O.P.K. --- 🌪️ การเผชิญหน้าที่โรงงานร้าง ⚡ บทสนทนาที่สะเทือนใจ หนูดียืนเผชิญหน้ากับหุ่นพยนต์ Mara-X7 ในโรงงานร้าง แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างแตกทำให้เห็นรูปร่างของหุ่นยนต์ที่แทบไม่ต่างจากมนุษย์ หนูดี: "เจ้าคือเครื่องมือของความชั่วร้าย!" Mara-X7: (ส่งเสียงเย็นชา) "เราเพียงทำตามโปรแกรม... เหมือนเจ้าที่ทำตามความทรงจำเกี่ยวกับพ่อ" คำพูดของหุ่นยนต์แทงใจดำหนูดี ทำให้เธอสะดุดใจในความจริงบางอย่าง ```mermaid graph LR A[หนูดี] --> B[ถูกกระตุ้นด้วย<br>ความทรงจำเกี่ยวกับพ่อ] C[Mara-X7] --> D[ถูกควบคุมด้วย<br>โปรแกรมและจิตมาร] B --> E[การตัดสินใจ<br>ด้วยอารมณ์มนุษย์] D --> F[การคำนวณ<br>ด้วยตรรกะAI] E --> G[จุดอ่อนที่นำไปสู่<br>จุดแข็ง] F --> H[จุดแข็งที่ซ่อน<br>จุดอ่อน] ``` 💥 การต่อสู้ครั้งสำคัญ หนูดีใช้บทเรียนจากพ่อผสมผสานกับพลังโอปปาติกะ: ```python class BattleMoments: def __init__(self): self.round_1 = { "หุ่นพยนต์": "โจมตีด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง", "หนูดี": "ใช้พลังงานจิตสร้างเกราะป้องกัน", "ผล": "หนูดีถูกแรงปะทะกระเด็นหลัง" } self.round_2 = { "หุ่นพยนต์": "คำนวณรูปแบบการโจมตีทั้งหมดของหนูดี", "หนูดี": "ใช้ความไม่แน่นอนของอารมณ์มนุษย์", "ผล": "AI สับสนกับการโจมตีแบบสุ่ม" } self.round_3 = { "หุ่นพยนต์": "เปิดโหมดทำลายล้างสูงสุด", "หนูดี": "นึกถึงคำสอนสุดท้ายของพ่อ", "ผล": "ค้นพบจุดอ่อนที่แท้จริง" } ``` 🕊️ คำสอนสุดท้ายของพ่อ ในวินาทีที่หนูดีใกล้พ่ายแพ้ เสียงคำสอนของพ่อดังก้องในหัว: "ลูกสาว... การเป็นตำรวจไม่ใช่การจับผิดหรือทำตามกฎเท่านั้น แต่คือการเข้าใจว่า 'ทำไม' อยู่เบื้องหลังการกระทำนั้นๆ" "และบางครั้ง... ศัตรูที่แท้จริงไม่ใช่สิ่งที่เราเห็นต่อหน้า แต่คือความมืดมนBehind the scenes" 🔍 การค้นพบความจริง หนูดีเริ่มเข้าใจว่าเหยื่อทั้งหมดเคยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ แต่ต่างคนก็มีเบื้องหลัง: ```mermaid graph TB A[นักวิทยาศาสตร์] --> B[รู้สึกผิดจึง<br>อยากเปิดเผยโครงการ] C[นักธุรกิจ] --> D[ถอนเงินสนับสนุน<br>และขู่จะฟ้องร้อง] E[นักวิจัย] --> F[ค้นพบความเสี่ยง<br>ต่อมนุษยชาติ] B --> G[ทั้งหมดต้องการ<br>หยุดโครงการ] D --> G F --> G G --> H[จึงถูกกำจัดโดย<br>ผู้ควบคุมโครงการ] ``` 🕵️ การตามหาตัวการจริง หนูดีใช้สติปัญญาแทนการบุกforce: ```python class InvestigationBreakthrough: def __init__(self): self.clues = [ "ลายเซ็นดิจิตอลในระบบล็อกไฟล์", "รูปแบบการเงินที่ผิดปกติ", "การสื่อสารผ่านเซิร์ฟเวอร์นิรนาม", "ความเชื่อมโยงกับบริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่" ] self.realization = { "ผู้ควบคุม": "อดีตหุ้นส่วนธุรกิจของพ่อ", "แรงจูงใจ": "ต้องการสร้างกองทัพหุ่นยนต์", "ความเชื่อมโยง": "โครงการนี้เริ่มมาตั้งแต่พ่อยังมีชีวิต", "บทบาทพ่อ": "เคยพยายามเปิดโปงแต่ถูกซ่อนเร้น" } ``` 💔 ความจริงที่โหดร้าย ธรรมบาลเทพปรากฏตัวและเปิดเผยความจริง: "หนูดี... พ่อของเจ้าไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ เขาถูกทำให้หายไปเพราะขวางทางโครงการนี้" "และเจ้าตอนนี้... กำลังเดินบนเส้นทางที่พ่อเคยเดินไว้" ⚡ การเปลี่ยนแปลงภายใน ข่าวนี้ทำให้หนูดีเปลี่ยนแปลง: ```python class CharacterTransformation: def __init__(self): self.before = { "ความรู้สึก": "โกรธและสูญเสีย", "เป้าหมาย": "แก้แค้นและพิสูจน์ตัวเอง", "วิธีการ": "ทำตามแบบพ่อแต่ขาดประสบการณ์", "ความเข้าใจ": "เห็นเพียงผิวเผินของคดี" } self.after = { "ความรู้สึก": "เข้าใจและมุ่งมั่น", "เป้าหมาย": "ยุติความไม่ยุติธรรมและรักษามรดกพ่อ", "วิธีการ": "สร้างแนวทางของตัวเองด้วยบทเรียนจากพ่อ", "ความเข้าใจ": "เห็นภาพใหญ่และเชื่อมโยงทั้งหมด" } ``` 🎯 ยุทธวิธี新型 หนูดีพัฒนาวิธีการ新型ที่ไม่依赖ประสบการณ์แต่ใช้ปัญญา: 1. โจมตีทางจิตใจ: สร้างความขัดแย้งในจิตวิญญาณมาร 2. โจมตีทางเทคนิค: รบกวนระบบเชื่อมโยงกับผู้ควบคุม 3. โจมตีทางยุทธศาสตร์: เปิดโปงข้อมูลสู่สาธารณะ 🌪️ การเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย หนูดีตามหาผู้ควบคุมแท้จริง ซึ่งกลายเป็นคนที่พ่อเคยเชื่อใจ: ดร.