เมื่อคืนนี้ผมนอนไม่ค่อยจะหลับเลยครับ เพราะอินจัดหลังฟังอ.ยักษ์ กับ อ.โจน ประกอบกับผักเริ่มงอกต้นกล้าแล้ว แต่ค่อยๆงอก แต่ก็คอยรดน้ำเช้าเย็น ถ้าไม่มีฝนลงมา ส่วนตัวผมอยากลองปลูกพืชผักแบบว่าให้ได้สารอาหารที่ครบถ้วนและมากกว่า แต่ที่แน่ๆ สารอาหารเยอะกว่าผักฉีดสารอีกด้วยครับ หวาน หอม อร่อยมากเลยทีเดียวครับ

วันนี้เหนื่อยมาก คือนำเมล็ดผักที่ล้นถาดหลุมลงในกระถางอื่นๆและถุงปลูก เพื่อแยกให้งอกได้อย่างมีประสิทธิภาพ รดน้ำเช้าเย็น ถ้าอากาศร้อนจัดก็พยายามรดฝอย เช้า เที่ยง เย็น ก็ได้ เพื่อให้พืชที่โตจะได้โตอย่างมีประสิทธิภาพครับ และเมื่อวานกับวันนี้ได้เพาะต้นคะน้ากวางตุ้งฮ่องกง เอาไว้กินกับข้าวหุงหม่าล่า ไม่ก็ใส่รวมกับหม่าล่าหุงข้าวกินเองไว้นั่นเองครับ

วันนี้เพิ่งออกกำลังกายมา เมื่อวานเพิ่งออกกำลังกายครับ แต่ออกแบบว่าให้เหงื่อท่วมตัวมากๆ คือรู้สึกว่าสมองปลอดโปร่งโล่งแจ้งกว่าเดิมเยอะ และได้ระบายอารมณ์ไปในตัว การระบายอารมณ์ที่ดีที่สุดคือการออกกำลังกาย ทำให้ความคิดลบ ความเครียด ความกดดันต่างๆ อ่อนแอลง และคิดบวก คิดวางแผนได้ดีและเป็นขั้นตอนมากขึ้นครับ และไม่รู้สึกกดดันมากเหมือนครั้งก่อนเลยครับ

วันนี้ผมคงกลับมา Active เรื่องของการอัพเดทเนื้อเรื่องแล้วละครับ เพราะเร่งดูโซมะจนจบทั้งซีซั่น 3 และซีซั่น 4 จากนั้นก็ดูซีซั่น 5 เรื่องนึงและของดดูเพราะผมมีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะเป็นกองๆเลยครับ รดน้ำต้นไม้ อาศัยจังหวะเพาะผักเพื่อไว้กินเองเป็นขั้นตอนแรก ตอนนี้ยังไม่ขึ้นต้นกล้าเลยครับ ก็ต้องรอเวลาสัก 1-2 สัปดาห์ ผักเริ่มงอกขึ้นครับ และใช้เศษพืชแห้งและเสียแล้วในการเป็นปุ๋ยและฝังไว้ใต้ดินเพื่อให้พืชเติบโตเร็วขึ้นได้เต็มที่ แต่ก็พยายามรดบ่อยๆ
ส่วนตัวผมก็มีหลายอย่างที่ต้องทำ ไม่ว่าจะงานเขียนโปรแกรม งานปูทางเพื่อปลูกอะไรมาบ้าง และงานอดิเรกที่เกี่ยวกับความรู้ในการแต่งเนื้อเรื่องพัฒนาเกมส์ล้วนๆครับ

วันนี้คงต้องแอคทีฟและเข้มงวดมากขึ้น ไหนๆมาถึงจุดที่ท้าทายที่สุดและดุดันไม่เกรงใจใครมากที่สุด ทำตัวดุดันไม่เกรงใจใครไม่ต้องอยู่ใต้อำนาจใคร มีตัวเป็นของตัวเอง เมคและพัฒนาให้มันออกมาดีที่สุด ทำในสิ่งที่อบ รักและใช่สำหรับตัวเอง ผมยึดหลักการนี้มาตลอดจนผมอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ส่วนตัวผมเสพพอดแคสต์และบทสัมภาษณ์กับน้าเน็กกับคนที่โทรปรึกษาน้าเขาครับ ฮีลใจไปเยอะเลย ส่วนตัวผมไม่เคยโทรหาน้าเน็ก แต่ไม่ติดต่และทำตัวเองให้ดีกว่าเดิมก็พอ แต่ผมยังคิดได้ ไม่ได้คิดสั้นขนาดนั้น เพราะต้องอยู่มีชีวิตต่อเพื่อรับความรู้วิทยาการนวัตกรรมใหม่ๆ และไม่ตามการเมืองมากเกินไป สื่อหลักบ้านเราก็ตามน้ำตะวันตกสุดๆละ ส่วนสื่อดีๆอย่าง News1 ต้องอยู่ยงคงกระพัน เป็นเสาหลักในการชนกับมหาอำนาจตะวันตก อเมริกาและอิสราเอลแบบดุดันไม่เกรงใจใคร อีกสื่อนึงที่ทำให้ผมใจฟูมากขึ้นไม่ต่างจากท็อปนิวส์

