นิทาน พค.2568
รูปมากมายล้วนมีทุกข์มีกรรมตนผูก1000มัดแน่นตามวาระ ด้วยพลาดผิดที่วาจากายใจฝังแค้นต่อกัน

วันเวลาผ่านไปหนี้นี้สางไม่หมดชดใช้ไม่สิ้นเป็นเวรกรรมต่อกันผ่านภพชาติครั้งแล้วครั้งเล่า เธอทำฉัน ฉันทำเธอ ไร้อภัยด้วยใจตน

วัน1ด้วยบังเอิญพบผู้ใจดีเมตตา นำน้ำอมฤตจำนวนน้อยนิดเทลงพื้นลงสายน้ำเป็นกระแสนำพบ

ก่อเหตุการณ์สื่อขอความช่วยเหลือ พลังงานนำพามีนามบอก มีการพบช่วยเหลือเหตุชุนละมุน แสนเหนื่อนัก

ท้ายสุดแค่หยุดเฉพาะหน้าด้วยกรรมนั้นมีผล ตนเองต้องรับต้องชดใช้ต่อกัน อภัยด้วยใจตนเท่านั้น

หยาดน้ำบารมีส่งผลเปลี่ยนภพภูมิ แต่ผลแห่งกรรมยังคงมีต้องชดใช้ต่อกัน อภัยต่อกันจนครบ อภัยด้วยใจตน

ชีวิตนี้ใครกำหนดขีดเขียนบทละคร ใครคือผู้เล่นแสดง

ไม่มีรูปใดอมตะ ไม่มีรูปใดพ้นผลกรรมที่ตนก่อ รอยทางเกวียนคงเดินหมุนตามผลกรรมเช่นนี้

รูปมากมายมีทุกข์รับโทษในเขตแดนที่กำหนดจากผลที่ตนก่อ น่าสงสารนัก ร้องไห้น้ำตานองขอแก้ไข ย่อมไม่ได้ ชีวิตหลังความตาย ผลส่ง รับ ชดใช้ตามที่ตนสร้างก่อสิ้น

ความประมาทหลงเล่นไฟพบทางเกวียนตน