเมียรุ่นน้อง ยศ พตท. โจ๊กเห็นแล้ว น้ำแทบพุ่ง ทนไม่ไหว ก็ไปแย่งเมียรุ่นน้องมาเป็นเมียตัวเองซะเลย
    ..แต่ในยามที่ 9 ชีวิตของแมวโจ๊กถูกใช้จนหมดสิ้น อะไรต่อมิอะไรก็ไม่เหมือนเดิม เพราะรังรักที่โจ๊กเคยนอนเคียงคู่ กลับมาหนุ่มลึกลับเข้ามาพันพัว และต้องอึ้งอุทน อุต๊ะสะมะดุยอีกรอบก็คือ หนุ่มปริศนาก็คือ ผลัวเก่าน้องนางนี่เอง พตท. วัวเคยค้าม้าเคยขี่ ฮี้ก็อบๆ ทำเอาโจ๊กกลืนไม่เข้า คายไม่ออก เพราะบารมีของตัวเองตอนนี้ ก็แทบจะไม่มีที่ยืน
    ..และอีกสาเหตุที่แม้ว่าโจ๊ก จะรู้และเจ็บจี๊ด กับรอยที่นอนที่ยับยู่ยี่ กับภาพที่เห็นเต็มตากับลีลารักของนังเมียและผลัวเก่า แต่ทำอะไรไม่ได้ ก็เพราะ สตช.ได้พบเส้นเงิน ที่มีเส้นทางการฟอกให้ขาวของเงินดาร์คจากเว็บออนไลน์ ที่พัวพันกับบช.คุณเมีย ถึงยอดนี้จะถูกแซวว่า อุ๊ย อายัตตแค่สี่แสนแปด ทำไมมันน้อย แต่น้อยคนจะรู้ว่า ไอ่สี่แสนแปดนี่แหละ ของดีของสำคัญ ที่มีหลักฐานชัด เพราะในส่วนอื่นๆ โจ๊กและเมีย ได้เอาเข้าใน usdt เรียบร้อย ก็มันยังพันกันอยู่อย่างนี้แหละขอรับ ที่จะทำให้เกมส์
    ..ดูๆไป สองผลัวเมียนี้ก็มั่วๆกันดีเนาะ ศีลเหมอๆ ถึงอยุ่กันได้
    ส่วนตั้มหิวแสง ตอนแรกจะเอาไว้ในโพสนี้เลย อ่านไปรู้สึกยาว เดี๋ยวแฟนเพจจะบ่น เดี๋ยวแยกไปอีกตอนละกันเนาะ
    เป็นไง คุ้มค่าการรอคอยป่ะล่ะ ลึกยันใต้เตียง โฮ่ๆๆๆๆ
    #คิงส์โพธิ์แดง -สำรอง 2
    #โจ๊กเมียโจ๊กและตั้มโหยแสง ไม่ได้เจอกันนานเลยวุ้ย คิดถึงแฟนเพจทุกคน ก็ไปเที่ยวตปท.กลับมา ไม่จาบายต่อเนื่อง เพิ่งหายสนิทก็วันนี้เลย แฟนเพจก็ดูแลร่างกายกันด้วยเน้อ จะได้ติดตามข่าวสารกันไปนานๆ แต่ถึงพี่คิงส์จะไม่จาบาย แต่ก็ติดตามข่าวต่อเนื่อง เห็นแล้วก็อดเวทนาไม่ได้ คนแรกที่พี่คิงส์เวทนาคือ สรุเชษฐ์ บิ๊กข้าวต้มเละ เรื่องของเรื่องก็คือ คุณภรรเมียของโจ๊กนี่แหละ เมื่อก่อนพี่คิงส์ก็เคยแอบฉงฉานเมียโจ๊กนะ เพราะโจ๊กเองก็เมียรอบเอวเหมียนกาน ส่วนใหญ่ก็เก็บไว้ดูแลผลประโยชน์ตัวเองนี่แหละ แต่ละนางนี่เด็ดๆทั้งนั้น ..แต่มาดูภูมิหลัง แล้วก็ต้องอุทานว่า อุต๊ะ สะมะดุย ช่างศีลเสมอกันอะไรเยี่ยงนี้ เดิมที่ คุงเมียโจ๊ก เป็นเมียรุ่นน้อง ยศ พตท. โจ๊กเห็นแล้ว น้ำแทบพุ่ง ทนไม่ไหว ก็ไปแย่งเมียรุ่นน้องมาเป็นเมียตัวเองซะเลย ..แต่ในยามที่ 9 ชีวิตของแมวโจ๊กถูกใช้จนหมดสิ้น อะไรต่อมิอะไรก็ไม่เหมือนเดิม เพราะรังรักที่โจ๊กเคยนอนเคียงคู่ กลับมาหนุ่มลึกลับเข้ามาพันพัว และต้องอึ้งอุทน อุต๊ะสะมะดุยอีกรอบก็คือ หนุ่มปริศนาก็คือ ผลัวเก่าน้องนางนี่เอง พตท. วัวเคยค้าม้าเคยขี่ ฮี้ก็อบๆ ทำเอาโจ๊กกลืนไม่เข้า คายไม่ออก เพราะบารมีของตัวเองตอนนี้ ก็แทบจะไม่มีที่ยืน ..และอีกสาเหตุที่แม้ว่าโจ๊ก จะรู้และเจ็บจี๊ด กับรอยที่นอนที่ยับยู่ยี่ กับภาพที่เห็นเต็มตากับลีลารักของนังเมียและผลัวเก่า แต่ทำอะไรไม่ได้ ก็เพราะ สตช.ได้พบเส้นเงิน ที่มีเส้นทางการฟอกให้ขาวของเงินดาร์คจากเว็บออนไลน์ ที่พัวพันกับบช.คุณเมีย ถึงยอดนี้จะถูกแซวว่า อุ๊ย อายัตตแค่สี่แสนแปด ทำไมมันน้อย แต่น้อยคนจะรู้ว่า ไอ่สี่แสนแปดนี่แหละ ของดีของสำคัญ ที่มีหลักฐานชัด เพราะในส่วนอื่นๆ โจ๊กและเมีย ได้เอาเข้าใน usdt เรียบร้อย ก็มันยังพันกันอยู่อย่างนี้แหละขอรับ ที่จะทำให้เกมส์ ..ดูๆไป สองผลัวเมียนี้ก็มั่วๆกันดีเนาะ ศีลเหมอๆ ถึงอยุ่กันได้ ส่วนตั้มหิวแสง ตอนแรกจะเอาไว้ในโพสนี้เลย อ่านไปรู้สึกยาว เดี๋ยวแฟนเพจจะบ่น เดี๋ยวแยกไปอีกตอนละกันเนาะ เป็นไง คุ้มค่าการรอคอยป่ะล่ะ ลึกยันใต้เตียง โฮ่ๆๆๆๆ #คิงส์โพธิ์แดง -สำรอง 2
    Like
    3
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 532 มุมมอง 0 รีวิว
  • สีม่วงเป็นสีแห่งความหรูหราและความลึกลับ
    🛎️👉🏻300รสจ้า(ปลายทาง +30)👈🏻🛎️
    รอบอก 36 นิ้ว
    รอบเอว 32 นิ้ว
    รอบสะโพก 42 นิ้ว
    ความยาว 145 เซนติเมตรด้านหน้า
    ความยาวด้านหลังลากเบาเบาถึงกับยาวมากดูตามรูปได้เลยค่ะ
    ชุดนี้มีซับในเรียบร้อย 
    สีม่วงเป็นสีแห่งความหรูหราและความลึกลับ 🛎️👉🏻300รสจ้า(ปลายทาง +30)👈🏻🛎️ รอบอก 36 นิ้ว รอบเอว 32 นิ้ว รอบสะโพก 42 นิ้ว ความยาว 145 เซนติเมตรด้านหน้า ความยาวด้านหลังลากเบาเบาถึงกับยาวมากดูตามรูปได้เลยค่ะ ชุดนี้มีซับในเรียบร้อย 
    Wow
    2
    3 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 24 มุมมอง 0 รีวิว
  • 18-10-67/01 : หมี CNN / คัมภีร์หมี วิชัยยุทธ" EP.42 ชื่อตอนว่า "THE LAND OF NO HIA?" ไอ้สัส! โลกประกาศชัด มีโลก ไม่มีเหี้ย? ดาหน้าตายหมู่ อีมาครงปากดี จะเอาอียิวรอดหรือเผ่าพันธุ์มรึงรอดดีล่ะ? อาณานิคมจบแล้ว ยังจะเหลือเหี้ยอะไรให้แดร๊ก เจ๊งหมดทั้งภาคธุรกิจ อุตสาหกรรม เบอร์ 1 ยุโรปอย่างอีเบียร์ยังทรุด จมดิ่งเหว งัดข้ออีเนรคุณทันยา ตบหน้าออกสื่อโลก "มรึงได้แผ่นดิน ตั้งรัฐยิว เพราะ UN" แถวบ้านเรียก "ทวงบุญคุณ" ไม่รีรอ อีเนรคุณทันยา ซัดกลับ กูได้เพราะไปไล่ยึดเค้ามา มติห่าอะไรก็ไม่ได้ช่วยให้กูมีแผ่นดิน หากไม่จบที่ปากกระบอกปืน ชัดพอมั้ย? ตรรกะเหี้ยชี้ชัด อยากได้ต้องใช้กำลังเท่านั้น! รัสเซีย จีน นอนกระดิกตรีนดูเหี้ยกัดกัน แม้แต่อีลูกเลิฟ สิงโตง่อย ยังหักหลังนายใหญ่ได้ หมดตูด ไม่เติม ไม่ส่ง กูจะสิ้นชาติอยู่แล้ว ช่วยตัวเองล่ะกัน นายจ๋า? โลกของเหี้ย ยามตกอับ หมาไม่แล ยามครองโลก ชะเลียเช้าเย็น นี่แหละ "โลกของทุนนิยมเหี้ยสามานย์" อย่าหวังความจริงใจในหมู่โจร! อ้าว..ไม่ช่วยอียิว พวกมรึงก็จะตายห่าด้วยน่ะ ใครบอกล่ะ? หลังม่านเหล็ก อีเศษฝรั่ง อีเบียร์ เตรียมย้ายขั้วแล้วจ๊ะ ที่มาว่าเลขา UN เตรียมไปประชุมกับ BRICS ตีโจทย์ให้แตก ใครเอาใครอยู่? สำหรับไอ้พวกเหี้ย ที่ใดคือแหล่งพลังงาน แหล่งทรัพยากร เจ้ามือโลกใหม่มา ใครไม่เกาะก็ไม่ใช่เหี้ย? คิดว่าจีน รัสเซีย จะปล่อยให้มรึงมาง่ายๆ เหรอ? ดอกนี้ มรึงต้องชดใช้กรรม เอาให้หมดสภาพ สั่งสอนที่คิด "วัดรอยตรีน" ประวัติศาสตร์มันฟ้อง รัสเซียถูก อีเบียร์ อีเศษฝรั่ง ลอบกัดมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว งวดนี้ หากกูไม่ขยี้มรึงก่อน "กูไม่ใช่ปูติน" เอาเลือดเหี้ยมาล้างตรีนกู เป็นพิธีกรรม สะกดวิญญานเหี้ยให้อยู่ใต้ตรีนขั้วใหม่ไปตลอดกาล T WHO T IT? ด้านเหี้ยมะกัน คุย แอบย่องส่ง B2 ไปถล่มคลังแสงใต้ดินเยเมน จริงดิ? "มหกรรมตอแหลรายวัน" เรือรบมรึงกลายเป็นปะการังในมหาสมุทรเกลี้ยง จะล่อลูกยาว เอาบินทิ้งระเบิดมา คิดว่าเยเมน เค้าไม่เตรียมการรอเชือดไว้ก่อนเหรอไง? ทางน้ำเข้าไม่ถึง ทางบกไม่มีสิทธิ์ ก็เหลือแค่ทางอากาศ B2 มันรุ่นไหนแล้ว เอารุ่นปู่มาขู่ แล้วระเบิดมรึงเนี่ย คุยซะมากกว่าผลลัพธ์ซะอีก เยเมนซัดกลับ "สะกิดอะไรรึจ๊ะ" ทำได้แค่นี้เองเหยอ? เดี๋ยวตากูล่อกลับ อย่าร้องขอชีวิต เสพสื่อเหี้ย ให้ตีตรงกันข้ามให้หมด แล้วมรึงจะได้ความจริง! เรื่องง่ายๆ ที่ควายคิดไม่ทัน? เยเมน มีของดี ของหนักอยู่ครบ อย่าไปห่วง เลบานอน มีกองหนุนทั้งโลกอาหรับ มุสลิม แห่กันเข้ามาในพื้นที่หมดแล้ว อียิวมีปัญญาเหรอ? ดูโลกความเป็นจริง อย่ามโนกันเยอะ? ข้ามวิกแป๊บ : อีแดง อีส้มเน่า กำลังจะเผาตัวเอง มาตามนัด ดันนิรโทษกรรม มอ 112 สุดซอย เพราะไม่เหลือเหี้ยอะไรอีกแล้ว จะตามมาด้วยคำสั่ง "ยุบพรรค" และตัดสิทธิ์ทางการเมืองตลอดชีวิต ชี้ชัดขัดรัฐธรรมนูญโดยตรง! แสดงตัวเป็นปฎิปักษ์ระบบการปกครอง ดอกนี้ ถึงขั้น "ประหารชีวิต" ทำไมเหี้ยมันจะไม่รู้? แต่เพราะพ่อยิวมันกำลังจะตาย ท่อน้ำเลี้ยงตัน เศษกระดาษขายไม่ออก ไม่ยึดไทย ก็คือจบ เข้าทางตรีนวังเต็มเหนี่ยว ได้เวลา "ราชาธิปไตยก้าวหน้า" แล้วสิน่ะ เพราะปชต.ตอแหล กำลังจะตายคาตรีนคนไทย ไทยโมเดลหอมหวล โลกรอดู จะฆ่าปชต.ตายห่ายังไงจ๊ะ? หลายชาติ แม้แต่ในยุโรป ที่เคยมีระบบกษัตริย์ ตอนนี้ แห่กันเรียกร้อง นำระบบราชาธิปไตยกลับมาอย่างถล่มทลาย เพราะรู้เช่นเห็นชาติแล้วว่า "ปชต.ตอแหล" มัน MADE IN JEW ZIONIST นี่หว่า? ควายโลกตื่นกันหมดแล้ว! เชิญแดร๊กปชต.ให้อิ่มท้องน่ะจ๊ะ เพราะพรุ่งนี้ มรึงจะไม่มีอะไรให้แดร๊กอีกต่อไป เหี้ยกับควาย คือของคู่กัน! ข้ามมาดูเกมส์โลก ลีลาปูติน ไม่ธรรมดา "อย่าน่ะ" อย่าเข้าร่วมยูเครนน่ะ NATO จะมาจริงดิ? กูกลัวจุงเบย อย่าน่ะ เดี๋ยวไม่พอตาย เพราะกูเตรียมระเบิดเกินจำนวนเหี้ยอย่างมรึงไว้เยอะเกิน คิดว่าจะมาเยอะ ที่ไหนได้ ตายห่าเกลี้ยงไปซะก่อน ฆ่าเหี้ยมันสบายตรีน กูต้องแสดงท่าทางท่าทีด้วยมุย? "กลัวแล้วจ๊ะ" อย่ามาน่ะ อย่าช้า ไอ้สัส! หลายคนสงสัย เมื่อไหร่จะล่ออีโปล ฟังสิจ๊ะ? เมื่อรัสเซียตั้งรัฐใหม่เรียบร้อย ยึดหัวหาดเบ็ดเสร็จ ครอบครองยุทธศาสตร์หลักหมดเกลี้ยง อีโปลแค่ประตูทางผ่าน เพราะไม่สามารถสกัดเหี้ยอะไรได้อีกแล้ว เป้าหมายคือลอนดอน อีฟินน์ อีสวิงกิ้ง นั่นคือขนมหวาน ที่ต้องทำก่อนตอนนี้ คือยึดพื้นที่หลักให้เกลี้ยงในยูเครน ทันที ที่กองทัพรัสเซีย เข้าไปตั้งฐานทัพใหม่สวมแทนฐานทัพเก่า นั่นแหละ "ไคร์เมียร์" ถึงจะเป็นรัสเซียโดยสมบูรณ์ เพราะจะไม่มีใครเข้าใกล้ไคร์เมียร์ได้อีกต่อไป เพราะรอบข้างถูกกวาดล้างหมดแล้ว สรุปคือ "สร้างความมั่นคงให้ไคร์เมียร์จบ เดินหน้าต่อด้วยความกระเหี้ยนกระหือรือ" ยังไง พวกมรึงไม่รอดส้นตรีนกูแน่ รอก่อน ไม่นานเกินรอ? อีโปลก็รู้ อีผีดิบยิ่งรู้ อีสมันน้อยยิ่งรู้ดีกว่าใคร มันถึงได้พยายามจะย้ายขั้วทันที ที่สบโอกาส แต่เหี้ยยังไม่เปิดโอกาสในตอนนี้ พูดง่ายๆ ภาคยุโรป "รัสเซียครองยุโรปเบ็ดเสร็จไปแล้วในเชิงพฤตินัย" ด้านตะวันออกกลาง อิหร่านและโลกอาหรับ มุสลิม ล้อมและขยี้เหี้ยยิวอย่างเมามันส์ มรึงทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว นอกจากจะเปิด "สงครามนุ๊ก" ซึ่งเยรูซาเล็ม จะหายไปจากแผนที่โลกทันที ก่อเกิด รัฐปาเลสไตน์ใหม่แทนที่ นี่คือบทสรุป ที่โลกขีดเขียนไว้ล่วงหน้าแล้ว เกจิดัง กุนซือ ระดับหัวกระทิโลก เค้ามองออก มองทะลุ อ่านขาดนานแล้ว ว่าเกมส์นี้ มันจะจบยังไง ข้ามเรื่องแป๊บ : กูเคยบอกแล้วชิมิ? กลียุค อะไรที่มรึงเคยเชื่อ อะไรที่มรึงเคยเห็น เคยเทิดทูล เคยคิดว่าดี เคยคิดว่าใช่ แสงทำงาน คือเปิดเผยความจริงทั้งหมด รู้เช่นเห็นชาติเกลี้ยง พระดี พระชั่ว พระตัณหากลับ พระปลอม โจรในคราบผ้าเหลือง มรึงจะได้เห็นหมดเปลือก "ตัณหา ราคะ กิเลส" ก็ไม่ยกเว้นพระ ไม่สำคัญว่ามรึงถือศีล จะอยู่ในเครื่องแบบไหน ความดี คิดดี มันอยู่ที่จิตใจมรึง เพราะมีสติ เพราะมีปัญญา ถึงได้ยับยั้งชั่งใจได้ หาไม่แล้ว คนก็ไม่ต่างอะไรกับสัดเดรัจฉาน ยิ่งเป็นพระ ยิ่งต้องระวังมากกว่า 100 เท่า สิ่งยั่วยวนมันเยอะ พระตบะแตกมากมาย ก็เพราะสีกาเล่นท่ายาก เสพอะไร ก็ได้อย่างนั้น กูถึงบอกไงล่ะว่า "I LOVE กลียุค" เพราะจะได้เห็นอะไรที่มรึงคาดไม่ถึงอีกเยอะ เหมือนที่ผ่านมา คนมีสติ จะแยกแยะออก เพราะมันเป็นเช่นนี้ นี่เอง? มีปม มีเหตุ จึงมีผลลัพธ์ตามมา เรื่องราวบนโลก แค่ใช้สติ ไม่มีอะไรที่มรึงแก้ไม่ได้ แค่ตรงใจมรึง หรือไม่ เท่านั้นเอง? พระดีดี พระที่มุ่งหาทางสว่าง จะไม่แตะ ไม่ต้อง สิ่งโสมมโดยไม่จำเป็น ที่ใช้คำว่าโดยไม่จำเป็น เพราะในบางสถานการณ์ หลีกเลี่ยงไม่ได้ คิดจะช่วย คิดจะทำทาน คิดจะแผ่บุญกุศล บางครั้งจำเป็นจะต้องผ่านเครื่องมือ อุปกรณ์ ต่างๆ เพื่อให้เข้าถึงคนหมู่มาก เพื่ออานิสงค์แห่งธรรมไปทั่วถึง ดังนั้น พระจึงต้องมีสติมากกว่าคนทั่วไป 100 เท่า ไม่ถูกดูดเข้าไปในโลกโลกีย์ แต่เท่าที่กูเห็นพระตาม TV บอกตรง "มันใช่กิจของพระเหรอ?" เทศน์ก็เรื่อง ก่อนเทศน์ ทำให้ได้ก่อนน่ะ ศาสนาไม่ได้ผิด ผิดที่ปัจเจกบุคคล องค์คณะ ดีชั่ว ต่างรู้เห็นแจ้งกันเอง ไม่ต้องให้ใครมาบอก?

    ปล.หลายคนไม่เข้าใจ ทำไมช่วงหลัง เพ่หมี ต้องสอดไส้คาราเมล แฝง FACT ธรรม สติ ปัญญา เหมือนจะเทศก์ให้ฟัง หาได้ไม่? กูไม่ใช่พระ และกูก็คือหมีหื่น มีกิเลส ตัณหา เหมือนพวกมรึงหมดทุกคน หากแต่ว่า กูแค่ชี้ให้มรึงเห็นเต็ม 2 ตา ที่มาของทุกข์ ที่มาขอความสุขแท้จริง มันอยู่ที่มรึงเลือกทั้งนั้น ไม่มีใครไปบังคับใจมรึงได้ ใจเป็นของมรึง สติเป็นของมรึง เรื่องราวบนโลก สงคราม การเมือง แผ่นดิน คนดี คนชั่ว ล้วนถูกตัดสินจากการกระทำทั้งสิ้น ดังนั้น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว คือสัจธรรม คือธรรมชาติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้ วันนี้ มรึงฆ่าเค้า พรุ่งนี้ เค้าก็ฆ่ามรึง ไม่รู้จบ เมื่อเข้าใจแก่นแท้ของปัญหาทั้งโลก มรึงก็จะเข้าใจชีวิต และตัวมรึงเอง ว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อไป? ข่าวสาร กูซัดไม่เลี้ยงอยู่แล้ว ข้อมูล วิเคราะห์ ไม่มีกั๊ก มี 100 ให้ไป 100 แต่สิ่งที่กูอยากจะให้ไม่แพ้ข้อมูลคือ "สติ" คนตามหมีมา 10 ปีกว่า ย่อมมีสติทุกคน ไม่งั้น มรึงคงได้กลายเป็นคนบ้าไปนานแล้ว เพราะเรื่องที่กูพูดมีหลายเรื่อง และแต่ละเรื่อง "มันยิ่งกว่า THE METRIX" หากไร้สติ มรึงจะไม่ GET ในสิ่งที่กูสื่อ เท่ากับกูได้คัดสรร เลือกผู้ที่คู่ควรจะได้อยู่บนโลกต่อนั่นเอง ส่วนกูจะไปดาวกุ๊กกูร่านสวาท ไปตามหาเพื่อน E.T ยามออกจากร่างเน่าเปื่อยนี้แล้ว ปิดท้ายด้วยเรื่อง "ผู้นำฮามาส" ตายอีกล่ะ กูถามคำเดียว มรึงรู้มั้ยว่า ฮามาส คือใคร? เกิดจากใคร? เป้าหมายเดียวคือ "ยึดแผ่นดินคานาอันคืนจากยิว" และไล่ฆ่าไอ้อียิวทุกตัวที่เข้ามาในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์นี้ ทุกคนคือผู้นำฮามาสได้หมด เพราะสู้กันมานานกว่า 30 ปี ดังนั้น ยามศึก ผู้นำฮามาส คือนักรบนั่นเอง หน้าฉากคือผู้นำ หลังฉากคือผู้เสียสละ เพราะไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงว่าผู้นำฮามาส ที่สั่งการทั้งหมดคือใคร? เข้าใจยัง? ต่อให้ตั้งผู้นำฮามาส 100 คน ตายห่าพร้อมกัน ฮามาสก็ยังดำเนินแผนการรบต่อได้ปกติ เพราะสมองกล ผู้สั่งการทั้งหมด ไม่ได้ออกหน้า ที่พูดเรื่องนี้ ก็เพื่อจะบอกว่า ทั้งอิหร่าน ฮามาส เฮซบอเลาะห์ ฮูตี ใช้สูตรเดียวกันหมด ที่มาว่าทำไม รัสเซีย อเมริกา ถึงได้แพ้สงครามอัฟกานิสถาน เพราะหัวหน้าตัวจริงไม่เคยปรากฎตัวไงล่ะ เข้าใจวิถีนักรบอาหรับ เปอร์เซีย แล้วรึยัง? ไม่งั้น มรึงจะถามกูทุกวัน หัวหน้าฮามาสตาย หัวหน้าเฮซบอเลาะห์ตาย หัวหน้าฮูตีตาย? กูถามกลับคำเดียว "มรึงรู้เหรอ ใครคือหัวหน้าตัวจริง เสียงจริง?" เพราะในโลกลึกลับ ซับซ้อน มันมีอะไรที่มรึงยังไม่รู้อีกเยอะ สื่อรายงาน เพราะมาจากปากคน แล้วใครสามารถยืนยันจากปากใครได้ล่ะ? เค้าถึงเรียกว่า "ปั่น" ไงล่ะ หลอกกันไป หลอกกันมา สุดท้าย "ละครปาหี่ลวงโลกทั้งนั้น" สรุปให้ฟังคือ "โลกเปลี่ยนไปแล้ว จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว" รัสเซีย จีน จะได้นำโลกโดยสมบูรณ์ พันธมิตรขั้วใหม่จะรวยเละเทะ แบบไม่ต้องปรึกษาใคร? BRICS จะนำสันติสุขแท้จริงให้โลก เลิกฆ่าฟัน เลิกคว่ำบาตร แบ่งปัน กระจายสินค้าทั่วโลก ไม่มีกีดกันอีกต่อไป พลังงานเข้าถึงหมดทุกที่บนโลก ส่วน "ปชต.ตอแหล" จะกลายเป็นสิ่งอัปยศแก่คนรุ่นหลัง ยุคกษัตริย์จะเฟื่องฟู อยู่ให้ถึงวันนั้นน่ะ..ตะเอง ไทยคือ TOP10 โลก แม้แต่ยุโรปยังต้องกราบตรีน

    หมี CNN(เอาให้สุด ทะลุตับไตไส้พุง ไม่รู้ ต้องรู้ ไม่เชื่อ ก็ต้องเชื่อ สติมา ปัญญาเกิด คิดดีกว่าพูด พูดดีกว่าหลับ ชั่วดี ก็แค่ช่วงเวลา ผ่านมา และก็ผ่านไป อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความจริง เชื่อมั่นในบรรพบุรุษ เพราะเค้าผ่านอะไรมาเยอะมากกว่าเรา รักษาตนให้ดี ดูแลลูกหลานให้มั่น คือทำหน้าที่)
    18 ตุลาคม 67
    10.43 น.

    https://linevoom.line.me/post/1172931801766776937
    ------------------------------------------------------------------------—
    เข้าถ้ำ RONIN คลิกที่ LINK ตามนี้ : https://liff.line.me/1645278921-kWRPP32q/?accountId=hfs0310u

    **เพจหลักของหมี CNN คือ**
    https://www.minds.com/mheecnn2/

    เพจ VK ของรัสเซีย พิมคำว่า Frank Mheecnn
    www.vk.com/id448335733

    **เพจหมี CNN ใน Twitter ตัวใหม่ล่าสุด!**
    https://twitter.com/CnnMhee

    **เพจหมี CNN ใน FB ห้องปิด ตัวใหม่ล่าสุด!**
    https://www.facebook.com/chatchai.sathitsit.77
    18-10-67/01 : หมี CNN / คัมภีร์หมี วิชัยยุทธ" EP.42 ชื่อตอนว่า "THE LAND OF NO HIA?" ไอ้สัส! โลกประกาศชัด มีโลก ไม่มีเหี้ย? ดาหน้าตายหมู่ อีมาครงปากดี จะเอาอียิวรอดหรือเผ่าพันธุ์มรึงรอดดีล่ะ? อาณานิคมจบแล้ว ยังจะเหลือเหี้ยอะไรให้แดร๊ก เจ๊งหมดทั้งภาคธุรกิจ อุตสาหกรรม เบอร์ 1 ยุโรปอย่างอีเบียร์ยังทรุด จมดิ่งเหว งัดข้ออีเนรคุณทันยา ตบหน้าออกสื่อโลก "มรึงได้แผ่นดิน ตั้งรัฐยิว เพราะ UN" แถวบ้านเรียก "ทวงบุญคุณ" ไม่รีรอ อีเนรคุณทันยา ซัดกลับ กูได้เพราะไปไล่ยึดเค้ามา มติห่าอะไรก็ไม่ได้ช่วยให้กูมีแผ่นดิน หากไม่จบที่ปากกระบอกปืน ชัดพอมั้ย? ตรรกะเหี้ยชี้ชัด อยากได้ต้องใช้กำลังเท่านั้น! รัสเซีย จีน นอนกระดิกตรีนดูเหี้ยกัดกัน แม้แต่อีลูกเลิฟ สิงโตง่อย ยังหักหลังนายใหญ่ได้ หมดตูด ไม่เติม ไม่ส่ง กูจะสิ้นชาติอยู่แล้ว ช่วยตัวเองล่ะกัน นายจ๋า? โลกของเหี้ย ยามตกอับ หมาไม่แล ยามครองโลก ชะเลียเช้าเย็น นี่แหละ "โลกของทุนนิยมเหี้ยสามานย์" อย่าหวังความจริงใจในหมู่โจร! อ้าว..ไม่ช่วยอียิว พวกมรึงก็จะตายห่าด้วยน่ะ ใครบอกล่ะ? หลังม่านเหล็ก อีเศษฝรั่ง อีเบียร์ เตรียมย้ายขั้วแล้วจ๊ะ ที่มาว่าเลขา UN เตรียมไปประชุมกับ BRICS ตีโจทย์ให้แตก ใครเอาใครอยู่? สำหรับไอ้พวกเหี้ย ที่ใดคือแหล่งพลังงาน แหล่งทรัพยากร เจ้ามือโลกใหม่มา ใครไม่เกาะก็ไม่ใช่เหี้ย? คิดว่าจีน รัสเซีย จะปล่อยให้มรึงมาง่ายๆ เหรอ? ดอกนี้ มรึงต้องชดใช้กรรม เอาให้หมดสภาพ สั่งสอนที่คิด "วัดรอยตรีน" ประวัติศาสตร์มันฟ้อง รัสเซียถูก อีเบียร์ อีเศษฝรั่ง ลอบกัดมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว งวดนี้ หากกูไม่ขยี้มรึงก่อน "กูไม่ใช่ปูติน" เอาเลือดเหี้ยมาล้างตรีนกู เป็นพิธีกรรม สะกดวิญญานเหี้ยให้อยู่ใต้ตรีนขั้วใหม่ไปตลอดกาล T WHO T IT? ด้านเหี้ยมะกัน คุย แอบย่องส่ง B2 ไปถล่มคลังแสงใต้ดินเยเมน จริงดิ? "มหกรรมตอแหลรายวัน" เรือรบมรึงกลายเป็นปะการังในมหาสมุทรเกลี้ยง จะล่อลูกยาว เอาบินทิ้งระเบิดมา คิดว่าเยเมน เค้าไม่เตรียมการรอเชือดไว้ก่อนเหรอไง? ทางน้ำเข้าไม่ถึง ทางบกไม่มีสิทธิ์ ก็เหลือแค่ทางอากาศ B2 มันรุ่นไหนแล้ว เอารุ่นปู่มาขู่ แล้วระเบิดมรึงเนี่ย คุยซะมากกว่าผลลัพธ์ซะอีก เยเมนซัดกลับ "สะกิดอะไรรึจ๊ะ" ทำได้แค่นี้เองเหยอ? เดี๋ยวตากูล่อกลับ อย่าร้องขอชีวิต เสพสื่อเหี้ย ให้ตีตรงกันข้ามให้หมด แล้วมรึงจะได้ความจริง! เรื่องง่ายๆ ที่ควายคิดไม่ทัน? เยเมน มีของดี ของหนักอยู่ครบ อย่าไปห่วง เลบานอน มีกองหนุนทั้งโลกอาหรับ มุสลิม แห่กันเข้ามาในพื้นที่หมดแล้ว อียิวมีปัญญาเหรอ? ดูโลกความเป็นจริง อย่ามโนกันเยอะ? ข้ามวิกแป๊บ : อีแดง อีส้มเน่า กำลังจะเผาตัวเอง มาตามนัด ดันนิรโทษกรรม มอ 112 สุดซอย เพราะไม่เหลือเหี้ยอะไรอีกแล้ว จะตามมาด้วยคำสั่ง "ยุบพรรค" และตัดสิทธิ์ทางการเมืองตลอดชีวิต ชี้ชัดขัดรัฐธรรมนูญโดยตรง! แสดงตัวเป็นปฎิปักษ์ระบบการปกครอง ดอกนี้ ถึงขั้น "ประหารชีวิต" ทำไมเหี้ยมันจะไม่รู้? แต่เพราะพ่อยิวมันกำลังจะตาย ท่อน้ำเลี้ยงตัน เศษกระดาษขายไม่ออก ไม่ยึดไทย ก็คือจบ เข้าทางตรีนวังเต็มเหนี่ยว ได้เวลา "ราชาธิปไตยก้าวหน้า" แล้วสิน่ะ เพราะปชต.ตอแหล กำลังจะตายคาตรีนคนไทย ไทยโมเดลหอมหวล โลกรอดู จะฆ่าปชต.ตายห่ายังไงจ๊ะ? หลายชาติ แม้แต่ในยุโรป ที่เคยมีระบบกษัตริย์ ตอนนี้ แห่กันเรียกร้อง นำระบบราชาธิปไตยกลับมาอย่างถล่มทลาย เพราะรู้เช่นเห็นชาติแล้วว่า "ปชต.ตอแหล" มัน MADE IN JEW ZIONIST นี่หว่า? ควายโลกตื่นกันหมดแล้ว! เชิญแดร๊กปชต.ให้อิ่มท้องน่ะจ๊ะ เพราะพรุ่งนี้ มรึงจะไม่มีอะไรให้แดร๊กอีกต่อไป เหี้ยกับควาย คือของคู่กัน! ข้ามมาดูเกมส์โลก ลีลาปูติน ไม่ธรรมดา "อย่าน่ะ" อย่าเข้าร่วมยูเครนน่ะ NATO จะมาจริงดิ? กูกลัวจุงเบย อย่าน่ะ เดี๋ยวไม่พอตาย เพราะกูเตรียมระเบิดเกินจำนวนเหี้ยอย่างมรึงไว้เยอะเกิน คิดว่าจะมาเยอะ ที่ไหนได้ ตายห่าเกลี้ยงไปซะก่อน ฆ่าเหี้ยมันสบายตรีน กูต้องแสดงท่าทางท่าทีด้วยมุย? "กลัวแล้วจ๊ะ" อย่ามาน่ะ อย่าช้า ไอ้สัส! หลายคนสงสัย เมื่อไหร่จะล่ออีโปล ฟังสิจ๊ะ? เมื่อรัสเซียตั้งรัฐใหม่เรียบร้อย ยึดหัวหาดเบ็ดเสร็จ ครอบครองยุทธศาสตร์หลักหมดเกลี้ยง อีโปลแค่ประตูทางผ่าน เพราะไม่สามารถสกัดเหี้ยอะไรได้อีกแล้ว เป้าหมายคือลอนดอน อีฟินน์ อีสวิงกิ้ง นั่นคือขนมหวาน ที่ต้องทำก่อนตอนนี้ คือยึดพื้นที่หลักให้เกลี้ยงในยูเครน ทันที ที่กองทัพรัสเซีย เข้าไปตั้งฐานทัพใหม่สวมแทนฐานทัพเก่า นั่นแหละ "ไคร์เมียร์" ถึงจะเป็นรัสเซียโดยสมบูรณ์ เพราะจะไม่มีใครเข้าใกล้ไคร์เมียร์ได้อีกต่อไป เพราะรอบข้างถูกกวาดล้างหมดแล้ว สรุปคือ "สร้างความมั่นคงให้ไคร์เมียร์จบ เดินหน้าต่อด้วยความกระเหี้ยนกระหือรือ" ยังไง พวกมรึงไม่รอดส้นตรีนกูแน่ รอก่อน ไม่นานเกินรอ? อีโปลก็รู้ อีผีดิบยิ่งรู้ อีสมันน้อยยิ่งรู้ดีกว่าใคร มันถึงได้พยายามจะย้ายขั้วทันที ที่สบโอกาส แต่เหี้ยยังไม่เปิดโอกาสในตอนนี้ พูดง่ายๆ ภาคยุโรป "รัสเซียครองยุโรปเบ็ดเสร็จไปแล้วในเชิงพฤตินัย" ด้านตะวันออกกลาง อิหร่านและโลกอาหรับ มุสลิม ล้อมและขยี้เหี้ยยิวอย่างเมามันส์ มรึงทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว นอกจากจะเปิด "สงครามนุ๊ก" ซึ่งเยรูซาเล็ม จะหายไปจากแผนที่โลกทันที ก่อเกิด รัฐปาเลสไตน์ใหม่แทนที่ นี่คือบทสรุป ที่โลกขีดเขียนไว้ล่วงหน้าแล้ว เกจิดัง กุนซือ ระดับหัวกระทิโลก เค้ามองออก มองทะลุ อ่านขาดนานแล้ว ว่าเกมส์นี้ มันจะจบยังไง ข้ามเรื่องแป๊บ : กูเคยบอกแล้วชิมิ? กลียุค อะไรที่มรึงเคยเชื่อ อะไรที่มรึงเคยเห็น เคยเทิดทูล เคยคิดว่าดี เคยคิดว่าใช่ แสงทำงาน คือเปิดเผยความจริงทั้งหมด รู้เช่นเห็นชาติเกลี้ยง พระดี พระชั่ว พระตัณหากลับ พระปลอม โจรในคราบผ้าเหลือง มรึงจะได้เห็นหมดเปลือก "ตัณหา ราคะ กิเลส" ก็ไม่ยกเว้นพระ ไม่สำคัญว่ามรึงถือศีล จะอยู่ในเครื่องแบบไหน ความดี คิดดี มันอยู่ที่จิตใจมรึง เพราะมีสติ เพราะมีปัญญา ถึงได้ยับยั้งชั่งใจได้ หาไม่แล้ว คนก็ไม่ต่างอะไรกับสัดเดรัจฉาน ยิ่งเป็นพระ ยิ่งต้องระวังมากกว่า 100 เท่า สิ่งยั่วยวนมันเยอะ พระตบะแตกมากมาย ก็เพราะสีกาเล่นท่ายาก เสพอะไร ก็ได้อย่างนั้น กูถึงบอกไงล่ะว่า "I LOVE กลียุค" เพราะจะได้เห็นอะไรที่มรึงคาดไม่ถึงอีกเยอะ เหมือนที่ผ่านมา คนมีสติ จะแยกแยะออก เพราะมันเป็นเช่นนี้ นี่เอง? มีปม มีเหตุ จึงมีผลลัพธ์ตามมา เรื่องราวบนโลก แค่ใช้สติ ไม่มีอะไรที่มรึงแก้ไม่ได้ แค่ตรงใจมรึง หรือไม่ เท่านั้นเอง? พระดีดี พระที่มุ่งหาทางสว่าง จะไม่แตะ ไม่ต้อง สิ่งโสมมโดยไม่จำเป็น ที่ใช้คำว่าโดยไม่จำเป็น เพราะในบางสถานการณ์ หลีกเลี่ยงไม่ได้ คิดจะช่วย คิดจะทำทาน คิดจะแผ่บุญกุศล บางครั้งจำเป็นจะต้องผ่านเครื่องมือ อุปกรณ์ ต่างๆ เพื่อให้เข้าถึงคนหมู่มาก เพื่ออานิสงค์แห่งธรรมไปทั่วถึง ดังนั้น พระจึงต้องมีสติมากกว่าคนทั่วไป 100 เท่า ไม่ถูกดูดเข้าไปในโลกโลกีย์ แต่เท่าที่กูเห็นพระตาม TV บอกตรง "มันใช่กิจของพระเหรอ?" เทศน์ก็เรื่อง ก่อนเทศน์ ทำให้ได้ก่อนน่ะ ศาสนาไม่ได้ผิด ผิดที่ปัจเจกบุคคล องค์คณะ ดีชั่ว ต่างรู้เห็นแจ้งกันเอง ไม่ต้องให้ใครมาบอก? ปล.หลายคนไม่เข้าใจ ทำไมช่วงหลัง เพ่หมี ต้องสอดไส้คาราเมล แฝง FACT ธรรม สติ ปัญญา เหมือนจะเทศก์ให้ฟัง หาได้ไม่? กูไม่ใช่พระ และกูก็คือหมีหื่น มีกิเลส ตัณหา เหมือนพวกมรึงหมดทุกคน หากแต่ว่า กูแค่ชี้ให้มรึงเห็นเต็ม 2 ตา ที่มาของทุกข์ ที่มาขอความสุขแท้จริง มันอยู่ที่มรึงเลือกทั้งนั้น ไม่มีใครไปบังคับใจมรึงได้ ใจเป็นของมรึง สติเป็นของมรึง เรื่องราวบนโลก สงคราม การเมือง แผ่นดิน คนดี คนชั่ว ล้วนถูกตัดสินจากการกระทำทั้งสิ้น ดังนั้น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว คือสัจธรรม คือธรรมชาติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้ วันนี้ มรึงฆ่าเค้า พรุ่งนี้ เค้าก็ฆ่ามรึง ไม่รู้จบ เมื่อเข้าใจแก่นแท้ของปัญหาทั้งโลก มรึงก็จะเข้าใจชีวิต และตัวมรึงเอง ว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อไป? ข่าวสาร กูซัดไม่เลี้ยงอยู่แล้ว ข้อมูล วิเคราะห์ ไม่มีกั๊ก มี 100 ให้ไป 100 แต่สิ่งที่กูอยากจะให้ไม่แพ้ข้อมูลคือ "สติ" คนตามหมีมา 10 ปีกว่า ย่อมมีสติทุกคน ไม่งั้น มรึงคงได้กลายเป็นคนบ้าไปนานแล้ว เพราะเรื่องที่กูพูดมีหลายเรื่อง และแต่ละเรื่อง "มันยิ่งกว่า THE METRIX" หากไร้สติ มรึงจะไม่ GET ในสิ่งที่กูสื่อ เท่ากับกูได้คัดสรร เลือกผู้ที่คู่ควรจะได้อยู่บนโลกต่อนั่นเอง ส่วนกูจะไปดาวกุ๊กกูร่านสวาท ไปตามหาเพื่อน E.T ยามออกจากร่างเน่าเปื่อยนี้แล้ว ปิดท้ายด้วยเรื่อง "ผู้นำฮามาส" ตายอีกล่ะ กูถามคำเดียว มรึงรู้มั้ยว่า ฮามาส คือใคร? เกิดจากใคร? เป้าหมายเดียวคือ "ยึดแผ่นดินคานาอันคืนจากยิว" และไล่ฆ่าไอ้อียิวทุกตัวที่เข้ามาในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์นี้ ทุกคนคือผู้นำฮามาสได้หมด เพราะสู้กันมานานกว่า 30 ปี ดังนั้น ยามศึก ผู้นำฮามาส คือนักรบนั่นเอง หน้าฉากคือผู้นำ หลังฉากคือผู้เสียสละ เพราะไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงว่าผู้นำฮามาส ที่สั่งการทั้งหมดคือใคร? เข้าใจยัง? ต่อให้ตั้งผู้นำฮามาส 100 คน ตายห่าพร้อมกัน ฮามาสก็ยังดำเนินแผนการรบต่อได้ปกติ เพราะสมองกล ผู้สั่งการทั้งหมด ไม่ได้ออกหน้า ที่พูดเรื่องนี้ ก็เพื่อจะบอกว่า ทั้งอิหร่าน ฮามาส เฮซบอเลาะห์ ฮูตี ใช้สูตรเดียวกันหมด ที่มาว่าทำไม รัสเซีย อเมริกา ถึงได้แพ้สงครามอัฟกานิสถาน เพราะหัวหน้าตัวจริงไม่เคยปรากฎตัวไงล่ะ เข้าใจวิถีนักรบอาหรับ เปอร์เซีย แล้วรึยัง? ไม่งั้น มรึงจะถามกูทุกวัน หัวหน้าฮามาสตาย หัวหน้าเฮซบอเลาะห์ตาย หัวหน้าฮูตีตาย? กูถามกลับคำเดียว "มรึงรู้เหรอ ใครคือหัวหน้าตัวจริง เสียงจริง?" เพราะในโลกลึกลับ ซับซ้อน มันมีอะไรที่มรึงยังไม่รู้อีกเยอะ สื่อรายงาน เพราะมาจากปากคน แล้วใครสามารถยืนยันจากปากใครได้ล่ะ? เค้าถึงเรียกว่า "ปั่น" ไงล่ะ หลอกกันไป หลอกกันมา สุดท้าย "ละครปาหี่ลวงโลกทั้งนั้น" สรุปให้ฟังคือ "โลกเปลี่ยนไปแล้ว จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว" รัสเซีย จีน จะได้นำโลกโดยสมบูรณ์ พันธมิตรขั้วใหม่จะรวยเละเทะ แบบไม่ต้องปรึกษาใคร? BRICS จะนำสันติสุขแท้จริงให้โลก เลิกฆ่าฟัน เลิกคว่ำบาตร แบ่งปัน กระจายสินค้าทั่วโลก ไม่มีกีดกันอีกต่อไป พลังงานเข้าถึงหมดทุกที่บนโลก ส่วน "ปชต.ตอแหล" จะกลายเป็นสิ่งอัปยศแก่คนรุ่นหลัง ยุคกษัตริย์จะเฟื่องฟู อยู่ให้ถึงวันนั้นน่ะ..ตะเอง ไทยคือ TOP10 โลก แม้แต่ยุโรปยังต้องกราบตรีน หมี CNN(เอาให้สุด ทะลุตับไตไส้พุง ไม่รู้ ต้องรู้ ไม่เชื่อ ก็ต้องเชื่อ สติมา ปัญญาเกิด คิดดีกว่าพูด พูดดีกว่าหลับ ชั่วดี ก็แค่ช่วงเวลา ผ่านมา และก็ผ่านไป อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความจริง เชื่อมั่นในบรรพบุรุษ เพราะเค้าผ่านอะไรมาเยอะมากกว่าเรา รักษาตนให้ดี ดูแลลูกหลานให้มั่น คือทำหน้าที่) 18 ตุลาคม 67 10.43 น. https://linevoom.line.me/post/1172931801766776937 ------------------------------------------------------------------------— เข้าถ้ำ RONIN คลิกที่ LINK ตามนี้ : https://liff.line.me/1645278921-kWRPP32q/?accountId=hfs0310u **เพจหลักของหมี CNN คือ** https://www.minds.com/mheecnn2/ เพจ VK ของรัสเซีย พิมคำว่า Frank Mheecnn www.vk.com/id448335733 **เพจหมี CNN ใน Twitter ตัวใหม่ล่าสุด!** https://twitter.com/CnnMhee **เพจหมี CNN ใน FB ห้องปิด ตัวใหม่ล่าสุด!** https://www.facebook.com/chatchai.sathitsit.77
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 304 มุมมอง 0 รีวิว
  • รีโพสต์จากเพจเฟซบุ๊ก ‘ปราย พันแสง