Apple แซะประเทศชาวบ้านดีนัก สมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ ยอดขายหัวเหว่ยและเสี่ยวมี่ที่อินโดนีเซียพุ่งพรวดรัวๆๆแน่นอน ส่วนตัวผมไม่อยากจะซื้อ Apple มาใช้ไม่ว่าจะแบบไหน ส่วนตัวผมมีซัมซุงเครื่องนึง อีกเครื่องจะรอเก็บเงินซื้อหัวเหว่ยสักหมื่นสองหมื่นก็ต้องสู้ชีวิตสู้งานกันต่อไป สู้ถูกทางดีที่สุดและมั่นคงที่สุดกับตัวเราแล้วครับ

วันนี้นึกว่าจะดีกว่านี้ เหมือนจะไม่เลย มีแต่แย่ลงเพราะเหมือนไปขัดใจคนรอบข้างไม่ใช่คนที่จ้าง คนที่จ้างคนนั้นให้กำลังใจและเข้าใจสิ่งที่ผมประสบพบเจอมากขึ้น และวันนี้ผมคงต้องทำให้มันเต็มที่สักที เหมือนจะฟลุ๊คแต่สถานการณ์มันพลิกผันเลยต่อเวลาและลมหายใจไปได้ชั่วขณะครับ
คงเหลือความคืบหน้าของงานไม่เท่าไหร่แล้วครับ เหมือนจะไม่ยาก แต่ก็ต้องทำมันต่อไปต่อให้มันยากซ่อนยากแค่ไหนก็ต้องทำครับ

เมื่อวานกับวันนี้รู้สึกกดดันมากๆเลย ไม่ค่อยได้โพสต์อะไรได้สบายๆ บางทีก็ต้องมาโพสต์แบบตัดพ้อปัญหาชีวิตที่ต้องมาถูกทางบ้านบังคับและเข้มงวด จนผมไม่มีกรอบเป็นของตัวเอง ความเข็นห่วงของเขาเ็นบ่วงบาศที่รัดตัวผมไว้แน่นจนผมต้องหาทางแก้บ่วงบาศเพื่อตัดตัวเองออกจากทางบ้านเพราะเหมือนทางบ้านไม่ซัพพอร์ตเรื่องผมทำงานอิสระด้านเขียนเว็บและเขียนโปรแกรมครับ อยากให้ผมเป็นลูกจ้าง อยากให้ผมเป็นพนักงานระดับล่าง ต้องทนแบกภาระที่ผู้ใหญ่โยนมา และจะให้ทำจนเษียณหรือครับ อยากเลื่อนตำแหน่ง เหมือนจะต้องเสี่งคุกเสี่ยงตะราง เพราะผมไม่ได้มีเพื่อนสนิทที่ทำงานราชการ แต่ระบบงานไม่มีระดับหัวหน้าลงมาช่วยทำงาน มีแต่สั่งลูกน้อง นั่งรอเซ็นอนุมัติ ทำงานเป็นทีมในที่นั่นเหมือนจะไม่ใช่เลย คือไม่ใช่เลย คือระดับล่างทำงานเยี่ยงทาสชั้นต่ำ ระดับบนนึกอยากโยนงานให้ระดับล่างคนไหนก็ได้ ตัวเองนั่งในห้องแอร์ อยู่บนหอคอยงาช้าง อีโก้สูง ไม่ยอมลงมือทำร่วมกับระดับล่าง กดดันระดับล่างอยู่อย่างเดียว ผมว่าพอสักที ที่ผมไม่ต้องการอยู่ในระบบงานที่เหมือนจะไม่ยุติธรรม ไม่เป็นธรรมกับผมและทำให้ผมเบิร์นเอาท์เร็วมากจนเกือบต้องทะเลาะกับผู้ใหญ่
วันนี้มาตัดพ้อส่วนของเมื่อวานที่ผมเกือบต้องมีปากเสียงกับคนจ้างซึ่งเขาผูกขาดผมคนเดียว และไม่ค่อยจ่ายเงิน และงานส่วนมากมันยาก ถึงทำได้ก็ทำไม่ทัน กดดันอะไรขนาดนั้น ตั้งแต่ผมเสียศูนย์จากการทำงานเป็นลูกจ้างของราชการ และเงินเดือนที่ได้เหมือนถูกควบคุมการใช้จ่าย คือผมอยากจะออกจากเรื่องที่ต้องมาทะเลาะกับผู้จ้าง เหมือนผมรู้สึกว่าผู้จ้างผมจะแกงผมเรื่องที่ Error มีเยอะขึ้น แต่ผมกลับคิดว่า Error มากขึ้น เพราะวิธีคิดของพี่เค้าไม่โอเคกับผม และยังใช้เวอร์ชั่นเฟรมเวิร์กเก่า เลยตะขิดตะขวงใจและกลัดกลุ้มใจลองคิดไปคิดมาดูแล้ว ว่าผมไม่ควรร่วมงานกับคนประเภทนี้จริงๆ ไม่เข้าใจความรู้สึกผมที่ทำมาแทบตาย ไม่เข้าใจที่ผมเครียดเพราะปัญหาที่บ้าน ยกลูกค้ากับลูกค้าในลูกค้ามาข่มอีก เพื่อเร่งผม ผมอยากคุยกับลูกค้าของลูกค้า ที่สั่งลูกค้าหรือคนจ้าง มากๆเลย คืออยากเจรจา ไม่อยากด่าทอ มีปากเสียงรุนแรงกัน ลิมิตผมต่างจากลิมิตคนอื่นมาก วันนี้หวังว่าขอจบช่วงเวลาที่เลวร้ายนี้ที่มันคุโชนมาตั้งแต่เมื่อวานให้ได้นะครับ สู้ๆครับผม

