พ.ศ. 2526 มีแฟนคนหนึ่งส่งจดหมายไปยังบริษัทแอปเปิล คอมพิวเตอร์ ที่เมืองคูเพอร์ติโน รัฐแคลิฟอร์เนีย
เพื่อขอลายเซ็นของสตีฟ จอบส์ ผู้ก่อตั้งและประธานบอร์ดในเวลานั้น
จอบส์ตอบกลับด้วยจดหมายพิมพ์อย่างสุภาพว่า เขา “ไม่เซ็นลายเซ็นให้ใคร”
แต่ในตอนท้ายของจดหมาย เขากลับลงชื่อสตีฟ จอบส์ด้วยลายมือของตัวเอง
ทำให้จดหมายฉบับนี้กลายเป็นเอกสารที่เต็มไปด้วยความย้อนแย้ง น่าขบขัน และสะท้อนบุคลิกเฉพาะตัวที่ทั้งตรงไปตรงมาและแอบมีอารมณ์ขันแบบเรียบง่าย
ความพิเศษของจดหมายไม่ใช่แค่ข้อความ
แต่เป็นการที่เจ้าตัวประกาศว่าไม่เซ็นลายเซ็น
แต่สุดท้ายก็เซ็นลงไปจริง ๆ ส่งผลให้เอกสารนี้กลายเป็นของสะสมที่หายากอย่างยิ่งในหมู่นักสะสมผลงานของจอบส์และประวัติศาสตร์เทคโนโลยี
เมื่อถูกนำออกประมูล จดหมายฉบับนี้ทำราคาสูงถึงเกือบห้าล้านเจ็ดแสนบาท หรือประมาณสี่แสนเจ็ดหมื่นเก้าพันดอลลาร์
ซึ่งถือเป็นราคาที่สะท้อนพลังของเรื่องเล่า
ความหายาก
และเสน่ห์ของผู้ชายที่ชื่อสตีฟ จอบส์ ได้อย่างชัดเจน
จดหมายเพียงหนึ่งหน้า
กลับกลายเป็นประวัติศาสตร์ชิ้นเล็ก ๆ ที่เล่าเรื่องของอัจฉริยะผู้เปลี่ยนโลกในแบบเรียบง่ายแต่ทรงพลัง
เพื่อขอลายเซ็นของสตีฟ จอบส์ ผู้ก่อตั้งและประธานบอร์ดในเวลานั้น
จอบส์ตอบกลับด้วยจดหมายพิมพ์อย่างสุภาพว่า เขา “ไม่เซ็นลายเซ็นให้ใคร”
แต่ในตอนท้ายของจดหมาย เขากลับลงชื่อสตีฟ จอบส์ด้วยลายมือของตัวเอง
ทำให้จดหมายฉบับนี้กลายเป็นเอกสารที่เต็มไปด้วยความย้อนแย้ง น่าขบขัน และสะท้อนบุคลิกเฉพาะตัวที่ทั้งตรงไปตรงมาและแอบมีอารมณ์ขันแบบเรียบง่าย
ความพิเศษของจดหมายไม่ใช่แค่ข้อความ
แต่เป็นการที่เจ้าตัวประกาศว่าไม่เซ็นลายเซ็น
แต่สุดท้ายก็เซ็นลงไปจริง ๆ ส่งผลให้เอกสารนี้กลายเป็นของสะสมที่หายากอย่างยิ่งในหมู่นักสะสมผลงานของจอบส์และประวัติศาสตร์เทคโนโลยี
เมื่อถูกนำออกประมูล จดหมายฉบับนี้ทำราคาสูงถึงเกือบห้าล้านเจ็ดแสนบาท หรือประมาณสี่แสนเจ็ดหมื่นเก้าพันดอลลาร์
ซึ่งถือเป็นราคาที่สะท้อนพลังของเรื่องเล่า
ความหายาก
และเสน่ห์ของผู้ชายที่ชื่อสตีฟ จอบส์ ได้อย่างชัดเจน
จดหมายเพียงหนึ่งหน้า
กลับกลายเป็นประวัติศาสตร์ชิ้นเล็ก ๆ ที่เล่าเรื่องของอัจฉริยะผู้เปลี่ยนโลกในแบบเรียบง่ายแต่ทรงพลัง
พ.ศ. 2526 มีแฟนคนหนึ่งส่งจดหมายไปยังบริษัทแอปเปิล คอมพิวเตอร์ ที่เมืองคูเพอร์ติโน รัฐแคลิฟอร์เนีย
เพื่อขอลายเซ็นของสตีฟ จอบส์ ผู้ก่อตั้งและประธานบอร์ดในเวลานั้น
จอบส์ตอบกลับด้วยจดหมายพิมพ์อย่างสุภาพว่า เขา “ไม่เซ็นลายเซ็นให้ใคร”
แต่ในตอนท้ายของจดหมาย เขากลับลงชื่อสตีฟ จอบส์ด้วยลายมือของตัวเอง
ทำให้จดหมายฉบับนี้กลายเป็นเอกสารที่เต็มไปด้วยความย้อนแย้ง น่าขบขัน และสะท้อนบุคลิกเฉพาะตัวที่ทั้งตรงไปตรงมาและแอบมีอารมณ์ขันแบบเรียบง่าย
ความพิเศษของจดหมายไม่ใช่แค่ข้อความ
แต่เป็นการที่เจ้าตัวประกาศว่าไม่เซ็นลายเซ็น
แต่สุดท้ายก็เซ็นลงไปจริง ๆ ส่งผลให้เอกสารนี้กลายเป็นของสะสมที่หายากอย่างยิ่งในหมู่นักสะสมผลงานของจอบส์และประวัติศาสตร์เทคโนโลยี
เมื่อถูกนำออกประมูล จดหมายฉบับนี้ทำราคาสูงถึงเกือบห้าล้านเจ็ดแสนบาท หรือประมาณสี่แสนเจ็ดหมื่นเก้าพันดอลลาร์
ซึ่งถือเป็นราคาที่สะท้อนพลังของเรื่องเล่า
ความหายาก
และเสน่ห์ของผู้ชายที่ชื่อสตีฟ จอบส์ ได้อย่างชัดเจน
จดหมายเพียงหนึ่งหน้า
กลับกลายเป็นประวัติศาสตร์ชิ้นเล็ก ๆ ที่เล่าเรื่องของอัจฉริยะผู้เปลี่ยนโลกในแบบเรียบง่ายแต่ทรงพลัง
0 ความคิดเห็น
0 การแบ่งปัน
20 มุมมอง
0 รีวิว