วางชีวิตเอาไว้เมื่อใกล้จะบ้า วางนิทราเอาไว้อยู่ใกล้กับฝัน วางความทุกข์ความสุขให้คลุกเคล้ากัน วางสวรรค์ไว้สวรรค์อย่าดึงดันไป เรื่องนะรกอย่าหมกมุ่นอย่าครุ่นคิด เรื่องถูกผิดปล่อยปลงอย่าสงสัย เรื่องดีร้ายหลายหลากที่ยุ่งยากใจ เรื่องอะไรต่ออะไรจงได้ปล่อยวาง ยามดึกดาวเรียงรายสุดปลายฟ้า ยามเช้ามาตะวันมาเมื่อฟ้าสาง ยามย่อมหยุดเฝ้ายามเมื่อถึงยามรุ่งราง เมื่อฟ้าแจ้งจางปางตอนกลางวัน ความสุขเศร้าเหงารักอันหนักเหนื่อย ยังเรื่อยเปื่อยเลื้อยไหลลงไนความฝัน สิ่งในสังสารวัฏสารพัดสารพัน วนเวียนวันเวลาเช่นว่าแล สิ่งในสังสารวัฏสารพัดสารพัน วนเวียนวันเวลาเจ้าข้าเอย

📌 ความจริงของชีวิต : เรามีอะไรอยู่จริงหรือไม่? (วิเคราะห์จากหลักพุทธศาสนา และการเจริญสติ) --- 🔍 1️⃣ ตั้งแต่เกิดมา เรามีอะไรอยู่จริงหรือไม่? 🌱 ความรู้สึกว่า "เราได้อะไร" หรือ "เรามีอะไร" เป็นเพียง "กระบวนการของจิต" ไม่ใช่ของที่แท้จริง ไม่ใช่สิ่งที่เป็นของเราเสมอไป 📌 ตั้งแต่เกิดมา จิตของเราถูกฝึกให้ยึดมั่นถือมั่น ✅ เด็กแรกเกิด = หิวนม → ได้กิน → รู้สึกมีความสุข ✅ โตขึ้น = ได้ของเล่น → เล่นจนเบื่อ → เปลี่ยนของเล่นใหม่ ✅ เป็นวัยรุ่น = มีมือถือ → พอเก่าแล้วต้องซื้อใหม่ ✅ เป็นผู้ใหญ่ = มีแฟน → เปลี่ยนแฟน → แต่งงาน → เลิกกัน ✅ มีงาน มีธุรกิจ → สูญเสีย → เริ่มใหม่ 💡 ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ความรู้สึกว่า "มี" → เป็นเพียงภาพลวงของจิต ความจริงคือ "ไม่มีอะไรอยู่กับเราตลอดไป" --- 🔍 2️⃣ ทำไมเราถึงคิดว่า "ตัวเรา" มีอยู่จริง? 📌 พระพุทธเจ้าสอนว่า "เราไม่มีตัวตนที่แท้จริง" สิ่งที่เราเรียกว่า "ตัวเรา" เกิดจาก ✅ กาย (ร่างกาย) → มีความเสื่อมไปเรื่อยๆ ✅ เวทนา (ความรู้สึก) → มีสุข ทุกข์ และเฉยๆ ไม่คงที่ ✅ สัญญา (ความจำได้หมายรู้) → ลืมแล้วลืมอีก ✅ สังขาร (การปรุงแต่งทางจิต) → คิดเปลี่ยนไปตลอด ✅ วิญญาณ (ความรับรู้) → รับรู้แล้วก็เปลี่ยนแปลงเสมอ 💡 สรุป : "ตัวตนของเรา" = เป็นเพียงการปรุงแต่งชั่วคราว ไม่มีอะไรในชีวิตที่ "ของเรา" จริงๆ แม้แต่ร่างกาย ยังต้องคืนให้ธรรมชาติ --- 🔍 3️⃣ เราจะเข้าใจ "ความว่าง" ของชีวิตได้อย่างไร? 📌 "ความไม่มีตัวตน" (อนัตตา) ไม่ใช่แค่แนวคิด แต่คือ ความจริงที่เห็นได้จากการเจริญสติ 📌 วิธีฝึกให้เห็นความว่างจริงๆ ✅ หายใจเข้า-ออก แล้วสังเกต → ลมหายใจไม่เที่ยง ✅ พิจารณาร่างกาย → เคยเด็ก เคยหนุ่มสาว แล้วก็เปลี่ยนไป ✅ พิจารณาอารมณ์ → เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวหาย ไม่แน่นอน ✅ พิจารณาความคิด → คิดเรื่องหนึ่งแค่แป๊บเดียว เดี๋ยวก็เปลี่ยน 💡 สุดท้ายจะเห็นว่า ทุกอย่างที่เราเคยยึดมั่น → ล้วนเปลี่ยนแปลงหมด ไม่มีอะไรที่ "ของเรา" ตลอดไป --- 🔍 4️⃣ เมื่อเข้าใจ "ความไม่มีอะไรเป็นของเรา" แล้วควรทำอย่างไร? 🌿 "ชีวิตเป็นเพียงการยืมใช้ชั่วคราว" 📌 ดังนั้น เราควร… ✅ ใช้ชีวิตให้มีประโยชน์กับตัวเองและผู้อื่น ✅ ไม่ยึดติดกับสิ่งใดเกินไป ✅ ฝึกให้จิตใจเป็นอิสระจากความทุกข์ 📌 สิ่งที่ควรฝึกในชีวิตประจำวัน ✅ เจริญสติ : อยู่กับปัจจุบัน ไม่จมกับอดีต ไม่หลงอนาคต ✅ ฝึกปล่อยวาง : อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ก็คืนให้ธรรมชาติ ✅ ทำบุญ ทำทาน : ให้สิ่งดีๆ ออกไป ไม่ใช่เพื่อยึดถือ แต่เพื่อช่วยผู้อื่น 💡 "เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร?" ไม่ใช่เพื่อสะสมสิ่งของ ไม่ใช่เพื่อยึดติดกับความสัมพันธ์ แต่เพื่อ เรียนรู้ และปล่อยวาง --- ✅ สรุป : ความจริงของชีวิตที่เราต้องเข้าใจ 📌 1. ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงเสมอ 📌 2. "ตัวเรา" เป็นเพียงการปรุงแต่งของจิต 📌 3. ความว่าง ไม่ใช่ความสูญเปล่า แต่เป็นอิสระจากการยึดติด 📌 4. ใช้ชีวิตให้มีคุณค่า แต่ไม่ต้องยึดติดกับสิ่งใด 🌿 "สุดท้ายแล้ว แม้แต่ร่างกายเราก็ต้องคืนให้โลก" 🌿 "อยู่กับปัจจุบัน ทำสิ่งดี แล้วปล่อยวาง" 💙 นี่คือหนทางสู่ความสุขที่แท้จริง 💙

วันนี้มาคุยกันต่ออีกสักนิดกับเกร็ดความรู้ทางวัฒนธรรมจีนจากละครเรื่อง <ยอดองครักษ์เสื้อแพร> Storyฯ ขอถอดบทสนทนาจากในละครมาคุยกัน เป็นฉากที่พระเอกลู่อี้กับนางเอกจินเซี่ยไปเดินเที่ยวกันแล้วจินเซี่ยเห็นจี้หยกรูปปลา ก็ซื้อให้ลู่อี้เป็นของขวัญ เป็นฉากที่ใต้เท้าลู่สาดน้ำตาลมากมายด้วยสายตา ในฉากนี้จินเซี่ยอธิบายว่า “ทะเลเหนือมีปลา เรียกว่า ‘คุ้น’ ความใหญ่ของคุ้นนั้นมิทราบว่ากี่พันหลี่ เมื่อแปลงร่างเป็นนก เรียกว่า ‘เผิง’ ... ใต้เท้า นี่เป็นปลาที่เหินฟ้าและดำน้ำได้” (หมายเหตุ Storyฯ แปลเองจ้า) นอกจากเรื่อง <ยอดองครักษ์เสื้อแพร> แล้ว ยังมีในละครจีนมีอีกไม่น้อยที่มีการกล่าวถึงปลาคุนนี้ อย่างเช่นในเรื่อง <อวลกลิ่นละอองรัก> ก็เช่นกัน ‘คุ้น’ (鲲) แรกปรากฏอยู่ในหนังสือ ‘เลี่ยจื่อทังเวิ่น’ (列子·汤问) ซึ่งเป็นหนังสือรวมเรื่องเล่าตำนานปรัมปราในยุคสมัยชุนชิว ถูกบรรยายไว้ว่าเป็นปลาที่มีขนาดใหญ่มหาศาล และปรากฏอีกครั้งในบทประพันธ์ ‘เซียวเหยาโหยว’ (ทัศนาจรไร้กังวล / 逍遥游) ของจวงจื่อ (庄子 ปี 369-286 ก่อนคริสตกาล) ผู้นำด้านความคิดและปรัชญาเต๋าในยุคสมัยรณรัฐ ‘เซียวเหยาโหยว’ เป็นหนึ่งในบทความที่รวมเล่มอยู่ในหนังสือปรัชญาของจวงจื่อโดยหนังสือนี้มีชื่อว่า ‘จวงจื่อ’ ตามผู้แต่ง (ต่อมาภายหลังถูกเรียกขานว่าคัมภีร์ ‘หนานหัวเจินจิง’) โดยเป็นการเล่าถึงปลาคุ้นที่กลายร่างเป็นนกเผิงขนาดมหึมาบินจากทะเลเหนือลงใต้ กระพือปีกทีหนึ่งก็เกิดคลื่นลม ระหว่างการเดินทางนี้เล่าถึงการกระทำของนกเล็กต่างๆ รวมถึงกล่าวถึงผู้คนในเมืองที่เป็นทางผ่าน เป็นการเปรียบเทียบเชิงปรัชญาว่า สิ่งที่ใหญ่มีผลกระทบได้กว้างไกล สิ่งที่เล็กมีผลกระทบได้น้อย ไม่เพียงแต่สัตว์ มนุษย์ก็เช่นกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกสรรพสิ่งไม่ว่าเล็กใหญ่ล้วนมีขีดจำกัดของมันและถูกจองจำด้วยวิถีชีวิตและหน้าที่ของมัน เมื่อใดที่เราสามารถปล่อยวางทุกสิ่งได้จึงจะสามารถท่องโลกกว้างนี้ได้ไร้กังวลอย่างแท้จริง และ ‘คุ้น’ จึงเป็นตัวแทนของจิตวิญญาณที่ไร้พันธนาการ ในเรื่อง <ยอดองครักษ์เสื้อแพร> จินเซี่ยเปรียบใต้เท้าลู่เป็นปลายักษ์ที่เรียกว่า ‘คุ้น’ หลายครั้ง ทั้งตอนตัดกระดาษเป็นรูปปลา ทั้งตอนเลือกไม้เสียบผม ‘เน่าร้างร้าง’ (ที่ Storyฯ เคยเขียนถึงเมื่อนานมาแล้ว) และในฉากที่กล่าวถึงข้างต้น ปลาคุ้นยักษ์ที่บินได้นี้ ไม่เพียงสะท้อนถึงชุดมัจฉาบินอันเป็นสัญลักษณ์ขององครักษ์เสื้อแพร แต่ยังเปรียบถึงความเก่งกาจของลู่อี้ที่เป็นดังปลาที่เหินฟ้าได้และดำน้ำได้ และเป็นคนที่ไม่ยอมให้ใครหรืออะไรมาตีกรอบให้ตนเองได้ เพื่อนเพจผ่านตาเรื่อง ‘คุ้น’ ในละครเรื่องใดกันอีกบ้าง พอจำกันได้ไหม? (ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ อย่าลืมกดติดตามเพจนี้เพื่อป้องกันการกีดกันของเฟซบุ๊คด้วยนะคะ #StoryfromStory) Credit รูปภาพจากในละครและจาก: https://www.sohu.com/a/372005451_120549941 https://aiko933227.pixnet.net/blog/post/355134478 Credit ข้อมูลรวบรวมจาก: https://www.zdic.net/hans/%E9%80%8D%E9%81%A5%E6%B8%B8 https://so.gushiwen.cn/shiwenv_5bfecbe60620.aspx https://baike.baidu.com/item/逍遥游/1506 https://baike.baidu.com/item/列子·汤问/6023097 #ยอดองครักษ์เสื้อแพร #อวลกลิ่นละอองรัก #ปลาคุ้น #นกเผิง #เลี่ยจื่อทังเวิ่น #เซียวเหยาโหยว

