บางทีวันนี้ผมเหนื่อยใจกว่าเหนื่อยทางร่างกาย แต่จะพยายามดูฮอร์โมนส์ให้จบทุกซีซั่นก็แล้วกัน จะได้ดูโซมะต่อทุกซีซั่น ดูให้หมดเท่าที่มีไปเลยครับ เพราะผมชื่นชอบการทำอาหารแบบแปลกใหม่และน่าลิ้มลองครับ
ผมคงเหนื่อยใจที่นึกถึงอดีตอันเลวร้ายและบัดซบ ที่ผมไม่สามารถจะกลับไปเป็นเหมือนอดีตนั้นได้ คือต้องทำงานรองมือรองเท้า รองรับอารมณ์คน งานก็กองใหญ่ งานหน้าคอมก็น้อยกว่างานกองกระดาษเยอะ น่าเบื่อ แพลนว่าถ้าได้ทำ ขออยู่สัก 5-10 ปี ในสายงานที่ถูกต้อง แต่งานที่มอบหมาย เน้นแต่งานเหมาบริการ ธุรการ คงไม่ต้องไปทำแล้ว ค่อยลาออกมาลงทุนทุ่มทำอะไรให้เจ๋งๆดีกว่า