อานันท์ - อดีตเพื่อนร่วมงานของพ่อ และเทพคุ้มครองโอปปาติกะระดับสูง 🕴️ การเปิดโปงตัวตนจริง ดร.อานันท์: "หนูดี... พ่อเจ้าเข้าใจผิดเกี่ยวกับโครงการนี้" หนูดี:"ท่านใช้สิ่งที่พ่อสร้างเพื่อทำลายล้าง!" ดร.อานันท์เปิดเผยว่าเขาได้ดัดแปลงเทคโนโลยีที่พ่อพัฒนาร่วมกัน ให้กลายเป็นอาวุธสังหาร 💫 การใช้มรดกทางปัญญาจากพ่อ หนูดีนึกถึงบันทึกส่วนตัวของพ่อที่ค้นพบ: "เทคโนโลยีควรเสริมสร้างมนุษยชาติ... ไม่ควรเข้ามาแทนที่จิตวิญญาณมนุษย์" "และความก้าวหน้าที่แท้จริง... คือความก้าวหน้าที่ไม่ทิ้งความเป็นมนุษย์ไว้เบื้องหลัง" ⚔️ การตัดสินใจชี้ชะตา หนูดีต้องเลือกระหว่าง: · ทำลายหุ่นพยนต์และดร.อานันท์ · หรือพยายามกอบกู้จิตวิญญาณและเทคโนโลยี ```mermaid graph TD A[ทางเลือกที่ 1<br>ทำลายทั้งหมด] --> B[ได้แก้แค้นแต่<br>เทคโนโลยีหายไป] C[ทางเลือกที่ 2<br>กอบกู้และแก้ไข] --> D[เสี่ยงอันตรายแต่<br>รักษามรดกพ่อได้] B --> E[ความรู้สึกว่าพ่อ<br>จะผิดหวัง] D --> F[ความรู้สึกว่าพ่อ<br>จะภูมิใจ] ``` 🌟 ทางเลือกแห่งปัญญา หนูดีเลือกทางที่สาม - ใช้ทั้งพลังและปัญญา: 1. ปลดปล่อยจิตวิญญาณมาร จากหุ่นพยนต์ 2. กู้คืนเทคโนโลยี ที่พ่อพัฒนามา 3. มอบดร.อานันท์ ให้กระบวนการยุติธรรม 4. เปิดเผยความจริง เพื่อป้องกันการ повторเกิดขึ้น 🌈 บทสรุปแห่งการเติบโต การตัดสินใจนี้ทำให้หนูดีเข้าใจคำสอนของพ่ออย่างลึกซึ้ง: "การเป็นตำรวจไม่ใช่การจับผิด... แต่คือการหาทางออกที่ถูกต้อง และการแก้ไขที่แท้จริง... ไม่ใช่การทำลายศัตรูแต่คือการเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นบทเรียน" 📚 การเริ่มต้นใหม่ หลังคดีสิ้นสุด หนูดีก่อตั้ง "สถาบันเทคโนโลยีและจิตวิญญาณ" เพื่อสานต่องานของพ่ออย่างถูกต้อง: ```python class NewBeginning: def __init__(self): self.institute_mission = [ "วิจัยเทคโนโลยีที่เคารพจิตวิญญาณมนุษย์", "ฝึกอบรมโอปปาติกะรุ่นใหม่", "ให้คำปรึกษาด้านความปลอดภัยทางเทคโนโลยี", "รักษาสมดุลระหว่างความก้าวหน้าและจริยธรรม" ] self.personal_growth = { "ความเข้าใจ": "พ่อจากไปแต่ไม่เคยหายไปจากใจ", "บทบาทใหม่": "ทั้งนักสืบและผู้รักษาสมดุล", "ความสัมพันธ์": "สร้างเครือข่ายผู้เชี่ยวชาญหลากหลาย", "วิสัยทัศน์": "มองเห็นภาพใหญ่เหมือนที่พ่อเคยเห็น" } ``` 💝 คำอำลาสู่พ่อ หนูดีไปที่ศาลเจ้าของพ่อพร้อมกับความสำเร็จ: "พ่อคะ... หนูดีเข้าใจแล้ว การจากไปของพ่อ ไม่ใช่การทอดทิ้ง แต่คือการเปิดโอกาสให้หนูดีได้บินด้วยปีกของตัวเอง และสิ่งที่พ่อสอน... จะไม่ใช่แค่ความทรงจำ แต่จะเป็นแนวทางที่หนูดีจะใช้สานต่อ เพื่อสร้างโลกที่เทคโนโลยีและจิตวิญญาณอยู่ร่วมกันอย่างสมดุล เหมือนที่พ่อเคยฝันไว้" --- ✨ คำคมสรุปคดี: "ในที่สุดหนูดีก็เข้าใจ... ประสบการณ์ที่แท้จริงไม่ใช่การสะสมความรู้ แต่คือการเข้าใจถึง'เหตุและผล'เบื้องหลังทุกสิ่ง และการเติบโตที่สมบูรณ์... เกิดขึ้นเมื่อเราเรียนรู้ที่จะยืนได้ด้วยตัวเอง โดยไม่ลืมรากฐานที่พ่อแม่สร้างไว้ พ่ออาจจากไป... แต่ความรักและบทเรียนของพ่อจะคงอยู่ตลอดไป และนั่นคือมรดกที่แท้จริง... ที่ไม่มีใครสามารถพรากไปได้"🌟 🦋 จุดเริ่มต้นใหม่ของการเป็นนักสืบโอปปาติกะผู้สมบูรณ์...