📌 วิธีจัดการกับ "ความรู้สึก" ตามหลักพุทธศาสตร์ (บทความโดย ดังตฤณ) --- 🔍 1️⃣ ปัญหาที่ยากที่สุดในชีวิต: "จัดการกับความรู้สึก" 😣 แม้จะเป็นคนที่ใช้เหตุผลเก่ง เข้าใจทุกอย่างทางทฤษฎี แต่หากควบคุมความรู้สึกไม่ได้ ก็ยังทุกข์อยู่ดี 💡 ดังนั้น ทางออกคือการเข้าใจและรู้ทัน "ความรู้สึก" ของตัวเองให้ได้ --- 🧘‍♂️ 2️⃣ แนวทาง "เจริญสติ" เพื่อจัดการความรู้สึก ☸ พุทธศาสนาดั้งเดิมสอนให้โฟกัสที่ "ภายใน" ✅ เน้นให้เห็น ความจริงของกายและใจ ✅ เมื่อเข้าใจว่ากาย-ใจไม่ใช่ตัวตน ความทุกข์ก็ลดลง ✅ ฝึก รู้ความรู้สึกในปัจจุบันให้ได้ ไม่ใช่คิดไปข้างหน้า หรือจมอยู่กับอดีต 🌀 ตัวอย่างการฝึกผ่านลมหายใจ หายใจเข้า → รู้ว่าอึดอัดหรือสบาย หายใจออก → รู้ว่าเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ 🎯 เมื่อสามารถ "รู้" ได้ตามจริง ✅ จะเข้าใจว่า สุขและทุกข์ไม่เที่ยง ✅ จะไม่ "จม" ไปกับความสุขหรือความทุกข์ ✅ จะ รู้จริง ไม่ใช่แค่จำหลักการพุทธ --- 🔄 3️⃣ เมื่อเข้าใจจริง: คุณจะ "ไม่รู้สึกว่าสูญเสียอะไรเลย" 💡 เพราะทุกอย่างที่มีอยู่ ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ ทุกข์ที่รู้สึกว่าหนัก ความรู้สึกสูญเสีย ความกลัว หรือความยึดติด 🎯 ล้วนเป็นของชั่วคราวที่มาผ่านไป 💭 เมื่อเห็นแจ้งด้วยใจจริงๆ ✅ จะรู้สึกว่า "ไม่มีอะไรจริงเลย" ✅ จิตใจจะ เบาขึ้น ปล่อยวางได้ง่ายขึ้น ✅ ไม่ต้องดิ้นรน "รักษา" หรือ "ไขว่คว้า" สิ่งที่ไม่จีรัง --- 🎯 4️⃣ สรุป: วิธีจัดการความรู้สึกให้ใจ "ปล่อยวาง" ได้ ✅ 1. ฝึกสังเกตความรู้สึกของตัวเอง 🚫 ไม่ตัดสินว่าดีหรือร้าย แค่รู้ทัน ✅ 2. ใช้ลมหายใจเป็นจุดสังเกต 🌬️ หายใจเข้า = อึดอัด หรือสบาย 🌬️ หายใจออก = สุข หรือทุกข์ ✅ 3. เข้าใจว่าสุขและทุกข์ "ไม่เที่ยง" 🔄 วันนี้ทุกข์ พรุ่งนี้อาจสุข 🔄 วันนี้สุข อีกไม่นานอาจกลับทุกข์ ✅ 4. เมื่อเข้าใจแล้ว จะ "ไม่รู้สึกว่าสูญเสียอะไรเลย" 🔓 เพราะ ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ 💡 สุดท้าย คนที่ "รู้สึกจริงๆ" ว่าไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง ✅ จะ ปล่อยวางได้ตั้งแต่วันนี้ ✅ จนกระทั่งถึง วันสุดท้ายของชีวิต!

📌 ใจส่งผลต่อกายอย่างไร? --- 🔍 1️⃣ ใจร้อน - ทำให้กายร้อน 🔥 เมื่อใจมีโทสะ ขุ่นเคือง หรือหงุดหงิด → ร่างกายจะเกิดปฏิกิริยา ⚠️ ความดันเลือดสูงขึ้น ⚠️ หัวใจเต้นเร็ว กล้ามเนื้อเกร็ง ⚠️ รู้สึกอึดอัด ไม่สบายตัว ✅ วิธีแก้: "หายใจลึกๆ ผ่อนคลาย" เพื่อให้ใจเย็น กายจะคลายตัว --- 🔍 2️⃣ ใจเคร่ง - ทำให้กายเกร็ง 😣 เมื่อใจเครียด กดดัน ตึงเครียด → ร่างกายตอบสนอง ⚠️ ไหล่แข็ง ตึงคอ บ่า ไหล่ ⚠️ ปวดหัวจากความเครียด ⚠️ ระบบย่อยอาหารแปรปรวน ✅ วิธีแก้: "ปรับใจให้สบาย" ฝึกยิ้ม หายใจลึกๆ ปล่อยวาง --- 🔍 3️⃣ ใจโอดครวญ - ทำให้กายป่วน 😢 เมื่อใจจมอยู่กับความทุกข์ → กายตอบสนองเป็นความกระสับกระส่าย ⚠️ อาการเหนื่อยง่าย หมดแรง ⚠️ นอนไม่หลับ กระวนกระวาย ⚠️ ปวดเมื่อยเรื้อรังจากความวิตกกังวล ✅ วิธีแก้: "ฝึกยอมรับตามจริง" ปล่อยความคิดลบ ฝึกคิดบวก --- 🔍 4️⃣ ใจโง่ทึบ - ทำให้กายแน่นทึบ 😶 เมื่อใจหม่นหมอง ไม่แจ่มใส → กายพลอยหนักอึ้ง ⚠️ อ่อนเพลียเรื้อรัง ⚠️ ไม่มีเรี่ยวแรง ขาดพลังงาน ⚠️ ระบบเผาผลาญทำงานช้าลง ✅ วิธีแก้: "เจริญสติ" สังเกตความคิด เรียนรู้ความเป็นไปของจิต --- 🎯 วิธีใช้ "ใจ" ฟื้นฟู "กาย" ✅ 1️⃣ ใจเย็น - บรรเทาความร้อนทางกาย 🌿 ใจสงบ กายจะเย็น 🌿 ลดความดันโลหิต 🌿 ระบบไหลเวียนโลหิตดีขึ้น ➡️ วิธีฝึก: นั่งสมาธิ ฟังเสียงลมหายใจ --- ✅ 2️⃣ ใจสบาย - ลดความเกร็งทางกาย 💆‍♂️ ใจไม่ตึง กายจะผ่อนคลาย 💆‍♂️ ลดอาการปวดไหล่ ปวดหลัง 💆‍♂️ ช่วยให้หลับสบายขึ้น ➡️ วิธีฝึก: ทำโยคะเบาๆ ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ --- ✅ 3️⃣ ใจยอมรับ - ลดอาการกระสับกระส่าย 🌊 ใจไม่ดิ้นรน กายจะสงบ 🌊 ลดอาการนอนไม่หลับ 🌊 ปรับสมดุลของร่างกาย ➡️ วิธีฝึก: ฝึกสติ รับรู้ความรู้สึกโดยไม่ตัดสิน --- ✅ 4️⃣ ใจตื่นรู้ - ช่วยให้กายโปร่งเบา ☀️ ใจสว่าง กายจะเบาสบาย ☀️ เพิ่มพลังงานชีวิต ☀️ ลดความเครียดสะสม ➡️ วิธีฝึก: มองโลกตามจริง ฝึกเจริญเมตตา --- 📌 สรุป: ✅ ใจที่สงบ เย็น และตื่นรู้ = กายก็จะเป็นสุข ❌ ใจที่ฟุ้งซ่าน เคร่งเครียด และโอดครวญ = กายก็ทุกข์ตาม 🔥 "การฝึกสติ คือ วิธีรักษากายผ่านจิตที่ดีที่สุด!" 🔥

