เมื่อพ่อแม่พูดบั่นทอนใจ...เราจะรักษาใจอย่างไรดี? > ถ้าคุณเคยได้ยินคำพูดจากพ่อแม่ เช่น “เธอจะลำบากแน่” “เธอคงไม่มีอนาคต” “เธอจะไม่มีทางไปถึงฝั่งฝันได้หรอก” และคำพูดเหล่านี้ฝังแน่นอยู่ในใจคุณ จนทำให้เกิดความกังวล หวั่นไหว สะเทือนความเชื่อมั่น อย่าเพิ่งท้อครับ คุณไม่ใช่คนเดียวที่เจอแบบนี้ และคุณมีทางรอดที่งดงามกว่าโต้ตอบหรือหลบหนี --- 1. หยุดคาดหวังว่าพ่อแม่จะต้องสมบูรณ์แบบเสมอ ในโลกนี้ พ่อแม่หลายคนเป็นพ่อแม่เพราะ “ตามสัญชาตญาณ” ไม่ใช่เพราะเข้าใจบทบาทหรือมีสัมมาทิฏฐิ พ่อแม่บางคนคาดหวังมากเกินไป บางคนพูดจากความกลัว หรือบางคนอาจไม่รู้เลยว่า “คำพูด” ของตัวเองทำร้ายลูกแค่ไหน --- 2. เปลี่ยนจากความน้อยใจ → เป็นแรงใจให้เริ่มยกครอบครัวขึ้น พระพุทธเจ้าตรัสว่า > “การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่อย่างแท้จริง คือการช่วยให้ท่านมีความเห็นถูก (สัมมาทิฏฐิ)” หากเรารู้ธรรมะก่อนท่าน มีความเข้าใจถูกก่อนท่าน เรามีสิทธิ์เป็น ผู้นำทางจิตวิญญาณในครอบครัว ไม่ใช่เพราะท่านอ่อนแอ แต่เพราะเรา “มีกำลังใจจะเริ่มก่อน” --- 3. หยุดดูถูกตัวเองว่าเป็น ‘เหยื่อ’ แล้วตั้งใจจะเป็น ‘ผู้เปลี่ยน’ ทุกครั้งที่โดนคำพูดลบๆ ให้ย้อนมามองที่ใจ อย่าคิดแค่ “ทำไมพ่อแม่ถึงพูดแบบนี้กับเรา” แต่ให้ถามใหม่ว่า > “เราจะรักษาความดีในใจตัวเองไว้ได้ไหม?” “เราจะเป็นคนดับไฟด้วยน้ำเย็นได้หรือเปล่า?” อย่ารอให้เขาหยุดพูดก่อนถึงจะใจดี แต่ให้เริ่มใจดีก่อน แม้เขายังพูดไม่ดี --- 4. สร้างใจให้สตรอง ด้วยธรรมะที่เป็นของจริงในใจ ไม่ต้องท่องศีลห้า ไม่ต้องท่องบทเมตตา แต่ ขอแค่มีธรรมะในใจจริงๆ คือ มีเจตนาจะไม่โต้ตอบด้วยโทสะ มีสติรู้ทันว่ากำลังจะโกรธ แล้วกลับมาสงบ มีเมตตาเพียงพอจะไม่ตอกกลับ ถ้าทำได้บ่อยๆ คุณจะกลายเป็นคนที่มีสกิลสูงขึ้นเรื่อยๆ ในการรับมือกับไฟ ด้วยน้ำ --- 5. จงภูมิใจในบทบาท “ผู้เริ่มต้น” แม้จะเหนื่อยบ้าง แต่คุณคือคนที่ “เริ่มทำให้บ้านมีธรรมะ” คุณอาจจะยังไม่ทำให้เขาเปลี่ยนได้วันนี้ แต่คุณกำลังสร้างคลื่นเล็กๆ ที่อาจเปลี่ยนทั้งครอบครัวในวันหน้า > เพราะคำพูดของพ่อแม่ ไม่ใช่คำทำนายชีวิตคุณ แต่ ใจของคุณต่างหาก ที่กำลังออกแบบชีวิตใหม่…ทุกวัน --- จงอย่ารอให้พ่อแม่เปลี่ยนก่อน แต่ให้ตัวคุณเป็นแสงแรกที่เริ่มสว่าง…เพื่อทั้งตัวคุณ และเขา —