ไม่ได้เข้ามาโพสต์อะไรใน Thaitimes ซะนาน ส่วน VK นี่ก็ไม่ค่อยได้โพสต์ เพราะติดงานแก้ที่ทั้งเยอะและยาก ยิ่งแก้ยิ่งยาก เวลายิ่งเหลือน้อย ผมไม่ได้มีปัญหากับคนจ้าง แต่มีปัญหากับทางบ้านมากกว่า ลูกค้าในคนที่จ้างผมอีกคนก็เร่งมาก เร่งเกินไป งานก็ยากเกิ๊น ถึงทำได้แต่ส่วนมากทำไม่ทัน ได้เงินก็น้อยมาก และไม่ค่อยได้เงินสักเม็ดหน่วยเลย บางทีอยากจะเปลี่ยนวิธีการทำงานใหม่และหาคนที่พร้อมจะจ้างผม ไม่ใช่มาผูกขาดแค่ผมคนเดียว รู้สึกกดดันมากๆ วันนี้เพิ่งแกะซ่อมเมาส์เพราะหลังๆมานี้เมาส์เริ่มมีปัญหาดับเบิ้ลคลิกทั้งๆทั้คลิกครั้งเดียว กดเมาส์ค้างแปปเดียว หลุดค้าง เลยจำต้องซ่อม ตอนนี้เมาส์กลับมามีเสียงอีกครั้ง หลังจากที่เก็บเสียงมานาน แต่สร้างปัญหาอิรุงตุงนังมากขึ้นอีกครับ

วันนี้เป็นวันที่ซวยและบัดซบที่สุดเพราะงานไม่เสร็จง่าย แก้งานยาก และโดนตามงานทุกวัน ผมละเสียสมาธิมากเลยนะครับ และเกือบจะ Meet ตอนฝนตกหนักด้วย นี่จะไม่ให้พักเลยหรือ บางทีผมคิดผิดที่มาขายงานในแฟลตฟอร์มอื่น เลยได้คนจ้างแค่คนเดียว ที่เหลือก็ไม่ได้ดู เพราะคนเดิมชอบให้โจทย์สุดแสนที่จะยาก งานที่ผมถนัดไม่ได้ทำ งานที่ผมไม่รู้เรื่องกลับให้ทำ มาอยากรู้ในสิ่งที่ผมไม่รู้ พอกันที จังหวะของวันนี้เป็นจังหวะที่นรกที่สุดแล้วครับ

