สำหรับชาวเกาะอีสเตอร์ การตัดไม้ทำลายป่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพราะต้นไม้ทุกต้นที่โค่นล้มลงไปทำให้มีพื้นที่เพาะปลูกมากขึ้น ในบทความปี 2013 มารา มัลรูนีย์ (Mara Mulrooney) นักโบราณคดี แสดงให้เห็นว่าที่จริงการผลิตอาหารเพิ่มขึ้นหลังจากที่ต้นไม้หายไป เพราะชาวเกาะใช้วิธีทำฟาร์มที่ฉลาด เช่น เรียงหินก้อนเล็กๆเป็นชั้น เพื่อป้องกันพืชพรรณจากลมและรักษาความร้อนกับความชื้นเอาไว้่ ตามคำบอกเล่าของทหารเรือรัสเซีย เมื่อถึงปี 1804 ยังคงมีโมไอตั้งตระหง่านอยู่แค่ไม่กี่ตัวเท่านั้น ที่เหลือล้มลงมาหมดหรือ ไม่ก็ถูกโค่นลงมาอย่างจงใจ หรือบางทีอาจจะเป็นได้ทั้งสองแบบอย่างละนิดละหน่อย ไม่ว่าจะเพราะอะไร ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับโมไอ จางหายไปกลายเป็นความคลุมเครือ และเราจะไม่มีวันรู้ว่าเพราะอะไร มันถึงโค่นล้มลงมา มีการเสนอสมมติฐานสองข้อซึ่งข้อใดข้อหนึ่งหรือทั้งสองข้ออาจจะถูกต้องก็ได้ ข้อหนึ่งคือชาวเกาะค้นพบกิจกรรมยามว่างอย่างใหม่หลังจากพื้นที่ป่าหมดไปแล้ว ก็เป็นเรื่องยากที่จะเคลื่อนย้ายรูปสลักหินใหญ่นี้ไปรอบๆ ดังนั้นผู้คนจึงหาอะไรใหม่ๆทำ สมมติฐานอีกข้อหนึ่งว่าด้วยสิ่งที่นักวิชาการเรียกว่า “ลัทธิ บูชาเรือวิเศษ” ซึ่งก็คือความหมกมุ่นในชาวตะวันตกและข้าวของของพวกเขา” ด้วยเหตุผลบางอย่างชาวเกาะอีสเตอร์สนอกสนใจหมวก คณะเดินทางชาวฝรั่งเศสคณะหนึ่งสูญเสียหมวกไปทั้งหมดตั้งแต่ วันแรกที่ไปถึงทำให้พวกชาวเกาะชอบอกชอบใจกันใหญ่ #จากหนังสือ #Humankind