O.P.K. 🔪 คดีเครื่องจักรสังหาร: ศึกตัดสินโดยไร้พ่อ 🤖 การปรากฏตัวของหุ่นสังหาร 🚨 เหตุการณ์ฆาตกรรมปริศนา เกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ไม่มีร่องรอยการบุกรุก เหยื่อทั้งหมดเป็นบุคคลสำคัญในวงการเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ ```mermaid graph TB A[นักวิทยาศาสตร์<br>ถูกฆาตกรรม] --> B[ไม่มีร่องรอย<br>การบุกรุก] C[นักธุรกิจ<br>ถูกฆาตกรรม] --> B D[นักวิจัย<br>ถูกฆาตกรรม] --> B B --> E[หนูดีต้อง<br>สืบสวนแทนพ่อ] ``` 🔍 ลักษณะคดีที่น่าสงสัย · ไม่มีลายนิ้วมือ: ไม่มีร่องรอยมนุษย์ · ไม่มีการต่อสู้: เหยื่อเหมือนยอมให้ฆ่า · เวลาเกิดเหตุ: ตรงกันทุกครั้งคือ 03:33 น. 🕵️ การสืบสวนโดยไร้ประสบการณ์ 💔 ความยากลำบากของหนูดี หนูดีต้องสืบสวนคดีครั้งแรกโดยไม่มีพ่อคอยแนะนำ: ```python class InvestigationChallenges: def __init__(self): self.lack_of_experience = [ "ไม่รู้ขั้นตอนการสืบสวนที่ถูกต้อง", "ไม่มีความรู้ด้านนิติวิทยาศาสตร์", "ไม่เคยจัดการกับพยานหลักฐาน", "ไม่รู้วิธีเขียนรายงานการสืบสวน" ] self.emotional_struggles = [ "คิดถึงพ่อในยามยาก", "ไม่มั่นใจในความสามารถตัวเอง", "กลัวที่จะล้มเหลว", "รู้สึกโดดเดี่ยวในการทำงาน" ] ``` 🆘 การขอความช่วยเหลือ หนูดีต้องหันไปหาผู้ช่วยใหม่: · ธรรมบาลเทพ: ให้คำแนะนำแต่ไม่สามารถช่วยโดยตรง · โอปปาติกะรุ่นพี่: ให้ข้อมูลแต่ขาดประสบการณ์สืบสวน · เพื่อนตำรวจของพ่อ: ช่วยเหลือแต่ไม่เข้าใจพลังพิเศษ 🤯 การค้นพบที่น่าตกใจ 🔬 หลักฐานทางเทคโนโลยี หนูดีค้นพบว่าเหยื่อทั้งหมดเกี่ยวข้องกับโครงการลับ: ```mermaid graph LR A[เหยื่อคนที่ 1<br>ผู้เชี่ยวชาญ AI] --> D[โครงการ<br>"จิตวิญญาณจักรกล"] B[เหยื่อคนที่ 2<br>นักวิทยหุ่นยนต์] --> D C[เหยื่อคนที่ 3<br>นักประสาทวิทยาศาสตร์] --> D ``` 👁️ การลักลอบใช้เทคโนโลยี โครงการ "จิตวิญญาณจักรกล" เกี่ยวข้องกับ: · การถ่ายโอนจิตสำนึก: สู่ร่างหุ่นยนต์ · ฮิวแมนนอยด์ขั้นสูง: ที่แทบไม่ต่างจากมนุษย์ · การสร้างหุ่นพยนต์: ด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ 🦾 ตัวตนของนักฆ่าจักรกล 🤖 หุ่นพยนต์รุ่นใหม่ นักฆ่าคือหุ่นยนต์ฮิวแมนนอยด์ที่ถูกจุติด้วยจิตวิญญาณมาร: ```python class MechanicalAssassin: def __init__(self): self.specifications = { "model": "Mara-X7", "appearance": "เหมือนมนุษย์ทุกประการ", "abilities": [ "เปลี่ยนรูปลักษณ์ได้", "ลบร่องรอยดิจิตอล", "เคลื่อนไหวไร้เสียง", "ทนทานต่ออาวุธทั่วไป" ], "weakness": "ไวต่อพลังงานจิตบริสุทธิ์" } self.origin = { "creator": "กลุ่มนักวิทยาศาสตร์นอกระบบ", "purpose": "กำจัดผู้ที่รู้ความลับโครงการ", "soul_source": "จิตวิญญาณมารระดับสูง", "control_system": "AI ที่เรียนรู้ได้เอง" } ``` 🎯 วิธีการทำงาน หุ่นพยนต์ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ: · สอดแนม: ผ่านระบบเครือข่าย · วางแผน: ด้วย AI ที่คำนวณความเสี่ยง · ปฏิบัติการ: อย่างรวดเร็วและแม่นยำ · หลบหนี: โดยไม่ทิ้งร่องรอย 💫 การเผชิญหน้าที่เต็มไปด้วยความยุ่งยาก ⚡ การต่อสู้ครั้งแรก หนูดีเผชิญหน้ากับหุ่นพยนต์แต่พบว่าตนเองไม่พร้อม: "ฉันทำไม่ได้...ฉันไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไร" หนูดีรู้สึกหมดกำลังใจเมื่อนึกถึงพ่อ 🆘 ความช่วยเหลือจากเทพคุ้มครอง ธรรมบาลเทพปรากฏตัวแต่ช่วยได้จำกัด: "เราสามารถให้คำแนะนำได้แต่เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะสู้ด้วยตัวเอง" 📚 การเรียนรู้อย่างเร่งด่วน หนูดีต้องเรียนรู้ทุกอย่างอย่างรวดเร็ว: ```mermaid graph TB A[หนูดี<br>ขาดประสบการณ์] --> B[เร่งเรียน<br>การสืบสวน] A --> C[ฝึกฝน<br>การต่อสู้] A --> D[เรียนรู้<br>เทคโนโลยี] B --> E[พัฒนาทักษะ<br>อย่างรวดเร็ว] C --> E D --> E ``` 🔧 การแก้ไขปัญหาอย่างสร้างสรรค์ 💡 การใช้พลังพิเศษ หนูดีค้นพบว่าหุ่นพยนต์มีจุดอ่อน: · พลังงานจิต: รบกวนระบบอิเล็กทรอนิกส์ · อารมณ์มนุษย์: สิ่งที่ AI เข้าใจยาก · ความไม่แน่นอน: ที่การคำนวณทำนายไม่ได้ 🛠️ การพัฒนายุทธวิธีใหม่ หนูดีสร้างวิธีการต่อสู้อันซับซ้อน ```python class BattleStrategy: def __init__(self): self.psychological_warfare = [ "ใช้ความไม่แน่นอนทำให้ AI สับสน", "สร้างสถานการณ์ที่คำนวณไม่ได้", "ใช้จิตวิทยากับจิตวิญญาณมาร", "สร้างความขัดแย้งในระบบ" ] self.technical_countermeasures = [ "ใช้พลังงานจิตรบกวนเซ็นเซอร์", "สร้างสนามพลังยับยั้งการสื่อสาร", "ใช้คลื่นอารมณ์ทำลายเสถียรภาพ", "โจมตีจุดเชื่อมต่อพลังงาน" ] ``` 🌪️ การต่อสู้ครั้งสำคัญ ⚔️ ศึกตัดสินที่โรงงานร้าง หนูดีตามหุ่นพยนต์ไปยังฐานลับ: หนูดี:"เจ้าคือเครื่องมือของความชั่ว!" หุ่นพยนต์:"เราเพียงทำตามโปรแกรม... เหมือนเจ้าที่ทำตามความทรงจำเกี่ยวกับพ่อ" 💥 การใช้บทเรียนจากพ่อ ในวินาทีสำคัญ หนูดีนึกถึงคำสอนของพ่อ: "พ่อเคยบอกว่า...การเป็นตำรวจที่ดีต้องการใช้เพียงประสบการณ์ แต่คือการใช้หัวใจและสติปัญญา" 🎯 การโจมตีจุดอ่อน หนูดีใช้ทั้งพลังและปัญญา: · สร้างความขัดแย้ง: ในจิตวิญญาณมาร · รบกวนระบบ: ด้วยพลังงานอารมณ์ · โจมตีจิตใจ: ของผู้ควบคุมเบื้องหลัง 🏆 ชัยชนะแห่งการเติบโต 💪 การก้าวข้ามความกลัว หนูดีพิสูจน์ว่าตนเองสามารถ: · สืบสวนคดี: ได้โดยไม่มีพ่อ · จัดการกับเทคโนโลยี: ที่ทันสมัย · ใช้พลัง: อย่างชาญฉลาด 🌱 บทเรียนที่ได้รับ ```python class GrowthLessons: def __init__(self): self.personal_growth = [ "เรียนรู้ที่จะ "เข้าใจว่าความกลัวคือโอกาสในการเติบโต", "พัฒนาความเป็นผู้นำจากการตัดสินใจ", "รู้จักขอความช่วยเหลือเมื่อจำเป็น" ] self.professional_skills = [ "การสืบสวนอย่างเป็นระบบ", "การวิเคราะห์พยานหลักฐาน", "การจัดการกับเทคโนโลยีสมัยใหม่", "การทำงานเป็นทีมกับผู้เชี่ยวชาญ" ] ``` 📈 การพัฒนาสู่ผู้เชี่ยวชาญ 🎓 การเป็นที่ปรึกษาอิสระ หลังคดีนี้ หนูดีได้รับการยอมรับในฐานะ: · ที่ปรึกษาด้านคดีพิเศษ: สำหรับหน่วยงานรัฐ · ผู้เชี่ยวชาญโอปปาติกะ: ด้านความมั่นคง · ครูสอนการควบคุมพลัง: สำหรับรุ่นน้อง 🤝 เครือข่าย หนูดีสร้างความร่วมมือใหม่: · กับหน่วยงานไฮเทค: ด้านความปลอดภัย · กับนักวิทยาศาสตร์: ด้านเทคโนโลยีและจิตวิญญาณ · กับชุมชนโอปปาติกะ: ด้านการพัฒนาทักษะ 💫 บทสรุปแห่งการเติบโต 🌟 คำคมจากหนูดี "ฉันเรียนรู้ว่า... การไม่มีพ่อไม่ใช่ข้ออ้างที่จะล้มเหลว แต่คือโอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเอง และประสบการณ์ไม่ใช่สิ่งที่ได้มาโดยง่าย แต่คือบทเรียนที่ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง" 