มันไม่ใช่แค่บทเพลงเท่านั้น แต่มันคือเลือดเนื้อ วิญญาณ และน้ำตา ของชายผู้ยากไร้คนหนึ่งที่อาศัยเพียงความรักในเสียงดนตรีเท่านั้นใช้เวลาทุ่มเทถึง 10 เดือนเต็ม รังสรรค์มันขึ้นมา ตลอดเวลา 10 เดือนที่ผ่านมา เขาต้องผ่านความทุกข์ยากลำบากมากมาย ต้องอดมื้อกินมื้อ อดหลับอดนอน เจ็บป่วย เหน็ดเหนื่อยทั้งแรงกายที่ทุ่มเทให้กับงานและจิตใจที่ครุ่นคิดกลั่นกรองท่วงทำนองอันซับซ้อนอ่อนหวานออกมา ในขณะที่ต้องแบกรับคำดูแคลนต่าง ๆ ของผู้คนไปด้วยตลอดระยะเวลาที่ทุ่มเทนั้น #ความไพเราะที่กลั่นออกมาจากความขื่นขม ที่ชายผู้ยากไร้คนนั้นปราถนาจะแบ่งให้ทุกคนได้เสพสัมผัสสุนทรียรสของมันจากใจจริงที่จริงใจ