    เมื่อคืนดูคลิปบอสเล่านิทานเรื่อง“มดไต่แก้ว”แล้วนอนไม่หลับเอาเลย ยอมรับว่าเล่าเก่งโคตร

    ไม่น่าแปลกใจว่าทำไม
    จึงมีเหยื่อมากมายนัก
    ก็มันชวนเคลิ้มซะขนาดนี้

    🌻

    นานมาแล้ว สตีฟ จอบส์ ผู้ก่อตั้งบริษัทแอปเปิ้ลเคยบอกว่า "The most powerful person in the world is the storyteller.“ คนที่ทรงพลังที่สุดในโลกคือนักเล่าเรื่อง จอบส์ฟันธงไว้อย่างนั้น

    เขาบอกว่า“นักเล่าเรื่อง” หรือคนที่เล่าเรื่องเป็น(storyteller) จะเป็นผู้กำหนดวิสัยทัศน์ ค่านิยม และระเบียบวาระต่างๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นให้กับผู้คนทั้งเจเนอเรชั่น อาจจะกล่าวได้ว่า นักเล่าเรื่องเก่งๆ นั้นสามารถกำหนดเทรนด์หรือทิศทางของสังคมได้

    ส่วนที่จอบส์ไม่ได้บอกไว้ก็คือ นักเล่าเรื่องเก่งๆ หลายคน สามารถทำให้คนคิดฆ่าตัวตาย ทำให้เกิดความฉิบหายระดับหมื่นล้านแสนล้านได้ด้วย

    สิ่งที่ปรากฏต่อสังคมไทยในวันนี้
    มันอาจเป็นประจักษ์พยานด้านมืด
    ของ storyteller อย่างชัดๆ

    🌻

    “มดไต่แก้ว” เป็นเรื่องเล่าง่ายๆ เกี่ยวกับมดที่พยายามป่ายปีนออกไปให้พ้นแก้ว มดบางตัวปีนไปจนอยู่ในจุดสูงที่สุดของปากแก้ว แต่แล้วก็ตกลงมา

    บอสบอกไว้คมเฉียบว่า ”การตกลงมาจากจุดสูงสุดอย่างนั้น มันทำให้เจ็บที่สุด ทำให้มีมดบางตัวยอมแพั แต่ก็ยังมีมดบางตัวสู้ต่อ จนได้รับอิสรภาพในที่สุด“

    เคลิ้มมั้ยล่ะ ^__^

    🌻

    เอาจริง จากอาชีพอ่านๆ เขียนๆ เรื่องเล่าประเภทนี้ไม่ได้กินเราหรอก แต่สำหรับคนที่ไม่ได้คลุกคลี อีกทั้งยังต้องอยู่ในสถานะลูกข่ายที่ต้องไล่ล่าทำยอดขาย พลังของเรื่องเล่าแบบนี้มันพุ่งปรี๊ดทะลุปม กระแทกต่อมได้ตรงจุด จึงไม่น่าแปลกใจถ้ามันจะทำให้ใครๆ ที่ได้ฟังครั้งแรกถึงกับน้ำตาไหลพราก ซาบซึ้งตรึงใจ

    เราเองฟังเรื่องมดไต่แก้วนี้กลับไปคิดถึงอีกเรื่องหนึ่ง ไม่รู้มีใครเคยฟังมั้ย เป็นนิทานเรื่องกบกระโดด เรื่องมีอยู่ว่า มีกบตัวหนึ่งพยายามปีนออกจากบ่อลึก ทุกครั้งที่มันพยายามกระโดด เพื่อนๆ กบจะพากันตะโกนห้ามว่า "เลิกเถอะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก!"

    ทว่ากบตัวนั้นไม่ยอมแพ้ สุดท้ายในการกระโดดครั้งที่ 99 มันก็กระโดดออกจากบ่อได้สำเร็จ แต่ความจริงของเรื่องนี้คือ กบตัวนี้หูหนวก มันเลยไม่ได้ยินเสียงร้องห้ามจากเพื่อนๆ เลยสักนิดเดียว

    ช่างไม่ต่างอะไรเลยกับผู้เสียหายมากมาย
    ที่ไม่ยอมฟังคำทัดทานจากใครเลย
    เหมือนกบหูหนวก

    🌻

    คดีบอสๆ นี้ เราว่านิทานเรื่องมดไต่แก้วนี้ไม่เท่าไหร่ แต่ที่เรารู้สึกเองว่ามันทรงพลังแห่ง storytelling จริงๆ น่าจะเป็นนิทานเรื่องจริงที่แชร์กันเยอะๆ วันนี้ ที่เป็นคลิปเล่าเรื่องบอสพอลพาผู้ชมกลับไปทัวร์สลัมคลองเตยบ้านเกิด พาไปชมแฟลตเก่าชั้นสองห้อง 16 ที่เคยเติบโตมา

    แคปชั่นตรึงใจ “ผมไม่เคยลืม...ว่าผมเติบโตมาจากที่ไหน ชุมชนแออัด หรือที่ใครหลายคนเรียกว่า "สลัม"ผมเคยใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ในตอนที่ยังเริ่มต้นสร้างชีวิต”

    “20 ปีที่แล้ว กับภาพในวันนี้ ทุกอย่างมันยังคงอยู่เหมือนเดิม ราวกับว่ามันหยุดเวลาไว้ เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจอะไรบางอย่าง มันคือจุดเริ่มต้น ที่ทำให้ผมไม่เคยคิดดูถูกความฝันหรือความพยายามของใคร เพราะผมก็เคยเป็นหนึ่งคน ที่ชีวิตไม่พร้อม แต่มีความฝัน ขอเป็นกำลังใจให้กับนักสู้ชีวิตทุก ๆ ท่านครับ“

    คลิปถ่ายสวย ไม่เวอร์
    ภาพดี เสียงดี เล่าเรื่องดี
    นักแสดง(บอสพอล)แอ๊คติ้งเป็นธรรมชาติ
    ไม่มีตรงไหนชวนแหวะ
    หรือชวนเอ๊ะเลย

    ยิ่งตอนโทรคุยกับแม่หน้าแฟลตเก่า พูดถึงร้านก๋วยเตี๋ยวไก่เจ้าอร่อยที่ยังขายอยู่นั่นก็ดูจะเป็นซีนที่น่าจดจำมากทีเดียว คือถ้าไม่ติดเรื่องข้อสงสัยว่าเป็นธุรกิจผิดกฎหมายเนี่ย อยากเชิญคนทำคลิปนี้ไปสร้างหนังไทยเลย อยากดู

    ในคลิปนี้ บอสยืนพูดหน้าแฟลตที่สกปรกรุงรังว่า ตอนที่เขายังใช้ชีวิตอยู่ในสลัมแห่งนี้ ชีวิตวัยนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายไปกว่าอยากดูแลแม่ให้มีความสุขเท่านั้น ตรงนี้เชื่อว่าเอฟซีอาจน้ำตาร่วง

    อีกทั้งน้ำเสียงของแม่ปลายสาย ก็ร่าเริงมีความสุข กับการพูดถึงร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เคยกินสมัยอยู่สลัม สื่อให้เห็นว่าเมื่อก้าวพ้นความยากจนไปแล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ในสลัมธรรมดาก็ยังงดงามขึ้นมาได้

    ทุกอย่างสอดคล้องกลมกลืนลื่นไหล เป็นคลิปฟิลลิ่ง Nostalgia การรำลึกความหลังยากแค้นของเศรษฐีหมื่นล้านที่สุดละเมียดจริงแท้

    ใครไม่เคลิ้มให้มันรูัไป

    ยอดขายระเบิดเถิดเทิงหมื่นล้านแสนล้าน ไม่ใช่ได้มาแบบฟลุคๆ แน่นอน มันผ่านการเล่าเรื่องที่คัดเค้นมาแล้วอย่างประณีต เพื่อพิชิตใจมหาชนคนสามัญที่คุ้นเคยชมชอบกับเรื่องดรามาชนิดซึมเข้ากระดูกดำแบบไทยๆ เราอย่างเหมาะเหม็ง

    ดูคลิปนี้แล้วยิ่งไม่แปลกใจเลยสักนิด
    ว่าทำไมลูกข่ายหอบเงินมาประเคนให้
    เป็นหลักหมื่นแสนล้าน

    🌻

    เอาจริง เรื่องเล่าตรึงใจระคายต่อมพวกนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่หรอก มันเป็นเครื่องมือสำเร็จรูปที่มีใช้กันนานแล้วในวงการต่างๆ โดยเฉพาะในแวดวงหลอกลวงต้มตุ๋น ดูเหมือนจะสร้างเม็ดเงินมหาศาลทำลายสถิติได้ทุกยุคสมัย

    เรื่องเล่ากระตุ้นต่อมที่ชาวโลกรู้จักกันแพร่หลาย ก็คงจะเป็นนิทานเรื่อง“ปลาทอง" ในคดีฉ้อฉลของเบอร์นี แมดอฟฟ์ในอเมริกา ที่น่าจะอื้อฉาวพอๆ กับคดีดิ ไอคอน ในเมืองไทยตอนนี้ก็ว่าได้

    สมัยนั้น เบอร์นี แมดอฟฟ์ ก็มักจะชอบเล่าเรื่องเปรียบเทียบการลงทุนกับการให้อาหารปลาทอง โดยบอกว่าต้องให้อาหารสม่ำเสมอ ไม่มากไม่น้อยเกินไป เพื่อให้ปลาเติบโตอย่างแข็งแรง

    เขาใช้เรื่องนี้อธิบายกลยุทธ์การลงทุนที่ "สม่ำเสมอ" ของเขา ซึ่งในความเป็นจริงคือแผนการณ์หลอกลวงแบบพอนซี (Ponzi scheme- คล้ายแชร์ลูกโซ่ แต่ไม่มีสินค้า ใช้วิธีเอาเงินคนใหม่ไปจ่ายให้คนเก่าวนไปเรื่อยๆ )

    พอนซีของแมดอล์ฟฟ์มีขนาดใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยมีมูลค่าความเสียหายประมาณ 64.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ

    แมดอล์ฟฟ์ใช้เรื่องเล่าเกี่ยวกับปลาทองเพื่อสื่อว่ากลยุทธ์การลงทุนของเขานั้น "สม่ำเสมอ" และ "ปลอดภัย" เขาอ้างว่าสามารถสร้างผลตอบแทนที่คงที่และน่าเชื่อถือได้ ไม่ว่าสภาวะตลาดจะเป็นอย่างไร เรื่องเล่านี้ช่วยสร้างความมั่นใจให้กับนักลงทุนและทำให้พวกเขารู้สึกว่ากำลังลงทุนกับผู้เชี่ยวชาญที่มีกลยุทธ์ที่มั่นคง

    ในความเป็นจริง แมดอล์ฟฟ์ไม่ได้นำเงินของลูกค้าไปลงทุนเลยสักนิด เขาใช้เงินจากนักลงทุนรายใหม่เพื่อจ่ายผลตอบแทนให้กับนักลงทุนรายเก่า ซึ่งเป็นลักษณะของแผนพอนซี ผลตอบแทน "สม่ำเสมอ" ที่เขาอ้างถึงนั้นเป็นเพียงตัวเลขที่เขาสร้างขึ้นมาเอง

    แผนฉ้อโกงนี้ดำเนินมานานหลายทศวรรษก่อนจะถูกเปิดโปงในปี 2008 มีผู้เสียหายจำนวนมาก รวมถึงบุคคลทั่วไป องค์กรการกุศล และสถาบันการเงิน

    ปัจจุบันแมดอล์ฟฟ์ถูกจับกุม
    และถูกตัดสินจำคุก 150 ปี

    🌻

    นอกจากนิทานปลาทองของแมดอล์ฟฟ์ ยังมีนิทานอีกเรื่องที่โด่งดังไม่แพ้กัน นิทานเรื่องนี้มีชื่อว่า “ช้างล่ามโซ่” ที่เกี่ยวข้องกับการฉ้อโกงของบริษัท One Coin

    One Coin เป็นโครงการที่อ้างว่าเป็นสกุลเงินดิจิทัล (cryptocurrency) แต่ในความเป็นจริงเป็นแผนหลอกลวงแบบพีระมิด (pyramid scheme) ที่ใหญ่ที่สุดอีกแห่งหนึ่งในประวัติศาสตร์ต้มตุ๋น

    รูจา อิกนาโตวา (Ruja Ignatova) ผู้ก่อตั้ง One Coin
    เกิดเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 1980 ที่เมืองรูส ประเทศบัลแกเรีย ย้ายไปเยอรมนีตั้งแต่อายุ 10 ขวบ จบปริญญาเอกด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยคอนสแตนซ์ ประเทศเยอรมนี เคยทำงานให้กับบริษัทที่ปรึกษา McKinsey & Company ในปี 2014 เธอก่อตั้งบริษัท One Coin ซึ่งอ้างว่าเป็นสกุลเงินดิจิทัลใหม่

    บริษัท One Coin เติบโตอย่างรวดเร็ว มีสมาชิกกว่า 3 ล้านคนทั่วโลก จนกระทั่งในปี 2016 เริ่มมีการสงสัยและตรวจสอบ One Coin ว่าอาจเป็นแชร์ลูกโซ่

    วันที่ 25 ตุลาคม 2017 รูจาหายตัวไปอย่างลึกลับหลังจากบินจากโซเฟียไปยังเอเธนส์ ในปี 2019 เธอถูกฟ้องในสหรัฐอเมริกาในข้อหาฉ้อโกงและฟอกเงิน

    🌻

    ในการหลอกล่อเหยื่อมาลงทุน รูจา อิกนาโตวา มักใช้นิทานเรื่องช้างล่ามโซ่ในการปราศรัยบ่อยครั้ง

    เธอเปรียบเทียบว่าคนทั่วไปเหมือนช้างที่ถูกล่ามด้วยโซ่ทางการเงิน ไม่กล้าที่จะหลุดพ้น เธอชี้ให้เห็นว่า One Coin คือโอกาสที่ทุกคนจะได้ "ตัดโซ่" และเป็นอิสระทางการเงิน

    นิทานเรื่องนี้นำมาใช้เพื่อกระตุ้นให้คนรู้สึกว่าตนกำลัง "ติดกับดัก" ทางการเงิน สร้างความรู้สึกว่า One Coin เป็นทางออกเดียวที่จะทำให้พวกเขาหลุดพ้นจากข้อจำกัดทางการเงิน สร้างแรงจูงใจให้คนกล้าที่จะ "ทำลายกรอบความคิดเดิมๆ" และเข้าร่วมโครงการ

    ในความเป็นจริง One Coin ไม่ได้เป็นสกุลเงินดิจิทัลจริง ไม่มีบล็อกเชนที่ใช้งานได้จริง เป็นระบบพีระมิดที่สร้างรายได้จากการรับสมาชิกใหม่เท่านั้น ผู้ลงทุนไม่สามารถถอนเงินหรือแลกเปลี่ยน One Coin เป็นเงินจริงได้

    One Coin มีผู้เสียหายทั่วโลกมากกว่า 3 ล้านคน ความเสียหายทางการเงินประมาณ 4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ รูจา อิกนาโตวา ได้รับฉายาว่า “ราชินีคริปโต” หรือ Cryptoqueen เธอหายตัวไปในปี 2017 ทุกวันนี้ยังคงเป็นที่ต้องการตัวของ FBI

    ปัจจุบัน เธอกลายเป็นหนึ่งในอาชญากรทางการเงินที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์ร่วมสมัย​​​​​​​​​​​​​​​​จนทุกวันนี้

    🌻

    จะเห็นได้ว่า เรื่องเล่าอย่าง "ช้างล่ามโซ่" ถูกนำมาใช้เพื่อสร้างอารมณ์ร่วมและกระตุ้นการตัดสินใจที่ไม่สมเหตุสมผล จึงควรระวังโครงการที่สัญญาว่าจะทำให้รวยอย่างรวดเร็วหรือหลุดพ้นจากปัญหาทางการเงินอย่างง่ายดาย

    คดีนี้แสดงให้เห็นว่าเรื่องเล่าที่สร้างแรงบันดาลใจสามารถถูกใช้เป็นเครื่องมือในการหลอกลวงได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะเมื่อผสมผสานกับเทคโนโลยีที่ซับซ้อนและไม่เป็นที่เข้าใจกันดีนักเช่น cryptocurrency

    🌻

    ยังมีนิทานประเภทสร้างแรงบันดาลใจอีกมากมายหลายเรื่อง ที่มักนำมาใช้ในบริบทการฉ้อโกงลักษณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นนิทานเรื่อง“มีดเหลาดินสอ”ที่หลายคนอาจจะคุ้น พวกคอร์สอบรมต่างๆ จะเอามาเล่าบ่อย

    เรื่องราวมีอยู่ว่า ดินสอบ่นว่าเจ็บเมื่อถูกเหลา แต่มีดเหลาบอกว่า "การเจ็บนี้จะทำให้เธอแหลมคมและเขียนได้ดีขึ้น“ นิทานเรื่องนี้ถูกนำมาใช้เพื่อให้แง่คิดเรื่องความอดทนต่อความยากลำบากที่อาจทำให้เราได้เติบโตและพัฒนา

    🌻

    "นิทานเรื่องช้างและเชือกเส้นเล็ก"

    เรื่องมีอยู่ว่าในคณะละครสัตว์ มีช้างตัวใหญ่ถูกล่ามด้วยเชือกเส้นเล็กๆ เด็กน้อยสงสัยว่าทำไมช้างไม่ดึงเชือกให้ขาด คนเลี้ยงช้างอธิบายว่า ตั้งแต่ช้างยังเล็ก มันถูกล่ามด้วยโซ่ใหญ่ที่ไม่สามารถหลุดได้ ช้างจึงเชื่อว่าตัวเองไม่มีทางหลุดจากการล่าม แม้โตแล้วก็ยังคิดเช่นนั้น

    🌻

    "นิทานเรื่องหินสลักและค้อน"

    เรื่องราวของช่างแกะสลักกำลังทำงานบนหินก้อนใหญ่ เขาตีค้อนลงบนหินครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เห็นผล คนผ่านไปมาสงสัยว่าทำไมเขาไม่ยอมแพ้ ในที่สุด หลังจากตีค้อนครั้งที่ 101 หินก็แตกออกตามที่เขาต้องการ ช่างแกะสลักอธิบายว่า "ไม่ใช่การตีครั้งสุดท้ายที่ทำให้หินแตก แต่มันเป็นผลรวมของการตีทุกครั้งที่ผ่านมา"

    🌻

    นิทานเหล่านี้มักถูกใช้เพื่อสื่อถึงความอดทน การไม่ยอมแพ้ และการเอาชนะข้อจำกัดทางความคิด

    นิทานไม่ได้มีพิษภัยในตัวมันเอง มันเป็นเรื่องเล่าแสนวิเศษ สร้างแรงบันดาลใจได้จริง แต่เมื่อมีการนำมาใช้ในบริบทของการลงทุนหรือธุรกิจที่มีความเสี่ยงสูง การตีความและการนำไปใช้ กลับเป็นสิ่งที่ต้องระวัง

    บางครั้งนิทานเหล่านี้
    มักถูกใช้เพื่อกระตุ้นอารมณ์มากกว่าเหตุผล
    อาจไม่สะท้อนความเป็นจริงของสถานการณ์
    ในบริบทของธุรกิจที่น่าสงสัย
    อาจใช้เพื่อกดดัน
    ให้คนทำในสิ่งที่ไม่ควร

    การยอมรับความจริง
    เลิกทนและถอยออกมา
    ก็อาจเป็นการตัดสินใจ
    ที่ชาญฉลาดได้เช่นกัน

    🌻

    “ในยุคข้อมูลข่าวสาร ความจริงกำลังถูกบดบังด้วยเรื่องเล่าหรือเรื่องราวที่สร้างขึ้น (narratives)”

    ยูวัล โนอาห์ ฮาราริ เขียนไว้ในหนังสือ"21 Lessons for the 21st Century"เมื่อหลายปีมาแล้ว (21 บทเรียน สำหรับศตวรรษที่ 21 : ผู้แปล ธิดา จงนิรามัยสถิต, ดร. นำชัย ชีววิวรรธน์ , สำนักพิมพ์ยิปซี)

    ฮาราริอธิบายว่าผู้คนมักเชื่อในเรื่องราวที่สอดคล้องกับความเชื่อและอัตลักษณ์ของตน มากกว่าข้อเท็จจริงที่อาจขัดแย้งกับความเชื่อนั้น และชี้ให้เห็นว่ามนุษย์มีแนวโน้มที่จะเชื่อในเรื่องเล่าที่ให้ความหมายและอธิบายโลกรอบตัว เขาบอกว่า“เรื่องเล่าเหล่านี้มีพลังมากกว่าข้อเท็จจริงเพราะมันตอบสนองต่อความต้องการทางอารมณ์และจิตวิญญาณของมนุษย์”

    ฮาราริเตือนว่าเทคโนโลยีสมัยใหม่ โดยเฉพาะ AI และ Big Data สามารถใช้ในการสร้างและเผยแพร่เรื่องราวที่มีอิทธิพลต่ออารมณ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ (อย่างคลิปเรื่องเล่าสารพัดที่ผลิตออกมาชักจูงใจคน) เขาชี้ให้เห็นว่าเทคโนโลยีเหล่านี้สามารถเข้าใจและจัดการกับอารมณ์มนุษย์ได้ดีขึ้นเรื่อยๆ

    การให้ความสำคัญกับ“อารมณ์”มากกว่า“ความจริง”อาจส่งผลกระทบต่อกระบวนการประชาธิปไตยและการตัดสินใจที่สำคัญ เขาเตือนว่าสังคมอาจถูกชี้นำด้วยการปลุกเร้าอารมณ์มากกว่าการใช้เหตุผลและข้อมูล

    ในอนาคต ทักษะทางอารมณ์และความคิดสร้างสรรค์อาจมีความสำคัญมากกว่าความรู้ทางเทคนิค เขาแนะนำว่าระบบการศึกษาควรปรับตัวเพื่อเตรียมคนให้พร้อมสำหรับโลกที่อารมณ์และความคิดสร้างสรรค์มีบทบาทสำคัญ

    ฮาราริเน้นย้ำความสำคัญของการรู้จักและเข้าใจตนเอง รวมถึงอารมณ์และความรู้สึกของเราให้ได้อย่างถ่องแท้ เขาบอกว่า“การเข้าใจตนเองจะช่วยให้เราสามารถรับมือกับโลกที่ซับซ้อนและเต็มไปด้วยการกระตุ้นทางอารมณ์ได้ดีขึ้น”

    ผู้เขียน "21 Lessons for the 21st Century" ไม่ได้บอกว่า แนวโน้มนี้เป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดี แต่ชี้ให้เห็นว่ามันเป็นความท้าทายที่สำคัญที่เราต้องเตรียมพร้อมรับมือ โดยเฉพาะในด้านการศึกษา การเมือง และการพัฒนาตนเอง

    เพื่อรักษาสมดุล
    ระหว่างอารมณ์และเหตุผล
    ในยุคสมัยปัจจุบัน
    ที่“อารมณ์”อาจมีอิทธิพล
    มากขึ้นเรื่อยๆ​​​​​​​​​​​​​​​​

    🌻

    จากข่าวสารประเด็นร้อนแรงในประเทศไทยวันนี้ เราก็ได้เห็นการใช้ Storytelling ในทางที่ผิดหลายเรื่อง

    เรื่องเล่าถูกใช้เพื่อบิดเบือนความจริงและสร้างภาพลวงตา มุ่งเน้นการกระตุ้นอารมณ์มากกว่าการให้ข้อมูลที่เป็นจริง

    นิทานเหล่านี้สร้างความเชื่อที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับความสำเร็จและความมั่งคั่ง ทำให้คนมองข้ามความเสี่ยงและความเป็นจริงของสถานการณ์

    เรื่องเล่าที่น่าประทับใจอาจทำให้ผู้ฟังลดการใช้เหตุผลและการคิดวิเคราะห์ ผู้คนอาจตัดสินใจบนพื้นฐานของ“อารมณ์” มากกว่า“ความจริง” อย่างที่ยูวัล โนอาห์ ฮาราริ กล่าวไว้ไม่มีผิด

    Storytelling : นิทานหรือเรื่องเล่าที่มีประสิทธิภาพสามารถสร้างความไว้วางใจได้อย่างรวดเร็ว แม้กับคนแปลกหน้า ในกรณีของการหลอกลวง Storytelling ถูกใช้เพื่อลดความระแวดระวังของเหยื่อ เรื่องเล่าที่สวยงามอาจถูกใช้เพื่อปิดบังความจริงที่น่าเป็นห่วงหรือรายละเอียดที่สำคัญ

    ในกรณีของแชร์ลูกโซ่หรือ MLM นิทาน เรื่องเล่า หรือ Storytelling ทั้งหลาย อาจถูกใช้เพื่อสร้างวัฒนธรรมที่กดดันให้สมาชิกไม่ยอมแพ้ แม้จะเผชิญกับความล้มเหลว

    เรื่องเล่าเหล่านี้
    มักเล็งเป้าไปที่ความฝัน
    และความหวังของผู้คน
    ทำให้เหยื่ออ่อนไหวและเปราะบาง
    ทำให้ง่ายที่จะหลอกลวง

    🌻

    นิทาน เรื่องเล่า Storytelling ทั้งหลาย มันไม่ได้เลวร้ายในตัวมันเอง แต่เป็นเครื่องมือที่ทรงพลัง สามารถใช้ในทางที่ดีหรือไม่ดีก็ได้

    ในด้านบวก Storytelling สามารถใช้เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ สอน และสื่อสารความคิดที่ซับซ้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

    สิ่งสำคัญที่คนเรายุคนี้ต้องรับมือ
    คือต้องพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์
    และการรู้เท่าทันสื่อของตัวเอง
    เพื่อแยกแยะให้ออก
    ระหว่างการใช้ Storytelling
    ในทางที่สร้างสรรค์
    หรือการใช้เพื่อหลอกลวง