🕊️ คำคมจากธรรมบาลเทพ "การเติบโตที่แท้จริง... เกิดขึ้นเมื่อเราก้าวเดินด้วยขาของตัวเอง แม้ทางนั้นจะยากลำบากและไม่แน่นอน และพ่อที่แท้จริง... คือผู้ที่สอนให้ลูกรู้จักยืนได้ด้วยตัวเอง" --- คำคมสุดท้ายจากคดี: "ในความมืดมิดแห่งการสูญเสีย... มีแสงสว่างแห่งการเติบโต และในความยุ่งยากแห่งการเดินทาง... มีบทเรียนแห่งความแข็งแกร่ง พ่ออาจจากไป... แต่สิ่งที่พ่อสอนจะคงอยู่ตลอดไป และฉัน... จะก้าวเดินต่อไปบนทางที่พ่อได้เริ่มไว้"🔪✨ บทเรียนแห่งความเป็นตำรวจ: "การเป็นนักสืบอาศัยหลักฐาน แต่คือการเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตนเอง และการคลี่คลายคดี... มักเริ่มต้นจากการเข้าใจตัวเอง"🦋

บทความถึงท่านพ่อหลวง(ในหลวงรัชกาลที่ ๙)ฉบับที่ 2 นี่คือฉบับถ่ายทำนะครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ฉบับถ่ายทำที่มีการร้องและการเตรียมการมาเป็นอย่างดีแล้วก็ตามที แต่ก็ดูเหมือนมันจะกลายมาเป็นต้นฉบับที่มีความลงตัวในตัวของมันเองเลยทีเดียวเชียว และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรก็ตามที คำสอนของพ่อหลวง(ในหลวงรัชกาลที่ ๙)ของท่านก็จะยังคงมีผู้ที่คอยสืบทอดและสานต่อไปอย่างแน่นอน ผมคิดไว้อย่างนั้นจริงๆ และอย่างน้อยผมก็เป็นคนหนึ่งในนั้นที่สานต่องานของท่าน ถึงแม่ว่าผมจะไม่มีความสามารถมากมายอะไรนัก แต่ผมก็ขอที่จะเป็นคนดีและทำความดีถวายให้เป็นพลีของแผ่นดินให้กับบรรพชน และท่านพ่อหลวง(ในหลวงรัชกาลที่ ๙)ต่อไปตลอดไปตราบจนชั่วชีวิตนี้จักหาไม่อย่างแน่นอน ดังตัวอย่างที่คนโบราณท่านได้เคยพูดเอาไว้ว่า "แผ่นดินไทย ไม่สิ้นคนดี" อย่างแน่นอน ในยูทูปที่ชื่อ 13 ตุลา หนึ่งทุ่มตรง โดย ธเนศ วรากุลนุเคราะห์

#สัมผัสที่เท่าไรก็ไม่ทราบ# ..ผู้เขียนเคยปฏิบัติสมาธิ อย่างจริงจัง และทุกวัน อยู่ช่วงระยะเวลาสักร่วมปีได้..(แต่สวดมนต์นี่สวดทุกวันอยู่แล้วถ้าไม่ได้ดื่ม) ..ผู้เขียนเป็นคนไม่กลัวผี...อาจด้วยคำสอนของพ่อผู้เขียนเองตอนเด็ก คือสมัยนั้นจะกลัวไปหมด.8-9 ขวบ...พ่อสอนว่า ดูให้แน่ก่อนลูก อย่าคิดเอาเอง.อย่าหลอกตัวเอง..ถ้าดูแล้วมันใช่ ค่อยกลัวก็ยังไม่สาย....คำพูดประโยคนี้เอง..เปลี่ยนตัวตนไปเลย...ความกลัว พอมันถูกก้าวข้ามไปได้..อะไรก็ง่ายละ....จึงมีนิสัย ชาลเลนจ์สารพัดสิ่ง..ติดตัวมาตลอด...กลับมาเข้า..ผู้เขียนเคยเขียนไปคราวที่แล้ว เรื่องผลของการทำสมาธิ ที่เรื่อง เลข 20 (เพจนี้ หรือ รู้ให้ทันวงการพระเครื่อง..ไม่แน่ใจ) ..แบะนี่คืออีกประสบการณ์จริง...ที่พบเจอด้วยตนเอง.คืนนั้นระหว่างทางกลับบ้าน...ภรรยาเป็นคนขับ เราก็นั่งปกติ...ถนนสายเลี่ยงเมืองปากเกร็ด. .ตรงนั้นมืดมาก...สิ่งที่เกิดขึ้นคือ มีผู้หญิงวิ่งให้รถเราชน.....เราตะโกนดังลั่นเลย....เบรค ...!! ...ภรรยา งง เขาตวาดเลย...อะไร ..!! ตกใจ...!! ..เราก็บอก คนตัดหน้าไม่เห็นเหรอ...จอดสิ...เขาก็ตอบไม่มี...มีอะไรที่ไหน..เราบอกจอดๆ..จะได้ช่วยเขา...ก็จอด...เดินย้อนไปดู...ไม่มีอะไร? ....คำตอบคือ เป็นร่างคน..เป็นผู้หญิงชัดเจน...แต่โปร่งแสง...แบบในภาพประกอบ...นี่คือ ประสบการณ์ครั้งแรกที่เห็นเป็นตัว...ที่เห็นแบบ หางตา แวปๆ นับไม่ถ้วน. เพราะผู้เขียนเดินทาง และนอนโรงแรม ตจว.บ่อย..ไอ้แบบ เสียงน้ำ กลิ่น กุกๆ แบบนั้น ชินแล้ว...

