บังเอิญหรือพรหมลิขิตกันหว่าถึงได้มาป๊ะกันได้แบบประจวบเหมาะพอดิบพอดี .... พูดได้เต็มปากเต็มคำว่าพี่เก่งเป็นอีกคนหนึ่งที่ได้ใช้ชีวิตตามที่ตัวเองอยากเป็น "พี่อยากไปเที่ยวในขณะที่พี่ยังมีแรง" ประโยคหนึ่งที่ทำให้เราคุยกันได้ครึ่งค่อนวัน เพราะสไตล์ชีวิตเราคล้าย ๆ กัน .... พี่เก่งบิดเวฟคู่ใจขึ้นเหนือลงใต้ออกตกทุก ๆ ครั้งที่ได้หยุดวันหรือสองวัน นอนวัดบ้าง บ้านเพื่อนบ้าง โรงแรมบ้างแล้วแต่โอกาส พี่เก่งมองทุกอย่างสองข้างทางคือความงดงามและความรู้ใหม่ ๆ วันนี้พี่เก่งตั้งใจจะพิษณุโลก ออกจากนนทบุรีมาแวะพักรถที่เกษตรสิงห์สถาบันที่พวกเราเติบโตมา และ lit nit เองก็มีเหตุต้องมาสมาคมศิษย์เก่าพอดี พอดีแบบชนิดที่ว่า ต่างคนต่างจอดรถพร้อม ๆ กันเลย .... สรุปจากพักรถ เรานั่งคุยกันเสียครึ่งวัน มีพี่ ๆ หลายท่านที่บังเอิญได้มาสมาคมก็เลยมีเรื่องให้คุยกันไม่รู้จบ วันนี้พี่เก่งเลยไม่ได้ไปต่อที่พิษณุโลก คืนนี้ต้องแวะไปนอนบ้านที่ลพบุรีและวางแผนต่อว่าเหลือเวลาอีกหนึ่งคืนจะเปลี่ยนเส้นทางไปที่ไหนดี พี่เก่งบอก "ไม่ได้ไปพิษณุโลกแต่ได้เจอเราพี่ก็ดีใจ" #ดีใจเฉกเช่นครับ ได้ฟังเรื่องเล่าจากการเดินทางของพี่มากมาย มันมีความสุขดีแท้

กฎแห่งกรรม ยุติธรรมที่สุด

วันนี้ดูโซมะจบซีซั่นแรก และซีซั่น 2 ก็ยังดูไม่จบ ดูทีไรนึกถึงอาหารชุมพรบ้านเราทุกที ปลาหมิกชุบเนยถั่วย่างของโซมะ ถ้าคิดว่าห่วยแตกขนาดนั้น คนอีสานและคนใต้อาจจะชมก็ได้ว่า สุดยอด และมีการพัฒนาสูตรปลาหมึกชุบน้ำจิ้มผสมเนยถั่วและเครื่อง 3 รสเมืองใต้ ส่วนรสเพ็ดรีนี่ก็ขึ้นแต้มความอร่อยพอๆกับรสปักษ์ใต้โดยเฉพาะ รสชุ่มคอ รสชาติชุมพร-หลังสวน ส่วนข้าว 10 ปีนี่ไม่ควรมีในเมนูรสเพ็ดรีและรสปักษ์ใต้รวมทั้งรสชุ่มคอของชุมพรบ้านเรา(อันนี้ผมคิดเอง 3 รสที่ชุ่มคอ) กินที่ญี่ปุ่น ได้รสเพ็ดดีกรี ถ้ากินที่ไทย ได้รสเพ็ดรี (3 รสเผ็ดกำลังดี) ถ้ากินที่ภาคใต้ ได้รสปักษ์ใต้ ถ้ากินที่ชุมพรประตูภาคใต้ ได้รสชุ่มคอ นอกจากชุ่มคอแล้วยังจะกลมกล่อมอีก และครัวคุณสาหร่ายคือที่สุดของรสชุ่มคอที่เป็นซิงเนเจอร์ของชุมพร ที่กลมกล่อม ลงตัว อิ่มอร่อย จบในเมนูเดียว ทรงพลังไม่แพ้รสเพ็ดรีของเพชรบุรีเลยครับ เคยอยู่ชุมพร สัมผัสรสชุมพรตั้งแต่ยังเล็ก จนโตตอนนี้ ก็ยังต้องอร่อย เผ็ดๆ ตามแบบฉบับของคนชุมพรครับ