เห้อ บางทีนึกว่าวันนี้จะราบรื่น เจอข้อผิดพลาดและปัญหา ที่รู้สึกว่าแก้ยากและต้องปิด Meet เสียก่อนเพราะต้องกลับไปแก้โค้ดแบบค่อยๆแก้ เพราะบางทีเขาต้องการด่วนๆ แต่เงินที่รวมที่เสร็จทั้ง 2 งาน คงไม่ต้องเอา ผมคงต้องเลิกทำฟรีแลนซ์เพราะคนรอบข้างขอให้ผมทำงานประจำซึ่งผมไม่ถูกกับสังคมงานประจำที่สุดอยู่แล้วครับ และผมลืมกินยาเพระโฟกัสกับงานที่ผมคิดว่า ยากและปวดหัว หนักหัวมากๆเลยครับ และเขาไม่ยอมให้ผมพักผ่อนด้วย และจะขอดูความคืบหน้าทุกวัน และวันนี้มันก็มาถึงอีกแล้ว แทบจะปากเสียงกับผู้ว่าจ้างที่ทวงถามความคืบหน้าทุกวันทุกคืน ผมบอกเลยว่า ผมบริหารเวลาและการกินไม่ดีพอ แต่เงินไม่หนาพอ และ คนรอบข้างไม่ยอมให้เงินผมทีเดียวเป็น 5000 10000 15000 กลัวผมจะใช้เงินเปลืองและหมดไว นี่จะเข้มงวดมากเกินไปแล้วนะครับ ผมไม่อยากจะระบายอะไรแบบนี้อีกแล้วครับ ไม่เข้าใจความรู้สึกบ้างเลยเหรอครับ อยากให้ผมกลับไปใช้ชีวิตเยี่ยงทาสจับกังกรรมกรแบบนี้ต่อไปหรือครับ ผมบอกเลยว่าน่าเบื่อที่สุดที่สุดที่สุดจริงๆครับ บอกตรงนี้เลยว่าแทบจะบีบน้ำตาเรียกความสงสาร บีบน้ำตาไปก็เท่านั้น ดีไม่ดีทำให้เรื่องแย่ลงไปอีกครับ ชีวิตลำเค็ญเพราะคนรอบข้างเริ่มจะไม่ซัพพอร์ทผมแล้วครับ เซ็งและเบื่อที่สุดครับ