ผ่านกันมานานเป็นเดือนกับบทความชุดเรื่องราวสิบสองภาพวาดกงซวิ่นถู (宫训图) จากละคร <เล่ห์รักตำหนักเหยียนสี่> ยังคุยกันไม่ครบสิบสองภาพ แต่ขอคั่นเปลี่ยนเรื่องคุยกันบ้าง เรื่องที่จะคุยในวันนี้ไม่เกี่ยวกับละครหรือนวนิยาย แต่เป็นเรื่องเล่าจากเพลงที่ Storyฯ ชอบมากเพลงหนึ่ง เพลงนี้โด่งดังในประเทศจีนมาตั้งแต่ปี 2018 เป็นเพลงที่มีเอกลักษณ์เพราะมีกลิ่นอายของงิ้วแฝงอยู่ มีชื่อว่า ‘ชึหลิง’ (赤伶) หรือ ‘นักแสดงสีชาด’ ร้องโดย HITA แต่งเนื้อร้องโดย ชิงเยี่ยน (清彦) ดนตรีโดย หลี่เจี้ยนเหิง (李建衡) ต่อมามีหลายคนนำมาขับร้อง ทั้งที่เปลี่ยนเนื้อร้องและทั้งที่ใช้เนื้อร้องเดิม เชื่อว่าคงมีเพื่อนเพจบางท่านเคยได้ยิน แต่ Storyฯ มั่นใจว่าน้อยคนนักจะทราบถึงเรื่องราวที่แฝงไว้ในเพลงนี้ ‘หลิง’ หมายถึงนักแสดงละครงิ้ว ส่วน ‘ชึ’ แปลตรงตัวว่าสีแดงชาด และอาจย่อมาจากคำว่า ‘ชึซิน’ ที่แปลว่าใจที่จงรักภักดีหรือปณิธานแรงกล้า ชื่อเพลงที่สั้นเพียงสองอักษรแต่มีความหมายสองชั้น เนื้อเพลงก็แฝงความหมายสองสามชั้นเช่นกัน เนื้อเพลงค่อนข้างยาว Storyฯ ขอแปลไว้ในรูปภาพที่สองแทน บางคำแปลอย่างตรงตัวเพื่อให้เพื่อนเพจได้ตีความและเห็นถึงเสน่ห์ของความหมายหลายชั้นของเพลงนี้ เรื่องราวเบื้องหลังของเนื้อเพลง ‘นักแสดงสีชาด’ เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นอิงประวัติศาสตร์สมัยสงครามโลกครั้งที่สองที่ญี่ปุ่นเข้าบุกและยึดครองหลายพื้นที่ของจีน กล่าวถึงนักแสดงงิ้วนามว่า เผยเยี่ยนจือ ที่โด่งดังในเมืองอันหย่วน เขาถูกทหารญี่ปุ่นเชิญแกมบังคับให้ขึ้นแสดงงิ้ว โดยขู่ว่าหากเขาไม่ยอมแสดง ทหารก็จะเผาโรงละครทิ้ง แต่เผยเยี่ยนจือรับคำอย่างไม่อิดออดและรับจัดแสดงเรื่อง ‘พัดดอกท้อ’ (桃花扇 / เถาฮวาซ่าน) ในคืนที่แสดงนั้น เผยเยี่ยนจืออยู่บนเวทีร้องออกมาว่า “จุดไฟ” กว่าทหารญี่ปุ่นจะรู้ตัวก็ถูกกักอยู่ในโรงละครที่ลุกเป็นไฟ เพราะก่อนหน้านี้คณะละครได้ราดน้ำมันเตรียมวางเพลิงไว้แล้ว ไฟลามไปเรื่อยๆ ทหารญี่ปุ่นพยายามหนีตายแต่หนีไม่พ้น ละครงิ้วก็แสดงไปเรื่อยๆ จวบจนลมหายใจเฮือกสุดท้ายของคณะละคร มันเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นโดยใช้เผยเยี่ยนจือเป็นตัวแทนความรักชาติของประชาชนคนธรรมดา แต่เสน่ห์ของเพลงนี้คือความหมายหลายชั้นของคำที่ใช้ ยังมีอีกสองประเด็นที่จะทำให้เราเข้าใจเพลงนี้ได้ดียิ่งขึ้น ประเด็นแรกคือปูมหลังทางวัฒนธรรม มีวลีจีนโบราณกล่าวไว้ว่า ‘นางคณิกาไร้ใจ นักแสดงไร้คุณธรรม’ ซึ่งมีบริบททางสังคมที่ดูถูกนักแสดงว่าเป็นชนชั้นต่ำ ทำทุกอย่างได้เพื่อความอยู่รอด เราจะเห็นในเนื้อเพลงนี้ว่า นักแสดงละครรำพันว่าแม้ตัวเองด้อยค่า แต่มิใช่ไร้ใจภักดีต่อชาติบ้านเมือง ประเด็นที่สองคือเรื่องราวของ ‘พัดดอกท้อ’ มันเป็นละครงิ้วในสมัยชิงที่นิยมแสดงกันมาจวบปัจจุบัน เป็นเรื่องราวรักรันทดของหลี่เซียงจวินและโหวฟางอวี้ หลี่เซียงจวินเป็นคณิกาชื่อดังสมัยปลายราชวงศ์หมิง อันเป็นช่วงเวลาที่ราชสำนักวุ่นวาย ขุนนางทุจริตมากมาย ชาวบ้านเดือดร้อน ทั้งยังถูกรุกรานจากแมนจู นางเป็นหนึ่งในสุดยอดแปดนางคณิกาแห่งแม่น้ำฉินหวย เช่นเดียวกับหลิ่วหรูซื่อที่ Storyฯ เคยเขียนถึง (https://www.facebook.com/StoryfromStory/posts/pfbid0yKKz9BJs6VheqVhGF7RAW67QKyFaA3PEVX5j9zxCpdd4VCaNpFdXo3pbB2xkAS2wl) หลี่เซียงจวินเป็นลูกขุนนางที่ได้รับโทษเพราะไปมีส่วนพัวพันกับขบวนการต่อต้านขุนนางทุจริต ถูกเชื่อมโยงกลายเป็นต่อต้านราชสำนัก จึงถูกขายไปอยู่หอนางโลมเมื่ออายุเพียงแปดขวบ แต่ยังโชคดีที่แม่เล้ารับเป็นบุตรบุญธรรม จึงโตมาอย่างเพียบพร้อมด้านการศึกษาและความสามารถทางดนตรี เน้นขายศิลปะไม่ขายตัว นางพบรักกับโหวฟางอวี้ซึ่งเป็นราชบัณฑิตมาจากตระกูลขุนนาง แต่เพราะพ่อของเขามีส่วนพัวพันกับขบวนการต่อต้านขุนนางทุจริตและถูกกวาดล้างเช่นกัน ทางบ้านจึงตกอับยากจน ถึงขนาดต้องยืมเงินเพื่อนมาประมูลซื้อ ‘คืนแรก’ ของหลี่เซียงจวินเมื่อนางอายุครบสิบหกปี (เป็นธรรมเนียมของนางคณิกาสมัยนั้น เมื่ออายุสิบหกหากยังเป็นสาวพรหมจรรย์จะต้องเปิดประมูลซื้อตัว เป็นโอกาสที่จะได้แต่งงานเป็นฝั่งฝาไปกับผู้ชนะการประมูล แม้ว่าส่วนใหญ่เป็นได้เพียงอนุภรรยา) ต่อมาทั้งสองใช้ชีวิตคู่ด้วยกันในหอนางโลมนั้นเอง พวกเขามารู้ความจริงทีหลังว่า เงินก้อนที่ยืมเพื่อนมานั้น จริงๆ แล้วเป็นเงินของหร่วนต้าเฉิง ขุนนางใจโหดที่กวาดล้างขบวนการต่อต้านราชสำนัก หร่วนต้าเฉิงประสงค์ใช้เงินก้อนนี้มาดึงโหวฟางอวี้เข้าเป็นพวกเพราะชื่นชมในความรู้ความสามารถของเขา แต่ทั้งคู่ไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับหร่วนต้าเฉิง หลี่เซียงจวินจึงขายเครื่องประดับเอาเงินมาใช้หนี้ สร้างความโกรธแค้นให้หร่วนต้าเฉิงไม่น้อย เขาแก้แค้นด้วยการยัดเยียดข้อหาจับกลุ่มเพื่อนของโหวฟางอวี้ขังคุก โหวฟางอวี้ตัดสินใจหนีไปเข้าร่วมกับกองกำลังรักชาติ ก่อนไปเขามอบพัดเป็นของแทนใจให้นาง หร่วนต้าเฉิงจึงเอาความแค้นมาลงที่หลี่เซียงจวินแทน เขาวางแผนบีบให้นางแต่งไปเป็นอนุของขุนนางใกล้ชิดของฮ่องเต้ แต่นางเอาหัวชนเสาจนเลือดสาดไปบนพัดสลบไป เกิดเป็นคดีความใหญ่โตแต่ก็นับว่าหนีรอดจากการแต่งงานครั้งนี้ได้ ต่อมาเพื่อนของโหวฟางอวี้ได้วาดลายดอกท้อทับไปบนรอยเลือดบนพัด เกิดเป็นชื่อ ‘พัดดอกท้อ’ นี้ขึ้นมา แต่เรื่องยังไม่จบ สุดท้ายหร่วนต้าเฉิงวางแผนทำให้หลี่เซียงจวินถูกรับเข้าวังเป็นสนม เมื่อพระราชวังถูกตีแตก นางหนีรอดออกมาได้แต่ได้รับบาดเจ็บ ทำให้คลาดกันกับโหวฟางอวี้ที่ย้อนกลับมาหานาง เรื่องเล่าบั้นปลายชีวิตของนางมีหลายเวอร์ชั่น เวอร์ชั่นหนึ่งคือต่อมานางป่วยหนักจนตาย ทิ้งไว้เพียงพัดที่เปื้อนเลือดให้โหวฟางอวี้ดูต่างหน้า ส่วนโหวฟางอวี้นั้นอยู่กับกองกำลังรักชาติ แต่สุดท้ายชาติล่มสลาย บั้นปลายชีวิตไม่เหลือใคร จึงปลงผมออกบวช วรรคที่ถูกพูดเป็นงิ้วในเพลงนักแสดงสีชาดนี้ สื่อถึงการปล่อยวางความรักหญิงชาย เป็นวรรคที่ยกมาจากบทละครงิ้วเรื่องพัดดอกท้อในตอนที่เขาออกบวชนี้เอง เพลงหนึ่งเพลงกับเรื่องราวซ้อนกันสองชั้น บนเวทีแสดงเรื่องราวรักรันทดพลัดพรากให้คนชม นักแสดงอยู่บนเวทีก็มองดูเรื่องราวบ้านเมืองที่เกิดขึ้นข้างล่างเวที ส่วนคนฟังอย่างเราก็ดูทั้งเรื่องราวบนและล่างเวที คงจะกล่าวได้ว่า ‘นักแสดงสีชาด’ เป็นเพลงที่สะท้อนถึงสัจธรรมชีวิต... แท้จริงแล้วโลกเรานี้คือละคร เรามองคนอื่น คนอื่นก็มองเรา เข้าใจความหมายและเรื่องราวแล้ว ลองอ่านคำแปลเนื้อเพลงอีกครั้งและเชิญเพื่อนเพจอินกับเพลงกันได้ที่ https://www.youtube.com/watch?v=wIyq_jTZsBY&list=WL&index=245 หรือหาฟังเวอร์ชั่นอื่นได้ด้วยชื่อเพลง 赤伶 ค่ะ (ป.ล. หากอ่านแล้วชอบใจ อย่าลืมกดติดตามเพจนี้เพื่อป้องกันการกีดกันของเฟซบุ๊คด้วยนะคะ #StoryfromStory) Credit รูปภาพจาก: https://www.jitapuji.com/5258.html https://www.art-mate.net/doc/63311?name=千珊粵劇工作坊《桃花扇》 https://ppfocus.com/0/en57cfaab.html Credit ข้อมูลรวบรวมจาก: https://kknews.cc/news/8yly6nl.html https://www.sohu.com/a/475761718_120934298#google_vignette https://baike.baidu.com/item/侯方域/380394 https://baike.baidu.com/item/桃花扇/5499 https://shidian.baike.com/wikiid/7245205732429414461?prd=mobile&anchor=lj2jc6p91rp7 https://so.gushiwen.cn/guwen/bookv_46653FD803893E4F8F70CCD565152E14.aspx #ชึหลิง #HITA #หลี่เซียงจวิน #โหวเซียงอวี้ #พัดดอกท้อ #เถาฮวาซ่าน

"คู่เวร"—บทเรียนที่ต้องเรียนให้จบ --- 📌 ทำไมต้องเจอคู่เวร? ทุกคนเคย อธิษฐานขอไม่เจอ คู่เวร แต่สุดท้าย… ก็ต้องเจออยู่ดี “ความอยาก” ไม่ใช่ตัวกำหนด “กรรม” เท่านั้นที่มีผลจริง 💡 เจอคู่เวร เพราะเคยทำกรรมร่วมกันมา ✔ บางครั้งเราเป็นฝ่ายให้ทุกข์ ✔ บางครั้งเราเป็นฝ่ายรับทุกข์ ✔ บางครั้งเราเคยรักกันมาก่อน ✔ บางครั้งเราเคยเกลียดกันสุดหัวใจ --- 🔄 วงจรของ “คู่เวร” 1️⃣ เคยรักกัน → ดึงดูดเข้าหากัน 2️⃣ เคยเกลียดกัน → ผลักไสกัน 3️⃣ ทำร้ายกันในอดีต → ต้องใช้กรรม 4️⃣ พอเจอกันใหม่ = ยังรู้สึกแย่ 5️⃣ ทำเวรต่อกัน = ยิ่งต้องเจออีก 🔥 "อธิษฐานขอไม่เจอ" ไม่ได้ผล 🔥 เพราะจิตยังแบกความเกลียดอยู่ 🔥 ความคิดลบ = พลังดึงดูดใหม่ --- 🔑 วิธี “ปลดล็อกคู่เวร” 1) อย่าอธิษฐาน "ขอไม่เจอ" อีก ✅ เพราะเป็น พลังผลักออก ที่ทำให้ ➡ รู้สึกแย่ทุกครั้งที่เจอ ➡ เหม็นหน้าโดยไม่รู้เหตุผล ➡ ลงเอยด้วยการอธิษฐานซ้ำ 2) เปลี่ยนเป็น “ขออโหสิกรรม” ✅ แทนที่จะขอไม่เจอ ✅ ขอให้กรรมระงับในชาตินี้ ✅ ขออโหสิให้กัน ไม่ต้องใช้เวรต่อกันอีก 3) เปลี่ยน "เกลียด" เป็น "แผ่เมตตา" ✅ แผ่เมตตาทุกครั้งที่คิดถึงเขา ✅ อธิษฐานให้เขาเป็นสุข ✅ เพราะคนละระดับบุญ = ออกจากวงโคจรได้เร็ว 4) ยกระดับบุญของตัวเองให้สูงขึ้น ✅ ถ้าคู่เวรอยู่ใน ระดับพลังลบ ✅ แล้วเรายกระดับตัวเองสูงขึ้นเรื่อยๆ ✅ คลื่นพลังไม่ตรงกัน = ไม่ต้องมาเจอกันอีก --- ⛔ ถ้าไม่ปล่อยวาง จะเป็นแบบนี้ ❌ เจอคู่เวรซ้ำๆ แบบ เดจาวู ❌ ไม่เจอเขา → แต่เจอคนแบบเขาอีก ❌ เปลี่ยนแฟนกี่คน ก็เจอแบบเดิม ❌ เปลี่ยนที่ทำงาน ก็เจอเจ้านายแบบเดิม ❌ หนีไปที่ไหน ก็ยังต้องใช้กรรมอยู่ดี --- ✅ ทางออกที่ดีที่สุด ✔ เจริญสติให้รู้ทัน → ว่าเราแบกอะไรไว้ ✔ อโหสิกรรมให้กัน → แค่ตั้งจิตให้อภัยก็พอ ✔ แผ่เมตตาให้เขา → ลดแรงกรรมต่อกัน ✔ สร้างบุญให้สูงขึ้น → ไม่ต้องกลับมาเจอเวรนี้อีก 💡 “ยิ่งอโหสิ ยิ่งหลุดออกจากวงเวียนกรรม” 💡 "ยิ่งเกลียด ยิ่งต้องเจอกันอีก" 💡 "ยิ่งปล่อยวาง ยิ่งเบา และหมดเวรหมดกรรมเร็วขึ้น" 🔥 "ดีที่สุด คือ ให้เวรจบที่เรา ไม่ต้องส่งต่ออีก!" 🔥