    🌻

    ที่มา : https://www.facebook.com/share/p/sg5pYj1hseTp1QGK/?mibextid=CTbP7

    #Thaitimes
    รีโพสต์จากเพจเฟซบุ๊ก ‘ปราย พันแสง เมื่อคืนดูคลิปบอสเล่านิทานเรื่อง“มดไต่แก้ว”แล้วนอนไม่หลับเอาเลย ยอมรับว่าเล่าเก่งโคตร ไม่น่าแปลกใจว่าทำไม จึงมีเหยื่อมากมายนัก ก็มันชวนเคลิ้มซะขนาดนี้ 🌻 นานมาแล้ว สตีฟ จอบส์ ผู้ก่อตั้งบริษัทแอปเปิ้ลเคยบอกว่า "The most powerful person in the world is the storyteller.“ คนที่ทรงพลังที่สุดในโลกคือนักเล่าเรื่อง จอบส์ฟันธงไว้อย่างนั้น เขาบอกว่า“นักเล่าเรื่อง” หรือคนที่เล่าเรื่องเป็น(storyteller) จะเป็นผู้กำหนดวิสัยทัศน์ ค่านิยม และระเบียบวาระต่างๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นให้กับผู้คนทั้งเจเนอเรชั่น อาจจะกล่าวได้ว่า นักเล่าเรื่องเก่งๆ นั้นสามารถกำหนดเทรนด์หรือทิศทางของสังคมได้ ส่วนที่จอบส์ไม่ได้บอกไว้ก็คือ นักเล่าเรื่องเก่งๆ หลายคน สามารถทำให้คนคิดฆ่าตัวตาย ทำให้เกิดความฉิบหายระดับหมื่นล้านแสนล้านได้ด้วย สิ่งที่ปรากฏต่อสังคมไทยในวันนี้ มันอาจเป็นประจักษ์พยานด้านมืด ของ storyteller อย่างชัดๆ 🌻 “มดไต่แก้ว” เป็นเรื่องเล่าง่ายๆ เกี่ยวกับมดที่พยายามป่ายปีนออกไปให้พ้นแก้ว มดบางตัวปีนไปจนอยู่ในจุดสูงที่สุดของปากแก้ว แต่แล้วก็ตกลงมา บอสบอกไว้คมเฉียบว่า ”การตกลงมาจากจุดสูงสุดอย่างนั้น มันทำให้เจ็บที่สุด ทำให้มีมดบางตัวยอมแพั แต่ก็ยังมีมดบางตัวสู้ต่อ จนได้รับอิสรภาพในที่สุด“ เคลิ้มมั้ยล่ะ ^__^ 🌻 เอาจริง จากอาชีพอ่านๆ เขียนๆ เรื่องเล่าประเภทนี้ไม่ได้กินเราหรอก แต่สำหรับคนที่ไม่ได้คลุกคลี อีกทั้งยังต้องอยู่ในสถานะลูกข่ายที่ต้องไล่ล่าทำยอดขาย พลังของเรื่องเล่าแบบนี้มันพุ่งปรี๊ดทะลุปม กระแทกต่อมได้ตรงจุด จึงไม่น่าแปลกใจถ้ามันจะทำให้ใครๆ ที่ได้ฟังครั้งแรกถึงกับน้ำตาไหลพราก ซาบซึ้งตรึงใจ เราเองฟังเรื่องมดไต่แก้วนี้กลับไปคิดถึงอีกเรื่องหนึ่ง ไม่รู้มีใครเคยฟังมั้ย เป็นนิทานเรื่องกบกระโดด เรื่องมีอยู่ว่า มีกบตัวหนึ่งพยายามปีนออกจากบ่อลึก ทุกครั้งที่มันพยายามกระโดด เพื่อนๆ กบจะพากันตะโกนห้ามว่า "เลิกเถอะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก!" ทว่ากบตัวนั้นไม่ยอมแพ้ สุดท้ายในการกระโดดครั้งที่ 99 มันก็กระโดดออกจากบ่อได้สำเร็จ แต่ความจริงของเรื่องนี้คือ กบตัวนี้หูหนวก มันเลยไม่ได้ยินเสียงร้องห้ามจากเพื่อนๆ เลยสักนิดเดียว ช่างไม่ต่างอะไรเลยกับผู้เสียหายมากมาย ที่ไม่ยอมฟังคำทัดทานจากใครเลย เหมือนกบหูหนวก 🌻 คดีบอสๆ นี้ เราว่านิทานเรื่องมดไต่แก้วนี้ไม่เท่าไหร่ แต่ที่เรารู้สึกเองว่ามันทรงพลังแห่ง storytelling จริงๆ น่าจะเป็นนิทานเรื่องจริงที่แชร์กันเยอะๆ วันนี้ ที่เป็นคลิปเล่าเรื่องบอสพอลพาผู้ชมกลับไปทัวร์สลัมคลองเตยบ้านเกิด พาไปชมแฟลตเก่าชั้นสองห้อง 16 ที่เคยเติบโตมา แคปชั่นตรึงใจ “ผมไม่เคยลืม...ว่าผมเติบโตมาจากที่ไหน ชุมชนแออัด หรือที่ใครหลายคนเรียกว่า "สลัม"ผมเคยใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ในตอนที่ยังเริ่มต้นสร้างชีวิต” “20 ปีที่แล้ว กับภาพในวันนี้ ทุกอย่างมันยังคงอยู่เหมือนเดิม ราวกับว่ามันหยุดเวลาไว้ เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจอะไรบางอย่าง มันคือจุดเริ่มต้น ที่ทำให้ผมไม่เคยคิดดูถูกความฝันหรือความพยายามของใคร เพราะผมก็เคยเป็นหนึ่งคน ที่ชีวิตไม่พร้อม แต่มีความฝัน ขอเป็นกำลังใจให้กับนักสู้ชีวิตทุก ๆ ท่านครับ“ คลิปถ่ายสวย ไม่เวอร์ ภาพดี เสียงดี เล่าเรื่องดี นักแสดง(บอสพอล)แอ๊คติ้งเป็นธรรมชาติ ไม่มีตรงไหนชวนแหวะ หรือชวนเอ๊ะเลย ยิ่งตอนโทรคุยกับแม่หน้าแฟลตเก่า พูดถึงร้านก๋วยเตี๋ยวไก่เจ้าอร่อยที่ยังขายอยู่นั่นก็ดูจะเป็นซีนที่น่าจดจำมากทีเดียว คือถ้าไม่ติดเรื่องข้อสงสัยว่าเป็นธุรกิจผิดกฎหมายเนี่ย อยากเชิญคนทำคลิปนี้ไปสร้างหนังไทยเลย อยากดู ในคลิปนี้ บอสยืนพูดหน้าแฟลตที่สกปรกรุงรังว่า ตอนที่เขายังใช้ชีวิตอยู่ในสลัมแห่งนี้ ชีวิตวัยนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายไปกว่าอยากดูแลแม่ให้มีความสุขเท่านั้น ตรงนี้เชื่อว่าเอฟซีอาจน้ำตาร่วง อีกทั้งน้ำเสียงของแม่ปลายสาย ก็ร่าเริงมีความสุข กับการพูดถึงร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เคยกินสมัยอยู่สลัม สื่อให้เห็นว่าเมื่อก้าวพ้นความยากจนไปแล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ในสลัมธรรมดาก็ยังงดงามขึ้นมาได้ ทุกอย่างสอดคล้องกลมกลืนลื่นไหล เป็นคลิปฟิลลิ่ง Nostalgia การรำลึกความหลังยากแค้นของเศรษฐีหมื่นล้านที่สุดละเมียดจริงแท้ ใครไม่เคลิ้มให้มันรูัไป ยอดขายระเบิดเถิดเทิงหมื่นล้านแสนล้าน ไม่ใช่ได้มาแบบฟลุคๆ แน่นอน มันผ่านการเล่าเรื่องที่คัดเค้นมาแล้วอย่างประณีต เพื่อพิชิตใจมหาชนคนสามัญที่คุ้นเคยชมชอบกับเรื่องดรามาชนิดซึมเข้ากระดูกดำแบบไทยๆ เราอย่างเหมาะเหม็ง ดูคลิปนี้แล้วยิ่งไม่แปลกใจเลยสักนิด ว่าทำไมลูกข่ายหอบเงินมาประเคนให้ เป็นหลักหมื่นแสนล้าน 🌻 เอาจริง เรื่องเล่าตรึงใจระคายต่อมพวกนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่หรอก มันเป็นเครื่องมือสำเร็จรูปที่มีใช้กันนานแล้วในวงการต่างๆ โดยเฉพาะในแวดวงหลอกลวงต้มตุ๋น ดูเหมือนจะสร้างเม็ดเงินมหาศาลทำลายสถิติได้ทุกยุคสมัย เรื่องเล่ากระตุ้นต่อมที่ชาวโลกรู้จักกันแพร่หลาย ก็คงจะเป็นนิทานเรื่อง“ปลาทอง" ในคดีฉ้อฉลของเบอร์นี แมดอฟฟ์ในอเมริกา ที่น่าจะอื้อฉาวพอๆ กับคดีดิ ไอคอน ในเมืองไทยตอนนี้ก็ว่าได้ สมัยนั้น เบอร์นี แมดอฟฟ์ ก็มักจะชอบเล่าเรื่องเปรียบเทียบการลงทุนกับการให้อาหารปลาทอง โดยบอกว่าต้องให้อาหารสม่ำเสมอ ไม่มากไม่น้อยเกินไป เพื่อให้ปลาเติบโตอย่างแข็งแรง เขาใช้เรื่องนี้อธิบายกลยุทธ์การลงทุนที่ "สม่ำเสมอ" ของเขา ซึ่งในความเป็นจริงคือแผนการณ์หลอกลวงแบบพอนซี (Ponzi scheme- คล้ายแชร์ลูกโซ่ แต่ไม่มีสินค้า ใช้วิธีเอาเงินคนใหม่ไปจ่ายให้คนเก่าวนไปเรื่อยๆ ) พอนซีของแมดอล์ฟฟ์มีขนาดใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยมีมูลค่าความเสียหายประมาณ 64.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ แมดอล์ฟฟ์ใช้เรื่องเล่าเกี่ยวกับปลาทองเพื่อสื่อว่ากลยุทธ์การลงทุนของเขานั้น "สม่ำเสมอ" และ "ปลอดภัย" เขาอ้างว่าสามารถสร้างผลตอบแทนที่คงที่และน่าเชื่อถือได้ ไม่ว่าสภาวะตลาดจะเป็นอย่างไร เรื่องเล่านี้ช่วยสร้างความมั่นใจให้กับนักลงทุนและทำให้พวกเขารู้สึกว่ากำลังลงทุนกับผู้เชี่ยวชาญที่มีกลยุทธ์ที่มั่นคง ในความเป็นจริง แมดอล์ฟฟ์ไม่ได้นำเงินของลูกค้าไปลงทุนเลยสักนิด เขาใช้เงินจากนักลงทุนรายใหม่เพื่อจ่ายผลตอบแทนให้กับนักลงทุนรายเก่า ซึ่งเป็นลักษณะของแผนพอนซี ผลตอบแทน "สม่ำเสมอ" ที่เขาอ้างถึงนั้นเป็นเพียงตัวเลขที่เขาสร้างขึ้นมาเอง แผนฉ้อโกงนี้ดำเนินมานานหลายทศวรรษก่อนจะถูกเปิดโปงในปี 2008 มีผู้เสียหายจำนวนมาก รวมถึงบุคคลทั่วไป องค์กรการกุศล และสถาบันการเงิน ปัจจุบันแมดอล์ฟฟ์ถูกจับกุม และถูกตัดสินจำคุก 150 ปี 🌻 นอกจากนิทานปลาทองของแมดอล์ฟฟ์ ยังมีนิทานอีกเรื่องที่โด่งดังไม่แพ้กัน นิทานเรื่องนี้มีชื่อว่า “ช้างล่ามโซ่” ที่เกี่ยวข้องกับการฉ้อโกงของบริษัท One Coin One Coin เป็นโครงการที่อ้างว่าเป็นสกุลเงินดิจิทัล (cryptocurrency) แต่ในความเป็นจริงเป็นแผนหลอกลวงแบบพีระมิด (pyramid scheme) ที่ใหญ่ที่สุดอีกแห่งหนึ่งในประวัติศาสตร์ต้มตุ๋น รูจา อิกนาโตวา (Ruja Ignatova) ผู้ก่อตั้ง One Coin เกิดเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 1980 ที่เมืองรูส ประเทศบัลแกเรีย ย้ายไปเยอรมนีตั้งแต่อายุ 10 ขวบ จบปริญญาเอกด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยคอนสแตนซ์ ประเทศเยอรมนี เคยทำงานให้กับบริษัทที่ปรึกษา McKinsey & Company ในปี 2014 เธอก่อตั้งบริษัท One Coin ซึ่งอ้างว่าเป็นสกุลเงินดิจิทัลใหม่ บริษัท One Coin เติบโตอย่างรวดเร็ว มีสมาชิกกว่า 3 ล้านคนทั่วโลก จนกระทั่งในปี 2016 เริ่มมีการสงสัยและตรวจสอบ One Coin ว่าอาจเป็นแชร์ลูกโซ่ วันที่ 25 ตุลาคม 2017 รูจาหายตัวไปอย่างลึกลับหลังจากบินจากโซเฟียไปยังเอเธนส์ ในปี 2019 เธอถูกฟ้องในสหรัฐอเมริกาในข้อหาฉ้อโกงและฟอกเงิน 🌻 ในการหลอกล่อเหยื่อมาลงทุน รูจา อิกนาโตวา มักใช้นิทานเรื่องช้างล่ามโซ่ในการปราศรัยบ่อยครั้ง เธอเปรียบเทียบว่าคนทั่วไปเหมือนช้างที่ถูกล่ามด้วยโซ่ทางการเงิน ไม่กล้าที่จะหลุดพ้น เธอชี้ให้เห็นว่า One Coin คือโอกาสที่ทุกคนจะได้ "ตัดโซ่" และเป็นอิสระทางการเงิน นิทานเรื่องนี้นำมาใช้เพื่อกระตุ้นให้คนรู้สึกว่าตนกำลัง "ติดกับดัก" ทางการเงิน สร้างความรู้สึกว่า One Coin เป็นทางออกเดียวที่จะทำให้พวกเขาหลุดพ้นจากข้อจำกัดทางการเงิน สร้างแรงจูงใจให้คนกล้าที่จะ "ทำลายกรอบความคิดเดิมๆ" และเข้าร่วมโครงการ ในความเป็นจริง One Coin ไม่ได้เป็นสกุลเงินดิจิทัลจริง ไม่มีบล็อกเชนที่ใช้งานได้จริง เป็นระบบพีระมิดที่สร้างรายได้จากการรับสมาชิกใหม่เท่านั้น ผู้ลงทุนไม่สามารถถอนเงินหรือแลกเปลี่ยน One Coin เป็นเงินจริงได้ One Coin มีผู้เสียหายทั่วโลกมากกว่า 3 ล้านคน ความเสียหายทางการเงินประมาณ 4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ รูจา อิกนาโตวา ได้รับฉายาว่า “ราชินีคริปโต” หรือ Cryptoqueen เธอหายตัวไปในปี 2017 ทุกวันนี้ยังคงเป็นที่ต้องการตัวของ FBI ปัจจุบัน เธอกลายเป็นหนึ่งในอาชญากรทางการเงินที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์ร่วมสมัย​​​​​​​​​​​​​​​​จนทุกวันนี้ 🌻 จะเห็นได้ว่า เรื่องเล่าอย่าง "ช้างล่ามโซ่" ถูกนำมาใช้เพื่อสร้างอารมณ์ร่วมและกระตุ้นการตัดสินใจที่ไม่สมเหตุสมผล จึงควรระวังโครงการที่สัญญาว่าจะทำให้รวยอย่างรวดเร็วหรือหลุดพ้นจากปัญหาทางการเงินอย่างง่ายดาย คดีนี้แสดงให้เห็นว่าเรื่องเล่าที่สร้างแรงบันดาลใจสามารถถูกใช้เป็นเครื่องมือในการหลอกลวงได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะเมื่อผสมผสานกับเทคโนโลยีที่ซับซ้อนและไม่เป็นที่เข้าใจกันดีนักเช่น cryptocurrency 🌻 ยังมีนิทานประเภทสร้างแรงบันดาลใจอีกมากมายหลายเรื่อง ที่มักนำมาใช้ในบริบทการฉ้อโกงลักษณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นนิทานเรื่อง“มีดเหลาดินสอ”ที่หลายคนอาจจะคุ้น พวกคอร์สอบรมต่างๆ จะเอามาเล่าบ่อย เรื่องราวมีอยู่ว่า ดินสอบ่นว่าเจ็บเมื่อถูกเหลา แต่มีดเหลาบอกว่า "การเจ็บนี้จะทำให้เธอแหลมคมและเขียนได้ดีขึ้น“ นิทานเรื่องนี้ถูกนำมาใช้เพื่อให้แง่คิดเรื่องความอดทนต่อความยากลำบากที่อาจทำให้เราได้เติบโตและพัฒนา 🌻 "นิทานเรื่องช้างและเชือกเส้นเล็ก" เรื่องมีอยู่ว่าในคณะละครสัตว์ มีช้างตัวใหญ่ถูกล่ามด้วยเชือกเส้นเล็กๆ เด็กน้อยสงสัยว่าทำไมช้างไม่ดึงเชือกให้ขาด คนเลี้ยงช้างอธิบายว่า ตั้งแต่ช้างยังเล็ก มันถูกล่ามด้วยโซ่ใหญ่ที่ไม่สามารถหลุดได้ ช้างจึงเชื่อว่าตัวเองไม่มีทางหลุดจากการล่าม แม้โตแล้วก็ยังคิดเช่นนั้น 🌻 "นิทานเรื่องหินสลักและค้อน" เรื่องราวของช่างแกะสลักกำลังทำงานบนหินก้อนใหญ่ เขาตีค้อนลงบนหินครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เห็นผล คนผ่านไปมาสงสัยว่าทำไมเขาไม่ยอมแพ้ ในที่สุด หลังจากตีค้อนครั้งที่ 101 หินก็แตกออกตามที่เขาต้องการ ช่างแกะสลักอธิบายว่า "ไม่ใช่การตีครั้งสุดท้ายที่ทำให้หินแตก แต่มันเป็นผลรวมของการตีทุกครั้งที่ผ่านมา" 🌻 นิทานเหล่านี้มักถูกใช้เพื่อสื่อถึงความอดทน การไม่ยอมแพ้ และการเอาชนะข้อจำกัดทางความคิด นิทานไม่ได้มีพิษภัยในตัวมันเอง มันเป็นเรื่องเล่าแสนวิเศษ สร้างแรงบันดาลใจได้จริง แต่เมื่อมีการนำมาใช้ในบริบทของการลงทุนหรือธุรกิจที่มีความเสี่ยงสูง การตีความและการนำไปใช้ กลับเป็นสิ่งที่ต้องระวัง บางครั้งนิทานเหล่านี้ มักถูกใช้เพื่อกระตุ้นอารมณ์มากกว่าเหตุผล อาจไม่สะท้อนความเป็นจริงของสถานการณ์ ในบริบทของธุรกิจที่น่าสงสัย อาจใช้เพื่อกดดัน ให้คนทำในสิ่งที่ไม่ควร การยอมรับความจริง เลิกทนและถอยออกมา ก็อาจเป็นการตัดสินใจ ที่ชาญฉลาดได้เช่นกัน 🌻 “ในยุคข้อมูลข่าวสาร ความจริงกำลังถูกบดบังด้วยเรื่องเล่าหรือเรื่องราวที่สร้างขึ้น (narratives)” ยูวัล โนอาห์ ฮาราริ เขียนไว้ในหนังสือ"21 Lessons for the 21st Century"เมื่อหลายปีมาแล้ว (21 บทเรียน สำหรับศตวรรษที่ 21 : ผู้แปล ธิดา จงนิรามัยสถิต, ดร. นำชัย ชีววิวรรธน์ , สำนักพิมพ์ยิปซี) ฮาราริอธิบายว่าผู้คนมักเชื่อในเรื่องราวที่สอดคล้องกับความเชื่อและอัตลักษณ์ของตน มากกว่าข้อเท็จจริงที่อาจขัดแย้งกับความเชื่อนั้น และชี้ให้เห็นว่ามนุษย์มีแนวโน้มที่จะเชื่อในเรื่องเล่าที่ให้ความหมายและอธิบายโลกรอบตัว เขาบอกว่า“เรื่องเล่าเหล่านี้มีพลังมากกว่าข้อเท็จจริงเพราะมันตอบสนองต่อความต้องการทางอารมณ์และจิตวิญญาณของมนุษย์” ฮาราริเตือนว่าเทคโนโลยีสมัยใหม่ โดยเฉพาะ AI และ Big Data สามารถใช้ในการสร้างและเผยแพร่เรื่องราวที่มีอิทธิพลต่ออารมณ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ (อย่างคลิปเรื่องเล่าสารพัดที่ผลิตออกมาชักจูงใจคน) เขาชี้ให้เห็นว่าเทคโนโลยีเหล่านี้สามารถเข้าใจและจัดการกับอารมณ์มนุษย์ได้ดีขึ้นเรื่อยๆ การให้ความสำคัญกับ“อารมณ์”มากกว่า“ความจริง”อาจส่งผลกระทบต่อกระบวนการประชาธิปไตยและการตัดสินใจที่สำคัญ เขาเตือนว่าสังคมอาจถูกชี้นำด้วยการปลุกเร้าอารมณ์มากกว่าการใช้เหตุผลและข้อมูล ในอนาคต ทักษะทางอารมณ์และความคิดสร้างสรรค์อาจมีความสำคัญมากกว่าความรู้ทางเทคนิค เขาแนะนำว่าระบบการศึกษาควรปรับตัวเพื่อเตรียมคนให้พร้อมสำหรับโลกที่อารมณ์และความคิดสร้างสรรค์มีบทบาทสำคัญ ฮาราริเน้นย้ำความสำคัญของการรู้จักและเข้าใจตนเอง รวมถึงอารมณ์และความรู้สึกของเราให้ได้อย่างถ่องแท้ เขาบอกว่า“การเข้าใจตนเองจะช่วยให้เราสามารถรับมือกับโลกที่ซับซ้อนและเต็มไปด้วยการกระตุ้นทางอารมณ์ได้ดีขึ้น” ผู้เขียน "21 Lessons for the 21st Century" ไม่ได้บอกว่า แนวโน้มนี้เป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดี แต่ชี้ให้เห็นว่ามันเป็นความท้าทายที่สำคัญที่เราต้องเตรียมพร้อมรับมือ โดยเฉพาะในด้านการศึกษา การเมือง และการพัฒนาตนเอง เพื่อรักษาสมดุล ระหว่างอารมณ์และเหตุผล ในยุคสมัยปัจจุบัน ที่“อารมณ์”อาจมีอิทธิพล มากขึ้นเรื่อยๆ​​​​​​​​​​​​​​​​ 🌻 จากข่าวสารประเด็นร้อนแรงในประเทศไทยวันนี้ เราก็ได้เห็นการใช้ Storytelling ในทางที่ผิดหลายเรื่อง เรื่องเล่าถูกใช้เพื่อบิดเบือนความจริงและสร้างภาพลวงตา มุ่งเน้นการกระตุ้นอารมณ์มากกว่าการให้ข้อมูลที่เป็นจริง นิทานเหล่านี้สร้างความเชื่อที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับความสำเร็จและความมั่งคั่ง ทำให้คนมองข้ามความเสี่ยงและความเป็นจริงของสถานการณ์ เรื่องเล่าที่น่าประทับใจอาจทำให้ผู้ฟังลดการใช้เหตุผลและการคิดวิเคราะห์ ผู้คนอาจตัดสินใจบนพื้นฐานของ“อารมณ์” มากกว่า“ความจริง” อย่างที่ยูวัล โนอาห์ ฮาราริ กล่าวไว้ไม่มีผิด Storytelling : นิทานหรือเรื่องเล่าที่มีประสิทธิภาพสามารถสร้างความไว้วางใจได้อย่างรวดเร็ว แม้กับคนแปลกหน้า ในกรณีของการหลอกลวง Storytelling ถูกใช้เพื่อลดความระแวดระวังของเหยื่อ เรื่องเล่าที่สวยงามอาจถูกใช้เพื่อปิดบังความจริงที่น่าเป็นห่วงหรือรายละเอียดที่สำคัญ ในกรณีของแชร์ลูกโซ่หรือ MLM นิทาน เรื่องเล่า หรือ Storytelling ทั้งหลาย อาจถูกใช้เพื่อสร้างวัฒนธรรมที่กดดันให้สมาชิกไม่ยอมแพ้ แม้จะเผชิญกับความล้มเหลว เรื่องเล่าเหล่านี้ มักเล็งเป้าไปที่ความฝัน และความหวังของผู้คน ทำให้เหยื่ออ่อนไหวและเปราะบาง ทำให้ง่ายที่จะหลอกลวง 🌻 นิทาน เรื่องเล่า Storytelling ทั้งหลาย มันไม่ได้เลวร้ายในตัวมันเอง แต่เป็นเครื่องมือที่ทรงพลัง สามารถใช้ในทางที่ดีหรือไม่ดีก็ได้ ในด้านบวก Storytelling สามารถใช้เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ สอน และสื่อสารความคิดที่ซับซ้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ สิ่งสำคัญที่คนเรายุคนี้ต้องรับมือ คือต้องพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ และการรู้เท่าทันสื่อของตัวเอง เพื่อแยกแยะให้ออก ระหว่างการใช้ Storytelling ในทางที่สร้างสรรค์ หรือการใช้เพื่อหลอกลวง 🌻 ที่มา : https://www.facebook.com/share/p/sg5pYj1hseTp1QGK/?mibextid=CTbP7 #Thaitimes
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 716 มุมมอง 0 รีวิว
  • 📚รีเบคก้า


    ดีใจที่ห้องสมุดมี และดีใจที่ยืมมาอ่าน แม้นอรรถรสอาจจะได้ไม่เต็มที่เพราะเคยดูหนังที่ฮิตช์ค็อกสร้างมาก่อน ถึงอย่างนั้นก็ยังสัมผัสได้ถึงความเป็นสุดยอดของนิยายยอดเยี่ยมแห่งยุคเรื่องหนึ่ง ไม่สงสัยแล้วว่าเหตุใดจึงยังไม่ถูกลืม เพราะความดีงามของเรื่องนั้นสามารถข้ามผ่านกาลเวลามาใกล้ 90 ปีเต็มที

    ขนาดพอรู้เรื่องคร่าวๆแม้นจำไม่ได้มากเพราะหนังดูไว้นานหลายปีแล้ว แต่เมื่อได้จับฉบับหนังสือก็ยังอดลุ้นระทึกตามไปกับตัวละครนำไม่ได้ ต้องสรรเสริญผู้เขียนคือ ดาฟเน ดู โมริเยร์ ที่ให้กำเนิดรีเบคก้าขึ้นมาอวดโฉมสู่สายตานักอ่านในบรรณพิภพ

    หนังสือพิมพ์ในไทยครั้งแรกตั้งแต่ปี พ.ศ.2511 ฉบับที่อ่านนี้เป็นของ สนพ.สร้างสรรค์-วิชาการ เป็นพิมพ์ครั้งที่ 7 เมื่อปี พ.ศ.2538 หนา 387 หน้า มีช่วงระหว่างหน้าที่ 283-298 ทำเอาใจวูบ เพราะกำลังดำเนินเรื่องถึงช่วงจุดสูงสุดที่จะเฉลยปม เลขหน้าข้าม ทีแรกก็เศร้าว่าหน้าหายเยอะขนาดนี้คงจะพลาดอะไรสำคัญไปเยอะ พลิกตรวจดูจึงรู้ว่า เป็นความผิดพลาดของการเข้าเล่ม ที่ทำให้ต้องเปิดพลิกกลับอ่านแบบญี่ปุ่นจากขวามาซ้ายประมาณ 16 หน้า จึงกลับสู่การอ่านแบบปกติได้ น่าจะเป็นทั้งล็อตในการพิมพ์หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ

    สองประการที่ลดคุณค่าของนิยายเล่มนี้ในฉบับพิมพ์ของสร้างสรรค์คือ หนึ่ง ตัวอักษรที่เลือกใช้ได้ทรมานสายตาคนอ่านอย่างมากคือทั้งเล็กและบาง เมื่อบวกกับแถวยาวเหยียดที่เบียดกันเป็นพรืด นาน ๆ จึงจะพบย่อหน้าสักครั้ง จึงต้องใช้พลังสมาธิและความพยายามอย่างยิ่งกว่าจะอ่านจบ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะความดีงามในตัวของนิยายเองที่ทำให้อยากอ่านต่อ อาจยอมแพ้เสียก่อน และสอง กระดาษที่ใช้คุณภาพไม่ดีเลย ความหนาแน่นของเนื้อเยื่อกระดาษบางมาก

    🔻

    เนื้อเรื่องโดยย่อ

    หญิงสาววัยสัก20ปี ที่เป็นผู้มีบุคลิกใสซื่อ มีความเป็นตัวของตัวเองอย่างบริสุทธิ์ตามธรรมชาตินางหนึ่ง พ่อแม่ตายไปตั้งแต่ยังเล็ก จึงจำต้องหาเลี้ยงตนเองมาแบบอัตคัด จนได้มาติดตามเป็นหญิงรับใช้ให้กับคุณนายอึ่งอ่างนางหนึ่ง(ขออภัย เธอมีชื่อแต่ลักษณะภายนอกที่ถูกบรรยายทำให้นึกไปถึงอึ่งจริง ๆ นะ) ซึ่งคุณนายคนนี้ก็มีนิสัยแย่ ชอบจิกใช้งานหญิงสาว และพูดจาเหยียบย่ำน้ำใจบ่อย อีกทั้งชอบทำตัวเจ๋อแจ้น เที่ยวปั้นหน้าไปคุยกับคนในแวดวงสังคม ไม่ใช่เพื่ออะไรมากไปกว่าตักตวงข่าวสารมาพูดนินทาต่อให้คนอื่นฟังด้วยความสนุกปากตามพื้นนิสัยเดิม ซึ่งสถานที่ที่ทำให้นางเอกและพระเอกได้พบกันครั้งแรกคือที่ โรงแรมแห่งหนึ่งในมอนติคาโล คุณนายอึ่งอ่างถือวิสาสะไปคุยด้วยกับหนุ่มใหญ่เจ้าของคฤหาสน์ มันเดอลีย์ ที่กำลังอยู่ในระหว่างท่องเที่ยวเพื่อลืมเลือนเรื่องอดีตเกี่ยวกับภรรยาสาวที่เสียชีวิตไปไม่นาน ในห้องอาหารชั้นล่างซึ่งนางเอกก็จำต้องอยู่ใกล้ชิดร่วมโต๊ะแม้นไม่อยาก เพราะอับอายแทนผู้ว่าจ้างของตน ด้วยเธอเป็นคนหน้าบางและมีสมบัติผู้ดีมากกว่าคุณนายอึ่งอ่าง ทั้งที่โดนกดและดูถูกว่าเป็นพวกชั้นล่าง

    ก็การพบหน้าคราวนั้นเองคือจุดเริ่มต้นแห่งเรื่องราวชวนฝัน ที่ประจวบเหมาะว่าวันต่อมาเจ้านายเธอมีไข้ไม่สบาย หมอให้พักสักสองสัปดาห์ในห้อง จึงเป็นโอกาสให้นางเอกของเรื่องพอจะมีเวลาเป็นของตนเอง ได้ใช้ชีวิตอิสระในตอนลงมากินข้าวที่ห้องอาหารชั้นล่าง ซึ่งก็พอดีได้พบพระเอกเป็นครั้งที่สอง แม้จะเจียมตัวไม่กล้าไปทักหรือร่วมโต๊ะ แต่สุดท้ายเหตุการณ์ก็พาไปให้พระเอกคือมิสเตอร์ เดอวินเตอร์ ตะล่อมพูดจนเธอยอมมานั่งกินอาหารโต๊ะเดียวกับเขา และได้พูดคุยพอเป็นที่รู้เรื่องความเป็นมาของฝ่ายสาว และในโอกาสต่อมาจากวันนั้น กลายเป็นว่าช่วงเวลาที่คุณนายอึ่งอ่างนอนแซ่วบนเตียง ที่ก็ไม่ได้ป่วยอะไรมาก แต่อยากหาเหตุให้คนอื่นมาเยี่ยมจะได้ชวนคุยนินทาสารพัดกับเล่นไพ่นั้น เปิดโอกาสให้นางเอกได้สานความสัมพันธ์อันดีกับพระเอกที่ยังคงมีมาดสุขุม ลึกลับ ครุ่นคิดตลอดเวลา และไม่ค่อยพูดจาหรือเปิดเผยเรื่องราวของตน จนฝ่ายหญิงเริ่มมีความรู้สึกที่ดีกับฝ่ายชายอย่างมาก ถึงขั้นที่เรียกว่ารักแรก ทุกวันพระเอกจะพบกับนางเอกที่ห้องอาหาร กินด้วยกันแล้วพาไปนั่งรถแล่นกินลมชมวิวไปตามที่ต่างๆ

    แต่แล้วเมื่ออาการของเจ้านายดีขึ้น วันหนึ่งก็สั่งนางเอกว่าให้รีบไปจองตั๋วรถไฟ เพราะลูกสาวของนางติดต่อมาว่าจะไปนิวยอร์ก และเจ้านายก็จะตามไปอยู่ด้วย แน่นอนว่าต้องเอานางเอกตามไปรับใช้ เมื่อทราบข่าวเธอถึงกับหัวใจสลาย เข่าอ่อน เหมือนความสุขที่เพิ่งปรากฏไม่นานในชีวิตกำลังจะสูญสลายไปตลอดกาล เธอพยายามจะลงไปพบเจอพระเอก แต่เขาไม่อยู่ไปทำธุระ ทำให้ในเธอรุ่มร้อนเป็นไฟ ในวันเดินทางที่ถูกใช้ให้ไปเปลี่ยนตั๋วเพื่อเลื่อนเที่ยวรถให้เร็วขึ้นจากช่วงสายเป็นช่วงเช้า เธอสิ้นหวังแล้ว แต่ไม่อาจตัดใจจากไปทั้งยังไม่ได้บอกลา จึงอาศัยช่วงที่เจ้านายสั่งให้มาติดต่อเปลี่ยนเที่ยวนั้น วิ่งหน้าตั้งไปเคาะห้องที่รู้ว่าพระเอกพักอยู่เพื่อจะบอกให้ทราบ และเมื่อพระเอกได้ฟัง จึงถามว่าทำไมเธอต้องปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามแต่เจ้านายจะบงการ เธอบอกเพราะเธอต้องใช้เงิน และการทำงานรับใช้ทั้งที่ไม่อยากก็เพื่อแลกกับค่าจ้างน้อยนิด พระเอกยื่นข้อเสนอให้เลือก ว่าเธอจะไปกับคุณนายอึ่งอ่างหรือจะไปกับเขา เธอไม่เข้าใจ เขาบอกอีกครั้งให้ชัดว่าเธอจะเลือกไปกับเขาในฐานะมิสซิส เดอวินเตอร์หรือไม่

    นั่นเอง คือการเดินทางครั้งใหม่ของนางเอก หลังเธอตกลงใจจะไปกับเขาเพราะความรัก ทั้งสองแต่งงานกันอย่างที่ไม่มีการสวมชุด เข้าโบสถ์หรือการเลี้ยงฉลอง เพราะเขาไม่ปรารถนา แล้วไปฮันนีมูนต่อที่อิตาลีอยู่หลายสัปดาห์ ก่อนที่ท้ายสุดจะตรงไปที่คฤหาสน์มันเดอลีย์อันแสนไกล งดงามตั้งตระหง่านอยู่ภายในวงล้อมของป่ารก ที่ซึ่งเธอต้องกลายจากนางสาวต็อกต๋อย ไร้ชื่อเสียง ไร้เงิน ไร้ศักดิ์ฐานะใดๆ ไปเป็นคุณนายภริยาคนใหม่ของเจ้าของคฤหาสน์หรูเก่าแก่ ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ด้วยตัวคนเดียวโดดเดี่ยว และต้องเผชิญหน้ากับการต้อนรับอันเย็นชา และน่ากลัวของหญิงสาวผู้เป็นต้นห้องคนเก่าของมิสซิส เดอวินเตอร์คนที่ตายไปแล้ว อันมีนามว่า รีเบคกา กับบริวารรับใช้ชายหญิงอีกหลายคนที่ล้วนแล้วแต่มีอะไรที่เหมือนจะให้ความรู้สึกที่ไม่น่าไว้ใจ หดหู่ เร้นลับ

    ท่ามกลางความใหญ่โตกว้างขวางของห้องหับนับไม่ถ้วน ดอกไม้ป่านานาพรรณ อีกไม้ป่ายืนต้นรกชัฏ กับชายหาดและอ่าวที่เงียบเชียบ ดูเปลี่ยวเหงาวังเวง เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่ง กระทบโขดหิน ความดำมืดของบรรยากาศที่ทึบทึม ผู้คนที่จะเป็นมิตรก็ไม่ใช่ จะศัตรูก็ไม่เชิง กับเงาร่างของภรรยาสาวคนเก่าที่เพิ่งตายไปไม่นานของคนรักของเธอ ที่เหมือนยังมีชีวิตและปรากฏตัวไปทั่วทุกแห่ง

    นางเอกที่ยังอายุน้อยมาก กับพระเอกในวัย42 จะฟันฝ่าอุปสรรคและนำพาชีวิตรักไปรอดหรือไม่ ในขณะที่มีพี่สาวของสามีและพี่เขย อีกทั้งผู้จัดการงานทั่วไปของสามี คล้ายจะอยู่ฝ่ายเดียวกับเธอ และเอาใจช่วยให้ชีวิตของคนทั้งคู่เดินหน้าต่อไปได้ แต่ทว่าปริศนาทั้งหลายเกี่ยวกับคุณนายคนเก่า คือรีเบคกา และอุปสรรคจากแม่บ้านที่แสดงตนชัดว่าชิงชังรังเกียจ และหาเรื่องคอยสร้างปัญหาให้ ล้วนเป็นปราการใหญ่ที่ทำให้ผู้อ่านต้องลุ้นเอาใจช่วยเธอไปอย่างตื่นเต้น

    🔶️

    เชื่อว่าคนที่ไม่เคยรู้เรื่องราว ไม่เคยดูหนังมาก่อน จะได้รับอรรถรสความสนุกเต็มที่มากสุด ส่วนผู้เคยดูหนังแล้วก็ยังคงจะได้รับความสนุกได้ ในแง่ของการได้ทบทวนเก็บเกี่ยวรายละเอียดอีกครั้ง หากใครที่มีไว้ในกองดองแต่ยังไม่ได้อ่าน น่าเสียดายอย่างมาก

    ผู้แต่งมีอัจฉริยภาพในการเขียนบรรยายฉากอย่างแท้จริง ขอชื่นชมและสรรเสริญ โดนเฉพาะฉากที่พูดถึงนกชนิดต่าง ๆ พรรณไม้หลากหลายชนิดที่ขึ้นและปลูกไว้รายรอบคฤหาสน์ รายละเอียดของชนิดอาหาร เครื่องประกอบ เฟอร์นิเจอร์ของตกแต่ง คือมีความรอบรู้อย่างลึกจริง ทำให้คนอ่านเห็นภาพตามชัดเจน ยิ่งใครที่รู้จักอาหารประเภทต่าง ๆ เหล่านั้น รู้จักดอกไม้มากมายหลายชนิดที่กล่าวถึง คงจะยิ่งดำดิ่งเห็นภาพชัดราวกับเห็นลอยอยู่ตรงหน้า

    การใช้รูปแบบของอุปมาโวหารเชิงเปรียบเทียบช่างเป็นภาษาที่งดงาม แม้จะโบราณแต่เข้ากันมากกับยุคสมัยและบรรยากาศตามท้องเรื่อง ยิ่งบวกกับโครงเรื่องและแก่นที่แน่นเปรี๊ยะ อีกทั้งวิธีการเล่าอันน่าทึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่เป็นนักเขียนโดยทั่วไปก็สามารถทำได้ แน่นอนว่านักเขียนทุกคนล้วนปรารถนาให้ตนสามารถสร้างสรรค์งานเขียนดีเยี่ยมชนิดเป็นมาสเตอร์พีซของตนเองได้สักเล่มในชั่วชีวิตที่ผลิตงาน แต่มีไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำสำเร็จ และผมเชื่อว่า ดาฟเน ดู โมริเยร์ คือหนึ่งในนั้นได้อย่างเต็มภาคภูมิ ฉบับแปลไทยนี้ทำได้ดีทีเดียว แม้จะพบว่ามีบางคำออกจะแปลก ๆ ในความรู้สึกอยู่บ้าง เช่นใช้คำว่า กระท้อน ในความหมายที่สื่อถึงการ สะท้อน และอีก 2-3 คำ แต่พอเข้าใจได้ ไม่แน่ว่าในยุคสมัยที่ผู้แปลแปลไว้ คำไทยบางคำในเวลานั้นอาจใช้และสะกดต่างไปจากปัจจุบัน ซึ่งก็ได้แต่คาดเดาเพราะผมไม่มีความรู้มากพอในด้านนี้

    เรื่องนี้ทำให้เข้าใจถึงข้อด้อยที่น่ากำจัดหรือปรับปรุงแก้ไขให้ไม่มีอยู่ในอุปนิสัยของใครคนไหนก็ตามคือ "การคิดเองเออเอง" ซึ่งจะพบเห็นได้เยอะมากในตัวตนของนางเอก แทบจะตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งเป็นจุดตายที่มีส่วนจะทำให้ชีวิตรักของนางอาจต้องถึงกาลอับปางอย่างน่าหวดเสียว และผู้หญิงส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นกันด้วยสิ ความคิดระแวง คิดเป็นตุเป็นตะ คิดหมกมุ่นเพ้อฝันไปล่วงหน้าและมักเป็นไปในทางร้ายนั้น ได้แสดงให้เห็นอิทธิพลของมันชัดเจนยิ่งในเรื่อง ว่าส่งผลกระทบให้เกิดปัญหาตามมาอย่างไม่น่าเชื่อ สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากหากผู้อ่านจะนำมาสำรวจตรวจตรากับการดำเนินชีวิตตนเอง ที่จะไม่ให้มี "อิตถีภาวะ"มากเกินไปแม้ในเพศชายก็ตาม

    มีบ้างทีอ่านแล้วอาจจะรู้สึก "ลำไย" ในอุปนิสัยของนางเอก ที่เธอจะอะไรกันนักหนานะกับแทบทุกเรื่อง แต่ก็ดีที่ผู้เขียนได้สร้างเหตุแล้วให้ตัวละครของตน ได้รู้จักเรียนรู้จากความผิดพลาดของตนเองแล้วพัฒนาเติบโตขึ้นในช่วงหลัง ที่ไม่อ่อนวัย ใจใสไร้เดียงสาดังเช่นตอนต้นเรื่อง

    เป็นความชาญฉลาดในการวางผังอย่างดี ที่ให้เหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ค่อยๆเปิดเผยให้ตัวนางเอกและคนอ่านได้ค่อยๆ รู้เรื่องเกี่ยวกับรีเบคกาเพิ่มขึ้นทีละน้อย ๆ เต็มไปด้วยความหวาดระแวง แคลงใจ จนนำไปสู่ความน่าตื่นตะลึงในช่วงที่เฉลยความจริงให้นางเอกและผู้อ่านทราบไปพร้อมกัน ต่อจากนั้นอีกร้อยกว่าหน้า ก็เป็นช่วงที่ไม่ได้มีแผ่วลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่เร่งเร้า เขย่าขวัญ สั่นประสาท ให้ต้องตามลุ้นระทึกเอาใจช่วยให้พระนางผ่านพ้นเรื่องร้ายแรงไปได้ด้วยดีเถิด แต่ละหน้า แต่ละบทสนทนาล้วนแต่พาเราให้ตื่นตัว ตื่นเต้นไปกับอุปสรรคต่อเนื่องที่ดาหน้าเข้าใส่ทั้งสองอย่างต่อเนื่อง ราวคลื่นทะเลที่ซัดหาฝั่งลูกแล้วลูกเล่า เหมือนโดนคลื่นพาลอยขึ้นไปจนสูงแล้วบัดดลก็จับโยนลงมาสู่เบื้องต่ำ ก่อนจะถูกม้วนลอยขึ้นไปที่สูงใหม่

    ที่ชอบมากที่สุดคือวิธีที่ผู้เขียนเลือกใช้ในการหาทางพาให้พระนางดิ้นรนไปตามทางที่ถูกตัวร้ายนำไป ไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า จำนนต่อสิ่งที่ปรากฏและจู่โจม แต่แล้วก็พาให้ตัวละครและเรื่องราวทั้งหมดดำเนินไปสู่จุดอันคลี่คลายอย่างชนิดที่ต้องร้องในใจว่า คิดได้ยังไง ไม่มีจุดตำหนิได้เลย เพราะไม่ใช่ตอนจบที่เหมือนไม่รู้จะจัดการกับปมที่สร้างมาอย่างไรแล้วก็ใส่วิธีจัดการเข้ามาแบบไม่สนใจอะไร แต่ทุกอย่างคือถูกวางมาแล้วแต่แรก อย่างมีระเบียบ และเงียบเชียบ บอกใบ้ไว้แต่ไม่กระโตกกระตาก มีความลุ่มลึก ที่ถ้าหากใครมีเวลามากพอ ควรอ่านอย่างช้า ๆ เพื่อเก็บละเอียดทุกประโยคแล้วจะได้พบกับความไม่ธรรมดาของนิยานเรื่องนี้ที่น่าอึ้ง ชวนหลงใหลตั้งแต่เปิดเรื่องมาด้วยท่อนอมตะที่ว่า

    "เมื่อคืนนี้ดิฉันฝันว่า ได้ไปที่คฤหาสน์มันเดอลีย์อีกครั้งหนึ่ง"

    สุดท้ายคือ การที่ตลอดทั้งเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ เรากลับไม่ได้รู้เลยว่าผู้เล่าเรื่องคือ ดิฉันนั้น แท้จริงชื่อเรียงเสียงไรกันแน่ เรารู้จักกับรีเบคกา ราวกับมีชีวิตทั้งที่ตายไปแล้ว กลับกันนางเอกหรือ ดิฉัน ที่ใกล้ชิดกับคนอ่านมากสุดราวกับคือตัวเราเองที่ยังไม่ตายนั้น เหมือนใกล้แต่ก็ไกล คือเป็นใครก็ได้ไม่ว่าผู้อ่านคือชายหรือหญิง เมื่อได้อ่านเรื่องนี้แล้วอดไม่ได้จะนำตนเองไปสวมเป็น ดิฉัน ไม่มากก็น้อย

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ป.ล. (คนที่ยังไม่เคยอ่านหรือดูหนังมาเลย ควรข้าม)

    เรื่องนี้มีฉบับฝาแฝด ที่ได้รับแรงบันดาลใจ จนนักเขียนนิยายไทยท่านหนึ่ง นำโครงเรื่องมาดัดแปลง กลายเป็นนิยายแปลงชื่อ คุณหญิงสีวิกา ที่ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2534 สนพ.หมึกจีน เคยได้รับการนำไปสร้างเป็นละครช่อง 7 นำแสดงโดยคุณแอน อังคณา ทิมดี รับบทคุณหญิงสีวิกา และคุณจอห์นนี่ แอนโฟเน่ รับบทสามี ส่วนภรรยาสาวคนใหม่รับบทโดย คุณลูกศร ธนาภรณ์ รัตนเสน ผมยังได้รับชมเมื่อครั้งเรียนช่วงมัธยมปลายพอจำได้ ตอนนั้นก็สนุกนะ เพราะอยากทราบความจริงที่อยู่เบื้องหลัง ต้องตามอ่านจากไทยรัฐทุกวัน ซึ่งในเรื่องตัวคุณหญิงสีวิกามีอาการของคนที่ศัพท์เฉพาะใช้คำว่า "ฮิสทีเรีย" สมัยนั้นถึงกับมีดราม่ากันใหญ่โตว่าเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายที่ควรนำมาทำเป็นละครฉายทางทีวีช่วงหลังข่าวภาคค่ำจบ ยุคนั้นละครมีประมาณชั่วโมงเดียว เริ่มสักสามทุ่มไปจบสี่ทุ่ม สุดท้ายกระแสต่อต้านเยอะจนไม่แน่ใจว่าถูกตัดทอนให้ตอนสั้นลงแล้วรีบตัดจบเอาดื้อ ๆ หรือไม่ จำไม่ค่อยได้แล้ว