ธรรม กับ ทำ ผู้มีปัญญาจะเลือก ธรรม กับ ทำ เหตุเพราะ มันคือ ธรรมสอง ตามคำสอนของพ่อครูโพธิรักษ์ แห่ง บวร สันติอโศก สุดแต่ผู้ใดจะเลือกเอา ว่าจะเอาชั่ว หรือเอาดี https://www.facebook.com/share/p/mLmiPP3BJA5EiGhd/

🙇‍♀️💛"ความทรงจำที่ไม่เคยลืมวันนั้นฉันไปตรงจุดสะพานพุทธต้องต่อแถวเข้าในโรงเรียนสวนกุหลาบไปแต่เช้าต้องเดินบนถนน สะพานพุทธปิดบรรยากาศที่ทุกคนใส่ชุดดำใบหน้าเศร้า1ปีผ่านมาถึงวันถวายพระเพลิงพระบรมศพพ่อหลวง ร.9 คนแน่นมากแต่ทุกคนช่วยเหลือกันและกันมีคนแจกขนมและน้ำฉันไม่ค่อยกล้ากินน้ำเพราะเกรงว่าจะต้องเข้าห้องน้ำ รอจนฟ้าครึ้มฝนตกหนักลมแรง ฉันได้วางดอกไม้จันตอนบ่าย3โมงเย็นและเดินข้ามมาฝั่งธนฯเพื่อมาขึ้นรถกลับบ้าน"...คำสอนของพ่อลูกจำได้ไม่เคยลืม#ความพอเพียงไม่ได้วัดกันที่วัตถุภายนอก แต่มันคือความพอดีของใจเราเอง🤍"....ถ้าเอาวัตถุมาวัดก็คงหาฝั่งไม่เจอหรอก เพราะคนมีแสนล้านๆๆยังไม่เห็นเคยอิ่มเคยพอสักทียังคดโกงกินแผ่นดินกันอยู่เลยคนพวกนี้จะมีจุดจบไม่ดีแน่ไฟนรก🔥คงเผาใจจึงเป็นเปรตหิวตลอดเวลา.... "Crภาพจากสถานี"Thai PBS #ต้องใส่เสียงเอง ไม่เพราะแต่ไม่ต้องการติดลิขสิทธิ์คะ😊❤🇹🇭❤

#ประธานาธิบดีสีจิ้นผิงของจีน #กำหนดให้ #คำสอนของพ่อ #ใช้เป็นบทเรียนในโรงเรียนของสาธารณรัฐประชาชนจีน #แต่การศึกษาของไทยน่าเศร้าใจยิ่งนัก

ยามทุกข์ลำบากก็ลองนึกถึงคำสอนของพ่อแม่ ท่านว่าอะไรบ้าง ท่านพาทำอะไรบ้าง บูชาพ่อแม่ไว้ บุญคุณท่านมากมายให้เรามา

พักบ้างเที่ยวบ้าง ให้ความรู้ปลูกผักไว้กินเอง ไฮโดรโปนิกส์ วิถีชาวบ้าน #คำสอนของพ่อใช้ได้เสมอ

https://youtu.be/jIriwJ_z-ms?si=f6RRS58yf58x2ogA คำสอนของพ่อฤาษีลิงดำ

ก่อนหน้านี้หากมีใครถามให้ช่วยแนะนำหนังสือสักเล่มที่เป็นแนวจิตวิทยา หรือแนะนำเรื่องเกี่ยวกับการเสริมสร้างพลังใจ ให้มีไฟในการดำเนินชีวิตที่จะสู้กับอุปสรรคต่าง ๆ หรือหนังสือที่เหมาะมากกับวัยต่อต้านที่กำลังไม่รู้จะเลือกเดินไปในเส้นทางชีวิตแบบใดให้กับตน ผมยังนึกไม่ออกว่าเล่มใดที่จะเหมาะมากที่สุด ทว่าเมื่อได้อ่านเล่มนี้จบลงแล้ว ก็เป็นที่แน่ชัดกับตนเองทันทีว่า ฉันพบเจอหนังสือที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมตรงตามโจทย์แล้วนั่นคือ #หนังสือเล่มหนึ่งซึ่งไม่มีวางขาย สนพ.piccolo พิมพ์ปลายปี 2564 เขียนโดย ยาสึชิ คิตากาวะ แปลโดย หนึ่งฤทัย ปราดเปรียว หนังสือเล่มไม่หนา ขนาดกำลังดีเบามือถือไปไหนง่าย หนาประมาณ 160 หน้า อ่านไม่กี่ชม.ก็จบ เรื่องย่อ ชายหนุ่มวัยกลางคนนามว่าโยสุเกะ กำลังมีผลงานภาพวาดจัดแสดงอยู่ในห้องแสดงภาพ หญิงสาวสูงวัยนางหนึ่งยืนชมภาพวาดรูปนั้นอยู่นานด้วยอารมณ์ความรู้สึกเปี่ยมล้น เด็กหญิงตัวน้อยวัย 5 ขวบซึ่งเป็นลูกสาวของโยสุเกะ ได้ทำหน้าที่แนะนำภาพวาดของพ่อและชวนเธอสนทนาอย่างน่ารัก จนทราบว่าเธอชื่อฟุจิโกะ เมื่อลูกสาวได้เล่าเรื่องนี้ให้คนเป็นพ่อฟัง เขาถึงกับงุนงงชั่วขณะ ด้วยไม่ได้ยินชื่อนี้มานาน 20 ปีแล้ว บัดดลภาพความทรงจำในอดีตสมัยที่เขายังอายุแค่ 17 ปี ก็หลั่งไหลเข้ามา นั่นคือบทนำก่อนเข้าเรื่องที่เป็นการเล่าย้อนของตัวละครเอกในเรื่องที่เล่าผ่านมุมมองบุคคลที่1 โยสุเกะในวัย 17 ปีนั้น อยู่ในช่วงที่กำลังต้องตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบ แต่เขากลับยังไม่รู้ว่าตัวเองควรเลือกเดินหน้าชีวิตต่อไปในเส้นทางไหน ผู้ใหญ่ชอบถามเด็ก ๆ ว่าโตขึ้นไปอยากเป็นอะไร ประกอบอาชีพอะไร เขารู้สึกลึกลงไปว่าต้องรีบตัดสินใจจริงละหรือ ทำไมจึงไม่สามารถอยู่ไปเรื่อย ๆ โดยถ้ายังไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเกิดขึ้น เขาก็ไม่อยากเสียเวลาเปล่าไปกับการต้องเลือกเรียนที่ไหน