ความอาย: ด่านสำคัญของจิตที่กำหนดเส้นทางกรรม "ความอาย" เป็นสิ่งที่ติดตัวมนุษย์มาแต่เกิด เป็นกลไกทางจิตใจที่ช่วยกำกับพฤติกรรม แต่ในขณะเดียวกัน ความอายก็สามารถเป็นทั้งตัวฉุดรั้งและตัวผลักดันให้คนเราเดินไปในเส้นทางกรรมที่แตกต่างกัน --- 🔹 ประเภทของความอายและผลกระทบต่อชีวิต 1️⃣ ความอายเรื่องรูปลักษณ์: เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ✅ บางช่วงชีวิต คนเราอาจรู้สึกอายกับหน้าตา รูปร่าง หรือการแต่งกาย บางวันไม่มั่นใจในรูปลักษณ์ของตัวเอง บางช่วงชีวิตรู้สึกว่าต้องสวย ต้องดูดี เพื่อให้ได้รับการยอมรับ แต่เมื่อโตขึ้น โฟกัสจะเปลี่ยนไปจากรูปลักษณ์เป็น “ผลงาน” หรือ “การกระทำ” สุดท้ายคนเรามักเลิกสนใจว่าตัวเองดูเป็นอย่างไร และสนใจว่าตัวเอง “เป็นคนอย่างไร” แทน 💡 ความอายเรื่องรูปลักษณ์จึงเป็นเพียงอารมณ์ชั่วคราว และสามารถเปลี่ยนแปลงได้ --- 2️⃣ ความอายเรื่องร่างกาย: สัญชาตญาณ vs. ค่านิยม ✅ มนุษย์มีสัญชาตญาณในการปกปิดร่างกายโดยธรรมชาติ การไม่เปิดเผยของลับเป็นสัญชาตญาณปกติของมนุษย์ แต่เมื่อค่านิยมของสังคมเปลี่ยนไป ความรู้สึกอายนี้ก็ถูกลดทอนลง เมื่อค่านิยมทางสังคมผลักดันให้ “ความไม่อาย” กลายเป็นแฟชั่น → จิตใจจะหยาบขึ้นโดยไม่รู้ตัว และนี่เองคือสาเหตุที่เมื่อค่านิยมเปลี่ยนไป → ศีลธรรมก็เปลี่ยนตาม 💡 ถ้าสัญชาตญาณการอายที่สุกงอมถูกกดทับ ความหยาบจะเข้ามาแทนที่ และเปิดโอกาสให้บาปกรรมเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น --- 3️⃣ ความอายบาป: เส้นกั้นระหว่างมนุษย์กับอบายภูมิ ✅ ความอายต่อบาปเป็นธรรมชาติของมนุษย์ เพราะมนุษย์มีบุญหนุนนำให้เกิดมา ความรู้สึกผิดที่เกิดขึ้นหลังทำสิ่งไม่ดี → เป็นเครื่องยืนยันว่าจิตยังมี “ศีลธรรม” อยู่ แต่ถ้าครั้งหนึ่งเคยทำบาปแล้วไม่รู้สึกผิด → ครั้งต่อไปจะทำได้ง่ายขึ้น ตัวอย่างเช่น: ยืมเงินคนอื่นแล้วไม่คืน → ถ้ารู้สึกผิด อาจหาโอกาสคืน แต่ถ้าไม่รู้สึกผิด → จะทำอีกได้โดยไม่ลังเล และหากทำซ้ำๆ → อาจพัฒนาไปสู่พฤติกรรมทุจริตที่ร้ายแรงขึ้น 💡 หากชนะความละอายต่อบาปได้ครั้งหนึ่ง → บาปจะเกิดง่ายขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นธรรมชาติของจิต --- 4️⃣ ความอายบุญ: อุปสรรคของการทำดี ✅ แปลกแต่จริง: คนเรามักรู้สึกอายเมื่อต้องทำบุญหรือทำความดีต่อหน้าคนอื่น เช่น เห็นคนตาบอดกำลังข้ามถนน → อยากช่วยแต่รู้สึกกระดาก เห็นคนมอเตอร์ไซค์ล้ม → อยากช่วยพยุงแต่ก็ลังเล อยากพูดเรื่องธรรมะ → แต่กลัวเพื่อนล้อ 💡 ความอายประเภทนี้ ทำให้พลาดโอกาสสร้างบุญไปอย่างน่าเสียดาย 💭 หากพิจารณาดีๆ จะพบว่าความอายที่แท้จริง คือ "อายต่อการทำดี" ต่างหากที่ควรปล่อยวาง --- 🔹 วิธีบริหารความอายให้เป็นประโยชน์ ✅ 1️⃣ ความอายเรื่องรูปลักษณ์ → เปลี่ยนโฟกัสจาก “ภายนอก” เป็น “ภายใน” ฝึกมองตัวเองจากมุมมองของคุณค่าที่แท้จริง → เช่น เราเป็นคนมีน้ำใจไหม? เราเป็นคนขยันไหม? ฝึกมองคนอื่นจากผลงาน มากกว่ารูปลักษณ์ ✅ 2️⃣ ความอายเรื่องร่างกาย → ตระหนักว่าสังคมอาจมีอิทธิพลต่อจิตใจเรา เลือกเสพสื่อที่ไม่บิดเบือนจิตใจให้หยาบลง ฝึกสังเกตความรู้สึกตัวเองว่าอะไรคือ “ธรรมชาติของจิต” และอะไรคือ “สิ่งที่สังคมปลูกฝัง” ✅ 3️⃣ ความอายบาป → ใช้เป็นตัววัดจิตใจตนเอง ถ้าเคยทำผิดแล้วรู้สึกผิด → นั่นคือสัญญาณที่ดี แสดงว่าจิตยังมีศีลธรรม หากรู้สึกผิดแต่แก้ไขไม่ได้ทันที → ให้ตั้งใจแก้ไขเมื่อมีโอกาส ✅ 4️⃣ ความอายบุญ → ฝึกทำความดีอย่างมั่นใจ ถ้าอยากช่วยคน แต่รู้สึกอาย → ให้ลองนึกว่า "ถ้าเราเป็นคนที่ต้องการความช่วยเหลือล่ะ?" ถ้ากลัวคนล้อเรื่องทำดี → ให้ยึดมั่นว่า "ดีคือดี" ไม่จำเป็นต้องอาย --- 🔹 สรุป: บริหารความอายให้ถูกทาง 💡 ความอายที่ดี → ทำให้เรารู้จักปกป้องศีลธรรม 💡 ความอายที่ไม่ดี → ทำให้เราพลาดโอกาสทำความดี 💡 หากฝึกสติให้มากพอ จะสามารถแยกแยะได้ว่า "ความอายแบบไหน ควรรักษา" และ "ความอายแบบไหน ควรปล่อยวาง" 📌 สุดท้ายแล้ว จิตใจที่พัฒนา คือจิตที่รู้ว่าอะไรควรอาย และอะไรไม่ควรอาย!

📌 แสงสีในสมาธิ: สิ่งที่ควรรู้และเข้าใจ 1️⃣ แสงสีในสมาธิคืออะไร? ✅ เป็น อาการของจิตที่กำลังรวมตัว ✅ อาจเกิดจาก ปฏิกิริยาของสมอง เมื่อจิตเริ่มสงบ ✅ ไม่ใช่สัญญาณของ ความก้าวหน้าทางสมาธิหรือปัญญา --- 2️⃣ แสงสีบอกคุณภาพสมาธิได้ไหม? ❌ ไม่ได้ 📍 เพราะ แสงสีเป็นเพียงการปรุงแต่งของจิต (สังขาร) 📍 อาจเกิดขึ้น หรือไม่เกิดขึ้นก็ได้ ไม่ได้บ่งบอกถึง "คุณภาพ" 📍 สิ่งที่บ่งบอกคุณภาพสมาธิ คือ ✔️ ความมั่นคงของจิต (จิตสงบหรือไม่?) ✔️ ความมีสติรู้ตัว (ตื่นเต็ม ไม่เผลอไหลตามแสงสี) ✔️ ความปล่อยวาง (ไม่หลงยึดติดหรือเพลินไปกับสิ่งที่เห็น) --- 3️⃣ ควรทำอย่างไรเมื่อเจอแสงสีในสมาธิ? ✅ แค่รับรู้ แล้ววางเฉย ✅ อย่าดีใจ หรือคิดว่าเป็นสัญญาณของความก้าวหน้า ✅ อย่าเสียใจ ถ้ามันหายไป ✅ ใช้สติพิจารณา: "นี่เป็นแค่ของไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป" ✅ กลับมารู้ลมหายใจ หรืออารมณ์กรรมฐานหลัก --- 4️⃣ แสงสีคือด่านทดสอบของสมาธิ 📍 หลายคนเจอแล้ว ตื่นเต้น เผลอไหลตาม → สมาธิถอยลง 📍 บางคน ยึดติด → หวังเห็นอีก → สมาธิไม่พัฒนา 📍 คนที่ รู้แล้ววางเฉย → สมาธิจะมั่นคงขึ้น 💡สรุป: 🎯 แสงสีเป็นเพียงอาการของจิต ไม่ใช่เป้าหมาย 🎯 สิ่งสำคัญคือมีสติรู้ แล้ววางเฉย ให้จิตสงบไปเรื่อยๆ 🎯 เมื่อไม่หลงไปกับแสงสี จิตจะก้าวข้ามและพัฒนาไปสู่ความสงบที่แท้จริง

📌 วิธีคิดที่พาไปข้างหน้า VS วิธีคิดที่ฉุดรั้งตัวเอง 1️⃣ ถ้าคุณรู้สึกแบบนี้ทุกวัน... ✔️ "ทำไมเมื่อวานฉันไม่รู้แบบนี้?" ✔️ "รู้อย่างนี้ทำเร็วกว่านี้ได้ตั้งนานแล้ว!" ✔️ "วันนี้ฉันเข้าใจมากขึ้นกว่าวันก่อน!" ➡️ ยินดีด้วย! 📍 แสดงว่าคุณเป็น คนที่พัฒนาอยู่เสมอ 📍 มี ไฟเรียนรู้ และ รักงานจริง 📍 ไม่จมอยู่กับ อีโก้ที่ว่า "ฉันรู้หมดแล้ว" --- 2️⃣ แต่ถ้าคุณคิดแบบนี้ตลอด... ❌ "ฉันรู้หมดแล้ว ไม่มีอะไรใหม่ให้เรียนรู้!" ❌ "แค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องพัฒนาอะไรอีก!" ❌ "ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ดีเท่าฉันหรอก!" ➡️ อันตราย! 📍 คุณกำลัง หยุดนิ่ง หรือ ถอยหลัง 📍 คุณอาจหมดไฟ (Burnout) หรือขาดแรงจูงใจ 📍 คุณอาจกำลังปิดกั้น โอกาสใหม่ๆ ของตัวเอง --- 🔥 สรุป: วิธีคิดสำคัญกว่าความสามารถ ✅ คนที่ เติบโตได้เร็ว คือคนที่มี Mindset ของการเรียนรู้ ✅ แม้แต่เรื่อง การปล่อยวาง ก็ยังต้อง เรียนรู้ให้ลึกขึ้น ทุกวัน ✅ ไม่มีใครเก่งที่สุดตลอดไป แต่ใครที่พัฒนาเสมอ จะไม่มีวันล้าหลัง 💡 ดังนั้น ถ้าวันนี้คุณยังมีคำถามใหม่ มีอะไรให้เรียนรู้เพิ่ม 🎯 แปลว่า คุณกำลังไปถูกทางแล้ว!

📌 ทานที่ทรงพลัง = พลังของใจที่สละได้ การให้ "ทาน" ที่ทรงพลัง ✔ ไม่ใช่แค่สละสิ่งของ ✔ ไม่ใช่แค่ช่วยเหลือคนอื่น ✔ แต่คือ "การสละใจ" ที่ยึดมั่นถือมั่น --- 📌 3 องค์ประกอบของทานที่ทรงพลัง 1️⃣ ตั้งต้นด้วยใจที่อยากช่วย ไม่ใช่แค่ทำเพราะต้องทำ ไม่ใช่แค่ให้เพราะถูกสั่งให้ให้ แต่ทำด้วยความจริงใจ → "อยากให้" จริงๆ 2️⃣ ลงมือให้ในแบบที่ไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่ต้องให้จนตัวเองเดือดร้อน ไม่ต้องให้เพราะกลัวว่าถ้าไม่ให้จะรู้สึกผิด แต่ให้ในแบบที่ ให้แล้วใจเป็นสุข 3️⃣ จบลงด้วยความสุขใจ ไม่คาดหวังผลตอบแทน ไม่หวังว่าคนรับต้องสำนึกบุญคุณ แค่ "ได้ให้" ก็เป็นสุขแล้ว --- 📌 ผลของการให้ทานที่ทรงพลัง ✅ 1. ทำให้ชีวิตเจอเส้นทางที่ดีขึ้น ยิ่งให้ ยิ่งได้ ยิ่งเป็นผู้รับพลังบวก ลาภมาหาโดยไม่ต้องวิ่งหา โอกาสดีๆ เปิดทางเข้ามาเอง ✅ 2. ปลดเปลื้องตัวเองจากพันธนาการทางใจ หายของ → ปล่อยวางได้ โกรธใคร → ให้อภัยได้ ถูกเอาเปรียบ → ไม่ทุกข์กับมัน เจอทุกข์ → เห็นตามจริงว่า ทุกข์เป็นเพียงสิ่งชั่วคราว ✅ 3. ทำให้จิตเป็นสุข แม้อยู่เฉยๆ จิตที่เคยคับแคบ → ค่อยๆ แผ่ออก จิตที่เคยหนัก → ค่อยๆ เบาสบาย ไม่ต้องรอให้ใครมายกย่อง → แต่สุขใจในตัวเอง --- 📌 สุดท้ายแล้ว... "ช่วยให้คนอื่นเป็นสุข" = "ช่วยให้ตัวเองพ้นทุกข์" เพราะการให้ที่แท้จริง ✔ ไม่ใช่แค่ให้สิ่งของ ✔ ไม่ใช่แค่ช่วยเหลือใคร ✔ แต่คือการสละอัตตา ปล่อยวางสิ่งที่ยึดติด 🟢 ยิ่งให้ ยิ่งสุข 🟢 ยิ่งปล่อย ยิ่งเบา 🟢 ยิ่งสละ ยิ่งเป็นอิสระ

###📌 สูงวัยอย่างไรให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี: ✅️เน้นการป้องกัน และดูแลตัวเอง✅️ เข้าสู่วัยสูงอายุไม่จำเป็นต้องหมายถึงการยอมรับความเสื่อมสภาพของร่างกาย คุณสามารถ ✴️มีคุณภาพชีวิตที่ดีได้ด้วยการป้องกันและดูแลตัวเองอย่างถูกวิธี เรามีเคล็ดลับง่าย ๆ ที่ช่วยให้คุณสามารถใช้ชีวิตในวัยทองได้อย่างมีความสุขและสุขภาพดี: 1. **รับประทานอาหารที่มีประโยชน์** การรับประทานอาหารที่สมดุลและมีประโยชน์เป็นสิ่งสำคัญในทุกช่วงวัย แต่ในวัยสูงอายุควรเน้นอาหารที่มีสารอาหารสูง เช่น ผักใบเขียว ผลไม้ ธัญพืชเต็มเมล็ด และปลา เลือกอาหารที่มีโอเมก้า-3 เช่น แซลมอนและเมล็ดแฟลกซ์เพื่อบำรุงหัวใจและสมอ ❤️กินอาหารที่มีประโยชน์ เท่านั้น❤️ 2. **ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ** การออกกำลังกายช่วยรักษากล้ามเนื้อและกระดูกให้แข็งแรง ลดความเสี่ยงต่อโรคหัวใจและโรคเบาหวาน เลือกกิจกรรมที่เหมาะสมกับวัย เช่น การเดิน ว่ายน้ำ หรือโยคะ ทำให้คุณรู้สึกสดชื่น และกระปรี้กระเปร่า ✴️✴️ข้อนี้บอกเลยสำคัญมากๆ✴️✴️ 3. **ดูแลสุขภาพจิต** สุขภาพจิตที่ดีมีความสำคัญไม่น้อย ไปกว่าสุขภาพกาย หาเวลาทำกิจกรรมที่คุณชื่นชอบ เช่น การอ่านหนังสือ ทำสวน หรือพบปะกับเพื่อนฝูง ❌️หลีกเลี่ยงความเครียดและเรียนรู้เทคนิคการผ่อนคลาย เช่น การฝึกสมาธิ หรือ การหายใจลึก ๆ ❤️การรู้จัก ปล่อยวาง และมองทุกอย่างๆที่มันเป็น ไม่ใช่อย่างที่เราเห็น❤️ 4. **ตรวจสุขภาพเป็นประจำ** การตรวจสุขภาพเป็นประจำช่วยให้คุณสามารถตรวจพบปัญหาสุขภาพได้ตั้งแต่เนิ่น ๆ และรับการรักษาอย่างทันท่วงที อย่าลืมตรวจสุขภาพตา หู และฟัน รวมถึงการตรวจคัดกรองโรคต่าง ๆ ที่มีความเสี่ยงในวัยสูงอายุ❤️ต้องไปตรวจ❤️ 5. **การดูแลผิวพรรณ** ผิวพรรณในวัยสูงอายุมีแนวโน้มที่จะแห้งและเกิดริ้วรอยได้ง่าย การดูแลผิวด้วยการใช้ผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสม เช่น ครีมบำรุงผิวหรือเซรั่ม ช่วยให้ผิวชุ่มชื้นและดูอ่อนเยาว์ หลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีที่รุนแรงและรักษาความสะอาดอย่างสม่ำเสมอ ❤️แนะนำ ผลิตภัณฑ์ Anti -Aging มีครบทุกชนิดค่ะ❤️ 6. **การป้องกันการล้ม** การล้มเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในผู้สูงอายุและสามารถทำให้เกิด การบาดเจ็บร้ายแรงได้ ตรวจสอบสภาพบ้านและ กำจัดสิ่งกีดขวางที่อาจทำให้ล้ม ใช้รองเท้าที่มีพื้นกันลื่น และติดตั้งราวจับในห้องน้ำ หรือบันได 7. **การดูแลสายตา และการได้ยิน** สุขภาพสายตาและ การได้ยินที่ดีช่วยให้คุณสามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างมีคุณภาพ ตรวจสุขภาพตาและหูอย่างสม่ำเสมอ และใช้แว่นตาหรือเครื่องช่วยฟังตามคำแนะนำของแพทย์ ❤️มีผลิตภัณฑ์ บำรุงสายตา และ เครื่องช่วยฟัง❤️ ✴️การดูแลตัวเองในวัยสูงอายุไม่ใช่เรื่องยาก เพียงเริ่มต้นจากการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตประจำวัน คุณจะสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีและใช้ชีวิตในวัยทองอย่างมีความสุขและสมดุล 😊ใช้ชีวิตวัยทองอย่างไรให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี ขึ้นอยู่กับการดูแลและป้องกันตัวเองอย่างถูกวิธี เริ่มต้นดูแลตัวเองตั้งแต่วันนี้เพื่อสุขภาพที่ดีในวันข้างหน้า!

📌 การแช่ง = การสร้างบ่วงทุกข์ให้ตัวเอง ⚡ คำถามสำคัญที่ต้องถามตัวเอง แช่งคนเลว แล้วจิตใจมืดหรือสว่าง? แช่งคนเลว แล้วสบายใจขึ้นจริงๆ ไหม? แช่งคนเลว แล้วไม่ได้ผลทันตา ใครทุกข์หนักกว่ากัน? ถ้าคุณตอบอย่างซื่อตรง จะเห็นว่าทุกคำตอบชี้ว่า “การแช่ง” มีแต่ผลเสีย เพราะโทสะที่เกิดขึ้น สะท้อนจิตใจเรากำลังมืดหม่น --- 🔍 ความจริงของ “การแช่ง” ✅ หากแช่งแล้วคนเลวเป็นไปตามที่คาด → จิตใจเราอาจเกิดความสะใจ แต่จริงๆ เป็นอัตตาใหญ่โต → ความรู้สึกว่า “กูมีอำนาจเหนือคนอื่น” เริ่มเข้าครอบงำ → ความโลภและโทสะในใจเติบโต ❌ หากแช่งแล้วคนเลวไม่เป็นอะไรเลย → เราจะเริ่มคิดว่า “บุญบาปไม่มีจริง” → หรือเริ่มรู้สึกว่าตัวเอง “อ่อนแอ ไม่มีพลัง” → โทสะและความอาฆาตยังคงอยู่ ไม่ได้ทำให้เราพ้นจากทุกข์ --- 📌 จุดอันตรายของการแช่ง 1️⃣ แช่ง = การฝึกใจให้ติดนิสัยคิดร้าย คนที่ติดนิสัยแช่ง จะเริ่มมองโลกในแง่ลบ ตลอดเวลา สมองเริ่มสร้างวงจรของความโกรธ จนกลายเป็นคนที่มีแต่ความขุ่นเคือง จิตใจเริ่มพัฒนาไปทาง “ความประทุษร้าย” โดยไม่รู้ตัว 2️⃣ แช่ง = การปลูกเมล็ดพันธุ์ของอารมณ์ร้าย คนที่แช่งบ่อยๆ จะมีใบหน้าและดวงตาที่แข็งกระด้างขึ้น จิตใต้สำนึกจะสะสมความเกลียดชัง พฤติกรรมของเราจะเริ่มก้าวร้าวขึ้น แม้ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ 3️⃣ แช่ง = การเสพติดอารมณ์แค้น ถ้าเคยแช่งแล้วรู้สึกสะใจ เราจะเริ่มอยากแช่งให้สะใจมากขึ้น ความอาฆาตจะลุกลามจากคนหนึ่ง ไปสู่อีกหลายคน สุดท้ายชีวิตจะเต็มไปด้วยแต่ความคับแค้น --- 📌 วิธีแก้ไข “ใจที่อยากแช่ง” 1️⃣ หยุดทันที แล้วสังเกตจิต เมื่อไหร่ที่อยากแช่ง ให้หยุดตัวเองก่อน หายใจเข้า รู้ตัวว่า "กำลังโกรธ" หายใจออก บอกตัวเองว่า "ฉันจะไม่ปล่อยใจให้ตกต่ำ" วิธีนี้ช่วยให้เรารู้ทันอารมณ์ ก่อนที่โทสะจะควบคุมเรา 2️⃣ ใช้ "คำตรงข้าม" แทนการแช่ง แทนที่จะแช่ง → ให้พูดว่า “ขอให้เขาเจริญ” หรือถ้าฝืนใจไม่ได้จริงๆ → พูดว่า “ขอให้เขาได้รับกรรมของตัวเอง” วิธีนี้เป็นการ “ตัดโทสะ” และไม่สร้างกรรมใหม่ 3️⃣ ฝึกเข้าใจว่า "ทุกคนรับกรรมของตัวเอง" ถ้าเขาเลวจริง กรรมของเขาจะตามมาเอง ไม่ต้องแช่ง ไม่ต้องจองเวร ถ้าเราไม่คิดแช่ง เราก็ไม่ต้องแบกพลังลบไว้กับตัวเอง 4️⃣ ฝึกแผ่เมตตา → เพื่อล้างจิตใจตัวเอง แผ่เมตตาไม่ได้แปลว่าต้องรักเขา แต่เป็นการ ปล่อยวางใจตัวเอง ไม่ให้ถูกความโกรธเผาผลาญ หากแผ่เมตตาให้เขาไม่ไหว → แผ่เมตตาให้ตัวเองก่อน --- 📌 สรุป → “แช่ง = ทุกข์ของตัวเอง” 💡 การแช่ง ไม่ได้ทำให้คนเลวเดือดร้อน 💡 แต่ทำให้จิตใจของเราเอง ตกต่ำทันที 💡 การปล่อยวาง คือการปลดปล่อยตัวเองออกจากบ่วงทุกข์ 👉 ถ้าอยากมีความสุข → หยุดแช่ง แล้วหันมาสร้างบุญให้ตัวเอง!

