การแบ่งแยกระหว่าง "รักแท้" และ "การหลงยึด" อาจดูเหมือนเส้นบาง ๆ แต่สามารถสำรวจได้ด้วยการสังเกตตัวเอง โดยเฉพาะเมื่อเราพบกับความคาดหวังและความเมตตาที่แท้จริงในใจ

รักแท้ในลักษณะของเมตตา คือ การมีความสุขจากภายในและอยากแบ่งปันความสุขนั้นให้คนที่เรารัก โดยไม่คาดหวังสิ่งตอบแทน การมีเมตตาแบบนี้ไม่สร้างแรงกดดันหรือความคาดหวังในใจ ทำให้เรามีความสุขอยู่ในความรักนั้นได้แม้ไม่ได้รับการตอบรับในทางเดียวกัน

การหลงยึดที่เกิดจากความคาดหวัง มักมาพร้อมกับการเรียกร้องจากคนอื่นให้มาทำให้เรามีความสุข เมื่อเกิดการคาดหวังมาก ๆ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเราก็อาจลดน้อยลง เพราะความสัมพันธ์จะเต็มไปด้วยแรงกดดันแทนที่จะเป็นการให้ที่บริสุทธิ์

การฝึกให้รักอย่างไม่คาดหวังผลตอบแทน คือการฝึกให้จิตใจเปิดกว้างและแผ่เมตตาออกไปด้วยความสุข การให้โดยไม่มุ่งหวังผลกลับมาจะทำให้ใจเป็นอิสระและมีสุข แม้เพียงการให้เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็สามารถทำให้ใจรู้สึกสบายอย่างแท้จริง

สุดท้าย การตั้งคำถามกับตัวเองหลังจากเรียกร้องจากคนอื่น จะช่วยให้เราเข้าใจว่าพฤติกรรมแบบใดทำให้ความรักแข็งแกร่งขึ้น หรือกลับกันเป็นการทำลายความรัก การหมั่นถามตัวเองจะทำให้เราเห็นว่าการรักษาความรักไม่จำเป็นต้องคาดคั้นแต่เป็นการให้ด้วยความเมตตาที่แท้