“āđāļāļĢāđāļāđāļŠ āļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļāđ āđāļĨāļ°āđāļāđāļēāļāļķāļāļāđāļēāļĒ”: āļāļĢāļ°āļāļāļāļēāļāđāļŦāļāđāļāļēāļ Bundestag āļŠāļđāđāļŠāļ āļēāđāļāļĒ
āđāļāļāļāļ°āļāļĩāđāļāļēāļĢāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļĒāļąāļāļāļāļāļīāļāļŦāļĨāđāļĄāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļĄāđāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āļāļēāļĢāļāļ·āđāļāđāļŠāļĩāļĒāļ āļāļ§āļēāļĄāđāļĄāđāļĢāļąāļāļāļīāļāļāļāļ āđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļĨāļāļĒāļāļąāļ§āļāļāļāļāļđāđāļĄāļĩāļāļģāļāļēāļāđāļŦāļāļ·āļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ āļāļĢāļ°āđāļāļĻāđāļĒāļāļĢāļĄāļāļĩāļāļĨāļąāļāļŠāļĢāđāļēāļāļāđāļāđāļāļāļāļāļāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāļŠāļąāļāļĒāđāļŠāļļāļāļĢāļīāļāđāļ§āđāļāļĢāļāļāļĨāļēāļāļāļĢāļļāļāđāļāļāļĢāđāļĨāļīāļ
Bundestag āļŦāļĢāļ·āļāļĢāļąāļāļŠāļ āļēāđāļĒāļāļĢāļĄāļąāļ āļāļĩāđāļŠāļ°āļāđāļāļāļŦāļĨāļąāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļīāļāđāļāļĒāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļąāļ§āļāļēāļāļēāļĢ Reichstag āđāļĄāđāđāļāđāļĄāļĩāļāļĩāđāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļĨāļąāļāļāļēāļĢāļāļēāļāļŠāļāļēāļāļąāļāļĒāļāļĢāļĢāļĄ āđāļāđāļāļ·āļāļāļģāļāļĢāļ°āļāļēāļĻāđāļāļāļāļēāļĢāļĄāļāđāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āđāļāļĄāđāļāđāļ§āđāļŦāļāļ·āļāļŦāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĄāļāļ·āļāļāļēāļĢāļāļāļāļāļąāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļ§āđāļē “āļāļ§āļāļāļļāļāļĄāļĩāļŠāļīāļāļāļīāđāļĢāļđāđ āđāļŦāđāļ āđāļĨāļ°āļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļāđāļāļļāļāļāļēāļĢāđāļāļĨāļ·āđāļāļāđāļŦāļ§āļāļāļāđāļĢāļē” āļāļđāđāđāļāļāļĢāļēāļĐāļāļĢāļāļĩāđāļāļąāđāļāļāļĒāļđāđāļ āļēāļĒāđāļāđāđāļŠāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļīāļāļēāļāđāļāļĄāđāļāđāļ§āļāļąāđāļ āļāļķāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļĩāđāđāļŦāđāļāđāļāļ āđāļĄāđāļĄāļĩāđāļāļēāļĄāļ·āļāđāļŦāđāđāļāļāđāļāļ
āļāļāļ°āļāļĩāđāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļāļĨāļąāļāđāļāđāļĄāđāļāļāđāļ§āļĒ "āđāļāļĄāļāļķāļ" āļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļ§āļąāļāļĄāļāļāļāđāļēāļāđāļāđ āļŦāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĄāļāļĩāđāļāļđāļāđāļāđāđāļāđāļāđāļ§āļāļĩāļĨāļīāđāļ āļāļĨāļēāļāļāļāļāļĢāļ°āļĄāļēāļāđāļĨāļ°āđāļāđāđāļāļĩāļĒāļāļāļąāļāđāļāļ·āđāļāļāļĨāļāļĢāļ°āđāļĒāļāļāđāđāļāļāļēāļ°āļāļĨāļļāđāļĄ āļĄāļēāļāļāļ§āđāļēāļāļ°āļāļāļāļāļāļŦāļĄāļēāļĒāļāļĩāđāļāļāļāļŠāļāļāļāļāđāļāđāļŠāļĩāļĒāļāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ
āļāļąāļāļāļēāļĢāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļāļēāļāļāļāļāļĨāļąāļ§āļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļĩāđāļŦāđāļāđāļŠāļāđāļāļ āļāļĨāļąāļ§āļāļēāļĢāļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāđāļĄāļĒāļāļĨāļąāļ§āļāļĨāđāļāļāļ§āļāļāļĢāļāļīāļ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļ§āļāđāļāļēāđāļĄāđāđāļāđāļĄāļāļāļ§āđāļēāļāļąāļ§āđāļāļāđāļāđāļ "āļāļđāđāļĢāļąāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ" āđāļāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļāļāļģāļāļēāļ
āļāļķāļāđāļ§āļĨāļēāđāļĨāđāļ§āļŦāļĢāļ·āļāļĒāļąāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āđāļāļĻāđāļāļĒāļāļ°āļŠāļĢāđāļēāļ "Reichstag āļāļēāļāļāļīāļāļ§āļīāļāļāļēāļ" — āļāļĩāđāđāļĄāđāļāđāļāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļāļāļĢāļīāļāļĄāļēāļāļīāļ āđāļāđāđāļāđāļŦāļĨāļąāļāļāļīāļāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āđāļāļīāļāđāļāļĒ āđāļĨāļ°āđāļāļēāļĢāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠāđāļĄāđāđāļāđāđāļāđāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļīāļāđāļāļĒ āđāļāđāļĄāļąāļāļāļ·āļāļŦāļąāļ§āđāļāļāļāļāļĄāļąāļ āļāđāļēāđāļĄāđāļĄāļĩāļŦāļąāļ§āđāļāļāļĩāđ āļŠāļ āļēāļāđāđāļĄāđāļāđāļēāļāļāļ°āđāļĢāļāļēāļāđāļĢāļāļĨāļ°āļāļĢāļāļĩāđāđāļŠāļāļāļĨāļ°āļāļĢāļāđāļģāļāļēāļāđāļĢāļ·āđāļāļāđāļāļĩāļĒāļ§ — “āļāļģāļāļēāļāđāļāđāļāļāļāļāļāđāļē āļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļāļāđāļāļĩāļĒāļ”
#thawornboonyawan
#āļāļāđāļāļĒāļāđāļāļāļĢāļāļ
#āļāļāļāļĩāļŠāļģāļāļąāļāļāļ§āđāļēāļāļļāļāļŠāļīāđāļ
Credit image : Twontrot Boon
“Transparency, Accountability, and Accessibility”: A Giant Mirror from the Bundestag to Thailand’s Parliament
While Thai politics remains mired in a culture of opacity, vote-buying, irresponsibility, and the detachment of power from the people, Germany has built a powerful symbol of integrity in the heart of Berlin — the Bundestag, or German federal parliament, which embodies the true essence of democracy.
The Reichstag building is more than an architectural marvel; it is a declaration of transparency. The glass dome above the parliamentary chamber sends a clear message to the public: “You have the right to see, know, and scrutinize every action we take.” Lawmakers sit beneath natural light, visible from above — there is nowhere to hide, no shadow to scheme in.
In contrast, Thailand is shrouded in “opaque domes” through which the people can never see. Parliamentary halls have become theatrical stages — wasting public funds and bickering over special interests rather than legislating in the people's best interest.
Some Thai politicians fear transparency like ghosts fear daylight. They fear scrutiny the way thieves fear surveillance cameras. Because deep down, they don't see themselves as public servants — but as power-holders.
Isn’t it time for Thailand to build its own “spiritual Reichstag”? Not with physical glass, but with a mindset rooted in openness, honesty, and deep respect for the people.
Transparency is not a decorative feature of democracy — it is its heart. Without that heart, the parliament is nothing more than a stage for a tired play, endlessly repeating the same act: “Power belongs to us; the people must stay silent.”
