"…ว่าไปแล้ว...สิ่งที่กำลังอุบัติขึ้นมาในตะวันออกกลาง ก็แทบไม่ต่างอะไรไปจากสิ่งที่อุบัติขึ้นมาในยุโรปตะวันออกหรือในความขัดแย้งระหว่างรัสเซีย-ยูเครนนั่นเอง คือไม่ว่าโลกแทบจะทั้งโลกต่างพยายามหาทางออกโดยหวังจะให้ทั้งสองฝ่าย “นั่งโต๊ะเจรจา” ระหว่างกันและกันมาโดยตลอด ไม่ว่าโดยความพยายามของตุรเคียที่อาสาเป็น “ตัวกลาง” มาตั้งแต่แรก ความพยายามของบรรดาผู้นำชาติแอฟริกานับสิบๆชาติ ที่อุตส่าห์เดินทางไปเยือนทั้งรัสเซียและยูเครน เพื่อเกลี้ยกล่อมโน้มน้าวให้หันมาหาข้อยุติด้วยการพูดคุยเจรจาให้จงได้ ไปจนถึงคุณพี่จีน อินเดีย บราซิล ฯลฯ ที่ต่างพยายามออกเรี่ยวออกแรงกันไปมิใช่น้อย แต่ก็ด้วยเหตุเพราะคุณพ่ออเมริกาและพันธมิตรพรมเช็ดเท้าอียูอีกนั่นแหละ ที่โดดเข้ามาล้มโต๊ะเจรจา เพื่อหวังที่จะให้ “ตัวแทน” อย่างยูเครนช่วยบั่นทอน ทำลาย “ระบอบปกครองปูติน” ให้อ่อนปวกเปียก ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ จนประเทศรัสเซียอาจต้องแตกสลายออกไปเป็นชิ้นเล็ก-ชิ้นน้อย เหมือนอย่างที่เคยแหลกลาญครั้งที่ยังดำรงสถานะเป็นสหภาพโซเวียต...นั่นแล... ด้วยเหตุนี้... “การไร้ความสามารถอย่างละอาย” ของโลกทั้งโลก มันจึงมีที่มา-ที่ไปอันเนื่องมาจากประมุขโลกอย่างคุณพ่ออเมริกาและพันธมิตรพรมเช็ดเท้าอียูในแต่ละรายนั่นเอง ที่เป็น “อุปสรรค” ขัดขวางสำคัญที่สุด จนทำให้ชาวโลกแต่ละรายหนีไม่พ้นต้องหา “ปี๊บ” แต่ละใบมาคลุมหัวตัวเองกันไปตามสภาพ แม้ว่าบรรดาปวงชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตยในแต่ละประเทศ จะออกมาเรียกร้องให้เลิกสนับสนุนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในตะวันออกกลาง เลิกเป็นศัตรูหรือให้หาทางอยู่ร่วมกันโดยสันติกับรัสเซีย แต่กระทั่งรัฐบาลประชาธิปไตยแท้ๆ ที่ดันตกอยู่ภายใต้อำนาจ อิทธิพลของอเมริกา ต่างก็หนีไม่พ้นต้องหันมาอมสากกะเบือ ต้องเดินสวนทางกับความปรารถนา-ต้องการของประชาชนตัวเอง ต้องยอมละทิ้ง “อำนาจอธิปไตย” เพียงเพื่อให้มีโอกาสอยู่รอดปลอดภัยเอาไว้ก่อน ดังนั้น....สิ่งที่น่าจับตากันต่อไป ก็คือโลกจะสามารถ “เอาชนะอุปสรรค” ดังกล่าวได้ด้วยวิธีไหน? อย่างไร? และเมื่อไหร่? หรือได้แต่กลัวๆ-กล้าๆ กันไปโดยตลอด.." ที่มา คอลัมน์ มันเป็นเช่นนั้นเอง โดย ทับทิม พญาไท https://mgronline.com/daily/detail/9670000098281 #Thaitimes