ฝึกฝนทักษะการลืม (ปล่อยวาง)
ทุกๆเรื่องที่ไม่จำเป็นกับชีวิตให้เกิดความชำนาญ
เพื่อจิตของเราจะได้ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย
แต่จะสดใสมีพละกำลังที่ดีกว่าเดิม

ถ้าหากต้องการให้ชีวิตดีขึ้นกว่าจุดเดิมที่เคยเป็น
ทักษะหนึ่งที่เราต้องฝึกฝนอยู่บ่อยๆ ซ้ำๆ
คือทักษะการลืม (ปล่อยวาง)
ให้เกิดความชำนาญ คุ้นชิน และทักษะการลืมมีความเป็นเลิศในตัวเรา จนเราสามารถใช้มันได้อย่างแคล่วคล่อง รวดเร็ว เป็นไปแบบอัตโนมัติ
หมายความว่า เมื่อใดก็ตามที่เราพบเจอสิ่งใดๆ เรื่องใดๆก็ที่ไม่ได้สำคัญ และไม่จำเป็น กับชีวิต หรือไม่ได้ก่อให้เกิดคุณค่าต่อจิตใจเรา ส่งผลอันไม่ดีต่อจิตใจเรา
ไม่ว่าจะระดับใดก็ตามเราก็สามารถดึงทักษะการลืม (ปล่อยวาง) ออกมาใช้งานได้อย่างรวดเร็ว
และเกิดประสิทธิผลที่ดี
.
ผลลัพธ์ที่ได้คือ จิตใจของเราไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยแบกรับหรือจดจำเรื่องที่ไม่ดี ที่ไม่มีความสำคัญ และไม่มีจำเป็นต่อจิตใจ เมื่อจิตใจของเราไม่เหน็ดเหนื่อย จิตของเราก็จะสดใสและมีพละกำลังที่ดีกว่าเดิมมากยิ่งขึ้น ในทุกช่วงเวลาที่ผ่านไปของชีวิต หรือในทุกๆวันของชีวิตเรา
และเป็นการสร้างความพร้อมให้กับจิตใจของเราอยู่เสมอ เพื่อต้อนรับสิ่งที่ดีงามและมีคุณค่ากับชีวิตเรา

ธรณ์ชยะ ฐณิยะกิตติอังกูร