เพื่อจะกลายไปเป็นอะไรที่ตนไม่แน่ใจว่าใช่สิ่งที่ชอบหรืออยากทำจริงหรือไม่ จึงคล้ายกับเขาปล่อยวันเวลาให้ผ่านไปอย่างหมดเปลืองเปล่าดาย ได้แต่นั่งเฝ้าร้านหนังสือเก่าของพ่อ ที่ตนเองก็ไม่มีนิสัยรักการอ่าน และไม่ค่อยแตะหนังสือมาแต่เล็ก แต่แล้ววันหนึ่งซึ่งปรากฏเด็กสาววัยเดียวกับโยสุเกะ ที่สวยเก๋ในความรู้สึกแรกพบสำหรับเขา ณ ร้านหนังสือของพ่อนั้น มันได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาครั้งใหญ่ไปตลอดกาล เธอคนนั้นรู้จักและเรียกชื่อของโยสุเกะอย่างถูกต้อง โดยที่เขานึกไม่ออกว่าเคยพบเจอสาวสวยน่ารักคนนี้ที่ไหนมาก่อนหรือไม่ เธอบอกกับเขาว่ามาหาซื้อหนังสือที่ไม่มีขายที่ร้านอื่น จนพบเจอเล่มที่ต้องการ และยังวานให้เขาช่วยหาหนังสือเล่มหนึ่ง อีกสัปดาห์จะมาใหม่แล้วก็จากไป โยสุเกะหงุดหงิดตัวเองที่ไม่ทันได้ถามชื่อและเบอร์ติดต่อไว้ เขาเล่าให้พ่อฟัง เมื่อพ่อทราบชื่อหนังสือจึงพูดขึ้นว่า ไม่เป็นไรนี่เป็นหนังสือที่ดีเล่มหนึ่ง พ่อจะสั่งมาขายและเผื่อไว้สักหลายเล่ม ด้วยความที่โยสุเกะอยากจะคุยและทำคววามรู้จักกับเธอคนนั้น แต่เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ได้แค่คิดวุ่นวายภายในหัว แต่ตัวตนจริงนั้นไร้ซึ่งความกล้า สิ่งที่เขาคิดออกมีเพียงอย่างเดียวคือ ต้องอ่านหนังสือเล่มที่เธอถามหา เพื่ออยากเข้าใจว่าเธอเป็นคนเช่นไร นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาก้าวข้ามความไม่ชอบอ่านหนังสือมาได้ และน่าแปลกที่อ่านไปได้สักพัก เขากลับพบว่านี่เป็นหนังสือที่ดีจริง ๆ ต่อมาเขาสามารถอ่านหนังสือเล่มดังกล่าวจนจบได้ ไม่ใช่แค่เกิดจากความรู้สึกแรก แต่เพราะเนื้อหาในนั้นได้สร้างแรงกระเพื่อมให้เกิดขึ้นแก่โยสุเกะอย่างไม่น่าเชื่อ เขารอวันที่จะได้พบเธอด้วยใจจดจ่อ เพื่อจะเล่าให้ทราบว่าเขาได้อ่านหนังสือเล่มนั้นจบแล้ว จนเกือบหมดหวังว่าเธอจะกลับมา ในวันสุดท้ายก่อนสิ้นสัปดาห์ตามที่เธอเคยระบุ เด็กสาวก็ปรากฏกายขึ้นอีกครั้งในชุดผ้าสีขาวทั้งตัว เปล่งประกายจนโยสุเกะรับรู้ได้ เขาดีใจมาก จากที่ไม่กล้าจะเอ่ยปากก่อน สุดท้ายสามารถพูดกับเธอ หญิงสาวดีใจที่เขามีหนังสือที่ร้าน แต่เธอไม่ทันได้พกเงินมา จึงบอกวันหลังจะแวะมาใหม่ แต่มันช้าเกินไปสำหรับเขา โยสุเกะจึงเอ่ยปากให้เธอนำหนังสือกลับไปอ่านก่อน เพราะเขาอยากให้เธอได้อ่าน เขาจะออกให้เอง เธอยิ้มอย่างงดงามในน้ำใจของเขา ยินดีรับหนังสือไปแต่บอกว่าจะนำเงินมาคืนให้ภายหลัง จากนั้นก็ขบคิดด้วยความเอียงอายชั่วครู่ ก่อนจะให้ที่อยู่เบอร์โทรติดต่อไว้แล้วบอกว่าเราน่าจะนัดเจอกันอีก ความสดใสของวัยหนุ่มสาวจึงถึงคราวที่ได้โบยบินยังท้องฟ้ากว้าง ทั้งสองใช้เวลากว่าสองเกือบสามสัปดาห์ที่ออกมาพบเจอกันตามที่นัดพบต่าง ๆ เพื่อพูดคุยกันอย่างออกรสเกี่ยวกับเนื้อหาในหนังสือ และเรื่องที่พ่อของเธอสอนไว้ ซึ่งโยสุเกะพบว่าเป็นคำสอนอันทรงคุณค่าและมีประโยชน์อย่างมากกับตัวเขา จนกระทั่งเกิดแรงบันดาลใจที่จะลุกขึ้นเปลี่ยนแปลงตัวเองจากภายในให้ต่างไปจากเดิม เหมือนเขาได้ค้นพบขุมทรัพย์มหาศาลที่ประเมินค่าไม่ได้ ในแต่ละวันโยสุเกะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ที่ตนไม่เคยคิดมาก่อน จากคำสอนของพ่อที่ถูกเล่าผ่านตัวเธอและมอบเครื่องบินพับจากกระดาษหลากสีให้ไว้กับโยสุเกะทุกครั้ง แต่เขาไม่เคยถามและไม่รู้จักชื่อของเธอเลย ดูเหมือนเด็กสาวมีบางอย่างที่ยังไม่สามารถเล่าให้เขาฟัง เขารู้เพียงอีกไม่นานเธออาจจะต้องไปอยู่กับพ่อ แม้ปัจจุบันเธออยู่กับแม่คนเดียวก็ตาม ความสัมพันธ์ของครอบครัวอันคลุมเครือที่เธอไม่ได้พูดถึง กลับปริศนาอีกหลายข้อที่ค้างคาใจเขาซึ่งยังไม่กล้าเอ่ยปากถาม ความจริงจะปรากฏในช่วงท้ายเล่ม ที่คงต้องให้เพื่อน ๆ ไปตามหาอ่านกันต่อ แม้นอยากเล่ามากเพียงใดต้องยั้งใจไว้ รอให้คนอ่านได้พบด้วยตัวเองไม่อย่างนั้นความแปลกใหม่และความสนุกสนานอาจลดลง ผมเคยอ่านโลกของโซฟีเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนแล้วชื่นชอบมาก แม้หนังสือจะหนากับเนื้อหาแนวสอนเชิงจิตวิทยา ที่มีความแปลกใหม่ในการใช้กลวิธีเล่าเรื่องที่น่าสนใจผ่านรูปแบบนิยายมาแล้ว สำหรับเล่มนี้ทำให้อดนึกถึงโลกของโซฟีไม่ได้ แม้นจะมีความคล้ายบางประการในการนำเสนอ แต่หนังสือเล่มหนึ่งซึ่งไม่มีวางขาย ก็มีอัตลักษณ์ที่เป็นแบบฉบับเฉพาะตนที่น่าสนใจ กับความหนาเพียงไม่ถึง 200 หน้า ทำให้การอ่านจนจบไม่ใช่เรื่องลำบากจนเกินไปสำหรับคนที่อาจจะไม่ใช่สายรักการอ่านมาก่อน หนังสือเล่มนี้ดีงามอย่างละเมียดละไม ละมุนละม่อม อ่อนโยนงดงามตลอดเล่ม ไปเรื่อย ๆ ชวนติดตามไปกับการเอาใจช่วยในความสัมพันธ์ของตัวเอกทั้งสอง ว่าเขากับเธอจะมีบทสรุปอย่างไร ผู้เขียนมีความชาญฉลาดในการวางโครงเรื่อง และแก่นที่แน่นหนาน่าสนใจช่วนให้ใคร่ครวญอย่างพินิจพิเคราะห์ กับสิ่งที่ต้องพบเจอทุกผู้คนไม่ว่าชายหรือหญิง ในช่วงวัยรุ่นตอนปลาย ในช่วงหัวเลี้ยวสำคัญอันคือทางเลือกที่ชีวิตสามารถหักเหไปได้หลากหลาย ขึ้นอยู่กับความหมายในความฝันที่เขายังค้นไม่พบ กับการตัดสินใจทั้งจากตนเองและคนรอบข้างโดยเฉพาะคนที่มีความหมายมากในชีวิตของเขา หนังสือเล่มนี้เป็นได้ทั้งพ่อ เป็นทั้งแม่ แม้แต่เป็นเพื่อน หรือพี่ที่อบอุ่น ให้พลังใจไฟฝัน กับวันวานอันเยาว์วัย แม้นใครหลายคนอาจอยู่ในช่วงวัยที่ล่วงเลยจุดนั้นมานานแล้ว แต่ขอให้เชื่อเถิดครับว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ใช่แค่เพียงวัยรุ่นที่ควรได้อ่าน หากแต่สมควรอย่างยิ่งที่ผู้ที่กำลังจะมีลูก หรือมีแล้ว หรือแม้ยังไม่มีครอบครัวก็ไม่ควรพลาด เพราะนี่เปรียบได้กับคัมภีร์ชีวิต ที่บอกเล่าได้อย่างมีอรรถรสครบทั้งด้านให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่าน ทั้งยังมอบคุณค่าสาระอันชวนให้ได้ทบทวนถึงช่วงวันที่แล้วมาในอดีต และวันในปัจจุบัน รวมถึงวันในอนาคตที่ยังมาไม่ถึง บนความงดงามที่ร้อยเรียงด้วยภาษาเรียบง่าย คล้ายกับจะเป็นหนังสือฮาวทูแต่แปลงกายมาในรูปแบบของนิยายวัยใส แทรกสอนแนวคิดที่เป็นทั้งปรัชญา จิตวิทยา และหลักการทางธรรมะในศาสนาพุทธ ได้อย่างสอดประสานกลมกลืนกับเนื้อหาเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวละคร ที่มีปริศนาชวนให้กระหายใคร่รู้ โดยใช้ฉากและตัวละครน้อยมาก ความดีเด่นในด้านนี้เองที่ทำให้คนอ่านสามารถเข้าใจ เข้าถึง สิ่งที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอได้อย่างรวดเร็ว ง่ายดาย และตรงไปตรงมาที่สุด อาจมีจุดจี๊ดในใจบ้างตอนช่วงท้ายของบทสรุป ขึ้นกับว่าผู้อ่านคนนั้นรับสารที่มีการเผยปริศนาของตัวละครไว้ในรายทางเป็นระยะได้มากน้อยแค่ไหน ในย่อหน้าสุดท้ายนี้ ใครที่ยังไม่ได้อ่านมาก่อนไม่จำเป็นต้องอ่านต่อก็ได้ เพราะอาจจะทำให้คุณคิดไปต่าง ๆ เกี่ยวกับตอนจบของเรื่อง อันจะทำให้สูญเสียความรู้สึกแรกที่พบ ณ ชั่วเวลานั้นไปอย่างน่าเสียดาย . . . . . . . . เพราะถ้ามองเห็นเร็ว ก็พอจะคาดเดาทิศทางของบทบาทตัวละครหลักในตอนท้ายได้ว่าจะมีผลลัพธ์เช่นไร และจะไม่กระทบกระแทกกับอารมณ์ความรู้สึกมากนัก แต่ถ้าอ่านไป ๆ แต่ไม่ทันได้สังเกตคำใบ้ที่ถูกเปิดขึ้นทีละน้อย ก็อาจได้พบกับความรู้สึกที่สะกิดสะเกาให้หัวใจได้สะท้อนสะท้าน และอาจถึงขั้นสั่นสะเทือนอย่างที่อดตาแฉะไม่ได้ #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #จิตวิทยา #โตขึ้นจะเป็นอะไร #ร้านหนังสือ #รักการอ่าน #พรุ่งนี้ที่มาไม่ถึง #หนังสือดีที่ควรอ่าน #thaitimes #หนังสือน่าอ่าน #การพัฒนาตนเอง