บางทีเราอาจลืมไปแล้วว่าเวลาในชีวิตมีอยู่จำกัด
.
เพราะฉะนั้นคนไหนไม่จำเป็นต้องเจอก็ไม่ต้องเจอ
งานไหนไม่จำเป็นต้องทำก็ไม่ต้องทำ
กิจกรรมไหนก็ตามที่ควรตัดทิ้งก็ต้องตัดทิ้ง
.
แล้วเราจะมีเวลาให้กับตนเองเพิ่มขึ้นในทุกวันๆ
ที่ยังหลงเหลืออยู่

ธรณ์ชยะ ฐณิยะกิตติอังกูร

ฝึกฝนทักษะการลืม (ปล่อยวาง)
ทุกๆเรื่องที่ไม่จำเป็นกับชีวิตให้เกิดความชำนาญ
เพื่อจิตของเราจะได้ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย
แต่จะสดใสมีพละกำลังที่ดีกว่าเดิม

ถ้าหากต้องการให้ชีวิตดีขึ้นกว่าจุดเดิมที่เคยเป็น
ทักษะหนึ่งที่เราต้องฝึกฝนอยู่บ่อยๆ ซ้ำๆ
คือทักษะการลืม (ปล่อยวาง)
ให้เกิดความชำนาญ คุ้นชิน และทักษะการลืมมีความเป็นเลิศในตัวเรา จนเราสามารถใช้มันได้อย่างแคล่วคล่อง รวดเร็ว เป็นไปแบบอัตโนมัติ
หมายความว่า เมื่อใดก็ตามที่เราพบเจอสิ่งใดๆ เรื่องใดๆก็ที่ไม่ได้สำคัญ และไม่จำเป็น กับชีวิต หรือไม่ได้ก่อให้เกิดคุณค่าต่อจิตใจเรา ส่งผลอันไม่ดีต่อจิตใจเรา
ไม่ว่าจะระดับใดก็ตามเราก็สามารถดึงทักษะการลืม (ปล่อยวาง) ออกมาใช้งานได้อย่างรวดเร็ว
และเกิดประสิทธิผลที่ดี
.
ผลลัพธ์ที่ได้คือ จิตใจของเราไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยแบกรับหรือจดจำเรื่องที่ไม่ดี ที่ไม่มีความสำคัญ และไม่มีจำเป็นต่อจิตใจ เมื่อจิตใจของเราไม่เหน็ดเหนื่อย จิตของเราก็จะสดใสและมีพละกำลังที่ดีกว่าเดิมมากยิ่งขึ้น ในทุกช่วงเวลาที่ผ่านไปของชีวิต หรือในทุกๆวันของชีวิตเรา
และเป็นการสร้างความพร้อมให้กับจิตใจของเราอยู่เสมอ เพื่อต้อนรับสิ่งที่ดีงามและมีคุณค่ากับชีวิตเรา

ธรณ์ชยะ ฐณิยะกิตติอังกูร 

ปัจจุบันนั้น สุขที่สุดแล้ว

การลงทุนทางด้านความรู้สึก อย่าเทหมดหน้าตัก
ค่อยๆ เก็บ ค่อยๆ พิจารณา

เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด ขอจงอยู่ห่างคนพาล

ดูแลผิวพรรณ ด้วย UNC AVA
Line: @unchealth (มีแอดด้านหน้า)

บุคคลใดไม่สมควรเจอก็ไม่ต้องเจอ บางทีเราก็ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบความสุขของใครมากนัก