ตามแนวทางพระสูตรว่าด้วยญาณหยั่งรู้ ‘จุตูปปาตญาณ’ แสดงให้เห็นว่า ชีวิตของเราถูกขับเคลื่อนด้วยกองบุญและกองบาปที่สั่งสมไว้ ซึ่งส่งผลให้เกิดการพบเจอคนและเหตุการณ์ต่างๆ ทั้งหมดเป็นการจัดสรรของกรรม ซึ่งนำพาเราไปสู่เหตุการณ์ที่บางครั้งอาจดูเหมือนเป็นเพียงบังเอิญ แต่แท้จริงแล้วเป็นเพราะการทำหน้าที่ตามผลกรรมในแต่ละขณะ

เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่เราไม่สามารถควบคุมได้ เช่น การขับรถแล้วชนสัตว์หรือชนคน นั่นเป็นหน้าที่ที่เราถูกจัดสรรให้กระทำโดยไร้เจตนาในทางกรรม เพราะไม่มีเจตนาฆ่าทำให้กรรมข้อปาณาติบาตไม่เกิด แต่สิ่งนี้ยังเป็นเครื่องเตือนสติให้เราเห็นถึงการกระทำที่มาจากการสะสมกรรมเก่า หรือในบางครั้ง บุคคลอื่นอาจเข้ามาในชีวิตเพื่อให้เราได้เรียนรู้หรือสัมผัสประสบการณ์ใหม่ๆ เช่น การเรียนรู้จากความรัก การได้รับแรงบันดาลใจจากใครบางคน หรือแม้แต่เหตุการณ์เล็กๆ อย่างการเดินชนคน ที่ทำให้เรารู้สึกไม่พอใจ

ทุกคนและทุกเหตุการณ์ในชีวิตล้วนมีผลต่อกัน ไม่ว่าจะเป็นบุคคลสำคัญหรือแม้กระทั่งผู้ที่ดูเหมือนจะไม่มีค่าอะไรสำหรับเรา แต่ก็มีส่วนช่วยกำหนดเส้นทางของกรรมทั้งสิ้น การสะท้อนบทบาทและหน้าที่ของตนเองในชีวิตผู้อื่นจึงเป็นสิ่งสำคัญในการตระหนักว่า เรามีส่วนสร้างประสบการณ์และการเรียนรู้ให้กับคนรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือสำคัญแค่ไหนก็ตาม

ดังนั้น การมีหน้าที่ในชีวิตนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความยิ่งใหญ่หรือความเล็กน้อย แต่มาจากการทำหน้าที่ในแต่ละบทบาทให้ดีที่สุด โดยมีสติรู้ถึงผลกรรมของเราต่อคนอื่น เพราะเราทุกคนล้วนมีส่วนในการกำหนดเส้นทางชีวิตของกันและกัน