ทั้งเหมา เจ๋อตง และเจียง ไคเชก ล้วนจัด ลำดับความสำคัญของยุทธศาสตร์ในการทำศึกของพวกเขาไว้อย่างชัดเจน ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะเป็นศัตรูทางการเมืองต่อกันอย่างรุนแรง แต่เนื่องจากในเวลานั้นญี่ปุ่นคือภัยรุกรานอันดับหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศชาติ จึงยอมละวางความขัดแย้งส่วนตนไว้แล้วหันมาจับมือกันเพื่อช่วยกันทำศึกต่อต้านญี่ปุ่น ทำให้ประเทศจีนสามารถรอดพ้นจากการโดนญี่ปุ่นเข้ายึดครอง ทั้งหมดมาได้ จากนั้นเมื่อภายในประเทศเริ่มกลับสู่ความสงบมากขึ้น พวก เขาก็เริ่มหันมาเปิดศึกภายในต่อกันอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ประเทศจีนก็ไม่ต้องตก เป็นของมหาอำนาจต่างชาติอีกแล้วนั่นเอง

จากหนังสือ คิดอย่างจีน