📌 ความกตัญญู – เครื่องหมายของคนดี 🟢 พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ความกตัญญูรู้คุณคน เป็นเครื่องหมายของคนดี" แต่ "กตัญญู" ไม่ได้หมายถึงแค่การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่เท่านั้น แต่ยังหมายถึง การจดจำคุณของคนที่เคยช่วยเหลือเรา → ใครเคยให้โอกาสเรา → ใครเคยสอนเรา → ใครเคยเป็นสะพานให้เราเดินไปสู่ความสำเร็จ 🛑 ถ้าขาดความกตัญญู → จะกลายเป็นคน หลงตัวเอง คิดว่า ทุกอย่างที่ได้มา เป็นเพราะ ความสามารถของตัวเอง ล้วนๆ ลืมว่า ทุกก้าวของชีวิต มีใครบางคนเคยช่วยดันให้ขึ้นมา --- 📌 กตัญญู ≠ แค่ตอบแทนพ่อแม่ ✅ ความกตัญญูแบบแท้จริง → คือ "จิตสำนึก" ของคนดี รู้ว่า ใครทำดีต่อเรา และ ตอบแทนด้วยความจริงใจ ไม่จำเป็นต้องเป็นการให้ทรัพย์สิน → อาจเป็นการให้โอกาส ให้เวลา ให้คำแนะนำ จิตสำนึกแบบนี้จะลากพานิสัยดีๆ อื่นๆ ตามมา เช่น มี ความเกรงใจ รู้ว่าอะไรควรไม่ควร มี ความซื่อสัตย์ กับคนรอบตัว มี ความขยันและรับผิดชอบ --- 📌 คนไร้กตัญญู เกิดขึ้นได้ยังไง? 🛑 คนไร้กตัญญูไม่ได้เกิดมาเป็นแบบนี้ แต่ "ถูกสร้างขึ้นมา" ตอนเด็ก ไม่ถูกสอนให้ขอบคุณใคร ตอนเด็ก ไม่เคยต้องช่วยเหลือหรือรับใช้พ่อแม่เลย ตอนเด็ก ไม่เคยต้องไหว้ครูแบบจริงใจ 👎 ผลลัพธ์ของการไม่สอนเรื่องกตัญญู โตขึ้น เป็นคนหลงตัวเอง → คิดว่า ทุกอย่างต้องเป็นของตนเองโดยอัตโนมัติ เชื่อว่า พ่อแม่มีหน้าที่ต้องให้ → แต่ ตัวเองไม่มีหน้าที่ต้องตอบแทน เชื่อว่า ครูมีหน้าที่สอน → ไม่จำเป็นต้องเคารพหรือเห็นคุณค่า คิดว่า ใครช่วยเหลือตัวเองก็เพราะเขาอยากทำเอง → ไม่มีความซาบซึ้ง 🚨 สุดท้าย... พวกนี้มักเป็นคนที่โดดเดี่ยวตอนแก่ เพราะเขาไม่เคยสร้างความสัมพันธ์บนพื้นฐานของความรู้คุณ คนรอบตัว ค่อยๆ หายไป เพราะเขา มองทุกคนเป็นแค่เครื่องมือ --- 📌 วิธีสอน "กตัญญู" ให้เกิดขึ้นจริง ✅ 1. ฝึกให้เด็ก "ขอบคุณ" ตั้งแต่เล็ก "ขอบคุณ" เมื่อมีใครหยิบของให้ "ขอบคุณ" เมื่อมีคนสอนอะไรให้ "ขอบคุณ" เมื่อมีใครทำดีกับเรา ✅ 2. ฝึกให้เด็กรับผิดชอบบางอย่างเพื่อพ่อแม่ ให้ช่วย ทำงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ ให้เข้าใจว่า "ครอบครัวไม่ใช่โรงแรม" ให้รู้ว่า "การช่วยพ่อแม่" คือการตอบแทนบุญคุณง่ายที่สุด ✅ 3. ทำให้เด็กเห็นว่า "ใครๆ ก็อยากได้รับการเห็นคุณค่า" ให้เขาเห็นว่า "คนที่ได้รับคำขอบคุณ ยิ้มได้เสมอ" ให้เขาเข้าใจว่า "คำพูดดีๆ ทำให้คนอยากช่วยต่อไป" ✅ 4. พ่อแม่ต้องทำเป็นตัวอย่าง ถ้าพ่อแม่ ไม่เคยพูดขอบคุณกันเอง ถ้าพ่อแม่ ไม่เคยทำอะไรให้ปู่ย่าตายายเลย ลูก จะซึมซับความไม่กตัญญูไปโดยอัตโนมัติ --- 📌 ความกตัญญู = ความสำเร็จในชีวิต 🌟 "กตัญญูรู้คุณคน" เป็นรากฐานของความสำเร็จ เพราะ... 