เดือนเดียวดาย

เดือนเดียวดายฉายดวงเด่นนภา
หมู่เมฆาพลิ้วมาผ่านเลยไป
เหล่าดาราวิบวับเร้นลับหาย
คืนคลี่คลายฟ้ากว้างเวิ้งว้างเปล่า
อรุณรุ่งสุรีย์ไม่รี่มา
สกุณาลัดฟ้าสีเทาเทา
คล้ายวสันต์สั่งลากระซิบเบา
จันทร์เจ้าเหงาหนาวเศร้าบ้างไหมหนา

ดอกไม้แห่งสายธารและอีกด้านของจันทร์

เห็นข่าวองุ่นพันธุ์หนึ่งที่นำเข้าจากต่างประเทศ ตรวจพบมีสารตกค้างมากถึง 50 ชนิด
90% นำเข้าจากจีน ที่เหลือไม่สามารถระบุแหล่งที่มาได้

ช่วงที่เกิดเหตุกลุ่มฮามาสถล่มอิสราเอล แรงงานชาวไทยต้องกลับประเทศ ลูกค้าคนหนึ่งเล่าว่า น้องชายของเธอก็เคยไปทำงานที่อิสราเอลเหมือนกัน ไปได้ปีกว่าก็กลับไทย ทั้งกลับมาเยี่ยมบ้านช่วงสงกรานต์ และถือโอกาสหาหมอด้วย เนื่องจากเหนื่อยง่าย ป่วยบ่อย และค่ารักษาที่นั่นแพง
เมื่อน้องชายของเธอเอ็กซเรย์ปอดแล้วพบว่า ปอดหายไปหนึ่งข้าง นั่นเกิดจากการทำงาน น้องชายเธอเล่าให้เธอฟัง ที่นั่นใช้ยาตั้งแต่เพาะเมล็ดพันธุ์ แช่เมล็ดด้วยน้ำยาอะไรสักอย่าง พอพืชเริ่มโตก็ต้องพ่นยาเป็นประจำ เพราะพื้นที่เพาะปลูกแห้งแล้ง ต้องต่อสู้กับธรรมชาติอย่างหนัก จึงจำเป็นต้องฉีดพ่น ทั้งยาฆ่าแมลง ฮอร์โมนบำรุง ขณะที่ทำงานไม่มีเครื่องมือป้องกันสารพิษ หากอยากได้ต้องซื้อเอง แต่แพงมาก เหล่าคนงานไม่ค่อยมีใครกล้ากินพืชที่เพาะปลูก เพราะกลัวสารพิษ
ถึงแม้ระยะเวลาที่ไปทำงานแค่ปีกว่า สามารถชดใช้คืนค่าตั๋ว ค่าเดินทาง และซื้อบ้าน ซื้อรถได้ครบที่ต้องการ แต่น้องชายก็มีอายุไม่ยืน หลังจากรักษาอยู่หลายเดือนน้องชายเธอก็จากไป ภรรยาน้องชายเสียใจมาก รำพันว่าไม่คุ้มเลยที่เอาชีวิตไปเสี่ยง

ตอนฉันยังเด็ก ฉันก็ลูกชาวสวนผักคนหนึ่ง ถ้าผักเริ่มมีแมลงก่อกวน จะฉีดพ่นยาทันที ถึงแม้อีกสองวันจะต้องตัดขายแล้วก็ต้องทำ ผักที่ใบสวยย่อมราคาดีกว่าผักที่แคะแกร็น ใบเป็นรู หรือแหว่ง แต่นั่นไม่ได้แปลว่า ผักที่ใบเป็นรู มีรอยแทะแหว่งจะไม่โดนฉีดพ่นยา นั่นน่ะยิ่งหนักใหญ่เลย แต่เมื่อทำได้ดีที่สุดแค่นั้น ก็ต้องขายไปแบบนั้น ถูกกดราคาเช่นนั้นไป อย่าคิดว่าผักมีตำหนิ คือผักที่ปลูกธรรมชาติ ปลอดสารพิษเสมอไป