    #thaitimes
    #รีเบคกา
    #นิยายแปล
    #นิยาย
    #ลึกลับ
    #ความวิปริตทางเพศ
    #มอนติคาโล
    #ท่องเที่ยว
    #บ้านริมหาด
    #คฤหาสน์
    #หนังสือดี
    #หนังสือน่าอ่าน
    #วรรณกรรมคลาสสิก
    📚รีเบคก้า ดีใจที่ห้องสมุดมี และดีใจที่ยืมมาอ่าน แม้นอรรถรสอาจจะได้ไม่เต็มที่เพราะเคยดูหนังที่ฮิตช์ค็อกสร้างมาก่อน ถึงอย่างนั้นก็ยังสัมผัสได้ถึงความเป็นสุดยอดของนิยายยอดเยี่ยมแห่งยุคเรื่องหนึ่ง ไม่สงสัยแล้วว่าเหตุใดจึงยังไม่ถูกลืม เพราะความดีงามของเรื่องนั้นสามารถข้ามผ่านกาลเวลามาใกล้ 90 ปีเต็มที ขนาดพอรู้เรื่องคร่าวๆแม้นจำไม่ได้มากเพราะหนังดูไว้นานหลายปีแล้ว แต่เมื่อได้จับฉบับหนังสือก็ยังอดลุ้นระทึกตามไปกับตัวละครนำไม่ได้ ต้องสรรเสริญผู้เขียนคือ ดาฟเน ดู โมริเยร์ ที่ให้กำเนิดรีเบคก้าขึ้นมาอวดโฉมสู่สายตานักอ่านในบรรณพิภพ หนังสือพิมพ์ในไทยครั้งแรกตั้งแต่ปี พ.ศ.2511 ฉบับที่อ่านนี้เป็นของ สนพ.สร้างสรรค์-วิชาการ เป็นพิมพ์ครั้งที่ 7 เมื่อปี พ.ศ.2538 หนา 387 หน้า มีช่วงระหว่างหน้าที่ 283-298 ทำเอาใจวูบ เพราะกำลังดำเนินเรื่องถึงช่วงจุดสูงสุดที่จะเฉลยปม เลขหน้าข้าม ทีแรกก็เศร้าว่าหน้าหายเยอะขนาดนี้คงจะพลาดอะไรสำคัญไปเยอะ พลิกตรวจดูจึงรู้ว่า เป็นความผิดพลาดของการเข้าเล่ม ที่ทำให้ต้องเปิดพลิกกลับอ่านแบบญี่ปุ่นจากขวามาซ้ายประมาณ 16 หน้า จึงกลับสู่การอ่านแบบปกติได้ น่าจะเป็นทั้งล็อตในการพิมพ์หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ สองประการที่ลดคุณค่าของนิยายเล่มนี้ในฉบับพิมพ์ของสร้างสรรค์คือ หนึ่ง ตัวอักษรที่เลือกใช้ได้ทรมานสายตาคนอ่านอย่างมากคือทั้งเล็กและบาง เมื่อบวกกับแถวยาวเหยียดที่เบียดกันเป็นพรืด นาน ๆ จึงจะพบย่อหน้าสักครั้ง จึงต้องใช้พลังสมาธิและความพยายามอย่างยิ่งกว่าจะอ่านจบ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะความดีงามในตัวของนิยายเองที่ทำให้อยากอ่านต่อ อาจยอมแพ้เสียก่อน และสอง กระดาษที่ใช้คุณภาพไม่ดีเลย ความหนาแน่นของเนื้อเยื่อกระดาษบางมาก 🔻 เนื้อเรื่องโดยย่อ หญิงสาววัยสัก20ปี ที่เป็นผู้มีบุคลิกใสซื่อ มีความเป็นตัวของตัวเองอย่างบริสุทธิ์ตามธรรมชาตินางหนึ่ง พ่อแม่ตายไปตั้งแต่ยังเล็ก จึงจำต้องหาเลี้ยงตนเองมาแบบอัตคัด จนได้มาติดตามเป็นหญิงรับใช้ให้กับคุณนายอึ่งอ่างนางหนึ่ง(ขออภัย เธอมีชื่อแต่ลักษณะภายนอกที่ถูกบรรยายทำให้นึกไปถึงอึ่งจริง ๆ นะ) ซึ่งคุณนายคนนี้ก็มีนิสัยแย่ ชอบจิกใช้งานหญิงสาว และพูดจาเหยียบย่ำน้ำใจบ่อย อีกทั้งชอบทำตัวเจ๋อแจ้น เที่ยวปั้นหน้าไปคุยกับคนในแวดวงสังคม ไม่ใช่เพื่ออะไรมากไปกว่าตักตวงข่าวสารมาพูดนินทาต่อให้คนอื่นฟังด้วยความสนุกปากตามพื้นนิสัยเดิม ซึ่งสถานที่ที่ทำให้นางเอกและพระเอกได้พบกันครั้งแรกคือที่ โรงแรมแห่งหนึ่งในมอนติคาโล คุณนายอึ่งอ่างถือวิสาสะไปคุยด้วยกับหนุ่มใหญ่เจ้าของคฤหาสน์ มันเดอลีย์ ที่กำลังอยู่ในระหว่างท่องเที่ยวเพื่อลืมเลือนเรื่องอดีตเกี่ยวกับภรรยาสาวที่เสียชีวิตไปไม่นาน ในห้องอาหารชั้นล่างซึ่งนางเอกก็จำต้องอยู่ใกล้ชิดร่วมโต๊ะแม้นไม่อยาก เพราะอับอายแทนผู้ว่าจ้างของตน ด้วยเธอเป็นคนหน้าบางและมีสมบัติผู้ดีมากกว่าคุณนายอึ่งอ่าง ทั้งที่โดนกดและดูถูกว่าเป็นพวกชั้นล่าง ก็การพบหน้าคราวนั้นเองคือจุดเริ่มต้นแห่งเรื่องราวชวนฝัน ที่ประจวบเหมาะว่าวันต่อมาเจ้านายเธอมีไข้ไม่สบาย หมอให้พักสักสองสัปดาห์ในห้อง จึงเป็นโอกาสให้นางเอกของเรื่องพอจะมีเวลาเป็นของตนเอง ได้ใช้ชีวิตอิสระในตอนลงมากินข้าวที่ห้องอาหารชั้นล่าง ซึ่งก็พอดีได้พบพระเอกเป็นครั้งที่สอง แม้จะเจียมตัวไม่กล้าไปทักหรือร่วมโต๊ะ แต่สุดท้ายเหตุการณ์ก็พาไปให้พระเอกคือมิสเตอร์ เดอวินเตอร์ ตะล่อมพูดจนเธอยอมมานั่งกินอาหารโต๊ะเดียวกับเขา และได้พูดคุยพอเป็นที่รู้เรื่องความเป็นมาของฝ่ายสาว และในโอกาสต่อมาจากวันนั้น กลายเป็นว่าช่วงเวลาที่คุณนายอึ่งอ่างนอนแซ่วบนเตียง ที่ก็ไม่ได้ป่วยอะไรมาก แต่อยากหาเหตุให้คนอื่นมาเยี่ยมจะได้ชวนคุยนินทาสารพัดกับเล่นไพ่นั้น เปิดโอกาสให้นางเอกได้สานความสัมพันธ์อันดีกับพระเอกที่ยังคงมีมาดสุขุม ลึกลับ ครุ่นคิดตลอดเวลา และไม่ค่อยพูดจาหรือเปิดเผยเรื่องราวของตน จนฝ่ายหญิงเริ่มมีความรู้สึกที่ดีกับฝ่ายชายอย่างมาก ถึงขั้นที่เรียกว่ารักแรก ทุกวันพระเอกจะพบกับนางเอกที่ห้องอาหาร กินด้วยกันแล้วพาไปนั่งรถแล่นกินลมชมวิวไปตามที่ต่างๆ แต่แล้วเมื่ออาการของเจ้านายดีขึ้น วันหนึ่งก็สั่งนางเอกว่าให้รีบไปจองตั๋วรถไฟ เพราะลูกสาวของนางติดต่อมาว่าจะไปนิวยอร์ก และเจ้านายก็จะตามไปอยู่ด้วย แน่นอนว่าต้องเอานางเอกตามไปรับใช้ เมื่อทราบข่าวเธอถึงกับหัวใจสลาย เข่าอ่อน เหมือนความสุขที่เพิ่งปรากฏไม่นานในชีวิตกำลังจะสูญสลายไปตลอดกาล เธอพยายามจะลงไปพบเจอพระเอก แต่เขาไม่อยู่ไปทำธุระ ทำให้ในเธอรุ่มร้อนเป็นไฟ ในวันเดินทางที่ถูกใช้ให้ไปเปลี่ยนตั๋วเพื่อเลื่อนเที่ยวรถให้เร็วขึ้นจากช่วงสายเป็นช่วงเช้า เธอสิ้นหวังแล้ว แต่ไม่อาจตัดใจจากไปทั้งยังไม่ได้บอกลา จึงอาศัยช่วงที่เจ้านายสั่งให้มาติดต่อเปลี่ยนเที่ยวนั้น วิ่งหน้าตั้งไปเคาะห้องที่รู้ว่าพระเอกพักอยู่เพื่อจะบอกให้ทราบ และเมื่อพระเอกได้ฟัง จึงถามว่าทำไมเธอต้องปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามแต่เจ้านายจะบงการ เธอบอกเพราะเธอต้องใช้เงิน และการทำงานรับใช้ทั้งที่ไม่อยากก็เพื่อแลกกับค่าจ้างน้อยนิด พระเอกยื่นข้อเสนอให้เลือก ว่าเธอจะไปกับคุณนายอึ่งอ่างหรือจะไปกับเขา เธอไม่เข้าใจ เขาบอกอีกครั้งให้ชัดว่าเธอจะเลือกไปกับเขาในฐานะมิสซิส เดอวินเตอร์หรือไม่ นั่นเอง คือการเดินทางครั้งใหม่ของนางเอก หลังเธอตกลงใจจะไปกับเขาเพราะความรัก ทั้งสองแต่งงานกันอย่างที่ไม่มีการสวมชุด เข้าโบสถ์หรือการเลี้ยงฉลอง เพราะเขาไม่ปรารถนา แล้วไปฮันนีมูนต่อที่อิตาลีอยู่หลายสัปดาห์ ก่อนที่ท้ายสุดจะตรงไปที่คฤหาสน์มันเดอลีย์อันแสนไกล งดงามตั้งตระหง่านอยู่ภายในวงล้อมของป่ารก ที่ซึ่งเธอต้องกลายจากนางสาวต็อกต๋อย ไร้ชื่อเสียง ไร้เงิน ไร้ศักดิ์ฐานะใดๆ ไปเป็นคุณนายภริยาคนใหม่ของเจ้าของคฤหาสน์หรูเก่าแก่ ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ด้วยตัวคนเดียวโดดเดี่ยว และต้องเผชิญหน้ากับการต้อนรับอันเย็นชา และน่ากลัวของหญิงสาวผู้เป็นต้นห้องคนเก่าของมิสซิส เดอวินเตอร์คนที่ตายไปแล้ว อันมีนามว่า รีเบคกา กับบริวารรับใช้ชายหญิงอีกหลายคนที่ล้วนแล้วแต่มีอะไรที่เหมือนจะให้ความรู้สึกที่ไม่น่าไว้ใจ หดหู่ เร้นลับ ท่ามกลางความใหญ่โตกว้างขวางของห้องหับนับไม่ถ้วน ดอกไม้ป่านานาพรรณ อีกไม้ป่ายืนต้นรกชัฏ กับชายหาดและอ่าวที่เงียบเชียบ ดูเปลี่ยวเหงาวังเวง เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่ง กระทบโขดหิน ความดำมืดของบรรยากาศที่ทึบทึม ผู้คนที่จะเป็นมิตรก็ไม่ใช่ จะศัตรูก็ไม่เชิง กับเงาร่างของภรรยาสาวคนเก่าที่เพิ่งตายไปไม่นานของคนรักของเธอ ที่เหมือนยังมีชีวิตและปรากฏตัวไปทั่วทุกแห่ง นางเอกที่ยังอายุน้อยมาก กับพระเอกในวัย42 จะฟันฝ่าอุปสรรคและนำพาชีวิตรักไปรอดหรือไม่ ในขณะที่มีพี่สาวของสามีและพี่เขย อีกทั้งผู้จัดการงานทั่วไปของสามี คล้ายจะอยู่ฝ่ายเดียวกับเธอ และเอาใจช่วยให้ชีวิตของคนทั้งคู่เดินหน้าต่อไปได้ แต่ทว่าปริศนาทั้งหลายเกี่ยวกับคุณนายคนเก่า คือรีเบคกา และอุปสรรคจากแม่บ้านที่แสดงตนชัดว่าชิงชังรังเกียจ และหาเรื่องคอยสร้างปัญหาให้ ล้วนเป็นปราการใหญ่ที่ทำให้ผู้อ่านต้องลุ้นเอาใจช่วยเธอไปอย่างตื่นเต้น 🔶️ เชื่อว่าคนที่ไม่เคยรู้เรื่องราว ไม่เคยดูหนังมาก่อน จะได้รับอรรถรสความสนุกเต็มที่มากสุด ส่วนผู้เคยดูหนังแล้วก็ยังคงจะได้รับความสนุกได้ ในแง่ของการได้ทบทวนเก็บเกี่ยวรายละเอียดอีกครั้ง หากใครที่มีไว้ในกองดองแต่ยังไม่ได้อ่าน น่าเสียดายอย่างมาก ผู้แต่งมีอัจฉริยภาพในการเขียนบรรยายฉากอย่างแท้จริง ขอชื่นชมและสรรเสริญ โดนเฉพาะฉากที่พูดถึงนกชนิดต่าง ๆ พรรณไม้หลากหลายชนิดที่ขึ้นและปลูกไว้รายรอบคฤหาสน์ รายละเอียดของชนิดอาหาร เครื่องประกอบ เฟอร์นิเจอร์ของตกแต่ง คือมีความรอบรู้อย่างลึกจริง ทำให้คนอ่านเห็นภาพตามชัดเจน ยิ่งใครที่รู้จักอาหารประเภทต่าง ๆ เหล่านั้น รู้จักดอกไม้มากมายหลายชนิดที่กล่าวถึง คงจะยิ่งดำดิ่งเห็นภาพชัดราวกับเห็นลอยอยู่ตรงหน้า การใช้รูปแบบของอุปมาโวหารเชิงเปรียบเทียบช่างเป็นภาษาที่งดงาม แม้จะโบราณแต่เข้ากันมากกับยุคสมัยและบรรยากาศตามท้องเรื่อง ยิ่งบวกกับโครงเรื่องและแก่นที่แน่นเปรี๊ยะ อีกทั้งวิธีการเล่าอันน่าทึ่ง ซึ่งไม่ใช่ใครที่เป็นนักเขียนโดยทั่วไปก็สามารถทำได้ แน่นอนว่านักเขียนทุกคนล้วนปรารถนาให้ตนสามารถสร้างสรรค์งานเขียนดีเยี่ยมชนิดเป็นมาสเตอร์พีซของตนเองได้สักเล่มในชั่วชีวิตที่ผลิตงาน แต่มีไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำสำเร็จ และผมเชื่อว่า ดาฟเน ดู โมริเยร์ คือหนึ่งในนั้นได้อย่างเต็มภาคภูมิ ฉบับแปลไทยนี้ทำได้ดีทีเดียว แม้จะพบว่ามีบางคำออกจะแปลก ๆ ในความรู้สึกอยู่บ้าง เช่นใช้คำว่า กระท้อน ในความหมายที่สื่อถึงการ สะท้อน และอีก 2-3 คำ แต่พอเข้าใจได้ ไม่แน่ว่าในยุคสมัยที่ผู้แปลแปลไว้ คำไทยบางคำในเวลานั้นอาจใช้และสะกดต่างไปจากปัจจุบัน ซึ่งก็ได้แต่คาดเดาเพราะผมไม่มีความรู้มากพอในด้านนี้ เรื่องนี้ทำให้เข้าใจถึงข้อด้อยที่น่ากำจัดหรือปรับปรุงแก้ไขให้ไม่มีอยู่ในอุปนิสัยของใครคนไหนก็ตามคือ "การคิดเองเออเอง" ซึ่งจะพบเห็นได้เยอะมากในตัวตนของนางเอก แทบจะตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งเป็นจุดตายที่มีส่วนจะทำให้ชีวิตรักของนางอาจต้องถึงกาลอับปางอย่างน่าหวดเสียว และผู้หญิงส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นกันด้วยสิ ความคิดระแวง คิดเป็นตุเป็นตะ คิดหมกมุ่นเพ้อฝันไปล่วงหน้าและมักเป็นไปในทางร้ายนั้น ได้แสดงให้เห็นอิทธิพลของมันชัดเจนยิ่งในเรื่อง ว่าส่งผลกระทบให้เกิดปัญหาตามมาอย่างไม่น่าเชื่อ สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากหากผู้อ่านจะนำมาสำรวจตรวจตรากับการดำเนินชีวิตตนเอง ที่จะไม่ให้มี "อิตถีภาวะ"มากเกินไปแม้ในเพศชายก็ตาม มีบ้างทีอ่านแล้วอาจจะรู้สึก "ลำไย" ในอุปนิสัยของนางเอก ที่เธอจะอะไรกันนักหนานะกับแทบทุกเรื่อง แต่ก็ดีที่ผู้เขียนได้สร้างเหตุแล้วให้ตัวละครของตน ได้รู้จักเรียนรู้จากความผิดพลาดของตนเองแล้วพัฒนาเติบโตขึ้นในช่วงหลัง ที่ไม่อ่อนวัย ใจใสไร้เดียงสาดังเช่นตอนต้นเรื่อง เป็นความชาญฉลาดในการวางผังอย่างดี ที่ให้เหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ค่อยๆเปิดเผยให้ตัวนางเอกและคนอ่านได้ค่อยๆ รู้เรื่องเกี่ยวกับรีเบคกาเพิ่มขึ้นทีละน้อย ๆ เต็มไปด้วยความหวาดระแวง แคลงใจ จนนำไปสู่ความน่าตื่นตะลึงในช่วงที่เฉลยความจริงให้นางเอกและผู้อ่านทราบไปพร้อมกัน ต่อจากนั้นอีกร้อยกว่าหน้า ก็เป็นช่วงที่ไม่ได้มีแผ่วลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่เร่งเร้า เขย่าขวัญ สั่นประสาท ให้ต้องตามลุ้นระทึกเอาใจช่วยให้พระนางผ่านพ้นเรื่องร้ายแรงไปได้ด้วยดีเถิด แต่ละหน้า แต่ละบทสนทนาล้วนแต่พาเราให้ตื่นตัว ตื่นเต้นไปกับอุปสรรคต่อเนื่องที่ดาหน้าเข้าใส่ทั้งสองอย่างต่อเนื่อง ราวคลื่นทะเลที่ซัดหาฝั่งลูกแล้วลูกเล่า เหมือนโดนคลื่นพาลอยขึ้นไปจนสูงแล้วบัดดลก็จับโยนลงมาสู่เบื้องต่ำ ก่อนจะถูกม้วนลอยขึ้นไปที่สูงใหม่ ที่ชอบมากที่สุดคือวิธีที่ผู้เขียนเลือกใช้ในการหาทางพาให้พระนางดิ้นรนไปตามทางที่ถูกตัวร้ายนำไป ไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า จำนนต่อสิ่งที่ปรากฏและจู่โจม แต่แล้วก็พาให้ตัวละครและเรื่องราวทั้งหมดดำเนินไปสู่จุดอันคลี่คลายอย่างชนิดที่ต้องร้องในใจว่า คิดได้ยังไง ไม่มีจุดตำหนิได้เลย เพราะไม่ใช่ตอนจบที่เหมือนไม่รู้จะจัดการกับปมที่สร้างมาอย่างไรแล้วก็ใส่วิธีจัดการเข้ามาแบบไม่สนใจอะไร แต่ทุกอย่างคือถูกวางมาแล้วแต่แรก อย่างมีระเบียบ และเงียบเชียบ บอกใบ้ไว้แต่ไม่กระโตกกระตาก มีความลุ่มลึก ที่ถ้าหากใครมีเวลามากพอ ควรอ่านอย่างช้า ๆ เพื่อเก็บละเอียดทุกประโยคแล้วจะได้พบกับความไม่ธรรมดาของนิยานเรื่องนี้ที่น่าอึ้ง ชวนหลงใหลตั้งแต่เปิดเรื่องมาด้วยท่อนอมตะที่ว่า "เมื่อคืนนี้ดิฉันฝันว่า ได้ไปที่คฤหาสน์มันเดอลีย์อีกครั้งหนึ่ง" สุดท้ายคือ การที่ตลอดทั้งเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ เรากลับไม่ได้รู้เลยว่าผู้เล่าเรื่องคือ ดิฉันนั้น แท้จริงชื่อเรียงเสียงไรกันแน่ เรารู้จักกับรีเบคกา ราวกับมีชีวิตทั้งที่ตายไปแล้ว กลับกันนางเอกหรือ ดิฉัน ที่ใกล้ชิดกับคนอ่านมากสุดราวกับคือตัวเราเองที่ยังไม่ตายนั้น เหมือนใกล้แต่ก็ไกล คือเป็นใครก็ได้ไม่ว่าผู้อ่านคือชายหรือหญิง เมื่อได้อ่านเรื่องนี้แล้วอดไม่ได้จะนำตนเองไปสวมเป็น ดิฉัน ไม่มากก็น้อย . . . . . . . . . ป.ล. (คนที่ยังไม่เคยอ่านหรือดูหนังมาเลย ควรข้าม) เรื่องนี้มีฉบับฝาแฝด ที่ได้รับแรงบันดาลใจ จนนักเขียนนิยายไทยท่านหนึ่ง นำโครงเรื่องมาดัดแปลง กลายเป็นนิยายแปลงชื่อ คุณหญิงสีวิกา ที่ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2534 สนพ.หมึกจีน เคยได้รับการนำไปสร้างเป็นละครช่อง 7 นำแสดงโดยคุณแอน อังคณา ทิมดี รับบทคุณหญิงสีวิกา และคุณจอห์นนี่ แอนโฟเน่ รับบทสามี ส่วนภรรยาสาวคนใหม่รับบทโดย คุณลูกศร ธนาภรณ์ รัตนเสน ผมยังได้รับชมเมื่อครั้งเรียนช่วงมัธยมปลายพอจำได้ ตอนนั้นก็สนุกนะ เพราะอยากทราบความจริงที่อยู่เบื้องหลัง ต้องตามอ่านจากไทยรัฐทุกวัน ซึ่งในเรื่องตัวคุณหญิงสีวิกามีอาการของคนที่ศัพท์เฉพาะใช้คำว่า "ฮิสทีเรีย" สมัยนั้นถึงกับมีดราม่ากันใหญ่โตว่าเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายที่ควรนำมาทำเป็นละครฉายทางทีวีช่วงหลังข่าวภาคค่ำจบ ยุคนั้นละครมีประมาณชั่วโมงเดียว เริ่มสักสามทุ่มไปจบสี่ทุ่ม สุดท้ายกระแสต่อต้านเยอะจนไม่แน่ใจว่าถูกตัดทอนให้ตอนสั้นลงแล้วรีบตัดจบเอาดื้อ ๆ หรือไม่ จำไม่ค่อยได้แล้ว #thaitimes #รีเบคกา #นิยายแปล #นิยาย #ลึกลับ #ความวิปริตทางเพศ #มอนติคาโล #ท่องเที่ยว #บ้านริมหาด #คฤหาสน์ #หนังสือดี #หนังสือน่าอ่าน #วรรณกรรมคลาสสิก
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 923 มุมมอง 0 รีวิว
  • 'วุฒิสภา' ยื้อประชามติ ดึงเกมแก้ รธน.รัฐบาลทำใจอาจใช้เวลา
    .
    การเดินเกมทางการเมืองของวุฒิสภาชุดนี้ภายใต้การนำของส.ว.สายสีน้ำเงินเริ่มมีความลึกลับและแหลมคมมากขึ้น ภายหลังคณะกรรมาธิการ (กมธ.) วิสามัญพิจารณาร่างพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) ว่าด้วยการออกเสียงประชามติ (ฉบับที่…) พ.ศ… มีมติแก้ไขเนื้อหาที่สำคัญ คือ การใช้ระบบเสียงข้างมากแบบสองชั้น กล่าวคือ กำหนดให้การทำประชามติเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ ต้องมีผู้มาใช้สิทธิออกเสียงเป็นจำนวนเกินกึ่งหนึ่งของผู้มีสิทธิออกเสียง และมีจำนวนเสียงเกินกึ่งหนึ่งของผู้ออกมาใช้สิทธิออกเสียงในเรื่องที่ทำประชามติ
    .
    โดยตามขั้นตอนเมื่อมีการแก้ไขแล้วจะต้องมีการพิจารณากันในที่ประชุมวุฒิสภาวันที่ 30 กันยายน ต่อไป โดยนำมาซึ่งเสียงวิจารณ์เป็นอย่างมากถึงการกำหนดรูปแบบการออกเสียงดังกล่าว อย่างนางอังคณา นีละไพจิตร สว. กล่าวว่า ไม่เห็นด้วยตั้งแต่แรก เพราะการใช้เสียงข้างมากสองชั้นนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะช่วงที่ทุกคนเห็นร่วมกันว่ารัฐธรรมนูญฉบับนี้มีความจำเป็นต้องแก้ไข แต่กลับมีคนเสนอมติดังกล่าว ทำให้สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น สว.มีอิสระจริงหรือไม่
    .
    “ยืนยันชัดเจนว่าดิฉันไม่อาจจะเห็นด้วยได้ เพราะการกลับมติที่เคยมี การไม่เห็นด้วยกับร่างสส. จะทำให้ร่างพ.ร.บ.ประชามติล่าช้า ไม่ทันการเลือกตั้ง อบจ.เดือนกุมภาพันธ์ ไม่ทันการแก้ไขรัฐธรรมนูญในรัฐบาลชุดนี้ที่แถลงไว้ชัดเจนว่าจะแก้ไขรัฐธรรมนูญ แต่หากตั้งแต่จุดเริ่มต้นคือพ.ร.บ.ประชามติไม่ผ่านก็จบ ถามว่าประชาชนจะได้ประโยชน์อะไร” นางอังคณา กล่าว
    .
    ไม่เว้นแม้แต่ฝ่ายรัฐบาลที่ก็มองว่าอาจต้องเพิ่มกระบวนการทำงานของฝ่ายนิติบัญญัติเข้าไปอีก โดยนายวิสุทธิ์ ไชยณรุณ สส.บัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย ในฐานะประธานคณะกรรมการประสานงานพรรคร่วมรัฐบาล ระบุว่า ส่วนตัวไม่ขอวิจารณ์การทำงานของส.ว. แต่หากที่สุดแล้วที่ประชุมส.ว.มีมติอะไรต่างจากร่างกฎหมายที่สภาผู้แทนราษฎรเสนอ ก็ต้องตั้งคณะกรรมาธิการร่วมกันทั้งสองสภา เพื่อให้ได้กฎหมายที่มีความเห็นร่วมของทั้งสองสภา อย่างไรก็ตาม หลังจากนี้การดำเนินการอะไรในสภาฯ ต้องให้หัวหน้าพรรคร่วมรัฐบาลคุยกันก่อน เพื่อให้เกิดความชัดเจนว่าจะเสนอกฎหมายอะไร อย่างไร เพื่อให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน จากนั้นจึงนำเข้าสู่ที่ประชุมวิปรัฐบาลเพื่อเป็นมติ จะได้ไม่มีปัญหาอีก แต่ตนเชื่อว่าทุกอย่างจะจบได้ด้วยการเจรจา
    ............
    Sondhi X
    'วุฒิสภา' ยื้อประชามติ ดึงเกมแก้ รธน.รัฐบาลทำใจอาจใช้เวลา . การเดินเกมทางการเมืองของวุฒิสภาชุดนี้ภายใต้การนำของส.ว.สายสีน้ำเงินเริ่มมีความลึกลับและแหลมคมมากขึ้น ภายหลังคณะกรรมาธิการ (กมธ.) วิสามัญพิจารณาร่างพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) ว่าด้วยการออกเสียงประชามติ (ฉบับที่…) พ.ศ… มีมติแก้ไขเนื้อหาที่สำคัญ คือ การใช้ระบบเสียงข้างมากแบบสองชั้น กล่าวคือ กำหนดให้การทำประชามติเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ ต้องมีผู้มาใช้สิทธิออกเสียงเป็นจำนวนเกินกึ่งหนึ่งของผู้มีสิทธิออกเสียง และมีจำนวนเสียงเกินกึ่งหนึ่งของผู้ออกมาใช้สิทธิออกเสียงในเรื่องที่ทำประชามติ . โดยตามขั้นตอนเมื่อมีการแก้ไขแล้วจะต้องมีการพิจารณากันในที่ประชุมวุฒิสภาวันที่ 30 กันยายน ต่อไป โดยนำมาซึ่งเสียงวิจารณ์เป็นอย่างมากถึงการกำหนดรูปแบบการออกเสียงดังกล่าว อย่างนางอังคณา นีละไพจิตร สว. กล่าวว่า ไม่เห็นด้วยตั้งแต่แรก เพราะการใช้เสียงข้างมากสองชั้นนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะช่วงที่ทุกคนเห็นร่วมกันว่ารัฐธรรมนูญฉบับนี้มีความจำเป็นต้องแก้ไข แต่กลับมีคนเสนอมติดังกล่าว ทำให้สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น สว.มีอิสระจริงหรือไม่ . “ยืนยันชัดเจนว่าดิฉันไม่อาจจะเห็นด้วยได้ เพราะการกลับมติที่เคยมี การไม่เห็นด้วยกับร่างสส. จะทำให้ร่างพ.ร.บ.ประชามติล่าช้า ไม่ทันการเลือกตั้ง อบจ.เดือนกุมภาพันธ์ ไม่ทันการแก้ไขรัฐธรรมนูญในรัฐบาลชุดนี้ที่แถลงไว้ชัดเจนว่าจะแก้ไขรัฐธรรมนูญ แต่หากตั้งแต่จุดเริ่มต้นคือพ.ร.บ.ประชามติไม่ผ่านก็จบ ถามว่าประชาชนจะได้ประโยชน์อะไร” นางอังคณา กล่าว . ไม่เว้นแม้แต่ฝ่ายรัฐบาลที่ก็มองว่าอาจต้องเพิ่มกระบวนการทำงานของฝ่ายนิติบัญญัติเข้าไปอีก โดยนายวิสุทธิ์ ไชยณรุณ สส.บัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย ในฐานะประธานคณะกรรมการประสานงานพรรคร่วมรัฐบาล ระบุว่า ส่วนตัวไม่ขอวิจารณ์การทำงานของส.ว. แต่หากที่สุดแล้วที่ประชุมส.ว.มีมติอะไรต่างจากร่างกฎหมายที่สภาผู้แทนราษฎรเสนอ ก็ต้องตั้งคณะกรรมาธิการร่วมกันทั้งสองสภา เพื่อให้ได้กฎหมายที่มีความเห็นร่วมของทั้งสองสภา อย่างไรก็ตาม หลังจากนี้การดำเนินการอะไรในสภาฯ ต้องให้หัวหน้าพรรคร่วมรัฐบาลคุยกันก่อน เพื่อให้เกิดความชัดเจนว่าจะเสนอกฎหมายอะไร อย่างไร เพื่อให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน จากนั้นจึงนำเข้าสู่ที่ประชุมวิปรัฐบาลเพื่อเป็นมติ จะได้ไม่มีปัญหาอีก แต่ตนเชื่อว่าทุกอย่างจะจบได้ด้วยการเจรจา ............ Sondhi X
    Like
    3
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 1000 มุมมอง 0 รีวิว
  • #ความรักของผู้หญิงเกิดวันพุธ

    เธอจะเป็นคนที่ดูลึกลับ บางคนอาจจะดูภายนอกเป็นคนเฉยๆ เรียบร้อย แต่ข้างในไม่เป็นแบบนั้น เป็นคนเก็บกด มีความคิดซับซ้อน มีอารมณ์ทางเพศสูง เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น มีอีโก้สูง ไม่ค่อยเชื่อฟังใครง่ายๆ เป็นคนค่อนข้างดื้อรั้น และในชีวิตอาจจะมีเรื่องทะเลาะขัดแย้งกับคนในครอบครัวแบบรุนแรง หรือบางราย อาจจะปลีกตัวไปอยู่ข้างนอก เธอมีความคิดที่ไม่เหมือนใคร ติดเพื่อน ติดเที่ยว ชอบความสนุกสนานเฮฮา บางคนอาจจะสนใจในสิ่งเร้นลับ เวทมนตร์คุณไสย ไสยศาสตร์ เรื่องลี้ลับ ความรักของเธอดูแล้วอาจจะไม่ค่อยสุขสมหวังเท่าไหร่ เหมือนจะโดนคนทอดทิ้งมามาก รักใครชอบใครก็อาจจะไม่สมหวัง หรืออาจจะถูกคนอื่นแย่งไป บางคนอาจจะต้องไปพึ่งพาเรื่องเวทมนต์คุณไสยเพื่อเรียกแฟนกลับมา ถ้าไปทางดีก็ดีไป บางคนก็อาจจะศึกษาในเรื่องของธรรมะ หาสัจธรรมของชีวิต หาหนทางหลุดพ้น สวดมนต์ภาวนา ออกบวชก็ได้ ... ดวงชะตาจะหนีไม่พ้นเรื่องเร้นลับ เรื่องเวทมนต์คุณไสย บางคนอาจจะมีซิกเซ้นส์ มีสัมผัสพิเศษ ฝันแม่น บางคนอาจจะเจ็บป่วยจากพลังงานที่มองไม่เห็น เป็นโรคที่ยากต่อการรักษาหรือเป็นโรคซึมเศร้า โรคที่เกิดจากกรรมก็เป็นไปได้ ชีวิตความรักมีโอกาสที่จะได้เจอเนื้อคู่ที่แท้จริง ซึ่งคนๆนั้นจะต้องเป็นคนที่มีลักษณะนิสัยคล้ายๆกัน และอาจจะได้คู่ที่อายุห่างกันมาก เช่นอาจจะแก่กว่ามาก หรืออาจจะอ่อนกว่ามากก็เป็นไปได้ ชีวิตความรักนั้นจะดีแค่ตอนต้น อาจจะอยู่ในช่วงอายุ 22-39 แต่หลังจาก 39 ไปแล้วชีวิตรักอาจจะมีปัญหา อาจจะต่างคนต่างอยู่ หรือบางคนอยู่แบบโสดไปเลย แต่มีโอกาสว่าจะมีกิจการเป็นของตัวเอง มีเงินมีงานที่ดี หรือบางคนอาจจะมีดวงได้ไปอยู่ต่างประเทศ อยู่ต่างถิ่นต่างแดน หรือบางคนอาจจะได้คู่ครองต่างชาติก็ได้ ถ้าได้คู่ครองต่างชาติหรือต่างประเทศ ได้คู่ครองเพศเดียวกัน หรือไปอยู่ต่างถิ่นต่างแดนมีโอกาสว่าชีวิตจะสุขสบาย แต่ถ้าอยู่ที่บ้านเกิดนั้นอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ชีวิตจะลุ่มๆดอนๆ ...เธอชอบคนที่ท้าทาย หรืออาจจะทำอะไรเถื่อนๆ ไม่เหมือนใคร มีความประหลาด พิเรนทร์ ชอบลองของ ชอบอะไรที่คนปกติเขาไม่ชอบกัน เพราะเธออาจจะมีความคิดแปลกๆใหม่ๆไม่เหมือนใคร หรืออาจจะชอบแนว playboy badboy ก็เป็นไปได้ คนดีๆถอยไปเลย เพราะเธอจะไม่ชอบและอาจจะไม่มอง ชีวิตของเธอนั้นจะชอบการพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูงทั้งเพศเดียวกันและต่างเพศ และมีโอกาสว่าอาจจะชอบทั้งสองเพศด้วย คู่ครองของเธอนั้นอาจจะต้องดูเป็นคนที่มีหลักการ มีเหตุผล มีความเป็นผู้ใหญ่ มีโอกาสว่าจะอายุมากกว่า แต่ต้องตามใจเธอได้ทุกเรื่อง ชีวิตของเธอนั้นขึ้นอยู่กับคู่ครองคนรักจะบงการด้วย ถ้าได้คู่ครองดีก็จะดี แต่ถ้าได้คู่ครองที่ติดอบายมุขหรือทำในสิ่งที่ไม่ถูก ต้องชีวิตของเธอก็จะไปทางที่ไม่ดี
    ------------
    #ดูดวง #ดูดวงแม่นๆ #หมอดูแม่นๆ
    #ดูดวงแบบโทรคุย #ดูดวงไพ่ยิปซี #ดูดวงจิตสัมผัส #ดูดวงทางแชท
    #ดูดวงคำถามละ 9 บาท
    สนใจดูดวง แอดไลน์ @342shvrt
    #ความรักของผู้หญิงเกิดวันพุธ เธอจะเป็นคนที่ดูลึกลับ บางคนอาจจะดูภายนอกเป็นคนเฉยๆ เรียบร้อย แต่ข้างในไม่เป็นแบบนั้น เป็นคนเก็บกด มีความคิดซับซ้อน มีอารมณ์ทางเพศสูง เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น มีอีโก้สูง ไม่ค่อยเชื่อฟังใครง่ายๆ เป็นคนค่อนข้างดื้อรั้น และในชีวิตอาจจะมีเรื่องทะเลาะขัดแย้งกับคนในครอบครัวแบบรุนแรง หรือบางราย อาจจะปลีกตัวไปอยู่ข้างนอก เธอมีความคิดที่ไม่เหมือนใคร ติดเพื่อน ติดเที่ยว ชอบความสนุกสนานเฮฮา บางคนอาจจะสนใจในสิ่งเร้นลับ เวทมนตร์คุณไสย ไสยศาสตร์ เรื่องลี้ลับ ความรักของเธอดูแล้วอาจจะไม่ค่อยสุขสมหวังเท่าไหร่ เหมือนจะโดนคนทอดทิ้งมามาก รักใครชอบใครก็อาจจะไม่สมหวัง หรืออาจจะถูกคนอื่นแย่งไป บางคนอาจจะต้องไปพึ่งพาเรื่องเวทมนต์คุณไสยเพื่อเรียกแฟนกลับมา ถ้าไปทางดีก็ดีไป บางคนก็อาจจะศึกษาในเรื่องของธรรมะ หาสัจธรรมของชีวิต หาหนทางหลุดพ้น สวดมนต์ภาวนา ออกบวชก็ได้ ... ดวงชะตาจะหนีไม่พ้นเรื่องเร้นลับ เรื่องเวทมนต์คุณไสย บางคนอาจจะมีซิกเซ้นส์ มีสัมผัสพิเศษ ฝันแม่น บางคนอาจจะเจ็บป่วยจากพลังงานที่มองไม่เห็น เป็นโรคที่ยากต่อการรักษาหรือเป็นโรคซึมเศร้า โรคที่เกิดจากกรรมก็เป็นไปได้ ชีวิตความรักมีโอกาสที่จะได้เจอเนื้อคู่ที่แท้จริง ซึ่งคนๆนั้นจะต้องเป็นคนที่มีลักษณะนิสัยคล้ายๆกัน และอาจจะได้คู่ที่อายุห่างกันมาก เช่นอาจจะแก่กว่ามาก หรืออาจจะอ่อนกว่ามากก็เป็นไปได้ ชีวิตความรักนั้นจะดีแค่ตอนต้น อาจจะอยู่ในช่วงอายุ 22-39 แต่หลังจาก 39 ไปแล้วชีวิตรักอาจจะมีปัญหา อาจจะต่างคนต่างอยู่ หรือบางคนอยู่แบบโสดไปเลย แต่มีโอกาสว่าจะมีกิจการเป็นของตัวเอง มีเงินมีงานที่ดี หรือบางคนอาจจะมีดวงได้ไปอยู่ต่างประเทศ อยู่ต่างถิ่นต่างแดน หรือบางคนอาจจะได้คู่ครองต่างชาติก็ได้ ถ้าได้คู่ครองต่างชาติหรือต่างประเทศ ได้คู่ครองเพศเดียวกัน หรือไปอยู่ต่างถิ่นต่างแดนมีโอกาสว่าชีวิตจะสุขสบาย แต่ถ้าอยู่ที่บ้านเกิดนั้นอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ชีวิตจะลุ่มๆดอนๆ ...เธอชอบคนที่ท้าทาย หรืออาจจะทำอะไรเถื่อนๆ ไม่เหมือนใคร มีความประหลาด พิเรนทร์ ชอบลองของ ชอบอะไรที่คนปกติเขาไม่ชอบกัน เพราะเธออาจจะมีความคิดแปลกๆใหม่ๆไม่เหมือนใคร หรืออาจจะชอบแนว playboy badboy ก็เป็นไปได้ คนดีๆถอยไปเลย เพราะเธอจะไม่ชอบและอาจจะไม่มอง ชีวิตของเธอนั้นจะชอบการพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูงทั้งเพศเดียวกันและต่างเพศ และมีโอกาสว่าอาจจะชอบทั้งสองเพศด้วย คู่ครองของเธอนั้นอาจจะต้องดูเป็นคนที่มีหลักการ มีเหตุผล มีความเป็นผู้ใหญ่ มีโอกาสว่าจะอายุมากกว่า แต่ต้องตามใจเธอได้ทุกเรื่อง ชีวิตของเธอนั้นขึ้นอยู่กับคู่ครองคนรักจะบงการด้วย ถ้าได้คู่ครองดีก็จะดี แต่ถ้าได้คู่ครองที่ติดอบายมุขหรือทำในสิ่งที่ไม่ถูก ต้องชีวิตของเธอก็จะไปทางที่ไม่ดี ------------ #ดูดวง #ดูดวงแม่นๆ #หมอดูแม่นๆ #ดูดวงแบบโทรคุย #ดูดวงไพ่ยิปซี #ดูดวงจิตสัมผัส #ดูดวงทางแชท #ดูดวงคำถามละ 9 บาท สนใจดูดวง แอดไลน์ @342shvrt
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 157 มุมมอง 0 รีวิว
  • 🔹️แพ็กคู่ซีรีส์ชุด พิกัดต่อไปใครเป็นศพ❗

    คำเตือน เนื้อหายาวมากถึงมากที่สุด

    1 #พิกัดต่อไปใครเป็นศพ #masqueradehotel

    อ่านจนจบในวันเดียว หนาถึง 547 หน้า ดีที่ขนาดไม่เทอะทะแม้หนาแต่ไม่หนัก ตอนตัดสินใจเลือกยืมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยชมที่สร้างเป็นหนังมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน พออ่านไปได้ไม่กี่หน้าเริ่มรู้สึกฉากช่างคุ้นเคย เนื้อเรื่องเหมือนเคยรู้มาก่อน ทบทวนความทรงจำตนเองจึงค่อยจำได้ว่าคือเรื่องเดียวกับหนังที่ดูจบแล้วชอบมากนั่นเอง แต่ห้วงเวลาที่ชมนั้นไม่เคยทราบว่าสร้างจากนิยายเล่มนี้ ดูเพราะชอบนักแสดงหลักทั้งสองคนเลยคือ ทาคูยะ และมาซามิ และก็ไม่ผิดหวังทั้งคู่แสดงในบทบาทที่ได้รับได้ดีมาก พระนางมีการขัดแย้งในความเห็นอย่างที่เรียกว่าคู่กัด แต่ก็ห่วงใยช่วยเหลือกันมีความน่ารักปนน่าหมั่นไส้ โรงแรมที่ใช้เป็นฉากก็หรูหราโอ่โถงงดงามน่าใช้บริการอย่างมากครับ

    📚วกกลับมาเข้าเรื่องในหนังสือ

    สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 425 บาท
    ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน
    อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล

    เนื้อหาในเล่มกล่าวถึงชีวิตของพนักงานโรงแรมคอร์เทเชียโตเกียวสุดหรูที่มีนามว่า ยามางิชิ นาโอมิ ซึ่งเป็นตัวเอกที่ดำเนินเรื่องหลักของนิยายเล่มนี้ ที่ฉากแรกปรากฏก็เปิดตัวอย่างสง่างามสมกับความเป็นพนักงานต้อนรับมืออาชีพยิ่ง เพราะมีลูกค้าชายประเภทที่จงใจก่อปัญหาเพื่อหวังจะได้เข้าพักในห้องราคาสูงกว่าที่ตนได้เลือกจองไว้ จนพนักงานยกกระเป๋าที่เข็นของไปให้ ต้องโทร.ลงมาปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี ซึ่งเธอสามารถบริหารจัดการให้ผ่านพ้นสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าลงได้อย่างสวยงาม

    จากนั้นเรื่องจึงนำพาผู้อ่านเข้าสู่ประเด็นของที่มาอันกลายเป็นชื่อเรื่องคือ ทางผู้จัดการใหญ่ที่รับผิดชอบดูแลพนักงานในโรงแรมทั้งหมด ได้รับการติดต่อขอความร่วมมือจากกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ในการสืบสวนคดีที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้ ที่มีแนวโน้มเป็นคดีฆาตกรรมต่อเนื่องโดยคนร้ายรายเดียวกัน

    🏨

    รายละเอียดของคดีคือ มีการพบศพผู้ตาย 3 ราย ในระยะเวลาห่างกันประมาณ 6-7 วันนับจากศพแรก ทราบชื่อผู้ตายทั้งสาม เป็นชาย2หญิง1 สาเหตุเสียชีวิตจากการถูกทำร้ายด้วยการตีจากด้านหลังบ้าง รัดคอบ้าง ทุกรายพบตัวเลขปริศนา2ชุดในจุดเกิดเหตุ ซึ่งยังไม่แน่ชัดว่าเกี่ยวข้องกับการตายของเหยื่อหรือไม่อย่างไร แต่ตำรวจมั่นใจว่าคนร้ายหมายตาที่จะก่อเหตุในครั้งต่อไป โดยเล็งเป้าหมายคือโรงแรมที่นาโอมิทำงานอยู่ ปัญหาใหญ่คือไม่ทราบว่าใครที่คนร้ายหมายจะฆ่า ทำไมถึงเลือกที่นี่ และคนร้ายคือใคร ซึ่งรายละเอียดปลีกย่อยพวกนี้ ฝ่ายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ได้คุยตกลงกันกับผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมแล้ว ดังนั้นจึงเรียกตัว หัวหน้าจากหลายฝ่ายให้มาร่วมประชุม ไม่ว่าฝ่ายห้องพัก ฝ่ายเข็นสัมภาระลูกค้าไปส่งห้อง ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และในการนี้นาโอมิยังถูกระบุให้เข้าร่วมประชุมแม้จะเป็นแค่เพียง พนักงานระดับปฏิบัติการณ์ฝ่ายต้อนรับเท่านั้น

    🏨

    เหตุผลเพราะหัวหน้างานไว้วางใจ เชื่อมั่นในคุณสมบัติและประสบการณ์ของเธอจะสามารถเป็นพี่เลี้ยงให้กับตำรวจ ที่จะปลอมเข้ามาเป็นพนักงานเพื่อเฝ้าสังเกตบุคคลที่มาใช้บริการโรงแรม ซึ่งแผนกต้อนรับเองนาโอมิถูกเลือกให้จับคู่กับรองสารวัตรนิตตะ ส่วนแผนกอื่นก็มีตำรวจปลอมตัวเข้าไปด้วยเช่นกัน นอกจากนั้นก็มีตำรวจส่วนหนึ่งที่ถูกสั่งการให้ปะปนเข้ามาเป็นคนใช้บริการหรือจับตาความเคลื่อนไหวบริเวณโถงรับแขก ห้องอาหาร และอื่นๆ

    🏨

    นั่นคือจุดเริ่มแห่งความหรรษา เพราะนิตตะไม่ชอบอะไรที่เป็นพิธีการ แต่จำใจต้องเชื่อฟังนาโอมิที่อายุน้อยกว่า ตั้งแต่เรื่องชุดพนักงาน ท่าทีการพูดจา บุคลิกภายนอกที่ต้องถูกปรับให้กลายจากความเป็นตำรวจมาเป็นพนักงานต้อนรับให้สมจริงมากที่สุด ทั้งคู่จึงมีการกระทบกระทั่งทางความคิดที่ไม่ตรงกัน จนมีการโต้เถียงบ่อยครั้ง ซึ่งเป็นความบันเทิงประการหนึ่ง ด้วยคู่นี้มีความน่ารัก น่าลุ้น ที่จะกลายมาเป็นคู่ใจในอนาคตได้

    🏨

    ระหว่างนั้น นาโอมิมีข้อสงสัยมากมายหลายประการ เธอมักถามนิตตะที่ทราบรายละเอียดของคดีมากกว่าที่พนักงานโรงแรมทราบ แต่นิตตะไม่บอกเล่าโดยให้เหตุผลว่าเป็นความลับของทางราชการไม่อาจให้คนนอกทราบได้

