“จะนำทีมที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญได้อย่างไร — เมื่อความรู้ไม่ใช่คำตอบ แต่การสื่อสารคือพลังที่แท้จริงของผู้นำ”
บทความจาก Ibrahim Diallo ได้ถ่ายทอดประสบการณ์ตรงของเขาในฐานะหัวหน้าทีมพัฒนา ที่ต้องทำงานร่วมกับผู้เชี่ยวชาญหลากหลายด้าน ตั้งแต่ backend ที่เข้าใจระบบ microservice ลึกซึ้ง, frontend ที่ debug React ได้ในฝัน, ไปจนถึงทีมผลิตภัณฑ์ที่รู้ทุกเส้นทางของผู้ใช้บนเว็บไซต์ แต่ในฐานะ “ผู้นำ” เขากลับไม่ใช่คนที่รู้ลึกที่สุดในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แล้วบทบาทของเขาคืออะไร?
คำตอบคือ “การเป็นนักแปล” — ไม่ใช่แปลภาษา แต่แปลความคิดระหว่างทีมต่าง ๆ ให้เข้าใจตรงกัน เช่น เมื่อ backend บอกว่าระบบ authentication ใหม่จะใช้เวลา 3 สัปดาห์ เขาไม่ได้ลงลึกเรื่อง OAuth หรือ JWT แต่คิดว่าจะอธิบายให้ทีมผลิตภัณฑ์เข้าใจอย่างไรว่า “ทำไมมันไม่เสร็จภายในสัปดาห์นี้”
การนำทีมในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ ไม่ใช่การเป็นคนที่ฉลาดที่สุด แต่คือการมีทักษะทางสังคมที่ดีพอจะทำให้การประชุมเกิดผลลัพธ์ เช่น การรู้ว่าเมื่อใดควรปล่อยให้การถกเถียงทางเทคนิคดำเนินต่อไป และเมื่อใดควรหยุดเพราะมันเริ่มกลายเป็นเรื่องส่วนตัว
อีกหนึ่งบทเรียนสำคัญคือ “การนิยามปัญหาให้ชัดเจน” เพราะบางครั้งทีมมัวแต่ถกเถียงเรื่อง caching strategy ทั้งที่ปัญหาจริงคือ “ผู้ใช้รู้สึกว่าเว็บช้า” ซึ่งอาจเกิดจากหลายสาเหตุ เช่น cart โหลดไม่ขึ้น หรือ event trigger ผิดเวลา การนิยามปัญหาชัดเจนจะช่วยให้ผู้เชี่ยวชาญแต่ละคนสามารถเสนอทางออกที่ตรงจุดได้
สุดท้ายคือ “การกล้ายอมรับว่าไม่รู้” เพราะการแกล้งรู้ทุกอย่างในห้องที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญจะทำให้คุณดูโง่ การพูดว่า “ไม่รู้ แต่เราจะหาคำตอบไปด้วยกัน” คือการเปิดพื้นที่ให้ทีมแสดงศักยภาพ และสร้างวัฒนธรรมที่เน้นการแก้ปัญหา มากกว่าการปกป้องอัตตา
ข้อมูลสำคัญจากบทความ
ผู้นำไม่จำเป็นต้องรู้ลึกที่สุด แต่ต้องรู้วิธีเชื่อมโยงความรู้ระหว่างทีม
บทบาทหลักคือการ “แปล” ความคิดระหว่างทีมเทคนิค, ผลิตภัณฑ์ และผู้บริหาร
การสื่อสารที่ดีสำคัญกว่าความรู้เชิงเทคนิคในห้องที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ
ต้องรู้ว่าเมื่อใดควรปล่อยให้การถกเถียงดำเนินต่อ และเมื่อใดควรแทรกแซง
การนิยามปัญหาให้ชัดเจนช่วยให้ทีมแก้ไขได้ตรงจุด
