นิทานเรื่องจริง เรื่อง “มายากลยุทธ”
ภาคสอง ตอน เสกกระดาษเป็นน้ำมัน
ตอนที่ 22 : ปั่นน้ำมัน (3)
ท่านผู้อ่านนิทานดูเขาเล่นกลกันทันไหมเนี่ยะ ดูช้า ๆ อีกที เริ่มตั้งแต่ยิวไปอยู่อิสราเอลได้อย่างไร ใครจัดการให้ ใครสร้างระบบ Fed ขึ้นมา สร้างขึ้นมาเมื่อไหร่ เพราะอะไร หลังจากนั้นเขาก็เลิกระบบดอลล่าร์ผูกกับทอง ตัดทิ้งเสียดื้อ ๆ ผลคือไม่มีใครสามารถเอาเงินกระดาษมาแลกกับทองอีกแล้ว ทองเหลือเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรู้ และจะพิมพ์เงินกระดาษขึ้นมาอีกเท่าไหร่ ก็ไม่มีใครรู้อีกเช่นเดียวกัน พิมพ์เข้าไปแยะ ๆ (เพราะไม่ต้องห่วงว่าจะมีใครมาแลกเป็นทอง !) แล้วเอากระดาษที่พิมพ์ซะแท่นพิมพ์ร้อนน่ะ ไปซื้อน้ำมัน น้ำมันจะขึ้นราคาขายแพงเท่าไหร่จะเดือดร้อนอะไร เพราะเงินที่ได้จากขายน้ำมันเป็นดอลล่าร์ มันจะเอาไปไหน มันก็ต้องมาฝากแบงค์เรา มาลงทุนซื้อของในบ้านเราบ้านเพื่อนเรา แล้วเราก็เอาเงินพวกนี้ไปออกเป็นพันธบัตร เป็นตราสารไปแปลงเป็นหุ้นไปขายในตลาดหุ้น ชาวบ้านก็ซื้อหุ้นไป เราก็ปั่นหุ้นไป เราก็รวยแล้ว รวยอีก เสกอากาศ เสกกระดาษมา แลกกับน้ำมัน โอ้ว ! สนุก ไอ้พวกมีน้ำมัน มันนึกว่ามีน้ำมันแล้วจะเป็นใหญ่เหนือเราหรือ คอยไปชาตินู้นแล้วกัน
เอ้า นึกว่าแค่นี้ มันจะซะใจจิกโก๋หรือ ยัง ยังมีอีก บอกแล้วว่าแผนบันได 7 ขั้น เงินที่เราได้มาจากเงินฝากน้ำมันก่อนหน้านี้ เราก็เอาไปให้ประเทศจน ๆ กู้นะ พอน้ำมันมันขึ้นราคา ประเทศพวกนี้มันก็หน้ามืด ถังแตกดังโพล๊ะ จะเอาอะไรมาใช้หนี้เราล่ะ เราก็ส่ง IMF ลูกกระเป๋งเราเข้าไปให้เงินกู้ เพื่อปรับโครงสร้างหนี้ วางเงื่อนไขให้มันสบัดช่อ ยึดสมบัติมันอีกต่อ เฮ้อ ! เหนื่อยจังหว่ะ เดี๋ยวกลับไปนับเงินต่อ !