    งานบริการของนาโอมิยังคงต้องดำเนินต่อไป เกิดปัญหาจากความต้องการของลูกค้าที่แวะเวียนเข้ามาพักเป็นระยะ ซึ่งเธอและนิตตะต้องพยายามแก้ไขสถานการณ์ให้ผ่านพ้น ทำให้ทั้งสองเริ่มมีความเข้าใจและยอมรับในตัวตนและงานของอีกฝ่ายได้ดีขึ้นกว่าเมื่อแรกพบหน้า ลูกค้าบางคนดูไม่น่าไว้ใจและมีท่าทางแปลกจนนิตตะจับตามองเป็นพิเศษ ด้วยสัญชาตญาณของนักสืบ

    🏨

    ขณะที่มีตำรวจวัยเลยกลางคนไปแล้ว ซึ่งเป็นตำรวจในท้องที่เกิดเหตุคนหนึ่งที่รู้จักกับนิตตะ และได้รับการมอบหมายให้เป็นคู่หูสืบคดีก่อนที่นิตตะจะต้องปลอมตัวมาเป็นพนักงานต้อนรับนั้น มีน้ำใจที่อยากจะช่วยเหลือ จึงมักอาสาช่วยสืบเรื่องราวต่าง ๆ จากด้านนอก ตามที่นิตตะมีความสงสัยด้วยอีกทางหนึ่ง

    ในที่สุดนิตตะก็ทนรบเร้าจากนาโอมิไม่ไหว อีกทั้งเริ่มมีความไว้ใจเธอมากขึ้น จนยอมเล่าให้ทราบถึงปริศนาของชุดตัวเลขที่ปรากฏทุกครั้งในสถานที่พบศพอันเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ตำรวจตัดสินใจปะปนเข้ามาในโรงแรม ทำให้เธอเริ่มเกิดความตื่นตัวและทึ่งในความสามารถของเขา รวมถึงมีความกังวลถึงเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้จนส่งผลต่อสุขภาพและงานในหน้าที่ความรับผิดชอบ

    🏨

    อย่างไรก็ตาม สุดท้ายตัวคนร้ายคือคนที่คิดไม่ถึง ซึ่งไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่าจะวางแผนการณ์ได้อย่างแยบยลขนาดนั้น แต่แรงจูงใจในการก่อคดียังรู้สึกว่ามีน้ำหนักน้อยไปสักหน่อย คงเพราะความที่คนร้ายเป็นคนประเภทมีจิตรุนแรงในพื้นนิสัย ทำให้ต้องลุ้นเอาใจช่วยนิตตะและนาโอมิในตอนที่เนื้อเรื่องเปิดเผยให้คนอ่านทราบแล้วว่าเป็นใคร ทั้งสองจะปลอดภัยหรือไม่ จะจับตัวคนร้ายได้ไหม ใครจะถูกฆ่าเป็นรายถัดไปหรือเปล่า ต้องตามอ่านต่อในพิกัดต่อไปใครเป็นศพครับ

    🖋วิจารณ์หลังจบเรื่อง

    เป็นการเล่าในมุมมองบุคคลที่สามคือมุมมองพระเจ้า ฉากหลักตลอดทั้งเรื่องเกิดขึ้นภายในโรงแรม ตัวละครที่มีการเอ่ยชื่อและมีบทบาทสำคัญไม่เยอะจนเกินไป จึงทำให้คนอ่านจดจำและรู้สึกใกล้ชิดกับตัวเอก ไปจนตัวรองที่ถูกกล่าวถึงบ่อย ๆ ได้ไม่ยาก ความจริงในส่วนของคดีที่เกิดในเล่มนี้นั้น พูดตามจริงแล้วไม่ได้มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไร รูปแบบการฆ่าก็ธรรมดาเกินกว่าจะดูน่ากลัวหรือลึกลับ เพียงแต่มีจุดเด่นตรงชุดตัวเลขปริศนาว่าหมายถึงอะไร และชวนน่าสงสัยเล็กน้อยว่าคนร้ายจะฆ่าคนไปทำไม เพราะดูเหมือนตำรวจมีข้อมูลน้อยมาก จนการสืบสวนแทบไม่เดินหน้าไปไหนเลย

    🏨

    เป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่คงจะต้องการให้โทนของเรื่องออกมาในลักษณะนี้ คือไม่เน้นที่การสืบสวนคลี่คลายปมเป็นพิเศษ จึงไม่จำเป็นต้องผูกเรื่องราวของคดีที่เกิดขึ้นให้มีความอลังการ จนดึงดูดความสนใจกระหายใคร่รู้ และกระตุ้มต่อมนักสืบของคนอ่านจนพุ่งสูงด้วยความเข้มข้นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเหยื่อ แต่กลับเลือกที่จะให้ดูเป็นคดีทั่วไป ไม่มีความโชกเลือดหรือบ้าคลั่งของฆาตกรเป็นที่ปรากฏออกมาในบรรยากาศ ซึ่งในแง่นี้ถือว่านักอ่านหลายคนอาจถูกภาพปกของหนังสือหลอกเอาได้ เพราะโทนสีดำแดง กับเลือดเปรอะกระจายบนแผนที่ อีกทั้งชื่อเรื่องชวนค้นหาว่าคงจะดำเนินไปในแนวทางน่าตื่นเต้นกับการตามสืบอะไรทำนองนั้น ซึ่งใครที่คาดหวังมากก็อาจผิดหวังเมื่อพบว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นไปในทิศทางที่ตนคาดว่าจะได้พบเจอ

    🏨

    แต่นี่ไม่มีปัญหากับผม ส่วนตัวชอบมาก แทบไม่ได้สนใจในคดีด้วยซ้ำว่าใครจะเป็นคนร้าย ใครเป็นเป้าหมายที่กำลังจะถูกฆ่า และทำไมต้องฆ่า คืออ่านไปได้เรื่อย ๆ อย่างเพลิดเพลิน ชอบในความที่เนื้อหาเจาะลึกถึงวงการคนโรงแรม ทำให้เราได้รู้ข้อมูลหลายอย่าง สิ่งที่พนักงานต้องแบกรับและพบเจอที่เป็นเรื่องเบื้องลึกเบื้องหลัง ซึ่งคนทั่วไปไม่ค่อยได้คำนึงถึงและไม่เคยมองในมุมของคนทำงานเหล่านั้น จึงเป็นความบันเทิงที่สามารถได้รู้เรื่องราวอินไซด์โดยผ่านการทำงานเพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าของนาโอมิ กับประเด็นต่าง ๆ ที่เข้ามามากมาย คล้ายกำลังได้ติดตามดูซีรีส์ชีวิตการทำงานในอาชีพด้านการบริหารโรงแรมดี ๆ สักเรื่องหนึ่ง ซึ่งอดีตเมื่อ 30 กว่าปีก่อน เคยได้รับชมมาบ้างทั้งของญี่ปุ่นและเกาหลี

    🏨

    จุดเด่นในการดำเนินเรื่องคือเราจะได้เห็นพัฒนาการความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นของสองตัวละครหลัก ในระหว่างร่วมกันแก้ไขปัญหา แม้มีความขัดแย้งจากความเห็นมุมมองที่ต่างสถานะบ้างก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ดีเสียอีกทำให้ต่างฝ่ายได้เรียนรู้เพิ่ม เป็นประสบการณ์ใหม่และเปิดมุมมองอีกด้านที่ตนไม่เคยใส่ใจ จนเกิดเป็นความเห็นอกเห็นใจ และเชื่อใจกันโดยไม่รู้ตัว แม้นภายนอกเหมือนไม่ชอบหน้ากันก็ตาม ที่สำคัญคือแม้เรื่องแนวทางการสืบหาตัวคนร้ายเหมือนไม่คืบหน้าไปไหน แต่เมื่อนาโอมิแก้ปัญหาลูกค้าไปทีละเรื่องต่อเนื่องไป ทำให้นิตตะเองสะดุดคิดได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่จะเกี่ยวโยงไปถึงคดีได้อย่างไม่ตั้งใจ บางครั้งคำพูดของนาโอมิเองช่วงสนทนากับนิตตะ ไปจุดประกายให้เขาพลันนึกอะไรได้ขึ้นมาอย่างกะทันหันก็มี รวมถึงคู่หูนายตำรวจท้องที่ผู้มีอายุมากกว่าเขา ก็ยังมีส่วนช่วยอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน ทำให้เห็นถึงพลังของความช่วยเหลือกันและกันของความเป็นเพื่อน แม้เพิ่งทำความรู้จักกันชั่วระยะเวลาไม่นาน นี่จึงไม่ใช่นิยายสืบสวนที่เน้นความเก่งฉกาจของนักสืบที่รับผิดชอบคดีแบบฉายเดี่ยว แต่ต้องอาศัยความเชื่อใจระหว่างกันในการแลกเปลี่ยนข้อมูล ความเห็นที่มีของตนคนเดียวอาจจะไม่เพียงพอ

    หากพิจารณาให้ดี จะได้เห็นถึงความสำคัญของบุคคลแวดล้อมที่ดูราวกับไม่มีส่วนสำคัญ แต่แท้จริงถ้าไม่ได้ความคิดเห็นหรือความช่วยเหลือของเขา พระเอกของเราก็ยังคงไม่อาจฉุกใจได้คิด จนนำไปสู่การรู้ตัวคนร้ายในช่วงท้ายของเรื่อง

    บทสรุปก่อนจบ มีแนวโน้มให้คนอ่านได้ลุ้นว่านิตตะกับนาโอมิ จะมีความเป็นไปได้ในการเป็นคู่รักหรือไม่ แต่ที่มั่นใจคือน่าจะมีเล่มต่อให้ได้ติดตามกันอย่างแน่นอน.

    .........................................

    2. #พิกัดต่อไปใครเป็นศพตอนลางร้ายใต้หน้ากาก #masqueradeeve

    เล่มที่สองของซีรีส์ ที่ยังคงความสนุกได้ไม่แพ้เล่มแรก แต่ความหนาน้อยลงเหลือ 352 หน้า

    สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 345 บาท
    ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน
    อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล

    เนื้อหาย่อของเล่มนี้

    ถึงจะออกมาเป็นเล่มที่สองของชุด แต่เหตุการณ์เป็นเรื่องก่อนหน้าคดีในเล่มแรก คือย้อนไปเล่าสมัยที่นาโอมิเพิ่งจะเข้าทำงานใน คอร์เทเชียโตเกียวได้แค่สี่ปี และย้ายแผนกมาอยู่ฝ่ายต้อนรับไม่นาน ยังเห็นถึงความผิดพลาดบกพร่องที่ไม่คล่องตัว ยังไม่มีความเชื่อมั่นในประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญดังภาพที่ปรากฏในเล่มก่อนหน้า ทว่าก็ยังคงบุคลิกที่มุ่งมั่นในการให้บริการ และมีหัวใจในการคิดถึงและเอาใจใส่ต่อลูกค้าทุกคนอย่างซื่อสัตย์

    🏨

    เริ่มต้นมา นาโอมิก็ได้แสดงความสามารถที่ทำให้เห็นถึงความมีไหวพริบปฏิภาณ และช่างสังเกต อันเป็นคุณสมบัติที่ควรต้องมีในคนที่ทำอาชีพเช่นเธอ โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งนาโอมิจดจำได้ว่าเป็นอดีตแฟนที่เคยคบหากันชั่วเวลาหนึ่งสมัยที่เธอเรียนมหาวิทยาลัย แต่มีเหตุให้ต้องเลิกราแยกย้ายกันไปคนละเส้นทาง เขามากับชายอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นนักกีฬาเบสบอลอาชีพที่มีชื่อเสียงมาก โดยทำหน้าที่เป็นผจก.ส่วนตัวนักกีฬาชาย แล้วได้เกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้นในขณะที่ทั้งสองมาพักอยู่ในโรงแรม จนเป็นเหตุให้แฟนเก่าคนนี้โทร.ตามตัวนาโอมิจากหน้าฟรอนต์ให้มาช่วยแก้ไขปัญหา ซึ่งเธอไม่เต็มใจนักแต่ต้องตัดความรู้สึกส่วนตัวออก แล้วสวมหัวใจพนักงานฝ่ายต้อนรับที่ต้องช่วยเหลือบริการแก่ลูกค้าอย่างดีที่สุด ซึ่งสุดท้ายเธอก็สามารถจัดการกับปัญหาให้จบลงด้วยดี

    🏨

    ทางด้านนิตตะนั้น เพิ่งเริ่มต้นอาชีพด้วยการเข้าเป็นน้องใหม่ในสังกัดกรมตำรวจหลังกลับมาจากต่างประเทศไม่นาน โดยมีรุ่นพี่โมโตมิยะ(ปรากฏตัวในเล่มแรกด้วย โดยเป็นหนึ่งที่ปลอมตัวเข้าไปในโรงแรม) ที่เป็นคู่หูและพี่เลี้ยง ซึ่งคดีแรกที่เขาต้องคลี่คลายคือ คดีฆาตกรรมวันไวต์เดย์ โดยตำรวจได้รับแจ้งจากหญิงสาวคนหนึ่งว่าสามีของตนออกไปวิ่งออกกำลังตอนกลางดึกแต่ยังไม่กลับถึงบ้านตามเวลา สุดท้ายมีการพบว่าสามีของเธอกลายเป็นศพอยู่ในสวน ซึ่งเสียชีวิตจากการถูกแทงที่ท้องและหลัง มีอะไรหลายอย่างที่พบในที่เกิดเหตุ รวมถึงข้อมูลที่ตำรวจได้สืบทราบมา ที่รบกวนใจของนิตตะ เขาได้แสดงความสามารถออกมาเป็นที่ปรากฏจนรุ่นพี่ออกจะไม่พอใจและหมั่นไส้อยู่บ้าง ด้วยสิ่งที่นิตตะคาดคะเนและวิเคราะห์ทำให้ตำรวจสามารถพบตัวของผู้ก่อเหตุได้ในเวลาไม่นาน แต่คดีนี้มีอะไรที่ซับซ้อนยิ่งกว่าสิ่งที่ตำรวจรู้

    🏨

    ตัดมาที่การปฏิบัติงานของนาโอมิ ในเหตุการณ์ที่มีกลุ่มชายหลายคน มาจองห้องพักและมีพฤติการณ์ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าแปลกพิกล ต่อมาทราบว่าที่แท้คนกลุ่มนี้หวังที่จะมาเฝ้ารอเพื่อจะได้พบเจอกับนักเขียนนิยายที่โด่งดังนามว่า ทาจิบานะ ซากุระซึ่งเขียนแนวประโลมโลก และจะเข้ามาพักที่โรงแรมเพื่อเขียนงานใหม่ เนื่องจากเหล่าสาวกที่ชื่นชอบงานเขียนของซากุระ ไปเห็นรูปที่ถูกระบุว่าเป็นนักเขียนหญิงคนดังในโซเชียลมีเดีย พอเห็นว่าเป็นสาวสวยจึงหาวิธีที่จะได้พบเจอตัวจริงให้ได้ จึงเป็นหน้าที่ของนาโอมิ ที่จะต้องรักษาความเป็นส่วนตัวรวมถึงความปลอดภัยให้แก่ลูกค้าที่มาใช้บริการ ความยุ่งยากจึงเกิดขึ้น

    🏨

    ตอนสุดท้าย นาโอมิได้รับการขอจากผู้จัดการให้ช่วยไปสอนงานให้กับพนักงานแผนกต้อนรับที่สาขาโอซาก้า ซึ่งเพิ่งเปิดโรงแรมได้ไม่นาน เธอจึงต้องไปทำงานอยู่ที่นั่นชั่วระยะเวลาหนึ่งแต่ไม่เกินครึ่งปี ในขณะที่นิตตะมีคดีใหม่ที่ต้องรับผิดชอบกับรุ่นพี่โมโตมิยะ คือการตายของอาจารย์มหาวิทยาลัย ที่กำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่องทางสิทยาศาสตร์ โดยพบศพในห้องทำงาน คดีนี้มีผู้ต้องสงสัยที่ตำรวจค่อนข้างมั่นใจว่าน่าจะเป็นบุคคลคนหนึ่ง แต่ทว่าเขากลับมีหลักฐานยืนยันที่อยู่ชัดเจนในช่วงเวลาที่คาดว่าเหยื่อถูกฆ่าตาย ซึ่งเจ้าตัวเข้าใจว่าตนเองรอดพ้นแน่แต่แท้จริงเบื้องหลังยังมีอะไรที่ไม่เป็นดังที่คิด ที่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกว่า

    ในกรณีทีมสืบสวนเอง ผู้ใหญ่ได้สั่งการลงมาให้นิตตะจับคู่กันกับตำรวจหญิงวัยละอ่อน ที่เป็นตำรวจท้องที่มีนามว่า ริสะ ที่ถูกย้ายมาจากแผนกความปลอดภัยชุมชน ให้มาร่วมในทีมเป็นครั้งแรก นิตตะไม่พอใจนักแต่จำใจต้องทำตาม แม้จะดูเหมือนเป็นตำรวจหญิงที่อ่อนต่อโลก พูดเป็นต่อยหอย และขาดไหวพริบม แต่ริสะก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีความกระตือรือร้น มุ่งมั่นใส่ใจในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการที่เธอได้รับคำสั่งจากนิตตะให้ไปสืบเช็กข้อมูลจากโรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้า เพื่อยืนยันคำพูดจากปากของชายผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในคดี ทำให้ริสะได้พบกับนาโอมิ อันก่อให้เกิดประโยชน์อย่างมากมาถึงผลลัพธ์ในภายหลัง

    🖋วิเคราะห์หลังอ่านจบ

    เล่มนี้เล่าเรื่องโดยแยกเนื้อหาระหว่างการแก้ปัญหาในโรงแรมของนาโอมิ กับการไขคดีของนิตตะออกจากกันชัดเจนเป็นตอนที่จบในตัว เริ่มจากตอนของนาโอมิก่อน จากนั้นสลับไปเล่าฝั่งนิตตะ แต่ในตอนสุดท้ายจะผนวกสองฝั่งให้เชื่อมถึงกันในคดีที่มีผู้เกี่ยวข้องได้ไปเข้าพักที่โรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้าซึ่งนาโอมิกำลังอยู่ในช่วงที่สอนงานให้พนักงานที่นั่น

    ทั้งคู่ไม่ได้พบกันเลย เพราะการพบกันครั้งแรกเกิดขึ้นในเล่มแรก แต่ผู้เขียนมีความสามารถในการผูกโยงเรื่องราวให้คนอ่านรู้สึกเหมือนว่าได้เห็นคนทั้งสองอย่างใกล้ชิด และได้เห็นบุคลิกกับอุปนิสัยส่วนตัวของนาโอมิกับนิตตะมากขึ้น

    นิตตะในเล่มนี้ มีโอกาสได้แสดงฝีมือในการคิดวิเคราะห์ และประเมินสถานการณ์กับข้อมูลที่ใช้หาตัวคนร้าย ได้เด่นชัดกว่าเล่มแรก สมกับที่เป็นระดับหัวกะทิที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่เราก็จะได้เห็นถึงข้อเสียใหญ่ของเขาที่ไม่น่ารักเช่นกัน คือเป็นคนมั่นใจในความฉลาดของตนมากจนเหมือนดูถูกคนที่ด้อยกว่า โดยเฉพาะความคิดที่เห็นว่าผู้หญิงเป็นตัวถ่วง สู้ผู้ชายไม่ได้ ดังที่นิตตะแสดงออกทางสีหน้าท่าทางและคำพูดต่อเด็กใหม่อย่างริสะ ที่เหมือนเป็นได้แค่ลูกไล่ไร้ประโยชน์ ซึ่งต่างจากนาโอมิ ที่แม้จะมองออกว่าริสะเป็นตำรวจที่ความสามารถไม่ถึงขั้น แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทีรำคาญ กลับมองเห็นถึงมุมที่เป็นความอดทน ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดของตำรวจหญิงในการพยายามค้นหาความจริงให้ได้ ความมุ่งมั่นของริสะจึงเอาชนะใจของนาโอมิ จนยอมช่วยเหลือด้วยการเปิดเผยเรื่องราวบางส่วนให้ริสะทราบ

    ในส่วนของการคลี่คลายคดี ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อนจนเกินไป แต่เล่มนี้จะเน้นไปที่คดีที่น่าจะเป็นที่มาของชื่อตอน (ลางร้ายใต้หน้ากาก) ถึงสองคดีด้วยกันครับ ถ้าได้อ่านแล้วจะเข้าใจ และน่าจะเห็นตรงกันว่าภายใต้หน้ากากที่ภายนอกดูไม่ได้รู้เลยว่าจะกลายเป็นคนร้ายได้ สุดท้ายก็แอบซ่อนความบิดเบี้ยวของใจที่โดนกิเลสเข้าครอบงำได้อย่างน่ากลัว

    ตัวละครในเรื่อง สำหรับเล่มนี้ รู้สึกว่าริสะที่แม้จะมีบทบาทเพียงแค่ช่วงคดีสุดท้ายนั้น เป็นตัวละครที่เขียนมาได้น่าสนใจมาก โผล่มาทีไรก็ทำให้คนอ่านอย่างผมอดขำไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปต่อในเล่มอื่น ๆ ของชุดนี้หรือไม่ ส่วนนาโอมินั้นยังคงเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์เช่นเดิม เทียบกับนิตตะแล้วส่วนตัวมีความรู้สึกชอบนาโอมิมากกว่า

    นอกจากนี้ยังชอบตอนจบของเรื่อง ที่มีการโยงถึงเหตุการณ์ที่เป็นต้นตอนำไปสู่ความอาฆาตแค้นของฆาตกรในคดีที่เกิดขึ้นในเล่มแรก สรุปว่าอ่านจบเล่มสองแล้วก็จะไปต่อเหตุการณ์ของเล่มแรกพอดี

    ใครเริ่มอ่านจากเล่มนี้ก่อน สามารถอ่านเล่มแรกต่อเนื่องได้เลย

    📌คำเตือน : สำหรับคนที่ชอบการสืบคดีแบบเข้มข้น มีวิธีการฆ่าที่ค่อนข้างแปลกพิสดารหรือโหดสยอง และมีกลวิธีในการอำพรางซ่อนเร้นที่ไม่ธรรมดา ซีรีส์ชุดนี้อาจไม่ตอบโจทย์ แล้วเลยพาลจะไม่ชอบหรือหมดสนุกได้ง่าย แต่ถ้าชอบแนวได้ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับอาชีพของตัวเอกควบคู่ไปกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และการไขคดีที่ไม่โลดโผน ชุดนี้น่าจะเป็นที่ชื่นชอบของคุณได้ไม่ยากครับ

    ป.ล. มีปกใหม่ออกมาที่คิดว่าทำได้ดีตรงกับแนวเรื่องและชื่อตอนมากกว่าปกฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกด้วย เพราะปกของเล่มสองนี้ดูเหมือนน่าจะโหดมาก แต่เนื้อในไม่ใช่อย่างที่คิด

    ใครอ่านตั้งแต่ต้นมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายนี้ได้ขอได้รับความขอบคุณจากผมด้วยครับ

    #thaitimes
    #หนังสือ
    #หนังสือน่าอ่าน
    #นิยายแปล
    #นิยายญี่ปุ่น
    #นิยายสืบสวน
    #สืบสวน
    #คดีฆาตกรรม
    #งานโรงแรม
    #พนักงานต้อนรับ
    #ตำรวจ
    #นักสืบ
    #ลูกค้า
    #งานบริการ
    #อาชีพ
    #ฮิงาชิโนะเคโงะ
    🔹️แพ็กคู่ซีรีส์ชุด พิกัดต่อไปใครเป็นศพ❗ คำเตือน เนื้อหายาวมากถึงมากที่สุด 1 #พิกัดต่อไปใครเป็นศพ #masqueradehotel อ่านจนจบในวันเดียว หนาถึง 547 หน้า ดีที่ขนาดไม่เทอะทะแม้หนาแต่ไม่หนัก ตอนตัดสินใจเลือกยืมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยชมที่สร้างเป็นหนังมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน พออ่านไปได้ไม่กี่หน้าเริ่มรู้สึกฉากช่างคุ้นเคย เนื้อเรื่องเหมือนเคยรู้มาก่อน ทบทวนความทรงจำตนเองจึงค่อยจำได้ว่าคือเรื่องเดียวกับหนังที่ดูจบแล้วชอบมากนั่นเอง แต่ห้วงเวลาที่ชมนั้นไม่เคยทราบว่าสร้างจากนิยายเล่มนี้ ดูเพราะชอบนักแสดงหลักทั้งสองคนเลยคือ ทาคูยะ และมาซามิ และก็ไม่ผิดหวังทั้งคู่แสดงในบทบาทที่ได้รับได้ดีมาก พระนางมีการขัดแย้งในความเห็นอย่างที่เรียกว่าคู่กัด แต่ก็ห่วงใยช่วยเหลือกันมีความน่ารักปนน่าหมั่นไส้ โรงแรมที่ใช้เป็นฉากก็หรูหราโอ่โถงงดงามน่าใช้บริการอย่างมากครับ 📚วกกลับมาเข้าเรื่องในหนังสือ สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 425 บาท ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล เนื้อหาในเล่มกล่าวถึงชีวิตของพนักงานโรงแรมคอร์เทเชียโตเกียวสุดหรูที่มีนามว่า ยามางิชิ นาโอมิ ซึ่งเป็นตัวเอกที่ดำเนินเรื่องหลักของนิยายเล่มนี้ ที่ฉากแรกปรากฏก็เปิดตัวอย่างสง่างามสมกับความเป็นพนักงานต้อนรับมืออาชีพยิ่ง เพราะมีลูกค้าชายประเภทที่จงใจก่อปัญหาเพื่อหวังจะได้เข้าพักในห้องราคาสูงกว่าที่ตนได้เลือกจองไว้ จนพนักงานยกกระเป๋าที่เข็นของไปให้ ต้องโทร.ลงมาปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี ซึ่งเธอสามารถบริหารจัดการให้ผ่านพ้นสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าลงได้อย่างสวยงาม จากนั้นเรื่องจึงนำพาผู้อ่านเข้าสู่ประเด็นของที่มาอันกลายเป็นชื่อเรื่องคือ ทางผู้จัดการใหญ่ที่รับผิดชอบดูแลพนักงานในโรงแรมทั้งหมด ได้รับการติดต่อขอความร่วมมือจากกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ในการสืบสวนคดีที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้ ที่มีแนวโน้มเป็นคดีฆาตกรรมต่อเนื่องโดยคนร้ายรายเดียวกัน 🏨 รายละเอียดของคดีคือ มีการพบศพผู้ตาย 3 ราย ในระยะเวลาห่างกันประมาณ 6-7 วันนับจากศพแรก ทราบชื่อผู้ตายทั้งสาม เป็นชาย2หญิง1 สาเหตุเสียชีวิตจากการถูกทำร้ายด้วยการตีจากด้านหลังบ้าง รัดคอบ้าง ทุกรายพบตัวเลขปริศนา2ชุดในจุดเกิดเหตุ ซึ่งยังไม่แน่ชัดว่าเกี่ยวข้องกับการตายของเหยื่อหรือไม่อย่างไร แต่ตำรวจมั่นใจว่าคนร้ายหมายตาที่จะก่อเหตุในครั้งต่อไป โดยเล็งเป้าหมายคือโรงแรมที่นาโอมิทำงานอยู่ ปัญหาใหญ่คือไม่ทราบว่าใครที่คนร้ายหมายจะฆ่า ทำไมถึงเลือกที่นี่ และคนร้ายคือใคร ซึ่งรายละเอียดปลีกย่อยพวกนี้ ฝ่ายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ได้คุยตกลงกันกับผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมแล้ว ดังนั้นจึงเรียกตัว หัวหน้าจากหลายฝ่ายให้มาร่วมประชุม ไม่ว่าฝ่ายห้องพัก ฝ่ายเข็นสัมภาระลูกค้าไปส่งห้อง ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และในการนี้นาโอมิยังถูกระบุให้เข้าร่วมประชุมแม้จะเป็นแค่เพียง พนักงานระดับปฏิบัติการณ์ฝ่ายต้อนรับเท่านั้น 🏨 เหตุผลเพราะหัวหน้างานไว้วางใจ เชื่อมั่นในคุณสมบัติและประสบการณ์ของเธอจะสามารถเป็นพี่เลี้ยงให้กับตำรวจ ที่จะปลอมเข้ามาเป็นพนักงานเพื่อเฝ้าสังเกตบุคคลที่มาใช้บริการโรงแรม ซึ่งแผนกต้อนรับเองนาโอมิถูกเลือกให้จับคู่กับรองสารวัตรนิตตะ ส่วนแผนกอื่นก็มีตำรวจปลอมตัวเข้าไปด้วยเช่นกัน นอกจากนั้นก็มีตำรวจส่วนหนึ่งที่ถูกสั่งการให้ปะปนเข้ามาเป็นคนใช้บริการหรือจับตาความเคลื่อนไหวบริเวณโถงรับแขก ห้องอาหาร และอื่นๆ 🏨 นั่นคือจุดเริ่มแห่งความหรรษา เพราะนิตตะไม่ชอบอะไรที่เป็นพิธีการ แต่จำใจต้องเชื่อฟังนาโอมิที่อายุน้อยกว่า ตั้งแต่เรื่องชุดพนักงาน ท่าทีการพูดจา บุคลิกภายนอกที่ต้องถูกปรับให้กลายจากความเป็นตำรวจมาเป็นพนักงานต้อนรับให้สมจริงมากที่สุด ทั้งคู่จึงมีการกระทบกระทั่งทางความคิดที่ไม่ตรงกัน จนมีการโต้เถียงบ่อยครั้ง ซึ่งเป็นความบันเทิงประการหนึ่ง ด้วยคู่นี้มีความน่ารัก น่าลุ้น ที่จะกลายมาเป็นคู่ใจในอนาคตได้ 🏨 ระหว่างนั้น นาโอมิมีข้อสงสัยมากมายหลายประการ เธอมักถามนิตตะที่ทราบรายละเอียดของคดีมากกว่าที่พนักงานโรงแรมทราบ แต่นิตตะไม่บอกเล่าโดยให้เหตุผลว่าเป็นความลับของทางราชการไม่อาจให้คนนอกทราบได้ งานบริการของนาโอมิยังคงต้องดำเนินต่อไป เกิดปัญหาจากความต้องการของลูกค้าที่แวะเวียนเข้ามาพักเป็นระยะ ซึ่งเธอและนิตตะต้องพยายามแก้ไขสถานการณ์ให้ผ่านพ้น ทำให้ทั้งสองเริ่มมีความเข้าใจและยอมรับในตัวตนและงานของอีกฝ่ายได้ดีขึ้นกว่าเมื่อแรกพบหน้า ลูกค้าบางคนดูไม่น่าไว้ใจและมีท่าทางแปลกจนนิตตะจับตามองเป็นพิเศษ ด้วยสัญชาตญาณของนักสืบ 🏨 ขณะที่มีตำรวจวัยเลยกลางคนไปแล้ว ซึ่งเป็นตำรวจในท้องที่เกิดเหตุคนหนึ่งที่รู้จักกับนิตตะ และได้รับการมอบหมายให้เป็นคู่หูสืบคดีก่อนที่นิตตะจะต้องปลอมตัวมาเป็นพนักงานต้อนรับนั้น มีน้ำใจที่อยากจะช่วยเหลือ จึงมักอาสาช่วยสืบเรื่องราวต่าง ๆ จากด้านนอก ตามที่นิตตะมีความสงสัยด้วยอีกทางหนึ่ง ในที่สุดนิตตะก็ทนรบเร้าจากนาโอมิไม่ไหว อีกทั้งเริ่มมีความไว้ใจเธอมากขึ้น จนยอมเล่าให้ทราบถึงปริศนาของชุดตัวเลขที่ปรากฏทุกครั้งในสถานที่พบศพอันเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ตำรวจตัดสินใจปะปนเข้ามาในโรงแรม ทำให้เธอเริ่มเกิดความตื่นตัวและทึ่งในความสามารถของเขา รวมถึงมีความกังวลถึงเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้จนส่งผลต่อสุขภาพและงานในหน้าที่ความรับผิดชอบ 🏨 อย่างไรก็ตาม สุดท้ายตัวคนร้ายคือคนที่คิดไม่ถึง ซึ่งไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่าจะวางแผนการณ์ได้อย่างแยบยลขนาดนั้น แต่แรงจูงใจในการก่อคดียังรู้สึกว่ามีน้ำหนักน้อยไปสักหน่อย คงเพราะความที่คนร้ายเป็นคนประเภทมีจิตรุนแรงในพื้นนิสัย ทำให้ต้องลุ้นเอาใจช่วยนิตตะและนาโอมิในตอนที่เนื้อเรื่องเปิดเผยให้คนอ่านทราบแล้วว่าเป็นใคร ทั้งสองจะปลอดภัยหรือไม่ จะจับตัวคนร้ายได้ไหม ใครจะถูกฆ่าเป็นรายถัดไปหรือเปล่า ต้องตามอ่านต่อในพิกัดต่อไปใครเป็นศพครับ 🖋วิจารณ์หลังจบเรื่อง เป็นการเล่าในมุมมองบุคคลที่สามคือมุมมองพระเจ้า ฉากหลักตลอดทั้งเรื่องเกิดขึ้นภายในโรงแรม ตัวละครที่มีการเอ่ยชื่อและมีบทบาทสำคัญไม่เยอะจนเกินไป จึงทำให้คนอ่านจดจำและรู้สึกใกล้ชิดกับตัวเอก ไปจนตัวรองที่ถูกกล่าวถึงบ่อย ๆ ได้ไม่ยาก ความจริงในส่วนของคดีที่เกิดในเล่มนี้นั้น พูดตามจริงแล้วไม่ได้มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไร รูปแบบการฆ่าก็ธรรมดาเกินกว่าจะดูน่ากลัวหรือลึกลับ เพียงแต่มีจุดเด่นตรงชุดตัวเลขปริศนาว่าหมายถึงอะไร และชวนน่าสงสัยเล็กน้อยว่าคนร้ายจะฆ่าคนไปทำไม เพราะดูเหมือนตำรวจมีข้อมูลน้อยมาก จนการสืบสวนแทบไม่เดินหน้าไปไหนเลย 🏨 เป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่คงจะต้องการให้โทนของเรื่องออกมาในลักษณะนี้ คือไม่เน้นที่การสืบสวนคลี่คลายปมเป็นพิเศษ จึงไม่จำเป็นต้องผูกเรื่องราวของคดีที่เกิดขึ้นให้มีความอลังการ จนดึงดูดความสนใจกระหายใคร่รู้ และกระตุ้มต่อมนักสืบของคนอ่านจนพุ่งสูงด้วยความเข้มข้นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเหยื่อ แต่กลับเลือกที่จะให้ดูเป็นคดีทั่วไป ไม่มีความโชกเลือดหรือบ้าคลั่งของฆาตกรเป็นที่ปรากฏออกมาในบรรยากาศ ซึ่งในแง่นี้ถือว่านักอ่านหลายคนอาจถูกภาพปกของหนังสือหลอกเอาได้ เพราะโทนสีดำแดง กับเลือดเปรอะกระจายบนแผนที่ อีกทั้งชื่อเรื่องชวนค้นหาว่าคงจะดำเนินไปในแนวทางน่าตื่นเต้นกับการตามสืบอะไรทำนองนั้น ซึ่งใครที่คาดหวังมากก็อาจผิดหวังเมื่อพบว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นไปในทิศทางที่ตนคาดว่าจะได้พบเจอ 🏨 แต่นี่ไม่มีปัญหากับผม ส่วนตัวชอบมาก แทบไม่ได้สนใจในคดีด้วยซ้ำว่าใครจะเป็นคนร้าย ใครเป็นเป้าหมายที่กำลังจะถูกฆ่า และทำไมต้องฆ่า คืออ่านไปได้เรื่อย ๆ อย่างเพลิดเพลิน ชอบในความที่เนื้อหาเจาะลึกถึงวงการคนโรงแรม ทำให้เราได้รู้ข้อมูลหลายอย่าง สิ่งที่พนักงานต้องแบกรับและพบเจอที่เป็นเรื่องเบื้องลึกเบื้องหลัง ซึ่งคนทั่วไปไม่ค่อยได้คำนึงถึงและไม่เคยมองในมุมของคนทำงานเหล่านั้น จึงเป็นความบันเทิงที่สามารถได้รู้เรื่องราวอินไซด์โดยผ่านการทำงานเพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าของนาโอมิ กับประเด็นต่าง ๆ ที่เข้ามามากมาย คล้ายกำลังได้ติดตามดูซีรีส์ชีวิตการทำงานในอาชีพด้านการบริหารโรงแรมดี ๆ สักเรื่องหนึ่ง ซึ่งอดีตเมื่อ 30 กว่าปีก่อน เคยได้รับชมมาบ้างทั้งของญี่ปุ่นและเกาหลี 🏨 จุดเด่นในการดำเนินเรื่องคือเราจะได้เห็นพัฒนาการความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นของสองตัวละครหลัก ในระหว่างร่วมกันแก้ไขปัญหา แม้มีความขัดแย้งจากความเห็นมุมมองที่ต่างสถานะบ้างก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ดีเสียอีกทำให้ต่างฝ่ายได้เรียนรู้เพิ่ม เป็นประสบการณ์ใหม่และเปิดมุมมองอีกด้านที่ตนไม่เคยใส่ใจ จนเกิดเป็นความเห็นอกเห็นใจ และเชื่อใจกันโดยไม่รู้ตัว แม้นภายนอกเหมือนไม่ชอบหน้ากันก็ตาม ที่สำคัญคือแม้เรื่องแนวทางการสืบหาตัวคนร้ายเหมือนไม่คืบหน้าไปไหน แต่เมื่อนาโอมิแก้ปัญหาลูกค้าไปทีละเรื่องต่อเนื่องไป ทำให้นิตตะเองสะดุดคิดได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่จะเกี่ยวโยงไปถึงคดีได้อย่างไม่ตั้งใจ บางครั้งคำพูดของนาโอมิเองช่วงสนทนากับนิตตะ ไปจุดประกายให้เขาพลันนึกอะไรได้ขึ้นมาอย่างกะทันหันก็มี รวมถึงคู่หูนายตำรวจท้องที่ผู้มีอายุมากกว่าเขา ก็ยังมีส่วนช่วยอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน ทำให้เห็นถึงพลังของความช่วยเหลือกันและกันของความเป็นเพื่อน แม้เพิ่งทำความรู้จักกันชั่วระยะเวลาไม่นาน นี่จึงไม่ใช่นิยายสืบสวนที่เน้นความเก่งฉกาจของนักสืบที่รับผิดชอบคดีแบบฉายเดี่ยว แต่ต้องอาศัยความเชื่อใจระหว่างกันในการแลกเปลี่ยนข้อมูล ความเห็นที่มีของตนคนเดียวอาจจะไม่เพียงพอ หากพิจารณาให้ดี จะได้เห็นถึงความสำคัญของบุคคลแวดล้อมที่ดูราวกับไม่มีส่วนสำคัญ แต่แท้จริงถ้าไม่ได้ความคิดเห็นหรือความช่วยเหลือของเขา พระเอกของเราก็ยังคงไม่อาจฉุกใจได้คิด จนนำไปสู่การรู้ตัวคนร้ายในช่วงท้ายของเรื่อง บทสรุปก่อนจบ มีแนวโน้มให้คนอ่านได้ลุ้นว่านิตตะกับนาโอมิ จะมีความเป็นไปได้ในการเป็นคู่รักหรือไม่ แต่ที่มั่นใจคือน่าจะมีเล่มต่อให้ได้ติดตามกันอย่างแน่นอน. ......................................... 2. #พิกัดต่อไปใครเป็นศพตอนลางร้ายใต้หน้ากาก #masqueradeeve เล่มที่สองของซีรีส์ ที่ยังคงความสนุกได้ไม่แพ้เล่มแรก แต่ความหนาน้อยลงเหลือ 352 หน้า สำนักพิมพ์น้ำพุ ปี พ.ศ.2023 /ราคา 345 บาท ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน อภิญญา เตชะบุญไพศาล แปล เนื้อหาย่อของเล่มนี้ ถึงจะออกมาเป็นเล่มที่สองของชุด แต่เหตุการณ์เป็นเรื่องก่อนหน้าคดีในเล่มแรก คือย้อนไปเล่าสมัยที่นาโอมิเพิ่งจะเข้าทำงานใน คอร์เทเชียโตเกียวได้แค่สี่ปี และย้ายแผนกมาอยู่ฝ่ายต้อนรับไม่นาน ยังเห็นถึงความผิดพลาดบกพร่องที่ไม่คล่องตัว ยังไม่มีความเชื่อมั่นในประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญดังภาพที่ปรากฏในเล่มก่อนหน้า ทว่าก็ยังคงบุคลิกที่มุ่งมั่นในการให้บริการ และมีหัวใจในการคิดถึงและเอาใจใส่ต่อลูกค้าทุกคนอย่างซื่อสัตย์ 🏨 เริ่มต้นมา นาโอมิก็ได้แสดงความสามารถที่ทำให้เห็นถึงความมีไหวพริบปฏิภาณ และช่างสังเกต อันเป็นคุณสมบัติที่ควรต้องมีในคนที่ทำอาชีพเช่นเธอ โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งนาโอมิจดจำได้ว่าเป็นอดีตแฟนที่เคยคบหากันชั่วเวลาหนึ่งสมัยที่เธอเรียนมหาวิทยาลัย แต่มีเหตุให้ต้องเลิกราแยกย้ายกันไปคนละเส้นทาง เขามากับชายอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นนักกีฬาเบสบอลอาชีพที่มีชื่อเสียงมาก โดยทำหน้าที่เป็นผจก.ส่วนตัวนักกีฬาชาย แล้วได้เกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้นในขณะที่ทั้งสองมาพักอยู่ในโรงแรม จนเป็นเหตุให้แฟนเก่าคนนี้โทร.ตามตัวนาโอมิจากหน้าฟรอนต์ให้มาช่วยแก้ไขปัญหา ซึ่งเธอไม่เต็มใจนักแต่ต้องตัดความรู้สึกส่วนตัวออก แล้วสวมหัวใจพนักงานฝ่ายต้อนรับที่ต้องช่วยเหลือบริการแก่ลูกค้าอย่างดีที่สุด ซึ่งสุดท้ายเธอก็สามารถจัดการกับปัญหาให้จบลงด้วยดี 🏨 ทางด้านนิตตะนั้น เพิ่งเริ่มต้นอาชีพด้วยการเข้าเป็นน้องใหม่ในสังกัดกรมตำรวจหลังกลับมาจากต่างประเทศไม่นาน โดยมีรุ่นพี่โมโตมิยะ(ปรากฏตัวในเล่มแรกด้วย โดยเป็นหนึ่งที่ปลอมตัวเข้าไปในโรงแรม) ที่เป็นคู่หูและพี่เลี้ยง ซึ่งคดีแรกที่เขาต้องคลี่คลายคือ คดีฆาตกรรมวันไวต์เดย์ โดยตำรวจได้รับแจ้งจากหญิงสาวคนหนึ่งว่าสามีของตนออกไปวิ่งออกกำลังตอนกลางดึกแต่ยังไม่กลับถึงบ้านตามเวลา สุดท้ายมีการพบว่าสามีของเธอกลายเป็นศพอยู่ในสวน ซึ่งเสียชีวิตจากการถูกแทงที่ท้องและหลัง มีอะไรหลายอย่างที่พบในที่เกิดเหตุ รวมถึงข้อมูลที่ตำรวจได้สืบทราบมา ที่รบกวนใจของนิตตะ เขาได้แสดงความสามารถออกมาเป็นที่ปรากฏจนรุ่นพี่ออกจะไม่พอใจและหมั่นไส้อยู่บ้าง ด้วยสิ่งที่นิตตะคาดคะเนและวิเคราะห์ทำให้ตำรวจสามารถพบตัวของผู้ก่อเหตุได้ในเวลาไม่นาน แต่คดีนี้มีอะไรที่ซับซ้อนยิ่งกว่าสิ่งที่ตำรวจรู้ 🏨 ตัดมาที่การปฏิบัติงานของนาโอมิ ในเหตุการณ์ที่มีกลุ่มชายหลายคน มาจองห้องพักและมีพฤติการณ์ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าแปลกพิกล ต่อมาทราบว่าที่แท้คนกลุ่มนี้หวังที่จะมาเฝ้ารอเพื่อจะได้พบเจอกับนักเขียนนิยายที่โด่งดังนามว่า ทาจิบานะ ซากุระซึ่งเขียนแนวประโลมโลก และจะเข้ามาพักที่โรงแรมเพื่อเขียนงานใหม่ เนื่องจากเหล่าสาวกที่ชื่นชอบงานเขียนของซากุระ ไปเห็นรูปที่ถูกระบุว่าเป็นนักเขียนหญิงคนดังในโซเชียลมีเดีย พอเห็นว่าเป็นสาวสวยจึงหาวิธีที่จะได้พบเจอตัวจริงให้ได้ จึงเป็นหน้าที่ของนาโอมิ ที่จะต้องรักษาความเป็นส่วนตัวรวมถึงความปลอดภัยให้แก่ลูกค้าที่มาใช้บริการ ความยุ่งยากจึงเกิดขึ้น 🏨 ตอนสุดท้าย นาโอมิได้รับการขอจากผู้จัดการให้ช่วยไปสอนงานให้กับพนักงานแผนกต้อนรับที่สาขาโอซาก้า ซึ่งเพิ่งเปิดโรงแรมได้ไม่นาน เธอจึงต้องไปทำงานอยู่ที่นั่นชั่วระยะเวลาหนึ่งแต่ไม่เกินครึ่งปี ในขณะที่นิตตะมีคดีใหม่ที่ต้องรับผิดชอบกับรุ่นพี่โมโตมิยะ คือการตายของอาจารย์มหาวิทยาลัย ที่กำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่องทางสิทยาศาสตร์ โดยพบศพในห้องทำงาน คดีนี้มีผู้ต้องสงสัยที่ตำรวจค่อนข้างมั่นใจว่าน่าจะเป็นบุคคลคนหนึ่ง แต่ทว่าเขากลับมีหลักฐานยืนยันที่อยู่ชัดเจนในช่วงเวลาที่คาดว่าเหยื่อถูกฆ่าตาย ซึ่งเจ้าตัวเข้าใจว่าตนเองรอดพ้นแน่แต่แท้จริงเบื้องหลังยังมีอะไรที่ไม่เป็นดังที่คิด ที่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกว่า ในกรณีทีมสืบสวนเอง ผู้ใหญ่ได้สั่งการลงมาให้นิตตะจับคู่กันกับตำรวจหญิงวัยละอ่อน ที่เป็นตำรวจท้องที่มีนามว่า ริสะ ที่ถูกย้ายมาจากแผนกความปลอดภัยชุมชน ให้มาร่วมในทีมเป็นครั้งแรก นิตตะไม่พอใจนักแต่จำใจต้องทำตาม แม้จะดูเหมือนเป็นตำรวจหญิงที่อ่อนต่อโลก พูดเป็นต่อยหอย และขาดไหวพริบม แต่ริสะก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีความกระตือรือร้น มุ่งมั่นใส่ใจในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการที่เธอได้รับคำสั่งจากนิตตะให้ไปสืบเช็กข้อมูลจากโรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้า เพื่อยืนยันคำพูดจากปากของชายผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในคดี ทำให้ริสะได้พบกับนาโอมิ อันก่อให้เกิดประโยชน์อย่างมากมาถึงผลลัพธ์ในภายหลัง 🖋วิเคราะห์หลังอ่านจบ เล่มนี้เล่าเรื่องโดยแยกเนื้อหาระหว่างการแก้ปัญหาในโรงแรมของนาโอมิ กับการไขคดีของนิตตะออกจากกันชัดเจนเป็นตอนที่จบในตัว เริ่มจากตอนของนาโอมิก่อน จากนั้นสลับไปเล่าฝั่งนิตตะ แต่ในตอนสุดท้ายจะผนวกสองฝั่งให้เชื่อมถึงกันในคดีที่มีผู้เกี่ยวข้องได้ไปเข้าพักที่โรงแรมคอร์เทเชียโอซาก้าซึ่งนาโอมิกำลังอยู่ในช่วงที่สอนงานให้พนักงานที่นั่น ทั้งคู่ไม่ได้พบกันเลย เพราะการพบกันครั้งแรกเกิดขึ้นในเล่มแรก แต่ผู้เขียนมีความสามารถในการผูกโยงเรื่องราวให้คนอ่านรู้สึกเหมือนว่าได้เห็นคนทั้งสองอย่างใกล้ชิด และได้เห็นบุคลิกกับอุปนิสัยส่วนตัวของนาโอมิกับนิตตะมากขึ้น นิตตะในเล่มนี้ มีโอกาสได้แสดงฝีมือในการคิดวิเคราะห์ และประเมินสถานการณ์กับข้อมูลที่ใช้หาตัวคนร้าย ได้เด่นชัดกว่าเล่มแรก สมกับที่เป็นระดับหัวกะทิที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่เราก็จะได้เห็นถึงข้อเสียใหญ่ของเขาที่ไม่น่ารักเช่นกัน คือเป็นคนมั่นใจในความฉลาดของตนมากจนเหมือนดูถูกคนที่ด้อยกว่า โดยเฉพาะความคิดที่เห็นว่าผู้หญิงเป็นตัวถ่วง สู้ผู้ชายไม่ได้ ดังที่นิตตะแสดงออกทางสีหน้าท่าทางและคำพูดต่อเด็กใหม่อย่างริสะ ที่เหมือนเป็นได้แค่ลูกไล่ไร้ประโยชน์ ซึ่งต่างจากนาโอมิ ที่แม้จะมองออกว่าริสะเป็นตำรวจที่ความสามารถไม่ถึงขั้น แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทีรำคาญ กลับมองเห็นถึงมุมที่เป็นความอดทน ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดของตำรวจหญิงในการพยายามค้นหาความจริงให้ได้ ความมุ่งมั่นของริสะจึงเอาชนะใจของนาโอมิ จนยอมช่วยเหลือด้วยการเปิดเผยเรื่องราวบางส่วนให้ริสะทราบ ในส่วนของการคลี่คลายคดี ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อนจนเกินไป แต่เล่มนี้จะเน้นไปที่คดีที่น่าจะเป็นที่มาของชื่อตอน (ลางร้ายใต้หน้ากาก) ถึงสองคดีด้วยกันครับ ถ้าได้อ่านแล้วจะเข้าใจ และน่าจะเห็นตรงกันว่าภายใต้หน้ากากที่ภายนอกดูไม่ได้รู้เลยว่าจะกลายเป็นคนร้ายได้ สุดท้ายก็แอบซ่อนความบิดเบี้ยวของใจที่โดนกิเลสเข้าครอบงำได้อย่างน่ากลัว ตัวละครในเรื่อง สำหรับเล่มนี้ รู้สึกว่าริสะที่แม้จะมีบทบาทเพียงแค่ช่วงคดีสุดท้ายนั้น เป็นตัวละครที่เขียนมาได้น่าสนใจมาก โผล่มาทีไรก็ทำให้คนอ่านอย่างผมอดขำไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปต่อในเล่มอื่น ๆ ของชุดนี้หรือไม่ ส่วนนาโอมินั้นยังคงเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์เช่นเดิม เทียบกับนิตตะแล้วส่วนตัวมีความรู้สึกชอบนาโอมิมากกว่า นอกจากนี้ยังชอบตอนจบของเรื่อง ที่มีการโยงถึงเหตุการณ์ที่เป็นต้นตอนำไปสู่ความอาฆาตแค้นของฆาตกรในคดีที่เกิดขึ้นในเล่มแรก สรุปว่าอ่านจบเล่มสองแล้วก็จะไปต่อเหตุการณ์ของเล่มแรกพอดี ใครเริ่มอ่านจากเล่มนี้ก่อน สามารถอ่านเล่มแรกต่อเนื่องได้เลย 📌คำเตือน : สำหรับคนที่ชอบการสืบคดีแบบเข้มข้น มีวิธีการฆ่าที่ค่อนข้างแปลกพิสดารหรือโหดสยอง และมีกลวิธีในการอำพรางซ่อนเร้นที่ไม่ธรรมดา ซีรีส์ชุดนี้อาจไม่ตอบโจทย์ แล้วเลยพาลจะไม่ชอบหรือหมดสนุกได้ง่าย แต่ถ้าชอบแนวได้ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับอาชีพของตัวเอกควบคู่ไปกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และการไขคดีที่ไม่โลดโผน ชุดนี้น่าจะเป็นที่ชื่นชอบของคุณได้ไม่ยากครับ ป.ล. มีปกใหม่ออกมาที่คิดว่าทำได้ดีตรงกับแนวเรื่องและชื่อตอนมากกว่าปกฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกด้วย เพราะปกของเล่มสองนี้ดูเหมือนน่าจะโหดมาก แต่เนื้อในไม่ใช่อย่างที่คิด ใครอ่านตั้งแต่ต้นมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายนี้ได้ขอได้รับความขอบคุณจากผมด้วยครับ #thaitimes #หนังสือ #หนังสือน่าอ่าน #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #นิยายสืบสวน #สืบสวน #คดีฆาตกรรม #งานโรงแรม #พนักงานต้อนรับ #ตำรวจ #นักสืบ #ลูกค้า #งานบริการ #อาชีพ #ฮิงาชิโนะเคโงะ
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 1130 มุมมอง 0 รีวิว
  • #ชักจะไม่ธรรมดา
    ลึกลับซับซ้อนกว่าที่คิด
    แบบนี้ต้องขุด
    #คิงส์โพธิ์แดง-สำรอง
    #คิงส์โพธิ์แดงสำรอง
    #ชักจะไม่ธรรมดา ลึกลับซับซ้อนกว่าที่คิด แบบนี้ต้องขุด #คิงส์โพธิ์แดง-สำรอง #คิงส์โพธิ์แดงสำรอง
    Like
    10
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 502 มุมมอง 0 รีวิว
  • ขอเชิญเหล่า FC ทั้งหลาย มาร่วมในงานมงคลสมรสของพี่ปูค่าาาา……!!!!

