น้ำอัดลมมีจุดเริ่มต้นในฐานะยาดำรับสงวนสิทธิ์อีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งจะกลายมาเป็นอุตสาหกรรมที่ทำกำไรได้มหาศาลในช่วงครึ่งหลังของ ศตวรรษที่ 19 โคคา-โคลาเป็นผลงานการคิดค้นของจอห์น เพมเบอร์ตัน คนทำยาตำรับสงวนสิทธิ์ในแอตแลนตา เขาค้นพบเครื่องดื่มชนิดนี้จากการ นำสูตรแวงมารีอานี ไวน์ฝรั่งเศสที่ได้รับความนิยมสูง (แฟนๆ ของไวน์นี้ มีทั้งโธมัส เอดิสัน, เอช.จี. เวลส์, ประธานาธิบดีวิลเลียม แมคคินลีย์ และ ประธานาธิบดีของฝรั่งเศสอีกหกคนรวมอยู่ด้วย) ซึ่งชงกับผงใบโคคา (โคเคน) มาผสมเข้ากับเมล็ดของต้นโคลา (อันเป็นส่วนประกอบยอดนิยม อีกอย่างหนึ่งของยาตำรับสงวนสิทธิ์) และน้ำโซดาที่แจกในร้านน้ำอัดลมเพมเบอร์ตันตัดไวน์ออกจากสูตรของเขาในปี 1885 เมื่อเทศมณฑลท้องถิ่น ของจอร์เจียลงคะแนนเสียงให้ห้ามขายแอลกอฮอล์ ตอนนั้นเองที่เขาเติม น้ำตาลเข้ามากลบความขมตามธรรมชาติของโคลาและใบโคคา เขาโฆษณา ส่วนผสมนี้ว่าเป็น “เครื่องดื่มรสอร่อยแสนเร้าใจที่ให้ความกระปรี้กระเปร่า และกำลังวังชา... เป็นยาบำรุงสมองอันล้ำค่าและยารักษาภาวะความ เจ็บป่วยทางประสาททั้งปวง ไม่ว่าจะเป็นอาการปวดศีรษะคลื่นไส้ อาการ ปวดประสาท โรคฮิสทีเรีย ความเศร้าซึม และอื่นๆ อีกมากมาย” จากหนังสือ #หวานซ่อนตาย #TheCaseAgainstSugar