การยอมรับว่า “ไม่รู้” คือการเปิดพื้นที่ให้ทีมร่วมกันหาคำตอบ
ผู้นำควรเป็นคนตั้งคำถามที่ถูกต้อง ไม่ใช่คนมีคำตอบเสมอไป
การสื่อสารต้องปรับตามผู้ฟัง เช่น ใช้ภาษาที่ต่างกันสำหรับนักพัฒนา, ทีมผลิตภัณฑ์, และผู้บริหาร
การตัดสินใจที่ดีต้องมีเหตุผล ไม่ใช่แค่ “เพราะฉันเป็นหัวหน้า”
ข้อมูลเสริมจากภายนอก
ทักษะการสื่อสารข้ามทีม (cross-functional communication) เป็นหนึ่งใน soft skill ที่องค์กรยุคใหม่ให้ความสำคัญ
การนิยามปัญหา (problem framing) เป็นหัวใจของการแก้ปัญหาในทีมที่มีความเชี่ยวชาญหลากหลาย
การยอมรับว่าไม่รู้ เป็นหนึ่งในหลักของ “intellectual humility” ที่ช่วยสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้
การใช้ภาษาที่เหมาะสมกับผู้ฟังช่วยลดความขัดแย้งและเพิ่มความเข้าใจร่วม
ผู้นำที่ดีไม่ใช่คนที่ตัดสินใจเร็วที่สุด แต่คือคนที่สร้างพื้นที่ให้ทีมตัดสินใจร่วมกันได้ดีที่สุด
https://idiallo.com/blog/how-to-lead-in-a-room-full-of-experts
บทความจาก Ibrahim Diallo ได้ถ่ายทอดประสบการณ์ตรงของเขาในฐานะหัวหน้าทีมพัฒนา ที่ต้องทำงานร่วมกับผู้เชี่ยวชาญหลากหลายด้าน ตั้งแต่ backend ที่เข้าใจระบบ microservice ลึกซึ้ง, frontend ที่ debug React ได้ในฝัน, ไปจนถึงทีมผลิตภัณฑ์ที่รู้ทุกเส้นทางของผู้ใช้บนเว็บไซต์ แต่ในฐานะ “ผู้นำ” เขากลับไม่ใช่คนที่รู้ลึกที่สุดในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แล้วบทบาทของเขาคืออะไร?
คำตอบคือ “การเป็นนักแปล” — ไม่ใช่แปลภาษา แต่แปลความคิดระหว่างทีมต่าง ๆ ให้เข้าใจตรงกัน เช่น เมื่อ backend บอกว่าระบบ authentication ใหม่จะใช้เวลา 3 สัปดาห์ เขาไม่ได้ลงลึกเรื่อง OAuth หรือ JWT แต่คิดว่าจะอธิบายให้ทีมผลิตภัณฑ์เข้าใจอย่างไรว่า “ทำไมมันไม่เสร็จภายในสัปดาห์นี้”
การนำทีมในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ ไม่ใช่การเป็นคนที่ฉลาดที่สุด แต่คือการมีทักษะทางสังคมที่ดีพอจะทำให้การประชุมเกิดผลลัพธ์ เช่น การรู้ว่าเมื่อใดควรปล่อยให้การถกเถียงทางเทคนิคดำเนินต่อไป และเมื่อใดควรหยุดเพราะมันเริ่มกลายเป็นเรื่องส่วนตัว
อีกหนึ่งบทเรียนสำคัญคือ “การนิยามปัญหาให้ชัดเจน” เพราะบางครั้งทีมมัวแต่ถกเถียงเรื่อง caching strategy ทั้งที่ปัญหาจริงคือ “ผู้ใช้รู้สึกว่าเว็บช้า” ซึ่งอาจเกิดจากหลายสาเหตุ เช่น cart โหลดไม่ขึ้น หรือ event trigger ผิดเวลา การนิยามปัญหาชัดเจนจะช่วยให้ผู้เชี่ยวชาญแต่ละคนสามารถเสนอทางออกที่ตรงจุดได้