āđāļāļāļāļ°āļāļĩāđāļāļēāļĢāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļĒāļąāļāļāļāļāļīāļāļŦāļĨāđāļĄāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļĄāđāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āļāļēāļĢāļāļ·āđāļāđāļŠāļĩāļĒāļ āļāļ§āļēāļĄāđāļĄāđāļĢāļąāļāļāļīāļāļāļāļ āđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļĨāļāļĒāļāļąāļ§āļāļāļāļāļđāđāļĄāļĩāļāļģāļāļēāļāđāļŦāļāļ·āļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ āļāļĢāļ°āđāļāļĻāđāļĒāļāļĢāļĄāļāļĩāļāļĨāļąāļāļŠāļĢāđāļēāļāļāđāļāđāļāļāļāļāļāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāļŠāļąāļāļĒāđāļŠāļļāļāļĢāļīāļāđāļ§āđāļāļĢāļāļāļĨāļēāļāļāļĢāļļāļāđāļāļāļĢāđāļĨāļīāļ
Bundestag āļŦāļĢāļ·āļāļĢāļąāļāļŠāļ āļēāđāļĒāļāļĢāļĄāļąāļ āļāļĩāđāļŠāļ°āļāđāļāļāļŦāļĨāļąāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļīāļāđāļāļĒāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļąāļ§āļāļēāļāļēāļĢ Reichstag āđāļĄāđāđāļāđāļĄāļĩāļāļĩāđāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļĨāļąāļāļāļēāļĢāļāļēāļāļŠāļāļēāļāļąāļāļĒāļāļĢāļĢāļĄ āđāļāđāļāļ·āļāļāļģāļāļĢāļ°āļāļēāļĻāđāļāļāļāļēāļĢāļĄāļāđāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āđāļāļĄāđāļāđāļ§āđāļŦāļāļ·āļāļŦāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĄāļāļ·āļāļāļēāļĢāļāļāļāļāļąāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļ§āđāļē “āļāļ§āļāļāļļāļāļĄāļĩāļŠāļīāļāļāļīāđāļĢāļđāđ āđāļŦāđāļ āđāļĨāļ°āļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļāđāļāļļāļāļāļēāļĢāđāļāļĨāļ·āđāļāļāđāļŦāļ§āļāļāļāđāļĢāļē” āļāļđāđāđāļāļāļĢāļēāļĐāļāļĢāļāļĩāđāļāļąāđāļāļāļĒāļđāđāļ āļēāļĒāđāļāđāđāļŠāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļīāļāļēāļāđāļāļĄāđāļāđāļ§āļāļąāđāļ āļāļķāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļĩāđāđāļŦāđāļāđāļāļ āđāļĄāđāļĄāļĩāđāļāļēāļĄāļ·āļāđāļŦāđāđāļāļāđāļāļ
āļāļāļ°āļāļĩāđāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļāļĨāļąāļāđāļāđāļĄāđāļāļāđāļ§āļĒ "āđāļāļĄāļāļķāļ" āļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļ§āļąāļāļĄāļāļāļāđāļēāļāđāļāđ āļŦāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĄāļāļĩāđāļāļđāļāđāļāđāđāļāđāļāđāļ§āļāļĩāļĨāļīāđāļ āļāļĨāļēāļāļāļāļāļĢāļ°āļĄāļēāļāđāļĨāļ°āđāļāđāđāļāļĩāļĒāļāļāļąāļāđāļāļ·āđāļāļāļĨāļāļĢāļ°āđāļĒāļāļāđāđāļāļāļēāļ°āļāļĨāļļāđāļĄ āļĄāļēāļāļāļ§āđāļēāļāļ°āļāļāļāļāļāļŦāļĄāļēāļĒāļāļĩāđāļāļāļāļŠāļāļāļāļāđāļāđāļŠāļĩāļĒāļāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ
āļāļąāļāļāļēāļĢāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļāļēāļāļāļāļāļĨāļąāļ§āļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļĩāđāļŦāđāļāđāļŠāļāđāļāļ āļāļĨāļąāļ§āļāļēāļĢāļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāđāļĄāļĒāļāļĨāļąāļ§āļāļĨāđāļāļāļ§āļāļāļĢāļāļīāļ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļ§āļāđāļāļēāđāļĄāđāđāļāđāļĄāļāļāļ§āđāļēāļāļąāļ§āđāļāļāđāļāđāļ "āļāļđāđāļĢāļąāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ" āđāļāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļāļāļģāļāļēāļ
āļāļķāļāđāļ§āļĨāļēāđāļĨāđāļ§āļŦāļĢāļ·āļāļĒāļąāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āđāļāļĻāđāļāļĒāļāļ°āļŠāļĢāđāļēāļ "Reichstag āļāļēāļāļāļīāļāļ§āļīāļāļāļēāļ" — āļāļĩāđāđāļĄāđāļāđāļāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļāļāļĢāļīāļāļĄāļēāļāļīāļ āđāļāđāđāļāđāļŦāļĨāļąāļāļāļīāļāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āđāļāļīāļāđāļāļĒ āđāļĨāļ°āđāļāļēāļĢāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠāđāļĄāđāđāļāđāđāļāđāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļīāļāđāļāļĒ āđāļāđāļĄāļąāļāļāļ·āļāļŦāļąāļ§āđāļāļāļāļāļĄāļąāļ āļāđāļēāđāļĄāđāļĄāļĩāļŦāļąāļ§āđāļāļāļĩāđ āļŠāļ āļēāļāđāđāļĄāđāļāđāļēāļāļāļ°āđāļĢāļāļēāļāđāļĢāļāļĨāļ°āļāļĢāļāļĩāđāđāļŠāļāļāļĨāļ°āļāļĢāļāđāļģāļāļēāļāđāļĢāļ·āđāļāļāđāļāļĩāļĒāļ§ — “āļāļģāļāļēāļāđāļāđāļāļāļāļāļāđāļē āļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļāļāđāļāļĩāļĒāļ”
#thawornboonyawan
#āļāļāđāļāļĒāļāđāļāļāļĢāļāļ
#āļāļāļāļĩāļŠāļģāļāļąāļāļāļ§āđāļēāļāļļāļāļŠāļīāđāļ
Credit image : Twontrot Boon
“Transparency, Accountability, and Accessibility”: A Giant Mirror from the Bundestag to Thailand’s Parliament
While Thai politics remains mired in a culture of opacity, vote-buying, irresponsibility, and the detachment of power from the people, Germany has built a powerful symbol of integrity in the heart of Berlin — the Bundestag, or German federal parliament, which embodies the true essence of democracy.
The Reichstag building is more than an architectural marvel; it is a declaration of transparency. The glass dome above the parliamentary chamber sends a clear message to the public: “You have the right to see, know, and scrutinize every action we take.” Lawmakers sit beneath natural light, visible from above — there is nowhere to hide, no shadow to scheme in.
In contrast, Thailand is shrouded in “opaque domes” through which the people can never see. Parliamentary halls have become theatrical stages — wasting public funds and bickering over special interests rather than legislating in the people's best interest.
Some Thai politicians fear transparency like ghosts fear daylight. They fear scrutiny the way thieves fear surveillance cameras. Because deep down, they don't see themselves as public servants — but as power-holders.
Isn’t it time for Thailand to build its own “spiritual Reichstag”? Not with physical glass, but with a mindset rooted in openness, honesty, and deep respect for the people.
Transparency is not a decorative feature of democracy — it is its heart. Without that heart, the parliament is nothing more than a stage for a tired play, endlessly repeating the same act: “Power belongs to us; the people must stay silent.”
