โต๊ะรกๆก็ไม่ต่างอะไรจากกล่องอีเมล์ขาเข้าที่เต็มไปด้วยข้อความ ซึ่งเป็นปัญหาที่ตามหลอกหลอนคนทำงานยุคใหม่จำนวนมาก ทั้งสองตัวอย่างนี้ล้วนแสดงให้เห็นถึงการที่สิ่งของเข้ามาควบคุมการดำเนินชีวิตของเรา ผลที่ตามมาคือประสิทธิภาพในการทำงานของเราย่ำแย่ลง ครั้งหนึ่งหลังจากที่ผมบรรยายให้กับพนักงานของโรงงานขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง แบร์รีหนึ่งในผู้บริหารระดับสูงก็เชิญผมไปที่ห้องทำงานของเขา แต่ก่อนที่เราจะก้าวเข้าไปในห้อง แบร์รีก็เอ่ยปากขอโทษพร้อมทั้งบอกว่าห้องทำงานของเขารกมาก ปรากฏว่าสภาพของห้องนั้นดูราวกับเพิ่งถูกเด็ก 4ขวบเข้ามารื้อค้นเล่น แต่แบร์รียังมีปัญหาอื่นที่น่าหนักใจกว่านั่นคืออีเมล์ แบร์รีกล่าวว่างานที่เขารับผิดชอบในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาทำให้เขาไม่มีเวลาเลย และระหว่างนั้นก็มีอีเมล์มากกว่า 1,400 ฉบับหลั่งไหลเข้ามา ตอนนี้เขาทำงานนั้นเสร็จแล้วและรู้ดีว่าต้องจัดการกับอีเมล์เหล่านั้น แต่แค่คิดถึงมันเขาก็เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา ผมกวาดตาดูไปพร้อมกับแบร์รีขณะที่ เขาเลื่อนรายการอีเมล์ที่ยังไม่ได้อ่านในกล่องขาเข้าไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าหลังจากนั้นสามนาทีเราก็ยังกวาดตาดูอีเมล์ได้ไม่ถึง 1 ใน 4 แล้วแบร์รี ก็พูดขึ้นว่า“ผมไม่มีทางจัดการกับอีเมล์จำนวนมหาศาลเหล่านี้ได้แน่ แถมมันยังอาจทำให้คอมพิวเตอร์ของผมติดไวรัสจนพังเลยก็ได้” แบร์รีเครียดมากเสียจนร่างกายตอบสนองต่อความเครียดทันทีทุกครั้งที่มีอีเมล์ฉบับใหม่เข้ามา แค่นึกถึงอีเมล์เขาก็รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาแล้ว นอกจากแบร์รีจะไม่อยากจัดการกับอีเมล์เหล่านั้น สถานการณ์ที่เป็นอยู่ยังทำให้เขารู้สึกแย่จนไม่อยากทำงานอะไรเลยด้วย

จากหนังสือ #TheHappinessAdvantage #ความสุขกับความสำเร็จอะไรเกิดก่อนกัน
โต๊ะรกๆก็ไม่ต่างอะไรจากกล่องอีเมล์ขาเข้าที่เต็มไปด้วยข้อความ ซึ่งเป็นปัญหาที่ตามหลอกหลอนคนทำงานยุคใหม่จำนวนมาก ทั้งสองตัวอย่างนี้ล้วนแสดงให้เห็นถึงการที่สิ่งของเข้ามาควบคุมการดำเนินชีวิตของเรา ผลที่ตามมาคือประสิทธิภาพในการทำงานของเราย่ำแย่ลง ครั้งหนึ่งหลังจากที่ผมบรรยายให้กับพนักงานของโรงงานขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง แบร์รีหนึ่งในผู้บริหารระดับสูงก็เชิญผมไปที่ห้องทำงานของเขา แต่ก่อนที่เราจะก้าวเข้าไปในห้อง แบร์รีก็เอ่ยปากขอโทษพร้อมทั้งบอกว่าห้องทำงานของเขารกมาก ปรากฏว่าสภาพของห้องนั้นดูราวกับเพิ่งถูกเด็ก 4ขวบเข้ามารื้อค้นเล่น แต่แบร์รียังมีปัญหาอื่นที่น่าหนักใจกว่านั่นคืออีเมล์ แบร์รีกล่าวว่างานที่เขารับผิดชอบในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาทำให้เขาไม่มีเวลาเลย และระหว่างนั้นก็มีอีเมล์มากกว่า 1,400 ฉบับหลั่งไหลเข้ามา ตอนนี้เขาทำงานนั้นเสร็จแล้วและรู้ดีว่าต้องจัดการกับอีเมล์เหล่านั้น แต่แค่คิดถึงมันเขาก็เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา ผมกวาดตาดูไปพร้อมกับแบร์รีขณะที่ เขาเลื่อนรายการอีเมล์ที่ยังไม่ได้อ่านในกล่องขาเข้าไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าหลังจากนั้นสามนาทีเราก็ยังกวาดตาดูอีเมล์ได้ไม่ถึง 1 ใน 4 แล้วแบร์รี ก็พูดขึ้นว่า“ผมไม่มีทางจัดการกับอีเมล์จำนวนมหาศาลเหล่านี้ได้แน่ แถมมันยังอาจทำให้คอมพิวเตอร์ของผมติดไวรัสจนพังเลยก็ได้” แบร์รีเครียดมากเสียจนร่างกายตอบสนองต่อความเครียดทันทีทุกครั้งที่มีอีเมล์ฉบับใหม่เข้ามา แค่นึกถึงอีเมล์เขาก็รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาแล้ว นอกจากแบร์รีจะไม่อยากจัดการกับอีเมล์เหล่านั้น สถานการณ์ที่เป็นอยู่ยังทำให้เขารู้สึกแย่จนไม่อยากทำงานอะไรเลยด้วย จากหนังสือ #TheHappinessAdvantage #ความสุขกับความสำเร็จอะไรเกิดก่อนกัน
0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 4 มุมมอง 0 รีวิว