สุดท้ายคือ “การกล้ายอมรับว่าไม่รู้” เพราะการแกล้งรู้ทุกอย่างในห้องที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญจะทำให้คุณดูโง่ การพูดว่า “ไม่รู้ แต่เราจะหาคำตอบไปด้วยกัน” คือการเปิดพื้นที่ให้ทีมแสดงศักยภาพ และสร้างวัฒนธรรมที่เน้นการแก้ปัญหา มากกว่าการปกป้องอัตตา
ข้อมูลสำคัญจากบทความ
ผู้นำไม่จำเป็นต้องรู้ลึกที่สุด แต่ต้องรู้วิธีเชื่อมโยงความรู้ระหว่างทีม
บทบาทหลักคือการ “แปล” ความคิดระหว่างทีมเทคนิค, ผลิตภัณฑ์ และผู้บริหาร
การสื่อสารที่ดีสำคัญกว่าความรู้เชิงเทคนิคในห้องที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ
ต้องรู้ว่าเมื่อใดควรปล่อยให้การถกเถียงดำเนินต่อ และเมื่อใดควรแทรกแซง
การนิยามปัญหาให้ชัดเจนช่วยให้ทีมแก้ไขได้ตรงจุด
การยอมรับว่า “ไม่รู้” คือการเปิดพื้นที่ให้ทีมร่วมกันหาคำตอบ
ผู้นำควรเป็นคนตั้งคำถามที่ถูกต้อง ไม่ใช่คนมีคำตอบเสมอไป
การสื่อสารต้องปรับตามผู้ฟัง เช่น ใช้ภาษาที่ต่างกันสำหรับนักพัฒนา, ทีมผลิตภัณฑ์, และผู้บริหาร
การตัดสินใจที่ดีต้องมีเหตุผล ไม่ใช่แค่ “เพราะฉันเป็นหัวหน้า”
ข้อมูลเสริมจากภายนอก
ทักษะการสื่อสารข้ามทีม (cross-functional communication) เป็นหนึ่งใน soft skill ที่องค์กรยุคใหม่ให้ความสำคัญ
การนิยามปัญหา (problem framing) เป็นหัวใจของการแก้ปัญหาในทีมที่มีความเชี่ยวชาญหลากหลาย
การยอมรับว่าไม่รู้ เป็นหนึ่งในหลักของ “intellectual humility” ที่ช่วยสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้
การใช้ภาษาที่เหมาะสมกับผู้ฟังช่วยลดความขัดแย้งและเพิ่มความเข้าใจร่วม
ผู้นำที่ดีไม่ใช่คนที่ตัดสินใจเร็วที่สุด แต่คือคนที่สร้างพื้นที่ให้ทีมตัดสินใจร่วมกันได้ดีที่สุด
https://idiallo.com/blog/how-to-lead-in-a-room-full-of-experts
🧠 “จะนำทีมที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญได้อย่างไร — เมื่อความรู้ไม่ใช่คำตอบ แต่การสื่อสารคือพลังที่แท้จริงของผู้นำ”
บทความจาก Ibrahim Diallo ได้ถ่ายทอดประสบการณ์ตรงของเขาในฐานะหัวหน้าทีมพัฒนา ที่ต้องทำงานร่วมกับผู้เชี่ยวชาญหลากหลายด้าน ตั้งแต่ backend ที่เข้าใจระบบ microservice ลึกซึ้ง, frontend ที่ debug React ได้ในฝัน, ไปจนถึงทีมผลิตภัณฑ์ที่รู้ทุกเส้นทางของผู้ใช้บนเว็บไซต์ แต่ในฐานะ “ผู้นำ” เขากลับไม่ใช่คนที่รู้ลึกที่สุดในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แล้วบทบาทของเขาคืออะไร?
คำตอบคือ “การเป็นนักแปล” — ไม่ใช่แปลภาษา แต่แปลความคิดระหว่างทีมต่าง ๆ ให้เข้าใจตรงกัน เช่น เมื่อ backend บอกว่าระบบ authentication ใหม่จะใช้เวลา 3 สัปดาห์ เขาไม่ได้ลงลึกเรื่อง OAuth หรือ JWT แต่คิดว่าจะอธิบายให้ทีมผลิตภัณฑ์เข้าใจอย่างไรว่า “ทำไมมันไม่เสร็จภายในสัปดาห์นี้”
การนำทีมในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ ไม่ใช่การเป็นคนที่ฉลาดที่สุด แต่คือการมีทักษะทางสังคมที่ดีพอจะทำให้การประชุมเกิดผลลัพธ์ เช่น การรู้ว่าเมื่อใดควรปล่อยให้การถกเถียงทางเทคนิคดำเนินต่อไป และเมื่อใดควรหยุดเพราะมันเริ่มกลายเป็นเรื่องส่วนตัว
อีกหนึ่งบทเรียนสำคัญคือ “การนิยามปัญหาให้ชัดเจน” เพราะบางครั้งทีมมัวแต่ถกเถียงเรื่อง caching strategy ทั้งที่ปัญหาจริงคือ “ผู้ใช้รู้สึกว่าเว็บช้า” ซึ่งอาจเกิดจากหลายสาเหตุ เช่น cart โหลดไม่ขึ้น หรือ event trigger ผิดเวลา การนิยามปัญหาชัดเจนจะช่วยให้ผู้เชี่ยวชาญแต่ละคนสามารถเสนอทางออกที่ตรงจุดได้
สุดท้ายคือ “การกล้ายอมรับว่าไม่รู้” เพราะการแกล้งรู้ทุกอย่างในห้องที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญจะทำให้คุณดูโง่ การพูดว่า “ไม่รู้ แต่เราจะหาคำตอบไปด้วยกัน” คือการเปิดพื้นที่ให้ทีมแสดงศักยภาพ และสร้างวัฒนธรรมที่เน้นการแก้ปัญหา มากกว่าการปกป้องอัตตา
✅ ข้อมูลสำคัญจากบทความ
➡️ ผู้นำไม่จำเป็นต้องรู้ลึกที่สุด แต่ต้องรู้วิธีเชื่อมโยงความรู้ระหว่างทีม
➡️ บทบาทหลักคือการ “แปล” ความคิดระหว่างทีมเทคนิค, ผลิตภัณฑ์ และผู้บริหาร
➡️ การสื่อสารที่ดีสำคัญกว่าความรู้เชิงเทคนิคในห้องที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ
➡️ ต้องรู้ว่าเมื่อใดควรปล่อยให้การถกเถียงดำเนินต่อ และเมื่อใดควรแทรกแซง
➡️ การนิยามปัญหาให้ชัดเจนช่วยให้ทีมแก้ไขได้ตรงจุด
➡️ การยอมรับว่า “ไม่รู้” คือการเปิดพื้นที่ให้ทีมร่วมกันหาคำตอบ
➡️ ผู้นำควรเป็นคนตั้งคำถามที่ถูกต้อง ไม่ใช่คนมีคำตอบเสมอไป
➡️ การสื่อสารต้องปรับตามผู้ฟัง เช่น ใช้ภาษาที่ต่างกันสำหรับนักพัฒนา, ทีมผลิตภัณฑ์, และผู้บริหาร
➡️ การตัดสินใจที่ดีต้องมีเหตุผล ไม่ใช่แค่ “เพราะฉันเป็นหัวหน้า”
✅ ข้อมูลเสริมจากภายนอก
➡️ ทักษะการสื่อสารข้ามทีม (cross-functional communication) เป็นหนึ่งใน soft skill ที่องค์กรยุคใหม่ให้ความสำคัญ
➡️ การนิยามปัญหา (problem framing) เป็นหัวใจของการแก้ปัญหาในทีมที่มีความเชี่ยวชาญหลากหลาย
➡️ การยอมรับว่าไม่รู้ เป็นหนึ่งในหลักของ “intellectual humility” ที่ช่วยสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้
➡️ การใช้ภาษาที่เหมาะสมกับผู้ฟังช่วยลดความขัดแย้งและเพิ่มความเข้าใจร่วม
➡️ ผู้นำที่ดีไม่ใช่คนที่ตัดสินใจเร็วที่สุด แต่คือคนที่สร้างพื้นที่ให้ทีมตัดสินใจร่วมกันได้ดีที่สุด
https://idiallo.com/blog/how-to-lead-in-a-room-full-of-experts
0 Comments
0 Shares
16 Views
0 Reviews