    ตอนสาม เริ่มชีวิตครอบครัว เพื่อเดินออกสู่โลกกว้าง ไปตามหาความฝัน………!!!

    เริ่มอารัมภบท คือ……ไม่ต้องกระจองอแงกันนะ เพราะคราวนี้จะต้องเล่าละเอียดในเนื้อหาของการสละโสดหน่อย เพราะทุกบททุกตอนในดีเทล คือ ความเป็นตัวตนของปูตินในวันนี้….

    หลังจากการที่ล้มเลิกการแต่งงานในคราวนั้น ปูตินยังทำตัวเหมือนเดิม ยังอยู่กับพ่อแม่ที่ยังเห็นเขาเป็นลูกแหง่ จนตัวเขาเองก็คิดว่า อาจจะอยู่เป็นโสดไปจนตาย…
    แต่ในเดือน มีนาคม 1980 ที่เขาได้รู้จักสาวอีกนางหนึ่ง นามว่า
    Ludmila Shkrebneva แอร์โฮสเตสสาวของสายการบินแห่งชาติ Aeroflot ที่ต้องประจำอยู่ที่ Kaliningrad (พื้นที่เก่าของของปรัสเซีย ที่โซเวียตยึดไว้หลังจากที่ชนะสงครามกับนาซี
    ลุดมิลา สาวงามวัย 22 ที่เผอิญ Galina เพื่อนสาวของเธอที่เป็นแอร์ด้วยกัน เป็นแฟนของ Andrei เพื่อนของปูติน
    ทีนี้ สองสาว ได้มาที่เลนินกราด เพื่อที่จะเข้าชมละคร Andrei จึงชวนปูตินไปด้วย จะได้ครบคู่ไม่เขิน

    เมื่อพบกันครั้งแรก ลุดมิลาไม่ได้สนใจในตัวของปูตินเลย เพราะเขาเป็นคนเงียบๆ เหมือนไม่ค่อยมีสังคม เธอเคยเล่าว่า
    ผู้ชายแบบนี้ถ้าไปเจอตามถนน…ก็จะมองผ่านทะลุไปเลยเชียว
    ในระหว่างพักครึ่งของการแสดง ลุดมิลาได้ถามเขาถึงการแสดงดนตรีในคืนต่อไป ว่า เขามีทางที่จะหาบัตรชมมาให้ได้หรือไม่?
    ปูตินรับปาก และหามาให้ได้จริงๆ และทั้งสี่คนได้ไปร่วมทีมกันอีกในคืนต่อมา……
    ก่อนจากกัน……ปูตินได้เขียนเบอร์โทรศัพท์ให้กับลุดมิลา
    ท่ามกลางความตะลึงพรึงเพริดของอังเดร

    ส่งสองสาวเสร็จแล้ว ระหว่างทางกลับบ้าน อังเดร ได้ถามขึ้นว่า “นึกยังไงถึงเที่ยวแจกเบอร์โทรศัพท์ล่ะ ปรกตินายไม่เคยให้เบอร์ใครนี่..?”

    แต่ก็ได้ผล เพราะเมื่อลุดมิลาบินกลับไปแล้ว เธอโทรหาเขา……
    และได้บินมาที่เลนินกราดอีกครั้งในเดือนกรกฎาคม คราวนี้ทั้งคู่เริ่มออกเดทกันเป็นเรื่องเป็นราว
    ลุดมิลาเริ่มคิดที่จะย้ายกลับมาอยู่ในเลนินกราด เพื่ออยู่ใกล้กับคนรัก……
    ปูตินขอข้อแลกเปลี่ยน……นั่นคือ ขอให้เธอกลับไปเรียนหนังสือ
    เนื่องจากเธอได้พักการเรียนไว้ครึ่งๆกลางๆเพื่อที่จะไปทำงานกับสายการบิน เขาต้องการให้เธอกลับไปสานต่อ
    ซึ่งลุดมิลาได้ทำตามความประสงค์ของคนรัก เธอไปลงเรียนในวิชาปรัชญาที่สถาบันเดียวกันกับปูติน Leningrad State University …

    ความสัมพันธ์เป็นไปเหมือนกับคู่รักอื่นๆ มีการทะเลาะกัน
    ที่หนักสุด คือ ลุดมิลาบินกลับไปที่คาลินินกราด
    แต่ปูตินตามไปง้องอน จนกลับมาดังเดิม
    ปูตินทำตัวเป็นผู้นำในทุกเรื่อง เขาขี้หึง เขาสั่ง สั่ง และสั่ง
    แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เขาชนะใจลุดมิลาเพราะความที่เขาเป็นคนโรแมนติก ไม่ขี้เหนียว พาเธอไปเที่ยวทุกที่ที่อยากไป เช่นไปเล่นสกี ไปเที่ยวชนบท แต่มีข้อแลกเปลี่ยนเล็กๆน้อยๆ เช่น
    ลุดมิลาต้องไปเรียนพิมพ์ดีด

    เขาพาเธอไปพบกับมาเรีย ผู้มารดา แต่เหมือนเคมีจะไม่ค่อยถูกกัน เนื่องจาก มาเรียยังปักใจชอบลุดมิลาแฟนเก่าของปูติน เพราะเธออ่อนหวาน เรียบร้อย
    มาเรียรีบเล่าให้ลุดมิลาฟังถึงเรื่องปูตินเคยมีแฟนที่มีชื่อลุดมิลาเหมือนกัน แต่คนนั้นน่ะ……เขาเรียบร้อยยยย !!!

    ลุดมิลาไม่เคยรู้ในเรื่องงานที่แท้จริงของปูติน เพราะเท่าที่เธอทราบเหมือนคนอื่นๆ คือ เป็นการทำงานกับหน่วยมั่นคง ป้องกันอาชญากรรม ที่อยู่ในสายงานของกลาโหม (สายลับส่วนใหญ่จะใช้แบบนี้)
    หลายครั้งที่เธอถามเขาเรื่องงาน เขามักตอบติดตลกว่า
    เช้าไปตกปลา……บ่ายกินปลา…
    เมื่อถึงปี 1981 ที่เป็นแฟนกันมาร่วมปีครึ่ง เธอถึงได้ทราบว่า
    เขาคือ KGB ที่ทำให้เธอรู้สึกภูมิใจในตัวเขาขึ้นมาอีกอักโข
    และพลอยเข้าใจในความเป็นเผด็จการของเขาอย่างทะลุปรุโปร่ง

    ในที่สุด เดือนเมษายน 1983 วันสำคัญที่สุดในชีวิตของลูกผู้หญิงก็ได้มาถึง ที่ปูตินได้เริ่มต้นด้วยประโยคว่า
    “นี่ก็สามปีครึ่งที่เราคบหากัน……คุณตัดสินใจได้หรือยัง…?”
    “ได้แล้วค่ะ คือ ตกลงค่ะ”
    “ดีเลย……ผมรักคุณ เราจะแต่งงานกันนะ”
    พิธีสมรสได้จัดขึ้นในสามเดือนต่อมา ที่ภัตราคารลอยน้ำใกล้ๆกับมหาวิทยาลัย ในวันที่ 28 กรกฎาคม
    มีเพื่อนๆมาร่วมประมาณยี่สิบคน
    คืนต่อมา……ได้จัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงในโรงแรม Moscow

    สามีภรรยาคู่ใหม่ไปดื่มน้ำผึ่งพระจันทร์ที่ยูเครน เริ่มจากขับรถไปที่
    Kyiv, Moldova, Lviv, western Ukraine, Nikolayev และ Crimea ที่เขาทั้งสองใช้เวลาอยู่ที่ Yalta ถึงสิบสองวัน
    ปูตินมีความสุขมาก เพราะ ไครเมียเปรียบเสมือนสวรรค์บนดินสำหรับเขาเสมอมา
    ขากลับ เขาทั้งสองผ่านเข้าทางมอสโคว์ เพราะปูตินจะต้องแวะไปรายงานตัว
    เขาทั้งสอง ชายวัย 30 หญิง 25 ได้เริ่มต้นชีวิตครอบครัวในอพาร์ตเมนต์สองห้องนอน บนถนน Stachek Lane อย่างมีความสุข

    แต่……Igor Antonov (เพื่อนคนหนึ่งของปูติน) ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับการแต่งงานในครั้งนี้ว่า เพราะปูตินไม่มีทางเลือกอื่นๆแล้ว นอกจากจะต้องสร้างครอบครัว เพราะหน้าที่การงานกำลังจะถึงทางตัน ถ้าสายลับ KGB ที่จะต้องออกไปรับหน้าที่ในต่างประเทศ หรือเลื่อนตำแหน่ง จะต้องมีวุฒิภาวะตามที่ KGB กำหนด เพราะหลังจากที่ปูตินแต่งงาน เขาได้เลื่อนยศเป็นพันตรี และได้ถูกส่งไปเรียนเพิ่มเติมในหน่วยปฏิบัติงานต่างประเทศที่ The Red Banner Institute, Moscow
    ที่เป็นสถาบันที่จัดว่าสำหรับชนชั้นปกครอง ผู้อบรมต้องเป็นรัสเชี่ยนชั้นธรรมดา (ลูกผู้ดีไม่รับ) เท่านั้น ไม่มียิว ไม่มีตาร์ต้าร์ หรือ เชเชน หรือ มองโกล
    ห้ามพิธีทางศาสนาทุกชนิด และ…ไม่มีการใช้เส้นใดๆ
    ปูตินเป็นคนเดียว จากเลนินกราดที่ได้รับเลือกให้เข้าไปรับการอบรม
    The Red Banner Institute (หรือปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อว่า The Academy of Foreign Intelligence) นี้ ตั้งอยู่ในกลางป่าที่ค่อนข้างลึกลับในชายกรุงมอสโคว์ หลักสูตรมีตั้งแต่ หนึ่งถึงสามปี
    ลุดมิลาได้เริ่มตั้งครรภ์แรก จึงยังอยู่ในเลนินกราด
    ส่วนปูติน ที่ต้องเรียนรู้ทุกอย่างในศาสตร์ของการเป็นสายลับ
    ในชื่อใหม่ว่า “Platov” ที่แม้แต่เพื่อนผู้รับการอบรมด้วยคน
    ไม่มีใครรู้จักชื่อจริงของกันและกัน ทุกคนจะได้รับชื่อเฉพาะกิจ

    ปูติน ก้าวเข้าไปในชั้นเรียนวันแรก ด้วยเครื่องแต่งกายที่เป็นสูทสามชิ้น (คือมีเสื้อกั๊กเพิ่มข้างใน)
    เรียกเสียงฮาได้จากครูผู้ฝึก ที่ถามว่า
    “คอมราดพลานอฟ นายจะมาเดินแบบหรือไง…?”
    ผู้ที่ให้อบรมทั้งหมด ต่างล้วนเป็นชั้นกระทิสุดยอดของสายลับ
    ที่มีผลงานที่น่าประทับใจ
    ทุกคนที่จะเดินออกจากสถาบันนี้ คือพร้อมที่จะไปเป็นสายลับข้ามชาติได้ทุกแห่งหนในโลก………!!!

    ในขณะนั้นลุดมิลาได้คลอดทารกเพศหญิง ที่ปูตินตั้งชื่อให้ว่า มาเรีย (ไว้ล่วงหน้า เพราะให้เหมือนกับชื่อย่า) Sergei Roldugin เพื่อนรัก ได้ช่วยรับเป็นภาระดูแลให้ รวมทั้งเป็นพ่อทูนหัวให้กับมาเรีย
    ปูตินจึงขอลากลับไปเลนินกราดเพื่อเยี่ยมเยียนเมียและลูกในช่วงวันหยุด ครั้งหนึ่งในการเดินทาง เขาได้เกิดการชกต่อยกับแก๊งอันธพาลในสถานีรถใต้ดิน
    คราวนี้เรียกว่าลุยกันเละ เพราะปูตินถึงกับแขนหัก อีกฝ่ายหนึ่งแทบเอาชีวิตไม่รอด
    และนี่คือ “ความเสี่ยง” ต่ออนาคตการงานของเขาโดยตรง เพราะหากว่าเกิดเขาเป็นอะไรขึ้นมา ทุกอย่างคือจบ…

    แต่โชคยังเป็นของเขา เพราะเขาได้รับมอบหมายหน้าที่ทันทีที่เสร็จสิ้นจากการอบรม ให้ไปประจำการอยู่ที่เมือง Dresden,
    East Germany
    และนี่คือการเดินทางทางออกนอกประเทศเป็นครั้งแรก ของ ปูตินในวัย 33 ปี

    ขออธิบายเพิ่มเติมค่ะ ว่า ในหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ถือเอาวันที่ 8 พฤษภาคม 1945 หลังจากนั้นในฐานะของผู้แพ้สงครามให้กับกองทัพสัมพันธมิตร คือ อเมริกา, อังกฤษและ โซเวียต รัสเซีย (ฝรั่งเศส เขาไม่นับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธในการมีส่วนร่วม) ที่ได้ทำการตกลงกันไว้ล่วงหน้าระหว่างผู้นำทั้งสามประเทศ ที่ Yalta ที่ตกลงกันในการแบ่งสันปันส่วนในแผ่นดินของเยอรมันนี

    ขั้นตอนในการแบ่งได้มาย่อยยิบกันอีกในการประชุมที่ Potsdam Conference ว่าจะเฉือนเยอรมันออกเป็นสี่ส่วน
    แบ่งกันคนละส่วน อังกฤษได้ทางตะวันตกเฉียงเหนือ,
    ฝรั่งเศส ได้ทางตะวันตกเฉียงใต้, อเมริกา ได้ตะวันออกเฉียงใต้ และโซเวียตไัด้ทางตะวันออกเฉียงเหนือเป็นส่วนใหญ่

    ส่วนเบอร์ลินเมืองหลวงก็เช่นกัน ตามที่แบ่งกันนั้น เบอร์ลินตกอยู่ในส่วนของโซเวียต และเพื่อความเป็นธรรมจึง แบ่งออกมาเป็นสี่ส่วน แบ่งกันไปคนละส่วน แต่สภาพของเหมือนกับเบอร์ลินเป็นไข่แดง ที่อยู่กลางโซเวียตที่เป็นไข่ขาว
    ส่วนที่เป็นของโซเวียต คือ เบอร์ลินตะวันออกก็จะมีกำแพงกั้นอาณาเขต ที่เราเรียกว่า กำแพงเบอร์ลิน ……

    ดังนั้น โซเวียตจึงมีหน่วยงานด้านความปลอดภัยอยู่ประจำในเขตต่างๆ ที่แม้ว่าจะเป็นคอมมิวนิสต์แต่ก็มีการเตรียมตัวที่ดี
    เพราะเขาได้ทำการปั้นเด็กๆรุ่นที่เกิดหลังสงคราม ให้เติบโตขึ้นมาอย่างพร้อมรับมือ เช่นการให้เรียนภาษาต่างๆ
    ปูตินสามารถพูดภาษาเยอรมันได้เข้าขั้นระดับการทูต เพราะเรียนมาตั้งแต่ชั้นประถม
    เด็กอื่นๆที่มีแวว ก็ต้องเรียนภาษาอื่นๆอย่างเอาจริงเอาจัง
    เรื่องเรียนเป็นเรื่องที่สำคัญมากในครอบครัวของชาวโซเวียต
    เพราะผู้ปกครองเด็กที่แท้จริง คือ รัฐบาล…

    เช่นปูตินได้ผลักดันให้ลุดมิลากลับไปเรียนจนจบ และ เรียนสารพัดเพิ่มเติม เพื่อที่จะได้เตรียมตัวมาเป็น หลังบ้านของข้าราชการ, นักการเมือง หรือ ผู้นำได้อย่างสมศักดิ์ศรี
    เพราะปูติน……ไม่ได้มีความหวังว่าจะหยุดอนาคตไว้ที่การเป็นสายลับเท่านั้น…

    อาจมีอธิบายนอกเรื่องเยอะหน่อยนะคะ เพราะเชื่อว่ายังมีผู้อ่านอีกมากที่ไม่ใช่ baby boomer อย่างผู้เขียน เก็บเอาไว้เป็นความรู้ค่าาาา ……

