เพิ่งจะมาเข้าใจลึกซึ้งในคำที่อาสอน lit nit เมื่อตอนยังเด็ก "คนเฒ่าคนแก่สอนไว้ ไปอยู่บ้านใครอย่าได้นิ่งดูดาย ปั้นวัวควายให้ลูกท่านเล่น จำเอาไว้นะ" .... คำสอนอาทำให้ lit nit มีนิสัยไม่ค่อยอยู่เฉยเมื่อต้องไปเยือนบ้านใคร หากใช้ความรู้ช่วยเขาได้ lit nit ก็ช่วยด้วยความรู้ หากเป็นเพื่อนคุยแก้เหงา lit nit ก็คุย หากใช้แรงได้ lit nit ก็ใช้แรง ล้างจาน ตัดหญ้า เลี้ยงหมา โน่นนี่นั่นตามแต่สถานการณ์จะอำนวย ผลที่ lit nit ได้ก็คือในรูปนั่นแหละ .... มันน่าแปลกตรงที่แม้วันไหนที่ไม่มีเงินแต่ lit nit จะไม่มีวันอดข้าว หลายครั้งหลายคราว lit nit จะได้ของกินมาเติมเต็มท้องเสมอ วันนี้ก็เช่นกันพี่เขาซื้อยำแหนมเจ้าเด็ดของตลาดอำเภอท่าเรือมาฝาก (ทางร้านแยกเครื่องมาดีมากแต่ต้องขออภัยที่พอ lit nit นำมาทำมันดันเหมือนข้าวหมาซะได้ แต่รสชาติเขาอร่อยจริงขอบอก) .... วันนี้เลยได้พิจารณาเห็นว่าคำสอนของอาสมัยเด็ก มันเป็นคำสอนที่ทำให้เราไม่อดตายนี่เอง #เอาล่ะโพสแค่นี้ก็พอ เจ้าของบ้านหลังถัดไปคงรู้แล้วว่าจะต้องทำตัวยังไงเมื่อ lit nit ไปถึง^^