คณะราษฎรฝ่ายพลเรือนข้างนายปรีดี ประสบความสำเร็จในการนำสยามสู่ "ความเจริญ" ตามสมควร แต่ความพยายามสร้างความชอบธรรมให้กับระบอบการปกครองใหม่ผ่านระบบผู้แทนราษฎร ไม่ได้ก้าวหน้าไปเท่าที่ควร รัฐธรรมนูญฉบับถาวรซึ่งประกาศใช้เมื่อเดือนธันวาคม ๒๔๗๕ กำหนดให้มี สภาเดียวโดยมีสมาชิก ๒ ประเภท ครึ่งหนึ่งมาจากการเลือกตั้งอีกครึ่งหนึ่งมาจากการแต่งตั้ง โดยทฤษฎีคณะรัฐมนตรีต้องรับผิดชอบกับสภานี้ แต่ก็อาจจะครอบงำสภาได้โดยใช้สมาชิกแต่งตั้งครึ่งหนึ่งนั้น ต้นปี ๒๔๗๖ กลุ่มนิยมเจ้ากลุ่มหนึ่งพยายามก่อตั้งพรรคการเมือง แต่พระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวไม่ทรง ยินยอมและทรงพยายามทำให้พรรคการเมืองทั้งหมดผิดกฎหมาย ซึ่งรวมทั้งคณะราษฎรด้วยต่อมาสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเสนอร่างพระราชบัญญัติพรรคการเมือง แต่รัฐบาลก็ปฏิเสธด้วยกลัวว่าถ้าผ่านกฎหมายนี้จะเอื้อให้ กลุ่มนิยมเจ้าหวนคืนสู่อำนาจได้อีก จากหนังสือ #ประวัติศาสตร์ไทยร่วมสมัย