"กัมมุนา วัตตติ โลโก" สัตว์โลกทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม 🔸 กมฺมสฺสโกมฺหิ 🔸 เมื่อทำกรรมไว้อย่างไร ก็ต้องรับผลของกรรมนั้นตามที่ทำไว้ 🔸 กมฺมทายาโท 🔸 คือเป็นทายาทของกรรมที่ทำแล้ว จึงจำแนกสัตว์ให้ไปเกิดในที่ต่าง ๆ กัน 🔸 กมฺมโยนิ 🔸 คือมีกรรมเป็นกำเนิด และกรรมที่ทำแล้วยังจะติดตามไปทุกหนทุกแห่ง จะไม่สูญหายไปใหน 🔸กมฺมพนฺธู 🔸 คือมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ แม้พ่อ-แม่ญาติพี่น้อง ก็ไม่ชื่อว่าเป็นเผ่าพันธุ์วงศ์ญาติที่แท้จริง คือชาตินี้เป็นญาติกัน แต่พอตายแล้วก็แยกย้ายกันไป แต่ส่วนกรรมที่ทำแล้วย่อมจะติดตามตนไปทุกภพทุกชาติ จนกว่าจะเข้าสู่พระนิพพาน. กรรมจึงเป็นที่พึ่งอาศัยของสัตว์โลก 🔸 กมฺมปฏิสรโณ 🔸 เพราะเมื่อกรรมชั่วให้ผลอยู่ แม้ญาติพ่อ-แม่พี่น้องตลอดจนผู้มีอำนาจราชศักดิ์ ก็ไม่อาจช่วยให้พ้นจากทุกข์ได้ แต่ถ้ากรรมดีให้ผลอยู่ แม้ใครจะคิดร้ายทำลาย ชีวิตก็ไม่อาจถูกทำลายได้เลย ท่านเปรียบกรรม คือ การทำกุศล อกุศล ส่วนผลคือวิบาก เปรียบเหมือนเงา เมื่อมีคนที่ไหนก็ต้องมีเงาที่นั่น คือ มีกรรม ก็ต้องมีวิบากรับผล ................................... ขอบคุณข้อมูลจาก http://dhamma.serichon.us/2015/04/27/%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%A1%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%B2-%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%95%E0%B8%95%E0%B8%B4-%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B9%82%E0%B8%81-%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A7/