ความทะเยอทะยานที่มีมากขึ้นของระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จอาจเริ่มมา จากราชวงศ์ฉิน (Qin) ในยุคจีนโบราณ (221-206 ก่อนคริสตศักราช) หลังจากมีชัยเหนือทุกรัฐสงคราม จิ๋นซีฮ่องเต้ก็สามารถควบคุมจักรวรรดิขนาดใหญ่ ที่มีประชากรหลายสิบล้านคนที่ต่างชาติพันธุ์ ต่างภาษามีความศรัทธายึดมั่น ในขนบธรรมเนียมและจงรักภักดีกับกลุ่มขุนนางท้องถิ่นมาได้ เพื่อสร้างฐานอำนาจให้มั่นคง ระบอบราชวงศ์ฉินที่กำชัยชนะจะต้องพยายามสลายอำนาจ ส่วนภูมิภาคใดๆ ที่อาจท้าทายอำนาจของตนให้ได้ต้องริบเอาพื้นที่ทำลายความมั่งมีของขุนนางท้องถิ่น และบีบให้ผู้มีอิทธิพลในภูมิภาคจำต้องย้ายเข้าไปยังเมืองหลวงแห่งเซียงหยาง (Xiangyang) นั่นคือการแยกพวกเขา ให้ออกจากฐานอำนาจและทำให้สามารถเฝ้าติดตามพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ระบอบราชวงศ์ฉินยังสร้างแคมเปญกันอย่างบ้าคลั่งเพื่อรณรงค์ด้าน การรวมศูนย์และสร้างความเป็นหนึ่งเดียว (homogenization) พวกเขาสร้างตัวอักษรแบบใหม่ที่ง่ายกว่าเพื่อให้ใช้ทั่วไปในจักรวรรดิและสร้างมาตรฐานของเหรียญตรา ทั้งน้ำหนักและการวัดต่างๆ พวกเขายังสร้างเครือข่ายถนนหนทางแผ่ขยายออกจากเมืองหลวงเชียงหยาง อีกทั้งสร้างที่พักสถานีขนส่ง และด่านทหารให้ได้มาตรฐาน ประชาชนต้องมีใบอนุญาตในการ เข้าออกเขตเมืองหลวงหรือในเขตชายแดน แม้แต่ความกว้างของเพลาก็ยังเป็นมาตรฐาน เพื่อให้มั่นใจได้ว่าเกวียนและรถศึกจะวิ่งในร่องถนนเดียวกันได้ จากหนังสือ #Nexus