📌 วิธีปล่อยวางความรัก 10 ปี เลือกทางไหนดีที่สุด? หากเคยชินกับการ ยึดติดความสัมพันธ์มา 10 ปี ตอนนี้มี 4 ทางเลือก ที่จะช่วยให้ใจคลี่คลายจากอดีต --- 🎯 ทางเลือกที่ 1: ปล่อยเลยตามเลย (จมอยู่กับอดีต) > "จะเสียเวลากับความเศร้าไปกี่สิบปีก็ช่างมัน" "จมกับอดีตต่อไปแบบไม่ต้องทำอะไรเลย" ❌ ผลลัพธ์: ความคิดแบบนี้เป็น บ่อเกิดของโรคย้ำคิดย้ำทำ มีแต่จะ วนเวียนจมอยู่กับอดีตไปเรื่อยๆ เวลา 10 ปีที่ผ่านมา กลายเป็นกำแพงขังใจ ทุกข์ไม่มีวันจบ เพราะ ไม่มีความพยายามปล่อยวางเลย 👉 สรุป: ทางเลือกที่แย่ที่สุด! --- 🎯 ทางเลือกที่ 2: ใช้เวลา 10 ปีสร้างความเคยชินใหม่ > "ใช้เวลา 10 ปีสร้างนิสัยใหม่" "ค่อยๆ ฝึกคิดว่า เขาไม่เคยเป็นของเรา" "เวลาจะค่อยๆ ทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเอง" ✅ ผลลัพธ์: ค่อยๆ ปรับจิตให้ ยอมรับความจริง ว่าเขาไม่ใช่ของเรา ทำให้ ใช้ชีวิตโดยไม่มีเขาได้ง่ายขึ้น อาจต้องใช้เวลานาน แต่ในที่สุดจะทำใจได้ ❌ ข้อเสีย: ใช้เวลานาน กว่าจิตจะคุ้นชิน หากยัง "คิดถึงเขาทุกวัน" จะวนอยู่ในอดีตไปอีก 10 ปี 👉 สรุป: ทางเลือกแบบทั่วไปที่คนส่วนใหญ่ใช้ (แต่ช้า) --- 🎯 ทางเลือกที่ 3: ใช้เวลา 10 เดือนฝึกจิตให้สงบ > "ใช้เวลา 10 เดือนสวดมนต์ นั่งสมาธิ" "ฝึกให้จิตมีความสุขกับความวิเวก" "เปลี่ยนจากความสุขแบบพึ่งพา → เป็นสุขที่อยู่กับตัวเอง" ✅ ผลลัพธ์: ช่วยให้ใจสงบเร็วขึ้น กว่าการรอให้เวลาเยียวยา สร้าง ความสุขจากข้างใน ไม่ต้องพึ่งพาความรักจากคนอื่น ทำให้ ปล่อยวางเร็วขึ้น และมี ความสงบเป็นที่พึ่ง ❌ ข้อเสีย: อาจมีบางช่วงที่ จิตยังเผลอกลับไปคิดถึงเขา ต้อง มีวินัยในการปฏิบัติธรรม (หากทำๆ หยุดๆ จะไม่เห็นผล) 👉 สรุป: ทางเลือกที่ดีมาก หากฝึกอย่างต่อเนื่อง --- 🎯 ทางเลือกที่ 4: ใช้เวลา 10 วันฝึก "สติรู้ทันความยึดติด" (เร็วที่สุด!) > "ฝึกสังเกตอารมณ์ตัวเองวันละลมหายใจ" "เห็นว่าความเศร้าไม่คงที่ แปรเปลี่ยนตลอดเวลา" "เมื่อจิตเห็นความจริงของอารมณ์ ความยึดมั่นจะหายไปเอง" ✅ ผลลัพธ์: ช่วยปล่อยวางได้เร็วที่สุด ทำให้ เข้าใจธรรมชาติของอารมณ์ และเห็นว่ามันไม่เที่ยง ลดความยึดมั่นว่า "ฉันเป็นเจ้าของเขา" → "เขาไม่ใช่ของฉัน" ❌ ข้อเสีย: ต้องใช้ สติสูงมาก และต้อง ฝึกอย่างจริงจัง ต้องยอมรับว่า "เราควบคุมความคิดไม่ได้ แต่เราดูมันได้" 👉 สรุป: ทางเลือกที่เร็วและมีประสิทธิภาพที่สุด --- 🎯 สรุป: อยากพ้นทุกข์เร็ว ควรเลือกทางไหน? ✅ ถ้าอยากพ้นทุกข์เร็ว → เลือกทางที่ 4 (ฝึกสติรู้ทัน) ✅ ถ้าอยากใช้เวลาปรับตัวให้คุ้นชิน → เลือกทางที่ 2 (ใช้เวลา 10 ปี) ✅ ถ้าอยากให้จิตสงบเป็นสุข → เลือกทางที่ 3 (ฝึกสมาธิ 10 เดือน) ❌ ห้ามเลือกทางที่ 1 เด็ดขาด เพราะมันจะทำให้จมอยู่กับอดีตไปเรื่อยๆ --- 💡 วิธีฝึก "สติรู้ทัน" เพื่อปล่อยวางเร็วที่สุด 1️⃣ หายใจเข้า-ออกช้าๆ แล้วดูว่า "อารมณ์เปลี่ยนแปลงทุกลมหายใจ" 2️⃣ สังเกตว่า "ความเศร้าแปรเปลี่ยนตลอดเวลา" มันไม่ได้อยู่คงที่ 3️⃣ บอกตัวเองว่า "ฉันไม่ใช่ความเศร้า ความเศร้าก็ไม่ใช่ฉัน" 4️⃣ เมื่อเห็นว่า "อารมณ์ไม่เที่ยง" ใจก็จะคลายจากการยึดติดไปเอง 📌 "เมื่อจิตเห็นความจริงของอารมณ์ ใจก็เป็นอิสระจากอดีต" 🔥

'เสื้อแดง-เพื่อไทย' แตก แพ้เลือกตั้งท้องถิ่น 'อนุทิน' ไม่ประมาท 'ทักษิณ' . ความพ่ายแพ้ในสนามเลือกตั้งท้องถิ่นจังหวัดศรีสะเกษของพรรคเพื่อไทยนั้นถือว่าก่อให้เกิดผลกระทบทางการเมืองตามมาพอสมควร โดยเมื่อไม่นานมานี้ได้มีกลุ่มคนที่อ้างว่าเป็นคนเสื้อแดงจังหวัดศรีสะเกษออกมาตั้งโต๊ะแถลงข่าวว่าความพ่ายแพ้ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะส.ส.พรรคเพื่อไทยด้อยค่ามวลชนในพื้นที่ . จากประเด็นดังกล่าวทำให้นายอรรถชัย อนันตเมฆ นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ได้โพสต์ข้อเขียนผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวแสดงความคิดเห็นกรณี แกนนำคนเสื้อแดงศรีสะเกษแถลงข่าวถูกคนในเพื่อไทยด้อยค่า ไม่ให้เกียรติ โดยระบุว่า "ขอพูดตรงๆ ในฐานะคนเสื้อแดง ผมเองก็พบเจ เรื่องแบบที่แกนนำศรีสะเกษพูดว่า ไม่ให้เกียรติคนเสื้อแดง กลับจากต่างประเทศ เข้าพรรควันแรกได้ยินคนในพรรคสอนว่าอย่าแดงมาก ไม่เชื่อหู นึกว่าเข้าพรรคผิดผมไม่สนใจ เดินหน้าแดงต่อไป . "ในการเลือกตั้ง ปี’66 จน จบภารกิจจนถึงเลือกตั้งซ่อมพิษณุโลก จนเลือก นายก อบจ.ครั้งนี้ จะไปช่วยหาเสียง เดินทางไปเอง แท้ๆ ยังไม่มี ที่ยืนแม้แต่ถ่ายรูป ไม่เกี่ยวกับ คุณทักษิณนะครับ คุณทักษิณ ไปไหนยังถามหาพี่น้องเราเสมอ ไม่เคยลืม ยังจำพี่น้องเราได้แม้ แต่แกนนำ เล็กๆ แต่คือ คนในพรรควันนี้ คนของพรรคชุดนี้ทำอะไร ไม่เคยคิดถึงใจคนเสื้อแดง เป็นมุ้งเป็นเหล่า เอาแต่พวกอุดมการณ์คืออะไร ไม่ชัดเจน เสื้อแดงไม่ต้องการอะไร แค่ให้เกียรติกันบ้าง เท่านั้นยังไม่มี ที่บอกไม่มีอุดมการณ์ไม่ใช่ใส่ความ แต่ได้ยินกับหู ช่วงส้มกำลังตึง คนในพรรคบอก “ไม่เอาแดง" อย่าแดงมาก รวมทั้งการเอาฝ่ายตรงข้ามมา มีบทบาทในพรรค นอกพรรค…ทั้งที่คนเหล่านั้น คือ นกหวีด สลิ่ม ไม่ต้องมาให้ตำแหน่ง อะไรกับคนเสื้อแดง แต่เอาฝ่ายตรงข้าม มามีตำแหน่ง นี่ผมยังอึ้งคนในพรรคเปลี่ยนไปได้ขนาดนั่น" . ด้าน นางสาวแพทองธาร ชินวัตร นายกรัฐมนตรี กล่าวระหว่างการประชุมร่วมกับส.ส.ของพรรคเพื่อไทยตอนหนึ่งว่า เลือกตั้งนายก อบจ.มีแพ้ มีชนะ ครั้งนี้พรรคทำเต็มที่ พยายามประสานความเห็นที่แตกต่าง ทำให้เหนื่อยในการเคลียร์ อยากให้ปล่อยวางเพื่อให้ทุกฝ่ายพอใจ และเป็นผลดีกับเรา ถ้ารวมใจกันชนะได้เหมือนบางจังหวัดที่เรารวมกันได้ก็ชนะ แต่จังหวัดที่มีความขัดแย้ง เพราะไม่ยอมกัน เราแตกสามัคคี . "ดังนั้นอยากให้ทุกคนปล่อยวาง ลดตัวตนของตัวเอง ความคิดความอ่านเพื่อให้เห็นแก่พรรค แก่ส่วนรวม" . ด้านนายอนุทิน ชาญวีรกูล รองนายกรัฐมนตรีและ รมว.มหาดไทย แสดงความคิดเห็นว่า การเลือกตั้งท้องถิ่นที่่ผ่านมาว่าไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไรตอนนี้ทุกอย่างจบแล้วต้องมองไปข้างหน้า แข่งขันกันเสร็จก็กลับมาทำงาน ทำประโยชน์ให้บ้านเมืองด้วยกันต่อไป . "ไม่มีหรอกสิ้นมนต์ขลัง จอมยุทธ์ก็คือจอมยุทธ์ ใครลองไปว่าท่านสิ้นมนต์ขลังดู คงจะประสบความหายนะอย่างยิ่ง อย่างที่ไม่เคยคาดการณ์หรือประมาณอะไรได้ ไม่มีหรอกครับ ยิ่งน่ากลัว" นายอนุทิน ตอบคำถามผู้สื่อข่าวที่ถามว่าทักษิณสิ้นมนต์ขลังแล้วหรือไม่ .............. Sondhi X