แล้วเกี่ยวอะไรกับองุ่น
๑. การปลูกพืชผลเชิงพานิชย์ ต้องใช้สารเคมีอยู่แล้ว ถึงแม้ประเทศที่เจริญแล้ว มีเทคโนโลยีล้ำหน้าแล้วก็ยังต้องใช้
๒. ถ้า 90% มาจากจีน แล้วที่เหลือไม่สามารถระบุได้ เป็นไปได้หรือ ของนำเข้าจากต่างประเทศมีหรือจะระบุแหล่งที่มาไม่ได้ รู้แต่ไม่บอก หรือบอกไม่ได้มากกว่า และนั่นก็หมายความว่า ใครๆ เขาก็ใช้กัน
๓. ขณะที่นำเข้ามาต้องมีการสุ่มตรวจก่อนไม่หรือ แต่นี่กระจายลงมาถึงมือแม่ค้าแล้วค่อยออกข่าวเตือน ดูเหมือนหวังดี แต่จริงๆ กำลังช่วยเหลือผู้ที่นำเข้ามาอยู่หรือไม่ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องขาดทุน แต่องุ่นบนแผงแม่ค้าเน่าหมด เพราะขายไม่ได้
๔. นี่คือข่าวประเภท ดิสเครดิต ใช่หรือไม่ จีนโดนไปเต็มๆ

ช่วงก่อนเข้าเทศกาลกินเจ มีญาติผู้ใหญ่มาเยี่ยมเยือน เอาองุ่นพันธุ์นี้มาฝากด้วย ตั้งหนึ่งลังแน่ะ ฉันไม่ใช่คนชอบกินองุ่น ยังว่ามันอร่อย หวาน กรอบดีจัง แล้วก็ยังอยู่ดี ไม่มีโรคภัยอะไรด้วย

从小到大，我们听到最多的是：“你要懂事”，“你要听话”，“你要努力”。 但我们却很少听到“你要开心”所以，我愿意你每天都过得很开心。
จาก tiktok
นับเยาว์วัยเติบใหญ่ยินวจี
ให้คิดดีขยันและเชื่อฟัง
ให้สุขใจไยเหมือนไม่สำคัญ
ลืมสอนกันวันคืนล่วงเปล่าดาย
陈明月

想和你吃饭的人，酸甜苦辣都爱吃，
想和你见面的人，春夏秋冬都有空。
จาก tiktok
คนใดใคร่ร่วมดื่มกิน เปรี้ยวหวานขมเผ็ดทั้งสิ้นไม่เกี่ยง
คนใดใคร่พบประสบเคียง ผลิร้อนร่วงหนาวเพียงได้รู้รีบมา
陈明月

คือ คนที่เห็นคุณเป็นคนสำตัญ

ลูกที่ต้องดูแลพ่อ แม่ยามชรา เสียสละทั้งแรงกาย แรงใจ และทรัพย์แทนพี่น้อง
อาจเป็นคนที่ไม่ใช่พ่อ แม่รักที่สุด ถูกใจที่สุด ภูมิใจที่สุดเลยก็ได้
อาจเป็นคนที่เรียนไม่เก่ง ทำงานที่ไม่ได้มีหน้ามีตา ฐานะกลางๆ ไม่ใช่ลูกชาย หรือเป็นเพศที่สาม
แต่ยังยืนหยัดความกตัญญู ทำเรื่องที่สมควรทำ อาจไม่ได้ต้องการมรดก เพราะใช้ทรัพย์ที่หาเองได้สบายใจกว่า มีร่างกายแข็งแรงมั่นใจเลี้ยงดูตัวเองได้

แต่ที่ต้องการ อาจแค่อยากถูกรัก อยากถูกมองด้วยสายตาที่ภาคภูมิใจ เชื่อมั่นว่าจะประสบความสำเร็จในชีวิต มีความสุข และพวกท่านทั้งสองรู้สึกดีใจที่มีลูกคนนี้