วันนี้แรกๆนึกว่าจะไปได้ด้วยดีแล้สวย แต่เปล่าเลย กลับถูกโทรตามงานจนผมเสียความรู้สึก บางทีผมคงอยากจะแคนเซิลงานที่เหมือนไม่มีจุดหมาย มีแต่ทำให้ผมเสื่อมถอยทางจิตใจลง และทำให้ทุกๆวันของผมมันไม่ราบรื่นและไม่มีความสุข บวกกับปัญหาระหว่างคนรอบข้างที่ผมพยายามจะหลีกเลี่ยงแต่ก็หลีกไม่ได้เสียที ต้องทนถูกเขา Toxic ไปตลอดเพราะเขาไม่เข้าใจความต้องการที่แท้จริงของผม ผมไม่ได้ต้องการอยู่เฉยๆ แต่ผมไม่ชอบที่จะต้องมาทำงานในรายได้ที่น้อยเกินกว่าที่ผ่านการจบ ป.ตรี มา 4 ปี ใน วิศวกรรมสารสนเทศ สูญเปล่ามากเพราะมาโฟกัสกับต้องมาสอบงานแต่สุดท้ายก็ได้เป็นแค่ขี้ข้ารองมือรองตีน น่าเบื่อมาก และต่อให้กินอะไรอร่อยๆก็ไม่ได้ช่วยให้จิตใจดีขึ้นเลย และต่อให้มีเวลาว่างมาดูแต่อารมณ์ไม่เพลิดเพลินกับมันแล้ว เพราะปัญหาไม่รู้จักจบจักสิ้นเกิดขึ้นกับผมในช่วงที่ผมไม่ทันตั้งตัว บางทีผมอาจจะตั้งรับไม่ดีพอ ผมเลยต้องเจอชะตากรรมที่แย่ที่สุดในชีวิตแบบนี้ครับ

ผมไม่อยากเป็นแบบพี่เค้านะครับ บางทีผมคงออกหน้าในรายการพี่หนุ่มคงไม่ได้เพราะไม่อยากให้ใครมารู้จักผม กลับคนมาขุดผมไม่ใช่อะไร และผมไม่อยากทำงานในสภาวะที่ เยี่ยงทาส และ ยิ่งกว่าทาส จนเกินไป และผมไม่อยากเป็นภาระพี่กันจอมพลังและพี่หนุมกรรชัยเพราะเรื่องแบบนี้ ผมโดนยึดเงินเดือน และโดนควบคุมการใช้เงิน เพราะข้ออ้างที่ว่ากลัวผมจะใช้จ่ายฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่าย คือไม่เข้าใจผมแล้วใช้ข้ออ้างลวงๆเพื่อควบคุมการใช้จ่ายของผมเพื่ออะไร อยากจะกักขังผมไม่ให้ผมออกนอกลู่นอกทางในแบบที่ผมต้องการแล้วได้เงินดี แต่กลับให้ผมหัดใช้ชีวิตเยี่ยงทาส จะมากเกินไปแล้วนะ ผมจะทะเลาะกับผู้ว่าจ้างจะตายอยู่แล้วจะต้องมาทะเลาะกับคนรอบข้างอีก ตอนกินเจเกือบจะเจแตกเพราะยังเลิกคิดเรื่องนี้ไม่ได้ แต่แค่ไม่ระบายมันออกมาในนี้ แต่บางทีอยากออกรายการคล้ายๆโหนกระแสในช่อง News1 สักวันหนึ่ง เพราะผมเจอเรื่องที่ไม่เป็นธรรมกับผมและความไฝ่ฝันของผมมานานแล้วครับ และกลับถูกตอบแทนด้วยสิ่งที่ Toxic ทั้งกาย วาจา ใจ หลังจากที่ทำเพื่อคนรอบข้างแทบตาย พอกันที ชีวิตทาสในรูปลูกจ้าง ปากบอกว่าทำไปเพราะรัก แต่จิตใจอยากให้ผมเผชิญกับความลำบากเกินความสามารถที่จะตั้งรับ บอกตรงๆ ขอยืนด้วยขาตัวเองดีกว่า โดนบังคับย้ายทะเบียนบ้านเพื่อมาทำงานและให้คนรอบข้างเก็บกั๊กเงินเดือนไว้ และควบคุมการใช้จ่าย การกินของผม แบบนี้ผมผุทั้งกาย วาจา ใจพอดี ผมคงต้องเสียตัวตนในอีกไม่นานนี้เพราะเรื่องแค่นี้ ผมขอทำใจให้สงบและผ่านเรื่องนี้ด้วยกัน พรุ่งนี้จะทวงด้วยเหตุผลที่พอจะฟังได้ ถ้าเขาไม่ฟัง ผมขอแยกทาง จบ ครับ