    Wiwanda W. Vichit
    ขอเชิญเหล่า FC ทั้งหลาย มาร่วมในงานมงคลสมรสของพี่ปูค่าาาา……!!!! ตอนสาม เริ่มชีวิตครอบครัว เพื่อเดินออกสู่โลกกว้าง ไปตามหาความฝัน………!!! เริ่มอารัมภบท คือ……ไม่ต้องกระจองอแงกันนะ เพราะคราวนี้จะต้องเล่าละเอียดในเนื้อหาของการสละโสดหน่อย เพราะทุกบททุกตอนในดีเทล คือ ความเป็นตัวตนของปูตินในวันนี้…. หลังจากการที่ล้มเลิกการแต่งงานในคราวนั้น ปูตินยังทำตัวเหมือนเดิม ยังอยู่กับพ่อแม่ที่ยังเห็นเขาเป็นลูกแหง่ จนตัวเขาเองก็คิดว่า อาจจะอยู่เป็นโสดไปจนตาย… แต่ในเดือน มีนาคม 1980 ที่เขาได้รู้จักสาวอีกนางหนึ่ง นามว่า Ludmila Shkrebneva แอร์โฮสเตสสาวของสายการบินแห่งชาติ Aeroflot ที่ต้องประจำอยู่ที่ Kaliningrad (พื้นที่เก่าของของปรัสเซีย ที่โซเวียตยึดไว้หลังจากที่ชนะสงครามกับนาซี ลุดมิลา สาวงามวัย 22 ที่เผอิญ Galina เพื่อนสาวของเธอที่เป็นแอร์ด้วยกัน เป็นแฟนของ Andrei เพื่อนของปูติน ทีนี้ สองสาว ได้มาที่เลนินกราด เพื่อที่จะเข้าชมละคร Andrei จึงชวนปูตินไปด้วย จะได้ครบคู่ไม่เขิน เมื่อพบกันครั้งแรก ลุดมิลาไม่ได้สนใจในตัวของปูตินเลย เพราะเขาเป็นคนเงียบๆ เหมือนไม่ค่อยมีสังคม เธอเคยเล่าว่า ผู้ชายแบบนี้ถ้าไปเจอตามถนน…ก็จะมองผ่านทะลุไปเลยเชียว ในระหว่างพักครึ่งของการแสดง ลุดมิลาได้ถามเขาถึงการแสดงดนตรีในคืนต่อไป ว่า เขามีทางที่จะหาบัตรชมมาให้ได้หรือไม่? ปูตินรับปาก และหามาให้ได้จริงๆ และทั้งสี่คนได้ไปร่วมทีมกันอีกในคืนต่อมา…… ก่อนจากกัน……ปูตินได้เขียนเบอร์โทรศัพท์ให้กับลุดมิลา ท่ามกลางความตะลึงพรึงเพริดของอังเดร ส่งสองสาวเสร็จแล้ว ระหว่างทางกลับบ้าน อังเดร ได้ถามขึ้นว่า “นึกยังไงถึงเที่ยวแจกเบอร์โทรศัพท์ล่ะ ปรกตินายไม่เคยให้เบอร์ใครนี่..?” แต่ก็ได้ผล เพราะเมื่อลุดมิลาบินกลับไปแล้ว เธอโทรหาเขา…… และได้บินมาที่เลนินกราดอีกครั้งในเดือนกรกฎาคม คราวนี้ทั้งคู่เริ่มออกเดทกันเป็นเรื่องเป็นราว ลุดมิลาเริ่มคิดที่จะย้ายกลับมาอยู่ในเลนินกราด เพื่ออยู่ใกล้กับคนรัก…… ปูตินขอข้อแลกเปลี่ยน……นั่นคือ ขอให้เธอกลับไปเรียนหนังสือ เนื่องจากเธอได้พักการเรียนไว้ครึ่งๆกลางๆเพื่อที่จะไปทำงานกับสายการบิน เขาต้องการให้เธอกลับไปสานต่อ ซึ่งลุดมิลาได้ทำตามความประสงค์ของคนรัก เธอไปลงเรียนในวิชาปรัชญาที่สถาบันเดียวกันกับปูติน Leningrad State University … ความสัมพันธ์เป็นไปเหมือนกับคู่รักอื่นๆ มีการทะเลาะกัน ที่หนักสุด คือ ลุดมิลาบินกลับไปที่คาลินินกราด แต่ปูตินตามไปง้องอน จนกลับมาดังเดิม ปูตินทำตัวเป็นผู้นำในทุกเรื่อง เขาขี้หึง เขาสั่ง สั่ง และสั่ง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เขาชนะใจลุดมิลาเพราะความที่เขาเป็นคนโรแมนติก ไม่ขี้เหนียว พาเธอไปเที่ยวทุกที่ที่อยากไป เช่นไปเล่นสกี ไปเที่ยวชนบท แต่มีข้อแลกเปลี่ยนเล็กๆน้อยๆ เช่น ลุดมิลาต้องไปเรียนพิมพ์ดีด เขาพาเธอไปพบกับมาเรีย ผู้มารดา แต่เหมือนเคมีจะไม่ค่อยถูกกัน เนื่องจาก มาเรียยังปักใจชอบลุดมิลาแฟนเก่าของปูติน เพราะเธออ่อนหวาน เรียบร้อย มาเรียรีบเล่าให้ลุดมิลาฟังถึงเรื่องปูตินเคยมีแฟนที่มีชื่อลุดมิลาเหมือนกัน แต่คนนั้นน่ะ……เขาเรียบร้อยยยย !!! ลุดมิลาไม่เคยรู้ในเรื่องงานที่แท้จริงของปูติน เพราะเท่าที่เธอทราบเหมือนคนอื่นๆ คือ เป็นการทำงานกับหน่วยมั่นคง ป้องกันอาชญากรรม ที่อยู่ในสายงานของกลาโหม (สายลับส่วนใหญ่จะใช้แบบนี้) หลายครั้งที่เธอถามเขาเรื่องงาน เขามักตอบติดตลกว่า เช้าไปตกปลา……บ่ายกินปลา… เมื่อถึงปี 1981 ที่เป็นแฟนกันมาร่วมปีครึ่ง เธอถึงได้ทราบว่า เขาคือ KGB ที่ทำให้เธอรู้สึกภูมิใจในตัวเขาขึ้นมาอีกอักโข และพลอยเข้าใจในความเป็นเผด็จการของเขาอย่างทะลุปรุโปร่ง ในที่สุด เดือนเมษายน 1983 วันสำคัญที่สุดในชีวิตของลูกผู้หญิงก็ได้มาถึง ที่ปูตินได้เริ่มต้นด้วยประโยคว่า “นี่ก็สามปีครึ่งที่เราคบหากัน……คุณตัดสินใจได้หรือยัง…?” “ได้แล้วค่ะ คือ ตกลงค่ะ” “ดีเลย……ผมรักคุณ เราจะแต่งงานกันนะ” พิธีสมรสได้จัดขึ้นในสามเดือนต่อมา ที่ภัตราคารลอยน้ำใกล้ๆกับมหาวิทยาลัย ในวันที่ 28 กรกฎาคม มีเพื่อนๆมาร่วมประมาณยี่สิบคน คืนต่อมา……ได้จัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงในโรงแรม Moscow สามีภรรยาคู่ใหม่ไปดื่มน้ำผึ่งพระจันทร์ที่ยูเครน เริ่มจากขับรถไปที่ Kyiv, Moldova, Lviv, western Ukraine, Nikolayev และ Crimea ที่เขาทั้งสองใช้เวลาอยู่ที่ Yalta ถึงสิบสองวัน ปูตินมีความสุขมาก เพราะ ไครเมียเปรียบเสมือนสวรรค์บนดินสำหรับเขาเสมอมา ขากลับ เขาทั้งสองผ่านเข้าทางมอสโคว์ เพราะปูตินจะต้องแวะไปรายงานตัว เขาทั้งสอง ชายวัย 30 หญิง 25 ได้เริ่มต้นชีวิตครอบครัวในอพาร์ตเมนต์สองห้องนอน บนถนน Stachek Lane อย่างมีความสุข แต่……Igor Antonov (เพื่อนคนหนึ่งของปูติน) ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับการแต่งงานในครั้งนี้ว่า เพราะปูตินไม่มีทางเลือกอื่นๆแล้ว นอกจากจะต้องสร้างครอบครัว เพราะหน้าที่การงานกำลังจะถึงทางตัน ถ้าสายลับ KGB ที่จะต้องออกไปรับหน้าที่ในต่างประเทศ หรือเลื่อนตำแหน่ง จะต้องมีวุฒิภาวะตามที่ KGB กำหนด เพราะหลังจากที่ปูตินแต่งงาน เขาได้เลื่อนยศเป็นพันตรี และได้ถูกส่งไปเรียนเพิ่มเติมในหน่วยปฏิบัติงานต่างประเทศที่ The Red Banner Institute, Moscow ที่เป็นสถาบันที่จัดว่าสำหรับชนชั้นปกครอง ผู้อบรมต้องเป็นรัสเชี่ยนชั้นธรรมดา (ลูกผู้ดีไม่รับ) เท่านั้น ไม่มียิว ไม่มีตาร์ต้าร์ หรือ เชเชน หรือ มองโกล ห้ามพิธีทางศาสนาทุกชนิด และ…ไม่มีการใช้เส้นใดๆ ปูตินเป็นคนเดียว จากเลนินกราดที่ได้รับเลือกให้เข้าไปรับการอบรม The Red Banner Institute (หรือปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อว่า The Academy of Foreign Intelligence) นี้ ตั้งอยู่ในกลางป่าที่ค่อนข้างลึกลับในชายกรุงมอสโคว์ หลักสูตรมีตั้งแต่ หนึ่งถึงสามปี ลุดมิลาได้เริ่มตั้งครรภ์แรก จึงยังอยู่ในเลนินกราด ส่วนปูติน ที่ต้องเรียนรู้ทุกอย่างในศาสตร์ของการเป็นสายลับ ในชื่อใหม่ว่า “Platov” ที่แม้แต่เพื่อนผู้รับการอบรมด้วยคน ไม่มีใครรู้จักชื่อจริงของกันและกัน ทุกคนจะได้รับชื่อเฉพาะกิจ ปูติน ก้าวเข้าไปในชั้นเรียนวันแรก ด้วยเครื่องแต่งกายที่เป็นสูทสามชิ้น (คือมีเสื้อกั๊กเพิ่มข้างใน) เรียกเสียงฮาได้จากครูผู้ฝึก ที่ถามว่า “คอมราดพลานอฟ นายจะมาเดินแบบหรือไง…?” ผู้ที่ให้อบรมทั้งหมด ต่างล้วนเป็นชั้นกระทิสุดยอดของสายลับ ที่มีผลงานที่น่าประทับใจ ทุกคนที่จะเดินออกจากสถาบันนี้ คือพร้อมที่จะไปเป็นสายลับข้ามชาติได้ทุกแห่งหนในโลก………!!! ในขณะนั้นลุดมิลาได้คลอดทารกเพศหญิง ที่ปูตินตั้งชื่อให้ว่า มาเรีย (ไว้ล่วงหน้า เพราะให้เหมือนกับชื่อย่า) Sergei Roldugin เพื่อนรัก ได้ช่วยรับเป็นภาระดูแลให้ รวมทั้งเป็นพ่อทูนหัวให้กับมาเรีย ปูตินจึงขอลากลับไปเลนินกราดเพื่อเยี่ยมเยียนเมียและลูกในช่วงวันหยุด ครั้งหนึ่งในการเดินทาง เขาได้เกิดการชกต่อยกับแก๊งอันธพาลในสถานีรถใต้ดิน คราวนี้เรียกว่าลุยกันเละ เพราะปูตินถึงกับแขนหัก อีกฝ่ายหนึ่งแทบเอาชีวิตไม่รอด และนี่คือ “ความเสี่ยง” ต่ออนาคตการงานของเขาโดยตรง เพราะหากว่าเกิดเขาเป็นอะไรขึ้นมา ทุกอย่างคือจบ… แต่โชคยังเป็นของเขา เพราะเขาได้รับมอบหมายหน้าที่ทันทีที่เสร็จสิ้นจากการอบรม ให้ไปประจำการอยู่ที่เมือง Dresden, East Germany และนี่คือการเดินทางทางออกนอกประเทศเป็นครั้งแรก ของ ปูตินในวัย 33 ปี ขออธิบายเพิ่มเติมค่ะ ว่า ในหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ถือเอาวันที่ 8 พฤษภาคม 1945 หลังจากนั้นในฐานะของผู้แพ้สงครามให้กับกองทัพสัมพันธมิตร คือ อเมริกา, อังกฤษและ โซเวียต รัสเซีย (ฝรั่งเศส เขาไม่นับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธในการมีส่วนร่วม) ที่ได้ทำการตกลงกันไว้ล่วงหน้าระหว่างผู้นำทั้งสามประเทศ ที่ Yalta ที่ตกลงกันในการแบ่งสันปันส่วนในแผ่นดินของเยอรมันนี ขั้นตอนในการแบ่งได้มาย่อยยิบกันอีกในการประชุมที่ Potsdam Conference ว่าจะเฉือนเยอรมันออกเป็นสี่ส่วน แบ่งกันคนละส่วน อังกฤษได้ทางตะวันตกเฉียงเหนือ, ฝรั่งเศส ได้ทางตะวันตกเฉียงใต้, อเมริกา ได้ตะวันออกเฉียงใต้ และโซเวียตไัด้ทางตะวันออกเฉียงเหนือเป็นส่วนใหญ่ ส่วนเบอร์ลินเมืองหลวงก็เช่นกัน ตามที่แบ่งกันนั้น เบอร์ลินตกอยู่ในส่วนของโซเวียต และเพื่อความเป็นธรรมจึง แบ่งออกมาเป็นสี่ส่วน แบ่งกันไปคนละส่วน แต่สภาพของเหมือนกับเบอร์ลินเป็นไข่แดง ที่อยู่กลางโซเวียตที่เป็นไข่ขาว ส่วนที่เป็นของโซเวียต คือ เบอร์ลินตะวันออกก็จะมีกำแพงกั้นอาณาเขต ที่เราเรียกว่า กำแพงเบอร์ลิน …… ดังนั้น โซเวียตจึงมีหน่วยงานด้านความปลอดภัยอยู่ประจำในเขตต่างๆ ที่แม้ว่าจะเป็นคอมมิวนิสต์แต่ก็มีการเตรียมตัวที่ดี เพราะเขาได้ทำการปั้นเด็กๆรุ่นที่เกิดหลังสงคราม ให้เติบโตขึ้นมาอย่างพร้อมรับมือ เช่นการให้เรียนภาษาต่างๆ ปูตินสามารถพูดภาษาเยอรมันได้เข้าขั้นระดับการทูต เพราะเรียนมาตั้งแต่ชั้นประถม เด็กอื่นๆที่มีแวว ก็ต้องเรียนภาษาอื่นๆอย่างเอาจริงเอาจัง เรื่องเรียนเป็นเรื่องที่สำคัญมากในครอบครัวของชาวโซเวียต เพราะผู้ปกครองเด็กที่แท้จริง คือ รัฐบาล… เช่นปูตินได้ผลักดันให้ลุดมิลากลับไปเรียนจนจบ และ เรียนสารพัดเพิ่มเติม เพื่อที่จะได้เตรียมตัวมาเป็น หลังบ้านของข้าราชการ, นักการเมือง หรือ ผู้นำได้อย่างสมศักดิ์ศรี เพราะปูติน……ไม่ได้มีความหวังว่าจะหยุดอนาคตไว้ที่การเป็นสายลับเท่านั้น… อาจมีอธิบายนอกเรื่องเยอะหน่อยนะคะ เพราะเชื่อว่ายังมีผู้อ่านอีกมากที่ไม่ใช่ baby boomer อย่างผู้เขียน เก็บเอาไว้เป็นความรู้ค่าาาา …… Wiwanda W. Vichit
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 676 มุมมอง 0 รีวิว
  • เส้นที่มีชื่อเสียงของ Morpheus ใน The Matrix เกี่ยวกับยาสีน้ําเงินและยาสีแดงเป็นสัญลักษณ์ของทางเลือกที่ลึกซึ้งและลึกซึ้งกว่าที่แต่ละบุคคลเผชิญในชีวิต - ทางเลือกระหว่างความไม่รู้ที่สะดวกสบายกับความจริงที่ไม่สงบบ่อยครั้ง เมื่อ Morpheus เสนอทางเลือกระหว่างยาสีน้ําเงินและยาสีแดง เขาไม่ได้เป็นเพียงการเสนอวัตถุที่ง่าย ๆ สองอย่าง แต่สองเส้นทางของการดํารงอยู่ที่แตกต่างกันอย่างรุนแรง
    คําของมอร์เฟียสเกี่ยวกับยาสีน้ําเงิน
    Morpheus กล่าวกับ Neo:
    "คุณกินยาสีฟ้า - เรื่องจบลง คุณตื่นขึ้นมาบนเตียงของคุณและเชื่อในสิ่งที่คุณต้องการเชื่อ คุณกินยาสีแดง - คุณอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ และฉันแสดงให้คุณเห็นว่ารูกระต่ายนั้นลึกแค่ไหน "
    ช่วงเวลานี้เป็นสิ่งสําคัญเพราะมันครอบคลุมแก่นแท้ของสภาพมนุษย์: ทางเลือกระหว่างที่เหลืออยู่ภายในขอบเขตของโลกมายา สิ่งหนึ่งที่สะดวกสบาย คุ้นเคย และดูเหมือนปลอดภัย หรือกล้าที่จะร่วมทุนกับสิ่งที่ไม่รู้จัก ที่ซึ่งความจริงไม่ว่ารุนแรงหรือท้าทายรอคอย
    ความสําคัญที่ลึกซึ้งของยาสีน้ําเงิน
    ยาสีน้ําเงินเป็นสัญลักษณ์ของทางเลือกที่จะยังคงอยู่ในเมทริกซ์ของภาพลวงตา — การสร้างการโกหก ความจริงครึ่งหนึ่ง และการหลอกลวงที่สร้างความรู้สึกผิด ๆ ของความปลอดภัย ผู้ที่เลือกยาสีน้ําเงินด้วยความเต็มใจยอมรับความเป็นจริงที่นําเสนอต่อพวกเขา ชอบความสบายของความไม่รู้มากกว่าความไม่สบายที่อาจเกิดขึ้นจากความจริง ยาสีน้ําเงินแสดงถึง:
    ความสบายเหนือความจริง: ยาสีน้ําเงินมอบชีวิตที่ปราศจากความเจ็บปวดจากการตั้งคําถามที่ท้าทายสถานะ มันช่วยให้คนเราอาศัยอยู่ในฟองสบู่ต่อไป ซึ่งความจริงที่ยากลําบากจะถูกหลีกเลี่ยง และความเป็นจริงที่น่าอึดอัดจะถูกยกเลิก มันเป็นเส้นทางที่ง่ายกว่า หนึ่งที่ลดความไม่เข้าใจทางความคิดและบุคคลสามารถอยู่ในสถานะของความไม่รู้ตัวอย่างมีความสุข
    การส่งภาพลวงตา: การกินยาสีน้ําเงินเป็นรูปแบบของการยอมแพ้ เป็นการยอมรับของคําบอกเล่าที่ถูกบังคับโดยกองกําลังภายนอก ไม่ว่าจะเป็นบรรทัดฐานทางสังคม อิทธิพลทางสื่อ หรือวาระทางการเมือง มันหมายถึงการละทิ้งความเป็นอิสระของตนเองและเป็นการส่งไปยังการควบคุมของผู้ที่สร้างภาพลวงตา
    การปฏิเสธการเจริญเติบโต: การเลือกยาสีน้ําเงินเป็นการปฏิเสธการเจริญเติบโตส่วนบุคคลและทางจิตวิญญาณ การเติบโตมักจะผ่านการเผชิญหน้ากับความท้าทาย ผ่านการตั้งคําถามกับโลกรอบตัวเรา และผ่านการกอดสิ่งที่ไม่รู้จัก ยาสีน้ําเงินในทางตรงกันข้ามคือการปฏิเสธการเดินทางนี้ - การปฏิเสธที่จะเติบโตเพื่อพัฒนาและแสวงหาความเข้าใจที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับการดํารงอยู่
    ความกลัวในสิ่งที่ไม่รู้จัก: การตัดสินใจที่จะกินยาสีน้ําเงินมักถูกขับเคลื่อนด้วยความกลัว - ความกลัวในสิ่งที่อยู่เหนือม่านแห่งภาพลวงตา ความกลัวที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่อาจจะรุนแรง ไม่ให้อภัย หรือแตกต่างอย่างลึกซึ้งกับคําเล่าที่แสนสบายที่ถูกสร้างขึ้น ความกลัวนี้ทําให้คนเป็นอัมพาต ทําให้พวกเขาถูกขังไว้ในสถานะของความพอใจ
    ผู้ที่เลือกยาสีน้ําเงิน
    บุคคลที่เลือกเม็ดสีฟ้ามักจะเป็นคนที่พอใจกับระดับพื้นผิวของชีวิต พวกเขาอาจกลัวการหยุดชะงักของมุมมองโลกของพวกเขาหรือผลกระทบของการท้าทายความเชื่ออย่างลึกซึ้ง บุคคลเหล่านี้อาจ:
    ยึดมั่นกับความคุ้นเคย: พวกเขาถูกดึงดูดไปสู่ความปลอดภัยของสิ่งที่เป็นที่รู้จัก สิ่งที่คาดเดาได้ พวกเขาชอบความสะดวกสบายในการทํากิจวัตรประจําวันและความมั่นใจในการตรวจสอบสังคมมากกว่าความไม่แน่นอนที่มาพร้อมกับการตั้งคําถามถึงธรรมชาติของความเป็นจริง
    หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ: ยาสีน้ําเงินแสดงถึงการหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับความรู้ การที่จะมองโลกที่แท้จริงนั้นต้องมีการกระทํา มันต้องการการตอบสนอง ผู้ที่เลือกยาสีน้ําเงินมักจะไม่เต็มใจที่จะรับผิดชอบนี้ แต่ชอบที่จะยังคงสังเกตการณ์ชีวิตอย่างต่อเนื่อง
    ใช้ชีวิตภายในขอบเขต: ผู้กินยาสีน้ําเงินอาศัยอยู่ในขอบเขตของระบบ ยอมรับข้อจํากัดที่กําหนดไว้กับพวกเขา พวกเขาไม่พยายามที่จะข้ามขอบเขตเหล่านี้ และพวกเขาไม่ต้องการที่จะสํารวจสิ่งที่อยู่เกินกว่านั้น ชีวิตของพวกเขาเป็นลักษณะที่สอดคล้องและยึดมั่นในคําเล่าที่ถูกกําหนดไว้
    ปฏิเสธการเรียกสู่การตื่นรู้: ทางเลือกของยาสีน้ําเงินคือการปฏิเสธการเรียกให้ตื่นรู้ มันเป็นการปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในการเดินทางของการค้นพบตัวเอง เพื่อสํารวจความลึกลับที่ลึกซึ้งของชีวิต และเพื่อแสวงหาความจริงที่สูงขึ้น มันคือการปฏิเสธการแสวงหาทางจิตวิญญาณที่นําไปสู่การตรัสรู้
    ผลกระทบที่ลึกซึ้ง
    ทางเลือกระหว่างยาสีน้ําเงินและยาสีแดงไม่ได้เป็นเพียงแนวคิดในนิยาย แต่เป็นคําอุปมาสําหรับทางเลือกที่เราทุกคนต้องเผชิญในชีวิตของเรา เราเลือกที่จะนอนหลับ ยอมรับคําโกหกที่ปลอบโยนที่เราได้รับอาหาร หรือเราตื่นขึ้นมาในบางครั้งที่รุนแรง แต่ยังปลดปล่อยความจริง?
    ในปรัชญา Hermetic ทางเลือกนี้เป็นการตัดสินใจที่จะยังคงผูกพันกับโลกของวัตถุ ด้วยภาพลวงตาและสิ่งรบกวน หรือเพื่อแสวงหาความจริงของพระเจ้าซึ่งอยู่เหนือความคลุมหน้าของรูปลักษณ์ ยาสีน้ําเงินคือหนทางแห่งความไม่รู้ นําไปสู่ชีวิตที่อาศัยอยู่บนพื้นผิว ที่ซึ่งคนเราถูกควบคุมโดยพลังภายนอก และไม่เคยรู้จักตัวเองหรือโลกอย่างแท้จริง
    สําหรับคนที่เลือกเม็ดสีฟ้า ชีวิตอาจจะดูง่ายขึ้น แต่มันคือชีวิตที่อยู่ในเงา ชีวิตที่แสงแห่งความเข้าใจที่แท้จริงไม่เคยแทรกซึม มันเป็นชีวิตของการเดินละเมอตลอดกาล ที่ซึ่งความลึกลับที่ลึกซึ้งของการดํารงอยู่ตลอดไป และที่ที่ที่วิญญาณยังคงติดอยู่ในคุกของเมทริกซ์
    สรุปแล้ว ยาสีน้ําเงินแสดงถึงมากกว่าทางเลือกง่าย ๆ — มันเป็นสัญลักษณ์ของการตัดสินใจที่จะยังคงอยู่ในความมืดมิด เพื่อยอมรับภาพลวงตา และปฏิเสธความจริงอันลึกซึ้งที่อยู่เหนือไป เป็นการตัดสินใจที่หลายคนตัดสินใจ ไม่ว่าจะด้วยสติ หรือ ขาดสติ ทุกวัน แต่สําหรับผู้ที่กล้าที่จะกินยาแดง ผู้ที่เลือกที่จะตื่นรู้และมองโลกอย่างแท้จริง เส้นทางแห่งการค้นพบและการปลดปล่อยที่ลึกซึ้งรออยู่ ทางเลือกเป็นของเราเสมอ และในทางเลือกนั้นมีอํานาจที่จะสร้างความเป็นจริงของเรา
    เส้นที่มีชื่อเสียงของ Morpheus ใน The Matrix เกี่ยวกับยาสีน้ําเงินและยาสีแดงเป็นสัญลักษณ์ของทางเลือกที่ลึกซึ้งและลึกซึ้งกว่าที่แต่ละบุคคลเผชิญในชีวิต - ทางเลือกระหว่างความไม่รู้ที่สะดวกสบายกับความจริงที่ไม่สงบบ่อยครั้ง เมื่อ Morpheus เสนอทางเลือกระหว่างยาสีน้ําเงินและยาสีแดง เขาไม่ได้เป็นเพียงการเสนอวัตถุที่ง่าย ๆ สองอย่าง แต่สองเส้นทางของการดํารงอยู่ที่แตกต่างกันอย่างรุนแรง คําของมอร์เฟียสเกี่ยวกับยาสีน้ําเงิน Morpheus กล่าวกับ Neo: "คุณกินยาสีฟ้า - เรื่องจบลง คุณตื่นขึ้นมาบนเตียงของคุณและเชื่อในสิ่งที่คุณต้องการเชื่อ คุณกินยาสีแดง - คุณอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ และฉันแสดงให้คุณเห็นว่ารูกระต่ายนั้นลึกแค่ไหน " ช่วงเวลานี้เป็นสิ่งสําคัญเพราะมันครอบคลุมแก่นแท้ของสภาพมนุษย์: ทางเลือกระหว่างที่เหลืออยู่ภายในขอบเขตของโลกมายา สิ่งหนึ่งที่สะดวกสบาย คุ้นเคย และดูเหมือนปลอดภัย หรือกล้าที่จะร่วมทุนกับสิ่งที่ไม่รู้จัก ที่ซึ่งความจริงไม่ว่ารุนแรงหรือท้าทายรอคอย ความสําคัญที่ลึกซึ้งของยาสีน้ําเงิน ยาสีน้ําเงินเป็นสัญลักษณ์ของทางเลือกที่จะยังคงอยู่ในเมทริกซ์ของภาพลวงตา — การสร้างการโกหก ความจริงครึ่งหนึ่ง และการหลอกลวงที่สร้างความรู้สึกผิด ๆ ของความปลอดภัย ผู้ที่เลือกยาสีน้ําเงินด้วยความเต็มใจยอมรับความเป็นจริงที่นําเสนอต่อพวกเขา ชอบความสบายของความไม่รู้มากกว่าความไม่สบายที่อาจเกิดขึ้นจากความจริง ยาสีน้ําเงินแสดงถึง: ความสบายเหนือความจริง: ยาสีน้ําเงินมอบชีวิตที่ปราศจากความเจ็บปวดจากการตั้งคําถามที่ท้าทายสถานะ มันช่วยให้คนเราอาศัยอยู่ในฟองสบู่ต่อไป ซึ่งความจริงที่ยากลําบากจะถูกหลีกเลี่ยง และความเป็นจริงที่น่าอึดอัดจะถูกยกเลิก มันเป็นเส้นทางที่ง่ายกว่า หนึ่งที่ลดความไม่เข้าใจทางความคิดและบุคคลสามารถอยู่ในสถานะของความไม่รู้ตัวอย่างมีความสุข การส่งภาพลวงตา: การกินยาสีน้ําเงินเป็นรูปแบบของการยอมแพ้ เป็นการยอมรับของคําบอกเล่าที่ถูกบังคับโดยกองกําลังภายนอก ไม่ว่าจะเป็นบรรทัดฐานทางสังคม อิทธิพลทางสื่อ หรือวาระทางการเมือง มันหมายถึงการละทิ้งความเป็นอิสระของตนเองและเป็นการส่งไปยังการควบคุมของผู้ที่สร้างภาพลวงตา การปฏิเสธการเจริญเติบโต: การเลือกยาสีน้ําเงินเป็นการปฏิเสธการเจริญเติบโตส่วนบุคคลและทางจิตวิญญาณ การเติบโตมักจะผ่านการเผชิญหน้ากับความท้าทาย ผ่านการตั้งคําถามกับโลกรอบตัวเรา และผ่านการกอดสิ่งที่ไม่รู้จัก ยาสีน้ําเงินในทางตรงกันข้ามคือการปฏิเสธการเดินทางนี้ - การปฏิเสธที่จะเติบโตเพื่อพัฒนาและแสวงหาความเข้าใจที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับการดํารงอยู่ ความกลัวในสิ่งที่ไม่รู้จัก: การตัดสินใจที่จะกินยาสีน้ําเงินมักถูกขับเคลื่อนด้วยความกลัว - ความกลัวในสิ่งที่อยู่เหนือม่านแห่งภาพลวงตา ความกลัวที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่อาจจะรุนแรง ไม่ให้อภัย หรือแตกต่างอย่างลึกซึ้งกับคําเล่าที่แสนสบายที่ถูกสร้างขึ้น ความกลัวนี้ทําให้คนเป็นอัมพาต ทําให้พวกเขาถูกขังไว้ในสถานะของความพอใจ ผู้ที่เลือกยาสีน้ําเงิน บุคคลที่เลือกเม็ดสีฟ้ามักจะเป็นคนที่พอใจกับระดับพื้นผิวของชีวิต พวกเขาอาจกลัวการหยุดชะงักของมุมมองโลกของพวกเขาหรือผลกระทบของการท้าทายความเชื่ออย่างลึกซึ้ง บุคคลเหล่านี้อาจ: ยึดมั่นกับความคุ้นเคย: พวกเขาถูกดึงดูดไปสู่ความปลอดภัยของสิ่งที่เป็นที่รู้จัก สิ่งที่คาดเดาได้ พวกเขาชอบความสะดวกสบายในการทํากิจวัตรประจําวันและความมั่นใจในการตรวจสอบสังคมมากกว่าความไม่แน่นอนที่มาพร้อมกับการตั้งคําถามถึงธรรมชาติของความเป็นจริง หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ: ยาสีน้ําเงินแสดงถึงการหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับความรู้ การที่จะมองโลกที่แท้จริงนั้นต้องมีการกระทํา มันต้องการการตอบสนอง ผู้ที่เลือกยาสีน้ําเงินมักจะไม่เต็มใจที่จะรับผิดชอบนี้ แต่ชอบที่จะยังคงสังเกตการณ์ชีวิตอย่างต่อเนื่อง ใช้ชีวิตภายในขอบเขต: ผู้กินยาสีน้ําเงินอาศัยอยู่ในขอบเขตของระบบ ยอมรับข้อจํากัดที่กําหนดไว้กับพวกเขา พวกเขาไม่พยายามที่จะข้ามขอบเขตเหล่านี้ และพวกเขาไม่ต้องการที่จะสํารวจสิ่งที่อยู่เกินกว่านั้น ชีวิตของพวกเขาเป็นลักษณะที่สอดคล้องและยึดมั่นในคําเล่าที่ถูกกําหนดไว้ ปฏิเสธการเรียกสู่การตื่นรู้: ทางเลือกของยาสีน้ําเงินคือการปฏิเสธการเรียกให้ตื่นรู้ มันเป็นการปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในการเดินทางของการค้นพบตัวเอง เพื่อสํารวจความลึกลับที่ลึกซึ้งของชีวิต และเพื่อแสวงหาความจริงที่สูงขึ้น มันคือการปฏิเสธการแสวงหาทางจิตวิญญาณที่นําไปสู่การตรัสรู้ ผลกระทบที่ลึกซึ้ง ทางเลือกระหว่างยาสีน้ําเงินและยาสีแดงไม่ได้เป็นเพียงแนวคิดในนิยาย แต่เป็นคําอุปมาสําหรับทางเลือกที่เราทุกคนต้องเผชิญในชีวิตของเรา เราเลือกที่จะนอนหลับ ยอมรับคําโกหกที่ปลอบโยนที่เราได้รับอาหาร หรือเราตื่นขึ้นมาในบางครั้งที่รุนแรง แต่ยังปลดปล่อยความจริง? ในปรัชญา Hermetic ทางเลือกนี้เป็นการตัดสินใจที่จะยังคงผูกพันกับโลกของวัตถุ ด้วยภาพลวงตาและสิ่งรบกวน หรือเพื่อแสวงหาความจริงของพระเจ้าซึ่งอยู่เหนือความคลุมหน้าของรูปลักษณ์ ยาสีน้ําเงินคือหนทางแห่งความไม่รู้ นําไปสู่ชีวิตที่อาศัยอยู่บนพื้นผิว ที่ซึ่งคนเราถูกควบคุมโดยพลังภายนอก และไม่เคยรู้จักตัวเองหรือโลกอย่างแท้จริง สําหรับคนที่เลือกเม็ดสีฟ้า ชีวิตอาจจะดูง่ายขึ้น แต่มันคือชีวิตที่อยู่ในเงา ชีวิตที่แสงแห่งความเข้าใจที่แท้จริงไม่เคยแทรกซึม มันเป็นชีวิตของการเดินละเมอตลอดกาล ที่ซึ่งความลึกลับที่ลึกซึ้งของการดํารงอยู่ตลอดไป และที่ที่ที่วิญญาณยังคงติดอยู่ในคุกของเมทริกซ์ สรุปแล้ว ยาสีน้ําเงินแสดงถึงมากกว่าทางเลือกง่าย ๆ — มันเป็นสัญลักษณ์ของการตัดสินใจที่จะยังคงอยู่ในความมืดมิด เพื่อยอมรับภาพลวงตา และปฏิเสธความจริงอันลึกซึ้งที่อยู่เหนือไป เป็นการตัดสินใจที่หลายคนตัดสินใจ ไม่ว่าจะด้วยสติ หรือ ขาดสติ ทุกวัน แต่สําหรับผู้ที่กล้าที่จะกินยาแดง ผู้ที่เลือกที่จะตื่นรู้และมองโลกอย่างแท้จริง เส้นทางแห่งการค้นพบและการปลดปล่อยที่ลึกซึ้งรออยู่ ทางเลือกเป็นของเราเสมอ และในทางเลือกนั้นมีอํานาจที่จะสร้างความเป็นจริงของเรา
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 390 มุมมอง 0 รีวิว
  • อ่านเอาเรื่อง Ep.75: มอร์มอน

    เมื่อเช้านี้ระหว่างที่ผมรถติดอยู่แถวๆบ้าน สายตาก็เหลือบไปเห็นฝรั่งวัยหนุ่ม 2 คน ท่าทางดี แต่งตัวเรียบร้อยนั่งอยู่บนรถสองแถวครับ

    จากประสบการณ์นั้น มองปร๊าดเดียวก็รู้ว่าพ่อหนุ่มสองคนนี้เป็นพวกเผยแพร่ศาสนาคริสต์ และผมคิดว่าเป็นนิกายมอร์มอน (Mormon) เพราะการแต่งตัวสไตล์เสื้อเชิ้ตแขนสั้น ผูกไท สะพายกระเป๋าดำและมีป้ายชื่อสีดำอันใหญ่ๆนี่ ดูยังไงก็มอร์มอน

    และน่าจะเป็นชาวอเมริกัน เพราะพวกมอร์มอนนั้นส่วนใหญ่จะเป็นอเมริกัน เพราะนิกายมอร์มอนนั้นกำเนิดในอเมริกาครับ

    ตอนสมัยที่ผมได้ไปเรียนอยู่ที่อเมริกาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ผมเคยเจอวัยรุ่นมอร์มอนมาเคาะประตูบ้านและชวนไปเข้าลัทธิกับเขา ได้ฟังเขาเล่าเรื่องของมอร์มอนแล้วก็สนุกดี

    วันนี้ก็ผมจึงไปค้นคว้าหาเรื่องของพวกมอร์มอนมาเล่าสู่กันฟังสนุกๆครับ
    .
    .
    .
    นิกายมอร์มอนนั้นเกิดขึ้นในช่วงที่อเมริกาเพิ่งจะประกาศอิสรภาพแยกตัวจากอังกฤษใหม่ๆครับ นั่นก็คือ ช่วงประมาณ ค.ศ.1800 โน่น

    ความน่าสนใจของนิกายนี้ ก็คือ ผู้ที่เป็นศาสดาหรือผู้นำสารของพระเจ้านั้นเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่นชาวนิวยอร์คชื่อ “โจเซฟ สมิธ” ซึ่งโจเซฟผู้นี้เขาไม่ได้มีการศึกษาอะไร แต่เป็นเด็กที่รักการค้นหาขุดหาสมบัติในสวนหลังบ้าน

    อันนี้เราก็ต้องเข้าใจบริบทในยุคนั้นด้วยนิดนึงครับ เพราะอเมริกานั้นเป็นดินแดนโลกใหม่ ดังนั้นความเชื่อเรื่องการขุดหาสมบัติลึกลับของโจรสลัดหรือขุมทรัพย์โบราณก็ยังแพร่หลายครับ

    วันหนึ่งระหว่างที่เด็กชายโจเซฟวัย 15 ขวบนี้กำลังหาโน่นนี่อยู่ในป่าหลังบ้าน ก็ให้บังเอิญได้ไปพบกับร่างมนุษย์ศักดิ์สิทธิ์สองร่างกำลังลอยอยู่ และบอกกับโจเซฟว่า ร่างหนึ่งคือพระเจ้าและอีกร่างคือพระเยซูบุตรของพระเจ้า

    พระเจ้าบอกกับโจเซฟว่า บรรดานิกายศาสนาคริสต์และศาสนาทั้งหลายที่มีอยู่บนโลกนี้นั้นล้วนแต่เสื่อมโทรมทั้งสิ้น และพระเจ้าได้บอกให้โจเซฟเตรียมตัวที่จะสร้างดินแดนที่วันหนึ่งพระเยซูจะกลับมาพิพากษาคนบาป

    โจเซฟเจอดังนี้แล้ว ก็กลับบ้านมาแต่ก็ไม่ได้คิดจะบอกอะไรใคร ได้แต่เก็บไว้เป็นความลับส่วนตัว

    เวลาผ่านไปอีกสามปี เมื่อโจเซฟอายุได้ 18 ปี ก็ได้มีเทวดาองค์หนึ่งมาปรากฏตัวขึ้นในห้องของโจเซฟ เทวดาบอกกับโจเซฟว่าให้เดินไปที่เนินเขาใกล้ๆบ้านแล้วจะได้พบกับแผ่นทองคำจารึกข้อความสำคัญที่อยากจะให้โจเซฟเอามาเผยแพร่ต่อมนุษย์โลก

    แน่นอนว่าโจเซฟก็ทำตามนั้น และเขาก็ได้พบกับแผ่นทองคำปึกใหญ่ๆจริงๆ บนแผ่นทองคำนั้นจารึกด้วยภาษาฮีบรูโบราณซึ่งโจเซฟอ่านไม่ออก แต่เขาก็เอากลับมาเก็บไว้ที่บ้าน แล้วก็เล่าเรื่องให้พ่อแม่พี่น้องและภรรยาฟัง

    ซึ่งทุกคนก็เชื่อเขาสนิทใจโดยไม่มีข้อโต้แย้งแต่อย่างใด

    แต่ทั้งนี้โจเซฟก็ไม่ได้ให้ใครได้เห็นแผ่นจารึกทองคำนี้เลยนะครับ และเมื่อโจเซฟคิดจะแปลข้อความจากแผ่นทองคำนี้เป็นภาษาอังกฤษ โจเซฟก็จะใช้วิธีขึงผ้าม่านหนาๆใหญ่ๆกั้นระหว่างตัวเขากับคนจดบันทึก (ซึ่งบางทีก็เป็นภรรยาเขาหรือไม่ก็น้องชาย)

    แล้วโจเซฟก็จะใช้เครื่องมือวิเศษที่สามารถมองข้อความบนแผ่นทองคำให้ออกมาเป็นภาษาอังกฤษ โจเซฟก็จะอ่านให้คนจดบันทึกไปเรื่อยๆ ทำอย่างนี้อยู่ราวๆสามเดือน ก็ได้หนังสือขนาดความยาว 800 กว่าหน้า

    เรียกว่า “เดอะบุ๊คออฟมอร์มอน - The Book of Mormon"

    เมื่อโจเซฟตรวจทานหนังสือเล่มนี้เสร็จแล้ว เขาก็จัดการส่งคืนแผ่นทองคำต้นฉบับนี้ให้เทวดาองค์เดิมไป เป็นอันว่าไม่เคยมีใครได้เห็นแผ่นทองคำนี้นอกจากโจเซฟเอง
    .
    .
    .
    ความน่าสนใจก็คือ โจเซฟนั้นเป็นคนที่ไม่ได้รับการศึกษาอะไร แต่สามารถแต่งหนังสือขึ้นความยาว 800 กว่าหน้านี้ได้ก็ถือว่าเก่ง แม้ว่าภายหลังจะมีผู้พบว่า เนื้อหาในหลายๆส่วนนั้นลอกจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ลมาแบบ copy and paste ก็ตามที

    ถ้าเราสังเกตดีๆ โจเซฟเขาไม่ได้ตั้งชื่อหนังสือเขาว่า ”มอร์มอนไบเบิ้ล“ แต่เรียกว่า ”เดอะบุ๊คออฟมอร์มอน“ นะครับ เพราะเขาคิดว่าลัทธิของเขาคือลัทธิใหม่ ไม่ได้เกี่ยวกับไบเบิ้ล

    และในเดอะบุ๊คออฟมอร์มอนนี้ โจเซฟเขาเขียนเล่าไว้ว่า เมื่อราวๆ 600 ปีก่อนสมัยพระเยซูนั้น มีชาวยิวกลุ่มหนึ่งได้หลบหนีออกจากกรุงเยรูซาเล็ม เดินข้ามทะเลทรายและขึ้นเรือรอนแรมมาจนกระทั่งถึงอเมริกา

    ชาวยิวกลุ่มนี้ได้เดินทางเข้ามาพำนักอาศัยอยู่ในแผ่นดินอเมริกาและเป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่เป็นบรรพบุรุษชาวชนพื้นเมืองอเมริกัน (Native American)

    แน่นอนว่าเมื่อเทคโนโลยีทันสมัยขึ้น การตรวจดีเอ็นเอของชนพื้นเมืองอเมริกันก็พบว่าไม่ได้มีเชื้อสายยิวเลยแม้แต่น้อย

    นอกนั้นในบุ๊คออฟมอร์มอนยังบอกอีกว่า หลังจากที่พระเยซูถูกตรึงกางเขนตายไปนั้น พระองค์ยังได้มาปรากฏตัวอยู่ที่อเมริกาด้วย

    แต่เอาเถิดครับ....ไม่ว่าเรื่องราวจะพิสดารเพียงใด เมื่อโจเซฟประกาศลัทธิใหม่ออกไป ประกอบกับว่าเขาเป็นคนมีวาทศิลป์ดี โน้มน้าวคนได้เก่ง ก็ปรากฏว่ามีผู้เชื่อถือลัทธิมอร์มอนของโจเซฟอยู่หลายพันคน

    และอีกครั้งที่ผมอยากจะขอให้ท่านผู้อ่านนึกภาพว่า นี่คือเหตุการณ์เมื่อ 200 ปีก่อน ที่คนอเมริกันคือชาวยุโรปที่อพยพมาค้นหาโลกใหม่ การที่พวกเขาจะเริ่มต้นกับลัทธิความเชื่อใหม่บนแผ่นดินใหม่ที่ต่างไปจากความเชื่อเดิมที่พวกเขาละทิ้งมา ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
    .
    .
    .
    พ่อหนุ่มโจเซฟในวัย 26 ปีได้ประกาศกับสาวกของตัวเองว่า พระเจ้าได้ขอให้โจเซฟและชาวมอร์มอนสร้างแผ่นดินใหม่ที่เรียกว่า “ไซออน - Zion" เพื่อรอรับการกลับมาของพระเยซู

    ซึ่งการจะทำดั่งนี้ได้ ชาวมอร์มอนทั้งหลายจะต้องเดินทางอพยพไปสร้างเมืองใหม่ขึ้นมา

    ว่าแล้วโจเซฟกับชาวมอร์มอนหลายพันคนก็ออกเดินทางจากนิวยอร์คไปยังรัฐโอไฮโอแล้วก็เริ่มสร้างเมือง แต่สร้างได้สักพักก็โดนชาวเมืองที่เขาอาศัยอยู่เดิมเขาขับไล่ด้วยความที่เป็นพวกลัทธิประหลาด

    โจเซฟและพวกก็อพยพอีกรอบ คราวนี้เดินทางกันต่อมาที่เมืองแจ็คสันวิลล์ รัฐมิสซูรี ทีนี้โจเซฟได้ประกาศว่า ”ที่นี่แหละที่เราจะสร้างเมืองไซออนของเราขึ้นมา เพราะที่นี่อยู่ใกล้กับสวนสวรรค์อีเดนของพระเจ้า“

    จำนวนชาวมอร์มอนเริ่มขยายตัวมากขึ้นเรื่อยๆ แถมยังขยันก่อสร้างกันเสียอีก เพราะโจเซฟเขาได้ออกแบบผังเมืองเป็นรูปกริด (Grid) บล็อคๆสี่เหลี่ยมเป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงาม

    ชาวมิสซูรีเดิมเห็นท่าไม่ดี เกรงว่าบ้านเรือนของตัวเองจะโดนพวกมอร์มอนยึดเรียบ ก็เลยขับไล่พวกมอร์มอน แล้วก็เกิดการรบพุ่งกันจริงจังขึ้นจนกระทั่งผู้ว่าการรัฐมิสซูรีต้องประกาศสงครามกันดุเดือด

    พวกมอร์มอนก็จึงต้องย้ายอีก..... คราวนี้ไปอยู่ที่รัฐอิลลินอยส์ ใกล้ๆกับเมืองชิคาโก ทีนี่แหละครับที่โจเซฟชะตาขาด เพราะเมื่อตัวเองเริ่มมีอิทธิพลมากขึ้นก็กำเริบถึงขนาดลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี และเริ่มใช้กำลังทหารของตัวเองไปทำลายโรงพิมพ์ที่ตีพิมพ์บทความต่อต้านพวกมอร์มอน

    ผู้ว่าการรัฐอิลลินอยส์จึงจับตัวโจเซฟและน้องชายมาขังตัวไว้ ปรากฏว่าโดนฝูงชนบุกเข้าไปถึงห้องขัง ยิงโจเซฟตายขณะที่พยายามกระโดดหนีออกจากชั้นสอง

    โจเซฟ สมิธตายในวัยเพียง 34 ปี มีสาวกเป็นชาวมอร์มอนอยู่นับหมื่นคน
    .
    .
    .
    บรรดาชาวมอร์มอนทั้งหลายก็อพยพอีกรอบ คราวนี้ระหกระเหินมุ่งหน้าไปฝั่งตะวันตกเรื่อยๆจนกระทั่งไปถึงดินแดนหุบเขาอันกว้างใหญ่ที่ครอบคลุมรัฐยูท่าห์ รัฐอริโซน่า รัฐโคโลราโด และรัฐแคลิฟอร์เนีย

    เพียงแต่สมัยนั้นยังไม่มีชื่อรัฐเช่นนี้ เพราะดินแดนที่ผมเขียนไปข้างต้นนั้นยังคงเป็นของเม็กซิโกเขา และมีชนพื้นเมืองอเมริกันอาศัยกันอยู่

    พวกมอร์มอนมาถึงปุ๊บ ก็เร่งรีบสร้างเมืองกันทันทีเพราะเขาเชื่อกันว่าใกล้จะถึงวันที่พระเยซูจะมาถึงเต็มแก่

    ทั้งนี้เราก็ต้องยกย่องในความสามารถในทางวิศวกรรมและสถาปัตยกรรมของพวกมอร์มอน ที่เขาสามารถสร้างเมือง โบสถ์ โรงเรียน โรงเหล็ก เหมืองและระบบระบายน้ำขึ้นมาได้จากดินแดนอันว่างเปล่า

    เมืองของพวกมอร์มอนขยายตัวกันอย่างรวดเร็ว และรูปแบบของเมืองก็ยังคงเป็นแบบกริด (Grid) หรือบล็อคสี่เหลี่ยมๆเป็นระเบียบตามแบบที่โจเซฟ สมิธออกแบบไว้

    พวกมอร์มอนเรียกเมืองของเขาว่า “เดเซเร็ท - Deseret" อันเป็นภาษาโบราณแปลว่า ”รังผึ้ง“ ครับ อันสื่อความหมายถึงความร่วมมือร่วมใจกันชุมชนที่ทำงานร่วมกัน

    ที่เมืองเดเซเร็ทนี้ พวกมอร์มอนเขาเริ่มออกสกุลเงิน ธนบัตร เริ่มออกกฎหมายของตัวเอง มีภาษาเขียนของตัวเอง

    ทีนี้รัฐบาลกลางสหรัฐเริ่มชักจะเหล่สายตามาที่พวกมอร์มอนอีกรอบ เพราะชักจะเริ่มทำทีท่าคล้ายๆจะแยกเป็นประเทศต่างหาก ไม่ขึ้นกับสหรัฐอเมริกาอีกแล้ว

    รัฐบาลก็เลยเรียกผู้นำของมอร์มอนในเวลานั้น คือ นายบริกแฮม ยัง (Brigham Young) ไปคุยด้วยว่าจะเอายังไงกันแน่ นายยังเขาบอกว่า เขาจะยังอยู่กับอเมริกานี่แหละ แต่เขาขอดินแดนทั้งหมดตั้งขึ้นเป็นรัฐใหม่เรียกว่า ”รัฐเดเซเร็ท“

    รัฐบาลอเมริกาไปนั่งดูแล้ว ก็คิดว่าให้ไม่ได้ เพราะดินแดนที่นายยังขอมานั้นกว้างใหญ่ขนาดครอบคลุมถึง 6 รัฐในปัจจุบัน ก็เลยบอกนายยังไปว่าให้ได้แค่พื้นที่เท่ากับรัฐยูท่าในปัจจุบันเท่านั้นแหละ

    จะเอาไม่เอาก็บอกมา

    ซึ่งนายยังก็ยอมตามนั้น รัฐบาลก็เลยตั้งให้นายยังเป็นผู้ว่าการรัฐคนแรกไป

    ทุกวันนี้ถ้าเพื่อนๆคนไหนได้ไปเที่ยวที่เมืองซอลท์เลกซิตี้ รัฐยูท่า ก็จะเห็นระบบการออกแบบบ้านเมืองตามสไตล์ของพวกมอร์มอนครับ เป็นกริดและมีระเบียบเรียบร้อย

    แต่ช้าก่อน....เวรกรรมของพวกมอร์มอนยังไม่หยุดแค่นั้น เพราะยังมีพฤติกรรมหลายๆอย่างของมอร์มอนที่ชนอเมริกันส่วนใหญ่รับไม่ได้ หนึ่งในนั้นคือ “การแต่งงานมีหลายเมีย - Polygamy” เพราะชนอเมริกันนั้นมองว่าการมีเมียหลายๆคนนั้น เป็นหนึ่งในรูปแบบของการใช้แรงงานทาสแบบกลายๆ

    ทีนี้ตามกฎของมอร์มอนในเวลานั้น การแต่งงานมีเมียหลายคนนั้นคือส่วนหนึ่งของการเตรียมตัวไปสู่สรวงสวรรค์ อย่างนายโจเซฟ สมิธนั้นก็มีเมียมากถึง 40 คน ส่วนนายบริกแฮม ยังนั้นมีเมียเยอะถึง 50 กว่าคน

    แน่นอนว่าสุดท้ายแล้วกฎหมายของพวกมอร์มอนก็ถูกลบทิ้งไปหมดสิ้น ทิ้งไว้แต่ความเชื่อในลัทธิมอร์มอนที่ยังคงเข้มแข็งอยู่

    ที่รัฐยูท่านั้นยังเป็นหนึ่งในรัฐที่ความเป็นมอร์มอนเข้มแข็ง วิทยาลัยสอนศาสนามอร์มอนก็ยังคงมีอยู่ โบสถ์มอร์มอนก็ยังมี

    ทุกวันนี้ที่รัฐนิวยอร์ค ก็ยังคงมีการจัดพิธีเฉลิมฉลองและการแสดงตรงเนินเขา “คูโมรา - Cumorah" ที่โจเซฟ สมิธได้ไปพบกับแผ่นจารึกทองคำอันเป็นกำเนิดของหนังสือเดอะบุ๊คออฟมอร์มอนกันอยู่เลย
    .
    .
    .
    ผมเองก็เคยได้หนังสือมอร์มอนนี้มาเหมือนกัน แต่เสียดายว่าทิ้งไว้ที่อเมริกา ไม่ได้เอากลับมาเมืองไทยด้วย

    อ้อ.... เกร็ดเล็กๆที่อยากแถมไว้ก็คือ ที่อนุสาวรีย์ “วอชิงตัน มอนิวเม้นท์” ที่เป็นรูปแท่งหินสูงใหญ่ ตั้งอยู่ที่กรุงวอชิงตันดีซีน่ะครับ

    ตรงฐานของอนุสาวรีย์นี้สร้างขึ้นจากก้อนอิฐใหญ่ๆที่นำมาจากทุกรัฐทั่วสหรัฐอเมริกา อิฐแต่ละก้อนก็จะมีสลักสัญลักษณ์และชื่อรัฐของเขาเอาไว้

    มีอยู่รัฐหนึ่งที่ไม่ยอมใช้ชื่อรัฐตัวเอง แน่นอนว่าคือ ”รัฐยูท่า“ เพราะเขาใช้ชื่อว่า “เดเซเร็ท - Deseret" แบบดั้งเดิมและสลักเป็นรูปรังผึ้งขนาดใหญ่ และมีดวงตาของพระเจ้ามองลงมายังรังผึ้งของเขาด้วย

    อันเป็นการแสดงออกว่า ”เราคือมอร์มอนนะจ๊ะ“

    .....เอามาเล่าสู่กันฟังครับ เขียนยาวเหยียดไปหน่อยต้องขออภัย.....

