คู่แท้จะมา…เมื่อจิตนิ่งพอจะรักเป็น
บางที รางวัลของคนดี
ไม่ใช่การได้เจอคนรักเร็ว ๆ
แต่คือการได้เจอใครบางคน...
เมื่อใจเรานิ่งพอจะรักษาเขาไว้ได้
เพราะธรรมชาติไม่ได้กะเกณฑ์ให้เจอรักง่าย
แต่ให้เรา เรียนรู้จากความทุกข์เสียก่อน
เพื่อเติบโตจากการผิดหวัง
และเข้าใจความรักอย่างแท้จริง
บางคนพลาดคู่แท้
ไม่ใช่เพราะไม่ดีพอ
แต่เพราะ ยังวุ่นวายพอจะทำลายรัก
ขณะเดียวกัน…
คู่แท้ก็ยังไม่อยากเจอเรา
ในวันที่เรายังไม่รู้จัก “การหยุดนิ่ง”
อาจิณณกรรม หรือนิสัยเดิม ๆ
เป็นตัวขวางทางความรักดี ๆ
เพราะนิสัยที่ยังฟุ้งซ่าน หวาดระแวง
หรือไม่รู้จักพอ
อาจทำลายคนที่ใช่…ทั้งที่ใจยังรักอยู่
เมื่อเราผ่านบทเรียนของชีวิตมาพอ
เมื่อเจ็บแล้วไม่โทษโลก
แต่เลือกจะเข้าใจตัวเองให้ลึกกว่าเดิม
เมื่อเรายอมอยู่กับความว่างเปล่าอย่างสงบ
โดยไม่รีบเติมใครเข้ามา
นั่นแหละ...
ธรรมชาติอาจยอมเปิดตัวใครบางคนให้เรา
คนที่คู่ควรกับใจนิ่ง ๆ ของเราในตอนนี้
อย่าท้อกับความดีที่ยังไม่มีใครเห็น
เพราะบางที “คนที่ใช่” ก็รอให้เรากลายเป็น “ตัวจริง” เสียก่อน
เมื่อเราเริ่มอยู่กับธรรมะ
เมื่อใจเริ่มเป็นบุญ
เมื่อใจไม่เร่ง…ไม่เรียกร้อง
นั่นแหละ
คู่แท้ที่รอเวลาจะรักอย่างถาวร…จึงปรากฏตัวขึ้น
บางที รางวัลของคนดี
ไม่ใช่การได้เจอคนรักเร็ว ๆ
แต่คือการได้เจอใครบางคน...
เมื่อใจเรานิ่งพอจะรักษาเขาไว้ได้
เพราะธรรมชาติไม่ได้กะเกณฑ์ให้เจอรักง่าย
แต่ให้เรา เรียนรู้จากความทุกข์เสียก่อน
เพื่อเติบโตจากการผิดหวัง
และเข้าใจความรักอย่างแท้จริง
บางคนพลาดคู่แท้
ไม่ใช่เพราะไม่ดีพอ
แต่เพราะ ยังวุ่นวายพอจะทำลายรัก
ขณะเดียวกัน…
คู่แท้ก็ยังไม่อยากเจอเรา
ในวันที่เรายังไม่รู้จัก “การหยุดนิ่ง”
อาจิณณกรรม หรือนิสัยเดิม ๆ
เป็นตัวขวางทางความรักดี ๆ
เพราะนิสัยที่ยังฟุ้งซ่าน หวาดระแวง
หรือไม่รู้จักพอ
อาจทำลายคนที่ใช่…ทั้งที่ใจยังรักอยู่
เมื่อเราผ่านบทเรียนของชีวิตมาพอ
เมื่อเจ็บแล้วไม่โทษโลก
แต่เลือกจะเข้าใจตัวเองให้ลึกกว่าเดิม
เมื่อเรายอมอยู่กับความว่างเปล่าอย่างสงบ
โดยไม่รีบเติมใครเข้ามา
นั่นแหละ...
ธรรมชาติอาจยอมเปิดตัวใครบางคนให้เรา
คนที่คู่ควรกับใจนิ่ง ๆ ของเราในตอนนี้
อย่าท้อกับความดีที่ยังไม่มีใครเห็น
เพราะบางที “คนที่ใช่” ก็รอให้เรากลายเป็น “ตัวจริง” เสียก่อน
เมื่อเราเริ่มอยู่กับธรรมะ
เมื่อใจเริ่มเป็นบุญ
เมื่อใจไม่เร่ง…ไม่เรียกร้อง
นั่นแหละ
คู่แท้ที่รอเวลาจะรักอย่างถาวร…จึงปรากฏตัวขึ้น
คู่แท้จะมา…เมื่อจิตนิ่งพอจะรักเป็น
บางที รางวัลของคนดี
ไม่ใช่การได้เจอคนรักเร็ว ๆ
แต่คือการได้เจอใครบางคน...
เมื่อใจเรานิ่งพอจะรักษาเขาไว้ได้
เพราะธรรมชาติไม่ได้กะเกณฑ์ให้เจอรักง่าย
แต่ให้เรา เรียนรู้จากความทุกข์เสียก่อน
เพื่อเติบโตจากการผิดหวัง
และเข้าใจความรักอย่างแท้จริง
บางคนพลาดคู่แท้
ไม่ใช่เพราะไม่ดีพอ
แต่เพราะ ยังวุ่นวายพอจะทำลายรัก
ขณะเดียวกัน…
คู่แท้ก็ยังไม่อยากเจอเรา
ในวันที่เรายังไม่รู้จัก “การหยุดนิ่ง”
อาจิณณกรรม หรือนิสัยเดิม ๆ
เป็นตัวขวางทางความรักดี ๆ
เพราะนิสัยที่ยังฟุ้งซ่าน หวาดระแวง
หรือไม่รู้จักพอ
อาจทำลายคนที่ใช่…ทั้งที่ใจยังรักอยู่
เมื่อเราผ่านบทเรียนของชีวิตมาพอ
เมื่อเจ็บแล้วไม่โทษโลก
แต่เลือกจะเข้าใจตัวเองให้ลึกกว่าเดิม
เมื่อเรายอมอยู่กับความว่างเปล่าอย่างสงบ
โดยไม่รีบเติมใครเข้ามา
นั่นแหละ...
ธรรมชาติอาจยอมเปิดตัวใครบางคนให้เรา
คนที่คู่ควรกับใจนิ่ง ๆ ของเราในตอนนี้
อย่าท้อกับความดีที่ยังไม่มีใครเห็น
เพราะบางที “คนที่ใช่” ก็รอให้เรากลายเป็น “ตัวจริง” เสียก่อน
เมื่อเราเริ่มอยู่กับธรรมะ
เมื่อใจเริ่มเป็นบุญ
เมื่อใจไม่เร่ง…ไม่เรียกร้อง
นั่นแหละ
คู่แท้ที่รอเวลาจะรักอย่างถาวร…จึงปรากฏตัวขึ้น
0 ความคิดเห็น
0 การแบ่งปัน
103 มุมมอง
0 รีวิว