1️⃣ คนที่รู้คุณคน → มักได้รับโอกาสจากผู้ใหญ่เสมอ 2️⃣ คนที่กตัญญู → ทำให้ใครๆ ก็อยากช่วยต่อไป 3️⃣ คนที่ไม่ลืมบุญคุณ → มักเป็นที่รัก และไม่ถูกทอดทิ้ง 🛑 แต่คนที่ไร้กตัญญู → มักพบจุดจบที่เลวร้าย พอหมดประโยชน์ → คนรอบตัวจะค่อยๆ หายไป ถึงเวลาต้องการความช่วยเหลือ → ไม่มีใครอยากช่วย สุดท้าย ต้องอยู่คนเดียว เพราะสร้างแต่หนี้บุญคุณที่ไม่ได้ชำระ --- 📌 สรุป 👉 กตัญญู = จิตสำนึกของคนดี 👉 กตัญญู = การสร้างรากฐานนิสัยที่ดีทั้งหมด 👉 กตัญญู = กุญแจสำคัญของความสำเร็จ 👉 กตัญญู = ไม่ปล่อยให้ตัวเองเป็นคนไร้ค่าในสายตาผู้อื่น 📍 อยากให้ลูกเป็นคนดี? 📍 อยากให้ตัวเองมีอนาคตที่ดี? 📍 อยากให้ชีวิตไม่ลำบากในบั้นปลาย? 👉 สอนให้กตัญญูตั้งแต่วันนี้!

#รวมคำสอนผิด คน…ธรรม (จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด...) 1. พระอรหันต์ฆ่าตัวตาย ทำการุณยฆาต❌ ที่ถูกคือ>> พระอรหันต์ไม่ฆ่าตัวตาย สมดังคำที่พระสารีบุตรกล่าวว่า เราไม่ยินดีความตาย ไม่ปรารถนาความเป็น แต่เรารอเวลาแตกดับ (ปรินิพพาน) เหมือนลูกจ้างรอค่าจ้างฉะนั้น. และการุณยฆาตไม่ใช่การฆ่าตัวเอง 2. พระพุทธเจ้าไม่เคยใช้กุศโลบาย❌ ที่ถูกคือ>> พระพุทธเจ้าเป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก ด้วยอุบายเครื่องแนะนำอย่างวิจิตร มีอาฬวกยักษ์เป็นต้น. แม้คำสอนทั้งหมดก็มีอุบายสอน เช่นอุบายเครื่องสงบจิต. 3. พุทธคุณในพระเครื่องไม่มี❌ ที่ถูกคือ>> พุทธคุณในพระเครื่องมีทั้งมีและไม่มี ที่มีเพราะเหตุปัจจัยถึงพร้อม คือ ผู้สวดพระปริตรมีศีล ไม่มีความโลภอยากได้ลาภสักการะ สวดด้วยความอนุเคราะห์ ด้วยศรัทธา บาลีไม่ผิดเพี้ยน ย่อมมีอานุภาพ/ ส่วนที่ไม่มีอานุภาพก็ตรงกันข้ามกัน (ตัวอย่างตั่ง(ที่นั่ง)ที่พระองคุลิมาลนั่งทำสัจกิริยา ก็มีอานุภาพตลอดกัป) 4. พระปริตรป้องกันภัยไม่ได้ พระปริตรขัดกับหลักกรรมและสุขทุกข์ไม่มีใครบันดาล❌ ที่ถูกคือ >> กรรมและสุขทุกข์ไม่มีใครบันดาลนั้นหมายความว่า “สุขทุกข์ไม่ได้เกิดจากพระผู้สร้าง เช่นพระอิศวรนิรมิต” / พระพุทธเจ้าทรงปฏิเสธพระผู้สร้าง เพราะศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งเหตุและปัจจัย ไม่ได้เกิดขึ้นเองลอยๆหรือใครบันดาล >> พระปริตรเป็นกุศลกรรม ไม่ใช่ใครบันดาล แต่เกิดจากกรรมในปัจจุบัน ที่บุคคลนั้นได้กล่าวสัจจกิริยา หรือ สวดพระปริตร ซึ่งเป็นกุศลที่ให้ผลในปัจจุบัน ตามหลักแห่งกรรม เป็น ทิฐธรรมเวทนียกรรม >> และพระปริตรก็มีเหตุปัจจัยอื่นเป็นตัวแปรที่ให้ผลไม่ได้ทุกคน จึงแทนโรงพยาบาลไม่ได้ แต่ผู้มีศรัทธา ไม่ทำกรรมหนัก ไม่สวดด้วยกิเลส และยังไม่หมดอายุขัย พระปริตรย่อมช่วยได้. 5. สร้างศาลาใหญ่ไว้ให้หมานอนเกาขี้กาก❌ ที่ถูกคือ ทำบุญในศาสนาของพระพุทธเจ้าผู้มีคุณหาประมาณมิได้ ไม่ควรกำหนดว่าเท่านั้นเท่านี้ มีตัวอย่างพระลกุณฏกะ ในอดีตท่านแนะนำชาวบ้านให้สร้างเจดีย์จากใหญ่ให้เหลือเล็กลง ด้วยวิบากกรรมนั้นท่านจึงเกิดมาตัวเล็กเตี้ยเหมือนสามเณร 6. บวชพระ, บวชตามประเพณี, บวชหน้าไฟ ไม่เป็นการทดแทนบุญคุณพ่อแม่❌ ที่ถูกคือ>> การบวชแม้ไม่ใช่การทดแทนคุณพ่อแม่สูงสุด แต่ก็เป็นการทดแทนคุณได้ เพราะการบวชทำให้พ่อแม่เกิดกุศลจิต พ่อแม่ได้ทำบุญใส่บาตรพระลูกชายเป็นต้น การทำให้พ่อแม่เกิดกุศลจิตได้ เป็นการทดแทนคุณอย่างหนึ่ง 7. สัมภเวสี คือช่วงรออัตภาพการเกิด คือเวลาที่กายแตกตายแต่สี่ขันธ์ยังยึดรูปอยู่ยังรู้อยู่เรียกช่วงนี้ว่าสัมภเวสี❌ ที่ถูกคือ >> สัมภเวสี คือ ผู้ที่แสวงหาที่เกิด, ผู้ที่ยังต้องเกิด คือ พระเสขะและปุถุชน ยกเว้นพระอรหันต์ เพราะยังละภวสังโยชน์ยังไม่ได้. 👉 สัมภเวสี ตามนัยแห่งกำเนิด 4 คือ 1. เกิดในไข่ (ขณะอยู่ในไข่ เรียกสัมภเวสี ออกจากไข่ได้แล้วเรียกว่าภูต คือเกิดแล้ว) 2. เกิดในครรภ์ (ขณะอยู่ในรก เรียกสัมภเวสี คลอดออกมาแล้วเรียกว่าภูต คือเกิดแล้ว) 3. เกิดในเถ้าไคล และ 4. เกิดแบบผุดเกิด (ขณะแห่งปฐมจิต เรียกสัมภเวสี ขณะแห่งจิตดวงที่สอง ชื่อว่าภูต คือเกิดแล้ว) มาใน : อรรถกถาเมตตสูตร 8. อมตะธาตุยึดขันธ์ห้า❌ ที่ถูกคือ>> อมตะธาตุยึดขันธ์๕ไม่ได้ เพราะอมตะธาตุคือนิพพาน 9. โสดาปัตติมรรค ละสังโยชน์ข้อแรก โสดาปัตติผล ละสังโยชน์อีกสองข้อ❌ ที่ถูกคือ>> โสดาปัตติมัคคจิต เป็นจิตที่ประหาณจิตโลภที่เป็นทิฏฐิสัมปยุตต ๔ ดวง และโมหมูลจิตที่เป็นวิจิกิจฉาสัมปยุตต ๑ ดวง อย่างเด็ดขาด เป็นสมุจเฉทประหาณ รวมประหาณ อกุศลจิต ๕ ดวง เด็ดขาด /โสดาปัตติผลจิต