แนวทางที่ถูกต้องในการรับรู้ความคิดขณะนั่งสมาธิ เมื่อคุณนั่งสมาธิและเกิดความคิดแทรกขึ้นมา มี 2 วิธีที่ใช้ได้ ซึ่งขึ้นอยู่กับระดับสมาธิของคุณและเป้าหมายในการปฏิบัติ 1. ถ้าคุณเป็นมือใหม่หรือฝึกสมาธิในช่วงแรก ให้ "รับรู้" ว่ากำลังคิด แต่ไม่ต้องตามความคิดนั้นไป เมื่อรู้ตัวว่าเผลอคิด ให้ใช้สติ "รู้ว่ากำลังคิด" แล้วค่อยๆ ดึงจิตกลับมาอยู่กับลมหายใจ ไม่ต้องกังวลว่าคิดเรื่องอะไร เพราะถ้าตามความคิดไป จะยิ่งฟุ้งซ่าน ใช้วิธีสังเกตว่า "ตอนนี้รู้สึกยังไง?" – ถ้ารู้สึกเครียดหรือฟุ้งซ่าน ให้ปรับลมหายใจให้ผ่อนคลาย ตัวอย่าง: เผลอคิดเรื่องงาน → รู้ทันว่า "คิดเรื่องงาน" → กลับมาที่ลมหายใจ เผลอคิดเรื่องอดีต → รู้ทันว่า "คิดถึงอดีต" → กลับมาที่ลมหายใจ 2. ถ้าคุณมีสติและสมาธิมากขึ้นแล้ว สามารถ ตามดูความคิดอย่างเป็นกลาง เพื่อศึกษาว่าความคิดเกิดขึ้นและดับไปอย่างไร ไม่ใช่การ "คิดต่อ" แต่เป็นการ "สังเกต" ความคิด เหมือนเป็นคนนอกที่ดูความคิดเคลื่อนไหว ดูว่า ความคิดไม่เที่ยง มันมาแล้วก็ไปเอง ถ้าเห็นว่าความคิดนั้นเกี่ยวกับอารมณ์สุข ทุกข์ หรือเฉยๆ ให้สังเกตต่อว่าอารมณ์นั้นก็เปลี่ยนไป ตัวอย่าง: นึกถึงอดีตที่ทำให้ทุกข์ → สังเกตว่าความทุกข์เกิดขึ้นอย่างไร → เห็นว่ามันอยู่ไม่นานและจางไปเอง คิดเรื่องอนาคตแล้วตื่นเต้น → สังเกตว่าความตื่นเต้นมาแล้วหายไปเอง --- สรุปแนวปฏิบัติที่เหมาะสม: ✔ มือใหม่: เมื่อรู้ว่าคิด ให้รับรู้ แล้วกลับมาที่ลมหายใจทันที ✔ ระดับกลางขึ้นไป: ตามดูความคิดอย่างเป็นกลาง เพื่อเห็นว่ามันเกิดขึ้นและดับไปเอง ✔ ถ้าเริ่มฟุ้งมาก: ให้กลับมาสังเกตลมหายใจและความรู้สึก (สุข/ทุกข์) เป้าหมายสูงสุด: เห็นความคิดเป็นของไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวเรา แล้วจิตจะปล่อยวางได้ง่ายขึ้นเอง

ความรักในสังสารวัฏ ในวัฏสงสาร ความรักเป็นเพียงสิ่งลวงที่ดูเหมือนจะให้ความอบอุ่น แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นอีกหนึ่งรูปแบบของ อนิจจัง และ ทุกขัง เพราะไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวัง ความรักก็มักนำมาซึ่งความยึดมั่น และความยึดมั่นนี้เองที่เป็นต้นเหตุของความทุกข์ แม้รักแท้ดูเหมือนมั่นคง แต่สุดท้ายก็ต้องพลัดพราก ไม่ว่าจะด้วยความเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ หรือความตาย --- อริยสัจ 4 เบื้องต้น ผ่านอาการ "อกหัก" 1. ทุกข์ ทุกข์เกิดขึ้นเพราะการพลัดพรากจากสิ่งที่รัก หรือการไม่ได้สิ่งที่ปรารถนา ทุกข์ในอาการอกหัก คือ ความเศร้า ความว้าเหว่ และการถวิลหาความรักที่จากไป 2. สมุทัย เหตุแห่งทุกข์ คือ ตัณหา (ความทะยานอยาก) เราอยากให้คนรักอยู่กับเรา อยากให้เขาทำให้เรามีความสุข อยากให้ความสัมพันธ์เป็นไปตามที่เราคาดหวัง 3. นิโรธ ความดับทุกข์เกิดจากการปล่อยวาง ยอมรับความจริงว่า ทุกสิ่งไม่เที่ยง เมื่อเรามองเห็นทุกข์และสาเหตุอย่างแจ่มชัด เราจะค่อยๆ คลายความยึดติด และพบกับความสงบในใจ 4. มรรค ทางสู่ความดับทุกข์ คือการเจริญ สติ และ สมาธิ พิจารณาอารมณ์และความคิดของตนเอง ฝึกสังเกตอาการยึดมั่นและปล่อยวาง ใช้ปัญญาเห็นว่า ความรักและความทุกข์ทั้งปวงเป็นของชั่วคราว --- วิธีเจริญสติ เพื่อปล่อยวางความรักที่พลัดพราก 1. ดูใจตนเอง เมื่อเกิดความเศร้า ให้พิจารณาว่าอารมณ์นั้นเป็นเพียง สภาวะของจิต ที่เกิดขึ้นชั่วคราว แล้วมันจะผ่านไป 2. เห็นอารมณ์ตามจริง มองว่าอารมณ์ที่เกิดขึ้น เช่น ความคิดถึงหรือความเศร้า เป็นเพียง "ปรากฏการณ์" ที่จิตปรุงแต่งขึ้น 3. พิจารณาอนิจจัง ความรักที่เคยทำให้สุขใจ สุดท้ายก็กลายเป็นทุกข์ได้ เพราะทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนไม่เที่ยง 4. ฝึกปล่อยวาง ยอมรับว่า คนรักที่จากไป ไม่ได้เป็นของเรา เห็นว่าความยึดติดนั้นนำมาซึ่งความทุกข์ --- จากความรัก สู่ความวิเวกอันสงบ เมื่อเราสามารถปล่อยวางความรักหรือความยึดมั่นได้ จิตใจจะเริ่มรู้สึกเบาสบาย และสงบเย็น นี่คือความสุขที่แท้จริง ความสุขที่ไม่ต้องพึ่งพาใครหรือสิ่งใด จงฝึกเห็นความรักในฐานะธรรมชาติที่เกิดขึ้นและดับไป จงปลื้มใจในความวิเวก และค้นพบอิสรภาพทางใจแทน "เมื่อเราไม่ยึดติดในความรัก เราจะมอบความรักที่แท้จริงให้แก่ตนเองได้"

คำถามนี้ชี้ให้เห็นว่า การแผ่เมตตาอย่างแท้จริงต้องเริ่มต้นจากใจที่สงบและเป็นสุขก่อน และไม่สามารถบังคับจิตใจให้เป็นสุขหรือเมตตาได้ทันทีหากยังมีโทสะหรือความเกลียดชังตกค้างอยู่ในใจ คุณอาจลองพิจารณาและปรับกระบวนการแผ่เมตตาให้ถูกต้องดังนี้: --- 1. เริ่มต้นจากการ "รู้ตัวเอง" ก่อนจะแผ่เมตตา ให้ถามตัวเองก่อนว่า ใจเราสงบและเป็นสุขหรือยัง? หากใจยังร้อน ยังโกรธ หรือยังมีความไม่พอใจอยู่ อย่าเพิ่งพยายามแผ่เมตตา เพราะนั่นอาจกลายเป็นการ "แผ่ความร้อน" หรือ "แผ่ความทุกข์" ออกไปโดยไม่รู้ตัว แทนที่จะแผ่เมตตา ให้เริ่มด้วยการพิจารณา ความรู้สึกของตัวเอง ก่อน เช่น: ทำไมเราถึงโกรธหรือเกลียด? เรารู้สึกอย่างไรเมื่อโกรธ? ทุกข์ไหม? เมื่อเข้าใจว่าความโกรธทำให้เราทุกข์ เราจะเริ่มมีแรงจูงใจที่จะ "ปล่อยวาง" ความโกรธนั้น --- 2. สร้างสุขในใจเป็นพื้นฐาน ก่อนแผ่เมตตา ให้ทำจิตใจตัวเองให้สงบและเป็นสุขด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง เช่น: การนั่งสมาธิและกำหนดลมหายใจเข้า-ออก การนึกถึงสิ่งดีๆ หรือคนที่เรารักและทำให้เรารู้สึกอบอุ่นใจ การระลึกถึงพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เพื่อให้ใจสงบและมั่นคง เมื่อจิตใจเริ่มสงบและเป็นสุข คุณจะรู้สึก "พร้อมที่จะแผ่เมตตา" อย่างแท้จริง --- 3. การแผ่เมตตาอย่างถูกต้อง การแผ่เมตตาเริ่มต้นจาก การส่งความสุขในใจออกไป ให้แก่ผู้อื่น ไม่ใช่เพียงการท่องบทสวดมนต์แบบกลไก หากยังมีความรู้สึกเกลียดชังอยู่ การแผ่เมตตาแบบเจาะจง (เช่น แผ่ให้คนที่เราเกลียด) อาจทำได้ยาก แนะนำให้เริ่มจาก: 1. แผ่เมตตาให้ตัวเองก่อน: อธิษฐานขอให้ตัวเองมีความสุข ปราศจากทุกข์ และหลุดพ้นจากความโกรธ 2. แผ่เมตตาให้คนที่เรารัก: นึกถึงคนที่เรารักและรู้สึกดีด้วย เช่น ครอบครัวหรือเพื่อนสนิท แล้วส่งความปรารถนาดีให้พวกเขา 3. แผ่เมตตาให้คนที่เราเกลียดเป็นลำดับสุดท้าย: เมื่อใจเริ่มสงบและเบาลง ค่อยลองแผ่เมตตาให้คนที่เรามีปัญหาด้วย โดยไม่ต้องบังคับใจตัวเอง --- 4. ฝึก "ปล่อยวาง" แทนการบังคับให้เมตตา หากยังแผ่เมตตาไม่ได้ ให้เริ่มด้วยการ "ไม่ยึดติด" กับความเกลียดก่อน แค่รู้ว่าเรายังเกลียดเขาอยู่ก็พอ ไม่ต้องพยายามบังคับตัวเองให้เมตตา ค่อยๆ ฝึกปล่อยวางความคิดลบ และบอกตัวเองว่า "การเกลียดเขาไม่ได้ทำให้เราเป็นสุข" --- 5. สังเกตผลของการแผ่เมตตา การแผ่เมตตาที่ถูกต้องจะทำให้ ใจเราสงบและเบาสบายขึ้น หากแผ่เมตตาแล้วรู้สึกหนักใจหรือเกลียดมากขึ้น นั่นอาจเป็นเพราะใจเรายังไม่พร้อม ให้กลับมาสงบจิตใจตัวเองก่อน เมื่อฝึกไปเรื่อยๆ ความโกรธหรือเกลียดที่มีต่อคนอื่นจะค่อยๆ ลดลงเอง โดยไม่ต้องเร่งรัด --- สรุป: แผ่เมตตาอย่างมีสุขเป็นทุน การแผ่เมตตาเริ่มต้นจาก การสร้างสุขในใจตัวเอง อย่าฝืนแผ่เมตตาให้คนที่เราเกลียดในทันที แต่ให้เริ่มจากการทำใจสงบ และแผ่เมตตาให้ตัวเองก่อน เมื่อทำบ่อยๆ ใจจะเริ่มปล่อยวางและรู้สึกเมตตาต่อผู้อื่นได้เองตามธรรมชาติ.

