อย่าหวั่นไหวใจจ๋าใจจงอย่าหวั่นไหว
หยุดร้องไห้ได้ไหมประเดี๋ยวใครมาเห็น
อายเขาไหมใจจ๋านั่งน้ำตากระเซ็น
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นไม่ว่างเว้นเศร้าใจ
โอ้น้ำเอ๋ยน้ำตาจงหยุดอย่าไหลหลั่ง
ให้มันคั่งคับอกที่มันหมกไหม้
กลบให้หมดซดสิ้นทั้งสูดกลิ่นดมไอ
กลืนเสียให้หมดเกลี้ยงเอาให้มันเพียงพอ
อย่าหวั่นไหวใจจ๋าใจจงอย่าหวาดหวั่น
อย่าคร้ามครั่นคลอนแคลนจงหนักแน่นเถิดหนอ
อย่าโยกโยนโอนเอนอย่าโงนเงนงอ
ลุกขึ้นมาสู้ต่อจงอย่าท้อเลยใจ
อย่าหวั่นไหวใจจ๋าใจจงอย่าหวั่นไหว หยุดร้องไห้ได้ไหมประเดี๋ยวใครมาเห็น อายเขาไหมใจจ๋านั่งน้ำตากระเซ็น ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นไม่ว่างเว้นเศร้าใจ โอ้น้ำเอ๋ยน้ำตาจงหยุดอย่าไหลหลั่ง ให้มันคั่งคับอกที่มันหมกไหม้ กลบให้หมดซดสิ้นทั้งสูดกลิ่นดมไอ กลืนเสียให้หมดเกลี้ยงเอาให้มันเพียงพอ อย่าหวั่นไหวใจจ๋าใจจงอย่าหวาดหวั่น อย่าคร้ามครั่นคลอนแคลนจงหนักแน่นเถิดหนอ อย่าโยกโยนโอนเอนอย่าโงนเงนงอ ลุกขึ้นมาสู้ต่อจงอย่าท้อเลยใจ
0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 24 มุมมอง 0 รีวิว