เห้อ บางทีนึกว่าวันนี้จะราบรื่น เจอข้อผิดพลาดและปัญหา ที่รู้สึกว่าแก้ยากและต้องปิด Meet เสียก่อนเพราะต้องกลับไปแก้โค้ดแบบค่อยๆแก้ เพราะบางทีเขาต้องการด่วนๆ แต่เงินที่รวมที่เสร็จทั้ง 2 งาน คงไม่ต้องเอา ผมคงต้องเลิกทำฟรีแลนซ์เพราะคนรอบข้างขอให้ผมทำงานประจำซึ่งผมไม่ถูกกับสังคมงานประจำที่สุดอยู่แล้วครับ และผมลืมกินยาเพระโฟกัสกับงานที่ผมคิดว่า ยากและปวดหัว หนักหัวมากๆเลยครับ และเขาไม่ยอมให้ผมพักผ่อนด้วย และจะขอดูความคืบหน้าทุกวัน และวันนี้มันก็มาถึงอีกแล้ว แทบจะปากเสียงกับผู้ว่าจ้างที่ทวงถามความคืบหน้าทุกวันทุกคืน ผมบอกเลยว่า ผมบริหารเวลาและการกินไม่ดีพอ แต่เงินไม่หนาพอ และ คนรอบข้างไม่ยอมให้เงินผมทีเดียวเป็น 5000 10000 15000 กลัวผมจะใช้เงินเปลืองและหมดไว นี่จะเข้มงวดมากเกินไปแล้วนะครับ ผมไม่อยากจะระบายอะไรแบบนี้อีกแล้วครับ ไม่เข้าใจความรู้สึกบ้างเลยเหรอครับ อยากให้ผมกลับไปใช้ชีวิตเยี่ยงทาสจับกังกรรมกรแบบนี้ต่อไปหรือครับ ผมบอกเลยว่าน่าเบื่อที่สุดที่สุดที่สุดจริงๆครับ บอกตรงนี้เลยว่าแทบจะบีบน้ำตาเรียกความสงสาร บีบน้ำตาไปก็เท่านั้น ดีไม่ดีทำให้เรื่องแย่ลงไปอีกครับ ชีวิตลำเค็ญเพราะคนรอบข้างเริ่มจะไม่ซัพพอร์ทผมแล้วครับ เซ็งและเบื่อที่สุดครับ

เห้อ นึกว่าวันนี้จะหนักหน่วงกว่าวันก่อนเสียอีกนะครับ แต่หน้าคอมผมยังมีความเพลิดเพลินและชื่นชอบอยู่ ถ้ายังโฟกัสกับงานและเป้าหมายข้างหน้า อย่านึกถึงความหลังเป็นหลักคิด นี่แหละคือมีแต่ทำให้ผมเติบโตและมีการฟูมฟักที่ดียิ่งขึ้นครับ และค่อยๆขัดเกลาจนตัวตนที่ไม่ดีในอดีตไม่เหลือให้คงอยู่ในปัจจุบันครับ เพราะฉะนั้น ควรทำวันนี้ให้ดีที่สุด และทำต่อไป สู้ๆนะครับผม

วันนี้ไม่ว่างทั้งวันเลย เพราะแก้ปัญหาโปรแกรมบาน แต่ไม่ค่อยได้เงิน ยิ่งแก้ยิ่งปัญหาเยอะ ยิ่งเวอร์ชั่นเก่ายิ่งเขาวางงานง่าย แต่จ่ายโคตรถูก เอาไปทำเองเหอะ ไม่ต้องมาจ่ายผม เพราะที่ผ่านมาจ่ายผมโคตรน้อย และไม่จ่ายเลย นี่แหละ ปัญหาคอขวด บางทีอยากเลิกเป็นฟรีแลนซ์ เพราะเจอลูกค้าขี้จุกจิกแบบนี้ แถมตั้งโจทย์งานซะยากอีก ลูกค้าของเขาก็ตั้งโจทย์ซะยากเลย ผมคิดว่าไม่เลิก และไม่ถอดใจ เรื่องเขียนโปรแกรม บางทีรู้สึกว่าถอดใจง่ายเพราะใช้เฟรมเวิร์กเวอร์ชั่นเก่า ไม่มีปัญญาปรับให้เข้ากับเวอร์ชั่นใหม่ รู้จักดิสรัปชั่นน้อยไป เวลารดน้ำต้นไม้ก็ไม่มี ห่อเหี่ยวที่สุดในชีวิตผมเลย ชีวิตผมมาอับเฉาเพราะเรื่องพรรค์นี้ ทำใจยาก และมูฟออนยากด้วยครับ