เป็นจิตที่เกิดขึ้นเพื่อเสวยสุขจากการที่โสดาปัตติมรรคญาณได้ทำการประหาณแล้ว 10. ลอยกระทง ไปขอขมาทำไมแม่น้ำ ไปทะเลาะกับแม่น้ำเหรอจึงต้องขอขมา / วันลอยกระทงตามหลักคำสอนพระพุทธเจ้าคือวันดอกโกมุทบาน❌ ที่ถูกคือ>> การรู้คุณแม่น้ำถือว่าเป็นผู้รู้คุณในสรรพสิ่ง สมดังคำที่พระองค์ตรัสว่า "บุคคลนั่งหรือนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่พึงหักรานกิ่งของต้นไม้นั้น เพราะผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวทราม" ดังนั้นสิ่งที่มีอุปการะแก่ชีวิตเราล้วนมีคุณเพียงแค่เราจะเห็นคุณนั้นหรือไม่ ส่วนน้ำนั้นคนโบราณเห็นว่าใช้น้ำมาทั้งปี ทำไร่ ทำนา ใช้ชำระกายทั้งดื่มกิน เขาก็ระลึกรู้คุณเป็นพิเศษ ก็ถือได้ว่าเขาเป็นคนดีเลยทีเดียว / และวันลอยกระทงตามหลักคำสอนพระพุทธเจ้าคือวันดอกโกมุทบาน❌ ไม่ควรกล่าวอ้างอย่างนั้น เพราะดอกโกมุทบานเป็นเพียงคำขยายของพระจันทร์ เพราะวันนั้นเป็นวันพระจันทร์เต็มดวงในฤดูฝน ดอกโกมุทบานก็บานทั้งฤดูอยู่แล้ว ดอกโกมุทบานเป็นเพียงผู้ร่วมงาน ประธานคือพระจันทร์เต็มดวง ดังนั้นจึงไม่ควรเอาแขกร่วมงานมาตั้งชื้อวัน 11. ใครแย้งว่าสอนผิด จะอ้างว่าเขาอิจฉาริษยา❌ ที่ถูกคือ>> ผู้ชี้โทษ ไม่ใช่เพราะอิจฉาริษยา แต่เป็นการติเตียนตามธรรม เพื่อปกป้องพระพุทธศาสนาไม่ให้ใครมาบิดเบือน / ทราบว่าที่คุณพูดเอามาจากสักกปัญหาสูตร ท้าวสักกะได้ทูลถามพระพุทธเจ้าว่า “ทำไมสัตว์ทั้งหลายมีความปรารถนาไม่มีเวร ไม่ถูกเบียดเบียนฯลฯ แต่เพราะอะไรพวกเขาจึงยังคงมีเวร ถูกเบียดเบียนอยู่” พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ”เพราะมีอิสสา(ความริษยา) และมัจฉริยะ(ความตระหนี่) สัตว์ทั้งหลายจึงจองเวรกัน เบียดเบียนกัน ซึ่งท่านใช้สูตรนี้มาสอนลูกศิษย์ และลูกศิษย์ก็เที่ยวไปว่าคนเห็นต่างว่าอิจฉาริษยาอาจารย์เขา /ทำไมคุณไม่ใช้สูตรผู้ชี้โทษคือผู้ชี้ขุมทรัพย์มาสอน. ✍️ที่สอนถูกก็มี ผิดก็ควรแก้ไข หวังว่าท่านจะระวังในการสอนมากขึ้น #แค่ผ่านตา แต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องชี้แจง >> ผู้เขียน : โลก กะ ธรรม กับม่อน Credit : เปรมวดี ก๋งชิน

#หลวงตามหาบัว_ญาณสัมปันโน #วัดป่าบ้านตาด #บุญคุณพ่อแม่ #อย่าลืมบุญคุณพ่อแม่นะ #สิ้นโลกเหลือธรรม #แชร์เป็นธรรมทาน #เผยแผ่เป็นธรรมทาน #เปิดสาธารณะ #ตามรอยพระศาสดา #กราบพ่อแม่ครูบาอาจารย์ผู้งามในธรรม #ศิษย์หลวงปู่