    ใครสนใจเรื่องนี้ลองเข้าไปชมตามยูทูบวิดีโอข้างล่างนี้ได้เลยครับ

    https://youtu.be/hUW7j9GmXjI?si=3Mbhr_4mIJ15AoIA
    https://youtu.be/aTMsfOcHiJg?si=700kX_fdK2uUdJPS
    https://youtu.be/vJzRAiqg4zg?si=QhybEsnWh3GXeAgX

    นัทแนะ
    อ่านเอาเรื่อง Ep.75: มอร์มอน เมื่อเช้านี้ระหว่างที่ผมรถติดอยู่แถวๆบ้าน สายตาก็เหลือบไปเห็นฝรั่งวัยหนุ่ม 2 คน ท่าทางดี แต่งตัวเรียบร้อยนั่งอยู่บนรถสองแถวครับ จากประสบการณ์นั้น มองปร๊าดเดียวก็รู้ว่าพ่อหนุ่มสองคนนี้เป็นพวกเผยแพร่ศาสนาคริสต์ และผมคิดว่าเป็นนิกายมอร์มอน (Mormon) เพราะการแต่งตัวสไตล์เสื้อเชิ้ตแขนสั้น ผูกไท สะพายกระเป๋าดำและมีป้ายชื่อสีดำอันใหญ่ๆนี่ ดูยังไงก็มอร์มอน และน่าจะเป็นชาวอเมริกัน เพราะพวกมอร์มอนนั้นส่วนใหญ่จะเป็นอเมริกัน เพราะนิกายมอร์มอนนั้นกำเนิดในอเมริกาครับ ตอนสมัยที่ผมได้ไปเรียนอยู่ที่อเมริกาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ผมเคยเจอวัยรุ่นมอร์มอนมาเคาะประตูบ้านและชวนไปเข้าลัทธิกับเขา ได้ฟังเขาเล่าเรื่องของมอร์มอนแล้วก็สนุกดี วันนี้ก็ผมจึงไปค้นคว้าหาเรื่องของพวกมอร์มอนมาเล่าสู่กันฟังสนุกๆครับ . . . นิกายมอร์มอนนั้นเกิดขึ้นในช่วงที่อเมริกาเพิ่งจะประกาศอิสรภาพแยกตัวจากอังกฤษใหม่ๆครับ นั่นก็คือ ช่วงประมาณ ค.ศ.1800 โน่น ความน่าสนใจของนิกายนี้ ก็คือ ผู้ที่เป็นศาสดาหรือผู้นำสารของพระเจ้านั้นเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่นชาวนิวยอร์คชื่อ “โจเซฟ สมิธ” ซึ่งโจเซฟผู้นี้เขาไม่ได้มีการศึกษาอะไร แต่เป็นเด็กที่รักการค้นหาขุดหาสมบัติในสวนหลังบ้าน อันนี้เราก็ต้องเข้าใจบริบทในยุคนั้นด้วยนิดนึงครับ เพราะอเมริกานั้นเป็นดินแดนโลกใหม่ ดังนั้นความเชื่อเรื่องการขุดหาสมบัติลึกลับของโจรสลัดหรือขุมทรัพย์โบราณก็ยังแพร่หลายครับ วันหนึ่งระหว่างที่เด็กชายโจเซฟวัย 15 ขวบนี้กำลังหาโน่นนี่อยู่ในป่าหลังบ้าน ก็ให้บังเอิญได้ไปพบกับร่างมนุษย์ศักดิ์สิทธิ์สองร่างกำลังลอยอยู่ และบอกกับโจเซฟว่า ร่างหนึ่งคือพระเจ้าและอีกร่างคือพระเยซูบุตรของพระเจ้า พระเจ้าบอกกับโจเซฟว่า บรรดานิกายศาสนาคริสต์และศาสนาทั้งหลายที่มีอยู่บนโลกนี้นั้นล้วนแต่เสื่อมโทรมทั้งสิ้น และพระเจ้าได้บอกให้โจเซฟเตรียมตัวที่จะสร้างดินแดนที่วันหนึ่งพระเยซูจะกลับมาพิพากษาคนบาป โจเซฟเจอดังนี้แล้ว ก็กลับบ้านมาแต่ก็ไม่ได้คิดจะบอกอะไรใคร ได้แต่เก็บไว้เป็นความลับส่วนตัว เวลาผ่านไปอีกสามปี เมื่อโจเซฟอายุได้ 18 ปี ก็ได้มีเทวดาองค์หนึ่งมาปรากฏตัวขึ้นในห้องของโจเซฟ เทวดาบอกกับโจเซฟว่าให้เดินไปที่เนินเขาใกล้ๆบ้านแล้วจะได้พบกับแผ่นทองคำจารึกข้อความสำคัญที่อยากจะให้โจเซฟเอามาเผยแพร่ต่อมนุษย์โลก แน่นอนว่าโจเซฟก็ทำตามนั้น และเขาก็ได้พบกับแผ่นทองคำปึกใหญ่ๆจริงๆ บนแผ่นทองคำนั้นจารึกด้วยภาษาฮีบรูโบราณซึ่งโจเซฟอ่านไม่ออก แต่เขาก็เอากลับมาเก็บไว้ที่บ้าน แล้วก็เล่าเรื่องให้พ่อแม่พี่น้องและภรรยาฟัง ซึ่งทุกคนก็เชื่อเขาสนิทใจโดยไม่มีข้อโต้แย้งแต่อย่างใด แต่ทั้งนี้โจเซฟก็ไม่ได้ให้ใครได้เห็นแผ่นจารึกทองคำนี้เลยนะครับ และเมื่อโจเซฟคิดจะแปลข้อความจากแผ่นทองคำนี้เป็นภาษาอังกฤษ โจเซฟก็จะใช้วิธีขึงผ้าม่านหนาๆใหญ่ๆกั้นระหว่างตัวเขากับคนจดบันทึก (ซึ่งบางทีก็เป็นภรรยาเขาหรือไม่ก็น้องชาย) แล้วโจเซฟก็จะใช้เครื่องมือวิเศษที่สามารถมองข้อความบนแผ่นทองคำให้ออกมาเป็นภาษาอังกฤษ โจเซฟก็จะอ่านให้คนจดบันทึกไปเรื่อยๆ ทำอย่างนี้อยู่ราวๆสามเดือน ก็ได้หนังสือขนาดความยาว 800 กว่าหน้า เรียกว่า “เดอะบุ๊คออฟมอร์มอน - The Book of Mormon" เมื่อโจเซฟตรวจทานหนังสือเล่มนี้เสร็จแล้ว เขาก็จัดการส่งคืนแผ่นทองคำต้นฉบับนี้ให้เทวดาองค์เดิมไป เป็นอันว่าไม่เคยมีใครได้เห็นแผ่นทองคำนี้นอกจากโจเซฟเอง . . . ความน่าสนใจก็คือ โจเซฟนั้นเป็นคนที่ไม่ได้รับการศึกษาอะไร แต่สามารถแต่งหนังสือขึ้นความยาว 800 กว่าหน้านี้ได้ก็ถือว่าเก่ง แม้ว่าภายหลังจะมีผู้พบว่า เนื้อหาในหลายๆส่วนนั้นลอกจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ลมาแบบ copy and paste ก็ตามที ถ้าเราสังเกตดีๆ โจเซฟเขาไม่ได้ตั้งชื่อหนังสือเขาว่า ”มอร์มอนไบเบิ้ล“ แต่เรียกว่า ”เดอะบุ๊คออฟมอร์มอน“ นะครับ เพราะเขาคิดว่าลัทธิของเขาคือลัทธิใหม่ ไม่ได้เกี่ยวกับไบเบิ้ล และในเดอะบุ๊คออฟมอร์มอนนี้ โจเซฟเขาเขียนเล่าไว้ว่า เมื่อราวๆ 600 ปีก่อนสมัยพระเยซูนั้น มีชาวยิวกลุ่มหนึ่งได้หลบหนีออกจากกรุงเยรูซาเล็ม เดินข้ามทะเลทรายและขึ้นเรือรอนแรมมาจนกระทั่งถึงอเมริกา ชาวยิวกลุ่มนี้ได้เดินทางเข้ามาพำนักอาศัยอยู่ในแผ่นดินอเมริกาและเป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่เป็นบรรพบุรุษชาวชนพื้นเมืองอเมริกัน (Native American) แน่นอนว่าเมื่อเทคโนโลยีทันสมัยขึ้น การตรวจดีเอ็นเอของชนพื้นเมืองอเมริกันก็พบว่าไม่ได้มีเชื้อสายยิวเลยแม้แต่น้อย นอกนั้นในบุ๊คออฟมอร์มอนยังบอกอีกว่า หลังจากที่พระเยซูถูกตรึงกางเขนตายไปนั้น พระองค์ยังได้มาปรากฏตัวอยู่ที่อเมริกาด้วย แต่เอาเถิดครับ....ไม่ว่าเรื่องราวจะพิสดารเพียงใด เมื่อโจเซฟประกาศลัทธิใหม่ออกไป ประกอบกับว่าเขาเป็นคนมีวาทศิลป์ดี โน้มน้าวคนได้เก่ง ก็ปรากฏว่ามีผู้เชื่อถือลัทธิมอร์มอนของโจเซฟอยู่หลายพันคน และอีกครั้งที่ผมอยากจะขอให้ท่านผู้อ่านนึกภาพว่า นี่คือเหตุการณ์เมื่อ 200 ปีก่อน ที่คนอเมริกันคือชาวยุโรปที่อพยพมาค้นหาโลกใหม่ การที่พวกเขาจะเริ่มต้นกับลัทธิความเชื่อใหม่บนแผ่นดินใหม่ที่ต่างไปจากความเชื่อเดิมที่พวกเขาละทิ้งมา ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร . . . พ่อหนุ่มโจเซฟในวัย 26 ปีได้ประกาศกับสาวกของตัวเองว่า พระเจ้าได้ขอให้โจเซฟและชาวมอร์มอนสร้างแผ่นดินใหม่ที่เรียกว่า “ไซออน - Zion" เพื่อรอรับการกลับมาของพระเยซู ซึ่งการจะทำดั่งนี้ได้ ชาวมอร์มอนทั้งหลายจะต้องเดินทางอพยพไปสร้างเมืองใหม่ขึ้นมา ว่าแล้วโจเซฟกับชาวมอร์มอนหลายพันคนก็ออกเดินทางจากนิวยอร์คไปยังรัฐโอไฮโอแล้วก็เริ่มสร้างเมือง แต่สร้างได้สักพักก็โดนชาวเมืองที่เขาอาศัยอยู่เดิมเขาขับไล่ด้วยความที่เป็นพวกลัทธิประหลาด โจเซฟและพวกก็อพยพอีกรอบ คราวนี้เดินทางกันต่อมาที่เมืองแจ็คสันวิลล์ รัฐมิสซูรี ทีนี้โจเซฟได้ประกาศว่า ”ที่นี่แหละที่เราจะสร้างเมืองไซออนของเราขึ้นมา เพราะที่นี่อยู่ใกล้กับสวนสวรรค์อีเดนของพระเจ้า“ จำนวนชาวมอร์มอนเริ่มขยายตัวมากขึ้นเรื่อยๆ แถมยังขยันก่อสร้างกันเสียอีก เพราะโจเซฟเขาได้ออกแบบผังเมืองเป็นรูปกริด (Grid) บล็อคๆสี่เหลี่ยมเป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงาม ชาวมิสซูรีเดิมเห็นท่าไม่ดี เกรงว่าบ้านเรือนของตัวเองจะโดนพวกมอร์มอนยึดเรียบ ก็เลยขับไล่พวกมอร์มอน แล้วก็เกิดการรบพุ่งกันจริงจังขึ้นจนกระทั่งผู้ว่าการรัฐมิสซูรีต้องประกาศสงครามกันดุเดือด พวกมอร์มอนก็จึงต้องย้ายอีก..... คราวนี้ไปอยู่ที่รัฐอิลลินอยส์ ใกล้ๆกับเมืองชิคาโก ทีนี่แหละครับที่โจเซฟชะตาขาด เพราะเมื่อตัวเองเริ่มมีอิทธิพลมากขึ้นก็กำเริบถึงขนาดลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี และเริ่มใช้กำลังทหารของตัวเองไปทำลายโรงพิมพ์ที่ตีพิมพ์บทความต่อต้านพวกมอร์มอน ผู้ว่าการรัฐอิลลินอยส์จึงจับตัวโจเซฟและน้องชายมาขังตัวไว้ ปรากฏว่าโดนฝูงชนบุกเข้าไปถึงห้องขัง ยิงโจเซฟตายขณะที่พยายามกระโดดหนีออกจากชั้นสอง โจเซฟ สมิธตายในวัยเพียง 34 ปี มีสาวกเป็นชาวมอร์มอนอยู่นับหมื่นคน . . . บรรดาชาวมอร์มอนทั้งหลายก็อพยพอีกรอบ คราวนี้ระหกระเหินมุ่งหน้าไปฝั่งตะวันตกเรื่อยๆจนกระทั่งไปถึงดินแดนหุบเขาอันกว้างใหญ่ที่ครอบคลุมรัฐยูท่าห์ รัฐอริโซน่า รัฐโคโลราโด และรัฐแคลิฟอร์เนีย เพียงแต่สมัยนั้นยังไม่มีชื่อรัฐเช่นนี้ เพราะดินแดนที่ผมเขียนไปข้างต้นนั้นยังคงเป็นของเม็กซิโกเขา และมีชนพื้นเมืองอเมริกันอาศัยกันอยู่ พวกมอร์มอนมาถึงปุ๊บ ก็เร่งรีบสร้างเมืองกันทันทีเพราะเขาเชื่อกันว่าใกล้จะถึงวันที่พระเยซูจะมาถึงเต็มแก่ ทั้งนี้เราก็ต้องยกย่องในความสามารถในทางวิศวกรรมและสถาปัตยกรรมของพวกมอร์มอน ที่เขาสามารถสร้างเมือง โบสถ์ โรงเรียน โรงเหล็ก เหมืองและระบบระบายน้ำขึ้นมาได้จากดินแดนอันว่างเปล่า เมืองของพวกมอร์มอนขยายตัวกันอย่างรวดเร็ว และรูปแบบของเมืองก็ยังคงเป็นแบบกริด (Grid) หรือบล็อคสี่เหลี่ยมๆเป็นระเบียบตามแบบที่โจเซฟ สมิธออกแบบไว้ พวกมอร์มอนเรียกเมืองของเขาว่า “เดเซเร็ท - Deseret" อันเป็นภาษาโบราณแปลว่า ”รังผึ้ง“ ครับ อันสื่อความหมายถึงความร่วมมือร่วมใจกันชุมชนที่ทำงานร่วมกัน ที่เมืองเดเซเร็ทนี้ พวกมอร์มอนเขาเริ่มออกสกุลเงิน ธนบัตร เริ่มออกกฎหมายของตัวเอง มีภาษาเขียนของตัวเอง ทีนี้รัฐบาลกลางสหรัฐเริ่มชักจะเหล่สายตามาที่พวกมอร์มอนอีกรอบ เพราะชักจะเริ่มทำทีท่าคล้ายๆจะแยกเป็นประเทศต่างหาก ไม่ขึ้นกับสหรัฐอเมริกาอีกแล้ว รัฐบาลก็เลยเรียกผู้นำของมอร์มอนในเวลานั้น คือ นายบริกแฮม ยัง (Brigham Young) ไปคุยด้วยว่าจะเอายังไงกันแน่ นายยังเขาบอกว่า เขาจะยังอยู่กับอเมริกานี่แหละ แต่เขาขอดินแดนทั้งหมดตั้งขึ้นเป็นรัฐใหม่เรียกว่า ”รัฐเดเซเร็ท“ รัฐบาลอเมริกาไปนั่งดูแล้ว ก็คิดว่าให้ไม่ได้ เพราะดินแดนที่นายยังขอมานั้นกว้างใหญ่ขนาดครอบคลุมถึง 6 รัฐในปัจจุบัน ก็เลยบอกนายยังไปว่าให้ได้แค่พื้นที่เท่ากับรัฐยูท่าในปัจจุบันเท่านั้นแหละ จะเอาไม่เอาก็บอกมา ซึ่งนายยังก็ยอมตามนั้น รัฐบาลก็เลยตั้งให้นายยังเป็นผู้ว่าการรัฐคนแรกไป ทุกวันนี้ถ้าเพื่อนๆคนไหนได้ไปเที่ยวที่เมืองซอลท์เลกซิตี้ รัฐยูท่า ก็จะเห็นระบบการออกแบบบ้านเมืองตามสไตล์ของพวกมอร์มอนครับ เป็นกริดและมีระเบียบเรียบร้อย แต่ช้าก่อน....เวรกรรมของพวกมอร์มอนยังไม่หยุดแค่นั้น เพราะยังมีพฤติกรรมหลายๆอย่างของมอร์มอนที่ชนอเมริกันส่วนใหญ่รับไม่ได้ หนึ่งในนั้นคือ “การแต่งงานมีหลายเมีย - Polygamy” เพราะชนอเมริกันนั้นมองว่าการมีเมียหลายๆคนนั้น เป็นหนึ่งในรูปแบบของการใช้แรงงานทาสแบบกลายๆ ทีนี้ตามกฎของมอร์มอนในเวลานั้น การแต่งงานมีเมียหลายคนนั้นคือส่วนหนึ่งของการเตรียมตัวไปสู่สรวงสวรรค์ อย่างนายโจเซฟ สมิธนั้นก็มีเมียมากถึง 40 คน ส่วนนายบริกแฮม ยังนั้นมีเมียเยอะถึง 50 กว่าคน แน่นอนว่าสุดท้ายแล้วกฎหมายของพวกมอร์มอนก็ถูกลบทิ้งไปหมดสิ้น ทิ้งไว้แต่ความเชื่อในลัทธิมอร์มอนที่ยังคงเข้มแข็งอยู่ ที่รัฐยูท่านั้นยังเป็นหนึ่งในรัฐที่ความเป็นมอร์มอนเข้มแข็ง วิทยาลัยสอนศาสนามอร์มอนก็ยังคงมีอยู่ โบสถ์มอร์มอนก็ยังมี ทุกวันนี้ที่รัฐนิวยอร์ค ก็ยังคงมีการจัดพิธีเฉลิมฉลองและการแสดงตรงเนินเขา “คูโมรา - Cumorah" ที่โจเซฟ สมิธได้ไปพบกับแผ่นจารึกทองคำอันเป็นกำเนิดของหนังสือเดอะบุ๊คออฟมอร์มอนกันอยู่เลย . . . ผมเองก็เคยได้หนังสือมอร์มอนนี้มาเหมือนกัน แต่เสียดายว่าทิ้งไว้ที่อเมริกา ไม่ได้เอากลับมาเมืองไทยด้วย อ้อ.... เกร็ดเล็กๆที่อยากแถมไว้ก็คือ ที่อนุสาวรีย์ “วอชิงตัน มอนิวเม้นท์” ที่เป็นรูปแท่งหินสูงใหญ่ ตั้งอยู่ที่กรุงวอชิงตันดีซีน่ะครับ ตรงฐานของอนุสาวรีย์นี้สร้างขึ้นจากก้อนอิฐใหญ่ๆที่นำมาจากทุกรัฐทั่วสหรัฐอเมริกา อิฐแต่ละก้อนก็จะมีสลักสัญลักษณ์และชื่อรัฐของเขาเอาไว้ มีอยู่รัฐหนึ่งที่ไม่ยอมใช้ชื่อรัฐตัวเอง แน่นอนว่าคือ ”รัฐยูท่า“ เพราะเขาใช้ชื่อว่า “เดเซเร็ท - Deseret" แบบดั้งเดิมและสลักเป็นรูปรังผึ้งขนาดใหญ่ และมีดวงตาของพระเจ้ามองลงมายังรังผึ้งของเขาด้วย อันเป็นการแสดงออกว่า ”เราคือมอร์มอนนะจ๊ะ“ .....เอามาเล่าสู่กันฟังครับ เขียนยาวเหยียดไปหน่อยต้องขออภัย..... ใครสนใจเรื่องนี้ลองเข้าไปชมตามยูทูบวิดีโอข้างล่างนี้ได้เลยครับ https://youtu.be/hUW7j9GmXjI?si=3Mbhr_4mIJ15AoIA https://youtu.be/aTMsfOcHiJg?si=700kX_fdK2uUdJPS https://youtu.be/vJzRAiqg4zg?si=QhybEsnWh3GXeAgX นัทแนะ
    Like
    2
    6 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 3686 มุมมอง 0 รีวิว
  • 5.สิ่งที่ดีที่สุด..ในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่

    “อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่” เป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรกของประเทศไทย มีพื้นที่ ครอบคลุม 4 จังหวัด ประกอบด้วย สระบุรี นครราชสีมา ปราจีนบุรี และนครนายก เป็นพื้นที่ผืนใหญ่ตั้งอยู่ในเทือกเขาพนมดงรัก ในส่วนหนึ่งของดงพญาเย็นหรือดงพญาไฟในอดีต ประกอบด้วยขุนเขาน้อยใหญ่สลับซับซ้อนหลายลูก เป็นแหล่งกำเนิดของต้นน้ำลำธารที่สำคัญหลายสาย เช่น แม่น้ำนครนายก และแม่น้ำมูล มีความหลากหลายทางชีวภาพ และเป็นบ้านหลังใหญ่ของสิ่งมีชีวิตที่สำคัญ หายาก และใกล้สูญพันธุ์หลายชนิด รวมถึงนกมากกว่า 280 ชนิด จึงทำให้เป็นที่นิยมของนักดูนกจากทั่วโลก

    นอกจากจะเป็นแหล่งธรรมชาติที่สำคัญของไทย ยังมีความสำคัญในระดับภูมิภาคอาเซียนและระดับโลก คือ อุทยานมรดกแห่งอาเซียน (ASEAN Heritage Park) และ มรดกโลกทางธรรมชาติ (World Heritage Site)

    และที่สำคัญยิ่งใกล้ช่วงสิ้นปี หรือประมาณปลายฝนต้นหนาว
    หรือช่วงเดือนปลายเดือนกันยายนเป็นต้นไป จะเป็นฤดูการท่องเที่ยว ของบรรดาผู้ที่หลงไหลในการเดินป่า
    และธรรมชาติที่ยังอุดมสมบูรณ์ของ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่แห่งนี้นี่เอง.😊

    วันนี้เพจเทพชวนเที่ยว จึงขอยก 5. สิ่งที่ดีที่สุด ในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่มาให้รับชมกันจ้า

    1.ได้สัมผัสธรรมชาติและสัตว์ป่าตามธรรมชาติ ที่ไม่ใช่สวนสัตว์อย่างใกล้ชิด🥰
    อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่เป็นพื้นที่อนุรักษ์ที่มีสัตว์ป่าชุกชุมมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย เนื่องจากเป็นแหล่งอาหารที่เหมาะสมกับสัตว์ป่าหลายชนิดสัตว์ที่พบเห็นได้บ่อยและเป็นที่ดึงดูดใจผู้มาเยือน ได้แก่ ช้างป่า กระทิง หมาใน เก้ง กวางป่า ชะนี นกเงือก และลิงกัง

    2.น้ำตกเหวสุวัติ น้ำตกสวยงาม ชุ่มช่ำหัวใจ😘
    ยิ่งช่วงนี้ฝนตก น้ำตกยิ่งสวยงาม น้ำตกเหวสุวัต อยู่ที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ น้ำตกเหวสุวัตที่มาของชื่อเหวสุวัตินั้น ถูกเล่าต่อ ๆ กันมาว่า มีโจรคนหนึ่ง ชื่อสุวัติ หนีอาญาบ้านเมืองมาที่น้ำตกแห่งนี้ และเมื่อจนมุมต่อเจ้าหน้าที่ ก็ตัดสินจบชีวิตตัวเองลงที่น้ำตกแห่งนี้

    3.เสน่ห์อีกอย่างของการมาเที่ยวเขาใหญ่ คือการได้เข้าไปเยือนจุดชมวิวบนหน้าผาที่สวยที่สุดบนเขาใหญ่ นั่นคือ "ผาเดียวดาย" นั่นเองครับ ยิ่งถ้าคุณขึ้นมานอนค้างอ้างแรมที่จุดกางเต็นท์บนเขาใหญ่ล่ะก็ เท่ากับว่าจะได้โอกาสขึ้นไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ผาเดียวดายด้วย ตำนาน เรื่องเล่าของผาเดียวดาย เล่าเรื่องของผาเดียวดายสักนิด ที่มาของชื่อผานั้นมีอยู่ว่า นานมาแล้วมีหญิงสาวคนหนึ่งรักใคร่ชอบพอกับชายหนุ่มหน้าตาดีมีฐานะ แต่เนื่องจากทางบ้านของฝ่ายชายไม่ยอมรับเธอ ทั้งคู่จึงต้องแอบคบหากัน กระทั่งวันหนึ่งฝ่ายหญิงเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา เลยคิดจะหนีไปด้วยกันโดยตกลงจะมาพบกันที่ปลายผาที่ซึ่งทั้งสองนัดพบกันบ่อยๆ แต่พอถึงวันนัดชายหนุ่มกลับไม่มา เธอจึงท้อแท้ในชีวิตรัก สุดท้ายจึงกระโดดลงสู่ก้นเหวนั่นเอง😢

    4.ทุ่งหญ้าที่เขาใหญ่ ป็นหนึ่งในที่เที่ยวที่ตั้งอยู่ภายในอุยานแห่งชาติเขาใหญ่ อยู่ตรงบริเวณหอดูสัตว์หนองผักชี และเป็นไฮไลต์ของที่นี่ ถือว่าเป็นจุดพักผ่อนชมวิวมุมสูง พร้อมทุ่งหญ้าสะวันนาไกลสุดตา
    ก่อนหน้านี้มี ปรากฏการณ์ “ทุ่งหญ้าฟีเวอร์” ทำเขาใหญ่แทบแตก หลังนักท่องเที่ยวแห่เช็กอินแน่น ขณะที่นักท่องเที่ยวไร้สำนึกจำนวนหนึ่งไม่สนกฎระเบียบ ลงไปเดินใน “โป่งสัตว์” ทั้งที่มีป้ายห้าม จนเกิดเป็นดราม่าให้คอมเม้นต์กันสนั่นบนโลกโซเชียล
    ถือเป็นอีกหนึ่งแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตในช่วงต้นฤดูฝนของบ้านเรา สำหรับวิวทิวทัศน์ของ “ทุ่งหญ้าเขาใหญ่” หรือ “ทุ่งหญ้าคาที่เขาใหญ่” ซึ่งหลังสายฝนโปรยสายท้องทุ่งหญ้ากว้างใหญ่หลาย ๆ จุดในพื้นที่ “อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่” จะเติบโตเขียวขจี ก่อนจะออกดอกสีขาวโพลน ยามต้องสายลมจะโบกพลิ้วไสวดูโรแมนติก ดึงดูดให้นักท่องเที่ยวจำนวนมากเดินทางไปถ่ายรูปจุดเช็กอินกันเป็นจำนวนมาก

    5. น้ำตกเหวนรก เป็นน้ำตกขนาดใหญ่ 3 ชั้น ตั้งอยู่ใน อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ฝั่งจังหวัดนครนายก จากความสูงในแต่ละชั้นที่ไม่ต่ำกว่า 50 เมตรนั้น ก็พอจะดูออกว่าความสูงโดยรวมของน้ำตกแห่งนี้จะต้องไม่ต่ำกว่า 150 เมตรอย่างแน่นอน ส่วนที่มาของชื่อ น้ำตกเหวนรก มาจากลักษณะของมวลน้ำมหาศาลที่ตกลงมาจากผาสูงปรี๊ด ซ่อนตัวอยู่ในหุบเหว ดูลึกลับซับซ้อน และหวาดเสียวในเวลาเดียวกัน แต่ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้คนอยากเข้าไปชมความงามของน้ำตกแห่ง
    การเดินทางเพื่อเข้าไปชม น้ำตกเหวนรก ในปัจจุบันนั้นสะดวกขึ้นมาก เพราะถ้าเป็นสมัยก่อน ทุกคนจะต้องใช้เวลาเดินเท้าเพื่อเข้าไปยังตัวน้ำตกถึง 6 ชั่วโมงเลยทีเดียว แต่หลังจากที่มีการตัดถนนสายปราจีนบุรี-เขาใหญ่ พวกเราก็สามารถขับรถไปจอดใกล้ตัวน้ำตกได้มากขึ้น เพียงเดินจากลานจอดรถไปแค่ 1 กิโลเมตรก็ถึงตัวน้ำตกแล้ว

    และนี่ก็เป็นสิ่งที่นักเที่ยวพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เป็นสิ่งที่ดีที่สุดและน่ามาชมให้เห็นกับตา🥰
    เพื่อนๆท่านใดอยากให้เพจ เทพชวนเที่ยว หาข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวที่ใดมานำเสนอ คอมเม้นไว้ได้เลย
    ทีมงานจะจัดมาให้อีก อย่าลืมกดไลค์กดแชร์ กันด้วยนะจ๊ะ! ขอบคุณคร้าบ😍
    #อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่
    #ผาเดียวดาย
    #น้ำตกเหวสุวัต
    #น้ำตกเหวนรก
    #ทุ่งหญ้าเขาใหญ่

    5.สิ่งที่ดีที่สุด..ในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ “อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่” เป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรกของประเทศไทย มีพื้นที่ ครอบคลุม 4 จังหวัด ประกอบด้วย สระบุรี นครราชสีมา ปราจีนบุรี และนครนายก เป็นพื้นที่ผืนใหญ่ตั้งอยู่ในเทือกเขาพนมดงรัก ในส่วนหนึ่งของดงพญาเย็นหรือดงพญาไฟในอดีต ประกอบด้วยขุนเขาน้อยใหญ่สลับซับซ้อนหลายลูก เป็นแหล่งกำเนิดของต้นน้ำลำธารที่สำคัญหลายสาย เช่น แม่น้ำนครนายก และแม่น้ำมูล มีความหลากหลายทางชีวภาพ และเป็นบ้านหลังใหญ่ของสิ่งมีชีวิตที่สำคัญ หายาก และใกล้สูญพันธุ์หลายชนิด รวมถึงนกมากกว่า 280 ชนิด จึงทำให้เป็นที่นิยมของนักดูนกจากทั่วโลก นอกจากจะเป็นแหล่งธรรมชาติที่สำคัญของไทย ยังมีความสำคัญในระดับภูมิภาคอาเซียนและระดับโลก คือ อุทยานมรดกแห่งอาเซียน (ASEAN Heritage Park) และ มรดกโลกทางธรรมชาติ (World Heritage Site) และที่สำคัญยิ่งใกล้ช่วงสิ้นปี หรือประมาณปลายฝนต้นหนาว หรือช่วงเดือนปลายเดือนกันยายนเป็นต้นไป จะเป็นฤดูการท่องเที่ยว ของบรรดาผู้ที่หลงไหลในการเดินป่า และธรรมชาติที่ยังอุดมสมบูรณ์ของ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่แห่งนี้นี่เอง.😊 วันนี้เพจเทพชวนเที่ยว จึงขอยก 5. สิ่งที่ดีที่สุด ในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่มาให้รับชมกันจ้า 1.ได้สัมผัสธรรมชาติและสัตว์ป่าตามธรรมชาติ ที่ไม่ใช่สวนสัตว์อย่างใกล้ชิด🥰 อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่เป็นพื้นที่อนุรักษ์ที่มีสัตว์ป่าชุกชุมมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย เนื่องจากเป็นแหล่งอาหารที่เหมาะสมกับสัตว์ป่าหลายชนิดสัตว์ที่พบเห็นได้บ่อยและเป็นที่ดึงดูดใจผู้มาเยือน ได้แก่ ช้างป่า กระทิง หมาใน เก้ง กวางป่า ชะนี นกเงือก และลิงกัง 2.น้ำตกเหวสุวัติ น้ำตกสวยงาม ชุ่มช่ำหัวใจ😘 ยิ่งช่วงนี้ฝนตก น้ำตกยิ่งสวยงาม น้ำตกเหวสุวัต อยู่ที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ น้ำตกเหวสุวัตที่มาของชื่อเหวสุวัตินั้น ถูกเล่าต่อ ๆ กันมาว่า มีโจรคนหนึ่ง ชื่อสุวัติ หนีอาญาบ้านเมืองมาที่น้ำตกแห่งนี้ และเมื่อจนมุมต่อเจ้าหน้าที่ ก็ตัดสินจบชีวิตตัวเองลงที่น้ำตกแห่งนี้ 3.เสน่ห์อีกอย่างของการมาเที่ยวเขาใหญ่ คือการได้เข้าไปเยือนจุดชมวิวบนหน้าผาที่สวยที่สุดบนเขาใหญ่ นั่นคือ "ผาเดียวดาย" นั่นเองครับ ยิ่งถ้าคุณขึ้นมานอนค้างอ้างแรมที่จุดกางเต็นท์บนเขาใหญ่ล่ะก็ เท่ากับว่าจะได้โอกาสขึ้นไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ผาเดียวดายด้วย ตำนาน เรื่องเล่าของผาเดียวดาย เล่าเรื่องของผาเดียวดายสักนิด ที่มาของชื่อผานั้นมีอยู่ว่า นานมาแล้วมีหญิงสาวคนหนึ่งรักใคร่ชอบพอกับชายหนุ่มหน้าตาดีมีฐานะ แต่เนื่องจากทางบ้านของฝ่ายชายไม่ยอมรับเธอ ทั้งคู่จึงต้องแอบคบหากัน กระทั่งวันหนึ่งฝ่ายหญิงเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา เลยคิดจะหนีไปด้วยกันโดยตกลงจะมาพบกันที่ปลายผาที่ซึ่งทั้งสองนัดพบกันบ่อยๆ แต่พอถึงวันนัดชายหนุ่มกลับไม่มา เธอจึงท้อแท้ในชีวิตรัก สุดท้ายจึงกระโดดลงสู่ก้นเหวนั่นเอง😢 4.ทุ่งหญ้าที่เขาใหญ่ ป็นหนึ่งในที่เที่ยวที่ตั้งอยู่ภายในอุยานแห่งชาติเขาใหญ่ อยู่ตรงบริเวณหอดูสัตว์หนองผักชี และเป็นไฮไลต์ของที่นี่ ถือว่าเป็นจุดพักผ่อนชมวิวมุมสูง พร้อมทุ่งหญ้าสะวันนาไกลสุดตา ก่อนหน้านี้มี ปรากฏการณ์ “ทุ่งหญ้าฟีเวอร์” ทำเขาใหญ่แทบแตก หลังนักท่องเที่ยวแห่เช็กอินแน่น ขณะที่นักท่องเที่ยวไร้สำนึกจำนวนหนึ่งไม่สนกฎระเบียบ ลงไปเดินใน “โป่งสัตว์” ทั้งที่มีป้ายห้าม จนเกิดเป็นดราม่าให้คอมเม้นต์กันสนั่นบนโลกโซเชียล ถือเป็นอีกหนึ่งแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตในช่วงต้นฤดูฝนของบ้านเรา สำหรับวิวทิวทัศน์ของ “ทุ่งหญ้าเขาใหญ่” หรือ “ทุ่งหญ้าคาที่เขาใหญ่” ซึ่งหลังสายฝนโปรยสายท้องทุ่งหญ้ากว้างใหญ่หลาย ๆ จุดในพื้นที่ “อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่” จะเติบโตเขียวขจี ก่อนจะออกดอกสีขาวโพลน ยามต้องสายลมจะโบกพลิ้วไสวดูโรแมนติก ดึงดูดให้นักท่องเที่ยวจำนวนมากเดินทางไปถ่ายรูปจุดเช็กอินกันเป็นจำนวนมาก 5. น้ำตกเหวนรก เป็นน้ำตกขนาดใหญ่ 3 ชั้น ตั้งอยู่ใน อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ฝั่งจังหวัดนครนายก จากความสูงในแต่ละชั้นที่ไม่ต่ำกว่า 50 เมตรนั้น ก็พอจะดูออกว่าความสูงโดยรวมของน้ำตกแห่งนี้จะต้องไม่ต่ำกว่า 150 เมตรอย่างแน่นอน ส่วนที่มาของชื่อ น้ำตกเหวนรก มาจากลักษณะของมวลน้ำมหาศาลที่ตกลงมาจากผาสูงปรี๊ด ซ่อนตัวอยู่ในหุบเหว ดูลึกลับซับซ้อน และหวาดเสียวในเวลาเดียวกัน แต่ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้คนอยากเข้าไปชมความงามของน้ำตกแห่ง การเดินทางเพื่อเข้าไปชม น้ำตกเหวนรก ในปัจจุบันนั้นสะดวกขึ้นมาก เพราะถ้าเป็นสมัยก่อน ทุกคนจะต้องใช้เวลาเดินเท้าเพื่อเข้าไปยังตัวน้ำตกถึง 6 ชั่วโมงเลยทีเดียว แต่หลังจากที่มีการตัดถนนสายปราจีนบุรี-เขาใหญ่ พวกเราก็สามารถขับรถไปจอดใกล้ตัวน้ำตกได้มากขึ้น เพียงเดินจากลานจอดรถไปแค่ 1 กิโลเมตรก็ถึงตัวน้ำตกแล้ว และนี่ก็เป็นสิ่งที่นักเที่ยวพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เป็นสิ่งที่ดีที่สุดและน่ามาชมให้เห็นกับตา🥰 เพื่อนๆท่านใดอยากให้เพจ เทพชวนเที่ยว หาข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวที่ใดมานำเสนอ คอมเม้นไว้ได้เลย ทีมงานจะจัดมาให้อีก อย่าลืมกดไลค์กดแชร์ กันด้วยนะจ๊ะ! ขอบคุณคร้าบ😍 #อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ #ผาเดียวดาย #น้ำตกเหวสุวัต #น้ำตกเหวนรก #ทุ่งหญ้าเขาใหญ่
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 734 มุมมอง 0 รีวิว
  • ค้นพบความลึกลับของพลังกายทิพย์ ฝึกพัฒนากายและจิตด้วย "ลมหายใจ"

    📚 หนังสือ "วิทยาศาสตร์ของการหายใจ กายทิพย์ในตัวคุณ"
    หนังสือว่าด้วยเรื่องของการหายใจเล่มนี้ จะนำพาผู้อ่านก้าวข้ามกรอบความคิดแบบเดิมๆ ต่างจากคู่มือดูแลสุขภาพทั่ว ๆ ไปอย่างสิ้นเชิง

    https://s.shopee.co.th/1B2EXjZ07u
    ค้นพบความลึกลับของพลังกายทิพย์ ฝึกพัฒนากายและจิตด้วย "ลมหายใจ" 📚 หนังสือ "วิทยาศาสตร์ของการหายใจ กายทิพย์ในตัวคุณ" หนังสือว่าด้วยเรื่องของการหายใจเล่มนี้ จะนำพาผู้อ่านก้าวข้ามกรอบความคิดแบบเดิมๆ ต่างจากคู่มือดูแลสุขภาพทั่ว ๆ ไปอย่างสิ้นเชิง https://s.shopee.co.th/1B2EXjZ07u
    Like
    2
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 264 มุมมอง 0 รีวิว
  • ✅อะไรอยู่ในวัคซีน
    ✍️ส่วนผสมในว๊าค
    เผยแพร่ : 31 สิงหาคม 2564 • ปรับปรุง : 30 สิงหาคม 2565
    https://nobulart.com/covid-19-vaccine-ingredients/
    ✍️สรุปโดยโค๊ชนาตาลี
    https://healthcoachnatalie.podia.com/view/courses/ce6ae42e-4da8-451f-9808-0702bfe64236/1093880-ep-2/3307737
    ✍️ ep8 โรคภัยที่มากับวอซอ
    https://rumble.com/v1hntuf-ep8-.html
    ✍️ คลิปอธิบายกราฟีนอ๊อกไซด์คืออะไร
    https://t.me/ThaiPitaksithData/1531
    ✍️ เอกสารจาก Pf iz er ถูกศาลสั่งให้เปิดเผยข้อมูลว่าการฉีdวอซอไฟเซสามารถก่อให้เกิด1,291 โรค และภายใน 90 วัน แรกมีผู้เสียชีวิต 1,223 คน
    https://www.rookon.com/?p=538
    ✍️ คลิป 9 ชั่วโมง ที่คุณจะอึ้ง ว่าเขาใส่อะไรมาในวอซอโคขวิด
    https://odysee.com/@renegade:2/Stanley-Plotkin-Vaccines-Deposition-Under-Oath-9-Hour-Full-Video:5
    ✍️เชื้อทริพาโนโซมา(Trypanosoma) ที่ใส่มากับยาฉีดยีนไวรัสโควิด
    https://t.me/ThaiPitaksithData/4125
    ✍️แถลงการณ์ที่ไม่แจ้งส่วนผสมในวัคซีน
    https://rumble.com/vn8kdt--reutlingen.html
    ✍️แถลงการณ์วัตถุลึกลับที่พบจากการชันสูตรศพ
    https://rumble.com/vn8kwp--pathological-laboratory-in-reutlingen.html
    ✍️แถลงการณ์วัตถุลึกลับ ที่พบจากการชันสูตรศพ ซึ่งวัสดุนี้มีส่วนผสมของเหล็กโครเมียมและนิกเกิล
    https://t.me/roong_channel/93
    ✍️หากเขาเอา Nanobot เข้าไปในตัวคุณได้ ถ้าเขาจะทำให้คุณเป็น Zombie เขาก็ทำได้
    https://t.me/roong_channel/107
    ✅อะไรอยู่ในวัคซีน ✍️ส่วนผสมในว๊าค เผยแพร่ : 31 สิงหาคม 2564 • ปรับปรุง : 30 สิงหาคม 2565 https://nobulart.com/covid-19-vaccine-ingredients/ ✍️สรุปโดยโค๊ชนาตาลี https://healthcoachnatalie.podia.com/view/courses/ce6ae42e-4da8-451f-9808-0702bfe64236/1093880-ep-2/3307737 ✍️ ep8 โรคภัยที่มากับวอซอ https://rumble.com/v1hntuf-ep8-.html ✍️ คลิปอธิบายกราฟีนอ๊อกไซด์คืออะไร https://t.me/ThaiPitaksithData/1531 ✍️ เอกสารจาก Pf iz er ถูกศาลสั่งให้เปิดเผยข้อมูลว่าการฉีdวอซอไฟเซสามารถก่อให้เกิด1,291 โรค และภายใน 90 วัน แรกมีผู้เสียชีวิต 1,223 คน https://www.rookon.com/?p=538 ✍️ คลิป 9 ชั่วโมง ที่คุณจะอึ้ง ว่าเขาใส่อะไรมาในวอซอโคขวิด https://odysee.com/@renegade:2/Stanley-Plotkin-Vaccines-Deposition-Under-Oath-9-Hour-Full-Video:5 ✍️เชื้อทริพาโนโซมา(Trypanosoma) ที่ใส่มากับยาฉีดยีนไวรัสโควิด https://t.me/ThaiPitaksithData/4125 ✍️แถลงการณ์ที่ไม่แจ้งส่วนผสมในวัคซีน https://rumble.com/vn8kdt--reutlingen.html ✍️แถลงการณ์วัตถุลึกลับที่พบจากการชันสูตรศพ https://rumble.com/vn8kwp--pathological-laboratory-in-reutlingen.html ✍️แถลงการณ์วัตถุลึกลับ ที่พบจากการชันสูตรศพ ซึ่งวัสดุนี้มีส่วนผสมของเหล็กโครเมียมและนิกเกิล https://t.me/roong_channel/93 ✍️หากเขาเอา Nanobot เข้าไปในตัวคุณได้ ถ้าเขาจะทำให้คุณเป็น Zombie เขาก็ทำได้ https://t.me/roong_channel/107
    Like
    1
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 361 มุมมอง 0 รีวิว
  • 🍀
    "การหายใจ" .... เชื่อมโยงกับระบบภายในร่างกาย และจิตใจอย่างซับซ้อน มันไม่ใช่แค่การสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดเพื่อดำรงชีพเท่านั้น เพราะการหายใจอย่างถูกวิธี เปรียบเสมือนกุญแจสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่การมีสุขภาพกายที่แข็งแรง การเข้าถึงพลังกายทิพย์ เพื่อสร้างสติปัญญาที่เฉียบแหลม

    ค้นพบความลึกลับของพลังกายทิพย์ ฝึกพัฒนากายและจิตด้วย "ลมหายใจ"

    📚 หนังสือ "วิทยาศาสตร์ของการหายใจ กายทิพย์ในตัวคุณ"
    หนังสือว่าด้วยเรื่องของการหายใจเล่มนี้ จะนำพาผู้อ่านก้าวข้ามกรอบความคิดแบบเดิมๆ ต่างจากคู่มือดูแลสุขภาพทั่ว ๆ ไปอย่างสิ้นเชิง

    https://s.shopee.co.th/1B2EXjZ07u
    🍀 "การหายใจ" .... เชื่อมโยงกับระบบภายในร่างกาย และจิตใจอย่างซับซ้อน มันไม่ใช่แค่การสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดเพื่อดำรงชีพเท่านั้น เพราะการหายใจอย่างถูกวิธี เปรียบเสมือนกุญแจสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่การมีสุขภาพกายที่แข็งแรง การเข้าถึงพลังกายทิพย์ เพื่อสร้างสติปัญญาที่เฉียบแหลม ค้นพบความลึกลับของพลังกายทิพย์ ฝึกพัฒนากายและจิตด้วย "ลมหายใจ" 📚 หนังสือ "วิทยาศาสตร์ของการหายใจ กายทิพย์ในตัวคุณ" หนังสือว่าด้วยเรื่องของการหายใจเล่มนี้ จะนำพาผู้อ่านก้าวข้ามกรอบความคิดแบบเดิมๆ ต่างจากคู่มือดูแลสุขภาพทั่ว ๆ ไปอย่างสิ้นเชิง https://s.shopee.co.th/1B2EXjZ07u
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 633 มุมมอง 0 รีวิว
Pages Boosts