อ่านนิทานมาถึงตรงนี้ เห็นวิธีเล่นกลของพวกโคตรรวย และนักการเมืองที่เป็นขี้ข้าของเขาแล้วใช่ไหม เขาเลือกเวลาที่เหมาะสมทุกจังหวะ การเล่นกลเสกกระดาษแลกน้ำมัน ยังไม่จบ ที่เล่นกันคราวนี้เป็นตั๋วราคาถูก การเล่นกลแบบตั๋วราคาแพงยังมีอีก ที่สำคัญจำไว้ แม้จะมีน้ำมันเป็นอาวุธอยู่ในมือ นักเล่นกลยังสามารถเล่นกล ให้น้ำมันหายตัว ไปได้คอยดูต่อไป


คนเล่านิทาน
นิทานเรื่องจริง เรื่อง “มายากลยุทธ” ภาคสอง ตอน เสกกระดาษเป็นน้ำมัน ตอนที่ 22 : ปั่นน้ำมัน (3) ท่านผู้อ่านนิทานดูเขาเล่นกลกันทันไหมเนี่ยะ ดูช้า ๆ อีกที เริ่มตั้งแต่ยิวไปอยู่อิสราเอลได้อย่างไร ใครจัดการให้ ใครสร้างระบบ Fed ขึ้นมา สร้างขึ้นมาเมื่อไหร่ เพราะอะไร หลังจากนั้นเขาก็เลิกระบบดอลล่าร์ผูกกับทอง ตัดทิ้งเสียดื้อ ๆ ผลคือไม่มีใครสามารถเอาเงินกระดาษมาแลกกับทองอีกแล้ว ทองเหลือเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรู้ และจะพิมพ์เงินกระดาษขึ้นมาอีกเท่าไหร่ ก็ไม่มีใครรู้อีกเช่นเดียวกัน พิมพ์เข้าไปแยะ ๆ (เพราะไม่ต้องห่วงว่าจะมีใครมาแลกเป็นทอง !) แล้วเอากระดาษที่พิมพ์ซะแท่นพิมพ์ร้อนน่ะ ไปซื้อน้ำมัน น้ำมันจะขึ้นราคาขายแพงเท่าไหร่จะเดือดร้อนอะไร เพราะเงินที่ได้จากขายน้ำมันเป็นดอลล่าร์ มันจะเอาไปไหน มันก็ต้องมาฝากแบงค์เรา มาลงทุนซื้อของในบ้านเราบ้านเพื่อนเรา แล้วเราก็เอาเงินพวกนี้ไปออกเป็นพันธบัตร เป็นตราสารไปแปลงเป็นหุ้นไปขายในตลาดหุ้น ชาวบ้านก็ซื้อหุ้นไป เราก็ปั่นหุ้นไป เราก็รวยแล้ว รวยอีก เสกอากาศ เสกกระดาษมา แลกกับน้ำมัน โอ้ว ! สนุก ไอ้พวกมีน้ำมัน มันนึกว่ามีน้ำมันแล้วจะเป็นใหญ่เหนือเราหรือ คอยไปชาตินู้นแล้วกัน เอ้า นึกว่าแค่นี้ มันจะซะใจจิกโก๋หรือ ยัง ยังมีอีก บอกแล้วว่าแผนบันได 7 ขั้น เงินที่เราได้มาจากเงินฝากน้ำมันก่อนหน้านี้ เราก็เอาไปให้ประเทศจน ๆ กู้นะ พอน้ำมันมันขึ้นราคา ประเทศพวกนี้มันก็หน้ามืด ถังแตกดังโพล๊ะ จะเอาอะไรมาใช้หนี้เราล่ะ เราก็ส่ง IMF ลูกกระเป๋งเราเข้าไปให้เงินกู้ เพื่อปรับโครงสร้างหนี้ วางเงื่อนไขให้มันสบัดช่อ ยึดสมบัติมันอีกต่อ เฮ้อ ! เหนื่อยจังหว่ะ เดี๋ยวกลับไปนับเงินต่อ ! อ่านนิทานมาถึงตรงนี้ เห็นวิธีเล่นกลของพวกโคตรรวย และนักการเมืองที่เป็นขี้ข้าของเขาแล้วใช่ไหม เขาเลือกเวลาที่เหมาะสมทุกจังหวะ การเล่นกลเสกกระดาษแลกน้ำมัน ยังไม่จบ ที่เล่นกันคราวนี้เป็นตั๋วราคาถูก การเล่นกลแบบตั๋วราคาแพงยังมีอีก ที่สำคัญจำไว้ แม้จะมีน้ำมันเป็นอาวุธอยู่ในมือ นักเล่นกลยังสามารถเล่นกล ให้น้ำมันหายตัว ไปได้คอยดูต่อไป คนเล่านิทาน
0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 58 มุมมอง 0 รีวิว