“āđāļāļĢāđāļāđāļŠ āļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļāđ āđāļĨāļ°āđāļāđāļēāļāļķāļāļāđāļēāļĒ”: āļāļĢāļ°āļāļāļāļēāļāđāļŦāļāđāļāļēāļ Bundestag āļŠāļđāđāļŠāļ āļēāđāļāļĒ
āđāļāļāļāļ°āļāļĩāđāļāļēāļĢāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļĒāļąāļāļāļāļāļīāļāļŦāļĨāđāļĄāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļĄāđāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āļāļēāļĢāļāļ·āđāļāđāļŠāļĩāļĒāļ āļāļ§āļēāļĄāđāļĄāđāļĢāļąāļāļāļīāļāļāļāļ āđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļĨāļāļĒāļāļąāļ§āļāļāļāļāļđāđāļĄāļĩāļāļģāļāļēāļāđāļŦāļāļ·āļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ āļāļĢāļ°āđāļāļĻāđāļĒāļāļĢāļĄāļāļĩāļāļĨāļąāļāļŠāļĢāđāļēāļāļāđāļāđāļāļāļāļāļāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāļŠāļąāļāļĒāđāļŠāļļāļāļĢāļīāļāđāļ§āđāļāļĢāļāļāļĨāļēāļāļāļĢāļļāļāđāļāļāļĢāđāļĨāļīāļ
Bundestag āļŦāļĢāļ·āļāļĢāļąāļāļŠāļ āļēāđāļĒāļāļĢāļĄāļąāļ āļāļĩāđāļŠāļ°āļāđāļāļāļŦāļĨāļąāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļīāļāđāļāļĒāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļąāļ§āļāļēāļāļēāļĢ Reichstag āđāļĄāđāđāļāđāļĄāļĩāļāļĩāđāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļĨāļąāļāļāļēāļĢāļāļēāļāļŠāļāļēāļāļąāļāļĒāļāļĢāļĢāļĄ āđāļāđāļāļ·āļāļāļģāļāļĢāļ°āļāļēāļĻāđāļāļāļāļēāļĢāļĄāļāđāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āđāļāļĄāđāļāđāļ§āđāļŦāļāļ·āļāļŦāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĄāļāļ·āļāļāļēāļĢāļāļāļāļāļąāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļ§āđāļē “āļāļ§āļāļāļļāļāļĄāļĩāļŠāļīāļāļāļīāđāļĢāļđāđ āđāļŦāđāļ āđāļĨāļ°āļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļāđāļāļļāļāļāļēāļĢāđāļāļĨāļ·āđāļāļāđāļŦāļ§āļāļāļāđāļĢāļē” āļāļđāđāđāļāļāļĢāļēāļĐāļāļĢāļāļĩāđāļāļąāđāļāļāļĒāļđāđāļ āļēāļĒāđāļāđāđāļŠāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļīāļāļēāļāđāļāļĄāđāļāđāļ§āļāļąāđāļ āļāļķāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļĩāđāđāļŦāđāļāđāļāļ āđāļĄāđāļĄāļĩāđāļāļēāļĄāļ·āļāđāļŦāđāđāļāļāđāļāļ
āļāļāļ°āļāļĩāđāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļāļĨāļąāļāđāļāđāļĄāđāļāļāđāļ§āļĒ "āđāļāļĄāļāļķāļ" āļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļ§āļąāļāļĄāļāļāļāđāļēāļāđāļāđ āļŦāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĄāļāļĩāđāļāļđāļāđāļāđāđāļāđāļāđāļ§āļāļĩāļĨāļīāđāļ āļāļĨāļēāļāļāļāļāļĢāļ°āļĄāļēāļāđāļĨāļ°āđāļāđāđāļāļĩāļĒāļāļāļąāļāđāļāļ·āđāļāļāļĨāļāļĢāļ°āđāļĒāļāļāđāđāļāļāļēāļ°āļāļĨāļļāđāļĄ āļĄāļēāļāļāļ§āđāļēāļāļ°āļāļāļāļāļāļŦāļĄāļēāļĒāļāļĩāđāļāļāļāļŠāļāļāļāļāđāļāđāļŠāļĩāļĒāļāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ
āļāļąāļāļāļēāļĢāđāļĄāļ·āļāļāđāļāļĒāļāļēāļāļāļāļāļĨāļąāļ§āļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļĩāđāļŦāđāļāđāļŠāļāđāļāļ āļāļĨāļąāļ§āļāļēāļĢāļāļĢāļ§āļāļŠāļāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāđāļĄāļĒāļāļĨāļąāļ§āļāļĨāđāļāļāļ§āļāļāļĢāļāļīāļ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļ§āļāđāļāļēāđāļĄāđāđāļāđāļĄāļāļāļ§āđāļēāļāļąāļ§āđāļāļāđāļāđāļ "āļāļđāđāļĢāļąāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļ" āđāļāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļāļāļģāļāļēāļ
āļāļķāļāđāļ§āļĨāļēāđāļĨāđāļ§āļŦāļĢāļ·āļāļĒāļąāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āđāļāļĻāđāļāļĒāļāļ°āļŠāļĢāđāļēāļ "Reichstag āļāļēāļāļāļīāļāļ§āļīāļāļāļēāļ" — āļāļĩāđāđāļĄāđāļāđāļāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļāļāļĢāļīāļāļĄāļēāļāļīāļ āđāļāđāđāļāđāļŦāļĨāļąāļāļāļīāļāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠ āđāļāļīāļāđāļāļĒ āđāļĨāļ°āđāļāļēāļĢāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļ§āļēāļĄāđāļāļĢāđāļāđāļŠāđāļĄāđāđāļāđāđāļāđāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļīāļāđāļāļĒ āđāļāđāļĄāļąāļāļāļ·āļāļŦāļąāļ§āđāļāļāļāļāļĄāļąāļ āļāđāļēāđāļĄāđāļĄāļĩāļŦāļąāļ§āđāļāļāļĩāđ āļŠāļ āļēāļāđāđāļĄāđāļāđāļēāļāļāļ°āđāļĢāļāļēāļāđāļĢāļāļĨāļ°āļāļĢāļāļĩāđāđāļŠāļāļāļĨāļ°āļāļĢāļāđāļģāļāļēāļāđāļĢāļ·āđāļāļāđāļāļĩāļĒāļ§ — “āļāļģāļāļēāļāđāļāđāļāļāļāļāļāđāļē āļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļāļāđāļāļĩāļĒāļ”
#thawornboonyawan
#āļāļāđāļāļĒāļāđāļāļāļĢāļāļ
#āļāļāļāļĩāļŠāļģāļāļąāļāļāļ§āđāļēāļāļļāļāļŠāļīāđāļ
Credit image : Twontrot Boon
“Transparency, Accountability, and Accessibility”: A Giant Mirror from the Bundestag to Thailand’s Parliament
While Thai politics remains mired in a culture of opacity, vote-buying, irresponsibility, and the detachment of power from the people, Germany has built a powerful symbol of integrity in the heart of Berlin — the Bundestag, or German federal parliament, which embodies the true essence of democracy.
The Reichstag building is more than an architectural marvel; it is a declaration of transparency. The glass dome above the parliamentary chamber sends a clear message to the public: “You have the right to see, know, and scrutinize every action we take.” Lawmakers sit beneath natural light, visible from above — there is nowhere to hide, no shadow to scheme in.
In contrast, Thailand is shrouded in “opaque domes” through which the people can never see. Parliamentary halls have become theatrical stages — wasting public funds and bickering over special interests rather than legislating in the people's best interest.
Some Thai politicians fear transparency like ghosts fear daylight. They fear scrutiny the way thieves fear surveillance cameras. Because deep down, they don't see themselves as public servants — but as power-holders.
Isn’t it time for Thailand to build its own “spiritual Reichstag”? Not with physical glass, but with a mindset rooted in openness, honesty, and deep respect for the people.
Transparency is not a decorative feature of democracy — it is its heart. Without that heart, the parliament is nothing more than a stage for a tired play, endlessly repeating the same act: “Power belongs to us; the people must stay silent.”
0 Comments
0 Shares
291 Views
0 Reviews