บางทีวันนี้ส่งสัญญาณมานัยๆว่าผมคงย้ายไปอยู่คนเดียว แต่ผมไม่ค่อยแสดงออก ทำปฏิกิริยาใดๆกับทางบ้านเพราะยังไงทั้งทางบ้านเดิมหรือทางบ้านที่อยู่ตอนนี้ก็คงอยากตัดผมออกไปจากบ้านเพราะผมเป็นมะเร็งเนื้อร้ายของครอบครัว และปัญหาครอบครั้งทั้งหมดที่สะสมมานานแล้วเกิดจากผมตั้งแต่เกิดมาปัญหาครอบครัวเริ่มปะทุรุนแรงขึ้นๆ ผมเนี่ยนะเป็นต้นตอ แต่อีกไม่นานเกินปีหน้าผมคงได้อยู่คนเดียวแล้ว จะได้ไม่ต้องมาเป็นกระดาษทิชชูซึมซับอารมณ์ให้คนรอบข้างที่เป็นคนในครอบครัวหรือคนสนิทที่คิดเห็นและเข้าใจไม่ตรงกันกับผมนานแล้ว ไม่ต้องมาอ้างว่าทำไปเพราะรัก บังคับไปเพราะรักหรอก รักเหมือนไม่ได้รักจริงๆ รักจนคนที่พยายามจะรักเริ่มไม่มีอิสรภาพทางความคิด เริ่มถูกตัดขาดออกจากโลกภายนอกไปแล้ว ผมอยากต่างคนต่างอยู่ เพราะผมยิ่งอยู่ยิ่งบาปเพราะไม่ค่อยได้โฟกัสงานบ้าน รู้งี้ไปอยู่คนเดียวที่อื่นยังจะดีกว่าครับ