วันนี้ไม่ได้โพสต์อะไรแบบนี้มานานมากแล้ว เพราะติดดูโซมะ และทำตามโซมะในแบบของผม คือ ขัดเกลาและพัฒนาตนเองให้เก่งขึ้น และอุดช่องว่างไม่ให้ใครมาหาเหตุบีบบังคับให้ทำงานในระบบที่ผมไม่ชอบบรรยากาศโดยรวม ถึงแอร์จะเย็นก็เถอะ อย่าว่าแต่เรียน ป.โท เลย ถ้าระบบงานยังถูกออกแบบมาเพื่อกดดันระดับล่างให้ต้องมาทำงานอย่างหนัก แต่เงินเดือนก็น้อยกว่าการได้ลงมือทำแบบเปล่าประโยชน์ ต้องเป็นระดับล่างทนโดนโยนงาน ถ้าดวงดีได้เลื่อนขั้น นึกโยนงานให้ใครก็ได้ ถ้าดวงไม่ดี ก็ต้องทำงานอยู่ในระดับล่าง เป็นลูกจ้างเงินน้อยไปจนแก่ คิดแล้วไม่อยากจะคิดอีกเลย พูดไปก็เท่านั้น แค่ตอกย้ำว่าไม่ต้องการอยู่ในจุดที่ต่ำจนคนที่ระดับสูงกว่าเหยียบเป็นว่าเล่น
บางทีอยากดูโซมะให้จบๆตอนไปเลยก็ได้ครับ เพราะแรงกระตุ้นมันมาจากการที่ผมมีความสนใจเรื่องครอบครัวของนาคิริมากขึ้น ครอบครัวของอลิสก็ต่างจากครอบครัวนาคามูระ เอ๊ย นาคิริฝั่งอาซามิและฮาซาฮิ ก็เห็นได้ว่าฝั่งครอบครัวอลิสให้การยอมรับโซมะอย่างท่วมท้น จนได้ทั้ง อลิซ และ คุโรคิบะ เป็น พันธมิตรสำคัญ ของ โซมะ ไปเลย นี่แหละ การผูกมิตรดีกว่าสร้างศัตรูเพิ่ม ต่างจากที่ เอรินะ ถูก พ่อที่ชื่อ อาซามิ ปลูกฝังให้ยึดติดกับอีโก้ อีโก้สูง จนโซมะเข้ามา อีโก้ของเอรินะก็ค่อยๆเจือจางลงจนกินอาหารของโซมะได้อย่างเอร็ดอร่อย จนพูดคำว่า ห่วยแตก ไม่ออกเลยทีเดียวครับ เป็นเพราะเซ็นซาเอม่อนอยู่เบื้องหลังแท้ๆ ดีลกับโจอิจิโร่จนโซมะได้เข้าเรียนโรงเรียนที่พ่ออย่างโจอิจิโร่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวจากที่นั่น

ส่วนตัวผมถ้าถ้าจะเล่นเกมส์ใดเกมส์หนึ่งไลฟ์สดผ่าน Thaitimes หรือ ลงวิดีโอคัดสรรแต่ส่วนที่สำคัญลงใน Thaitimes ผมว่าต้องได้อยู่แล้ว ส่วนตัวผมใช้งานทั้ง Thaitimes และ VK ในการเขียนบทความ ติดต่อสื่อสารผู้คนที่ชุดความคิดเดียวกับผม หรือเส้นทางชีวิตเดียวกับผม ผมพร้อมเป็นเพื่อนในช่องทางหลักที่ผมจะให้ Thaitimes และ VK เป็นตัวชูโรงหลักของโซเชียลมีเดียไทยครับ

วันนี้เป็นวันที่ดีเลยแฮะ เจอพี่คนเดิมวางงานใหม่ให้ผม แต่ผมต้องศึกษาเรียนรู้ แกะโครงสร้าง ในสิ่งที่ ยาก ไม่ว่าจะยากแค่ไหน ก็ไม่พ้นมือผม เพราะ ผมควรทำเงินให้ได้มากกว่านี้นะครับ เพื่อพัฒนาตนเองให้แบบว่า ตนเองทำงานร่วมกับคนอื่นได้แม้จะอยู่ที่บ้านนั่งทำงานทางเน็ตก็ตามครับ

วันนี้คงต้องเร่งทำสิ่งที่คั่งค้างส่วนตัวให้เสร็จภายในวันนี้ให้ได้ แม้จะมีคนบอกให้ผมสอบบรรจุ ผมบอกเลยว่า คงทำอย่างนั้นไม่ได้ ผมชอบทำงานอิสระเพื่อที่จะมีเวลาในชีวิตส่วนตัวมากยิ่งขึ้น ชีวิตส่วนตัวผมคือ เขียนโปรแกรม ศึกษาเนื้อเรื่องที่ชื่นชอบและรู้สึกตื่นเต้นและคิดค้นสร้างเกมส์ครับ