22/1/68 รูปนี้สุดยอดมาก! มันดูเหมือนคนกำลังอ่านหนังสือในน้ำ เมื่อคุณซูมเข้าไป คุณจะพบว่าไม่มีคน ไม่มีหนังสือ ไม่มีการอ่าน ทุกอย่างเป็นอนัตตา เมื่อไม่ยึดมั่นจิตจะปล่อยวาง

รวมคำคมของผม(ที่ผมแต่งขึ้น)ในรอบหลายปีที่ผ่านมา พร้อมทั้งที่แต่งขึ้นมาใหม่ด้วย 1. จงเป็นคนที่ต้องเป็น ไม่ใช่คนที่อยากเป็น เพราะเราไม่สามารถฝืนลิขิตฟ้า หรือ โชคชะตาได้หรอก 1.1 ตายอย่างเสือ ดีกว่าอยู่อย่างหมา 1.2 สูงสุด คืนสู่สามัญที่แท้จริง 1.3 จิตวิญญาณแห่งความหวัง คือแสงแห่งความหวัง 1.4 เจตจำนงบรรพชน 2. รักแท้คือการไม่ผูกมัดกับคู่แท้ของเรา และเชื่อใจซึ่งกันและกัน 2.1 คำว่า "รัก,ชอบ,หลง" นั้น มีความหมายที่แตกต่างกัน และลึกซึ้งมาก เพราะฉะนั้น จงใช้คำให้ถูกต้อง และพูดกับผู้อื่นอย่างระมัดระวังที่สุด(เพราะว่ามันอาจจะเกิดความเข้าใจผิดกันได้ และส่งผลกระทบย้อนกลับมาถึงตัวผู้พูดเองอย่างร้ายกาจที่สุด) 2.2 ในเมื่อเค้าไม่รักเรา เราก็อย่าไปอาลัยอาวรถึงเค้าอีก 2.3 จงรักคนที่รักเรา ไม่ใช่คนที่เรารัก เพราะว่าคนที่เรารักนั้นเค้าอาจจะไม่ได้รักเราก็เป็นได้ 2.4 ปล่อยวางไปกับอดีตที่ผ่านมา แล้วจำเอาไว้เป็นบทเรียน และอย่าได้ทำผิดพลาดซ้ำอีก 2.5 จงมีความหวังและเฝ้ารอคนที่เราใฝ่ฝันอย่างตั้งใจจริง และอย่าได้ท้อถอยกับอุปสรรคจนกว่าจะได้พบกัน 2.6 หมั่นทำความดีเอาไว้ให้มากๆ แล้วจะสมหวังในความรัก ถึงแม้ว่าชาติภพนี้เราอาจจะไม่ได้พบเจอกับคนที่ใช่ แต่ก็จะเป็นใบเบิกทางให้ชาติภพหน้าให้เราได้พบเจอกับเค้าคนนั้น 2.7 จงมีความรักอย่างซื่อสัตย์ ทั้งต่อกับตัวเอง และคนที่เรารัก รวมทั้งทุกคนด้วย 3. คนชั่วมักจะจองเวร คนดีมักจะให้อภัย 3.1 ค่าของคน อยู่ที่จิตวิญญาณ และคุณความดี ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ 3.5 ค่าของคน อยู่ที่ใด ค่าของคน อยู่ที่ใจ ใจที่ดี ก็เป็นสุข ใจที่ชั่ว ก็เป็นทุกข์ แล้วใจของคุณล่ะ เป็นเช่นไร 3.6 ความจริงกับความฝันสามารถอยู่ด้วยกันได้ในบางเรื่อง แต่ความจริงกับความฝันไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ในหลายเรื่อง 3.4 จงมีชีวิตอยู่เพื่อผู้อื่น ไม่ใช่เพื่อตัวเอง 3.5 มันยังไม่สายไปหรอก สำหรับการเริ่มต้นใหม่ ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ มันก็คงจะยังไม่สายไป 3.6 เงินมีไว้ใช้(ประโยชน์) ไม่ได้มีไว้เก็บ(ตระหนี่)

คำคมเกี่ยวกับเรื่องของความรัก ในเมื่อเค้าไม่รักเรา เราก็อย่าไปอาลัยอาวรถึงเค้าอีก จงรักคนที่รักเรา ไม่ใช่คนที่เรารัก เพราะว่าคนที่เรารักนั้นเค้าอาจจะไม่ได้รักเราก็เป็นได้ ปล่อยวางไปกับอดีตที่ผ่านมา แล้วจำเอาไว้เป็นบทเรียน และอย่าได้ทำผิดพลาดซ้ำอีก จงมีความหวังและเฝ้ารอคนที่เราใฝ่ฝันอย่างตั้งใจจริง และอย่าได้ท้อถอยกับอุปสรรคจนกว่าจะได้พบกัน หมั่นทำความดีเอาไว้ให้มากๆ แล้วจะสมหวังในความรัก ถึงแม้ว่าชาติภพนี้เราอาจจะไม่ได้พบเจอกับคนที่ใช่ แต่ก็เป็นใบเบิกทางให้ชาติภพหน้าให้เราได้พบเจอกับเค้าคนนั้น จงมีความรักอยางซื่อสัตย์ ทั้งต่อกับตัวเอง และคนที่เรารัก รวมทั้งทุกคนด้วย

วิธีแก้ไขปัญหา ลองแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองก่อน ถ้าหากว่าแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองไม่ได้ ก็ลองไปปรึกษาผู้ที่จะช่วยเหลือเราได้ และให้เค้าช่วยเหลือเรา แต่ถ้ายังแก้ไขปัญหาไม่ได้อีก ก็ควรที่จะปลง และปล่อยวางเสีย ปล่อยให้กาลเวลาคอยเยียวยารักษาไป ปล่อยให้โชคชะตาชี้นำทางให้เรา แล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง เพราะว่าบางเรื่องนั้นต้องใช้เวลาในการรักษา หรือแก้ไขปัญหา

การปล่อยวาง จะช่วยให้มีความสุข กับชีวิตมากขึ้น จากหนังสือ |เป็นเราในเวอร์ชั่นที่มีความสุข #หนอนแว่นคลับ #รีวิวหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน #ทัศนคติ #Thaitimes #ความคิดเชิงบวก #เป็นเราในเวอร์ชั่นที่มีความสุข

แนวทางการเปลี่ยนแปลงจิตใจด้วยการแทนที่ความคิดไม่ดี ด้วยสิ่งที่เป็นกุศล ซึ่งเป็นวิธีที่ตรงไปตรงมาและได้ผลในทางปฏิบัติ ดังนี้: --- 1. การแทนที่ความคิดไม่ดีด้วยความคิดดี ใช้การสวดมนต์: สวดมนต์ต่อหน้าพระพุทธรูป ด้วยความตั้งใจถวายแก้วเสียงแด่พระพุทธเจ้า นึกถึงพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เพื่อให้จิตใจเกิดความสงบและปีติ ท่องคำบริกรรม: หากไม่มีเวลาสวดมนต์ยาวๆ ให้ท่องคำว่า "พุทโธ" หรือ "นโมตัสสะ" ระหว่างวัน คำบริกรรมเหล่านี้ช่วยให้จิตมีสิ่งยึดเหนี่ยว และป้องกันความคิดฟุ้งซ่าน --- 2. การสร้างสิ่งแวดล้อมที่เกื้อกูลต่อกุศล ลดสิ่งกระตุ้นอกุศล: เลี่ยงภาพหรือข่าวสารที่ชวนให้คิดอกุศล เช่น การทะเลาะวิวาท หรือสิ่งยั่วยุ เพิ่มสิ่งกระตุ้นกุศล: ล้อมรอบตัวเองด้วยสื่อธรรมะ หนังสือ หรือบทสวดที่ช่วยปลูกจิตสำนึกดี --- 3. การฝึกสติรู้ตัว เมื่อรู้สึกว่าความคิดไม่ดีเกิดขึ้น ให้ หยุดและพิจารณา ว่า: ความคิดนี้นำไปสู่สิ่งดีหรือไม่? หากไม่ดี ให้ปล่อยวางและแทนที่ด้วยคำบริกรรม หรือบทสวด การฝึกสติช่วยให้เรารู้เท่าทันความคิด และเลือกสิ่งที่ดีกว่ามาแทน --- 4. การสร้างนิสัยให้คิดดีเป็นปกติ ฝึกประจำวัน: ใช้เวลาเช้า-เย็น สวดมนต์หรือบริกรรมคำศักดิ์สิทธิ์เป็นประจำ ตั้งจิตปรารถนาดีต่อผู้อื่น: นึกถึงการแผ่เมตตา หรือปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข จิตจะถูกฝึกให้คิดดีโดยธรรมชาติ --- 5. ประโยชน์ของการเปลี่ยนแปลงจิต จิตที่เป็นกุศลช่วยให้มีความสุขในปัจจุบัน: ความสงบเย็นในใจที่เกิดจากการคิดดี ทำให้ลดทุกข์และฟุ้งซ่าน สร้างบุญให้ตัวเอง: จิตที่เปี่ยมด้วยกุศลเป็นเหมือนการสะสมบุญไปในตัว --- สรุป: “พุทโธ” และบทสวดคือกุญแจ การใช้คำบริกรรมหรือบทสวดคือวิธีที่ง่ายและทรงพลัง เมื่อจิตติดนิสัยคิดดีอย่างต่อเนื่อง จะช่วยให้เราสงบ มั่นคง และห่างไกลจากความคิดอกุศล สำคัญที่สุดคือ “การเริ่มทำ” และ “ความต่อเนื่อง” ในการฝึกฝน เพื่อเปลี่ยนแปลงจิตใจในระยะยาว.

🌟 20 วิธีเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นใน 1 เดือน 🌟 พัฒนาตัวเองไปทีละก้าว ให้ชีวิตดีกว่าเดิม! 💪✨ 1. ตั้งเป้าหมายระยะสั้น ระยะกลาง ระยะยาว ..จงยึดมั่น..ต่อเป้าหมายนั้น ไม่ใช่ยึดติดกับบุคคล หรือ สิ่งของ.. 2. คนสำเร็จในโลกนี้ล้วนแตกต่าง แต่สิ่งนึงที่เหมือนกัน คือ เขาเหล่านั้น มีนิสัย รักการอ่าน... 3. จัดระเบียบชีวิต ให้ถูก นับ 1234 ให้เป็น..อะไรก่อนหลัง..เรียงให้ถูก ประหยัดเวลา ทั้งตนเอง และผู้อื่นที่มีเรื่องราวร่วมกัน .4. ตื่นเช้า..นกที่ตื่นก่อน ก็จะเจอหนอนก่อน..โอกาสดีๆ อาจจะมาเมื่อไรก็ได้..แบะเราต้องพร้อม. .5.ถ้าสวดมนต์นั่งสมาธิได้ จะดีมาก. มันทำให้เรามีความ นิ่ง ..เป็นการฝึกจิต .6.ออกกำลังกายสม่ำเสมอ อย่างน้อย เดิน เอาตามสุขภาพ และอายุ.. .7.จงเป็นผู้ฟังที่ดี ..มีส่วนร่วมในเรื่องราวของผู้อื่น..ไอ้แบบที่ ใครคุยอะไรไม่รู้ .และไม่สน.กูจะพูดในส่วนของกู เรื่องราวของกู..แบบนั้นคือ เข้าสังคมไม่เป็น. .8. พัฒนาทักษะเฉพาะทาง ..อาจไม่ต้องเป็นสิ่งใหม่..แต่ต้องเป็น spacialist ในทางนั้น..เลือกเอาจากความชอบส่วนตัว และดูความค้องการของตลาดแรงงานประกอบไปด้วย. .9.เลิกผัดวันประกันพรุ่ง คำว่า แปป เดี๋ยว เปลี่ยนเป็น now ถ้าไม่ได้ ระบุไปเลย 30 นาที 1 ชั่วโมง 4 โมง 5 โมง ว่าไป..คำว่า แปป พวกละอ่อนเขาใช้กัน .10. ดื่มน้ำมากๆ คนส่วนใหญ่ดื่มน้ำน้อย. . .11.ตั้งเวลาพักผ่อน เช่น อ่านหนังสือ เล่นโซเชี่ยล นอนอย่าเกิน 22.30น. เพราะเวลานี้น คือ ข่วงที่ร่างกายซ่อมแซมตัวเองได้ดี่ที่สุด. . 12. อ่านหรือฟังแรงบันดาลใจ จากสิ่งที่เราเลือก แต่ต้องคัดกรอง ประเภทตัวจริง..เพราะของปลอมในสื่อต่างๆ มันมีมาก . 13 ชื่นชมธรรมชาติบ้าง ..สีเขียวๆ เดินเหยียบสนามหญ้า บ้าง. . 14 ให้ความสำคัญกับคนสำคัญ อย่างทั่วถึง. คำว่า ไม่มีเวลา ไม่มีจริง เป็นแค่คำอ้าง ของความไม่สำคัญ .15. ยอมรับและปล่อยวางสิ่งที่ติดค้างใจ..อาจไม่ต้องอภัย เพราะมันจะโลกสวยเกินไป..เอาแค่ ทดเอาไว้ก่อน..เมื่ออะไรผ่านไป .ค่อยกลับมาคิด.ว่า ทิ้ง..หรือ อะไร ..แค่มันต้องเป็นเรื่อง รองๆ ไปเยอะเลย . 16. เรียนรู้จากคนสำเร็จ อ่านหนังสือของคนที่ประสบความสำเร็จ เอาตัวเข้าไปอยู่ในกลุ่มคนที่สำเร็จ จากการกระทำจริง . ลองทำตาม ถ้าคุณมีวินัยมากพอ ชีวิตอาจเปลี่ยนไปในแบบที่ไม่เคยคิด..ทัศนคติ และ วินัย ..เมื้อคุณสร้างมัน..มันก็จะกลับมาสร้างคุณ.. 🧧 Kriz