ในพระพุทธศาสนา "กาม" และ "กิเลส" มีความหมายที่เกี่ยวข้องแต่ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน กาม หมายถึง ความใคร่ ความปรารถนา หรือสิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งความใคร่ ซึ่งมี 2 ประเภท คือ กิเลสกาม (กิเลสที่ทำให้เกิดความใคร่) และ วัตถุกาม (สิ่งที่เป็นที่ตั้งของความใคร่). ส่วน "กิเลส" คือ สภาพธรรมที่เศร้าหมองของจิตใจ ทำให้เกิดความทุกข์.
กาม (Kāma) ตามความหมายในพระพุทธศาสนา หมายถึง ความใคร่ ความปรารถนา หรือสิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งความใคร่ ซึ่งมี 2 ประเภท:
กิเลสกาม (Kilesa-kāma):
เป็นกิเลสที่ทำให้เกิดความใคร่ เช่น ราคะ (ความกำหนัดยินดี), โลภะ (ความอยากได้), ตัณหา (ความอยาก), มานะ (ความถือตัว) เป็นต้น.
วัตถุกาม (Vatthu-kāma):
หมายถึง รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (สิ่งที่กายสัมผัส) และสิ่งอื่นๆ ที่เป็นที่ตั้งแห่งความใคร่.
กิเลส (Kilesa): หมายถึง สภาพธรรมที่เศร้าหมองของจิตใจ ทำให้จิตใจเกิดความทุกข์ เป็นเหตุให้เกิดการกระทำที่ไม่ดีงาม. กิเลสต่างๆ เช่น โลภะ, โทสะ, โมหะ เป็นต้น.
ดังนั้น กิเลสจึงเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดกาม (ความใคร่) และทำให้เกิดความทุกข์ การดับกิเลสจึงเป็นหนทางในการดับความทุกข์.