เมื่อวานผมคงตอบโต้อะไรไม่ได้ และคงคิดจะซีเรียสไม่ได้นะช่วงนี้ ต้องรอผ่านพ้นช่วงนี้ไปเท่านั้น แต่คนรอบข้างต้องการให้ผมทำงานประจำ คือทำงานในออฟฟิศอย่างเดียวใช่ไหมครับ และพวกเขามองว่าทำงานฟรีแลนซ์ หรือ ทำงานประจำแบบ Work From Home 100% เหมือนขอทาน ผมฟังแล้วผมไม่อยากนำมาคิดเลย ทำไมต้องมาดูถูกขนาดนี้ด้วยครับ ไม่เข้าใจจริงๆครับ และพวกเขาอยากให้ผมทำงานในระบบ เติบโตเป็นผู้ใหญ่โยนงานให้ใครก็ได้คือดวงดีมาก ถ้าดวงแย่ก็ต้องเป็นพนักงานระดับล่างหรือลูกจ้างไปจนแก่ครับ บางทีผมลองนึกๆดูแล้วมันขัดกับช่วงเวลานี้ไหม แต่อย่าไปคิดเย เสียเวลา เอาเวลามาพัฒนาความคิดของผมในทางบวกดีกว่าครับ

วันนี้อยู่ในช่วงกินเจ ตั้งแต่วันที่ 3 และตอนนี้กำลังพยายามไม่ให้เจแตกเพราะนอกเหนือจากแค่กินเจอย่างเดียวแล้วหัวใจต้องเจ คืองดคำพูดหยาบคายและรุนแรง และระงับอารมณ์ไม่ให้เร่าร้อนเลย ส่วนตัวผมจำเป็นต้องละทิ้งเรื่องปัญหาระหว่างคนรอบข้างไว้ก่อน เพราะต้องพัฒนาฝีมือตนเองที่สมควรจะมีติดตัวสำหรับผมระหว่างถือศีลกินเจ และพยายามงดคำหยาบคายและรุนแรงไว้ก่อน ออกเจค่อยเต็มที่ครับ

บางทีผมเจอคนมาชวนลงทุนคริปโตบ้าบอ บอกเลย ว่าผมเงินช็อตมาก และผู้ว่าจ้างผมไม่ค่อยจะจ่ายเงิน แถมโดนคนรอบข้างกดดันให้สอบบรรจุและต้องการให้ผมทำงานประจำในออฟฟิศที่โดนห้ามใส่หูฟัง ต้องทนฟังข่าวที่ไม่ต้องการฟัง ฟังแล้วรับ Toxic เข้าไปเต็มๆ
เขาอยากให้ผมสอบบรรจุ แต่ผมอยากสอบ ก.พ. ให้ผ่านก็พอ ไม่ต้องการทำงานประจำ อยู่แล้วบางทีเวลางานแย่งเวลาหยุดยาวที่ต้องเสพอะไรให้มีความสุข แต่ต้องมาสูด Toxic จากเพื่อนร่วมงาน ไว้ใจไม่ได้จริงๆ
บางทีเหมือนได้เจอกับคนที่พยายามจะไล่ให้ผมกลับไปอยู่ในนรกจริงๆ และเขาใช้คำเดิมๆว่า เล่นอย่างเดียว กินอย่างเดียว จนผมรู้สึกไม่อยากรับฟัง เพราะถ้ามัวแต่ซีเรียสกับคำพูดพวกนี้ มีแต่จะพาเราตกต่ำลงด้วยครับ

วันนี้ขอพูดหน่อยนะครับ เมื่อวานลืมโพสต์แบบขยายความลงใน VK เนื่องจาก ติดโซมะถึงบ่าย และติดรอแก้งานจนฝนตกหนัก จากนั้นก็ไม่ได้มาโพสต์อะไรใน VK เลยครับ และวันนี้จะโพสต์ลงใน VK เพราะผมเตรียมเนื้อหาไว้หมดแล้วครับ
ดูโซมะแล้วนึกถึง รสชาติแบบไทยๆ อาหารไทยไร้เทียมทาน และไม่มีห่วยแตกแน่นอน ถ้าทำได้ห่วยแตก เป็นผม ผมก็จะปรับปรุงให้กลมกล่อมและอร่อยกว่าเดิม โดยยึดหลักการ 3 รส เป็นหลัก และ 3 รสนั้นเป็นตัวชูโรง ทั้งรสเพ็ดรี รสสามอ่าว และรสชุ่มคอ เมืองสามอ่าว ก็ขึ้นชื่อว่า อาหารอร่อย 3 รส ตามแบบฉบับของคนประจวบคีรีขันธ์ (ส่วนตัวผมเคยได้นั่งรถตู้ไปประจวบฯ ต่อไปปราณบุรีเพราะผมไปทำเรื่องขอใบรับรองแพทย์ด้านสุขภาพจิตที่ รพ.ค่ายธนะรัชต์ ครับ) และระหว่างทางรถทวร์ไปชุมพรหรือสุราษฎร์ธานีนั้นรถทัวร์ได้ลงจอดที่ศูนย์อาหารที่ใดที่หนึ่งของปราณบุรี ส่วนไปสุราษฎร์ก็ลงจอดครัวคุณสาหร่าย ก็ได้กินอาหาร 3 รสที่คนแถบนี้นิยมกันครับ

วันนี้ดูโซมะจบซีซั่นแรก และซีซั่น 2 ก็ยังดูไม่จบ ดูทีไรนึกถึงอาหารชุมพรบ้านเราทุกที ปลาหมิกชุบเนยถั่วย่างของโซมะ ถ้าคิดว่าห่วยแตกขนาดนั้น คนอีสานและคนใต้อาจจะชมก็ได้ว่า สุดยอด และมีการพัฒนาสูตรปลาหมึกชุบน้ำจิ้มผสมเนยถั่วและเครื่อง 3 รสเมืองใต้ ส่วนรสเพ็ดรีนี่ก็ขึ้นแต้มความอร่อยพอๆกับรสปักษ์ใต้โดยเฉพาะ รสชุ่มคอ รสชาติชุมพร-หลังสวน ส่วนข้าว 10 ปีนี่ไม่ควรมีในเมนูรสเพ็ดรีและรสปักษ์ใต้รวมทั้งรสชุ่มคอของชุมพรบ้านเรา(อันนี้ผมคิดเอง 3 รสที่ชุ่มคอ)
กินที่ญี่ปุ่น ได้รสเพ็ดดีกรี
ถ้ากินที่ไทย ได้รสเพ็ดรี (3 รสเผ็ดกำลังดี)
ถ้ากินที่ภาคใต้ ได้รสปักษ์ใต้
ถ้ากินที่ชุมพรประตูภาคใต้ ได้รสชุ่มคอ นอกจากชุ่มคอแล้วยังจะกลมกล่อมอีก และครัวคุณสาหร่ายคือที่สุดของรสชุ่มคอที่เป็นซิงเนเจอร์ของชุมพร ที่กลมกล่อม ลงตัว อิ่มอร่อย จบในเมนูเดียว ทรงพลังไม่แพ้รสเพ็ดรีของเพชรบุรีเลยครับ
เคยอยู่ชุมพร สัมผัสรสชุมพรตั้งแต่ยังเล็ก จนโตตอนนี้ ก็ยังต้องอร่อย เผ็ดๆ ตามแบบฉบับของคนชุมพรครับ

เมื่อวานเพิ่งดู Hormones จบทุกซีซั่น ตอนนี้ดูไลฟ์สดของพี่เบย์ริฟเฟอร์ ที่ผ่านมาก็ดู ดูจนฮีลใจ ยกระดับความคิดและจิตใจผมไปเยอะเลยครับ
และระหว่างที่ดูฮอร์โมนส์ก็เจอออยโดนผู้ชมด่วนตัดสิน ส่วนตัวผมไม่ด่วนตัดสิน ให้เวลาและอนาคตให้คำตอบเอง และสุดท้ายออยก็เปลี่ยนจากคนโกหก คนหลอกลวงเป็นคนจริงจังและคนจริงใจ เพราะโกหกก็มีแต่ทำให้มีผลเสียย้อนกลับมาภายหลัง ยังดีที่ออยตั้งหลักไว้ได้อยู่ โดนขนมปังแฉ จนออยชัก จนต้องเข้า รพ. และออยกลับบ้าน พ่อก็ด่าออยเพราะออยพูดว่าจะย้ายโรงเรียน หลังจากนี้ออยก็เลิกคิดย้ายโรงเรียนแล้ว ตอนที่ออยต้องเข้า รพ.เพื่อล้างท้องเพราะกินยาตั้งใจให้ตนเองตุย แต่เดชะบุญออยไม่ตุย ออยต้องยืนอยู่ในสภาพความเป็นจริง และยอมรับความจริง พูดจริง ทำจริง ออยไม่ได้เลวและเลวมากอย่างที่หลายๆคนคิดครับ