อืม....ที่นี่เงียบดีเนอะ
ไม่มีใครที่ฉันรู้จัก หรืออยากรู้จัก
ไทยไทม์ อยู่นานๆ เลยนะ อย่าหายไปล่ะ
ฉันจะค่อยๆ ตกแต่งที่นี่ให้น่าอยู่

มันช่างว่างเปล่าจริงๆ นะ
แต่ทว่า
กลับหนักหน่วงเสียจริงนะ
ชีวิตนี้นี่น่ะ
แต่ละวันหมดไปกับการทำงาน ทำอย่างจริงจัง แต่แล้วเราได้อะไรจากการทำงานหนักนั่นน่ะ

มาคิดดูแล้วนะ คนที่ทำงานอย่างจริงจังตั้งใจ เพื่อให้ผลลัพธ์ออกมาดีที่สุดนั่นน่ะ คงมีสามประเภทละมัง
๑. คนที่ทำเพื่อหวังให้ได้รับการยอมรับ คำชื่นชม รางวัล ความเจริญ ก้าวหน้าในชีวิต
๒. คนที่ทำเพราะเห็นว่าสมควร ทุกอย่าง ทุกเรื่อง ทุกงาน สมควรทำให้เต็มที่ ให้ถึงที่สุดก่อน ผลเป็นอย่างไร ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง คำเยินยอ หรือตำหนิไม่มีผล
๓. คนที่ทำเพียงเพื่อให้รอดไปวันๆ ทำทุกอย่างให้ดี ใส่ใจทุกรายละเอียด เต็มไปด้วยความกลัว กังวล เมื่อผลออกมาดี มีความชมไม่เคยดีใจ ไม่ภูมิใจ หากแต่รู้สึกโล่งใจ วันนี้ไม่โดนตำหนิ เมื่อผลออกมาตรงกันข้าม ไม่รู้สึกแปลกใจ มันก็เป็นของมันแบบนี้ทุกทีอยู่แล้วนี่นา

ว่างเปล่า แต่กลับหนักหน่วง

ฉันมักจะฉงน ฉงาย และตั้งคำถามกลับว่า ถามทำไม
คำถามย้อนเวลาน่ะ
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะบอกตัวเองว่าอะไร หรืออยากแก้ไขอะไรไหม หรือจะไม่ทำอะไรไหม ถ้ามีโอกาสให้ย้อนเวลาได้ จะกลับไปทำอะไร
ที่ฉันสงสัย จะย้อนไปทำไม ที่ผ่านไปแล้ว ก็จบลงตรงนั้นแล้ว หากเจ็บปวดตอนนี้ก็ทุเลา หรือหายดีแล้วนี่ จะย้อนไปเริ่มเจ็บอีกทำไม หากมีความสุข ก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันสุขอย่างนั้นไม่ได้นานหรอก
ทุกอย่างผ่านไปแล้ว มันมีข้อเสีย แต่ก็ข้อดีอยู่
หากย้อนได้ ฉันในเวลานั้น อายุแค่นั้น ประสบการณ์ชีวิตแค่นั้น สิ่งแวดล้อมแบบนั้น เชื่อว่าตัวเองก็ต้องทำแบเดิมอีกอยู่ดี ตัดสินใจผิด ขี้ขลาด ไม่มั่นใจ กลัว แล้วความเจ็บปวด ความผิดหวังก็ถาโถมมาใส่ฉันอีกครั่ง ฉันจะกลับไปเริ่มความรู้สึกเจ็บปวดในตอนนั้นอีกครั้งทำไม
เป็นแบบนี้แหละ เป็นฉันแบบนี้ในปัจจุบันนี้แหละ แม้จะไม่ดีทุกอย่าง แต่มีบางอย่างที่ฉันได้เรียนรู้แล้ว
๑๖ ก.ย. ๖๗

มนุษย์เรานี้มีทุกข์เพียงสองประการ
ปราถนาแล้วมิเคยสมใจ
สมหวังแล้วไซร้ กลับต้องสูญเสีย
๑๔ ก.ย. ๖๗